กระดานข่าว Save Our Sea.net

หมวดหมู่ทั่วไป => ห้องรับแขก => ข้อความที่เริ่มโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 16, 2007, 01:19:32 AM

หัวข้อ: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 16, 2007, 01:19:32 AM

มหันตภัย Climate Change เขย่าระบบนิเวศ-ศก.โลกสูญ 7 ล้านล้านดอลล์

นับจากบุคคลระดับผู้นำโลก ตั้งแต่อดีตรองประธานาธิบดี อัล กอร์ ของสหรัฐ และนายกรัฐมนตรี โทนี แบลร์ ของอังกฤษ ออกหน้ารณรงค์ให้โลกตระหนักถึงปัญหาการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิโลก (Climate Change) ก่อกระแสการตื่นตัวอย่างรวดเร็วในหลายๆ ประเทศ แม้แต่การประชุมเวทีสำคัญๆ เกี่ยวกับโลกร้อน ก็เริ่มมีขึ้นบ่อยครั้งขึ้น ดังการประชุมของขององค์การสหประชาชาติ (ยูเอ็น) ว่าด้วยเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ ที่บรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม เมื่อต้นเดือน เมษายนที่ผ่านมา และอีกเวทีหนึ่ง ที่กำลังจะจัดขึ้นที่อินโดนีเซียในเดือนหน้า คือ การประชุมสมัชชาประเทศภาคีอนุสัญญาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

ผลของปรากฏการณ์การตื่นตัวกับปัญหาโลกร้อน ได้นำมาซึ่งงานวิจัย ชิ้นสำคัญๆ หลายฉบับ ซึ่งทำนายภาพอนาคต ที่โลกต้องเผชิญจากผลพวงของการวางเฉยต่อปัญหาโลกร้อน

อาทิ รายงานการศึกษาต้นทุนผลกระทบของภาวะโลกร้อน หนา 700 หน้า จัดทำโดย เซอร์ นิโคลัส สเติร์น อดีตหัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ ของธนาคารโลก ในช่วงปลายปีที่แล้ว ในรายงานของเซอร์สเติร์นได้ให้ตัวเลขความเสียหายทางเศรษฐกิจที่มหาศาลเหลือเกิน โดยประเมินว่า ภาวะการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของอุณหภูมิโลก จะสร้างความเสียหายให้กับเศรษฐกิจโลก สูงสุดมากถึง 7 ล้านล้านดอลลาร์ ซึ่งมีสัดส่วนประมาณ 1 ใน 5 ของมูลค่าเศรษฐกิจโลก หากรัฐบาลของทุกประเทศทั่วโลกไม่ดำเนินมาตรการอย่างจริงจัง ในการควบคุมการแพร่กระจายก๊าซก่อภาวะเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และมีความเป็นไปได้ว่า ประชาชนกว่า 200 ล้านชีวิตจะไร้ที่อยู่อาศัย จากผลพวงของน้ำท่วม และภัยแล้ง จากวิกฤตโลกร้อน ซึ่งถือเป็นผลกระทบที่นำไปสู่การอพยพของผู้คนที่มากที่สุดในประวัติศาสตร์โลก

ในรายงานฉบับนี้ เซอร์สติร์นได้เสนอแนะว่า โลกต้องการเงินทุนอย่างน้อย 1% ของจีดีพีโลกเพื่อใช้จ่ายในการรณรงค์เพื่อควบคุมปัญหาโลกร้อน ซึ่งตัวเลขนี้ใกล้เคียงกับค่าใช้จ่ายเพื่อการโฆษณาทั่วโลก และเป็นแค่ครึ่งหนึ่งของงบประมาณ ที่ธนาคารโลกประเมินว่า ต้องการใช้เพื่อต่อสู้กับการแพร่ระบาดไปทั่วโลกของโรคไข้หวัดนก เพราะหากไม่มีการดำเนินการใดๆ โลกอาจจะต้องจ่ายมากกว่าที่ประเมินไว้ถึง 20 เท่า จากผลพวงของวิกฤตการณ์ทางสังคม และสิ่งแวดล้อมที่จะเกิดขึ้นตามมา

รายงานที่น่าสนใจอีกฉบับหนึ่ง เป็นการทำงานร่วมกันของผู้เชี่ยวชาญ 285 รายจาก 124 ประเทศ พร้อมนักวิทยาศาสตร์กว่า 50 คน ซึ่งเผยแพร่ระหว่างการประชุมขององค์การสหประชาชาติ (ยูเอ็น) ว่าด้วยเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ หรือที่รู้จักกันในชื่อย่อว่า IPCC ที่เมืองบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม ในวันที่ 6 เมษายน 2550 โดยไส้ในของรายงานฉบับนี้ ระบุว่า ภาวะโลกร้อนเกิดจากน้ำมือของมนุษย์ที่มีส่วนเปลี่ยนระบบนิเวศวิทยา รูปแบบของสภาพอากาศ มหาสมุทร และพื้นที่ที่เป็นน้ำแข็ง ซึ่งในที่สุดก็จะส่งผลย้อนกลับมากระทบต่อพฤติกรรมและวิถีชีวิตของมนุษย์ภายในไม่เกิน 1 ศตวรรษข้างหน้า

โดยมีความเป็นไปได้ถึง 90% ที่โลกจะเผชิญกับอากาศร้อนมากสุด นับตั้งแต่ปี 2493 เป็นต้นมา ซึ่งสาเหตุหลักๆ เกิดจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกขึ้นไปทำลายโอโซนในชั้นบรรยากาศอย่างต่อเนื่อง โดยก๊าซเรือนกระจกหลักๆ ที่เป็นตัวการทำให้โลกร้อนขึ้น คือ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ ยังไม่นับรวมก๊าซอื่นๆ ที่เกิดจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลและป่าไม้

ส่งผลกระทบต่อสุขภาพของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตบนโลก ซึ่งมีความเป็นไปได้ว่า จะมีผู้คนล้มตาย เจ็บป่วย หรือได้รับอันตรายจากคลื่นความร้อน น้ำท่วม พายุ ไฟไหม้ และความแห้งแล้งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต

"จากการสังเกตด้วยภาพถ่ายดาวเทียมตั้งแต่ช่วงต้นยุค 80 เป็นต้นมา เชื่อมั่นเป็นอย่างมากว่า มีแนวโน้มที่หลายๆ ภูมิภาคจะมีต้นไม้ในช่วงฤดู ใบไม้ผลิมากขึ้น และมีผลผลิตทางการเกษตรแบบปฐมภูมิมากขึ้น เนื่องจากฤดูของการเติบโตของต้นไม้ยาวนานขึ้น และมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่จำเป็นสำหรับการเติบโตของต้นไม้เพิ่มขึ้น ทว่าอุณหภูมิในพื้นที่หนาวเย็นที่สูงขึ้นก็ส่งผลที่หลากหลาย ยกตัวอย่างเช่น อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นและพื้นที่ที่ห่าง จากเส้นศูนย์สูตรจะกลายเป็นผลดีต่อการทำการเกษตร แต่ขณะเดียวกันสภาวะเช่นนี้ก็เป็นผลดีต่อการเติบโตของวัชพืช แมลงศัตรูพืช และการเกิดอัคคีภัยที่จะทำให้ป่าไม้ตกอยู่ในอันตราย ในระยะยาว ภูมิภาคต่างๆ ของโลกส่วนใหญ่จะตกอยู่ในภาวะวิกฤตมากขึ้น โดยเฉพาะภาวะภัยแล้ง พายุฝน ระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้น ซึ่งจะส่งผลต่อชีวิตของผู้คนที่อยู่ตามแถบพื้นที่ชายฝั่งและพื้นที่เกาะที่อยู่ระดับต่ำ" รายงานระบุ

ขณะที่ในรายงานเรื่อง "ใครได้ ใครเสียจากภาวะโลกร้อน" ซึ่งเป็นรายงานวิเคราะห์ผลกระทบเฉพาะภูมิภาคอเมริกาเหนือที่มี 67 หน้า ระบุว่า สภาพอากาศที่เปลี่ยนไปส่งผลต่อเศรษฐกิจของอเมริกาเหนือ และยิ่งโลกร้อนขึ้นเท่าใดก็มีความเป็นไปได้ที่จะส่งผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจมากขึ้นด้วย อาทิ ภาคการเกษตรของแคนาดา รวมถึงประมงและป่าไม้ จะเป็นอุตสาหกรรมด่านแรกที่ได้รับผลกระทบ

นอกจากนี้ ผลกระทบทางกายภาพจากโลกร้อนยังจะส่งผลต่อธุรกิจอื่นๆ เช่น สาธารณูปโภคและพลังงาน ท่องเที่ยว บริการการเงิน การขนส่ง การดูแลสุขภาพ และอสังหาริมทรัพย์ด้วย

"ในอีก 2-3 ทศวรรษข้างหน้า ความเสียหายด้านเศรษฐกิจที่เกิดจากอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงอย่างมากจะเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะจะยิ่งทำให้สาธารณูปโภคต่างๆ ตกอยู่ในความเสี่ยง ซึ่งต้นทุนในแต่ละปีของอเมริกาเหนือที่ต้องเสียไปกับความเสียหายของทรัพย์สิน รวมถึงความสามารถในการผลิต และชีวิตของผู้คน คิดเป็นเงินหลายหมื่นล้านดอลลาร์"

สำหรับผลกระทบในระยะสั้น ผู้เชี่ยวชาญหลายท่าน รวมถึง ฟิล โจนส์ แห่งมหาวิทยาลัย อิสต์ แองเกลีย ซึ่งคาดการณ์ว่าปีนี้ อาจเป็นปีที่อากาศร้อนกว่าปี 2541 ปีที่ถือว่า ร้อนที่สุด โดยเขาอธิบายปรากฏการณ์เอลนิโญ ได้ทำให้อุณหภูมิของโลกร้อนขึ้น จนทำให้ปัจจุบันโลกอยู่ในแนวโน้มที่อากาศจะอุ่นขึ้นเรื่อยๆ ประมาณ 1/10 ถึง 2/10 องศาเซลเซียสทุก 10 ปี ดังนั้น เมื่อพิจารณาประกอบกัน ปรากฏการณ์ต่างๆ ได้ทำให้โลกในปี 2550 มีอุณหภูมิร้อนกว่าปีที่แล้ว ซึ่งจะทำให้ตลอด 12 เดือนนับจากนี้ เป็นช่วง เวลาที่ร้อนที่สุดเป็นประวัตการณ์

เอลนิโญเป็นกระแสน้ำของมหาสมุทรแปซิฟิกที่มีอุณหภูมิอุ่นมากขึ้น ซึ่งนานๆ มักจะเกิดขึ้นสักครั้ง และมีผลกระทบต่อสภาพอากาศทั่วโลก ปรากฏการณ์เอลนิโญครั้งล่าสุด เกิดขึ้นในปี 2540 และ 2541 ทั้งนี้ ปรากฏการณ์เอลนิโญ ในปี 2540-2541 ได้ทำให้ผู้คนเสียชีวิตไป ประมาณ 2,000 คน และสร้างความเสียหายทั่วโลก ประมาณ 30-37 พันล้านดอลลาร์

ความวิตกกับความเป็นไปของโลกอนาคต นำไปสู่การก่อกำเนิดของ เวทีใหม่ๆ หนึ่งในนั้น ได้แก่ การประชุม "องค์กรผู้แทนรัฐสภาทั่วโลกเพื่อสิ่งแวดล้อมที่สมดุล" หรือ Globe (Global Legislators for a Balanced Environment) ซึ่งเตรียมรวบรวมสาระสำคัญที่ได้จากการประชุม จัดทำ เป็นรายงานเสนอต่อการประชุมสุดยอดกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำ ของโลก 8 ชาติ (G-8) ต่อไป

ทั้งนี้ หลายฝ่ายคาดหวังว่า ท่าทีและการสนองตอบของกลุ่มจี-8 โดยเฉพาะสหรัฐ ต่อปัญหาโลกร้อน และการยอมผูกพันในพิธีสารฉบับใหม่ ซึ่งจะนำมาปรับใช้แทนพิธีสารโตเกียว ซึ่งจะหมดอายุลงในปี 2555 จะเป็นสัญญาณบวกของการคลี่คลายผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิโลกให้ทุเลาลงระดับหนึ่ง ดังจะเห็นได้จากข้อเรียกร้องของกลุ่ม Globe ที่ต้องการให้กลุ่มจี-8 กำหนดเงื่อนเวลา ที่จะจัดทำพิธีสาร หรือข้อตกลง ฉบับใหม่ มาแทนที่พิธีสารโตเกียว โดยเสนอว่า การเจรจาควรจะเริ่มที่การประชุมขององค์การสหประชาชาติที่เกาะบาหลี ในเดือนหน้า และให้ได้ ข้อสรุปในปี 2552

รวมถึงการเรียกร้องให้ผู้นำชาติร่ำรวยเห็นพ้องในข้อเสนอจำกัดปริมาณการแพร่ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ที่กำหนดไว้ว่า ไม่ควรจะเกิน 450-550 หน่วยต่อล้าน ซึ่งถือเป็นระดับที่สูงมากเกินกว่าที่จี-8 จะยอมรับได้ จนถึงขั้นออกปากว่า เป็นการกำหนดระดับที่บ้าระห่ำเกินไป

ภายใต้พิธีสารเกียวโต ได้กำหนดให้ประเทศร่ำรวย 35 ชาติ จะต้อง ลดการแพร่กระจายมลพิษที่ก่อภาวะเรือนกระจก ซึ่งส่วนใหญ่มาจากการ เผาไหม้เชื้อเพลิง ของโรงไฟฟ้า โรงงานอุตสาหกรรม และรถยนต์ ลงประมาณ 5% จากระดับของการก่อมลพิษในปี 2533 ภายในปี 2551-2555 โดยพบว่าหลายประเทศที่เข้าร่วมในพิธีสารเกียวโตยังมีระดับการก่อมลพิษ สูงกว่าระดับเป้าหมายอยู่

จาก : ประชาชาติธุรกิจ ฉบับวันที่ 16 - 18 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 16, 2007, 01:22:21 AM

ไทยระอุ"โลกร้อน" วิกฤตแล้งถล่มอีสาน 22 ล.ไร่

สภาวะโลกร้อนใกล้ตัวคนไทยสถาบันสิ่งแวดล้อมไทยยึดโมเดล GCMs ทำนายสถาน การณ์ พบทุกปีเดือน พ.ย.-ม.ค. อุณหภูมิสูงขึ้นเฉลี่ย 2.5-6 องศา ดึงภาคอีสานแล้งหนัก ระดับน้ำทะเลฝั่งอันดามันสูงขึ้น 8-12 มิลลิเมตร/ปี กัดเซาะชายฝั่งแหลมตะลุมพุก-น้ำเค็มรุกบางขุนเทียน พื้นที่เกษตรอาจเสียหายได้ถึง 22 ล้านไร่ทั่วประเทศ หากโลกไม่ดำเนินการใดๆ เลยที่จะแก้ไขปัญหานี้

ทุกวันนี้สภาวะโลกร้อนได้กลายเป็นปัญหาใกล้ตัวที่สร้างผลกระทบในวงกว้างทั้งเศรษฐกิจและสังคมอย่างมหาศาล จากการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ โดยมีผลการศึกษาทางวิทยา ศาสตร์หลายสำนักเชื่อตรงกันว่า ในรอบระยะเวลา 100 ปีที่ผ่านมาอุณหภูมิ ของผิวโลกได้เพิ่มสูงขึ้นเป็นอย่างมากและคาดการณ์ว่าในอีก 100 ปีข้างหน้านี้อุณหภูมิผิวโลกในอนาคตจะเพิ่มสูงขึ้น 2 องศาเซลเซียส และอาจเพิ่มสูงขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียส ภายในปี 2100 หากไม่มีการดำเนินการใดๆ เลย

อุณหภูมิความร้อนบนโลกที่เพิ่มสูงขึ้นสังเกตได้อย่างชัดเจนจาก "หิมะ" ที่เคยปกคลุมบนยอดเขาคีรีมันจาโร ในแทนซาเนีย ทวีปแอฟริกา ได้ละลายเกือบหมดในระยะเวลาเพียง 7 ปีเท่านั้น ขณะที่แผ่นน้ำแข็งบริเวณขั้วโลกเหนือได้ละลายไปแล้วถึง 20% ความหนาของแผ่นน้ำแข็งที่ขั้วโลกเหนือลดลงถึง 40% จาก 3 เมตร เหลือ 2 เมตร ภายในเวลา 30 ปี อุณหภูมิน้ำทะเลที่สูงขึ้นได้ส่งผลกระทบต่อการไหลเวียนของกระแสน้ำอุ่น/กระแสน้ำเย็นในมหาสมุทร ทำให้การไหลเวียนของกระแสน้ำช้าลงจนก่อให้เกิดปรากฏการณ์ "เอล นิโญ/ ลา นีญา" บ่อยขึ้น

ล่าสุดสถาบันสิ่งแวดล้อมไทย (2537) ได้ใช้โมเดล GCMs คาดการณ์จากสถานการณ์โลกร้อนว่า ประเทศไทยอุณหภูมิจะสูงขึ้นอีก 2.5-6 องศาเซลเซียส โดยเฉพาะในช่วงเดือนพฤศจิกายน-มกราคม ส่วนปริมาณน้ำฝนจะเท่าเดิม หรือเพิ่มขึ้น 40% ขณะที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศจะแห้งแล้งมากขึ้น จากสภาวะอากาศแปรเปลี่ยนมีระยะเวลาของฤดูสั้นกว่าปกติ

ระดับน้ำทะเลด้านอ่าวไทยจะมีปริมาณเพิ่มขึ้น 1-2 มิลลิเมตร/ปี ซึ่งยังอยู่ในเกณฑ์ปกติ แต่ฝั่งทะเลอันดามันอยู่ในเกณฑ์ที่น่าเป็นห่วงจากระดับน้ำทะเลที่จะสูงขึ้น 8-12 มิลลิเมตร/ปี มีผลอย่างมากต่อการกัดเซาะชายฝั่ง จุดที่เป็นอันตรายทั้งด้านอ่าวไทยก็คือบริเวณแหลมตะลุมพุก จังหวัดนครศรีธรรมราช

นอกจากระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นแล้ว ยังมีผลต่อการรุกเข้ามาของ น้ำเค็ม ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลบางขุนเทียน กรุงเทพมหานคร, ท่าปอม/คลองสองน้ำ ตำบลเขาคราม อำเภอเมืองกระบี่ ตลอดจนสภาพอากาศรุนแรงจากอุทกภัยและดินถล่มขยายตัวเพิ่มขึ้นในประเทศไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่จังหวัดแพร่, อุตรดิตถ์, สุโขทัย, ลำปาง และตาก

3 กิจกรรมหลักที่ทำให้โลกร้อน

จากน้ำมือมนุษย์ด้วยกันเอง

สำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติได้รายงานการปล่อยก๊าซเรือนกระจกซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่เร่งทำให้ภาวะโลกร้อนมากขึ้นว่า ปัจจุบันไทยปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพียงแค่ 2.6 ตัน/คน/ปี แม้ว่ายังไม่เกินค่ามาตรฐานที่กำหนด แต่ควรเร่งสร้างกิจกรรมกระตุ้นจิตสำนึกให้คนไทยห่วงใยสิ่งแวดล้อมมากขึ้น เพื่อช่วยกันยุติสภาวะโลกร้อน โดยเริ่มจากเรื่องใกล้ๆ ตัวก่อน อาทิ การประหยัดพลังงานไฟฟ้าและน้ำมันในชีวิตประจำวัน

ทั้งนี้ภาวะเรือนกระจกก็คือชั้นบรรยากาศของโลกได้ถูกปกคลุมด้วยก๊าซเรือนกระจก (คาร์บอนไดออกไซด์ 53%-ก๊าซมีเทน 17%-ก๊าซ โอโซน 13%-ก๊าซไนตรัสออกไซด์ 12%-ก๊าซซีเอฟซี 5%) มากเกินไป ในขณะที่ก๊าซเหล่านี้มีคุณสมบัติในการกักเก็บความร้อนได้ดี ดังนั้นแทนที่ความร้อนเหล่านี้จะถูกส่งผ่านออกไปนอกโลก กลับถูกชั้นบรรยากาศที่อุดมไปด้วยก๊าซเหล่านี้ "กักเก็บไว้" และสะท้อนกลับมายังพื้นผิวโลกอีกทีหนึ่ง ส่งผลให้โลกร้อนยิ่งขึ้น

อย่างไรก็ตามทางสำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พบว่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเกิดจากน้ำมือมนุษย์ถึงร้อยละ 90 จาก 3 กิจกรรมใหญ่คือ 1) กลุ่มพลังงาน มีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) จากเชื้อเพลิงฟอสซิลถึง 257 ล้านตัน หรือร้อยละ 80 ทำให้ภาคพลังงานของไทยเป็นตัวแปรสำคัญที่ปล่อยภาวะเรือนกระจกสูงกว่า 56% ซึ่งสำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติจะนำเรื่องดังกล่าวไปหารือกับกระทรวงพลังงานเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวเป็นการเร่งด่วน

2) กลุ่มการเกษตร กิจกรรมทางการเกษตรส่วนใหญ่ร้อยละ 91 ที่ทำกันอยู่ ได้ก่อให้เกิดปฏิกิริยาเรือนกระจก โดยปลดปล่อยก๊าซมีเทนและไนตรัสออกไซด์-คาร์บอนไดออกไซด์ สู่ชั้นบรรยากาศ ซึ่งก๊าซเหล่านี้มีคุณสมบัติในการดูดกลืนความร้อนโดยเฉพาะการปลูกข้าวปล่อยก๊าซมีเทนถึงร้อยละ 73 และการจัดการมูลสัตว์ในภาคปศุสัตว์ปล่อยก๊าซมีเทนร้อยละ 26 ผลวิจัยระบุว่าทั้งสองกิจกรรมปลดปล่อยก๊าซมีเทนออกมาประมาณ 3.3 ล้านตัน นอกจากนั้นภาคเกษตรยังปล่อยก๊าซไนตรัสออกไซด์ 70,000 ตัน และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ร้อยละ 16 ของปริมาณการปล่อยก๊าซทั้งหมดออกมาด้วย

3) กลุ่มการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและป่าไม้ มีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) 36 ล้านตัน แต่มีการดูดซับ CO2 กลับคืนไปแค่ 13 ล้านตันเท่านั้น

เกษตรฯของบฯ 294 ล้านบาท ทำแผนชะลอการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

ความหนาแน่นของก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มมากขึ้นได้ก่อให้เกิดความถี่ของการเกิดปัญหาอุทกภัยและภัยแล้งส่งผลกระทบต่อความเป็นอยู่และการผลิตอาหาร ทำให้ประเทศไทยสูญเสียพื้นที่การเกษตร สร้างผลกระทบต่อระบบนิเวศและความหลากหลายทางชีวภาพ ก่อให้เกิดภาวะขาดแคลนอาหารและความอดอยาก โรคระบาดและโรคติดต่อในเขตร้อน

โดยในปี 2550 อุณหภูมิในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือจะแห้งแล้งมากขึ้น จากอุณหภูมิโดยเฉลี่ยที่สูงขึ้นกว่า 2.5-6 องศาเซลเซียส โดยเฉพาะในพื้นที่ที่ประสบปัญหาแล้งซ้ำซากมากกว่า 18 ล้านไร่ เช่น ลุ่มน้ำลำตะคอง และลำพระเพลิง (ตารางประกอบ)

แม้ว่าปัจจุบันประเทศไทยยังไม่มีพันธกรณีที่จะลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกลง แต่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ได้เตรียม "แผนชะลอการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคการเกษตร" ให้น้อยลงเพราะเห็นว่าปัญหาโลกร้อนได้สร้างผลกระทบโดยตรงต่อภาคการเกษตรกรรม ก่อให้เกิดภาวะความแห้งแล้งและอาจนำไปสู่การเป็น "ทะเลทราย" ได้ในอนาคต

ล่าสุดกระทรวงเกษตรฯได้เตรียมยื่นขอจัดสรรงบประมาณจำนวน 294 ล้านบาท จากรัฐบาลในเดือนพฤษภาคมนี้ เพื่อให้พื้นที่การเกษตรของประเทศที่เสี่ยงภัยแล้งจำนวน 131 ล้านไร่ ได้รับการดูแลป้องกันและแก้ไขปัญหาจากผลกระทบความเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

รวมทั้งปรับปรุงระบบการเตือนภัยสามารถคาดการณ์สภาวะอากาศของประเทศไทยทั้งในระยะสั้นและระยะยาวให้มีประสิทธิภาพและแม่นยำกว่าที่เป็นอยู่และเพื่อลดปัญหาเรือนกระจก สร้างความสมดุลของสภาพอากาศควบคู่กันไป โดย แผนบรรเทาสภาวะโลกร้อนด้านการเกษตรจะใช้ระยะเวลา 4 ปี (2551-2554) ภายใต้แผนยุทธศาสตร์ 3 ด้านคือ

1) การจัดการองค์ความรู้ด้านการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศของโลก เน้นหนักการเก็บข้อมูลรวบ รวมงานศึกษาวิจัยต่างๆ ที่มีต่อสภาวะโลกร้อน เช่น โครงการศึกษาผลกระทบของไม้ยืนต้น การปลูกพืชไร่ การปรับตัวของชนิดและพันธุ์พืช การศึกษาการปล่อยก๊าซมีเทนในนาข้าวที่มีต่อสภาวะโลกร้อน โครงการจัดทำแผนที่ปริมาณคาร์บอนทั้งหมดในดินกับการใช้ประโยชน์ที่ดินของประเทศไทย การติดตามการเปลี่ยนแปลงของทรัพยากรประมง

2) การป้องกันและแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อนในภาคการเกษตร เช่น มาตรการจัดการของเสียในภาคปศุสัตว์/ฟาร์มสุกร นาข้าว การไถกลบตอซัง ในการลดก๊าซเรือนกระจกและขยายผลรณรงค์ลดการเผาต่อซังทั่วประเทศ ลดการจุดไฟเผาในพื้นที่ป่า การวางระบบและติดตั้งระบบโทรมาตรเพื่อพยากรณ์และเตือนภัยลุ่มน้ำ การฟื้นฟูสภาพแวดล้อมในเขตปฏิรูปที่ดินและการจัดทำพื้นที่เหมาะสมในการปลูกพืชพลังงาน โครงการศึกษาผลกระทบจากสภาวะโลกร้อนต่อสภาพทาง เศรษฐกิจการเกษตร

โครงการติดตามผลกระทบจากความแห้งแล้งทางด้านดินและพืชเศรษฐกิจของประเทศไทยโดยใช้เทคโนโลยีดาวเทียมและระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์และการป้องกันแก้ไขภาวะความเป็นทะเลทรายในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โครงการปลูกสร้างพื้นที่ฟองน้ำในไร่นา ศึกษาผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิที่มีต่อทรัพยากรประมงน้ำจืดและน้ำเค็ม และการศึกษาผลกระทบจากสภาวะโลกร้อนต่อปริมาณและการกระจายตัวของฝนบริเวณประเทศไทย เป็นต้น

3) การเผยแพร่และประชาสัมพันธ์เพื่อส่งเสริมให้เกษตรกรปรับเปลี่ยนชนิดพืชและระยะเวลาการปลูกพืชให้เหมาะสมกับสภาพพื้นที่ เช่น ทนแล้ง ทนต่อปัญหาน้ำท่วม รวมถึงการรณรงค์ปลุกจิตสำนึกและประชาสัมพันธ์ให้ทุกคนได้ตระหนักถึงภัยจากภาวะโลกร้อน การเตรียมตัวของเกษตรกรเพื่อปรับเปลี่ยนพันธุ์พืชและร่วมมือกันในการลดกิจกรรมทั้งในภาคการเกษตร อุตสาห กรรม พลังงาน ฯลฯ ที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะโลกร้อน

กรมพัฒนาที่ดินห่วง 3 จังหวัดภาคอีสาน

ขณะที่กรมพัฒนาที่ดินระบุว่า อุณหภูมิโลกที่ปรับตัวสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดปัญหาฝนแล้งและพื้นที่ดินเค็มขยายตัวเพิ่มขึ้น ส่งผลให้พื้นที่การเกษตรในภาคตะวันออกเฉียงเหนือประสบปัญหาแล้งซ้ำซากมากกว่า 7 ล้านไร่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ปัญหาแล้งซ้ำซากในจังหวัดนครราชสีมา-ขอนแก่น และมหาสารคาม มีความเสี่ยงทำให้พื้นที่เหล่านี้กลายเป็นพื้นที่ ทะเลทรายได้ในอนาคต

ปัจจุบันกรมพัฒนาที่ดินได้นำข้อมูลจากปัจจัยแวดล้อมที่สำคัญได้แก่ ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย พื้นที่ชลประทาน ความสามารถในการอุ้มน้ำของดิน การใช้ประโยชน์ที่ดินและข้อมูลของพื้นที่ที่มีประวัติเกิดภาวะแล้งซ้ำซาก โดยนำข้อมูลทั้งหมดมาวิเคราะห์ด้วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS) ทำให้สามารถวิเคราะห์พื้นที่ที่เสี่ยงต่อการเกิดปัญหาภัยแล้งได้ล่วงหน้าเกือบ 2 เดือน โดยมีความแม่นยำไม่น้อยกว่า 80%

จากการวิเคราะห์ข้อมูลพบว่าขณะนี้ประเทศไทยมีพื้นที่ที่เสี่ยงต่อการเกิดสภาวะแห้งแล้งมากกว่า 22.9 ล้านไร่ โดยกรมพัฒนาที่ดินได้ดำเนินการจัดทำแผนที่แสดงพื้นที่ที่มีศักยภาพในการเกิดสภาวะความแห้งแล้งในปี 2550 ขณะนี้แบ่งออกได้เป็น 4 ระดับ ดังนี้

ระดับที่ 1 คือพื้นที่ที่ดินมีความสามารถในการอุ้มน้ำปานกลางถึงสูง มีแหล่งน้ำเพียงพอกระจายอยู่ทั่วไป ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยสูง

การใช้ประโยชน์ที่ดินทางการเกษตรทั้งทำนาปรังในพื้นที่ชลประทาน ปลูกไม้ผลและไม้ยืนต้นซึ่งมีโอกาสน้อยที่จะเกิดการขาดแคลนน้ำแต่ยังมีความแห้งแล้งปกติในช่วงฤดูแล้ง พื้นที่ที่อยู่ในระดับนี้มี 59,312,352 ไร่

ส่วนระดับที่ 2 ดินอุ้มน้ำค่อนข้างดีแต่ไม่มีแหล่งน้ำชลประทาน ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยอยู่ในเกณฑ์ต่ำ มีการปลูกพืชอายุสั้น เช่น ข้าวโพด ข้าวนาปรัง อ้อย จึงอาจมีโอกาสเกิดการขาดแคลนน้ำทั้งด้านอุปโภคบริโภคและการเกษตรได้ มีพื้นที่รวม 87,750,750 ไร่

ระดับที่ 3 ถือว่าน่าเป็นห่วงมากที่สุด เพราะลักษณะทางกายภาพของดินมีความสามารถในการอุ้มน้ำค่อนข้างต่ำปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยต่ำกว่าค่าปกติ อีกทั้งมีการปลูกพืชไร่ เช่น อ้อย ข้าวโพด ที่ต้องใช้น้ำมาก ทำให้มีโอกาสเกิดภัยแล้งสูงและก่อให้เกิดปัญหาการขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภค พื้นที่เกษตรเสียหายรุนแรง โดยคาดว่าจะมีพื้นที่ที่ประสบปัญหาประมาณ 22,981,633 ไร่

และระดับที่ 4 พื้นที่ไม่มีศักยภาพในการเกิดสภาวะความแห้งแล้ง เนื่องจากเป็นพื้นที่ป่าไม้ พื้นที่ลุ่มและพื้นที่ทำการเกษตรแบบประณีต รวมทั้งมีระบบชลประทานสมบูรณ์จึงไม่น่าห่วงเรื่องความแห้งแล้ง ซึ่งพื้นที่เหล่านี้มีประมาณ 143,803,615 ไร่

ล่าสุดกรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัยได้รายงานพื้นที่ประสบภัยแล้งล่าสุดจำนวน 61 จังหวัด โดย 3 จังหวัดล่าสุดที่เพิ่งขึ้นทะเบียนเป็นพื้นที่ประสบภัยแล้งก็คือจังหวัดอุทัยธานี ปราจีนบุรี และพัทลุง

จาก : ประชาชาติธุรกิจ ฉบับวันที่ 16 - 18 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 16, 2007, 01:39:49 AM

โลกร้อน !! ความจริง ที่ไม่มีใครอยากฟัง

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/pra01160450p1.jpg)

ประเทศไทยเพิ่งคว้าตำแหน่ง "ประเทศที่อากาศร้อนที่สุดในโลก"

เพิ่มเติมข้อมูลอีกนิด 28 เมษายนนี้ เมืองหลวงของเราจะร้อนที่สุดในรอบปี ผลจากการที่ดวงอาทิตย์เคลื่อนทำมุมตั้งฉากกับเมืองแห่งนี้พอดิบพอดี

โลกร้อนขึ้นทุกวัน เรื่องนี้เห็นจะจริงเป็นอย่างยิ่ง แต่ทว่าสิ่งสำคัญที่สุดเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับความจริงที่ไม่ค่อยมีใครยอมรับคือ *เราเองนี่แหละ* ที่เป็นส่วนหนึ่งในการทำให้ดาวสีฟ้านี้ร้อนระอุ

การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลที่ให้พลังงาน วิถีชีวิตที่เน้นการบริโภคอย่างบ้าคลั่งเกินเลยจำเป็น ยิ่งช่วยเร่งสร้างมลภาวะอย่างก๊าซเรือนกระจกไปห่อหุ้มโลก ทำให้ความร้อนไม่อาจหลุดลอดออกไปภายนอกโลกได้

หากเปรียบไปก็เหมือนกับกบที่อยู่ในหม้ออบ อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ แต่กว่าจะรู้ตัวว่าร้อนจนเป็นอันตราย ก็สายไปเสียแล้วสำหรับเจ้าสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำตัวนี้

หากเปลี่ยน *กบ* เป็น *มนุษย์* จะมีไหมมือจากเพื่อนต่างดาวที่มาฉุดเราให้หลุดรอดไป เมื่อไม่อาจคาดหวัง

ดังนั้น การปรับเปลี่ยนที่ตัวเราเองจึงดูเป็นเรื่องที่ทำได้ง่ายกว่า

ตามกลไกทางวิทยาศาสตร์ พลังงานจากดวงอาทิตย์จะแผ่เข้าสู่ชั้นบรรยากาศโลกในรูปของคลื่นแสง ให้ความร้อนแก่โลก พลังงานบางส่วนทำให้โลกอบอุ่น ก่อนจะถูกแผ่กลับออกในห้วงอวกาศในรูปรังสีอินฟราเรด

แต่ก็มีบางส่วนที่ชั้นบรรยากาศโลกกักเก็บเอาไว้ ซึ่งนั่นเป็นข้อดี เพราะจะทำให้โลกมีอุณหภูมิไม่สูงหรือต่ำจนเกินไป

เพราะถ้าเปรียบกับ *ดาวศุกร์* ที่มีก๊าซเรือนกระจกหนาก็จะทำให้ร้อนมาก หรืออย่าง *ดาวอังคาร* ที่แทบไม่มีก๊าซเรือนกระจกเลย ก็จะเย็นจัดจนสิ่งมีชีวิตเฉกเช่นมนุษย์ไม่อาจอาศัยอยู่ได้

ทว่า ในความเป็นจริงที่เป็นอยู่ นับวันชั้นบรรยากาศโลกจะเก็บกักความร้อนเอาไว้มากขึ้น อันเนื่องจากปริมาณของก๊าซเรือนกระจกที่ห่อหุ้มชั้นบรรยากาศไว้ มีชั้นความหนาที่เพิ่มขึ้นจนน่าตกใจ ทำให้รังสีอินฟราเรดที่ควรจะหลุดลอดออกคล้ายถูกกำแพงสกัดกั้น คาร์บอนไดออกไซด์ จากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล (น้ำมัน, ก๊าซธรรมชาติ และถ่านหิน), ก๊าซมีเทน จากการทับถมขยะ การเลี้ยงปศุสัตว์, ไนตรัสออกไซด์ จากการใช้ปุ๋ยและเผาป่า-เผาไร่หลังฤดูเก็บเกี่ยว

เหล่านี้คือตัวอย่างเพียงเล็กน้อยของต้นตอที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจก และแน่นอน อาจต้องก้มหน้ายอมรับว่า นี่เป็นผลจากการกระทำของมนุษย์

มีตลกร้าย (ที่ขำไม่ค่อยออก) เรื่องหนึ่งเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนที่อยากเล่าให้ฟัง

วันหนึ่ง บนโต๊ะอาหารเช้า

ลูกสาวตัวน้อยถามคุณพ่อ "คุณพ่อค่ะ เราจะแก้ปัญหาเรื่องโลกร้อนกันอย่างไร?"

พ่อเผยยิ้ม แล้วว่า "ท่านประธานาธิบดีก็คงจะทำเหมือนที่พ่อทำให้หนูทุกเช้า คือเอาน้ำแข็งก้อนมาหย่อนในแก้วน้ำให้มันเย็นลง ท่านคงลงทุนให้ตัดน้ำแข็งก้อนมหึมาจากขั้วโลก แล้วใช้เฮลิคอปเตอร์ผูกเชือกโยง ขนส่งมาหย่อนลงกลางมหาสมุทร ทีละก้อนๆ ให้อุณหภูมิผิวทะเลเย็นลงยังไงละ"

เรื่องเล่าข้างต้นอยู่ในภาพยนตร์เรื่อง "An Inconvenenient Truth" ที่เพิ่งได้รับรางวัลออสการ์ สาขาภาพยนตร์สารคดียอดเยี่ยมปีล่าสุด ที่บัดนี้ หนังสือในชื่อเดียวกัน ได้รับการแปลเป็นภาษาไทยแล้วโดยสำนักพิมพ์ "มติชน"

*ผู้เขียนคือ อัล กอร์*

*ผู้แปลคือ คุณากร วาณิชย์วิรุฬห์*

และสำหรับชื่อในภาคภาษาไทย "โลกร้อน ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง" อยากให้ฟัง *คุณากร* อธิบายถึงที่มา

"จริงๆ แล้วก็แปลมาจากชื่อต้นฉบับนั่นแหละ คือตอนแรกผมก็พยายามที่จะไม่ใช้ชื่อนี้ เพราะชื่อ "ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง" นี้กลัวมันจะไม่ติดหูคน แต่สุดท้ายผมก็ต้องกลับมาใช้ชื่อที่แปลมาจากคำว่า An Incovenient truth โดยตรง เนื่องมาจากสาเหตุอย่างหนึ่งคือ ในหนังสือ เวลาพูดถึงประเด็นอะไรก็แล้วแต่ มันจะกลับมาพูดถึงสิ่งที่คนไม่ค่อยจะเชื่อ"

สอดคล้องกับภาษิตของ มาร์ก ทเวน ที่ *อัล กอร์* หยิบมาโควตไว้ในหนังสือ...

*"สิ่งที่คุณไม่รู้ไม่ได้สร้างปัญหาให้คุณ สิ่งที่คุณมั่นใจว่ารู้แต่กลับรู้ไม่จริงต่างหากที่เป็นปัญหา"*

ดังนั้น ใครต่อใครจึงพยายามที่จะปัดความรู้นี้ออกไป ความรู้ที่ว่าเราเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างมลภาวะให้กับโลก บ้างละเลย แกล้งหลงลืม เพียงเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีส่วนรับผิดชอบกับการกระทำของตนเอง

หนังสือ "โลกร้อน ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง" ประเด็นหลักจึงไม่ใช่เรื่องสิ่งแวดล้อมอย่างที่มีให้เห็นมากมาย แต่ทว่า มันคือเรื่องของ "จริยธรรม" เพราะความจริงที่หนังสือบอก บางเรื่องเราอาจเคยรับรู้รับฟังมาบ้างแล้ว แต่เราก็ปล่อยวางไม่สนใจ ตราบเมื่อไม่มีคนตาย ไม่มีความเสียหาย ผู้คน รวมถึงสื่อมวลชนต่างๆ ก็ไม่พูดถึง

"กรณีศึกษาต่างๆ ในหนังสือเล่มนี้บอกว่าเราต้องใส่ใจนะ เพราะมันเกี่ยวเนื่องกับเรา มันเป็นเรื่องของสำนึก ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของผู้ก่อปัญหา และเราเองนี่แหละที่จะต้องเป็นผู้ร่วมแก้ปัญหานี้ ซึ่งในหนังสือเองก็บอกแล้วว่าเราสามารถทำได้ ตั้งแต่วิธีการเล็กๆ ไปจนถึงวิธีการใหญ่ๆ ไม่มีข้อแม้ใดๆ ที่จะมาบอกว่า ฉันตระหนักกับปัญหา แต่ฉันแก้มันไม่ได้ ก็เลยปล่อยให้เป็นไป เรื่องของเรื่องคือว่า คุณจะแก้มันหรือเปล่านั่นแหละ นี่คือประเด็นทางจริยธรรม" คำพูดของคุณากรนั้นเข้มข้นจริงจัง

มาทางฟากฝั่งของผู้เขียน ความประทับใจของ อัล กอร์ เกี่ยวกับเรื่องสิ่งแวดล้อม โดยเฉพาะในประเด็นโลกร้อนนั้น เกิดขึ้นในสมัยเรียนระดับปริญญาตรี เขาได้มีโอกาสศึกษากับ รีเจอร์ รีวิลล์ นักวิทยาศาสตร์ชาวอเมริกันที่ค้นพบแนวโน้มการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจก โดยอาศัยการวิเคราะห์ผลตรวจวัดจากสถานีวิจัยบรรยากาศ กลางมหาสมุทรแปซิฟิก ณ เกาะหลัก หมู่เกาะฮาวาย

อัล กอร์ ชื่นชอบและเห็นความสำคัญของเรื่องนี้

เมื่อศึกษาเรื่องนี้จนตระหนัก และคิดว่าเป็นประเด็นเร่งด่วนที่ทุกคนต้องรับรู้ อัล กอร์ จึงตระเวนไปฉายสไลด์และพูดตามที่ต่างๆ ไม่หยุดหย่อน

ไม่ใช่เฉพาะในอเมริกา เขายังเดินทางมาประเทศในเอเชีย อย่างจีน ซึ่งทราบกันดีว่าเป็นหนึ่งในประเทศที่กำลังปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้น พร้อมๆ กับการแข่งขันพัฒนาตัวเองของประเทศ

เขาเขียนไว้ในหน้าบทนำของหนังสือ ตอนหนึ่งว่า *"เชื่อกันว่าการสูญพันธุ์ที่กวาดล้างไดโนเสาร์เมื่อ 65 ล้านปีที่แล้ว เกิดจากดาวเคราะห์น้อยพุ่งปะทะโลก แต่การสูญพันธุ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นครั้งใหม่นี้กลับมีมนุษย์เป็นต้นเหตุ"*

จุดเด่นของหนังสือเล่มนี้อีกอย่างหนึ่งคือ การที่ผู้เขียน คือ อัล กอร์ ซึ่งไม่ได้เป็นนักวิชาการ เป็นผู้เล่าเรื่อง ดังนั้น เขาจึงไม่ได้ผูกติดกับภาษาที่เป็นวิชาการ ตลอดจนกรอบการเขียนใดๆ หนังสือเล่มนี้จึงถูกออกแบบมาให้เหมาะกับบุคคลทั่วไป อ่านทำความเข้าใจได้ง่าย และข้อมูลที่ให้ก็ตรงกับที่นักวิทยาศาสตร์หรือนักวิจัยทำการศึกษาอยู่

*เนื้อหาทั้งหมดตั้งอยู่บนพื้นฐานของข้อมูลจริง*

อ่านสนุก อ่านเพลิน แต่ที่อยากย้ำ *นี่คือเรื่องจริงไม่ใช่นิยายวิทยาศาสตร์*

อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้หนังสือเล่มนี้มีเสน่ห์คือลูกเล่น และวิธีการเล่าเรื่อง การที่ผู้เขียนตัดสลับชีวิตของตัวเองเข้ามาเป็นช่วงๆ แม้อาจดูเป็นเรื่องส่วนตัว แต่ทว่านี่แหละที่ทำให้อดีตรองนายกรัฐมนตรีสมัยประธานาธิบดี บิล คลินตัน ผู้นี้ดูเป็นคนธรรมดา

ชีวิตของ อัล กอร์ ก็เหมือนกับบุคคลอื่นทั่วไป สุข ทุกข์ วิ่งวนเป็นวัฏจักรไม่ได้ต่างอะไรไปจากเราๆ ท่านๆ ต่างก็แต่วิกฤตในชีวิตของเขาหลายๆ ครั้ง ได้รับการแปรเปลี่ยนเป็นโอกาส

การเกือบสูญเสียลูก กับการตระหนักว่าเราจะต้องสูญเสียโลก

การสูญเสียพี่สาว ด้วยโรคมะเร็งปอดผลจากการสูบบุหรี่จัด กับความรับผิดชอบของตระกูลกอร์ที่เลิกปลูกยาสูบไปตลอดกาล

นั่นคือความธรรมดาที่จะทำให้เรารู้สึกร่วมไปกับหนังสือ

"อัล กอร์มีบุคลิกพิเศษ คือเขาเล่าเรื่องโดยเอาตัวเองมาเป็นแกนกลาง ทำให้คนติด ทำให้มันดูมีชีวิต อย่างกรณีลูกประสบอุบัติเหตุ หรือการที่เขาต้องสูญเสียพี่สาว ก็เอามาเปรียบเทียบกับโลก ทำให้หนังสือมีเลือดเนื้อ

"ชีวิตของเขานี่แหละที่ยึดตรึงเรื่องให้อยู่ด้วยกัน มีเอกภาพ การทำแบบนี้ทำให้เรื่องราวไม่ไกลไปจากจากชีวิตผู้อื่น มันเป็นประสบการณ์สากล" ผู้แปลพูดถึงผู้เขียน

หนังสือ "โลกร้อน ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง" ไม่เพียงแต่ฉายปรากฏการณ์ หรือการนำเสนอที่หวือหวาด้วยรูปภาพ กราฟข้อมูล แต่ยังบอกถึงวิธีการแก้ปัญหาอย่างสมบูรณ์ที่สุดเท่าที่เคยรวบรวมมา ซึ่งจะเห็นว่า เราเองสามารถทำได้ แค่เพียงเปลี่ยน...

...เปลี่ยนเป็นถอดปลั๊กเมื่อปิดเครื่องใช้ไฟฟ้า, เปลี่ยนเป็นใช้บริการขนส่งมวลชน, เปลี่ยนเป็นลดสินค้าฟุ่มเฟือย, เปลี่ยนเป็นใช้ผลิตภัณฑ์ที่หมุนเวียนมาใช้ใหม่ได้, เปลี่ยนเป็นบริโภคเนื้อให้น้อยลง, เปลี่ยนเป็นใช้สินค้าที่ผลิตในท้องถิ่น ฯลฯ

ยังมีอีกหลายวิธีการที่เราสามารถช่วยโลกใบนี้ได้

*อยู่ที่ว่าจะเปิดใจยอมรับ และยอมเปลี่ยนแปลงหรือเปล่า เท่านั้นเอง*

จาก : มติชน ฉบับวันที่ 16 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 17, 2007, 12:08:15 AM

รับมือกับภาวะโลกร้อนอย่างไรกันดี !!

เหมือนว่าเรารู้ๆ กันอยู่แล้วว่าปัญหาภาวะโลกร้อน เป็นผลมาจากพฤติกรรมการใช้ชีวิตแบบไม่อีนังขังขอบของมนุษย์ และการควบตะลุยเร่งสร้างความเจริญในภาคอุตสาหกรรรม ทำให้ชั้นบรรยากาศโอโซนถูกทำลาย จำนวนคาร์บอนไดออกไซด์จากโรงงาน การใช้สารซีเอฟซี ไอเสียของรถยนต์เมื่อรวมเข้ากับการตัดไม้ทำลายป่าที่ถี่ๆ ยิ่งทำให้ปัญหาโลกร้อนอยู่ในระดับที่น่าเป็นห่วงมากขึ้น

ถึงขั้นวิตกจริตกันว่า...แล้วเราจะเผชิญหน้ากับภาวะโลกร้อนกันอย่างไร?

อันที่จริงปัญหาโลกร้อนเป็นปัญหา...ที่ต้องหันไปแก้กันที่ต้นเหตุ

นั่นคือมนุษย์

มนุษย์ต้องมีความรับผิดชอบต่อสังคม และดูแลใส่ใจด้านสิ่งแวดล้อมมากขึ้น ที่สำคัญคือการเร่งทำความเข้าใจต่อความเปลี่ยนแปลงต่างๆ ที่เกิดขึ้น เพราะความรู้ความเข้าใจต่างๆ เกี่ยวกับภาวะโลกร้อนในขณะนี้มีอยู่น้อยมาก

ความพยายามควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่างๆ อาทิ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์, มีเทน, ไนตรัสออกไซด์ ระมัดระวังการใช้พลังงาน หรือหันมาใช้พลังงานทดแทน ควรมีมาตรการรองรับที่เอาจริงเอาจังมากขึ้น

"การพอเพียงเป็นประเด็นหนึ่งที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้มาก สิ่งที่เราดำรงชีวิตอยู่มีอะไรบ้างที่ไม่จำเป็น สิ่งไหนที่เราจะลด ถ้าลดแล้วรู้สึกว่าไม่เดือดร้อนชีวิตประจำวัน เราไม่ต้องถอยเหมือนไปอยู่ในยุคหิน หรือเปลี่ยนการดำรงชีวิตจากหน้ามือเป็นหลังมือ เพียงทุกอย่างรอบตัวเราถ้าลองมองดูจะรู้ว่าบางอย่างไม่จำเป็น แล้วยังเป็นสร้างความคุ้นเคยในการไม่ฟุ่มเฟือย" เป็นแนวคิดในการรับมือปัญหาโลกร้อนของ ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เมื่อครั้งขึ้นเวทีเสวนาหนังสือ An Inconvenient Truth : โลกร้อนความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง ในงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติฯ

คือแนวทางในการแสดงความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมนั่นเอง

เช่นเดียวกับ คุณากร วาณิชย์วิรุฬห์ ผู้แปลหนังสือ An Inconvenient Truth ภาคภาษาไทยคิดว่า "ทุกคนรู้แล้วว่าสภาวะโลกร้อนเป็นความจริง ซึ่งเราต้องอยู่กับมัน ต้องหาทางปรับตัว หาทางเยียวยา เรื่องที่ว่าเราปล่อยคาร์บอนไปเท่าไร บริโภคอะไรที่ไม่จำเป็นไปบ้างไหม ควรเป็นบรรทัดฐานในการคิดอยู่ตลอด ไม่ใช่ข้อยกเว้น ไม่ใช่เรื่องผิดปกติที่ว่ามีคนอยู่ 100 คนแล้วคนนี้ลุกขึ้นมาปรับเปลี่ยนชีวิต"

หากมนุษย์ร่วมกันรับผิดชอบต่อโลก ไยดีต่อสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต และใส่ใจต่อสิ่งที่จะส่งต่อให้ลูกหลาน...ย่อมมีทางออกให้กับสิ่งที่เผชิญในอนาคต

อัล กอร์ เจ้าของหนังสือโลกร้อนฯ ผู้ปลุกประเด็นปัญหาให้ระอุในใจผู้คนทั่วโลกเชื่อว่า เราสามารถเลือกอนาคตของลูกหลานในภายภาคหน้าได้ ถ้าทุกคนหันมาใส่ใจในประเด็นจริยธรรม ไม่เพียงแค่การถกเถียง สนทนาทางวิทยาศาสตร์หรือการเมืองเท่านั้น

ยอมรับเสียเถิดว่าโลกรอบตัวเรากำลังมีการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่

ร่วมเผชิญหน้ากับปัญหาด้วยการเรียนรู้ และแบ่งปันความเข้าใจที่ถูกต้องให้แก่คนรอบข้าง ด้วยการลดใช้พลังงาน ลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

เริ่มจากตัวเรา บ้านเป็นที่แรกทำ "พรุ่งนี้ให้คือวันนี้" อย่างที่ มาร์ติน ลูเธอร์ คิงส์ ทิ้งคำพูดไว้กับโลก เราจะสามารถเผชิญและผ่านวิกฤตนี้ไปได้

จาก : มติชน ฉบับวันที่ 17 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 17, 2007, 12:17:02 AM

"ภาวะโลกร้อน" บนหน้าหนังสือ

(http://www.komchadluek.net/2007/04/17/images/lokron_3.jpg)

นักวิทยาศาสตร์ชั้นนำของโลกได้จัดอันดับมหันตภัยที่มนุษย์อาจต้องเผชิญในอนาคตไว้ 7 อันดับตั้งแต่น้อยที่สุดไปจนถึงมากที่สุด อันดับ 7 "การแผ่รังสีแกมมาจากการยุบตัวของดาวฤกษ์และหลุมดำ"

อันดับ 6 "เครื่องจักรมีความคิด" อันดับ 5 "อภิมหาภูเขาไฟ" อันดับ 4 "ดาวเคราะห์น้อยชนโลก" อันดับ 3 "สงครามนิวเคลียร์" อันดับ 2 "โรคระบาด" และ อันดับ 1 "ภาวะโลกร้อน"

ภาวะอันตรายที่ถูกจัดลำดับความรุนแรงและความเป็นไปได้ไว้ลำดับแรกสุดนี้ เป็นสิ่งที่มีการพูดถึงตั้งแต่ไหนแต่ไรมา นักวิทยาศาสตร์และนักเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมพยายามส่งสัญญาณเตือนครั้งแล้วครั้งเล่า หากวิถีประจำวันของมนุษย์ส่วนใหญ่ก็ยังเข้ารูปรอยเดิม ไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆ กระทั่งบุคคลระดับโลกจากสหรัฐอเมริกา ชาติที่ได้ขึ้นชื่อว่าปล่อยก๊าซเรือนกระจกอันก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนเป็นอันดับ 1 ของโลก อย่าง อัล กอร์ ออกมาเปิดโปงวิกฤติสิ่งแวดล้อมผ่านภาพยนตร์สารคดีเรื่อง "An Inconvenient Truth (แอน อินคอนวีเนียน ทรูธ)" กระแสความรุนแรงของภาวะโลกร้อนจึงเริ่มเป็นที่กล่าวถึงมากขึ้นเรื่อยๆ

เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา หลังจากเวทีออสการ์ประกาศให้ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นสารคดียอดเยี่ยม วงการสิ่งพิมพ์เมืองไทยก็เริ่มมีผลงานตอบรับกระแสดังกล่าว นิตยสารสารคดีฉบับเดือนมีนาคม นำเสนอสกู๊ปขึ้นปกเรื่องภาวะโลกร้อนที่ส่งผลกระทบตั้งแต่ระดับมหภาคจวบจนถึงชายฝั่งทะเลเมืองไทย ซึ่งมีประเด็นน่าเป็นห่วงว่าที่ดินย่านสมุทรปราการจมหายไปใต้น้ำอย่างต่อเนื่องนับพันไร่ตลอดระยะเวลา 20 ปีที่ผ่านมา

ต่อด้วยงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งล่าสุด มีการเปิดตัวหนังสือแปลจากสำนักพิมพ์มติชน "An Inconvenient Truth โลกร้อน ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง" ที่อัล กอร์ ผู้เขียนประมวลเรื่องราวจากภาพยนตร์ แปลโดย คุณากร วาณิชย์วิรุฬ และหนังสือจากสำนักพิมพ์ฟรีมายด์ "มหันตภัยโลกร้อน" รวบรวมสถานการณ์ภาวะโลกร้อนพร้อมข้อมูลวิเคราะห์หลากหลายด้านจากนักวิชาการไทย เรียบเรียงโดย สุพัฒนา แซ่ลิ่ม

(http://www.komchadluek.net/2007/04/17/images/lokron_2.jpg)

"กระแสโลกต่างก็กล่าวถึงปัญหาเรื่องนี้ นิตยสารไทม์ ฉบับล่าสุด (เมษายน) ก็พูดถึงเรื่องโลกร้อน หลังจากเคยกล่าวถึงมาแล้วหลายครั้ง เราเองก็เอาข้อมูลมาใช้อ้างอิงด้วย" เป็นคำบอกเล่าของ อิศวเรศ ตโมนุท คนหนุ่มรุ่นใหม่ หนึ่งในผู้ก่อตั้งสำนักพิมพ์ฟรีมายด์ และยังเป็นหนึ่งในทีมข้อมูลหนังสือมหันตภัยโลกร้อนด้วย

อิศวเรศ บอกต่อว่า แม้สำนักพิมพ์ของเขาจะเน้นเรื่องราวเกี่ยวกับธรรมะเพื่อคนรุ่นใหม่ แต่หลังจากได้ติดตามเรื่องราวภาวะโลกร้อนจาก ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา นักวิทยาศาสตร์ผู้ให้ความสำคัญกับประเด็นนี้ ทำให้ทางสำนักพิมพ์ไม่ลังเลที่จะทำเรื่องนี้ และเมื่อได้ทำการศึกษาก็พบว่าข้อมูลที่มีจำนวนมากมายนั้น ส่อถึงความรุนแรงที่ทวีขึ้นทุกขณะ

"ที่น่าสนใจก็คือ ประเด็นนี้มีนักวิทยาศาสตร์ไทยหลายท่านเคยพูดถึงมาหลายสิบปีแล้ว และก็มีหนังสือเขียนถึงไว้ด้วย แต่เป็นที่น่าแปลกใจว่าไม่มีคนสนใจ จนล่วงเลยมาถึงปัจจุบัน เพิ่งจะมีคนพูดถึง มีนักวิทยาศาสตร์บางท่านเห็นว่า มันสายเกินไปกว่าที่จะทำอะไรกันแล้ว แต่อย่างน้อย ตอนนี้สิ่งที่เราพอทำได้เราก็อยากทำ เพื่อให้มนุษย์หันมาหาทางแก้ไข ในหนังสือเล่มนี้ นอกจากแหล่งข้อมูลนักวิชาการที่เราได้สัมภาษณ์แล้ว ก็ยังมีข้อมูลในอีกหลายๆ แหล่งทั้งจากเมืองไทยและต่างประเทศ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นข้อมูลที่อัพเดทตลอดเวลา ซึ่งถ้าเราทำภาพรวมทั่วโลกมันก็จะดูไกลตัว ฉะนั้น เราจึงเน้นเจาะเฉพาะในประเทศไทย" เป็นคำกล่าวเสริมจาก สานุพันธ์ ตันติศิริวัฒน์ ผู้บริหารสำนักพิมพ์อีกหนึ่งราย

ด้วยราคาหนังสือเพียงเล่มละ 195 บาท ข้อมูลรูปเล่ม ย่อยให้อ่านง่าย ภาพสีประกอบ เป้าหมายของพวกเขาคือเพื่อให้เกิด "ผลกระทบ" ในระดับบุคคล หวังว่าคนที่ได้อ่านหนังสือแล้วจะเริ่มเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ช่วยกันประหยัดพลังงานเพื่อโลก โดยหนังสือยังสรุปด้วยว่าหลัก "ความพอเพียง" ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ถือเป็นหัวใจสำคัญยิ่งในการแก้ปัญหานี้

"ด้วยข้อมูลที่อาจจะค่อนข้างหนัก เราคิดว่าจะทำอย่างไรให้คนรุ่นใหม่มองว่ามันน่าสนใจ จึงพยายามทำออกมาให้มันเป็นนิยายชีวิตเรื่องหนึ่ง ที่คนอ่านเขาจะต้องได้รู้ว่ากลไกของโลกเป็นอย่างไร ซึ่งพ็อคเก็ตบุ๊คเป็นสื่อที่อยู่นาน สามารถหยิบมาอ่านได้เรื่อยๆ ด้วย เหมาะกับการเสนอประเด็นนี้" สานุพันธุ์ กล่าว ก่อนที่สองหนุ่มจะช่วยกันสรุปว่า เชื่อว่าต่อไปจะมีคนหันมาทำหนังสือแนวนี้มากขึ้น เพราะทุกคนเริ่มเห็นว่ามันเป็นสิ่งใกล้ตัวมากขึ้น แต่นับว่าเป็นสิ่งที่ดี เพราะจะกระตุ้นให้คนหันมาสนใจปัญหา และหนังสือเล่มอื่นๆ อาจจะเสนอในมุมที่ลึกกว่า กว้างกว่านี้ เพราะประเด็นเรื่องภาวะโลกร้อนมีหลายมุมมาก อีกทั้งสถานการณ์ก็เริ่มเลวร้าย และรุนแรงขึ้นทุกที ถ้าคนไทยไม่ตระหนักถึงเรื่องนี้ ปัญหาก็จะเข้ามาใกล้เรามากขึ้นเรื่อยๆ

ขณะที่หนังสืออีกเล่ม อาจกล่าวได้ว่าเป็นอีกหนึ่งกลุ่มเป้าหมาย ด้วยราคาที่สูงถึง 490 บาท แลกด้วยกระดาษอาร์ตและภาพสีสี่ รุจิรัตน์ ทิมวัฒน์ หัวหน้ากองบรรณาธิการหนังสือต่างประเทศ สำนักพิมพ์มติชน บอกถึงกระแส "An Inconvenient Truth โลกร้อน ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง" เล่มนี้ว่า ถ้ามองโดยเนื้องาน รูปเล่ม ราคา ประกอบกับสภาพบ้านเมือง สภาพเศรษฐกิจที่น่าเป็นห่วงในขณะนี้ ตอนแรกทุกคนมองว่าอย่างไร ตลาดต้องซบเซาแน่ๆ เธอเองก็ห่วงเหมือนกันว่าจะขายยาก ทว่า หนังสือกลับขายดีเป็นอันดับ 1 ของบูธสำนักพิมพ์อย่างพลิกความคาดหมาย

"หนังสือเล่มนี้ถือว่าเป็นหนังสือด้านสิ่งแวดล้อมเล่มแรกของสำนักพิมพ์มติชนเลยก็ว่าได้ และเป็นการประกาศว่า เราจะมารณรงค์เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น จะมีหนังสือเล่มต่อไปตามมาอีก ซึ่งทั้งหมดเริ่มจากสมัยที่คุณปานบัว บุนปาน นั่งเป็นบรรณาธิการบริหารของสำนักพิมพ์ในช่วงที่เกิดเหตุการณ์สึนามิขึ้น เขารู้สึกว่าโลกและสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนไปเยอะ แม้แต่ในกรุงเทพฯ เองอากาศก็เปลี่ยนแปลงไปมาก และด้วยความที่เราเป็นสื่อด้วย จึงคิดว่าจะทำอย่างไรให้คนตระหนักถึงเรื่องสิ่งแวดล้อม จนได้มาเจอหนังสือเล่มนี้"

รุจิรัตน์ อธิบายเพิ่มว่า หนังสือเล่มนี้เขียนขึ้นจากหนังสารคดี โดย อัล กอร์ มีจุดมุ่งหมายเพื่อเผยแพร่ให้เรื่องสิ่งแวดล้อมไปถึงคนทั่วโลก ด้วยจุดประสงค์อยากให้คนทั้งโลกร่วมมือกัน ประกอบด้วยข้อมูลที่ อัล กอร์ ศึกษาจากศาสตราจารย์โรเจอร์ รีวิลล์ นักวิชาการสิ่งแวดล้อมมาตั้งแต่ทศวรรษ 1960 ว่าสิ่งแวดล้อมมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง และนำมาย่อยให้อ่านง่าย พร้อมมีภาพมายืนยันเปรียบเทียบให้เห็นชัดเจน โดยทางสำนักพิมพ์ยังคงปก รูปเล่ม ขนาดตัวหนังสือ ให้เป็นแบบเดียวกับฉบับภาษาอังกฤษ ประกอบกับสภาพอากาศที่แปรปรวนในขณะนี้ ทั้งหมดล้วนช่วยสร้างกระแสให้เสียงตอบรับต่อหนังสือดีมาก

"ถึงแม้จะโชคดีด้านการขาย แต่ตอนนี้โลกของเราก็แย่แล้ว จริงๆ อยากให้สำนักพิมพ์อื่นช่วยด้วย ใครมีข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมที่จะช่วยรณรงค์ให้คนทั่วไปสนใจจะเป็นรูปแบบไหนก็ได้ ไม่ถือว่าที่ไหนเป็นคู่แข่งเลย เพราะถ้ายิ่งทำให้คนสนใจมาก ความรู้จะยิ่งขยายออกไปมาก ก็จะเป็นผลดี" รุจิรัตน์ กล่าว

อย่างไรก็ตาม อุตสาหกรรมสิ่งพิมพ์มีส่วนสร้างมลภาวะต่อสภาพแวดล้อมด้วยเช่นกัน แต่รุจิรัตน์มองว่า ทุกอุตสาหกรรมล้วนมีส่วนทำลายโลกทั้งสิ้น แต่ต้องชั่งน้ำหนักว่า คุณประโยชน์ที่ได้มาจากความสูญเสียนั้นคุ้มค่าแค่ไหน ข้อมูลที่คนได้รับรู้หลังจากการสูญเสียทรัพยากรนั้นจะมีความหมายเพียงใด

เพราะถ้ามองย้อนกลับไปแล้ว การสร้างสรรค์สิ่งแวดล้อมฉบับของ อัล กอร์ และการประกาศถอนตัวไม่ร่วมพิธีสารเกียวโตเพื่อรับมือกับภาวะโลกร้อน ด้วยเกรงว่าเศรษฐกิจประเทศตัวเองจะฟีบแฟบของประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู บุช ต่างก็มาจากขั้วความคิดของคนชาติอเมริกันเหมือนกันนี่เอง

จาก : คม ชัด ลึก ฉบับวันที่ 17 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 17, 2007, 12:28:19 AM

มะกันแห่รณรงค์สู้โลกร้อน

สหรัฐ-สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า ชาวอเมริกันทั่วประเทศที่วิตกกังวลเกี่ยวกับสภาพอากาศโลกเปลี่ยนแปลง ได้มารวมตัวกันรณรงค์ให้ประชาชนใส่ใจกับปัญหาโลกร้อน โดยมีการจัดกิจกรรมกว่า 1,300 กิจกรรม ทั่วทุกรัฐในสหรัฐ เพื่อผลักดันให้รัฐสภาออกกฎหมายให้ลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลงร้อยละ 80 ภายในปี 2593

ข่าวว่า การจัดกิจกรรมครั้งนี้ มีทั้งนักเคลื่อนไหวเรื่องสิ่งแวดล้อมและนักเขียนมาร่วมงานกันอย่างคับคั่ง โดยการจัดกิจกรรมที่สวนสาธารณะแบตเตอรี่ ในนครแมนฮัตตัน ผู้ร่วมเดินขบวนสวมชุดสีน้ำเงินพร้อมอุปกรณ์ดำน้ำลึกและลูกบอลชายหาด ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ว่าจะเกิดน้ำท่วมในอนาคต ทางด้านนายจอห์น เอ็ดเวิร์ด ผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐ จากพรรคเดโมแครต กล่าวว่า สหรัฐควรเรียกเก็บเงินจากอุตสาหกรรมที่สร้างก๊าซเรือนกระจก เพื่อนำเงินมาลงทุนในเทคโนโลยีที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม คาดว่าจะได้เงินสูงถึง 40,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และจะทำให้ได้เทคโนโลยีใหม่ที่ทำให้สหรัฐไม่ต้องพึ่งพาน้ำมัน นอกจากนี้ สหรัฐควรห้ามสร้างโรงไฟฟ้าแห่งใหม่ที่ผลิตไฟฟ้าจากการเผาถ่านหิน

การจัดกิจกรรมมีทั่วประเทศ เช่น ดาลีย์ พลาซา ในนครชิคาโก และที่ซานตา โมนิกา รัฐแคลิฟอร์เนีย มีประชาชนหลายร้อยคนไปรวมตัวที่ชายทะเลติดมหาสมุทรแปซิฟิก

จาก : สยามรัฐ ฉบับวันที่ 17 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 17, 2007, 12:32:33 AM

ชาวอเมริกันจัดงานรณรงค์สู้โลกร้อนใน 50 รัฐ

เวอร์มอนต์- ชาวอเมริกันแสดงจิตสำนึกปกป้องสิ่งแวดล้อม จัดงานต่อต้านภาวะโลกร้อนพร้อมกันกว่าพันงานใน 50 รัฐ เพื่อกระตุ้นให้รัฐบาลเอาจริงกับการลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก และพัฒนาเทคโนโลยีสีเขียว

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ : สำนักข่าวเอพีรายงานว่า ชาวอเมริกันทั่วประเทศได้พร้อมใจกันจัดกิจกรรมต่อสู้ปัญหาโลกร้อนรวม 1,350 งานครอบคลุม 50 รัฐ ภายใต้ชื่องาน "Step It Up 2007" โดยกิจกรรมต่างๆ รวมถึงการเล่นสกีลงมาจากธารน้ำแข็งที่กำลังหายไปในรัฐไวโอมิง การดำน้ำไปชมแนวปะการังบริเวณฟลอริดา คีย์ การทานแพนเค้กเพื่อแสดงความวิตกเกี่ยวกับปัญหาโลกร้อนที่มีผลต่อการผลิตน้ำตาลของต้นเมเปิลในรัฐเวอร์มอนต์

ในนครนิวยอร์กชาวเมืองใส่ชุดสีฟ้าจะยืนเรียงแถวตามจุดที่คาดกันว่าน้ำทะเลจะเอ่อขึ้นฝั่งเมื่อน้ำแข็งขั้วโลกละลาย ส่วนชาวซานฟรานซิสโกจะขับรถที่ปล่อยก๊าซไอเสียระดับต่ำพร้อมตุ๊กตาหมีขั้วโลกไปยังร้านขายรถฮัมเมอร์เพื่อแสดงความวิตกว่า ปัญหาโลกร้อนอาจทำให้สัตว์อย่างหมีขั้วโลกเสี่ยงสูญพันธุ์ในอนาคต

โครงการ Step It Up มีเป้าหมายเพื่อให้สภาคองเกรสออกกฎหมายลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ราว 80% ภายในปี 2593 ริเริ่มโดย 6 อดีตนักศึกษาของวิทยาลัยมิดเดิลเบอรี ในรัฐเวอร์มอนต์ และบิล แมคกิบเบน นักเขียนคนแรกๆ ที่เขียนเรื่องโลกร้อนในหนังสือชื่อ "จุดจบของธรรมชาติ" เมื่อปี 2532

งานนี้ยังได้รับการสนับสนุนจากองค์กรชั้นนำอย่าง สมาพันธุ์สัตว์ป่าแห่งชาติ และสภาปกป้องทรัพยากรธรรมชาติ มีการเผยแพร่ข้อมูลผ่านหลากหลายช่องทาง อาทิเช่น บอกปากต่อปาก บล็อก อีเมล

ผู้จัดได้ยกเลิกแผนเดินขบวนในกรุงวอชิงตัน เนื่องจากเห็นว่า การมาร่วมงานจะทำให้เกิดการปล่อยก๊าซไอเสียมหาศาล

นักวิทยาศาสตร์เตือนว่า หากปล่อยให้โลกร้อนอย่างที่เป็นอยู่ จะทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น 3 เมตร อันเนื่องมาจากน้ำแข็งขั้วโลกละลาย ต่อเนื่องให้น้ำทะเลไหลท่วมนครนิวยอร์ก และพื้นที่ต่ำชายฝั่งทะเล ส่วนรายงานของคณะกรรมการระหว่างประเทศว่าด้วยสภาพอากาศโลกที่เปลี่ยนแปลงระบุว่า ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้น 7-23 นิ้ว ภายในศตวรรษนี้

นายจอห์น เอ็ดเวิร์ด ผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐ จากพรรคเดโมแครต กล่าวว่า สหรัฐควรเรียกเก็บเงินจากอุตสาหกรรมที่สร้างก๊าซเรือนกระจก เพื่อนำเงินมาลงทุนในเทคโนโลยีที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม คาดว่าจะได้เงินสูงถึง 40,000 ล้านดอลลาร์ และจะทำให้ได้เทคโนโลยีใหม่ที่ทำให้สหรัฐไม่ต้องพึ่งพาน้ำมัน นอกจากนี้ สหรัฐควรห้ามสร้างโรงไฟฟ้าแห่งใหม่ที่ผลิตไฟฟ้าจากการเผาถ่านหิน

ทั้งนี้ สหรัฐเป็นชาติที่มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุดในโลก แต่ที่ผ่านมาปฏิเสธที่จะร่วมให้สัตยาบันในพิธีสารเกียวโต ที่กำหนดเป้าหมายการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกกับชาติอุตสาหกรรมชั้นนำ โดยสหรัฐอ้างว่า ต้องการเห็นชาติกำลังพัฒนา อย่าง จีน อินเดีย ร่วมลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกด้วย พร้อมยอมรับว่า การลดก๊าซเรือนกระจกอาจกระทบการเติบโตทางเศรษฐกิจ

จาก : กรุงเทพธุรกิจ ฉบับวันที่ 17 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Vita ที่ เมษายน 17, 2007, 02:03:06 AM

กำลังเป็น Hot issue เลยจริงๆนะครับ
จากเดิมการประชุมระดับโลกมักคุยกันเรื่องเศรษฐกิจ
แต่ตอนนี้หันมาคุยกันเรื่องธรรมชาติ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 18, 2007, 01:26:16 AM

นักวิชาการมะกันฟันธง ตื่นตูม-โลกไม่ร้อนถึงขั้นวิกฤต!?

นักวิชาการสหรัฐสวนกระแสความรู้สึกของคนทั่วไปและสื่อมวลชนเรื่องโลกกำลังเผชิญภาวะโลกร้อนถึงขั้นวิกฤตว่า ไม่มีหลักฐานยืนยันชัดเจนในเรื่องนี้ ซ้ำยังเห็นว่ามาตรการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มปัญหามากกว่าจะเป็นประโยชน์

ริชาร์ด เอส ลินด์เซ่น อาจารย์ด้านอุตุนิยมวิทยาของสถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ ซึ่งได้รับทุนสนับสนุนการวิจัยจากรัฐบาลสหรัฐเขียนบทความลงในนิตยสารนิวสวีก ว่า เมื่อมองย้อนกลับไปในอดีตจะเห็นว่าอุณหภูมิโลกมีขึ้นมีลงเป็นเรื่องปกติ กระแสตื่นกลัวเรื่องโลกร้อนในขณะนี้เกิดจากสมมติฐานผิดๆ ที่เชื่อการพยากรณ์สภาพอากาศในอีก 40 ปี ทั้งที่ไม่มีหลักฐานยืนยัน

ลินด์เซ่น ชี้ว่า ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนถูกขยายความจนเกินจริง เพราะทุกวันนี้ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นอย่างสม่ำเสมออยู่แล้ว ส่วนอุณหภูมิโลกก็เพิ่มขึ้นเฉลี่ยเพียง 0.6 องศาเซลเซียสมานับตั้งแต่ยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม โดยเพิ่มขึ้นในช่วงปี 2462-2483 และช่วงปี 2519-2541 และระหว่าง 2 ช่วงนี้โลกมีอุณหภูมิลดลง นักวิทยาศาสตร์ทั้งหลายหาคำอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ จึงโทษว่าเป็นเพราะการปล่อยก๊าซเรือนกระจก นอกจากนั้น ยังไม่มีหลักฐานสนับสนุนว่าเมื่อก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มขึ้นจะก่อให้เกิดหายนะ พร้อมกับหยิบยกอินเดียขึ้นเป็นตัวอย่างว่า อากาศที่อุ่นขึ้นในช่วงครึ่งหลังของคริสต์ศตวรรษที่ 20 ทำให้อินเดียมีผลผลิตทางการเกษตรเพิ่มขึ้น

ลินด์เซ่น กล่าวว่า มาตรการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกส่งผลทางลบมากกว่าเพิ่มศักยภาพในการปรับตัวรับสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง การส่งเสริมให้ใช้เอทานอลทำให้พืชที่ใช้ผลิตเอทานอลมีราคาแพงขึ้น พื้นที่ป่าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ถูกบุกรุกเพื่อปลูกพืชเหล่านี้ นอกจากนี้ การซื้อขายโควตาปล่อยก๊าซเรือนกระจกตามที่อนุญาตไว้ในพิธีสารเกียวโตยังทำให้เกิดการทุจริตโดยได้พาดพิงถึงบริษัท เอ็นรอน ผู้ผลิตพลังงานรายใหญ่ว่าสนับสนุนพิธีสารนี้ เพราะหวังจะค้ากำไรจากการซื้อขายโควตา

จาก : ข่าวสด ฉบับวันที่ 18 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 19, 2007, 01:00:30 AM

รายงานโลกร้อนชี้ เหลือเวลาแก้ปัญหาอีกไม่มาก

(http://pics.manager.co.th/Images/550000004677002.JPEG)
ภาพการละลายของธารน้ำแข็งในเอกาดอร์ที่นำมาเปิดเผยโดย IPCC

แม้การต่อสู้กับปัญหาโลกร้อนจะไม่เสียค่าใช้จ่ายมากนัก แต่รัฐบาลต่างๆ เหลือเวลาอีกเพียงน้อยนิดเท่านั้นที่จะหลบเลี่ยงสภาวะอุณหภูมิเพิ่มสูงอันจะก่อความเสียหายได้

ร่างรายงานขององค์การสหประชาชาติซึ่งมีกำหนดออกเผยแพร่ที่กรุงเทพฯ ในวันที่ 4 พ.ค. ชี้ว่า ภาวะโลกร้อนกำลังทำให้อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นเกิน 2 องศาเซลเซียส เมื่อเทียบกับยุคก่อนอุตสาหกรรม ซึ่งสหภาพยุโรปเห็นว่าเป็นระดับอุณหภูมิที่จะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในธรรมชาติ "อย่างน่าอันตราย"

รายงานนี้ถือเป็นส่วนที่ 3 ของคณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ (The Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC) ที่ออกมาในปี 2007 เนื้อหาของรายงานส่วนนี้เน้นหนักไปที่เหตุการณ์จำลอง 2 เหตุการณ์ โดยบอกว่า การจำกัดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอาจมีค่าใช้จ่ายเท่ากับ 0.2% หรือ 0.6% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (จีดีพี)ทั่วโลก ในปี 2030

บางตัวอย่างชี้ให้เห็นว่า มาตรการต่างๆ เป็นต้นว่า การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล เช่น น้ำมันและถ่านหิน อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น อาจช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจโลกได้เล็กน้อยด้วยซ้ำไป

สำหรับสถานการณ์จำลองแบบเข้มงวดที่สุด ซึ่งรัฐบาลต่างๆจะต้องแน่ใจว่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกจะเริ่มลดลงภายในเวลา 15 ปี จะต้องเสียค่าใช้จ่าย 3% ของจีดีพีโลกภายในปี 2030

ข้อสรุปของรายงานฉบับนี้สอดคล้องกับรายงานเมื่อปีที่แล้วของนิโคลัส สเติร์น (Nicholas Stern) อดีตหัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ของธนาคารโลก ที่ประเมินว่า ค่าใช้จ่ายในการลงมือชะลอภาวะโลกร้อนในตอนนี้ อยู่ที่ประมาณ 1% ของจีดีพีโลก เทียบกับตัวเลขที่สูงถึง 5-20% ในอนาคต ถ้าพวกเรายังไม่รีบลงมือ

วิธีการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ทำได้ง่าย ตามที่เสนอไว้ในร่างรายงานฉบับนี้ ได้แก่ การใช้พลังงานฟอสซิลให้มีประสิทธิภาพมากกว่านี้, เปลี่ยนมาใช้พลังงานรูปแบบอื่น เช่น พลังงานลม แสงอาทิตย์ หรือพลังงานนิวเคลียร์ ตลอดจน จัดการการปลูกป่าและการทำเกษตรกรรมให้ดีกว่านี้

ประโยชน์เชิงเศรษฐกิจนอกเหนือจากการประหยัดพลังงานก็คือ สุขภาพจะดีขึ้นเนื่องจากมลพิษน้อยลง, ภาคเกษตรกรรมเสียหายจากฝนกรดน้อยลง และมีความมั่นคงด้านพลังงานเพิ่มมากขึ้น เพราะมีการลดการนำเข้าพลังงาน

เหตุการณ์จำลองในการยอมเสียจีดีพีแค่ 0.2% ในปี 2030 เพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน จะรักษาระดับก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศในปี 2030 ให้อยู่ที่ 650 ส่วนต่อล้านส่วน (ppm) ซึ่งสูงกว่าระดับปัจจุบันซึ่งอยู่ที่ 430 ppm

"การประมาณแบบเจาะจงที่สุด" ชี้ให้เห็นว่า นั่นอาจทำให้อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้น 3.2-4.0 องศาเซลเซียส จากระดับก่อนยุคอุตสาหกรรม ทั้งนี้ ยิ่งมีมาตรการที่รัดกุมและลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้มาก ก็ต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น

โดยในกรณีที่มีมาตรการเข้มงวดที่สุด ซึ่งจะเสียค่าใช้จ่าย 3% ของจีดีพี จะสามารถจำกัดปริมาณก๊าซเรือนกระจกลงไปอยู่ที่ 445-535 ppm ภายในปี 2030 ซึ่งน่าจะทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้น 2-2.4 องศาเซลเซียส

(http://pics.manager.co.th/Images/550000004677001.JPEG)
ภาพบรรยากาศการประชุมของ IPCC ณ สำนักงานใหญ่ของอียู ในกรุงบรัสเซลส์เมื่อต้นเดือน เม.ย

ด้าน บันคีมุน เลขาธิการใหญ่ยูเอ็น กล่าวกับ นสพ.ไฟแนนเชียลไทมส์ว่า ยูเอ็นกำลังพิจารณาให้จัดการประชุมระดับสูงเรื่องการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศภายในปีนี้ ซึ่งอาจนำไปสู่การประชุมระดับผู้นำสุดยอดได้ในปี 2009

การประชุมระดับสูง ซึ่งน่าจะมีรัฐมนตรีและผู้แทนระดับท็อปเข้าร่วม เป็น "หนทางที่ปฏิบัติได้และเป็นไปได้จริง"มากที่สุด บันกล่าว

การประชุมนี้ ซึ่งน่าจะเกิดขึ้นใกล้ๆกับการประชุมสมัชชาใหญ่สหประชาชาติที่นิวยอร์กในเดือนกันยายน "อาจได้แนวทางปฏิบัติชัดเจนเพื่อประชุมในเดือนธันวาคมที่บาหลีก็เป็นได้" บันกล่าว ซึ่งการประชุมที่บาหลีนั้นเป็นการประชุมของยูเอ็นเกี่ยวกับเรื่องการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ

หากการประชุมระดับสูงในเดือน ก.ย.ประสบความสำเร็จ "จะต้องมีการพูดคุยเกี่ยวกับการประชุมระดับผู้นำสุดยอดในภายหลัง" บันกล่าวกับไฟแนนเชียลไทมส์ "อาจเป็นปี 2008 หรือ 2009"

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 15 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 24, 2007, 12:21:53 AM

ผลกระทบ “โลกร้อน” ต่อไทย “ระบบลมเปลี่ยน-วันร้อนเพิ่ม-วันเย็นลด”

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005134301.JPEG)
ลมตะวันออกเฉียงเหนือที่พัดเข้าชายฝั่งอันดามันเมื่อปลายปี 2549 ที่ผ่านมา ส่งผลให้หลายพื้นที่มีระดับคลื่นสูงจนน่าตกใจ

เสนอผลคาดการณ์ “โลกร้อน” ชี้ผลกระทบต่อไทย “ระบบลมเปลี่ยนแปลง” ทำมรสุมชายฝั่งสูงขึ้น เหตุลมตะวันออกเฉียงใต้กำลังแรงพัดความชื้นเข้าฝั่ง แต่ลมตะวันออกเฉียงเหนือเบาลงเหตุแผ่นดินร้อนขึ้น ส่งผลให้ไม่หนาวอย่างเคย จำนวน “วันร้อน” เพิ่มขึ้น 30-60 วัน/ปี แต่จำนวน “วันเย็น” ลดลง และบางพื้นที่ไม่มีเลย

ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าวไว้ในค่ายทูตวิทยาศาสตร์ไทย ณ องค์การพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์แห่งชาติ (อพวช.) วันที่ 23 เม.ย.นี้ ว่าผลกระทบที่ไทยจะได้รับจากการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศอันเป็นผลจากภาวะโลกร้อนก็คือการเปลี่ยนแปลงของระบบลม ซึ่งเป็นผลที่ได้จากการคาดการณ์ซึ่งทำการศึกษาร่วมกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรีและมหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ทั้งนี้ ดร.อานนท์ได้อธิบายว่าประเทศไทยและในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นั้นอยู่ภายใต้ระบบลมมรสุม ซึ่งมีฝนที่เกิดจากการยกตัวของอากาศ โดยอุณหภูมิที่สูงขึ้นส่งผลให้มวลอากาศชื้นจากทะเลสูงขึ้นและถูกพัดเข้าชายฝั่ง ซึ่งก๊าซเรือนกระจกที่มากขึ้นจะทำให้ความร้อนถูกกักเก็บไว้มากและส่งผลให้ความชื้นจากทะเลถูกลมพัดพาเข้าบริเวณชายฝั่งมากขึ้น อีกทั้งบริเวณดังกล่าวก็เกิดฝนมากขึ้นด้วย

“ในฤดูร้อนลมตะวันออกเฉียงใต้จะมากขึ้นส่งผลให้ระดับน้ำชายฝั่งอันดามันสูงขึ้น ส่วนฤดูหนาวลมตะวันออกเฉียงเหนือจะอ่อนกำลังเนื่องอุณหภูมิบนแผ่นดินสูงขึ้น ทำให้ไม่หนาวอย่างที่เคย ทั้งยังทำให้น้ำจากทะเลจีนใต้เข้าอ่าวไทยน้อยลง ระดับความสูงของน้ำบริเวณชายฝั่งอ่าวไทยจึงไม่มากเท่าฝั่งอันดามัน” ดร.อานนท์

ในเรื่องความเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิโลกนั้น ดร.อานนท์กล่าวว่าอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกเพิ่มขึ้น 1 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นอุณหภูมิเฉลี่ยที่เพิ่มขึ้นน้อย แต่ประเด็นคืออุณหภูมิเฉลี่ยบนแผ่นดินกับทะเลไม่เท่ากัน โดยอุณหภูมิบนแผ่นดินจะสูงกว่าอุณหภูมิในทะเลซึ่งมีพื้นที่ถึง 70% ของพื้นที่ในโลก แสดงว่าอุณหภูมิบนแผ่นดินต้องเพิ่มสูงขึ้นมากจึงทำให้อุณหภูมิเฉลี่ยของทั้งโลกเพิ่มขึ้นเท่ากับอุณหภูมิเฉลี่ยดังกล่าว และอุณหภูมิในพื้นที่สูงกว่าเส้นศูนย์สูตรจะเพิ่มมากกว่าพื้นที่ในบริเวณเส้นศูนย์สูตร เป็นผลให้น้ำแข็งละลายและก็มีนำแข็งละลายถาวรในหลายพื้นที่

ผลจากการแบบจำลองการคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศในประเทศไทยของ ดร.อานนท์ยังชี้ให้เห็นว่า หากปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มสูงขึ้นจากในปัจจุบัน 360 ppm เป็น 720 ppm ซึ่งคาดว่าเป็นปริมาณก๊าซที่เพิ่มขึ้นในกรณีที่ไม่มีการดำเนินการใดๆ เพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก จะส่งผลให้ “วันร้อน” ซึ่งเป็นวันที่อุณหภูมิเฉลี่ยสูงกว่า 33 องศาเซลเซียสเพิ่มขึ้น 30-60 วัน/ปี โดย จ.อุทัยธานีเป็นจังหวัดที่จำนวนวันร้อนเพิ่มสูงที่สุดมากกว่า 60 วัน สาเหตุเนื่องจากเป็นพื้นที่ในหุบและอยู่ในปากกรวยของเส้นความร้อน ขณะที่ จ.ขอนแก่น จ.สกลนคร และ จ.ชัยนาถมีจำนวนวันร้อนคงที่ ขณะที่ “วันเย็น” ซึ่งเป็นวันที่อุณหภูมิเฉลี่ยต่ำกว่า 15 องศาเซลเซียสมีจำนวนลดลงและบางพื้นที่ไม่มีเลย

ทั้งนี้ ดร.อานนท์กล่าวว่าเป็นเพียงคาดการณ์จากแบบจำลองเดียวซึ่งอาจมีความผิดพลาดเกือบ 50% แต่รู้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอนเพียงแต่ไม่ทราบว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงมากน้อยแค่ไหน และตอนนี้ใช้เพียงแบบจำลองทางฟิสิกส์ทำการศึกษา ซึ่งควรจะมีแบบจำลองทางด้านอื่น อาทิ แบบจำลองทางชีววิทยา แบบจำลองประชากร เป็นต้น เพื่อใช้ทำการคาดการณ์ด้วย

“20-30 ปีจะเห็นการเปลี่ยนแปลง หากไม่ทำอะไรเพื่อแก้ปัญหาเลย โดยปัญหาจะรุนแรงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ปัญหาที่เกิดขึ้นจะค่อยๆ ซึมลึก ไม่เหมือนภัยพิบัติแบบ “สึนามิ” ที่มาตูมเดียวแล้วไป ส่วนที่ตรงกับการคาดการณ์ตอนนี้คือการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน ส่วนโรคระบาด พายุ ปริมาณน้ำฝนยังไม่สรุปได้ไม่ชัด ยังไม่กล้าฟันธง” ดร.อานนท์กล่าว

ส่วนความสนใจของคนไทยต่อสภาวะโลกร้อนที่มากขึ้นนั้น ดร.อานนท์กล่าวว่าไม่เป็นเรื่องที่ “ตื่นตูม” เกินไป เพราะหากตื่นตูมจะทำให้เกิดความโกลาหล และถือเป็นเรื่องดีที่ทุกคนเริ่มตระหนักและอยากรู้ว่าความจริงคืออะไร ซึ่งการหยุดเพื่อฟังข้อเท็จจริงเป็นสิ่งที่ดี แต่การอุดหูไม่รับฟังหรือตื่นตูมโดยไม่ฟังนั้นเป็นเรื่องไม่ดี และปัจจุบันการผลิตข้อมูลทางวิทยาศาสตร์เริ่มไม่ทันกับความต้องการรับรู้ความจริงของประชาชน

“แม้แต่หนังสือแฟชั่นยังพูดเรื่องการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ ล่าสุดหนังสือเกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงก็เพิ่งมาสัมภาษณ์” ดร.อานนท์กล่าว โดยให้ความเห็นว่าความสนใจดังกล่าวเป็นผลต่อเนื่องจากระดับโลก ทั้งการทำงานของ คณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ (The Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC) รวมทั้งภาคเอกชนและภาครัฐ โดยเฉพาะหนังสือและภาพยนตร์เรื่อง ที่ทำให้เกิดการตื่นตัวของคนทั่วโลกอย่างเป็นรูปธรรม

ดร.อานนท์กล่าวอีกว่าในต้นเดือน พ.ค.นี้ IPCC จะมาประชุมที่กรุงเทพฯ และเผยแพร่รายงานฉบับที่ 4 อย่างเป็นทางการ โดยคาดว่าข้อมูลที่ออกมานั้นจะร้อนแรงกว่ารายงานทุกฉบับ เนื่องจากจะมีผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจของหลายประเทศ ซึ่งเหตุผลที่ IPCC ต้องทำรายงานเพื่อยืนยันสถานการณ์โลกร้อนเพราะข้อโต้แย้งหลักๆ ของฝ่ายที่ไม่ยอมรับต่อปัญหาดังกล่าวคือ “ข้อมูล” จึงจำเป็นต้องมีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่ชัดเจน โดยการทำงานของนักวิทยาศาสตร์กว่า 2,000 คนจากประมาณ 130 ประเทศ

“ข้อเสนอแนะวิชาการมีโอกาสกระทบต่อประเทศได้ โดยเมื่อก่อนมองประเทศที่ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุดเป็นผู้สร้างปัญหา ต่อมาก็คำนวณปริมาณที่ปล่อยต่อหัว และมาแนวใหม่คำนวณการปลดปล่อยต่อ “จีดีพี” ปรากฏว่าแนวใหม่นี้เราอยู่ในอันดับที่สูงเพราะเทคโนโลยีเราต่ำ กว่าจะผลิตสินค้าส่งขายได้ก็ปลดปล่อย (ก๊าซเรือนกระจก) ออกไปเยอะ” ดร.อานนท์กล่าว

“ที่กลัวตอนนี้คือชุมชนเพิกเฉย ไม่ใส่ใจ และคิดว่าคนไทยจำนวนมากเห็นเป็นเรื่องไกลตัว และเรายังแก้ปัญหาที่ปลายมือ ตอนนี้ยังทำได้ (แก้ปัญหาปลายมือ) แต่ต่อไปจะไม่สามารถทำได้ ตอนนี้เราใช้ทรัพยากรแบบเต็มกำลัง ถ้าใช้มากขึ้นกว่านี้จะวิกฤติ เช่นทรัพยากรน้ำหากใช้มากขึ้นกว่านี้และน้ำน้อยลง จะทำให้เกิดวิกฤตได้” ดร.อานนท์ให้ความเห็น

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 24 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 24, 2007, 12:31:09 AM

ส่องเวบ : โลกร้อน

ภาวะโลกร้อนเป็นปัญหาที่นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกให้ความสนใจ ส่วนผู้ที่ภาษาอังกฤษไม่แข็งแรง อาจเสียเปรียบในการรับรู้ข้อมูล เพราะข้อมูลหรือผลงานวิจัยส่วนใหญ่ที่เผยแพร่ ล้วนออกมาเป็นภาษาอังกฤษทั้งสิ้น แต่อย่าเพิ่งน้อยใจเพราะ www.whyworldhot.com เวบไซต์ว่าด้วยโลกร้อนสำหรับคนไทย ที่นำเสนอข้อมูลมากมายรวมไปถึงข้อแนะนำที่น่าสนใจในรูปแบบภาษาไทย

เวบนี้แบ่งเนื้อหาออกเป็น 3 หัวข้อใหญ่ คือ An Inconvenient Truth ภาพยนตร์ที่อำนวยการสร้างโดย อัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐ พร้อมทั้งบทความที่ตีแผ่ความจริงเกี่ยวกับโลกร้อน เช่น การเปลี่ยนแปลงของภูเขาคิลิมานจาโร และเรื่องราวของธารน้ำแข็งต่างๆ โลกร้อนคือ? เป็นพื้นที่สำหรับให้ข้อมูลวิชาการและ ร่วมแก้ปัญหาโลกร้อน พื้นที่สำหรับข้อแนะนำให้ช่วยกันลดพฤติกรรมที่ส่งเสริมให้โลกร้อนขึ้น และวิธีแก้ปัญหาโลกร้อนอย่างง่าย 10 ประการ

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 24 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ เมษายน 24, 2007, 05:10:51 AM

ให้เลิกเผาศพโทษก่อเหตุโลกร้อน ห่อกระดาษฝัง เป็นปุ๋ยให้กับต้นไม้

นักวิทยาศาสตร์เมืองจิงโจ้ เสนอให้เลิกปลงศพด้วยการเผาที่ทำกันมานมนาน อ้างว่า เพราะมีส่วนทำให้เกิดปัญหาโลกร้อนอย่างที่เกิดเป็นอยู่ในปัจจุบันนี้

ศาสตราจารย์โรเจอร์ ชอร์ท กล่าวแสดงความเห็นว่า ควรจะช่วยกันอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ด้วยการเปลี่ยนมาทำศพ เป็นการใส่กล่องกระดาษฝังเอาไว้ใต้ต้นไม้ต้นใดต้นหนึ่งจะดีกว่า เพราะศพจะได้เน่าเปื่อยกลายเป็นปุ๋ยแก่ต้นไม้ และต้นไม้ ก็จะได้เติบโต ทำหน้าที่ฟอกก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ กลายเป็นก๊าซออกซิเจนหล่อเลี้ยงชีวิตอยู่ต่อไปได้นานอีกหลายสิบปี

นักชีววิทยามหาวิทยาลัยเมลเบิร์น ยกตัว อย่างถึงการเผาศพผู้ชายในออสเตรเลียว่า ต้องใช้ ความร้อนสูงถึง 850 องศาเซลเซียส นานถึง 90 นาที ก่อให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นไม่ต่ำกว่า 50 กก. โดยที่ยังไม่คิดถึงค่าเชื้อเพลิงและอื่นๆ เขาแนะนำว่าคงจะไม่เลว “หากว่าเราจะอุทิศร่างกายให้เป็นปุ๋ยของพืชพรรณ มันเท่ากับเป็นการสร้างบุญกุศลอันยิ่งใหญ่ให้กับโลกของเราด้วย"

ไทยรัฐ วันที่ 24 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ เมษายน 24, 2007, 05:20:46 AM

"ปุ๋ยมนุษย์"....ความคิดดีจริงๆเลย ตายไปแล้วยังให้ประโยชน์กับโลกได้อีก เป็นกุศลที่ดีจริงๆ

เกรงแต่ว่า ถ้ายังทำหลุมแล้วกลบพร้อมพูนดินขึ้นมาใต้ต้นไม้ แล้วก็มีเครื่องไหว้มาวางๆไว้เกลื่อนกลาด ก็คงไม่ผิดกับป่าช้า ถ้าขยายอาณาเขตออกไปเรื่อยๆ ป่าช้าก็คงจะเต็มบ้านเต็มเมือง...

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 24, 2007, 11:58:41 PM

เพียงแค่มีชีวิตอยู่เราก็เพิ่มก๊าซเรือนกระจกคนละตัน/ปี

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005186901.JPEG)
ประชากรโลกที่เพิ่มมากขึ้น เป็นปัจจัยหนึ่งของปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มมากขึ้นด้วย

นักวิชาการชี้คนเป็นเครื่องปฏิกรณ์ผลิตก๊าซเรือนกระจก ระบุแต่ละปีคนเราผลิตคาร์บอนไดออกไซด์มากเป็นตัน พร้อมทั้งชี้ "โลกร้อน" ส่งผลให้เกิดทั้งพายุและลูกเห็บ

รศ.ดร.จริยา บุญญวัฒน์ ที่ปรึกษาวิชาการด้านบรรยากาศ ศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าวถึงมลภาวะทางอากาศที่กระทบต่อสิ่งแวดล้อมว่า มลภาวะในลักษณะที่ออกมาจากคนนั้นมีปริมาณมาก โดยมีกรณีตัวอย่างที่มลภาวะที่เกิดในประเทศจีนถูกพัดพาข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกไปตกที่ประเทศสหรัฐ ทั้งนี้เป็นเพราะชั้นบรรยากาศที่หนาเพียง 5 กิโลเมตรนั้นไม่มีพรมแดนระบุเหมือนเขตประเทศ

อีกทั้งการเพิ่มขึ้นของประชากรจำนวนมากก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนของโลก ซึ่ง รศ.ดร.จริยา ชี้ว่าเพียงแค่คนเรามีชีวิตอยู่ก็ทำให้เกิดปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่เป็นสาเหตุของโลกร้อน โดยปฏิกิริยาชีวเคมีในร่างกายจากการเผาพลาญอาหารที่เรารับประทานเข้าไปและอากาศที่เราหายใจเข้าไปวันละ 3,000 แกลลอนหรือประมาณหมื่นลิตรนั้นทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์คนละตันต่อปี

“มีชีวิตเพิ่มมากขึ้นในโลกเท่าไหร่ก็เป็นพื้นฐานในการเพิ่มก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากเท่านั้น เราก็เป็นเหมือนเครื่องปฏิกรณ์ในการผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์” รศ.ดร.จริยากล่าว

นอกจากนี้ รศ.ดร.จริยายังชี้ให้เห็นถึงปัญหาของละอองในบรรยากาศ (Aerosol) ที่สร้างปัญหาทางสิ่งแวดล้อมที่มีผลต่อชีวิตมนุษย์ว่าละอองในอากาศนั้นมีทั้งดีและไม่ดี โดยละอองเหล่านั้นจะเป็นแกนของการกลั่นตัวเป็นเมฆ แต่มลภาวะทางอากาศและอุณหภูมิบนพื้นดินที่สูงขึ้นนั้น ส่งผลกระทบให้เมฆที่ควรจะกลั่นตัวเป็นฝนลอยตัวสูงขึ้นและถูกพัดพาจากกระแสลมที่อยู่สูงขึ้นไป ซึ่งหากพัดไปลงทะเลก็จะให้เกิดพายุเข้าชายฝั่ง แต่ลอยตัวอยู่ในแผ่นดินก็ทำให้เกิดฝนลูกเห็บได้ ซึ่งปริมาณประชากรและบ้านเรือนที่ขยายตัวมากขึ้นทำให้ลูกเห็บเหล่านั้นสร้างความเสียหายต่อความเป็นอยู่ของคนได้

ดร.เกษม จันทร์แก้ว จากวิทยาลัยสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กล่าวถึงภาวะโลกร้อนที่ส่งผลต่อมลภาวะทางอากาศว่า ที่ชัดเจนที่สุดคือหากเกินไฟป่าขึ้นแล้วอากาศที่อยู่สูงขึ้นไปร้อนกว่าอากาศที่อยู่ข้างล่างจะส่งผลให้หมอกและควันจากการเผาป่าไม่สามารถลอยขึ้นไปได้และถูกกักอยู่ในพื้นที่เบื้องล่าง อย่างไรก็ดีโชคดีที่ไทยมีลมมรสุมช่วยพัดพาฝุ่นเหล่านั้น

นอกจากนี้ ดร.เกษมยังได้กล่าวถึงปัญหาความร้อนที่โลกได้รับว่ามีอยู่ 2 ด้านคือ 1.ปัญหาภาวะโลกร้อนจากก๊าซเรือนกระจก และ 2.ช่องโหว่ของชั้นโอโซนในบรรยากาศจากการใช้สารซีเอฟซี (CFC) แต่ไทยจะประสบกับปัญหาเรื่องก๊าซเรือนกระจกมากกว่าปัญหาจากการรั่วของชั้นโอโซนในบรรยากาศ ซึ่งสาเหตุหลักๆ มาจากการกิจกรรมการเผาในทุกอย่างทั้งเผาป่าและเผาชีวมวล

“กรุงเทพฯ มีปัญหาหนักในเรื่องฝุ่นแต่เราไม่รู้ตัว ฝุ่นเหล่านี้เป็นฝุ่นเล็กๆ ที่อันตราย ซึ่งมีสาเหตุหลักๆ 2 สาเหตุคือ จากการก่อสร้างและจากที่ไหนไม่รู้ สวนจะป้องกันอย่างไรนั้น สภาวะอย่างนี้หยุดไม่ได้แล้ว ใส่หน้ากากก็คงไม่ถูก ต้องแก้ปัญหาที่ต้นเหตุ แหล่งอุตสาหกรรมต้องเก็บฝุ่นไว้ให้ได้ ซึ่งก็มีหลายโรงงานที่ทำแล้ว โดยใช้ประจุไฟฟ้าดูดฝุ่นเหล่านั้น แต่ในส่วนของการก่อสร้างยังไม่ทำ” ดร.เกษม

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 25 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 25, 2007, 12:07:09 AM

โลกร้อนตัวการพายุ “ลูกเห็บ” อุณหภูมิทะลุ 43.2 องศา

(http://www.komchadluek.net/2007/04/25/images/6907901low.jpg)

ชี้โลกร้อนตัวการทำพายุลูกเห็บพุ่ง กรมอุตุฯ ระบุ จ.ตาก อุณหภูมิทะลุ 43.2 องศา ส่วนภาพรวมปีหน้าร้อนตับแลบ 43 องศา ด้าน จ.ชัยภูมิ ฝนถล่มบ้านพัง 300 หลัง ส่วน จ.เชียงใหม่ สั่งจัดระเบียบป้าย รับมือพายุถล่ม

รศ.ดร.จริยา บุญญวัฒน์ ผอ.ศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า จากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศ และสิ่งมีชีวิตบนโลก พบว่า สาเหตุของภาวะโลกร้อน มาจากประชากรที่เพิ่มขึ้น ส่งผลให้การพัฒนาด้านเศรษฐกิจสูงขึ้น มีการตัดไม้ทำลายป่า การเพิ่มจำนวนของอุตสาหกรรมต่างๆ ทำให้สภาพภูมิอากาศของโลกเปลี่ยนแปลงไป ในไทยพบว่าช่วงเดือนเมษายน มีอุณหภูมิสูงถึง 42 องศาเซลเซียส จากเดิมแค่ 38-39 องศาเซลเซียส และคาดว่าในปีหน้า จะเพิ่มเป็น 43 องศาเซลเซียส

ผู้เชี่ยวชาญด้านโลกร้อน กล่าวอีกว่า เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น มวลอากาศร้อนจะลอยตัวสูง ทำให้เมฆบนท้องฟ้าอัดแน่นไปด้วยความร้อน เมื่อลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ ไปปะทะกับมวลอากาศเย็น ส่งผลให้เกิดฝนลูกเห็บ เนื่องจากการหมุนเวียนของอากาศไม่เป็นไปตามปกติ อาจกล่าวได้ว่าการเกิดฝนลูกเห็บมีความสัมพันธ์กับภาวะโลกร้อน แต่ขณะนี้ยังไม่มีงานวิจัยใดยืนยันแน่ชัด เป็นที่น่าสังเกตว่า ต้นปีที่ผ่านมาประเทศไทยก็พบฝนลูกเห็บเช่นกัน โดยเฉพาะในช่วงเปลี่ยนฤดูร้อนเป็นฤดูฝน แต่ฝนลูกเห็บยังไม่ใช่วิกฤติโลกร้อนที่สำคัญ ในอนาคตหากอุณหภูมิโลกสูงขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีใครรับรองได้ว่าฝนลูกเห็บจะไม่กระจายไปในวงกว้าง ประเทศไทยจึงควรมีการศึกษาด้านนี้อย่างจริงจัง

กรมอุตุนิยมวิทยา มีรายงานว่า ระดับอุณหภูมิสูงสุดของปีนี้ที่วัดจากสถานีอุตุนิยมวิทยา อ.เมือง จ.ตาก สูงถึง 43.2 องศาเซลเซียส แต่ยังไม่เกินสถิติสูงสุดที่เคยวัดได้ที่ 44.5 องศาที่ จ.อุตรดิตถ์ เมื่อหลายปีก่อน รองลงมาที่ จ.ลำปาง 42.1 องศา ส่วน กทม.ยังอยู่ที่ระดับ 37-39 องศา ไม่เกิน 40 องศา พายุฤดูร้อนทำให้เกิดลูกเห็บในปีนี้ถือว่ามีมาก ส่วนหนึ่งเป็นความแปรปรวนของอากาศ และในวันที่ 24-26 เมษายนนี้ จะมีมวลอากาศเย็นแผ่ปกคลุมมายังประเทศไทยอีกครั้งและจะทำให้เกิดฝนฟ้าคะนอง

ส่วนที่ จ.ชัยภูมิ เกิดเหตุพายุฤดูร้อนถล่มอย่างหนักเมื่อช่วงเย็นวันที่ 23 เมษายน ที่ ต.โนนแดง อ.บ้านเขว้า จ.ชัยภูมิ ทำให้บ้านเรือนราษฎรใน 7 หมู่บ้าน เสียหายรวม 330 หลังคาเรือน ราษฎรกว่า 500 คน ต้องอาศัยเต็นท์อยู่ชั่วคราว

ส่วนที่ จ.เชียงใหม่ เทศบาลนครเชียงใหม่ ได้ตรวจสอบป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ทั่วเขตเทศบาล กว่า 300 ป้าย หากพบว่าเกิดสนิมและไม่อยู่ในเกณฑ์มาตรฐาน เสี่ยงต่อการเกิดอันตราย จะให้รื้อถอนชั่วคราว เพื่อป้องกันเหตุอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากลมพายุในระยะนี้

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 25 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 25, 2007, 12:20:42 AM

ร่างรายงานยูเอ็นฉบับกรุงเทพฯชี้ทางเลี่ยงภัยโลกร้อน

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/04/24/images/1_copy956Show.jpg)

กรุงเทพฯ - นักวิทย์ฯยูเอ็น เตรียมออกรายงานใหม่เดือนหน้า ระหว่างการประชุมที่กรุงเทพฯ แจงวิธีเลี่ยงหายนะโลกร้อน ชี้ทุกภาคส่วนต้องพร้อมใจกันหันไปใช้เทคโนโลยีลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ : สำนักข่าวเอพีรายงานว่า นางราเชล วอร์เรน นักวิจัยอังกฤษ หนึ่งในผู้เขียนรายงานเกี่ยวกับโลกร้อนฉบับใหม่ ที่จะเผยแพร่ระหว่างการประชุมของคณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) ในวันที่ 4 พฤษภาคม ที่กรุงเทพฯ กล่าวว่ารายงานฉบับใหม่จะบรรยายถึงวิธีหลีกเลี่ยงหายนะโลกร้อน โดยระบุว่าทุกภาคส่วนไม่ว่าจะเป็นรัฐบาล ธุรกิจ และประชาชน ต้องอ้าแขนรับเทคโนโลยีต่างๆ ที่จะช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

ร่างรายงานระบุว่า การนำเทคโนโลยีเหล่านี้มาใช้ น่าจะส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจโลกเพียง 3% ภายในปี 2573

นอกจากนั้น รัฐบาลของประเทศรายใหญ่ที่ปล่อยก๊าซ ได้แก่ สหรัฐ จีน และอินเดีย จะต้องเข้าร่วมพิธีสารเกียวโต เพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซอื่นๆ ที่เก็บกักความร้อนที่อุตสาหกรรมและโรงงานต่างๆ ปล่อยออกมา

ทั้งนี้ รัฐบาลสหรัฐภายใต้การนำของประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช ไม่ยอมลดการปล่อยก๊าซตามที่กำหนดไว้ในพิธีสาร อ้างว่าจะกระทบต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจ ขณะที่จีนและประเทศยากจนอื่นๆ ได้รับการยกเว้นจากข้อตกลง

ร่างรายงานที่จะออกในการประชุมที่กรุงเทพฯเดือนหน้า จะระบุว่าโลกสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลงจากระดับปัจจุบันได้ หากเลิกใช้เชื้อเพลิงที่ก่อให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์อย่างถ่านหิน และหันไปใช้พลังงานที่มีประสิทธิภาพ รวมถึงลดการตัดไม้ทำลายป่า

รายงานของไอพีซีซี 2 ฉบับที่ออกมาในปีนี้ คาดว่าหากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกยังดำเนินไปในระดับปัจจุบัน อุณหภูมิโลกอาจเพิ่มขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียสภายในปี 2643 ซึ่งจะก่อให้เกิดผลกระทบใหญ่หลวง เพราะอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเพียง 2 องศา ก็อาจทำให้ผู้คน 2,000 ล้านคน ขาดแคลนน้ำภายในปี 2593 ขณะที่พืช-สัตว์ 20-30% อาจสูญพันธุ์

ส่วนรายงานฉบับที่ 3 ที่จะออกในกรุงเทพฯ จะระบุชัดเจนว่าโลกต้องรีบอ้าแขนรับเทคโนโลยีต่างๆ ทั้งที่พัฒนาขึ้นมาแล้วและกำลังพัฒนา ไม่ว่าจะเป็นการสร้างอาคารให้ประหยัดพลังงานได้มากขึ้น โดยเฉพาะในประเทศกำลังพัฒนา หรือการเปลี่ยนจากถ่านหินไปใช้ก๊าซธรรมชาติ พลังงานนิวเคลียร์ และพลังงานที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ อย่างลม แสงอาทิตย์ และพลังงานชีวภาพ

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 25 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ เมษายน 25, 2007, 06:44:23 AM

:-[ :-[ :-[................

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Heineken Narcosis ที่ เมษายน 25, 2007, 07:11:34 AM

ผลกระทบ “โลกร้อน” ต่อไทย “ระบบลมเปลี่ยน-วันร้อนเพิ่ม-วันเย็นลด”

^
^
^
:(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 26, 2007, 12:08:56 AM

โลกร้อนผลกระทบกลไกธรรมชาติต่อคุณภาพน้ำ

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/epe02260450p1.jpg)

แหล่งน้ำตามธรรมชาติเป็นทรัพยากรสำคัญต่อสิ่งมีชีวิตทุกชนิด จากข้อมูลการวิจัยของศูนย์ Water Environment Remediation & Research Center ของสถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี แห่งสาธารณรัฐเกาหลี ซึ่งเป็นโครงการวิจัยนานาชาติร่วมกับประเทศสหรัฐอเมริกา เพื่อศึกษามลพิษในแม่น้ำ Bagmati สายสำคัญที่ไหลผ่านเมืองหลวงกาฐมาณฑุ ของประเทศเนปาล ศึกษาเป็นระยะทาง 25 กิโลเมตร ซึ่งมีประชาชนราว 1.6 ล้านคน ได้ใช้ประโยชน์เพื่อการบริโภค อุตสาหกรรม ชลประทาน และเป็นแหล่งท่องเที่ยว เป็นเวลา 20-30 ปี มาแล้ว พบว่าของเสียในแม่น้ำประกอบด้วยอินทรียวัตถุที่สามารถถูกย่อยสลายโดยจุลินทรีย์ และการปนเปื้อนของเชื้อโรค ทั้งยังพบโลหะหนักในระดับที่เป็นอันตรายจนทำให้ออกซิเจนที่ละลายน้ำลดลง ปกติการตรวจวัดคุณภาพของแหล่งน้ำ พิจารณาจากค่าต่างๆ อาทิ ปริมาณไนโตรเจนรวม (TN) ฟอสฟอรัสรวม (TP) อุณหภูมิ ค่าความเป็นกรดด่าง ค่าการละลายของออกซิเจน (DO) ค่าความต้องการออกซิเจนของจุลินทรีย์ในการย่อยสลายอินทรีย์คาร์บอน (CBOD) พบว่าผลของการสร้างแบบจำลองจากการวิจัยชี้ให้เห็นว่าหากคุณภาพน้ำในภาวะวิกฤต มีปริมาณออกซิเจนที่ละลายน้ำต่ำสุด 4 มก./ลิตร จะมีค่า CBOD สูงสุด 3 มก./ลิตร ไนโตรเจนรวม 2.5 มก./ลิตร ที่ระดับอุณหภูมิ 20 องศาเซลเซียส และน้ำมีค่า pH ช่วง 6.5-8.5 ค่า CBOD ที่ระดับสูงสุด 3 mg/L เป็นไปได้ยากสำหรับประเทศที่กำลังพัฒนาอย่างเนปาล และบางประเทศในแถบยุโรปที่มีการพัฒนาด้านอุตสาหกรรม ซึ่งมีการปล่อยของเสียอินทรีย์และสารเคมีปนเปื้อนในแหล่งน้ำเป็นจำนวนมาก

กลไกของคุณภาพน้ำที่ออกซิเจนในน้ำลดลง ส่วนหนึ่งมาจากแหล่งน้ำมีอินทรีย์วัตถุเพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นสภาพไม่มีประจุรวมตัวกับโมเลกุลน้ำในแหล่งน้ำหรือมวลน้ำที่ไหลผ่านมากขึ้น ส่วนหนึ่งเกิดจากกระบวนการเมตาบอลิซึมของจุลินทรีย์เพื่อย่อยสลายของเสียด้วยเอ็นไซม์โดยใช้ออกซิเจนในน้ำเพิ่มขึ้น และเกิดจากปฏิกิริยาออกซิเดชั่นของสารก่อมลพิษในน้ำ เป็นเหตุให้ออกซิเจนในน้ำลดลง

ทั้งนี้ คุณภาพน้ำในภาวะวิกฤตที่ยอมรับได้ในแหล่งน้ำแต่ละแห่ง มีความเกี่ยวข้องกับสัดส่วนออกซิเจนที่มีอยู่ในบริเวณแหล่งน้ำต่อความเข้มข้นของออกซิเจนขั้นต่ำที่ละลายในแม่น้ำ และการบำบัดน้ำเสียก่อนปล่อยสู่แม่น้ำ รวมถึงอัตราการไหลของมวลน้ำที่เพิ่มขึ้น นอกจากนั้นยังเกี่ยวข้องกับความสามารถในการละลายออกซิเจนในแหล่งน้ำตามสภาพทางกายภาพของพื้นที่ด้วย เช่น ความกดอากาศ อุณหภูมิ เป็นต้น

วันนี้ทั่วโลกรวมทั้งไทยมีการวิจัยศึกษาการบำบัดมลพิษในแหล่งน้ำด้วยวิธีการชีวภาพต่างๆ ตามศักยภาพของแต่ละประเทศ อาทิ สถาบัน Sant Longowal Institute of Engineering and Technology ของอินเดีย ทดสอบใช้ชีวมวลเหลือทิ้งทางการเกษตรจากกากสบู่ดำ ชานอ้อย และซังข้าวโพดพบว่า ความสามารถในการดูดซับของกากสบู่ดำสูงสุด ที่สภาวะ pH เท่ากับ 2 หรือมีสภาพน้ำเป็นกรด ความเร็วในการหมุนเพื่อเกิดปฏิกิริยา 250 รอบ/นาที เป็นเวลา 60 นาที การดูดซับ hexavalent chromium หรือ Cr(VI) ซึ่งเป็นโละหนักเป็นพิษมีการปนเปื้อนในแหล่งน้ำ และก่อให้เกิดมะเร็งในมนุษย์

จากที่ได้กล่าวมาข้างต้นและผลจากอุณหภูมิโลกที่สูงขึ้น และความแปรปรวนของสภาพอากาศจากภาวะโลกร้อน อาจมีผลต่อระดับการละลายของออกซิเจนในแหล่งน้ำ และเกี่ยวข้องต่อการทำงานของเอ็นไซม์ของจุลินทรีย์ในแหล่งน้ำ ที่มีหน้าที่ย่อยสลายอินทรีย์สาร จนอาจทำให้เกิดการเน่าเสียของน้ำเพิ่มขึ้น และอาจมีค่า pH เปลี่ยนแปลงไปจนทำให้ความสามารถในการดูดซับโลหะหนักและสารพิษอันตราย ด้วยวิธีชีวภาพตามธรรมชาติอาจเปลี่ยนแปลงไปด้วย ดังนั้น จึงเป็นสิ่งสำคัญที่ทุกคนต้องตระหนักถึงคุณภาพน้ำให้มากขึ้นในสภาวะการณ์เช่นนี้

จาก : คอลัมน์ Active Opinion มติชน วันที่ 26 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 26, 2007, 12:23:28 AM

โลกร้อนจ่อวิกฤต 20 ปี ซื้ออากาศสูด

(http://www.naewna.com/cgi-bin/25-4-2007/hot%205988.jpg)

เมื่อวันที่ 24 เมษายน ที่โรงแรมมิราเคิน แกรนด์ คอนเวนชั่น สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ(วช.)จัดสัมมนาระดมความคิดกรอบงานวิจัยเรื่อง"มลพิษทางอากาศของไทย ผลพวงจากโลกร้อน" ศ.ดร.เกษม จันทร์แก้ว อาจารย์วิทยาลัยสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กล่าวว่า มลพิษทางอากาศที่มีผลพวงจากโลกร้อนนั้น เกิดภาวะเรือนกระจก ซึ่งเกิดจากชั้นบรรยากาศกักเก็บความร้อนไว้มากเกินไปส่งผลให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้น ส่วนสาเหตุที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อนนั้น เกิดจากการเผาป่า การเกิดไฟป่าตามธรรมชาติ การเผาไหม้เชื้อเพลิงจากถ่านหิน น้ำมันและก๊าซธรรมชาติ ควันพิษจากโรงงานอุตสาหกรรมต่างๆ ฝุ่นละอ่องจากการทำเหมืองแร่และควันพิษจากไอเสียรถยนต์ ซึ่งภาวะโลกร้อนมีผลกระทบทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้น จนเป็นสาเหตุทำให้เกิดผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาวะภูมิอากาศทั่วโลก เช่น เกิดสึนามิ แผ่นดินไหวและ พายุ จนเกิดผลกระทบต่อระบบนิเวศของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด

"ขณะนี้มลพิษในกรุงเทพฯถือว่าเข้าข่ายวิกฤติมลพิษ โดยสังเกตได้ว่าคนต่างจังหวัดจะมีอายุยืนยาวว่าคนกรุงเทพฯ หากยังไม่มีการสร้างจิตสำนึกนักการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม อนาคตจะเป็นอันตราย นอกจากนี้ นักวิทยาศาสตร์คาดคะเนไว้ว่า หากมลพิษยังเป็นเช่นนี้ ไม่เกิน 20ปีหรืออาจะไม่ถึง 20ปี โลกจะต้องถึงขั้นวิกฤติอย่างแน่นอน ประชาชนอาจะต้องซื้ออ๊อกซิเจนหายใจเหมือนกับโฆษณาก็ได้" ศ.ดร.เกษม กล่าว

ด้าน รศ.ดร.จริยา บุญญวัฒน์ ที่ปรึกษากลุ่มวิชาการด้านบรรยากาศ ผอ.ศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและ ฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (START) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า จากการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศและสิ่งมีชีวิตบนโลกพบว่า สาเหตุภาวะโลกร้อนมาจากประชากรที่เพิ่มขึ้น ส่งผลให้การพัฒนาด้าน เศรษฐกิจสูงขึ้น มีการตัดไม้ทำลายป่า การเพิ่มจำนวนของอุตสาหกรรมต่างๆ ซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้สภาพภูมิอากาศของโลกเปลี่ยนแปลงไป สำหรับเมืองไทยพบว่าช่วงเดือน เมษษยนมีอุณหภูมิสูงถึง 42 องศาเซลเซียส จากเดิมแค่ 38-39องศาเซลเซียสและคาดว่าปี2551 จะเพิ่มเป็น 43องศาเซลเซียส

ผู้เชี่ยวชาญด้านโลกร้อน กล่าวต่อว่า นอกจากนี้ เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นมวลอากาศร้อนจะลอยตัวสูงทำให้เมฆบนท้องฟ้าอัดแน่นไปด้วยความร้อน เมื่อเมฆร้อนลอยสูงขึ้นเรื่อยๆและไปปะทะกับมวลอากาศเย็น จะทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง เนื่องจากการหมุนเวียนของอากาศไม่เป็นไปตามปกติ ส่งผลให้เกิดฝนลูกเห็บ ซึ่งอาจกล่าวได้ว่าการเกิดฝนลูกเห็บอาจมีความสัมพันธ์กับภาวะโลกร้อน แต่ขณะนี้ยังไม่มีงานวิจัยใดยืนยันแน่ชัด แต่เป็นที่น่าสังเกตุว่า ต้นปี2550ที่ผ่านมาประเทศไทยก็พบฝนลูกเห็บเช่นกัน โดยเฉพาะช่วงเปลี่ยนฤดูร้อนเป็นฤดูฝน อย่างไรก็ตาม ฝนลูกเห็บยังไม่ใช่วิกฤตโลกร้อนที่สำคัญ แต่ในอนาคตหากอุณหภูมิโลกสูงขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีใครรับรองได้ว่าฝนลูก เห็บจะไม่กระจายไปในวงกว้าง สิ่งสำคัญประเทศไทยควรมีการศึกษาเรื่องนี้อย่างจริงจัง

ด้าน ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผอ.ศูนย์START กล่าวถึงกรณีวันที่มีอากาศร้อนเกิน 33 องศาเซลเซียส ที่จะเพิ่มเป็น 3เท่าในอีก 30-80ปีข้างหน้า ว่า ขณะนี้กำลังอยู่ระหว่างจัดทำโมเดล เพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของประเทศไทย ทั้งระยะยาวและระยะสั้นให้มีความทันสมัยมากกว่านี้ ซึ่งจะทำให้รู้ถึงระดับอุณหภูมิเฉลี่ยว่าจะสูงมากขึ้นกว่าเดิมมากน้อยแค่ไหน อย่างไรก็ดี เมื่อเร็วๆนี้ได้พบ นายอภิรักษ์ โกษะโยธิน ผู้ว่าฯกทม.เพื่อหารือการลดปัญหาภาวะโลกร้อนใน กทม.และมีการตั้งเป้าทำปฏิญญาว่าด้วยการลดโลกร้อนอย่างน้อย 10ประการสำหรับคน กทม.ใน 3ประเด็นหลัก คือ การลดโลกร้อนจากภาคพลังงานและการขนส่ง มลพิษจากขยะและการเพิ่มพื้นที่สีเขียวในเขตเมือง โดย กทม.จะดึงทุกภาคส่วนที่ก่อปัญหามาทำข้อตกลงร่วมกัน

ขณะที่ นางบรรณโศภิษฐ์ เมฆวิชัย รองผู้ว่าฯกทม.กล่าวว่า กทม.จัดเป็นหนึ่งในพื้นที่หลักในการสร้างปัญหาภาวะโลกร้อนของประเทศไทยและอาจเป็นอันดับ 1ในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ เพราะมีจำนวนประชากรมาก ทำให้มีการใช้พลังงานและใช้ทรัพยากรสิ่งแวดล้อมทุกด้านมากกว่าพื้นที่อื่นๆ โดยเฉพาะยังเป็นแหล่งปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากภาคพลังงานและการขนส่ง

วันเดียวกัน กรมอุตุนิยมวิทยารายงานระดับอุณหภูมิสูงสุดของปี2550 ที่วัดจากสถานีอุตุนิยมวิทยา อ.เมือง จ.ตาก พบว่า สูงถึง 43.2องศาเซลเซียส แต่ยังไม่เกินสถิติสูงสุดที่เคยวัดได้ที่ 44.5องศาฯที่ จ.อุตรดิตถ์ เมื่อหลายปี2549 รองลงมาที่ จ.ลำปาง สูงถึง 42.1องศาฯ ส่วน กทม.ยังอยู่ที่ระดับ 37-39 องศาฯแต่ไม่น่าจะเกิน 40องศาฯ อย่างไรก็ตาม สำหรับพายุฤดูร้อนและทำให้เกิดลูกเห็บนั้น ในปี2550 ถือว่ามีมากและค่อนข้างสร้างความเสียหายเยอะส่วนหนึ่งเป็นเพราะความแปรปรวนของอากาศและระหว่างวันที่ 24-26เมษษยนนี้ จะมีมวลอากาศเย็นแผ่ปกคลุมมายังประเทศไทยอีกครั้ง ซึ่งจะส่งผลให้เกิดฝนฟ้าคะนอง เกิดขึ้น

จาก : แนวหน้า วันที่ 26 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 26, 2007, 12:26:41 AM

จีนทำลายโลกหนักข้อ

จีน-หนังสือพิมพ์วอลล์ สตรีท เจอร์นัล รายงานอ้างการให้สัมภาษณ์ของนายฟาตีห์ บิรอล ผู้อำนวยการด้านเศรษฐศาสตร์ ทบวงการพลังงานระหว่างประเทศ หรือไออีเอ ระบุว่า จีนกำลังจะก้าวขึ้นเป็นชาติที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศมากที่สุดในโลก แซงหน้าสหรัฐ ภายในปีนี้

นายบิรอล ระบุว่า เดิมมีการพยากรณ์ไว้ว่า จีนจะเป็นชาติที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกสูงที่สุดในโลก ภายในปี 2553 อย่างไรก็ตาม ปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอันเป็นสาเหตุใหญ่ของสภาวะโลกร้อนของจีน มีอัตราเพิ่มมากกว่าที่คาดการณ์ไว้จากพัฒนาการทางเศรษฐกิจที่ยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่อง ทำให้อัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

ก่อนหน้านี้ ทางการจีนเพิ่งจะเผยแพร่รายงานค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้นจากสภาวะโลกร้อน แต่รายงานก็ยังยืนยันว่า จีนจะยังคงมุ่งเป้าไปที่พัฒนาการก่อนที่จะพิจารณาเรื่องการลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศ พร้อมทั้งให้ความเห็นว่า การจำกัดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นแนวคิดไม่ยุติธรรม และจะส่งผลกระทบต่อสถานการณ์พลังงานและอุตสาหกรรมโรงงานของจีน ซึ่งจีนยังคงจัดเป็นชาติกำลังพัฒนาทำให้ได้รับการยกเว้นจากพิธีสารเกียวโตที่จีนลงนามให้สัตยาบันไว้

จาก : สยามรัฐ วันที่ 26 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ เมษายน 26, 2007, 04:18:24 AM

:-[ :-[ :-[....หาประเทศไหน........รักษ์โลกจริงๆ.........มีไหมนะ.... :-* :-* :-*

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 28, 2007, 12:07:09 AM

การเมืองเรื่องโลกร้อน

การจัดประชุมคณะกรรมการระหว่างรัฐบาล ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) ระหว่างวันที่ 30 เมษายน-4 พฤษภาคมนี้ ที่ศูนย์การประชุมสหประชาชาติ องค์การสหประชาชาติ กรุงเทพมหานคร

ซึ่งถือว่าเป็นการประชุมที่มีความสำคัญ เนื่องจากจะมีนักวิทยาศาสตร์และผู้แทนรัฐบาลจาก 189 ประเทศทั่วโลก ประมาณ 2,000 คน และที่สำคัญคือจะมีการเสนอรายงานทางวิชาการในช่วงที่ผ่านมา เกี่ยวกับภาวะก๊าซเรือนกระจกและผลกระทบที่เกิดขึ้น ซึ่งสอดคล้องกับการรายงานข่าวที่เกิดขึ้นในขณะนี้ถึงผลกระทบจากภาวะโลกร้อน และกลายเป็นประเด็นที่คนไทยพูดถึงกันบ่อยมากขึ้น เนื่องจากภัยพิบัติในช่วงที่ผ่านมาเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ได้โยงผลกระทบจากภาวะโลกร้อนด้วย

ความรู้ในการอธิบายภาวะโลกร้อนเป็นเรื่องทางวิทยาศาสตร์เสียเป็นส่วนมาก บางคนก็เชื่อถือรายงานและงานวิจัยที่ระบุว่า โลกร้อนเกิดจากฝีมือของมนุษย์ที่ใช้ทรัพยากรอย่างไร้สติ ดังนั้น จึงมีความพยายามเสนอให้รัฐบาลประเทศต่างๆ ลดมลภาวะ เพื่อไม่ก่อให้เกิดภาวะเรือนกระจก แต่บางคนก็ไม่เชื่อถือรายงานทางวิทยาศาสตร์ โดยเห็นว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติอยู่แล้ว

ซึ่งไม่ว่ามนุษย์จะดำเนินกิจกรรมใดๆ บนโลกมนุษย์ ก็ไม่ส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมาก แต่ที่เกิดขึ้นเพราะเป็นวัฏจักรทางธรรมชาติ ดังนั้น จึงไม่มีประโยชน์และเป็นการเสียโอกาสในการพัฒนาเศรษฐกิจ หากมีการใช้มาตรการมาควบคุมกิจกรรมของมนุษย์ ซึ่งทั้งสองกลุ่มยังหาข้อสรุปไม่ได้จนปัจจุบัน

อันที่จริง นับตั้งแต่ประชาคมโลกเริ่มตระหนักถึงภัยจากภาวะเรือนกระจก ได้มีการตั้งองค์กรขึ้นมากดดันรัฐบาลทั่วโลก ให้ดำเนินการควบคุมภาวะเรือนกระจก โดยเฉพาะประเทศอุตสาหกรรมที่ร่ำรวย ซึ่งเป็นกลุ่มประเทศที่สร้างปัญหามลภาวะไปทั่วโลก และต้องมีความรับผิดชอบมากกว่ากลุ่มประเทศอื่นๆ

เนื่องจากเป็นกลุ่มประเทศที่ใช้ล้างผลาญทรัพยากรธรรมชาติของโลกมากที่สุด และยังสร้างปัญหามลภาวะมากที่สุด อย่างไรก็ตาม ที่ผ่านมา ประเทศเหล่านี้มักจะไม่ให้ความร่วมมือในการแก้ปัญหาเท่าที่ควร โดยอ้างผลกระทบทางเศรษฐกิจ โดยเฉพาะสหรัฐ และดูเหมือนว่าการแก้ปัญหาภาวะเรือนกระจกไม่สามารถแก้ได้ หากสหรัฐไม่ให้ความร่วมมือด้วย

แต่หากทุกประเทศเริ่มตระหนักถึงภัยพิบัติและเริ่มร่วมกันหาวิธีการแก้ไข นั่นก็แสดงให้เห็นว่าประชาคมโลกเริ่มมีสำนึกร่วมกัน แม้อาจจะใช้เวลาอีกนานมาก กว่าทุกชาติทุกภาษาจะนับถือความเป็นมนุษย์อย่างเท่าเทียม และร่วมรับผิดชอบร่วมกันในฐานะเพื่อนมนุษย์ และกว่าจะถึงวันนี้ เราเชื่อว่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นก็จะเป็นเหมือนเช่นปัจจุบัน

นั่นคือ การแก้ปัญหาภาวะเรือนกระจกจะเต็มไปด้วยการช่วงชิงและการต่อรองผลประโยชน์ อย่างเช่น จีน และบราซิล ก็ประกาศหลายครั้งว่า ยังไม่พร้อมที่จะร่วมขบวนด้วย รวมทั้งสหรัฐที่มีปัญหาปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุดในโลก ซึ่งหากประชาคมโลกต้องการแก้ปัญหา ก็ต้องเกี่ยวพันกับการเมืองโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ดังนั้น หากประชาคมโลกต้องการแก้ปัญหาโลกร้อนจริง ก็ต้องหันมาแก้ปัญหาการเมืองระดับประเทศอย่างจริงจัง เพราะหาไม่แล้ว ความพยายามในการแก้ปัญหาก็จะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง เพราะภาวะโลกร้อนเกี่ยวข้องทั้งด้านเศรษฐกิจ การเมือง และวัฒนธรรมของผู้คนทั่วโลก ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องท้าทายมนุษย์อย่างมาก

ดูอย่างกรณีของบางประเทศ การช่วงชิงอำนาจและผลประโยชน์ของบรรดานักการเมืองสร้างความเดือดร้อนและวุ่นวายทั่วทั้งบ้านเมือง และดูเหมือนยังไม่ยอมยุติลงง่ายๆ แต่ภาวะโลกร้อนเป็นเรื่องของคนทั้งโลก คงไม่ใช่เรื่องง่ายแน่ บางทีคนเราก็เล่นการเมืองมากเกินไป จนลืมปัญหาที่แท้จริง จนกระทั่งพากันพินาศกันไปพร้อมๆ กัน

จาก : บทบรรณาธิการ กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 28 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 30, 2007, 12:54:16 AM

ประชุม 'ลดโลกร้อน' ใครว่าไม่มี 'การเมือง'

รายงานฉบับล่าสุด ของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC) ซึ่งเป็นกลุ่มนักวิทยาศาสตร์ที่เฝ้าสังเกตการณ์การเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศโลก ก่อตั้งโดยโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) และองค์กรอุตุนิยมวิทยาโลก (WMO) ในปี 2531 ยืนยันหนักแน่นชัดเจนว่า การเปลี่ยนแปลงของสภาวะอากาศโลกที่ร้อนขึ้น เพราะภาวะเรือนกระจก (Green House Effect) เป็นผลจากน้ำมือมนุษย์อย่างแน่นอน โดยขณะนี้ อุณหภูมิโลกได้ร้อนขึ้น 0.76 องศาเซลเซียส นับตั้งแต่มีการปฏิวัติอุตสาหกรรม ซึ่งถือว่าเป็นอัตราเพิ่มที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อเทียบกับวัฏจักรโลกร้อนที่เกิดขึ้นในช่วงก่อนเกิดยุคน้ำแข็ง

IPCC มีการประมาณการว่าหากอุณหภูมิโลกสูงขึ้นอีก 1 องศาเซลเซียส ในช่วงกลางศตวรรษนี้ ก็จะทำให้พืชและสัตว์ประมาณ 30% ตกอยู่ในภาวะเสี่ยงต้องสูญพันธุ์ และมีคนเป็นจำนวนล้านที่ได้รับผลกระทบจากภาวะน้ำท่วม เนื่องจากหิมะและภูเขาน้ำแข็งละลาย ส่งผลให้น้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น และผลกระทบอื่นๆ อีกมากมาย

หลังการติดตามสภาวะอากาศโลกเป็นเวลา 6 ปี นักวิทยาศาสตร์คณะทำงานของ IPCC เมื่อวันที่ 2 ก.พ.ที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์คณะทำงาน IPCC 2 ใน 3 กลุ่มได้นำเสนอรายงานผลการประเมินที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส และเมื่อวันที่ 6 เม.ย.ที่ผ่านมา มีการนำเสนอรายงานด้านฉบับล่าสุดที่ระบุถึงผลกระทบต่อระบบนิเวศ สังคม เศรษฐกิจและสุขภาพของมนุษย์ ณ กรุงบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม ซึ่งสรุปได้ว่าภาวะเรือนกระจกที่เกิดขึ้นมาจากน้ำมือมนุษย์

ภายหลังจากการประกาศให้โลกรู้ว่า "มนุษย์" เป็นสาเหตุที่ทำให้โลกได้ร้อนขึ้นแล้ว IPCC ยังเตรียมจัดประชุมขึ้นอีกครั้ง เพื่อนำเสนอผลการประเมินของคณะทำงานกลุ่มที่ 3 ที่สำคัญก็คือ ในการประชุมครั้งนี้จะมีการนำเสนอแนวทางการแก้ไขปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศต่อคณะกรรมการของ IPCC เพื่อให้สมาชิกเห็นชอบอย่างเป็นทางการ การประชุมดังกล่าวจึงถือว่าเป็นการประชุมครั้งยิ่งใหญ่อีกครั้งของมนุษยชาติ ในการแก้ปัญหาสภาพการเปลี่ยนแปลงอากาศโลก ที่จะมีขึ้นในวันที่ 4 พ.ค.ที่จะถึงนี้ ณ กรุงเทพมหานคร โดยมีผู้มาร่วมงานซึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์จาก IPCC 80 คน และผู้แทนจากประเทศต่างๆ อีก 150
เนื้อหาที่จะนำเสนอในการประชุมที่กรุงเทพฯ ในวันที่ 4 พ.ค.นี้ ก็คือการนำเสนอ "บทสรุปผู้บริหาร" หรือ "Executive Summary" จำนวน 25 หน้า ซึ่งได้รวบยอดเอาสาระสำคัญใน "รายงานประเมินผลตั้งแต่ฉบับที่ 1 จนถึงฉบับที่ 3" ซึ่งแต่ละฉบับมีจำนวนเป็นพันๆ หน้ามาไว้ด้วยกัน เป็นการพูดถึงที่มาของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก แนวโน้มของการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ตลอดจนแนวทางแก้ปัญหา นโยบายลดปัญหาสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง

"การประชุมที่กรุงเทพฯ คือ นอกจากพูดถึงแนวโน้มการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ทางเลือกในการแก้ปัญหา รวมทั้งการประเมินนโยบายเครื่องมือ เทคโนโลยีต่างๆ เพื่อลดปัญหา นักวิทยาศาสตร์จะเป็นคนพูดให้ประเทศต่างๆ ฟัง แล้วประเทศต่างๆ อาจจะตั้งคำถามและนักวิทยาศาสตร์จะต้องเป็นคนตอบ แต่จุดมุ่งหมายของการประชุมครั้งนี้ก็คือ เพื่อนำไปสู่ข้อตกลงให้ได้ของประเทศสมาชิก ว่าจะแก้ไขการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศโลกที่ร้อนขึ้นได้อย่างไร" มาร์ติน ฮิลเลอร์ ผู้จัดการสื่อสาร โครงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศสากลกล่าว

คงต้องยอมรับว่า การประชุม IPCC ที่จะมีขึ้นที่กรุงเทพฯ นับว่าเป็นการเมืองเวทีโลกระดับหนึ่ง และ Executive Summary จำนวน 25 หน้าที่ IPCC จัดทำขึ้น มีความน่าเชื่อถือและปลอดจากปัจจัยการเมืองแค่ไหนเพียงไร มาร์ติน ฮิลเลอร์ กล่าวว่า คณะผู้เขียนรายงาน IPCC นี้มาจากหน่วยงานทั้งจากภาครัฐและหน่วยงานระหว่างประเทศ และคัดเลือกภารกิจเฉพาะด้านตามความถนัดของผู้เชี่ยวชาญแต่ละคน ซึ่งมีความหลากหลายทั้งมาจากหลายมหาวิทยาลัย ศูนย์วิจัย สมาคมธุรกิจ องค์กรสิ่งแวดล้อม และหน่วยงานอื่นกว่า 100 ประเทศทั่วโลก มีผู้เชี่ยวชาญกว่า 300 คน มาร่วมกันร่างรายงาน IPCC
นอกจากนั้น ผู้เชี่ยวชาญอีก 200-300 คน จะร่วมกระบวนการพิจารณาทบทวนรายงาน เป็นการทบทวน 2 ชั้น คือทั้งด้านวิทยาศาสตร์และทางด้านเทคนิค ทั้งนี้ การเตรียมงานทั้งหมดมีกระบวนการที่ชัดเจน ภายใต้ความเห็นชอบของคณะกรรมการฯ จึงมั่นใจได้ว่า รายงาน IPCC มีความน่าเชื่อถือ โปร่งใส และสอดคล้องวัตถุประสงค์

"รายงาน IPCC มีทั้งความเป็นวิทยาศาสตร์และวิชาการ ผ่านการตรวจสอบความถูกต้อง 3 รอบ แม้จะมีการล็อบบี้เกิดขึ้นจากนักธุรกิจและอุตสาหกรรม แต่เชื่อว่าไม่น่าจะมีผลทำให้รายงานบิดเบือนไปจากความเป็นจริง" มาร์ตินกล่าว
หลังจากการประชุมที่กรุงเทพฯ แล้ว ในช่วงปลายเดือนธันวาคมปีนี้จะมีการประชุมใหญ่ของ IPCC อีกครั้ง ที่เกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย และรายงาน IPCC ฉบับที่ 4 จะผุดออกมาสู่สายตาสาธารณชน ซึ่งสาระสำคัญของการประชุมครั้งนี้ก็คือ การมีข้อกำหนดการแก้ปัญหาสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจน หลังจากปี 2012 ซึ่งเป็นที่พิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocal) จะหมดอายุลง และสิ่งที่จะต้องดำเนินการต่อไปในปี 2013 นั้นคืออะไร

รศ.ดร.สิตานนท์ เจษฎาพิพัฒน์ ผู้ประสานงาน Red Cross/Red Crescent,Climate Change Group, The Netherlands หนึ่งในคณะกรรมการวิจารณ์ยุทธศาสตร์การแก้ปัญหาภาวะโลกร้อนของประเทศไทย กล่าวว่า ปัจจุบันการแสวงหาความรู้ทางวิทยาศาสตร์ใหม่ๆ โดยเฉพาะเรื่องปัญหาก๊าซเรือนกระจกและภาวะโลกร้อน จะเป็นเรื่องที่น่าสนใจ แต่เรื่องเหล่านี้กำลังทำให้ถูกกลายเป็นเรื่องการเมืองไปหมด แม้ว่า IPCC จะเกิดขึ้นด้วยความตั้งใจให้เป็นสมอง ในเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศโลก แต่ตอนนี้ก็ถูก Hijack โดยการเมือง ทำให้สาระหดหายไป กลายเป็นการเมืองอย่างเดียว แต่ละชาติต้องรักษาผลประโยชน์ของตัวเอง โดยเฉพาะประเทศพัฒนาแล้ว

"สมัยที่มีการประชุมเพื่อทำข้อตกลงพิธีสารเกียวโต กำลังทะเลาะถกเถียงกันวุ่นวายไปหมด ผมก็อยู่ที่นั่น ทุกคนรอ อัล กอร์ ซึ่งตอนนั้นเป็นรองประธานาธิบดีสหรัฐ การเจรจาหยุดชะงักเพราะต้องรอให้สหรัฐมาและรับข้อตกลงพิธีสารเกียวโต แต่สหรัฐก็ไม่รับในที่สุด แต่พอ อัล กอร์ มาถึง ก็พูดแค่ 15 นาที แล้วบอกให้ทุกคนพูดกันด้วยท่าทีสมานฉันท์แค่นั้น แล้วอย่างนี้คิดหรือว่าเวทีอย่างนี้จะไม่มีการเมือง อย่าลืมว่า อัล กอร์ เป็นรองประธานาธิบดีสหรัฐ ก่อนที่เขาจะเดินเข้ามาในห้อง เขาต้องเจอล็อบบี้ยิสต์ทุกอุตสาหกรรมมาแล้ว"

รศ.ดร.สิตานนท์ กล่าวอีกว่า ดังจะเห็นได้ว่าใน Excutive Summary 25 หน้า ที่ IPCC จัดทำขึ้น และจะนำมาประชุมที่กรุงเทพฯ ในวันที่ 4 พ.ค.มีข้อเสนอต่างๆ ที่ล้วนแต่เป็นการผลักภาระให้กับประเทศกำลังพัฒนาแทบทั้งนั้น เพราะเนื้อหาส่วนใหญ่พูดถึงแต่ปัญหาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของประเทศกำลังพัฒนา และให้ประเทศเหล่านี้ลดหรือหยุดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก แต่ไม่เคยพูดถึงเลยว่าประเทศพัฒนาแล้วจะมีบทบาทช่วยเหลืออย่างไร

"เท่าที่รู้มาคนที่เขียน Executive Summary 25 หน้านี้ 1 ใน 3 มาจากเนเธอร์แลนด์ มีคนจีนแค่คนเดียว สรุปตรงกันว่า ปัญหาก๊าซเรือนกระจกเกิดจากประเทศกำลังพัฒนา ต้องรับผิดชอบ เพ่งเล็งไปที่จีนกับอินเดีย ซึ่งเหมือนเด็กอ้วนกำลังโต กินจุ พอกินแล้วแถมยังปล่อยของเสียเรี่ยราด ทั้งๆ ที่คนที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ แล้วทำให้โลกมันร้อนขึ้น 0.76 องศาฯ นี่ เป็นพวกประเทศพัฒนาแล้ว การพูดว่าใครรับผิดชอบจึงควรที่จะพูดถึงต้นตอ ใครทำบาปคนนั้นต้องรับผิดชอบ เพราะภาวะโลกร้อนมันไม่ได้เกิดขึ้นทันที มันสะสมมา 200 ปีแล้ว แต่ในบทสรุปผู้บริหารที่ทำขึ้นมาไม่มีพูดถึงเลย"

รศ.ดร.สิตานนท์ กล่าวว่า ในบทสรุปผู้บริหาร 25 หน้า ซึ่งมีการกล่าวอ้างถึงการใช้กลไกสะอาด หรือ CDM มาเป็นนโยบายสำคัญในการแก้ปัญหาสภาพอากาศโลกเปลี่ยนแปลง โดยมีการพูดถึงการซื้อขายก๊าซคาร์บอนฯ (Emission Trade) ให้สิทธิ์ประเทศพัฒนาเข้ามาซื้อสิทธิ์ก๊าซคาร์บอนฯ ประเทศยากจน เช่น แอฟริกา หรือประเทศกำลังพัฒนาในเอเชีย ที่มีป่าไม้อุดมสมบูรณ์ได้ นอกจากนี้ ยังบังคับให้ประเทศพวกนี้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอีกด้วย

"จุดอ่อนต่างๆ ใน Text บทสรุปผู้บริหารนี้ก็คือ สนองประโยชน์ประเทศพัฒนาหลายอย่าง เช่น การคิดค่า Emission ที่มีการเจรจามาหลายปี มีการเอาผลประโยชน์มาหยิบยื่นให้ประเทศยากจน ซึ่งเรียกว่าเป็นการ "เตะตัดขา" แค่นี้ พวกประเทศไม่มีเงินก็ยอมรับกันแล้ว อย่างบราซิล เขาบอกว่าเขาทำเรื่องแก๊สโซฮอล์เต็มที่แล้ว ไม่รู้จะทำอะไรได้อีก ถ้าจะให้เขารักษาป่าอเมซอนก็ต้องเอาเงินมาช่วยเพราะเขาไม่มีเงิน แค่นี้เขาก็พูดไม่ออกแล้ว ไม่มีแรงจะค้านข้อเสนอของชาติพัฒนา อย่างนี้ไม่เรียกการเมืองแล้วเรียกว่าอะไร"

รศ.ดร.สิตานนท์ กล่าวอีกว่า เชื่อว่าก่อนที่ "บทสรุปผู้บริหาร" ทั้ง 25 หน้าจะออกมา นักวิทยาศาสตร์และคนเขียนได้ถูก "ล็อบบี้" มาแล้วทั้งสิ้น แม้ IPCC จะอ้างว่ามีการทบทวนตรวจสอบรายงานหลายครั้ง แต่ก็ไม่ได้เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า รายงานฉบับนี้ไม่ถูกแทรกแซงทางการเมืองโดยสิ้นเชิง

"ถามว่าบทสรุปนี้มาจากเนื้อหาจริงๆ ของรายงาน 3 ฉบับก่อนหน้านี้หรือไม่ ก็ตอบไม่ได้เพราะไม่มีใครได้อ่าน แต่จากการที่ผมอ่านบทสรุปผู้บริหาร 25 หน้า ที่เห็นโดดเด่นก็คือเป็นการเขียนที่รักษาผลประโยชน์ให้ประเทศพัฒนา ปัดภาระให้ประเทศกำลังพัฒนาอย่างเห็นได้ชัด ถามว่าอย่างนี้มีการทำงานใต้ดินกันหรือเปล่า"

รศ.ดร.สิตานนท์ กล่าวว่า อยากเสนอให้ประเทศกำลังพัฒนาเรียกร้องให้ประเทศที่พัฒนาแล้ว ใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งพวกเขาทำได้และทำได้เยอะด้วย แต่เขาเลือกที่จะไม่ทำ และการตั้งประเด็นเกี่ยวกับการปล้น Emission กับประเทศพัฒนา และให้ตรงจุดก็คือ "จุดเริ่มต้น" ของการเกิดปัญหาภาวะก๊าซเรือนกระจก ว่าใครเป็นคนก่อ ใครเป็นคนทำ ซึ่งคนนั้นควรจะรับผิดชอบ

ในส่วนของประเทศไทย รศ.ดร.สิตานนท์ กล่าวว่า ถือว่าไทยไม่มีความพร้อมในการเจรจา เพราะขาดทั้งข้อมูล หน่วยงานที่รับผิดชอบโดยตรง ไม่รู้แม้กระทั่งว่าเราเองต้องการอะไร แม้ว่าสังคมจะเริ่มตระหนักดีขึ้นในปัญหาภาวะโลกร้อนดีขึ้น แต่ภาครัฐเองยังไม่มีความก้าวหน้าเกี่ยวกับเรื่องนี้ ขณะที่กระบวนการเจรจาในเวที IPCC ที่จะมีขึ้น ล้วนเป็นเรื่องของการเมืองทั้งสิ้น สถานการณ์ของประเทศไทยจึงถือว่าไม่มีความพร้อมต่อรองโดยสิ้นเชิง

"5 ปีจากนี้ไป ก่อนปี 2012 ผมอยากให้เราเดินการเจรจาในลักษณะรักษาผลประโยชน์ตัวเอง ขณะเดียวกันก็ทำหน้าที่เป็นพลเมืองร่วมแก้ปัญหา Global Climate Change ที่ดี ไม่ใช่มุ่งแต่เห็นแก่ตัว พร้อมทั้งต้องถามตัวเองว่าเรามีข้อมูลพอหรือยัง เราขาดอะไร และต้องการอะไร ก่อนจะไปเจรจาอีกครั้งในปี 2012 และที่ละเลยไม่ได้ก็คือ การรวมพลังของประชาชนในการร่วมแก้ปัญหาโลกร้อน ที่เราต้องให้ความสำคัญ"

รศ.ดร.สิตานนท์ กล่าวทิ้งท้ายไว้ว่า ผลการเจรจาทำข้อตกลงเรื่องการแก้ปัญหาสภาพอากาศโลกที่เปลี่ยนแปลงในปี 2012 จะเป็นข้อตกลงที่มีผลใหญ่หลวง ทำให้เกิดการเปลี่ยนโฉมหน้าแทบทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเศรษฐกิจ สังคม การเมือง ชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คน หรือแม้กระทั่งความเชื่อ โดยจะมีผลทั้งระบบ ที่สำคัญก็คือโครงสร้างทางเศรษฐกิจ ประเทศกำลังพัฒนารวมทั้งไทยจะต้องเปลี่ยนไป จะเกิดธุรกิจบริการ และประกันของบริษัทข้ามชาติมากมาย เกิดกองทุนกลางมาช่วยประกันความเสี่ยง จากปัญหาสภาพอากาศโลกที่ร้อนขึ้น ซึ่งผลประโยชน์ 100% จะตกกับบริษัทข้ามชาติรายใหญ่ของโลก 5 ราย

"เรื่องปัญหาโลกร้อน และข้อตกลงในเวทีระดับโลก เราคงละเลยเรื่องนี้กันไม่ได้ ทั้งที่องค์ความรู้เรื่องสภาพอากาศของโลกที่กำลังเปลี่ยนแปลงไป ที่มนุษย์พยายามสร้างองค์ความรู้ขึ้นมาจะเป็นเพียงแค่กระผีกหนึ่งของสิ่งที่มันจะเป็น แต่มันจะเปลี่ยนแปลงไปแค่ไหนไม่มีใครรู้ แต่ที่ต้องรู้ก็คือ แค่ร้อนขึ้น 1 องศาเซลเซียส ก็ทำให้สัตว์และพืช 30% สูญพันธุ์แล้ว และถ้าอีก 100 ปีมันร้อนขึ้น 1-4 องศาเซลเซียส อะไรจะเกิดขึ้น".

จาก : กองบรรณาธิการ ไทยโพสต์ วันที่ 29 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 30, 2007, 12:57:48 AM

คน... ต้นเหตุของโลกร้อน

1.จุดเริ่มต้น

ความสนใจในเรื่องของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เริ่มต้นในประเทศไทยมานานกว่า 2 ทศวรรษ โดยกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ได้ร่วมกันรณรงค์ให้ระมัดระวังและลดการเกิดก๊าซมีเทนในนาข้าว การปลูกป่าเพิ่ม การกำหนดเขตเศรษฐกิจ การเกษตร เพื่อกำหนดการใช้ประโยชน์ที่ดินให้ตรงกับคุณสมบัติของดิน แต่เรื่องนี้เสมือนหนึ่งเป็นการริเริ่มจากภาครัฐแต่เพียงฝ่ายเดียว โดยผู้คนทั่วไปยังไม่ค่อยเข้าใจว่าจะมีผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศโดยรวมได้อย่างไร จนกระทั่ง สภาพความรุนแรงและผลกระทบอันเกิดขึ้นมาจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศนี้เริ่มมีสัญญาณเตือนภัยให้เห็นอย่างเด่นชัดในปัจจุบัน และเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางมากยิ่งขึ้น เพราะสภาพแวดล้อมรอบตัวและภูมิอากาศมีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก ผู้คนโดยทั่วไปรับรู้ได้จากฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงไปจากฤดูกาลปกติ ซึ่งส่วนใหญ่มีสาเหตุมาจากทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเสื่อมโทรม โดยฝีมือของมนุษย์หรือผู้คนอย่างพวกเราๆ ทั้งหลายเป็นส่วนใหญ่นั่นเอง

2.ไทยลงนามในอนุสัญญาว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

ในปลายปี 2537 ประเทศไทยได้ให้สัตยาบันกับอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (UNFCC : United Nations Framework Convention On Climate Change) เพราะได้ตระหนักดีว่าความร่วมมือ ดังกล่าวจะเป็นผลประโยชน์ต่อประเทศไทยในระยะยาว โดยเฉพาะความร่วมมือทางด้านวิชาการและองค์ความรู้ด้านต่างๆ ที่จะเกื้อหนุนให้ประเทศไทยมีความพร้อมในด้านต่างๆ ที่จะต้องเผชิญต่อปัญหาอันเกิดขึ้นมาจากการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศในอนาคต รวมทั้งมีขีดความสามารถ ศักยภาพ ประสิทธิภาพ ในการรับมือและวางระบบบริหารจัดการความร่วมมือระหว่างภาครัฐและเอกชน ระหว่างภาคีการพัฒนาต่างๆ ได้เป็นอย่างดี

หลังจากประเทศไทยได้ลงนามรับรองในอนุสัญญาดังกล่าว และจัดอยู่ใน 148 ประเทศกำลังพัฒนา (non-Annex I) ที่ไม่ได้บังคับให้ลดก๊าซเรือนกระจก (GHG : green house gas) เหมือนกับอีก 41 ประเทศพัฒนาและหลายๆ ประเทศในยุโรปกลางที่จะต้องร่วมมือกันลดการปล่อยก๊าซมีเทน (CH4 : methane) คาร์บอนไดออกไซด์ (CO2 : carbon dioxide) ไนตรัสออกไซด์ (NOx : nitrous oxide) และอื่นๆ อีกหลายชนิด

ก๊าซเรือนกระจกเหล่านี้มีแหล่งที่มาจากผลพวงของการพัฒนาอุตสาหกรรม พลังงาน คมนาคม เกษตรกรรม รวมทั้งจากการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและป่าไม้ เมื่อมีการผลิตก๊าซเรือนกระจกเพิ่มมากขึ้นในชั้นบรรยากาศที่ห่อหุ้มโลก อุณหภูมิที่ได้รับจากพลังงานแสงอาทิตย์ที่เคยสะท้อนกลับ กลับถูกกักเก็บเอาไว้มากกว่าเดิม ทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้น (global warming) และเกิดผลกระทบในหลายๆ ด้านติดตามมา ที่เรียกว่า ปรากฏการณ์เรือนกระจก (GHG effects) และเป็นผลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ (climate change) ของโลกและหลายๆ ประเทศติดตามมา รวมทั้งประเทศไทยด้วย เช่นกัน

3.ผลกระทบของก๊าซเรือนกระจก

การเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศโลกเริ่มเป็นที่สนใจมากยิ่งขึ้นเมื่อภาพยนตร์สารคดีเรื่อง An Inconvenient Truth หรือความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง ที่สร้างโดยอดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐ Mr.Robert Al Gore และได้รับรางวัลออสการ์ สาขาภาพยนตร์สารคดียอดเยี่ยมที่ผ่านมา โดยเป็นเรื่องที่นำเสนอเกี่ยวกับสภาพความเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศบนโลกใบนี้ จึงเป็นตัวกระตุ้นให้ผู้คนสนใจประเด็นความเปลี่ยนแปลงและผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นมาจากก๊าซเรือนกระจกมากยิ่งขึ้น

ตัวชี้วัดที่สำคัญได้สะท้อนให้เห็นว่า ในรอบ 100 ปีที่ผ่านมา (2443-2543) อุณหภูมิของโลกได้เพิ่มขึ้น 1 องศา และคาดว่าจะเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ในช่วง 100 ปีข้างหน้า (2543-2643) โดยประมาณว่าความร้อนบนผิวโลกจะเพิ่มขึ้นอีก 3.0-4.0 องศา หากไม่ได้มีการป้องกันและแก้ไขตั้งแต่วันนี้ ดังจะเห็นได้จากข้อเท็จจริงที่ปรากฏให้เห็นจากการละลายตัวของน้ำแข็งที่เกาะกรีนแลนด์บริเวณขั้วโลกเหนือที่เริ่มละลายและลดขนาดลงอย่างมาก หรือธารน้ำแข็งพอร์เทจ (Portage Glacier) ใน Alaska ที่เปลี่ยนสภาพจากน้ำแข็งไปแล้ว และยังมีปรากฏการณ์ในลักษณะเดียวกันในประเทศนอร์เวย์ เปรู ขั้วโลกใต้ (Antarctic) รวมทั้งการสูญเสียพื้นที่ชายฝั่งทะเลเมื่อระดับน้ำทะเลสูงขึ้นในหลายประเทศและหมู่เกาะต่างๆ ในมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งการลดขนาดของธารน้ำแข็ง หิมะ และน้ำแข็งบริเวณพื้นที่ต่างๆ ทั่วโลก เปรียบเสมือนการลดขนาดของกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนความร้อนของผิวโลกไปสู่บรรยากาศได้น้อยลง การดูดซับความร้อนของผิวโลกและพื้นดินก็จะเก็บความร้อนไว้มากยิ่งขึ้น จึงเป็นผลทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ในระบบนิเวศทางธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างมากมาย

ในกรณีของประเทศไทยก็ได้รับผลกระทบทั้งจากภายนอกและภายในประเทศด้วยเช่นกัน ดังจะเห็นได้จากภัยพิบัติต่างๆ ที่เกิดขึ้นอย่างรุนแรงในรอบหลายๆ ปีที่ผ่านมา แต่ในกรณีนี้อยากจะหยิบยกตัวอย่างที่มีความเชื่อมโยงและเป็นผลกระทบมาจากภูมิภาคต่างๆ ได้แก่ ผลกระทบจากอุณหภูมิของโลกสูงขึ้น น้ำแข็งที่ปกคลุมขั้วโลกละลายทำให้ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น อุณหภูมิของน้ำทะเลที่เปลี่ยนแปลงไปก็จะมีผลกระทบทั้งในเชิงบวกละลายต่อการเปลี่ยนแปลงของกระแสน้ำอุ่นและน้ำเย็น ซึ่งอิทธิพลของการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะมีผลทำให้คลื่นลมในทะเลเปลี่ยนแปลงไป ในบางพื้นที่ก็จะเกิดปัญหาระดับน้ำทะเลท่วมสูงขึ้นไปพร้อมๆ กับการกัดเซาะชายฝั่งและการรุกตัวของน้ำเค็ม ระบบนิเวศทางทะเลและชายฝั่งก็จะได้รับผลกระทบจากปรากฏการณ์ดังกล่าวในบางพื้นที่อาจเกิดปัญหาการฟอกขาวของปะการังใต้ทะเล สัตว์น้ำและความหลากหลายทางชีวภาพอื่นๆ อีกมากมาย

เมื่อพิจารณาถึงผลกระทบต่อธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัวคนในประเด็นอื่นๆ ก็จะพบว่าปัญหาของโลกร้อนยังส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตของคนโดยทั่วไปที่อยู่ทั้งในเขตเมืองและชนบทในภาคการผลิตทางการเกษตร จะเห็นได้ชัดจากฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงไป เกิดปัญหาฝนแล้ง อุทกภัย และไฟป่าติดตามมา ส่วนในสาขาพลังงาน คมนาคม และอุตสาหกรรม ก็จะเป็นภาคการผลิตหลักที่ส่งผลต่อการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศ แม้ว่าประเทศไทยจะไม่ได้อยู่ในกลุ่มประเทศที่เป็นแหล่งกำเนิดของก๊าซดังกล่าวก็ตาม แต่จากรายงานของ World Resource Institution ใน World Resources 2005, The Wealth of The Pool, Managing Ecosystems to Fight Poverty ได้แสดงให้เห็นว่าประเทศไทยในปี 2543 ได้ปล่อยก๊าซเรือนกระจกประมาณ 261 ล้านตัน คาร์บอนไดออกไซด์เทียบเท่า (million ton CO2 equivalent) หรือร้อยละ 0.78 ของโลก ซึ่งน้อยกว่าประเทศจีน (4,942 ล้านตัน หรือร้อยละ 14.7) อินเดีย (1,837 ล้านตัน หรือร้อยละ 5.5) ปากีสถาน (285 ล้านตัน หรือร้อยละ 0.9) โดยที่กลุ่มประเทศที่พัฒนาแล้วมีการผลิตก๊าซเรือนกระจกรวม 18,102 ล้านตัน หรือร้อยละ 54.2 ของ ก๊าซเรือนกระจกโลก โดยสหรัฐอเมริกาผลิต ก๊าซเรือนกระจก 6,924 ล้านตัน หรือร้อยละ 20.6 ออสเตรเลีย 491 ล้านตัน หรือร้อยละ 1.5 ของการผลิตก๊าซเรือนกระจกโลก โดยที่ 2 ประเทศนี้ยังไม่ได้ลงนามรับรองพิธีสารเกียวโต ซึ่งสถานการณ์ดังกล่าวนี้จะมีผลต่อวิถีชีวิต ความเป็นอยู่และสุขอนามัยโดยตรงของประชาชน และนับได้ว่าสถานการณ์ดังกล่าวได้ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่า ทุกคนบนโลกใบนี้คงต้องตระหนัก มีจิตสำนึกและร่วมกันป้องกันและรักษาสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบๆ ตัวเรามากยิ่งขึ้นกว่าในช่วงที่ผ่านมา

4.บทบาทภาครัฐและภาคีการพัฒนา

บทบาทของภาครัฐในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา เริ่มชัดเจนมากยิ่งขึ้นโดยคณะรัฐมนตรีได้มอบหมายให้สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ทำหน้าที่เป็นหน่วยงานกลางในการประสานงานกับองค์กรต่างๆ ทั้งภาครัฐ นักวิชาการ องค์กร สถาบัน ธุรกิจภาคเอกชน และภาคีการพัฒนาต่างๆ เพื่อร่วมกันกำหนดบทบาท ทิศทาง และมาตรการต่างๆ สำหรับการจัดทำแนวนโยบายแห่งรัฐที่เป็นเอกภาพผ่านกระบวนการและมีส่วนร่วมทุกภาคส่วนของสังคม นอกจากนี้ยังทำหน้าที่เป็นผู้มีอำนาจตามพิธีสารเกียวโต (DNA : Designated National Authority) อีกหน้าหนึ่งภายใต้พิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) ในขณะที่ยังไม่มีการจัดตั้งองค์กรกลาง (องค์การมหาชน) อย่างเป็นทางการ ซึ่งขณะนี้คณะรัฐมนตรีได้ให้ความเห็นชอบร่างพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งองค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจกเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา โดยการจัดตั้งองค์กรดังกล่าวนี้มีวัตถุประสงค์หลักในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์ กลั่นกรองโครงการ ส่งเสริมการพัฒนาการตลาดซื้อขายก๊าซเรือนกระจก รวมทั้งเป็นศูนย์ข้อมูลกลางเกี่ยวกับโครงการที่ได้รับคำรับรอง การเผยแพร่ และประชาสัมพันธ์ การสนับสนุนการดำเนินงานด้านการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ

สำหรับหน้าที่ของสำนักงานนโยบายและ แผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ก็จะต้องทำหน้าที่ฝ่ายเลขานุการของสำนักงานคณะกรรมการนโยบายการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแห่งชาติ

ที่จัดตั้งขึ้นตามร่างระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี โดยให้ทำหน้าที่ในการกำหนดนโยบายและยุทธศาสตร์การป้องกัน และการแก้ไขปัญหาด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในประเทศไทย การกักเก็บ การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก และการวิจัยพัฒนาด้านต่างๆ รวมทั้งร่วมมือกับนานาชาติเกี่ยวกับการจัดการการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การกำหนดท่าทีในการเจรจาเกี่ยวกับอนุสัญญาและพิธีสาร การประสานความร่วมมือระหว่างหน่วยงานรัฐและเอกชน เป็นต้น โดยที่ผลของการดำเนินงานภาครัฐในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการจัดตั้งองค์กรมหาชนและงานด้านการกำหนดนโยบายนี้จะเกิดขึ้นและเห็นผลอย่างเป็นรูปธรรมให้ครบถ้วนทุกๆ ด้านได้ภายในสิ้นปี 2550 นี้

5.นโยบายของไทยกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

บทบาทหน้าที่ของประเทศไทยที่ถูกจัดให้อยู่ในกลุ่มประเทศกำลังพัฒนา (non-Annex I) ก็มีหน้าที่ที่จะต้องให้การสนับสนุนการดำเนินงานตามอนุสัญญาด้วยเช่นกัน ตามความรับผิดชอบร่วมกันในระดับที่แตกต่างกัน (common but differentiate responsibilities) โดยจะต้องดำเนินกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเตรียมความพร้อมของประเทศไทยในการสร้างขีดความสามารถในการปรับตัว (adaptation)

เพื่อการแก้ไขปัญหาและลดความรุนแรงอันเนื่องมาจากผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ โดยจะต้องดำเนินการในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันการสูญเสีย (preventive loss) ที่จะมีผลต่อทรัพยากรธรรมชาติและ สิ่งแวดล้อม ซึ่งจะต้องร่วมกันเร่งรัดและฟื้นฟูความสูญเสียที่มีต่อทรัพยากรธรรมชาติและการแก้ไขปัญหาความเสื่อมโทรมของคุณภาพสิ่งแวดล้อม โดยจะต้องใช้มาตรการในด้านการกระจายความเสียหาย หรือความเสี่ยงภัย หรือกรณีที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ก็อาจจะต้องยอมสูญเสียไปบางส่วน หรือให้เสียหายน้อยที่สุด รวมทั้ง การจัดทำรายงานแห่งชาติ (NC : national communication) เพื่อรายงานต่อประชาคมโลกถึงผลการดำเนินงานในรอบปีที่ผ่านมา ภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

สำหรับแนวนโยบายที่เกี่ยวข้องกับการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (mitigation) นั้น ก็จะต้องพิจารณาในภาพรวมด้วยเช่นกัน ทั้งนี้ในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกนี้ จะต้องไม่ก่อให้เกิดผลกระทบหรือเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาประเทศในทุกๆ มิติ โดยให้ความสำคัญกับการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากแหล่งกำเนิด (carbon sources) และเพิ่มแหล่งดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ (carbon sinks) ให้เพิ่มมากยิ่งขึ้น ทั้งนี้จะต้องดำเนินการควบคู่ไปกับการให้ความรู้ สร้างจิตสำนึกและความตระหนักให้กับประชาชน รวมทั้งสร้างกระบวนการการมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาให้มากยิ่งขึ้น

ในมิติของการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากแหล่งกำเนิดนี้ รัฐบาลได้สนับสนุนนโยบายสำคัญในด้านการประหยัดพลังงาน การส่งเสริมพลังงานทดแทนจากแหล่งต่างๆ ได้แก่ การใช้ ประโยชน์จากก๊าซมีเทนจากน้ำเสียและขยะเพื่อผลิตกระแสไฟฟ้า การยุติการเผาในที่โล่ง การนำเอากากหรือวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตร (แกลบ ชานอ้อย กากจากปาล์มน้ำมันและอื่นๆ) มาใช้ในการผลิตพลังงานทดแทน นอกจากนี้ยังมีมาตรการด้านพลังงานอีกหลายเรื่องที่อยู่ภายใต้การดำเนินงานของกระทรวงพลังงาน

ส่วนการเพิ่มแหล่งดูดซับก๊าซเรือนกระจกที่เห็นได้อย่างชัดเจนได้แก่ การปลูกป่าโดยภาครัฐและเอกชน การป้องกันและรักษาพื้นที่อนุรักษ์ การเพิ่มพื้นที่สีเขียวทั้งในเขตเมืองและชนบท การอนุรักษ์พื้นที่ชุ่มน้ำ (wetlands) การจัดการอุทยานแห่งชาติ การอนุรักษ์ลำน้ำและของเสีย ซึ่งผลของการดำเนินงานดังกล่าวนี้จะเป็นมาตรการสำคัญที่ประเทศไทยได้ดำเนินการมาอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งถึงทุกวันนี้

อย่างไรก็ตาม เพื่อให้เกิดความเป็นเอกภาพในด้านนโยบายและเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปของทุกๆ ส่วนที่เกี่ยวข้องในสังคมของประเทศไทยแล้ว เห็นควรเร่งรัดดำเนินการสร้างความเข้าใจร่วมกันในการเผยแพร่ ประชาสัมพันธ์ และการรณรงค์อย่างต่อเนื่อง ทั้งหน่วยงานภาครัฐ เอกชน และองค์กรต่างๆ ในการจัดทำยุทธศาสตร์การป้องกันและแก้ไขปัญหาด้านการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ เพื่อใช้เป็นกรอบการดำเนินงานของหน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องให้สอดคล้องกับบริบทของประเทศไทย ที่ได้ลงนามและได้ให้สัตยาบันต่ออนุสัญญาดังกล่าวไว้แล้ว

จาก : คอลัมน์ ระดมสมอง ประชาชาติธุรกิจ วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2550 ปีที่ 30 ฉบับที่ 3892

โดย ดร.เกษมสันต์ จิณณวาโส เลขาธิการ สำนักงานนโยบาย และแผนสิ่งแวดล้อม(สผ.)

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 30, 2007, 01:05:30 AM

IPCC ประชุมรายงานผลโลกร้อนฉบับ 3 ใน กทม.

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005391001.JPEG)
บรรดาผู้เชี่ยวชาญด้านการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศโลกจะมาเข้าร่วมการประชุมกันเป็นเวลา 5 วันตั้งแต่วันจันทร์ที่ 30 เม.ย. นี้ที่กรุงเทพฯ

เอเอฟพี – บรรดาผู้เชี่ยวชาญซึ่งเข้าร่วมการประชุมเป็นเวลา 5 วันตั้งแต่วันจันทร์นี้ที่กรุงเทพฯ อันจัดขึ้นโดยหน่วยงานด้านความเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ ที่ได้รับความเชื่อถือมากที่สุดของสหประชาชาติ เตรียมที่จะเสนอต่อบรรดาผู้นำของโลกว่า ช่องทางโอกาสที่จะแก้ปัญหาโลกร้อน ด้วยการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกนั้น กำลังหดแคบลงทุกทีแล้ว อย่างไรก็ตาม เครื่องไม้เครื่องมือสำหรับทำงานนี้มีอยู่แล้วพรักพร้อม และค่าใช้จ่ายก็ยังอยู่ในระดับไม่แพง

ด้วยการผสมผสานนโยบายและเทคโนโลยีต่างๆ อย่างฉลาดหลักแหลม ค่าใช้จ่ายในการประคับประคองระดับไอเสียเรือนกระจก ซึ่งส่วนใหญ่เป็นพวกสารคาร์บอน อย่างเช่นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ให้คงที่อยู่ใกล้แถวๆ 75% เหนือระดับในปัจจุบัน ภายในปี 2030 นั้น จะต้องใช้ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายใน (จีดีพี) ของโลกเพียงแค่ 0.2%

แต่ถ้าต้องการทำให้ดีกว่านั้น นั่นคือ ให้มีการปล่อยไอเสียคาร์บอนคงที่ในระดับสูงกว่าปัจจุบันเพียงราวๆ แค่ 50% แล้ว ก็จะใช้จีดีพีโลกประมาณ 0.6%

สถานการณ์สมมุติเหล่านี้ ที่ได้จากการศึกษาคาดคำนวณของบรรดาผู้เชี่ยวชาญ กำลังถูกร่างบรรจุไว้ในรายงานฉบับหนึ่ง ซึ่งจะนำออกเผยแพร่ที่กรุงเทพฯ ในวันศุกร์ (4พ.ค.) อันเป็นวันสุดท้ายในการประชุมซึ่งจัดโดย คณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ (ไอพีซีซี) หน่วยงานของยูเอ็นซึ่งได้รับความเชื่อถือว่าเชี่ยวชาญที่สุดเรื่องโลกร้อน

อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ว่ายังจะมีการอภิปรายถกเถียงกันอย่างดุเดือด ระหว่างที่เหล่าผู้แทนของชาติสมาชิกต่างๆ ประชุมกันเป็นการภายใน เพื่อหาข้อสรุปร่วมกัน โดยเฉพาะในส่วนบทสรุปย่อสำหรับผู้บริหารของรายงานฉบับนี้ ซึ่งจะมีอิทธิพลสำคัญยิ่งต่อบรรดาผู้กำหนดนโยบายในทั่วโลก

ประเด็นซึ่งคงเกิดการโต้เถียงกันหนัก มีอาทิ เพดานสูงสุดระดับคาร์บอนไดออกไซด์ที่จะยอมให้ปล่อยสู่บรรยากาศได้, ภาษีที่จะจัดเก็บจากการปล่อยไอเสียคาร์บอน, ตลอดจนการเอ่ยพาดพิงถึงพิธีสารเกียวโต ซึ่งประเด็นหลังนี้ถือเป็นของแสลงสำหรับประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช

นอกจากนั้น ยังอาจมีการทะเลาะกันในประเด็นอย่างเช่น จะเสนอแนะให้ใช้พลังงานนิวเคลียร์เป็นทางเลือกหนึ่ง ทดแทนการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลจากพวกน้ำมันปิโตรเลียม ก๊าซ และถ่านหินหรือไม่ ตลอดจนประเด็นเรื่องการเก็บกักคาร์บอน อันเป็นเทคโนโลยีที่เพิ่งผุดขึ้นใหม่ๆ ซึ่งเสนอว่าอาจเป็นไปได้ที่จะแก้ปัญหาด้วยการนำเจ้าก๊าซเรือนกระจกไปเก็บไว้ใต้ดินลึกๆ

รายงานที่จะออกที่กรุงเทพฯนี้ ถือเป็นตอนสุดท้ายของรายงานรวม 3 ตอนของไอพีซีซี ซึ่งมุ่งปรับปรุงเพิ่มพูนความรู้ด้านการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศโลกให้ทันสมัยที่สุด โดยอาศัยงานศึกษาวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ในทั่วโลก 2,500 คนเป็นพื้นฐาน

ในรายงานตอนสุดท้ายนี้ จะระบุนโยบาย, เทคโนโลยี, และมาตรการที่จะชะลอหรือกระทั่งยุติภาวะโลกร้อนได้ในที่สุด

ร่างรายงานซึ่งเอเอฟพีได้รับมา ยังไม่ได้ถึงขั้นยื่นข้อเสนอแนะอะไร แต่บอกว่าเหลือเวลาให้สูญเปล่าไปน้อยเต็มทีแล้ว

ขณะเดียวกัน ร่างรายงานก็ชี้ว่า หนทางและเครื่องมือที่จะสู้ปัญหาไอเสียนั้น เรามีกันอยู่ในมือแล้วหรือไม่ก็กำลังจะได้มาในเร็ววันนี้

ทางเลือกเหล่านี้มีอาทิ การใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลอย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นไม่ว่าในการก่อสร้าง อุตสาหกรรม หรือการขนส่ง, การใช้กลไกทางเศรษฐกิจหรือการคลังเพื่อกระตุ้นส่งเสริมพลังงานซึ่งนำกลับมาใช้ใหม่ได้ อาทิ ลม แสงอาทิตย์ และความร้อนใต้พิภพ, การให้แรงจูงใจในภาคป่าไม้และการเกษตร ซึ่งรวมแล้วเป็นตัวปล่อยก๊าซเรือนกระจกกว่า 30% ของยอดรวมทั้งหมด

วิธีที่จะลดการปล่อยไอเสียคาร์บอนได้มากๆ อีกวิธีหนึ่งได้แก่ การกำหนดมาตรฐานที่เข้มงวดขึ้นสำหรับอาคารบ้านเรือน, ยานพาหนะที่ใช้เครื่องยนต์, และอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าทั้งหลาย

อย่างไรก็ดี สาระสำคัญของมาตรการทั้งหมดเหล่านี้ ได้แก่ การสร้าง “ราคาคาร์บอน” ขึ้นมา หรือพูดอีกอย่างหนึ่งคือการผ่องถ่ายค่าใช้จ่ายด้านมลพิษไปให้แก่ผู้ผลิตและผู้บริโภคแบกรับ เพราะนั่นจะเป็นแรงจูงใจอันทรงพลังให้เกิดเทคโนโลยีใช้พลังงานอย่างทรงประสิทธิภาพและปล่อยไอเสียคาร์บอนต่ำ

ร่างรายงานชี้ว่า ยิ่งราคาคาร์บอนสูง ก็ยิ่งมีศักยภาพในการลดการปล่อยไอเสีย เป็นต้นว่า หากราคาคาร์บอนนี้ถูกกำหนดให้อยู่ในระดับตันละ 20 ดอลลาร์ นั่นคือผู้ผลิตและผู้บริโภคต้องเฉลี่ยรับภาระกันไปในระดับนี้แล้ว จะทำให้ลดการปล่อยไอเสียคาร์บอนได้ระหว่าง 9,000 – 18,000 ล้านตันต่อปี หรือถ้าราคาพุ่งเป็นตันละ 100 ดอลลาร์ ก็จะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ 16,000 – 30,000 ล้านตันต่อปีทีเดียว

ทว่าเรื่องที่ดีสำหรับสิ่งแวดล้อม อาจขัดแย้งกับภาวะเศรษฐกิจที่แข็งแกร่ง โดยเฉพาะในเมื่อน้ำมันปิโตรเลียม ก๊าซ และถ่านหิน ยังน่าจะเป็นแหล่งพลังงานหลักของโลกไปอีกหลายสิบปี ทั้งนี้ตามการศึกษาของสำนักงานพลังงานระหว่างประเทศ(ไออีเอ)

เหล่านักเศรษฐศาสตร์โต้แย้งว่า ถ้าราคาคาร์บอนขึ้นสูงไปและเร็วไป พวกเศรษฐกิจที่ต้องพึ่งพิงเชื้อเพลิงฟอสซิลก็มีหวังพังพาบเป็นแถวๆ

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 30 เมษายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 01, 2007, 12:16:01 AM

IPCC มุ่งหาทาง "ลดก๊าซเรือนกระจก" เก็บภาษีผู้ก่อปัญหา

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005468901.JPEG)
สภาพการจราจรบนท้องถนนขณะฝนตกในเช้าวันที่ 30 เม.ย. ก่อนการเปิดการประชุมไอพีซีซีเพื่อเร่งแก้ปัญหาโลกร้อน ซึ่งยวดยานบนท้องถนนเหล่านี้เป็นตัวการสำคัญก่อก๊าซเรือนกระจกเช่นกัน

นักวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญกว่า 400 รายกำลังเดินหน้าถกเถียงเพื่อกลั่นกรองรายงานฉบับ 3 ที่มีกำหนดจะประกาศในวันสิ้นสัปดาห์ โดยมุ่งเป้าไปที่การลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ทั้งยังเสนอให้เรียกเก็บภาษีคาร์บอนจากผู้ที่ก่อปัญหา

ตลอดสัปดาห์นี้ (30 เม.ย. - 4 พ.ค.) คณะทำงานกลุ่มที่ 3 (WG 3) คณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ (IPCC) มีวาระการประชุมครั้งที่ 9 เพื่อพิจารณากลั่นกรองรายงานเกี่ยวกับสภาวะโลกร้อนฉบับที่ 3 ณ ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ กรุงเทพฯ ซึ่งประเด็นหลักที่ถกเถียงอธิปรายกันคือ มาตรการการควบคุมระดับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ก๊าซมีเทน รวมถึงก๊าซดักจับความร้อนอื่นๆ ด้วย

"นักวิทยาศาสตร์จัดหามาตรการการแก้ปัญหาเอาไว้หลากหลายวิธี แต่จะใช้วิธีใด และใช้เมื่อไหร่เป็นเรื่องที่รัฐบาลจะต้องตัดสินใจ" นายราเชนทรา ปาจาอุรี (Rajendra Pachauri) ประธานไอพีซีซี กล่าวระหว่างการเปิดประชุม

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005468909.JPEG)
บรรยากาศระหว่างการประชุมที่มีนักวิทยาศาตร์และตัวแทนจากนานาชาติให้ความสนใจเข้าร่วมฟังแนวทางแก้ปัญหาโลกร้อนเป็นจำนวนมาก

การประชุมไอพีซีซีครั้งนี้มีนักวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญด้านสภาพอากาศมากกว่า 400 ชีวิต จาก 120 ประเทศทั่วโลก ให้ความสนใจมาเข้าร่วมประชุมเพื่อพิจารณากลั่นกรองรายงานเกี่ยวกับสภาวะโลกร้อนฉบับที่ 3 โดย 2 ฉบับก่อนหน้านี้ มีเนื้อหากล่าวเตือนถึงภาวะโลกที่ร้อนขึ้น และอาจส่งผลเสียรุนแรง ก่อเกิดเภทภัยต่างๆ ทั้งภัยแล้ง อุทกภัย วาตภัย รวมถึงประชากรที่อดอยากและโรคระบาดเพิ่มมากขึ้น

ทั้งนี้ ที่ประชุมคาดการณ์เอาไว้ว่า อุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกจะสูงขึ้นประมาณ 6.1 องศาเซลเซียส ภายในปี ค.ศ. 2100 ซึ่งหากเพิ่มขึ้นเพียงแค่ 2 องศาเซลเซียส ภายในอีก 50 ปีข้างหน้า ก็จะส่งผลให้ประชากรโลกกว่า 200 ล้านคนต้องตกอยู่ในภาวะขาดแคลนน้ำ และการสูญพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตอีก 20-30% ของทั้งหมด

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005468903.JPEG)
นายราเชนทรา ปาจาอุรี เดินผ่านสมาชิกกลุ่มกรีนพีชที่ชุมนุมกันอยู่หน้าองค์การสหประชาชาติ กรุงเทพฯ

ส่วนสาระสำคัญของร่างรายงานฉบับที่ 3 นี้ ซึ่งจะมีอยู่ทั้งหมด 24 หน้า มีสาระสำคัญอยู่ที่การแก้ปัญหาโลกร้อนอย่างเร่งด่วน โดยมุ่งเน้นไปที่การลดปริมาณก๊าซเรือนกระจก โดยเฉพาะก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งจะมีแผนการทั้งระยะสั้นคือภายในปี ค.ศ.2030 และระยะยาวเห็นผลหลังจากนั้น พร้อมทั้งแนวทางการแก้ปัญหา มีทั้งการลดใช้ถ่านหินหันมาใช้ก๊าซธรรมชาติแทน พลังงานนิวเคลียร์ การนำเอาพลังงานหมุนเวียนมาใช้ เช่น พลังงานลม และการปลูกป่าทดแทนพร้อมกับลดการทำลายป่าไม้ด้วย ซึ่งเหล่านี้จะช่วยลดปริมาณก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศได้

ทางด้านนายโอกันลาเด เดวิดสัน (Ogunlade Davidson) ประธานร่วมการประชุมไอพีซีกล่าวว่า ผู้เชี่ยวชาญเสนอนโยบายกำหนดให้ทุกวันศุกร์เป็นวันลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและปกป้องสภาพแวดล้อมจากการถูกทำลายโดยไม่ให้มีผลกระทบกับระบบเศรษฐกิจโลกมากนัก

"เรามองหาวันที่จะให้ผลลัพธ์ดีที่สุด ซึ่งเราก็ได้เลือกเอาวันสุดท้ายของสัปดาห์ให้เป็นวันที่เราจะเป็นส่วนหนึ่งในการแก้ปัญหา ไม่ใช่พวกเราเป็นส่วนที่ก่อให้เกิดปัญหา" เดวิดสันกล่าว

นอกจากนี้ การประชุมที่จัดขึ้นในกรุงเทพฯครั้งนี้ยังมีจุดน่าสนใจอีกเรื่องหนึ่ง คือการเรียกเก็บภาษีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และอื่นๆที่มีการอ้างถึงในพิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) รวมถึงการเสนอให้มีการกักเก็บคาร์บอนไดออกไซด์ไว้ใต้พื้นโลก ซึ่งแผนงานขั้นต่อไปคือการกำหนดวิธีการที่เป็นมาตรฐานในการประเมินการปล่อยและกักเก็บก๊าซเรือนกระจก

อย่างไรก็ดี การประชุมเพื่อทำสรุปสาระสำคัญฉบับที่ 3 ครั้งนี้ ก็เพื่อเป็นแนวทางให้รัฐบาลและองค์กรต่างๆ วางแผนการที่จะป้องกันการเผชิญสภาวะโลกร้อนที่เลวร้าย โดยมีกำหนดจะเผยแพร่รายงานในวันที่ 4 พ.ค. และทาง IPCC จะนำร่างบทสรุปทั้ง 3 ฉบับไปรวมเป็นรายงานสังเคราะห์ (Synthesis Report) เพื่อนำไปพิจารณาในการประชุมองค์กรย่อยด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (Subsidiary Body for Scientific and Technological Advice : SBSTA) ระหว่างวันที่ 6-18 พ.ค.ที่เยอรมนี

จากนั้นจะนำรายงานดังกล่าวไปพิจารณาเพื่อให้มีมติรับรองในการประชุมรัฐภาคีอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ สมัยที่ 13 (Conference of the Parties : COP13) ระหว่างวันที่ 6-18 ธ.ค.ที่อินโดนีเซีย และเมื่อรายงานสังเคราะห์ผ่านการรับรองแล้วจะกลายเป็นกรอบในการกำหนดนดยบายด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของแต่ละประเทศต่อไป

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 1 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 01, 2007, 12:21:25 AM

เดินหน้า "ถกรายงานโลกร้อน" ฉบับ 3 รองปลัด ทส.เกรงไทยเสียประโยชน์

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005443509.JPEG)
ยูเอ็นจัดการประชุมว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากศโลก โดยชูประเด็นเรื่องการลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศ ระหว่างวันที่ 30 เม.ย.- 4 พ.ค. ณ ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ กรุงเทพฯ

เริ่มแล้วประชุม IPCC ถกรายงานโลกร้อนฉบับที่ 3 มุ่งเป้าลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกกระจกสู่ชั้นบรรยากาศ เตรียมสรุปรายงานสู่ชาวโลกในวันที่ 4 .พ.ค.พร้อมร่างแนวทางปฏิบัติของชาติสมาชิก รองปลัดกระทรวงทรัพย์ฯ ชี้รัฐบาลไทยต้องเฝ้าระวัง เกรงเวทีสากลอ้างตัวเลขไม่สมเหตุสมผล ผลักภาระและภาพลักษณ์ผู้ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชาติเกษตรกรรมและกำลังพัฒนา แนะหากเป็นจริงอาจต้องรวมกลุ่มชาติที่เสียประโยชน์กดดันยูเอ็น

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005443501.JPEG)
วันที่ 30 เม.ย.เป็นวันแรกของการประชุม ผู้แทนรัฐบาล นักวิชาการสิ่งแวดล้อม และนักวิทยาศาสตร์จากหลายประเทศมาร่วมงาน อาทิ นายราเชนทรา ปาจาอุรี ประธานไอพีซีซี และนายโอกันลาเด เดวิดสัน ประธานร่วมของไอพีซีซีฝ่ายกลุ่มทำงานที่ 3 ของไอพีซีซี

ช่วงสัปดาห์นี้คณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ (ไอพีซีซี) มีวาระประชุมไอพีซีซีครั้งที่ 29 และประชุมคณะทำงานกลุ่มที่ 3 (WG 3) ครั้งที่ 9 เพื่อพิจารณากลั่นกรองรายงานเกี่ยวกับสภาวะโลกร้อนฉบับที่ 3 ซึ่งมีทั้งหมด 4 ฉบับ โดยมีกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) ของไทย ร่วมกับองค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (WMO) และโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) เป็นเจ้าภาพขึ้นระหว่างวันที่ 30 เม.ย.- 4 พ.ค. ณ ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ กรุงเทพฯ

ทั้งนี้ในวันที่ 30 เม.ย.อันเป็นวันแรกของการประชุม ผู้แทนรัฐบาล นักวิชาการสิ่งแวดล้อม และนักวิทยาศาสตร์จากประเทศภาคีภายใต้กรอบอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศร่วมงานราว 400 คน อาทิ นายราเชนทรา ปาจาอุรี (Rajendra Pachauri) ประธานไอพีซีซี และนายโอกันลาเด เดวิดสัน (Ogunlade Davidson) ประธานร่วมของไอพีซีซีฝ่ายกลุ่มทำงานที่ 3 หรือกลุ่มทำงานด้านการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005443504.JPEG)
กรีนพีชประเทศไทย ร่วมรณรงค์การลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกก่อนงานประชุมจะเริ่ม

ก่อนเริ่มการประชุม กลุ่มกรีนพีซประเทศไทยนำโดยนายธารา บัวคำศรี ผู้ประสานงานรณรงค์ด้านพลังงานและสภาพภูมิอากาศ กรีนพีซ และกลุ่มเยาวชนนานาชาติ"โซลาร์ เจเนเรชั่น" ได้เดินทางมายังบริเวณด้านหน้าของศูนย์ประชุมสหประชาชาติพร้อมเปิดตัวยานจำลองต้นแบบการใช้พลังงานสะอาดให้แก่สื่อมวลชนตลอดจนผู้เข้าร่วมการประชุมได้รับชมกัน โดยหวังว่ายานจำลองต้นแบบดังกล่าวจะเป็นแนวทางสำคัญในการหยุดยั้งภาวะโลกร้อนได้

อย่างไรก็ดี ภายหลังพิธีเปิดการประชุมอย่างเป็นทางการ นายชาตรี ช่วยประสิทธิ์ รองปลัด ทส. ในฐานะประธานการเปิดงานฝ่ายไทย เผยว่า การประชุมวิชาการดังกล่าวจัดขึ้นเพื่อเป็นการศึกษาข้อมูลและผลการศึกษาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของโลกในช่วงที่ผ่านมาร่วมกันระหว่างนักวิชาการจากทั่วโลก โดยเน้นความสำคัญไปที่การเกิดสภาวะโลกร้อนและวิธีป้องกันและการจัดการกับปัญหาดังกล่าวใน 7 ด้านหลักๆ ด้วยกัน

ทั้ง 7 ด้านดังกล่าว ได้แก่ ภาคการพลังงาน ภาคการคมนาคมและขนส่ง ภาคการบริการที่เกี่ยวข้องกับที่อยู่อาศัยและการพาณิชย์ ภาคอุตสาหกรรม ภาคการเกษตรที่เกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์ที่ดินและการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ภาคป่าไม้ และภาคการจัดการของเสีย

นายชาตรี เผยอีกว่า ภายหลังการประชุมตลอด 4 วันแล้ว ในวันที่ 4 พ.ค. ที่ประชุมจะได้มีการแถลงข่าวเปิดตัวร่างบทสรุปสำหรับผู้กำหนดนโยบาย (Summary for Policy Makers: SPM) เพื่อใช้เป็นแนวทางการปฏิบัติพร้อมกำหนดวิธีการปฏิบัติให้กับประเทศต่างๆ ทั่วโลกได้ยึดถือเป็นหลักในการป้องกันและลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกในภาคส่วนต่างๆ ด้วย ซึ่งประเทศไทยในฐานะภาคีสมาชิกต้องปฏิบัติตาม

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005443505.JPEG)
นายชาตรี ช่วยประสิทธิ์ รองปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ชี้ว่าหากไม่มีการเฝ้าระวังให้ดี ไทยอาจเสียประโยชน์จากเวทีการประชุมนี้

อย่างไรก็ตาม จากการแถลงข่าวร่างบทสรุปยังถือเป็นโอกาสดีที่ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนเทคโนโลยีสะอาดระหว่างประเทศพัฒนาแล้วและประเทศกำลังพัฒนาได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย โดยเฉพาะเทคโนโลยีพลังงานทดแทน เนื่องจากถือเป็นเรื่องที่ต้องเอื้อกันเพราะต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์จากการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศ

ทว่า จุดสำคัญที่ประเทศไทยต้องให้ความสำคัญติดตามคือ ตัวเลขการประมาณการณ์การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกของประเทศไทย ซึ่งอาจจะส่งผลเสียต่อประเทศไทยโดยตรงในฐานะผู้ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศโลก เนื่องจากหากไม่มีการเฝ้าระวังก็อาจเป็นการผลักภาระและภาพลักษณ์ของประเทศผู้ผลิตก๊าซเรือนกระจกมายังประเทศกำลังพัฒนาและประเทศเกษตรกรรมได้ อาทิ การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกอย่างคาร์บอนไดออกไซด์และไนโตรเจนไดออกไซด์ของภาคอุตสาหกรรม การใช้เตาหุงต้มแบบดั้งเดิมที่ก่อให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มาก และการปลูกข้าวซึ่งทำให้มีก๊าซมีเทนเกิดขึ้น

ดังนั้นรัฐบาลไทย ประกอบด้วยกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติฯ กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงพลังงาน และกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ จึงจะต้องร่วมกันทำงานอย่างใกล้ชิดและไร้ช่องว่างเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของประเทศ ไม่ให้มีการคาดการณ์ตัวเลขดังกล่าวอย่างไม่สมเหตุสมผล โดยการเปรียบเทียบกับรายงานวิชาการของนักวิชาการไทยที่มีการจัดทำมาโดยตลอดอยู่แล้ว

สำหรับรายงานของไทยชี้ให้เห็นว่า ที่ผ่านมาประเทศไทยมีปริมาณปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกในปริมาณที่ยอมรับได้ และไม่น่าวิตกแต่อย่างใด คือ มีการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกน้อยกว่าประเทศมาเลเซียเล็กน้อย แต่มีปริมาณใกล้เคียงกับประเทศเพื่อนบ้านอย่างลาวและกัมพูชา

นอกจากนั้น อีกมาตรการหนึ่งที่ใช้รับมือกับร่างบทสรุปดังกล่าวคือ การรวมกลุ่มของประเทศกำลังพัฒนา (จี 77) และประเทศเกษตรกรรมชาติอื่นๆ รวมถึงจีน เพื่อเพิ่มน้ำหนักใช้ในการต่อรองกับร่างบทสรุปที่ได้จากการประชุม เพราะลำพังประเทศใดประเทศหนึ่งย่อมมีอำนาจต่อรองในเวทีโลกน้อยเกินไป

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 1 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 01, 2007, 12:28:26 AM

เวทีกรุงเทพฯเร่งทุกรัฐแก้โลกร้อน

คณะทำงานแก้ปัญหาโลกร้อนของยูเอ็นเปิดประชุมหาหนทางลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก เตือนหากลงมือช้าเกินการณ์จะเสียค่าใช้จ่ายแพงลิ่ว ขณะเอ็นจีโอชี้ยังมีลู่ทางรับมือด้วยต้นทุนไม่สูง แต่ประเทศต่างๆ ต้องเลิกทะเลาะกันเสียที

เมื่อวันจันทร์ คณะกรรมการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) ได้เปิดประชุมที่ศูนย์ประชุมของสหประชาชาติในกรุงเทพฯ หลังจากได้ออกรายงานที่น่าวิตกเกี่ยวกับปัญหาโลกร้อนมาแล้ว 2 ฉบับ ซึ่งที่ประชุมอันประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญและผู้แทนรัฐบาลกว่า 100 ประเทศจะเสนอแนวทางแก้ไขในวันศุกร์

ร่างรายงานที่กำลังเตรียมจะนำเสนอได้เตือนว่า หากยังคงล่าช้าต่อไป โอกาสในการแก้ปัญหาโดยมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจไม่มากก็จะหมดไป เนื่องจากมีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ประธานไอพีซีซี ราเชนทรา ปาเชารี บอกกับผู้สื่อข่าวว่า วิทยาศาสตร์ได้ให้เหตุผลอันหนักแน่นมากมายว่าต้องมีการแก้ปัญหานี้ แต่เมื่อถูกถามว่าไอพีซีซีจะแปรรายงานให้เป็นการปฏิบัติในภาครัฐได้อย่างไร เขาตอบว่า ไอพีซีซีไม่มีอำนาจ อำนาจต้องมาจากที่อื่น

คาดกันว่าบรรดาประเทศที่ปล่อยก๊าซจำนวนมหาศาล เช่น สหรัฐ จีน และผู้ผลิตน้ำมันอย่างซาอุดีอาระเบีย จะเรียกร้องให้แก้ไขรายงานเพราะไม่ต้องการให้มีการตั้งเป้าในการลดการปล่อย หรือส่งผลกระทบต่ออุตสาหกรรมน้ำมันและก๊าซ

คณะกรรมการด้านภูมิอากาศของยูเอ็นชุดนี้ได้ออกรายงานฉบับแรกเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ระบุว่ามีความเป็นไปได้อย่างน้อย 90% ที่มนุษย์เป็นตัวการทำให้โลกร้อน รายงานฉบับที่สองเมื่อวันที่ 6 เมษายนเตือนถึงผลกระทบของภาวะโลกร้อนว่าจะเกิดภาวะอดอยาก ภัยแล้ง คลื่นความร้อน และระดับน้ำทะเลสูงขึ้น

บรรดากลุ่มสิ่งแวดล้อมวิงวอนให้รัฐบาลของประเทศต่างๆ เลิกทะเลาะกัน "ภูมิอากาศของโลกกำลังเปลี่ยนไป มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก เรามีหนทางแก้ไขมากกว่าแต่ก่อน และไม่ได้ใช้เงินมากอย่างที่บางคนพยายามทำให้เราเข้าใจเช่นนั้น" สตีเฟน ซิงเกอร์ ผอ.แผนกนโยบายการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศแห่งกองทุนสัตว์ป่าโลก (ดับบลิวดับบลิวเอฟ) กล่าว

รายงานของไอพีซีซีประเมินว่า การรักษาระดับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจะทำให้จีดีพีของโลกลดลง 0.2%-3.0% ภายในปี 2573 ขึ้นอยู่กับว่าจะจำกัดการปล่อยก๊าซมากน้อยแค่ไหน การคำนวณบางแบบยังชี้ด้วยว่า จีดีพีอาจเพิ่มขึ้นเล็กน้อยด้วยซ้ำหากมลพิษลดน้อยลง และผู้คนเจ็บป่วยเพราะการเผาผลาญเชื้อเพลิงฟอสซิลน้อยลง

ข้อสรุปของรายงานได้สนับสนุนการคำนวณของอดีตหัวหน้าฝ่ายเศรษฐศาสตร์ของธนาคารโลก นิโคลัส สเติร์น ซึ่งระบุเมื่อปีที่แล้วว่า หากลงมือลดการปล่อยก๊าซในวันนี้จะทำให้จีดีพีของโลกลดลง 1% แต่หากปล่อยให้สถานการณ์ดำเนินต่อไปก็จะมีต้นทุนราว 5-20%

ขณะนี้มีการยื่นขอแก้ไขรายงานฉบับที่ 3 นี้แล้วในกว่า 1,000 จุดในจำนวนความหนา 24 หน้าซึ่งเป็นบทคัดย่อสำหรับผู้กำหนดนโยบาย หลายประเทศบ่นว่าอ่านไม่รู้เรื่อง และเต็มไปด้วยศัพท์แสงทางวิทยาศาสตร์.

จาก : กองบรรณาธิการ ไทยโพสต์ วันที่ 1 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 01, 2007, 12:32:04 AM

ปฏิวัติพลังงาน 2050โลกเย็น

กรีนพีซเรียกร้องต่อภาครัฐของประเทศต่างๆ ให้เร่งลงมือดำเนินการทันที เพื่อปฏิวัติการผลิตและการใช้พลังงานของโลก

ทั้งนี้เพื่อตอบสนองต่อคำเตือนของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ หรือ IPCC เกี่ยวกับหายนะภัยจากภาวะโลกร้อน ระบุถ้าเริ่มตอนนี้ยังพอทันแก้ไข สถิติระบุปี 2050 โลกจะดีขึ้น

ผู้สื่อข่าวรายงาน มูลนิธิกรีนพีซ ได้แถลงถึงรายงานฉบับที่ 3 ของ IPCC ซึ่งมุ่งหาทางออกเพื่อหยุดยั้งภาวะโลกร้อน ซึ่งกลุ่มนักวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญได้เตือนว่า การตัดสินใจในขณะนี้เกี่ยวกับการจัดหาพลังงานในอนาคตจะช่วยให้สภาพภูมิอากาศที่แปรปรวน ซึ่งโลกกำลังประสบอยู่เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

ตอนนี้เรากำลังยืนอยู่บนทางสองแพร่งของสภาพภูมิอากาศ สเตฟานี ตันมอร์ ผู้ประสานงานรณรงค์ด้านพลังงานและภูมิอากาศ กรีนพีซสากล กล่าวว่า เราสามารถเลือกเดินไปบนเส้นทางของพลังงานหมุนเวียนและการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อรักษาอุณหภูมิเฉลี่ยบนผิวโลกให้เพิ่มขี้นไม่เกิน 2 องศาเซลเซียส และหลีกเลี่ยงผลกระทบอันเลวร้ายที่สุดอันจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศโลก หรืออีกทางหนึ่งคือ จะอยู่กับความผิดพลาดตามเส้นทางเดิม เพื่อเผชิญกับสภาพภูมิอากาศอันเลวร้ายจากการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลในอนาคต ภาวะการขาดแคลนน้ำที่รุนแรง และวิกฤติผู้ลี้ภัยจากสภาพภูมิอากาศ เราไม่อาจเลือกเดินบนเส้นทางผิดๆ นี้ได้อีกต่อไป

หลักฐานของ IPCC ในเรื่องการหยุดยั้งการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศเป็นตัวกำหนดงานเขียนเกี่ยวกับทางเลือกในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และเมื่อเร็วๆ นี้ กรีนพีซสากลและสมาคมอุตสาหกรรมพลังงานหมุนเวียนแห่งยุโรป หรือ EREC ได้ร่วมกันเขียนรายงาน "แผนการปฏิวัติพลังงาน" ซึ่งแผนฉบับนี้แสดงให้เห็นว่า เราจะสามารถลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทั่วโลกลงร้อยละ 50 ภายในปี 2050 หรืออีก 43 ปีข้างหน้า โดยนำเทคโนโลยีสะอาดที่มีอยู่มาประยุกต์ใช้ให้เกิดประสิทธิผลมากขึ้น

มร.สเวน เทสเก ผู้ประสานงานรณรงค์ด้านพลังงานและภูมิอากาศ กรีนพีซสากลกล่าวถึงข้อได้เปรียบของแผนการปฏิวัติพลังงานฉบับนี้ว่า แนวความคิดเรื่องพลังงานทั่วโลกของเราอธิบายได้ดังนี้คือ ปริมาณการลงทุนสำหรับโรงไฟฟ้าแห่งใหม่จนถึงปี 2030 จะอยู่ที่ประมาณ 300-350 พันล้านดอลลาร์ต่อปี เกือบเท่ากับจำนวนเงินที่ใช้สำหรับเชื้อเพลิงฟอสซิลเมื่อเร็วๆ นี้ หากเราผันเงินจำนวนนี้ไปลงทุนในพลังงานหมุนเวียนและระบบการผลิตร่วมไฟฟ้าความร้อน จะสามารถลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในภาคพลังงานทั่วโลกลงได้ครึ่งหนึ่งภายในปี 2030 ซึ่งได้ประโยชน์ด้วยกันทุกฝ่าย

"เราแสดงให้เห็นว่า โลกเราสามารถใช้พลังงานหมุนเวียนที่มีประสิทธิภาพ และปลอดภัยได้ เราสามารถบรรลุความต้องการด้านประสิทธิภาพทางพลังงาน และทำสิ่งต่างๆ เหล่านี้ เพื่อลดต้นตอที่ส่งผลเสียหายและเป็นอันตราย เช่น ถ่านหิน และนิวเคลียร์ โดยปราศจากการแก้ปัญหาโดยใช้เทคโนโลยีซึ่งยังไม่ผ่านการพิสูจน์ อย่างการดักจับและกักเก็บคาร์บอน" นายธารา บัวคำศรี ผู้ประสานงานรณรงค์ด้านพลังงานและภูมิอากาศ กรีนพีซ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าว.

จาก : กองบรรณาธิการ X-cite ไทยโพสต์ วันที่ 1 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ พฤษภาคม 02, 2007, 03:18:01 AM

:-[ :-[ :-[..................จริงๆ.......... :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 12:06:26 AM

"ไทย"หวังผลประชุมโลกร้อน ถ่ายทอดเทคโนโลยีพลังงานสะอาด

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/tec02030550p1.jpg)

ไทยเป็นเจ้าภาพประชุมลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ที่ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ ระหว่าง 30 เม.ย.-4 พ.ค. เพื่อหาข้อสรุปสำหรับผู้กำหนดนโยบายเพื่อกำหนดเป็นมาตรการให้ประเทศต่างๆ ปฏิบัติลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกหวังได้รับการถ่ายทอดเทคโนโลยีผลิตพลังงานสะอาด ลดภาวะโลกร้อน

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของไทย ร่วมกับองค์การอุตุนิยมวิทยาโลกและโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ เป็นเจ้าภาพจัดประชุมครั้งที่ 9 ของคณะทำงานกลุ่มที่ 3 ซึ่งรับผิดชอบทางด้านการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และการประชุมครั้งที่ 26 ของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) โดยมีผู้แทนจากรัฐบาลและนักวิชาการจากประเทศภาคีภายใต้กรอบอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศร่วมประชุมประมาณ 400 คน

นายชาตรี ช่วยประสิทธิ์ รองปลัดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) กล่าวว่า การประชุมครั้งนี้เป็นการประชุมวิชาการระดับชาติ เพื่อนำผลการศึกษาทางวิชาการเรื่องการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ในภาคต่างๆ 7 ภาค คือ ภาคพลังงาน ภาคการคมนาคมขนส่ง ภาคบริการที่เกี่ยวข้องกับที่อยู่อาศัยและการพาณิชย์ ภาคอุตสาหกรรม ภาคเกษตรกรรมที่เกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์ที่ดิน ภาคป่าไม้ และภาคการจัดการของเสีย มาหารือร่วมกัน

"ในส่วนของประเทศไทย จะต้องร่วมกับประเทศในกลุ่มเดียวกัน ปกป้องผลประโยชน์ โดยเฉพาะเรื่องการปล่อยก๊าซมีเทนในนาข้าว หรือผลกระทบจากเกษตรกรรม ซึ่งไทยมีตัวเลขการปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่ำกว่ามาเลเซีย แต่เท่าๆ กับกัมพูชาและเวียดนาม โดยประเทศไทยก็เห็นด้วยกับมาตรการในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก แต่หากมีมาตรการใดออกมา เรามีข้อตกลงว่า ประเทศสมาชิกอื่นจะต้องถ่ายทอดเทคโนโลยีในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้โดยไม่คิดค่าใช้จ่ายจากไทย เช่น เทคโนโลยีการผลิตพลังงานสะอาด หรือเทคโนโลยีอื่นในภาคเกษตรกรรม" นายชาตรีกล่าว

สำหรับการประชุมคณะทำงานด้านการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก จะมีการพิจารณาร่างบทสรุปสำหรับผู้กำหนดนโยบาย (เอสพีเอ็ม) ในเรื่องการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกใน 7 ภาค

ส่วนการประชุมคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ จะมีการพิจารณาแผนงานและงบประมาณของไอพีซีซี และแผนงานต่อไปของคณะทำงานด้านการกำหนดวิธีการที่เป็นมาตรฐานสากลในการประเมินการปล่อยและกักเก็บก๊าซเรือนกระจก

ทั้งนี้ ไอพีซีซีจะนำร่างบทสรุปสำหรับผู้กำหนดนโยบายที่ได้จากการประชุมครั้งนี้ไปรวมนำเสนอพิจารณาในการประชุมองค์กรย่อยด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สมัยที่ 26 ในระหว่างวันที่ 6-18 พ.ค.นี้ ที่กรุงบอนน์ เยอรมนี

จากนั้นจึงนำไปพิจารณาเพื่อมีมติรับรองในการประชุมรัฐภาคีอนุสัญญาสหประชาชาติ ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ สมัยที่ 13 ในระหว่างวันที่ 6-18 ธันวาคม 2550 ที่เมืองบาหลี สาธารณรัฐอินโดนีเซีย

เมื่อมีมติรับรองแล้ว รายงานนี้จะใช้เป็นกรอบในการกำหนดนโยบายด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของแต่ละประเทศต่อไป

จาก : ข่าวสด วันที่ 3 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 12:11:34 AM

อียูแนะไทยหยุดกล่าวหาชาติร่ำรวยต้นเหตุ “โลกร้อน”

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005555203.JPEG)
คณะผู้แทนประเทศต่างๆ ที่เข้าร่วมประชุมของไอพีซีซี เดินผ่านกลุ่มอนุรักษ์ที่ทำกิจกรรมรณรงค์ยุติภาวะโลกร้อนหน้า อาคารยูเอ็น ราชดำเนิน กรุงเทพฯ

อียูแนะไทยและประเทศกำลังพัฒนาหยุดกล่าวหาประเทศร่ำรวยเป็นต้นเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ และหันมาลงมืออย่างเร่งด่วนเพื่อลดหายนะอันจะเกิดจากภาวะ “โลกร้อน”

ตลอดสัปดาห์นี้ผู้แทนรัฐบาลจากชาติต่างๆ กว่า 120 ประเทศกำลังร่วมอภิปรายร่างรายงานของคณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ (ไอพีซีซี) ซึ่งเป็นเครือข่ายนักวิทยาศาสตร์กว่า 2,000 คนขององค์การสหประชาชาติ (ยูเอ็น) ณ ศูนย์ประชุมสหประชาชาติ กรุงเทพฯ ซึ่งคาดว่าสรุปรายงานสุดท้ายจะออกมาในวันที่ 4 พ.ค.นี้

ในเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอันเป็นผลสืบเนื่องมาจากการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจนเกิดภาวะโลกร้อนนั้น ทางประเทศจีนซึ่งเป็นประเทศที่ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นอันดับ 2 ของโลกรองจากสหรัฐอเมริกานั้นได้เรียกร้องให้ประเทศที่ร่ำรวยกว่ารับผิดชอบต่อการเกิดภาวะโลกร้อน และควรจะแสดงความเป็นผู้นำในการแก้ปัญหา

ขณะที่สหรัฐอเมริกาและออสเตรเลียได้ปฏิเสธที่จะลงนามในพิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) ซึ่งเป็นสนธิสัญญาระดับสหประชาชาติที่ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะประเทศจีนและอินเดียไม่ได้ให้คำมั่นที่จะลดมลพิษคาร์บอนในอากาศ

ทางด้าน ทอม แวน เอียร์แลนด์ (Tom van Ierland) ตัวแทนจากสหภาพยุโรป (อียู) ให้ความเห็นโดยไม่ได้เจาะจงที่ประเทศใดเป็นพิเศษว่า รัฐบาลประเทศต่างๆ ควรหยุดแสดงความไม่ใส่ใจต่อประเทศที่เป็นผู้สร้างมลภาวะที่ใหญ่ที่สุดในโลกด้วยคำแก้ตัวว่าไม่ใช่นโยบายของประเทศที่จะลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก

“เราหวังว่าการโต้เถียงแบบนั้นจะลดน้อยลง เพราะเราไม่คิดว่านั่นคือสิ่งที่ถูก บางประเทศใช้คำพูดเหล่านี้โน้มผู้คน มันค่อนข้างเศร้าเพราะว่ามีสิ่งสำคัญที่จะต้องทำ” แวน เอียร์แลนด์กล่าว

ทั้งนี้ไอพีซีซีได้ชี้ให้เห็นว่าประเทศที่ความอุดมสมบูรณ์ลดลงกำลังเผชิญกับผลกระทบที่ยิ่งใหญ่จากการไม่ตรวจสภาพการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ แม้อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกที่เพิ่มขึ้นเพียง 2 องศาเซลเซียสก็ทำให้ประชากรโลกกว่า 2 พันล้านคนซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในประเทศกำลังพัฒนาต้องเผชิญกับภาวะขาดแคลนน้ำก่อนปี 2593

ทางด้าน ยูนิส อัล-เฟนาดี (Younis Al-Fenadi) ผู้แทนหนึ่งเดียวจากประเทศลิเบียกล่าวว่าทวีปแอฟริกาคือเหยื่อของสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ดังนั้นสรุปรายงานสุดท้ายที่จะออกมานั้นต้องรวมคำสัญญาที่จะช่วยเหลือให้แก่แอฟริกาในรูปของเงินเพื่อช่วยเหลือในการฝึกปฏิบัติ วางแผนและให้การศึกษาเกี่ยวกับปัญหาดังกล่าว

ส่วนออร์วิน เพจ (Orvin Paige) ผู้แทนจากแอนกัวและบาร์บูดาประเทศในหมู่เกาะแคริบเบียน กล่าวว่าเขารู้สึกผิดหวังที่มีการพูดคุยกันไปไกลในประเทศไทยซึ่งสาธยายเกี่ยวกับเรื่องประเด็นทางด้านเทคนิค ขณะที่ตัวเขาเพียงต้องการให้การอภิปรายกลับไปยังประเด็นที่ว่าเราจะคาดหวังอะไรได้บ้าง หรืออะไรคือภยันตรายที่แท้จริง

รายงาน 2 ฉบับของไอพีซีซีที่ออกมาปีนี้ได้วาดภาพที่ร้ายกาจของอนาคตที่ไม่ลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกซึ่งจะกระตุ้นอุณหภูมิของโลกให้สูงขึ้นไปก่อนปี 2643 ส่วนรายงานฉบับที่กำลังถูกอภิปรายในสัปดาห์นี้ก็กดดันโลกให้รวบรวมทางเลือกทางด้านเทคนิคที่มีอยู่มากมายอย่างรวดเร็ว ซึ่งรวมถึงการสำรวจประสิทธิภาพในการใช้พลังงาน การเลี่ยงการใช้พลังงานถ่านหินและการปรับเปลี่ยนการทำเกษตรกรรม เพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบอันจะเกิดจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 3 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 03:50:19 AM

:-[...............ก็มันเรื่องจริงนี่........... :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Vita ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 11:37:52 AM

ได้ฟังมาว่า.........

ปกติประเทศไทย จะไม่มี พายุดีเปรสชั่น เข้ามาตอนเดือนเมษายน เลย หรือเข้ามาน้อยมาก
ครั้งสุดท้ายที่มีรายงานคือ เมื่อปี 2504 หรือเมื่อ 46 ปีที่แล้ว
และก็เป็นหางของพายุที่เกิดแถวเวียดนาม

แต่ พายุดีเปรสชั่น ที่เกิดเมื่อไม่กี่วันมานี้ เกิดในประเทศไทย ซึ่งผิดฤดูกาลอย่างมาก
ทำให้สงสัยว่า เพราะ อากาศของโลกแปรปรวนรึเปล่า

เพราะมีรายงานว่า ถ้าอุณหภูมิ ที่ผิดน้ำมีอุณหภูมิ สูงขึ้น ก็มีโอกาสที่จะเกิด พายุที่รุนแรง และถี่มากขึ้น

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Vita ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 11:43:41 AM

และมีการพบอีกว่า ถ้าอุณหภูมิที่ เขตศูนย์สูตร สูงขึ้น 1 องศา C.
จะมีผลให้ อุณหภูมิที่ เขตขั้วโลก เพิ่มขึ้น ถึง 12 องศา C.

นักวิทยาศาสตร์ จึงเรียกสภาวะบรรยากาศโลกว่า เป็น "ระบบนอนลินเนียร์"

แล้วประเทศไทยร้อนขึ้นเรื่อยๆ ขนาดนี้ น้ำแข็งที่ขั้วโลกจะเหลือรึเนี่ยย

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Vita ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 11:49:31 AM

แล้วยังพบอีกว่า ยิ่งอุณหภูมิสูงขึ้นเท่าใด
ปริมาณที่ ทะเลดูดซึม CO₂ ก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
ตอนนี้ก็เริ่มพบแล้วว่า แถบทางตอนเหนือ น้ำเริ่มมีสภาวะที่เป็นกรดมากขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าจินตนาการ ง่ายๆ ก็คือ เป็นทะเลน้ำอัดลมนั่นเอง

แล้วความเป็นกรดมีผลอย่างไร
ก็คือจะทำให้ความอิ่มตัวของแคลเซียมลดลงเรื่อยๆ
ซึ่งแคลเชียมจะเป็นโครงสร้าง แข็งของสัตว์ทะเลหลายๆชนิด รวมทั้งพวกปะการังแข็งต่างๆ
แล้วอย่างนี้ สัตว์ทะเลคงหมดแน่ ......

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Vita ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 11:57:24 AM

จากในอดีตที่ผ่านมา เราจะไม่ค่อยได้ยินว่าหมีขั้วโลก จมน้ำตายสักเท่าไร่
แต่เมื่อเร็วนี้ มีการพบหมีขั้วโลกจมน้ำตายมาก

ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะปัจจุบันนี้ แผ่นน้ำแข็งที่ขั้วโลกละลายไปมาก แผ่นน้ำแข็งต่างๆก็อยู่ห่างๆกัน
ทำให้หมีหาอาหารได้ยาก จนบางครั้งต้องว่ายน้ำไปไกลถึง 30-40 ไมล์
กว่าจะไปเกาะน้ำแข็งอีกก้อนได้

อีกหน่อยคงเหลือหมีขั้วโลกให้ดูเฉพาะในสวนสัตว์

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 04:15:05 PM

:-[.....การก่อตัวของพายุ...ที่เกิดบริเวณอ่าวไทยนั้น........จากสถิติอาจจะไม่เคยปรากฎเลยก็ว่าได้........วิบัติแล้วหน่อโลกนี้..เพราะใคร?...!!!!!!!!!!!!!!!!! :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: frappe ที่ พฤษภาคม 03, 2007, 05:23:45 PM

ดูเหมือนธรรมชาติกำลังให้บทเรียนเราอยู่นะคับ ไม่งั้นมนุษย์เราก็คงไม่มีการตื่นตัว ใช้ทรัพยากรกันอย่างเพลิดเพลินจนกระทั่งไม่เหลืออะไร

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 12:50:39 AM

9 พฤษภา กทม.ประกาศปฏิญญา ยุติโลกร้อน

กทม.เตรียมประกาศปฏิญญา 5 ข้อ เพื่อหยุดภาวะโลกร้อน พร้อมชวนคนกรุงปิดไฟ 15 นาที 9 พ.ค.นี้

นายอภิรักษ์ โกษะโยธิน ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร (กทม.) เปิดเผยภายหลังการประชุมพิจารณาแนวทางแก้ไขภาวะโลกร้อน โดยมีผู้เชี่ยวชาญและตัวแทนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องร่วมประชุมกว่า 23 หน่วยงาน ว่า ที่ประชุมได้ข้อสรุปว่า กทม.และทุกหน่วยงานจะร่วมมือกันประกาศปฏิญญา กทม.ว่าด้วยความร่วมมือลดภาวะโลกร้อนจำนวน 5 ข้อ ซึ่งจะมีการลงนามประกาศในวันที่ 9 พ.ค.2550 นี้ เพื่อให้เป็นวาระที่ทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะต้องยึดถือปฏิบัติร่วมกัน

โดยปฏิญญาทั้ง 5 ข้อดังกล่าว ระบุถึงการลดการใช้พลังงานและทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดในทุกภาคกิจกรรม เพื่อให้เกิดผลกระทบต่อภาวะโลกร้อนน้อยที่สุด, การร่วมกันส่งเสริมและสนับสนุนบทบาทของเยาวชน ชุมชน ธุรกิจ ตลอดจนหน่วยงานภาครัฐ และปัจเจกบุคคลให้มีส่วนร่วมในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก, การส่งเสริมและสนับสนุนวิถีชีวิตบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อเป็นการป้องกัน เตรียมรับ และปรับตัวสู่กับภาวะโลกร้อน, การส่งเสริมและสนับสนุน และร่วมกิจกรรมที่จะทำให้เกิดการดูดซับก๊าซเรือนกระจกด้วยการปลูกต้นไม้ และการส่งเสริมให้มีกิจกรรมการลดและป้องกันภาวะโลกร้อนอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน ด้วยการเผยแพร่ข้อมูลและให้ความรู้ไปสู่การปฏิบัติ

นายอภิรักษ์ กล่าวอีกว่า นอกจากการลงนามประกาศปฏิญญาร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องแล้วในวันที่ 9 พ.ค.2550 กทม.ยังได้เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมใหญ่เพื่อหยุดภาวะโลกร้อน ณ ห้อง Escape หอประชุมสหประชาชาติ (UN) โดยเชิญผู้เกี่ยวข้องจำนวน 2,000 คน มาร่วมแสดงความคิดเห็น จากนั้นในช่วงบ่ายวันเดียวกัน จะทำกิจกรรมรณรงค์หยุดภาวะโลกร้อน ซึ่งจะการเดินรณรงค์ นิทรรศการให้ความรู้เกี่ยวกับภาวะโลกร้อน ผลกระทบที่ทุกคนได้รับ และแนวทางการแก้ไข เพื่อให้เด็ก เยาวชนคนรุ่นใหม่ และประชาชนทั่วไป มีความรู้ความเข้าใจ ตระหนักในภาวะดังกล่าว และเริ่มต้นมีส่วนร่วมกันแก้ไข โดย กทม.จะจัดทำสื่อสารคดี และเอกสารประชาสัมพันธ์ให้ทราบถึงแนวทางปฏิบัติ 10 ประการที่จะทุกคนสามารถทำได้ด้วยตนเองในการหยุดภาวะโลกร้อนและการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

“ในวันที่ 9 พ.ค.นี้ จะเป็นวันแห่งการเริ่มต้นที่ได้ประกาศให้ประชาชนทั่วไป และโลกรับรู้ว่า ประชาชนชาวกรุงเทพมหานคร ตื่นตัว และพร้อมจะเป็นแนวร่วมในการหยุดภาวะโลกร้อน ด้วยการเชิญชวนประชาชนร่วมกันปิดไฟบริเวณทางเดิน ถนน อาคาร บ้านเรือน ร้านค้า ห้างสรรพสินค้าต่าง ๆ ในจุดที่ไม่จำเป็น เป็นเวลา 15 นาที ในช่วงเวลา 19.00-19.15 น.โดยพร้อมเพรียงกัน”

ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า ช่วงนี้ในแต่ละพื้นที่มีการแปรปรวนของสภาพอากาศ อย่างปรากฏการณ์เอลนีโญปกติจะเกิด 7 ปีครั้ง แต่ปัจจุบันนี้เพียง 2-3 ปีก็เกิดขึ้นแล้ว ไม่ต่างจากพายุที่เกิดขึ้นในทะเลอ่าวไทยที่เกิดบ่อยขึ้นเช่นกัน และด้วยปรากฏการณ์ดังกล่าวได้ส่งผลกระทบต่อระบบน้ำทะเล และกทม.เนื่องจากมีพื้นที่ติดทะเลด้วย นอกจากนี้ ยังมีผลพวงตามมาอีกหลายอย่าง ทั้งการนำน้ำมาผลิตน้ำประปา ซึ่งหากน้ำทะเลรุกล้ำก็จะเกิดปัญหาโรคระบาด ทั้งนี้ ไม่เกิดเฉพาะใน กทม.ประเทศเพื่อนบ้านก็จะได้รับผลกระทบด้วย อย่างไรก็ตาม ตนคาดว่า ฝนจะตกหนักมากขึ้นบริเวณชายฝั่ง กทม.ก็จะหลีกเลี่ยงไม่ได้เช่นกัน ดังนั้น ควรต้องหามาตรการระยะยาว เช่น การออกแบบถนนใหม่ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาน้ำท่วมขัง เป็นต้น

ดร.จิรพล สินธุนาวา จากคณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรธรรมชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล กล่าวว่า ผู้ที่มีฐานะน้อยจะได้รับผลกระทบจากภาวะโลกร้อนที่มากกว่าคนฐานะดี โดยเฉพาะกรณีเจ็บป่วยที่จะขาดแคลนเรื่องค่ารักษาพยาบาล นอกจากนี้ ตนเห็นว่า คนทำงานควรที่จะรีบกลับบ้านทันทีเมื่อเลิกงานแล้วไม่ใช่ต้องรอเวลา ซึ่งทำให้เกิดการใช้พลังงานโดยไม่จำเป็นซึ่งเป็นที่มาของมลพิษ

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 4 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 01:10:02 AM

กทม.ร่วมปฏิญญาโลกร้อน ชวนปิดไฟ 15 นาที 9 พ.ค.

ร่วมประกาศปฏิญญา กทม.แก้ภาวะโลกร้อน จับมือ 23 หน่วยงาน จัดรณรงค์รับมือปัญหา "อภิรักษ์"ขอความร่วมมือปิดไฟในครัวเรือน9 พ.ค.รวม 15 นาที เริ่มเวลา 1 ทุ่ม

วันที่ 3 พ.ค.2550 กรุงเทพมหานคร เป็นเจ้าภาพจัดประชุมความร่วมมือดำเนินการแก้ไขภาวะโลกร้อน ร่วมกับ 23 หน่วยงาน และเครือข่ายต่างๆ เช่น ดร.จิรพล สินธุนาวา ผู้เชี่ยวชาญจากมหาวิทยาลัยมหิดล ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้เชี่ยวชาญจาก จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รวมทั้ง การไฟฟ้านครหลวง(กฟน.) บริษัท ปตท.จำกัด(มหาชน) และสำนักงานพลังงานทดแทน เป็นต้น

นายอภิรักษ์ โกษะโยธิน ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร(กทม.) กล่าวว่า ที่ประชุมได้หารือถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อน โดยเฉพาะในพื้นที่กรุงเทพฯ ซึ่งสืบเนื่องมาจากหลายสาเหตุ ทั้งนี้ ได้กำหนดเป็นร่างปฏิญญากทม. ว่าด้วยการลดปัญหาภาวะโลกร้อน ซึ่งจะมีการลงนามในวันที่ 9 พ.ค.นี้ พร้อมกับจัดประชุมเครือข่ายภาครัฐเอกชน และประชาชน เพื่อให้ตื่นตัวรับมือกับปัญหาภาวะโลกร้อน ที่ห้องประชุม Escap Hall ที่อาคารสหประชาชาติ

นายอภิรักษ์ กล่าวว่า ภายในงานดังกล่าวจะมีการจัดกิจกรรมให้คำแนะนำแก่ประชาชนลดการใช้พลังงาน เพื่อลดภาวะโลกร้อน ซึ่งในเวลา 19.00 น. กทม.จะรณรงค์ให้ประชาชนปิดไฟในครัวเรือนช่วงเวลา 19.00 น. เป็นเวลา 15 นาที หลังจากนั้นจะวัดปริมาณการใช้ไฟฟ้าว่าลดลงเท่าใด ซึ่งขณะนี้มีข้อมูลปริมาณการใช้พลังงานของคนกรุงเทพฯ ในปี 2549 ประกอบด้วย การใช้ไฟฟ้า 206 ล้านกิโลวัตต์ น้ำมัน 34.4 ล้านลิตร แก๊สโซฮอล์ 4 แสนลิตร และก๊าซธรรมชาติ 25,000 กิโลกรัม

ผู้ว่าฯกทม. กล่าวด้วยว่า นอกจากนี้ในวันที่ 14-17 พ.ค.จะมีการจัดประชุม C-40 last 60 เป็นการประชุม Climate Submit ระดับสากล เพื่อหารือถึงปัญหาภาวะโลกร้อน ที่กรุงนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา มีผู้ว่าการและนายกเทศมนตรีจาก 40 เมือง เข้าร่วมประชุม เช่น ผู้ว่าการกรุงนิวยอร์ก นายกเทศมนตรีกรุงลอนดอน นายกเทศมนตรีกรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอมนี นายกเทศมนตรีกรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้ กรุงซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น กรุงโตรอนโต ประเทศแคนาดา ผู้ว่าฯกทม. เป็นต้น

ดร.อานนท์ กล่าวว่า ขณะนี้เริ่มเห็นสภาพแปรปรวนในหลายๆ อย่าง แม้จะไม่สามารถบอกได้โดยตรงว่า เกิดจากภาวะโลกร้อนหรือไม่ แต่ที่แปลกก็คือ การมีดีเปรสชั่นเกิดขึ้นในเดือน เม.ย. ทั้งที่ปกติไม่เคยเกิดขึ้นเลย นอกจากนี้ยังมีปรากฏการณ์เอลนิลโญ่ เกิดถี่ขึ้นเป็น 3 ปี/ครั้ง จากเดิม 7 ปี/ครั้ง รวมทั้งพายุในอ่าวไทยเกิดขึ้นทุกๆ 3-4 ปี จากเดิมเกิดขึ้นทุกๆ 7-8 ปี ซึ่งพายุดังกล่าวจะส่งผลกระทบถึง กทม.ทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น ทำให้เกิดปัญหาน้ำท่วมชั่วคราวและถาวร ปัญหาน้ำดิบที่จะป้อนให้การประปานครหลวง ปัญหาการจราจร ปัญหาโรคระบาด

ดร.อานนท์ กล่าวว่า ปัญหาทั้งหมดนี้จะกระทบเป็นวงกว้าง ไม่เพียงแต่ กทม.เท่านั้น ยังรวมถึงทุกจังหวัดก็จะได้รับผลกระทบเช่นเดียวกัน ประชาชนจำนวนหนึ่งจะไม่สามารถอยู่ได้ อาจต้องอพยพเข้ามาใน กทม. จึงถึงเวลาแล้วที่คน กทม.จะต้องเตรียมตัวเตรียมใจรับมือกับปัญหาดังกล่าว โดยต้องเริ่มทำตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เนื่องจากเราคาดการณ์ว่าจะมีฝนตกบริเวณชายฝั่งทะเลมากขึ้น และมีลมตะวันออกเฉียงใต้พัดเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ดังนั้นกทม.จะต้องเตรียมการรับมือและพัฒนาเมือง

ดร.อานนท์ กล่าวว่า ขณะเดียวกันต้องยอมรับว่าปัญหาที่เกิดขึ้น กทม.ก็เป็นตัวการสำคัญที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน โดยมีสัดส่วนการบริโภค 30-50% ของประเทศ เช่น บริโภคน้ำมัน ไฟฟ้า ซึ่งล้วนเป็นต้นเหตุการณ์การเกิดภาวะเรือนกระจก และที่สำคัญการใช้ปูนซีเมนต์ก็เป็นสาเหตุให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ รวมถึงการฝังกลบขยะ ที่ปัจจุบัน กทม.ต้องทำการกำจัดวันละจำนวนมหาศาล

สำหรับร่างปฏิญญา กทม. ว่าด้วยการลดปัญหาภาวะโลกร้อน 5 ข้อ ประกอบด้วย
1.การลดการใช้พลังงานและทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดในทุกภาคการผลิต และการบริโภค เพื่อให้เกิดผลกระทบต่อภาวะโลกร้อนน้อยที่สุด
2.ร่วมกันส่งเสริมสนับสนุนบทบาทเยาวชน ชุมชน ธุรกิจ ตลอดจนหน่วยงานภาครัฐ และปัจเจกบุคคลให้มีส่วนร่วมในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก
3.ส่งเสริมวิถีชีวิตบนพื้นฐานโครงการพอเพียงเพื่อเป็นการปรับตัวเข้าสู่ภาวะโลกร้อน
4.ส่งเสริมการทำกิจกรรมที่จะทำให้เกิดการดูดซับก๊าซเรือนกระจกด้วยการปลูกและดูแลต้นไม้ยืนต้นด้วยความกว้างขวางและต่อเนื่อง
5.จัดกิจกรรมลดและป้องกันภาวะโลกร้อนอย่างยั่งยืน ด้วยการเผยแพร่ข้อมูล

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 4 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: WayfarinG ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 01:46:30 AM

เมื่อวานดูข่าว...เค้าว่า กทม เราจมน้ำทุกปี...ปีละหลายเซนต์..อีกไม่นานมันคงจมอยู่ใต้ทะเล... :(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Vita ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 02:00:37 AM

ถ้าจะจม เนเธอร์แลนด์ คงจมก่อนเพื่อน
ตอนนี้ สถาปนิกที่นั่น ออกแบบบ้าน เป็นบ้านลอยน้ำกันแล้ว
สงสัยจะเลียนแบบพี่ไทย ...... เพราะเราทำบ้านลอยน้ำกันมาตั้งแต่ไหนแล้ว :o

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: WayfarinG ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 06:01:00 AM

...สงสัยเราต้องซื้อเสาเข็มมาตุนซะแล้ว... (http://bjcg.com/i/e/2007/04/28/064723286.gif)

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 07:02:30 AM

เขาบอกว่า.....ทะเลยืดได้หดได้มาหลายล้านปีแล้ว เดิมทีมีหลักฐานว่าปากทะเลอ่าวไทยอยู่แถวเมืองราชบุรี....อยุธยา...นครนายก...

ตอนหลังเกิดตะกอนทับถมสูงขึ้นๆที่ปากแม่น้ำสายสำคัญๆของเมืองเหล่านั้น เกิดแผ่นดินงอกเพิ่มขึ้นๆ คนก็พากันหลั่งไหลตามมาลงเสาปลูกเรือนตามแผ่นดินที่งอกออกมาใหม่ ส่วนพวกที่ยังกลัวหน่อยก็ยังขออยู่ในเรือนแพ ที่พร้อมจะถอยหนีลอยกลับไปในแม่น้ำอีกทันทีที่เห็นท่าไม่ดี

และแล้ว...วันไม่ดีคืนไม่ดีก็มาถึง....ทะเลสาดซัดเข้ามาท่วมแผ่นดินที่งอกขึ้นมา เหมือนทะเลจะทวงอาณาเขตที่แผ่นดินยึดครองลุกล้ำเข้าไปในเขตทะเลกลับคืนไปบ้าง ซึ่งก็ไม่น่าจะแปลกใจอะไร

แต่ที่ทนเห็นภาพอย่างนั้นไม่ได้....ก็คือมนุษย์ที่เข้าไปจับจองเป็นเจ้าของแผ่นดินงอกที่ที่ดินหดหายลงไปทุกทีๆ จนต้องออกแรงขวนขวายหาทางทวงคืนแผ่นดินที่หายไป และป้องกันไม่ให้แผ่นดินที่มีอยู่หดหายไปมากกว่าเดิม....

ก็ต้องสู้กันไปนะคะ...ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะต้านแรงทะเลไปได้อีกนานแค่ไหน....

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 07:10:21 AM

:(.......วิศวกรจาก...นาซา....คราดการว่าน้ำจะท่วมถึง...นครสวรรค์.........ปากช่อง....... :-[ :-[ :-[ :'(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 08:58:34 AM

ฮี่ๆ....พี่สองสายไปซื้อที่ดินเตรียมไว้ดำน้ำแถวๆเชิงเขาใหญ่ ปากช่อง แล้วล่ะน้อง Sea Man.... :)

กะว่าอีกหน่อยจะกระโดดลงทะเลจากระเบียงหน้าบ้านเลย.... :-X

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: frappe ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 11:21:20 AM

ม่ายก้อสงสัยคงต้องเตรียมซื้อเรือรอเลยมั้งคะ :o ต่อเดียวแทนรถกะบ้านได้เลยอ่ะ :o

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 11:36:10 PM

รูดม่านประชุมโลกร้อนวอนทั่วโลกร่วมลดก๊าซเรือน กระจก

ที่ศูนย์การประชุมสหประชาชาติ กรุงเทพฯ นายราเชนทรา ปาจาอุรี ประธานคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ หรือไอพีซีซี (Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC) พร้อมด้วยนายโอกันลาเด เดวิดสัน และเบิร์ต เม็ตซ์ ประธานร่วมของไอพีซีซี ฝ่ายกลุ่มทำงานที่ 3 ได้ร่วมกันแถลงถึงรายละเอียดของรายงานฉบับที่ 3 เรื่องการ “ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในภาคส่วนต่างๆ” หลังเสร็จสิ้นการประชุมคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยน แปลงภูมิอากาศ หรือไอพีซีซี เมื่อ 4 พ.ค. ว่า การลดปริมาณการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศให้ต่ำกว่าระดับที่เป็นอยู่ในปัจจุบันมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง

ทั้งนี้ รายงานเผยว่า ในปี 2015 จำเป็นที่ทุกประเทศต้องเริ่มลดปริมาณการปล่อยก๊าซสู่ชั้นบรรยากาศอย่างจริงจัง จึงจะสามารถหลีกเลี่ยงผลกระทบอันเลวร้ายจากสถานการณ์โลกร้อนได้และการบรรเทาผลกระทบที่จะเกิดขึ้นในอีก 2-3 ทศวรรษข้างหน้า จะเป็นผลอย่างมากต่อโอกาสที่จะลดปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่สะสมอยู่ในชั้นบรรยากาศ อีกทั้งยังจะสามารถสร้างระบบเศรษฐกิจที่มีความมั่นคงและมีศักยภาพ ซึ่งนั่นจะตามมาหลังสามารถลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ภายในทศวรรษ ก๊าซเรือนกระจกเป็นฉนวนสำคัญที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน โดยเก็บกักความร้อนจากดวงอาทิตย์ไม่ให้ทะลุผ่านชั้นบรรยากาศโลกออกไป

ด้านนายโอกันลาเด เดวิดสัน ผู้ร่วมเขียนรายงาน กล่าวว่า ปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่ปลดปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศตั้งแต่ปี 1970 ถึงปัจจุบันได้เพิ่มขึ้นถึง 70% และจะเพิ่มขึ้นอีกมากถึง 25-90% ในช่วง 25 ปีถัดไป หากยังคงมีพฤติกรรมการใช้พลังงานจากซากฟอสซิลเป็นพลังงานหลักอยู่อย่างนี้ ดังนั้นแต่ละประเทศควรพิจารณาการใช้พลังงานหมุนเวียนกันให้มากขึ้น อาทิ พลังงานแสงอาทิตย์, พลังงานลม และพลังงานน้ำ และหนทางอื่นๆที่นำไปสู่การใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งรวมถึงพลังงานนิวเคลียร์

นายเกษมสันต์ จิณณวาโส เลขาธิการสำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (สผ.) กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) เปิดเผยว่า ประเทศไทยสามารถพิจารณาใช้ทางเลือกที่มีความเหมาะสมและเป็นไปได้ตามแนวทางของไอพีซีซี อาทิ ทางเลือกในการลดก๊าซเรือนกระจกในภาคพลังงาน โดยการลงทุนในภาคพลังงานจะมีส่วนสำคัญต่อปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่ลดได้ภายในปี 2030 ซึ่งการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในภาคพลังงานทำได้โดยการลงทุนด้านพลังงานทดแทน และการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานทางเลือกที่สามารถทำได้ในปัจจุบัน ซึ่งมีส่วนสำคัญในการลดก๊าซเรือนกระจกในอนาคต.

*************************************************

วิบากกรรมเอเชีย

สภาพอากาศโลกร้อนและปัญหามลภาวะ มักถูกหยิบยกขึ้นมาเอ่ยถึงกันตลอด การแก้ปัญหา มีอยู่ตลอดเช่นกัน แต่ดูเหมือนผลการแก้ไขเยียวยาสิ่งที่เกิดขึ้นมักไม่ทันอกทันใจ เนื่องเพราะสิ่งที่ถูกทำลายมันมากเกินกำลังการแก้ไขหลายเท่านัก

ว่ากันเฉพาะภูมิภาคเอเชียใกล้ตัว เมื่อถึงฤดูร้อน ผู้คนแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้หลายประเทศ บ้างต้องขยี้ตาหรือปิดจมูก เนื่องเพราะควันพิษจากไฟไหม้ป่าในอินโดนีเซีย พัดแผ่ปกคลุมหลายพื้นที่ สภาพการณ์ลักษณะนี้คือ “ขาประจำ” เกิดขึ้นทุกปีตั้งแต่ช่วงเดือน พ.ค.ถึง ต.ค.

ไม่เฉพาะแค่ควันไฟไหม้ป่าเท่านั้น หากแต่ยังรวมถึงฝุ่นควันจากพายุทรายและควันจากโรงงานอุตสาหกรรม กับมลพิษทางอากาศอื่นๆผสมปนเปด้วย

ชาวสิงคโปร์ ชาติเจริญที่สุดแห่งหนึ่งของภูมิภาคนี้ ใครจะออกนอกบ้านที ต้องกดอินเตอร์เน็ตตรวจสอบข้อมูลสภาพมลภาวะทางอากาศ เพื่อเตรียมอุปกรณ์ป้องกันตัวเองให้เหมาะสม หรือไม่ก็เลือกเก็บเนื้อเก็บตัวอยู่ในบ้านไปเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มผู้สูงอายุ ผู้ป่วย และเด็กที่เสี่ยงมีปัญหาระบบทางเดินหายใจ

หลายครั้งโทรทัศน์สิงคโปร์ออกอากาศเตือนชาวบ้านถึงกลุ่มควันไฟไหม้ป่าจากอินโดนีเซียลอย ปกคลุมจากเกาะบอร์เนียวและสุมาตรา ระยะไกลถึง 2,500 กม.

เพื่อนบ้านแถบเอเชียชาติอื่นก็ใช่จะรอด... ช่วงเดือน มี.ค.ถึง พ.ค. ชาวคาบสมุทรเกาหลีต้องปรับตัวเปลี่ยนเครื่องแบบ สวมหน้ากากกรองฝุ่น เปลี่ยนคอนแทกเลนส์ ทั้งยังต้องปิดประตูหน้าต่างบ้าน ตั้งป้อมเตรียมรับภัยพายุทรายที่พัดมาจากทะเลทรายโกบีของจีน ข้ามมาสู่คาบสมุทรเกาหลีลามถึงญี่ปุ่น...

ส่วนชาวบ้านแถบเอเชียเหนือ...ตั้งแต่ช่วงเดือน พ.ย.ถึง มี.ค. ผู้คนก็ต้องสวมหน้ากากกรองอากาศเช่นกัน เหตุเพราะย่างเข้าฤดูหนาว ต้องเพิ่มเผาถ่านหินผลิตกระแสไฟฟ้าสร้างความอบอุ่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในจีนกับรัสเซีย

รูปแบบของมลภาวะทางอากาศ แม้ว่าสามารถ ทำนายการเกิดและป้องกันได้ ไม่เหมือนกับการเผชิญพายุไต้ฝุ่นหรือพายุมรสุม ซึ่งจะรู้แค่ช่วงเวลาการเกิดแต่ป้องกันไม่ได้ จึงก่อให้เกิดการกล่าวหากันไปมาระหว่างประเทศถึงการเป็นต้นเหตุแห่งมลภาวะทางอากาศ

หลายครั้งเกาหลีใต้กล่าวหาจีนล้มเหลวในความพยายามหยุดยั้ง การแผ้วถางป่าจนเหี้ยนกลายเป็นทะเลทราย จนก่อให้เกิดพายุทรายพัดกระหน่ำทั้งจีนเองและลามถึงประเทศอื่น ถึงขนาดขนานนามพายุทรายจากจีนคือ “ฝุ่นเหลืองก่อการร้าย” ไม่นับรวมถึงการกล่าวหากันเรื่องเผาถ่านหินคาร์บอน ก่อมลภาวะกันแทบทุกประเทศในภูมิภาค...

หลายคนชี้ว่า บทสรุปของปัญหานี้จะยืดเยื้อต่อไปอีก 50-100 ปี จนกว่าถ่านหินที่มี เหลืออีกกว่า 50,000 ล้านตัน ถูกนำมาเผาจนสิ้นซาก สถานการณ์อาจทุเลาลงได้บ้าง...

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 5 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 04, 2007, 11:46:17 PM

"ไอพีซีซี" รับบทสำคัญผู้ให้ข้อมูลด้านวิกฤติอากาศโลก

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005702401.JPEG)

สถานการณ์โลกร้อนกำลังเป็นประเด็น “ฮ็อต” สมชื่ออยู่ในขณะนี้ ซึ่งหลายฝ่ายได้ให้ความสนใจเอาปัญหาเรื่องสภาพภูมิอากาศของโลกที่ย่ำแย่มาถกกันเพื่อเร่งหาทางแก้ก่อนสายเกินการ และชื่อ "ไอพีซีซี" ที่ได้ยินกันจนคุ้นหูในปีนี้กำลังมีบทบาทสำคัญยิ่งในการให้ข้อมูลแก่ชาวโลกในการแก้ไขปัญหาที่กำลังเกิดขึ้น

รายงานข้อมูลและคำแนะนำด้านภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงของ "ไอพีซีซี" ของกลุ่มทำงานที่ 3 ที่เพิ่งประกาศกันไปในกรุงเทพฯ เมื่อวันที่ 4 พ.ค. นับเป็นหนึ่งในผลงานสำคัญตามปฏิทินการทำงานของปี 2550 ที่ไอพีซีซีตั้งเป้าจะออกรายงานการประเมินฉบับที่ 4 (The Fourth Assessment) ต่อเนื่องมาจากฉบับแรกที่เริ่มต้นตั้งแต่ปี 2533

ผลของรายงานการประเมิน 2 ฉบับแรกส่งแรงให้เกิดการประชุมโลก หรือ "เอิร์ธซัมมิต" (Earth Summit) และพิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) ตามมาในไม่ช้า ซึ่งข้อมูลตามรายงานของไอพีซีซีที่ผ่านมามีประโยชน์และสร้างความตระหนักด้านสิ่งแวดล้อมต่อชาวโลกไม่น้อย

"ไอพีซีซี" อันเป็นชื่อย่อมาจาก “คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC) เป็นส่วนหนึ่งขององค์การสหประชาชาติ ก่อตั้งขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2531 จากความร่วมมือกันขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (World Meteorology Organization : WMO) และโครงการสิ่งแวดล้อมสหประชาชาติ (United Nations Environment Programme : UNEP) เพื่อเฝ้าสังเกตการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศโลกและหาทางบรรเทาผลกระทบรุนแรงที่อาจเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ 10 ปีข้างหน้านี้

หน้าที่หลักของ "ไอพีซีซี" คือ สนับสนุนข้อมูลเชิงวิทยาศาสตร์ให้กับผู้กำหนดนโยบายในการดำเนินการเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งประกอบด้วยผู้เชี่ยวชาญต่างๆ จากประเทศสมาชิกทั้งหมด 120 ประเทศ รวมทั้งประเทศไทยด้วย ทำหน้าที่ในการรวบรวม ศึกษาวิจัย และสังเคราะห์ความก้าวหน้าทางวิชาการด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และพิมพ์เผยแพร่ในเชิงวิชาการและเชิงนโยบายทุก 4 ปี

ดังนั้น ข้อมูลจาก "ไอพีซีซี" จึงเป็นกลายแหล่งข้อมูลทางวิชาการที่ (เชื่อว่าน่าจะ)เป็นกลางและเชื่อถือได้ รัฐบาลแต่ละประเทศสามารถนำข้อมูลเหล่านี้มาช่วยประกอบการตัดสินใจ กำหนดนโยบายทางด้านสิ่งแวดล้อม เศรษฐกิจ สังคม และการเมือง

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005702406.JPEG)
ราเชนทรา ปาจาอุรี ประธานไอพีซ๊ซ๊ (ซ้ายสุด) และประธานร่วมของคณะทำงานกลุ่มที่ 3 โอกันลาเด เดวิดสัน (กลาง) และ เบิร์ท เม็ตซ์ (ขวาสุด)

ทั้งนี้ ในทุกๆ 4 ปีที่มีการทำงานเพื่อพิมพ์เผยแพร่ในเชิงวิชาการและเชิงนโยบาย คณะทำงานของไอพีซีซีจะต้องมีการประชุมหารือกันอย่างพร้อมเพรียงกันทั้ง 3 กลุ่ม ซึ่งแบ่งตามความรับผิดชอบ ประกอบด้วย คณะทำงานกลุ่มที่ 1 รับผิดชอบทางด้านภูมิอากาศเชิงวิทยาศาสตร์ (Working group I : Science of Climate) คณะทำงานกลุ่มที่ 2 รับผิดชอบทางด้านผลกระทบ การปรับตัว ความล่อแหลม (Working Group II : Impact, Adaptation and Vulnerability) และคณะทำงานกลุ่มที่ 3 รับผิดชอบทางด้านการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก (Working Group III : Mitigation)

นอกจากนี้ ยังมีกลุ่มทำงานด้านกำหนดวิธีการที่เป็นมาตรฐานสากลในการประเมินการปล่อยและกักเก็บก๊าซเรือนกระจก (Task Force on Greenhouse Gas Inventory)

อย่างไรก็ดี ภายใต้กรอบการทำงานดังกล่าว ทำให้ไอพีซีซีตั้งเป้าว่าจะต้องนำเสนอรายงานออกมาทั้งหมด 4 ฉบับ โดยรายงานการประเมินสถานการณ์ด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศฉบับแรก (First Assessment Report - FAR) ได้ออกเผยแพร่ในปี พ.ศ.2533 เพื่อยืนยันถึงสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงและคาดการณ์ถึงภัยคุกคาม (Threats) ที่อาจจะเกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

ทั้งนี้ รายงานดังกล่าวสนับสนุนให้เกิดกรอบอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (United Nations Framework Convention on Climate Change - UNFCCC) ขึ้นในการประชุมองค์การสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (United Nations Conference on Environment and Development - UNCED) หรือที่เรียกกันว่า การประชุม "เอิร์ธ ซัมมิต" ณ กรุงริโอ เด จาเนโร ประเทศบราซิล ในปี พ.ศ.2535

ต่อมาในปี พ.ศ.2539 ไอพีซีซีได้เผยแพร่รายงานฯ ฉบับที่ 2 (Second Assessment Report - SAR) เพื่อยืนยันว่ามนุษย์มีส่วนสำคัญที่ทำให้สภาพภูมิอากาศโลกเปลี่ยนแปลงไปเป็นอย่างมาก พร้อมกับเผยแพร่รายงานอีกหลายฉบับเกี่ยวกับอุปสรรคและข้อจำกัดในการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก รวมถึงผลกระทบที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในแต่ละภูมิภาค

ข้อมูลจากรายงานดังกล่าวเป็นพื้นฐานสำคัญในการเจรจาที่นำไปสู่ข้อตกลงในพิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) ในปี พ.ศ.2540 ซึ่งเป็นพิธีสารที่กำหนดเป้าหมายและพันธกรณีที่มีผลทางกฎหมายแก่ประเทศพัฒนาแล้วในการลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

รายงานฯ ฉบับที่ 3 (Third Assessment Report - TAR) ได้รับการเผยแพร่ในปี พ.ศ.2544 และสรุปว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกที่เกิดขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 21 มีแนวโน้มที่จะสูงกว่าที่คาดการณ์ไว้เดิม โดยมีหลักฐานที่ชัดเจนมากขึ้น และยืนยันได้ว่านักวิทยาศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญในสาขาที่เกี่ยวข้องมีความเห็นพ้องต้องกันว่ามนุษย์มีส่วนสำคัญที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ รวมทั้งมีการคาดการณ์แนวโน้มของผลกระทบที่ชัดเจนขึ้นกว่าเดิม

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005702402.JPEG)
ปล่องควันของโรงงานอุตสาหกรรมแห่งหนึ่งทางตะวันตกของเกาะชวา ประเทศอินโดนีเซีย

อย่างไรก็ตาม รายงานฯฉบับนี้มิได้ส่งผลให้เกิดความเคลื่อนไหวต่างๆ ตามมาอย่างเช่นที่เกิดจากรายงานฯ 2 ฉบับแรก

ที่สำคัญ ภายในปีนี้ (พ.ศ.2550) ไอพีซีซีมีกำหนดการเผยแพร่ รายงานฯฉบับที่ 4 (Fourth Assessment Report – AR4) ซึ่งเป็นฉบับสุดท้าย โดยประกอบด้วยรายงานหลักอีก 3 ฉบับ คือ 1.รายงานสรุปสำหรับผู้กำหนดนโยบาย (Summary for Policy Makers - SPM) ซึ่งมีฉบับย่อยอีก 3 ฉบับตามคณะทำงาน ได้แก่

- SPM เรื่องภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง 2007 : ข้อมูลลักษณะพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ (Climate Change 2007 : The Physical Science Basis) เผยแพร่ไปแล้วหลังจากการประชุมคณะทำงานกลุ่มที่ 1 ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เมื่อวันที่ 2 ก.พ.50

- SPM เรื่องภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง 2007 : ผลกระทบ, ความอ่อนแอและการปรับให้เหมาะ (Climate Change 2007: Impacts, Vulnerability and Adaptation) เผยแพร่หลังจากการประชุมคณะทำงานกลุ่มที่ 2 ณ กรุงบรัสเซลส์ ประเทศเบลเยี่ยม เมื่อวันที่ 6 เม.ย.50

- SPM เรื่องภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง 2007 : การบรรเทาภาวะภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง (Climate Change 2007: Mitigation of Climate Change) เผยแพร่หลังจากการประชุมคณะทำงานกลุ่มที่ 3 ณ กรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 4 พ.ค.50

จากนั้น ไอพีซีซีจะนำเสนอในแบบที่ 2.รายงานเชิงเทคนิค (Technical Report - TS) อีกจำนวน 3 ฉบับ มีกำหนดเผยแพร่ภายในเดือนพ.ค.นี้ และจะนำข้อมูลทั้งหมดไปรวมเป็นชิ้นที่ 3.รายงานสังเคราะห์ (Synthesis Report) จำนวน 1 ฉบับ มีกำหนดเผยแพร่ภายในปลายปี 2550 เพื่อนำไปพิจารณาในการประชุมองค์กรย่อยด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (Subsidiary Body for Scientific and Technological Advice : SBSTA) ระหว่างวันที่ 6-18 พ.ค.ที่เยอรมนี

จากนั้นจะนำรายงานดังกล่าวไปพิจารณาเพื่อให้มีมติรับรองในการประชุมรัฐภาคีอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ สมัยที่ 13 (Conference of the Parties : COP13) ระหว่างวันที่ 6-18 ธ.ค.ที่อินโดนีเซีย และเมื่อรายงานสังเคราะห์ผ่านการรับรองแล้วจะกลายเป็นกรอบในการกำหนดนโยบายด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของแต่ละประเทศต่อไป

อย่างไรก็ดี แม้ไอพีซีซีจะถูกตั้งขึ้นเพื่อเป็นองค์กรที่ให้ข้อมูลเชิงวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสถานการณ์ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง แต่ในระยะหลังรายงานของไอพีซีซีแต่ละครั้งก็มักจะมีการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างการถกเถียงเพื่อบันทึกถ้อยคำต่างๆ ลงในรายงาน ผู้แทนจากหลายๆ ชาติที่ต่างมีวาระของตนเอง พยายามจะนำเสนอแนวคิด รวมถึงปกป้องผลประโยชน์ต่างๆ

ทว่า จุดประสงค์สำคัญในการทำงานเกือบ 20 ปีของ "ไอพีซีซี" ก็เพื่อชี้ให้เห็นถึงสภาพอากาศโลกที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง และคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดตามมาในอนาคต ทั้งยังตอกย้ำให้มนุษย์ทุกคนตระหนักถึงต้นเหตุของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 5 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sri_Nuan.Ray ที่ พฤษภาคม 05, 2007, 02:33:32 AM

ไม่รู้ว่า จากการที่ประเทศไทย ได้ไปเข้าร่วม หรือ ได้แต่เป็นผู้รับนโยบายมาปฏิบัตินั้น และได้กำหนด มาตรการที่เป็นรูปธรรม และ บังคับใช้ อย่างรวดเร็ว อย่างไร บ้างนะคะ... อยากเห็นจัง ไม่อยากเห็น แบบ ไฟไหม้ฟาง เลยค่ะ :-[

และ ถ้าทำได้จริง ก็น่าจะออกเป็น กฏหมาย บังคับใช้ กันได้เลย ทำกันทุกๆ วัน ไม่ใช่ แต่เฉพาะกรณีวันสำคัญ ....หรือไม่ใช่ เอาแต่ออกมาตรการ อะไรที่ประหยัด ก็เบอร์ 5 ออกมา เพื่อ ผล ประโยชน์ ของคนกลุ่มน้อย.. เท่านั้น
:(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: แม่หอย ที่ พฤษภาคม 05, 2007, 02:56:57 AM

:(
ตอนร้อนๆ ยังพอจะเอาพัดปัดเป่า แต่เวลานี้ฝนถล่ม น้ำจืดลง ลูกๆ แม่หอยพากันเนื้อห้อย ปากหุบ เป็นตายเท่ากันอยู่ไม่น้อย เครียดอีก.. :(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sri_Nuan.Ray ที่ พฤษภาคม 05, 2007, 06:35:24 AM

แล้ว วิธีแก้ ทำได้อย่างไร ค่ะ เพื่อไม่ให้ลูกๆ แม่หอย ซี้แหง๋แก๋ น่ะค่ะ

ถ่ายน้ำ ช่วยได้ไหมค่ะ.... :'(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: แม่หอย ที่ พฤษภาคม 05, 2007, 12:11:48 PM

:(
ถ่ายน้ำก็ได้น้ำจืดๆ ลงมาอีก แงๆ.. เมื่อวานเลยใช้วิธีเติมเกลือ เดินลากถุงเกลือให้ละลายเติมในน้ำพอบรรเทาความเดือดร้อนค่ะ
วันนี้ความเค็มกระเตื้องขึ้นมานิดๆ แต่ฟ้ายังฉ่ำๆ อยู่
2-3 วันมานี้ ลูกๆ ตัวขนาดเกือบฟุตลิ้นห้อยซี้แหงไปนับสิบแล้ว ไม่เป็นไรค่ะ เกิดแก่เจ็บตายเป็นสามัญ แม่หอยก็กะลังจะลาโลกในไม่ช้า ก่อนน้ำแข็งขั้วโลกละลายหมด.. :'(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Vita ที่ พฤษภาคม 05, 2007, 01:54:11 PM

สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง เช่นนี้แล เกิด แล้วก็ดับ
..........ฉะนั้นต้องไม่อยู่เฉย เดี๋ยวจะตายหมด
..........ขอให้ปรับสมดุล ลูกๆหอย ให้ได้เร็วๆนะครับ
..........มนุษย์เก่งตรงที่ อยากได้อะไรก็ทำเหตุปัจจัยให้พร้อม ไม่มัวอยู่เฉย
..........เมื่อเหตุปัจจัยต่างๆพร้อม ไม่ต้องอ้อนวอนขอเทพองค์ไหน สิ่งนั้นก็ต้องเกิด

.........ก็เช่นเดียวกับโลกร้อน ต้องรีบช่วยกันคนละไม้ละมือ สร้างเหตุที่จะทำให้โลกกลับสู่สมดุลย์
.........ไม่งั้นมีหวัง อีกหน่อยกลายเป็น กบตุ๋น เหมือนที่ กอร์ บอกไว้แน่ๆเลย

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ พฤษภาคม 05, 2007, 04:41:20 PM

สาธุ....

น้องแม่หอยมีพระมาโปรดรอบดึก แช่มชื่นขึ้นหน่อยนะคะ.... :)

ได้ยินว่าน้องหอยฯตัวโตๆจากเราไปหลายตัวเพราะน้ำฝนก็ใจหาย....ถ้าต้องการคนไปช่วยใส่เกลือในน้ำหรือทำงานอย่างอื่นๆเมื่อไรก็บอกได้นะคะ

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 06, 2007, 12:31:03 AM

พันธกรณี'ลดโลกร้อน' 'หอกข้างแคร่'ทศวรรษใหม่

การประชุมลดภาวะโลกร้อนของนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำของโลก และบรรดาผู้แทนจากประเทศต่างๆ 180 ประเทศ รวมกันกว่า 400 คน

เพื่อสรุปรายงานโลกร้อนฉบับที่ 3 ที่ว่าด้วยมาตรการบรรเทาผลกระทบการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ของคณะกรรมการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ (IPCC) ที่มีการหารือตลอดช่วง 4 วันที่ผ่านมา ณ เวทีประชุมยูเอ็นในกรุงเทพฯ มีบทสรุปที่ได้ชี้ชัดไปว่า มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้จำเป็นต้องช่วยกันลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เพื่อเยียวยาสภาพอากาศโลกไม่ให้เปลี่ยนแปลง มีอุณหภูมิสูงขึ้นไปในทางเลวร้ายยิ่งไปกว่านี้ และการร่วมมือดังกล่าวจะต้องเห็นผลชัดเจนในช่วงอีก 50 ปีข้างหน้า นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่า การลงทุนแก้ไขภาวะโลกร้อนมีต้นทุนทางการเงินเพียง 0.12% ของจีดีพีโลกเท่านั้น ซึ่งถือว่าต่ำมากเมื่อเทียบกับความเสียหายที่โลกอาจได้รับจากสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ส่วนบทบาทของแต่ละประเทศที่จะช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก IPCC ได้พุ่งเป้าไปที่ประเทศกำลังพัฒนา โดยแสดงนัยสำคัญว่าเป็นต้นตอที่ทำให้ปริมาณก๊าซเรือนกระจกพุ่งสูงขึ้น

สิ่งที่ไม่มีการพูดกันอย่างกว้างขวางนั้นก็คือ ก่อนที่รายงาน IPCC จะประกาศให้สังคมโลกได้รับทราบมติในที่ประชุม ได้มีการเจรจาถกเถียงกันระหว่างประเทศต่างๆ อย่างหนักมาแล้ว โดยแต่ละประเทศล้วนมีจุดยืนเพื่อรักษาผลประโยชน์ตัวเอง โดยเฉพาะประเด็นการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งเป็นปัญหาสำหรับประเทศกำลังพัฒนาที่ถูกจับตามองเป็นพิเศษว่าเป็นตัวการทำให้โลกร้อน มีการถกเถียงอย่างมาก เนื่องจากประเทศกลุ่มกำลังพัฒนาเกิดความกังวลว่า นโยบายลดภาวะโลกร้อนจะส่งผลกระทบต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจของตน ตลอดจนกังขาว่ารายงานของ IPCC ที่ผุดออกมาเป็นสิ่งที่ไม่ยุติธรรมกับพวกเขาหรือไม่ แนวทางแก้ปัญหาที่สรุปออกมานั้น เปิดทางให้ประเทศอุตสาหกรรมผลักภาระให้ประเทศกำลังพัฒนามากเกินไปหรือเปล่า การต่อสู้ของประเทศกำลังพัฒนาในประเด็นนี้จึงบังเกิดขึ้น

รศ.ดร.สิตานนท์ เจษฎาพิพัฒน์ ผู้ประสานงาน RedCross/Red Crescent, Climate Change Group, The Netherlands หนึ่งในคณะกรรมการวิจารณ์ยุทธศาสตร์การแก้ปัญหาภาวะโลกร้อนของประเทศไทย กล่าวว่า เท่าที่รู้มาจากผู้เข้าร่วมประชุมระหว่างการประชุมจีนกับอเมริกาเหนือและยุโรป ได้ถกเถียงกันถึงต้นทุนของการลดการปล่อยก๊าซและระดับก๊าซเรือนกระจกที่อนุญาตให้ปล่อยได้ ซึ่งไม่น่าแปลกใจที่มีการต่อสู้ในประเด็นนี้ เพราะจากรายงานของ IPCC ในท้ายที่สุดประเทศกำลังพัฒนาตกเป็นจำเลย ประเทศพัฒนาแล้วปากว่าตาขยิบ พูดถึงแต่ปัญหาก๊าซเรือนกระจกที่ตามมา แล้วนำปัญหาเหล่านั้นมาข่มขู่ประเทศกำลังพัฒนา ทว่าละเลยความรับผิดชอบของตัวเอง

นอกจากนี้ ยังเห็นด้วยกับที่ประเทศจีนและบราซิลออกมาพูดว่า รายงานต้องมีความสมดุล (Balance) ของข้อมูลมากกว่านี้ โดยเฉพาะในจุดที่รายงานระบุว่า การลงมือทำเพื่อรักษาอุณหภูมิให้เพิ่มขึ้นแค่ 2 องศาเซลเซียส ใช้ต้นทุนของจีดีพีโลกเพียง 0.1% ต่อปี ตัวเลขนี้น้อยมากเมื่อเทียบกับต้นทุนความเสียหายจากสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง แม้ไม่ใช่ตัวเลขใหม่แต่ชัดเจนมากขึ้น อย่างไรก็ตาม คำถามที่ทุกคนละเลยนั่นคือใครเป็นคนจ่าย ใครเป็นคนแบกรับ คำตอบควรจะต้องออกมาจากประเทศพัฒนาแล้ว ต้องโยนลูกกลับไปหาเขามากกว่า

"เมื่อบอกว่าตัวเลขต่ำ บอกว่าการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมาจากพฤติกรรมการบริโภคที่ไม่ยั่งยืน ประเทศพัฒนาแล้วที่มีทั้งเงินและเทคโนโลยีรู้แล้วทำไมไม่ทำ ทั้งที่มีพันธกรณี ผมเองไม่ได้เข้าข้างใคร แต่เห็นว่ามันเป็นสิทธิ์ของประเทศกำลังพัฒนาที่จะทำการพัฒนาเศรษฐกิจ เพื่อยกระดับประเทศของตนเองให้พ้นความยากจน นี่เป็นสิทธิขั้นพื้นฐาน ประเด็นเหล่านี้ถูกละเลย มันไม่แฟร์กับประเทศกำลังพัฒนา เป็นการโยนบาปให้ประเทศกำลังพัฒนา เป็นการแพ้ทางการเมือง การล็อบบี้มีมาตั้งแต่ในการประชุมที่โมร็อกโก ล็อบบี้หลังฉากแล้วค่อยๆ มาหน้าฉากมากขึ้น โยนพันธกรณีลดก๊าซเรือนกระจกมาให้ประเทศกำลังพัฒนา ไหนๆ พูดว่าเรื่องนี้เป็นการเมือง พูดข้อเท็จจริงฝ่ายเดียว แต่ไม่พูดข้อเท็จจริงที่สำคัญมากของชาติอุตสาหกรรมอีกฝ่ายหนึ่ง บาปก็มาตกอยู่ที่เขา เขาเพียงแค่ทวงสิทธิ์การพัฒนา"

เมื่อถามว่าประเทศในกลุ่มประเทศกำลังพัฒนา มีแนวโน้มปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากขึ้นตามรายงานฉบับนี้จริงหรือไม่ นักวิชาการคนเดิมกล่าวว่า จากรายงานแนวโน้มการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของทั้งโลกเพิ่มขึ้นในช่วง 2-3 ทศวรรษหน้า คาดว่าจะเพิ่มขึ้นได้ถึง 90% ในปี 2030 ถ้าเจาะลึกลงไปในรายละเอียดการปล่อยก๊าซคาร์บอนฯ ที่เพิ่มขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา เจ้าของก๊าซเรือนกระจกที่ปล่อยออกมากลับไม่ใช่เจ้าของประเทศ แต่เป็นต่างชาติที่เข้าไปลงทุนมาซื้อกิจการในประเทศกำลังพัฒนา

"ยกตัวอย่างในบ้านเรา โรงปูนที่ใหญ่ที่สุดขณะนี้ไม่ใช่กิจการของคนไทย แต่เป็นของต่างชาติที่เข้ามาถือหุ้นลงทุน ผลกำไรที่ได้เขาก็เอากลับประเทศเขา แต่ก๊าซคาร์บอนฯ ที่ปล่อยกลับบอกว่าเป็นของประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งจุดนี้ชี้ให้เห็นว่า หากยังมีการลงทุนไร้พรมแดนและมีการเปิดการค้าเสรี ผลประโยชน์จะตกแก่ประเทศพัฒนาแล้วมากขึ้น นี่ยังไม่พูดถึงภาระทางภาษีที่ประเทศกำลังพัฒนาถูกเอาเปรียบอีกด้วย" รศ.ดร.สิตานนท์กล่าว

ในฐานะผู้วิจารณ์แผนยุทธศาสตร์แก้ปัญหาภาวะโลกร้อนให้รัฐบาล รศ.ดร.สิตานนท์กล่าวอีกว่า เท่าที่ดูรายงาน IPCC และคลุกคลีกับเรื่องภาวะโลกร้อน ระบุได้ว่าข้อมูลที่ออกมาไม่ใช่เนื้อหาสาระที่ใหม่เลย เพียงแต่มีนัยสำคัญที่ช่วยยกระดับความศักดิ์สิทธิ์ทางวิชาการ ทำให้เป็นที่ยอมรับทางการเมืองมากขึ้น และปฏิเสธไม่ได้ว่าคนที่เข้ามาให้ความเห็นชอบรายงานวิชาการแล้วมีการขยายวงออกไป ทำให้มีการแทรกแซงทางการเมืองเข้ามา

"รายงานและมติในที่ประชุม IPCC ที่กรุงเทพฯ จะกลายเป็นเอกสารชิ้นสำคัญ เพราะจากนี้ไปจะถูกใช้เป็นเอกสารหลักอ้างอิงในการเจรจาทางการเมือง" รศ.ดร.สิตานนท์ระบุและว่า โดยเฉพาะหลังจากปี 2012 ซึ่งเป็นปีที่พิธีสารเกียวโตจะหมดอายุลง จากนี้ไปประเทศกำลังพัฒนาต้องตั้งทีม และหยิบฉวยบทสรุปนี้มาใช้ให้เป็นประโยชน์กับตัวเองนำไปวางกลยุทธ์ใหม่ เพราะนี่จะกลายเป็นหอกทิ่มแทงตัวเองในอนาคตได้ ในส่วนของประเทศไทยต้องทำการบ้านในเรื่องเหล่านี้ ถามว่าหลังปี 2012 เราจะเอาองค์ความรู้และยุทธศาสตร์อะไรไปเจรจา ไม่มีใครตอบได้ แต่ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะลงทำในทันที"

หลังจากเวทีที่กรุงเทพฯ แล้วในช่วงปลายเดือนธันวาคมนี้จะมีการประชุมใหญ่ของ IPCC อีกครั้งที่เกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย ในส่วนนี้ รศ.ดร.สิตานนท์กล่าวว่า ไทยมีเวลา 6 เดือนนับถอยหลังจากนี้ไป อยากให้ภาครัฐและหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องดำเนินการให้เกิดกระบวนการในเรื่องต่างๆ ทั้งเรื่องสิทธิการรับรู้ สิทธิการมีส่วนร่วมในการเขียนกติกาซึ่งมีผลผูกมัดตัวเอง เราจะวางตัวเองไว้ตำแหน่งใด รักษาสิทธิประโยชน์ตัวเองได้อย่างไร มัวตั้งรับแบบเดิมไม่ได้ ต้องมียุทธศาสตร์เชิงรุก
"ผมเคยท้วงติงรัฐมนตรีมาแล้วหลายท่านว่า นโยบายอะไรก็แล้วแต่ที่ประกาศไปแล้วจะเป็นการมัดคอตัวเอง ควรมีการหารือในวงกว้าง เช่น จะลดพลังกี่เปอร์เซ็นต์ภายในปีเท่านั้นเท่านี้ ป่าวประกาศบอกชาวบ้านออกมาเป็นนโยบายของชาติอยู่ฝ่ายเดียว ต้องมองแผนระยะยาว เพราะในอนาคตไทยจะถูกผลักให้อยู่ในกลุ่มพันธกรณีเข้มข้นขึ้น"

เขายังบอกอีกว่า ถ้ารัฐเองยังไม่เข้าใจเรื่องนี้ ภาคส่วนอื่นก็ว้าเหว่ ที่สำคัญไม่ต้องรอรัฐบาลขิงแก่ ขณะนี้ไม่ใช่ใส่เกียร์ว่าง ดูเหมือนถอดเกียร์ทิ้งเสียมากกว่า น่าเป็นห่วง ฉะนั้นอย่าแขวนชีวิตประชาชนไว้กับภาคการเมือง รวมถึงรัฐบาลชุดใหม่ด้วย จากสภาพอากาศของโลกที่เลวร้าย เกมการเมืองดุเดือด เป็นโจทย์ที่ทุกภาคส่วนต้องหันหน้าเข้าหากันและหาแนวทางแก้ไขปัญหา เชื่อว่าไทยไม่ต้องการทำตัวเป็นภาระสิ่งแวดล้อมโลกแน่นอน

ธารา บัวคำศรี ผู้ประสานงานรณรงค์ด้านพลังงานและภูมิอากาศของกลุ่มสิ่งแวดล้อมกรีนพีซ กล่าวว่า ข้อมูลตัวเลขจากรายงานฉบับนี้ แม้การปล่อยก๊าซเรือนกระจกในประเทศพัฒนาแล้วไม่เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับกลุ่มประเทศกำลังพัฒนา ส่วนหนึ่งก็ต้องยอมรับว่า ประเทศพัฒนาแล้วใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ ขณะที่ประเทศในเอเชียมีการเติบโตทางเศรฐกิจสูงมาก ใช้พลังงานสูงขึ้น แต่ยังขาดประสิทธิภาพด้านการใช้พลังงาน แถมการพัฒนาทางเศรษฐกิจยังคงดำเนินต่อไป มีผลให้ถูกจับจ้อง อย่างไรก็ตาม เราต้องดูปริมาณการปล่อยต่อหัวประชากรของประเทศกำลังพัฒนา เทียบคาร์บอนไดออกไซด์ต่อหัวประชากรจะน้อยกว่ามากเมื่อเทียบประเทศพัฒนาแล้ว อย่างจีนก็โต้แย้งว่าแม้จะมีอัตราการปล่อยก๊าซคาร์บอนฯ สูง แต่จำนวนประชากรกว่าพันล้านเฉลี่ยต่อหัวน้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับสหรัฐอเมริกา

ธารากล่าวอีกว่า อีกกรณีที่มีการถกเถียงกันเป็นตัวเลขก๊าซมีเทนในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจกตัวหนึ่ง เป็นที่รู้กันว่าประเทศกำลังพัฒนาเป็นเมืองเกษตรกรรมทั้งนั้น แต่ภาพรวมเฉลี่ยการปลดปล่อยไม่เพียง 10% ถ้าเทียบกับคาร์บอนไดออกไซด์ที่มีสูงกว่ามาก จึงไม่ใช่ประเด็นหลักที่จะมากดดันประเทศกำลังพัฒนาได้เท่าไร ในส่วนของประเทศไทยมีการปรับตัว ไทยก็มีการส่งเสริมวิธีการทำเกษตรกรรมเพื่อนำไปใช้ปรับตัวกับเรื่องนี้ เพื่อให้ปล่อยก๊าซมีเทนน้อยลง

"ประเด็นใครปล่อยมากปล่อยน้อยยังเป็นที่ถกเถียงกันในทุกเวที กลายเป็นประเด็นทางการเมือง เพราะเห็นชัดเป็นเรื่องผลประโยชน์ ผมคิดว่าสิ่งที่สำคัญประเทศพัฒนาต้องไม่ผลักภาระและ Blame ว่าประเทศกำลังพัฒนาเป็นต้นตอโลกร้อน อดีตที่ผ่านมาประเทศอุตสาหกรรมตะวันตกเป็นตัวการสำคัญการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจกอย่างเข้มข้น ทำให้โลกร้อนขึ้นในปัจจุบัน ฉะนั้น ประเทศพัฒนาต้องเป็นผู้นำในการลดก๊าซเรือนกระจก เป็นต้นแบบไม่ให้ประเทศกำลังพัฒนาเจริญรอยตามการพัฒนาที่สร้างหายนะให้กับโลก และเดินไปสู่สังคมโลว์คาร์บอนฯ"

ธารากล่าวว่า ในการประชุม G8+5 ของบรรดาประเทศผู้นำในเดือนมิถุนายน และการเจรจาเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนในครั้งต่อไปในเดือนธันวาคมนี้ ทั่วโลกต่างจับตามองและคาดหวังที่จะเห็นความก้าวหน้าของการเจรจา ที่จะแสดงออกให้เห็นถึงความจำเป็นอย่างเร่งด่วนในการปกป้องสภาพภูมิอากาศโลก ซึ่งรายงานของ IPCC จะเพิ่มแรงกดดันให้บรรดาผู้นำของโลกเร่งลงมือแก้ปัญหาโลกร้อน โดยเฉพาะข้อมูลที่ชัดเจนเรื่องการแก้ปัญหาโลกร้อน ใช้ต้นทุนเพียงน้อยนิดของอัตราการเติบโตของโลก นอกจากนี้ การประชุม IPCC ครั้งที่ 4 ที่อินโดนีเซีย เป็นสิ่งสำคัญต่อการกำหนดพิธีสารเกียวโตในช่วงต่อไป รัฐบาลของประเทศต่างๆ ต้องรับรองว่า ภายในปี 2009 จะต้องมีข้อตกลงที่มีผลบังคับใช้ทางกฎหมายอันใหม่

ด้าน อารีย์ วัฒนา ทุมมาเกิด ผู้อำนวยการกลุ่มวิเคราะห์มาตรการ สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ในฐานะผู้แทนรัฐบาลไทย กล่าวว่า รายงานฉบับที่ 3 ของ IPCC ในครั้งนี้เป็นการนำการศึกษาของนักวิทยาศาสตร์เข้าสู่กระบวนการทบทวน ตรวจสอบความถูกต้องก่อนที่จะสรุปเป็นแนวทางลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้กับประเทศภาคีสมาชิก ในการประชุมมีการทบทวนวิธีการคำนวณต้นทุน เน้นใช้เทคโนโลยีลดก๊าซเรือนกระจกที่มีต้นทุนต่ำ เพื่อไม่ให้ประเทศกำลังพัฒนาได้รับผลกระทบจากการต้องนำเข้าเทคโนโลยีเหล่านี้ แล้วยังมีการใช้กลไกสะอาดหรือ CDM มาเป็นแรงจูงใจให้ประเทศกำลังพัฒนาเข้ามามีส่วนร่วมลดการปล่อยก๊าซ ในรายงานได้เสนอแนะทางเลือกที่เหมาะสมและเป็นไปได้ในทางปฏิบัติ ทั้งภาคพลังงาน ภาคคมนาคม ภาคอุตสาหกรรม ภาคที่อยู่อาศัยและพาณิชย์ ภาคป่าไม้ ภาคการจัดการของเสีย

อารีย์กล่าวอีกว่า ข้อเสนอแนะของในภาคต่างๆ ประเทศไทยทำมาแล้วทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นการส่งเสริมให้ใช้พลังงานชีวภาพ การลงทุนด้านพลังงานทดแทน แต่ที่แนะให้ใช้พลังงานแสงแดดบ้านเรายังต้นทุนสูงอยู่ พลังงานลมก็ไม่เหมาะกับไทย ขณะที่ภาคอุตสาหกรรมได้ปรับปรุงกระบวนการผลิตเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก รวมไปถึงนโยบายคมนาคมที่ส่งเสริมให้ใช้ระบบขนส่งมวลชน ระบบรางต่างๆ นโยบายของเรามีกรอบวางไว้ คิดว่าในการประชุมเวทีโลกครั้งนี้ไทยได้ประโยชน์ โดยเฉพาะการที่ยูเอ็นออกรายงานภาวะโลกร้อนชี้ให้รู้ว่าสภาพอากาศแย่ลง ทั่วโลกต้องลดการปล่อยก๊าซ

"เป็นบทสรุปที่ผู้บริหารประเทศต้องฟัง เพื่อให้ความสำคัญในการแก้ปัญหาและหยิบยกเป็นนโยบายของชาติ นั่นหมายถึงมีงบประมาณสนับสนุนนำไปสู่การปฏิบัติ ขณะที่ประชาชนก็ตื่นตัวปัญหาโลกร้อน รับรู้ถึงปัญหาที่ใกล้ตัวเข้ามาทุกที ซึ่งเรามีส่วนลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลงได้เพียงแค่ปรับเปลี่ยนพฤติกรรม เช่น ประหยัดน้ำ ประหยัดไฟ การใช้บริการรถสาธารณะ ขอเพียงลงมือจริงก็ช่วยปกป้องสภาพภูมิอากาศได้" ผอ.กลุ่มวิเคราะห์มาตรการกล่าว และว่าหลังเสร็จสิ้นการประชุม IPCC 4 วัน สำนักงานนโยบายและแผนฯ จะทำรายงานส่งไปกระทรวงทรัพย์ฯ จากนั้นจะนำเรื่องเข้าคณะรัฐมนตรีเป็นการรายงานเพื่อทราบแนวทางต่างๆ ที่รัฐบาลสามารถนำไปปฏิบัติ.

จาก : บทบรรณาธิการ ไทยโพสต์ 6 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sri_Nuan.Ray ที่ พฤษภาคม 06, 2007, 01:47:38 AM

"ข้อเสนอแนะของในภาคต่างๆ ประเทศไทยทำมาแล้วทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นการส่งเสริมให้ใช้พลังงานชีวภาพ การลงทุนด้านพลังงานทดแทน แต่ที่แนะให้ใช้พลังงานแสงแดดบ้านเรายังต้นทุนสูงอยู่ พลังงานลมก็ไม่เหมาะกับไทย ขณะที่ภาคอุตสาหกรรมได้ปรับปรุงกระบวนการผลิตเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก รวมไปถึงนโยบายคมนาคมที่ส่งเสริมให้ใช้ระบบขนส่งมวลชน ระบบรางต่างๆ นโยบายของเรามีกรอบวางไว้"

จากข้อความดังกล่าว SNR เคยอยู่ในโรงงานอุตสาหกรรม ที่เรียกได้ว่า ใหญ่มาก ทางบริษัทเอง ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจเลย ในการรณณรงค์ เกี่ยวกับสภาพแวดล้อม และ เรื่องของสภาพสิ่งแวดล้อม หรือเรื่องเรือนกระจก ทั้งนี้เพราะ

1. บริษัทเป็นโรงงานที่ส่งออกไปต่างประเทศ เท่านั้น ในการติดต่อระหว่างประเทศนั้น ก็ต้องยอมรับเรื่องมาตฐาน ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น ระบบ ISO14001 ,ISO9000 และมาตรฐานอื่นๆ ที่ล้วนแต่ ต่างชาติเป็นผู้บัญญัติ เพื่อให้เกิด การไว้ใจ และ สามารถส่งออกได้
แต่อยากจะถามว่า กี่ เปอร์เซนต์ ที่ สามารถทำได้แบบนั้น ในเมื่องโรงงานอุตสาหกรรมในประเทศไทย มีมากมาย ก่ายกอง ได้มาตรฐานมั่ง ไม่ได้มาตรฐานมั่ง แล้ว ใครจะสามารถสอดส่องดูได้ทั่วถึง

2. การตรวจสอบจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง มีน้อยมากกกกก เพราะผู้ตรวจสอบ มีคุณสมบัติที่ต่างชาติยอมรับ น้อยมาก รวมทั้งกฎหมายของเราก็ไม่เข้มแข็ง แล้วจะหา หน่วยงานที่มีความน่าเชื่อถือ มาจากไหน... ใช้มาตรฐานข้อไหน ให้ทุกประเทศยอมรับ

3. การยอมรับ การเข้ามาตรวจสอบ ไม่ได้กระทำอย่างสม่ำเสมอ และ บางที่ก็ทำแบบ ขอไปที เพื่อให้ ผ่านไปวันๆ ไม่ได้มีจิตสำนึกจริงจัง ที่จะปฏิบัติ ตลอดเวลา... เรื่องนี้ ต้องโทษ สามัญสำนึก และ การปลูกฝัง ของคนของเรา รวมทั้งเรื่องของการศึกษาตั้งแต่ขั้นพื้นฐานไปเลย...

4. ระบบการทำงานของรัฐ ล่าช้า มาตรการการลงโทษ รวมทั้ง เรื่องของการติดต่อ ล้วนแล้วแต่ มีเรื่องของ สินน้ำใจ เข้ามาเกี่ยวข้อง หากเงินถึง ปัญหา ก็ถูกละเลย หรือ มองข้ามไป

5. ระบบของการติดตาม หรือการทบทวน ไม่มีเลยในระบบการทำงานของประเทศไทย เรียกได้ว่า เจ็บแล้วไม่เคยจำ หรือ เมื่อเวลาผ่านไป ทุกอย่างก็คลี่คลาย....

เฮ้อ เหนื่อยใจ อย่างยิ่ง...ในปัญหาระดับชาติ ซึ่ง มดตัวน้อยตัวนิด อย่างเรา ได้ลงมือทำแล้วทีละนิดละน้อย แต่คิดว่า ไม่น่าจะทันการณ์ อีกไม่กี่ปี หากเราไม่ได้ทำ หรือทำแล้วแต่ไม่ต่อเนื่อง ก็คงจะไม่ส่งผลอย่างไร แต่ก็ยังดีใจที่ได้ทำแล้ว ดีกว่า นั่งเฉยๆ แล้ว เอาแต่พูดๆๆๆๆๆๆๆ หรือ เอาแต่ มาส่งเสียงรำคาญใจ ให้หมดกำลังใจในการทำงานอนุรักษ์...

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 07, 2007, 12:30:21 AM

ห่วงหลายชาติเอเชียต้องเผชิญภัยระดับน้ำทะเลจะ เพิ่มขึ้นสูงอีก

นายสตีฟ วิลเลียมส์ ผู้อำนวยการบริษัท เอเนอร์จี้ โซลูชั่นส์ ที่ปรึกษาด้านอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ แสดงความเป็นห่วงหลายชาติใน เอเชียจะเผชิญปัญหาใหญ่จากระดับน้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้น จากสภาวะโลกร้อนและพายุตามฤดูกาลที่รุนแรงขึ้น

นายวิลเลียมส์ระบุว่า ประชากร 1 ใน 10 ของภูมิภาคเอเชียที่อาศัยบริเวณชายฝั่งตกอยู่ในสภาวะเสี่ยงมากที่สุด อย่างไรก็ตาม การจัดลำดับความสำคัญ ตลอดจนความพร้อมในการรับมือกับปัญหาที่กำลังจะเกิดขึ้นในเร็ววันนี้ยังมีน้อยมาก มีเพียงไม่กี่ประเทศในภูมิภาคที่มีแผนปฏิบัติการรับมือกับระดับน้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้น และเชื่อว่าหลายชาติไม่มีงบประมาณ เพียงพอในการก่อสร้างเขื่อนกั้นน้ำทะเลเหมือนเนเธอร์แลนด์ อย่างไรก็ตาม การวางนโยบายและจัดสรรงบประมาณ ที่เหมาะสมเตรียมการไว้น่าจะเป็นทางออกที่เหมาะสมที่สุดในระยะยาว

ทั้งนี้ จากสถิติประชากรเอเชีย จีนมีประชากรอาศัยในแถบพื้นที่ลุ่มริมชายฝั่งทะเลมากที่สุด 143 ล้านคน รองลงมาเป็น อินเดีย บังกลาเทศ อินโดนีเซีย และญี่ปุ่น.

จาก : ไทยรัฐ 7 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 07, 2007, 12:49:57 AM

ญี่ปุ่นทุ่ม 100 ล้านดอลล์ช่วยเอเชียสู้โลกร้อน

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/05/06/thumb/kkk_copy4thumb3.jpg)
โคจิ โอมิ

เกียวโต- ญี่ปุ่นประกาศทุ่ม 100 ล้านดอลลาร์สนับสนุนโครงการพลังงานสะอาดเอเชีย

นายโคจิ โอมิ รัฐมนตรีกระทรวงการคลังญี่ปุ่นประกาศกลางที่ประชุมประจำปีของธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย (เอดีบี) ว่า ญี่ปุ่นจะให้เงินสนับสนุนโครงการด้านพลังงานสะอาดในเอเชียมูลค่า 100 ล้านดอลลาร์ รวมถึงจะให้เงินกู้มูลค่ารวมกัน 2,000 ล้านดอลลาร์ ระยะ 5 ปี เพื่อส่งเสริมการพัฒนาอย่างยั่งยืนและมาตรการรับมือความเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ

"ขณะที่การเติบโตทางเศรษฐกิจเอเชียมีบทบาทมากขึ้นเรื่องในเวทีโลก การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ในเอเชียกำลังเพิ่มผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเช่นกัน" นายโอมิ กล่าว พร้อมระบุว่า ปัจจุบัน เอเชียมีการใช้พลังงานในสัดส่วนราว 30% เทียบกับทั่วโลก แต่จะเพิ่มอีกเท่าตัวภายในปี 2573

ก่อนนี้ เอดีบีเผยว่าจะลงทุน 900 ล้านดอลลาร์กับโครงการพลังงานสะอาดภายในปีนี้ โดยเน้นที่การลงทุนในจีน อินเดีย อินโดนีเซีย ปากีสถาน ฟิลิปปินส์ และเวียดนาม

จาก : กรุงเทพธุรกิจ 7 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ พฤษภาคม 07, 2007, 04:01:20 PM

:-[..............มีเกิด.........มีแก่..........มีดับ............... :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sky ที่ พฤษภาคม 07, 2007, 04:24:45 PM

พี่แม่หอยคะ ถ้าช่วงนี้ ที่ศูนย์อนุรักษ์โดนฝนมากๆ น้ำทะเลจืดเนี่ย เรารีบเอาหอยไปปล่อยสู่ธรรมชาติ หาที่เหมาะๆ เลยได้มั้ยคะ ดีกว่าปล่อยให้ลูกหอยตายไปแบบนี้น่ะค่ะ
ช่วยให้ความรู้ด้วยนะคะ Sky ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มากน่ะค่ะ

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ พฤษภาคม 08, 2007, 02:40:10 AM

;D.........แม่หอยตอบด่วน...........หรือเพลินดำน้ำกับวิลลี่เพลิน...อิอิอิอิ :-X

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 15, 2007, 12:05:49 AM

เผยอีก 40 ปี พันล้านคนต้องพลัดถิ่น เอี่ยวโลก ร้อน

ในปี 2593 ผู้คนกว่า 1 พันล้านคนทั่วโลกจะต้องระเห็จเร่ร่อนอพยพ เนื่องจากความขัดแย้งและภัยพิบัติธรรมชาติ รวมทั้งสภาวะโลกร้อนก็เป็นอีกปัจจัยหนึ่ง จากการเปิดเผยในรายงานฉบับล่าสุด 52 หน้า เมื่อ 14 พ.ค. โดยกลุ่มคริสเตียน เอด กลุ่ม ก่อตั้งในอังกฤษ เพื่อช่วยเหลือผู้อพยพตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2

รายงานระบุปัจจุบันประเทศทั่วโลก โดยเฉพาะประเทศยากจนกำลังเผชิญกับการอพยพครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดยิ่งกว่าเมื่อครั้งสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่มีประชากรกว่า 66 ล้านคนทั่วยุโรปต้องพลัดจากที่อยู่ในเดือน พ.ค. ปี 2488 รวมถึงประชากรนับล้านคนในจีน ขณะที่ในปัจจุบันประ-ชากรกว่า 163 ล้านคนทั่วโลกต้องอพยพ เนื่องมาจากเหตุ ขัดแย้ง เหตุรุนแรง ภัยพิบัติอย่างความแห้งแล้ง น้ำท่วม รวมทั้งโครงการพัฒนาทางเศรษฐกิจ เช่น การสร้างเขื่อน การตัดไม้ การเพิ่มพื้นที่ปลูกพืช

รายงานยังระบุตัวเลขการอพยพทั่วโลกเพิ่มสูงขึ้น และยังเตือนว่าในอนาคตอันใกล้ราว 4 ทศวรรษนี้ ปัญหาสภาวะโลกร้อนจะยิ่งทำให้ตัวเลขการอพยพพุ่งสูงขึ้นอีก ซึ่งทางกลุ่มคาดการณ์ว่า เมื่อถึงปี 2593 จะมีผู้จำต้องพลัดถิ่นถึง 1 พันล้านคน ในจำนวนนั้น 645 ล้านคนต้องอพยพจากโครงการพัฒนาทางเศรษฐกิจใหม่ๆ และอีก 250 ล้านคน ต้องอพยพจากปรากฏการณ์ที่เกี่ยวเนื่องสภาวะโลกร้อน อาทิ ความอดอยาก ความแห้งแล้งและอุทกภัย รายงานยังยกตัวอย่างปัญหาสงครามกลางเมืองและความขาดแคลนน้ำและอาหารเลี้ยงสัตว์ในภูมิภาคดาร์ฟูร์ของซูดาน ที่ทำให้ประชาชนกว่า 2 ล้านคน ต้องอพยพหนี ซึ่งผู้เชี่ยวชาญวิตกว่าการอพยพครั้งใหม่นี้จะยิ่งทำให้ความขัดแย้งปะทุและจะสร้างกลุ่มคนยากแค้นกลุ่มใหญ่ขึ้นในโลก ขณะที่กรณีศึกษาในโคลอมเบีย มาลี และพม่า ก็ยังเป็นที่น่าวิตกเช่นกัน

ด้านสภาวะโลกร้อนจะทำให้ประเทศร่ำรวยเพิ่มความต้องการพื้นที่ปลูกวัตถุดิบในการผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพ ซึ่งเป็นพลังงานทางเลือกที่ช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้มากกว่าการใช้น้ำมันดิบ อันจะทำให้ ประชากรจำนวนมากต้องย้ายถิ่นที่อยู่ ซึ่งในประเทศมาลีเผชิญปัญหาผลผลิตลดลง ขณะที่ปริมาณน้ำฝนลดลงอย่างรวดเร็ว ทำให้ชาวไร่ชาวนาต้องอพยพจากพื้นที่ทำกิน ทั้งนี้ องค์กรคริสเตียน เอด ตีพิมพ์รายงานเนื่องในโอกาสครบรอบ 50 ปี ที่กลุ่มขอรับบริจาคตามบ้านทั่วเกาะอังกฤษ ซึ่งตั้งเป้ายอดบริจาคไว้ที่ 15.5 ล้านปอนด์ หรือราว 1,060 ล้านบาท ขณะเดียวกันการศึกษาของบรรดาผู้เชี่ยวชาญโครงการโกลบอล คาร์บอน โปรเจกต์ และเดอะ ซีเอสไอ-อาร์โอ ของคณะวิจัยทางน้ำและชั้นบรรยากาศ ที่สนับสนุนโดยรัฐบาลออสเตรเลียเผยว่า หากในปี 2593 มนุษย์สามารถลดการทำลายป่าได้ร้อยละ 50 จากปัจจุบัน จะเป็นตัวช่วยสำคัญในการต่อสู้กับปัญหาสภาวะอากาศเปลี่ยนแปลงได้อย่างดี ลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนสู่บรรยากาศ ได้ถึง 50,000 ล้านตัน.

จาก : ไทยรัฐ 15 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 15, 2007, 12:25:19 AM

มาร่วมลดภาวะโลกร้อนกับยาฮูกันเถอะ

(http://pics.manager.co.th/Images/550000005996001.JPEG)
หน้าจอเว็บไซต์ YahooGreen

หลังจากที่ นายอัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาได้สร้างภาพยนตร์สารคดี "An Inconvenient Truth" นำเสนอความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติเอาไว้อย่างน่าสนใจ ก็เริ่มมีหลายองค์กรออกมาตอบรับกับปัญหาที่เกิดขึ้นแล้ว ล่าสุด ยาฮู ผู้ให้บริการฟรีอีเมล และเสิร์ชเอนจินชื่อดังของสหรัฐอเมริกาเปิดตัวแคมเปญลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนทั่วสหรัฐอเมริกา โดยมาพร้อมกิจกรรมน่าสนับสนุนมากมาย เช่น การแจกรถแท็กซี่แก่เมืองที่มีผู้เข้าร่วมกิจกรรมมากที่สุด หรือเปิดตัวเว็บไซต์ Yahoo Green เพื่อให้ความรู้แก่ผู้บริโภคอีกทางหนึ่ง

ยาฮูเลือกใช้เว็บไซต์ green.yahoo.com เป็นที่ทำการของโครงการ Yahoo Green ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นแหล่งให้ข้อมูล และรวบรวมความร่วมมือจากผู้ใช้บริการ ภายในเว็บไซต์จะมีเทคนิคง่าย ๆ ที่ปฏิบัติแล้วช่วยลดภาวะโลกร้อนได้อย่างเห็นผล นอกจากนั้นยังมีข่าว บทความ ที่เกี่ยวกับภาวะโลกร้อนมานำเสนอประกอบด้วย

เดวิด ฟิโล (David Filo) ผู้ร่วมก่อตั้งยาฮูกล่าวให้สัมภาษณ์ว่า "สิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับเราในการลงมือทำโครงการยาฮูกรีนก็คือ การที่ประชาชนให้การตอบรับโครงการดังกล่าว และมีฟีดแบ็กกลับมายังองค์กร ไม่ว่าจะเป็นทางแมสเซสส่งตรงถึงเว็บไซต์ หรือการร่วมมืออื่น ๆ"

ภายในเว็บไซต์ยาฮูกรีนจะมีทางเลือกให้ผู้บริโภคมากมายในการช่วยลดการปลดปล่อยก๊าซคาร์บอนสู่ชั้นบรรยากาศ เช่น เปลี่ยนหลอดไฟ เดินทางโดยใช้ระบบขนส่งมวลชน ลดการใช้ถุงพลาสติก นำของเก่ามารีไซเคิล ฯลฯ และจะมียอดสรุปแจ้งให้ทราบว่า ปัจจุบันในแต่ละวิธีมีผู้เข้าร่วมแล้วกี่คน และการลด ละ เลิก พฤติกรรมเหล่านั้นจะส่งผลต่อโลกอย่างไรบ้าง

"ยาฮูกรีนเกิดขึ้นเพื่อให้ผู้บริโภครู้สึกว่าได้ร่วมมือกันเพื่อช่วยเหลือโลก และช่วยสร้างพฤติกรรมการใช้ชีวิตที่ถูกต้องสำหรับโลกในปัจจุบัน เราเชื่อว่า การที่หลายคนร่วมกันลงมือทำจะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจน" ฟิโลกล่าว

จากการเปิดเผยของเว็บไซต์ชื่อดังระบุว่า บริษัทได้เริ่มโครงการต่าง ๆ มาตั้งแต่เดือนเมษายนที่ผ่านมา ยกตัวอย่างเช่น การประกาศว่าจะเป็นบริษัท "Carbon Neutral" ให้ได้ภายในสิ้นปี 2007 นี้ การประกาศตัวเป็นองค์กร Carbon Neutral หมายความว่า บริษัทจะมีมาตรการลดการปลดปล่อยก๊าซคาร์บอนสู่บรรยากาศ ไปพร้อม ๆ กับการจ่ายเงินซื้อเครดิตมลภาวะ (Pollution Credit) เพื่อชดเชยอีกทางหนึ่ง

Pollution Credit คือ หนึ่งในมาตรการที่ทั่วโลกนำมาใช้เพื่อลดภาวะโลกร้อน โดยทางรัฐบาลของแต่ละประเทศจะกำหนดค่าของมลภาวะที่บริษัท หน่วยงาน หนึ่ง ๆ จะสามารถปลดปล่อยออกมาสู่ธรรมชาติได้ ซึ่งหากบางองค์กรมีความจำเป็นต้องปล่อยก๊าซคาร์บอนออกมามากกว่าเกณฑ์ที่ทางราชการกำหนดไว้ จะต้องจ่ายเงินซื้อสิทธิ (หรืออาจเรียกว่าเครดิตในการปล่อยมลพิษสู่ธรรมชาติ) จากองค์กรอื่น ทั้งนี้ มาตรการดังกล่าวกำลังเป็นที่นิยมในหลายภูมิภาค

เจ้าหน้าที่รายหนึ่งของยาฮูเปิดเผยว่า บทบาทที่ยาฮูสามารถทำเพื่อช่วยเหลือโลกได้ก็คือ การกระตุ้นให้ผู้บริโภคเปลี่ยนพฤติกรรม ซึ่งจะช่วยลดการเปลี่ยนแปลงให้ช้าลงได้บ้างไม่มากก็น้อย โดยปัจจุบัน ยาฮูมีผู้ใช้บริการทั่วโลกประมาณเดือนละ 500 ล้านคน ดังนั้น หากทุกคนช่วยกันก็เชื่อว่าจะทำให้ลดการสูญเสียที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตลงได้บ้าง

สำหรับแผนการในการช่วยรักษาธรรมชาติที่หน่วยงานภายในของยาฮูริเริ่มนั้น มีตั้งแต่ การลดใช้พลังงานภายในออฟฟิศ และการสนับสนุนให้พนักงานใช้ระบบขนส่งมวลชนมาทำงาน นอกจากนั้นยังเปลี่ยนหลอดไฟบนป้ายโฆษณาของบริษัทที่ให้แสงสว่างมากเกินความจำเป็นมาเป็นหลอดประหยัดพลังงานด้วย

นอกจากนั้น ในส่วนของการปฏิบัติงาน ยาฮูพบว่าศูนย์ข้อมูล ซึ่งประกอบด้วยเซิร์ฟเวอร์นับแสนตัว เป็นจุดที่ต้องใช้พลังงานไฟฟ้ามาหล่อเลี้ยงมากที่สุด เพื่อให้ระบบสามารถรองรับบริการแก่ผู้บริโภคได้ ทั้งอีเมล ภาพถ่าย วิดีโอ บริษัทจึงมีการใช้พลังงานทดแทน เช่น กระแสไฟฟ้าพลังน้ำ และระบบควบคุมความเย็นมารักษาอุณหภูมิห้องเซิร์ฟเวอร์อีกทางหนึ่ง

นอกจากนั้น ยาฮูยังได้จัดการแข่งขันที่น่าสนใจขึ้นงานหนึ่ง โดยเปิดให้ผู้ใช้บริการของยาฮูในสหรัฐอเมริกาเข้ามาเขียนข้อความว่าพวกเขาจะร่วมเป็นส่วนหนึ่งในกิจกรรมรณรงค์รักษาสิ่งแวดล้อมโลกได้อย่างไร หรือมีวิธีใดบ้างที่จะช่วยลดภาวะโลกร้อน ซึ่งเมืองใดที่มีผู้เข้ามาโพสต์ข้อความไว้มากที่สุด บริษัทจะบริจาครถแท็กซี่ ฟอร์ด เอสเคป ที่ใช้พลังงานทางเลือกจำนวน 10 คันให้เมืองนั้น ๆ ทันที

กิจกรรมอื่น ๆ ที่ช่วยสนับสนุนการลดภาวะโลกร้อนของยาฮูมีอีกมากมาย เช่น การเปิดตัวแคมเปญแจกรถแท็กซี่พลังงานทางเลือกที่ไทม์สแควร์ นิวยอร์กจำนวน 10 คัน โดยมีดารานักแสดงชื่อดัง แมตต์ ดิลลอน (Matt Dillon) มาร่วมงานด้วย และผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรม 150,000 คนแรกจะได้รับปลอดไฟฟลูออเรสเซนต์ฟรีหนึ่งชิ้น

สำหรับโครงการยาฮูกรีนได้เริ่มต้นปฏิบัติการแล้วในสหรัฐอเมริกา และจะขยายออกไปยังภูมิภาคอื่น ๆ ของโลกต่อไป

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 15 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 15, 2007, 12:31:26 AM

โลกร้อน... ความรับผิดชอบของธุรกิจ จากกระแสสังคมสู่แนวปฏิบัติ

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/prachachart/csr01140550p1.jpg)

เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2550 ที่ผ่านมาเมื่อกรุงเทพมหานครรณรงค์เรื่องลดภาวะโลกร้อนผ่านโครงการ "หยุดเพิ่มความร้อนใส่กรุงเทพมหานคร" นอกจากจะประกาศปฏิญญาร่วมกันระหว่างภาครัฐและเอกชนกว่า 33 องค์กรที่สำนักงานสหประชาชาติ (ยูเอ็น) ยังมีการเริ่มต้นการสร้างความตระหนักเรื่องภาวะโลกร้อนให้กับคนกรุงเทพฯ ให้ช่วยกันงดใช้ไฟฟ้าในช่วงระหว่างเวลา 19.00-19.15 น. เป็นเวลา 15 นาที และประกาศว่าจะจัดกิจกรรมเช่นนี้ไปตลอด โดยจะจัดกิจกรรมรณรงค์ขึ้นทุกวันที่ 9 ของทุกเดือน

ประเด็นเรื่อง "โลกร้อน" กำลังถูกจุดพลุในสังคมไทย จึงมีองค์กรธุรกิจไม่น้อยที่สนใจจะแสดงความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร (CSR : Corporate Social Responsibility) ผ่านประเด็นดังกล่าว

โลกร้อนประเด็นร้อนในภูมิภาค

หนึ่งในนั้นคือ "ไพร้ซวอเตอร์เฮาส์คูเปอร์ส" ที่ในปีนี้ไม่เพียงจะหันมาทำเรื่อง CSR แบบเป็นจริงเป็นจังมากยิ่งขึ้น ในเวลาเดียวกันยังเลือกประเด็นทางสังคมที่กำลังได้รับความสนใจสูงสุดขึ้นมาทำ

"สุดวิณ ปัญญวงศ์ขันติ" หุ้นส่วนสายงานตรวจสอบบัญชี บริษัท ไพร้ซวอเตอร์เฮาส์คูเปอร์ส เอบีเอเอส จำกัด ในฐานะผู้รับผิดชอบด้าน CSR กล่าวว่า "ในปีนี้ภาวะโลกร้อนเป็นประเด็นสำคัญโดยจะมีการทำงานร่วมกันระหว่างเครือข่ายของบริษัทกว่า 7-8 ประเทศในภูมิภาค โดยอยู่ในระหว่างการหารือถึงกระบวนการและวิธีการทำงาน โดยขณะนี้อยู่ในระหว่างการ

ศึกษาในประเด็นนี้เพื่อพิจารณาถึงปัจจัย โดยจะดูประเด็นในเรื่องใกล้ๆ ตัวขึ้นมาพิจารณาในการคัดเลือกกิจกรรม CSR ที่จะมาดำเนินการ โดยจะมองทั้ง 2 ส่วน คือการลดพลังงานในออฟฟิศ เดิมเราอาจมองการประหยัดพลังงานเป็นการลดต้นทุนเรื่องค่าใช้จ่าย แต่วันนี้เราอาจจะมามองกันว่าต้องพยายามปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อทำให้เกิดการใช้พลังงานลดลงเพื่อลดปัญหาภาวะโลกร้อน ขณะเดียวกันอาจจะมีกิจกรรมเพื่อสังคมภายนอกในเรื่องการสร้างความตระหนัก ให้กับผู้คนในสังคม หรืออาจจะออกมาในรูปแบบการให้การสนับสนุนกลุ่มองค์กรที่ทำงานทางด้านนี้"

โจทย์จึงน่าสนใจที่ว่าจำเป็นหรือไม่ที่ธุรกิจจำเป็นจะต้องเลือกประเด็นร้อนๆ เช่นนี้ในการทำ CSR และธุรกิจจะทำอย่างไรจึงจะเหมาะสม !!

ทำในแบบฉบับไทย

"สุทธิชัย เอี่ยมเจริญยิ่ง" ประธานเครือข่ายธุรกิจเพื่อสังคมและสิ่งแวดล้อม กล่าวว่า ประเด็นที่สำคัญว่าธุรกิจจะทำอย่างไร จึงจะช่วยลดปัญหาภาวะโลกร้อนนั้น อาจจะต้องมองประยุกต์ให้เข้ากับแนวปฏิบัติในแบบไทย อย่างเช่นมีฟาร์มเลี้ยงหมูแห่งหนึ่งที่นำเอาของเสียมาผลิตเป็นไบโอก๊าซ เพื่อช่วยลดการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์สู่ชั้นบรรยากาศ ซึ่งเป็นเรื่องที่ต้องมาระดมสมองกัน มีตัวอย่างการลดภาวะโลกร้อนในแนวปฏิบัติของธุรกิจในอังกฤษที่มีการตั้ง KPI ในการลดการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ แต่สำหรับไทยนั้นอาจจะเป็นเรื่องยาก เพราะแค่การวัดการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ในทุกการดำเนินกิจกรรมของบริษัทก็เป็นเรื่องที่อาจจะไม่มีหน่วยงานที่ทำ อย่างไรก็ตามในเบื้องต้นสิ่งสำคัญที่องค์กรธุรกิจจะแสดงความรับผิดชอบในเรื่องนี้ได้ น่าจะเริ่มต้นจากกระบวน การภายในองค์กร อย่างการลดการใช้พลังงาน การรีไซเคิล เพราะไม่เพียงจะเป็นการลดค่าใช้จ่ายของบริษัทในเวลาเดียวกันยังจะช่วยลดปัญหาภาวะโลกร้อนได้ด้วย

"พิมพร ศิริวรรณ" กรรมการผู้จัดการ บริษัทมายแบรนด์ เอเยนซี่ที่ปรึกษาด้าน CSR ให้ความเห็นไว้ว่า ในต่างประเทศมีแนวปฏิบัติเรื่องการลดภาวะโลกร้อนไว้ว่า วิธีที่ภาคธุรกิจจะมีส่วนลดปริมาณก๊าซเรือนกระจก คือมีแผนงานและขั้นตอนและเป้าหมายที่ชัดเจนในเรื่องนี้ ให้ความรู้ความเข้าใจกับพนักงงาน คู่ค้า ถึงผลกระทบที่จะเกิดขึ้น และร่วมกันลดผลกระทบ ที่สำคัญต้องมีการพัฒนา ปรับปรุง การใช้พลังงานในอาคาร ในที่ทำงาน และนอกอาคารอย่างมีประสิทธิภาพ ทั้งนี้อาจจะประกาศเป็นนโยบายในเรื่องนี้ มีการให้รางวัลพนักงาน หรือฝ่ายที่ทำสำเร็จ เพื่อสร้างแรงจูงใจให้กับทุกคนในการมีส่วนร่วม

ไม่ใช่แค่ไฟไหม้ฟาง

"ในการทำ CSR เรื่องนี้สิ่งสำคัญก็คือต้องทำทั้งวงจรการผลิต การจะทำแต่รณรงค์กับสังคมภายนอกอาจจะเป็นเรื่องระยะสั้นเกินไป ขณะที่คุณพยายามบอกคนข้างนอก ตัวเองก็ต้องแสดงให้เห็นเป็นตัวอย่าง อย่างกรณีการรณรงค์ของกรุงเทพมหานครนั้น ไม่ควรจบแต่การรณรงค์และบอกว่าประชาชนต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ทางกรุงเทพมหานครเองต้องแสดงให้เห็นเป็นตัวอย่างว่าจริงจังอย่างไร ผลในระยะยาวจึงจะเกิดขึ้น ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นเพียงไฟไหม้ฟาง"

การดำเนินกิจกรรม CSR เกี่ยวกับปัญหาโลกร้อนจึงอาจจะต้องเริ่มที่กำหนดวิสัยทัศน์และกำหนดเป้าหมายให้ชัดเจน โดยเริ่มตั้งแต่มองว่าองค์กรสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงใดๆ ได้บ้าง ซึ่งในบ้างครั้งอาจจะต้องมีนวัตกรรมใหม่เข้ามาเกี่ยวข้อง

มีกรณีศึกษาขององค์กรในต่างประเทศ อาทิ บริษัท อินเตอร์เฟด จำกัด ซึ่งเป็นโรงงานผลิตพรม ยอมลงทุนทางด้านเทคโนโลยีการผลิต โดยยังคงรักษามาตรฐานคุณภาพของสินค้า มีการนำวัสดุที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมาใช้ในโรงงาน มีการนำเสนอบริการ ติดตั้งและดูแลรักษาพรมให้ลูกค้า เพื่อให้พรมที่ลูกค้าซื้อไปมีอายุการใช้งานที่นานขึ้น ทำให้ลดปริมาณขยะของพรมลงได้

เริ่มตั้งแต่วิสัยทัศน์

หรือกรณีของ "ฮอนด้า" พิมพรเล่าว่า ตัวอย่างการทำ CSR เรื่องสิ่งแวดล้อมของฮอนด้า นั้นชัดเจน โดยเริ่มตั้งแต่การกำหนดวิสัยทัศน์ มีการประกาศ environment statement อย่างชัดเจน โดยมีการกำหนดว่าจะลดการปล่อยก๊าซสู่ชั้นบรรยากาศลงเรื่อยๆ จนกระทั่งเหลือเป็น 0 ในที่สุด โดยมองตั้งแต่ว่าจะทำให้ผลิตภัณท์ช่วยลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมได้อย่างไร เช่น การใช้พลังงานทดแทน หรือการลงทุนมหาศาลในการนำนวัตกรรมใหม่อย่างโซลาร์เซลล์มาใช้จริงในโรงงาน รวมไปถึงการทำกิจกรรมรณรงค์เรื่องสิ่งแวดล้อมภายนอก

ล่าสุดมีการประกาศ "ศูนย์บริการรักษ์สิ่งแวดล้อม" (Green Dealer) จากจุดเริ่มต้นในปี 2543 ที่เข้าร่วมสัมมนาและรับนโยบายสถานประกอบการลดมลพิษทางอากาศและเสียง โดยได้รับการประเมินและแต่งตั้งเป็นคลินิกไอเสียมาตรฐานดีเด่น ก่อนที่ปี 2549-2550 เอ.พี.ฮอนด้าได้เข้าปรับปรุงยกระดับศูนย์ผู้จำหน่ายทั้งสถาน

ที่และอุปกรณ์ต่างๆ ที่ตอบสนองการรักษาสิ่งแวดล้อม โดยวางนโยบายขยายผลให้สถาน ประกอบการเน้นการบริการที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม ทั้งทางตรงและทางอ้อม โดยมุ่งควบคุมมลพิษทางน้ำที่เกิดจากการล้างรถ มลพิษทางอากาศที่เกิดจากการทดสอบรถยนต์ มลพิษทางเสียงที่เกิดจากการทำงานของปั๊มลม การจัดการขยะและของเสียอันตรายที่ไม่เหมาะสม ฯลฯ ภายใต้หลักการในการไม่เป็นผู้ก่อมลพิษสู่สิ่งแวดล้อมและมีวิธีการควบคุม จัดการ การบริการซ่อมบำรุงรถไม่ให้เกิดปัญหาต่อสิ่งแวดล้อม

ข้อดี-ข้อเสียเมื่อจับประเด็นร้อน

อย่างไรก็ตามการตามกระแสนั้นไม่ใช่มีแต่เรื่องดีเสมอไป นายอนันตชัย ยูรประถม นักวิชาการด้าน CSR จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ตั้งข้อสังเกตว่า การที่องค์กรธุรกิจทำ CSR ในประเด็นที่กำลังเป็นที่สนใจของสังคมในระยะเวลานั้น ข้อดีก็คือโครงการเพื่อสังคมจะได้รับความสนใจและทำให้มีความชัดเจนว่าองค์กรนั้นมีความห่วงใยต่อสังคมด้วยการแสดงความรับผิดชอบในประเด็นที่สังคมต้องการ

ขณะเดียวกันข้อควรระวังก็คือการเลือกประเด็นทางสังคมที่ได้รับความสนใจในขณะนั้นอาจจะซ้ำกับสิ่งที่หลายองค์กรทำและทำให้เกิดข้อเปรียบเทียบว่าองค์กรไหนทำดีกว่าองค์กรไหน หรือใครจริงใจที่จะช่วยสังคมหรือไม่จริงใจ โดยเฉพาะในองค์กรที่ไม่ได้ทำเพื่อสังคมอย่างสม่ำเสมออาจจะได้รับการตั้งคำถามถึงความจริงใจในลักษณะนี้

การเกาะกระแสประเด็นร้อนในสังคมจึงอาจไม่แตกต่างจากหลักการในการดำเนินกิจกรรม CSR กับประเด็นทางสังคมอื่นๆ ที่ท้ายที่สุดต้องมองการวางแนวปฏิบัติที่ชัดเจนในการลดผลกระทบจากทั้งภายในและภายนอกองค์กร เพื่อนำไปสู่ความยั่งยืนของทั้งองค์กรและสังคม !!

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 15 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 15, 2007, 12:33:49 AM

สารพัดวิธีหยุดโลกร้อน www.epa.gov

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/prachachart/csr04140550p1.jpg)

หน่วยงานด้านการพิทักษ์สิ่งแวดล้อมของสหรัฐอเมริกา United State Environment Protection Agency หรือ EPA ซึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นหน่วยงานด้านสิ่งแวดล้อมที่มีความเข้มแข็ง เข้มงวด และน่าเชื่อถือมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ได้ประกาศวิสัยทัศน์ที่จะขับเคลื่อนช่วยปกป้องสิ่งแวดล้อมและปกป้องสุขภาพของมนุษย์ โดยเฉพาะชาวเมริกัน โดยงานหลักคือ ศึกษา ค้นคว้า วิจัย และประเมินผล รวมถึงพัฒนากำหนดมาตรฐานทางสิ่งแวดล้อมระดับชาติ

ความน่าสนใจของเว็บนี้อยู่ที่ข้อมูลด้านสิ่งแวดล้อมอย่างครบถ้วน ซึ่งสามารถเชื่อม link ไปยังเรื่องต่างๆ ที่เว็บไซต์ของ EPA ในส่วนของ climate change นั้นได้ให้แนวทางในการใช้ชีวิตประจำวันเพื่อช่วยโลกของเรา ทั้งที่บ้าน ที่โรงเรียน บนท้องถนน ที่ทำงาน ซึ่งคนที่บอกว่าห่วงโลกร้อนสามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน

ที่บ้าน ว่ากันว่าการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย จะนำไปสู่การลดก๊าซเรือนกระจกได้อย่างมาก แถมยังประหยัดเงินด้วย โดยอาจจะเริ่มจากการเปลี่ยนหลอดไฟอย่างน้อย 5 หลอด ให้เป็นหลอดประหยัดไฟ ทุกครั้งที่จะซื้อหรือเปลี่ยนเครื่องใช้ไฟฟ้า ก็ควรซื้อสินค้าประหยัดไฟ ใครจะมีสัดส่วนสินค้าประเภทนี้มากกว่า 50% ขึ้นไป ออกแบบให้บ้านใช้พลังงานที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม อาทิ ใช้พลังแสงอาทิตย์ ในแต่ละวันก็ควรเอาจริงเอาจังกับการ reduce reuse และ recycle โดยสามารถลดปริมาณขยะ การหาวิธีนำผลิตภัณฑ์ต่างๆ มาใช้ใหม่ การเลือกผลิตภัณฑ์ที่มีหีบห่อ หรือผลิตจากวัตถุดิบที่รีไซเคิลได้ ฯลฯ

ที่โรงเรียน ทั้งเด็กนักเรียน ครู และผู้บริหารโรงเรียน สามารถช่วยได้มากทีเดียว โดยระดับนักเรียนนั้นอาจเริ่มจากการบูรณาการเรื่องวิทยาศาสตร์สู่การใช้ชีวิตประจำวัน ให้เด็กได้รู้จักธรรมชาติ การเปลี่ยนแปลงของอากาศ และรู้วิธีที่จะช่วยลดผลกระทบ ซึ่งที่เว็บไซต์นี้ได้มีการใช้การ์ตูนแอนิเมชั่นเล่าเรื่องราวของโลกร้อนให้เด็กๆ ได้เข้าใจ และยังมีเกมให้เล่นไปเรียนรู้ไป นอกจากนี้ยังมีแบบทดสอบความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงอากาศโลกด้วย สำหรับเด็กโตนั้น ควรจะมีการ

บูรณาการเรื่องการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศเข้าสู่ห้องเรียน ให้เด็กมัธยมได้ร่วมกันค้นหา ว่าตัวเขา เพื่อนเขา และโรงเรียน มีส่วนช่วยสร้างผลกระทบ และให้ช่วยกันคิด ศึกษา หาวิธีลดผลกระทบ ด้านครูและผู้บริหารโรงเรียนก็อาจจะทำหลักสูตร ซึ่งที่เว็บนี้ก็มีตัวอย่างและเครื่องมือที่ครูอาจจะนำไปปรับใช้ได้

ที่ทำงาน วิธีง่าย ก็อาจจะเริ่มจากการใช้เครื่องปรับอากาศ และเครื่องใช้ รู้จักปิดเครื่องใช้ไฟฟ้าเมื่อเลิกใช้แล้ว ก็ควรจะเอาจริงเอาจังกับการ reduce reuse recycle

บนท้องถนน ควรเลือกยานยนต์ประหยัดพลังงาน มลพิษต่ำ หมั่นเช็กรถอยู่เสมอ ไม่เหยียบคันเร่งหนักเกินไป ไม่บรรทุกของหนักโดยไม่จำเป็น เปลี่ยนไปใช้รถขนส่งมวลชนบ้าง เพราะการจอดรถไว้สัปดาห์ละ 2 วัน จะสามารถลดก๊าซเรือนกระจกได้ 1,600 ปอนด์

ภาคธุรกิจนั้นจะมีบทบาทสำคัญในการช่วยลดผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม โดย EPA ระบุว่า ประมาณ 30% ภาคธุรกิจของสหรัฐ

อเมริกา เป็นผู้สร้างก๊าซเรือนกระจก ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่ภาคธุรกิจจะต้องช่วยโลก โดยทุกองค์กรควรมีรูปธรรมการปฏิบัติที่ชัดเจน จริงจัง ในการลดมลพิษ การดูแลสิ่งแวดล้อม การเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการทำงาน ซึ่งที่ผ่านมาได้มีตัวอย่างที่เห็นชัดเจนแล้วว่าบริษัทที่ให้ความสำคัญในเรื่องสิ่งแวดล้อม ยอมลงทุนทาง เทคโนโลยี หาเครื่องมือเครื่องจักรที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมาใช้ในการทำงาน ก็ยังมีผลประกอบการดี บางแห่งมีกำไรมากขึ้นด้วยซ้ำ

สนใจสามารถเข้าไปหาข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่เว็บ www.epa.gov

จาก : คอลัมน์ up date กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 15 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 15, 2007, 12:36:29 AM

ความจริงจากแม่แจ่ม โลกร้อนเรื่อง...ใกล้ตัว

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/prachachart/csr03140550p1.jpg)

ขณะที่ปัญหาโลกร้อนสำหรับใครหลายคนอาจจะเป็นเรื่องไกลตัว ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งที่ อ.แม่แจ่ม ทางตอนเหนือ จ.เชียงใหม่ กำลังเผชิญหน้ากับปัญหานี้ จึงได้เริ่มลงมือปรับเปลี่ยนวิถีการผลิต และวิถีชีวิตของตนเอง เพื่อจัดการลดผลกระทบจากปัญหาโลกร้อนต่อชุมชนของพวกเขาด้วยตัวเอง

ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา อำเภอแม่แจ่มได้ประสบกับปัญหาน้ำท่วมและดินถล่ม ที่คร่าชีวิตและทรัพย์สินของผู้คนครั้งใหญ่ๆ ถึงสองครั้งสองคราด้วยกัน แม้ปัญหาและความเสียหายจะไม่หนักเท่าพื้นที่อื่นๆ เช่น กรณีน้ำก้อ น้ำชุน ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ เมื่อปี 2544 และหลายอำเภอในอุตรดิตถ์เมื่อปีที่ผ่านมา แต่ชาวแม่แจ่มก็ตระหนักและตื่นตัวว่าปัญหาเหล่านี้จะต้องเพิ่มความรุนแรงขึ้นในอนาคต หากพวกเขายังเพิกเฉยกับมัน

"ในอำเภอแม่แจ่มของเรา มีหลายพื้นที่ที่เป็นพื้นที่สีแดงที่กรมทรัพยากรธรณีจับตาดูเป็นพิเศษ เกี่ยวกับปัญหาน้ำท่วมและดินถล่ม ชาวบ้านก็กังวลกันมาก เรากำลังปรึกษากันถึงเรื่องการสร้างระบบเตือนภัย เพื่อการอพยพที่ทันท่วงที ตลอดจนถึงการโยกย้ายหมู่บ้านหรือหลังคาเรือนที่อยู่ในพื้นที่อันตรายเหล่านั้นออกมาก่อนที่จะสายเกินไป" อาจารย์อุทิศ สมบัติ ผู้นำชุมชนและประธานเครือข่ายลุ่มแม่น้ำแม่แจ่มกล่าว

ความกังวลของชาวบ้านมีเหตุผลสนับสนุนโดยอาจารย์ศุภกร ชินวัณโณ หัวหน้าทีมวิจัยผลกระทบปัญหาโลกร้อนต่อแหล่งน้ำในประเทศไทยและประเทศลุ่มน้ำโขงตอนล่าง (ลาว เขมร และเวียดนาม) แห่งสถาบัน Southeast Asia START Regional Center จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวจากข้อสรุปการศึกษาครั้งล่าสุดว่า การเปลี่ยนแปลงทางภูมิอากาศจะมีผลต่อการมีฝนตกที่หนักขึ้นแต่ละครั้งในฤดูฝน และฤดูร้อนจะร้อนขึ้นและยาวขึ้น ในขณะที่ฤดูหนาวจะสั้นลง

"การที่เราจะมีปริมาณน้ำฝนเพิ่มขึ้นในแต่ละครั้ง จะทำให้ดินไม่สามารถอุ้มน้ำได้หมด ดินที่หนักไปด้วยน้ำจะทลายลงมา พื้นที่ที่เป็นภูเขาสูงทางภาคเหนือของไทยจะเจอกับปัญหาน้ำท่วม ฉับพลัน และดินถล่มมากขึ้น ในอนาคตอันใกล้นี้แน่นอน รัฐบาลและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องเริ่มคิดมาตรการการป้องกันอย่างเป็นรูปธรรม เพื่อป้องกันการสูญเสียชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนอย่างเร่งด่วน" อาจารย์ศุภกรกล่าว

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/prachachart/csr03140550p2.jpg)

ผู้ได้รับผลกระทบต่อวิถีชีวิตกลุ่มแรกๆ จากภาวะโลกร้อนคือ คนจน !!

อุดม ลิขิตวรรณวุฒิ ผู้ประสานงานอาวุโสภาคเหนือของมูลนิธิรักษ์ไทย ที่ติดตามทำงานกับชุมชนชาวบ้านเพื่อพยายามลดผลกระทบของปัญหานี้ กล่าวว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการช่วยชาวบ้านจัดการรับมือกับปัญหา

"คนจนจะเดือดร้อนก่อนใคร ถ้าโลกร้อนไม่มีน้ำ คนจนจะไม่มีปัญญาแข่งซื้อปั๊มน้ำ ถ้าโลกร้อนทำให้ปลาลดลงจากทะเลแถบชายฝั่ง คนจนที่มีได้แค่เรือเล็กก็จะไม่สามารถจับปลาได้อีกต่อไป เราทำงานกับชาวบ้านมานานจึงรู้ว่านี่คือปัญหาเร่งด่วนที่เราต้องทำในการรับมือกับภาวะโลกร้อน" อุดมกล่าว

ประสบการณ์การสูญเสียโดยตรง ทำให้ชาวแม่แจ่มไม่รอให้รัฐบาลเริ่มต้น แต่ได้พยายามคิดมาตรการของตัวเองในศักยภาพที่ชาวบ้านประกาศตัวจะปกป้องรักษาป่าต้นน้ำของลำน้ำแม่แจ่มเมื่อเดือนที่ผ่านมา ถือเป็นปฐมฤกษ์ของการที่ชาวบ้านประกาศตัวจะปกป้องรักษาป่าต้นน้ำของลำน้ำแม่แจ่มอย่างจริงจัง โดยการรวบรวมผืนป่าในพื้นที่ตำบลต่างๆ ได้มากถึง 70,000 ไร่ เพื่อถวายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเนื่องในวโรกาสฉลองหกทศวรรษแห่งการครองราชย์ในปีที่แล้ว และ 80 ปี แห่งการเฉลิมพระชนมพรรษาในปีนี้

"เรารู้ว่าปัญหาน้ำท่วมและดินถล่มจะไม่หยุดไปง่ายๆ ตราบเท่าที่อากาศยังแปรปรวนมากขึ้นทุกทีแบบนี้" พ่ออินคำ นิปุณะ ผู้อาวุโสแห่งอำเภอแม่แจ่มกล่าว "เดี๋ยวนี้หน้าหนาว ไม่หนาวมากเท่าเมื่อก่อน หน้าแล้งก็แล้งนานขึ้น หน้าฝนฝนก็ตกหนักขึ้น ต่างประเทศเขาว่าอากาศมันจะร้อนขึ้นไปเรื่อยๆ พ่อก็เห็นว่าน่าจะจริงอย่างที่เขาว่าล่ะนะ บ้านเราตอนนี้ก็รู้สึกได้แล้ว"

ความรู้ของชาวบ้านว่าป่าช่วยชะลอความรุนแรงของปัญหาน้ำท่วมฉับพลัน และดินถล่ม ไม่ได้เกิดขึ้นลอยๆ แต่มาจากประสบการณ์ที่สั่งสมมายาวนาน จากการสังเกตพื้นที่ป่าไม้ที่ลดลง ซึ่งเกิดขึ้นตรงข้ามกับดินตะกอนที่เพิ่มขึ้นในน้ำแม่แจ่ม จนปัจจุบันทั้งลำน้ำตื้นเขินขึ้นทุกๆ ปี จนแม้ในช่วงเริ่มต้นฤดูแล้งเท่านั้นเด็กๆ ยังสามารถลงไปเดินลุยน้ำที่มีระดับแค่เข่าเล่น

อำเภอแม่แจ่มมีลักษณะภูมิประเทศคล้ายกับหลายพื้นที่อื่นๆ ในภาคเหนือของไทย ที่เต็มไปด้วยภูเขาสูงปกคลุมด้วยป่าไม้ และมีพื้นที่ราบสำหรับการเกษตรน้อย พ่ออินคำยังจำได้ดีถึงสมัยที่ตัวเองเป็นเด็กเมื่อ 70 ปีก่อน ผู้ใหญ่หลายคนในหมู่บ้านเป็นลูกจ้างบริษัททำไม้อังกฤษ พ่อหลวงเล่าว่าชอบไปเล่นแถวๆ ริมน้ำ และได้เห็นท่อนซุงที่ถูกตัดใหม่ๆ ผูกเป็นแพลอยลงตามแม่น้ำไปที่โรงเลื่อยข้างล่าง

"เมื่อก่อนไม่รู้ว่าความอุดมสมบูรณ์ของป่ากับน้ำท่ามันจะสัมพันธ์กันมากแบบนี้ ป่าหาย น้ำแห้ง มีแต่ตะกอนในลำน้ำ ตอนนี้เรารู้แล้ว และก็หวังว่าจะยังไม่สายเกินไปที่เราจะกลับมาดูแลป่า ขุนน้ำที่เหลืออยู่อย่างจริงจัง" พ่ออินคำกล่าวในพิธีสืบชะตาแม่น้ำแจ่มเมื่อเร็วๆ นี้

ความรับรู้ผลกระทบของการหายไปของพื้นที่ป่า ต่อแม่น้ำลำธาร และอากาศที่ร้อนขึ้น ได้ทำให้ชาวแม่แจ่มที่มีพ่ออินคำเป็นผู้นำที่สำคัญคนหนึ่ง ได้ร่วมกันกับชาวบ้านปกากญอที่หมู่บ้านวัดจันทร์ ต่อต้านโครงการทำไม้ขององค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ เมื่อปี 2535-2536 ป่าสนบ้านวัดจันทร์ที่อยู่ทางตอนเหนือสุดของอำเภอแม่แจ่ม ถือเป็นป่าสมบูรณ์ที่รอดพ้นจากการทำไม้ในสมัยที่กรมป่าไม้ยังให้สัมปทานป่ากับบริษัทอังกฤษในยุคต้นศตวรรษที่ผ่านมา ที่ต่อเนื่องด้วยบริษัททำไม้จังหวัดและสัมปทานเอกชนรายอื่นๆ จนกระทั่งรัฐบาลประกาศยกเลิกสัมปทานป่าไม้ทั่วประเทศเมื่อปี 2532

ชัยชนะร่วมกันของขบวนการชาวบ้านและกลุ่มสิ่งแวดล้อม การปกป้องผืนป่าวัดจันทร์ เป็นบทเรียนสำคัญและเป็นกำลังใจให้ชาวบ้านรักษาป่าไม้ที่เหลืออยู่เพิ่มขึ้นอีก

"การถวายป่าให้ในหลวง 70,000 ไร่ รวมถึงป่าสนบ้านวัดจันทร์ที่ชาวบ้านรักษาไว้ได้ เป็นเสมือนสัญลักษณ์คำปฏิญาณของชาวบ้านต่อบุคคลที่สูงสุดในแผ่นดินว่า ชาวบ้านจะรักป่าเหล่านี้ไว้เป็นสมบัติของแผ่นดิน" อาจารย์วีรพล ประเสริฐสุข ผู้นำชาวบ้านอีกคนหนึ่งกล่าว "พวกเราได้ช่วยกันกับชาวบ้านวาดแผนที่ขอบเขตป่าอนุรักษ์ ที่กันออกจากป่าใช้สอย โดยวิธีง่ายๆ เพื่อเป็นหลักฐานบันทึกว่าป่าเหล่านี้ชาวบ้านจะรักษาไม่ให้มีใครก้าวล่วงไปทำลาย ผู้ละเมิดต้องถูกลงโทษอย่างหนักจากกฎเกณฑ์ที่ชาวบ้านร่วมกันตั้งขึ้น และจากกฎหมายบ้านเมืองด้วย"

ชาวบ้านบางกลุ่มยังทำมากไปกว่านั้นเพื่อลดผลกระทบของภาวะโลกร้อน สุดจา ลิขิตเบญจกุล แห่งบ้านแม่ละอุป ในอำเภอแม่แจ่ม เล่าว่า ที่เปลี่ยนจากการใช้น้ำมันดีเซลมาใช้พลังน้ำจากเขื่อนขนาดเล็กที่ชาวบ้านได้รับการสนับสนุนเงินทุนจาก United Nations Development Program (UNDP) จำนวนเริ่มต้น 430,000 บาท ในการก่อสร้างและซื้ออุปกรณ์

นอกจากนั้น แกลบที่ได้จากการสีข้าว ยังได้เอามาทำอิฐบล็อกสำหรับการก่อสร้างที่นอกเหนือจากการสร้างรายได้เสริมให้ชาวแม่ละอุปแล้ว ยังทดแทนการตัดไม้เพื่อการก่อสร้างอีกด้วย

สุดท้ายปัญหาการตื้นเขินของลำน้ำแม่แจ่มที่เป็นต้นน้ำของลำน้ำปิง สาขาที่สำคัญของแม่น้ำเจ้าพระยา ยังคงอยู่ที่การมีฝายหลวง ซึ่งเป็นฝายคอนกรีตขนาดใหญ่ที่ก่อสร้างเมื่อสามสิบปีก่อนโดยกรมชลประทาน ชาวบ้านอยากทุบฝายทิ้ง แล้วหันกลับมาใช้ฝายไม้ธรรมชาติแบบดั้งเดิมของภาคเหนือที่ไม่กักตะกอน แต่ปล่อยให้ตะกอนไหลลงไปตามแม่น้ำ ไม่ทำให้ลำน้ำตื้นเขิน

นี่เป็นความพยายามของชาวบ้านเล็กๆ กลุ่มหนึ่งที่มุ่งมั่นกับการจัดการปัญหานี้ด้วยภูมิปัญญาของตัวเอง เป็นการทำงานอย่างจริงจังมากไปกว่าองค์กรจำนวนไม่น้อยที่เป็นต้นเหตุของปัญหาแต่ยังเพิกเฉยและทำเป็นทองไม่รู้ร้อน !!

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 15 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 16, 2007, 12:35:19 AM

นักวิจัยดีเด่นเผย “โลกร้อน” ไม่ทำน้ำล้นอ่าวไทย แจงเชื่อข้อมูลฝรั่งอาจเสียงบฯ

(http://pics.manager.co.th/Images/550000006169802.JPEG)
ชายฝั่งอ่าวไทยประสบปัญหาน้ำทะเลกัดเซาะมากกว่า หาใช่เพราะอิทธิพลจากน้ำแข็งขั้วโลกละลาย

นักวิจัยดีเด่นชี้ “โลกร้อน” ไม่ทำให้ระดับน้ำทะเลในอ่าวไทยเพิ่มขึ้น เพราะไม่ได้อยู่ใกล้แหล่งน้ำแข็ง แจงออกมาเตือนหวั่นไทยถูกฝรั่งต้มให้เสียงบประมาณป้องกันแนวชายฝั่งแบบไม่ถูกจุด พร้อมทั้งระบุแนวชายฝั่งของไทยถูกกัดเซาะเพราะขาดตะกอนทราย-แผ่นดินทรุดจากการสูบน้ำบาดาล

ศ.ดร.สุภัทร์ วงศ์วิเศษสมใจ นักวิจัยดีเด่นแห่งชาติประจำปี 2543 กล่าวว่าปัญหาภาวะ “โลกร้อน” ไม่ได้ส่งผลให้ระดับน้ำทะเลในอ่าวไทยสูงขึ้น แต่มีข้อมูลที่ระบุระดับน้ำในอ่าวไทยลดลงหรืออาจคงที่ และที่ออกมาให้ข้อมูลนี้เพราะเกรงว่าทั้งไทยและชาวต่างชาติ จะเสียงบประมาณเตรียมรับปัญหาระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น

ทั้งนี้ สาเหตุที่แท้จริงของน้ำท่วมตามแนวชายฝั่งนั้น เกิดจากการขาดแคลนตะกอนทรายที่แม่น้ำต่างๆ พัดพามา และการทรุดตัวของแผ่นดินเนื่องจากการสูบน้ำบาดาล ดังนั้นจึงควรแก้ปัญหาให้ถูกจุด

(http://pics.manager.co.th/Images/550000006169803.JPEG)
น้ำแข็งขั้วโลกละลายมีผลถึงชายฝั่งทะเลในประเทศเขตทางซีกโลกเหนือ โดยนักวิจัยไทยเชื่อว่าไม่มีผลถึงประเทศในแถบเส้นศูนย์สูตร

ทั้งนี้ ศ.ดร.สุภัทร์ ซึ่งศึกษาทางด้านวิศวกรรมแหล่งน้ำมากว่า 40 ปีได้ยกข้อมูลการวิจัยของนักวิจัยจากหลายแหล่งที่ระบุว่าระดับน้ำทะเลของไทยไม่เพิ่มขึ้น อาทิ นักวิจัยชาวอเมริกันที่ใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ศึกษาการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเลจากการละลายของน้ำแข็ง ซึ่งไทยจัดอยู่ในเขตที่ไม่ได้ผลกระทบจากการละลายของน้ำแข็งเนื่องจากอยู่ไกลจากแหล่งน้ำแข็ง

นอกจากนี้ ยังมีงานวิจัยของอังกฤษที่ใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ของสำนักงานอุตุนิยมวิทยาของประเทศอังกฤษศึกษาการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเลอันเรื่องจากการเพิ่มของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ปีละ 1% เป็นเวลา 75 ปี พบว่าน้ำทะเลในอ่าวไทยจะลดลงตั้งแต่ 0-50 มิลลิเมตร เป็นต้น

ส่วนภาวะโลกร้อนนั้น ศ.ดร.สุภัทร์เชื่อว่าอาจมีผลต่อปัญหาการกัดเซาะดินทรายชายฝั่งของไทย แต่มีผลที่น้อยมาก ขณะที่สาเหตุสำคัญจากการขาดตะกอนทรายและการทรุดตัวของแผ่นดินเป็นปัจจัยสำคัญ โดยในส่วนของการขาดตะกอนทรายนั้นเขาชี้ว่าเกิดจากการสร้างเส้นทางคมนาคมบริเวณชายหาดซึ่งกั้นการไหลของตะกอนทรายที่ไหลลงสู่ชายหาด ซึ่งแก้ไขได้โดยเปิดช่องทางให้ตะกอนเหล่านั้นไหลลงสู่ทะเลได้

ขณะที่ข้อมูลของคณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศ (ไอพีซีซี) ที่ออกมาระบุว่า ระดับน้ำทะเลบริเวณละติจูดสูงจะเพิ่มขึ้นนั้น ศ.ดร.สุภัทร์กล่าวว่าเป็นข้อมูลการทำนายระดับน้ำทะเลที่เนเธอร์แลนด์และอังกฤษ โดยนักวิทยาศาสตร์ของทั้ง 2 ประเทศ ซึ่งเป็นนักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ที่ทำงานให้กับไอพีซีซี แต่ไทยกลับนำข้อมูลดังกล่าวมาใช้ ทั้งนี้ไทยควรศึกษาการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเลด้วยข้อมูลของไทยเอง

(http://pics.manager.co.th/Images/550000006169801.JPEG)
ศ.ดร.สุภัทร์ วงศ์วิเศษสมใจ

ปัจจุบัน ศ.ดร.สุภัทร์เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านน้ำและสิ่งแวดล้อมให้กับบริษัท ทีม คอนซัลติ้ง เอนจิเนียริ่ง แอนด์ แมเนจเมนท์ จำกัด โดยก่อนหน้านี้ได้สอนที่ภาควิชาวิศวกรรมแหล่งน้ำและการจัดการ คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเอเชีย (เอไอที) เป็นเวลากว่า 40 ปี และเกษียณมาเป็นผู้เชียวชาญให้กับบริษัทดังกล่าวได้ 5 ปี

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 16 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 16, 2007, 11:04:31 PM

WWF ฟันธงเหลือเวลาคิดแค่ 5 ปีหากจะแก้ "โลกร้อน"

(http://pics.manager.co.th/Images/550000006255502.JPEG)
หมีขาวสัตว์โลกที่จะไดรับผลกระทบจาก "โลกร้อน" ก่อนใคร

กองทุนสัตว์ป่าโลกเผยรัฐบาลประเทศต่างๆ จำเป็นต้องตัดสินใจครั้งสำคัญ เรื่องปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศภายใน 5 ปี เพื่อรับมือกับความต้องการพลังงานที่คาดว่าจะเพิ่มเป็น 2 เท่าในอีก 50 ปีข้างหน้า

องค์การกองทุนสัตว์ป่าโลกสากล (WWF) ระบุไว้ในรายงานว่าการถ่วงเวลาออกไปอาจจะทำให้โลกต้องเผชิญกับภาวะโลกร้อนขั้นอันตรายภายในเวลาชั่วชีวิตหนึ่ง หรืออาจทำให้ต้องใช้มาตรการที่เข้มงวดยิ่งขึ้นและเสียค่าใช้จ่ายแพงขึ้น ซึ่งอาจสร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงแก่เศรษฐกิจโลกได้

"ปัญหาสำหรับผู้นำและรัฐบาลต่างๆทั่วโลกก็คือ จะควบคุมการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไม่ให้อยู่ในระดับสูงจนเป็นอันตราย โดยไม่กระทบการพัฒนาประเทศและลดระดับมาตรฐานการครองชีพได้อย่างไร" เจมส์ ลีป (James Leape) ผู้อำนวยการ WWF กล่าว

"เรามีเวลาอีกน้อยนิดที่เราจะสามารถเพาะเมล็ดแห่งการเปลี่ยนแปลงได้ และนั่นก็คืออีก 5 ปีข้างหน้า เราไม่สามารถปล่อยเวลาให้สูญเปล่าได้อีก" เขาเสริม

รายงานฉบับนี้ ตั้งเป้าสำหรับอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกภายในปี 2050 ว่าไม่ควรเพิ่มเกิน 2 องศาเซลเซียสจากระดับก่อนยุคอุตสาหกรรม ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่ระดับเพิ่มขึ้น 0.7 องศาเซลเซียสแล้ว นอกจากนั้นรายงานนี้ยังตั้งเป้าตัดลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลง 50%

WWF สนับสนุนรายงานของคณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ (IPCC) จากองค์การสหประชาชาติ ที่ได้เน้นย้ำว่า เราสามารถหลีกเลี่ยงผลกระทบขั้นเลวร้ายที่สุดจากภาวะโลกร้อนได้ด้วยการใช้เทศโนโลยีที่มีอยู่แล้ว ใช้พลังงานทางเลือก และดำเนินมาตรการประหยัดพลังงาน

อย่างไรก็ตาม WWF ระบุว่า การตัดสินใจของฝ่ายเศรษฐกิจและการเมืองยังคง "มีแนวทางที่แตกต่างกันและเป็นอันตราย"

รายงานส่งเสริมวิธีแก้สำคัญๆ 6 ประการ เช่น การใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น, การปลูกป่า, การเร่งพัฒนาเทคโนโลยีที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกในระดับต่ำ อาทิ พลังงานลม และพลังงานแสงอาทิตย์ รวมไปถึง การเก็บกักสะสมพลังงาน

ทาง WWF ยังต้องการให้โรงไฟฟ้าที่ใช้พลังงานถ่านหิน เปลี่ยนมาใช้ก๊าซแทน และต้องการให้กักและแยกก๊าซคาร์บอนให้มากกว่านี้ เพื่อรับมือกับการปล่อยก๊าซดังกล่าวอย่างต่อเนื่องจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล

เมื่อรวมกันแล้ว วิธีเหล่านั้นอาจตัดลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ประมาณ 60-80% ภายในปี 2050 โดยมีเงื่อนไขว่า ต้องนำมาปฏิบัติให้ทันเวลา

ส่วนทางแก้ในอีกด้านหนึ่ง รายงานนี้ไม่เห็นด้วยกับการใช้พลังงานนิวเคลียร์ แม้ว่าวิธีดังกล่าวอาจไม่มีการปล่อยก๊าซคาร์บอนเลย โดยรายงานบอกว่าเพราะการใช้พลังงานนิวเคลียร์อาจมีความเสี่ยงเกิดมลพิษจากกัมมันตภาพรังสี, ความเสี่ยงแพร่กระจายอาวุธนิวเคลียร์ และความเสี่ยงเรื่องค่าใช้จ่ายในการก่อสร้างและปลดระวาง ซึ่งปัจจัยเหล่านี้ไม่คุ้มกับประโยชน์ที่ได้

รายงานย้ำว่า ถ้าทุกประเทศตัดสินใจแก้ปัญหาร่วมกันภายใน 5 ปี มาตรการต่างๆก็จะเริ่มมีผลดังประสงค์ได้ภายใน 1 ทศวรรษ โดยขึ้นอยู่กับโลกความจริงว่าภาคอุตสาหกรรมจะมีความสามารถปรับตัวอย่างแข็งขันเพียงใด

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 16 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 17, 2007, 12:52:15 AM

เร่งลดอัตราทำลายป่าไม้ ช่วยบรรเทาวิกฤต"โลกร้อน"

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/tec01170550p1.jpg)

ชี้การชะลอการตัดไม้ทำลายป่าเขตร้อน จะช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เข้าสู่ชั้นบรรยากาศลงอย่างได้ผล

ดร.เพ็บ คานาเดลล์ ผู้อำนวยการบริหารโครงการโกลบอลคาร์บอน แผนกวิจัยทะเลและบรรยากาศ ประจำองค์กรวิจัยวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรมเครือจักรภพแห่งออสเตรเลีย (ซีเอสไออาร์โอ) กล่าวว่า การทำลายป่าเขตร้อนเป็นสาเหตุร้อยละ 20 ของการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดจากฝีมือมนุษย์

หากชะลอการทำลายป่าจากระดับปัจจุบันลงได้ครึ่งหนึ่ง ภายในปี 2593 จะลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เข้าสู่ชั้นบรรยากาศได้ราว 50,000 ล้านตัน หรือเท่ากับการปล่อยก๊าซของทั่วโลกเป็นเวลา 6 ปี ขณะเดียวกัน ยังเป็นการอนุรักษ์ป่าเขตร้อนของโลกที่เหลืออยู่เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

ข้อมูลดังกล่าวเผยแพร่ในวารสารไซเอินซ์ เป็นงานวิจัยของ ดร.คานาเดลล์ ร่วมกับคณะนักวิจัยสหรัฐ อังกฤษ บราซิล และฝรั่งเศส ผลวิจัยระบุว่า ป่าเขตร้อนจะช่วยดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้แก่โลกต่อไป แม้ว่าจะมีประสิทธิภาพลดลง เนื่องจากภาวะโลกร้อน เพราะสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง ดังนั้นจึงต้องช่วยกันอนุรักษ์ป่าเขตร้อนในอินโดนีเซียและอะเมซอน

ทุกวันนี้อินโดนีเซียมีพื้นที่ป่าราว 570 ล้านไร่ คิดเป็นร้อยละ 10 ของป่าเขตร้อนที่เหลืออยู่ทั่วโลก นักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมบางคนเตือนว่า ป่าของอินโดนีเซียอาจจะสูญสิ้นไปภายใน 15 ปีข้างหน้า เพราะมีการลักลอบตัดไม้และถางป่า เพื่อปลูกปาล์มน้ำมัน สำหรับผลิตเชื้อเพลิงชีวภาพอย่างกว้างขวาง

จาก : ข่าวสด วันที่ 17 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: Sea Man ที่ พฤษภาคม 17, 2007, 04:25:06 AM

......มนุษย์.....ไม่ยอมเดินสายกลาง..........อย่าที่พระพุทธเจ้าท่านได้ตรัสไว้.......เลยเกิดวิบัติดังปัจจุบันและในอนาคตอันใก้ลนี้........... :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 17, 2007, 11:36:34 PM

โลกร้อนเพิ่ม ความหลากหลายของระบบนิเวศหด

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/epe02180550p1.jpg)

การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศปัจจุบัน ทำให้หลายฝ่ายมีการคาดการณ์การเปลี่ยนแปลงของโลกในมุมมองต่างๆ กันออกไป พบว่าในอนาคตหากมีการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิบนพื้นผิวโลก จะนำมาสู่ "การสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพ (Diversity Loss)" ทำให้เกิดการลดบทบาทหน้าที่ขององค์ประกอบต่างๆ ในระบบนิเวศ นอกจากนั้นสภาพอุณหภูมิที่เปลี่ยนไปยังมีผลทำให้ความชื้นและความกดอากาศเปลี่ยนแปลงและเกิดสภาพอากาศที่แปรปรวนมากขึ้น

เหล่านี้เป็นเหตุสำคัญที่สิ่งมีชีวิตต้องมีการปรับตัวเองให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในสภาพอุณหภูมิที่สูงขึ้นในระยะยาวแม้เพียงเล็กน้อยก็ตาม แต่หากปรับตัวไม่ได้ก็อาจทำให้เกิดการสูญพันธุ์ในที่สุด

จากผลการวิจัยในปี 2007 โดยภาควิชาชีววิทยา มหาวิทยาลัย Antwerp ประเทศเบลเยียม ซึ่งเป็นโครงการวิจัยร่วมกับอีกหลายสถาบันในเบลเยียม เกี่ยวกับผลกระทบของอุณหภูมิและความหลากหลายทางชีวภาพที่มีต่อระบบนิเวศ โดยทำการประเมินผลกระทบที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิและความหลากหลายทางชีวภาพต่อความอุดมสมบูรณ์ (productivity) ทั้งบนดินและใต้ดินของระบบนิเวศทุ่งหญ้าที่ทำการศึกษา ในการวิจัยนี้มีการจัดทำระบบนิเวศทุ่งหญ้า 1 ชุด ซึ่งประกอบด้วยชุมชนสิ่งมีชีวิตที่มี 1 ชนิด 3 ชนิด และ 9 ชนิด โดยให้สิ่งมีชีวิตในระบบนิเวศทุ่งหญ้า เจริญเติบโตในสภาพที่ได้รับแสง จำนวน 12 ชุด แต่ในจำนวนนี้มีการควบคุมอุณหภูมิ 2 ชุด ด้วย ซึ่งครึ่งหนึ่งมีสภาพอุณหภูมิอากาศปกติ ส่วนอีกครึ่งหนึ่ง ให้มีอุณหภูมิสูงขึ้นหรือได้รับความร้อนกว่าปกติ 3 องศาเซลเซียส และมีการให้ปริมาณน้ำเท่ากันทุกชุมชนสิ่งมีชีวิตทั้งที่ได้รับและไม่ได้รับความร้อน

ผลการศึกษาพบว่า พืชมีการคายน้ำจากการระเหยของน้ำ (evapotranspiration) เพิ่มขึ้น เมื่ออยู่ในสภาวะที่ได้รับความร้อนเพิ่มขึ้นในสภาพดินแห้งทำให้ความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศทุ่งหญ้าทั้งส่วนบนดินลดลง 18% และใต้ดินบริเวณรอบรากพืชลดลง 23%

นอกจากนั้น ระบบนิเวศที่มีชุมชนสิ่งมีชีวิตที่มีหลากหลายสายพันธุ์ (multi-species communities) ที่อยู่ในสภาวะอุณหภูมิเท่ากัน พบว่าความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศในส่วนบนดินมีเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ชุมชนที่มีความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในสภาวะอุณหภูมิที่ร้อนขึ้นนั้นไม่ทำให้เกิดความอุดมสมบูรณ์ในพื้นดินระดับล่างบริเวณรากพืช ดังนั้น ในอนาคตเป็นไปได้ว่าเมื่อสภาวะอุณหภูมิสูงขึ้น จะยิ่งทำให้ความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศและจำนวนสิ่งมีชีวิตลดลงได้

จึงชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเป็นภัยที่เกิดขึ้นรอบตัว และมีผลเชื่อมโยงต่อความอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตทั้งที่อยู่บนดินและใต้ดินทุกชนิด ที่เกี่ยวโยงกันในระบบนิเวศที่ต้องพึ่งพาปัจจัยทางกายภาพในการดำรงชีวิต เช่น ดิน น้ำ อากาศ ที่กำลังเปลี่ยนแปลงไปทุกขณะ

จาก : มติชน คอลัมน์ จับกระแสโลกร้อน วันที่ 18 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 18, 2007, 11:40:31 PM

เมืองใหญ่กับโลกร้อน

ตั้งแต่เมื่อวันอังคารที่ 15 พฤษภาคมที่ผ่านมา บรรดาตัวแทนจากเมืองใหญ่ในระดับ "มหานคร" ทั่วโลกเขาไปประชุมกันที่นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา

ตัวแทนของบรรดาเมืองต่างๆ เหล่านี้ รวมตัวกันเข้าเป็นกลุ่มก้อน เรียกตัวเองว่ากลุ่ม ซี-40 หรือ "ซี โฟร์ตี้" เขาเรียกการประชุมหนนี้ว่า เป็นการประชุมสุดยอด ซี โฟร์ตี้ ลาร์จ ซิตี้ ไคลเมต หรือการประชุมสุดยอดกลุ่ม ซี 40 ว่าด้วยอากาศเหนือเมืองใหญ่

บรรดาตัวแทนเหล่านี้ตั้งเป้าหมายจะใช้ที่ประชุมเป็นแหล่งแลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสารระหว่างกัน เพื่อเพิ่มพูนประสบการณ์และค้นหาแนวทางว่า จะลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ที่ก่อให้เกิดสภาวะเรือนกระจกได้อย่างไร ซึ่งในที่สุดก็จะเป็นการลดเงื่อนไขการทำให้อุณหภูมิของโลกร้อนขึ้น

ถ้าลดไม่ได้ เขาก็อยากรู้กันว่า แต่ละเมืองเตรียมตัวเพื่อรับมือกับสภาวะโลกร้อนอย่างไร อย่างเช่น จะรับมือกับภาวะน้ำท่วมที่เกิดจากการที่น้ำทะเลสูงขึ้น เนื่องจากภาวะโลกร้อนทำให้น้ำแข็งในขั้วโลกละลายเร็วขึ้น ได้อย่างไร เป็นต้น

โดยส่วนตัวแล้วผมคิดว่า การประชุมหนนี้เป็นการหารือในแนวทางปฏิบัติที่สำคัญอย่างยิ่ง ที่บอกอย่างนั้นเพราะ เมืองใหญ่ๆ เหล่านี้เมื่อรวมกันแล้ว จะเป็นกลุ่มก้อนของแหล่งที่มาของสาเหตุที่ทำให้โลกร้อนขึ้นในสัดส่วนเกือบ 70-80 เปอร์เซ็นต์

บรรดามหานครต่างๆ เหล่านี้ บริโภคพลังงานคิดเป็นสัดส่วน 75 เปอร์เซ็นต์ ของปริมาณพลังงานที่โลกทั้งโลกบริโภค และเป็นที่มาของก๊าซพิษ ที่เป็นต้นตอของภาวะโลกร้อน หรือที่เราเรียกว่าก๊าซเรือนกระจกสูงถึง 80 เปอร์เซ็นต์ ของสัดส่วนการปล่อยก๊าซพิษรวมกันทั้งโลก

จะเรียกเมืองใหญ่ๆ เหล่านี้ว่า "ไอ้ตัวร้าย" ก็คงไม่ผิดนักหรอกครับ

ในบรรดาไอ้ตัวร้ายราว 30-40 เมืองที่ว่านี้ มี "กรุงเทพมหานคร" ของเราอยู่ด้วย

ตัวเลขจำนวนประชากรอย่างเป็นทางการอยู่ที่ 12 ล้านคน คิดแล้วไม่ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ ของประชากรไทยทั้งประเทศราว 66 ล้านคน แต่คนจำนวนน้อยเหล่านี้ บริโภคพลังงานคิดเป็น 30-50 เปอร์เซ็นต์ ของพลังงานที่บริโภคกันทั้งประเทศ

และกรุงเทพมหานครของเราก็เป็นแหล่งปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไปสู่บรรยากาศมากถึง 20 เปอร์เซ็นต์ ของปริมาณการปล่อยก๊าซทั้งหมดของทั้งประเทศครับ

ผมถึงบอกว่า ความพยายามในการลดการปล่อยก๊าซ หรือจะเรียกง่ายๆ ว่าการปรับพฤติกรรมของ "ไอ้ตัวร้าย" ของแต่ละประเทศนั้นมีความสำคัญและมีความหมายอย่างมากต่อทั้งโลก

มีข้อเสนอมากมายครับ สำหรับให้ กทม.หยิบยกมาใช้เป็นเครื่องมือในการเปลี่ยนพฤติกรรมตัวเองที่ว่านี้ อย่างเช่นกรณีที่ คุณคาร์ลอส ริค่า นายกเทศมนตรีนครคูริตีบา ในบราซิล เคยปฏิบัติมาแล้ว ปรากฏว่าได้ผล

คุณคาร์ลอสใช้อำนาจนายกเทศมนตรีสั่งลดค่าโดยสารรถประจำทางและรถไฟในเขตเมืองของท่าน ปรากฏว่ามีคนหันมาใช้บริการเพิ่มขึ้นปีเดียว 12 ล้านคน ลดจำนวนรถยนต์และลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ถึง 12 เปอร์เซ็นต์

ส่วนคุณเคน ลิฟวิ่งสตัน นายกเทศมนตรีนครลอนดอน เมืองหลวงเก่าแก่ของโลก ท่านใช้วิธีการตรงกันข้าม นั่นคือสั่งให้มีการเรียกเก็บเงินสำหรับรถยนต์ที่ขับเข้ามาในใจกลางเมืองคันละ 10 ดอลลาร์ หรือราว 350 บาท

คนที่นั่นเขาเรียกว่าภาษีรถติด...ปรากฏว่าได้ผลทันทีครับ ลดจำนวนรถราที่เข้ามาติดกันในใจกลางกรุงลอนดอนลงได้ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ เท่ากับลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลงได้ 20 เปอร์เซ็นต์ ทันทีทันควัน

ผมในฐานะที่เป็นหนึ่งใน 12 ล้านคน ของ กทม. อยากบอกว่าเอาไงเอากันครับ

ไหนๆ ก็เป็นไอ้ตัวร้ายมานานแล้วนี่!

จาก : มติชน คอลัมน์ 360 องศา วันที่ 19 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 22, 2007, 11:26:51 PM

รายงานออสซี่ชี้โลกร้อนเร็วกว่าที่คาดการณ์ในอดีต

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานเมื่อ 22 พ.ค. อ้างรายงานที่จัดทำโดยองค์กรวิจัยอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์เครือจักรภพของออสเตรเลีย (ซีเอสไออาร์โอ) ว่า สภาวะโลกร้อนในปัจจุบันเกิดขึ้นเร็วกว่าที่มีการทำนายไว้ อันเนื่องมาจากเศรษฐกิจที่เติบโตอย่างรวดเร็วได้ส่งผลให้การปล่อยก๊าซเรือนกระจกมีปริมาณสูงกว่าการคาดการณ์มาตั้งแต่ปี 2543 โดยการปล่อยเชื้อเพลิงที่เผาไหม้แล้วได้เพิ่มขึ้นราว 3% ในทุกปี จากที่เคยเพิ่มขึ้นเพียง 1% ต่อปี ช่วงทศวรรษ 1990

นายไมค์ รอแพช นักวิทยาศาสตร์ซีเอสไออาร์โอระบุในแถลงการณ์ว่า การขับเคลื่อนครั้งสำคัญของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ขยายตัวขึ้นมาจากการเผาไหม้ คาร์บอนไดออกไซด์ปริมาณมากขึ้น ซึ่งนายรอแพช กล่าวว่า ขณะที่ประเทศต่างๆดำเนินการพัฒนาอุตสาหกรรม พวกเขาได้ใช้เชื้อเพลิงอย่างหนักหน่วง บ่อยครั้งใช้เชื้อเพลิงเก่า และไม่มีประสิทธิภาพ

ทั้งนี้ เนื้อหาในรายงานของซีเอสไออาร์โอระบุว่า ได้มีการปล่อยคาร์บอนเข้าสู่ชั้นบรรยากาศเกือบ 8,000 ล้านตัน ในปี 2548 เทียบกับปี 2538 การปล่อยคาร์บอนเข้าสู่ชั้นบรรยากาศมีเพียง 6,000 ล้านตัน รายงานระบุอีกว่า นับตั้งแต่เริ่มมีการปฏิวัติอุตสาหกรรม สหรัฐฯ และยุโรปปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากกว่า 50% มากว่า 2 ศตวรรษ ขณะที่จีนรับผิดชอบน้อยกว่า 8% ชาติที่พัฒนาแล้วเป็นอย่างน้อยจำนวน 50 ประเทศ รับผิดชอบน้อยกว่า 0.5% มานานกว่า 200 ปี นอกจาก นี้ แต่ละคนในออสเตรเลียและสหรัฐฯปล่อยก๊าซคาร์บอนโดยเฉลี่ยกว่า 5 ตันต่อปี ขณะที่จีนอยู่ที่ตัวเลข 1 ตัน ต่อปี

ด้านการวิจัยร่วมของสหรัฐฯ ก็ระบุเช่นกันว่า การปล่อยก๊าซคาร์บอนในทั่วโลกเพิ่มขึ้น 3 เท่า ระหว่างปี 2543-2547 ขณะที่ชาติกำลังพัฒนาและชาติร่ำรวย ไม่ได้แสดงให้เห็นว่ามีความคืบหน้าในการจัดการลดปริมาณก๊าซเรือนกระจก ซึ่งจากการวิจัยยังเผยว่า การเร่งอัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมาจากการบริโภคพลังงานที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก และการใช้คาร์บอนในการผลิตพลังงานเหล่านี้ ควบคู่กับการเพิ่มจำนวนประชากรโลกและการเพิ่มผลิตภัณฑ์มวลรวมต่อหัว

วันเดียวกัน เอเอฟพีรายงานอ้างคำกล่าวของนายถัง เจียซ่วน นักการทูตระดับสูงของจีน ว่าชาติร่ำรวยต่างๆต้องดำเนินการให้มากขึ้นในการต่อสู้ภาวะโลกร้อน และอนุญาตให้ชาติที่ยากจนมุ่งไปสู่การพัฒนาเศรษฐกิจแบบยั่งยืน จีนยินดีดำเนินบทบาทในการแก้ ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ แต่ความรับผิดชอบดังกล่าวก็ต้องอยู่ที่ชาติพัฒนาแล้วที่จะเป็นฝ่ายจัดการปัญหา ทั้งนี้ นายถังเรียกร้องให้ชาติพัฒนาแล้วเป็นฝ่ายนำการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและให้ความช่วยเหลือชาติกำลังพัฒนาในด้านการถ่ายโอนเทคโนโลยีและเงินทุน.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 23 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 22, 2007, 11:52:51 PM

เผยโลกร้อนลามเร็วกว่าที่คิด

นักวิทยาศาสตร์เผยปัญหาภาวะโลกร้อนลุกลามเร็วเกินคาด ผลจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้นมากกว่าในอดีต ย้ำรัฐบาลทั่วโลกต้องพัฒนาประเทศควบคู่กับสิ่งแวดล้อม

องค์การวิจัยอุตสาหกรรมและวิทยาศาสตร์แห่งเครือจักรภพ (ซีเอสไออาร์โอ) ซึ่งมีสำนักงานในนครซิดนีย์ ออสเตรเลีย ออกรายงานระบุว่า ปัญหาภาวะโลกร้อนได้ลุกลามรวดเร็วเกินกว่าที่คาดไว้ อันเป็นผลมาจากการปล่อยก๊าซเรือนกระจกปริมาณมหาศาลนับตั้งแต่ปี 2543 เป็นต้นมา

การปล่อยมลภาวะจากการเผาผลาญพลังงานฟอสซิลเพิ่มขึ้นราว 3% ต่อปีนับตั้งแต่ปี 2543 เป็นต้นมา ซึ่งมากกว่าในช่วงทศวรรษที่แล้วที่เพิ่มขึ้นเพียง 1% ต่อปีเท่านั้น

"การปล่อยมลภาวะทำลายสิ่งแวดล้อมที่เพิม่ขึ้นทั่วโลกนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วอย่างยิ่ง ซึ่งเรากำลังเผาคาร์บอนไปตามความมั่งคั่งที่เพิ่มขึ้น" ไมค์ ราพาช นักวิทยาศาสตร์ของซีเอสไออาร์โอ ระบุในแถลงการณ์ "มันหมายความว่า การเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศจะรวดเร็วกว่าที่คาดการณ์ในการศึกษาที่ทำไว้เมื่อ 10 ปีที่แล้ว"

ราพาช ร่วมมือกับผู้เชี่ยวชาญด้านวงจรคาร์บอน ด้านมลภาวะ และนักเศรษศาสตร์ มาวิจัยในโครงการนี้เพื่อสำรวจปริมาณคาร์บอนทั่วโลก พบว่ามีปริมาณคาร์บอนถึง 8,000 ล้านตันถูกปล่อยออกสู่อากาศในปี 2548 มากกว่าปี 2538 ที่มีเพียง 6,000 ล้านตัน

รายงานดังกล่าวระบุว่า นับตั้งแต่เริ่มยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นต้นมา สหรัฐและยุโรปปล่อยมลภาวะสู่โลกมากกว่า 50% ในช่วงสองศตวรรษหลังสุด ขณะที่จีนปล่อยก๊าซน้อยกว่า 8% นอกจากนี้ โดยเฉลี่ยแล้ว คนออสเตรเลียนและอเมริกัน 1 คนปล่อยก๊าซราว 5 ตันต่อปี ขณะที่คนจีนปล่อยก๊าซราว 1 ตันต่อปี

"มีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องจัดการเร่งด่วนกับปัญหามลภาวะสิ่งแวดล้อม ผลการศึกษาที่ออกมาแสดงให้เห็นว่า การปล่อยคาร์บอนมีประวัติศาสตร์ที่จะต้องจับตา" ราพาชกล่าว "เราจะต้องจัดการกับการปล่อยก๊าซ เพื่อลดปัญหานี้"

ซีเอสไออาร์โอพบด้วยว่า การปล่อยมลภาวะของออสเตรเลีย ถือเป็นหนึ่งในประเทศที่มากที่สุดในโลก อันเป็นผลมาจากการใช้พลังงานฟอสซิลเพื่อพลังงานไฟฟ้า และการพึ่งพารถยนต์ในการขนส่งเป็นจำนวนมาก

"หมายความว่าเราจะต้องจัดการปัญหาคาร์บอนไดออกไซด์ในประเทศ" ราพาชกล่าว "การพัฒนาในการจัดการพลังงานของออสเตรเลีย ยังไม่รวดเร็วเท่ากับการพัฒนาประเทศ"

ออสเตรเลียและสหรัฐ ซึ่งเป็นพันธมิตรแนบแน่นยังคงปฏิเสธที่จะลงนามในพิธีสารเกียวโต ซึ่งมีเป้าหมายลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก โดยทั้งสองประเทศเรียกร้องให้ทั่วโลกหามาตรการใหม่มาทดแทนพิธีสาร "เกียวโตเก่า" เช่นนี้.

จาก : ไทยโพสต์ วันที่ 23 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 25, 2007, 11:33:36 PM

โลกจะร้อนขึ้น เมื่อมหาสมุทรดูดซับคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ได้น้อยลง

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/tec13260550p1.jpg)

โลกจะร้อนยิ่งขึ้นกว่าที่เป็นอยู่หากมหาสมุทรไม่ดูดซับก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ ก๊าซเรือนกระจกทีสำคัญเอาไว้ส่วนหนึ่ง ทว่าขณะนี้นักวิทยาศาสตร์พบว่ามหาสมุทรใต้ดูดซับก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ได้น้อยลง ซึ่งจะทำให้ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ในชั้นบรรยากาศสูงขึ้นกว่าที่เคยคาดกันไว้ นั่นหมายความว่าโลกจะร้อนขึ้นกว่าที่คาดกันไว้ด้วย

ก่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรม ปริมาณของก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ในชั้นบรรยากาศเท่ากับ 280 ส่วนในล้านส่วน(ppm) แต่ปัจจุบันเพิ่มขึ้นเป็น 380 ppm จากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล คณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ(ไอพีซีซี) มีเป้าหมายที่จะควบคุมการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจกให้ต่ำกว่า450 ppm ขณะที่ประเทศอุตสาหกรรมบางประเทศต้องการให้มีก๊าซเรือนกระจกในปริมาณ 550 ppm ซึ่งผู้เชี่ยวชาญด้านการเปลี่ยนแปลงของอากาศเชื่อว่า ปริมาณขนาดนี้เพียงพอที่จะทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้น 5.5 องศาเซลเซียส ซึ่งจะทำให้น้ำแข็งบนเกาะกรีนแลนด์ละลายจนหมด และจะทำให้ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นถึง 6 เมตร

ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ในชั้นบรรยากาศจะสูงกว่านี้และโลกก็จะร้อนกว่าที่เป็นอยู่หากก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ไม่ถูกดูดซับจากมหาสมุทรและสิ่งมีชีวิตบนโลก

ครึ่งหนึ่งของก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ที่มนุษย์ปล่อยออกมาจะถูกดูดซับไว้โดยมหาสมุทรและสิ่งมีชีวิตบนโลกในปริมาณที่พอๆกัน

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/tec13260550p2.jpg)

มหาสมุทรจะดูดซับและเป็น"แอ่งเก็บกัก"ก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ ซึ่งส่วนใหญ่ถูกเก็บกักไว้บริเวณท้องทะเลลึก

นับตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมเป็นต้นมา มหาสมุทรของโลกดูดซับก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ที่ปล่อยโดยมนุษย์ประมาณ 125 กิกาตัน

นักวิทยาศาสตร์ให้ความสนใจมหาสมุทรใต้(Antarctica"s Southern Ocean) มหาสมุทรที่ล้อมรอบทวีปแอนตาร์ติกาเป็นพิเศษเพราะมหาสมุทรแห่งนี้สามารถดูดซับก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ที่โลกปล่อยออกมาได้ประมาณ 15 % ของก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ที่ถูกปล่อยออกมาทั้งหมด

นักวิทยาศาสตร์คาดว่า ประสิทธิภาพในการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ของมหาสมุทรจะลดลงเมื่อถึงกลางศตวรรษที่ 21หรือในอีก 40 ปีข้างหน้า

แต่ขณะนี้ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว ผลการศึกษาโดยทีมนักวิทยาศาสตร์นานาชาตินำโดย ดร. โครินเน เลอ เควียร์ แห่งมหาวิทยาลัยอิสต์ แองเกลีย สหราชอาณาจักร ซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร "Science" พบว่าประสิทธิภาพในการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ของมหาสมุทรใต้ลดลง

ทีมนักวิทยาศาสตร์ทำการศึกษาโดยเก็บข้อมูลและวิเคราะห์ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ถูกปล่อยออกมาและถูกดูดซับจากธรรมชาติจาก 40 สถานีทั่วโลก เป็นเวลา 4 ปี ซึ่งในจำนวนนี้ 11 สถานีอยู่ในบริเวณมหาสมุทรใต้และบริเวณรอบๆ

โครินเน เลอ เคลียร์ เปิดเผยการค้นพบว่านับตั้งแต่เริ่มมีการสังเกตเมื่อปี 1981 ทีมนักวิทยาศาสตร์พบว่าการสะสมก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ของมหาสมุทรใต้ไม่ได้เพิ่มขึ้นเลย

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/tec13260550p3.jpg)

" เราพบว่าการเก็บกักก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ของมหาสมุทรใต้ไม่เปลี่ยนแปลงเลยในเวลา 24 ปี " เลอ เควียร์ กล่าวและว่า " สิ่งนี้น่าประหลาดใจ เพราะว่าในระหว่างช่วงเวลาเดียวกันนี้ การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ของโลกเพิ่มถึง 40 % ขณะที่ก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์เพิ่มขึ้น เราก็คาดหวังว่าการเก็บกักก็น่าจะเพิ่มสูงขึ้นตามไปด้วย"

นักวิทยาศาสตร์พบว่าสาเหตุที่มหาสมุทรใต้เก็บกักก๊าซคาร์บอนได้อ๊อกไซด์ได้น้อยลงเกิดจากกระแสลมที่แรงขึ้นตั้งแต่ปี 1958 เป็นต้นมา ความแรงของกระแสลมทำให้น้ำทะเลไหลมารวมกันมากขึ้น และน้ำจะเย็นลงซึ่งจะทำให้ก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ที่สะสมอยู่ใต้ทะเลลึกขึ้นมาอยู่บนผิวน้ำ ทำให้มหาสมุทรใต้ไม่สามารถจะดูดซับก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์จากบรรยากาศได้มากขึ้น

กระแสลมในมหาสมุทรใต้แรงขึ้นจากสองสาเหตุและเป็นผลย้อนกลับจากฝีมือของมนุษย์นั่นเอง

สาเหตุแรก คือ ปริมาณโอโซนในชั้นบรรยากาศเหนือขั้วโลกลดลง ทำให้บรรยากาศชั้นบนเย็นลง อากาศที่เย็นจะไหลลงต่ำทำให้เกิดกระแสลม อีกสาเหตุหนึ่งก็คือ การเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศหรือภาวะโลกร้อน ซึ่งทำให้บริเวณเขตร้อนมีอุณหภูมิสูงกว่ามหาสมุทรใต้มาก ความกดดันของอากาศที่แตกต่างกันทำให้กระแสลมแรงขึ้น

เมื่อไม่นานมานี้ารศึกษาน้ำแข็งเพื่อดูการเปลี่ยนแปลงของอากาศเมื่อ 800,000 ปีก่อนพบว่า อุณหภูมิที่สูงในยุคนั้นได้ดูดเอาก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ออกจากแอ่งเก็บกักของมหาสมุทร นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าปรากฏการณ์เช่นนี้จะเกิดกับโลกอย่างแน่นอน แต่อย่างน้อยที่สุดก็อีก 20 ปีข้างหน้า ทว่าวันนี้มันกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว

โครินเน เลอ เควียร์ บอกว่า มันเป็นเรื่องที่ซีเรียส " โมเดลการพยากรณ์อากาศทั้งหมดพยากรณ์ว่าผลย้อนกลับแบบนี้จะดำเนินต่อไปและรุนแรงขึ้นตลอดทั้งศตวรรษนี้"

การสะสมของก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ของมหาสมุทรยังมีผลอีกด้านหนึ่ง นั่นคือ น้ำทะเลจะเป็นกรดมากขึ้นโดยเฉพาะบริเวณผิวน้ำ ซึ่งเป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตในทะเล อย่างเช่น ปะการัง ซึ่งการศึกษาล่าสุดชี้ว่า ปรากฎการณ์นี้จะเลวร้ายยิ่งขึ้นตลอดทศวรรษนี้

พอล ฟราเชอร์ ผู้เชี่ยวชาญของสถาบัน CSIRO Marine and Atmospheric Research ของออสเตรเลียให้ความเห็นในเรื่องนี้ว่า ระดับของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศในอนาคตจะสูงขึ้นกว่าที่ไอพีซีซีทำนายไว้เมื่อเร็วๆนี้ เพราะในรายงานของไอพีซีซีไม่ได้ใช้ปัจจัยนี้ในการศึกษา

นั่นหมายความว่า การควมคุมระดับของก๊าซเรือนกระจกให้อยู่ใต้ระดับหายนะจะบรรลุผลยากกว่าที่คิดไว้ก่อนหน้านี้ และหนทางเดียวที่จะชดเชยการลดลงของการดูดซับของมหาสมุทรก็คือ การเพิ่มความพยายามของเราลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลง ฟราเชอร์ บอก

จาก : คอลัมน์ โลกสามมิติ มติชน วันที่ 26 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 28, 2007, 12:12:44 AM

ญี่ปุ่นเสนอวิธีแก้โลกร้อน ทดแทนพิธีสารเกียวโตที่จะหมดอายุ

ผู้นำญี่ปุ่น ประกาศร่างข้อตกลงใหม่ของโลกเพื่อต่อสู้สภาวะโลกร้อนด้วยการเรียกร้องให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้ได้ครึ่งหนึ่งภายในปี 2593

โตเกียว(บีบีซี นิวส์)-นายกรัฐมนตรีชินโซ อาเบะ ได้แสดงความเป็นผู้นำโลกด้วยการประกาศนโยบายเพื่อต่อสู้กับภาวะโลกร้อน โดยกำหนดร่างข้อตกลงใหม่ของโลกให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลงจากระดัยปัจจุบันลงให้ได้ครึ่งหนึ่งภายในปี 2593 เพื่อใช้ทดแทนพิธีสารเกียวโตที่จะหมดอายุในปี 2555

ทั้งนี้แผนดังกล่าวได้กำหนดข้อเรียกร้องในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกน้อยกว่าข้อเสนออื่นๆจากประเทศในยุโรปอย่างประเทศอังกฤษ ซึ่งนายอาเบะ กล่าวว่าสิ่งที่สำคัญของข้อตกลงจะต้องมีความยืดหยุ่นเพียงพอที่จะทำให้ประเทศที่อยูในกลุ่มที่ปล่อยก๊าศเรือนกระจกมากที่สุดในโลกยอมรับได้

อาเบะได้แสดงความชัดเจนในการที่จะให้ญี่ปุ่นมีบทบาทนำในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก แต่ก็เชื่อว่าความพยายามดังกล่าวจะไม่สำเร็จหากประเทศในกลุ่มที่ปล่อยมลภาวะมากที่สุดอย่างจีน อินเดีย และสหรัฐ ไม่ได้ให้ความร่วมมือในการดำเนินการอย่างจริงจัง

ผู้นำญี่ปุ่นกล่าวว่าหลายประเทศอาจจะต้องใช้มาตรการที่แตกต่างกันออกไป ซึ่งญี่ปุ่นเองต้องการช่วยเหลือในเรื่องนี้ด้วยการแบ่งปันความรู้ในเรื่องการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพในฐานะที่เป็นประเทศที่ใช้พลังงานอย่างคุ้มค่ามากที่สุดในโลกโดยญี่ปุ่นจะร่วมมือกับธนาคารโลกและสหประชาชาติเพื่อหาเงินสนับสนุนประเทศที่ยากจนที่ประสบความยุ่งยากในการปรับปรุงประสิทธิภาพในการใช้พลังงาน

ทั้งนี้ คาดว่าประเด็นสิ่งแวดล้อมจะเป็นประเด็นหลักในการประชุมระดับผู้นำกลุ่มจี-8 ที่ญี่ปุ่น จะเป็นเจ้า

ภาพในปีหน้า ส่วนการประชุมในระหว่างวันที่ 6-8 มิถุนายนในปีนี้ที่เยอรมนีเจ้าภาพ เชื่อว่าจะมีพยายามในการผลักดันให้สมาชิกจี-8 ให้คำมั่นเรื่องจะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก จากระดับการปล่อยเมื่อปี 2533 ลงให้ได้ครึ่งหนึ่งภายในปี 2593

จาก : แนวหน้า วันที่ 28 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 28, 2007, 11:52:58 PM

"โลกร้อน"จุดเปลี่ยนแนวคิดเชิงบวกรักษ์สิ่งแวดล้อม

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/epe02290550p1.jpg)

จากผลของภาวะโลกร้อนที่อาจเป็นเหตุให้เกิดการสูญเสียความหลากหลายของสิ่งมีชีวิต (diversity loss) ซึ่งเป็นหัวใจสำคัญขององค์ประกอบของระบบนิเวศ ทั้ง มนุษย์ สัตว์ พืช รวมทั้งกลุ่มจุลินทรีย์ ดังนั้น ประชาคมโลกจึงพยายามร่วมกันจัดกิจกรรมรณรงค์เพื่อสร้างจุดเปลี่ยนแนวคิดให้ประชาชนร่วมกันอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ โดยเฉพาะทรัพยากรป่าไม้ เพื่อลดปัญหาสภาวะโลกร้อนที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

เริ่มจากตัวอย่างการจัดกิจกรรมคอนเสิร์ต Live Earth เริ่มในวันที่ 7 กรกฎาคม 2550 เพื่อปลุกกระแสให้ทั่วโลกให้ความสำคัญกับภาวะโลกร้อนมากขึ้นในหัวข้อการรณรงค์ "Climate in Crisis" โดยมีผู้ที่มีบทบาทและมีชื่อเสียง ร่วมในกิจกรรมเป็นจำนวนมาก อาทิ อัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐ, คาเมรอน ดีแอซ, ฟาเรลล์ วิลเลียมส์ จะจัดขึ้นในเมืองสำคัญทั่วโลก อาทิ เซี่ยงไฮ้ ซิดนีย์ โจฮันเนสเบิร์ก และลอนดอน

สำหรับประเทศไทย กรุงเทพมหานคร ได้จัดกิจกรรม "ปิดไฟ 15 นาที เพื่อกรุงเทพฯ ของเรา" เพื่อลดปัญหาภาวะโลกร้อน เมื่อ 9 พฤษภาคม 2550 และมีการลงนามบันทึกข้อตกลง ในปฏิญญากรุงเทพมหานคร ซึ่งมีวัตถุประสงค์ แรก คือ ลดการใช้พลังงานใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุด

สอง คือ การส่งเสริมบทบาทการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

สาม คือ สนับสนุนและส่งเสริมวิถีชีวิตบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อเป็นการป้องกัน เตรียมตัว และปรับตัวสู้กับภาวะโลกร้อน

สี่ คือ ส่งเสริมการปลูกต้นไม้ยืนต้น

ห้า คือ ส่งเสริมการลดและป้องกันภาวะโลกร้อนอย่างต่อเนื่องและยั่งยืนด้วยการเผยแพร่ข้อมูลและให้ความรู้สู่การปฏิบัติทุกโอกาส

นอกจากนั้นสถาบันการศึกษาต่างๆ ซึ่งนับว่ามีบทบาทสำคัญในการปลูกฝังเยาวชนให้ตระหนักเกี่ยวกับปัญหาโลกร้อนก็ได้มีการจัดกิจกรรมด้วยเช่นกัน อาทิ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้มีการจัดโครงการวันพัฒนาและปลูกต้นไม้ ครั้งที่ 4 โดยได้รับเกียรติจาก นายอำพล เสนาณรงค์ องคมนตรี พร้อมทั้ง นายวุฒิชัย กปิลกาญจน์ อธิการบดี และนายนิพนธ์ ลิ้มแหลมทอง รองอธิการบดีฝ่ายพัฒนากายภาพ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการจัดกิจกรรมครั้งนี้ รวมทั้งประชาชนที่สนใจเป็นจำนวนมาก ณ บริเวณพุทธมณฑล จ.นครปฐม เมื่อ 27 พฤษภาคม 2550

อย่างไรก็ตาม การรวมกันปลูกต้นไม้มากขึ้นเป็นแนวทางสำคัญที่ช่วยลดปัญหาภาวะโลกร้อนได้ พบว่าการปลูกพืชกลางแจ้งสามารถดูดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ สุทธิได้มากถึง 30-60 กรัมต่อตารางเมตรพื้นที่ดินต่อวัน โดยพืชแต่ละชนิดมีอัตราการสังเคราะห์แสงที่แตกต่างกันตามสายพันธุ์พืช เช่น อัตราการสังเคราะห์แสงของต้นดาวเรือง ซึ่งเป็นไม้ดอก มีประมาณ 34 ไมโครโมลต่อตารางเมตรต่อวินาที ต้นไผ่ซึ่งเป็นไม้ประดับ มีประมาณ 10.1 ไมโครโมลต่อตารางเมตรต่อวินาที ต้นสักทอง มีประมาณ 9.1 ไมโครโมลต่อตารางเมตรต่อวินาที และต้นนนทรี 7.7 ไมโครโมลต่อตารางเมตรต่อวินาที

จากตัวอย่างกิจกรรมดังกล่าวชี้ให้เห็นว่าหลายฝ่ายทั้งในต่างประเทศ และประเทศไทย ในส่วนของภาครัฐและสถาบันการศึกษาต่างเห็นถึงความสำคัญของผลกระทบภาวะโลกร้อนเป็นอย่างมากในปัจจุบัน ทั้งนี้ เพื่อให้การพัฒนาควบคู่ไปพร้อมกับการคงไว้ซึ่งทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน

จาก : คอลัมน์ จับกระแสโลกร้อน มติชน วันที่ 29 พฤษภาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 05, 2007, 12:48:40 AM

โลกร้อน..แก้ด้วยโลกที่เย็นกว่า

ผลลัพธ์ของการพัฒนาเศรษฐกิจแบบลืมตัวลืมความพอดี ทำเอาโลกใบนี้ย่อยยับ ดังเห็นได้จากปรากฏการณ์โลกร้อนที่ส่งผลกระทบเดือดร้อนไปทั่วโลก

แม้กระนั้นมหาอำนาจของโลกอย่างสหรัฐอเมริกา จีน อินเดีย ที่ใช้พลังงานและขยายอุตสาหกรรมซึ่งเป็นตัวการสำคัญในการสร้างก๊าซเรือนกระจก ไม่ว่าคาร์บอนไดออกไซด์ มีเธน ก็ยังเมินเฉยต่อการเข้าร่วมแก้ไขปัญหาในเวทีระดับโลก อาทิ พิธีสารเกียวโตภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิโลกแห่งสหประชาชาติ

อย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนที่ไปทำร้ายประชาชนทั่วทุกมุมโลกจะเป็นตัวผลักดันเร่งเร้าให้ประเทศตัวการทั้งหลาย ต้องหันมาให้ความใส่ใจและต้องพยายามควบคุมหรือลดปัจจัยเสี่ยงต่างๆลงในที่สุด

ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย บอกว่า แม้ว่าผลกระทบจากภาวะโลกร้อนยังไม่ถึงขั้นรุนแรงแต่เริ่มส่งสัญญาณในหลายระดับ บางเรื่องอาจเคยเป็นปรากฏการณ์ปกติแต่เมื่อเกิดถี่ขึ้นก็มีความเป็นไปได้ว่ามีเหตุปัจจัยจากภาวะโลกร้อน

"คนไทยไม่ควรตระหนกตื่นกลัวจนเกินไป แต่อยากให้ตระหนักและสนใจศึกษาให้เข้าใจจริงจัง เพราะการจะห้ามไม่ให้เกิดไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะแต่ละประเทศก็ยังมุ่งพัฒนาด้านเศรษฐกิจ"

กระนั้นก็ดี ดร.อานนท์เล่าว่า เมื่อเอามาตรการที่ต่างประเทศรับมือกับปัญหาโลกร้อน เขาพบว่ามีความละม้ายกับแนวทางเศรษฐกิจพอเพียงที่ประเทศไทยกำลังขับเคลื่อน คือพัฒนาแบบยั่งยืน ไม่อดแต่ไม่ฟุ่มเฟือย

ตัวอย่างการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศไทยที่สอดคล้องกับสถานการณ์โลกร้อน คือ การนำแนวทางพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ไปใช้ในการพัฒนาพื้นที่ศูนย์ศึกษาการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้ อ.ดอยสะเก็ด จ.เชียงใหม่ เดิมพื้นที่8,500 ไร่นี้เป็นป่าเต็งรังเสื่อมโทรม ดินแข็งเป็นหินกรวด แห้งแล้ง ทำประโยชน์ไม่ได้และเกิดไฟป่าไหม้ลุกลามวัชพืชแทบทุกปี

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชทานแนวทางแก้ไขโดยการผันน้ำจากห้วยแม่ลายแล้วปล่อยลงมาเก็บในอ่างเก็บน้ำเล็กๆ ลดหลั่นลงมาสู่อ่างเก็บน้ำห้วยฮ่องไคร้และสร้างฝายชลอความชุ่มชื้นในร่องห้วยเล็กๆโดยผันน้ำจากอ่างเก็บน้ำมาลงในร่องห้วยอีกที ทั้งนี้โครงการก่อสร้างอ่างเก็บน้ำขนาดใหญ่-เล็กถึง 16 อ่างและฝายกว่า 300 ฝายเพื่อสร้างความชุ่มชื้นในพื้นที่

ผลคือต้นไม้ที่ถูกทำลายค่อยๆฟื้นตัวเติบโตเป็นป่าสมบูรณ์

สมบูรณ์อย่างไร นายประดับ กลัดเข็มเพชร ผู้อำนวยการศูนย์ศึกษาเพื่อการพัฒนาห้วยฮ่องไคร้ อันเนื่องมาจากพระราชดำริ บอกว่า นับแต่เข้าไปพัฒนาพื้นที่นี้เมื่อปี 2525 จนถึงปัจจุบัน ป่าเต็งรังที่เสื่อมโทรมลดจาก ก51%เหลือ 22.12% ป่าเบญจพรรณที่สมบูรณ์เพิ่มจากก 16.55% เป็น45.4 % ความหนาแน่นของต้นไม้จาก 100 ต้น/ไร่ขยายเป็น 200-240 ต้น/ไร่ ธาตุอาหารในดินจากที่มีไม่ถึง 1 % เพิ่มเป็น 3.5 % ปริมาณน้ำฝนเพิ่มจาก 1,142.2 มิลลิเมตร/ปีเป็น 1,314.7 มิลลิเมตร ทำให้ป่าชุ่มชื้นและความชื้นสัมพัทธ์เฉลี่ยขยับจาก 76%เป็น 88% อุณหภูมิลดลงจาก 26.7 องศาเซลเชียสเป็น 25.0 องศา

นอกจากนี้ยังพบว่ามีกล้วยไม้ป่าและสารพัดสัตว์คืนถิ่น เช่น นก นกยูงป่า ไก่ป่า เก้ง กระต่ายป่า หมูป่า อีกทั้งทำให้พื้นที่ห้วยฮ่องไคร้รอดพ้นจากไฟป่ามานานมากกว่า 15 ปี!!!

ผลลัพธ์ทั้งหลายทั้งปวงข้างต้นคือการทำให้โลกเย็นลงนั่นเอง

จาก : แนวหน้า วันที่ 5 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 05, 2007, 12:55:47 AM

จีนเผยยุทธศาสตร์แก้ปัญหาโลกร้อน

ปักกิ่ง- จีนเตรียมเสนอแผนสู้โลกร้อนต่อที่ประชุมจี8 เน้นลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก แต่ไม่ยอมผูกมัดตัวเอง ยืนยันชาติร่ำรวยต้องเป็นแกนนำแก้ปัญหา ขณะญี่ปุ่นเตรียมเสนอมาตรการช่วยเหลือชาติกำลังพัฒนา

ทางการจีนได้เปิดตัวโครงการยุทธศาสตร์ชาติเพื่อภาวะโลกร้อนหนา 62 หน้า ซึ่งมีเป้าหมายที่การควบคุมการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เป็นต้นตอภาวะโลกร้อน แต่ยังยืนยันจุดยืนเดิมว่า ชาติร่ำรวยมีความรับผิดชอบหลักต่อการแก้ปัญหาโลกร้อน ซึ่งรวมถึงให้ความช่วยเหลือการเงินและเทคโนโลยีกับชาติกำลังพัฒนา

รัฐบาลจีนระบุว่า มาตรการดังกล่าวเป็นแผนระยะยาว และไม่ได้มีข้อผูกมัดเกี่ยวกับการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก พร้อมเน้นว่า ชาติกำลังพัฒนาอย่างจีน มีภารกิจแรกที่ต้องฝ่าฝันคือ การพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจ รวมถึงการแก้ปัญหาความยากจน

"จีนมีศักยภาพจำกัดในการรับมือภาวะอากาศเปลี่ยนแปลง เนื่องจากยังเป็นชาติกำลังพัฒนา มีประชากรจำนวนมากและมีอัตราการใช้ถ่านหินระดับสูง ชาติพัฒนาแล้วควรเป็นผู้นำการแก้ปัญหาดังกล่าว" รายงานระบุ

ตามแผน จีนยืนยันจะเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานราว 20% ภายในปี 2553 และจะใช้พลังงานที่นำกลับมาใช้ได้ใหม่จาก 7% ในปัจจุบัน เป็น 10% ในปี 2553 รวมถึงจะลดการใช้พลังงานต่อหน่วยผลผลิตมวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) ปีละ 4% ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกปีละ 2% ภายในปี 2553

จีนเปิดตัวโครงการยุทธศาสตร์แห่งชาติเพื่อภาวะโลกร้อน 2 วัน ก่อนที่ประธานาธิบดีหู จิ่นเทาจะไปร่วมประชุมสุดยอดผู้นำกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำและรัสเซีย (จี8) ที่เยอรมนี โดยคาดว่าภาวะโลกร้อนจะเป็นหนึ่งในประเด็นหารือที่มีการโต้แย้งรุนแรงที่สุด

ขณะเดียวกัน คณะรัฐมนตรีจีนได้ออกคำสั่ง ให้อาคารสาธารณะในประเทศต้องกำหนดอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศไว้ไม่ต่ำกว่า 26 องศาเซลเซียส ส่วนหนึ่งของมาตรการประหยัดพลังงานขณะจีนเข้าสู่ฤดูร้อนที่มีความต้องการใช้พลังงานพุ่งสูงลิ่ว

รัฐบาลจีนระบุว่า หน่วยราชการ สมาคม บริษัท และภาคเอกชนที่มีสำนักงานในอาคารสาธารณะควรปฏิบัติตามคำสั่งที่ออกมาอย่างเคร่งครัด โดยมีการระบุด้วยว่า ในฤดูหนาว อุณหภูมิสูงสุดในสำนักงานควรไม่เกิน 20 องศาเซลเซียส และห้ามการใช้เครื่องปรับอากาศที่ไม่มีคุณสมบัติประหยัดพลังงาน

นครเซี่ยงไฮ้เพิ่งประสบปัญหาไม่มีไฟฟ้าใช้เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ทางการวิตกว่า อาจเกิดปัญหาดังกล่าวในช่วงฤดูร้อนตามเมืองใหญ่ต่างๆ เพิ่มเติม

ในวันเดียวกัน เจ้าหน้าที่ญี่ปุ่นเผยว่า รัฐบาลมีแผนจะเสนอโครงการช่วยเหลือชาติกำลังพัฒนาฉบับใหม่ ระหว่างที่ผู้นำไปร่วมการประชุมจี8 ที่เยอรมนีระหว่างวันที่ 6-7 มิถุนายน เพื่อกระตุ้นให้ชาติต่างๆสู้ปัญหาโลกร้อน

แผนใหม่ได้รับการออกแบบให้ชาติชาติกำลังพัฒนาทั้งด้านการลดก๊าซเรือนกระจก และต่อสู้กับมลพิษและปัญหาความยากจน

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 5 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 06, 2007, 12:54:32 AM

รณรงค์คนไทยปลูกต้นไม้ 1 ต้นวันสำคัญ-บรรเทาโลกร้อน

กรมป่าไม้จัดสรรงบฯ 69 ล้านบาท ผลิตกล้าไม้คุณภาพดี 29.5 ล้านกล้า แจกจ่ายให้ประชาชนช่วยปลูกต้นไม้ เพื่อช่วยดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์บรรเทาภาวะโลกร้อน

นายวิชัย แหลมวิไล อธิบดีกรมป่าไม้ เปิดเผยว่า ในปี2550 กรมป่าไม้ยังได้เตรียมจัดสรรงบประมาณ 69 ล้านบาท เพื่อผลิตต้นกล้าไม้ คุณภาพดี 29.5 ล้านกล้า กระจายตามศูนย์เพาะชำกล้าไม้ 12 แห่ง และสถานีเพาะชำไม้ทุกจังหวัด เพื่อนำไปแจกจ่ายให้แก่ประชาชนนำไปปลูกเสริมในพื้นที่ของตน ซึ่งจะเป็นการช่วยฟื้นฟูพื้นที่ป่าไม้ ปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติให้ดีขึ้น รวมถึงช่วยลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สู่บรรยากาศได้มากยิ่งขึ้น

ทั้งนี้ ปัญหาภาวะโลกร้อนที่ทวีความรุนแรงมากขึ้น จนกลายเป็นปัญหาระดับนานาชาติที่สังคมโลกต้องร่วมมือกันแก้ไขนั้น มีสาเหตุสำคัญจากการเจริญเติบโตทางภาคอุตสาหกรรม ส่งผลให้มีปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ปล่อยทำลายโอโซนในชั้นบรรยากาศมากขึ้นถึง 3 ล้านล้านตัน และมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้น ในส่วนของไทยพบว่าปล่อยก๊าซโลกร้อนปีละ 241 ล้านตัน รองจากประเทศสหรัฐ จีน รัสเซีย ญี่ปุ่น อินเดีย อังกฤษ และออสเตรเลีย ที่ล้วนเป็นประเทศยักษ์ใหญ่ และมีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากที่สุด

การบรรเทาปัญหาภาวะโลกร้อนแนวทางหนึ่งที่คนไทยสามารถทำได้ คือ การรักษาผืนป่าและทรัพยากรป่าไม้ในพื้นที่ 104 ล้านไร่ ให้คงอยู่ต่อไปรวมถึงการปลูกต้นไม้เพื่อเพิ่มพื้นที่ป่า ช่วยดูดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ก่อนปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศ ดังนั้น กรมป่าไม้จึงเชิญชวนประชาชนคนไทยร่วมกันปลูกต้นไม้อย่างน้อยคนละ 1 ต้น ในโอกาสและวันสำคัญต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นวันคล้ายวันเกิด วันครบรอบแต่งงาน หรือในโอกาสพิเศษอื่นๆ เพื่อช่วยเพิ่มปริมาณต้นไม้และพื้นที่สีเขียวสร้างสภาพแวดล้อมที่ดี เพราะหากคนไทย 60 ล้านคนช่วยกันปลูกต้นไม้ปีละ 1-2 ต้นจะช่วยเพิ่มต้นไม้ได้ไม่น้อยกว่า 100 ล้านต้น

จาก : ข่าวสด วันที่ 6 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 06, 2007, 11:45:16 PM

น้ำแข็งขั้วโลก ละลายเร็วน่าวิตก

วิทยา ผาสุก http://futurethai.blogspot.com

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/tec05070650p1.jpg)

3 วันที่แล้ว โครงการสิ่งแวดล้อมของสหประชาชาติ (ยูเนป) ออกรายงานฉบับใหม่เกี่ยวกับสถานการณ์น้ำแข็งและหิมะของโลก

ข้อมูลที่พยายามสื่อสารบอกกับชาวโลก ก็คือ

ขณะนี้ปริมาณน้ำแข็งและหิมะในแถบ "อาร์กติก" ซึ่งตั้งอยู่บริเวณขั้วโลกเหนือ

กำลังละลายกลายเป็น "น้ำ" อย่างน่าวิตก เพราะผลจากวิกฤตโลกร้อน!

ยูเนป สำรวจพบว่า เมื่อเทียบกับช่วง 30-40 ปีก่อน

ปริมาณแผ่นน้ำแข็งและธารน้ำแข็งในอาร์กติกลดหายไปจากเดิมราวๆ 7-10 เปอร์เซ็นต์

น้ำแข็งและหิมะขั้วโลกมีความสำคัญก็เพราะมันทำหน้าที่เป็นเหมือนกับ "กระจก"

คอยสะท้อนพลังงานความร้อนจากแสงอาทิตย์กลับออกไปนอกโลก

แตกต่างจากน้ำ ซึ่งมีคุณสมบัติดูดซับความร้อน

เมื่อน้ำแข็งขั้วโลกหายไป อุณหภูมิของโลกย่อมสูงขึ้นโดยปริยาย

ส่วนที่ละลายออกมาเป็นน้ำ ก็จะไปเพิ่มระดับ "น้ำทะเล" ของโลกให้สูงขึ้น ทำให้ชายฝั่งของชาติที่ตั้งอยู่ในทะเล หรือ ติดทะเล ถูกกลืนหายไป

ปรากฎการณ์น้ำแข็งของโลกละลายนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับแถบอาร์กติกที่เดียว แต่ยังเกิดกับน้ำแข็งบนภูเขาสูงหลายแห่ง เช่น เขาหิมาลัย

ผลกระทบประการแรกเลยที่เกิดขึ้นจากภาวะน้ำแข็งหายไป ก็จะส่งผลให้ "สิ่งมีชีวิต" ในพื้นที่ค่อยๆ สูญพันธุ์ตามไปด้วย

ส่วนประชากรท้องถิ่นในอนาคตก็จะประสบกับปัญหาขาดแคลนน้ำใช้และน้ำเพื่อการเกษตร

ภัยโลกร้อนที่จะอุบัติขึ้นนั้นมีคนทำนายไว้ในแนวทางเดียวกับยูเนปเช่นนี้เยอะมาก แต่ทางแก้ไขยังมืดแปดด้าน

ล่าสุด รัฐบาลจีนเพิ่งประกาศออกมาว่า พัฒนาการทางอุตสากรรม ซึ่งเป็นตัวการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศนั้นสำคัญกว่าปัญหาโลกร้อน ขณะที่รัฐบาลสหรัฐก็ยืนยันเช่นเดียวกัน ดังนั้นในอนาคตอะไรจะเกิดก็คงต้องแล้วแต่บุญแต่กรรมล่ะครับ

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ หมุนก่อนโลก วันที่ 7 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 08, 2007, 12:13:34 AM

อุณหภูมิโลกร้อนขึ้นอีกครึ่งองศา คาดปีนี้อุ่นขึ้น อย่างทำลายสถิติ

เมต ออฟฟิซ สถาบันผู้เชี่ยวชาญ ด้านสภาวะอากาศในอังกฤษ กล่าวเตือนว่า อุณหภูมิโลกขยับขึ้นเกือบ 0.5 องศาเซลเซียสมากกว่าอุณหภูมิเฉลี่ยในช่วงไตรมาสแรกของปีนี้ ขณะที่ใกล้จะมีการประชุมสุดยอดจี 8 โดยมุ่งเน้นการหารือปัญหาสภาวะอากาศเปลี่ยนแปลง

ผู้เชี่ยวชาญสถาบันอากาศในอังกฤษกล่าวก่อนหน้าการประชุมสุดยอดจี 8 ที่เยอรมนี ซึ่งเริ่มขึ้นแล้วว่า มีแนวโน้มถึงร้อยละ 60 ว่าโลกของเราจะมีอุณหภูมิอุ่นที่สุดในปี 2550 และว่าฤดูใบไม้ผลิที่อังกฤษนี้มีอุณหภูมิอุ่นที่สุดนับตั้งแต่ที่เริ่มมีการบันทึกเมื่อปี 2457 โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยที่ 9.0 องศาเซลเซียส มากกว่าสถิติเดิมที่เคยบันทึกไว้ 8.8 องศา เมื่อปี 2488

ทั้งนี้นางอังเกล่า แมร์เคิล นายกรัฐมนตรีเยอรมนี ซึ่งเป็นเจ้าภาพจัดการประชุมกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมจี 8 จะขอให้บรรดาผู้นำร่วมดำเนินมาตรการในการรับมือกับสภาวะอากาศเปลี่ยนแปลง เช่น การจำกัดการปล่อยก๊าซที่เป็นสาเหตุของปัญหาโลกร้อน.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 8 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 08, 2007, 12:17:20 AM

จี-8 แก้โลกร้อนเหลวไม่กำหนดเป้าลดก๊าซ

ความตึงเครียดระหว่างสหรัฐและรัสเซีย และความล้มเหลวในการแก้ปัญหาโลกร้อน กลายเป็นประเด็นหลักในการประชุมสุดยอดจี-8 สหรัฐตั้งท่าค้านไม่ให้มีการกำหนดเป้าหมายระยะยาวในการลดการปล่อยก๊าซที่ก่อให้เกิดภาวะเรือนกระจกในแถลงการณ์ครั้งสุดท้ายของการประชุม

นายจิม คอนนัจตัน ประธานสภาว่าด้วยคุณภาพสิ่งแวดล้อมของสหรัฐ เปิดเผยเมื่อวันพุธว่า แถลงการณ์ครั้งสุดท้ายของที่ประชุมสุดยอดผู้นำกลุ่มประเทศอุตสหกรรมชั้นนำของโลก 8 ชาติ หรือจี-8 จะไม่กำหนดเป้าหมายระยะยาวในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งเป็นสาเหตุทำให้โลกร้อน ทั้งนี้ การต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงของชั้นบรรยากาศโลก เป็นประเด็นสำคัญอันดับหนึ่งที่กำหนดขึ้นโดยนายกรัฐมนตรีอังเกลา เมอร์เคล ของเยอรมนี เจ้าภาพการประชุมจี-8

แต่นายคอนนัจตัน กล่าวว่า สหรัฐไม่อาจเห็นด้วยกับเป้าหมายระยะยาวที่กำลังจะถูกกำหนดขึ้น เพราะทุกประเทศต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับข้อตกลง เราไม่ได้นั่งคุยกับจีน อินเดีย บราซิล เม็กซิโก แอฟริกาใต้ เราไม่ได้นั่งคุยกับออสเตรเลีย เกาหลีใต้และประเทศอื่น ๆ ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจก เกี่ยวกับปัญหานี้

ส่วนนางเมอร์เคล กล่าวเรียกร้องให้บรรดาผู้นำจี-8 ในโอกาสเริ่มการประชุมสุดยอดในวันพุธ ช่วยกันแก้ปัญหาสภาวะอากาศเปลี่ยนแปลง เนื่องจากเป็นภัยคุกคามร้ายแรง หากยังไม่ช่วยกันแก้ไขก็จะกลายเป็นปัญหาสิ่งแวดล้อมที่รุนแรงมาก และยิ่งทำให้ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจมากขึ้น ดังนั้น นานาประเทศจึงจำเป็นต้องร่วมมือกันปกป้องสภาวะอากาศโลก

ความตึงเครียดระหว่างสหรัฐและรัสเซีย และความล้มเหลวในการบรรลุข้อตกลงเกี่ยวกับการต่อสู้กับปัญหาโลกร้อน กลายเป็นประเด็นร้อนในการเริ่มต้นการประชุมจี-8 โดยก่อนการประชุม ประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู. บุช ของสหรัฐ โจมตีประธานาธิบดีวลาดีมีร์ ปูติน ของรัสเซียเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาว่าล้มเหลวในการปฏิรูป แต่รัสเซียปฏิเสธ ยืนยันว่า เป็นรัฐที่มีประชาธิปไตยโดยสมบูรณ์ ความเป็นไปของประเทศในปัจจุบันตรงกันข้ามกับข้อกล่าวหาความถดถอยในการปฏิรูปประชาธิปไตยของบุชโดยสิ้นเชิง

ด้านเจ้าหน้าที่ตำรวจเยอรมนีพยายามขัดขวางกลุ่มผู้ประท้วงไม่ให้มุ่งหน้าไปยังเมืองไฮลิเกนดัมม์ ที่พักตากอากาศชายทะเล ซึ่งเป็นสถานที่ประชุมจี-8 ที่จะเริ่มในวันพุธ.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 8 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 08, 2007, 12:29:33 AM

"ธารน้ำแข็ง"จีนละลาย คาดส่งผลกระทบชีวิตเอเชียนับล้าน!

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/tec01080650p1.jpg)

การละลายตัวอย่างรวดเร็วของธารน้ำแข็งในที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน หรือที่รู้จักกันในชื่อ "หลังคาโลก" อาจเป็นต้นเหตุก่อให้เกิดน้ำท่วม ภัยแล้ง ตลอดจนภาวะอดอยาก ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อชาวเอเชียหลายล้านคนในอนาคต

นักวิจัยจากสถาบันวิจัยที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต ระบุว่า ปัญหาโลกร้อนส่งผลให้ธารน้ำแข็งบริเวณดังกล่าวละลายตัวอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่สิบปีที่ผ่านมา ซึ่งในเบื้องต้นก็ได้ส่งผลให้ทะเลสาบหลายแห่งในเมืองนาคู ทางเหนือของทิเบต มีระดับน้ำเอ่อล้น เข้าท่วมที่นาและบ้านเรือนประชาชน นับจากปี 2543 เป็นต้นมา

จีนมีธารน้ำแข็งมากกว่า 46,000 แผ่น ครอบคลุมพื้นที่เกือบ 60,000 ตารางกิโลเมตร คิดเป็นปริมาณน้ำแข็งรวมได้กว่า 5,500 ลูกบาศก์กิโลเมตร แต่นับจากช่วงทศวรรษที่ 60 เป็นต้นมา ธารน้ำแข็งในจีนก็มีปริมาณลดลงไปแล้ว 7 เปอร์เซ็นต์ หรือเกือบ 400 ลูกบาศก์กิโลเมตร

ธารน้ำแข็งในจีน ร้อยละ 84 จะอยู่ในที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต ซึ่งแต่ละปี ธารน้ำแข็งที่นี่จะละลายตัวคิดเป็นพื้นที่กว่า 130 ตารางกิโลเมตร และก็เป็นเช่นนี้มานานเกือบ 30 ปีแล้ว ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า ถ้ายังไม่รีบหาทางแก้ไข ภายใน 43 ปีข้างหน้า ธารน้ำแข็งในที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต จะมีพื้นที่หายไปถึง 13,000 ตารางกิโลเมตร สาเหตุหลักก็มาจากปัญหาโลกร้อน

"ธารน้ำแข็งละลายจะส่งผลให้แม่น้ำ ทะเลสาบ และที่ลุ่มชุ่มน้ำ มีระดับน้ำพุ่งสูงขึ้นในเบื้องต้น แต่ในระยะต่อมา น้ำก็จะค่อยๆ เหือดแห้งไป ทำให้พื้นที่ดังกล่าวกลายเป็นทะเลทรายในที่สุด และถ้ายังปล่อยให้ธารน้ำแข็งในที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต ละลายตัวอย่างรวดเร็วเช่นนี้ คาดว่าที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต จะกลายเป็นทะเลทรายในอีก 93 ปีข้างหน้า" นักวิจัย ระบุ

จาก : ข่าวสด วันที่ 8 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 09, 2007, 12:03:25 AM

จี 8 ตกลงแก้โลกร้อน คุยยูเอ็นหั่นลดข้อตกลงเกียวโต

สหรัฐ- สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า การประชุมสุดยอดผู้นำชาติอุตสาหกรรมชั้นนำ หรือจี 8 ที่เมืองเฮลิเก็นดาม ประเทศเยอรมัน เหล่าผู้นำจี 8 ได้ร่วมให้คำมั่นที่จะบรรลุการลดปริมาณสารก่อปฎิกิริยาเรือนกระจกซึ่งก่อปัญหาภาวะโลกร้อน ครั้งใหญ่ให้ได้ก่อนปี 2050โดยนางแองเจล่า มาร์เคล นายกรัฐมนตรีเยอรมัน เปิดเผยว่า ข้อตกลงนี้รวมถึงการเสนอลดการปล่อยสารเรือนกระจกลง 50 เปอร์เซนต์ ของสนธิสัญญาเกียวโตซึ่งกลุ่มมีแผนจะเจรจาต่อรองกับสหประชาชาติ พร้อมทั้งเรียกร้องให้ชาติกำลังพัฒนาร่วมปฎิบัติตามด้วย

ข่าวว่า การตกลงนี้ถือว่าเป็นข้อตกลงที่ต่ำกว่าที่เธอตั้งเป้าไว้ หรือข้อตกลงที่ต้องมีผลผูกพันบังคับร่วมกันของกลุ่มจี 8 อย่างไรก็ตาม ผู้นำเยอรมันและนายโทนี่ แบลร์ นายกรัฐมนตรีอังกฤษ กล่าวต่อผู้สื่อข่าว รู้สึกพอใจต่อการตกลงนี้ เพราะเป็นขั้นตอนครั้งใหญ่
ของจี 8 ในการจับมือกันต่อสู้ปัญหาโลกรัอน

อย่างไรก็ตาม ด้านกลุ่มประเทศเศรษฐกิจใหม่ 5 ชาติประกอบด้วย บราซิล,จีน,อินเดีย เม็กซิโก และแอฟริกาใต้ ต่างแสดงจุดยืนจะไม่ยอมรับการกดดันจากประเทศจี 8 ให้กลุ่มร่วมแก้ปัญหาโลกร้อนอย่างมีผลผูกพัน เพราะจะกระทบต่อเศรษฐกิจของกลุ่มที่กำลังขยายตัว

รายงานกล่าวว่า การตกลงดังกล่าวสร้างความไม่พอใจให้แก่กลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ซึ่งมองว่าการประชุมนี้คว้าน้ำเหลวในการจับมือกันแก้ปัญหาโลกร้อน เพราะเห็นว่าข้อตกลงของกลุ่มจี 8 ไม่เพียงพอต่อการแก้ปัญหา เนื่องจากสหรัฐยังคงไม่ยอมจะมีผลผูกพันในการลดปริมาณการปล่อยสารภาวะเรือนกระจก ขณะที่บางกลุ่มมองว่า การตกลงของจี 8 และกลุ่มประเทศเศรษฐกิจใหม่ถือว่าเป็นนิมิตหมายอันดีของการแก้ปัญหาโลกร้อนที่นานาชาติสามารถดึงสหรัฐให้เข้ามาร่วมปัญหาได้

อนึ่ง กลุ่มจี 8 ยังได้ยืนยันที่จะให้ความช่วยเหลือมูลค่า 50,000 ล้านดอลลาร์ให้แก่แอฟริกาเพื่อแก้ปัญหาโรคเอดส์และมาลาเรีย

จาก : สยามรัฐ วันที่ 9 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 11, 2007, 12:23:31 AM

โลกร้อนๆ

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/col18110650p1.jpg)

โลกร้อน คือ ภาวะการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศในระดับโลก อันเป็นผลจากกิจกรรมปล่อยก๊าซเรือนกระจกของมนุษย์

หากอธิบายด้วยทฤษฎีต่างๆ อาจจะเข้าใจยาก

หนังสือเล่มนี้ของมูลนิธิโลกสีเขียว "โลกร้อน ทุกสิ่งที่เราทำเปลี่ยนแปลงโลกเสมอ" จะช่วยให้เราเข้าใจภาวะโลกร้อนได้ง่ายและเห็นภาพมากขึ้น

ยกตัวอย่างง่ายๆ ที่ทุกคนควรรู้ก็คือ ตัวการสำคัญที่ทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจกที่ทำให้โลกร้อนก็คือ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์

การใช้ชีวิตประจำวันของคนทุกๆ คน ไม่ว่าจะเป็นการกิน การใช้ไฟฟ้า ช็อปปิ้ง การเดินทาง ล้วนเป็นช่องทางในการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทั้งสิ้น

โลกร้อนน่ากลัวเพียงใด

หนังสืออธิบายง่ายๆ ว่า ในรอบร้อยปีที่ผ่านมา อุณหภูมิของโลกเพิ่มขึ้น 1 องศาเซลเซียส

เพียงแค่ 1 องศาเซลเซียสก็เป็นเรื่องใหญ่ เพราะจะมีผลตามมาดังนี้

+1 องศาเซลเซียส ผลที่ตามมาจะทำให้เกิดภาวะขาดแคลนน้ำที่รุนแรงมากขึ้น จำนวนชนิดของสัตว์ที่อพยพย้ายถิ่นเพิ่มขึ้น น้ำท่วมและพายุสร้างความเสียหายรุนแรงขึ้น และเกิดปรากฏการณ์ปะการังฟอกขาวบ่อยครั้ง

+2 องศาเซลเซียส 30 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งมีชีวิตทั่วโลกล่อแหลมต่อการสูญพันธุ์ ปริมาณผลผลิตข้าวและธัญพืชในเขตร้อนมีแนวโน้มลดลง แต่ในเขตอบอุ่นกลับมีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ปะการังเกือบทั้งหมดเกิดปรากฏการณ์ฟอกขาว

+3 องศาเซลเซียส ระบบนิเวศ 15-40 เปอร์เซ็นต์ของโลกต้องปั่นป่วน เพราะวัฏจักรคาร์บอนเสียสมดุล ผลผลิตข้าวและธัญพืชในเขตร้อนและบางพื้นที่ของเขตอบอุ่นลดลง ปะการังตายเป็นวงกว้างทั่วโลก

+4 องศาเซลเซียส สิ่งมีชีวิตทั่วโลกสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ พื้นที่ชุ่มน้ำชายฝั่งทะเลเสียหายมากถึง 30 เปอร์เซ็นต์

และ +5 องศาเซลเซียส สถานการณ์ทุกด้านเลวร้ายลงจนถึงขีดสุด

ฉะนั้นทุกๆ คนในโลกนี้ต้องช่วยกันลดภาวะโลกร้อน หรือรอยตีนฝากโลก ด้วยการลดกิจกรรมต่างๆ ที่ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจก

เราจะเป็นอย่างไร ถ้าเรายังใช้ชีวิตแบบเดิมๆ

คำตอบคือ อีก 45 ปีข้างหน้า ความเข้มข้นของคาร์บอนในชั้นบรรยากาศจะพุ่งขึ้นเป็น 600 ส่วนในล้านส่วน

ผลผลิตอาหารจากภาคเกษตรกรรมลดลง เพราะความแปรปรวนของดินฟ้าอากาศ

ผู้คนหลายล้านทั่วโลกจะขาดแคลนอาหาร จะเจ็บป่วยด้วยโรคท้องร่วง และโรคเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจ จะประสบกับคลื่นความร้อน น้ำท่วม พายุ ไฟป่า และความแห้งแล้ง

โลกร้อนจะส่งผลให้มนุษย์ทุกผู้ทุกนามในโลกใบนี้ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากยิ่งขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

"การก่อการร้ายฆ่าคนนับร้อยนับพัน แต่วิกฤตโลกร้อนจะคร่าชีวิตนับล้าน เราจึงควรทำสงครามกับโลกร้อนมากกว่าจะมัวไปสู้รบกับพวกผู้ก่อการร้าย"

คำเตือนของ สตีเฟน ฮอว์คิง นักจักรวาลวิทยาและนักฟิสิกส์

เจ้าของฉายา "ไอน์สไตน์" แห่งโลกยุคใหม่

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ เก็บเรื่องมาเล่า วันที่ 11 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: WayfarinG ที่ มิถุนายน 11, 2007, 01:05:11 AM

:-[ :-[ มากขึ้นทุกวัน..ตอนนี้ออกไปเดินกินข้าวตอนกลางวัน...กลับมาตัวแทบละลาย.. :( .. เราจะทำงัยดีเพื่อสิ่งแวดล้อมของเรา.. :'(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 12, 2007, 12:07:04 AM

"โลกร้อน"อีก20ปีแค่ฝนปรอยกรุงเทพฯก็จมนํ้า ดร.โจจี้กทม.หาทางรับมือ-ประชาชนต้องปรับตัว

นายพิจิตต รัตตกุล ผู้อำนวยการบริหารศูนย์เตรียมความพร้อมป้องกันภัยพิบัติแห่งเอเชีย (ADPC) กล่าวถึงสถานการณ์ภาวะโลกร้อนว่า ปัจจุบันหลายประเทศรวมทั้งประเทศไทยหันมาให้ความสนใจกับเรื่องนี้สูงมาก และพยายาม หาทางแก้ปัญหาด้วยการจัดประชุมและจัดกิจกรรมต่าง ๆ ซึ่งแตกต่างจากเมื่อ 10 ปีก่อน ที่ผู้สนใจศึกษาเรื่องนี้ถูกมองว่าเป็นผู้ที่ไม่มีอะไรทำและพูดเพ้อเจ้อ ทั้งนี้มีการศึกษาพบว่าใน พื้นที่กรุงเทพฯ น่าเป็นห่วงเพราะปัจจุบันพื้นดินอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลปานกลางราว 45 ซม. แต่อุณหภูมิที่สูงขึ้นเพราะภาวะโลกร้อนจะทำให้อุณหภูมิสูง ลมแรง น้ำสูง ระดับน้ำจะค่อย ๆ สูงขึ้นเสมอพื้นดิน และในอนาคตอีก 20 ปีข้างหน้าเมื่อฝนตกเพียงเล็กน้อยจะทำให้น้ำท่วมพื้นที่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาและคูคลองต่าง ๆ อย่างน้อย 50% ระดับอุทกภัย วาตภัย และภัยธรรมชาติรูปแบบต่าง ๆ จะรุนแรงขึ้น ดังนั้นจะต้องคิดค้นวิธีป้องกันอุบัติภัยพร้อม ๆ กับที่มนุษย์จะต้องเรียนรู้วิธีปรับตัวให้อยู่กับธรรมชาติให้ได้ อย่างไรก็ตามการหาวิธีแก้ปัญหาโลกร้อนของเมืองไทยนั้นจะต้องทำอย่างต่อเนื่อง ไม่ใช่พูดกันคนละทีสองที ที่สำคัญรัฐบาลจะต้องเป็นแกนนำวางยุทธศาสตร์ระยะยาวเพื่อวางทิศทางการศึกษาและทำงานเรื่องนี้อย่างจริงจัง

นายศุภกรณ์ ชินวรรณโณ ที่ปรึกษากลุ่มงานวิจัยศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ วิจัยและฝึกอบรมเรื่องการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า การแก้ปัญหาโลกร้อนไม่ได้เห็นผลทันตาเหมือนกินยาแล้วหายปวดหัวทันที แต่ต้องทำระยะยาว สร้างเครือข่ายระดับชุมชน สังคม ประเทศเพื่อนำไปสู่ความร่วมมือกันทั้งโลก ทั้งเรื่องของการหาทางลดอุณหภูมิและวางแผนรับมือให้มนุษย์อยู่ได้ หากไม่ทำจริงจัง ปัญหาจะทวีความ รุนแรงมากขึ้น.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 12 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 12, 2007, 12:17:25 AM

10 ปรากฎการณ์ประหลาด ผลกระทบวิกฤต"โลกร้อน!"

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/fea01120650p1.jpg)

ผลกระทบที่เกิดขึ้นจากภัย "โลกร้อน" ไม่เพียงแต่ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจน อาทิ อากาศร้อนขึ้น น้ำแข็งขั้วโลกละลาย หรือระดับน้ำทะเลโลกสูงขึ้นเท่านั้น แต่ปัจจุบันยังเป็นต้นเหตุของปรากฎการณ์แปลกๆ มากมาย ซึ่งเกี่ยวพันกับการหายสาบสูญของทะเลสาบ โรคภูมิแพ้โดยไม่ทราบสาเหตุ วิถีโคจรของดาวเทียมในอวกาศ ฯลฯ!

สารภูมิแพ้แพร่ระบาด

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ในประเทศสหรัฐอเมริกาได้เกิดปรากฎการณ์ประหลาดขึ้นทุกๆ ช่วงฤดูใบไม้ผลิ

นั่นคือ ประชาชนไอ จาม ป็นภูมิแพ้ และหอบหืดกันง่ายขึ้นและบ่อยขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ

จากการศึกษาที่ผ่านมา พบว่า วิถีชีวิตที่เปลี่ยนแปลงไปกับสภาพมลพิษในอากาศ เป็นสาเหตุสำคัญของอาการดังกล่าว

อย่างไรก็ตาม มีงานวิจัยใหม่ๆ ชี้ให้เห็นว่า วิกฤตอุณหภูมิโลกร้อนขึ้นและมีระดับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศมากขึ้น คือต้นเหตุทำให้พืชพรรณต่างๆ ผลิใบเร็วกว่าเดิม ขณะเดียวกันปริมาณละอองเกสรที่ฟุ้งกระจายไปตามอากาศก็มากขึ้นเช่นกัน

คนที่เป็นภูมิแพ้หรือหอบหืดเมื่อสูดละอองเหล่านี้เข้าไปมากๆ อาการจึงกำเริบง่าย

สัตว์อพยพไร้ที่อยู่

ผลกระทบจากปัญหาโลกร้อน ทำให้สัตว์บางชนิด เช่น กระรอก ตัวชิปมังก์ หรือแม้กระทั่งหนู ต้องอพยพหนีขึ้นไปอยู่บนที่สูงขึ้น

สัตว์ที่กำลังเผชิญปัญหาใหญ่ ได้แก่ "หมีขั้วโลก" ที่ในอนาคตอาจมีชีวิตอยู่ในถิ่นฐานเดิมแถบอาร์กติก ขั้วโลกเหนือไม่ได้ เนื่องจากธารน้ำแข็งละลายอย่างรวดเร็ว

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/fea01120650p2.jpg)

"พืช"ขั้วโลกคืนชีพ

ช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา ผลจากภาวะน้ำแข็งขั้วโลกละลายเพราะโลกร้อน ส่งผลต่อการดำรงอยู่ของพืชและสัตว์จำนวนมาก

ตามปกติ พืชแถบอาร์กติกจะถูกปกคลุมอยู่ในน้ำแข็งตลอดทั้งปี

แต่ปัจจุบัน เมื่อน้ำแข็งละลายมากขึ้นเรื่อย โดยเฉพาะในช่วงก่อนฤดูใบไม้ผลิต จึงทำให้พืชที่เคยถูกห่อหุ้มด้วยน้ำแข็งกลายเป็นอิสระ สามารถเริ่มกระบวนการสังเคราะห์แสงและกลับมาเติบโตขึ้นอีกครั้ง

กลายเป็นอีก 1 ปรากฎการณ์ใหม่ของพื้นที่ขั้วโลกเหนือ

ทะเลสาบหายสาบสูญ

เรื่องประหลาดๆ ที่เกิดขึ้นในเขตอาร์กติก หรือ ขั้วโลกเหนือยังไม่หมดแค่นั้น

มีงานวิจัยชี้ให้เห็นว่า ในช่วง 20-30 ปีที่ผ่านมา "ทะเลสาบ" ประมาณ 125 แห่งได้หายสาบสูญไปจากเขตอาร์กติก เป็นสัญญาณหนึ่งที่ช่วยให้เห็นว่า ภัยโลกร้อนส่งผลกระทบเร็วมากต่อสภาพแวดล้อมแถบขั้วโลก

สาเหตุที่ทะเลสาบหายไปก็เพราะ "เพอร์มาฟรอส" ที่เป็นน้ำแข็งแข็งตัวอยู่ใต้พื้นทะเลสาบนั้นละลายหมดสิ้นไป ดังนั้น น้ำในทะเลสาบจึงซึมเข้าสู่พื้นดินข้างใต้ได้ เหมือนกับเวลาเราดึงจุกปิดน้ำออกจากอ่างอาบน้ำแล้วน้ำจึงไหลหมดไปจากอ่างนั่นเอง

นอกจากนี้ การที่ทะเลสาบขั้วโลกหายวับไป ยังส่งผลลูกโซ่ปั่นป่วนไปถึงระบบนิเวศในพื้นที่ที่พึ่งพิงน้ำจากทะเลสาบอีกด้วย

น้ำแข็งใต้พื้นโลกละลาย

ภาวะโลกร้อนไม่ได้เพียงแค่ทำให้ธารน้ำแข็งขั้วโลกละลายอย่างต่อเนื่องเท่านั้น

แต่ยังส่งผลให้ชั้นน้ำแข็งถาวรที่มีอยู่ใต้พื้นผิวโลกค่อยๆ ละลายลดปริมาณลงไปเช่นกัน

ผลลัพธ์ที่อาจเกิดขึ้นตามมาในอนาคตก็คือ จุดใต้พื้นโลก ซึ่งเคยเป็นน้ำแข็งหายไปจนเกิดเป็น "รูรั่ว" ใต้ดินขึ้นมา

เมื่อเป็นเช่นนี้สภาพทางภูมิศาสตร์ในพื้นที่ย่อมเปลี่ยนไป

สิ่งปลูกสร้าง หรือ สิ่งก่อสร้างของมนุษย์ เช่น ทางรถไฟ ถนน บ้านเรือน ฯลฯ ซึ่งตั้งอยู่เหนือจุดดังกล่าวมีโอกาสได้รับความเสียหายตามไปด้วย

ถ้าปรากฎการณ์น้ำแข็งละลายเกิดขึ้นบนที่สูง เช่น ภูเขา จะก่อให้เกิดภัยธรรมชาติตามมา อาทิ หินถล่มและโคลนถล่ม เป็นต้น

ชนวนเกิดไฟป่า

นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ยืนยันตรงกันทั่วโลก ว่า

ภัยโลกร้อนเป็นสาเหตุให้ธารน้ำแข็งละลายและพายุก่อตัวบ่อยและรุนแรงขึ้นกว่าในอดีต

ยิ่งไปกว่านั้น ภาวะโลกร้อนยังเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เกิด "ไฟป่า" ได้ง่ายขึ้นในหลายประเทศทั่วโลก

และชาติเมืองหนาวในซีกโลกตะวันตก ซึ่งตามปกติไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องไฟป่า ก็เริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงนี้กันแล้ว

เหตุเพราะสภาพป่าแห้งกว่าเดิม จึงเป็นเชื้อไฟอย่างดี

ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นถึงอยู่รอด

โลกร้อนส่งผลให้หน้าหนาวหดสั้นลง และหน้าร้อนมาถึงเร็วขึ้น

บรรดา "นกอพยพ" หลายสายพันธุ์ต่างมึนงง ปรับ "นาฬิกาชีวภาพ" ในตัวของมันให้เข้ากับสภาพความผันแปรของฤดูกาลที่บิดเบี้ยวไปไม่ทัน

สัตว์ที่จะเอาชีวิตรอดจากสภาพภูมิอากาศแปรปรวนในทุกวันนี้ได้ต้องเป็นสายพันธุ์ที่แข็งแรงที่สุดเท่านั้น

ในที่สุดสัตว์ที่อยู่รอดจะต้อง "กลายพันธุ์" หรือปรับพันธุกรรมในตัวมันเสียใหม่ เพื่อรับมือภัยโลกร้อนให้ได้ และมีสัตว์หลายชนิดกำลังวิวัฒนาการตัวเองเช่นนั้นอยู่

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/fea01120650p3.jpg)

ดาวเทียมโคจรเร็วกว่าเดิม

การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากโรงงานอุตสาหกรรม โรงไฟฟ้าถ่านหิน ยวดยานพาหนะ ฯลฯ คือ ตัวการสำคัญของวิกฤตโลกร้อน

ล่าสุดพบว่า เจ้าก๊าซตัวเดียวกันนี้เองที่ขึ้นไปสะสมมากขึ้นในชั้นบรรยากาศโลก ได้กลายเป็นต้นเหตุทำให้ "ดาวเทียม" ที่อยู่ในวงโคจรโลกเคลื่อนที่เร็วกว่าเดิม

ตามปกติ อากาศในบรรยากาศชั้นนอกสุดของโลกจะเบาบาง แต่โมเลกุลของอากาศจะยังคงมีแรงดึงดูดมากพอในการทำให้ดาวเทียมโคจรช้าๆ ดังนั้น เราอาจเคยได้ยินข่าวกันมาบ้างว่า ผู้ควบคุมต้องจึดระเบิดดาวเทียมเป็นระยะๆ เพื่อให้ดาวเทียมโคจรต่อไปอย่างถูกต้อง

อย่างไรก็ตาม เมื่อคาร์บอนไดออกไซด์ลอยไปสะสมในบรรยากาศชั้นล่างมากไป จะทำแรงดึงดูดของบรรยากาศชั้นนอกสุดลดกำลังลง ดาวเทียมจึงโคจรเร็วกว่าปกติ

ภูเขากระเด้งตัวเหนือพื้นโลก

ภูเขาและเทือกเขาสูงหลายแห่งทั่วโลกกำลังขยายตัว "สูง" ขึ้น เพราะผลจากโลกร้อน!

นั่นเป็นเพราะ ตามธรรมชาติที่ผ่านๆ มานับพันปี ยอดภูเขาในเขตหนาวเย็นโดยทั่วไปจะมี "น้ำแข็ง" ปกคลุมอยู่ ทำหน้าที่เป็นเหมือนกับตุ้มน้ำหนักที่คอยกดทับให้ฐานล่างของภูเขาทรุดต่ำลงไปใต้พื้นผิว

เมื่อน้ำแข็งบนยอดเขามลายสูญสิ้นไป ส่วนฐานล่างที่เคยถูกกดจมดินลงไปจะค่อยๆ กระเด้งคืนตัวกลับมาเหนือผิวโลกอีกครั้ง

โบราณสถานเสียหาย

โบราณสถาน เมืองเก่าแก่ ซากปรักหักพังทางประวัติศาสตร์ ฯลฯ อันเป็นสิ่งแสดงถึงวัฒนธรรมอันรุ่งเรื่องของมนุษย์ในอดีตได้รับผลกระทบจากโลกร้อน

เหตุเพราะโลกร้อนทำให้อากาศทั่วโลกแปรปรวน ทั้งเกิดพายุ น้ำท่วม ภัยแล้ง ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูง และล้วนแต่ยิ่งสร้างความเสียหายให้กับมรดกตกทอดทางประวัติศาสตร์ดังกล่าว ซึ่งมีสภาพทรุดโทรมอยู่แล้ว

โบราณสถานอายุ 600 ปีในจังหวัดสุโขทัยของประเทศไทยเรา ก็เคยเสียหายอย่างหนักเพราะภัยน้ำท่วมใหญ่ ซึ่งเป็นผลจากภัยโลกร้อน มาแล้วเช่นกัน

จาก : ข่าวสด วันที่ 12 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 13, 2007, 12:22:20 AM

โลกร้อนให้คุณแถบซีกโลกเหนือ ชาติยากจนซีกโลก ใต้กลับได้โทษ

นักวิทยาศาสตร์ระบุว่า แม้สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงจะส่งผลร้ายแรงต่อโลก แต่ประเทศในแถบซีกโลกเหนือจะได้ประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศร่ำรวยทางยุโรปเหนือ รัสเซีย และสหรัฐฯ

นายยาน กุนนาร์ วินเธอร์ ผู้อำนวยการสถาบันขั้วโลกนอร์เวย์ กล่าวระหว่างเข้าร่วมการประชุมภาวะโลกร้อนที่เมืองทรอมโซของนอร์เวย์ ว่า สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงจะทำให้ประเทศร่ำรวยแถบซีกโลกเหนือได้เปรียบ ขณะที่ประเทศยากจนแถบซีกโลกใต้จะเสียเปรียบ ปลาหลายชนิดจะว่ายไปทางเหนือเพิ่มขึ้น การปลูกต้นไม้สำหรับอุตสาหกรรมป่าไม้จะขยายขึ้นไปทางเหนือได้มากขึ้น รวมถึงการท่องเที่ยวที่ผู้คนจะหนีอากาศร้อนแถบยุโรปใต้ขึ้นไปยังยุโรปเหนือ แม้แต่ประเทศที่ไม่มีชื่อเสียงด้านการผลิตไวน์อย่างอังกฤษก็จะปลูกองุ่นได้คุณภาพสูงขึ้น ขณะที่แหล่งปลูกองุ่นชื่อดังในฝรั่งเศสอาจมีคุณภาพลดลงเพราะอากาศร้อนขึ้น

ด้านนายปาล เพรสตรัด ผู้จัดทำรายงานของสหประชาชาติว่าด้วยหิมะและน้ำแข็งละลาย ระบุว่า การเพาะปลูกแถบตอนเหนือของแคว้นไซบีเรียและแคนาดาจะง่ายขึ้นกว่าเดิม เพราะโลกที่ร้อนขึ้นทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้น นายเพรสตรัดระบุว่า ประโยชน์ทำเงินมากที่สุดของภาวะโลกร้อน คือเปิดทางให้คนเข้าไปสำรวจน้ำมันและก๊าซบริเวณขั้วโลกเหนือได้ง่ายขึ้น ทางการสหรัฐฯประมาณว่า ขั้วโลกเหนือมีแหล่งน้ำมันถึง 1 ใน 4 ของแหล่งน้ำมันทั่วโลกที่ยังไม่ได้นำมาใช้ประโยชน์

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 13 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 13, 2007, 12:44:30 AM

ธ.โลกเจียดเงิน แก้ปัญหาโลกร้อน หวังฟื้นพื้นที่ป่าไม้

เนเธอร์แลนด์ - ธนาคารโลกผุดแผนฟื้นฟูป่าไม้ทั่วโลก พร้อมทุ่มงบประมาณกว่า 250 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ หวังดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ เพื่อลดปัญหาภาวะโลกร้อน

สำนักข่าวเอเอฟพีรายงานว่า ธนาคารโลกมีแผนการตั้งกองทุนระหว่างประเทศ พร้อมทั้งงบประมาณจำนวนอย่างน้อย 250 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เพื่อแก้ปัญหาการตัดไม้ทำลายป่า ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญประการหนึ่งที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อน

โดยนายเวอร์เนอร์ คอร์เน็กซ์ล ผู้เชี่ยวชาญอาวุโสประจำหน่วยการเงินเพื่อต่อสู้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของธนาคารโลก กล่าวว่า เป้าหมายกองทุนดังกล่าว เพื่อแก้ปัญหาการตัดไม้ทำลายป่าทั่วโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประเทศในเขตป่าฝนในภูมิภาคละตินอเมริกา แอฟริกากลาง และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ทั้งนี้ ทางธนาคารโลกหวังว่า ป่าไม้ที่ฟื้นฟูขึ้นมาใหม่จะเพิ่มขึ้น 5 เปอร์เซ็นต์ต่อ 1 ทศวรรษ เพื่อจะช่วยดูดซับปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทั่วโลก ให้ได้ประมาณ 3 พันล้านตัน หรือในอัตราเฉลี่ย 20 เปอร์เซ็นต์

พร้อมกันนี้ นายคอร์เน็กซ์ล ยังได้เรียกร้องให้กลุ่มประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำหรือจี 8 เข้าร่วมโครงการของกองทุนดังกล่าวด้วย

จาก : สยามรัฐ วันที่ 13 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 18, 2007, 12:08:55 AM

เฝ้าระวังโลกร้อนกระทบ "พันธุกรรมเชื้อโรค" เปลี่ยน

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/epe01180650p1.jpg)

ความวิตกเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนนอกเหนือจากการคาดการณ์ถึงระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นทำให้พื้นที่ชายฝั่งและเกาะต่างๆ ในหลายประเทศอาจมีพื้นที่บางส่วนหายไป ยังมีความวิตกหนึ่งที่สำคัญเช่นกันคือ ปัญหาการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมของเชื้อโรคที่แพร่ระบาดทั้งในคนและสัตว์ โดยเฉพาะเชื้อโรคที่ทนทานและไวต่อการเปลี่ยนแปลงพันธุกรรมเมื่อสภาพแวดล้อมเปลี่ยนแปลง

ดังนั้น เชื้อไวรัส จึงเป็นหนึ่งในเชื้อโรคที่ควรเฝ้าระวังอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้เพราะไวรัสเป็นจุลชีพขนาดเล็กที่ไม่ใช่เซลล์ จึงมีโครงสร้างพื้นฐานไม่ซับซ้อน ประกอบด้วย สารพันธุกรรม 2 แบบ ซึ่งอาจเป็น DNA หรือ RNA และโปรตีนที่ห่อหุ้มสารพันธุกรรม พบว่า ไวรัสบางสายพันธุ์มีความทนทานต่อสภาพแวดล้อม และความร้อนสูง อาทิ ไวรัส กลุ่มพ็อกไวรัส (Poxvirus) ซึ่งมีหลายชนิดที่ก่อโรคทั้งในสัตว์ปีก สัตว์มีกระดูกสันหลังหลายชนิด รวมทั้งคน เช่น วาริโอลา ไวรัส (Variola virus) ซึ่งมีสารพันธุกรรม เป็น DNA เป็นเชื้อก่อโรคฝีดาษ (ไข้ทรพิษ) ที่ระบาดในอดีต

จากข้อมูลการวิจัยใน ปี 2007 โดย ภาควิชา Molecular Genetics and Microbiology มหาวิทยาลัยฟลอริดา เกี่ยวกับไวรัส กลุ่ม Poxvirus อีกชนิดหนึ่ง คือ วัคซิเนีย ไวรัส (Vaccinia virus) สายพันธุ์ Cts9 ซึ่งเกิดจากการกลายพันธุ์ ที่อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส ทำให้เบสบน DNA ถูกตัดออก 2 ตัว (ในตำแหน่งยีน A28 ที่เกี่ยวกับการสร้างโปรตีน A28 ของไวรัส) ทำให้เกิดการย้ายกรดอะมิโน cysteine ไปอยู่ใกล้ C-terminus (carboxyl-terminus) ของโครงสร้างของโปรตีนดังกล่าว ทำให้ไวรัส vaccinia virus สายพันธุ์กลายพันธุ์ Cts9 มีลักษณะที่ไม่สามารถติดต่อเข้าสู่เซลล์สิ่งมีชีวิตได้ แต่ไวรัสดังกล่าวสามารถรวมกับเซลล์สิ่งมีชีวิตได้ที่ อุณหภูมิ 31 องศาเซลเซียส ในสภาพ pH ที่ไม่ต่ำมาก

อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันสภาพอากาศที่แปรปรวนจากภาวะโลกร้อน ทำให้บางบริเวณมีสภาพอากาศที่มีความชื้นต่ำ และแห้ง รวมทั้งมีความร้อนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนอาจเป็นเหตุให้เชื้อไวรัสบางชนิดอาจปรับโครงสร้างทางพันธุกรรมใหม่ หรือกลายพันธุ์ (mutation) ได้ด้วยตนเอง เพื่อปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศดังกล่าวได้

ประกอบกับความอ่อนแอของร่างกายสิ่งมีชีวิตที่ไวรัสเข้าไปอาศัย จนอาจมีปริมาณและความรุนแรงของโรคเพิ่มมากขึ้น และการแพร่ระบาดอาจยาวนานขึ้นและเชื้อโรคบางชนิดอาจกลับมาแพร่ระบาดได้อีก

สำหรับประเทศไทย มีการเฝ้าระวังการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ของไวรัสไข้หวัดนก H5N1 ซึ่งมีสารพันธุกรรม เป็น RNA โดยจากการสัมมนาวิชาการไข้หวัดนก (AI Symposium) ครั้งที่ 1 ซึ่งจัดโดย คณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และองค์กรต่างๆ ที่สนับสนุนด้านการวิจัย อาทิ สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) และสำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ (สวทช.) พบว่าผลการตรวจวิเคราะห์ในปี 2007 พบ ไวรัส H5N1 สายพันธุ์ใหม่เกิดขึ้นที่ จังหวัดหนองคาย และจังหวัดมุกดาหาร ซึ่งต่างจากสายพันธุ์เดิมที่พบที่จังหวัดพิษณุโลก

จากความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิโลกและการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมของเชื้อโรคเป็นสิ่งใกล้ตัวที่มนุษยชาติต้องมีการเฝ้าระวังการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องเพื่อการรับมือกับโรคต่างๆ ที่อาจเกิดขึ้นและรุนแรงมากขึ้นทั้งในปัจจุบันและอนาคต

จาก : มติชน คอลัมน์ จับกระแสโลกร้อน วันที่ 18 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 20, 2007, 12:26:45 AM

โลกร้อนเขย่าขั้วโลกใบไม้ผลิก่อนนับเดือน

เดนมาร์ก-ปัญหาโลกร้อนร้ายกว่าคาด นักวิทยาศาสตร์พบฤดูใบไม้ผลิเยือนเกาะกรีนแลนด์เร็วกว่าปกติร่วมเดือน พร้อมเตือนระยะยาวส่งผลต่อระบบนิเวศวิทยา

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานอ้างการเปิดเผยของสถาบันวิจัยสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติแห่งมหาวิทยาลัยอาร์ฮัส ประเทศเดนมาร์ก ว่า ผลพวงที่สืบเนื่องจากปัญหาภาวะโลกร้อน เป็นเหตุให้ฤดูใบไม้ผลิมาเยือนเกาะกรีนแลนด์ ซึ่งตั้งอยู่ในมหาสมุทรอาร์กติกเร็วกว่าเดิมประมาณกว่า 2 สัปดาห์ ถึง 1 เดือนเป็นอย่างน้อย หากเปรียบเทียบกับสภาพภูมิอากาศในช่วงเวลาเดียวกันเมื่อทศวรรษที่ผ่านมา

โดย ดร.โทเค โฮเย ประธานโครงการศึกษาวิจัยครั้งนี้ กล่าวว่า ทางคณะนักวิทยาศาสตร์ได้ศึกษาวิจัยเกี่ยวกับบรรดาต้นพืช แมลง และนก บริเวณแซคเคนเบิร์ก ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของเกาะกรีนแลนด์ และจัดว่าเป็นตอนบนของมหาสมุทรอาร์กติกแล้วพบว่า มีความเปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อช่วงทศวรรษที่ 1990 เช่น ฝูงนกจะพากันเดินทางมายังเกาะกรีนแลนด์ก่อนเมื่อช่วง 10 ปีที่แล้ว ประมาณ 14.6 วันเป็นอย่างน้อย ทั้งนี้ ฝูงนกจะพากันเดินทางมายังกรีนแลนด์ได้นั้น จะเป็นการสะท้อนให้เห็นว่า หิมะบนเกาะดังกล่าว เริ่มละลายตัวและฤดูใบไม้ผลิกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว

พร้อมกันนี้ ดร.โฮเย ยังระบุด้วยว่า จากการศึกษาพืชพรรณต่างๆ บนเกาะกรีนแลนด์ เมื่อปี 2005 ก็พบว่า พืชพรรณเหล่านั้นผลิดอกผลัดใบ เร็วกว่าเมื่อปี 1996 ถึง 30 วันด้วยกัน ซึ่งตามกระบวนการผลิดอกผลัดใบดังกล่าว จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่ออุณหภูมิในบริเวณนั้นเพิ่มสูงขึ้น จนมีความเหมาะสมทึ่จะผลิดอกออกใบ

นอกจากนี้ คณะนักวิทยาศาสตร์ที่ทำการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ยังได้ออกมาเตือนว่า ในระยะยาวคาดว่า ภาวะโลกร้อนจะส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศวิทยาต่างๆ ของเกาะกรีนแลนด์ ไม่ว่าจะเป็นด้านสภาพอากาศ และกระบวนการห่วงโซ่อาหารของบรรดาสัตว์พืชบนเกาะดังกล่าวด้วย

จาก : สยามรัฐ วันที่ 20 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 21, 2007, 12:28:05 AM

จีนแซงสหรัฐปล่อยก๊าซโลกร้อนมากสุด

ลอนดอน - จีนแซงหน้าสหรัฐ ขึ้นเป็นประเทศที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากที่สุดในโลกเมื่อปีที่แล้ว เร็วกว่าที่ผู้เชี่ยวชาญคาดไว้หลายปี โดยปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ถึง 6,200 ล้านตัน

สำนักงานประเมินสภาพแวดล้อมเนเธอร์แลนด์เปิดเผยเมื่อวันอังคาร (19 มิ.ย.) ว่า จีนแซงหน้าสหรัฐขึ้นเป็นประเทศที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากที่สุดในโลกเมื่อปี 2549 ผลจากความต้องการถ่านหินเพื่อใช้ในการผลิตไฟฟ้าและการผลิตปูนซีเมนต์ที่พุ่งขึ้น

ก่อนหน้านี้ผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งแวดล้อมคาดว่า กว่าจีนจะแซงหน้าสหรัฐได้ คงต้องใช้เวลาหลายปี ขณะที่รายงานบางชิ้นคาดว่าอาจเป็นปีหน้าที่จีนจะปล่อยก๊าซมากกว่าสหรัฐ

สำนักงานประเมินสภาพแวดล้อมเนเธอร์แลนด์ระบุว่าจีนปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 6,200 ล้านตันเมื่อปีที่แล้ว เทียบกับ 5,800 ล้านตันจากสหรัฐ และ 600 ล้านตันจากอังกฤษ

จีนปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่าสหรัฐ 8% ขณะที่การปล่อยก๊าซของสหรัฐลดลง 1.4% เมื่อปีที่แล้ว ผลจากสภาพเศรษฐกิจสหรัฐชะลอตัว

ส่วนปี 2548 การปล่อยก๊าซของจีนต่ำกว่าสหรัฐ 2% นอกจากนั้น เมื่อคิดเฉลี่ยต่อหัว อัตราการปล่อยก๊าซของจีนยังค่อนข้างต่ำ หรือประมาณ 1 ใน 4 ของสหรัฐและครึ่งหนึ่งของอังกฤษ

ตัวเลขใหม่นี้คำนวนจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่มาจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลและการผลิตปูนซีเมนต์เท่านั้น ไม่รวมแหล่งอื่นที่ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจก เช่น การปล่อยก๊าซมีเทนจากภาคเกษตร และการปล่อยก๊าซไนตรัส ออกไซด์จากกระบวนการทางอุตสาหกรรม ทั้งยังไม่รวมการปล่อยก๊าซจากอุตสาหกรรมการบิน เดินเรือ รวมถึงการตัดไม้ทำลายป่า และการเผาไหม้ถ่านหินใต้ดิน

ดร.จอส โอลิเวียร์ นักวิทยาศาสตร์อาวุโสแห่งสำนักงานประเมินสภาพแวดล้อมเนเธอร์แลนด์ กล่าวว่าเป็นการยากที่จะหาตัวเลขการประเมินที่น่าเชื่อถือได้เกี่ยวกับการปล่อยก๊าซเหล่านี้ โดยเฉพาะในประเทศกำลังพัฒนา แต่การนำตัวเลขการปล่อยก๊าซเหล่านี้รวมเข้าไปด้วย ก็ไม่น่าจะทำให้จีนหลุดจากอันดับแรกไปได้

การเปิดเผยรายงานชิ้นนี้มีขึ้นในช่วงที่หลายฝ่ายหาทางจัดทำสนธิสัญญาภูมิอากาศ เพื่อใช้ต่อจากพิธีสารเกียวโตที่จะหมดอายุในปี 2555 ที่ผ่านมาสหรัฐไม่ยอมให้สัตยาบันพิธีสารเกียวโต ส่วนหนึ่งเพราะไม่มีการกำหนดให้จีนลดการปล่อยก๊าซ นายกรัฐมนตรีโทนี แบลร์แห่งอังกฤษ เชื่อว่าวิธีดีที่สุดคือพัฒนาตลาดระดับประเทศขึ้นมา เพื่อจำกัดและซื้อขายคาร์บอน

เมื่อต้นเดือนนี้ จีนได้เผยแผนภูมิอากาศระดับประเทศเป็นครั้งแรก หลังจากเตรียมการมา 2 ปี แต่ไม่ได้มีการกำหนดเป้าหมายโดยตรงสำหรับการลดหรือหลีกเลี่ยงการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เพียงตั้งเป้าลดการบริโภคพลังงานต่อหน่วยจีดีพีลง 20% ภายในปี 2553 และเพิ่มส่วนแบ่งพลังงานที่สามารถนำกลับมาใช้เป็น 10% รวมถึงปลูกป่าให้ปกคลุมพื้นที่ 20% ของประเทศ

จีนย้ำว่าเทคโนโลยีและต้นทุนเป็นอุปสรรคใหญ่ในการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ พร้อมระบุว่าสิ่งที่จีนต้องการคือความร่วมมือระหว่างประเทศให้จีนสามารถลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์

ด้านภาคอุตสาหกรรมของจีนมีท่าทีลังเลในการใช้เทคโนโลยีถ่านหินสะอาด ซึ่งยังอยู่ในขั้นเริ่มต้นในประเทศพัฒนาแล้ว

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 21 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 25, 2007, 11:26:26 PM

ถึงเวลาใกล้สิ้นยุคสุขกันเถอะเรา : ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

(http://pics.manager.co.th/Images/550000008031301.JPEG)

กระแสโลกร้อนคือประเด็นอินเทรนด์อันดับหนึ่ง แม้ในบ้านเรา อาจถูกกลบบ้างด้วยกระแสการเมืองหรือเศรษฐกิจ แต่ถ้าพูดถึงบ้านอื่นเมืองอื่นทั้งโลก ในแทบทุกการประชุม ไม่ว่าระดับประเทศหรือระดับโลก ไม่ว่าเรื่องสังคมเศรษฐกิจหรือเรื่องอื่นใด ใครต่อใครล้วนพูดถึง "ภาวะโลกร้อน"

ครั้งนี้ผมอยากอธิบายว่า โลกเอ๋ยทำไมร้อนนัก โดยตั้งต้นจากที่มาของความร้อน หนึ่งคือความร้อนภายในโลก พวกเราล้วนอยู่บนเปลือกโลก ลึกลงไปไม่เกิน 50 กิโลเมตร คือแมกม่าหรือของเหลวร้อนรุ่ม พลังงานความร้อนอาจพลุ่งพล่านออกมาสู่ข้างบนบ้าง ผ่านทางภูเขาไฟหรือแหล่งความร้อนจากใต้ดินทั้งหลาย เช่น น้ำพุร้อน โป่งเดือด แต่หากเทียบกับความร้อนแหล่งที่สอง นับว่าจิ๊บจ้อย

แหล่งความร้อนสำคัญคือดวงตะวันบนฟากฟ้า ตะวันส่งแสงแรงกล้าลงมายังโลกเรา แสงมีทั้งที่เรามองเห็น เช่น แสงแดด และแสงในช่วงคลื่นที่เราไม่เห็น เช่น UV และ Infrared แสงเหล่านั้นมีพลังงานความร้อนอยู่ด้วย เราจึงรู้สึกร้อนในตอนกลางวัน รู้สึกเย็นลงในยามค่ำคืน เมื่อดวงอาทิตย์จากไป แต่ความเย็นจะไม่เกิดฉับพลันทันใด เพราะผืนโลกเก็บความร้อนในตอนกลางวันไว้ ก่อนคลายตัวอย่างช้า ๆ ใครที่ลงเล่นน้ำยามค่ำ คงเข้าใจความหมายนี้ หรืออีกที ลองดูอุณหภูมิก็ได้ครับ อากาศจะหนาวสุดหลังเที่ยงคืน เพราะความร้อนที่โลกคายมาตั้งแต่หัวค่ำ เริ่มลดลงแล้ว

คราวนี้อยากให้คิดถึง "เรือนกระจก" หรือให้เนียนปากหน่อย เรียกว่า "กรีนเฮ้าส์" เรือนกระจกดังกล่าวอาจพบบ้างในเมืองไทย แต่พบเยอะเลยในเมืองนอกเขตอบอุ่น โดยเฉพาะในประเทศที่คนมีตังค์พอและชอบปลูกต้นไม้ เมื่อถึงฤดูหนาว อุณหภูมิภายนอกลดลง ต้นไม้เหี่ยวเฉาแข็งตาย แต่ไม้ในเรือนกระจกยังอยู่ดีกินดี เพราะอุณหภูมิสูงกว่าภายนอก โดยที่ไม่ต้องติดฮีตเตอร์ให้เปลืองไฟ อาศัยแสงตะวันสาดส่อง ผ่านกระจกเข้ามา ก่อเกิดความร้อนภายใน แต่คลื่นความร้อนที่ปล่อยออกไป กลับถูกกักเก็บไว้ในเรือนกระจก

ตรงนี้สำคัญนิดครับ เพราะระหว่างที่ผมไปพูดคุยเรื่องนี้ในหลายสถานที่ มักมีผู้สงสัย ทำไมแสงส่องผ่านมายังโลก สะท้อนออกไป แล้วโลกยังร้อนอยู่ คำตอบแบบง่าย ๆ คือแสงเมื่อส่องลงมายังพื้นโลก มาด้วยช่วงคลื่นหนึ่ง แต่เมื่อคลื่นความร้อนออกไปจากโลก ไปด้วยอีกช่วงคลื่น ก๊าซเรือนกระจกอนุญาตให้แสงตะวันส่องผ่านไปยังผิวโลกได้ แต่ไม่ยอมให้คลื่นความร้อนจากโลกหลุดออกไปสู่ห้วงอวกาศ หรือยอมก็เพียงเล็กน้อย ทำให้ความร้อนในโลกมีมากขึ้น

ความสำคัญจึงมาอยู่ที่ก๊าซเรือนกระจก หากมีมากไป โลกย่อมร้อนขึ้น แต่ถ้ามีน้อยไป โลกย่อมเย็นลง ก๊าซเรือนกระจกจึงไม่ใช่ผู้ร้าย ต้องกำจัดให้สิ้นซาก เพราะหากไม่มีเลย มีหวังหมีขาวครองโลก แต่ถ้ามีมากไป หมีขาวก็สูญพันธุ์ สมดุลของปริมาตรก๊าซดังกล่าวจึงเป็นเครื่องควบคุมภูมิอากาศของโลก

แล้วอะไรคือก๊าซเรือนกระจก ? ก๊าซดังกล่าวมีหลายประเภท แต่พระเอกคงไม่พ้นคาร์บอนไดออกไซด์ พระรองคือมีเทน ยังมีตัวประกอบอื่น ๆ เช่น ไนตรัสออกไซด์ แต่ละครเรื่องนี้พระเอกหล่อเข้มนำโด่ง พระรองกับตัวประกอบแทบไม่มีความหมาย

จากการศึกษาของนักวิทยาศาสตร์ พบว่าปริมาตรของคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศ มีการเปลี่ยนแปลงไปมา ตลอดช่วงเวลา 400,000 ปี ทั้งนี้ นักวิทยาศาสตร์ไม่ได้ใช้เทคนิคทางไสยศาสตร์เพื่อย้อนอดีต แต่ใช้การศึกษาชั้นน้ำแข็งเก่าแก่และฟองอากาศที่ติดอยู่ในนั้น และเมื่อลองนำกราฟอุณหภูมิของโลกในอดีตเข้ามาเทียบ พบว่าสอดคล้องกันเปี๊ยบเลย หมายความว่า ช่วงไหนมีคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศเยอะ โลกย่อมร้อน ว่าแต่...ช่วงนั้นไม่มีมนุษย์ หรือมีก็ดำรงชีวิตแบบเบี้ยน้อยหอยน้อย ไม่มีเทคโนโลยีหรือเก่งกล้าสามารถจะไปรบกวนสมดุลธรรมชาติได้ แล้วทำไมคาร์บอนไดออกไซด์จึงเปลี่ยนแปลง ทำให้อุณหภูมิโลกเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย

คำตอบอยู่ที่ปรากฏการณ์ต่าง ๆ ในธรรมชาติสามารถครับ ในบางช่วงเกิดภูเขาไฟระเบิดตูมตาม คาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มขึ้นรวดเร็ว โลกร้อนแล้วจ้า บางช่วงเกิดภัยแล้งแสนสาหัส ต้นไม้ตายเป็นแถบ ไม่มีต้นไม้ ย่อมไม่มีผู้คอยกำจัดคาร์บอนไดออกไซด์ ต้นไม้ที่ล้มตายเน่าเปื่อย ยังทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจก โลกก็ร้อนอีกแล้วล่ะ

แต่เมื่อโลกร้อน ย่อมเกิดภูมิอากาศแบบใหม่ ทำให้ป่าดิบชื้นเกิดและขยายขนาดอย่างรวดเร็ว กลายเป็นการลดคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศไปโดยปริยาย นอกจากนี้ คาร์บอนไดออกไซด์ที่เป็นก๊าซเรือนกระจก ยังมีช่วงอายุ เมื่อเวลาผ่านไป หากไม่มีการเพิ่มก๊าซอย่างต่อเนื่อง ปริมาตรก๊าซย่อมลดลงเองโดยปริยาย ทำให้อุณหภูมิโลกลดลง

สมดุลเยี่ยงนี้จึงเนียนนัก เป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่เกินคำว่ามหัศจรรย์ โลกเรามีความสุขเรื่อยมาในสมดุลดังกล่าว แต่หลังจากนั้น มนุษย์เริ่มยึดโลก ก่อเกิดสองสาเหตุที่ทำให้อุณหภูมิโลกเปลี่ยนแปลง สาเหตุแรกคือทำร้ายผู้กำจัดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ อันได้แก่ ต้นไม้ทั้งหลาย เราตัด ๆๆ เพื่อขยายถิ่นฐานบ้านเรือน สาเหตุที่สองคือปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์สู่อากาศ เพราะนอกจากเราตัดต้นไม้ เรายังเผาป่า ปล่อยก๊าซขึ้นสู่อากาศโดยตรง

สาเหตุที่สอง ยังครอบคลุมถึงการใช้เชื้อเพลิงจากฟอสซิล ไม่ว่าจะเป็นน้ำมัน หรืออะไรใด ๆ ก็ตามที่เราขุดขึ้นมาจากโลก จึงหมายถึงแทบทุกกิจกรรมของเรา ไม่ว่าจะขับรถไปทำงาน เข้าออฟฟิศเปิดไฟเปิดแอร์ ทำโน่นทำนี่อีกร้อยแปดพันเก้า ล้วนมีส่วนเพิ่มก๊าซเรือนกระจกให้โลก

หลายคนสงสัย มันจะเยอะปานนั้นเชียวเหรอ แต่มันเยอะปานนั้นจริงครับ เพราะนักวิทยาศาสตร์เค้าศึกษาแล้ว เรามีเทคโนโลยีพอติดตามความเปลี่ยนแปลงก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ในเมื่อห้าสิบปีก่อน ตลอดเวลาห้าสิบปี เจ้าก๊าซที่ว่า มีแต่เพิ่มและเพิ่ม เป็นการเพิ่มแบบสุดขีดขั้ว เรียกว่าถ้าเป็นรักก็รักจริงหวังแต่ง (กับโลกร้อน)

ตลอดเวลาหลายแสนปีที่เราศึกษาจากชั้นน้ำแข็ง นำมาประกอบกับการวัดจากบรรยากาศโดยตรงที่เราทำได้เมื่อห้าสิบปีก่อน พบว่าไม่มีครั้งไหนที่ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะมีมากเกิน 300 ส่วนในล้านส่วน แต่เมื่อค.ศ.2002 เรามีแล้วถึง 370 ล้านส่วน และเพิ่มเป็น 380 ส่วนในเวลาเพียงไม่กี่ปี นักวิทยาศาสตร์บางท่านคาดการณ์ว่า หากเรามีถึง 420 ส่วนในล้านส่วนเมื่อไหร่ น้ำแข็งยักษ์ที่ขั้วโลกจะละลายจริงจัง เมื่อนั้นแย่แน่นอน และกาลเวลาดังกล่าวอาจมาถึงในหนึ่งชั่วชีวิตคน

คุณอาจสงสัย โลกจะร้อนสุดจริงเหรอ ไม่มีสักครั้งเหรอที่โลกร้อนกว่านี้ คำตอบคือมีครับ ในยุคครีเทเชียส เมื่อร้อยล้านปีก่อน โลกร้อนกว่าปัจจุบันตั้ง 10 องศา แต่สัตว์หลายชนิดก็ยังรอดมาได้ โลกไม่ได้แตกสักหน่อย

ไม่แตกหรอกครับ แต่ยุคนั้น ประเทศอเมริกาถูกแบ่งเป็นสอง น้ำท่วมทะลุเกินกรุงเทพขึ้นไปถึงนครสวรรค์ ถึงกระนั้น ในความเชื่อของผม มนุษย์คงไม่ตายหมดหรอกครับ เพราะเราก็ใช่ย่อย ขนาดยุคน้ำแข็งที่ว่าเจ๋งเมื่อหลายปีก่อน คนเรายังทุบหัวช้างแมมมอธ เอาตัวรอดมาได้เลย เราย่อมรอดต่อไป โดยมีข้อแม้นิดหนึ่ง คือ เราไม่ได้ตีหัวเฉพาะช้างแมมมอธ เรายังตีหัวพวกเดียวกันเองด้วยครับ

ปัญหาของภาวะโลกร้อน ไม่ใช่มนุษย์สูญสิ้นเผ่าพันธุ์ ทว่า...จะหมายถึงการสิ้นยุคแสนสบาย เพราะคำว่า “รอด” ไม่ได้หมายความว่ารอดกันทุกคน และรอดแล้ว ไม่ได้สบาย พื้นดินเหลือน้อย อาหารเหลือน้อย โรคระบาดเพียบ และอีกอย่างที่เพียบแน่คือ...สงคราม

คำคาดการณ์นี้ ไม่เกินจริงแน่ ขนาดเราอยู่ในยุคดินดำน้ำชุ่ม ยังเกิดสงครามโน้นนี้อยู่เนือง ๆ ถ้าถึงยุค "กระเบื้องเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม"อภิมหาอมตะโคตรสงครามย่อมเกิดขึ้น ถึงเวลานั้น ตายอาจดีกว่ารอด

เวลาแสนสุขใกล้หมดแล้ว แต่เรายังมัวทะเลาะมัวก่อม๊อบกันแบบนี้ กว่าจะดีกันได้ มีหวังถึงยุคแห่งภัยพิบัติ เพราะงั้น...รีบดีกันเถอะครับ เพราะถึงเวลาใกล้สิ้นยุคสุขกันเถิดเรา...

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 26 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 26, 2007, 12:29:22 AM

ตัวพ่นก๊าซ

สปาย-กลาส

เพิ่งผ่านการประชุมประเทศมหาอำนาจทางเศรษฐกิจของโลกไปได้ไม่กี่วัน โม้กันน้ำลายกระเด็น ว่าจะพยายามลดปัญหาโลกร้อนอย่างนั้นอย่างนี้

ล่าสุดก็มีรายงานการสำรวจภาวะก๊าซเรือนกระจกจากสถาบันวิจัยในเนเธอร์แลนด์ระบุว่า บัดนี้จีนแซงหน้าสหรัฐอเมริกา ในฐานะผู้ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่อากาศไปเรียบร้อยแล้ว

ไม่ใช่ว่าสหรัฐสมัยคาวบอยบุช เกิดกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีอะไรขึ้นมา

แต่เพราะว่าเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมอย่างร้อนแรง (และไม่ค่อยคำนึงถึงสภาพแวดล้อม) ของจีน ยังขยายตัวอย่างไม่หยุดยั้งต่างหาก

แต่ถ้านับสถิติรวมในช่วง 50 ปีที่ผ่านมาแล้ว จีนก็ยังถือว่าห่างชั้นสหรัฐอยู่อีกไกล

จากการรวบรวมและจัดอันดับสถิติประเทศที่ปล่อยควันพิษสู่ชั้นบรรยากาศ สะสมตั้งแต่ทศวรรษ 1950 จะเรียงกันออกมาได้ดังนี้

1.สหรัฐอเมริกา 187,100 ล้านตัน

2.สหภาพยุโรป 127,800 ล้านตัน

3.รัสเซีย 68,400 ล้านตัน

4.จีน 57,600 ล้านตัน

5.ญี่ปุ่น 31,200 ล้านตัน

6.ยูเครน 21,700 ล้านตัน

7.อินเดีย 15,500 ล้านตัน

8.แคนาดา 14,900 ล้านตัน

9.โปแลนด์ 14,400 ล้านตัน

10.คาซัคสถาน 10,100 ล้านตัน

11.แอฟริกาใต้ 8,500 ล้านตัน

12.เม็กซิโก 7,800 ล้านตัน

13.ออสเตรเลีย 7,600 ล้านตัน

และประเทศไทยของเราๆ ท่านๆ อยู่ในอันดับที่ 23

แต่วันนี้อันดับไม่ใช่ประเด็น

จุดสำคัญอยู่ที่ว่า จะช่วยกันลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศให้เป็นจริงได้อย่างไรมากกว่า

พูดมานานแล้ว เริ่มลงมือทำกันหรือยัง

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ รุ้งตัดแวง วันที่ 26 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 28, 2007, 12:15:17 AM

โลกร้อน สร้างปฏิบัติการรุก การกำจัดขยะของประเทศ

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/epe01280650p1.jpg)

ทราบกันดีว่าการขยายตัวของสังคมเมือง การดำรงชีวิตของสังคมบริโภคนิยม และการขาดการคัดแยกขยะก่อนนำไปกำจัดอย่างถูกวิธี เหล่านี้เป็นเหตุให้มีปริมาณขยะเพิ่มขึ้นทุกปี เช่นเดียวกับอุณหภูมิโลกที่เพิ่มขึ้นทุกปีเช่นกัน เนื่องจากการกำจัดขยะโดยการฝังกลบจะเกิดการหมักแบบไม่ใช้ออกซิเจนทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซมีเทน

ทั้งนี้ ขยะติดเชื้อและขยะที่ไม่สามารถรีไซเคิลได้ จำเป็นต้องกำจัดด้วยการเผาทำลาย ต้องใช้พลังงานเพิ่มขึ้นและก่อให้เกิดก๊าซต่างๆ เช่น ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ก๊าซไนตรัสออกไซด์ ซึ่งก๊าซเรือนกระจกเหล่านี้เป็นสาเหตุของภาวะโลกร้อนเพิ่มขึ้นนั่นเอง

ปัจจุบันทั่วโลก รวมทั้งประเทศไทยมีการพยายามรณรงค์ลดภาวะโลกร้อนในรูปแบบต่างๆ ดังกรณีที่องค์กร และสถาบันการศึกษา อาทิ สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย มหาวิทยาลัยมหิดล จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้ร่วมลงนามบันทึกข้อตกลงร่วมมือกับกรุงเทพมหานคร (กทม.) ใน "โครงการจัดทำระบบการจัดการขยะรีไซเคิลในสถาบันอุดมศึกษา" และได้มีการประกาศร่างแผนปฏิบัติการว่าด้วยการลดปัญหาโลกร้อนของ กทม. เนื่องในวันสิ่งแวดล้อมโลก ตัวอย่างมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ที่ร่วมในการสร้างจิตสำนึกอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมผ่านโครงการต่างๆ แก่สังคม เช่น โครงการวันพัฒนาและปลูกต้นไม้ มก. ซึ่งจัดเป็นประจำทุกปี วันที่ 23 มิถุนายน โครงการรถสวัสดิการ มก.ฟรี เพื่อลดการใช้พลังงานและลดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มก. มีโครงการเดินรณรงค์เพื่อลดภาวะโลกร้อน ในวันที่ 8 กรกฎาคมนี้ ล่าสุด มหาวิทยาลัยกำลังจะดำเนินโครงการสำรวจสาเหตุบางประการของภาวะโลกร้อน (global warming) : กรณีศึกษามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เพื่อนำข้อมูลมาใช้ในการวางแผนการพัฒนาด้านสิ่งแวดล้อมต่อไป

โครงการดังกล่าว เป็นการจุดประกายความร่วมมือในการลดสาเหตุของภาวะโลกร้อน โดยเฉพาะสาเหตุเกี่ยวกับขยะ เน้นให้มีการคัดแยกขยะเป็นประเภทต่างๆ ได้แก่ ขยะรีไซเคิล (กระดาษ กระป๋อง ขวดแก้ว ขวดพลาสติค) และขยะอันตราย (ขยะติดเชื้อ ขยะสารเคมี) ขยะสด (ขยะเศษอาหาร เศษวัสดุทางการเกษตร) ขยะแห้ง (กล่องโฟม ถุงพลาสติค)

โดยพบว่าขยะถุงพลาสติค ประเภทโพลีเอทิลีน (Polyethylene-PE) มีปริมาณมากและเป็นปัญหาในการกำจัดมากที่สุดชนิดหนึ่ง เนื่องจากการเผาอาจก่อให้เกิดมลพิษต่อสิ่งแวดล้อม เช่น สารไดออกซิน (Dioxins) เป็นสารก่อมะเร็ง การฝังกลบเพื่อย่อยสลายต้องใช้เวลานานมาก ขณะนี้ กระทรวงพลังงานได้ดำเนินโครงการต้นแบบการผลิตน้ำมันจากขยะพลาสติค ซึ่งสามารถเปลี่ยนขยะพลาสติค 6 ตันต่อวัน เป็นน้ำมันดิบ 4500 ลิตร โดยกระบวนการ Thermal Depolymerisation-TDP เป็นกระบวนการสลายพันธะเคมีของโมเลกุลสารไฮโดรคาร์บอนให้เล็กลงภายใต้ความร้อนและแรงดันสูง

นอกจากนี้ ปี 2007 สถาบัน Institute of Heavy Organic Synthesis ประเทศโปแลนด์ ได้มีการวิจัยเกี่ยวกับกระบวนการ PE depolymerisation เป็นกระบวนการสลายพันธะเคมีของสารไฮโดรคาร์บอน ชนิด Polyethylene ด้วยตัวเร่งปฏิกิริยา พบว่าทำให้เกิดสารผลิตภัณฑ์ทั้งสถานะก๊าซและของเหลว หากเพิ่มระดับอุณหภูมิในกระบวนการดังกล่าว ก็เพิ่มการเกิดผลิตภัณฑ์ก๊าซและสารประกอบของเหลวที่มีจุดเดือดต่ำซึ่งเป็นสารไฮโดรคาร์บอน กลุ่ม aromatic hydrocarbon เป็นส่วนใหญ่ แต่หากระดับอุณหภูมิต่ำและใช้เวลานานขึ้นจะทำให้เกิดสารไฮโดรคาร์บอนที่มีสายตรงมากขึ้น (straight chained hydrocarbons) นอกจากนั้นยังพบว่าตัวเร่งปฏิกิยา acidic aluminosilicate catalyst สามารถเพิ่มการเกิดผลิตภัณฑ์สารประกอบของเหลวที่มีจุดเดือดต่ำมากขึ้น ได้แก่ สารกลุ่ม isoalkane และ aromatic ด้วย

วันนี้ หากทุกคนเข้าใจถึงเหตุและผลที่เกิดจากปัญหาขยะด้วยการส่งเสริมการสร้างจิตสำนึกที่ดีจากโครงการรณรงค์ต่างๆ ให้ขยายไปยังพื้นที่ต่างๆ ทั่วประเทศและทั่วโลกอย่างต่อเนื่อง เชื่อเป็นอย่างยิ่งว่าคำว่า "ขยะล้นโลก" คงไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน

จาก : มติชน คอลัมน์ จับกระแสโลกร้อน วันที่ 28 มิถุนายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 04, 2007, 12:27:22 AM

โลกร้อนคำรามที่ "ภาคเหนือ"

(http://www.komchadluek.net/2007/07/04/images/002.bmp)

การทำลายทรัพยากรธรรมชาติ สาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิด "ภาวะโลกร้อน" กำลังส่งผลกระทบที่ทวีความร้ายแรงกับมนุษย์ทุกทวีปทั่วโลกมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนในประเทศไทย ผู้ที่ได้รับผลก่อนใคร คือคนที่อยู่ในพื้นที่ห่างไกลอย่าง "เด็กชาวเขา" นั่นเอง

ด้วยฝนที่ตกลงมาอย่างหนักในพื้นที่ภาคเหนือตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา ส่งผลให้ดินบนภูเขาถล่มลงมาปิดเส้นทางคมนาคมหลายๆ หมู่บ้านตามชนบทภาคเหนือ ชาวบ้านหลายพันครัวเรือนไม่สามารถติดต่อสื่อสารกับพื้นที่ภายนอกได้ บ้านเรือนหลายแห่งหายไปกับสายน้ำ เด็กๆ หลายคนไม่ได้ไปโรงเรียนเนื่องด้วยเส้นทางคมนาคมถูกตัดขาดอย่างสิ้นเชิง หลายๆ หน่วยงานเข้าไปสร้างที่พักชั่วคราว พร้อมทั้งนำยารักษาโรค และอาหารขึ้นไปให้อย่างเร่งด่วน ตามเส้นทางที่พอจะไปได้

จากสถานการณ์ภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งไม่ว่าจะเป็นพายุโซนร้อน พายุฤดูร้อน แผ่นดินไหว สึนามิ โคลนถล่ม ฯลฯ ล้วนแล้วแต่สร้างความสูญเสียไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินเงินทอง ที่สำคัญคือชีวิตของผู้ประสบภัยซึ่งประเมินค่ามิได้ ทั้งหมดนี้มีผลส่วนใหญ่มาจากการกระทำของมนุษย์เอง

ดังเช่นเสียงสะท้อนจาก "น้องอ้น" เด็กชายวัย 8 ขวบจากหมู่บ้านเล็กๆ บนดอยสูงกว่าระดับน้ำทะเล 1,200 เมตร ใน อ.แม่ฟ้าหลวง จ.เชียงราย โดยเมื่อเดือนเมษายน ที่ผ่านมา น้องอ้นได้รับบาดเจ็บเพราะลูกเห็บตกอย่างหนักในหมู่บ้าน ซึ่งลูกเห็บแต่ละลูกมีน้ำหนักไม่น้อยกว่าครึ่งกิโลกรัม ส่งผลให้หลังคาบ้านพังย่อยยับ โชคดีลูกเห็บที่หล่นใส่หัวอ้นนั้นไม่มีน้ำหนักมากเท่าใดหนัก แต่ก็ทำให้เกิดแผลถลอกเล็กๆ

และกว่าความช่วยเหลือจะเข้าไปถึง เด็กๆ หลายคนในหมู่บ้านต้องล้มป่วยเพราะนอนตากแดด ตากฝนในบ้านที่ไร้หลังคา แม้หลายๆ บ้านจะเริ่มซ่อมแซมหลังคาเพื่อให้คุ้มแดด คุ้มฝนได้ แต่มรสุมระลอกใหม่ก็ถาโถมเข้ามาอีก เมื่อฝนเทลงมาห่าใหญ่ ดินโคลนจากภูเขาถล่มทับหมู่บ้าน บ้านที่เพิ่งซ่อมเสร็จกลายเป็นพื้นที่ว่างเปล่าทันที โชคยังดีที่ไม่มีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าว ทำให้อ้นและเพื่อนๆ ไม่ได้ไปโรงเรียนอีกหลายวันเพราะโรงเรียนเลื่อนเปิดเทอมออกไป

หนำซ้ำ เมื่อหลายวันก่อน ยังเกิดเหตุแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในแถบ จ.เชียงราย แรงสั่นสะเทือนไปถึงยอดดอยที่น้องอ้นอาศัยอยู่ คำพูดของอ้นที่ฟังแล้วสะเทือนใจไม่แพ้แรงแผ่นดินไหวก็คือ

"ไม่รู้ว่าต่อไปจะเจออะไรอีก แล้วจะเอาชีวิตรอดทันหรือเปล่าก็ไม่รู้ ไม่รู้จะมีใครมาช่วยหรือเปล่า" น้องอ้น กล่าวเสียงเครือ

ด้าน "น้องแพร" สมจิตร มาเยอะ วัย 10 ขวบ เด็กหญิงที่อาศัยอยู่ใน ต.แม่สลองใน อ.แม่ฟ้าหลวง ซึ่งประสบภัยธรรมชาติหนักไม่แพ้กัน เล่าว่า "วันที่ลูกเห็บตก หนูต้องวิ่งออกจากบ้านไปหลบที่ที่แข็งแรงที่สุด ส่วนพ่อแม่ก็โดนลูกเห็บตกใส่จนเลือดออก พอออกมาหลังคาบ้านเราไม่เหลือแล้ว ไม่มีหลังคาบ้านแล้ว"

และเช่นเดียวกับน้องอ้น ที่เวลานี้น้องแพรไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะฝนที่ตกกระหน่ำลงมาทำให้โคลนจากภูเขาถล่มทับเส้นทางการคมนาคมจากบ้านสู่โรงเรียนขาดวิ่นแหว่ง

ขณะที่ "น้องพร" ศิริพร ปอจ่อ วัย 11 ขวบ จากดอยแม่สอง แถบติดชายแดนพม่า ซึ่งปัจจุบันยังมีอาการเจ็บป่วยจากโรคทางเดินหายใจจากสาเหตุไฟป่าที่ปกคลุมท้องฟ้านานนับเดือน บอกเล่าว่า "วันนี้ อาการหนูยังไม่ค่อยจะดีขึ้น เพราะตั้งแต่ไฟป่าเข้ามาครั้งนั้น ก็หายใจติดขัดมาตลอด ไปหายหมอทีก็ลำบาก เพราะหมออยู่ไกลมาก ยิ่งช่วงนี้ฝนตกหนักทำให้ไปหาหมอไม่ได้ เพราะทางไม่ดี แต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไง"

จะเห็นได้ว่า สถานการณ์เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นผลกระทบมาจากภาวะโลกร้อน ซึ่งเป็นปัญหาระดับโลกที่ทุกคนสามารถร่วมแก้ไขได้ โดย ดร.เจษฎ์ โทณะวณิก ประธานมูลนิธิกองทุนเพื่อสิ่งแวดล้อมไทย แจกแจงว่า ถ้าเราไม่แก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุ ปัญหาภัยธรรมชาติจะไม่ทุเลาเบาบางลงเลย และนอกจากจะเข้าช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยแล้ว มูลนิธิ ยังได้ตั้งกองทุนฉุกเฉินขึ้นมาก็เพื่อแก้ไขภัยธรรมชาติทั้งต้นเหตุและปลายเหตุ หวังว่าสิ่งเหล่านี้จะช่วยลดความสูญเสียได้

เด็กผู้ผ่านลมผ่านฝนมาเพียงไม่กี่ปี ต้องมารับผลพวงจากสิ่งที่ผู้ใหญ่พร่าผลาญมาแล้วทั้งชีวิต ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่เราจะหันมาช่วยกันแก้ปัญหา "โลกร้อน" อย่างจริงจัง

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 4 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 04, 2007, 12:35:05 AM

อนามัยโลกเตือนเอเชีย รับมือภัยพิบัติโลกร้อน

(http://www.naewna.com/cgi-bin/3-7-2007/who.jpg)

องค์การอนามัยโลกเตือนเอเชียต้องเตรียมพร้อมรับมือภัยพิบัติจากปัญหาภาวะโลกร้อนเป็นการด่วน เช่นเดียวกับการจัดการปัญหาเรื่องโรคระบาด

กัวลาลัมเปอร์-นายชิเกรุ โอมิ ผู้อำนวยการองค์การอนามัยโลกประจำภาคพื้นแปซิฟิก กล่าวว่า ในฐานะที่เอเชียก็มีส่วนในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากเชื้อเพลิงเผาไหม้ และคาดว่าจะเพิ่มขึ้น ดังนั้น จึงมีความจำเป็นเร่งด่วนที่จะต้องเร่งบรรเทาปัญหา และว่ากรณีปัญหาสิ่งแวดล้อม หากรอจนกระทั่งเกิดวิกฤตการณ์ ก็อาจจะสายเกินไป นายโอมิ กล่าวด้วยว่า ขณะที่ทุกคนมุ่งสนใจการพัฒนาเศรษฐกิจ ขณะเดียวกันก็ควรจะหันมาอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมควบคู่ไปด้วย

องค์การอนามัยโลกเคยประสบผลสำเร็จในการเรียกร้องให้ชาติสมาชิกเตรียมพร้อมในการต่อต้านโรค ติดต่อต่าง ๆ เช่น ซาร์ส และไข้หวัดนกมาแล้ว และเห็นว่าควรนำมาตรการในแบบเดียวกันนี้มาใช้ในการเตรียมพร้อมรับภัยพิบัติทางธรรมชาติ นายโอมิ กล่าวว่า การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกเป็นตัวแปรที่ส่งผลต่อการระบาดของโรคมาลาเรีย รวมทั้งโรคที่เพิ่งพบใหม่และโรคที่กลับมาระบาดใหม่ พร้อมกันนี้ ยังได้ยกตัวอย่างสิงคโปร์ ซึ่งอุณหภูมิเฉลี่ยต่อปีเพิ่มขึ้นเป็น 28.4 องศาเซลเซียส ในปี 2541 จาก 26.9 องศาเซลเซียส ในปี 2521 ส่งผลให้อัตราการป่วยเป็นโรคไข้เลือดออกเพิ่มขึ้น 10 เท่าในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา

จาก : แนวหน้า วันที่ 4 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 09, 2007, 12:04:22 AM

น้ำท่วมฟ้า อุ๊กอู และพ่อกล่อมลูก โดย : ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

(http://pics.manager.co.th/Images/550000008831801.JPEG)

ตามตำราว่าด้วยการตั้งชื่อบทความ ชื่อนั้นต้องเร้าใจให้คนอยากอ่าน ผมยึดตามตำราที่ว่า ตั้งชื่อแบบสะดุ้งโหยง "น้ำท่วมฟ้า" แม้ว่าวันนั้นคงไม่มาถึง

แม้น้ำจะไม่มีโอกาสท่วมฟ้า แต่น้ำท่วมเข้ามาในแผ่นดินได้ครับ และน้ำที่มีปริมาตรมหาศาลสุดในโลก คงไม่พ้นน้ำในทะเลและมหาสมุทรที่ปกคลุมพื้นที่โลกมากกว่าร้อยละ 70

ทำไมน้ำทะเลถึงท่วมขึ้นมาได้ ? คำตอบไม่ยากครับ เพราะน้ำแข็งละลายไงล่ะ เชื่อว่าคุณคงเคยผ่านตากับข้อมูลน้ำแข็งในโลกกำลังละลาย ยอดเขาหิมะและธารน้ำแข็งหดหายไปทุกปี เผอิญประเทศไทยมีแต่เขาดินกับคลองแสนแสบ (หลังบ้านผมเอง) คุณบางคนอาจไม่เข้าใจชัดเจน

ถึงเวลาทำการทดลอง เข้าไปในร้านอาหาร ข้าวปลาไม่ต้องสั่ง ให้สั่งน้ำแข็งหลอดกับน้ำ นำแก้วน้ำมาวาง ใส่น้ำไว้สักครึ่งหนึ่ง หย่อนน้ำแข็งลงไปจนน้ำสูงเกือบเต็มแก้ว ต่อให้น้ำแข็งละลายจนหมด น้ำก็แค่ปริ่มแก้ว ไม่ถึงล้นขึ้นมามากมาย เพราะน้ำแข็งลอยตุ๊บป่องอยู่ในน้ำอยู่แล้ว

นั่นเป็นการทดลองแบบที่หนึ่ง เริ่มแบบที่สองได้ ขอตะเกียบบ๋อยมาหนึ่งคู่ ใช้เพียงหนึ่งข้าง เทน้ำใส่แก้วให้เกือบเต็ม ไม่ต้องใส่น้ำแข็งลงไปลอยในน้ำ แต่บรรจงใช้ตะเกียบเสียบเข้ารูตรงกลางน้ำแข็งหลอด เอาตะเกียบที่ว่าไปวางไว้บนขอบแก้ว ให้น้ำแข็งอยู่สูงเหนือน้ำในแก้ว เมื่อน้ำแข็งละลายหยดติ๋งลงแก้ว จะเห็นว่าน้ำในแก้วเพิ่มชัดเจน สูงไปสูงมาก็เริ่มล้นแก้ว (ทดลองเสร็จแล้ว อย่าลืมจ่ายตังค์ค่าน้ำแข็งกับน้ำเปล่า ตะเกียบไม่ต้อง...ล้างได้)

การทดลองทั้งสองแบบ บ่งบอกถึงสภาพน้ำแข็งที่มีในโลก น้ำแข็งแบบหนึ่งลอยอยู่ในทะเลอยู่แล้ว เช่น ขั้วโลกเหนือ แม้จะละลาย แต่อาจส่งผลไม่เท่าไหร่ เมื่อเทียบกับน้ำแข็งอีกแบบ คือน้ำแข็งที่อยู่บนแผ่นดิน ไม่ได้ลอยตุ๊บป่องอยู่ในทะเล

น้ำแข็งในแผ่นดินที่สำคัญคือเกาะกรีนแลนด์และขั้วโลกใต้ ถึงตรงนี้ บางท่านอาจสงสัย ขั้วโลกเหนือกับขั้วโลกใต้ ไม่เหมือนกันเหรอ ? คำตอบคือผิดกันครับ ขั้วโลกเหนือคือน้ำแข็งที่ลอยอยู่ในน้ำทะเล แต่ขั้วโลกใต้เป็นแผ่นดินมีทวีป แต่โดนน้ำแข็งปกคลุมจนเกือบหมด

น้ำแข็งที่เคยอยู่บนแผ่นดิน แต่เมื่อโลกร้อนขึ้น น้ำแข็งเริ่มละลายลงจากแผ่นดิน หลุดเป็นชิ้นตกสู่ทะเล เป็นการเพิ่มระดับน้ำในทะเลอย่างแน่นอน

คราวนี้มาลองดูกราฟ แกนนอนคือระยะเวลา เริ่มจากค.ศ.1850 เรื่อยมาถึงปัจจุบัน แกนตั้งแบ่งเป็น 3 ส่วน บนสุดคืออุณหภูมิเฉลี่ยของโลก อันกลางคือระดับน้ำทะเลเฉลี่ยของโลก ล่างสุดคือพื้นที่ของน้ำแข็งในซีกโลกเหนือ แม้เส้นกราฟจะกระโดกกระเดกนิดหนึ่ง แต่นั่นเป็นเรื่องธรรมดาของธรรมชาติ เนื่องจากมีสถานีวัดหลายจุด ข้อมูลย่อมแปรปรวนบ้าง เอาเป็นว่า ดูแนวโน้มก็แล้วกันนะครับ

กราฟสองอันบน มีแนวโน้มเห็นชัดว่าสูงขึ้น หมายถึงอุณหภูมิสูงขึ้นและระดับน้ำทะเลเฉลี่ยสูงขึ้น สัมพันธ์กันเห็นชัดแจ๋ว ขณะที่กราฟล่างสุดกำลังดิ่งลง หมายถึงพื้นที่น้ำแข็งในซีกโลกเหนือกำลังลดลงเรื่อย โดยเฉพาะในช่วงหกสิบเจ็ดปีหลัง น้ำแข็งละลายไปเยอะเชียว

กราฟนี้ง่ายต่อความเข้าใจ ผมจึงเลือกมาให้ดูกัน เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น น้ำแข็งย่อมละลาย พื้นที่น้ำแข็งน้อยลง ระดับน้ำทะเลก็สูงขึ้นเป็นธรรมดา

มาถึงเรื่องน้ำท่วมฟ้า สังเกตนิดว่า ผมใช้คำ "ระดับน้ำทะเลเฉลี่ย" หมายถึงของทั้งโลก ไม่ใช่พื้นที่ใดพื้นที่หนึ่ง นักวิทยาศาสตร์ทำนายทายทักไว้หลายประการ แต่ตรงกันที่ว่า น้ำทะเลจะสูงขึ้น ที่อาจผิดแผกคือสูงขึ้นแค่ไหน ? เนื่องจากเป็นการทำนายจากหลายตัวเลขหลายทฤษฎี ผลจึงอาจไม่ตรงกันเป๊ะ แต่เชื่อเถิด...น้ำสูงขึ้น

นักวิทยาศาสตร์บางกลุ่มบอกว่า ภายในค.ศ.2030 หรือในอีกยี่สิบปีเศษ น้ำทะเลจะสูงกว่าปัจจุบันถึง 30 เซนติเมตร โดยมีข้อแม้ว่า ดูจากผลการกระทำของพวกเราในปัจจุบัน หากในอนาคต คนทั้งโลกร่วมใจ ลดผลกระทบจากภาวะโลกร้อนอย่างจริงจัง น้ำอาจสูงขึ้นน้อยกว่านั้น แต่ในทางกลับกัน ถ้าทำตัวตามสบายเฮ้ไฮ้โลกไม่ใช่ของไอคนเดียว ระดับน้ำอาจสูงมากกว่านี้ เท่าที่ติดตามมา ผลมักเป็นอย่างหลังครับ
น้ำสูงขึ้นหนึ่งศอก จะมีผลอะไรมากมาย ลำพังน้ำท่วมก็สูงกว่าศอกแล้ว แต่น้ำท่วมเพราะฝนตก ย่อมมีลดลง แต่น้ำทะเลสูงขึ้น ไม่มีลดครับ มีแต่สูงขึ้นเรื่อย ๆ ทุกปี นั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่น่ากลัว อีกประการหนึ่ง คือผมไม่อยากให้เราคิดถึงเพียงแค่น้ำท่วม เพราะจะมีอะไรหลายอย่างติดตามมา

ผลจากภาวะโลกร้อน ไม่ใช่เป็นประเภทหมัดเดียวจอด แต่จะเป็นการปล่อยหมัดต่อเนื่อง ด้วยเหตุนี้ น้ำจึงไม่สูงขึ้นเฉย ๆ แต่จะมีพายุถี่ขึ้นและรุนแรงขึ้น ทั้งระดับน้ำสูง ทั้งพายุรุนแรง ย่อมทำให้ชายฝั่งเกิดการพังทลาย จะไปสร้างเขื่อนยังไง น้ำก็ข้ามมา ผู้คนที่อยู่ชายฝั่งทะเลก็ซวยไป

น่าสงสารจังเนอะ คนที่ไม่ได้อยู่ริมฝั่งคงคิดเช่นนั้น แต่ลองคิดในทางกลับกัน ผู้คนย่อมต้องอพยพย้ายถิ่นฐาน ใครจะไปมีตังค์สร้างเขื่อนป้องกันแผ่นดินไว้ตลอดกาล ว่าแต่อพยพไปไหนล่ะ ? เพราะที่ดินลึกเข้าไปข้างในก็ถูกจับจองหมดแล้ว ถางป่าดีกว่า ผลจากการกระทำแบบนี้ จะต่อเนื่องเป็นลูกโซ่ มนุษย์ต้องการแผ่นดินมากขึ้น ป่าถูกทำลายหนักขึ้น ต้นไม้น้อยลง คาร์บอนไดออกไซด์มากขึ้น โลกร้อนขึ้น วนเวียนเช่นนี้จนกว่าจะเกิดกลียุค

ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น ยังทำให้เกิดปัญหาต่อการเกษตรกรรม โดยเฉพาะตามปากแม่น้ำต่าง ๆ น้ำทะเลจะหนุนลึกเข้าในแผ่นดิน ทำให้พื้นที่น้ำกร่อยมีมากขึ้น เกิดปัญหาดินเค็ม สวนตามปากแม่น้ำย่อมเกิดปัญหา ปลูกพืชผักใด กลายเป็นดองเค็มหมด

มาคิดดูถึงเมืองไทย ในอีกสี่ห้าสิบปีข้างหน้า กรุงเทพอยู่ริมฝั่งทะเล อีกหลายเมืองก็อยู่ตามปากแม่น้ำ เมื่อน้ำทะเลสูงขึ้น พื้นที่ชายฝั่งถูกกัดเซาะ แย่จัง แต่เท่านั้นยังไม่พอ เพราะเราประสบปัญหาน้ำท่วมเป็นประจำ โดยเฉพาะช่วงน้ำทะเลหนุนสูง

น้ำทะเลหนุนสูงที่เราเจอในปัจจุบัน เป็นการขึ้นตามแรงดึงดูดของดวงจันทร์ มีขึ้นก็มีลง แต่ถ้าระดับน้ำทั้งโลกสูงขึ้น น้ำทะเลหนุนตลอด น้ำท่วมของเราย่อมรุนแรงและยาวนานกว่าเดิม สงสัยได้ซื้อกระสอบทรายกันทุกปี กั้นได้กั้นดีกั้นกันตลอดกาล

เรือกสวนไร่นาที่อยู่ใกล้ปากแม่น้ำ จะเกิดปัญหาติดตามมา ไม่ใช่เฉพาะพืชผักผลไม้ แต่ยังรวมถึงสัตว์น้ำนานา เมื่อน้ำกร่อยมากขึ้นและกินเขตล้ำเข้าไปในแม่น้ำ ระบบนิเวศย่อมเปลี่ยนแปลง สัตว์น้ำที่เคยจับได้ ก็อาจจะหายไป เกิดความเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมรุนแรงต่อเนื่อง วิถีชีวิตของคนตามลุ่มน้ำ เคยชินกับธรรมชาติที่คาดเดาได้มานับร้อยปี ต่อแต่นี้ อาจจะเริ่มคาดเดาไม่ได้ เดาใจเมียอาจง่ายกว่า

ทั้งหลายทั้งปวงนั้น เกิดจากการกระทำของพวกเรา แม้โลกจะมีวัฏจักรของตัวเอง แต่เราดันไปเร่งให้โลกร้อน คล้ายกับคนอ้วนที่มีไขมันในเลือดสูง เสี่ยงต่อโรคหัวใจ ดันไปสูบบุหรี่ ที่ควรจะตายตามวาระ อีกสามสิบสี่สิบปี ก็ดันจะตายวันตายพรุ่ง (เริ่มใกล้ตัวแล้วครับ)

น่าเสียดาย พฤติกรรมของมนุษย์เปลี่ยนยาก มันเป็นความเคยชิน จนมิอยากเปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะคนไร้รสนิยมเช่นผม คืนวันศุกร์สิ้นเดือน ยังไปเต้นเฉิบ ๆ ฟังเพลง Love Me or Hate Me ของ LadySoverigh ร้องอะไรก็ไม่รู้ อุ๊กอู ๆ อยู่ท่ามกลางแสงสีและควันบุหรี่ในผับ ถึงคืนวันเสาร์ ข้าพเจ้าไปนั่งซาบซึ้งฟังคอนเสิร์ตเฉลียงอยู่ที่เมืองทอง

เนื้อหาของ Love Me or Hate Me มีแต่อุ๊กอู ๆ ไม่ต้องเขียนเนื้อก็ได้ แต่เพลงที่พี่เจี๊ยบร้องให้ลูกฟัง ในค่ำคืนวันนั้น มีบางอย่างอยากเขียนถึง

"ดาวดวงน้อย อยู่บนฟ้า อีกไม่ช้า คงเหม็นคาว
โลกมันร้อน ก้อนน้ำแข็ง ขั้วโลกเหนือ จะละลาย
ท่วมแผ่นดิน ท่วมแผ่นหิน ท่วมแผ่นฟ้า...
ปลาใหญ่น้อย คอยกินดาว แล้วพ่อ จะนับอะไรดี..."

สงสัยถึงเวลาที่ผมต้องเปลี่ยนพฤติกรรมแล้วครับ

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 9 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 09, 2007, 12:12:17 AM

โลกร้อนไปถึงทิเบต อุณหภูมิใกล้ 30 องศา

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/khaosod/tec03090750p1.jpg)

ทุกมุมโลก พบกับอากาศร้อนอ้าวเป็นแถวๆ

ไม่เว้นทิเบต ที่ได้ชื่อว่ามีอากาศหนาวเหน็บ

เดือนกรกฎาคมของปีนี้ อากาศของทิเบตร้อนกว่าช่วงเดียวกันของทุกๆ ปี เพราะอุณหภูมิมากกว่าเฉลี่ยถึง 5 องศาเซลเซียส

นายเหอ เซียวหง เจ้าหน้าที่สำนักงานพยากรณ์อากาศ ระบุว่า ภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบต่อทิเบต ทำให้ทิเบตอากาศร้อนจัดขึ้นทุกปี

โดยเมื่อวันที่ 2 ก.ค. ที่ผ่านมา อุณหภูมิในกรุงลาซา ร้อนที่สุดในรอบ 30 ปี ปรอทเกือบแตก เพราะวัดอุณหภูมิได้ 29 องศา ส่วนในพื้นที่อื่นๆ ยังพบว่า ร้อนกว่าเดิมถึง 3-9 องศา

โลกร้อนยังแผลงฤทธิ์ ทำให้ธารน้ำแข็งของทิเบตละลาย คิดเป็น 131 ตร.กม. ต่อปี

ธารน้ำแข็งหิมาลัย เป็นแหล่งธารน้ำแข็งที่ใหญ่เป็นลำดับ 2 ของโลก รองจากทางเหนือของอลาสกา และเป็นแหล่งน้ำสำคัญของแม่น้ำ 7 สายของเอเซีย คือแม่น้ำคงคาที่ไหลผ่านอินเดีย แม่น้ำอินดุส ของปากีสถาน แม่น้ำบราห์มาปุตราของบังคลาเทศ แม่น้ำอิระวดีในพม่า แม่น้ำแยงซีในจีน และแม่น้ำแม่โขงที่ไหลผ่านเอเซียตะวันออกเฉียงใต้

เมื่อโลกร้อนขึ้น ผู้ที่อยู่แถบเทือกเขาใกล้เคียงตามที่ราบสูงทิเบต จะประสบกับหายนะ เพราะถ้าธารน้ำแข็งละลายหายไปหมด แม่น้ำในช่วงหน้าร้อนจะแห้งขอด ไม่มีแหล่งน้ำมาให้ดื่มกินอีกต่อไป

สหประชาชาติประเมินว่า ถ้าโลกร้อนในอัตราเช่นนี้ต่อไปอีก 30 ปี หรือประมาณ ค.ศ. 2035 ธารน้ำแข็งหิมาลัยจะหายไปเกือบหมด จากพื้นที่ 193,051 ตางรางไมล์ จะเหลือเพียง 38,600 ตารางไมล์ เนื่องจากธารน้ำแข็งแห่งนี้ละลายเร็วกว่าธารน้ำแข็งในที่อื่นๆ ของโลก

จาก : ข่าวสด วันที่ 9 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 10, 2007, 12:42:28 AM

โลกร้อนคายพิษหวั่นน้ำท่วมกลืนแหล่งปลูกข้าวฯ

ฟิลิปปินส์-สถาบันข้าวสากลเตือนประเทศผู้ผลิตข้าวรายใหญ่ของโลก เสี่ยงเจอผลกระทบจากปัญหาน้ำทะเลเพิ่มสูงจากภาวะโลกร้อน ระบุเวียดนามจะอ่วมหนักในศตวรรษหน้า

โดยนายไรเน่อร์ วาสแมน ผู้เชี่ยวชาญด้านโลกร้อน ประจำสถาบันข้าวระหว่างประเทศ ตั้งอยู่ในกรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ บอกว่า ปัจจุบันมีผู้ผลิตข้าวในเอเชียบางประเทศ ซึ่งเป็นประเทศผู้ส่งออกข้าวรายใหญ่ และมีอิทธิพลต่อความมั่นคงด้านอาหารในภูมิภาคนี้ มีพื้นที่ปลูกข้าวตั้งอยู่ในที่ราบต่ำ เช่นเวียดนามเป็นตัวอย่าง และการเผชิญกับระดับน้ำทะเลสูงจะทำให้เกิดผลกระทบอย่างเลี่ยงไม่ได้ โดยกล่าวได้ว่า ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนจะมากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงวิธีการปลูกข้าวของประเทศเหล่านี้ด้วย

อย่างไรก็ตาม นายวาสแมน กล่าวว่า อุณหภูมิที่หนาวลงหรือร้อนขึ้นย่อมมีผลต่อพื้นที่ปลูกข้าว โดยประเมินว่าในทศวรรษหน้า น้ำในทะเลจะเพิ่มสูงขึ้น 10-85 เซนติเมตร ซึ่งคาดว่าจะสร้างผลกระทบอย่างมหาศาลต่อบางประเทศรวมทั้งเวียดนาม อย่างไรก็ตาม เขาคาดว่า สถาบันข้าวจะสามารถพัฒนาวิธีการปลูกข้าวที่หลากหลายที่สามารถทำให้ข้าวสามารถทนต่ออุณหภูมิอากาศที่ร้อนขึ้น และเชื่อว่า ในอนาคต การรับมือกับปัญหารุนแรงด้านอากาศเช่นน้ำท่วมหรือภัยแล้ง จะพัฒนาขึ้นด้วย ทั้งนี้สถาบันข้าวกำลังทุ่มความพยายามรับมือกับภัยโลกร้อน แต่ยังมีปัญหาขาดงบประมาณสนับสนุนอย่างเพียงพอ

จาก : สยามรัฐ วันที่ 10 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 10, 2007, 11:51:07 PM

โลกร้อนส่งผลโรคที่มีแมลงเป็นพาหะ-ภูมิแพ้ร้ายแรงหนักขึ้น

แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคภูมิแพ้เผยโลกร้อนจะส่งผลต่อโรคที่มียุง แมลง เป็นพาหะ เคลื่อนย้ายข้ามจังหวัดและภูมิภาค ทำให้ความถี่ของโรคที่มีอยู่แล้วเพิ่มขึ้น ขณะเดียวกัน อุณหภูมิสูงขึ้น ไรฝุ่นมีโอกาสเพิ่ม เป็นต้นเหตุให้เกิดโรคภูมิแพ้มากตามไปด้วย เรียกร้องบูรณาการวิจัยศึกษาโรคที่อาจเกิดจากโลกร้อนเพื่อป้องกันได้ถูกทาง ขณะที่แพทย์เวชศาสตร์ฉุกเฉินแนะดูแลสุขภาพให้แข็งแรง ออกกำลังกายสม่ำเสมอ รับประทานครบ 5 หมู่ ลดเครียด เพื่อรับมือโลกร้อน

ผศ.นพ.เฉลิมชัย บุญยะลีพรรณ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคภูมิแพ้ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว) เปิดเผยว่า เนื่องจากประเทศไทยอยู่ในแถบภูมิอากาศร้อนอยู่แล้ว ภาวะโลกที่จะร้อนขึ้นอาจยังไม่ชัดเจนสำหรับโรคใหม่ๆ มากนัก แต่จำนวนความถี่ของโรคที่มีอยู่เก่าอาจจะเพิ่มขึ้น ไม่ว่าเรื่องยุง แมลงวัน หรือแมลงต่างๆ อาจจะมีการเคลื่อนย้ายเปลี่ยนแปลงในเขตจังหวัด หรือภูมิภาคได้ ดังนั้น ประเทศไทยคงต้องเตรียมการเปลี่ยนแปลงจากโรคที่มีแมลงเป็นพาหะจะเพิ่มมากขึ้นและติดต่อได้ง่ายขึ้น รวมทั้งโรคภูมิแพ้ ซึ่งไรฝุ่นเป็นสารก่อภูมิแพ้มากที่สุด และไรฝุ่นชอบอยู่ในที่ร้อนและชื้น คงมีตัวเลขคนเป็นภูมิแพ้มากขึ้น ถ้าอุณหภูมิเพิ่มขึ้น ไรฝุ่นจะมีโอกาสเพิ่มมากขึ้น สปอร์เชื้อราน่าจะมีการเปลี่ยนแปลง ละอองเกสรหญ้า ซึ่งเป็นตัวกระตุ้นทำให้เกิดภูมิแพ้ก็มีการเปลี่ยนแปลง

ทั้งนี้ สภาพภูมิอากาศปัจจุบันโรคภูมิแพ้มีมากอยู่แล้ว โดยในเด็กและเยาวชนเป็นภูมิแพ้ในจมูกร้อยละ 20-40 หอบหืดร้อยละ 4-13 ถ้ามีไรฝุ่นมาก สิ่งแวดล้อมกระตุ้นให้เกิดภูมิแพ้มากขึ้น คงมีตัวเลขคนเป็นภูมิแพ้มากขึ้น แต่การเปลี่ยนแปลงยังต้องการการวิจัยว่าถ้าร้อนขึ้น 1-3 องศาเซลเซียส จะเป็นอย่างไร ส่วนที่ชัดเจน คือ ภูมิแพ้ผิวหนัง

“ถ้าร้อนเหงื่อออกมากขึ้นจะกระตุ้นให้คนที่เป็นภูมิแพ้ผิวหนังมีอาการมากขึ้น การรักษาพยาบาลผมคิดว่ามีความพร้อมพอ แต่สิ่งที่จะต้องช่วยกันกระตุ้นความคิด คือ การทำงานวิจัยที่จะต้องไปร่วมมือกับด้านกีฏวิทยาและนิเวศวิทยา คงจะไม่ใช่เรื่องของสาธารณสุขอย่างเดียว จะต้องร่วมมือกับสัตวแพทย์ กรมปศุสัตว์ด้วยซ้ำว่าในวงจรชีวิตของแมลง ของสัตว์ที่เป็นแหล่งพาหะของโรคที่เรารู้จักกันดีอยู่แล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงด้วยภาวะอุณหภูมิอย่างไร และจะเป็นไปในทางโรครุนแรงมากขึ้นหรือน้อยลง ถ้างานวิจัยบูรณาการร่วมกัน จะทำให้เราวางแผนได้ถูกต้องว่าโรคอะไรที่จะเป็นปัญหาและป้องกันไว้ก่อน” แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคภูมิแพ้ กล่าว

ด้าน ศ.นพ.สันต์ หัตถีรัตน์ หัวหน้าภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี เปิดเผยว่า สภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงทำให้ประชาชนในพื้นที่ซึ่งไม่คุ้นเคยกับสภาพอากาศแบบนี้เกิดการเจ็บป่วยขึ้น และมักเกิดจากปัญหา 2 ประการคือ 1.ภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป จากความร้อนความแห้งแล้ง และเกิดไฟไหม้ป่า ทำให้เกิดควัน เหมือนที่เกิดขึ้นในภาคเหนือของไทย เมื่อคนสูดดมไปจะทำให้เกิดโรคระบบทางเดินหายใจ ไอ หอบ เหนื่อย หายใจไม่ค่อยออก และเมื่อความแห้งแล้งเกิดขึ้นภาวะทุพโภชนาการก็จะเกิดขึ้น คนจะขาดอาหารขาดน้ำ จะทำให้เกิดโรคที่เกิดจากการขาดอาหารและน้ำ 2. ถ้าอากาศทำให้พื้นที่เกิดมีน้ำท่วมใหญ่ จะมีภัยจากโรคที่เกิดจากน้ำท่วมใหญ่ เช่น โรคฉี่หนู โรคน้ำกัดเท้า โรคที่มากับน้ำ ท้องเดินท้องเสีย

ศ.นพ.สันต์ เปิดเผยด้วยว่า วิธีที่ดีที่สุดเพื่อรับมือกับโรคภัยไข้เจ็บที่จะมากับโลกร้อน คือ การดูแลสุขภาพของตนเองให้มีร่างกายแข็งแรง รับประทานอาหารให้ครบทั้ง 5 หมู่ ออกกำลังกายให้สม่ำเสมอพอควร ลดความเครียดจากภาวะการดำรงชีพ เพราะไม่แน่ใจว่าภูมิอากาศจะเกี่ยวข้องกับการเป็นโรคจิตมากขึ้นหรือไม่ แต่อาจเป็นได้ เนื่องจากเมื่ออากาศร้อนจะทำให้เกิดอารมณ์ฉุนเฉียวได้ง่าย

“ถ้าประเทศไทยร้อนขึ้นก็มีส่วนทำให้คนมีปัญหาสุขภาพจิต เพราะถ้าร้อนมากๆ จะรู้สึกอึดอัด มีอารมณ์เปลี่ยนแปลงได้บ่อย ดีที่สุดทุกคนต้องพยายามรักษาตัวเอง ดูแลสุขภาพตัวเองให้เยือกเย็นลง ให้อารมณ์ดีขึ้น ถ้าร้อนก็ดื่มน้ำให้มากๆ อาบน้ำให้บ่อยขึ้น” หัวหน้าภาควิชาเวชศาสตร์ฉุกเฉินฯ กล่าว และว่า สำหรับการรับมือกับโรคที่จะมากับโลกร้อนนั้น กระทรวงสาธารณสุขคงเตรียมพร้อมเต็มที่เพราะไม่ใช่เปลี่ยนแบบมีภัยพิบัติฉุกเฉินทันที ไม่ได้เปลี่ยนกะทันหันรวดเร็ว แต่จะเปลี่ยนอย่างช้า ๆ ส่วนใหญ่คนจะปรับตัวเข้ากับสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนอย่างช้าๆ ได้ สำหรับความเจ็บป่วยฉุกเฉินที่เข้ามายังโรงพยาบาลจำนวนมาก จะเป็นเรื่องการบาดเจ็บจากการดื่มสุรา เมาแล้วขับมาก รวมถึงป่วยจากโรคภัยดั้งเดิมกำเริบ คือ โรคหัวใจ ปอด หอบหืด โดยช่วงนี้จะมีอาหารเป็นพิษและไข้เลือดออกเพิ่มด้วย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 11 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 11, 2007, 12:14:59 AM

อาร์เจนตินาตื่น!หิมะตกรอบ 100 ปี ไทยรับข้อมูลอ่อนจั้งทีมจับตาน้ำทะเล

โลกร้อนแปรปรวนหนัก หิมะตกใหญ่ในอาร์เจนตินาเป็นครั้งแรกในรอบเกือบ 100 ปี ชาวเมืองแตกตื่นหนาวตาย 2 ศพ ส่วนอมริกาคลื่นความร้อนถล่ม ขณะอธิบดีกรมทรัพยากรทางทะเลฯ ยอมรับการติดตามปัญหาระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นจากภาวะโลกร้อนในไทยขาดการติดตามที่เป็นระบบ

ปัญหาภาวะโลกร้อนยังส่งผลกระทบสร้างความผันผวนต่อระบบนิเวศวิทยา และความแปรปรวนของสภาพอากาศไปทั่วทุกหนแห่ง แม้ว่าหลายหน่วยงานทั่วโลกเริ่มตะหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้น โดยเริ่มวางมาตรการแก้ไขทั้งในระยะสั้นและระยะยาวอย่างต่อเนื่อง แต่ความแปรปรวนของสภาพอากาศที่เกิดจากภาวะโลกร้อนเริ่มส่งผลกระทบอย่างหนักไปทั่วโลก ล่าสุดที่ประเทศอาร์เจนตินาเกิดหิมะตก ซึ่งปรากฏการณ์ครั้งนี้เป็นครั้งแรกในรอบเกือบร้อยปีอย่างไม่เคยมีมาก่อน

อาร์เจนตินาหิมะตกในรอบ 100 ปี

เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม กรมอุตุนิยมวิทยาของอาร์เจนตินา เปิดเผยว่า เกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้นเป็นครั้งแรกในรอบเกือบร้อยปี เมื่อหิมะตกหนักติดต่อกันหลายชั่วโมงหลายพื้นที่ในกรุงบูเอโนสไอเรส เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม ที่ผ่านมา บางแห่งมีหิมะตกหนักจนมองเห็นเป็นสีขาวโพลนปกคลุมอยู่ทั่วไป ทำให้ชาวกรุงบูเอโนสไอเรสต่างตกตะลึงไปตามๆ กัน เพราะเป็นครั้งแรกที่มีหิมะตกในนครหลวงแห่งนี้นับตั้งแต่วันที่ 22 มิถุนายน 2461 เป็นต้นมา หลังจากนั้นมา 89 ปีก็ไม่เคยมีหิมะตกอีกเลย อย่างมากที่สุดมีแค่ลูกเห็บตกเป็นครั้งคราว

กรมอุตุนิยมวิทยาของอาร์เจนตินา เปิดเผยต่อว่า ปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้นจากมวลอากาศเย็นจากมหาสมุทรแอนตาร์กติกที่ขั้วโลกใต้พัดเข้าปะทะกับความกดอากาศต่ำที่มีความชื้นสูงในแถบตะวันตกและภาคกลางของอาร์เจนตินา ส่งผลให้พื้นที่หลายแห่ง รวมทั้งกรุงบูเอโนสไอเรสมีหิมะและน้ำแข็งปกคลุม โดยเฉพาะที่จังหวัดริโอ เนโกร ซึ่งมีอุณหภูมิต่ำสุดถึงติดลบ 22 องศาเซลเซียส ต่างไปจากหิมะที่ตกพร้อมกับฝน และหายไปอย่างรวดเร็วช่วงที่ผ่านมา

รายงานข่าวเผยว่า ประชาชนหลายพันคนพากันตื่นเต้นกับหิมะที่ตกลงมา ต่างพากันออกไปถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึก ส่วนเด็กๆ ก็เล่นหิมะกันอย่างสนุกสนาน ขณะที่มีรายงานว่า เกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนหลายจุด เนื่องจากถนนลื่น นอกจากนี้ มีรายงานว่ามีผู้เสียชีวิตจากสภาพอากาศที่หนาวเหน็บแล้วถึง 2 คน

ทั้งนี้ กรุงบูเอโนสไอเรสเพิ่งเผชิญกับสภาพอากาศเย็นจัดที่อุณหภูมิลดต่ำลงมากกว่าจุดเยือกแข็ง เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา อันเป็นอุณหภูมิต่ำที่สุดในรอบเวลากว่า 40 ปี ส่งผลให้เกิดภาวะวิกฤติด้านพลังงานและมีผู้เสียชีวิตไป 23 คน ส่วนหิมะที่ตกเมื่อวันจันทร์มีรายงานผู้เสียชีวิต 2 คน

สหรัฐอ่วมคลื่นความร้อนซัด

ขณะเดียวกัน ในส่วนของประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งอยู่ในทวีปเดียวกันแต่อยู่ทางตอนเหนือ กลับประสบปัญหาสภาพอากาศร้อนจัดจากคลื่นความร้อนแผ่ปกคลุมทั้งที่นครนิวยอร์กและที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ประชาชนต้องหาวิธีต่างๆ เพื่อดับร้อน ขณะที่ไฟป่าในพื้นที่ทางตะวันตกยังคงเผาผลาญสร้างความเสียหายหลายรัฐ ทั้งที่แคลิฟอร์เนีย เนวาดา ยูทาห์ วอชิงตัน โคโลราโด โอเรกอน และมอนตานา โดยอุณหภูมิสูงสุดอาจเพิ่มขึ้นถึง 38 องศาเซลเซียส คาดว่าคลื่นความร้อนอาจแผ่กระจายไปยังพื้นที่ทางตะวันออกของประเทศภายในสัปดาห์นี้

สำนักข่าวเอพีรายงานว่า เทศบาลนครนิวยอร์กได้เปิดศูนย์ทำความเย็นขึ้น 290 แห่ง เพื่อเปิดโอกาสให้คนที่ไม่มีเครื่องปรับอากาศติดบ้านมานั่งพักผ่อนคลายร้อน ศูนย์เหล่านี้จะตั้งอยู่ตามอาคารที่ทำการสาธารณะ หรือศูนย์ดูแลผู้สูงอายุ

ข้ามทวีปมาที่ออสเตรเลีย โฆษกการท่าอากาศยานเมลเบิร์น แถลงว่า เกิดหมอกลงจัดเป็นอุปสรรคต่อเที่ยวบินทั้งภายในและระหว่างประเทศ ทำให้มีผู้โดยสารตกค้างอยู่ที่สนามบินเมลเบิร์นหลายพันคน โดยหมอกที่หนาทึบทำให้เที่ยวบินระหว่างประเทศ 14 เที่ยว ต้องเปลี่ยนเส้นทางไปลงจอดยังสนามบินที่อื่นแทน ส่วนใหญ่จะเป็นที่นครซิดนีย์ ขณะที่เที่ยวบินในประเทศต้องเลื่อนเวลาออกไปหรือยกเลิก

ชี้ไทยขาดการติดตามที่เป็นระบบ

ส่วนการแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อนในประเทศไทย หลังจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีความห่วงใยและสนพระราชหฤทัยต่อปัญหาภาวะโลกร้อนที่ส่งผลกระทบไปทั่วโลกนั้น พร้อมรับสั่งให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องรายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทุกวัน วันเดียวกัน นางนิศากร โฆษิตรัตน์ อธิบดีกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (ทช.) กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กล่าวว่า ในส่วนของ ทช.ยอมรับว่าการเฝ้าติดตามปัญหาระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นจากสภาวะโลกร้อนที่อาจจะกระทบกับเมืองไทยยังขาดการติดตามที่เป็นระบบ โดยรู้ข้อมูลในเรื่องดังกล่าวจากโมเดลพยากรณ์คร่าวๆ เท่านั้น เนื่องจากหน่วยงานราชการ และนักวิชาการยังแยกกันทำงานและติดตามอยู่ในวงจำกัด ทำให้ยังไม่มีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ยืนยันทั้งในแง่ของผลกระทบที่จะเกิดขึ้นในภาพรวม และการทำนายเพื่อการรับมือกับสถานการณ์ในอนาคต

อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ ทช.เตรียมตั้งคณะทำงานเพื่อติดตามความเปลี่ยนแปลงทางด้านสมุทรศาสตร์ในภาพรวมทั้งหมด โดยเชิญนักวิทยาศาสตร์จากศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (START) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กองทัพเรือ กรมทรัพยากรธรณี กรมอุตุนิยมวิทยา และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาหารือและตั้งคณะทำงานเพื่อติดตามเรื่องนี้ขึ้น

"เราเริ่มพบปรากฏการณ์ที่ยืนยันถึงอิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศที่ชัดเจนแล้ว คือกรณีเหตุการณ์คลื่นลมแรงผิดปกติที่พัดเข้ามา สร้างความเสียหายและทำให้เกิดการกัดเซาะอย่างรุนแรงในเขตพื้นที่ภาคใต้ตอนล่างหลายจังหวัด เมื่อปลายปี 2549 ซึ่งครั้งนั้นพระบาทสมเด็จพระอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสเป็นห่วง และ ทช.ได้สนองพระราชดำรัส จนกระทั่งมีการจัดทำแผนยุทธศาสตร์แก้ปัญหากัดเซาะ และได้เสนอต่อคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติแล้ว" นางนิศากร กล่าว

ชี้น้ำทะเลสูงกระทบชายฝั่งกัดเซาะ

ด้าน ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าวว่า การที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเล็งเห็นความสำคัญของการช่วยกันแก้ปัญหาและรับมือกับภาวะโลกร้อน โดยให้ทุกภาคส่วนร่วมมือประสานงานกันนั้น ถือว่าพระองค์ทรงมีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลมาก เพราะการรับมือและแก้ปัญหาโลกร้อนนั้นไม่เฉพาะนักวิทยาศาสตร์เท่านั้นที่ช่วยอธิบายแก้ไข และจัดการกับภาวะนี้ได้ แต่ทุกภาคส่วนต้องร่วมกัน

อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลที่นำมาวิเคราะห์ค่อนข้างชัดเจนว่ามีการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลจริง แต่ยังถือว่าอยู่ในอัตราที่ยังไม่สูงมากผิดปกติ ซึ่งระดับน้ำทะเลในอ่าวไทยเพิ่มขึ้น 1-2 มิลลิเมตรต่อปี แต่ที่น่าสนใจคือระดับน้ำทะเลในฝั่งอันดามันสูงขึ้นถึง 8-12 มิลลิเมตรต่อปี แต่สิ่งที่น่าห่วงจากภาวะน้ำทะเลสูงขึ้นคือจะเป็นตัวเร่งให้เกิดการกัดเซาะชายฝั่งมากขึ้นถึง 2 เท่า จากเดิมอัตราการกัดเซาะชายฝั่งเฉลี่ย 1-5 เมตรต่อปี แต่บางจุดอาจแรงถึง 12 เมตรต่อปี แต่ถ้ามีอัตราเร่งของน้ำทะเลเพิ่มเป็น 10 มิลลิเมตร พื้นที่อาจถูกน้ำกัดเซาะไปปีละ 10 เมตร ซึ่งภาพเฉลี่ยแล้วแต่ลักษณะของหาด ที่แบนไม่ลาดชันมากอย่างพื้นที่ จ.จันทบุรี ลุ่มน้ำปากพนัง จะเกิดปัญหามาก

ก.เกษตรฯ เสนอแผนบรรเทา

วันเดียวกัน มีการประชุมคณะกรรมการกลั่นกรองเรื่องเสนอคณะรัฐมนตรี คณะที่ 2 มีนายไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม รองนายกรัฐมนตรี และ รมว.การพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เป็นประธาน โดยในที่ประชุมกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ได้เสนอแผนบรรเทาภาวะโลกร้อนด้านการเกษตร ภายใต้การจัดทำ 3 ยุทธศาสตร์ ได้แก่ 1.การบริหารจัดการองค์ความรู้เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกที่มีสาเหตุสำคัญจากกิจกรรมด้านการเกษตรที่สำคัญ โดยแบ่งการดำเนินงานออกเป็น 5 ด้าน คือ พืช ดิน น้ำ ปศุสัตว์และการประมง และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศกับการเกษตร 2.การป้องกันและแก้ไขปัญหา โดยการนำมาตรการ เทคนิคและวิธีการที่เหมาะสมในการใช้ทรัพยากรที่มีประโยชน์ และ 3.ด้านการรณรงค์เผยแพร่การประชาสัมพันธ์และพัฒนาบุคลากร เพื่อให้เกษตรกรมีส่วนร่วม และปลูกจิตสำนึกให้รักษ์สิ่งแวดล้อม

ทั้งนี้ ในที่ประชุมได้เห็นชอบในข้อเสนอดังกล่าว พร้อมกับเตรียมเสนอให้คณะรัฐมนตรีพิจารณาเห็นชอบในหลักการของแผนบรรเทาภาวะโลกร้อนด้านการเกษตร พร้อมกันนี้ในที่ประชุมยังได้เสนอให้มีการทำงานในเชิงบูรณาการร่วมกันของแต่ละกระทรวง โดยกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้จัดทำระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี เพื่อจัดตั้งคณะกรรมการดูแลผลกระทบการเปลี่ยนแปลงสภาวะภูมิอากาศแห่งชาติ เพื่อแก้ปัญหาอย่างบูรณาการร่วมกัน

โลกร้อนทำโรคแมลงเป็นพาหะเพิ่ม

จากปัญหาสภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นในขณะนี้ วันเดียวกัน ผศ.น.พ.เฉลิมชัย บุญยะลีพรรณ แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคภูมิแพ้ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ (มศว) กล่าวว่า เนื่องจากประเทศไทยอยู่แถบภูมิอากาศร้อนอยู่แล้ว ภาวะโลกที่จะร้อนขึ้นอาจยังไม่ชัดเจนสำหรับโรคใหม่ๆ มากนัก แต่จำนวนความถี่ของโรคที่มีอยู่เก่าอาจจะเพิ่มขึ้น ไม่ว่าเรื่องยุง แมลงวัน หรือแมลงต่างๆ อาจจะมีการเคลื่อนย้ายเปลี่ยนแปลงในเขตจังหวัดหรือภูมิภาคได้ ดังนั้น ประเทศไทยคงต้องเตรียมการเปลี่ยนแปลงจากโรคที่มีแมลงเป็นพาหะเพิ่มมากขึ้น และติดต่อได้ง่ายขึ้น รวมทั้งโรคภูมิแพ้ ซึ่งไรฝุ่นเป็นสารก่อภูมิแพ้มากที่สุด เพราะไรฝุ่นชอบอยู่ในที่ร้อนและชื้น

ผศ.น.พ.เฉลิมชัย กล่าวต่อว่า สภาพภูมิอากาศปัจจุบันโรคภูมิแพ้มีมากอยู่แล้ว โดยเด็กและเยาวชนเป็นภูมิแพ้ในจมูกร้อยละ 20-40 หอบหืดร้อยละ 4-13 ถ้ามีไรฝุ่นมาก สิ่งแวดล้อมกระตุ้นให้เกิดภูมิแพ้มากขึ้น คงมีตัวเลขคนเป็นภูมิแพ้มากขึ้น แต่การเปลี่ยนแปลงยังต้องการการวิจัยว่าถ้าร้อนขึ้น 1-3 องศาเซลเซียส จะเป็นอย่างไร ส่วนที่ชัดเจนคือ ภูมิแพ้ผิวหนัง

“สิ่งที่จะต้องช่วยกันกระตุ้นความคิดคือ การทำงานวิจัยที่จะต้องไปร่วมมือกับด้านกีฏวิทยาและนิเวศวิทยา คงจะไม่ใช่เรื่องของสาธารณสุขอย่างเดียว จะต้องร่วมมือกับสัตวแพทย์ กรมปศุสัตว์ด้วยซ้ำว่าในวงจรชีวิตของแมลง ของสัตว์ที่เป็นแหล่งพาหะของโรคที่เรารู้จักกันดีอยู่แล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงด้วยภาวะอุณหภูมิอย่างไร และจะเป็นไปในทางโรครุนแรงมากขึ้นหรือน้อยลง ถ้างานวิจัยบูรณาการร่วมกัน จะทำให้เราวางแผนได้ถูกต้องว่าโรคอะไรที่จะเป็นปัญหาและป้องกันไว้ก่อน” แพทย์ผู้เชี่ยวชาญโรคภูมิแพ้ กล่าว

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 11 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 21, 2007, 01:32:42 AM

โลกร้อน ผลกระทบต่อ หมีขั้วโลก

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/tec12210750p1.jpg)

แม่หมีขั้วโลกต้องย้ายถิ่นจากแผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกขึ้นฝั่งทางตอนเหนือของอลาสก้าเพื่อใช้เป็นสถานที่ให้กำเนิดลูก นี่คือรายงานวิจัยชิ้นล่าสุดเกี่ยวกับชะตากรรมของหมีขั้วโลกที่ได้รับผลกระทบจากภาวะโลกร้อน

การศึกษาของนักวิทยาศาสตร์ในช่วงสามสี่ปีที่ผ่านมา พบว่าหมีขั้วโลกได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการละลายของน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกที่เกิดจากภาวะโลกร้อน

อุณหภูมิบริเวณขั้วโลกเหนือสูงขึ้นถึง 5 องศาเซียสในรอบ 100 ปี สูงกว่าบริเวณใดๆ ของโลก โดยในบริเวณอลาสก้า ตะวันตกของแคนาดา และตะวันออกของรัสเซียอุณหภมิเพิ่มขึ้น 4-7 องศาฟาห์เรนไฮท์ภายในเวลา 50 ปี และอุณหภูมิในฤดูหนาวสูงขึ้นเร็วกว่าในฤดูร้อนเพราะน้ำแข็งที่บางลงจะปล่อยพลังงานจากมหาสมุทรสู่ชั้นบรรยากาศได้มากขึ้น

เมื่อปี 2006 นักวิทยาศาสตร์พบว่า แผ่นน้ำแข็งของมหาสมุทรอาร์กติกเกือบ 7 ล้านตารางกิโลเมตรหดตัวเหลือเพียง 5.32 ล้านตารางกิโลเมตร ลดลงไปประมาณ 1.3 ล้านตารางกิโลเมตร หรือขนาดสองเท่าของรัฐเท็กซัส

นอกจากนั้นยังพบว่า ตั้งแต่ปี 2002 เป็นต้นมาช่วงเวลาน้ำแข็งละลายซึ่งจะเริ่มในฤดูใบไม้ผลิเกิดขึ้นเร็วกว่าปกติในบริเวณทางตอนเหนือของอลาสก้าและไซบีเรีย และเมื่อปี 2005 ช่วงเวลาน้ำแข็งละลายทั่วอาร์กติกเร็วขึ้นถึง 17 วัน

หมีขั้วโลก (Polar bear) เป็นสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่ที่สุดในโลก มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Ursus maritimus เป็นภาษาละตินมีความหมายว่า หมีทะเล

ปัจจุบันมีหมีขั้วโลกอยู่ประมาณ 20,000-25,000 ตัว ราว 60% อยู่ในเขตประเทศแคนาดา ที่เหลือกระจายพันธุ์อยู่ในอลาสก้า รัสเซีย นอร์เวย์ และเกาะกรีนแลนด์

หมีขั้วโลกอาศัยแผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกเพื่อจับแมวน้ำซึ่งโผล่ขึ้นมาหายใจทางรูน้ำแข็งหรือริมขอบน้ำแข็งเป็นอาหาร ช่วงเวลาที่น้ำแข็งละลายเร็วขึ้นทำให้โอกาสที่มันจะจับแมวน้ำน้อยลงไป และแผ่นน้ำแข็งที่ละลายมากขึ้นทำให้หมีขั้วโลกจำนวนหนึ่งต้องจมน้ำตาย

การศึกษาโดย US Fish and Wildlife Service พบว่าหมีขั้วโลกที่อ่าวฮัดสัน แคนาดาลดจำนวนลงถึง 22% จาก 1,194 ตัวในปี 1987 เหลือ 935 ตัวในปี 2004 สาเหตุใหญ่เกิดจากแผ่นน้ำแข็งลดน้อยลง

แผ่นน้ำแข็งในอ่าวฮัดสันละลายเร็วขึ้น 2 1/2 สัปดาห์เมื่อเทียบกับ 30 ปีก่อน การขาดแคลนอาหารทำให้หมีตัวเมียมีน้ำหนักลดลง 55 ปอนด์ นักวิทยาศาสตร์ของกองทุนสัตว์ป่าโลก คาดว่าหากน้ำแข็งยังละลายในอัตราที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ถึงปี 2012 หมีตัวเมียบริเวณอ่าวฮัดสันจะผอมมากจนกระทั่งไม่สามารถจะสืบพันธุ์ได้

ผลการศึกษาล่าสุดโดยทีมนักวิทยาศาสตร์ของ US Geological Survey (USGS) พบว่าหมีตัวเมียจำนวนมากได้ย้ายถิ่นจากแผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกขึ้นบกที่อลาสก้าเพื่อให้กำเนิดลูก

โดยธรรมชาติหมีตัวเมียที่ตั้งครรภ์จะสร้างถ้ำจากหิมะที่ทับถมบนแผ่นน้ำแข็งเพื่อให้กำเนิดและเลี้ยงดูลูก นักวิทยาศาสตร์พบว่าในระหว่างปี 1985-1994 แม่หมีขั้วโลกจำนวน 62% สร้างถ้ำเพื่อให้กำเนิดลูกบนแผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติก แต่ในระหว่างปี 1998-2004 มีจำนวนลดลง 37%

ทีมนักวิทยาศาสตร์ใช้วิธีศึกษาโดยสวมปลอกคอซึ่งติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณวิทยุผ่านดาวเทียมให้กับหมีตัวเมียในบริเวณตอนเหนือของอลาสก้า ตั้งแต่ปี 1985 เพื่อติดตามตำแหน่งของแม่หมี สัญญาณวิทยุที่อ่อนลงหมายความว่า แม่หมีกำลังอยู่ในถ้ำที่ให้กำเนิดลูก ด้วยวิธีนี้ทีมนักวิทยาศาสตร์สามารถติดตามแม่หมีได้ทั้งหมดจำนวน 383 ตัวตั้งแต่เดือนเมษายน ปี 1985-มิถุนายน 2005

ทีมนักวิทยาศาสตร์สรุปผลการศึกษาว่า แม่หมีจำนวนมากกำลังสร้างถ้ำบนผืนแผ่นดินเพราะว่าน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกลดน้อยลงและมีสภาพไม่มั่นคง ข้อมูลจากดาวเทียมแสดงให้เห็นว่าแม่หมีมีแนวโน้มจะเปลี่ยนบริเวณสร้างถ้ำไปยังบริเวณตะวันออกเพื่อหนีจากบริเวณตะวันตกซึ่งแผ่นน้ำแข็งบางลงอย่างรวดเร็ว

แอนโธนี ฟิชแบช นักวิทยาศาสตร์ของ USGS หนึ่งในทีมศึกษา บอกว่า ไม่กี่ปีที่ผ่านมาแผ่นน้ำแข็งอาร์กติกที่ละลายคืนสภาพช้าลง ละลายเร็วขึ้น และบางลงด้วย การเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ส่งผลให้แผ่นน้ำแข็งมีสภาพไม่มั่นคงต่อการสร้างถ้ำเพื่อให้กำเนิดลูกหมี

ปัจจุบันหมีขั้วโลกเป็นที่สนใจของหลายองค์กร เป็นเวลา 4 ปีแล้วที่องค์กรกองทุนสัตว์ป่าโลก (World Wide Fund For Nature : WWF) ได้ติดตามศึกษาหมีขั้วโลกในบริเวณหมู่เกาะสฟาลบาร์ (Svalbard Archipelago) ของนอร์เวย์ตามโครงการ WWF-Canon Polar Bear Tracker

ทีมนักวิทยาศาสตร์สวมปลอกคอซึ่งติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณวิทยุให้กับหมีตัวเมีย (ไม่สามารถสวมปลอกคอให้กับตัวผู้ได้เพราะหมีตัวผู้มีคอใหญ่กว่าหัว) เพื่อเรียนรู้ว่าหมีขั้วโลกมีวิถีชีวิตในสภาพแวดล้อมของอาร์กติกอย่างไร และพวกมันได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของอากาศจากภาวะโลกร้อนอย่างไร

นักวิทยาศาสตร์สามารถตรวจจับการเคลื่อนที่ของหมีขั้วโลกจากสัญญาณวิทยุผ่านดาวเทียม ข้อมูลจะบ่งบอกถึงเวลาที่แม่หมีขั้วโลกเข้าไปในถ้ำหิมะบนแผ่นน้ำแข็ง ช่วงเวลาที่มันออกจากถ้ำพร้อมลูกน้อย และระยะทางที่หมีขั้วโลกเดินทางในแต่ละวัน ในระยะยาวข้อมูลเหล่านี้จะแสดงให้เห็นการปรับตัวของหมีขั้วโลก ตัวอย่างเช่น ในปีที่แผ่นน้ำแข็งละลายมาก หมีขั้วโลกจะไปที่ไหนและปรับตัวอย่างไร

ปัจจุบันสหพันธ์อนุรักษ์โลก (World Conservation Union - IUCN) ได้ปรับสถานภาพหมีขั้วโลกจาก น่าเป็นห่วงที่สุด (Least Concern) มาเป็นเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ (Vulnerable) และพยากรณ์ว่าจำนวนหมีขั้วโลกจะลดลง 30% ภายในปี 2050

หมีขั้วโลกเป็นสัตว์ป่าไม่กี่ชนิดที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์เพราะการเปลี่ยนแปลงของอากาศ ไม่ใช่เพราะการล่าของมนุษย์หรือการบุกรุกถิ่นอาศัยโดยมนุษย์ การอาศัยอยู่บนแผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรทำให้การล่าหมีขั้วโลกเป็นไปได้ยาก

ทว่าตอนนี้นักอนุรักษ์กำลังเป็นห่วง เพราะการที่พวกมันกำลังขึ้นบกเพราะภาวะโลกร้อน จะทำให้การล่าพวกมันง่ายขึ้น

จาก : มติชน คอลัมน์ โลกสามมิติ วันที่ 21 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 22, 2007, 12:29:56 AM

พลังงานอนาคต-ลดโลกร้อน

(http://www.thairath.co.th/2550/specialsunday08/Jul/library/22/special11.jpg)

สภาวะ “โลกร้อน” ก่อความวิตกกังวลให้กับคนทั่วโลก หลายประเทศจึงมองหาแหล่งพลังใหม่มาใช้ทดแทนเชื้อเพลิงถ่านหินและน้ำมัน ซึ่งเป็นตัวการสำคัญของโลกร้อน อนาคตข้างหน้านี้จึงมีอภิมหาโปรเจกต์เกิดขึ้นในหลายทวีป ดังจะขอนำมาเล่าสู่กันฟังในซันเดย์ สเปเชียล หนนี้ครับ

โครงการแรก ได้แก่ การนำพลังงานลมในทะเลเหนือ (North Sea) มาใช้ โดยฮอลแลนด์ ได้จัดสร้าง “ทุ่งกังหันลม” มหึมาขึ้นหลายแห่ง เช่นที่ เอ็ดมันด์อาน ซี ซึ่งอยู่นอกชายฝั่งทะเลไป 10 ไมล์

โดยกังหันทะเลแต่ละตัวมีใบพัดยาวถึง 47 เมตร (เกือบครึ่งหนึ่งของสนามฟุตบอล) ทำขึ้นจากสารอีพ็อกซี่กับคาร์บอนไฟเบอร์ ซึ่งมีน้ำหนักเบาและแข็งแกร่ง

ทะเลเหนือนั้นมีลมพายุที่พัดแรงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก การติดตั้งกังหันจึงต้องอาศัยฐานแท่นที่มั่นคงยิ่งยวด คือ มีตอม่อ หรือ “ขา” สี่ข้างที่ฝังลึกลงไปในชั้นหินก้นทะเลถึง 33 เมตร ขาอีก 24 เมตร อยู่ในน้ำ เหลืออีก 70 เมตร สูงจากพื้นน้ำเสียดท้องฟ้า ซึ่งมีกระแสลมแรงพัดตึง

ในวันลมสงบ กังหันจะหมุนราบเรียบเหมือนเข็มนาฬิกา แต่ ทะเลเหนือนั้นมีโอกาสแปรปรวนได้ทุกเวลา จากการที่ลมร้อนของกระแสน้ำอุ่นกัลฟ์สตรีมปะทะกับลมเย็นอาร์คติก ทำให้เกิดความปั่นป่วนเป็นพายุ เมื่อโหมกระหน่ำใบพัดก็ไม่ต่างอะไรกับรถบรรทุกแล่นตะบึงเข้าชน กังหันจะหมุนขดลวดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าตัดกับสนามแม่เหล็ก ผลก็คือพลังงานไฟฟ้าสำหรับบ้าน 3,000 หลังคาเรือนต่อกังหันแต่ละตัว ฟังแล้วคล้ายง่ายดาย แต่อุปกรณ์ภายในล้วนไฮเทคพอๆ กับอุปกรณ์เครื่องบินนั่นเทียว

(http://www.thairath.co.th/2550/specialsunday08/Jul/library/22/special22.jpg)

ทีนี้มาดูเมืองที่ไร้ลมแรง เขาจะอาศัยพลังงานธรรมชาติอะไร

นิวยอร์กซิตี้มีทั้งแม่น้ำอีสต์ และแม่น้ำฮัดสัน ไหลล้อมรอบเกาะแมนฮัตตัน น้ำจะไหลขึ้นลงทุกหกชั่วโมงตามแรง ดึงดูดของดวงจันทร์ มีพลังพอเพียงที่จะเอาไปใช้งานได้ นั่นคือหมุนกังหันที่ติดตั้งไว้ในน้ำแล้วผลิตกระแสไฟฟ้าออกมาด้วยระบบพลังงานน้ำไหลอิสระ (Freeflow Hydropower System) ซึ่งติดตั้งทดลองเป็นแห่งแรกของโลกที่กริสตีเดส (Gristedes), นิวยอร์ก จากความร่วมมือระหว่างรัฐกับเอกชน

กังหันใต้น้ำที่ติดตั้งอยู่เบื้องล่างจะลอยขึ้น-ลงตามระดับน้ำ กระแสน้ำไหลมีความเร็วราว 4 นอต ซึ่งพัดหมุนกังหันแต่ละชุดให้ สามารถผลิตไฟฟ้าได้ 35 กิโลวัตต์ เพียงพอใช้สำหรับบ้าน 20 หลัง เป็นเวลาหนึ่งปี จัดเป็น พลังงานที่ได้มาฟรีๆตราบเท่าที่ยังมีดวงจันทราปรากฏอยู่บนนภากาศ

ออสเตรเลียเป็นทวีปที่มีธรรมชาติงดงาม หากทว่า บรรยากาศกลับแสนสกปรก อันเนื่องมาจากการเผาถ่านหินเป็นพลังงานสำหรับทุกเมือง เฉลี่ยแล้วพลเมืองออสเตรเลียใช้ถ่านหินมากกว่าผู้คนในทวีปอื่น

ด้วยเหตุฉะนี้ จึงได้มีการคิดอ่านใช้พลังงานสะอาดมาทดแทนถ่านหิน เราพูดถึงพลังงานลมและน้ำไปแล้ว คราวนี้มาทัศนาพลังงานจากดวงอาทิตย์หรือแสงแดดกันบ้าง

(http://www.thairath.co.th/2550/specialsunday08/Jul/library/22/special33.jpg)

โครงการซันเรย์เซีย (Sunraysia) เกิดขึ้นกลางทุ่งโล่งห่างจากเมืองซิดนีย์ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ 400 ไมล์ ที่นี่จะมีหอคอยพลังงานแสงอาทิตย์ที่ใหญ่และสูงที่สุดของโลก ด้วยขนาดความกว้างของเส้นผ่าศูนย์กลาง 65 เมตร ความสูง 600 เมตร สูงกว่าอาคารไทเป 101 ชั้น ที่เป็นสิ่งก่อสร้างสูงที่สุดของโลกขณะนี้

รอบฐานเบื้องล่างของหอคอยติดตั้งแผ่นกระจกขนาดกว้างใหญ่ไพศาลหลายพันตารางเมตร ใหญ่กว่าสวนสาธารณะเซ็นทรัลพาร์คของนิวยอร์กถึงหกเท่า ทั้งนี้ อาศัยหลักการทำงานเช่นเดียวกับลูกบัลลูนที่ลอยได้ด้วยอากาศร้อนที่อัดเข้าไป นั่นคือ เมื่อแสงแดดตกกระทบแผ่นกระจก อากาศที่ถูกกักอยู่ในหอด้านล่างก็จะร้อน แล้วลอยตัวขึ้นสูงไปตามช่องว่างกลางหอคอย เหมือนที่เวลาเราเผาไฟแล้วควันจะลอยสูงในปล่อง ลมร้อนนี้จะพุ่งผ่านใบกังหันจนหมุนติ้วแล้วไปปั่นเครื่องกำเนิดไฟฟ้าอีกต่อหนึ่ง กระแสไฟฟ้าที่เกิดขึ้นจะถ่ายทอดไปสู่สถานีจ่ายไฟที่ห่างออกไป 5 ไมล์ ซึ่งก็จะป้อนไฟฟ้าเป็นพลังงานให้กับบ้านเรือนได้ถึง 100,000 หลัง โดยไม่จำเป็นต้องมีการเผาถ่านหินอีกต่อไปแม้แต่ก้อนเดียว อากาศ จะบริสุทธิ์ดุจประหนึ่งเอารถ 90,000 คัน ออกไปจากท้องถนนนั่นเทียว

แล้วก็มาถึงพลัง งานนิวเคลียร์

ที่เมืองออกซฟอร์ด ในใจกลางอังกฤษ มีโครงการก่อสร้าง “ทอรัส (TORUS)” ปฏิกรณ์ปรมาณูหลอมละลาย (Nuclear Fusion Reactor) ใหญ่ที่สุดใน โลก ใช้นักวิทยาศาสตร์ ร่วมปฏิบัติการนี้นับพันคน กับเวลาอีก 29 ปี ในการก่อสร้าง เพื่อจะให้ได้ขุมพลังงานที่มีประสิทธิภาพสำหรับโลกทั้งใบ

(http://www.thairath.co.th/2550/specialsunday08/Jul/library/22/special44.jpg)

โดยถ้าใช้ปฏิกิริยาฟิวชั่นผลิตพลังงาน นอกจากจะสะอาดไร้ มลพิษแล้ว วัตถุดิบก็ยังเหลือเฟือไม่มีวันหมดสิ้นอีกด้วย

ภายในปฏิกรณ์ทอรัส ไม่มีการใช้สารกัมมันตรังสี อย่างเช่น พลูโตเนียม หรือยูเรเนียม วัสดุเชื้อเพลิงของทอรัส ได้แก่ ไฮโดรเจน โดยเมื่อไฮโดรเจนได้รับความร้อนจนมีอุณหภูมิสูงถึง 150 ล้านองศา ร้อนกว่าสิบเท่าของอุณหภูมิใจกลางดวงอาทิตย์ อะตอมของไฮโดรเจนก็จะแปร สภาพเป็นพลาสมา อะตอมพลาสมาจะวิ่งชนกันและหลอมเข้าด้วยกัน ปฏิกิริยานี้จะปลดปล่อยนิวตรอนที่เป็นพลังงานบริสุทธิ์ออกมา พลังงานที่ได้สูงกว่าพลังงานนิวเคลียร์ฟิสชั่นในปัจจุบันนับล้านเท่า และสูงกว่าจากเชื้อเพลิงฟอสซิลถึงล้านล้านเท่า

เนื่องจากไฮโดรเจนเป็นธาตุองค์ประกอบของน้ำ (H2O) จึงใช้น้ำเป็นวัตถุดิบ น้ำบริสุทธิ์หนึ่งอ่าง จะให้พลังงานจากปฏิกิริยาฟิวชั่นเพียงพอสำหรับความ ต้องการพลังงานทุกชนิดของมนุษย์หนึ่งคน ทั้งใช้ในยานพาหนะ ใช้ทำความร้อน ใช้ในการบริโภค ใช้ทุกอย่าง เป็นเวลานานถึง 30 ปี นับเป็นแหล่งพลังงานน่าอัศจรรย์ยิ่ง

อย่างไรก็ตาม นิวเคลียร์ฟิวชั่นยังอยู่ในระหว่างการวิจัยและพัฒนา คาดว่ากว่าจะใช้ งานได้จริงก็โน่น อีก 50 ปีข้างหน้า ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้น เชื้อเพลิงธรรมชาติที่เรามีอยู่ก็คงเกือบหมดสิ้นไปพอดี

(http://www.thairath.co.th/2550/specialsunday08/Jul/library/22/special55.jpg)

ความจริงยังมีแหล่งเชื้อเพลิงสำรองอีก อย่างหนึ่ง นั่นคือ “แก๊สน้ำ (gas hydrate)” ซึ่งอยู่ในรูปของก๊าซเมเธนแข็ง (frozen methane) นักวิทยาศาสตร์คาดว่าเชื้อเพลิงชนิดนี้มีอยู่ใต้พื้นพิภพเป็นปริมาณมหาศาลยิ่งกว่าถ่านหิน น้ำมัน และก๊าซธรรมชาติรวมกันทั้งหมดเสียอีก

โดยก๊าซเมเธนที่ถูกเก็บกักไว้ในโมเลกุลของน้ำ จะถูกอัดตัวจนเล็กกว่าหนึ่งใน 160 ของขนาดเมื่ออยู่อิสระหรือที่ผิวน้ำ ด้วยปริมาตรเพียงเล็กน้อยก็อาจใช้เป็นพลังงานไฟฟ้าสำหรับเมืองขนาดกลางได้นานถึงหนึ่งปี ประเมิน กันว่า แก๊สน้ำใต้อ่าวเม็กซิโกทั้งหมดสามารถนำมาใช้ทั้งสหรัฐฯ ได้นานถึง 2,000 ปี!

ครับ ทั้งหมดที่กล่าวมาก็เป็นเพียงตัวอย่างของโครงการระดับยักษ์ จากความพยายามของมนุษย์โลกที่จะหาพลังงานในอนาคตมาทดแทน เชื้อเพลิงสกปรกและกำลังจะหมดไป ถ้าหากสนใจจะเห็นภาพจริงและรายละเอียดมากกว่านี้ก็ติดตามชมได้จากโทรทัศน์ทรูวิชั่นส์ ช่อง Discovery (A25, D47) ในชื่อเรื่อง Building the Future ซึ่งนอกจากตอนแรกจะเป็นเรื่องของพลังงาน ดังที่เล่ามา (The Energy Solution) แล้วก็ยังมีตอนต่อๆไปที่กล่าวถึงคือ มหันตภัยที่จะเกิดขึ้นกับสิ่งก่อสร้าง (21st Century Shelter) การเสาะหาแหล่งน้ำ (The Quest for Water) และการเอาชีวิตรอดจากภัยพิบัติธรรมชาติ (Surviving Natural Disasters) เสนอเรียงลำดับจากวันที่ 30 ก.ค., 31 ก.ค., 1 ส.ค. และ 2 ส.ค.นี้ ตั้งแต่เวลา 21.00 น. ครับผม.

จาก : ไทยรัฐ คอลัมน์ซันเดย์ สเปเชียล วันที่ 22 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 25, 2007, 12:38:30 AM

โลกร้อนเสริมเหตุกระทบชายฝั่งทะเลทั่วโลก

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/newsrelate/200707241130020.jpg)

หลายองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก กล่าวถึงความรุนแรงของปัญหาภาวะโลกร้อนว่า อาจมีความรุนแรงมากกว่าที่คาดการณ์ไว้ ณ เวลานี้ทุกคนไม่ควรละเลยความสำคัญของปัญหาดังกล่าว โดยเฉพาะผลกระทบโลกร้อนอาจเพิ่มปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเล ซึ่งมีสาเหตุจากการกระทำของมนุษย์ และจากธรรมชาติ อาจมีความรุนแรงและเกิดขึ้นรวดเร็วมากกว่าที่คาดการณ์ไว้

ภาวะโลกร้อนสามารถเป็นปัจจัยเสริมความรุนแรงของสาเหตุจากธรรมชาติที่ก่อให้เกิดปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเล เนื่องจากผลกระทบทำให้เกิดความแปรปรวนของสภาพอากาศโลก และการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล ส่งผลให้พายุและคลื่นที่พัดเข้าหาชายฝั่งทะเล มีความถี่และความรุนแรงเพิ่มขึ้นและมีการเปลี่ยนทิศทาง จนเกิดการกัดเซาะรุนแรงจนสูญเสียเนื้อที่ชายฝั่งและเกิดแผ่นดินทรุดตัวตามแนวชายฝั่งเพิ่มขึ้น ทำให้ชุมชนต้องอพยพย้ายที่อยู่อาศัย และรัฐต้องเสียงบประมาณป้องกันปัญหาดังกล่าวเพิ่มขึ้น

หลายประเทศมีสภาพปัญหาที่ใกล้เคียงกันเกี่ยวกับปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเลดังกล่าว เช่น ที่รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา มีการสูงขึ้นของระดับน้ำทะเลลุกล้ำเข้าสู่ปากแม่น้ำและท่วมชายฝั่ง รวมทั้งการลดลงของชายหาดในหลายแห่ง ดังนั้น สถาบัน Institute of Science and Public Affairs แห่งมหาวิทยาลัยมลรัฐฟลอริดา ได้ทำการการศึกษาในปี 2007 เพื่อคาดการณ์การสูงขึ้นของระดับน้ำทะเล ตั้งแต่ปี 2006-2080 ในบริเวณรอบฟลอริดา เพนนินซูลา พบว่าแนวโน้มความสัมพันธ์ของช่วงเวลาและการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลเป็นเส้นตรงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตามการเพิ่มขึ้นของระดับก๊าซเรือนกระจก การศึกษานี้ทำให้ทราบแนวทางการวางแผนทางเศรษฐศาสตร์และการป้องกันในอนาคต

และจากการรายงานของ Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) ปี 2007 เช่นกัน พบว่าประเทศออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ มีระดับน้ำทะเลสูงขึ้นกว่าค่าเฉลี่ยระดับน้ำทะเลทั่วโลกประมาณ 25% หมายถึงระดับน้ำในมหาสมุทรอาจเพิ่มขึ้นถึงระดับ 80 เซนติเมตร ในปี 2100 ข้างหน้า ทั้งพบว่ามีความถี่และความรุนแรงของพายุเพิ่มขึ้นด้วย รวมทั้งชายฝั่งถูกน้ำท่วมในหลายแห่ง โดยเฉพาะทางแถบเมือง Cairn และแถบตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐควีนแลนด์ ของออสเตรเลีย

ประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งที่มีพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีความยาวค่อนข้างมาก กล่าวคือ ฝั่งอ่าวไทย มีความยาวชายฝั่งตลอดแนว 1,878 กิโลเมตร และชายฝั่งทะเลอันดามัน 937 กิโลเมตร (จากข้อมูลกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง) ตลอดทั้งสองแนวชายฝั่งมีทรัพยากรทางทะเลหลากหลายชนิดทำให้เกิดกิจกรรมทางเศรษฐกิจต่างๆ มากมาย อาทิ การท่องเที่ยว การทำประมงชายฝั่ง การคมนาคมทางน้ำ หากเกิดปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งเพิ่มขึ้นก็อาจส่งผลต่อเศรษฐกิจตามมา

เมืองไทยและทุกประเทศต้องร่วมมือกันวางแผนป้องกันทั้งในระยะสั้น และระยะยาว เพราะการไหลเวียนของกระแสน้ำทะเลและมวลอากาศของโลกมีการเชื่อมโยงถึงกันอยู่ตลอดเวลา

จาก : มติชน คอลัมน์ จับกระแสโลกร้อน วันที่ 25 กรกฎาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 02, 2007, 12:32:35 AM

อุณหภูมิโลกร้อนเหตุพายุดุร้าย ถล่มถี่กว่าศตวรรษ ก่อนเท่าตัว

นักศึกษาวิจัยเกี่ยวกับดินฟ้าอากาศ พบด้วยความตกใจว่า เพราะอุณหภูมิของโลกที่ร้อนขึ้น ในช่วงศตวรรษที่แล้วมานี้ ทำให้เกิดมีพายุเฮอร์ริเคน พัดโหมถล่มบริเวณมหาสมุทรแอตแลนติก มากยิ่งขึ้นกว่าเดิมถึงเท่าตัว

นักวิจัยกล่าวว่า ดินฟ้าอากาศที่แปรปรวน ทำให้รูปแบบของลมพายุเปลี่ยนแปลงไป รวมทั้งอุณหภูมิของผิวน้ำในทะเลที่เพิ่มสูงขึ้นด้วย นักวิจัยบางคนมีความเห็นว่า พายุเฮอร์ริเคนเป็นเรื่องของสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นรอบๆ แต่นักวิจัยผู้ศึกษาเรื่องนี้ยืนยันว่ามันไม่ได้เกิดเป็นเองตามธรรมชาติ

การศึกษาพบว่า พายุเฮอร์ริเคนที่นัดกันมาถล่มดินแดนอเมริกาในช่วง 2-3 ปีมานี้ ได้ทวีความถี่ขึ้นมานับตั้งแต่กลางทศวรรษ ค.ศ.1980 เป็นต้น

รายงานการศึกษาซึ่งเปิดเผยในวารสารวิชาการของราชสมาคม ในกรุงลอนดอน กล่าวว่า ได้ศึกษาความถี่ของพายุ นับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2443 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน และพบว่ามีพายุเกิดบ่อยขึ้นยิ่งกว่าเมื่อ 100 ปีก่อน มาทุกปี โดยเฉพาะในปีนี้ ก็จะเป็นปีที่มีพายุมากปีหนึ่ง ไม่ต่ำกว่า 9 ลูก และในจำนวนนี้อาจจะเป็นพายุลูกใหญ่ถึง 5 ลูก.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 2 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 02, 2007, 12:34:43 AM

ดร.โจเตือนรับมือ ภัยพิบัติโลกร้อน

เมื่อวันที่ 1 ส.ค. ดร.พิจิตต รัตตกุล ผอ.องค์การเตรียมความพร้อมภัยพิบัติแห่งทวีปเอเชีย กล่าวว่า เมื่อวันที่ 31 ก.ค. ตนได้ไปปาฐกถาพิเศษในการประชุมนานาชาติ “เอเชีย โอเชียนนิก จีโอ ไซ-โซไซตี้” (AOGS) ครั้งที่ 4 ระหว่างวันที่ 31 ก.ค. ถึงวันที่ 4 ส.ค.นี้ ซึ่งจัดขึ้นที่ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ การประชุมครั้งนี้มีนักวิทยาศาสตร์ นักธรณีวิทยา นักอุทกศาสตร์ จาก 46 ประเทศ จำนวน 1,200 คน เข้าร่วมประชุมเกี่ยวกับอุบัติภัยหลากหลายชนิด ที่เป็นผลพวงจากภาวะโลกร้อน

ดร.พิจิตตกล่าวต่อว่า ภัยพิบัติที่เกิดขึ้นบนโลกในรอบ 10 ปีที่ผ่านมา มีผลต่อคนจนในประเทศที่ยากจน โดยเฉพาะในประเทศเอเชีย มีผู้เสียหาย 176 ล้านคน จากจำนวนผู้ได้รับผลกระทบทั่วโลก 209 ล้านคน คิดเป็นความสูญเสียทางเศรษฐกิจ 25,000 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกา และนับจากนี้ไป ภัยพิบัติแปลกๆที่คนไทยไม่ค่อยเห็น จะเกิดให้เห็นบ่อยครั้ง เช่น แผ่นดินไหวใน กทม. สึนามิบริเวณชายฝั่ง ดินถล่มจากภูเขา อันเป็นผลสืบเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศและพื้นโลก เป็นผลมาจากการใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่หนักหน่วงและรุนแรง ส่งผลให้โลกร้อนขึ้นปีละ 0.4 องศาเซลเซียส ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นปีละ 10 ซม. และจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจนถึงระดับวิกฤติ โดยเฉพาะ กทม. ปัจจุบันมีระดับความสูงเหนือน้ำทะเลเพียง 35 ซม.เท่านั้น เชื่อว่าจะได้รับผลกระทบ และเห็นได้ในระยะสั้นๆ

ดร.พิจิตตยังเรียกร้องให้ทุกฝ่ายต้องคิดถึงการที่จะให้ประเทศชาติอยู่รอดได้ด้วยการวางแผนปฏิบัติการและลงมือปฏิบัติทันที ในประเด็นพื้นที่ชุ่มน้ำ เรื่องชลประทาน เพื่อการเกษตรสำหรับผลิตอาหาร และเรื่องการระบายน้ำ ที่สำคัญคือเรื่องเตรียมความพร้อมที่จะรับมือกับภัยชนิดต่างๆอย่างเป็นระบบและมีสติ หาไม่แล้วจะเข้าสู่ภาวะล่มสลายไปทั่วประเทศ ซึ่งแนวคิดนี้ชาวไทยได้รับพระราชทานมาแล้ว จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แต่หน่วยงานต่างๆยังล่าช้า เกรงว่าจะไม่ทันกาล

ด้าน ดร.เปี่ยมศักดิ์ เมนะเศวตร คณบดีคณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผู้จัดการประชุมครั้งนี้ เปิดเผยว่า การประชุมนานาชาติดังกล่าว เป็นการร่วมมือของนักวิทยาศาสตร์หลากหลายสาขา โดยมีจุดประสงค์คือแสวงหาคำตอบที่แน่วแน่ว่า ทุกๆวันที่โลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว จะต้องให้ประชาคมโลกได้เตรียมรับรู้ และรับมือจากภัยพิบัติอันเป็นผลพวงมาจากภาวะโลกร้อนเป็นการล่วงหน้า

ขณะที่ศาสตราจารย์นิชิดา ประธาน เอเชีย โอเชียนนิก จีโอ ไซ-โซไซตี้ กล่าวว่า ถึงเวลาที่ชาวเอเชียด้วยกัน ซึ่งมีประชากรมากกว่าครึ่งโลก ต้องแสวงหาหนทางในการให้ประชากรในทวีปนี้อยู่ได้อย่างปลอดภัย ท่ามกลางความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและรุนแรงของโลกเช่นนี้ให้ได้

นายดิเรก ก้อนกลีบ ผวจ.แม่ฮ่องสอน เปิดเผยว่า ทางจังหวัดสั่งเตรียมพร้อมรับมือกับสถานการณ์อุทกภัย โดยเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา ร่วมมือกับบริษัทเนกเทค ติดตั้งอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ บริเวณพื้นที่ อ.ปาย และ อ.ปางมะผ้า ซึ่งอุปกรณ์ดังกล่าวจะส่งสัญญาณทุก 2 ชั่วโมง มายังจังหวัด หากพบว่ามีปริมาณน้ำฝนมากผิดปกติ และดินมีการอุ้มน้ำไว้เต็มที่พร้อมที่จะเกิดเหตุอุทกภัย หรือดินสไลด์ โดยอุปกรณ์ดังกล่าวจะทำให้ จังหวัดทราบข้อมูลก่อนเกิดเหตุได้ 2 ชั่วโมง ทำให้เตรียมการรับมือได้ทันท่วงที นอกจากการติดตั้งอุปกรณ์ไฮเทคแล้ว ยังมีการจัดตั้งมิเตอร์เตือนภัยในทุกตำบล เพื่อคอยวัดปริมาณน้ำฝนและรายงานมายังจังหวัดทุกชั่วโมง ทางจังหวัดยังสั่งการไปยังทุก อบต. และ อบจ. ให้ดำเนินการจัดเตรียมอุปกรณ์และกำลังพลตลอด 24 ชั่วโมง เพื่อคอยให้การช่วยเหลือผู้ประสบเหตุอุทกภัยได้ทันที

กรมอุตุนิยมวิทยารายงานสภาพอากาศเมื่อช่วงเช้า ของวันที่ 1 ส.ค. ว่า มรสุมตะวันตกเฉียงใต้กำลังปานกลางพัดปกคลุมทะเลอันดามัน ประเทศไทยและอ่าวไทย ประกอบกับมีความกดอากาศกำลังปานกลางปกคลุมทะเลจีนตอนกลาง ทำให้ทั่วทุกภาคของประเทศไทยมี ฝนตกหนักถึงหนักมากและมีลมกระโชกแรงในบางพื้นที่ อาจทำให้เกิดน้ำท่วมฉับพลันในพื้นที่ลาดเชิงเขาและพื้นที่ใกล้ทางน้ำไหล โดยเฉพาะ จ.จันทบุรีและตราด สำหรับชายฝังทะเลอ่าวไทยและอันดามันมีคลื่นสูง 1-2 เมตร ส่วนกรุงเทพมหานครและปริมณฑลมีฝนตกประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์ของพื้นที่และมีลมกระโชกแรง ขอให้ระมัดระวังภัยธรรมชาติในครั้งนี้ด้วย

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 2 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 03, 2007, 12:21:21 AM

ภัยโลกร้อนมาแล้ว

ผมอ่านข่าวชาวสวนจังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งประสบปัญหาราคาผลไม้ตกตํ่าอย่างมาก มังคุดขายได้กิโลละ 2-3 บาท เงาะกิโลละ 3-4 บาท ทุเรียนกิโลละ 4-6 บาท จนต้องนำเทกระจาดที่หน้าจวนผู้ว่าราชการจังหวัด เพื่อเรียกร้องให้ทางการช่วยเหลือแล้ว ก็รู้สึกสลด ใจเป็นอย่างยิ่ง

นี่คือ หนึ่งในภัยพิบัติจากภาวะโลกร้อนที่กำลังคุกคามประเทศไทย ฝนฟ้าไม่มาตามฤดูกาล หรือมาก็มีมากเกินไป ทำให้มีผลผลิตล้นจนราคาตกตํ่า เป็นภัยพิบัติที่ส่งผลกระทบต่อเกษตรกรโดยตรง นอกเหนือจากภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงไปแล้ว

วันนี้พายุฝนฟ้าในประเทศไทยก็รุนแรงขึ้น จนป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ถูกพัดพังเป็นว่าเล่น ปริมาณนํ้าฝนก็ตกมากขึ้น ส่งผลให้เกิดนํ้าป่าไหลหลากนํ้าท่วมทั่วประเทศ

ผู้เชี่ยวชาญเรื่องการเปลี่ยนแปลงภูมิภาค Climate Change กว่า 500 คนที่ประชุมกันที่กรุงปารีส เมื่อต้นปีนี้ทำนายว่า ภายในปี 2100 อีก 93 ปีข้างหน้า อุณหภูมิบนพื้นผิวโลกจะเพิ่มขึ้น 2-4 องศาเซลเซียส ซึ่งจะทำให้นํ้าแข็งละลายเร็วขึ้นและมากขึ้น ส่งผลให้ระดับนํ้าทะเลสูงขึ้น 28-43 เซนติเมตร

ผลกระทบที่จะเกิดขึ้นก็คือ ซีกโลกด้านเหนือจะเกิดคลื่นความร้อนที่รุนแรงขึ้นและมีมากขึ้น ซีกโลกด้านใต้ก็จะเกิดภาวะภัยแล้งจัด ประชากร 1,000-3,000 ล้านคน จะได้รับผลกระทบจากการขาดแคลนนํ้า

ผู้เชี่ยวชาญทั้ง 500 คน สรุปเห็นพ้องกันว่า หากไม่ลงมือทำอะไรเลยตั้งแต่เดี๋ยวนี้ ผลกระทบที่เกิดขึ้น จะสร้างความเสียหายเป็นมูลค่ากว่า 5,500 ล้านยูโร หรือประมาณ 270,000 ล้านบาท

สองวันก่อน ผมได้รับหนังสือ An Inconvenient Truth the crisis of global warming หรือชื่อไทยว่า “โลกร้อน” เขียนโดย อัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐฯ แปลโดย คุณพลอยแสง เอกชาติ จาก สำนักพิมพ์มติชน ที่ส่งมาให้ เมื่ออ่านความจริงที่ถูกบันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้แล้ว ก็ยิ่งมองเห็นภัยพิบัติที่กำลังเกิดขึ้นกับโลกเบี้ยวใบนี้ จากสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลง ซึ่งเกิดจากอุณหภูมิของโลกที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆ จากการบริโภคพลังงานของมนุษย์

มหันตภัยที่จะเกิดขึ้นกับมนุษย์จากนี้ไปก็คือ อากาศร้อนขึ้น และ ไฟป่า ภัยแล้ง นํ้าท่วม พายุไต้ฝุ่น พายุเฮอริเคน ที่รุนแรงขึ้นและมากขึ้น

วันนี้ จีน ยุโรป และ สหรัฐฯ ต่างก็เผชิญกับ “ภัยร้อน” และ “ภัยแล้ง” และ “ไฟป่า” และ “นํ้าท่วม” อย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

อากาศร้อนทำให้ผู้คนบริโภคนํ้ามากขึ้น ทำให้นํ้าประปาในหลายประเทศเริ่มขาดแคลน อากาศร้อนทำให้ประชาชนใช้ไฟฟ้ามากขึ้น ใช้เครื่องปรับอากาศมากขึ้นเพื่อดับร้อน ผลก็คือมีการบริโภคพลังงานมากขึ้น ยิ่งทำให้โลกร้อนมากขึ้น

จากหนังสือ “โลกร้อน” ของ อัล กอร์ บอกว่าธารนํ้าแข็งในซีกโลกเหนือ และซีกโลกใต้ได้ละลายไปแล้วเป็นจำนวนมาก จากอุณหภูมิที่สูงขึ้น ธารนํ้าแข็งหลายแห่งไม่เหลือนํ้าแข็งให้เห็นอีกแล้ว นํ้าแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกในขั้วโลกเหนือ หลอมละลายมากจนเปราะบาง ทำให้ “หมีขั้วโลก” ซึ่งอาศัยแพนํ้าแข็งในการล่าแมวนํ้า ต้องว่ายนํ้าเป็นระยะทางไกลขึ้น จนบางตัวหมดแรงจมนํ้าตายเสียก่อน ซึ่งนับเป็นครั้งแรกในโลก

ความร้อนที่เพิ่มขึ้นในโลก และไม่สามารถระบายออกไปนอกโลกได้ ก็เพราะภาวะเรือนกระจกปิดกั้นไว้ ซึ่งเกิดจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ หรือ CO2 ที่ปล่อยออกมาจากเผาผลาญพลังงานเชื้อเพลิง นํ้ามัน ก๊าซ และ ถ่านหิน

ไปพลิกดูข้อมูลเถอะครับ ประเทศที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ สู่บรรยากาศโลกมากที่สุด ก็คือประเทศที่ใช้ “ถ่านหิน” ผลิตไฟฟ้ามากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นสหรัฐฯ ออสเตรเลีย ยุโรป ที่ปล่อยก๊าซ CO2 สู่โลกมากเป็นอันดับ 1-2-3

ประเทศไทยวันนี้อยู่ในอันดับที่ 10 ที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนได ออกไซด์ออกมามากที่สุด รองจากมาเลเซีย จึงไม่น่าแปลกใจที่ “ภัยโลกร้อน” จะเริ่มเล่นงานประเทศไทยเป็นประเทศต้นๆ ในภูมิภาคนี้เช่นกัน ถึงเวลาแล้วที่คนไทยจะต้องร่วมมือกันเร่งรณรงค์ครั้งใหญ่ เพื่อช่วยผ่อนคลายโลกร้อนในทุกวิถีทาง ก่อนที่ภัยคุกคามจะเพิ่มความรุนแรงขึ้นกว่านี้.

จาก : ไทยรัฐ คอลัมน์หมายเหตุประเทศไทย วันที่ 3 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 04, 2007, 12:12:26 AM

เผย"ในหลวง"ทรงห่วงโลกร้อน ตั้งแต่ปี 2532

รองเลขาฯ กปร.ระบุ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีกระแสพระราชดำรัสเรื่องโลกร้อนตั้งแต่ปี 2532 ทรงห่วงภาวะเรือนกระจก สิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลง น้ำแข็งละลาย แนะประชาชนยึดหลักความพอเพียงช่วยลดภาวะโลกร้อนได้

นายเฉลิมเกียรติ แสนวิเศษ รองเลขาธิการคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (กปร.) ปาฐกถาพิเศษเชิงวิชาการเรื่อง “ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการบรรเทาปัญหาภาวะโลกร้อนอย่างยั่งยืน ที่จุฬาฯ กล่าวว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีกระแสพระราชดำรัสเรื่องภาวะโลกร้อนมานานแล้ว โดยเฉพาะที่ชัดเจนในวันที่ 4 ธันวาคม 2532 ว่า “เพราะว่าสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลง เขาบอกว่าเพราะว่ามีสารคาร์บอนขึ้นไปในอากาศมากจะทำให้เหมือนตู้กระจกครอบ แล้วโลกนี้ก็จะร้อนขึ้น เมื่อโลกนี้ร้อนขึ้นมีหวังว่าน้ำแข็งจะละลายลงทะเลและรวมทั้งน้ำทะเลจะพองขึ้น สิ่งที่ทำให้คาร์บอนในอากาศเพิ่มมากขึ้นนั้น มาจากการเผาเชื้อเพลิงซึ่งอยู่ในดินและมาจากการเผาไหม้”

โดยแนวพระราชดำริที่เป็นแนวทางประกอบด้วย เรื่องการอนุรักษ์และปลูกป่าไม้ การรักษาแหล่งน้ำ การสร้างอาชีพที่ยั่งยืน การป้องกันและบำบัดน้ำเสีย การลดปริมาณขยะ การลดใช้พลังงาน การแก้ปัญหาจราจร และการปรับปรุงอุตสาหกรรม ลดการใช้เครื่องปรับอากาศ ซึ่งการนำพระราชดำริไปสู่การปฏิบัติจะต้องบูรณาการ ทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม สังคม และเศรษฐกิจอย่างสมดุล

จาก : มติชน วันที่ 4 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 04, 2007, 12:22:13 AM

ทิเบตร้อนสุด ธารน้ำแข็งหิมาลัยละลายเร็วขึ้น

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/newsrelate/200708031220280.jpg)

อุณหภูมิบริเวณที่ราบสูงทิเบต หลังคาโลกสูงขึ้นถึง 0.3 องศาเซลเซียสต่อทศวรรษ สูงกว่าอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกที่เพิ่มขึ้นต่อทศวรรษสองเท่า จากการศึกษาของกรมอุตุนิยมวิทยาของทิเบต อุณหภูมิที่สูงขึ้นจะทำให้ธารน้ำแข็งในเทือกเขาหิมาลัยละลายเร็วขึ้น

ปรากฏการณ์นี้แสดงให้เห็นว่าพื้นที่สูงในเขตร้อนของโลกกำลังได้รับผลจากปรากฏการณ์เรือนกระจกอย่างรุนแรงเช่นเดียวกับบริเวณขั้วโลก ซึ่งกว่า 50 ปีมาแล้วที่อุณหภูมิบริเวณอาร์กติก ขั้วโลกเหนือและแอน ตาร์กติกาขั้วโลกใต้ได้เพิ่มสูงขึ้น 0.5 องศาเซลเซียสต่อทศวรรษ

เมื่อปี 2000 นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการศึกษาการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิบริเวณที่ราบสูงทิเบตซึ่งพบว่าอุณหภูมิไม่ได้สูงขึ้นเพราะองค์ประกอบเวลาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่ยังสูงขึ้นเพราะองค์ประกอบความสูงด้วย ผลการศึกษานี้สรุปได้ว่า ที่ราบสูงคือหนึ่งในบริเวณที่มีความอ่อนไหวที่สุดต่อการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ การศึกษาในปี 2006 ก็ได้ผลเช่นเดียวกัน

ดร.ลอนนี ทอมป์สัน นักธารน้ำแข็งวิทยาผู้มีชื่อเสียงของ มหาวิทยาลัยแห่งรัฐโอไฮโอ กล่าวว่า "ไม่ว่าคุณจะอยู่ในเทือกเขาหิมาลัย เทือกเขาแอนดีส หรือในแอฟริกาก็ตาม อุณหภูมิกำลังสูงที่สุดในบริเวณที่สูงที่สุด" และว่าเรากำลังเห็นอุณหภูมิที่สูงขึ้นในอัตราเร่งซึ่งเกิดขึ้นพร้อมกับการละลายหรือหดตัวของธารน้ำแข็งในที่สูงซึ่งเรากำลังเห็นกันอยู่

อุณหภูมิที่สูงขึ้นในที่สูง ทำให้ธารน้ำแข็งภูเขาที่เทือกเขาหิมาลัย เทือกเขาแอนดีสในอเมริกาใต้ และเทือกเขาแอลป์ในยุโรป กำลังละลายอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกันกับธารน้ำแข็งที่เกาะกรีนแลนด์และแอนตาร์กติกา

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/tec19040850p2.jpg)

การศึกษาขององค์กร World Glacier Monitoring Service (WGMS) ซึ่งเผยแพร่เมื่อต้นปี 2007 พบว่า ธารน้ำแข็งภูเขาหดตัวหรือละลายเร็วกว่าที่เคยเกิดในทศวรรษที่ 1980 ถึงสามเท่า โดยธารน้ำแข็งบางลงโดยเฉลี่ยเท่ากับ 66 เซนติเมตร ในปี 2005 คิดเป็นอัตรา 1.6 เท่าของทศวรรษที่ 1990 และสามเท่าของทศวรรษที่ 1980

WGMS ทำการศึกษาธารน้ำแข็งกลุ่มตัวอย่าง 30 สายที่ภูเขาทั่วโลกจำนวน 9 ลูก โดยวัดความบางของธารน้ำแข็งเป็นเมตรเทียบเท่าน้ำ กล่าวคือ น้ำ 1 เมตรเทียบเท่าน้ำแข็ง 1.1 เมตร สิ่งที่พบก็คือ ธารน้ำแข็งภูเขาสูญเสียน้ำแข็งเทียบเท่าน้ำไปแล้ว 9.6 เมตรนับตั้งแต่ปี 1980 เป็นต้นมา

ไมเคิล เซมป์ นักวิทยาศาสตร์ของ WGMS บอกว่าเมื่อ 150 ปีก่อนธารน้ำแข็งมีมากที่สุดในประวัติศาสตร์ธารน้ำแข็งในช่วงเวลา10,000 ปี แต่หลังจากปี 1850 ลดลงถึง 50% และน้อยที่สุดในช่วงเวลา 10,000 ปี

สำหรับเทือกเขาแอลป์ข้อมูลบ่งชี้ว่าธารน้ำแข็งหดตัวเร็วที่สุดตั้งแต่ปี 2000 เป็นต้นมา โดยสูญเสียน้ำแข็งโดยเฉลี่ย 1 เมตรในทุกๆ ปี และสูญเสียน้ำแข็งไปแล้ว 19 เมตร ตั้งแต่ปี 1980 ปัจจุบันธารน้ำแข็งบริเวณเทือกเขาแอลป์มีความหนาโดยเฉลี่ยประมาณ 30 เมตรเท่านั้น

นักวิทยาศาสตร์พยากรณ์ว่าหากอุณหภูมิของโลกเพิ่มขึ้น 3 องศาเซลเซียล ธารน้ำแข็งในเทือกเขาแอลป์จะหายไปประมาณ 80% จะเหลือเพียงธารน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่สุดและอยู่สูงที่สุดเท่านั้น

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/tec19040850p3.jpg)

ส่วนเทือกเขาหิมาลัย เทือกเขาที่มีความสำคัญต่อประชากรโลกมากที่สุด เพราะเป็นแหล่งน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดของโลกรองจากบริเวณขั้วโลก มีธารน้ำแข็งหลายพันสายและทะเลสาบที่เกิดจากธารน้ำแข็งอีกหลายพันแห่ง ธารน้ำแข็งที่ใหญ่ที่สุดคือ ธารน้ำแข็งเซียเชน ยาว 72 กิโลเมตร อยู่ระหว่างแจมมูกับแคชเมียร์

เทือกเขาหิมาลัยเป็นแหล่งน้ำให้กับประชากร 1 ใน 6 ของโลก เพราะเป็นต้นน้ำของแม่น้ำสำคัญในเอเชียถึง 7 สาย คือแม่น้ำคงคาในอินเดีย แม่น้ำอินดุสในปากี สถาน แม่น้ำบราห์มาปุตราในบังคลาเทศ แม่น้ำแยงซีและแม่น้ำเหลืองในจีน แม่น้ำอิระวดีในพม่า และแม่น้ำโขงซึ่งไหลผ่านหลายประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

หากธารน้ำแข็งบนเทือกเขาหิมาลัยละลายมากขึ้นจะเกิดอุทกภัย ในพื้นที่ของประเทศอินเดีย ภูฏาน เนปาล และเขตปกครองตนเองทิเบต เพราะทะเลสาบธารน้ำแข็งจะแตก และหากธารน้ำแข็งละลายจนหมดประชากรโลกหลายร้อยล้านคนจะขาดแคลนน้ำอย่างรุนแรง

ปี 2002 หน่วยงาน United Nations Environment Program (UNEP) ของสหประชาชาติร่วมกับ International Center for Integrated Mountain Develop ment (ICIMOD) เผยผลการศึกษาธารน้ำแข็งจำนวน 4,000 สายและ ทะเลสาบ 5,000 แห่งในประเทศเนปาลและภูฏาน โดยใช้ภาพถ่ายจากดาวเทียม และภาพถ่ายจากเครื่องบินเป็นเวลานาน 3 ปี ซึ่งพบว่าทะเลสาบธารน้ำแข็ง 20 แห่งในเนปาล และ 24 แห่งในภูฎานอยู่ในสภาวะอันตราย

ทีมนักวิทยาศาสตร์พยากรณ์ว่าทะเลสาบเหล่านี้มีโอกาสแตกในกลางทศวรรษหน้า เพราะปริมาณน้ำมหาศาลจากธารน้ำแข็ง จะทำให้เกิดน้ำท่วมและทะเลโคลนในพื้นที่ที่อยู่ต่ำกว่า และสร้างความเสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สินของประชาชนหลายหมื่นคนที่อาศัยไกลออกไปกว่า 100 กิโลเมตร

สถิติแสดงว่าทะเลสาบธารน้ำแข็งของเทือกเขาหิมาลัยจะแตกทุกๆ 500 ปี ทว่านับตั้งแต่ปี 1935 เป็นต้นมาทะเลสาบธารน้ำแข็งแตกแล้วถึง 12 ครั้ง

(http://www.matichon.co.th/newsphoto/matichon/tec19040850p1.jpg)

ปี 1954 ทะเลสาบธารน้ำแข็ง เชงหว่าง โช ในทิเบตแตก น้ำจากทะเลสาบไหลท่วมเมืองซึ่งอยู่ไกลออกไปถึง 120 กิโลเมตร ปี 1985 ทะเลสาบธารน้ำแข็ง ดิก โช ในเนปาลแตก กระแสน้ำสูงถึง 15 เมตร ทำลายสถานีไฟฟ้า สะพาน 14 แห่ง และคร่าชีวิตประชาชนหลายสิบคน

อนาคตของประชาชนหลายร้อยล้านคนกำลังน่า เป็นห่วง เจนนิเฟอร์ มอร์แกน ผู้อำนวยการโปรแกรมการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศโลกขององค์กรกองทุนสัตว์ป่าโลก (WWF) พยากรณ์ว่า การละลายอย่างรวดเร็วของธารน้ำแข็งหิมาลัยในช่วงแรกจะทำให้ปริมาณน้ำในแม่น้ำเพิ่มขึ้นจนเกิดน้ำท่วมในบริเวณกว้าง แต่อีกไม่กี่ทศวรรษต่อมาสถานการณ์จะเปลี่ยนไป ระดับน้ำในแม่น้ำจะลดลง

ธารน้ำแข็งซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดน้ำของแม่น้ำคงคา แม่น้ำอินดุส แม่บราห์มาปุตรา แม่น้ำโขง แม่น้ำสาละวิน แม่น้ำแยงซี และแม่น้ำเหลืองจะหดตัวปีละ 10-15 เมตรต่อปี ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อประชากรหลายร้อยล้านคนในจีน เนปาล และอินเดีย

จาก : มติชน วันที่ 4 สิงหาคม 2550 / คอลัมน์ โลกสามมิติ โดย บัณฑิต คงอินทร์

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 04, 2007, 12:32:29 AM

ทรงห่วง"โลกร้อน" รับสั่งเมื่อ 18 ปีก่อน ศก.พอเพียงช่วยได้

เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม สถาบันวิจัยสภาวะแวดล้อม จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จัดสัมมนาวิชาการ "ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการบรรเทาปัญหาภาวะโลกร้อนอย่างยั่งยืน" โดยนายเฉลิมเกียรติ แสนวิเศษ รองเลขาธิการคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (กปร.) ปาฐกถาพิเศษว่า ภาวะโลกร้อนเกิดมาจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซต์ที่สะสมในชั้นบรรยากาศ สาเหตุที่สำคัญคือการใช้พลังงานของมนุษย์ เช่น การคมนาคมขนส่ง การผลิตสินค้า การดำรงชีวิตประจำวัน ซึ่งมีการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซต์ออกมา

นายเฉลิมเกียรติ กล่าวว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีกระแสพระราชดำรัสเรื่องภาวะโลกร้อนมานานแล้ว โดยเฉพาะที่ชัดเจนในวันที่ 4 ธันวาคม 2532 ว่า "เพราะว่าสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลง เขาบอกว่าเพราะว่ามีสารคาร์บอนขึ้นไปในอากาศมากจะทำให้เหมือนตู้กระจกครอบ แล้วโลกนี้ก็จะร้อนขึ้น เมื่อโลกนี้ร้อนขึ้นมีหวังว่าน้ำแข็งจะละลายลงทะเลและรวมทั้งน้ำทะเลจะพองขึ้น สิ่งที่ทำให้คาร์บอนในอากาศเพิ่มมากขึ้นนั้น มาจากการเผาเชื้อเพลิงซึ่งอยู่ในดินและมาจากการเผาไหม้"

นายเฉลิมเกียรติ กล่าวว่า โดยแนวพระราชดำริที่เป็นแนวทางประกอบด้วย เรื่องการอนุรักษ์และปลูกป่าไม้ การรักษาแหล่งน้ำ การสร้างอาชีพที่ยั่งยืน การป้องกันและบำบัดน้ำเสีย การลดปริมาณขยะ การลดใช้พลังงาน การแก้ปัญหาจราจร และการปรับปรุงอุตสาหกรรม ลดการใช้เครื่องปรับอากาศ ซึ่งการนำพระราชดำริไปสู่การปฏิบัติจะต้องบูรณาการ ทรัพยากรธรรมชาติสิ่งแวดล้อม สังคม และเศรษฐกิจอย่างสมดุล

"ซึ่งภาวะโลกร้อนสามารถช่วยบรรเทาได้ เพียงประชาชนน้อมรับปฏิบัติตามแนวพระราชดำริความพอเพียง คือ พอประมาณ ใช้เหตุผล และมีภูมิคุ้มกัน ตั้งอยู่บนฐานความรู้ จริยธรรม และคุณธรรมในการดำรงชีวิต ไม่ว่าจะเป็นการบริโภคอุปโภค การเลือกเส้นทางวิธีการเดินทาง การปฏิบัติตัวจะต้องไม่เบียดเบียนทั้งตนเอง ผู้อื่น และสิ่งแวดล้อม"

นายอภิรักษ์ โกษะโยธิน ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร (กทม.) กล่าวว่า ในวันที่ 9 สิงหาคม นี้ กทม.จะร่วมกับ 36 องค์กรทั้งรัฐและเอกชนรณรงค์การป้องกันภาวะโลกร้อน และร่วมกับโรงเรียนในกรุงเทพฯ จัดกิจกรรมปลูกต้นไม้ พร้อมทั้งแจกต้นกล้าไม้ให้ประชาชนมารับได้ที่สำนักงานเขต และในวันที่ 12 สิงหาคมนี้จะมีกิจกรรมปลูกต้นไม้ในกรุงเทพฯ ครบ 3 ล้านต้น เพื่อเฉลิมพระชนมพรรษาสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ซึ่งทรงสนับสนุนแนวทางการปลูกป่า นอกจากนี้จะประกาศแผนปฏิบัติการความร่วมมือจากหลายฝ่ายระยะเวลา 5 ปีเพื่อลดภาวะโลกร้อน อาทิ ส่งเสริมให้ลดการใช้พลังงาน ,ลดปริมาณขยะ และส่งเสริมการปลูกต้นไม้สีเขียว

จาก : แนวหน้า วันที่ 4 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 05, 2007, 12:38:12 AM

อุณหภูมิโลกเพิ่ม 0.4 องศาฯ นักวิชาการเร่งศึกษาผลกระทบโลกร้อน

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010125801.JPEG)

ผลประชุม AOGS 2007 นักวิชาการทั่วโลกเร่งศึกษาผลกระทบจากภาวะโลกร้อน เพื่อทราบผลกระทบที่ชัดเจน เผยขณะนี้อุณหภูมิโลกเพิ่มขึ้น 0.4 องศาเซลเซียส และระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น ด้านนักวิชาการไทย เผยพบสึนามิเกิดขึ้นครั้งแรกสมัยกรุงศรีอยุธยา แนะรัฐเร่งวางแผนเตือนภัยและจัดสรรการใช้ที่ดินหน้าชายหาดป้องกันความสูญเสีย

ศ.ดร.เปี่ยมศักดิ์ เมนะเศวต คณบดีคณะวิทยาศาสาตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในฐานะประธานคณะกรรมการจัดการประชุมวิชาการนานาชาติ AOGS 2007 (Asia Oceania Geosciences Society) ฝ่ายไทย กล่าวสรุปผลการประชุม AOGS 2007 ซึ่งเป็นการแลกเปลี่ยนข้อมูลความรู้เรื่องวิชาการด้านวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับโลก ทั้งด้านสิ่งแวดล้อม ท้องฟ้า และทะเล ว่าการประชุมจัดขึ้นระหว่างวันที่ 31 ก.ค. – 4 ส.ค.โดยมีนักวิชาการจากทั่วโลกเข้าร่วมประชุม และในส่วนของสภาวะโลกร้อนนักวิชาการส่วนใหญ่เห็นว่ายังคงต้องมีการศึกษาวิจัยต่อไป เพื่อให้ทราบผลกระทบที่ชัดเจน เพราะสิ่งที่ปรากฏในขณะนี้ทั่วโลกมีเพียงอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น 0.4 องศาเซลเซียส และระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น อย่างไรก็ตาม เชื่อว่าในอนาคตจะสามารถศึกษาหาทางรับมือได้

ด้าน ดร.เครือวัลย์ จันทร์แก้ว นักธรณีวิทยา กล่าวว่า จากการศึกษาการเกิดสึนามิในประเทศไทย พบมีหลักฐานชัดเจนว่ามีเกิดขึ้นในไทยครั้งแรกเมื่อ 600 ปีก่อน หรือในสมัยต้นกรุงศรีอยุธยา ซึ่งจากการศึกษายังไม่สามารถระบุได้ชัดถึงระยะเวลาการเกิดสึนามิในอนาคต ฉะนั้น ภาครัฐจะต้องเร่งวางแผนป้องกันและควบคุมการจัดสรรใช้ที่ดินหน้าชายหาด เพื่อป้องกันการสูญเสียที่อาจเกิดขึ้น ในส่วนของการซักซ้อมเตือนภัยของศูนย์เตือนภัยพิบัติแห่งชาติ ที่ผ่านมานับว่าดีมาก แต่ควรให้ความรู้กับประชาชนควบคู่ไปด้วย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 5 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 06, 2007, 11:46:04 PM

มีเทนจากนาข้าวสู่โลกร้อน เทียบพลังงานกระทบน้อยกว่า

(http://www.thairath.co.th/2550/agriculture/Aug/library/06/farming1.jpg)

Global Warming.....สภาวะโลกร้อนเป็นเรื่องที่ พลโลกพากันหวาด และมีการถกเถียงกันว่า สภาวะดังกล่าวเกิดขึ้น เพราะธรรมชาติ หรือ น้ำมือมนุษย์..!!!

ท้ายสุดเห็นพ้องต้องกันว่า...มนุษย์นั่น แหละตัวดี ด้วยสาเหตุที่มาจากการเผาไหม้เชื้อเพลิง โรงงานอุตสาหกรรมต่างๆ การตัดไม้ทำลายป่า การย่อยสลายของสิ่งมีชีวิต อุปกรณ์เครื่องใช้อำนวยความสะดวกแก่ชีวิตประจำวัน เช่น โฟม กระป๋องสเปรย์ เครื่องทำความเย็น ตู้เย็น ฯลฯ รวมทั้งการปล่อยน้ำจากนาข้าว

รศ.ดร.สิรินทรเทพ เต้าประยูร ประธานสายสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัยร่วมด้านพลังงานและสิ่งแวดล้อม (JGSEE) จึง วิจัยก๊าซมีเทนในนาข้าว เรื่องเล็กของโลกร้อน...เพื่อหาทางช่วยลดสภาวะอันเลวร้าย

ข้อมูลในการวิจัยในปัจจัยนี้มาจาก....มีการกล่าวถึงก๊าซเรือนกระจกจากภาคเกษตรกรรม โดยเฉพาะการปล่อยก๊าซจากนาข้าว แต่แท้จริงแล้วการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของไทย ประมาณ 344 ล้านตัน คาร์บอนไดออกไซด์นั้นมาจากภาคพลังงานถึง 56% ของก๊าซเรือนกระจกทั้งหมดในประเทศ

รองลงมาภาคเกษตรกรรม 24% จากขยะมูลฝอย และ ของเสีย 8% จากป่าไม้และการใช้ที่ดิน 7% และจากกระบวนการอุตสาหกรรม 5%

ดังนั้น การลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของประเทศ ไทยควรให้ความสำคัญกับภาคพลังงานมากกว่าภาคเกษตรกรรม

“....ปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากนาข้าวคิดเเป็นสัดส่วนที่น้อยมาก และยังเป็นการปล่อยเพื่อความอยู่รอด ของคนไทย เนื่องจากคนไทยทุกคนต้องกินข้าว การลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากนาข้าวจึงไม่จำเป็น...”

สำหรับก๊าซจากนาข้าวเกิดจากการย่อยสลายสารอินทรีย์จากจุลินทรีย์ที่อยู่ในดินนา จากการทำวิจัยพบว่า ช่วงเวลาที่มีการปล่อยก๊าซมากที่สุด คือ คาบเวลาที่ต้นข้าวเริ่มออกดอกออกรวง

จุลินทรีย์จะย่อยสลายสารอินทรีย์ที่ต้นข้าวและรากข้าว แปลงนาที่มีการปล่อยน้ำท่วมดินนาจะทำให้เกิดสภาพไร้อากาศในดินนา ก๊าซมีเทนที่เกิดขึ้นจะถูกปลดปล่อยสู่ บรรยากาศมากที่สุดโดยผ่านทางช่องว่างในลำต้นของข้าว

เพื่อช่วยลดการปล่อยก๊าซมีเทน สามารถทำได้โดยการเลื่อนการปล่อยน้ำออกจากนา ไปในช่วงที่ต้นข้าวกำลังออกดอก ออกรวง เนื่องจากเป็นช่วงที่มีการปล่อยก๊าซมีเทนมากที่สุด การดึงน้ำออกจากนาจะทำให้ ดินนากลับคืนสู่สภาพมีออกซิเจน ทำให้จุลินทรีย์ ไม่สามารถย่อยสลายสารอินทรีย์ได้ จากนั้นจึงสูบน้ำกลับเข้านาภายใน 3 วัน วิธีการเช่นนี้จะช่วยลดการปล่อยก๊าซมีเทนได้ประมาณ 30-40% จากปริมาณการปล่อยเดิม

(http://www.thairath.co.th/2550/agriculture/Aug/library/06/farming3.jpg)

ก็จะเป็นช่องทางหนึ่งในการช่วยลดภาวะโลกร้อน ซึ่งจะได้ผลมากกว่าที่เราทุกคนร่วมปฏิบัติกันได้คือ ประหยัดพลังงาน ลดการใช้น้ำมัน...ปัจจัยนี้จะช่วยในการ หยุดโลกร้อนชะงักกว่าไปโยนบาปให้ข้าวในนาเป็นไหนๆ..!!

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 7 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 07, 2007, 12:15:09 AM

ธารน้ำแข็งหิมาลัยละลายเร็วขึ้น

ปัญหาโลกร้อนเป็นกระแสที่อยู่ในความสนใจของคนทั่วโลกแล้วขณะนี้ หลังจากที่ปล่อยปละละเลยมานาน เพราะมันเริ่มส่งผลกระทบต่อตัวเราแล้ว กล่าวกันว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นผลพวงจากน้ำมือมนุษย์ เช่นเดียวกับธารน้ำแข็งหิมาลัยที่มีรายงานว่ากำลังละลายเร็วขึ้น ซึ่งย่อจะส่งผลกระทบต่อแม่น้ำสำคัญอย่างแม่น้ำเหลือง แม่น้ำคงคงและแม่น้ำโขง

ทีมนักวิทยาศาสตร์จากสถาบันสมุทรศาสตร์ สคริปป์ในแคลิฟอร์เนีย ได้ใช้เครื่องบินบังคับเพื่อตรวจวัดความร้อนในชั้นบรรยากาศเหนือมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งเป็นส่วนของเอเชียที่ถูกปกคลุมด้วยกลุ่มหมอกควันมลพิษที่เกิดจากฝีมือมนุษย์(Brown Cloud) โดยพบว่ากลุ่มหมอกควันมลพิษดังกล่าวได้เพิ่มความร้อนในปริมาณถึงร้อยละ 50 ซึ่งจะช่วยเร่งให้ธารน้ำแข็งหิมาลัยละลายรวดเร็วขึ้น

รายงานระบุว่าหมอกควันดังกล่าวจะดูดซับความร้อนของแสงอาทิตย์เอาไว้จำนวนมากและปล่อยความร้อนออกสู่อากาศซึ่งมีผลทำให้ธารน้ำแข็งละลายได้เร็วขึ้น

สำหรับหมอกควันดังกล่าว ประกอบด้วยอนุภาคเล็กๆที่เรียกว่า "แอโรซอล" ที่มาจากไฟป่า ยวดยานพาหนะ และมลพิษจากโรงงานอุตสาหกรรม รวมทั้งการเผาถ่านและมูลวัวเพื่อใช้ในการทำอาหาร โดยเฉพาะในหลายๆครัวเรือนของประเทศที่กำลังพัฒนาในเอเชีย ซึ่งแน่นอนว่ารวมถึงประเทศไทยเราด้วย

ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่าการสูญเสียธารน้ำแข็งหิมาลัย จะทำให้ประขาชนหลายล้านคนในเอเชียประสบภาวะขาดแคลนน้ำ ทั้งนี้ธารน้ำแข็งของที่ราบสูงทิเบตเป็นแหล่งน้ำที่สำคัญของแม่น้ำสายหลักในภูมิภาคเช่นแม้น้ำเหลืองของจีน แม่น้ำโขงในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และแม่น้ำคงคาในอินเดีย

เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา กลุ่มกรีนพิซในประเทศจีน เปิดเผยว่าอุณหภูมิบริเวณยอดเขาของภูเขาเอเวอร์เรสต์มีความร้อนมากกว่าอุณหภูมิโดยเฉลี่ยของโลกถึง 3 เท่า ซึ่งนักวิทยาศาสตร์บางคนเตือนว่าหากอัตราความร้อนยังเป็นอยู่อย่างนั้น ธารน้ำแข็งจากเทือกเขาหิมาลัยจะสูญหายไปภายในปี 2578 หรือ อีก 28 ปีข้างหน้า

ทั้งนี้ผู้เชี่ยวชาญระบุว่าวิธีเดียวที่จะลดหมอกควันมลพิษคือเปลี่ยนพฤติกรรมของครัวเรือนหลายล้านครัวเรือนในเอเชียให้หันมาเริ่มใช้เครื่องปรุงอาหารพลังแสงอาทิตย์ หรือลดการเผาถ่าน

เห็นดีรัฐบาลไทยจะต้องรณรงค์กันอีกครั้ง ในการควบคุมการเผาป่าเพื่อทำไร่ของเกษตรกร นอกจากนี้คงจะต้องรณรงค์ให้หันมาใช้พลังงานทางเลือกอื่นๆเพื่อสิ่งแวดล้อมกันมากขึ้น

จาก : แนวหน้า วันที่ 7 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 10, 2007, 01:25:32 AM

เมื่อภาวะโลกร้อน เริ่มเล่นงานเกษตรกรไทย

เมื่อวานนี้ นายกรัฐมนตรี พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ สั่งการให้กองทัพอากาศ นำเครื่องบิน C-130 ขนลองกองจากภาคใต้จำนวน 10 ตัน ส่งไปขายที่เมืองหนิงเซียะ ประเทศจีน เพื่อช่วยเหลือชาวสวนในสามจังหวัดภาคใต้ ที่กำลังเดือดร้อนสาหัสจากราคาผลไม้ตกต่ำอย่างน่าใจหาย เพราะผลผลิตล้น

เงาะขายได้กิโลละ 2.50 บาท (ต้องกิโลละ 7 บาท จึงจะอยู่ได้) มังคุด กิโลละ 3 บาท (ต้องกิโลละ 10 บาท จึงจะอยู่ได้) ลองกอง กิโลละ 6-7 บาท (ต้องกิโลละ 10 บาท จึงจะอยู่ได้) ทุเรียน กิโลละ 12 บาท (ต้องกิโลละ 20 บาท จึงจะอยู่ได้)

ฟังดูเผินๆก็เป็น “ความเดือดร้อนปกติ” ของ “เกษตรกรไทย” ซึ่งมักจะไม่ค่อยได้รับการเหลียวแลจากรัฐบาล แม้จะมีกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ตั้งเป็น “เจว็ด” อยู่ก็ตาม คนไทยส่วนใหญ่ฟังแล้วก็ผ่านหูไป ประเดี๋ยวเสียงร้องของเกษตรกรผู้น่าสงสารก็เงียบไปเอง แล้วปีหน้าค่อยมาร้องใหม่ อย่างนี้ชั่วนาตาปี

แต่สิ่งที่ “ไม่ปกติ” ที่ผมจับได้จากการให้สัมภาษณ์ของ คุณบรรพต หงษ์ทอง ปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ก็คือ

ปีนี้ฝนตกเร็ว ทำให้เนื้อมังคุดเป็นเนื้อแก้ว มียางไหล ส่งออกได้น้อย ที่สำคัญก็คือ ปีนี้ผลผลิตเพิ่มขึ้นสูงมาก เงาะมีผลผลิตเพิ่มขึ้น 42 เปอร์เซ็นต์ มังคุดมีผลผลิตเพิ่มขึ้น 59 เปอร์เซ็นต์ และลองกองมีผลผลิตเพิ่มขึ้น 111 เปอร์เซ็นต์

เห็นตัวเลขอย่างนี้แล้วก็ไม่แปลกใจว่า ทำไมราคาผลไม้ในภาคใต้จึงรูดติดดินจนชาวสวนอยู่ไม่ได้ ต้องร้องขอความช่วยเหลือจากรัฐบาล

เมื่อต้นเดือน ผมก็ได้เขียนเรื่องนี้มาครั้งหนึ่ง แต่เขียนอย่างผิวเผิน โดยชี้ให้เห็นว่าปัญหาผลไม้ล้นตลาด เกิดจากภาวะ “โลกร้อน” ทำให้ “ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง” ทำให้ “ฝนฟ้ามาผิดเวลา ผิดฤดูกาล”

คนทั่วไปคิดว่าคงจะไม่หนักหนาสาหัสอะไร แต่ในความเป็นจริง ผมรู้ว่ามันสาหัสมาก หากเกษตรกรไทยจะต้องตกอยู่ในภาวะขาดทุนย่ำแย่อย่างนี้ไปทุกปี สุดท้ายก็สิ้นเนื้อประดาตัว ต้องเลิกอาชีพชาวสวน เผลอๆอาจต้องโค่นต้นผลไม้มาขายยังชีพ แล้วอนาคตประเทศไทยจะเป็นอย่างไร

นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ แต่เป็นเรื่องใหญ่ที่นายกฯ พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ จะต้องเริ่มคิดวิธีการแก้ไขให้ครบวงจร ก่อนที่เกษตรกรจะล้มหายตายจากไป

ผมมีข้อมูลจากชาวสวนท่านหนึ่งมาเล่าสู่กันฟัง เป็นชาวสวนในภาคตะวันออก ใกล้กรุงเทพฯนี่เอง ปีนี้ทุเรียนในภาคตะวันออกมีผลผลิตออกมา 2 รุ่น ซึ่งปกติจะมีรุ่นเดียว เลยทำให้ทุเรียนล้นตลาด ราคาตกต่ำ

สาเหตุที่ทำให้ทุเรียนปีนี้มีผลผลิต 2 รุ่น เพราะสภาพอากาศแปรปรวน โดยเมื่อปลายปีที่แล้ว อากาศหนาวในช่วงเริ่มต้น หนาวไม่ติดต่อกัน คือ หนาว 2-3 วัน แล้วกลับมาร้อนอีก เป็นเช่นนี้ติดต่อกันหลายครั้ง ส่งผลกระทบต่อการออกดอก ของทุเรียนเป็นอย่างมาก เพราะธรรมชาติของทุเรียน ถ้าได้รับผลกระทบจากอากาศหนาวติดต่อกันประมาณหนึ่งสัปดาห์ ในช่วงเริ่มต้นฤดูหนาว จะทำให้ “ต้นทุเรียนออกดอกติดผลพร้อมกันได้” สภาพอย่างนี้ เกษตรกรไม่สามารถแก้ไขและป้องกันได้

มังคุด เงาะ ลองกอง ก็เจอสภาพเดียวกัน ผลผลิตจึงล้น ราคาตก

นี่คือมหันตภัยจาก “ภาวะโลกร้อน” และ “การเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ” ที่มีผลกระทบต่อ “เกษตรกร” ซึ่งเป็น “อู่ข้าวอู่น้ำอู่อาหารของมนุษย์” แล้ว นอกเหนือจากสิ่งแวดล้อม และน้ำแข็งขั้วโลกละลาย

สภาพดินฟ้าอากาศที่แปรปรวน ร้อนจัด หนาวจัด ฝนแล้ง ฝนมาก อุทกภัย วาตภัย ล้วนส่งผลกระทบต่อผลิตผลทางการเกษตรที่เลี้ยงชีวิตมนุษย์ทั้งสิ้น

ผมอยากให้รัฐบาลเข้ามาดูแลปัญหานี้อย่างจริงจัง มากกว่าผักชีโรยหน้า แค่เที่ยวบินทหารสองเที่ยว ขนลองกอง 10 ตัน ไปขายจีน เพื่อสร้างภาพว่าได้ช่วยเหลือเกษตรกรที่เดือดร้อนแล้ว เพราะปัญหาที่แท้จริง ใหญ่โตกว่านี้มาก.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 10 สิงหาคม 2550 คอลัมน์หมายเหตุประเทศไทย

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 13, 2007, 12:22:23 AM

ผลศึกษาผู้ดีชี้โลกจะร้อนยิ่งขึ้นหลังปี 52 จี้อาเซียนเร่งรับมือภววะอากาศเปลี่ยนแปลง

ผลการศึกษาใหม่พยากรณ์ว่า ภาวะโลกร้อนจะรุนแรงยิ่งขึ้นหลังปี 2552 ยิ่งในช่วง 2 ปีครึ่ง หลังจากปี 2552 อากาศจะร้อนยิ่งกว่าปี 2541 ซึ่งเป็นปีที่โลกร้อนที่สุดเป็นประวัติการณ์

ผู้เชี่ยวชาญสภาพอากาศพยากรณ์มานานแล้วว่า ช่วงศตวรรษที่ 21 จะเกิดภาวะโลกร้อนเพราะปรากฏการณ์เรือนกระจก แต่ผลการศึกษาใหม่ของสำนักอุตุนิยมวิทยาอังกฤษระบุว่า สภาพอากาศจะเป็นอย่างไรบ้างในช่วง 10 ปีหลังปี 2548 โดยใช้คอมพิวเตอร์คำนวณรูปแบบการเกิดปรากฏการณ์เอลนิโญในมหาสมุทรแปซิฟิก ความผันผวนของลักษณะการหมุนเวียนและอุณหภูมิของกระแสน้ำในมหาสมุทรพบว่า โลกจะร้อนขึ้นอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่ปี 2552 เป็นต้นไป

ด้าน นายไซเอ็ด ฮามิด อัลบาร์ รมว.ต่างประเทศมาเลเซียเรียกร้องต่อชาติในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เพื่อต่อสู้กับภาวะโลกร้อน หากเราไม่รีบดำเนินการในตอนนี้ ผลกระทบของภาวะโลกร้อนก็จะมาสู่เศรษฐกิจและภูมิศาสตร์ของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้อย่างไม่ต้องสงสัย

ขณะที่ นายยาซูฮิสะ ชิโอซากิ หัวหน้าเลขาธิการคณะรัฐมนตรีญี่ปุ่นเปิดเผยว่า การปล่อยก๊าซเรือนกระจกของญี่ปุ่น ยังคงอยู่เหนือระดับที่กำหนดไว้ในปี 2533 ซึ่งมากถึงร้อยละ 2.1 ภายในปี 2553 แม้ทางการโตเกียวมีความพยายามลดการปล่อยก๊าซก็ตาม ทั้งนี้ ภายใต้พิธีสารเกียวโต ญี่ปุ่นให้คำมั่นลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้เหลือร้อยละ 6 ภายในปี 2555 แต่เมื่อปี 2548 การปล่อยก๊าซยังอยู่ที่ร้อยละ 8.1

เช่นเดียวกับ นายกรัฐมนตรีแองเจลา แมร์เคิล แห่งเยอรมนี ให้คำมั่นกดดันนานาชาติ เพื่อให้มีการทำข้อตกลงฉบับใหม่ทั่วโลกว่าด้วยการต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 13 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 13, 2007, 12:31:09 AM

ปรับตัวรับโลกร้อน โดย ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010502301.JPEG)

ผมกล่าวถึงภาวะโลกร้อนติดต่อกันมาหลายสัปดาห์ เพื่อชี้ให้เห็นว่า ภาวะนี้เกิดขึ้นแล้ว อยู่ใกล้ตัว ส่งผลกระทบกับพวกเรา และพวกเรานั่นแหละคือสาเหตุที่ทำให้เกิด พวกเรายังคงเป็นสาเหตุหลักทำให้ธรรมชาติแปรปรวนต่อไป และอาจรุนแรงยิ่งขึ้นในอนาคตอันใกล้ ต่อเนื่องไปไม่รู้จบ

การรับมือกับภาวะโลกร้อนในภาพรวม เราแบ่งเป็น “บรรเทา” หรือการลดก๊าซเรือนกระจก (Mitigation) “ปรับตัว” หรือการปรับให้เข้ากับภาวะโลกแปรปรวน (Adaptation) ผมกล่าวถึงการบรรเทาไปบ้างแล้ว คราวนี้อยากให้ลองมองการปรับตัวบ้าง

ประเทศไทยตระหนักในภาวะโลกร้อน ไม่แพ้ชาติไหนเหมือนกัน โดยเราทำในสิ่งที่เราเก่งสุด นั่นคือ “นโยบาย” (เก่งด้านคิด จะทำหรือไม่ว่ากันอีกเรื่อง) เรามียุทธศาสตร์แห่งชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ พ.ศ.2551-2555 ยุทธศาสตร์แรกคือการสนับสนุนให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ยุทธศาสตร์ที่สองคือสร้างความสามารถในการปรับตัวเพื่อรับมือกับภาวะนี้

แค่สองยุทธศาสตร์จะน้อยเกินไป สำหรับประเทศไทยที่อุดมด้วยยุทธศาสตร์ เราจึงมีอันดับอื่น ๆ เช่น ยุทธศาสตร์สนับสนุนการวิจัยและพัฒนา เพื่อสร้างความเข้าใจที่ชัดเจน ยุทธศาสตร์สร้างความตระหนักและการมีส่วนร่วม ยุทธศาสตร์เพิ่มศักยภาพของบุคลและหน่วยงาน ยุทธศาสตร์ประสานงานระหว่างประเทศต่าง ๆ ทั่วโลก อูย...อีกเพียบครับ เรียกว่าถ้าวัดกันเรื่องจำนวนยุทธศาสตร์ เราไม่แพ้ประเทศพัฒนาแล้วแน่นอน หึ...หึ

เรามาดูสิว่า การปรับตัวทำได้อย่างไร ? ผมจะกล่าวถึงระดับประเทศก่อน แล้วค่อยว่ากันในระดับผู้คนทั่วไป โดยยกกรณีตัวอย่างด้านการท่องเที่ยว เพราะผมไปพูดเรื่องนี้บ่อยครั้ง ได้ข้อมูลข้อคิดดี ๆ จากผู้เข้าร่วมเสวนาเป็นประจำ จึงตัดสินใจเลือกประเด็นนี้แหละ

การท่องเที่ยวถือเป็นหนึ่งในตัวการทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจก หากดูเฉพาะเครื่องบินโดยสารที่บินไปมาระหว่างเมืองต่าง ๆ ทั่วโลก ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ออกมา มากกว่าทั้งหมดที่ปล่อยจากทวีปแอฟริกาถึงสองเท่าแน่ะ และยังจะเพิ่มขึ้นทุกปี หากรวมรถยนต์ พาหนะอื่น ๆ โรงแรม ฯลฯ ตัวเลขที่ออกมาไม่น้อยแน่ แต่ไม่ชัดเจนถึงขั้นบอกได้ เพราะเรายากที่จะแยกการขับรถไปทำงานกับการขับรถไปเที่ยวออกจากกัน

ในอีกมุมมอง การท่องเที่ยวได้รับผลกระทบจากโลกร้อน ในระดับที่เรียกว่า รับไปเต็ม ๆ โดยเราพอแยกออกเป็น ๒ กรณี ในส่วนแรกคือรับโดยตรง หมายถึงแหล่งท่องเที่ยวตามธรรมชาติเจอผลกระทบเข้าให้ ในอีกส่วนคือรับทางอ้อม หมายถึงนักท่องเที่ยวไม่อยากมา เพราะมีข่าวฝนตกฟ้าร้องน้ำท่วมเป็นประจำ หรือเกิดอุปสรรคขัดขวางการท่องเที่ยวเดินทาง

มาดูพวกที่ได้รับผลโดยตรงก่อน เราแบ่งเป็น 4 พวกง่าย ๆ คือ ทะเล ชายหาด ภูเขาและป่า และแหล่งน้ำ ภัยจากโลกร้อนทำให้เกิดปัญหา ในทะเลจะมีทั้งปะการังฟอกขาว คลื่นน้ำเย็นทำให้ปะการังอ่อนและสัตว์น้ำตาย ชายฝั่งจะเกิดปัญหาการกัดเซาะและพื้นที่หาดลดน้อยลง ตลอดจนคุณภาพน้ำที่เปลี่ยนแปลง อาจเกิดแพลงก์ตอนที่ทำให้คัน ภูเขาและป่าจะได้รับผลทั้งจากภัยแล้งและน้ำป่า สุดท้ายคือแหล่งน้ำธรรมชาติเจอภัยแล้งกับคุณภาพน้ำเปลี่ยนแปลง ว่าง่าย ๆ คือแต่ละอย่างไม่ดีเลย ทำให้แหล่งท่องเที่ยวทรุดโทรม นักท่องเที่ยวก็เบือนหน้าหนี

ผลกระทบทางอ้อมแม้จะอ้อม แต่ส่งผลรุนแรงไม่แพ้กัน อาจเป็นผลที่มองไม่ค่อยเห็น แต่มีแน่ เช่น นักท่องเที่ยวชาวยุโรปลดน้อยลง เพราะเกรงกลัวภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้น หรือนักเที่ยวไทยก็เริ่มหมดอารมณ์ เปิดทีวีอ่านหนังสือพิมพ์ทีไร เจอแต่ข่าวน้ำท่วมดินถล่มพายุรุนแรง ไม่ใช่เฉพาะแต่ในไทย ในเมืองนอกเองก็ส่งผล เรียกว่าช่วยประหยัดเงินตราของเราทางอ้อมก็ว่าได้ เพราะตอนนี้เชื่อว่า ใครที่คิดไปเที่ยวจีนหรืออินเดีย คงต้องคิดหนักหน่อย จะไปจมน้ำที่จีนหรือไปร้อนตายที่อินเดียดีไหมหนอ

เมื่อคิดจะปรับตัว เราต้องเผชิญหน้ากับผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อม เริ่มจากการอนุรักษ์สิ่งที่มีอยู่ให้ดีสุด อย่าทำอะไรไปช่วยกระตุ้นปัญหา เช่น การกัดเซาะชายฝั่ง ปัญหาส่วนหนึ่งเกิดจากการก่อสร้างโน่นนี่นั่นลงไปในทะเล จึงควรมีการดูแลในเรื่องนี้อย่างจริงจัง เท่าที่ผมไปเจอกับชาวบ้านที่โน่นที่นี่ เขาก็เริ่มทราบกันแล้วว่า สร้างอะไรลงไปในทะเลหรืออยู่ชิดติดขอบน้ำ ไม่ดีหรอกจ้ะ อย่าทำเลย

การอนุรักษ์ยังรวมถึงแนวปะการัง ป่าชายเลน และแหล่งหญ้าทะเล ที่เป็นเสมือนกำแพงธรรมชาติอยู่แล้ว ครั้งที่เกิดสึนามิ กำแพงเหล่านี้ผ่านการพิสูจน์มาแล้วว่า ช่วยปกป้องชายฝั่งไว้ได้เยอะ

คลื่นที่เกิดจากพายุในภาวะโลกร้อน แม้ไม่รุนแรงเท่าสึนามิ แต่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง มากันเป็นประจำ กำแพงธรรมชาติเหล่านี้ยิ่งมีความสำคัญ จำเป็นต้องเก็บไว้อย่างดี หรืออาจจะช่วยเสริม เช่น การปลูกป่าชายเลนเพิ่ม ยังไงก็ตาม ผมเห็นความสำคัญของการเก็บ มากกว่าการฟื้นฟูหรือปลูกใหม่ เราต้องเก็บของเดิมไว้ให้ดีสุดก่อน มีเงินมีคนเหลือ ค่อยไปช่วยกันปลูกเพิ่มอีกทาง

เมื่อเราทำโครงการเหล่านั้นแล้ว การประชาสัมพันธ์ต้องเข้มแข็ง ให้ทั้งชาวบ้านและนักท่องเที่ยวรู้ทั่วถึงกัน จะได้มีส่วนช่วยพวกเราอีกแรง ในกรณีนี้ ทุกโครงการเพื่อสิ่งแวดล้อมมีความสำคัญครับ จะเป็นระดับโรงเรียน ระดับตำบล อำเภอ จังหวัด หรือประเทศก็ตามเถอะ ควรได้รับการสนับสนุนจากผู้บริหารในระดับต่าง ๆ

การปรับตัวเพื่อรับมือกับผลกระทบทางอ้อม ทำได้โดยสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยว ทั้งระบบรักษาความปลอดภัย ที่ไม่ต้องว่ากันถึงขั้นระดับชาติหรือระดับภูมิภาค เอาแค่ระดับเล็กใกล้ตัว เช่น ถนนหนทางต้องปลอดภัย อยู่ในสภาพดี พาหนะทุกรูปแบบได้รับการดูแล ให้ถูกต้องตามกฎหมาย โดยเฉพาะเรือที่อาจต้องเผชิญกับพายุหรือคลื่นหนักขึ้น ต้องมีชูชีพให้ครบ รับคนไม่เกินกำหนด หน่วยงานที่ควบคุมต้องตรวจสอบเป็นประจำ

การรายงานข่าวและการแจ้งเตือนภัยต่าง ๆ เช่น น้ำป่า ดินถล่ม ต้องยกระดับให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น รวมทั้งมีรูปแบบการอพยพที่ชัดเจน เพื่อรับมือกับภัยพิบัติแบบต่าง ๆ ที่ไม่จำกัดเฉพาะสึนามิหรือแผ่นดินไหว เมื่อเราทำเช่นนั้นได้ ประชาสัมพันธ์ออกไป จะสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยวได้เยอะ

เรายังต้องคำนึงถึงการออกแบบอาคาร ควบคุมป้ายโฆษณา ปรับปรุงระบบสาธารณูปโภค โดยเราต้องเปลี่ยนแนวคิด จากการสร้างทุกอย่างให้สบายและรับคนได้ไม่จำกัด กลายเป็นสร้างให้ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพ โดยคำนึงถึงธรรมชาติ ตลอดจนผลักดันให้มีมาตรฐานในการดูแลสิ่งแวดล้อมและการประหยัดพลังงานในรูปแบบต่าง ๆ รวมถึงการนำเทคโนโลยีใหม่ ๆ เข้ามาใช้

ทั้งหมดนี้ อ่านแล้วเพ้อฝันจริงเชียว เมืองไทยจะทำได้เหรอ ? เราอาจทำไม่ได้ในอดีต ในวันที่พวกเราอยู่กันสุขสบาย ไม่ต้องทำอะไร นักท่องเที่ยวก็มา แต่จากนี้ไป ความสบายดังกล่าวจะหดหาย ไม่เชื่อลองถามผู้ประกอบการท่องเที่ยวก็ได้ พวกเขาเห็นผลกระทบแล้ว และกำลังเป็นกังวล ทราบดีว่า นาทีทองของการท่องเที่ยวไทย ผ่านไปแล้วเอย หากเราไม่ปรับเทคนิค ต่อจากนี้ไป จะแย่แน่เชียว

และนั่นไม่ใช่หมายถึงเฉพาะการท่องเที่ยว ผมยกมาให้เห็นเป็นกรณีศึกษาเท่านั้น แต่ผลกระทบที่เกิดขึ้นยังเกี่ยวข้องกับทุกวงการ ตั้งแต่ศิลปวัฒนธรรม โบราณสถานที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ เรื่อยไปจนถึงการเกษตร การประมง อุตสาหกรรม หรือแม้กระทั่งการดำรงชีวิตของผู้คนในออฟฟิศและเมืองใหญ่

เมื่อธรรมชาติแปรปรวน ระบบเศรษฐกิจย่อมแปรปรวนไปด้วย เราจะไม่สามารถทำนายอนาคตได้โดยใช้ตำราเรียนในอดีต การตลาดที่เราเคยทะนงว่า เป็นของมนุษย์ ต่อจากนี้ ธรรมชาติจะเข้ามาเกี่ยวข้องมากยิ่งขึ้น ดูง่าย ๆ คือราคาน้ำมัน เริ่มแปรปรวนตามพายุเฮอริเคนหรือคลื่นความร้อน ความแปรปรวนเหล่านี้จะมีมากขึ้นและมากขึ้น

โลกร้อนจึงไม่ใช่เรื่องของนักวิทยาศาสตร์อีกต่อไป แต่กลายเป็นเรื่องที่ทุกคนควรสนใจใส่ใจ ตลอดจนหาทางปรับตัวเพื่อให้เราอยู่รอดได้ ใครปรับก่อน คนนั้นย่อมได้เปรียบ เพราะฉะนั้น วันนี้คุณติดตามสถานการณ์โลกร้อนหรือยังครับ ?

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 13 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 13, 2007, 12:40:11 AM

ครึ่งปีแรกภัยธรรมชาติรุนแรงทุบสถิติในรอบร้อยปี

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010346302.JPEG)
พื้นที่บางส่วนในแอฟริกาที่ต้องเผชิญกับภัยแล้ง

เอพี/เอเอฟพี – ผ่านไปเพียงครึ่งปี ภาวะโลกร้อนก็ก่อภัยพิบัติรุนแรงไปทั่วโลกชนิดที่ไม่เคยมีมาก่อน ทั้งพายุฝน พายุหิมะ น้ำท่วม และคลื่นยักษ์ ทั้งยังพบในยุโรปอุณหภูมิสูงขึ้น นักวิทย์คาดยังไม่จบง่ายๆ

องค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (World Meteorological Organisation: WMO) เปิดเผยข้อมูลสภาพภูมิอากาศโลกในช่วงครึ่งปีแรก พบมีภัยธรรมชาติรุนแรงเกิดขึ้นกระจายไปทั่วโลกมากที่สุดตั้งแต่มีการบันทึกไว้ และอุณหภูมิโลกเฉลี่ยก็สูงขึ้นกว่าเดิมเกือบ 2 องศาเซลเซียส

ทั้งนี้ อุณหภูมิโลกในช่วงเดือน ม.ค. สูงกว่าอุณหภูมิเฉลี่ยในรอบ 127 ปี 1.89 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นช่วงฤดูหนาวของยุโรป และในเดือน เม.ย. อุณหภูมิเฉลี่ยสูงขึ้น 1.37 องศาเซลเซียส เฉพาะในยุโรปเดือน เม.ย. สูงกว่าอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลกเกือบ 4 องศาเซลเซียส

นอกจากนี้ ทางยุโรปตะวันออกเฉียงใต้เกิดคลื่นความร้อนถึง 2 ครั้ง คือ เมื่อเดือน มิ.ย. และ ก.ค. ซึ่งทำลายสถิติที่เคยบันทึกไว้ โดยในบัลแกเรียเมื่อวันที่ 23 ก.ค. อุณหภูมิพุ่งสูงถึง 45 องศาเซลเซียส

ส่วนในเอเชียใต้และภาคใต้ของจีนเกิดพายุฝนกระหน่ำเป็นผลให้มีอุทกภัยในหลายพื้นที่ ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากและประชากรอีกนับล้านต้องไร้ที่อยู่อาศัย ส่วนประเทศในแถบตะวันออกกลางต้องเจอกับพายุไซโคลนที่ก่อตัวในทะเลอาระเบียนเป็นครั้งแรกและมีผู้เสียชีวิตถึง 50 คน

ขณะที่ประเทศแอฟริกาใต้และอาร์เจนตินามีหิมะตกเป็นครั้งแรกในรอบ 100 ปี แต่อีกหลายประเทศในแอฟริกากลับต้องเผชิญกับภัยแล้ง นอกจากนี้ ยังมีฝนตกหนักจนทำให้น้ำในแม่น้ำไนล์เอ่อล้นตลิ่ง และที่เกาะมัลดีฟมีคลื่นสูงถึง 4.5 เมตร ชัดเข้าสู่ชายฝั่งและทำให้น้ำท่วมพื้นที่บางส่วนของเกาะ

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010346301.JPEG)
น้ำท่วมในหลายพื้นที่ของเอเชียใต้ ประชากรจำนวนมากไร้ที่อยู่อาศัยและขาดแคลนน้ำดื่ม

โอมาร์ แบดเดอร์ (Omar Baddour) ผู้เชี่ยวชาญด้านสภาพถูมิอากาศขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก กล่าวว่า สภาพอากาศแปรปรวนและมีภัยธรรมชาติรุนแรงเกิดขึ้นทั่วโลกตั้งแต่เริ่มเข้าสู่ปี 2550 แต่ก็ยังเร็วเกินไปที่จะสรุปว่าอุณหภูมิโลกในปีนี้จะสูงตลอดทั้งปี

อย่างไรก็ดี แบดเดอร์ได้กล่าวว่านักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่มีความเห็นตรงกันว่าสภาพอากาศโลกทวีความรุนแรงเพิ่มมากขึ้นในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา และยังไม่มีแนวโน้มว่าจะลดน้อยลง ซึ่งสอดคล้องกับรายงานการศึกษาผลกระทบจากสภาวะโลกร้อนของคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ (Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC)

*********************************************************

ทัพเรือเขมรขยายลาดตระเวนพิทักษ์บ่อน้ำมัน

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010504001.JPEG)
ภาพจากแฟ้มเดือน ม.ค.2548 กองทัพเรือกัมพูชานำเรือลาดตระเวน 2 ลำใหม่เอี่ยม 2 ลำออกอวดโฉม เรือทั้งสองลำได้รับบริจาคจากรัฐบาลเวียดนาม เดือนหน้านี้จะตัดสินใจขยายการลาดตระเวนในน่านน้ำอ่าวไทย (ภาพ: AFP)

กระทรวงกลาโหมกัมพูชา มีแผนที่จะขยายการลาดตระเวนครั้งใหญ่ในเขตอ่าวไทย เพื่อรักษาความปลอดภัยให้แก่บริษัทสำรวจที่กำลังขุดเจาะหาน้ำมันและก๊าซในแปลงสำรวจต่างๆ ในเขตน่านน้ำกัมพูชา

หนังสือพิมพ์แคมโบเดียเดลี ได้รายงานในฉบับวันศุกร์ (10 ส.ค.) โดยการอ้างการเปิดเผยของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมกัมพูชา พล.อ.เตียบัญ (Tea Banh) ว่า กองทัพเรือจะขยายการลาดตระเวนเพิ่มเป็น 3 เท่าตัว

หนังสือพิมพ์รายวันภาษาอังกฤษฉบับนี้ มิได้ให้รายละเอียดอื่นใดอีกโดยอ้างว่าแผนการนี้ยังไม่ได้รับการอนุมัติอย่างเป็นทางการ

นายยิม สุวรรณ (Yim Sovann) ประธานคณะกรรมาธิการกลาโหม รัฐสภากัมพูชาได้อ้างการเปิดเผยของแหล่งข่าวอีกแหล่งหนึ่งว่าการคัดสินใจเรื่องนี้จะมีขึ้นในเดือนหน้า

“เราจำเป็นที่จะต้องมีการลาดตระเวนตามแนวชายฝั่ง เพื่อรักษาความปลอดภัยให้แก่บริษัทน้ำมัน เราต้องการปกป้องทรัพย์สินของนักลงทุนให้พ้นจากการก่อการร้าย” นายสุวรรณ กล่าว

บริษัทต่างประเทศหลายแห่งทั้งจากสหรัฐฯ เกาหลี รวมทั้งบริษัทของกัมพูชาเอง กำลังสำรวจหาน้ำมันในเขตอ่าวไทยของกัมพูชาในช่วงหลายปีมานี้ หลายฝ่ายคาดว่าอาจจะนำน้ำมันดิบและก๊าซขึ้นมาใช้ประโยชน์ได้ในปีหน้านี้

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 13 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 13, 2007, 01:08:43 AM

ญี่ปุ่นจะสนับสนุนงบโครงการลดก๊าซเรือนกระจกในเอเชีย

ญี่ปุ่นจะสนับสนุนงบประมาณแก่โครงการจำกัดก๊าซเรือนกระจกแก่ประเทศกำลังพัฒนาในภูมิภาคเอเชียตามแผนรณรงค์แก้ปัญหาโลกร้อน

หนังสือพิมพ์โยมิอูริของญี่ปุ่นรายงานว่า กระทรวงสิ่งแวดล้อมมีแผนเพิ่มสถิติลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกอีก 3.5 ล้านตัน ผ่านการสนับสนุนงบลงทุนโครงการลดก๊าซเรือนกระจกในประเทศกำลังพัฒนารวม 6 โครงการ โดยจะยื่นของบประมาณ 1,500 ล้านเยน (ประมาณ 430 ล้านบาท) เพื่อดำเนินการควบคู่ไปกับโครงการกลไกการพัฒนาที่สะอาด (ซีดีเอ็ม) ตามที่ระบุในพิธีสารเกียวโต

ข้อตกลงตามโครงการซีดีเอ็มระบุว่า ประเทศอุตสาหกรรมสามารถผ่อนปรนมาตรการลดก๊าซเรือนกระจกในประเทศของตน แต่ขณะเดียวกันก็สามารถทำให้ได้ตามเป้า ผ่านการสนับสนุนงบลงทุนแก่โครงการลดก๊าซเรือนกระจกในประเทศกำลังพัฒนา ซึ่งที่ผ่านมาญี่ปุ่นได้เข้าไปสนับสนุนโครงการลดก๊าซเรือนกระจกในหลายประเทศ ทั้งอินเดีย อินโดนีเซีย เวียดนาม และประเทศไทย โดยได้วางเกณฑ์ลดก๊าซพิษปีละ 1,180 ล้านตันใน 5 ปีเริ่มตั้งแต่ปีหน้า ลดลงจากเป้าเดิม 1,360 ล้านตันที่ตั้งไว้เมื่อปี 2548

อีกด้านหนึ่งทางการญี่ปุ่นได้เรียกร้องให้ภาครัฐและประชาชนทุ่มเทความพยายามลดก๊าซเรือนกระจกมากขึ้นเพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายลดก๊าซพิษลงเฉลี่ยร้อยละ 6 อย่างไรก็ดี ปริมาณก๊าซเรือนกระจกในปีงบประมาณเดือนมีนาคม 2549 กลับสูงขึ้นถึงร้อยละ 8 หลังเศรษฐกิจญี่ปุ่นขยายตัวมากขึ้นเป็นประวัติการณ์

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 13 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 13, 2007, 03:00:32 AM

พายุ 3 ลูกโหมโลก โลกกำลังเหงื่อแตก

(http://www.thairath.co.th/2550/hotnews02/Aug/library/13/scoop1.jpg)

ฝนตกน้ำท่วมผิดฤดู อาจจะไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับประเทศไทย และไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับชาวโลกอีกต่อไปแล้ว

นิวยอร์ก ลอนดอน จีน อินเดีย บังกลาเทศ ไม่ว่าที่ไหนๆ เจอน้ำท่วม ผิดธรรมชาติ ผิดฤดูด้วยกันทั้งนั้น อาร์เจนตินาถึงจะไม่มีปัญหาน้ำท่วม แต่ก็เจอธรรมชาติอาเพศมีน้ำจากฟ้าร่วงลงมาเป็นน้ำก้อน เป็นหิมะแทน

ส่วนบ้านเรา ปีที่แล้วว่าฝนตกน้ำท่วมเร็วกว่าผิดธรรมชาติ ปกติฤดูน้ำท่วมในภาคเหนือของบ้านเราจะเริ่มท่วมกันในเดือนสิงหาคม กันยายน ปีที่แล้วเริ่มท่วมกันตั้งแต่เดือนพฤษภาคม

มาปีนี้เร็วยิ่งกว่า น้ำท่วมเปิดฉากเอาในฤดูร้อน เริ่มที่ภาคใต้ จากกรณีน้ำป่าไหลหลากท่วมถล่มน้ำตกสายรุ้ง จ.ตรัง ในช่วงที่คนไทยกำลังฉลองเทศกาลสงกรานต์พอดิบพอดี

นับจากนั้นมา เมฆฝนบนฟ้าแทบไม่เคยห่างหายไปจากเมืองไทยเลย มีฝนตกน้ำท่วม น้ำป่าไหลหลาก ดินโคลนถล่ม ต่อเนื่องมาตลอด

เกิดอะไรขึ้นกับฝนฟ้ากันแน่?

และที่ว่าโลกร้อน...ร้อนตรงไหน ในเมื่อฝนตกไม่หยุดหย่อน ทำให้เย็นมากกว่าร้อน

“ปีนี้ฤดูฝนมาเร็วกว่าปกติ 1 สัปดาห์ ดูตัวเลขนี้แล้วไม่น่าแปลก เพราะเร็วนิดหน่อย แค่ไม่กี่วัน แต่เมื่อมาดูลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้จะพบความผิดปกติ พัดถี่แรงไม่เหมือนเมื่อก่อน”

นายศุภฤกษ์ ตันศรีรัตนวงศ์ อธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา อธิบายมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ เป็นตัวกำหนดฤดูฝนของบ้านเรา เพราะเป็นลมที่พัดมาจากขั้วโลกใต้ ผ่านมหาสมุทรอินเดีย ทะเลอันดามัน แล้วเข้าไทย พัดผ่านน้ำทะเลมาไกลเลยหอบเอาความชื้นจากทะเล เอาฝนเข้ามาในบ้านเราได้มากที่สุด

“ปกติลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ จะมีอิทธิพลพัดแรงแบบ สัปดาห์เว้นสัปดาห์ แต่มาปีนี้ ตั้งแต่ต้นปีมามันพัดแรงขึ้น ถี่ขึ้น เว้นวรรคพักแรงพัดแค่ 1�2 วันเท่านั้นเอง บ้านเราเลยประสบปัญหาฝนมาก”

สิ่งบอกเหตุอีกตัวหนึ่ง ชี้ให้เห็นความผิดธรรมชาติชัดเจน...แนวร่องความกดอากาศต่ำ หรือที่เรียกให้ชาวบ้านเข้าใจได้ง่ายๆ ก็คือ แนวร่องฝน

เพราะแนวร่องนี้พาดผ่านพื้นที่ไหน พื้นที่นั้นมักจะมีฝนตก

ปกติแนวร่องฝนที่พาดผ่านประเทศไทย จะขยับขึ้นขยับลงแบบเป็นขั้นเป็นตอน อย่างมีแบบแผนชัดเจน จนนักอุตุนิยมวิทยาบันทึกสถิติไปเป็นองค์ความรู้ทางวิชาการได้ว่า...

ในช่วงปีใหม่แนวร่องฝนจะอยู่ทางภาคใต้ล่าง จากนั้นก็จะขยับขึ้นมาเรื่อย ภาคใต้ตอนกลาง ภาคใต้ตอนบน จนเดือนพฤษภาคมจะขึ้นมาอยู่แถวภาคกลางของประเทศไทย มิถุนายนจะอยู่ทางภาคเหนือกับภาคอีสาน

กรกฎาคมจะขึ้นไปอยู่ทางตอนใต้ของประเทศจีน ช่วงนี้จะทำให้ ประเทศไทยเกิดภาวะที่เรียกกันว่า ฝนทิ้งช่วง

พอถึงเดือนสิงหาคมจะขยับกลับลงมาอยู่ที่ภาคเหนือกับภาคอีสาน เป็นการเริ่มต้นเข้าสู่ฤดูฝนอย่างเต็มตัวของประเทศไทย จากนั้นร่องฝนก็จะขยับลงมาเรื่อยที่ภาคกลาง จะสังเกตได้ในช่วงนี้ ลงไปจนถึงภาคใต้ตอนล่างจนถึงเส้นศูนย์สูตรในช่วงสิ้นปี

พอปีใหม่ก็เลื่อนขยับขึ้นมา เป็นวัฏจักรหมุนวนอยู่อย่างนี้มาช้านาน ไม่มีการเปลี่ยนแปลง

แต่ปีนี้...มันเปลี่ยนไป

(http://www.thairath.co.th/2550/hotnews02/Aug/library/13/scoop2.jpg)

“ปีนี้ไม่ได้ขยับขึ้นไปจนสุดแล้วค่อยขยับลงเป็นแบบแผนเหมือนในอดีต มันขยับขึ้นขยับลงแบบชักเข้าชักออก เดี๋ยวขึ้นเดี๋ยวลง ขยับแบบสวิง พยากรณ์ทิศทางไม่ถูกเลย จนนักอุตุนิยมวิทยาแทบจะฉีกตำรา ฉีก

องค์ความรู้เรื่องแนวร่องความกดอากาศต่ำที่พาดผ่านบ้านเราทิ้งไปเลยทีเดียว”

ไม่เพียงแต่ขยับขึ้นลงไม่เป็นระเบียบ แนวร่องยังกินบริเวณกว้างมากกว่าที่เคยเป็นมา

แนวร่องความกดอากาศต่ำครอบคลุมพื้นที่กินบริเวณกว้างไปถึงอินเดีย ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีนเลยทีเดียว

“กินบริเวณกว้างมาก มั่วเสียจนเจ้าหน้าที่เขียนแผนที่อากาศของกรมอุตุนิยมวิทยา ไม่สามารถเขียนแผนที่กำหนดได้ว่า แนวร่องความกดอากาศต่ำ พาดผ่านประเทศไทยตรงไหนกันแน่

กำหนดแนวร่องไม่ได้...มาตั้งแต่เดือนพฤษภาคม เพิ่งจะเริ่ม มากำหนดแนวร่องได้ชัดเจน เมื่อวันที่ 9 สิงหาคมนี่เอง”

ยิ่งไปกว่านั้นถ้าใครสนใจเรื่องอุตุนิยมวิทยา เปิดเว็บไซต์เข้าไปดูแผนที่อากาศของกรมอุตุนิยมวิทยา เป็นประจำ จะเห็นว่า เมื่อวันที่ 2 ส.ค.ที่ผ่านมา ได้เกิดพายุดีเปรสชันก่อตัวในทะเลจีนใต้ พัดเข้าเวียดนาม-ลาว-ภาคเหนือของไทย และได้สลายตัวไปเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำในวันที่ 9 ส.ค.ที่ผ่านมา

ช่วงเวลานั้น ในทะเลจีนใต้ไม่ได้มีพายุก่อตัวแค่ลูกเดียว

แต่มีด้วยกันถึง 3 ลูก!!!

อีก 2 ลูก...พายุปลาบึก (PABUK) พัดไปทางเกาะไหหลำ กับ พายุหวู่ติ๊บ (WUTIP) พัดไปทางไต้หวัน

“ที่ผ่านมา เราเคยเจอ เคยเห็นพายุก่อกำเนิดในทะเลจีนใต้แค่ 1 ลูก การเกิดพายุขึ้นพร้อมกัน 2 ลูก ก็พอมีให้เห็นบ้าง แต่ก็ไม่ได้เกิดขึ้นใกล้กันอย่างนี้ เกิดขึ้นพร้อมกัน 3 ลูก ในบริเวณใกล้กันแบบนี้ ไม่เคยเห็นมาก่อน”

ทำให้นึกถึงภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่อง THE DAY AFTER TOMORROW หรือวิกฤติวันสิ้นโลก...โลกกลายเป็นน้ำแข็ง

แต่นั่นเป็นแค่เรื่องราวที่เกิดขึ้นในโลกมายา ไม่ใช่เรื่องที่เกิดในโลกความเป็นจริง เพราะพายุ 3 ลูก ที่เกิดมาพร้อมกัน ไม่ได้พัดหมุนวนมาผสมรวมเป็นพายุลูกใหญ่ ระดับซุปเปอร์พายุ

และโชคดีที่พัดแยกกันไปคนละทิศละทางกัน ถึงเรื่องจริงจะไม่เหมือนในภาพยนตร์ แต่อธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา บอกว่าสิ่งเหล่านี้ชี้ให้เห็น ปรากฏการณ์ผิดธรรมชาติสุดหยั่งคะเน อะไรที่ไม่เคยเกิด จะเกิดขึ้นได้ไม่ยาก

และยากที่จะคาดเดาพยากรณ์ เพราะจะอยู่นอกเหนือทฤษฎีองค์ความรู้ ที่นักอุตุนิยมวิทยาเคยรู้เคยเห็นมาแต่อดีต... เลยต้องเฝ้าจับตามองการเปลี่ยนของอากาศในยุคโลกร้อนตลอดเวลา

และที่สงสัย ทำไมภาวะโลกร้อนถึงไม่ค่อยร้อน ปรากฏการณ์ที่ผิดธรรมชาติที่เกิดขึ้น ไม่ว่าในบ้านเรา ต่างประเทศ ล้วนไปในแนวทางฝนตกน้ำท่วมเสียส่วนใหญ่...แทบจะไม่มีร้อนให้เห็น

ถ้าจะเปรียบให้เห็นภาพชัด อธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา ยกตัวอย่างเปรียบเทียบ...ให้โลกเป็นคน

เป็นคนที่ออกกำลังหนัก...ร่างกายร้อนจนเหงื่อแตก เนื้อตัวเปียกปอนไปหมด

ภาวะโลกร้อนก็เช่นกัน ไม่ใช่ร้อนแค่น้ำแข็งขั้วโลกบนภูเขาสูงละลาย... ความร้อนยังทำให้น้ำในมหาสมุทรขยายตัว เพราะสสารทุกอย่างในโลก เจอความร้อนจะต้องขยายตัว

โลกร้อน น้ำทะเลขยายตัว เมื่อปริมาตรเพิ่มขึ้น อัตราการระเหยเป็นความชื้น เป็นเมฆฝนก็เพิ่มมากเป็นเงาตามตัว สิ่งที่ตามมา คลื่นลมพายุจะเพิ่มขึ้น แรงขึ้น

นี่คือคำตอบ ทำไมโลกร้อนถึงฝนมาก...ก็ร้อนจนเหงื่อท่วมตัว

ส่วนเหงื่อโลกจะแตกอีกนานแค่ไหน จะหยุดเมื่อไร หรือแค่เพิ่งเริ่มต้น...นักวิทยาศาสตร์ยังพยากรณ์ได้ไม่ชัดเจน

แต่สิ่งที่ชัดเจนมากที่สุด ก็คือ มนุษย์ทุกคนต้องช่วยกันหยุดสร้างปัญหาให้กับโลก... และติดตามสถานการณ์การพยากรณ์ฝนฟ้าอย่างใกล้ชิด

ถ้าไม่อยากจะเป็นเหยื่อ...เหงื่อโลกร้อน.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 13 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ สิงหาคม 13, 2007, 03:44:32 AM

เวรกรรม....อากาศปั่นป่วนแปรปวนอย่างนี้ พยากรณ์อากาศที่เคยพึ่งก่อนจะวางแผนไปดำน้ำหรือท่องเที่ยวทั่วไปคงจะไม่แม่นยำเหมือนเดิมแล้ว

ความเสี่ยงในการใช้ชีวิตกลางแจ้งคงเสี่ยงมากขึ้นตามไปด้วยนะคะ.... :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 14, 2007, 01:51:10 AM

ภาวะโลกร้อนกับการแก้ไขปัญหาของประเทศไทย โดย ดร.พงศ์ศักติฐ์ เสมสันต์

ปัญหาภาวะโลกร้อน องค์การสหประชาชาติ ประมาณการอุณหภูมิโลกจะร้อนขึ้น 2-3 ํc กทม.ร่วมหารือหลายหน่วยงานหามาตรการป้องกัน ลดการใช้พลังงาน ปลูกต้นไม้เพิ่มขึ้น ภาวะโลกร้อน (Global Warming) เป็นปรากฏการณ์อันเนื่องมาจากการที่โลกไม่สามารถระบายความร้อนออกไปได้ จึงทำให้โลกมีอุณหภูมิสูงขึ้น

สาเหตุของภาวะโลกร้อนก็เนื่องมาจากการดำเนินกิจกรรมของมนุษย์ในปัจจุบัน เช่น การใช้ไฟฟ้า การใช้น้ำมันเชื้อเพลิงในการขนส่งและภาคอุตสาหกรรมทำให้เกิด ก๊าซเรือนกระจก (Greenhouse Gases) มากเกินสมดุลธรรมชาติ และเป็นตัวสกัดกั้นความร้อนที่จะสะท้อนออกจากผิวโลกขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ จากการที่ความร้อนถูกกักเก็บเอาไว้ จึงมีผลให้อุณหภูมิบนผิวโลกเพิ่มสูงขึ้น เป็นเหตุให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของบรรยากาศหลายพื้นที่ เช่น การเกิดพายุเฮอริเคน คาธารินา (Kartalina) ในมลรัฐหลุยเซียนา หรือแม้กระทั่งการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิในแถบประเทศยุโรป การเกิดน้ำท่วมในแผ่นดินใหญ่ เช่น ประเทศจีน น้ำท่วมในแถบยุโรปอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน นับเป็นปรากฏการณ์ที่ทั่วโลกกังวลและเกรงกลัวในขณะนี้

การปล่อยก๊าซดังกล่าวเป็นจำนวนมาก จะมีส่วนเร่งให้เกิดภาวะโลกร้อนและทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นพร้อมส่งผลกระทบในด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการเกิดน้ำท่วม อุณหภูมิโลกสูงขึ้น การระบาดของเชื้อโรค เป็นต้น ดังจะเห็นได้จากสภาพความเป็นอยู่ และข่าวสารต่างๆ ในปัจจุบัน ซึ่งองค์การสหประชาชาติได้ประมาณการเอาไว้ว่าอุณหภูมิของโลกจะสูงขึ้นโดยเฉลี่ย 2-4 ํc และส่งผลให้ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น 20-50 ซม. ในอีก 10-50 ปีข้างหน้า ซึ่งจะเห็นได้ว่าภาวะโลกร้อนเป็นอันตรายต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์เราเป็นอย่างยิ่ง

จากข้อมูลของสำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม เมื่อ พ.ศ.2546 ซึ่งเป็นข้อมูลที่รวบรวมล่าสุดพบว่า ประเทศไทยมีสถานการณ์การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก จากแหล่งกำเนิดต่างๆ ของประเทศ ทั้งในภาคพลังงาน ภาคการเกษตร ภาคอุตสาหกรรม ภาคของเสีย ภาคการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดินและป่าไม้ ว่ามีรวมกันถึง 344 ล้านตัน

สถานการณ์ในปัจจุบัน ประเทศไทยก็ได้ตระหนักถึงปัญหาดังกล่าว จึงได้เกิดความร่วมมือในการลดภาวะโลกร้อน ระหว่างหน่วยงานภาครัฐและเอกชน อันประกอบไปด้วย กระทรวงพลังงาน กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม กรมการขนส่งทางบก จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล การไฟฟ้านครหลวง กรุงเทพมหานคร สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย องค์กร มูลนิธิ และสมาคมที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม ได้มีการประชุมร่วมกันและได้เกิดแนวทางในการแก้ไขปัญหา โดยจัดกิจกรรม ได้แก่

- การลดและควบคุมการใช้พลังงาน โดยการเปลี่ยนหลอดไฟฟ้ามาใช้หลอดตะเกียบแทนหลอดไส้
- การใช้รถยนต์ยานพาหนะ โดยให้ดับเครื่องยนต์ระหว่างรอเติมน้ำมัน
- การลดปริมาณขยะโดยใช้หลัก 3R คือ Reuse Reduce Recycle หลีกเลี่ยงการใช้วัสดุที่รีไซเคิลไม่ได้
- สร้างนิสัยในชีวิตประจำวันที่เกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์ไฟฟ้า การบริโภคอาหาร
- อื่นๆ เช่น การส่งเสริมการปลูกต้นไม้ การเดินแทนการใช้รถยนต์ เป็นต้น
-
จากความร่วมมือระหว่างหน่วยงานต่างๆ ที่กล่าวมาแล้ว ได้นำไปสู่ปฏิญญาว่าด้วยความร่วมมือลดปัญหาภาวะโลกร้อน อันมีสาระสำคัญในการที่จะลดการใช้พลังงานและใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดในทุกกิจกรรมทั้งในภาคการผลิตและการบริโภค ร่วมกันส่งเสริมและสนับสนุนบทบาทของเยาวชน ชุมชน สถานประกอบการ ตลอดจนหน่วยงานของรัฐ และปัจเจกบุคคลให้มีส่วนร่วมในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก พร้อมทั้งให้การสนับสนุนและส่งเสริมวิถีชีวิตบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียง ร่วมทำกิจกรรมที่จะทำให้เกิดการดูดซับก๊าซเรือนกระจก ด้วยการปลูกและดูแลต้นไม้ยืนต้น และส่งเสริมให้มีกิจกรรมการลดและป้องกันภาวะโลกร้อนอย่างกว้างขวาง ต่อเนื่องและยั่งยืน ด้วยการเผยแพร่ข้อมูล และให้ความรู้สู่การปฏิบัติในทุกโอกาส รวมถึงได้มีการจัดกิจกรรมความร่วมมือในการลดภาวะโลกร้อน

ในด้านความร่วมมือกับต่างประเทศ กรุงเทพมหานคร ซึ่งเป็นเมืองหลวงใหญ่ ได้เข้าร่วม ประชุมสุดยอดผู้นำด้านสภาพอากาศ (C40 Large Cities Climate Summit) ณ กรุงนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา และได้ข้อสรุปจากการประชุมว่า ภาวะโลกร้อนและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นปัญหาเร่งด่วนที่จะต้องแก้ไข โดยเฉพาะเมืองใหญ่ที่มีส่วนปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในปริมาณสูงจะต้องมีแผนในการปฏิบัติการแก้ไขที่ชัดเจน และดำเนินการอย่างจริงจัง นอกจากนี้ธนาคารโลก (World Bank) ยังจะให้การสนับสนุนกรุงเทพมหานครในการแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อน โดยส่งคณะทำงานเข้ามาสนับสนุน ในการจัดระบบขนส่งมวลชน การวางผังเมือง และการใช้ประโยชน์สิ่งแวดล้อม เพื่อใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างมีประสิทธิภาพ และลดปัญหาภาวะโลกร้อน การจัดการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อม เพื่อช่วยลดปัญหามลภาวะด้านต่างๆ โดยการส่งเสริมการใช้พลังงานทางเลือก รวมถึงปัญหาผลกระทบที่เกิดจากภาวะโลกร้อน เช่น การกัดเซาะชายฝั่งทะเลบางขุนเทียน ปัญหาน้ำทะเลหนุน การซื้อขายคาร์บอนไดออกไซด์ (Carbon Finance) เพื่อสนับสนุนโครงการช่วยลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกในกรุงเทพมหานคร

จากการประชุม กรุงเทพมหานครได้กำหนดร่างแผนปฏิบัติการแก้ไขปัญหาในระยะเวลา 5 ปี (พ.ศ.2550-2555) โดยตั้งเป้าหมายในการลดก๊าซเรือนกระจกให้ได้ 15% ซึ่งประกอบด้วยยุทธศาสตร์ในการดำเนินการ 5 ด้าน คือ การพัฒนาระบบขนส่งมวลชน การส่งเสริมการใช้พลังงานทางเลือก การปรับปรุงอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้าในอาคาร การจัดการขยะและน้ำเสีย และการเพิ่มพื้นที่สีเขียว

แนวทางการแก้ไขปัญหา ปฏิญญาความร่วมมือของหน่วยงานต่างๆ และแผนการดำเนินการที่มีขึ้นนับว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีในการที่ทุกฝ่ายต่างหันมาให้ความสำคัญกับปัญหา และร่วมแก้ไขก่อนที่ภาวะโลกร้อนจะส่งผลเสียต่อสิ่งแวดล้อม คุณภาพชีวิตของประชาชน และระบบเศรษฐกิจมากยิ่งขึ้นในอนาคต แต่ทุกสิ่งทุกอย่างจะประสบความสำเร็จได้เพียงใด ก็ขึ้นอยู่กับประชาชนทุกคนที่จะต้องตระหนักถึงหน้าที่ความรับผิดชอบทั้งต่อตนเองและสังคมส่วนรวม ในการให้ความร่วมมือด้วย

พวกเราทุกคนจำเป็นที่จะต้องให้ความสำคัญกับปรากฏการณ์ ภาวะโลกร้อน อย่างจริงจัง มิฉะนั้นวันหนึ่งอาจมีผลกระทบมาถึงคนรุ่นลูกรุ่นหลาน จึงจำเป็นที่จะต้องให้ความเป็นห่วงและทำความเข้าใจอย่างจริงจัง

จาก : บ้านเมือง วันที่ 14 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 15, 2007, 01:13:40 AM

ภาวะโลกร้อนฟีเวอร์ สวีเดนจี้สหรัฐฯเร่งร่วมมือ

สวีเดน - ผู้นำสวีเดนปราศรัยในที่ประชุมสิ่งแวดล้อม กดดันสหรัฐฯและกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาที่กำลังเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ช่วยชะลอภาวะโลกร้อน

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า นายกรัฐมนตรีเฟรดริก เรนฟีลด์ท ของสวีเดน ปราศรัยต่อผู้แทนกว่า 2,500 คนจากประเทศต่างๆ ทั่วโลกที่เข้าร่วม ในพิธีเปิดการประชุมสัปดาห์น้ำโลก ครั้งที่ 17 ว่าด้วย “การดำเนินงานและคาดการณ์ปัญหาน้ำ การดิ้นรนเพื่อเปลี่ยนแปลงโลกอย่างยั่งยืน” ที่กรุงสต็อกโฮล์ม เมืองหลวงของสวีเดน เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ตามวันเวลาท้องถิ่น เรียกร้องให้นานาประเทศช่วยกันกดดันสหรัฐฯ และกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาที่กำลังเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ให้ช่วยกันชะลอการปล่อยก๊าซเรือนกระจำ ซึ่งส่งทำให้เกิดสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง อันเป็นสาเหตุสำคัญของภาวะโลกร้อน

พร้อมกันนี้ ผู้นำสวีเดน ยังระบุด้วยว่า ถ้าเราต้องการให้เกิดความเปลี่ยนแปลงและต่อสู้ภาวะโลกร้อนเราจะต้องร่วมมือกันทั้งนี้ ที่ผ่านมาทางสหภาพยุโรปหรืออียูยังไม่ได้ลงมือทำมากพอที่จะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงและเราต้องทำให้สหรัฐฯ จีน อินเดียและประเทศอื่นๆ หันมาร่วมกันทำให้เกิดความเปลี่ยน แปลง เขากล่าวว่า ในแต่ละปีจะมีผู้เสียชีวิตกว่า 34,000 ค นจากโรคภัยอันเกี่ยวเนื่องกับการขาดแคลนน้ำ หรือระบบสาธารณสุข ขณะเดียวกัน ที่สำคัญมีประชาชนกว่า 1,000 ล้านคน ไม่สามารถ เข้าถึงแหล่งน้ำสะอาด

ขณะที่ ทางด้านนางสุนิตา นาเรน ผู้อำนวยการศูนย์วิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม ผู้เป็นนักเคลื่อนไหวทางการเมืองและสิ่งแวดล้อมของอินเดีย กล่าวต่อที่ประชุมว่า การบริโภคน้ำทั่วโลกเพิ่มขึ้น และภาวะโลกร้อนเป็นปัญหาที่แท้จริง ที่ทุกคนจะต้องทำอะไรสักอย่าง ขณะเดียวกันเธอเชื่อว่าทุกวันนี้ผู้คนกำลังหลงประเด็น โดยทุกคนพูดถึงแต่เรื่องของเชื้อเพลิงชีวภาพ แต่ไม่มีใครพูดเรื่องการลดปริมาณรถยนต์บนท้องถนน

จาก : สยามรัฐ วันที่ 15 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: gengzilla ที่ สิงหาคม 15, 2007, 03:21:10 AM

ทุกวันนี้เวลาเจอรถจอดแล้วสตาร์ทเครื่องไว้จะรู้สึกหงุดหงิดมากอยากเดินเข้าไปบอกเค้าจังว่าไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยรึไง....แต่ก็ทำได้แค่คิด เฮ้อ......เห็นแล้วก็รู้สึกได้เลยว่าการศึกษาไม่ได้ช่วยปรับระดับความคิดเลยแม้แต่น้อย หรือแม้แต่การรนณรงค์กันปาวๆก็ไม่ได้เข้าถึงกลุ่มคนที่มีการศึกษา มีฐานะดี มีรถใช้เลย นี่เราจะต้องร่วมกันรับชะตากรรมที่จะเกิดขึ้นต่อไปเท่านั้นเองหรือ

ขอโทษนะครับไม่ได้เน้นไปที่กลุ่มใดกลุ่มนึงเท่านั้น แค่อยากระบายออกมาเท่านั้นเองครับ....... :'(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 16, 2007, 12:26:55 AM

คาดการณ์สิ้น ก.ย.นี้น้ำแข็งอาร์กติกเหลือน้อยสุดเท่าที่เคยบันทึก

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010581501.JPEG)
พื้นที่ธารน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกมีแนวโน้มลดลงเหลือน้อยที่สุดปลายเดือน ก.ย.นี้

บีบีซีนิวส์ – นักวิจัยสหรัฐฯ คาดการณ์ สิ้นฤดูร้อนนี้ที่ขั้วโลกเหนือ ทะเลอาร์กติกจะเหลือพื้นที่ธารน้ำแข็งน้อยที่สุดเป็นประวัติการณ์ ทั้งยังทำนายปี 2583 อาร์กติกจะไม่เหลือก้อนน้ำแข็งอีกเลย อันเป็นผลพวงจากภาวะโลกร้อนฝีมือมนุษย์ตอนนี้นั่นเอง

ศูนย์ข้อมูลน้ำแข็งและหิมะแห่งสหรัฐฯ (National Snow and Ice Data Center: NSIDC) เปิดเผยข้อมูลพื้นที่ธารน้ำแข็งในทะเลอาร์กติก หลังตรวจวัดเมื่อวันที่ 8 ส.ค.ว่า พื้นที่ธารน้ำแข็งบริเวณทะเลอาร์กติก หายไปเกือบ 30% ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยระยะยาวในช่วง 20 กว่าปีก่อน

ทั้งยังคาดการณ์ว่าสิ้นสุดฤดูร้อนของแถบอาร์กติก (ตอนปลายเดือน ก.ย. นี้) ทะเลอาร์กติกจะเหลือพื้นที่น้ำแข็งน้อยที่สุดเท่าที่เคยบันทึกไว้

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010581502.JPEG)
ผิวหน้าของธารน้ำแข็งสามารถสะท้อนแสงอาทิตย์ได้ถึง 80% และเมื่อน้ำแข็งละลายกลายเป็นน้ำทะเลจะดูดซับความร้อนเอาไว้ได้ถึง 90%

เจ้าหน้าที่ NSIDC วัดพื้นที่ธารน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกจากภาพถ่ายดาวเทียมได้ 5.8 ล้านตารางกิโลเมตร ขณะที่ค่าเฉลี่ยของพื้นที่น้ำแข็งในช่วงปี 2522-2543 อยู่ที่ประมาณ 7.7 ล้านตารางกิโลเมตร นับเป็นข้อมูลที่น่าตกใจมากเ พราะพื้นที่น้ำแข็งหายไปจากเดิมเกือบ 30%

อีกทั้ง เชื่อว่าแผ่นน้ำแข็งที่กำลังละลายหายไปอย่างรวดเร็ว เมื่อสิ้นสุดฤดูร้อนจะแซงหน้าที่เคยบันทึกไว้ในปี 2548 ว่าเหลือน้ำแข็งปกคลุมอาร์กติกเพียงแค่ 5.32 ล้านตร.กม.

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010581503.JPEG)
เปรียบเทียบให้เห็นพื้นที่ธารน้ำแข็งเมื่อหลาย 10 ปีก่อน กับเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

มาร์ค เซอร์รีซี (Mark Serreze) นักวิทยาศาสตร์อาวุโสของศูนย์ข้อมูลฯ กล่าวว่า เพียงสัปดาห์แรกของเดือน ส.ค. ก็พบว่าน้ำแข็งในทะเลอาร์กติกละลายไปเป็นจำนวนมาก เป็นสัญญาณแสดงให้เห็นแล้วว่าธารน้ำแข็งบริเวณขั้วโลกเริ่มตอบสนองกับภาวะโลกร้อนและสภาพอากาศแปรปรวนที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของมนุษย์ที่ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศเป็นปริมาณมาก ซึ่งมีแนวโน้มว่าสิ้นสุดฤดูร้อนในปีนี้จะเหลือน้ำแข็งน้อยกว่าเมื่อปี 2548 แน่นอน และอาจเป็นสถิติน้อยที่สุดเลยก็ได้

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010581504.JPEG)
กราฟแสดงบริเวณธารน้ำแข็งที่ลดน้อยลงเรื่อยๆจากพื้นที่เฉลี่ยช่วงหลายปีก่อน

การที่ผิวหน้าของธารน้ำแข็งสว่างไสว ทำให้สามารถสะท้อนแสงอาทิตย์ที่ตกกระทบลงบนพื้นผิวกลับสู่อวกาศได้ถึง 80% ถ้าธารน้ำแข็งกลับหลอมเหลวในช่วงฤดูร้อน ก็จะเผยให้เป็นพื้นผิวของมหาสมุทรที่ดำมืด ซึ่งนอกจากจะไม่สะท้อนแสงกลับไปแล้วยังดูดซับแสงอาทิตย์เอาไว้ถึง 90% ทำให้น้ำทะเลร้อนขึ้นแลกน้ำแข็งละลายมากขึ้นด้วย

บรรดานักวิทยาศาสตร์ต่างพากันวิตกกังวลว่า ความแปรปรวนของภูมิอากาศที่ทำให้โลกสูญเสียพื้นผิวน้ำแข็งที่สะท้อนแสงอาทิตย์ไป ซ้ำยังเพิ่มการดูดซับเอาไว้มากกว่าเดิมจะส่งผลต่อทุกชีวิตบนโลก โดยเฉพาะหมีขั้วโลกที่อาจต้องเผชิญกับหายนะก่อนใครเพื่อน ซึ่งก่อนหน้านี้เมื่อปลายปี 2549 ทีมนักวิทยาศาสตร์สหรัฐฯ ของศูนย์สำรวจบรรยากาศแห่งชาติ (National Center for Atmospheric Reserch: NCAR) ได้ทำนายไว้ว่า สิ้นสุดปี 2583 ทะเลอาร์กติกอาจไม่เหลือธารน้ำแข็งอีกเลย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 16 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 20, 2007, 12:47:36 AM

เรื่องของแม่และเรื่องของโลก โดย ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010824101.JPEG)

วันแม่เพิ่งผ่านไป เชื่อว่าคุณ ๆ คงมีความทรงจำแสนดีไว้ระลึกถึง ผมเองก็มีครับ ตอนเช้าลงไปเจอคุณแม่ ถกเถียงเรื่องตลาดหุ้น แม่บอกให้ลุย ธรณ์กลับไม่กล้า เปิดตลาดมาทำไงดีหนอ ตอนสายนอนกลิ้งกลุกอยู่บนเตียง คุณแม่ปลูกต้นไม้อยู่ข้างล่าง ตอนเที่ยงน้องชายรับคุณแม่ไปกินข้าว ก่อนต่อไปดูละคร ผมก็ยังคงนอนกลิ้งจวบจนหมดวัน คุณอาจสงสัย ทำไมความสัมพันธ์ถึงห่างเหินปานนั้น เป็นเพราะผมอยู่แบบครอบครัวใหญ่ หมายถึงโตแล้วไม่ย้ายออกน่ะ กลัวเปลืองค่าน้ำค่าไฟ จึงเกาะพ่อเกาะแม่กินมาเรื่อย เจอหน้าคุณแม่ทุกวันอยู่แล้ว วันแม่ต้องให้น้องชายที่แยกบ้านออกไป กลับมาทำคะแนนบ้าง เดี๋ยวจะหาว่าเราวางแผนฮุบมรดก

ระหว่างกลิ้งกลุก ผมคิดถึงแม่ จากนั้นก็คิดถึงต้นฉบับที่ต้องส่ง แล้วก็คิดถึงโลกร้อน สามเรื่องนี่คิดให้ตายก็ไม่น่าจะมาเกี่ยวกันได้ เผอิญตลอดสิบกว่าปีของการเป็นนักเขียน ผมเผชิญกับภาวะหมดมุกบ่อยครั้ง จึงมีประสบการณ์มากมายที่จะทำให้สองสามเรื่องมาเกี่ยวกัน โดยมีเป้าหมายในการส่งต้นฉบับเป็นแกนกลาง อย่างครั้งนี้ ผมจะพูดเรื่องแม่และเรื่องโลกร้อน

ผมไม่บอกไม่เล่าอีกแล้วล่ะ โลกร้อนเพราะอะไร ทำยังไงให้โลกหายร้อน ผมอยากให้คุณย้อนคิดแบบสูงสุดคืนสู่สามัญ เราเลิกมองปลายเหตุ หันไปดูต้นเหตุ และต้นเหตุในที่นี้คงไม่พ้น “โลก”

โลกในความหมายของหลายคน หมายถึงบ้านที่เราอยู่ เมืองที่เราอาศัย ป่าเขาทะเลนิดหน่อยที่เราเห็นตอนไปเที่ยว แล้วก็โลกที่เราเห็นผ่านสื่อต่าง ๆ เช่น หนังสือพิมพ์ ทีวี พูดถึงประเทศโน้นนี้นั้น โลกของเราจึงหมายถึง “โลกมนุษย์” การเคลื่อนไหวทางการเมือง เศรษฐกิจ สังคม ฯลฯ โดยมีมนุษย์เป็นผู้ขับเคลื่อน โลกของเราจึงไม่มีชีวิต ไม่มีจิตใจ มีแต่การเคลื่อนไหวไปตามกระแสคน

แต่นั่น...ไม่ใช่โลกของคนสมัยก่อนครับ หากลองย้อนคิด ปู่ทวดของพวกเราในหลายต่อหลายแห่ง ล้วนเปรียบโลกเหมือน “แม่” เช่น แม่พระธรณี ในความคิดของคนไทยและคนเอเชีย Mother EARTH ในมุมมองของฝรั่ง คนที่คิดศัพท์เหล่านี้ขึ้นมา เขาอยู่ในยุคสมัยที่คนกับธรรมชาติใกล้ชิดกัน คนเหมือนลูก โลกเหมือนแม่ผู้ปกป้องดูแล ช่างเป็นสุข

สิ่งที่คนโบราณคิด แต่คนรุ่นเราไม่ค่อยคิด มีอยู่ 2 ประการ หนึ่งคือ “โลกมีชีวิต” สองคือ “โลกคือแม่” เรามาดูกันสักนิด คุณปู่ทวดคิดผิดหรือคิดถูก

ใคร ๆ ก็ทราบ โลกเป็นดาวเคราะห์ดวงที่สามของระบบสุริยะจักรวาล เกิดจากกลุ่มก๊าซหมุนรอบก่อนอัดกันแน่น จนคล้ายผลส้ม เส้นผ่านศูนย์กลางสองหมื่นกิโลเมตรมีเศษนิดหน่อย โลกไม่ได้ตั้งตรง แต่ทำมุมเอียงประมาณ 23 องศาเศษ หมุนรอบดวงอาทิตย์ไปเรื่อย ครบรอบใน 365 วัน มีบวกลบนิดหน่อยตามประสา

โลกแบ่งเป็น 3 ชั้น เปลือกโลกบางกว่าเพื่อน หนาแค่ 20-70 กิโลเมตร ประมาณร้อยละ 70.8 เป็นผืนน้ำ เปลือกโลกนี้ลอยอยู่บนหินหนืดร้อนหรือโลกชั้นสอง – Mantle – หนาหลายพันกิโลเมตร ก่อนมีแกนโลกอยู่ตรงกลาง ข้างในสุดเป็นของแข็งที่เต็มไปด้วยธาตุเหล็ก ก่อนให้เกิดสนามแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีประโยชน์เหลือแสน มนุษย์นำมาใช้เป็นเข็มทิศ นกกับเต่าทะเลใช้เพื่อบอกทิศทางกลับสู่บ้านเกิด

ทั้งหมดที่กล่าวมา โลกจะมีชีวิตได้ไงหนอ ? แต่ถ้าเราคิดถึงความจริงขั้นพื้นฐาน มีแต่ “ชีวิต” ที่ให้กำเนิด “ชีวิต” ขึ้นมาได้ โลกอันเป็นดาวเคราะห์ดวงเดียวในเท่าที่มนุษย์รู้จัก มีชีวิตอยู่บนนั้น เหตุใดโลกจึงไม่มีชีวิต ?

ชีวิตของโลก เป็นชีวิตที่เราอาจไม่ค่อยเข้าใจ เพราะต่างจากชีวิตของมนุษย์ แต่หากลองคิดสักนิด โลกได้รับพลังงานจากดวงอาทิตย์ เหมือนกับเรากินอาหาร โลกมีกระบวนการต่าง ๆ เปรียบเสมือนกระบวนการในร่างกายเรา โลกมีกระแสน้ำในมหาสมุทรที่ไหลเวียนไปมา โลกมีท้องฟ้าและอากาศที่เคลื่อนไหว โลกมีการปรับสมดุลของตัวเอง

ระหว่างที่โลกมีชีวิตของเธอ ภายในตัวเธอก็มีอีกหลายล้านล้านชีวิตอาศัย เธอให้การปกป้องดูแลเท่าที่เธอจะทำได้ โลกมีชั้นบรรยากาศ ประกอบด้วยก๊าซต่าง ๆ ชั้นเหล่านี้เปรียบเสมือนครรภ์มารดา อุกาบาตเข้ามาหวังชนลูกเธอ ก็ถูกเสียดสีเผาไหม้หมดไป รังสีจากดวงอาทิตย์ที่เป็นอันตราย ก็ถูกป้องกันไว้ แม้แต่ “ลมสุริยะ” ที่เกิดขึ้นจากจุดดับบนดวงอาทิตย์ ยังมีสนามแม่เหล็กโลกคอยต้านทาน

ด้วยแนวคิดนี้ โลกจึงเป็นแม่ของพวกเรา แม่ผู้พยายามทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปช้าสุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อให้ลูกของเธอสุขสบาย แม้ในอดีตจะมีการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่หลายต่อหลายครั้ง แต่หากดูให้ดี เราจะพบว่า ก่อนเกิดการสูญพันธุ์ ลูก ๆ มีช่วงเวลาเนิ่นนานในการใช้ชีวิตอย่างเป็นสุข เช่น ลูกไดโนเสาร์ มีเวลาตั้งเกือบสองร้อยล้านปี โลกจึงใจดีกับทุกชีวิตเสมอ

ตลอดเวลาเหล่านั้น ลูก ๆ ของแม่โลก ล้วนแต่เป็นธรรมต่อแม่ ไม่เคยคิดหือแม่ ต่างใช้ชีวิตในยุคตัวเองจนสิ้นอายุขัย จวบจนลูกคนสุดท้อง ผู้ที่วิวัฒนาการมาจากลิงเมื่อสามล้านปีก่อน เพิ่งหัดปั้นหม้อเมื่อหกเจ็ดพันปีก่อน จู่ ๆ ลูกรายนี้คิดว่าแน่ แม่เม่ออะไรชั้นไม่มีหรอก ชั้นเกิดมาจากไหนก็ไม่รู้ แต่ชั้นเก่งว่ะ ฮ่า ๆ ชั้นคือจ้าวโลก

เมื่อคิดได้เช่นนี้ มนุษย์ยุคใหม่ก็จัดการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างไปซะ เปลี่ยนเป็นแบบที่เราชอบเราสบาย แม่จะเป็นอย่างไรก็ช่าง มนุษย์กลุ่มหนึ่งเริ่มสร้างโน่นสร้างนี่มา รวมทั้งสร้างความเชื่อว่า มนุษย์สิเก่งจริง จนมนุษย์รายอื่นเชื่อตามไปด้วย เราสร้างรถยนต์ได้ เครื่องบินก็สร้างได้ แอร์ ตู้เย็น ทีวีจอยักษ์ เราสร้างได้ทั้งนั้น

ความหมายของคำว่า “สร้าง” อาจไม่เป็นที่กระจ่าง เพราะมนุษย์ไม่ได้เป็น “ผู้สร้าง” เราเป็น “ผู้สูบ” รถยนต์จะเกิดได้อย่างไร หากไม่มีแร่เหล็ก เครื่องบินจะเหาะได้อย่างไร หากไม่มีน้ำมัน เราเพียงสูบจากโลกที่เราคิดว่าไม่มีชีวิต จากนั้นเราค่อยเอาระบบทุนนิยมมาจับ เราไม่เคยคิดเลยว่า กว่าจะเป็นรถสักคันที่วิ่งได้ ต้องสูบโลกมาเท่าไหร่ เราเพียงคิด ต้องใช้เงินเท่าไหร่ในการซื้อรถยนต์หนึ่งคัน

ตลอดเวลา แม่โลกไม่เคยบ่น แม้เจ้าตัวน้อยรายสุดท้ายจะทำหือ ทั้งดิ้นทั้งเตะทั้งถองทั้งสูบเลือดแม่จ๊วบ ๆ แม่ก็พยายามทน จวบจนแม่ทนไม่ไหว

คุณเคยเป็นหวัดใช่ไหมครับ ขอให้คิดถึงเวลาเราเป็นไข้ เมื่อร่างกายเกิดความผิดปรกติ ร่างกายย่อมต้องปรับตัว อาการไข้ตัวร้อนเกิดเพราะร่างกายพยายามควบคุมเชื้อโรคไม่ให้แพร่ระบาด หนองเกิดเพราะเม็ดเลือดขาวออกไปสู้กับเชื้อ ยิ่งร่างกายโดนรุกรานหนัก สภาพร่างกายยิ่งต้องต่อสู้ ฉันใดฉันนั้น เมื่อโลกผิดปรกติ เนื่องจากก๊าซต่าง ๆ ที่เราผลิตขึ้นไปอยู่ในอากาศ เธอก็ต้องต่อสู้ครับ อาศัยกระบวนต่าง ๆ ในธรรมชาติ เช่น กระแสน้ำ ภูมิอากาศ เข้ามาต่อกร และนั่นทำให้เกิดความผิดปรกติ

ความผิดปรกติเหล่านี้ จะเกิดเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้น ตามอาการไข้ อันหมายถึงก๊าซเรือนกระจกทั้งหลายที่มีสูงขึ้นและสูงขึ้น หากวัดกัน ตอนนี้ยังแค่ตัวรุม ๆ อาการไข้หนักยังมีมากอีกหลายหน เมื่อลูกทำให้แม่ป่วย ลูกย่อมไม่สบายตามไปด้วย จะหนีพ้นได้อย่างไร

ทางออกจึงมี 2 ทาง อย่างแรกคือปล่อยให้แม่หายป่วยเอง เผอิญแม่ชื่อโลกอายุยืนนัก กว่าแม่จะหายป่วย คงเป็นหลายร้อยหลายพันปี ถึงตอนนั้น ไม่แน่ว่าลูกจะเดี้ยงไปหมดแล้ว อีกทางคือลูกต้องช่วยแม่ เลิกเตะเลิกถองและเลิกสูบ แม่จะได้ฟื้นจากไข้โดยเร็ว

ปัญหาอยู่ตรงนี้แหละครับ เพราะลูกเกิดความเคยชิน เลิกสูบไม่ได้ ภาวะสังคมในปัจจุบัน จึงจะนำพาเราไปสู่จุดจบที่เห็นอยู่ไม่ไกล นั่นคือแม่แท้ง กำจัดลูกร้าย ๆ ทิ้งไป ค่อยสร้างลูกดีขึ้นมาใหม่ในวันหน้า

อยากอยู่กับแม่นาน ๆ อยากให้รักให้เป็นห่วงคุณแม่บ้าง ลดละเลิกการสูบเลือดสูบเนื้อแม่นะครับ...

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 20 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 21, 2007, 12:33:48 AM

เตือนไทยอาจเจอ “พายุไซโคลน”

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010882601.JPEG)

“พิจิตต” เตือนประเทศไทยอาจเกิดพายุไซโคลน ที่เข้ามาทางอ่าวตังเกี๋ย และฟิลิปปินส์ มากขึ้น ขณะที่ชายฝั่งทะเลอันดามันจะเกิดคลื่นยักษ์ จากผลพวงภาวะโลกร้อน ขณะที่ราชบัณฑิต เผย คนไทยป่วยด้วยโรคตาต้อกระจกมากขึ้น และแสงแดดส่งผลให้เกิดโรคชราก่อนวัยอันควร

นายพิจิตต รัตตกุล ผู้อำนวยการศูนย์เตรียมความพร้อมป้องกันภัยพิบัติแห่งเอเชีย (ADPC) กล่าวในการสัมมนาหัวข้อ “โลกร้อนมหันตภัยใกล้ตัว” ว่า จากสภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นอาจทำให้ประเทศไทยได้รับผลกระทบจากการเกิดพายุไซโคลนที่เข้ามาบริเวณอ่าวตังเกี๋ย ทางประเทศฟิลิปปินส์มากขึ้น และอาจเกิดคลื่นยักษ์บริเวณชายฝั่งทะเลอันดามัน โดยไม่ได้มีสาเหตุมาจากแผ่นดินไหว แต่มาจากทรายใต้ท้องทะเลบริเวณไหล่ทวีปทิ้งตัวลง ซึ่งเป็นการขับเคลื่อนทางธรณีวิทยา

ส่วนพื้นที่กรุงเทพมหานคร (กทม.) จะได้รับผลกระทบจากระดับน้ำในแม่น้ำเจ้าพระยาเพิ่มสูงขึ้น พื้นที่ความสูงจากระดับน้ำจากเดิม 40 เซนติเมตร ก็ลดลง และเมื่อเกิดฝนตกหนักไม่สามารถระบายน้ำทัน ส่งผลให้พื้นที่ชุ่มน้ำบริเวณฝั่งตะวันออกของ กทม.ในเขตมีนบุรี หนองจอก ประเวศ เกิดน้ำท่วมขัง ดังนั้น กรมชลประทานและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องเร่งขุดลอกคูคลอง และห้ามปลูกสิ่งก่อสร้างในแหล่งน้ำ เพื่อเปิดเส้นทางน้ำให้ไหลได้สะดวก ไม่เกิดการอุดตัน

ด้าน ศ.ดร.นพ.สมชัย บวรกิตติ ราชบัณฑิต สำนักวิทยาศาสตร์ ราชบัณฑิตสถาน กล่าวว่า ปกติความร้อนจากแสงแดดจะถูกโอโซนดักไว้ ทำให้รังสีอัลตราไวโอเลตผ่านเข้ามาได้น้อย แต่เมื่อเกิดภาวะโลกร้อน แสงแดดที่ส่องลงมาถูกผิวหนังได้โดยตรง ทำให้เกิดการระคายเคือง และผิวหนังไหม้เกรียม แสบร้อน หากสายตาได้รับแสงแดดมากเกินไปก็ส่งผลให้เกิดโรคตาต้อกระจก บางรายอาจตาบอดได้ ซึ่งขณะนี้ในต่างจังหวัดพบว่ามีประชาชนเข้ารับการรักษาโรคตาต้อกระจกมากขึ้น ทั้งนี้ ยังเกิดภาวะชราจากแสงแดด ที่พบมากในชาวสวนและชาวนา เนื่องจากถูกแสงแดดจากการทำงานอย่างต่อเนื่อง โดยเห็นได้ชัดหากเปรียบเทียบคนที่มีอายุเท่ากันระหว่างคนในชนบทและในเมือง ซึ่งการป้องกันและแก้ไขปัญหาควรเริ่มจากการลดการก่อมลภาวะเป็นพิษต่อสิ่งแวดล้อม ลดการใช้สารเคมี และน้ำมันเชื้อเพลิงที่ทำลายชั้นบรรยากาศ และควรป้องกันตนเองจากแสงแดดหากต้องทำงานหรือกิจกรรมกลางแดดเป็นเวลานาน

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 21 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 22, 2007, 12:28:41 AM

ภาพดาวเทียมชี้ชัดน้ำแข็งขั้วโลกลดต่ำสุดเท่าที่เคยบันทึก

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010877601.JPEG)
น้ำแข็งในทะเลบริเวณขั้วโลกเหนือลดจำนวนลง 0.03 ล้านตารางไมล์ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมา จนนักวิจัยกลัวว่าน้ำแข็งทั้งหมดอาจละลายไปจนไม่เหลือในปี 2573 เร็วกว่าการคาดการณ์แต่เดิมถึง 10 ปี

เอพี -ศูนย์ข้อมูลหิมะสหรัฐฯ รายงานผลภาพถ่ายดาวเทียมล่าสุดพบว่า น้ำแข็งขั้วโลกเหนือมีปริมาณลดต่ำลงที่สุดเท่าที่เคยมีการบันทึกมาตั้งแต่ปี 2513- 2523 ที่มีการนำภาพถ่ายดาวเทียมมาใช้สำรวจการเปลี่ยนแปลงเป็นครั้งแรก

มาร์ค เซอร์รีซ (Mark Serreze) นักวิจัยอาวุโสจากศูนย์ข้อมูลหิมะและน้ำแข็งแห่งสหรัฐฯ (US Snow and Ice Data Center ) เปิดเผยทันทีหลังพบรายงานฉบับนี้ว่า ปริมาณน้ำแข็งขั้วโลกเหนือได้ลดลงไปเป็นจำนวนมาก จากพื้นที่เฉลี่ย 2.05 ล้านตารางไมล์ในวันที่ 21 ก.ย.2548 เป็นเหลือเพียง 2.02 ล้านตารางไมล์เท่านั้นในการสำรวจเมื่อวันที่ 17 ส.ค.2550 ซึ่งเชื่อว่าในอีกหนึ่งเดือนก่อนจะเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงนี้ยังจะมีปริมาณน้ำแข็งล ะลายเพิ่มขึ้นอีกไม่น้อยทีเดียว

บริเวณที่พบว่าน้ำแข็งในท้องทะเลน้อยลงกว่าปกติวาดวงค่อนข้างกว้างทีเดียว ไล่ตั้งแต่ด้านไซบีเรียตะวันออกกินบริเวณไปถึงพื้นที่ด้านข้างๆ ของขั้วโลกเหนือ จรดทะเลโบฟอร์ต (Beaufort) ทางเหนือของรัฐอลาสกา สหรัฐฯ หมู่เกาะต่างๆ ของแคนาดา และชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกที่เชื่อมต่อกับมหาสมุทรอาร์กติกซึ่งไล่ไปจนถึงเมืองโบลเดอร์ (Boulder) มลรัฐโคโลราโด

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010877605.JPEG)
เมื่อน้ำแข็งขั้วโลกเหนือซึ่งเป็นตัวสะท้อนแสงแดดออกไปนอกโลกได้ละลายไปหมด น้ำทะเลจะทำหน้าที่ดูดซับแสงแดดมากขึ้นจนมีอุณหภูมิสูงอย่างน่าวิตกต่อการเกิดภัยพิบัติ

ศูนย์ข้อมูลหิมะและน้ำแข็งเป็นส่วนหนึ่งของสถาบันวิจัยร่วมด้านวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม ที่มหาวิทยาลัยโคโลราโด (Cooperative Institute for Research in Environmental Sciences at the University of Colorado) โดยการสนับสนุนขององค์การบริหารการบินอวกาศสหรัฐฯ (นาซา) และองค์การสมุทรศาสตร์และบรรยากาศแห่งสหรัฐฯ (NOAA) ตลอดจนถึงมูลนิธิวิทยาศาสตร์สหรัฐฯ (National Science Foundation)

"ปกติแล้ว น้ำแข็งจะเป็นตัวสะท้อนแสงอาทิตย์กลับไปได้มากกว่า 80% แต่ในทางกลับกันเมื่อน้ำแข็งละลาย น้ำทะเลก็จะเป็นตัวดูดกลืนแสงอาทิตย์แทน ในจำนวนถึง 90% จนเป็นเหตุให้อุณหภูมิของน้ำทะเลขั้วโลกเหนือสูงขึ้น" เซอร์รีซ กล่าว

เขายังเสริมด้วยว่า ความผิดปกติยังเกิดแก่ท้องฟ้าที่โปร่งอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้ในช่วง มิ.ย.- ก.ค. ทำให้แสงอาทิตย์ส่งผ่านมายังพื้นโลกได้มากขึ้น ขณะที่ลมแรงๆ ก็จะพัดพาอุณหภูมิที่อบอุ่นจากทางใต้มาสมทบอีกแรง

ส่วนการใช้ภาพถ่ายดาวเทียมมาสำรวจขั้วโลกถึงผลจากภาวะโลกร้อนเป็นเรื่องที่ทำการศึกษามานานแล้ว เนื่องจากจะเป็นบริเวณที่พบความเปลี่ยนแปลงได้เร็วและมากที่สุด ซึ่งจากรายงานนี้ เซอร์รีซ ตั้งสมมติฐานว่า น้ำแข็งขั้วโลกเหนืออาจละลายจนหมดภายในปี 2573 นี้

อย่างไรก็ดี การออกมาให้ข่าวดังกล่าวถือว่าสวนทางกับแบบจำลองที่ เซอร์รีซ ใช้คอมพิวเตอร์คำนวณไว้ก่อนหน้านี้มากมาย ซึ่งคาดการณ์ว่าน้ำแข็งขั้วโลกเหนือจะละลายหมดในปี 2613-2653 ขณะที่เมื่อ 1 สัปดาห์ก่อน เขาออกมาคาดการณ์เมื่อเห็นภาพถ่ายดาวเทียมว่าน้ำแข็งขั้วโลกเหนือจะหมดไปในปี 2583 ซึ่งกระบวนการทางธรรมชาติเป็นสิ่งที่ไม่อาจอธิบายได้ทุกเรื่องอย่างแน่นอน

“สิ่งที่ยังเป็นปริศนาคือทำไมอัตราการละลายของน้ำแข็งถึงเร็วไปกว่าที่คอมพิวเตอร์คำนวณไว้ได้ แต่ก็ถือเป็นหลักฐานที่หนักแน่นมากที่ทำให้เราได้เห็นถึงผลกระทบจากภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นแล้ว ต่อๆ ไป น้ำแข็งที่พบในฤดูหนาวก็จะยังมีอยู่เหมือนเก่า ไม่ได้หนีหายไปไหน ทว่ามันจะละลายเกลี้ยงเมื่อฤดูร้อนมาถึง” เซอร์รีซ ทิ้งท้าย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 22 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 22, 2007, 11:37:43 PM

เพิ่มจำนวนแพลงก์ตอนในทะเลแก้โลกร้อน

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010932601.JPEG)
แพลงก์ตอน สิ่งมีชีวิตขนาดเล็กในทะเลและเป็นจุดเริ่มต้นของห่วงโซ่อาหาร ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อมีนักวิทยาศาสตร์เสนอว่า หากมีแพลงก์ตอนในทะเลมากๆ จะช่วยบรรเทาภาวะโลกร้อนได้ (ภาพจาก en.wikipedia.org)

เอพี – นักวิจัยสหรัฐฯ เผยวิธีแก้โลกร้อน ด้วยการกระตุ้นให้แพลงก์ตอนในทะเล เพิ่มจำนวนมากขึ้น สิ่งมีชีวิตในมหาสมุทรเหล่านี้จะดึงก๊าซเรือนกระจกไปใช้ และกระตุ้นการก่อตัวของก้อนเมฆ ทำให้โลกเย็นลงได้

ปัญหาภาวะโลกร้อนที่ส่งผลไปทั่ว ทำให้ประเทศต่างๆ พยายามหาวิธีแก้ไข โดยเฉพาะบรรเทาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่บรรยากาศ ขณะที่นักวิจัยกลุ่มหนึ่งของสหรัฐฯ ได้ออกมาแนะว่า หากเพิ่มปริมาณแพลงก์ตอนในทะเลจะช่วยลดปริมาณก๊าซเรือนกระจก และทำให้โลกเย็นลงได้โดยกระตุ้นการก่อตัวของก้อนเมฆ

โอลิเวอร์ วินเจนเทอร์ (Oliver Wingenter) นักวิทยาศาสตร์จากนิวเม็กซิโกเทค (New Mexico Tech: NMT) มลรัฐนิวเม็กซิโก สหรัฐฯ ผู้เสนอแนวความคิดใช้แพลงก์ตอนลดโลกร้อน กล่าวว่า แพลงก์ตอนจะปล่อยก๊าซไดเมทิลซัลไฟด์ (dimethyl sulfide: DMS) ซึ่งเป็นก๊าซที่มีอยู่ในชั้นบรรยากาศอยู่แล้วเช่นกัน ก๊าซไดเมทิลซัลไฟด์นี้ จะไปกระตุ้นให้ไอน้ำในบรรยากาศรวมตัวกันเกิดเป็นก้อนเมฆ ขณะเดียวกันก็จะไปแทนที่ก๊าซเรือนกระจกในบรรยากาศ ที่ถูกแพลงก์ตอนดึงมาใช้ในกระบวนการสังเคราะห์ด้วยแสง

(http://pics.manager.co.th/Images/550000010932602.JPEG)
แพลงก์ตอนบูมในมหาสมุทรแอตแลนติกเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ 2549 (ภาพจาก en.wikipedia.org)

วินเจนเทอร์และทีมวิจัยได้เผยแพร่แนวคิดของพวกเขาในวารสารแอทมอสเฟียริค เอนไวรอนเมนท์ (Atmospheric Environment) ไปเมื่อเดือนที่แล้ว ซึ่งเขาเผยว่า ความคิดนี้มาจากการทำวิจัยเรื่องการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศเมื่อปี 2545 ซึ่งต้องทำงานอยู่ในทะเลนาน 7 สัปดาห์ เพื่อเก็บข้อมูลของบรรยากาศ และขณะนั้นไดเมทิลซัลไฟด์กับการเกิดก้อนเมฆ คือสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์ปรารถนามากที่สุด

ทั้งนี้ พวกเขาพยายามแสดงให้เห็นว่า หากทำให้เกิดแพลงก์ตอนในมหาสมุทรมากขึ้น จะช่วยชะลอภาวะโลกร้อนให้ช้าลงได้ แพลงก์ตอนจำนวนมหาศาลจะดึงเอาก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศไปใช้ ทำให้ปริมาณก๊าซเรือนกระจกในบรรยากาศลดลง ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากการเผาไหม้ของเชื้อเพลิงอันเป็นผลพวงจากกิจกรรมของมนุษย์นั่นเอง

อย่างไรก็ดี ศักยภาพในการใช้แพลงก์ตอน เป็นเครื่องมือทำความสะอาดก๊าซเรือนกระจกออกจากชั้นบรรยากาศ ยังเป็นเรื่องที่ไม่กระจ่างชัด ซึ่งก็มีนักวิทยาศาสตร์บางคนออกมาแสดงความคิดเห็นต่อแนวคิดของวินเจนเทอร์ด้วยเช่นกัน

เคน คาลไดรา (Ken Caldeira) ผู้เชี่ยวชาญในด้านธรณีวิศวกรรม (geo-engineering) จากสถาบันคาร์เนอกี (Carnegie Institute) มลรัฐแคลิฟอร์เนีย กล่าวว่า หลักการของวินเจนเทอร์ดูเหมือนจะใช้ได้ดี แต่ก็ต้องระมัดระวังอย่างใกล้ชิด โดยศึกษาเพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจถึงผลกระทบที่ของการเพิ่มปริมาณแพลงก์ตอนในทะเลต่อมหาสมุทรและสภาพอากาศโดยรวม ซึ่งอาจเกิดหรือไม่เกิดขึ้นก็ได้

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 23 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 25, 2007, 12:49:41 AM

ไซโคลน

จากผลพวงของสภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ทำให้นักวิชาการจำนวนไม่น้อยทำนายว่า ในอนาคตประเทศไทยอาจจะได้รับผลกระทบจากการเกิดพายุไซโคลนมากขึ้น

พายุไซโคลนคืออะไร ร้ายแรงขนาดไหน

ปกติพายุที่เกิดขึ้นนั้นมีหลายขนาด ตั้งแต่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 10 เมตร ไปจนถึง 1,000 กิโลเมตร ความเร็วลมของพายุบางชนิดอาจจะถึง 800 กิโลเมตร ต่อชั่วโมง

แต่ไม่ว่าจะเป็นพายุไซโคลน เฮอริเคน ไต้ฝุ่น วิลลี-วิลลี หรือ บาเกียว ทั้งหมดคือพายุชนิดเดียวกันแต่มีชื่อเรียกต่างกันไปตามถิ่นที่เกิด

ชื่อเรียกกลางคือ "พายุหมุนเขตร้อน" (Tropical cyclone)

พายุหมุนเขตร้อนเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ ที่สามารถทำความเสียหายรุนแรงเป็นบริเวณกว้าง มีลักษณะเด่นคือ มีศูนย์กลางหรือที่เรียกว่าตาพายุ เป็นบริเวณที่มีลมสงบ อากาศโปร่งใส

โดยอาจมีเมฆและฝนบ้างเล็กน้อยล้อมรอบด้วยพื้นที่บริเวณกว้างรัศมีหลายร้อยกิโลเมตร ซึ่งปรากฏฝนตกหนักและพายุลมแรง ลมแรงพัดเวียนเข้าหาศูนย์กลาง

พายุหมุนเขตร้อนเริ่มต้นการก่อตัวจากหย่อมความกดอากาศต่ำกำลังแรงซึ่งอยู่เหนือผิวน้ำทะเล ในบริเวณเขตร้อนและเป็นบริเวณที่กลุ่มเมฆจำนวนมากรวมตัวกันอยู่

เมื่ออยู่ในสภาวะที่เอื้ออำนวยก็จะพัฒนาตัวเอง โดยในแต่ละช่วงของความรุนแรงจะมีคุณสมบัติเฉพาะตัวและเปลี่ยนแปลงไปตามสภาวะแวดล้อม

ลักษณะของพายุไซโคลนในโซนร้อนหรือพายุหมุนในโซนร้อนแบ่งออกได้ตามลำดับต่อไปนี้

ดีเปรสชัน (Depression) ความเร็วสูงสุด 33 นอต (17 เมตร/วินาที) (62 กิโลเมตร/ชั่วโมง) ไม่นับเป็นพายุหมุน

พายุเขตร้อน (Tropical Storm) ความเร็วสูงสุด 34-63 นอต (17-32 เมตร/วินาที) (63-172 กิโลเมตร/ชั่วโมง) ไม่นับเป็นพายุหมุน

พายุหมุนเขตร้อน (ไต้ฝุ่น ไซโคลน บาเกียว และวิลลี-วิลลี) ความเร็วสูงสุด 64-129 นอต (17 เมตร/วินาที) (118-239 กิโลเมตร/ชั่วโมง) เป็นพายุหมุน

ประเทศไทยได้รับผลกระทบจากพายุหมุนเขตร้อน ที่ก่อตัวในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิก และพายุหมุนเขตร้อนที่ก่อตัวในบริเวณมหาสมุทรอินเดีย ซึ่งเราเรียกว่าไซโคลน

พายุไซโคลน เป็นพายุหมุนเขตร้อนซึ่งจะต้องมีความเร็วลมมากกว่า 64 นอต (30 เมตร/วินาที, 74 ไมล์/ชั่วโมง หรือ 118 กิโลเมตร/ชั่วโมง) ขึ้นไป

ดูภาพถ่ายจากดาวเทียมจะเห็นตาพายุเป็นวงกลมเล็กที่ไม่มีเมฆ รอบตาจะมีกำแพงล้อมกว้างประมาณ 16-80 กิโลเมตร เป็นบริเวณที่มีพายุฝนและลมหมุนที่รุนแรงมากหมุนวนรอบๆ

เมื่อเปรียบเทียบจำนวนของการเกิดพายุไซโคลนในโซนร้อนกับปรากฏการณ์พายุแบบอื่น จะเห็นได้ว่าในปีหนึ่งๆ มีจำนวนพายุไซโคลนเกิดขึ้นน้อยกว่า

เพราะการเกิดของพายุนี้จำต้องมีลักษณะของอากาศหลายอย่างเข้าจังหวะกันพอดี

ส่วนมากพายุไซโคลนในโซนร้อนเกิดจาก "คลื่นตะวันออก"(easterly waves) ซึ่งเป็นบริเวณที่มีความกดอากาศต่ำเคลื่อนตัวจากทิศตะวันออกไปทางทิศตะวันตก

มักอยู่ในบริเวณละติจูดต่ำๆ นอกเขตของบริเวณเส้นศูนย์สูตร เพราะยังไม่เคยตรวจพบพายุไซโคลนในโซนร้อนเกิดที่เส้นศูนย์สูตร

ส่วนพายุไซโคลนที่ก่อตัวในบริเวณมหาสมุทรอินเดียจะไม่เข้าสู่ประเทศไทยโดยตรง แต่ก็สามารถก่อความเสียหายต่อประเทศไทยได้เช่นกัน เมื่อทิศการเคลื่อนที่เข้าสู่บริเวณใกล้ประเทศไทยทางด้านตะวันตก

ซึ่งจากสภาวะโลกร้อนที่กำลังเกิดขึ้น คงต้องมีการศึกษาความเป็นไปได้ที่จะได้รับผลกระทบจากพายุไซโคลน

และเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิดต่อไป

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ คอลัมน์ที่13 วันที่ 25 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 29, 2007, 01:23:26 AM

"มูลกวางมูส"ให้ก๊าซมีเธนสูง ส่งผลต่อภาวะเรือนกระจก

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/08/tec03290850p1.jpg)

ตายแล้วค่ะคุณขา อึของ "กวางมูส" ก็ทำให้ "โลกร้อน" ได้!

นักวิทยาศาสตร์ของนอร์เวย์ เปิดเผยว่า อึของกวางมูส ซึ่งต่อไปนี้จะเรียกว่า "มูล" เพื่อความโสภาในการอ่าน ทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ก่อให้เกิดภาวะเรือนกระจกจนโลกร้อน

โดยมูลของกวางที่โตเต็มที่ 1 ตัว จะทำให้เกิดก๊าซมีเธนปีละ 100 กิโลกรัม ซึ่งก๊าซมีเธนมีอานุภาพแรงกว่าคาร์บอนไดออกไซด์ถึง 21 เท่า เมื่อคูณออกมา มูลกวางมูส 1 ตัว ก็จะทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 2,100 กิโลกรัม และที่นอร์เวย์มีเจ้ามูสวิ่งเริงร่าอยู่ในป่าราว 140,000 ตัว กดเครื่องคิดเลขอีกทีได้จำนวนคาร์บอนไดออกไซด์ถึง 294,000,000 กิโลกรัม โอว......แม่เจ้า

ศ.อ๊อด ฮาร์สตาด จากมหาวิทยาลัย "นอร์วีเจียน ยูนิเวอร์ซิตี้ ออฟ ไลฟ์ ไซเอินซ์" อธิบายว่า คาร์บอนไดออกไซด์น้ำหนัก 2,100 กิโลกรัม เป็นจำนวนที่มากกว่าคาร์บอนไดออกไซด์ของเครื่องบินโดยสาร ที่เดินทางไปกลับระหว่าง กรุงออสโล ประเทศนอร์เวย์ ถึง กรุงซานติอาโก ประเทศชิลี ถึง 2 เท่า

แต่การฆ่า "กวางมูส" ก็ไม่ใช่เหตุผลที่ดีในการลดภาวะโลกร้อน เพราะกวางมูสจะกินหญ้า ถ้าไม่มีมัน หญ้าในป่าจะขึ้นรกเรื้อ และส่งผลกระทบต่อสภาพภูมิประเทศ พรรณพืชและดอกไม้ในป่า

"กวางมูส" จึงต้องอยู่คู่ป่าและคู่โลกต่อไป

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ วิทยาการ วันที่ 29 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 29, 2007, 05:25:14 AM

สร้างเขื่อนแสนล้าน ป้องกัน "มหานคร" จมน้ำ ?

(http://www.matichon.co.th/news-photo/prachachat/2007/08/spe03270850p1.jpg)

อีกเรื่องที่น่าวิตก คือ "สมิทธ ธรรมสโรช" ทำนายว่า ภายใน 15 ปีนับจากนี้ น้ำจะท่วมกรุงเทพฯ ขนาดที่เรียกว่าเมืองหลวงแห่งนี้ (อาจ) จมอยู่ใต้บาดาล ?!

"ผมทำนายไว้เลยว่าน้ำจะท่วมภายใน 15 ปี เพราะว่ากรุงเทพฯตั้งอยู่บนดินอ่อน มันทรุดตัวอยู่แล้ว 5-8 เซนติเมตรต่อปี คุณขับรถไปตามทางด่วนไปดอนเมืองหรือสุวรรณภูมิ จะสังเกตเห็นว่าโคนเสาที่เขาตอกเข็มไว้มันจะนูนขึ้น ตรงไหนไม่ได้ตอกเข็มก็จะเว้าลงไป คือมันทรุดตัวตลอดเวลา"

ก่อนหน้านี้นักวิทยาศาสตร์เตือนว่า น้ำแข็งกำลังละลายในขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้ ปริมาณน้ำฝนที่ตกมามากผิดปกติ จะทำให้น้ำทะเลขึ้นมาภายใน 10-15 ปี น้ำทะเลจะสูงกว่าระดับเดิมประมาณ 1 เมตรครึ่ง ถ้ากรุงเทพฯทรุดตัวลงไป 50 เซนติเมตร แล้วน้ำทะเลสูงขึ้นเมตรครึ่ง ทั่วกรุงเทพฯก็จะอยู่ใต้น้ำ 2 เมตร

"สิงคโปร์เขาส่งผู้เชี่ยวชาญมาหาผม บอกว่า ผมเคยให้สัมภาษณ์รอยเตอร์ว่า น้ำจะท่วมกรุงเทพฯ เขาก็มาศึกษาเพราะว่าที่เขาต่ำกว่าเรา ตอนนี้รัฐบาลเขาจัดตั้งศูนย์ศึกษา คิดวิธีที่จะสร้างเขื่อนรอบเกาะสิงคโปร์แล้ว แต่ประเทศไทยเรายังดูเสียงโหวตไหนใครมากกว่า ยังพื้นที่สีแดง พื้นที่สีเขียวกันอยู่เลย"

อดีตอธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยาเล่าว่า ผมเคยเฝ้าฯพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เมื่อประมาณสัก 10 กว่าปีที่แล้ว พระองค์ท่านรับสั่งว่า คุณสมิทธฟังนะ น้ำท่วมกรุงเทพฯ เป็นใจกลางเศรษฐกิจ เป็นหัวใจของประเทศไทยนะ เศรษฐกิจทั้งหมด โรงงานต่างๆ ถ้ามันจมอยู่ใต้น้ำ เราจะทำยังไง ถ้าไม่มีวิธีป้องกันเสียแต่เนิ่นๆ

"ผมไม่กล้าพูดกับใครหรอก แต่นี่เป็นพระกระแสรับสั่งที่ผมได้ยินกับหูของผมเอง พระองค์ท่านมองการณ์ไกล ท่านเป็นห่วง เพราะท่านรู้อยู่แล้ว"

ถามว่าถ้าทำเขื่อนถาวรมันก็ต้องใช้เวลา มันต้องเป็นนโยบายของชาติ ทำอย่างน้อย 5-8 ปีถึงจะเสร็จ คือผมบอกรัฐมนตรีไอซีที ท่านสิทธิชัย (โภไคยอุดม) ว่า ท่านเสนอใน ครม. หน่อยได้มั้ย สร้างเขื่อนสูงสัก 5 เมตร เป็นคอนกรีต ทำแบบประเทศเนเธอร์แลนด์เลย ให้มันหนา ข้างบนรถวิ่งได้ สร้างตั้งแต่นนทบุรี เลยปากคลองประปามา เพราะน้ำทะเลมันจะหนุนไปถึงปากคลองประปา สร้างวิ่งเลียบแม่น้ำเจ้าพระยามาตลอด ไปถึงสมุทรปราการอ้อมไปถึงบางปะกง เพราะบางปะกงที่สูงแล้ว ไม่เป็นไร

"ส่วนอีกด้านหนึ่ง สร้างจากฝั่งธนบุรีอ้อมมาถึงพระประแดงอ้อมไปสมุทรสาครสมุทรสงคราม ไปจนถึงราชบุรี ตรงนั้นโรงงานทั้งนั้น นี่คือการจะรักษากรุงเทพฯไม่ให้จมน้ำ แล้วใช้เป็นอเนกประสงค์ด้วย รถวิ่งข้างบนได้ วิ่งจากนนทบุรีไปบางปะกงได้ โดยไม่ต้องเข้ามาในเมือง วิ่งรอบแม่น้ำ ใช้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้"

ส่วนเรื่องผลกระทบสิ่งแวดล้อมก็แก้ด้วยการทำประตูน้ำระบายออก ทำเป็นช่องๆ ไปตามคลอง ต้องมีประตูน้ำ

"ถามว่าลงทุนแสนล้าน ทำไมจะทำไม่ได้ เพราะโกงกันทีไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ แต่ถ้าหากว่า ผลกระทบเริ่มรุนแรงขึ้น แล้วคุณเพิ่งไปเริ่มทำ มันก็ช้าไปแล้ว ต้องเริ่มทำเดี๋ยวนี้"

"สมิทธ" กล่าวว่า อีกเรื่องที่สำคัญก็คือ ประเทศที่ปล่อย "greenhouse effect" เข้าไปอยู่ในบรรยากาศโลก มี 3 ประเทศใหญ่ๆ มีอเมริกา จีน อินเดีย อินเดียกำลังจะเป็นนิกส์ พลเมืองกำลังจะเท่าจีน แล้วก็กำลังเปลี่ยนจากเกษตรกรรมเป็นอุตสาหกรรม โดยเฉพาะจีนตอนนี้มันขุดถ่านหินเผาอยู่ทุกวัน

"ส่วนประเทศไทยน้อยมากเมื่อเทียบกับ 3 ประเทศนี้ 3 ประเทศดังกล่าวปล่อยสารพิษ 1 วัน คิดจำนวนเป็นแสนตันต่อวัน แต่เราปล่อย 1 ปี ยังไม่เท่ากับ 3 ประเทศนี้ปล่อย 1 วัน แต่เราก็ต้องป้องกัน แล้วก็ต้องลงทุน เพราะมันจะรักษากรุงเทพฯให้อยู่ต่อไปได้ในอนาคต"

...มันถึงเวลาต้องทำ ถ้าเราไม่เริ่มทำตอนนี้มันจะช้าไป

จาก : ประชาชาติธุรกิจ วันที่ 27 สิงหาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 01, 2007, 01:12:59 AM

อีก 23 ปี น้ำแข็งขั้วโลกละลายเกลี้ยง หมอเตือนระวังสัตว์แพร่โรคร้าย

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011425301.JPEG)

นักวิชาการเผยป้องกันโลกร้อนอาจสายเกินแก้ ทั่วโลกต้องลดปล่อยคาร์บอนฯ 85% คาดปี 2030 หรือ 23 ปีข้างหน้า น้ำแข็งขั้วโลกละลายหมดเกลี้ยง ขณะที่โรคระบาดรุนแรงและรวดเร็วทั่วโลก ระวังยุง หนู ค้างคาว เป็นพาหะโรค ยุงกัดตัวเดียวอาจเป็นโรคไข้สมองอักเสบ หรือค้างคาวแค่ข่วน สัมผัสน้ำลายก็ติดเชื้อ หากถูกกัดอาจถึงขั้นเสียชีวิต

วันนี้ (31 ส.ค.) ในการประชุมวิชาการกระทรวงสาธารณสุข ประจำปี 2550 มีการอภิปรายเรื่อง “ภาวะโลกร้อนกับประเทศไทย : An Inconvenient Tuth จริงหรือ?” โดย ผศ.ดร.จิรพล สินธุนาวา อาจารย์มหาวิทยาลัยมหิดล ผู้เชี่ยวชาญเรื่องสิ่งแวดล้อม กล่าวว่า วิธีรับมือกับภาวะโลกร้อน มี 3 ทาง คือ การป้องกัน การเตรียมรับและการปรับตัว แต่ขณะนี้การป้องกันอาจสายเกินไปแล้ว เพราะต้องตื่นตัวตั้งแต่ 15 ปีก่อน โดยปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยในช่วง 200 ปีที่ผ่านมามีเพียง 240 ส่วนจากล้านส่วน แต่ปีนี้ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์อยู่ที่ 383 ส่วนต่อล้านส่วน ส่งผลให้อุณหภูมิในโลกเพิ่มขึ้น 6 องศาเซลเซียส

ดังนั้น ในขณะนี้นักวิทยาศาสตร์กลัวว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะเพิ่มขึ้นเป็น 400 ส่วน ซึ่งจะทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้น 2-3 องศา ซึ่งจะทำให้ให้น้ำแข็งขั้วโลกละลาย จนระดับน้ำทะเลสูงขึ้นอย่างน้อย 5-15 เมตร ซึ่งคาดการณ์ว่าจะทำให้น้ำแข็งขั้วโลกละลายหมดภายในปี ค.ศ.2030 หรืออีกเพียง 23 ปีข้างหน้า

“วิธีที่จะช่วยยืดเวลาการละลายของน้ำแข็งขั้วโลกจะต้องลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลงร้อยละ 85 แต่ปัญหาสำคัญคือ ไม่สามารถลดปริมาณการใช้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ เพราะเป็นเรื่องที่ต้องทำเหมือนกันทั่วโลก คนใดคนหนึ่งไม่สามารถทำโดยลำพังได้ ถ้าไทยลด แต่สหรัฐฯ ไม่ลดก็ช่วยอะไรไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีอีกวิธีที่จะช่วยลดโลกร้อนได้คือการเกิดการปะทุของภูเขาไฟครั้งใหญ่ ซึ่งจะทำให้โลกเย็นลง 2-3 ปี"

“สำหรับสาเหตุที่เกิดจากโลกร้อนมี 2 ประการหลัก คือ มาจากการใช้น้ำมันเชื้อเพลิง ภาคขนส่งและอุตสาหกรรม และประการที่ 2 คือ การเกิดไฟป่า ซึ่งในระยะหลังไม่ได้เกิดจากธรรมชาติ แต่เป็นฝีมือมนุษย์ ที่เผาป่าเพื่อตัดต้นไม้ และหาของป่า เช่น หาผักหวาน น้ำผึ้งป่า ซึ่งไม่คุ้มกับสิ่งแวดล้อม” ผศ.ดร.จิรพลกล่าว

ด้าน นพ.ธีระวัฒน์ เหมะจุฑา จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า การระบาดของโรคที่มีสัตว์เป็นพาหะจะมีความรุนแรงมากขึ้น โดยสัตว์ซึ่งเป็นแหล่งรังโรค เช่น ยุง ค้างคาว หนู พบว่ามีเชื้อที่รุนแรงมากขึ้น คนที่ถูกยุงกัดเพียง 1 ตัวก็สามารถทำให้เกิดไข้สมองอักเสบได้ ส่วนค้างคาว มีเชื้อไวรัสของโรคต่างๆ ถึง 60 ชนิด ซึ่งในจำนวนนี้มีเชื้อไวรัสที่มีความรุนแรงมาก เพียงแค่ข่วนหรือสัมผัสน้ำลายก็ติดเชื้อ แต่หากถูกกัดอาจถึงขั้นเสียชีวิตได้ทันที

อย่างไรก็ตาม กระบวนการของไวรัสที่ผ่านจากสัตว์ไปสัตว์ตัวอื่นจะเกิดการกลายพันธุ์ และมีความรุนแรงของโรคมากขึ้น ซึ่งทำให้เกิดการระบาดของโรคต่างๆ ในคนได้ด้วย ในอนาคตจึงจำเป็นต้องมีระบบการเตือนภัยก่อนที่จะเกิดโรคระบาด

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 1 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 01, 2007, 01:28:01 AM

แพทย์ห่วงโรคระบาดจากภาวะโลกร้อนเพิ่มขึ้น

นักวิชาการ เตือนภาวะโลกร้อน เร่งทุกฝ่ายช่วยหยุดยั้ง ชี้ค่านิยมบริโภคของป่า ต้นเหตุไฟป่าทำโลกร้อน ทั้งผักหวาน เห็ดเผาะ น้ำผึ้ง ขณะที่แพทย์ห่วงเกิดโรคระบาดหนัก อิทธิพลจากภาวะเปลี่ยนแปลงสภาอากาศ ทำเชื้อโรคพัฒนาการดี แถมแพร่กระจายง่าย เหตุพาหะนำโรคเพิ่ม ทั้งหนู ยุง ค้างค้าว ระบบนิเวศ์เปลี่ยน พร้อมเผย ยูเอสเตรียมสร้างยุงสายพันธ์ใหม่ เปลี่ยนพันธุกรรมไม่ให้นำโรคได้

ในการประชุมวิชาการกระทรวงสาธารณสุข ปี 2550 มีการอภิปรายเรื่อง “ภาวะโลกร้อนกับประเทศไทย: An Inconvenient Truth” โดย ผศ.ดร.จิรพล สินธุนาวา คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากร มหาวิทยาลัยมหิดล กล่าวว่า ภาวะโลกร้อนเป็นปัญหาที่ทุกคนในโลกจะต้องช่วยกัน โดยเฉพาะช่วยกันลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งจากการติดตาม หากยังคงมีการปล่อยก๊าซฯ ในปริมาณเช่นเดียวกับปัจจุบัน จากข้อมูลชี้ชัดว่าในอีก 11 ปี จากนี้ จะทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้นอีก 2 องศาเซลเซียส ถือเป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วง และจากการพูดคุยกันหากต้องการหยุดภาวะนี้ก่อนเข้าสู่วิกฤตสิ่งแวดล้อม ทั้งโลกจะต้องลดปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ โดยลดปริมาณการใช้ไฟฟ้าลง 85% ซึ่งในความเป็นจริงคงทำได้ยาก เนื่องจากทางสหรัฐอเมริการะบุว่า การใช้ไฟฟ้ากลายเป็นกิจวัตรไปแล้ว ขณะที่จีนเองอยู่ระหว่างการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ไม่สามารถอัตราการใช้ไฟฟ้าได้เช่นกัน

ผศ.ดร.จิรพล กล่าวว่า ต้นเหตุสำคัญของภาวะโลกร้อนมากจาก 2 สาเหตุ คือ 1.การใช้พลังงานน้ำมัน โดยเฉพาะการใช้รถ ซึ่งร้อยละ 75 ของก๊าชคาร์บอนไดออกไซด์มาจากสต๊าสรถที่ก่อให้เกิดควันลอยไปในอากาศ การใช้พลังงานไฟฟ้า ซึ่งปัจจุบันต้องใช้ถ่านหินผลิตกระแสไฟเพื่อใช้ 24 ชั่วโมง เพื่อใช้ในการบริโภคและในระบบอุตสาหกรรม 2. การตัดไม้ทำลายป่า ซึ่งพบว่าร้อยละ 25 ของภาวะเรือนกระจกเกิดจากการตัดไม้ทำลายป่า การเผาป่าเพื่อตอบสนองผู้บริโภค โดยเฉพาะการหาของป่ามาขาย

“ความต้องการของผู้บริโภคเป็นตัวการสำคัญ ที่ก่อให้เกิดการเผ่าป่า เช่น ขณะนี้คนส่วนใหญ่นิยมบริโภคผักหวาน ซึ่งมีราคาดีกิโลกรัมละ 120 บาท เป็นเหตุจูงใจให้ชาวบ้านเก็บมาขาย และการที่จะทำให้ผักหวานแตกใบอ่อนได้ จะต้องมีการเผาก่อน เช่นเดียวกับเห็ดเผาะที่มีราคาแพง กรอบ หวาน อร่อย ซึ่งเห็ดเผาะจะเกิดขึ้นตรงพื้นดินที่แตกระแหง เป็นการเกิดตามธรรมชาติ และเมื่อคนต้องการปริมาณเพิ่มขึ้น ทำให้มีการเผาดินเพื่อให้พื้นดินแห้ง ดังนั้นผู้บริโภคเองจึงเป็นสาเหตุสำคัญของไฟไหม้ป่า จึงควรหยุดบริโภคสิ่งเหล่านี้ที่ก่อให้เกิดปัญหา” ผศ.ดร.จิรพล กล่าว และว่า น้ำผึ้งก็เป็นที่นิยม การที่จะนำน้ำผึ้งมาได้จะต้องมีการเผาไล่ จากที่มีการจัดงานพืชสวนโลกจะเห็นว่า มีคนที่มาเที่ยวงานจำนวนไม่น้อยที่ซื้อน้ำผึ้งติดไม้ติดมือกลับไป

สำหรับภาวะโลกร้อน สิ่งที่ตามมาและได้เกิดขึ้นแล้ว คือการละลายของน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ ภายในปี 2573 หรืออีก 23 ปีจากนี้ น้ำแข็งขั้วโลกจะละลายไปหมด ซึ่งจะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ โดยขณะนี้เริ่มเกิดขึ้นแล้วในหลายประเทศทั่วโลก เชื่อว่าในที่สุดจะไม่แตกต่างจากภาพยนต์รอาฟเตอร์ ทูมอโร่ อย่างไรก็ตามจากการติดตามได้มีการสรุปผลกระทบจากภาวะโลกร้อน 10 เรื่อง คือ 1.การเกิดคลื่นความร้อน แม้ว่าจะมีรายงานเกิดขึ้นในต่างประเทศโดยเฉพาะในแถบยุโรป แต่เชื่อว่าในที่สุดจะต้องเกิดกับประเทศไทยเช่นกัน เพราะขณะนี้มีรายงานการเกิดคลื่นความร้อนในกลุ่มประเทศเอเชียแล้ว ทั้งในญี่ปุ่น อินเดีย มีอุณหภูมิสูงถึง 45 องศาเซลเซียส โดยในอินเดียมีผู้เสียชีวิตจากภาวะช็อกถึง 103 ราย

2.น้ำทะเลสูงขึ้นจากภาวะน้ำแข็งละลาย ซึ่งน้ำแข็งขั้วโลกมีถึง 3 ล้านลูกบาตรกิโลเมตร ขณะที่ภูเขาน้ำแข็งสูงถึง 5 กิโลเมตร และกว่าร้อยละ 20 ของน้ำแข็งที่ละลายไปแล้ว ส่งผลให้ขณะนี้น้ำทะเลสูงขึ้นจากเดิม 10-15 เซนติเมตร ทั้งยังก่อให้เกิดภาวะกัดเซาะพื้นที่ติดทะเล 3.น้ำแข็งตามยอดเขาสูงละลาย อย่างที่ภูเขาฟูจิ ขณะนี้ปริมาณน้ำแข็งเริ่มเบาบางลง เช่นเดียวกับธารน้ำแข็งที่เป็นต้นน้ำของแม่น้ำคงคาในอินเดีย ซึ่งเชื่อว่าธารน้ำแข็งนี้จะละลายหมดในปี 2568 นี้ 4.น้ำแข็งขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้ละลาย ซึ่งส่งผลต่อสัตว์และระบบนิเวศวิทยา

5,การแพร่กระจายของโรคอุบัติใหม่และโรคอุบัติซ้ำ 6.ความเปลี่ยนแปลงของฤดู ฤดูใบไม้ผลิมาเร็วขึ้น ส่งผลต่อการเกิดใหม่ของหญ้าและใบไม้อ่อนที่เป็นอาหารของสัตว์ป่าที่เกิดใหม่ ทำให้ไม่มีอาหาร 7.เกิดการอบยพของสัตว์ป่า หนีตายจากการเปลี่ยนแปลงของอากาศและสภาพแวดล้อม 8.เกิดการฟอกขาวของปะการัง เปลี่ยนแปลงจากสีน้ำตาลเป็นสีขาว เนื่องจากน้ำทะเลมีความเป็นกรดมากขึ้น 9.ปริมาณน้ำฝนไม่เปลี่ยนแปลง แต่การกระจายของน้ำฝนเปลี่ยนแปลง มีการกระจุกตัวในบางพื้นที่ ทำให้เกิดปัญหาน้ำท่วม ดินถล่ม และ 10,เกิดภาวะแห้งแล้งในบางพื้นที่และไฟป่า

ศ.นพ.ธีรวัฒน์ เหมะจุฑา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า ที่ผ่านมามีหลายคนตั้งข้อสงสัยว่า ภาวะโลกร้อนก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพจริงหรือไม่ และเมื่อมีสถานการณ์โรคร้ายแรงเกิดขึ้นจริง เราจะมีวิธีการรับมือเพื่อเบาบางปัญหาอย่างไร ซึ่งสิ่งที่ขณะนี้ทุกฝ่ายวิตกมากที่สุด คือ การเกิดภาวะของโรคอุบัติใหม่และโรคอุบัติซ้ำ ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงพัฒนาของเชื้อไวรัสที่นอกจากมีความรุนแรงแล้ว ยังสามารถติดต่อจากสัตว์สู่คน และคนสู่คนได้ ทั้งนี้ในการดูโรคที่เกิดขึ้นนั้น ไม่สามารถดูได้เฉพาะโรคเท่านั้น แต่ต้องดูไปถึงตัวเชื้อโรค แหล่งรังโรค และพาหะนำโรค ไม่ว่าจะเป็นยุง หนู หรือสัตว์อื่น ๆ รวมถึงแหล่งเพาะเชื้อ รวมถึงภูมิต้านทานในคน ซึ่งในจำนวนเชื้อโรคทั้งหมด ร้อยละ 75 เป็นการติดต่อจากสัตว์สู่คน ขณะที่ร้อยละ 33 สามารถก่อให้เกิดการแพร่ระบาดเป็นวงกว้างได้

ศ.นพ.ธีรวัฒน์ กล่าวว่า ปัญหาโลกร้อนพบกว่าก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติ น้ำมีการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน ซึ่งตั้งแต่ตนรักษาผู้ป่วยที่โรงพยาบาลจุฬาฯ ยังไม่เคยพบผู้ป่วยที่เกิดอาการเป็นพิษจากการกินเนื้อปลา แต่ที่ผ่านมาพบผู้ป่วยรายหนึ่งซึ่งเป็นพยาบาล มีอาการเริ่มอ่อนแรง หายใจไม่ได้ ต้องรีบเข้ารักษาตัว เมื่อผู้ป่วยมีอาการดีขึ้น จึงทราบว่าสาเหตุเกิดจากกินปลาผัดคึ้นไช่ ซึ่งปลาดังกล่าวไม่ใช่ปลาปักเป้าแต่มีพิษ แสดงให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงหลากหลายทางชีวภาพของปลาพวกนี้

นอกจากนี้ขณะที่โลกร้อนขึ้น จากรายงานพบว่า การกระจากตัวของยุงเริ่มมากขึ้น เริ่มพบในพื้นที่หนาวเย็น อีกทั้งอุณหภูมิที่เพิ่มมากขึ้นยังทำให้เชื้อในตัวยุงฟักตัวได้เร็ว ดังนั้นแม้ว่ายุงจะมีอายุสั้นลง แต่นำโรคต่าง ๆ ทั้งมาลาเรีย ไข้เลือดออก ไข้สมองอักเสบสู่คนได้ ทั้งนี้การระบาดส่วนใหญ่จะเกิดในพื้นที่ที่มีการเปลี่ยนแปลงของอากาศแบบสุดขั้ว อย่างเช่น มีภาวะแห้งแล้งอย่างหนัก แต่ต่อมากลับมีน้ำท่วม เป็นการทับซ้อนของอากาศ ทำให้โรคระบาดเกิดได้ง่าย

“ในอเมริกามีโรคไข้สมองอักเสบจากเวสนายไวรัส ซึ่งมียุงเป็นพาหะ แต่จากที่ช่วงอากาศหนาวมีระยะเวลาสั้นลง ทำให้ยุงมีโอกาสรอดชีวิตมากขึ้น ขณะที่สัตว์ที่ทำหน้าที่กำจัดยุงน้อยลง ทำให้ปริมาณยุงมีมากขึ้นในการนำเชื้อไวรัสสู่คน ซึ่งเมื่อเข้าสู่คนจะใช้เวลา 4-5 วัน จึงค่อยแสดงอาการ มีบางคนไปบริจาคเลือด ทำให้มีการแพร่เชื้อไปสู่ผู้ที่รับถ่ายเลือด ซึ่งอเมริกาเป็นห่วงในเรื่องนี้มาก และกำลังอยู่ระหว่างการวิจัยเพื่อสร้างยุงที่เชื้อไวรัสไม่สามารถเติบโตได้ เพื่อเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์ยุงที่มีอยู่ อย่างไรก็ตามแม้ว่าประเทศไทยจะโชคดี ไม่พบผู้ป่วยด้วยโรคไข้สมองอักเสบนี้ แต่จากที่การเดินทางติดต่อสะดวก โดยเฉพาะทางเครื่องบิน จึงควรมีมาตรการป้องกัน เพราะเป็นโรคที่มีความร้ายแรงมา คร่าชีวิตคนไปแล้วในจำนวนหลายร้อยคน”

ศ.นพ.ธีรวัฒน์ กล่าวต่อว่า ขณะที่ค้างค้าวสามารถนำเชื้อไวรัสได้ถึง 166 ชนิด เป็นแหล่งรังโรคที่ดี ซึ่งจาก 1 ปีผ่านมา พบว่า ค้างค้าวสามารถนำเชื้อโรคพิษสุนัขบ้าสู่คนได้ โดยไม่จำเป็นต้องถูกหมากัด ทั้งยังเป็นพานะนำเชื้อที่ดีกว่า เพราะเพียงแค่ค้างค้าวสะกิดที่ผิวหนังคนก็อาจทำให้ถึงตายได้ เพราะเชื้อไวรัวสามารถเติบโตจากเซลผิวหนัง ซึ่งในประเทศออสเตรเลียชีวิตแล้ว 2 ราย นอกจากนี้ค้างค้าวยังเป็นพานะนำเชื้อซาร์สที่เคยระบาด เชื้ออีโบล่า และเชื้อนิป้าไวรัสที่มีวิวัฒนาการที่เร็วมาก เพราะในระยะเวลาแค่ 8 ปี สามารถฆ่าชีวิตคนได้ จากเดิมมีความรุนแรงเพียงร้อยละ 50 และร้อยละ 80 ซึ่งค้างค้าวไทยก็สามารถนำเชื้อเหล่านี้สู่คนได้เช่นกัน

ภาวะโรคที่เกิดขึ้น เป็นสิ่งที่เกิดและกระทบทั่วโลก ดังนั้นจำเป็นที่ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องต้องช่วยกันระดมสมอง สร้างระบบการเตือนภัยโรคระบาดและยังต้องมีศูนย์ข้อมูลที่รวบทั้งหมดในการป้องกันทั้งจำนวนประชาการ อัตราการเกิดโรค จำนวนผู้รับวัคซีน เพื่อรับมือการระบาดของโรค

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 1 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 01, 2007, 01:52:08 AM

ชวนดูหนัง "11th Hour" สารคดีรักษาสิ่งแวดล้อม

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/01/images/92368_leonardo_dicaprioShow.jpg)

ใครที่สนใจเรื่อง "โลกร้อน" จะต้องดูหนังสารคดีเรื่องใหม่ล่าสุด ที่ชื่อ "11th Hour" ที่สร้างโดยดาราคนดัง Leonardo DiCaprio ที่เพิ่งออกฉายในอเมริกา เพราะมันสะท้อนถึงความตื่นตัวเรื่องสิ่งแวดล้อม ที่กำลังจะทำให้โลกล่มสลาย

เหมือนอย่างที่ "An Inconvenient Truth" ของอดีตรองประธานาธิบดี Al Gore ของสหรัฐ ทำจนได้รางวัลออสการ์ และได้รับการเสนอชื่อให้ได้รางวัลโนเบลอยู่ขณะนี้

ดีคาปรีโอ มาในมาดของคนเคร่งเครียดครั้งนี้ เพราะต้องการจะสะท้อนภาพของผู้ปกปักรักษาสิ่งแวดล้อมธรรมชาติอย่างจริงจัง จึงทุ่มเทกับหนังเรื่องนี้มาก...ทั้งลงทุนสร้างเอง, ผลิตเอง และบรรยายด้วยเสียงตัวเอง

สงสัยจะต้องการพิสูจน์ว่า ดาราฮอลลีวู้ดก็มีความเก่งกล้าสามารถในการรณรงค์เพื่อชาวโลกไม่น้อยไปกว่านักการเมืองระดับชาติเหมือนกัน

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/01/images/92368_stamped_earth_poster_thumbShow.jpg)

หัวเรื่อง "11th Hour" นั้น มีความหมายว่า "ชั่วโมงสุดท้าย" ของโลกแล้ว

ถ้าไม่รีบระดมสรรพกำลังเพื่อป้องกันไม่ให้โลกล่มสลาย เพราะภาวะโลกร้อนอันเกิดจากน้ำมือมนุษย์เป็นส่วนใหญ่ ชีวิตบนโลกใบนี้ก็จะมีอันเป็นไป

สารที่หนังสารคดีเรื่องนี้ต้องการจะส่งไปถึงคนดูทั่วโลก ก็คือว่าแม้เวลาจะเหลือน้อยเต็มทน แต่ก็ต้องรีบช่วยกันคนละไม้ละมือ เพื่อไม่ให้ถึงวันอวสานของโลกเป็นอันขาด

ที่ DiCaprio ทำได้น่าสนใจก็ตรงที่ไม่ได้ยืนบรรยายเรื่องราวคนเดียวตลอดรายการเหมือน Al Gore ใน "An Inconvenient Truth" แต่ไประดมเอาคนดังๆ ทั่วโลกมาพูดเรื่องเดียวกันนี้ เพื่อให้เห็นว่าปัญหานี้เป็นเรื่องที่ต้องสร้างพลังจากคนที่มีความคิดสำคัญๆ ทั่วโลก

เช่น อดีตผู้นำโซเวียตอย่าง Mikhail Gorbachev และนักวิทยาศาสตร์นามอุโฆษอย่าง Stephen Hawking รวมถึงเจ้าของรางวัลโนเบลอย่าง Wangari Maathai หรือนักหนังสือพิมพ์ระดับโลก ที่ชื่อ Paul Hawken ซึ่งล้วนแล้วแต่มาร่วมแสดงความเห็นว่า ด้วยอันตรายอันใหญ่หลวงที่เกิดจากการเสื่อมทรุดของสภาพแวดล้อมโลกในทุกๆ ด้าน

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/01/images/92368_wp_01_800Show.jpg)

ไม่ว่าจะเป็นประเด็นเรื่องโลกร้อนหรือป่าไม้ที่หายไปอย่างรวดเร็ว หรือการสูญพันธุ์ของสัตว์ และพืชอย่างน่ากลัว อีกทั้งยังเกิดการสลายหายไปของที่พักพิงสำหรับสัตว์และพืชในมหาสมุทรใหญ่ๆ ของโลก

ที่น่าสนใจคือหนังเรื่องนี้จะไม่เพียงแต่เสนอภาพน่ากลัว และอนาคตอันมืดมนของโลกเท่านั้น แต่ยังให้ความสำคัญกับทางออกและวิธีแก้ปัญหาที่ชาวโลกจะสามารถช่วยกันป้องกันหายนภัยอันใหญ่หลวงนี้ได้

วิธีแก้ปัญหาที่คนทั้งโลกจะต้องร่วมมือกันแสวงหา และทำให้เป็นจริงนั้นหมายถึง การเปลี่ยนแปลงวิธีคิด วิถีชีวิตประจำวันโดยใช้เทคโนโลยี และการแสดงความรับผิดชอบต่อสังคมด้วยการอนุรักษ์ธรรมชาติทุกวิถีทางที่จะทำได้

ในหนังเรื่องนี้ นักวิทยาศาสตร์และนักต่อสู้เพื่อสิ่งแวดล้อมคนดัง เช่น David Orr และ David Suzuki กับ Gloria Flora วาดภาพอนาคตของโลกที่ต้องแปลกและแตกต่างไปจากที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

เป็นวิธีคิดที่บอกว่า มนุษย์ไม่มีสิทธิสรุปเอาไว้ว่า ตนเองสามารถจะครอบงำและครอบครองระบบชีวภาพของโลก แต่ต้องหาทาง "อยู่ร่วมกัน" กับธรรมชาติอย่างถ่อมตน ต่อเนื่องและยั่งยืน

หนังเรื่องนี้ไปฉายครั้งแรกที่งานภาพยนตร์ประจำปีครั้งที่ 60 ที่เมืองคานส์ ของฝรั่งเศส และเพิ่งนำออกฉายในโรงที่อเมริกา เมื่อวันที่ 17 สิงหาคมที่เพิ่งผ่านมานี้เอง

ได้รับเสียงวิพากษ์วิจารณ์กว้างขวางพอสมควร...และหนีไม่พ้นว่า นักวิจารณ์จะต้องเอาไปเปรียบเทียบกับ "An Inconvenient Truth" ของอัลกอร์ที่ออกมาได้ 1 ปีพอดิบพอดี

อัลกอร์ ในฐานะนักการเมืองกับดีคาปรีโอ ในฐานะนักแสดงหนังมาเผชิญหน้าในฐานะ "นักกิจกรรม" หรือ activist เรื่องสิ่งแวดล้อมสร้างความตื่นตาตื่นใจให้กับหลายๆ วงการทีเดียวแหละ

จาก : กรุงเทพธุรกิจ คอลัมน์กาแฟดำ วันที่ 1 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 03, 2007, 12:23:50 AM

หวั่น"อียิปต์"จมน้ำ เตือน"โลกร้อน-เขื่อน"ตัวการ

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/09/tec01030950p1.jpg)

"ปลายๆ ศตวรรษนี้ ชาวอียิปต์หลายล้านคนต้องไร้ที่อยู่อาศัย เพราะน้ำท่วมบ้าน"

คำทำนายข้างต้นเป็นของ "ธนาคารโลก" ที่แสดงความเป็นห่วงอียิปต์ ที่กำลังถูกภาวะโลกร้อนเล่นงาน

นายโมฮัมเหม็ด เอล-ราเอฟ นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม จากมหาวิทยาลัยอเล็กซานเดรีย กล่าวว่า สถานการณ์ที่อียิปต์กำลังเผชิญอยู่นั้นร้ายแรงมาก จำเป็นต้องให้ความสนใจอย่างเร่งด่วน ยิ่งล่าช้ายิ่งจะทำให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวง

พื้นที่ที่เป็นกำลังถูกภาวะโลกร้อนเล่นงานคือพื้นที่ "สามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์" แม้พื้นที่นี้จะกินพื้นที่เพียง 2.5% ของอียิปต์ แต่ประชากรในพื้นที่มีความหนาแน่นมาก เนื่องจากมีผู้อยู่อาศัยราว 1 ใน 3 ของประชากรทั้งหมด 80 ล้านคน

นอกจากภาวะโลกร้อนแล้ว "สามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์" ยังได้รับผลกระทบจาก "เขื่อนอัสวาน" เนื่องจากเขื่อนแห่งนี้แม้จะให้พลังงานไฟฟ้าซึ่งจำเป็นต่อเศรษฐกิจของประเทศ แต่เขื่อนยังเก็บตะกอนที่มีความอุดมสมบูรณ์ ไม่ให้เข้าไปทับถมพื้นที่ที่ถูกน้ำกัดเซาะ

นักวิทยาศาสตร์ทำนายว่า ภายในปลายศตวรรษนี้ น้ำในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและทะเลอื่นๆ จะสูงขึ้นประมาณ 30 ถึง 100 เซนติเมตร ทำให้น้ำท่วมชายฝั่งทะเลบริเวณ "สามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์" หาดทรายซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยวจะจมอยู่ใต้ทะเล รวมทั้งสมบัติของชาติในยุคโบราณที่นักโบราณคดียังขุดไม่พบในเมืองเก่าอเล็กซานเดรีย

คำทำนายของนักวิทยาศาสตร์ข้างต้นนั้นยังไม่น่ากลัวพอ เพราะไม่ใช่ขั้นที่อียิปต์ต้องประสบเมื่อเจอกับสถานการณ์ที่ร้ายแรงที่สุด แต่ที่ร้ายแรงที่สุดคือ เมื่อน้ำแข็งบริเวณกรีนแลนด์และแอนตาร์กติกตะวันตกละลาย

ถ้าแผ่นน้ำแข็ง 2 แผ่นนี้ละลายเมื่อใด น้ำทะเลจะสูงขึ้น 16 ฟุต และจะสร้างความเสียหายให้กับ "อียิปต์" เป็นอย่างยิ่ง

จาก : ข่าวสด วันที่ 3 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 03, 2007, 12:40:50 AM

"การ์ตูนกู้โลกร้อน"จาก"โดราเอมอน" ถึง"แบบเรียนการ์ตูนไทย"ในญี่ปุ่น

(http://www.komchadluek.net/2007/09/03/images/doramon.jpg)

แม้อัล กอร์ จะได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้ปลุกกระแสวิกฤติการณ์โลกร้อน แต่พฤติกรรมส่วนตัวที่ล้วนส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม เช่น ใช้ไฟฟ้าเปลืองเอย ใช้เครื่องบินส่วนตัวเอย ฯลฯ ก็ยังคงเป็นข่าวโจมตีอดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาเป็นระยะๆ ...

ไม่ว่าข้อเท็จจริงของข่าวคราวจะพ่วงไปด้วยผลทางการเมืองหรือไม่ก็ตามแต่หลายๆ คนอาจไม่ทราบว่ายังมี "ฮีโร่กู้โลกร้อน" อยู่อีกเจ้าหนึ่ง จะใครเสียอีก ถ้าไม่ใช่ "โดราเอมอน" นั่นเอง

(http://www.komchadluek.net/2007/09/03/images/doramon1.jpg)

จะเห็นได้ว่าช่วงนี้การประกวดหนังสือ-การ์ตูน ในหลายเวทีพากันหยิบยกประเด็นภาวะโลกร้อนมาเป็นหัวข้อการชิงชัย อันที่จริงแล้ว สื่อการ์ตูนที่เข้าถึงเด็กๆ เคยหยิบยกประเด็นดังกล่าวมานำเสนอหลายรูปแบบ ล่าสุดก็ภาพวาดการ์ตูนของ "หมอ" ทิววัฒน์ ภัทรกุลวนิชย์ ที่ไปสร้างชื่อเสียงในญี่ปุ่นและเพิ่งเวียนมาแสดงที่ประเทศไทยในเทศกาลอาเซียน การ์ตูน เอ็กซิบิชั่น ครั้งที่ 10 เมื่อไม่นานนี่เอง

และถ้ามองย้อนกลับไป"โดราเอมอน" โดย ฟูจิโกะ เอฟ ฟูจิโอะ การ์ตูนญี่ปุ่นที่คนไทยรู้จักดีที่สุด ก็ยังเคยสอดแทรกเรื่องราวการผจญภัยและสาระการอนุรักษ์ธรรมชาติของเจ้าเหมียวสีฟ้า และผองเพื่อนไว้ด้วยกันอย่างลงตัวมาแล้ว เห็นได้ชัดจาก "โดราเอมอนตอน ตะลุยดาวต่างมิติ" ออกตีพิมพ์เมื่อปี 2533 ช่วงนั้นภาวะโลกร้อนเริ่มส่อเค้าความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่มีผลกระทบให้เห็นอย่างจริงจังเท่าทุกวันนี้

ฟูจิโกะโยงใยสถานการณ์สิ่งแวดล้อมโลก กับตำนานในพระคัมภีร์ไบเบิ้ล ตอน "เรือของโนอาห์" เมื่อ "โนบิตะ" เดินหลงเข้าไปในหมอกลึกลับ จนไปโผล่ยังดาวดวงหนึ่งที่เขียวสะอาด มีสิงสาราสัตว์ประชากรโลก เทคโนโลยีสิ่งแวดล้อมเจริญก้าวหน้าจากการพึ่งพาธรรมชาติ ดาวดวงนี้จึงเหมือนยูโทเปียในฝัน ทั้งสวยงาม ปราศจากมลพิษ และยังสงบสุขตามประสาสัตว์ ถึงขนาดที่โดราเอมอนออกปากว่า เทคโนโลยีโลกมนุษย์ในศตวรรษที่ 22 ยังทำไม่ได้ขนาดนี้

(http://www.komchadluek.net/2007/09/03/images/doramonback.jpg)

แต่ปัญหาก็คือดาวข้างเคียงที่เหล่าสัตว์คิดว่าเป็นเพียงดวงจันทร์ แท้จริงเป็นดาวอีกดวงที่เต็มไปด้วยฝนพิษ ไม่มีต้นไม้ใดๆ มีเพียงตึกปรักหักพัง ประชากรต้องอาศัยอยู่ใต้ดินอย่างแร้นแค้นเพื่อหลบมลพิษ ก่อนที่ความจริงจะปรากฏว่า ผู้ที่อาศัยในดาวแห่งนั้นแท้จริงคือเผ่าพันธุ์มนุษย์ ซึ่งเคยมีวิทยาการเจริญก้าวหน้าถึงขีดสุด

หากประชากรเจ้าของดาวไม่ใส่ใจมลภาวะสิ่งแวดล้อมก่อสงครามนิวเคลียร์จนดาวแปรสภาพกลายเป็นนรก จึงมีนักวิทยาศาสตร์อพยพสัตว์ทั้งหมดบนนั้นมาไว้ที่ดาวอีกดวง เมื่อดาวสัตว์พัฒนาไปไกลทั้งจิตใจและวัตถุ มนุษย์บนดาวร้างก็ยังคิดตามมาช่วงชิง

ภายในเรื่องฟูจิโกะ ยังแทรกสถานการณ์บนโลกของโนบิตะด้วยว่า ป่าภูเขาหลังโรงเรียนที่นักอ่านคุ้นเคยกันดีกำลังจะถูกทำลายเพื่อสร้างเป็นสนามกอล์ฟ สถานการณ์บนดาว 2 ดวงที่ต่างกันอย่างสุดขั้ว จึงเป็นบทสรุปปลายเปิดให้ขบคิดว่ามนุษย์จะควรเลือกเดินในทิศทางไหน ...น่าเสียดายว่าประเด็นเหล่านี้จากโดราเอมอนไม่ได้รับความสนใจเท่ากับการเซ็นเซอร์ฉากชิซูกะอาบน้ำจากตอนอื่นๆ

(http://www.komchadluek.net/2007/09/03/images/thailand1.jpg)

ขณะที่ผลงานจากนิทรรศการอาเซียนการ์ตูน เอ็กซิบิชั่น ที่ "หมอ" ทิววัฒน์ ภัทรกุลวนิชย์ ร่วมกับนักวาดการ์ตูนจาก 10 ประเทศทั่วเอเชีย แสดงชุดผลงานภายใต้โจทย์ "สภาพแวดล้อมในเอเชีย" ซึ่งเวียนให้ชมทั่วทวีปก่อนจะมาถึงเมืองไทยเมื่อเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา แม้ช่วงที่หมอวาดการ์ตูนเซตนี้จะยังไม่มีการชูประเด็นเรื่องภาวะโลกร้อน แต่สิ่งที่เขาเห็นชัดๆ ในเมืองไทย คือปัญหาเรื่องน้ำที่เกิดจากการจัดการทรัพยากร ยามหน้าแล้ง ต่างจังหวัดจะขาดน้ำ ส่วนหน้าฝนกลับมีท่วมหนัก ขณะที่คนในเมืองกลายเป็นบุคคลเกรดเอ ที่ได้รับการเฝ้าระวังไม่ให้ปัญหาขาดน้ำ-น้ำท่วมเข้ามากร้ำกราย

แต่สิ่งหนึ่งที่หมอมองเห็นในประเด็นเดียวกับฟูจิโกะเอฟ ฟูจิโอะ และสามารถถ่ายทอดออกมาได้อย่างเฉียบขาด นั่นคือประเด็น "สิ่งแวดล้อมทางวัฒนธรรม" ภาพหนุ่มสาวในเครื่องแต่งกายพันธุ์ผสม ระหว่างชุดไทยกับเสื้อผ้าแบรนด์เนมยืนกรีดกรายอยู่หน้าร้านแมคโดนัลด์ โดยเขาสื่อว่า วัฒนธรรมเป็นส่วนหนึ่งสิ่งแวดล้อม เมื่อสิ่งแวดล้อมอันเป็นเอกลักษณ์แต่ละประเทศถูกทำลาย เราจึงได้เห็นเด็กในฮาราจูกุแต่งตัวหลุดโลกไม่แพ้ในอเมริกัน คนไทยเห่อกินอาหารเกาหลีตามอย่างซีรีส์ และนี่ยังเป็นหนึ่งในสี่ภาพของหมอที่ได้รับคัดเลือกให้ประกอบหนังสือเรียนระดับมัธยม วิชา "เรียนรู้โลกผ่านการ์ตูน" ที่นาโกย่า ประเทศญี่ปุ่น

(http://www.komchadluek.net/2007/09/03/images/thailand2.jpg)

"เมื่อสิ่งแวดล้อมทางวัฒนธรรมที่สูญเสียไปแล้วมันทำให้เรากลายพันธุ์เป็นมนุษย์พันธุ์ใหม่ เปรียบเหมือนสิ่งแวดล้อมในโลกเรา ถ้ามันถูกทำลายมาก เราก็อาจโดนสารนิวเคลียร์สร้างวิวัฒนาการให้เป็นมนุษย์สายพันธุ์ใหม่เช่นกัน จากนิทรรศการครั้งนี้ปัญหาสิ่งแวดล้อมที่นักเขียนการ์ตูนทุกประเทศวาดนั้นเหมือนกันหมด ที่อินเดียเป็นเรื่องน้ำ ส่วนจีน เกาหลี เป็นเรื่องอุตสาหกรรม ส่วนที่ญี่ปุ่นเป็นเรื่องการตัดไม้ทำลายป่า คือถ้าไม่ดูชื่อประเทศจะไม่รู้เลยว่าเป็นของที่ไหน เราเจอในสิ่งที่เหมือนกัน"

หมอยังกล่าวด้วยว่า สิ่งแวดล้อมไม่ใช่เรื่องของใครคนใดคนหนึ่ง ไม่ใช่แค่ให้ใครมาพูดว่าต้องดูแลรักษาทรัพยากร นักเขียนการ์ตูนเป็นเพียงส่วนหนึ่งในการรณรงค์เท่านั้น

แต่เป็นหน้าที่ที่รู้กันว่าทุกคนต้องช่วยกันต่างหาก!!

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 3 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 04, 2007, 12:24:57 AM

รับมือโลกร้อน

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/09/col18040950p1.jpg)

มูลนิธิรักษ์ไทย จัดทำวารสาร "Raks Thai" ฉบับแรกเดือนส.ค. ว่าด้วยภาวะโลกร้อน สำรวจประเทศต่างๆ ที่กำลังตื่นตัวรับมือโลกร้อน ดังนี้

ญี่ปุ่น เป็นประเทศแรกที่คิดค้นเทคโนโลยีใหม่ๆ เพื่อรับมือปัญหาโลกร้อน เช่นการประดิษฐ์เทคโนโลยีแผ่นรับแสงอาทิตย์ (Solar Cells) และเป็นผู้ผลิตรายใหญ่สุด

นอกจากนี้บริษัทผลิตรถยนต์รายใหญ่ของญี่ปุ่นยังใช้เทคโนโลยีเลือดผสม (Hybrid Technology) ใช้ระบบผสมผสานขับเคลื่อนด้วยน้ำมันและไฟฟ้า หรือทั้งสองอย่างในเวลาเดียวกัน

จีน ทุ่มทุนกว่าสองพันล้านหยวน กับแผนปลูกต้นไม้ 10 ปี จำนวน 1,000 ล้านต้น ภายในปี 2005 ที่ผ่านมา ทหารจีนปลูกต้นไม้ไปแล้วครอบคลุม 40 % ของโครงการเป็นเงิน 170,000 ตารางไมล์ และมีเป้าจะเพิ่มให้ได้เป็น 45% ภายในปี 2010

เป้าหมายสำคัญเพื่อหยุดการแผ่ขยายของทะเลทรายและหวังจะให้เป็น The Great Wall of Tree

เยอรมนี ตื่นตัวมากในการรับมือปัญหาโลกร้อน รัฐบาลตั้งเป้าที่จะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้ได้ 21% ต่ำกว่าระดับที่ปล่อยในช่วงทศวรรษที่ 1990 ทั้งนี้เพื่อให้เป็นไปตามเป้าที่ได้ลงนามไว้ในพิธีสารโตเกียว

รูปธรรมที่รัฐบาลทำ คือโครงการหลังคาแสงอาทิตย์ 100,000 หลังคา โดยให้ประชาชนกู้เงินในอัตราดอกเบี้ยต่ำเพื่อนำมาซื้อเทคโนโลยีพลังงานแสงอาทิตย์ดังกล่าว

นอกจากนี้ยังส่งเสริมใช้พลังงานลม และออกแผนปรับปรุงอาคารบ้านเรือนเก่าๆ ให้ประหยัดพลังงานมากขึ้น

เดนมาร์ก สนับสนุนการใช้พลังงานลมผ่านกังหันลมขนาดใหญ่ ทำให้ได้กระแสไฟฟ้าจากพลังงานลมกว่า 20 %ของการบริโภคไฟฟ้าทั้งหมด และยังทำเงินเข้าประเทศถึงปีละ 3,000 ล้านยูโร

อังกฤษ นายกเทศมนตรีของกรุงลอนดอนและอีกหลายๆ เมืองออกมาตรการค่าขับรถเข้าเขตเมืองในราคาสูง ชาวลอนดอนจำนวนมากต้องทิ้งรถไว้บ้าน หันไปพึ่งรถสาธารณะ เป็นมาตรการที่ช่วยแก้ปัญหาจราจรและลดมลพิษได้ดี

โปรตุเกส คิดค้นและผลิตพลังงานจากคลื่นทะเล (Tidal Turbines) และทำเป็น Commercial Energy Wave Farm ผลิตกระแสไฟฟ้าหมุนเวียน จากคลื่นที่ไม่มีวันหมดของมหาสมุทร

อินเดีย 70 % ของมลพิษมาจากการจราจร ในปี 2003 ศาลต้องเข้ามาช่วยแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมด้วยการให้ยานยนต์สาธารณะทุกชนิด ได้แก่ รถเมล์ และสามล้อเครื่อง ใช้พลังงานสะอาด เช่น ก๊าซธรรมชาติ

ฟิลิปปินส์ ใช้พลังงานความร้อนจากไต้ดิน (Geothermal Technology) ผลิตกระแสไฟฟ้าได้กว่า 27 %ของไฟฟ้าที่ผลิตได้ทั้งหมด (ผลิตได้มากที่สุดรองจากสหรัฐอเมริกา)

ไทย แม้จะมีนโยบายการใช้พลังงานอย่างประหยัดต่อเนื่องมาหลายสิบปี แต่ยังไม่เข้มข้นและขยายวงมากนัก เช่น โครงการบ้านประหยัดพลังงาน พลังงานแสงอาทิตย์ หรือพลังงานทางเลือกอย่างไบโอดีเซล ก๊าซธรรมชาติ ก็เพิ่งเริ่มต้น

อีกทั้ง รูปธรรมการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมส่วนใหญ่ยังผูกติดกับกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่หลายๆ กลุ่ม ที่ประกาศตัวเป็นองค์กรรับผิดชอบต่อสังคม (Corporate Social Responsibility : CSR)

อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลน่าสนใจจากวงสัมมนา "ภาวะโลกร้อนกับประเทศไทย : An Inconvenient Truth" ที่จ.เชียงใหม่ เมื่อเร็วๆ นี้

ผศ.ดร.จิรพล สินธุนาวา ผู้เชี่ยวชาญเรื่องสิ่งแวดล้อม แห่งมหาวิทยาลัยมหิดล บอกว่า การป้องกันแก้ไขโลกร้อนในบ้านเรานั้น สายเกินไปเสียแล้ว

เพราะเราตื่นตัวช้าไปถึง 15 ปี!

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ เก็บเรื่องมาเล่า วันที่ 4 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 04, 2007, 12:43:07 AM

โลกร้อน

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/04/images/92724_1_1494Show.jpg) (http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/04/images/92724_alittleglobalwarmingShow.jpg)

ความตื่นตัวที่มีต่ออุณหภูมิที่สูงขึ้นของชาวเขาเผ่าม้งบนดอยปุย ซึ่งตระหนักรับรู้ได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ ดังที่เป็นข่าวกรอบเล็กๆ เมื่อวันก่อนนั้น นับเป็นภาพสะท้อนถึงวิถีชีวิตมนุษย์ที่ต้องแอบอิงอยู่กับธรรมชาติเป็นสำคัญ

เมื่อธรรมชาติแปรเปลี่ยน ฝนฟ้าไม่ตกตามฤดูกาล ปรากฏการณ์เหล่านี้ย่อมส่งผลกระทบต่อความเป็นอยู่อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

แต่อิทธิพลของธรรมชาติยิ่งใหญ่เกินกว่าผู้คนจำนวนหนึ่งกับวิถีการผลิตแบบเกษตรกรรมเท่านั้น ความจริงจากการละลายของก้อนน้ำแข็งขั้วโลก การจมน้ำตายของหมีขั้วโลกที่ต้องว่ายน้ำไกลออกไปยิ่งขึ้นเรื่อยๆ จนหมดแรง ตลอดไปจนถึงข่าวสารอันสืบเนื่องมาจากภาวะโลกร้อน โดยเฉพาะหนังสารคดีและหนังสือ An Inconvenience Truth ของ อัล กอร์ ย่อมทำนายถึงชะตากรรมของทุกๆ ชีวิตบนโลกได้ดีว่า จะเป็นเช่นไรในอนาคต

ถึงกระนั้น การตระหนักรับรู้จากข่าวสารที่ได้รับ ถึงที่สุดแล้วก็ยังเป็นคนละเรื่องกับโอกาสในการนำไปปฏิบัติหรือแก้ไข

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/04/images/92724_imagesShow.jpg)

ทุกวันนี้ ทุกคนมีส่วนในการทำร้าย (บางทีถึงขั้นทำลาย) โลกด้วยกันทั้งนั้น โดยเฉพาะจากการบริโภคนิยมและการติดอยู่กับความสะดวกสบาย ทำให้ช่องทางในการทำความดี ด้วยการปิดไฟคนละดวงเมื่อไม่จำเป็นต้องใช้นั้น กลายเป็นเรื่องอินโนเซนท์ หรือโรแมนติกเกินไปหรือเปล่า เพราะวิถีชีวิต โดยเฉพาะวิถีของคนเมืองที่ถูกกำหนดและออกแบบมานั้นโดยโครงสร้างระดับต่างๆ ของสังคมนั้น ล้วนเอื้อต่อการทำร้ายโลกมากกว่าคนในชนบท

ตัวอย่างมีให้เห็นนับไม่ถ้วน ตั้งแต่ผังเมืองที่ผิดปกติและเติบโตอย่างไร้ระเบียบ ทำให้ชาวเมืองแต่ละคนต้องผลาญน้ำมันวันละหลายๆ ลิตรบนท้องถนน เพราะบริการขนส่งสาธารณะเลวร้ายเกินกว่าจะใช้ไหว

ขณะเดียวกันเราใช้พลาสติกกันอย่างมหาศาล โดยเฉพาะขวดน้ำพลาสติกที่มาแทนที่การบริโภคน้ำในแบบเดิมๆ , เราเริ่มพกโทรศัพท์มือถือกันคนละ 2 เครื่อง เพราะเปลี่ยนไปใช้โปรโมชั่นการโทร.ที่ราคาถูกกว่าด้วยเบอร์เดิมไม่ได้ หรือแม้กระทั่ง เรารับรู้ข่าวสารภาวะโลกร้อนจากอินเทอร์เน็ต แต่ก็ยังเปิดคอมพิวเตอร์ไว้ทั้งคืน เพราะดาวน์โหลดไฟล์หรือเล่นบิททอร์แรนท์

ที่ผ่านมา บนเวทีโลก เรามี 'พิธีสารเกียวโต' อันเป็นความร่วมมือในระดับนานาชาติเพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (ยกเว้นสหรัฐอเมริกาที่ยังไม่ยอมลงนาม) อันที่เป็นสาเหตุโดยตรงที่ก่อให้เกิดภาวะเรือนกระจก และทำให้โลกร้อนขึ้น แม้จะไม่เกี่ยวข้องกับประเทศกำลังพัฒนาอย่างประเทศไทยโดยตรง แต่นับเป็นเรื่องจำเป็นที่คนไทยควรมีส่วนร่วมแก้ไขในฐานะสมาชิกหนึ่งของประชาคมโลก ซึ่งนอกจากการอุดหนุนทุนวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ในทุกๆ มิติแล้ว รัฐบาลเองควรมีบทบาทในการออกแบบลักษณะของวิถีชีวิตที่สอดคล้อง เพื่อให้ประชากรมีทางเลือกในการใช้ชีวิตเพื่อสนับสนุนและรักษาโลกมากกว่านี้

นอกจากนโยบายทางเศรษฐกิจแล้ว พรรคการเมืองที่กำลังเตรียมการเพื่อลงสู่สนามเลือกตั้งที่กำลังจะมาถึง พึงแสดงวิสัยทัศน์ต่อเรื่องนี้ให้ปรากฏอย่างชัดเจน ย่อมจะเป็นอีกช่องทางหนึ่งในการพิจารณาของประชาชนที่สนใจในภาวะโลกร้อน แต่ไม่สามารถทำอะไรได้มากกว่าการเฝ้าดูตาปริบๆ

อย่างน้อยๆ ก็เชื่อว่าน่าจะดีกว่ากระแสการอนุรักษ์ธรรมชาติและภาวะโลกร้อนด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย แต่ไม่วายติดหวัดบริโภคนิยม ด้วยการชักชวนผู้คนไปเที่ยวชมสัตว์ป่าที่นำมาแสดงไว้ในห้างสรรพสินค้า

เพราะมันอาจเป็นได้เพียงการสร้างจิตสำนึกในระดับตีฝีปากเท่านั้น.

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 4 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 04, 2007, 12:47:02 AM

'หมอประเสริฐ' จี้รัฐรับมือโรคระบาดจากภาวะโลกร้อน

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/03/images/92687_webShow.jpg)

ผู้เชี่ยวชาญไวรัสวิทยาระบุ "ไข้เลือดออก" รุนแรงกว่าทุกปี ส่งผลมีผู้ป่วย-เสียชีวิตเพิ่มขึ้น ชี้ "โลกร้อน" ส่งผลเชื้อไข้เลือดออก-เชื้อไวรัสกลายพันธุ์ แนะทุกฝ่ายให้ความสำคัญ และหาทางป้องกัน

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ : ศ.นพ.ประเสริฐ ทองเจริญ ผู้เชี่ยวชาญด้านไวรัสวิทยา และที่ปรึกษาองค์การอนามัยโลก กล่าวถึงสถานการณ์การระบาดของไข้เลือดออกของประเทศไทยในปีนี้ว่า เป็นปีที่มีการระบาด และสถานการณ์ยังน่าเป็นห่วง

ทั้งนี้ พบว่าในปีนี้มีจำนวนผู้ป่วยและผู้เสียชีวิตจากโรคไข้เลือดออกเพิ่มจำนวนขึ้นกว่าทุกปี แต่ทุกฝ่ายกลับละเลย และไม่ให้ความสำคัญต่ออัตราการเสียชีวิตที่สูงในขณะนี้

ศ.นพ.ประเสริฐ กล่าวว่า สาเหตุที่จำนวนตัวเลขของผู้ป่วย และเสียชีวิตจากเชื้อไข้เลือดออกสูงขึ้น เนื่องจากไทยเป็นหนึ่งในประเทศที่มีการระบาดของไข้เลือดออกสูง ประกอบกับสภาวะอุณหภูมิของโลกที่สูงขึ้น ทำให้วงจรชีวิตของยุงมีการเปลี่ยนแปลง และขยายพันธุ์อย่างรวดเร็วกว่าปกติ

อย่างไรก็ตาม แม้การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะทำให้วงจรชีวิตของยุงสั้นลง แต่กลับไม่ได้ส่งผลให้การระบาดลดลง เนื่องจากเชื้อไวรัสซึ่งอยู่ในตัวยุงมีการเจริญเติบโตและสามารถแพร่กระจายได้เร็วเช่นกันพร้อมกันนี้ ยังสามารถถ่ายทอดเชื้อไปยังไข่ของยุงได้ ทำให้ยุงที่เกิดมาใหม่มีเชื้อไวรัส

ดังนั้น หากทุกฝ่ายยังนิ่งนอนใจ คาดว่าในอนาคตประชากรโลกจะต้องเผชิญกับสภาวะการระบาดใหญ่ และเสียชีวิตจากเชื้อไวรัสรวมทั้งไข้เลือดออกอย่างแน่นอน

“ผลจากการที่โลกร้อนขึ้น ทำให้เชื้อไข้เลือดออกและเชื้อไวรัสต่างๆ เช่นไข้หวัดนก มาลาเรีย มีการกลายพันธุ์ และคาดว่าจะมีความรุนแรงมากขึ้นในอนาคต อย่างไรก็ตามแม้ว่า ขณะนี้ยังไม่มีรายงานสรุปที่ชัดเจนว่าสภาวะโลกร้อนทำให้เชื้อไวรัสต่างๆ เปลี่ยนแปลงไปมากน้อยเพียงใด แต่หากเรายังไม่มีการป้องกันที่ดี รวมทั้งไม่ช่วยกันหยุดอุณหภูมิของโลกไม่ให้สูงมากขึ้น จะไม่สามารถรับมือกับการระบาดใหญ่ที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างแน่นอน"

ทั้งนี้ สถานการณ์โรคไข้เลือดออกของประเทศไทยในปี 2550 (ตั้งแต่วันที่ 1 ม.ค.-25 ส.ค.) มีจำนวนผู้ป่วยทั้งสิ้น 38,316 ราย เสียชีวิต 42 ราย โดยภาคกลางมีจำนวนผู้เสียชีวิตมากที่สุดถึง 20 ราย

โดยจำนวนผู้ป่วยและเสียชีวิตในปีนี้ สูงขึ้นกว่าปี 2549 ที่มียอดผู้ป่วยอยู่ที่ 28,762 เสียชีวิต 36 ราย อีกทั้งจำนวนของผู้เสียชีวิตยังใกล้เคียงกับปี 2548 ซึ่งมีการระบาดและมียอดผู้เสียชีวิตทั้งสิ้น 49 ราย

ซึ่งสอดคล้ององค์การอนามัยโลกออกมาเตือนว่าประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้กำลังเผชิญกับสภาวะการระบาดของโรคไข้เลือดออกในรอบ 10 ปี

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 4 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 10, 2007, 12:14:22 AM

ตามรอย...พระราชดำรัส ทรงห่วงปัญหาโลกร้อน

(http://www.komchadluek.net/2007/09/10/images/0812.jpg)

"...เพราะว่าสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลง เขาบอกว่าเพราะว่ามีสารคาร์บอน (คาร์บอนไดออกไซด์) ขึ้นไปในอากาศมาก จะทำให้เหมือนเป็นตู้กระจกครอบ แล้วโลกนี้ก็จะร้อนขึ้น เมื่อโลกนี้ร้อนขึ้น มีหวังว่าน้ำแข็งจะละลายลงทะเล และรวมทั้งน้ำในทะเลนั้นจะพองขึ้น...สิ่งที่ทำให้คาร์บอนในอากาศเพิ่มมากขึ้นนั้น มาจากการเผาเชื้อเพลิง ซึ่งอยู่ในดินและจากการเผาไหม้..."

"...ที่ทำให้เกิดมาพูดเรื่องคาร์บอน เรื่องจะร้อน จะเย็น น้ำจะท่วมไม่ท่วม เพราะว่าถ้าเรามาศึกษาอย่างใจเย็น อย่างมีเหตุผลแล้ว ก็จะหาทางแก้ไขได้ หรืออย่างน้อยก็ให้พยายามแก้ไข มันจะดีกว่าที่จะมาขัดแย้งกัน แล้วเมื่อขัดแย้งกัน ก็มักก่อเกิดปัญหาใหม่ คือปัญหาการเดินขบวนที การประท้วงที การจราจรวุ่นวายเป็นต้น แล้วก็ทำให้ผู้ที่รับผิดชอบปวดหัว เลยไม่ต้องคิดแก้อะไร ต้องมาคิดแก้แต่สิ่งวุ่นวาย..." พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา วันที่4 ธันวาคม2532

เฉลิมเกียรติแสนวิเศษ รองเลขาธิการคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ อัญเชิญกระแสพระราชดำรัสเกี่ยวกับสภาวะโลกร้อนและแนวพระราชดำริในการแก้ไขปัญหาที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เคยมีพระราชดำรัสไว้เมื่อ 18 ปีก่อน!

(http://www.komchadluek.net/2007/09/10/images/3828008.jpg)

ในการบรรยายพิเศษเรื่อง"ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการบรรเทาปัญหาภาวะโลกร้อนอย่างยั่งยืน" นายเฉลิมเกียรติยังกล่าวถึงพระราชดำริที่พระราชทานเป็นแนวทางในการลดสภาวะโลกร้อน 9 ประการคือ

1.การอนุรักษ์ป่าไม้
2.การปลูกป่าธรรมชาติและป่าเศรษฐกิจ
3.การรักษาและพัฒนาแหล่งน้ำขนาดเล็กขนาดกลาง และขนาดใหญ่
4.การประกอบอาชีพยั่งยืน
5.การป้องกันและบำบัดน้ำเสีย
6.การบำบัดและใช้ประโยชน์จากขยะ
7.การใช้พลังงานทดแทนและเชื้อเพลิงชีวภาพ
8.การแก้ปัญหาจราจรในกทม. และเมืองใหญ่ และ
9.การอุตสาหกรรมและการใช้เครื่องปรับอากาศที่สะอาด

อย่างไรก็ตามการลดสภาวะโลกร้อนตามแนวพระราชดำรินั้น ต้องมีการบูรณาการและบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืนด้วย โดยเฉพาะเรื่อง "ดิน-น้ำ-ป่าไม้"ซึ่ง ดิน ใช้ทฤษฎีจัดการพื้นที่ป่าเสื่อมโทรมทฤษฎีหญ้าแฝก และทฤษฎีแกล้งดิน ส่วน น้ำ ใช้ทฤษฎีกำจัดน้ำเสีย และ ป่าไม้ ใช้ทฤษฎีการพัฒนาพื้นที่ต้นน้ำลำธารและทฤษฎีป่าชายเลนและการจัดการทรัพยากรชายฝั่ง

(http://www.komchadluek.net/2007/09/10/images/5415170.jpg)

ที่ผ่านมา...หน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้องกับการบริหารและจัดการทรัพยากรธรรมชาติต่างน้อมนำกระแสพระราชดำริมาปฏิบัติแล้ว เช่น กรมชลประทาน นำแนวพระราชดำริที่พระราชทานภายหลังสถานการณ์อุทกภัยครั้งใหญ่เมื่อปี 2549 ที่เน้นการบริหารจัดการน้ำให้มีประสิทธิภาพมากที่สุดและให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาร่วมทำงานแบบบูรณาการ

สามารถโชคคณาพิทักษ์ อธิบดีกรมชลประทาน กล่าวถึงแผนรับมือปัญหาน้ำท่วมว่า กำหนดไว้ 3 มาตรการ คือ การควบคุมน้ำหลากจากพื้นที่ตอนบน การเพิ่มประสิทธิภาพการระบายน้ำในพื้นที่ และการระบายน้ำออกจากพื้นที่ให้เร็วที่สุด โดยการบริหารจัดการน้ำต้องประสานกันอย่างมีประสิทธิภาพ และจะมีรายงานสถานการณ์น้ำผ่านโทรศัทพ์มือถือให้ประชาชนในพื้นที่เสี่ยงภัยทราบ

(http://www.komchadluek.net/2007/09/10/images/1430985.jpg)

ด้านกรมทรัพยากรธรณี ภายหลังการเข้าเฝ้าฯ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เพื่อทูลเกล้าฯ ถวายสมุดแผนที่ทรัพยากรธรณีประเทศไทย เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม ที่ผ่านมา ทรงมีพระราชดำรัสในเรื่องดินถล่ม การจัดการดินเค็ม ดินเปรี้ยวในพื้นที่ประเทศไทย และทรงเน้นการแก้ปัญหาเรื่องดินให้เกษตรกร โดยทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องร่วมมือกันปฏิบัติงานแบบบูรณาการ เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับประชาชน

"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีความสนพระทัยหลายเรื่อง และทรงห่วงโดยเฉพาะเรื่องดินถล่ม เรื่องปัญหาดินเค็มในภาคอีสาน ดินเปรี้ยว ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เพาะปลูกอะไรก็ไม่ขึ้น โดยทรงเน้นย้ำให้ทุกหน่วยงานร่วมกันทำงานแบบบูรณาการ" อภิชัยชวเจริญพันธ์ อธิบดีกรมทรัพยากรธรณี กล่าว

@@@@@@@@.

"...ทำไมคนไทยถึงชอบตัดต้นไม้นักซึ่งข้าพเจ้าสู้เรื่องนี้มาตั้งแต่อายุน้อยๆ จนแก่จนบัดนี้ก็ยังไม่สำเร็จเลยก็พยายามพูดกับรัฐบาลทุกรัฐบาลเลยว่า ถ้านี่ต่อไปนี่ อันนี้เพิ่งอ่านพบว่าถ้าป่าเสื่อมสูญไปน้ำจืดที่เราจะมีกิน มีใช้ก็จะน้อยมาก ทางองค์การโลกเขาได้พยากรณ์ไว้ว่าอีกประมาณสัก20 ปีน้ำจืดนี่จะขาดแคลนอย่างมาก จะเป็นของที่หายากมากคือหนังสือที่ลงนี่ เป็นหนังสือที่มีชื่อเสียงของโลก ข้าพเจ้าจึงเชื่อว่าเป็นความจริง..." พระราชดำรัสของสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ พระราชทานแก่คณะบุคคลต่างๆพระราชทามพระวโรกาสให้คณะบุคคล เข้าเฝ้าฯถวายพระพรชัยมงคล เนื่องในโอกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา ณ ศาลาดุสิดาลัย สวนจิตรลดา พระราชวังดุสิต วันที่ 11 สิงหาคม2550

(http://www.komchadluek.net/2007/09/10/images/5811205low.jpg)

พระสมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถ ทรงกังวลพระราชหฤทัยและห่วงใยป่าไม้ของประเทศไทยที่เหลือน้อยลงทุกวัน ทำให้ทุกภาคส่วนของไทยทั้งรัฐบาลและเอกชน จึงเริ่มตระหนักถึงผลกระทบจากการตัดไม้ทำลายป่า จึงได้มีการรณรงค์ปลูกป่าตามพระแสพระราชดำรัส เพื่อช่วยลดสภาวะโลกร้อนเกิดขึ้นหลายโครงการ

เช่นโครงการ "9 ล้านกล้า 80 พรรษามหามงคล" โดยภาครัฐร่วมกับภาคเอกชนร่วมกันปลูกต้นไม้ 9 ล้านต้นในพื้นที่อุทยานแห่งชาติของไทยเพื่อลดปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และก๊าซเรือนกระจก เพื่อบรรเทาปัญหาโลกร้อน ซึ่งคาดว่าจะช่วยดูดซึมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ถึง 225,000 ตันต่อปี ในช่วงระยะเวลา 40 ปี

ขณะเดียวกันรัฐบาลได้ขับเคลื่อนวาระแห่งชาติว่าด้วยการ "ปลูกต้นไม้ใช้หนี้" โดยตั้งเป้าให้เกษตรกรปลูกป่าให้ได้10 ล้านไร่ภายใน5 ปี

(http://www.komchadluek.net/2007/09/10/images/5740750high.jpg)

"นายกรัฐมนตรี กำชับว่าทุกคนต้องให้ความสนใจการแก้ไขปัญหาสภาวะโลกร้อน สภาวะความผันผวนทางอากาศหรือสภาวะโลกร้อน ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงห่วงใยเรื่องนี้ ด้วยการเพิ่มพื้นที่สีเขียวให้มากขึ้น และช่วยเหลือเกษตรกรลดภาระหนี้สินได้ภายใน 10 ปี"ร.อ.น.พ.ยงยุทธมัยลาภ โฆษกประจำสำนักนายกรัฐมนตรี กล่าว

สำหรับการดำเนินโครงการดังกล่าวจะมีการจัดตั้งกลุ่มระดับชุมชน ตำบล หมู่บ้าน อย่างน้อย 3 หมู่บ้านและมีสมาชิกไม่น้อยกว่า 200 คน ให้ผู้นำชุมชนเสนอโครงการมายังรัฐบาล และเรียนรู้การปลูกต้นไม้จากศูนย์เรียนรู้คืนชีวิตให้แผ่นดิน ปลดเปลื้องหนี้สินให้เกษตรกร ทั้งนี้ รัฐบาลได้สนับสนุนงบประมาณตำบลละ 4 แสนบาทนำร่อง 1,000 ตำบลก่อนตลอดระยะโครงการ 5 ปีจะสนับสนุนงบประมาณรวม 7,400 ตำบลทั่วประเทศจะช่วย 10 ล้านครอบครัวปลดหนี้แถมยังช่วยลดสภาวะโลกร้อนที่กำลังคุกคามโลกใบนี้อยู่

หากคนไทยทุกคนพร้อมใจกันน้อมนำกระแสพระราชดำรัสแนวทางลดปัญหาสภาวะโลกร้อนและยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียงมาปฏิบัติอย่างจริงจัง...จะช่วยบรรเทาเรื่องร้ายๆ จากสภาวะโลกร้อนได้!

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 10 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 11, 2007, 01:07:35 AM

ปัญหา "โลกร้อน" ทำท่องเที่ยวไทยสะเทือน

หากใครที่ได้มีโอกาสรับชมภาพยนตร์สารคดีเรื่อง "An Inconvenient Truth"ที่ ดำเนินเรื่องโดย อัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา สมัย บิลล์ คลินตัน และผู้ท้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีเมื่อปี ค.ศ. 2000 คงอดจะหวาดวิตกต่อข้อเท็จจริงอย่างตรงไปตรงมาเกี่ยวกับวิกฤตการณ์สภาวะโลกร้อน (Global Warming) ที่ถูกถ่ายทอดออกมาไม่ได้ และคงไม่ปฏิเสธว่าภาพยนตร์สารคดีเรื่องนี้เป็นสิ่งหนึ่งที่สามารถกระตุ้นเตือนให้ประชาชนทั่วโลก หันมาสนใจและใส่ใจต่อปัญหาสภาวะโลกร้อนกันมากขึ้น

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เรื่องภาวะโลกร้อน (ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหม่) เป็นกระแสไปทั่วโลก โดยล่าสุด ในการประชุมความร่วมมือทางเศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก (เอเปค) ครั้งที่ 15 ณ ประเทศออสเตรเลีย เหล่าผู้นำชาติต่างๆก็ได้ร่วมหารือในประเด็นดังกล่าวด้วย

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011885402.JPEG)
ลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศลดโลกร้อน

"โลกร้อน" ปัญหาทั่วโลก

โลกร้อนเกิดขึ้นจากหลายสาเหตุ แต่อันดับหนึ่งคือเกิดจากการที่มีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศ ซึ่งเป็นสาเหตุให้รังสีความร้อนที่ผ่านชั้นบรรยากาศเข้ามาถูกกักไว้ในโลก โดยไม่สามารถสะท้อนกลับออกไปได้ หรือที่เรียกว่า "ภาวะเรือนกระจก" ทำให้เกิดปรากฏการณ์ที่อุณหภูมิเฉลี่ยของผิวโลกและผืนมหาสมุทรสูงขึ้น

โดยเฉพาะช่วง 50 ปีหลังอุณหภูมิของโลกพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยบรรดาปีที่ติดอันดับ 10 ปีที่ร้อนที่สุดของโลกจนได้รับการบันทึกไว้นั้น ล้วนแต่เกิดขึ้นหลังปี พ.ศ.2533และปีที่ร้อนมากที่สุดในรอบ 1,000 ปี ก็คือ ปีพ.ศ.2543 และ ขณะนี้สถานการณ์โลกร้อนเริ่มปรากฏให้เห็นเด่นชัดขึ้นเรื่อยๆ

ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนประการหนึ่งที่คาดว่าจะรุนแรงมากที่สุดคือ ประเทศที่เป็นเกาะมีพื้นที่ต่ำ เช่น มัลดีฟส์ จะไม่เพียงได้รับผลกระทบจากน้ำทะเลที่สูงขึ้นและกัดเซาะชายฝั่งเท่านั้น แต่ในอนาคตเกาะทั้งเกาะอาจจะจมอยู่ใต้น้ำ

ในด้านของแหล่งท่องเที่ยวทั่วโลกก็มีแนวโน้มที่จะได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของโลกเช่นกัน เช่น ในเขตเทือกเขาแอลป์ของยุโรปและสถานที่เล่นสกีอื่นๆ ของโลกจะประสบกับภาวะที่มีหิมะตกน้อยลง และมีฤดูกาลเล่นสกีที่สั้นลงเนื่องจากอุณหภูมิที่สูงขึ้น ผลกระทบของการถอยร่นของแนวหิมะจะเกิดขึ้นอย่างเด่นชัดในสกีรีสอร์ทที่อยู่ในพื้นที่ต่ำ เช่น Megeve ในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ และ Kiizbuhel ในประเทศออสเตรีย เป็นต้น

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011885403.JPEG)
โลกร้อนสิ่งมีชีวิตบนโลกก็ลำบาก

โลกร้อนกระทบการท่องเที่ยวไทย

สำหรับประเทศไทยก็ใช่ว่าจะสามารถลอยตัวอยู่เหนือวิกฤตปัญหาโลกร้อนไปได้ โดยเฉพาะด้านการท่องเที่ยว ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้ ได้กล่าวภายในงานเสวนาเรื่องของภาวะโลกร้อน

ในหัวข้อเรื่อง "ผลกระทบภาวะโลกร้อนกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทย"เมื่อวันที่ 21 ส.ค. 2550 ที่ผ่านมาว่า สิ่งที่ประเทศไทยอาจจะต้องเผชิญจากปัญหาภาวะโลกร้อน คือ ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ที่จะแรงขึ้นและใหญ่ขึ้น จะทำให้พื้นที่ภูมิภาคเอเชียร้อนมากขึ้น รวมถึงประเทศไทย หินร้อนขึ้น ลมแรงขึ้น และไอน้ำมากขึ้น

"สิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแรกคือฝน จะมีฝนมากขึ้นตามชายทะเล โดยเฉพาะภาคใต้ และภาคตะวันออกจะได้รับผลกระทบแน่นอน ฤดูกาลท่องเที่ยวต้องสั้นลงแน่ๆ ลมมรสุมจากทางเหนือก็จะน้อยลง ระดับน้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้น น้ำท่วมเป็นครั้งคราวบ่อยขึ้น ฝนตกบ่อยขึ้น และนำไปสู่โรคจากความชื้น ยุงระบาดอย่างต่อเนื่อง" ดร.อานนท์กล่าว

นอกจากนี้ ดร.อานนท์ยังได้กล่าวต่อด้วยความเป็นห่วงอีกว่า ระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย แต่ส่งผลกระทบต่อการกัดเซาะชายหาดที่มากขึ้น ชายฝั่ง 2,000 กิโลเมตร หายไป 1-100 ตารางกิโลเมตรต่อปี เฉลี่ยแล้วทั้งประเทศชายฝั่งที่หายไปเท่ากับเมืองขนาดใหญ่หรือขนาดกลางเมืองหนึ่ง อีกทั้งเรื่องของอากาศ จากหน้าร้อนที่เคยร้อนเพียงร้อยกว่าวันจะกลายเป็นสองร้อยกว่าวัน และส่งผลให้มีการใช้พลังงานมากขึ้น ใช้เครื่องปรับอากาศมากขึ้น และจะทำให้โลกร้อนมากขึ้นอีก

ดูเหมือนว่าปัญหาที่เกิดขึ้นนั้น มีแต่ผลกระทบต่อทั้งนักท่องเที่ยว และอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของไทย และปัญหาเหล่านี้ยังไม่จบสิ้นอย่างแน่นอน ถ้ามนุษย์ยังคงเพิ่มปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้มากขึ้น สภาพภูมิอากาศก็จะเปลี่ยนแปลงมากขึ้นเช่นกันภายใน 30- 40 ปีข้างหน้า

ด้าน ภราเดช พยัฆวิเชียร ที่ปรึกษา 11 การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย กล่าวในงานเดียวกันว่า สภาวะโลกร้อนเป็นผลกระทบต่อการท่องเที่ยวโดยตรง เพราะการที่เราจะท่องเที่ยว ก็จะต้องคำนึงถึงสภาวะอากาศ ต้องดูสภาพอากาศที่ดีและไม่เป็นช่วงฤดูมรสุม การเปลี่ยนแปลงสภาวะโลกร้อน จึงเป็นผลกระทบโดยตรงต่อการท่องเที่ยวไทย

"การเปลี่ยนแปลงสภาวะโลกร้อนที่เราสามารถจับต้องได้ 3 สภาวะคือ หนึ่ง อุณหภูมิโลกที่สูงขึ้น สอง ระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น สาม ดินฟ้าอากาศที่แปรปรวนอย่างรุนแรง ทำให้ฤดูกาลท่องเที่ยวสั้นลง การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีผลกระทบมาก และปัญหาที่ใหญ่อีกปัญหาคือมลภาวะจากการเดินทาง ซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงสภาวะต่างๆ

โดยการเดินทางทางอากาศจะมีผลต่อสภาวะเรือนกระจกมากกว่าทางบก 2-4 เท่า เพราะมลพิษการเดินทางทางอากาศสามารถเข้าสู่สภาวะเรือนกระจกได้เป็นอย่างดี จึงเป็นจุดที่ประเทศพัฒนาแล้ว โจมตีประเทศที่ยังไม่ได้พัฒนาหรือกำลังพัฒนาอย่างไทยในการเข้ามาท่องเที่ยว และรณรงค์ไม่สนับสนุนให้ท่องเที่ยวในประเทศไม่มีความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม" ภราเดช กล่าว

ดังนั้น อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไทย จึงควรที่จะเริ่มต้นในการปรับเปลี่ยนรณรงค์การท่องเที่ยวแบบอนุรักษ์ธรรมชาติ เพื่อลดสภาวะโลกร้อน และมีการจัดการของผู้ที่เกี่ยวข้องอย่างโรงแรม หรือสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ให้มีการจัดการต่อสิ่งแวดล้อมเพื่อรับผิดชอบต่อสังคม จึงจะสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011885404.JPEG)
อุณหภูมิโลกสูงขึ้นการก่อตัวของพายุก็รุนแรงมากขึ้นเช่นกัน

เตรียมรับมือโลกร้อน

ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ อาจารย์คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านแนวปะการังและการท่องเที่ยวซึ่งเป็นผู้หนึ่งที่สนใจศึกษาภาวะโลกร้อน ได้กล่าวไว้ในคอลัมน์ Around & Outside ในหนังสือพิมพ์ผู้จัดการรายวัน เกี่ยวกับการรับมือภาวะโลกร้อนว่า

ในภาพรวมนั้นการรับมือแบ่งเป็น "บรรเทา" หรือการลดก๊าซเรือนกระจก (Mitigation) และ "ปรับตัว" หรือการปรับให้เข้ากับภาวะโลกแปรปรวน (Adaptation)

ทางแรกคือการบรรเทาภาวะโลกร้อนด้วยการประหยัดพลังงาน การประหยัดพลังงานไฟฟ้า โดยเฉพาะเครื่องปรับอากาศ ส่วนการปรับตัว ต้องเริ่มจากการอนุรักษ์สิ่งที่มีอยู่ให้ดีสุด อย่าทำอะไรไปช่วยกระตุ้นปัญหา เช่น การกัดเซาะชายฝั่ง ปัญหาส่วนหนึ่งเกิดจากการก่อสร้างโน่นนี่นั่นลงไปในทะเล จึงควรมีการดูแลในเรื่องนี้อย่างจริงจัง

และการอนุรักษ์ยังรวมถึงแนวปะการัง ป่าชายเลน และแหล่งหญ้าทะเล ที่เป็นเสมือนกำแพงธรรมชาติอยู่แล้ว คลื่นที่เกิดจากพายุในภาวะโลกร้อน แม้ไม่รุนแรงเท่าสึนามิ แต่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง มากันเป็นประจำ กำแพงธรรมชาติเหล่านี้ยิ่งมีความสำคัญ จำเป็นต้องเก็บไว้อย่างดี หรืออาจจะช่วยเสริม เช่น การปลูกป่าชายเลนเพิ่ม

"การปรับตัวเพื่อรับมือกับผลกระทบทางอ้อม ทำได้โดยสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยว ทั้งระบบรักษาความปลอดภัย ที่ไม่ต้องว่ากันถึงขั้นระดับชาติหรือระดับภูมิภาค เอาแค่ระดับเล็กใกล้ตัว เช่น ถนนหนทางต้องปลอดภัย อยู่ในสภาพดี พาหนะทุกรูปแบบได้รับการดูแล ให้ถูกต้องตามกฎหมาย โดยเฉพาะเรือที่อาจต้องเผชิญกับพายุหรือคลื่นหนักขึ้น ต้องมีชูชีพให้ครบ รับคนไม่เกินกำหนด หน่วยงานที่ควบคุมต้องตรวจสอบเป็นประจำ

การรายงานข่าวและการแจ้งเตือนภัยต่าง ๆ เช่น น้ำป่า ดินถล่ม ต้องยกระดับให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น รวมทั้งมีรูปแบบการอพยพที่ชัดเจน เพื่อรับมือกับภัยพิบัติแบบต่าง ๆ ที่ไม่จำกัดเฉพาะสึนามิหรือแผ่นดินไหว เมื่อเราทำเช่นนั้นได้ ประชาสัมพันธ์ออกไป จะสร้างความมั่นใจให้นักท่องเที่ยวได้เยอะ" อ.ธรณ์ กล่าว

ณ วันนี้วิกฤตโลกร้อนไม่ใช่เรื่องไกลตัวอีกต่อไป ดังนั้นเราจึงควรตระหนักและใส่ใจร่วมมือป้องกันก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินแก้ไข

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 11 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 11, 2007, 01:18:16 AM

แก้ “โลกร้อน” แบบ “เอเปก”

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011899902.JPEG)
ที่ประชุมผู้นำ 21 เขตเศรษฐกิจเอเปก มีฉันทามติผ่านแนวทางแก้ปัญหาโลกร้อนด้วยการ "ใช้พลังงานอย่างคุ้มค่า" และ "เพิ่มพื้นที่ป่า"

ผู้นำประเทศในแถบแปซิฟิกต่างบรรลุข้อตกลงเพื่อยับยั้งภาวะโลกร้อน ด้วย 2 มาตรการสั้นๆ คือ "การปรับปรุงการใช้พลังงาน" และ "เพิ่มพื้นที่ป่า" โดยหวังว่าแผนเหล่านี้จะมีผลต่อปฏิบัติการรับมือกับภาวะการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศในอนาคต นับเป็นอีกฉากการต่อรองของผู้นำโลกที่พยายามหาความชอบธรรม หลังปฎิเสธ “พิธีสารเกียวโต”

การประชุมกลุ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจภูมิภาคเอเชีย-แปซิฟิก (เอเปก) ที่นครซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย สิ้นสุดลงไปแล้วเมื่อวันที่ 9 ก.ย.ที่ผ่านมา โดยเหล่าผู้นำประเทศและดินแดนที่เป็นสมาชิกทั้ง 21 เขตนอกจากจะมีข้อตกลงในด้านเศรษฐกิจตามชื่อของกลุ่มแล้ว ยังมีข้อตกลงเรื่อง “สิ่งแวดล้อม” อันเป็นประเด็นสำคัญ ที่นำไปสนทนากันในทุกเวที

ผู้นำประเทศในกลุ่มความร่วมมือทางเศรษฐกิจ “เอเปก” มีฉันทามติร่วมกันที่จะ “ใช้พลังงานอย่างคุ้มค่า” และ “เพิ่มพื้นที่ป่า” โดยถือเป็นขั้นตอนสำคัญที่จะนำไปสู่การจัดกรอบการทำงานระหว่างประเทศ ซึ่งทั้งสหรัฐอเมริกาและออสเตรเลีย หวังให้กลายเป็นแม่แบบแก้ปัญหาโลกร้อนต่อไปในอนาคต

การใช้พลังงานอย่างคุ้มค่า ภารกิจข้อแรกตามที่ตกลงร่วมกัน มีเป้าหมายว่า ประเทศสมาชิกจะลดการใช้พลังงานลงให้ได้ 25% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) ภายในปี 2030 (อีก 23 ปีข้างหน้า)

ส่วนภารกิจที่สอง ที่ระบุว่า เพิ่มพื้นที่ป่านั้น ก็ตั้งเป้าเป็นตัวเลขเช่นกันว่า จะเพิ่มพื้นที่ป่าในภูมิภาคให้ได้ 50 ล้านเอเคอร์ (หรือประมาณ 125 ล้านไร่) ให้ได้ภายในปี 2020 (อีก 13 ปี)

นอกจากนี้ ยังมีสัญญาใจกันอีกว่า ประเทศร่ำรวยควรจะต้อง “จ่ายมากกว่า” ในการช่วยแก้ปัญหาโลกร้อนที่เกิดขึ้น

ทว่า เมื่อได้ยินข้อตกลงที่ซิดนีย์ชุดนี้ นักสิ่งแวดล้อมและผู้เชี่ยวชาญด้านภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ต่างส่ายหน้า เพราะเหมือนกับไมได้ทำอะไรเลย (นี่หว่า !!)

ก็ในเมื่อสูตรดังกล่าว เน้นตีความ “ตามความเหมาะสม” ในการใช้พลังงานให้เต็มประสิทธิภาพ ตามแต่กำลังผลิตและความจำเป็นของแต่ละชาติ ท่ามกลางการเติบโตทางเศรษฐกิจที่เดินหน้าไปอย่างรวดเร็ว ประเทศที่พัฒนาแล้วย่อมใช้พลังงานมากกว่าประเทศที่กำลังพัฒนา และประเทศกำลังพัฒนาก็เดินหน้าเร่งกำลังการผลิตอีกเท่าทวี

แม้จะมีเป้าเป็นตัวเลขว่า ต้องลดลงการใช้ (ตามความจำเป็น) ให้ได้ 25% (ของจีดีพี) ภายใน 23 ปี (ก็เหอะ) แต่จีดีพีวันนี้ กับจีดีพีอีก 20 ปีข้างหน้าก็ต้องต่างกันโขอย่างแน่นอน

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011899901.JPEG)
กลุ่มรักสิ่งแวดล้อม ต้องมารณรงค์แถวๆ ที่ประชุมเอเปก ให้ประเทศสมาชิกยึดถือแนวทางตามพิธีสารเกียวโต ก่อนที่สถานการณ์จะย่ำแย่ไปกว่านี้

ที่สำคัญ ข้อตกลงเหล่านี้ “เป็นสัญญาใจ” ประเทศสมาชิกสามารถดำเนินการได้ตามความสมัครใจ

อีกทั้ง บรรดาสมาชิกที่ลงนามในข้อตกลงนี้ ยังเป็นการรวมตัวของ “ผู้ก่อมลพิษอันดับต้นๆ ของโลก” เอาไว้ด้วยกัน ไม่ว่าจะเป็น สหรัฐฯ รัสเซีย ญี่ปุ่น และจีน

ทั้งนี้ ตามข้อกำหนดในพิธีสารเกียวโต ที่สหรัฐฯ และออสเตรเลียไม่ได้เข้าร่วม แต่มีข้อบังคับให้สมาชิกอย่างรัสเซีย และญี่ปุ่น ที่จัดอยู่ในกลุ่มประเทศอุตสาหกรรม ต้องลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในปี 2010 ลง 5.2% เมื่อเทียบกับปี 1990

ส่วนจีนที่แม้จะถูกจำกัดความให้เป็นประเทศเศรษฐกิจเกิดใหม่ ยังไม่ขึ้นแท่นประเทศอุตสาหกรรม แต่กำลังการผลิตก็ก้าวกระโดดไวไม่น้อย จึงทำให้หลายฝ่ายมีแนวคิดอยากให้ระบุในพิธีสารเกียวโตภาค 2 ว่า ประเทศกำลังพัฒนา (อย่างจีน) ก็ควรจะต้องมีเป้าในการลดการปลดปล่อยก๊าซก่อเรือนกระจกให้ได้ 25-40% ภายในปี 2020

เมื่อเห็นวี่แววเช่นนี้ จีนแต่เดิมออกจะชื่นชอบข้อตกลงตามพิธีสารเกียวโตเหมือนๆ กับประเทศกำลังพัฒนาอื่นๆ ก็เกิดอาการลังเล และเมื่อข้อเสนอจาก 2 พี่เบิ้มที่ดูประนีประนอมรอมชอม อีกทั้งไม่ได้กั้นขวางการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ จึงทำให้ประเทศ “ว่าที่ก่อมลพิษมากที่สุดในโลก” อย่างจีน อ้าแขนรับอย่างสมัครใจ พร้อมๆ กับเพื่อนร่วมกลุ่มที่เป็นประเทศกำลังพัฒนาเสียส่วนใหญ่

”ช่างเป็นแผนการที่ไร้ความทะเยอทะยาน ในทางปฏิบัติแล้ว มาตรการของพวกเขาก็เหมือนกับไม่ได้ทำอะไรเลย” ผู้เชี่ยวชาญด้านเศรษฐศาสตร์ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงรายหนึ่ง จากมหาวิทยาลัยแห่งออสเตรเลีย แสดงความเห็น

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011899903.JPEG)
ประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู บุช และนายกรัฐมนตรีจอห์น โฮเวิร์ด 2 ประเทศอุตสาหกรรมผู้ปฏิเสธการเข้าร่วมพิธีสารเกียวโต กำลังใช้เวทีเอเปกเสนอวิถีทางแก้ปัญหาโลกร้อนตามแบบฉบับที่เห็นว่าเหมาะสม

แต่ทางเอเปกก็มีข้อมูลหนุนมาตรการซิดนีย์ให้มีน้ำหนักมายิ่งขึ้น โดยอ้างอิงจากตัวเลขเมื่อ 3 ปีก่อน ที่ชี้ว่าปริมาณต้นไม้ หากเพิ่มขึ้นตามเป้าหมาย จะช่วยดูดซับก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยกาศได้ถึง 11%

แต่ก็ถูกนักสิ่งแวดล้อมโต้กลับว่า การปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกนั้นเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ ต้นไม้ช่วยได้ก็จริง แต่เห็นผลไม่ชัดเจนเท่ากับการจำกัดการปล่อยตัวต้นเหตุไปเลยดีกว่า

กระนั้นก็ตาม ระหว่างการประชุมเอเปก ก็มีประเทศสมาชิกอีกหลายแห่ง ตั้งคำถามและคัดค้านการที่พี่เบิ้มอย่างสหรัฐฯ และออสเตรเลียพยายามผลักดันเรื่องโลกร้อน เข้ามาในเวทีเศรษฐกิจ นอกจากเรื่องความไม่เหมาะสมแล้ว ทั้ง 2 ผู้ผลักดันก็หาได้เข้าร่วมแสดงเจตนารมณ์แก้ปัญหาใน “พิธีสารเกียวโต” ไม่

”ถ้าต้องการจะพูดเรื่องภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง กรุณาเข้าวงที่พูดถึงสิ่งแวดล้อมที่ตั้งขึ้นไว้มากมาย ที่นี่ (เอเปก) ไม่มีประโยชน์ที่จะพูดถึงพิธีสารเกียวโต นอกเวที” รัฐมนตรีการค้ามาเลเซีย ให้ความเห็นอย่างชัดเจน

ทั้งนี้ เวทีที่ว่าด้วยภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงในระดับโลกนั้น มีมากมายด้วยกัน โดยเฉพาะเวทีใหญ่ๆ อย่างยูเอ็นเอฟซีซี หรือ ที่ประชุมอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ปีนี้ประชุมไปแล้ว 3 ครั้ง และจะมีอีก 2 ครั้งก่อนสิ้นปี ส่วนที่รู้จักกันดีก็ ที่ประชุมคณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง (ไอพีซีซี) ของสหประชาชาติอีกเช่นกัน ที่รอบปีนี้เผยงานวิจัยโลกร้อนไปแล้ว 3 หน และครั้งสุดท้ายจะมีขึ้นในเดือน ธ.ค.นี้ เพื่อสรุปงานวิจัยทั้งหมด และหาแนวทางสำหรับพิธีสารเกียวโตต่อไป

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011899904.JPEG)
ประธานาธิบดีหู จิน เทา แห่งสาธารณรัฐประชาชนจีน ก็พร่ำพูดอยู่เสมอว่า ประเทศร่ำรวยจะต้องมีส่วนรับผิดชอบต่อภาวะภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงที่เป็นปัญหาในปัจจุบัน

ที่สำคัญ แนวทางดังกล่าวที่ผลักด้นโดยประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช แห่งสหรัฐฯ และนายกรัฐมนตรีจอห์น โฮเวิร์ด แห่งออสเตรเลีย ซึ่งหลังจากได้ฉันทามติจากเพื่อนร่วมกลุ่มเอเปกแล้ว ก็หวังต่อไปว่า จะกลายเป็นฐานในการต่อพิธีสารเกียวโตภาค 2 ที่กำลังจะหมดลงในอีก 5 ปีข้างหน้า

นี่ทำให้หลายฝ่ายยิ่งกังวลเข้าไปกันใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรีนพีซ ถึงกับออกมาเอื้อนเอ่ยว่า ถ้าแผน (ลมๆ นี้) ถูกนำไปใช้เป็นแนวทางแก้ปัญหาโลกร้อนจริงๆ ละก็ โลกเราต้องถึงคราวย่ำแย่จริงๆ อย่างแน่นอน

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 11 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 11, 2007, 01:41:49 AM

ไทยเดินหน้ารักษาโอโซนลดโลกร้อน

นายอดิศร นภาวรานนท์ รองอธิบดีกรมโรงงานอุตสาหกรรม กล่าวว่า กรมโรงงานอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม จัดกิจกรรมเนื่องในวันโอโซนสากล 16 กันยายน 2550 รณรงค์ให้คนไทยตระหนักความสำคัญและร่วมกันปกป้องชั้นบรรยากาศโอโซน โดยในปีนี้ครบ 20 ปีของพิธีสารมอนทรีออลว่าด้วยสารทำลายชั้นบรรยากาศโอโซน ซึ่งประเทศไทยได้ร่วมมือปฏิบัติตามข้อตกลงในพิธีสารดังกล่าวอย่างมีประสิทธิภาพมาโดยตลอด นำมาซึ่งการลดและเลิกใช้สารทำลายชั้นบรรยากาศโอโซนมาอย่างต่อเนื่อง

ปีล่าสุด สารคลอโรฟลูออโรคาร์บอน หรือ ซีเอฟซี ที่ใช้ในอุปกรณ์ทำความเย็น และเป็นสารทำลายโอโซนส่วนใหญ่ ลดการนำเข้าเหลือเพียง 400 ตัน จากเป้าหมาย 900 ตัน และมีแผนจะงดการอนุญาตนำเข้าสารซีเอฟซีในปี 2553 ซึ่งจะไม่กระทบต่ออุตสาหกรรม เพราะได้มีการเตรียมความพร้อมล่วงหน้าเป็นเวลานาน ส่วนสารทำลายโอโซนอื่นๆ ที่ยังใช้อยู่ เช่น สารเมทิลโบรไมด์ ที่ใช้รมฆ่าแมลงศัตรูพืช จะมีการลดปริมาณการนำเข้าอย่างต่อเนื่องต่อไป

นายอดิศร กล่าวต่อว่า สำหรับก๊าซโอโซนซึ่งทำหน้าที่ดูดซับรังสีที่ส่องลงมาพื้นโลกให้มีปริมาณเหมาะสม ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์และระบบนิเวศวิทยา ขณะนี้เริ่มมีการฟื้นตัวหลังทั่วโลกลดใช้สารทำลายโอโซนได้กว่าร้อยละ 95 แล้ว หรือประมาณ 1.8 ล้านตัน เทียบเท่าการลดปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ 25,000 ล้านตัน ช่วยชะลอภาวะโลกร้อนไปได้ 10 ปี

จาก : บ้านเมือง วันที่ 11 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 12, 2007, 12:38:31 AM

ภูเขาน้ำแข็งเหมยหลี่ละลายผลกระทบจากโลกร้อน

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011862902.JPEG)

ซินหัวเน็ต – นักอุตุนิยมวิทยาออกมาเตือนว่า อีก 80 ปีข้างหน้า สถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของจีนอย่างภูเขาหิมะเหม่ยหลี่ จะไม่มีหิมะให้ได้ยลอีกต่อไป ถ้าหากภาวะโลกร้อนยังคงคุกคาม

ภูเขาหิมะเหมยหลี่หรือชาวทิเบตเรียกว่า "ภูเขาแห่งเทพ" เมื่อ 30 ปีก่อน ได้รับการขนานนาม เป็นภูเขาที่สวยที่สุดในโลก ภูเขาหิมะเหมยหลี่มียอดภูเขารวมอยู่ทั้งหมด 13 ยอด ซึ่งยอดที่สวยที่สุดคือ Kagbo ซึ่งอยู่สูงจากระดับน้ำทะเล 6740 เมตร แต่ละปีประชาชนชาวทิเบต เสฉวน ชิงไห่ และ กันซู่จะมากราบไว้สักการะที่วัดฉี่ว์เติงก้ง และวัดกุ่นหม๋าติ่ง ซึ่งอยู่บริเวณตีนเขา

เหมยหลี่เป็นภูเขาหิมะที่น่าอัศจรรย์ใจแก่นักปีนเขาที่มาพบเห็นเป็นเวลานับทศวรรษ แต่จากการศึกษาในรอบสิบปีพบว่าภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบต่อภูมิประเทศของ ภูเขาเหมยหลี่ ภูเขาป๋ายหมาง และภูเขาฮาปา

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011862903.JPEG)
รูปเปรียบเทียบก่อนที่น้ำแข็งละลาย

ด้านนายหลิวเจียซุนรองหัวหน้ากรมอุตุนิยมวิทยาเขตการปกครองตนเองตี๋ชิ่ง มณฑลหยุนนาน ยังกล่าวอีกด้วยว่าธารน้ำแข็งระดับต่ำสุดอย่างหมิงหย่ง ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของยอดเขา Kagbo ตั้งอยู่ระหว่างชายแดนของหยุนนานและเขตการปกครองตนเองทิเบต ทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ของจีน ที่ผ่านมาได้ละลายไปแล้วอย่างน้อย 40 เมตร นับเป็นธารน้ำแข็งที่ละลายตัวเร็วกว่าที่อื่นๆในจีน

โดยการละลายของธารน้ำแข็งจะส่งผลให้น้ำท่วมพื้นที่เพาะปลูก เกิดการพังทลายของหน้าดิน ขณะเดียวกันก็จะเกิดความแห้งแล้งทำให้แม่น้ำเหือดแห้ง นำมาสู่ความแห้งแล้ง ซึ่งผลพวงจากการที่น้ำแข็งละลายและแหล่งน้ำแห้งเหือดนี้ยังได้ส่งผลกระทบต่อแม่น้ำตอนล่างด้วย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 12 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 12, 2007, 12:51:22 AM

หมีขาวจะหายไปพร้อมน้ำแข็งในสิ้นคริสตศตวรรษนี้

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011921901.JPEG)
หมีขาวเหยื่อโลกร้อนที่จะกำลังจะสูญพันธุ์ในสิ้นศตวรรษนี้ ทั้งนี้หมีในภาพเป็นหมีในเขตอนุรักษ์ที่แหลมเชอร์ชิลล์ แคนาดา (Credit:Ansgar Walk)

เอเยนซี - USGS ระบุว่าผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศอันเป็นผลจากภาวะโลกร้อนจะทำให้ 2 ใน 3 ของหมีขั้วโลกหายไปพร้อมกับน้ำแข็งในขั้วโลกก่อนปี 2593 และสูญพันธุ์เมื่อสิ้นคริสตศตวรรษนี้

หน่วยงานภูมิศาสตร์สำรวจของสหรัฐ (U.S. Geological Survey: USGS) ออกมาระบุว่าหมีขั้วโลกซึ่งอยู่บนโลกมากว่า 40,000 ปีกำลังจะสูญพันธุ์จากผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศอันเป็นผลจากโลกร้อน โดยก่อนปี 2593 หมีขั้วโลกจำนวน 2 ใน 3 จะหายไปพร้อมกับน้ำแข็ง โดยประเมินว่าหมีขั้วโลกราว 16,000 ตัวซึ่งอาศัยอยู่บนน้ำแข็งในเกาะอาร์กติกทางตอนเหนือของแคนาดาและชายฝั่งตะวันตกของกรีนแลนด์จะมีอยู่รอดถึงสิ้นคริสตศตวรรษนี้

(http://pics.manager.co.th/Images/550000011921902.JPEG)
ประชากรหมีกำลังตกอยู่ในอันตราย ซึ่งชะตากรรมของหมีในภาพซึ่งอยู่ที่ชายฝั่งทะเลบิวฟอร์ท มลรัฐอะลาสกา สหรัฐฯ แขวนอยู่บนน้ำแข็งที่เหลือน้อยเต็มที (Credit: US Fish and Wildlife Service)

อีกทั้งในช่วงครึ่งคริสตศตวรรษนี้ 42% ของหมีขาวในมลรัฐอะลาสกา สหรัฐอเมริกาและรัสเซียจะหายไปพร้อมกับชายฝั่งน้ำแข็งที่สิ่งมีชีวิตขั้วโลกเหนือนี้จำเป็นต้องอาศัยในการล่าเหยื่อและผสมพันธุ์ ทั้งนี้หมีขั้วโลกอาศัยแผ่นน้ำแข็งในทะเลเป็นสถานที่ล่าแมวน้ำซึ่งเป็นอาหารหลักของพวกมัน เนื่องจากนักล่าขั้วโลกไล่จับแมวน้ำในแผ่นดินหรือน่านน้ำเปิดได้ยากเย็น

หมีขั้วโลกอาศัยอยู่บนโลกมาราว 40,000 ปี โดยมีช่วงอายุขัยเฉลี่ยอยู่ที่ 30-40 ปี ซึ่งสหภาพเพื่อการอนุรักษ์โลก (World Conservation Union) อันมีฐานปฎิบัติการอยู่ในเมืองแกลนด์ สวิตเซอร์แลนด์ ได้ประมาณว่ามีประชากรหมีขั้วโลกในอาร์กติกอยู่ 20,000-25,000 ตัว และกำลังตกอยุ่ในภาวะเสี่ยงจากปัญหาน้ำแข็งละลาย ปัญหามลพิษ ปัญหาจากการพัฒนาและการท่องเที่ยว

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 12 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 14, 2007, 01:17:16 AM

โลกร้อนจุดเปลี่ยน"เที่ยวไทย"

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/09/14/images/94445_121Show.jpg)

ภาพยนตร์สารคดีเรื่อง Inconvenient Truth ของอัล กอร์ ได้สร้างความจริงอันเจ็บปวด ที่เหมือนกับชื่อเรื่องให้กับชาวโลกรับรู้และตระหนักว่า โลกที่พวกเขาอยู่ทุกวันนี้ไม่ปกติอีกต่อไป

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ : หลายคนโทษว่าภาวะโลกร้อนนี้ เกิดจากการที่มนุษย์ใช้สารเคมี และรถยนต์ส่วนตัวในการเดินทางมากเกินไป ชีวิตประจำวันของมนุษย์ได้ก่อให้เกิดสารคาร์บอนไดออกไซด์จำนวนมหาศาล และนานพอที่จะก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่ผิดปกติบนโลกมนุษย์

ผลกระทบจากวิกฤตินี้ กระจายไปทุกภูมิภาคทั่วโลกและทุกภาคอุตสาหกรรม

ในความเป็นจริง พลังงาน คือ ปัจจัยหลักที่สร้างก๊าซเรือนกระจกที่ส่งผลต่อการขาดความสมดุลตามธรรมชาติระหว่างรังสีจากแสงอาทิตย์ที่เข้ามา และรังสีที่ออกจากโลก

การท่องเที่ยวก็เป็นอีกอุตสาหกรรมหนึ่งที่ก่อให้เกิดผลกระทบดังกล่าว เนื่องจากอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเกี่ยวข้องกับการเดินทาง ทั้งทางอากาศ ทางถนน หรือแม้กระทั่งทางน้ำ ซึ่งทั้งหมดล้วนใช้พลังงานที่ก่อให้เกิดคาร์บอนไดออกไซด์ทั้งสิ้น

“การท่องเที่ยวไม่ใช่อุตสาหกรรมที่ได้รับผลกระทบจากโลกร้อนเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้สร้างภาวะโลกร้อนที่สำคัญ” อรุณศรี ศรีเมฆานนท์ ศาสตรานิติ" ผู้อำนวยการฝ่ายวางแผน การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย เปิดเผยถึงความเป็นจริงที่อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้กระทำต่อโลกอย่างไม่ได้ตั้งใจ และไม่ได้ตระหนักถึงผลเสียที่ตามมา

นอกจากการใช้พลังงานจากการขนส่ง เดินทางแล้ว การเข้าพักในโรงแรมของนักท่องเที่ยวยังก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกอีกทางหนึ่งด้วย การพักค้างคืนในห้องปรับอากาศของโรงแรม เมื่อกระทำซ้ำๆกันในปริมาณมหาศาล ก็กลายเป็นอีกตัวการหนึ่งที่ทำให้ธุรกิจท่องเที่ยวสร้างมลพิษอยู่ในระดับเดียวกับอุตสาหกรรมหนัก

ไม่นับรวมกับขยะและของเสียจำนวนมาก ซึ่งบรรดาสิ่งปฏิกูลที่เกิดขึ้นเป็นที่มาของก๊าซมีเทน

ปริมาณนักท่องเที่ยวในเมืองไทยตลอด 10 ปีที่ผ่านมา มีจำนวนหลายสิบล้านคน จึงเปรียบเหมือนเป็นเครื่องจักรที่ผลิตก๊าซเรือนกระจกขนาดใหญ่

ภาพของผลกระทบที่เกิดขึ้นในเมืองไทย อาจยังไม่ชัดเจนนักเมื่อเทียบกับต่างประเทศ โดยเฉพาะทะเลสาบของแทนซาเนีย สถานที่ท่องเที่ยวหลักของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวในแอฟริกาที่กำลังแห้งเหือด ส่วนในยุโรป ฤดูเล่นสกีในเทือกเขาแอลป์จะสั้นลงเมื่อหิมะตกน้อยลง

สำหรับทะเล ลมมรสุมตะวันออกเฉียงใต้ที่รุนแรงขึ้น เป็นผลให้ฤดูกาลท่องเที่ยวแถบทะเลอันดามันสั้นลง เกิดน้ำท่วมในจำนวนที่ถี่ขึ้น ที่สำคัญระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น ส่งผลต่อการกัดเซาะของชายหาด ซึ่งจากการสำรวจพื้นที่ชายหาดไทยหายไปเกือบ 100 ตารางกิโลเมตรต่อปี จากพื้นที่ชายหาดความยาวทั้งหมด 2,000 กิโลเมตร

คลื่นใต้น้ำทวีความรุนแรงจนพัดพากระแสน้ำเย็นเข้ามาใกล้ชายฝั่ง ทำให้ปลาจำนวนมากตายบริเวณเกาะลันตา เมื่อปีที่ผ่านมา

ส่วนภูเขาบริเวณภาคเหนือ ปริมาณน้ำฝนที่เพิ่มมากขึ้น นำพาภัยพิบัติของน้ำมาด้วย แม้ว่าอุณหภูมิสูงสุดของแต่ละจังหวัดจะยังไม่สูงขึ้น แต่วันที่อากาศร้อนก็ยาวนานขึ้น ตัวอย่างเช่น จังหวัดเชียงราย แต่ก่อนมีวันอากาศร้อนเพียงร้อยกว่าวันต่อปี ปัจจุบันเพิ่มเป็นสองร้อยกว่าวันต่อปี ซึ่งแน่นอนเมื่ออากาศร้อนขึ้นย่อมส่งผลต่อการท่องเที่ยวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

จังหวัดที่ขายความหนาวเย็น จะมีฤดูกาลท่องเที่ยวที่สั้นลง เหลือเพียงสามเดือนต่อปีเท่านั้น สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสัญญาณเตือนภัยถึงหายนะที่จะเกิดขึ้นกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศไทยที่เคยสร้างรายได้มหาศาลให้แก่ประเทศตลอดระยะเวลา 40 ปี

เพื่อปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ และแสดงให้เห็นว่าประเทศไทยตื่นตัวและตระหนักถึงความสำคัญด้านสิ่งแวดล้อมดังกล่าว ทางกระทรวงท่องเที่ยวและกีฬาได้จัดทำนโยบายเชิงรุกการท่องเที่ยววิถีไทย ต้านภัยโลกร้อน ด้วยแคมเปญ Low Emission Tourism Thai

กลยุทธ์หลัก คือการใช้โครงการจัดระดับโรงแรมภายใต้โครงการใบไม้เขียว (Green Leaf) ซึ่งมีสมาชิกเป็นกลุ่มโรงแรมและรีสอร์ททั่วประเทศที่มีมาตรฐานการดูแลสิ่งแวดล้อมตามเกณฑ์ของมูลนิธิใบไม้เขียว เป็นโรงแรมระดับ 3-5 ดาว จำนวน 150 แห่ง เพื่อดึงกลุ่มนักท่องเที่ยวที่สนใจร่วมแก้ปัญหาโลกร้อน เช่น ยุโรปและอเมริกา เป็นต้น

นอกจากนี้ ยังมีแผนปฏิบัติการรณรงค์พันธมิตรกลุ่มเป้าหมายใหม่อีก 3 กลุ่มที่นอกเหนือจากกลุ่มโรงแรมและรีสอร์ท ประกอบด้วย กลุ่มธุรกิจห้างสรรพสินค้าและร้านค้าปลีกต่างชาติในไทยที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ให้หันมาใช้บรรจุภัณฑ์ที่ผลิตจากธรรมชาติ กลุ่มระบบบริการขนส่งตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ให้หันมาเน้นการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และผจญภัย

และสุดท้ายคือ กลุ่มนักท่องเที่ยวในประเทศและต่างประเทศ นำร่องจากตลาดหลักในยุโรป อเมริกา และออสเตรเลีย ที่มีจำนวนนักท่องเที่ยวเดินทางมายังเมืองไทยแต่ละปีรวมกันกว่า 3 ล้านคน และเป็นกลุ่มนักท่องเที่ยวที่มีความรู้ความเข้าใจ รวมทั้งเป็นแกนหลักของตลาดโลกในการผลักดันการลดภาวะโลกร้อนอย่างต่อเนื่อง

ขณะที่การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย หรือ ททท.นั้น ได้รับมือภาวะโลกร้อนที่ส่งผลต่ออุตสาหกรรมการท่องเที่ยว โดยแบ่งการทำงานออกเป็นสามส่วนใหญ่ๆ คือ ฝ่ายวางแผน ฝ่ายการตลาด และฝ่ายประชาสัมพันธ์

หน้าที่หลักของฝ่ายวางแผน คือ การให้ความรู้ทางวิชาการ ผ่านการจัดเสวนา โดยมีกลุ่มเป้าหมายอยู่ที่ผู้ประกอบการที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยว ที่ผ่านมาได้จัดมาแล้วจำนวนทั้งสิ้น 3 ครั้งในเมืองท่องเที่ยวหลัก

เริ่มต้นที่จังหวัดภูเก็ตกับประเด็นผลกระทบโลกร้อนต่อการท่องเที่ยวชายฝั่งทะเลไทย จากนั้นจึงย้ายมาจัดที่จังหวัดเชียงราย เน้นประเด็นผลกระทบโลกร้อนต่อแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์

ล่าสุดที่กรุงเทพฯ ในหัวข้อ ผลกระทบโลกร้อนต่อภาวะอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไทย

ผู้อำนวยการฝ่ายวางแผน การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย กล่าวว่า เป้าหมายของการจัดเสวนาที่เน้นให้ความรู้เกี่ยวกับภาวะโลกร้อนที่ส่งผลต่อการท่องเที่ยวนั้น เพื่อรณรงค์ให้ผู้ประกอบการทั้งหลายเห็นความสำคัญและร่วมมือกับทางททท.ในการปรับกิจการของตนเองให้เกิดผลกระทบต่อชั้นบรรยากาศของโลกน้อยที่สุด

ก่อนที่จะประกาศต่อโลกอย่างเป็นทางการว่า อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเมืองไทยนั้นเต็มไปด้วยความสะอาด และใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อม

ในส่วนของฝ่ายการตลาดนั้น ปัจจุบันกำลังโปรโมทโครงการคาราวานอะเมซิ่ง เดอะเวิลด์ อะเมซิ่งไทยแลนด์ ซึ่งเป็นรายการที่ทางททท.ร่วมมือกับภาคเอกชน จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองวันท่องเที่ยวโลก วันท่องเที่ยวไทย และยังเป็นคาราวานท่องเที่ยว ปลูกป่า ลดภาวะโลกร้อน ตามเส้นทางที่มีโครงการพระราชดำริทั้งหมด 4 เส้นทาง ประกอบด้วย

ปลูกป่าคืนวิถีชีวิตวัฒนธรรมชาวนา “บ้านหนองบัวขาว” จังหวัดกาญจนบุรี ปลูกป่าแนวกันชนเขาใหญ่ ปราจีนบุรี นครนายก ปลูกป่าชายเลนแหลมผักเบี้ย และเส้นทางอนุรักษ์เพาะพันธุ์เต่าทะเลระยอง ชลบุรี

นอกจากนี้ยังมีแคมเปญรณรงค์ “เก็บเมืองไทย ให้สวยงาม” ที่ทางฝ่ายประชาสัมพันธ์เป็นผู้รับผิดชอบ ในการปลุกกระแสให้คนไทยร่วมแรงร่วมใจที่จะรักษาแหล่งท่องเที่ยวให้สะอาดขึ้นด้วยมือของตนเอง ช่วยกันอนุรักษ์แหล่งท่องเที่ยวให้สวยงามทุกแห่ง ทุกที่ ทุกภูมิภาค ซึ่งจะเป็นสิ่งดึงดูดให้เกิดการท่องเที่ยวอย่างถูกต้องจริงจัง

โครงการ “เก็บเมืองไทย ให้สวยงาม” เป็นโครงการสำคัญ ที่จะกระตุ้นและสร้างกระแสให้คนไทยทั่วประเทศเดินทางท่องเที่ยว และให้การท่องเที่ยวเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

อีกทั้งยังมุ่งสร้างความตื่นตัว และจิตสำนึกด้านการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ให้เกิดขึ้นกับคนในท้องถิ่น การเป็นเจ้าบ้านที่ดีต้อนรับนักท่องเที่ยว

และเป็นเครื่องเตือนใจให้นักท่องเที่ยวได้ตระหนักถึงการรักษาแหล่งท่องเที่ยวให้สวยงามและยั่งยืนตลอดไป

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 14 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 16, 2007, 12:40:38 AM

วันโอโซนสากล รณรงค์งด"ซีเอฟซี"

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/09/hap03160950p1.jpg)

ตามที่องค์การสหประชาชาติ ประกาศให้วันที่ 16 ก.ย.ของทุกปีเป็น "วันโอโซนสากล" และขอให้ภาคีสมาชิก 191 ประเทศทั่วโลก จัดกิจกรรมอันเนื่องด้วยการปกป้องชั้นบรรยากาศโอโซน เป็นชั้นบรรยากาศโลกที่มีคุณประโยชน์ต่อสิ่งมีชีวิตบนโลกอย่างมาก เพราะทำหน้าที่ดูดซับรังสีต่างๆ ที่เป็นอันตรายต่อสิ่งมีชีวิต อาทิ รังสียูวี ที่ทำให้มนุษย์เป็นมะเร็งผิวหนัง โรคตาต้อกระจก และช่วยลดภาวะโลกร้อนอีกด้วย

ในปีนี้ถือเป็นปีพิเศษครบรอบ 20 ปี ของการก่อตั้งพิธีสารมอนทรีออล ที่โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) ร่างข้อกำหนดและมีมาตรการเพื่อยับยั้งการทำลายชั้นบรรยากาศโอโซน ภายใต้อนุสัญญาเวียนนา ร่างแล้วเสร็จเมื่อวันที่ 16 ก.ย.2530 ที่นครมอนทรีออล ประเทศแคนาดา

ไทยเป็นหนึ่งในประเทศภาคีสมาชิก โดยมีกรมโรงงานอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม เป็นหน่วยงานหลักรับผิดชอบดำเนินงานตามพันธกรณีพิธีสารมอนทรีออล ว่าด้วยการลดและเลิกใช้สารทำลายชั้นบรรยากาศโอโซน

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/09/hap03160950p2.jpg)

โดยจัดกิจกรรมรณรงค์ชวนคนไทยร่วมกันลดการใช้ "สารคลอโรฟลูออโรคาร์บอน" หรือ "สารซีเอฟซี" (CFCs) ที่มีองค์ประกอบพื้นฐาน อย่าง คลอรีน ฟลูออรีน หรือโบรมีน มีศักยภาพทำปฏิกิริยากับโมเลกุลโอโซนที่อยู่ในชั้นบรรยากาศให้เกิดการแตกตัว

หรือเรียกง่ายๆ ว่าเป็นสารที่ทำลายชั้นบรรยากาศโอโซน

นายอดิศร นภาวรานนท์ รองอธิบดีกรมโรงงานอุตสาหกรรม กล่าวว่า ในระยะ 20 ปีที่ผ่านมา จากความร่วมมือของประเทศภาคีสมาชิก ทำให้สามารถลดการปล่อยสารซีเอฟซีทั่วโลกได้ถึง 95 เปอร์เซ็นต์

สารซีเอฟซีส่วนใหญ่เป็นสารทำความเย็นต่างๆ ยังคงมีใช้กันอยู่ในภาคอุตสาหกรรม และผลิตภัณฑ์บางอย่าง เช่น น้ำยาแอร์รถยนต์ แอร์บ้าน ตู้เย็น ตู้แช่ ห้องเย็น ผลิตภัณฑ์ขึ้นรูปโฟม สารเฮลอน ที่ใช้เป็นสารดับเพลิง สารเมทิลคลอโรฟอร์ม ที่ใช้ทำความสะอาดชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ สารคาร์บอนเตตระคลอโรด์ ใช้เป็นสารทดสอบในห้องปฏิบัติการวิทยาศาสตร์ และสารเมทิลโบรไมด์ ใช้ฆ่าแมลงกำจัดศัตรูพืช หรือพวกกระป๋องสเปรย์ต่างๆ

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/09/hap03160950p3.jpg)

ทางกรมโรงงานยังขอความร่วมมือประชาชนทั่วไป และหน่วยงานราชการให้เลิก หรือหลีกเลี่ยงการใช้สารซีเอฟซี เช่น น้ำยาทำความเย็นในระบบปรับอากาศรถยนต์ ที่ผลิตในรถยนต์รุ่นใหม่หลังปี พ.ศ.2538 มาใช้น้ำยาแอร์ตัวใหม่ ที่ใช้เป็นสารทดแทน รวมทั้งช่วยกันรณรงค์ให้เลิกใช้สารทำลายชั้นบรรยากาศโอโซน โดยเฉพาะสารซีเอฟซี ในภาคอุตสาหกรรมต่างๆ หันมาใช้สารทดแทน คือสารไฮโดรคลอโรฟลูออโรคาร์บอน หรือเอชซีเอฟซี

"ซีเอฟซีส่วนใหญ่จะอยู่ในตู้เย็นรุ่นเก่า หรือแอร์เก่า สารตัวนี้เป็นของเหลวที่อยู่ในสภาวะความดัน และออกมาโดยการผ่านวาล์วกลายเป็นไอ หากไม่รั่วซึมก็จะอยู่ในวงจร ถ้ารั่วซึมขึ้นมาก็ออกสู่บรรยากาศจะเป็นอันตรายต่อโอโซน" รองอธิบดีกรมโรงงานอุตสาหกรรม กล่าว

นอกจากนี้ ในข้อตกลงยังกำหนดว่า ในปี 2553 จะยกเลิกการนำเข้าสารทำลายโอโซน หรือซีเอฟซี โดยสมบูรณ์ แต่ถ้ายังมีอุปกรณ์บางอย่างที่ยังใช้สารซีเอฟซีอยู่ จะอนุญาตให้ใช้แบบหมุนเวียน และเชื่อว่าไม่มีผลกระทบต่อภาคอุตสาหกรรมอย่างแน่นอน

นายอดิศร กล่าวต่อว่า เนื่องจากกรมโรงงานได้เงินสนับสนุนจากการเป็นประเทศภาคีสมาชิกจำนวนกว่า 55 ล้านเหรียญสหรัฐ เพื่อช่วยเหลือผู้ประกอบการในประเทศ ในการลดและเลิกใช้สารทำลายชั้นบรรยากาศโอโซน ที่ผ่านมามีผู้ประกอบการดำเนินการลดการทำลายโอโซน รวมทั้งสิ้น 103 โครงการแล้ว

โดยทุกคนสามารถช่วยรักษาโอโซนได้ เช่น เวลาซ่อมแอร์ พยายามเลือกร้านมีเครื่องหมายที่สามารถดูด หรือเก็บกักสารได้ หรืออุปกรณ์เครื่องหมายที่มีสัญลักษณ์ Non CFCs หรือมั่นตรวจเช็กระบบแอร์รถยนต์ในอู่ที่ได้มาตรฐาน หรือการดูแลแอร์บ้านก็เช่นกัน ด้วยการหมั่นล้างทำความสะอาดก็จะช่วยได้มาก

ถ้ามีข้อมูลและส่งสัยเพิ่มเติมสอบถามได้ที่ส่วนอนุรักษ์โอโซน กรมโรงงานอุตสาหกรรม 0-2202-4228 คิดก่อนที่จะใช้ ใส่ใจก่อนที่จะซื้อ จะช่วยให้โอโซนปลอดภัยได้

จาก : ข่าวสด วันที่ 16 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 19, 2007, 12:55:51 AM

น้ำแข็งขั้วโลกหดเปิดเส้นทางเดินเรือตะวันตก

(http://pics.manager.co.th/Images/550000012237501.JPEG)
"โลกร้อน" ทำให้ไม่ได้ต้องขุดเจาะเส้นทางเดินเรือ เพราะน้ำแข็งละลายเอง ทั้งที่เป็นผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมอันน่าเป็นห่วง แต่ชาติยักษ์ต่างแย่งสิทธิที่จะได้ใช้ประโยชน์บนเส้นทางดังกล่าว

บีบีซีนิวส์/เอเยนซี - อีซาเผยภาพถ่ายดาวเทียมแสดงน้ำแข็งขั้วโลกบริเวณตอนเหนือแคนาดา อะลาสกาและกรีนแลนด์หดตัวต่ำสุดเปิดโอกาสเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันตกสำหรับฤดูร้อน

องค์การอวกาศยุโรป (ESA) เผยภาพถ่ายดาวเทียมเอนไวแซท (Envisat satellite) แสดงน้ำแข็งขั้วโลกหดตัวต่ำสุดในรอบ 30 ปี เปิดเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันตกผ่านตอนเหนือของแคนาดา รัฐอะลาสกา สหรัฐอเมริกาและกรีนแลนด์ในช่วงฤดูร้อน และย่นเส้นเดินทางจากยุโรปไปเอเชียผ่านคลองปานามาได้หลายพันกิโลเมตร โดยในอดีตเส้นทางดังกล่าวซึ่งเชื่อมมหาสมุทรแอตแลนติกและแปซิฟิกนั้นปกคลุมด้วยน้ำแข็งตลอดทั้งปี

นับแต่มีการเฝ้าสังเกตน้ำแข็งมาตั้งแต่ปี 2521 อีซาระบุว่าเมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมาได้เห็นการหดตัวของน้ำแข็ง แต่สำหรับปีนี้ได้หดตัวสุดขีดและจะทำให้เส้นทางเดินเรือเปิดกว้างอย่างสมบูรณ์ หากแต่ยังไม่ทราบว่าเมื่อไหร่เส้นทางฝั่งตะวันตกจะเปิดตัวโดยสมบูรณ์ ขณะที่เส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันออกซึ่งผ่านทางรัสเซียก็ปรากฏการหดตัวเช่นกันและยังคงเหลือเพียงบางส่วนเท่านั้นที่ยังขวางกั้นการเดินทางอยู่

"เราได้เห็นพื้นที่ซึ่งมีน้ำแข็งปกคลุมหดตัวราว 3 ล้านตารางกิโลเมตร โดยในช่วงปี 2548 - 2549 ลดลงถึงราว 1 ล้านตารางกิโลเมตรเมตร ทั้งนี้ในช่วง 10 ปีก่อนหน้านั้นน้ำแข็งลดลงเฉลี่ยราวปีละ 100,000 ตารางกิโลเมตร ดังนั้นการลดลงถึง 1 ล้านตารางกิโลเมตรภายใน 1 ปีจึงเข้าขั้นวิกฤต" ลีฟ ทูดัล ปีเดอร์สัน (Leif Toudal Pedersen) จากศูนย์อวกาศแห่งสวีเดน (Danish National Space Centre) กล่าว พร้อมชี้ว่าสัญญาณดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าน้ำแข็งในฤดูร้อนจะหายไปเร็วกว่าที่คาดกันไว้

(http://pics.manager.co.th/Images/550000012237502.JPEG)
ภาพแสดงเส้นทางเดินเรือบริเวณขั้วโลกเหนือ โดยบริเวณวงกลมกลางภาพคือนอร์ธโพล ส่วนเส้นสีส้มคือเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันตกที่ผ่านอาณาเขตของแคนาดา และเส้นสีฟ้าคือเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันออกที่ผ่านบริเวณชายฝั่งรัสเซีย

หลักฐานทางภาพถ่ายดาวเทียมดังกล่าวยังยังนำไปเชื่อโยงกับภาวะโลกร้อนที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วกว่าที่คาด โดยอีซาได้อ้างถึงคาดการณ์ของคณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแห่งองค์การสหประชาชาติ (ไอพีซีซี) ที่ทำนายไว้ว่า ในฤดูร้อนของปี 2613 พื้นที่บริเวณขั้วโลกจะปราศจากน้ำแข็งเนื่องอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้นพร้อมกับการหายไปของทะเลน้ำแข็ง

อย่างไรก็ดีการเปิดเส้นทางเดินทะเลจากภาวะอากาศครั้งนี้ได้นำไปสู่การถกเถียงระหว่างประเทศเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทางด้านแคนาดาอ้างสิทธิเต็มที่เหนือเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันตกที่ผ่านอาณาเขตของประเทศซึ่งสามารถลากเส้นผ่านบริเวณดังกล่าวได้ แต่การอ้างดังกล่าวก็ได้รับการโต้เถียงจากสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรปซึ่งแย้งว่า เส้นทางใหม่นั้นควรจะเป็นประโยชน์ของนานาชาติที่ใครจะเดินเรือผ่านก็ได้

ขณะเดียวกันรัสเซีย นอร์เวย์ เดนมาร์ก แคนาดาและสหรัฐฯ ต่างก็แข่งขันในการเรียกร้องสิทธิบริเวณอาร์กติกอย่างร้อนแรงขึ้นเมื่อเดือนที่ผ่านมา เมื่อรัสเซียส่งเรือดำน้ำขนาดเล็กเพื่อวางแผนที่จะปักธงชาติใต้จุดนอร์ธโพล (North Pole) ส่วนสหรัฐฯ ก็ศึกษาพบว่า น้ำมันและก๊าซธรรมชาติในโลกถึง 25% ที่ยังไม่ได้รับการค้นพบนั้นอยู่ที่บริเวณดังกล่าว

(http://pics.manager.co.th/Images/550000012237503.JPEG)
ภาพรอยแยกของน้ำแข็งบนเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันตกในปี 2550 นี้

ส่วนนักสิ่งแวดล้อมก็กลัวว่าการเพิ่มขึ้นของคมนาคมทางทะเลและความพยายามในการขุดเจาะทรัพยากรธรรมชาติในบริเวณดังกล่าว อาจนำไปสู่การรั่วของน้ำมันและทำอันตรายของสิ่งมีชีวิตในพื้นที่นั้นได้ในวันใดวันหนึ่ง

เคลส์ แรกเนอร์ (Claes Ragner) นักวิจัยจากสถาบันฟริดท์จอฟแนนเซน ( Fridtjof Nansen Institute) ของนอร์เวย์ซึ่งทำงานเกี่ยวกับประเด็นด้านสิ่งแวดล้อมและการเมืองบริเวณอาร์กติกกล่าวว่า สำหรับปัจจุบันเส้นทางที่เปิดใหม่นี้เป็นเพียงสัญลักษณ์ที่หมายถึงการขนส่งทางทะเลในอนาคต โดยสามารถลดเส้นทางระหว่างแถบสแกนดิเนเวียและญี่ปุ่นได้ครึ่งหนึ่ง และเส้นทางขนส่งที่สั้นลงหมายถึงการปล่อยมลพิษที่น้อยกว่า

"แม้เส้นทางกำลังเปิดและน้ำแข็งยังคงละลายต่อเนื่อง แต่ก็ต้องใช้เวลาหลายปีกว่าที่เส้นทางดังกล่าวจะกลายเป็นเส้นทางที่ใช้ได้โดยปกติ มันไม่ได้ปราศจากน้ำแข็งตลอดปีและไม่เป็นเส้นทางที่คงอยู่ตลอดปี คำขอที่สำคัญสุดสำหรับการขนส่งทางทะเลคือเส้นทางที่ได้รับการปรับปรุงให้มีประสิทธิภาพและมั่นคง แต่ข้อเท็จจริงที่ว่าน้ำแข็งขั้วโลกกำลังละลายไม่ดีสำหรับโลกที่เรากำลังสูญเสียอาร์กติกและสิ่งมีชีวิตที่นั่น" แรกเนอร์กล่าว

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 19 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 20, 2007, 12:47:32 AM

ก.ทรัพย์นำประกาศ "ทิศทางไทยสู้ภัยโลกร้อน”

(http://pics.manager.co.th/Images/550000012345302.JPEG)
นายเกษม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม

กระทรวงทรัพฯ ประกาศทิศทางไทยสู้ภัยโลกร้อน แจงเล็งเห็นปัญหาผลกระทบไร้พรมแดนและศักยภาพไทยในการเพิ่มแหล่งดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ เห็นพ้องเดินตามหลัก “พอเพียง” แก้ปัญหาสิ่งแวดล้อม

หลังการระดมความคิดจากภาคส่วนต่างๆ ในสัมมนาทิศทางประเทศไทยในการรับมือกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เมื่อวันที่ 19 ก.ย.นี้ ณ ศูนย์นิทรรศการและการประชุมไบเทค บางนา นายเกษม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้ประกาศ “ทิศทางไทยสู้ภัยโลกร้อน” เพื่อให้ทั้งภาครัฐและเอกชนดำเนินนโยบายและแนวปฏิบัติตามประกาศดังกล่าว

“ก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมการใช้พลังงาน ภาคอุตสาหกรรมและเกษตรกรรมคือต้นเหตุทำให้เกิดภาวะโลกร้อน กอปรกับป่าไม้ซึ่งเป็นแหล่งดูดซับก๊าซเรือนกระจกถูกทำลายจึงเร่งให้เกิดสภาวะโลกร้อนยิ่งขึ้น แม้ไทยมิใช่ผู้ปล่อยก๊าซเรือนกระจกรายใหญ่ของโลกและไม่มีพันธะบนเวทีโลกที่จะต้องลดก๊าซเรือนกระจก แต่ไทยก็ไทยก็เห็นความสำคัญของผลกระทบจากภาวะโลกร้อนอันเป้นปํญหาไร้พรมแดน” นายเกษมแจกแจง

(http://pics.manager.co.th/Images/550000012345301.JPEG)
โลกสวยด้วยมือหนู - นักเรียน ม.ปลายซึ่งเขาร่วมกิจกรรมสัมมนารับมือการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอวดลูกโลกจากปูนปลาสเตอร์ที่เธอระบายสีเอง

ทั้งนี้แนวนโยบายและแนวปฏิบัติตามประกาศ “ทิศทางไทยสู้ภัยโลกร้อน” มีดังนี้

ด้านนโยบาย
ประเทศไทยจะส่งเสริมและสนับสนุนด้วยทรัพยากรที่มีอยู่ เพื่อให้เกิดการดำเนินงานด้านต่างๆ ที่นำไปสู่การวิจัยและพัฒนาการใช้พลังงานสะอาด

การสร้างความสามารถในการปรับตัวเพื่อรับมือการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่จะเกิดขึ้น การเพิ่มแหล่งดูดซับก๊าซเรือนกระจกและการสร้างองค์ความรู้ให้กับเยาวชนและประชาชนเพื่อให้ตระหนักและร่วมมือกันแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อน และจะดำเนินการตามยุทธศาสตร์แห่งชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ พ.ศ.2550-2554

ด้านปฏิบัติ
ประเทศไทยจะดำเนินการโดยอาศัยหลักการพอเพียงในภาคพลังงาน ภาคอุตสาหกรรม ภาคเกษตรกรรมและภาคป่าไม้และพื้นที่สีเขียว โดย

ภาคพลังงาน
จะเพิ่มสัดส่วนของการใช้พลังงานทดแทนและพลังงานสะอาด ในการผลิตกระแสไฟฟ้า และภาคการคมนาคมขนส่งจะส่งเสริมการประหยัดพลังงานและลดสัดส่วนการพึ่งพาพลังงานที่ต้องนำเข้ามาจากต่างประเทศ อีกทั้งจะดำเนินการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ ทั้งในภาคอุตสาหกรรม ภาคธุรกิจและภาคประชาชน

ภาคอุตสาหกรรม
จะร่วมมือในการลดก๊าซเรือนกระจกด้วยการส่งเสริมการผลิตและการประกอบอุตสาหกรรมด้วยการใช้เทคโนโลยีสะอาดและทันสมัย การเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานและส่งเสริมให้ลดการใช้สารที่ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกในโรงงานอุตสาหกรรม ทั้งนี้โดยยึดหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงและการใช้มาตรฐานสากลว่าด้วยความรับผิดชอบต่อสังคมเป็นแนวทางปฏฺบัติ

ภาคเกษตรกรรม
จะดำเนินการตามแผนบรรเทาภาวะโลกร้อนด้านการเกษตร พ.ศ.2550-2554 ซึ่งจะมีการสร้างองค์ความรู้อย่างบูรณาการ และการกำหนดทางเลือกในการปรับตัวต่อผลกระทบและทางเลือกในการลดก๊าซเรือนกระจกจากภาคการเกษตร ทั้งนี้การดำเนินการดังกล่าวจะยึดถือแนวปฏิบัติเกษตรอินทรีย์เป็นสำคัญ

ภาคป่าไม้และพื้นที่สีเขียว
จะเพิ่มแหล่งดูดซับก๊าซเรือนกระจกด้วยการอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรป่าไม้และความหลากหลายทางชีวภาพอย่างจริงจัง โดยดำเนินโครงการตามแนวพระราชดำริด้านป่าไม้ รวมทั้งจะดำเนินการอนุรักษ์และฟื้นฟูตามมาตรการอื่นๆ มุ่งเน้นการปลูกป่าและรณรงค์เพิ่มพื้นที่สีเขียวในชุมชนเมือง

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 20 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 21, 2007, 12:49:01 AM

โลกร้อนกระทบทรัพยากรชายฝั่ง เน้นพอเพียงสู่ชุมชน โดย อ.สุจิณณา กรรณสูต

หลายองค์กรที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลกได้กล่าวถึงความรุนแรงของปัญหาภาวะโลกร้อนว่าอาจมีความรุนแรงมากกว่าที่คาดการณ์ไว้ ดังนั้น ณ เวลานี้ ทุกคนไม่ควรละเลยความสำคัญของปัญหาดังกล่าว โดยเฉพาะผลกระทบโลกร้อนอาจเพิ่มปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเล ซึ่งมีสาเหตุจากการกระทำของมนุษย์ และจากธรรมชาติ อาจมีความรุนแรงและเกิดขึ้นรวดเร็วมากขึ้นกว่าที่คาดการณ์ไว้

ภาวะโลกร้อนสามารถเป็นปัจจัยเสริมความรุนแรงของสาเหตุจากธรรมชาติที่ก่อให้เกิดปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเล เนื่องจากผลกระทบภาวะโลกร้อนทำให้เกิดความแปรปรวนของสภาพอากาศโลก และการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล เหล่านี้ส่งผลให้พายุและคลื่นที่พัดเข้าหาชายฝั่งทะเลมีความถี่และความรุนแรงเพิ่มขึ้น และมีการเปลี่ยนทิศทาง ทำให้เกิดการกัดเซาะรุนแรงจนสูญเสียเนื้อที่ชายฝั่งและเกิดแผ่นดินทรุดตัวตามแนวชายฝั่งเพิ่มขึ้น ทำให้ชุมชนต้องอพยพย้ายที่อยู่อาศัย และรัฐต้องเสียงบประมาณป้องกันปัญหาดังกล่าวเพิ่มขึ้น

หลายประเทศมีสภาพปัญหาที่ใกล้เคียงกันเกี่ยวกับปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งทะเลดังกล่าว เช่น ที่รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา มีการสูงขึ้นของระดับน้ำทะเลลุกล้ำเข้าสู่ปากแม่น้ำและท่วมชายฝั่ง รวมทั้งการลดลงของชายหาดในหลายแห่ง ดังนั้น สถาบัน Institute of Science and Public Affairs แห่ง Florida State University จึงได้ทำการศึกษา ในปี 2007 เพื่อคาดการณ์การสูงขึ้นของระดับน้ำทะเล ตั้งแต่ปี 2006 ถึง 2080 ในบริเวณรอบ Florida Peninsula พบว่า แนวโน้มความสัมพันธ์ของช่วงเวลาและการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลเป็นเส้นตรงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตามการเพิ่มขึ้นของระดับก๊าซเรือนกระจก การศึกษานี้ทำให้ทราบแนวทางการวางแผนทางเศรษฐศาสตร์ และการป้องกันในอนาคต นอกจากนั้น จากการรายงานของ Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) ในปี 2007 เช่นกัน พบว่า ประเทศออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ มีระดับน้ำทะเลสูงขึ้นกว่าค่าเฉลี่ยระดับน้ำทะเลทั่วโลก ประมาณ 25% ซึ่งหมายถึงระดับน้ำในมหาสมุทรอาจเพิ่มขึ้นถึงระดับ 80 เซนติเมตร ในปี 2100 ข้างหน้า นอกจากนั้น ยังพบว่ามีความถี่และความรุนแรงของพายุเพิ่มขึ้นด้วย รวมทั้งชายฝั่งถูกน้ำท่วมในหลายแห่ง โดยเฉพาะทางแถบเมือง Cairn และแถบตะวันออกเฉียงใต้รัฐควีนส์แลนด์ของออสเตรเลีย

ประเทศไทยนับเป็นประเทศหนึ่งที่มีพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีความยาวค่อนข้างมาก กล่าวคือ ฝั่งอ่าวไทย มีความยาวชายฝั่งตลอดแนว 1,878 กิโลเมตร และชายฝั่งทะเลอันดามัน 937 กิโลเมตร (จากข้อมูล กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง) โดยตลอดทั้งสองแนวชายฝั่งมีทรัพยากรทางทะเลหลากหลายชนิด ทำให้เกิดกิจกรรมทางเศรษฐกิจต่างๆ มากมาย อาทิ การท่องเที่ยว การทำประมงชายฝั่ง การคมนาคมทางน้ำ หากเกิดปัญหาการกัดเซาะชายฝั่งเพิ่มขึ้นก็อาจส่งผลต่อเศรษฐกิจตามมา ดังนั้น ประเทศไทยและทุกประเทศต้องร่วมมือกันวางแผนป้องกันทั้งในระยะสั้น และระยะยาว เพราะการไหลเวียนของกระแสน้ำทะเลและมวลอากาศของโลกมีการเชื่อมโยงถึงกันอยู่ตลอดเวลา

ดังนั้น ทางแก้ไขโลกร้อนควรยึดการดำเนินชีวิตอย่างพอเพียง ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของสังคมไทย จึงเป็นวิถีทางในการแก้ไขสาเหตุของภาวะโลกร้อนและการพัฒนาประเทศด้านอื่นๆ ไปพร้อมกันแบบบูรณาการ อาทิ การอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้ เมื่อมีการใช้ไม้ในป่าต้องมีการปลูกทดแทนและการเก็บเกี่ยวประโยชน์จากป่าในอาชีพอย่างพอประมาณ การประหยัดพลังงานและการหาวิธีผลิตพลังงานแบบพึ่งพาตนเอง การลดปริมาณขยะด้วยการบริโภคอย่างพอเหมาะและใช้สิ่งต่างๆ ที่จำเป็น รวมทั้งการหาวิธีการกำจัดขยะให้เกิดประสิทธิภาพและลดการเกิดมลพิษ ตลอดจนศึกษาวิธีการลดก๊าซเรือนกระจกสาเหตุของภาวะโลกร้อนจากแหล่งต่างๆ อย่างเหมาะสม และไม่เกิดผลกระทบต่อชุมชนตามทิศทางกระแสโลก

จากข้อมูลของ IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) พบว่า มีเทน เป็นก๊าซเรือนกระจกที่มีความสำคัญเป็นลำดับที่ 2 รองจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ พบว่า ดินในนาข้าวมีการปลดปล่อยก๊าซมีเทน ประมาณ 15-20% ของปริมาณมีเทนที่ปลดปล่อยสู่บรรยากาศ ทั้งนี้จากรายงานการวิจัย ปี 2007 ของภาควิชา Geosciences แห่ง University of Wisconsin และภาควิชา Civil and Environmental Engineering แห่ง Princeton University สหรัฐอเมริกา ได้ทำการศึกษาแบบจำลองระบบและแนวทางการลดการปล่อยก๊าซมีเทนจากแปลงนาข้าว โดยเริ่มศึกษาตัวรับอิเล็กตรอนบางชนิดในดินที่มีสภาพน้ำท่วมขัง อาทิ ออกซิเจน ไนเตรต (NO3) ธาตุแมงกานีสในรูป Mn(IV) ธาตุเหล็กในรูป Fe(III) และสารซัลเฟต (SO4) และมีตัวให้อิเล็กตรอน คือ อะซิเตต (Acetate) และธาตุไฮโดรเจน ซึ่งได้จากการย่อยสลายอินทรียวัตถุ โดยตัวรับและตัวให้อิเล็กตรอนเหล่านี้เกี่ยวข้องกับกระบวนการถ่ายทอดอิเล็กตรอน (electron transfer processes) ของปฏิกิริยาที่ทำให้เกิดก๊าซมีเทนในแปลงนา รวมทั้งการทดสอบผลของการใช้ปุ๋ยและการระบายน้ำในพื้นที่ต่อการปลดปล่อยก๊าซมีเทนจากแปลงนา และศึกษาผลของอุณหภูมิต่อกระบวนการแพร่และจลนศาสตร์ของปฏิกิริยา (reaction kinetic) ซึ่งทดสอบทั้งภาคปฏิบัติการและแปลงนาจริง รวมทั้งศึกษาการปลดปล่อยสารอินทรีย์คาร์บอนจากราก (exudation) และการปลดปล่อยออกซิเจนจากรากของต้นข้าว และชีวมวลรากของต้นข้าว การเจริญเติบโตของต้นข้าว การกระจายของอินทรีย์คาร์บอนในดิน อาการของโรคในรากพืช การลดลงของปริมาณก๊าซ เพื่อนำข้อมูลการศึกษาดังกล่าวมาประเมินการปลดปล่อยก๊าซมีเทนในแปลงนาที่ปลูกในเมือง Chongqing และ Sichuan ของประเทศจีน ชี้ให้เห็นว่าการปลดปล่อยก๊าซมีเทนจากแปลงนาข้าวพันธุ์ลูกผสมมีมากกว่าพันธุ์พื้นเมือง (ลักษณะต้นสูง) ในระยะต้นกล้า และการปลดปล่อยก๊าซมีเทนช่วงระยะต้นกล้ามีมากกว่าช่วงฤดูการปลูกข้าว และพบว่าเมื่อใส่ปุ๋ยไนเตรต อัตรา 64 kg N/ha สามารถลดการปลดปล่อยก๊าซมีเทนได้ถึง 7% และเหล็ก (Fe) และแมงกานีส (Mn) ในรูป oxidized forms ที่พบในช่วงที่ระบายน้ำขังในแปลงนาก่อนฤดูการปลูกสามารถลดการปลดปล่อยก๊าซมีเทนได้ ประมาณ 8-10% และการระบายน้ำขังในแปลงนา 1 สัปดาห์ ในช่วงฤดูกาลปลูกสามารถลดการปลดปล่อยก๊าซมีเทนได้ถึง ประมาณ 22-23% เทคนิคนี้นอกจากเป็นการลดการปลดปล่อยก๊าซมีเทนแล้ว ยังเป็นการรักษาระดับน้ำที่เหมาะสมในแปลงนาและเพิ่มปริมาณผลผลิตข้าวอีกด้วย

อย่างไรก็ตาม ความพอเพียงในการดำเนินชีวิตเป็นทางแก้ไขสาเหตุของภาวะโลกร้อนได้เป็นอย่างดี แต่ควรกระทำอย่างต่อเนื่องโดยเริ่มจากตนเอง ครอบครัว ชุมชนหรือหมู่บ้าน จนถึงประเทศชาติ ผนวกกับการคิดหาเทคนิควิธีการตามศักยภาพให้สอดคล้องกับปัญหาและความต้องการของประเทศ ก็จะทำให้ประเทศชาติมีการพัฒนาอย่างมั่นคงตลอดไป

จาก : สถาบันวิจัยและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำชายฝั่ง กรมประมง วันที่ 15 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 22, 2007, 12:52:43 AM

แผนแม่บท 5 ประการ คนไทยร่วมพิทักษ์โลก

(http://www.komchadluek.net/2007/09/22/images/5532764.jpg)

โลกของเราเคยอบอุ่นขึ้นเพราะก๊าชเรือนกระจกซึ่งประกอบด้วยโมเลกุลของไอน้ำ คาร์บอนไดออกไซด์ มีเทน ไนตรัสออกไซด์ และโอโซน แต่ปัจจุบันโลกของเรากำลังจะร้อนเกินไปสำหรับสิ่งมีชีวิต!

ปัจจุบันกิจกรรมของมนุษย์มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกปริมาณมหาศาลสู่ชั้นบรรยากาศโดยเฉพาะภาคพลังงานมีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสูงที่สุด 56% รองมาเป็นภาคเกษตรกรรม 24% ภาคป่าไม้และการใช้ที่ดิน 7% ภาคของเสีย 8% และภาคอุตสาหกรรม 5%

ประเทศไทยเป็นประเทศเกษตรกรรมจึงถูกมองว่ามีการปล่อย"ก๊าซมีเทน" มากในอันดับต้นๆมีนักวิชาการทำวิจัยพบว่านาข้าวก็มีส่วนทำให้เกิดสภาวะโลกร้อนเช่นกัน

"ในปริมาณก๊าซเรือนกระจกในภาคเกษตรกรรม 24% นาข้าวมีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสูงถึง 60% มีการพูดถึงก๊าซมีเทนในนาข้าวกันมาก เพราะก๊าซมีเทนจะดูดซับความร้อนในชั้นบรรยากาศมากกว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ แต่นาข้าวปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพื่อความอยู่รอด หากมีความจำเป็นต้องลดก๊าซเรือนกระจกจากนาข้าวจริงๆ ต้องไม่สร้างผลกระทบต่อผลผลิต เพราะข้าวเป็นสินค้าส่งออกที่สำคัญของไทย" รศ.ดร.สิรินทรเทพเต้าประยูร ประธานสายสิ่งแวดล้อม บัณฑิตวิทยาลัยร่วมด้านพลังงานและสิ่งแวดล้อม ผู้ทำการวิจัยเรื่องนาข้าวกับสภาวะโลกร้อนแนะนำ

(http://www.komchadluek.net/2007/09/22/images/3839908.jpg)

แม้นาข้าวจะปล่อยก๊าซเรือนกระจกสูงในอันดับต้นๆทว่า รศ.ดร.สิรินทรเทพ มองว่าควรให้ความสำคัญในการลดก๊าซเรือนกระจกจากภาคพลังงานจะดีกว่า แต่ถ้าหากภาคเกษตรกรรมจะช่วยลดก๊าซมีเทนจากนาข้าวก็สามารถทำได้ เช่น ระบายน้ำออกจากแปลงนาช่วงที่ต้นข้าวกำลังออกรวง เนื่องจากเป็นช่วงที่มีการปล่อยก๊าซมีเทนมากที่สุด จากนั้นจึงสูบน้ำกลับเข้านาภายใน 3 วัน จะช่วยลดก๊าซมีเทนได้ 30-40%

อย่างไรก็ตามการลดก๊าซเรือนกระจกของประเทศไทย ยังมุ่งเน้นการลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นหลัก เช่น การมีส่วนร่วมลดสภาวะโลกร้อนของ กทม.มีการรณรงค์ปิดไฟที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ 15 นาทีเปิดเครื่องปรับอากาศไว้ที่อุณหภูมิ 25 องศาเซลเซียส และไม่เปิดแสตนด์บายเครื่องใช้ไฟฟ้า เป็นต้น

กทม.จึงเป็นหน่วยงานต้นๆที่ร่วมปลุกกระแสให้คน กทม.ตระหนักถึงสภาวะโลกร้อน ด้วยการร่วมลงนามบันทึกข้อตกลง (เอ็มโอยู) ในปฏิญญากรุงเทพมหานคร

(http://www.komchadluek.net/2007/09/22/images/7264886.jpg)

หลังร่วมลงนามในปฏิญญากรุงเทพมหานครกทม.กำหนดแผนแม่บทเอาไว้ 5 ปี ระหว่างปี 2550-2554 ดำเนินการลดสภาวะโลกร้อน 5 ประการ คือ 1.ระบบขนส่งมวลชน เนื่องจากมีก๊าซเรือนกระจกจากส่วนนี้ 30% 2.พลังงานทางเลือก เพราะ กทม.บริโภคพลังงานมากที่สุดในประเทศรวม 40% 3.อาคารประหยัดพลังงาน รณรงค์ใช้หลอดประหยัดไฟ เปิดเครื่องปรับอากาศที่ 25 องศาเซลเซียส เป็นต้น 4.ลดขยะและน้ำเสียบ่อเกิดก๊าซมีเทน และ 5.ปลูกต้นไม้ เพื่อดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์

"ในแผน 5 ปี มีการตั้งเป้าลดก๊าซเรือนกระจก 15% ปกติกทม.ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 82 ล้านตันต่อปี เราต้องการให้คน กทม.รับรู้ข่าวสารต่างๆ ที่เป็นต้นเหตุของสภาวะโลกร้อน และทุกคนร่วมลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ด้วยวิธีง่ายๆ แต่ต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม อย่างเช่น การดับไฟเพียงแค่ 15 นาที เมื่อวันที่ 9 มิถุนายนที่ผ่านมา ช่วยประหยัดไฟฟ้าถึง 500 เมกะวัตต์" นิคมไวยรัชพานิช ผอ.สำนักสิ่งแวดล้อมกทม.กล่าว

ปัจจุบันทุกวันที่9 ของทุกเดือน คน กทม.จะได้เรียนรู้วิธีลดสภาวะโลกร้อนง่ายๆ เช่น ปิดไฟที่ไม่ใช้ประโยชน์ 15 นาที(พ.ค.) เปลี่ยนหลอดไส้เป็นหลอดตะเกียบ (มิ.ย.) จอดรถดับเครื่องยนต์ (ก.ค.) ปลูกต้นไม้ (ส.ค.) ใช้ถุงผ้าลดใช้ถุงพลาสติก (ก.ย.) เรียนรู้การคัดแยกขยะ(ต.ค.) ขี่จักรยานประหยัดพลังงาน (พ.ย.) และเรียนรู้วิธีการแก้ปัญหาน้ำเสีย โดยจะมีนิทรรศการเกี่ยวกับ "กังหันชัยพัฒนา" ที่สวนหลวงร.9 (ธ.ค.)

(http://www.komchadluek.net/2007/09/22/images/worldh.jpg)

นอกจากนี้กทม.ยังร่วมกับธนาคารโลก นำโครงการรถบีอาร์ทีและการลดขยะ เพื่อเข้าร่วมแลกเปลี่ยนคาร์บอนไฟแนนซ์ซึ่งคล้ายๆ กับโครงการขายคาร์บอนเครดิตนั่นเอง

ขณะเดียวกันประเทศไทยกำลังเดินหน้าทำโครงการกลไกการพัฒนาที่สะอาด หรือ ซีดีเอ็ม (CDM) ตามสนธิสัญญาพิธีสารเกียวโตล่าสุดคณะรัฐมนตรีมีมติจัดตั้ง องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก(อบก.) เมื่อวันที่6 กรกฎาคมที่ผ่านมา เพื่อบริหารจัดการเกี่ยวกับก๊าซเรือนกระจก ตลาดซื้อ-ขายปริมาณก๊าซเรือนกระจก การพิจารณาอนุมัติโครงการกลไกการพัฒนาที่สะอาดรวมถึงการเผยแพร่ความรู้เกี่ยวกับก๊าซเรือนกระจก และยังช่วยสนับสนุนงบประมาณดำเนินงานด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ

"อบก.จะทำงานด้านการรับรองโครงการซีดีเอ็ม จากเดิมการอนุมัติโครงการแต่ละโครงการต้องผ่านการพิจารณาของคณะรัฐมนตรี แต่ตอนนี้ อบก.สามารถพิจราณาโครงการที่ค้างอยู่ 20 โครงการได้แล้ว"ประเสริฐสุขจามรมาน ผู้อำนวยการสำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ สำนักงานนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (สผ.) ระบุ

แต่สำหรับดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งข้อสังเกตว่าการตั้งองค์การมหาชนเข้ามาบริหารจัดการลดก๊าซเรือนกระจกเป็นเรื่องที่ดี เพราะจะได้มีหน่วยงานที่เป็นผู้นำการจัดการด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยเฉพาะ แต่เรื่องโครงการซีดีเอ็มเรายังตามหลังอยู่ เพราะทำตามข้อตกลงพิธีสารเกียวโต ขณะที่พิธีสารเกียวโตก็กำลังจะหมดอายุแล้วอาจมีข้อตกลงใหม่ๆ เกิดขึ้นอีก

ดร.อานนท์มองถึงแนวทางการการลดก๊าซเรือนกระจกในส่วนของเมืองไทย ไม่ควรออกเป็นกฎหมายบังคับ หรือกำหนดให้มีการลดก๊าซเรือนกระจก แต่ควรมีการกำหนดลงในยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศ โดยอาจเริ่มต้นที่สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติก่อน การวางแผนพัฒนาขับเคลื่อนเศรษฐกิจของชาติ ต้องแผนลดสภาวะโลกร้อนอยู่ด้วย

แม้สิ่งที่กทม.คนเมือง และคนไทยทั่วประเทศกำลังทำอยู่ เพื่อช่วยลดภาวะโลกร้อนได้ไม่มาก แต่อย่างน้อยวันนี้ทุกคนก็เริ่มหันมาตื่นตัวกับกระแสโลกร้อนกันมากขึ้น

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ปฏิญญากรุงเทพมหานคร

- ลดการใช้พลังงานใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดในทุกกิจกรรม ในภาคการผลิตและการบริโภค เพื่อให้เกิดผลกระทบต่อสภาวะโลกร้อนน้อยที่สุด

- ส่งเสริมสนับสนุนบทบาทของเยาวชนชุมชน ธุรกิจ ตลอดจนหน่วยงานภาครัฐ และปัจเจกบุคคลให้มีส่วนร่วมในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เพื่อลดสภาวพโลกร้อน

- สนับสนุนและส่งเสริมวิถีชีวิตบนพื้นฐานเศรษฐกิจพอเพียงเพื่อเป็นการป้องกัน เตรียมตัว และปรับตัวสู้กับสภาวะโลกร้อน

- ให้การสนับสนุนส่งเสริม และร่วมกิจกรรมที่จะทำให้เกิดการดูดซับก๊าซเรือนกระจก ด้วยการปลูกต้นไม้ยืนต้นอย่างกว้างขวางและต่อเนื่อง

- ส่งเสริมให้มีกิจกรรมการลดและป้องกันภาวะโลกร้อนอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน ด้วยการเผยแพร่ข้อมูลและให้ความรู้สู่การปฏิบัติทุกโอกาส

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 21 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: frappe ที่ กันยายน 22, 2007, 07:55:49 AM

วันนี้ได้ฟังข่าวว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากเป็นลำดับต้นๆ ,ลำดับที่ 31 จากทุกประเทศทั่วโลกอ่ะค่ะ
แล้วก้อเป็นประเทศที่จัดอยู่ในกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงในการสูญพันธ์ของพืชและสัตว์เพิ่มขึ้นจากภาวะโลกร้อน...
ฟังแล้ว... 8)

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ กันยายน 22, 2007, 12:39:03 PM

:'(....ได้อ่านแล้วอยากกร้องไห้ดังๆจังค่ะน้องเป้เป้.....

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 23, 2007, 11:53:34 PM

50 ปี พื้นที่ กทม.หาย เหตุวิกฤติโลกร้อน เขตติดทะเลจมน้ำ

นักวิชาการฟันธงอีกไม่เกิน 50 ปี กรุงเทพฯ มีสิทธิจมน้ำถาวรอันเนื่องมาจากสภาวะโลกร้อน ขานรับแนวคิด "สมิทธิ์" สร้างเขื่อนแสนล้านกั้นเจ้าพระยาสองฝั่ง เสนอย้ายเมืองหลวง ปรับถนนที่น้ำท่วมทุกปีเป็นเส้นทางเดินเรือ ให้ช่วงน้ำท่วมเป็นวันหยุด ขณะที่ปราชญ์ชาวบ้านให้ปรับตัวเข้ากับธรรมชาติ ด้วยการสร้างบ้านใต้ถุนสูงดีกว่า

เมื่อเข้าสู่ฤดูฝนพื้นที่สำคัญทางเศรษฐกิจของชาติ อย่าง กทม.ต้องประสบปัญหาน้ำท่วมขังตลอดทุกปี ประกอบกับปัญหาการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลจากสภาวะโลกร้อน ทำให้นักวิชาการหลายคนเสนอแนวคิดสร้างเขื่อนกั้นสองฝั่งเจ้าพระยา-อ่าวไทย มูลค่ากว่าแสนล้านบาทช่วยป้องกันน้ำท่วมในอนาคตได้หลังจากที่ ดร.สมิทธ ธรรมสโรช ประธานกรรมการอำนวยการเตือนภัยพิบัติแห่งชาติ และผู้เชี่ยวชาญพิเศษด้านอุตุนิยมวิทยา อ้างถึงรายงานจากสหประชาชาติเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ที่ระบุว่าอีกประมาณ 15 ปี น้ำจะท่วม กทม.รัฐบาลควรมีการลงทุนสร้างเขื่อนกั้นแม่น้ำพระยาทั้งสองฝั่ง ความยาวด้านละ 100 กิโลเมตร และมีความสูง 3-4 เมตร ซึ่งคาดว่าจะใช้งบประมาณ 1 แสนล้านบาท

ด้าน ศ.เกียรติคุณ ฉลอง เกิดพิทักษ์ ผู้เชี่ยวชาญการบริหารและพัฒนาแหล่งน้ำ ที่ปรึกษาบริษัท แม็คโคร คอนซัลแต็นท์ จำกัด และอดีตอาจารย์ประจำภาควิชาทรัพยากรน้ำ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ เสนอว่า การป้องกันน้ำท่วม กทม.น่าจะมีการศึกษาถึงการสร้างเขื่อนกั้นปากแม่น้ำตั้งแต่ จ.เพชรบุรีไปจนถึง จ.ชลบุรี ซึ่งตัวเขื่อนจะมีความยาว 90 กิโลเมตร มีความสูง 38 เมตร และอยู่ห่างจากชายฝั่ง 40 กิโลเมตร เพื่อระบายน้ำและเก็บกักน้ำเหนือที่ไหลบ่ามาตลอด 24 ชั่วโมง ซึ่งจะลดปัญหาน้ำทะเลหนุนและน้ำทะเลลงเพียงแค่วันละ 5- 6 ชั่วโมงเท่านั้น โดยจะมีการสร้างประตูน้ำเปิด-ปิด เพื่อให้เรือประมงผ่านเข้าออกได้ คาดว่าใช้งบประมาณแสนล้านบาท นอกจากนี้ ผลพลอยได้จากการสร้างเขื่อนกั้นปากแม่น้ำอาจจะผลิตกระแสไฟฟ้าจากน้ำทะเลขึ้นลง แถมยังช่วยป้องกันน้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้นจากสภาวะโลกร้อนในอนาคตอีกด้วย

"ผมว่าน่าจะมีการศึกษาความเป็นไปได้ของการสร้างเขื่อนกั้นปากแม่น้ำจาก จ.เพชรบุรีไปถึง จ.ชลบุรี หรือแก้มลิงปากแม่น้ำ เพราะหากว่ามีเขื่อนกั้นปากแม่น้ำแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องสร้างเขื่อนหรือแก้มลิงบนบก เพราะบางทีน้ำก็อาจจะไปท่วมที่ทำกินของชาวบ้าน นอกจากนี้ การสร้างเขื่อนกักเก็บน้ำที่อ่าวไทยอาจจะผลิตไฟฟ้าจากน้ำขึ้นน้ำลงได้อีกด้วย หากการศึกษาเบื้องต้นเห็นว่าโครงการนี้ไม่เหมาะสมก็ค่อยยกเลิกโครงการไป" ศ.เกียรติคุณ ฉลอง กล่าว

นายสุรจิต ชิรเวทย์ ที่ปรึกษาหอการค้าจังหวัดสมุทรสงคราม และเจ้าของรางวัลลูกโลกสีเขียวปี 2549 กล่าวถึงแนวคิดการสร้างเขื่อนป้องกันน้ำท่วมว่า พื้นที่ราบลุ่มภาคกลางเป็นพื้นที่น้ำเหนือไหลผ่านอยู่แล้ว ซึ่งน้ำหลากลงมาสร้างประโยชน์ให้วิถีชาวเกษตรและประมง เพราะมีธาตุตะกอนอาหารสร้างความสมบูรณ์ให้พืชและสัตว์ทะเล แถมยังควบคุมปริมาณมด-ปลวก แต่ปัจจุบันคนไทยกำลังลืมรากเหง้าและวิถีชีวิตดั้งเดิมที่เคยอยู่กันอย่างสอดคล้องกับธรรมชาติ

"อย่าไปต่อสู้กับธรรมชาติให้สิ้นเปลืองเงิน แต่ควรอยู่อย่างเป็นมิตรกับระบบน้ำหลาก มาสร้างบ้านที่ใต้ถุนสูงดีกว่า ขณะที่ กทม. สมุทรปราการ สมุทรสาคร เจอปัญหาแผ่นดินทรุดปีละ 3-5 ซม. เขื่อนกั้นลำน้ำก็ทรุดด้วย การแก้ปัญหาก็ไม่รู้จักจบสิ้น ส่วนการสร้างเขื่อนกลางทะเลยิ่งสร้างผลกระทบตามมาอีกมากมาย ขณะนี้เมืองไทยมีเขื่อนกว่าพันแห่งก็ยังสามารถป้องกันน้ำท่วมได้เลย" นายสุรจิต กล่าว

ขณะที่ ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าวว่า โดยปกติทุกปีและในอดีตน้ำก็ท่วมพื้นที่ กทม.บางส่วนอยู่แล้ว หากจะกล่าวถึงน้ำท่วม กทม.แบบถาวรทั้ง 365 วัน คาดว่าคงไม่ใช่ใน 8-10 ปีข้างหน้านี้ แต่คาดว่าน่าจะอีก 50-80 ปีข้างหน้า อาจเกิดน้ำท่วมพื้นที่ กทม. บางส่วนอย่างถาวร โดยเฉพาะพื้นที่ที่อยู่ติดกับชายทะเล จึงควรมีแผนในการป้องกันน้ำท่วมชั่วคราวและน้ำท่วมถาวรได้แล้ว

ดร.อานนท์ กล่าวอีกว่า การสร้างเขื่อนสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาก็เป็นทางออกหนึ่งที่พยายามต่อสู้ แต่ไม่ใช่ตัวเลือกเพียงข้อเดียว ควรใช้หลายๆ วิธีร่วมกัน อย่างการวางแผนหนีหรืออพยพเมืองหลวงไปอยู่ที่อื่น ซึ่งพื้นที่ กทม.อาจใช้เป็นที่ตั้งบ้านเรือนได้ แต่ไม่ควรจะเป็นพื้นที่สำคัญทางเศรษฐกิจ อาจย้ายเมืองหลวงไปอยู่พิษณุโลกหรือลพบุรีก็แล้วแต่ ควรเริ่มต้นวางแผนกันแต่เนิ่นๆ เพราะเราไม่สามารถย้ายเมืองหลวงได้อย่างรวดเร็วเหมือนประเทศพม่า และอยากให้ดูตัวอย่างความล่าช้าในการสร้างสนามบินสุวรรณภูมิ

"เราเหลือเวลาอีก 50 ปี ซึ่งไม่ได้ยาวนานมากนัก ในการเตรียมรับมือป้องกันน้ำท่วมกรุงเทพฯ นอกจากนี้ ต้องมีการปรับตัวเปลี่ยนถนนหรือเส้นทางที่น้ำท่วมทุกปีเป็นเส้นทางเรือ หรือให้ช่วงที่เกิดน้ำท่วมขังเป็นประจำทุกปีเป็นช่วงวันหยุดประจำปี ซึ่งการรับมือกับปัญหาน้ำท่วม กทม.ต้องร่วมกันคิดทุกๆ หน่วยงาน และไม่ควรเป็นการตัดสินใจของใครเพียงคนใดคนหนึ่ง แต่การเป็นการแก้ไขปัญหาแบบมีส่วนร่วม" ดร.อานนท์ กล่าวทิ้งท้าย

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 24 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 25, 2007, 12:43:22 AM

ผงะน้ำแข็งทะเล"อาร์กติก"หดลดวูบ!

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/09/tec02250950p1.jpg) (http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/09/tec02250950p3.jpg)

บีบีซีรายงานว่า ศูนย์เก็บข้อมูลหิมะและน้ำแข็งแห่งชาติ สหรัฐอเมริกา (NSIDC) เปิดผลการศึกษาล่าสุดพร้อมแสดงภาพดาวเทียมที่ฟ้องว่า ปริมาณน้ำแข็งในทะเลอาร์กติก มีระดับต่ำที่สุดเมื่อวันที่ 16 กันยายน 2550 คิดเป็นพื้นที่ 4.13 ล้านตารางกิโลเมตร น้อยกว่าสถิติที่ต่ำสุดเมื่อปี 2548 ที่บันทึกไว้ 5.32 ล้านตารางกิโลเมตร สถานการณ์ดังกล่าวเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งที่บ่งบอกถึงผลกระทบจากภาวะโลกร้อนที่ก่อขึ้นโดยฝีมือมนุษย์

นายมาร์ก เซอร์เรเซ นักวิทยาศาสตร์ประจำศูนย์ NSIDC กล่าวว่า สถิติเดิมเมื่อปี 2548 ทำให้เราตกใจอยู่แล้ว มาเจอสถิติใหม่นี้ ยิ่งมึนเข้าไปอีก เราไม่เคยเห็นพื้นที่ทะเลน้ำแข็งหดเหลือน้อยได้ขนาดนี้ในช่วงฤดูร้อน ส่อเค้าว่าปริมาณน้ำแข็งในทะเลมีแนวโน้มจะลดน้อยลงไปถึงขั้นเหือดหาย ตอนนี้จะรอดูว่า สถานการณ์ในช่วงฤดูหนาวจะดีขึ้นได้หรือไม่ ทั้งนี้ เมื่อปี 2549 มีคณะนักวิทยาศาสตร์ของสหรัฐพยากรณ์ ทะเลอาร์กติกจะไร้น้ำแข็งสิ้นเชิงในปี 2583

จาก : ข่าวสด วันที่ 25 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 27, 2007, 12:44:39 AM

ประชุม 'โลกร้อน' ยูเอ็นลุ้นผ่าทางตันข้อตกลงฉบับใหม่

(http://pics.manager.co.th/Images/550000012690201.JPEG)
บันคีมุน

เอเอฟพี - เลขายูเอ็นเผยสัญญาณหลังประชุมสุดยอดเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ผู้นำทั่วโลกต่างต้องการให้มีการเจรจาแก้ไขปัญหาโลกร้อนที่อินโดนีเซีย ปลายปีนี้

บันคีมุน (Ban Ki-moon) เลขาธิการองค์การสหประชาชาติ (ยูเอ็น) เผยว่า การประชุมซัมมิตเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ยูเอ็นเมื่อวันที่ 24 ก.ย. ส่งสัญญาณชัดเจนว่าผู้นำทั่วโลกต่างเรียกร้องให้การเจรจาที่บาหลี ซึ่งจะจัดขึ้นในเดือนธันวาคม ผ่าทางตันไปได้ด้วยดี

"การประชุมครั้งนี้ได้ส่งสัญญาณทางการเมืองอันทรงพลังให้โลก และการประชุมที่บาหลี ว่า มีความตั้งใจและมุ่งมั่นในระดับสูงสุด ที่จะตัดขาดจากอดีตและลงมือปฏิบัติอย่างแน่วแน่" บันกล่าว

เขาบอกว่า การประชุมเมื่อวันที่ 24 ก.ย.เป็น "เหตุการณ์สำคัญอันเป็นหลักหมายอย่างแท้จริง"

การประชุมในวันที่ 3 ถึง 14 ธ.ค. ที่บาหลี ประเทศอินโดนีเซีย มีขึ้นเพื่อวางโรดแม็ปสำหรับการเจรจาปูทางไปสู่ข้อตกลงเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนฉบับใหม่ หลังจากที่พิธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) จะหมดอายุลงตอนสิ้นปี 2012

"ตอนนี้ผมเชื่อแล้วว่า เรามีเจตจำนงทางการเมืองเป็นส่วนใหญ่ที่จะทำสิ่งนั้นให้สำเร็จ" เลขาธิการยูเอ็นระบุ

การประชุมซัมมิตมีประเทศต่างๆ เข้าร่วมราว 150 ประเทศ ซึ่งในจำนวนนั้น กว่า 80 ประเทศ ส่งตัวแทนระดับผู้นำรัฐหรือผู้นำรัฐบาลมาร่วมประชุม ทำให้การประชุมในครั้งนี้เป็นการประชุมเรื่องโลกร้อนระดับอาวุโสที่สุดในประวัติศาสตร์ของยูเอ็นเลยทีเดียว

อย่างไรก็ตาม การประชุมครั้งนี้ไม่ได้มีขึ้นเพื่อให้คำมั่นหรือเจรจากันแต่อย่างใด แต่มีวัตถุประสงค์เพื่อผลักดันเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศให้ขึ้นไปอยู่ในระดับต้นของวาระทางการเมือง และกำจัดอุปสรรคทางการทูตบางประการที่รายล้อมการประชุมที่บาหลีอยู่

"ผมได้ทราบว่า ผู้นำทั่วโลกยืนยันว่า การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศกำลังเกิดขึ้นจริง และก็เกิดจากฝีมือของมนุษย์เสียเป็นส่วนใหญ่" บันกล่าวสรุปถึงสุนทรพจน์จากที่ประชุม

"คำบอกเล่าของผู้นำประเทศที่เสี่ยงภัยมากที่สุด โดยเฉพาะรัฐกำลังพัฒนาที่เป็นเกาะเล็กๆ ชี้ให้เห็นภาพได้อย่างชัดเจน"

บันเล่าคร่าวๆ ว่ามีบางเรื่องได้ทำการตกลงร่วมกันอย่างกว้างๆไปแล้ว แต่ก็ยอมรับว่ามีบางเรื่องที่ยังเห็นขัดแย้งกันอยู่

เรื่องขัดแย้งก็เช่นว่าควรจะมีเป้าหมายระยะยาวเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกหรือไม่

ด้านประเทศในยุโรปก็เรียกร้องเมื่อวันจันทร์ให้ทั่วโลกตั้งเป้าหมายตัดลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลงครึ่งหนึ่งภายในปี 2050 เทียบจากมาตรวัดปี 1990 และจำกัดอุณหภูมิให้เพิ่มไม่เกิน 2 องศาเซลเซียส เพื่อจำกัดวงความเสียหายที่จะเกิดต่อระบบภูมิอากาศของโลก

ฮิลลารี เบนน์ (Hilary Benn) รัฐมนตรีสิ่งแวดล้อมของอังกฤษ ก็เรียกร้องให้สหรัฐฯเลิกคัดค้านการให้คำมั่นซึ่งมีผลพูกผันเรื่องตัดลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก

"พวกเราทุกประเทศ รวมถึงประเทศที่มีเศรษฐกิจใหญ่ที่สุดในโลกอย่าง สหรัฐฯ (ต้อง)ตั้งเป้าหมายการลดก๊าซอย่างมีผลผูกพัน คิดไม่ออกเลยว่า จะหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เป็นอันตรายได้อย่างไร ถ้าเรื่องนี้ไม่เกิดขึ้นเสียที" เบนน์กล่าวกับผู้สื่อข่าว

นิโกลา ซาร์โกซี (Nicolas Sarkozy) ประธานาธิบดีฝรั่งเศส กล่าวว่า "ประเทศพัฒนาและประเทศที่ปล่อยก๊าซมหาศาลทุกประเทศ ต้องปฏิบัติตามเป้าหมายลดการปล่อยก๊าซให้ได้อย่างน้อย 50% ตั้งแต่ตอนนี้ถึงปี 2050"

"การปฏิบัติร่วมกันเป็นสิ่งจำเป็น ชะตาของแต่ละประเทศเกี่ยวโยงกับชะตาของทุกประเทศอื่น ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเป็นสิ่งสำคัญ คนยากจนจะเป็นเหยื่อรายแรกจากความเห็นแก่ตัวของพวกเรา"

ประธานาธิบดี จอร์จ ดับเบิลยู. บุช ไม่ได้เข้าร่วมการประชุมดังกล่าว แต่ก็ได้ร่วมรับประทานอาหารกลางวันกับเลขาธิการยูเอ็นและผู้นำที่เข้าร่วมประชุม

"ในฐานะที่เป็นประเทศเศรษฐกิจยักษ์ใหญ่และเป็นผู้ปล่อยก๊าซเรือนกระจกยักษ์ใหญ่ด้วย สหรัฐฯจึงให้ความสำคัญกับปัญหานี้อย่างจริงจังมาก" คอนโดลีซซา ไรซ์ รัฐมนตรีต่างประเทศสหรัฐฯกล่าว พร้อมระบุถึงโครงการริเริ่มของสหรัฐฯที่มุ่งส่งเสริมเทคโนโลยีพลังงานที่สะอาดยิ่งขึ้น

ขณะเดียวกัน ประเทศกำลังพัฒนาก็บอกว่า ภาระตัดลดการปล่อยก๊าซหลังจากปี 2012 เป็นของประเทศร่ำรวย และไม่ใช่ให้ประเทศยากจนลงนามตัดลดมลพิษอย่างมีผลผูกพัน เพราะสิ่งนี้อาจขัดขวางไม่ให้พวกเขาหลุดพ้นออกจากความยากจนได้

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 27 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 30, 2007, 12:04:29 AM

'ราชินี'ทรงให้ช่วย แก้วิกฤติโลกร้อน

ผู้สื่อข่าวรายงานเมื่อวันที่ 29 ก.ย. ว่า สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จฯ ออก ณ พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน พระราชวังดุสิต พระราชทานวโรกาสให้คณะบุคคลต่างๆเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท ได้แก่ นางศศิณี ภัททิยกุล ภรรยาปลัดกระทรวงกลาโหม นำคณะสมาคมภรรยาข้าราชการ สมาคมแม่บ้านกองบัญชาการทหารสูงสุด สมาคมแม่บ้านทหารบก สมาคมภริยาทหารเรือ สมาคมแม่บ้านทหารอากาศ และสมาคมแม่บ้านตำรวจ เฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท ทูลเกล้าทูลกระหม่อมถวายเงินโดยเสด็จพระราชกุศลช่วยเหลือ ผู้ประสบอุทกภัยและภัยธรรมชาติ เมื่อวันที่ 28 ก.ย. ที่ผ่านมา ซึ่งโอกาสนี้ทรงมีพระราชดำรัสแก่คณะผู้เข้าเฝ้าทูลละอองธุลีพระบาท ความว่า

“ที่มานี่เพื่อต้องการสร้างงานให้คนที่ประสบภัยพิบัติไม่รู้จะทำอย่างไร หมายความไร่นา ล้มหมด ก็เลยสอนเขาว่า ทางเหนือเป็นพื้นที่สูง ปล่อยให้คนโลภไปตัดไม้ขาย ซึ่งความจริงป่าเป็นทรัพยากรของคนไทย ของรัฐบาล นึกถึงประโยชน์ส่วนรวมกันก่อน อันนี้ประเทศไทย อันนี้ฉันบอกท่านนายกฯสุรยุทธ์ว่ามีทางมั้ย ที่จะมีกฎหมายอะไรที่เรียกว่า ให้กลัวในการตัดป่าและส่งไปขายที่โน่นที่นี่ บังเอิญบ้านเรามีไม้สัก ไม้แดง ไม้ตะเคียน ไม้อะไร ซึ่งเป็นไม้เนื้อแข็งและขายได้ดีซะด้วย พี่แกก็ตัดป่าเป็นว่าเล่น อันนี้ เมื่อตัดป่าในที่สูงอย่างทางเหนือ ก็ไม่คิดว่าถ้ามีพายุ มีภัยพิบัติ แรงมาก ฝนตกอย่างแรงก็ได้ต้นไม้ แต่ละต้น ต้นใหญ่จะดูดน้ำออกไปเก็บไว้ใต้ต้นไม้ นี่หมดแล้วไม่มีเลย เพราะฉะนั้น น้ำหล่นมาจากเขาสูง ลงมาทำลายบ้านเมือง ทำลายบ้านของชาวบ้าน ทำลายชีวิต ส่วนที่จะตัด เขาก็ซ่อนเอาไว้ว่าจะออกมาเซ็งลี้ ดินก็ถล่มเพราะว่าไม่มีอะไรจะยึดดินเอาไว้แล้ว ธรรมดามีต้นไม้ใหญ่ พอฝนตกมาก เขาจะดูดน้ำฝนลงไปใต้ดิน ใต้ต้นไม้ใหญ่ ลองเราตัดต้นไม้ใหญ่แล้ว น้ำเต็ม ทีนี้เราทำลายป่าทุกที่ด้วยความละโมบ ประชาชนไทยก็เกิดมากขึ้นๆ แบบว่า ต่อไปนี้ฝรั่งเขาเตือน ต่อไปนี้โลกจะขาดน้ำรับประทาน คือฝนตกก็ตกไปเลย หายไปลงทะเลไปเลย ไม่มีต้นไม้ใหญ่ ที่จะคอยเอาน้ำไว้ใต้ดินให้พวกเราได้ใช้ พอตกก็ท่วมเลย พัดออกมาหมด กระแทกทีก็หลุดที เป็นอันว่าหายไปหมด สิ่งที่คุณอยู่ดูแลแผ่นดินไทย ตอนนี้ไม่ได้ซะแล้ว สูดแต่สารเคมีต่างๆที่กรุงเทพฯ ตอนนี้รู้สึกในอากาศ มีอะไรต่ออะไรแยะ สารเคมี และโลกร้อนนี่ไม่ใช่อะไร ฉันได้อ่านติดตามตลอด โลกร้อนคือว่า ทั่วโลกเลยเวลานี้สร้างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เต็มไปหมด ท่อไอเสียของรถยนต์ รถมอเตอร์ไซค์ ทั่วโลก ทำให้ธรรมดาโลกเรามีบรรยากาศหุ้ม แสงพระอาทิตย์เข้ามา ก็เข้ามาบางกว่าธรรมดา บรรยากาศหุ้มอยู่ เดี๋ยวนี้บรรยากาศทึบแล้วขาดๆ รอยขาดไม่ใหญ่เท่ากับทวีปยุโรป เพราะฉะนั้น ตอนนี้ เราได้รับแสงพระอาทิตย์โดยตรง ไม่มีอะไรหุ้มห่อที่จะป้องกันโดยตรง และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ เราสร้างขึ้นเยอะ รถยนต์ต่างๆ รถมอเตอร์ไซค์ต่างๆ ยิ่งมีอะไรต่ออะไรเยอะขึ้นที่สร้างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ จนกระทั่งโลกมันแย่

ทีนี้ ต่างประเทศได้แต่หันหน้าหากันว่าต่อไปนี้เราจะพยายามใช้รถยนต์ให้น้อย หมายความว่าใครมีความจำเป็นใช้รถยนต์ก็ใช้ไป ในอาทิตย์หนึ่งจะใช้รถยนต์สักเท่าไร ที่จะป้องกันให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งมีมาจากรถทั่วโลก ที่มีมาจากรถที่เราใช้ ทั่วโลกคิดกัน อย่างเนเธอร์แลนด์ เป็นประเทศที่คิดก่อนเพื่อน ทำอย่างไรจะใช้รถยนต์ต่อเมื่อจำเป็น และในอาทิตย์หนึ่งอาจจะเสาร์-อาทิตย์ พยายามขี่จักรยานหรืออย่างที่ทางเหนือ เดนมาร์ก นอร์เวย์ สวีเดน ชอบใช้รถเทียมด้วยม้า มีรถม้า และพาคนเข้าไปในป่าไปดูป่า สบายๆ วิ่งสบาย เขาพยายามทั่วโลก พยายามที่จะคิดป้องกัน อย่างนักวิชาการพูดว่า อย่างจันทบุรีตัดซะเกลี้ยง สิ่งที่ทำให้เกิดความชื้น ทำให้มีฝน ทำลายด้วยความโลภไม่เข้าใจเหรอ นี่เขาก็เตือน เพราะคนเกิดมากขึ้น แต่น้ำจืดน้อยกว่าน้ำเค็ม น้อยมาก ช่วยกันรักษาน้ำจืดเอาไว้ น้ำที่กินได้ น้ำจืด หมายถึงอย่างเมืองไทยไม่มีแหล่งน้ำเลย ฝรั่งบอกแหล่งน้ำของป่า ที่หน้าฝนตกทีต้นไม้ใหญ่ที่เก็บน้ำฝนไว้ใต้ดิน ที่เรียกว่าน้ำบาดาลเก็บไว้ใสแจ๋ว แต่เดี๋ยวนี้เราตัดป่า พอฝนลงมาปุ๊บดินก็ถล่ม ไม้ที่ขโมยตัดก็พุ่งลงมาจากที่สูงทับบ้านทับเรือนไปหมด ท่านทั้งหลายเป็นคนที่มีความรู้ ช่วยกันต่อไป ช่วยกันรักษาน้ำจืด เราจะได้ไม่ต้องไปซื้อจากประเทศอื่น”

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 30 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 30, 2007, 12:58:08 AM

โกยเถอะโยม!... 'โลกร้อน..น้ำมา ป่าหมด'

ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ วิจัย และฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กล่าวในการสัมมนาวิชาการเรื่อง "วิกฤติโลกร้อน : ความไม่พร้อมของประเทศไทย" ว่า ให้ความสนใจกับผลกระทบโลกร้อนต่อทรัพยากรทางทะเลเป็นพิเศษ เพราะส่งผลกระทบต่อสภาพของทะเลและทรัพยากรในทะเลทั้งทางตรงและทางอ้อม แบ่งผลกระทบออกเป็น 4 กลุ่ม คือ ผลจากการเปลี่ยนแปลงทางเคมีและความเป็นกรดของน้ำทะเล ผลจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิของน้ำทะเล ผลสืบเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงระบบลมและลักษณะอากาศและผลจากระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น แม้วันนี้ผลกระทบยังเกิดขึ้นไม่มาก แต่นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าผลในอนาคตจะมีความรุนแรงมากขึ้นในอัตราก้าวหน้า พราะการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมมนุษย์ยังจะเป็นแบบนี้ไปอีกอย่างน้อยหลายสิบปี

เรื่องการเพิ่มขึ้นของน้ำในมหาสุมทรโลกนั้น ทะเลไทยทั้งฝั่งอ่าวไทยและฝั่งทะเลอันดามันเชื่อมต่ออยู่กับมหาสมุทร ซึ่งระดับน้ำในมหาสมุทรจะเพิ่มขึ้นในอนาคตจากสาเหตุหลักๆ คือ การขยายตัวของน้ำทะเลที่อุ่นขึ้น รองลงมาเป็นการละลายของธารน้ำแข็งถาวรบนยอดเขาสูง ในขณะที่การละลายของน้ำแข็งบนเกาะกรีนแลนด์จะทำให้ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นเล็กน้อย และน้ำแข็งบนทวีปแอนตาร์กติกน่าจะเพิ่มปริมาณขึ้น ทำให้ระดับน้ำทะเลลดลงด้วยซ้ำ ไอพีซีซี ประมาณไว้ว่า 100 ปีข้างหน้าระดับน้ำทะเลเฉลี่ยในมหาสมุทรน่าจะเพิ่มขึ้นประมาณ 0.2-0.6 เมตรจากปัจจุบันเท่านั้น โดยที่ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ทั้งฝั่งทะเลจีนใต้และทะเลอันดามันจะมีอัตราเพิ่มในปัจจุบันอยู่ในระดับปานกลาง คือ ประมาณ 2-3 มิลลิเมตรต่อปี ที่สำคัญคือลมมรสุมที่อาจจะมีกำลังแรงขึ้น จะทำให้ระดับน้ำทะเลบริเวณชายฝั่งเพิ่มขึ้นได้

ประเด็นเรื่องน้ำทะเลหนุนบริเวณชายฝั่งเนื่องจากพายุและหย่อมความกดอากาศต่ำควรมีการศึกษามากขึ้น จากสถิติพบว่าจำนวนพายุที่พัดผ่านทะเลไทยเพิ่มจำนวนจาก 3-4 ลูกต่อ 30 ปีในอดีต มาเป็น 6-7 ลูกต่อ 30 ปีในปัจจุบัน กรณีพายุหมุนลินดา ปี 2540 พบว่าทำให้เกิดน้ำหนุนทั่วทั้งอ่าวไทย แม้ว่าชายฝั่งบางแห่งอยู่ห่างจากศูนย์กลางพายุหลายร้อยกิโลเมตร แต่อ่าวไทยเป็นอ่าวกึ่งปิด ทำให้ผลจากน้ำทะเลหนุนมีความรุนแรงกว่าในชายฝั่งทะเลเปิดทั่วไป

"พื้นที่ที่ต้องระวังส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ที่น้ำทะเลจะท่วมถึงได้เป็นครั้งคราว การท่วมโดยน้ำทะเลแม้เป็นช่วงสั้นๆ ก็ส่งผลกระทบในระดับสูง จากการประเมินพื้นที่ชายฝั่งทะเลไทยที่มีความเสี่ยงสูง โดยใช้ระดับความสูง 2 เมตรจากระดับทะเลปานกลางในปัจจุบันเป็นเกณฑ์ พบว่าพื้นที่ชายฝั่งหลายแห่งเสี่ยงเกิดน้ำท่วมแบบชั่วคราวได้ เช่น ตัวเมืองสมุทรปราการและจันทบุรี ถ้าไม่มีการป้องกันจะนำไปสู่การสูญเสียทางเศรษฐกิจที่รุนแรง ในขณะที่พื้นที่ชุ่มน้ำสามร้อยยอด จ.ประจวบคีรีขันธ์ และทะเลน้อย จ.พัทลุง พื้นที่ชุ่มน้ำน้ำจืดที่มีความหลากหลายทางชีวภาพสูง เสี่ยงกับการสูญเสียอย่างถาวร ถ้าน้ำทะเลล้นท่วมเข้ามาได้แค่เพียงครั้งคราวก็ตาม"

ดร.อานนท์กล่าวต่อว่า ประเมินเบื้องต้นถึงความเสียหายในเชิงมูลค่าทางเศรษฐกิจของการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลต่อชายฝั่งทะเลไทย พบว่า ความเสียหายรวมในปี 2643 อยู่ที่ 700 ล้านเหรียญต่อปี โดยที่การซ่อมเสริมชายหาดเป็นค่าใช้จ่ายสูงสุดราว 150 ล้านเหรียญต่อปี สำหรับการคาดการณ์ผลกระทบในอนาคตจะต้องเริ่มจากการจำลองสภาพภูมิอากาศในอนาคต ที่มีรายละเอียดเชิงพื้นที่และเวลาที่สูงเพียงพอ ปัจจุบันผลการจำลองที่นำไปใช้เชิงวางแผนระยะยาวได้ยังมีจำกัด แต่ขณะนี้กำลังดำเนินงานวิจัยจำลองภูมิอากาศเปรียบเทียบปริมาณฝนรายปี อุณหภูมิสูงสุดและต่ำสุด ระหว่างทศวรรษ 2090 กับปัจจุบัน จะให้ผลออกมาราวปี 2551 เบื้องต้นจากโมเดลเห็นว่าภาคใต้ในฝั่งตะวันออก พื้นที่ จ.ประจวบคีรีขันธ์ จะมีปริมาณฝนมากขึ้น ปกติพื้นที่นี้ไม่มี เช่นเดียวกับที่ จ.ชุมพรและปัตตานี อีกโมเดลหนึ่งเป็นเรื่องอุณหภูมิพบว่าอุณหภูมิกลางวันจะเพิ่มขึ้น ส่วนพื้นที่เขาสูงกลางคืนจะมีอุณหภูมิสูงขึ้นเช่นกัน

ด้าน รศ.ดร.ธนวัฒน์ จารุพงษ์สกุล ภาควิชาธรณีวิทยา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ระบุถึงความแปรปรวนภูมิอากาศของไทยในอนาคตว่า ฝนจะตกหนักขึ้นและมีการทิ้งช่วงยาวกว่าในอดีต โดยเฉพาะภาคเหนือ อีสาน และตะวันออก จะมีพายุโซนร้อนไต้ฝุ่นรุนแรงเปลี่ยนทิศทางและจำนวนมากขึ้น โดยเฉพาะช่วง มิ.ย.-ก.ย. มีผลกระทบต่อภาคกลาง ภาคเหนือ อีสาน และภาคตะวันออก รวมถึงอากาศร้อนอบอ้าวขึ้นทุกภาค ส่วนทะเลมีคลื่นลมรุนแรงและสูงขึ้น โดยเฉพาะอันดามัน สูง 3-5 เมตร อ่าวไทย 2-3 เมตร นอกจากนี้ยังมีความแปรปรวนของภูมิอากาศในฤดูหนาว บางปีจะมีอากาศหนาวเย็นมากผิดปกติมากกว่าในอดีต
สำหรับเรื่องน้ำท่วมจะเป็นปัญหา เพราะปัจจุบันไทยยังไม่มีแผนที่เสี่ยงภัยน้ำท่วมที่มี "คาบอุบัติซ้ำ" (หมายถึงเหตุการณ์ที่เกิดซ้ำในพื้นที่เดียวกัน) 10, 25, 50, 100 ปี ให้เห็นชัดเจน ซึ่งจะจำเป็นมากในการใช้เป็นมาตรฐานการพัฒนาพื้นที่ ปัญหาน้ำท่วมยิ่งแก้ไขยิ่งทวีความรุนแรงและขัดแย้งมากขึ้น พฤติกรรมแย่งน้ำและขจัดน้ำมีให้เห็นมาก ขณะที่มาตรการผันน้ำเข้าผันน้ำออกจากพื้นที่เป้าหมายน่าจะเป็นมาตรการที่ล้าสมัย และการบริหารจัดการน้ำในสภาวะเกิดการแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศเป็นเรื่องท้าทายสำหรับผู้บริหาร นอกจากนี้ จากการศึกษาพบว่าดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำของทวีปเอเชีย แหล่งผลิตข้าว 2 ใน 3 ของโลก ได้รับผลกระทบจากพิบัติภัยน้ำท่วม แผ่นดินถล่ม และภัยแล้งในอนาคต รวมถึงผลกระทบจากการพัฒนาพื้นที่ ปัญหาผลผลิตไม่เป็นไปตามคาด เกษตรกรต้องปรับเปลี่ยนวิธีหรือเปลี่ยนพื้นที่เพาะปลูก

นักวิชาการคนเดิมยังเสนอแนวทางบรรเทาวิกฤติโลกร้อนว่า เศรษฐกิจพอเพียงสามารถลดปัญหาภาวะเรือนกระจก ลดการแย่งชิงทรัพยากร อีกเรื่องคือ ส่งเสริมทำการเกษตรแบบผสมผสาน และช่วยกันปลูกต้นไม้ให้มากขึ้น นอกจากนี้ ควรเดินหน้าศึกษาวิจัยพลังงานสะอาดและพลังงานทดแทน

ขณะที่ผลกระทบด้านทรัพยากรความหลากหลายทางชีวภาพ ผศ.ดร.กัณฑรีย์ บุญประกอบ คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ระบุว่า ภัยพิบัติและความเสียหายจากภูมิอากาศเพิ่มขึ้นในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา ตั้งแต่ปี 2493-2541 ทั้งภัยแล้ง น้ำท่วม พายุ เพิ่มขึ้น 5 เท่า จาก 13 ครั้ง เพิ่มเป็น 72 ครั้ง มูลค่าความเสียหายทางเศรษฐกิจเพิ่มขึ้นประมาณ 10 เท่า เดิม 4,000 ล้านเหรียญสหรัฐ เป็น 40,000 ล้านเหรียญ ในประเทศไทยเองมูลค่าความเสียหายเฉลี่ยปีละ 5,000 ล้านบาท และมีแนวโน้มมากขึ้น ภัยพิบัติหลักๆ จากน้ำท่วม คิดว่าเรื่องนี้จะสร้างปัญหาแน่นอน ในต่างประเทศมีระบบประกันความเสียหายจากภัยพิบัติ รัฐบาลไม่ต้องมาอุ้ม มีบริษัทประกันดูแล แต่ในบ้านเราไม่มีการดูแลตรงนี้

ผศ.ดร.กัณฑรีย์ ยังชี้ให้เห็นว่า ปัจจุบันอุณหภูมิเปลี่ยนแปลงเร็วมาก ภายใน 100 ปี อุณหภูมิเปลี่ยน 1.4-5.8 องศาเซลเซียส ทำให้สิ่งมีชีวิตปรับตัวไม่ทัน พื้นที่อยู่อาศัยไม่ต่อเนื่องกัน เพราะมีการขยายเมือง เมื่ออยู่ไม่ได้ก็สูญพันธุ์ อุทยานแห่งชาติและเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าของไทยกว่า 30 แห่ง จะได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ โครงสร้างป่าเปลี่ยนแปลง ผลผลิตป่าไม้ลดลง พืชและสัตว์สูญพันธุ์ เรื่องหนึ่งที่ควรจะหาทางแก้ปัญหามากๆ คือ ด้านผลผลิตทางการเกษตรจะต้องลดลงอย่างมาก พบว่าอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยทำให้ผลผลิตพืชในเขตอบอุ่นเพิ่มขึ้น แต่ผลผลิตในเขตร้อนลดลง อุณหภูมิสูงทำให้ความสมบูรณ์ของละอองเรณูข้าวลดลง

"ยกตัวอย่างในฟิลิปปินส์ อุณหภูมิในนาข้าวมีผลต่อละอองเรณู ซึ่งอ่อนไหวต่ออุณหภูมิมาก ทำให้ผสมไม่ติด ข้าวจะเจริญเติบโตออกรวง แต่ข้างในกลับไม่มีเมล็ด ไทยเองควรเริ่มเก็บสายพันธุ์ต่างๆ และคัดสายพันธุ์จากป่าเพื่อมาผสมพันธุ์ใหม่ให้มีความทนร้อนทนแล้ง นี่เป็นการสะท้อนว่าความหลากหลายทางชีวภาพในพื้นที่ป่าสำคัญมาก ต้องอนุรักษ์พันธุกรรมพืชพันธุ์ป่าซึ่งจะมีความต้านทานสูง" ผศ.ดร.กัณฑรีย์กล่าว

นโยบายพลังงานเป็นอีกหนึ่งประเด็นที่มีการพูดคุยกัน ผศ.ดร.จิรพล สินธุนาวา คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล และอุปนายกสมาคมพัฒนาคุณภาพสิ่งแวดล้อม ยืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า ไทยพลาดโอกาสในการบริหารจัดการพลังงานอย่างมีประสิทธิภาพมายาวนาน เราให้นักการเมือง ผู้บริหารทดลองทดลองนโยบายหรือกำหนดรูปแบบงานด้านนี้มาตลอด พลาดโอกาสให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารจัดการในฐานะเจ้าของทรัพยากร นโยบายพลังงานเป็นเรื่องจำเป็นที่ทุกฝ่ายต้องมีบทบาทในการใช้พลังงานอย่างรู้คุณค่าและมีประสิทธิภาพ ภาครัฐออกมารณรงค์กับผู้คน แต่หน่วยงานรัฐกลับเป็นแบบอย่างที่ล้มลุกคลุกคลานมาตลอด ไม่ได้ทำจริง ที่ผ่านมานโนบายพลังงานผูกโยงกับรายได้รัฐวิสาหกิจ การขายและกำไร ผูกโยงกับกระทรวงการคลัง ท่ามกลางการขาดประสิทธิภาพของผู้ใช้รายย่อย

ไม่เพียงเท่านั้น ไทยยังเปิดรับการลงทุน ให้ประเทศพัฒนาแล้วเอาอุตสาหกรรมหนักมาลงทุนในไทย ทั้งอุตสาหกรรมกระดาษ อลูมิเนียม แก้ว ถลุงเหล็ก และไฟฟ้า เอาของเสียและภาระในการใช้พลังงานทิ้งในแผ่นดินของคนไทย มลพิษเหล่านี้เคยสร้างปัญหาในประเทศเหล่านั้นมาแล้ว แต่ไทยไม่สน ขอเพียงจำนวนดอลลาร์ต่อปี เป็นการส่งเสริมการลงทุนแบบไม่แยกแยะ
ถ้ารัฐบาลมีความจริงใจต้องลดการใช้พลังงานวันนี้ รัฐมนตรีหลายคนบอกการกักเก็บก๊าซคาร์บอนที่ดีต้องเก็บไว้ใต้ดิน เทคโนโลยียังไม่เกิดขึ้นเลย ถามว่าถูกต้องหรือเปล่าก็ไม่ใช่ ใครลงทุน ใครจ่าย การเก็บก๊าซคาร์บอนที่ดีที่สุด คือ เก็บกุญแจรถใส่ลิ้นชัก แล้วหันมาใช้ระบบขนส่งมวลชน รวมถึงการเดิน ทุกกระทรวงวางแผนแก้ปัญหาโลกร้อนบนการดำเนินชีวิตแบบปกติ แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่ใช่ ต้องตื่นได้แล้ว

"ไม่ได้พูดให้ตระหนก แต่ให้ตระหนัก นึกภาพง่ายๆ ว่า ปี 2293 คาร์บอนในชั้นบรรยากาศพบว่ามี 280 ล้านในล้านส่วน ปี 2550 เดือนสิงหาคมที่ผ่านมา มีคาร์บอนในชั้นบรรยากาศ 383 ล้านในล้านส่วน เพิ่มขึ้นมากว่า 100 ส่วน และมีการศึกษาสอดคล้องถ้าปริมาณคาร์บอน 450 ส่วนในล้านส่วน อุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลก 0.6 องศา จะเพิ่มเป็น 2 องศา วันนี้เราห่างจากเป้าหมาย 67 ล้านในล้านส่วน ขณะที่เราปล่อยก๊าซคาร์บอนปีละ 6 ล้านในล้านส่วน ส่วนนี้สามารถเข้าไปอยู่ในชั้นบรรยากาศได้ 200 ปี เพิ่มปีละ 6 ล้าน เราจะมีเวลาอีกไม่มาก ทางออกเดียวคือลดการใช้พลังงาน ขณะที่การใช้พลังงานทางเลือกเป็นแค่การซื้อเวลา"

ในการป้องกันนั้น ผศ.ดร.จิรพล ระบุชัดว่า "สายไปแล้ว" เหลือเพียงแค่มาตรการรับมือกับภัยพิบัติและการปรับตัว "คลื่นความร้อนมาแน่ น้ำทะเลสูงขึ้น การแพร่ระบาดของโรคภัย สัตว์อพยพ ปะการังฟอกขาว ฝนตกเฉพาะที่ ไฟป่า ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นแล้วในประเทศไทย แต่มาตรการภาครัฐไม่มีอะไรชัดเจน ไม่มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องออกมาให้ความรู้ความเข้าใจกับประชาชนจนเกิดความตระหนักและเกิดการปรับตัวกับสภาพความเปลี่ยนแปลงจากสภาวะโลกร้อน ทุกวันนี้ไม่ใช่ภาวะปกติแล้วยังไม่ตระหนัก จริงๆ แล้วคนไทยรู้เรื่องภาวะโลกร้อนเยอะ แต่ไม่ทำอะไรเลย ไม่ตระหนักว่าเป็นต้นเหตุของปัญหา".

จาก : ไทยโพสต์ วันที่ 30 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กันยายน 30, 2007, 01:01:51 AM

บุชเสนอทั่วโลกร่วมลงขันตั้งกองทุนรับมือโลกร้อน

วอชิงตัน-"บุช" เสนอตั้งกองทุนแก้ปัญหาโลกร้อน โดยใช้เงินลงขันจากรัฐบาลที่มีกำลังทรัพย์ทั่วโลก พร้อมย้ำโลกสามารถรับมือกับโลกร้อนได้ โดยไม่บั่นทอนความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจ

ประธานาธิบดีจอร์จ ดับเบิลยู บุช ของสหรัฐ เสนอต่อที่ประชุมว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศและความปลอดภัยด้านพลังงาน ที่กรุงวอชิงตัน สหรัฐ ให้ตั้งกองทุนเทคโนโลยีสะอาดระหว่างประเทศ ภายใต้การสนันสนุนด้านเงินทุนจากรัฐบาลทั่วโลก เพื่อนำเงินทุนดังกล่าว ไปสนับสนุนโครงการพัฒนาพลังงานสะอาดในประเทศกำลังพัฒนา

"หลักการของสหรัฐ มีความชัดเจน นั่นคือ เราต้องเป็นผู้นำโลกปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้น้อยลง และดำเนินมาตรการที่ไม่บ่อนทำลายการเติบโตของเศรษฐกิจ หรือกีดดันนานาชาติไม่ให้ส่งผ่านความเจริญไปสู่ประชาชนในประเทศนั้นๆ" ประธานาธิบดีบุช กล่าว

นอกจากนี้ ผู้นำสหรัฐ ยังระบุด้วยว่า นายเฮนรี พอลสัน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังของสหรัฐ จะรับหน้าที่เป็นผู้นำการเจรจากับนานาประเทศเรื่องการก่อตั้งกองทุนนี้

อย่างไรก็ตาม การที่ประธานาธิบดีบุช เรียกร้องให้ แต่ละประเทศกำหนดมาตรการรับมือกับมลภาวะขึ้นเอง และปฏิเสธที่จะรับเอามาตรการต่างๆนั้นมาใช้อย่างจริงจัง โดยยืนยันที่จะกำหนดมาตรการแยกต่างหากจากประเทศอื่นๆ บ่งชี้ว่า การประชุมครั้งนี้ อาจจะไม่ส่งผลมากนักต่อการแก้ปัญหาโลกร้อน

นายจอห์น แอสตัน ที่ปรึกษาพิเศษดูแลด้านโลกร้อนประจำกระทรวงต่างประเทศของอังกฤษ ให้ความเห็นว่า เทคโนโลยีอัจฉริยะ ไม่สามารถเกิดขึ้นจริงได้ เพราะต้องอาศัยฉันทามติและการลงทุนในระดับรัฐบาล พร้อมทั้งชี้ว่า ประธานาธิบดีสหรัฐ ไม่ได้กล่าวเจาะจงถึงเป้าหมายในการลดการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์เลย

ขณะที่ ผู้แทนเจรจาจากยุโรป ไม่เห็นด้วยกับคำยืนกรานของรัฐบาลสหรัฐ ที่ต้องการให้แผนลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เป็นไปตามความสมัครใจ และให้แต่ละประเทศกำหนดกันเองแทนที่จะเป็นสนธิสัญญาระดับโลก โดยผู้แทนจากยุโรปรายหนึ่ง ระบุว่า การประชุมครั้งนี้ เป็นแค่เกมของสหรัฐ ที่ต้องการให้ข้อตกลงเรื่องโลกร้อนในระดับนานาชาติ เกิดขึ้นช้าลงเท่านั้น

การประชุมครั้งนี้ มีเจ้าหน้าที่จากหลายประเทศเข้าร่วม อาทิ ออสเตรเลีย อังกฤษ บราซิล จีน ฝรั่งเศส เยอรมนี อินเดีย ญี่ปุ่น รัสเซียและแอฟริกาใต้

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 30 กันยายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 06, 2007, 12:35:23 AM

โลกร้อน-ใช่ว่าไม่เคยมี แต่ครั้งนี้อันตราย

ผู้เขียนเป็นแพทย์ จึงต้องเรียนวิทยาศาสตร์มาบ้าง โดยเฉพาะวิทยาศาสตร์การแพทย์พื้นฐาน แต่เนื่องจากไปเรียนต่อทางด้านพยาธิวิทยาที่อเมริกา จึงต้องเรียนวิทยาศาสตร์กายภาพมากเป็นพิเศษ เพราะวิชาพยาธิวิทยาไม่ได้เรียนด้านการรักษา-นอกจากวิทยาศาสตร์การแพทย์พื้นฐาน

แพทย์ที่ทำหน้าที่รักษาคนป่วยจะต้องอาศัยการฝึกฝนหาประสบการณ์ด้วยตัวเอง ทั้งยังต้องอาศัยทักษะและศิลปะว่าด้วยจิตวิทยาพร้อมๆ กันไปด้วย

ในขณะที่พยาธิวิทยาจะเรียนหนักไปทางการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ว่าด้วยสภาวะผิดปกติ และความเป็นมาของโรค โดยเน้นที่การวินิจฉัยสุดท้ายของเซลล์เนื้อเยื่อและระบบอวัยวะด้วยการผ่าศพผู้ตายจากโรคต่างๆ

ที่พูดมายาวก็เพื่อให้สาธารณชนโดยเฉพาะนักวิทยาศาสตร์สายตรงรู้ว่า พยาธิแพทย์ก็เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เน้นการวิจัยเป็นพื้นฐานเช่นเดียวกับนักวิทยาศาสตร์สายตรงทั้งหลายทั้งปวง

ดังนั้น เรื่องของโลกร้อนจึงเป็นเรื่องที่นักวิทยาศาสตร์ทุกคนสามารถแสดงความเห็นเชิงวิทยาศาสตร์ได้

ประเด็นก็คือ ผู้เขียนที่ติดตามเขียนเรื่องของโลกร้อนมานานกว่า 15 ปี ค่อนข้างมีความเห็นที่ตรงไปตรงมาผิดไปจากนักวิทยาศาสตร์อื่นๆ บ้าง

เมื่อหลายวันก่อน หลานๆ มาเยี่ยมเพราะไม่ค่อยสบาย โดยเริ่มที่เป็นไข้หวัดใหญ่ธรรมดาๆ เพียงแต่ว่ามันเป็นนานเกินกว่า 50 วัน เพราะไม่ได้พักผ่อนจริงๆ เลย หลานชายคนหนึ่งที่มีอายุเพิ่งจะ 19 ปี กำลังเรียนวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยมหิดล และเรียนค่อนข้างดีมากๆ

บ่ายวันนั้นแดดจ้าและร้อนมาก ทั้งยังไม่ค่อยหายดี เราจึงมีเวลาคุยกันไม่นานนัก อย่างไรก็ตาม แม้ว่าช่วงเวลาจะสั้น แต่เราก็ได้พูดกันถึงสภาวะโลกร้อน ซึ่งเชื่อว่านักเรียนที่เรียนสาขาวิทยาศาสตร์สายตรงในมหาวิทยาลัยทุกคนต้องสนใจเป็นพิเศษมากกว่านักวิชาการปัญญาชนคนทั่วไป เพราะต้องหาสาเหตุที่ทำให้โลกร้อนจนผิดปกติว่าเกิดจากอะไรอื่นได้บ้าง นอกจากความมักง่ายเอาแต่ได้ของมนุษย์ตามที่พูดๆ กัน

อีกประการหนึ่ง เพราะว่าสำหรับเด็กในวัยนี้ ในไม่ช้าไม่นาน ทุกคนจะต้องได้รับผลกระทบจากผลพวงของสภาวะโลกร้อนในรูปแบบต่างๆ ด้วยตัวเองทั้งนั้น

ดาวเคราะห์โลกที่เกิดตามมาหลังจากมีดวงอาทิตย์ได้ไม่นานเมื่อประมาณ 4,600 ล้านปีก่อน โดยเริ่มต้นมีวิวัฒนาการของชีวิตขึ้นมาเมื่อราวๆ 3,800 ล้านปีก่อน ซึ่งนักวิทยาศาสตร์ฟิสิกส์คลาสสิคที่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยก่อนปี 1980-1985 แทบทั้งหมดหรือทั้งหมดก็ว่าได้ ล้วนเรียนมาว่า ชีวิตมีขึ้นมาในโลกได้โดยความบังเอิญ เพราะสิ่งแวดล้อมบนผิวโลกมีความเหมาะสมที่เอื้ออำนวยให้สิ่งมีชีวิตสามารถมีวิวัฒนาการขึ้นมาได้

ทุกวันนี้ นักวิทยาศาสตร์จำนวนมากจะยอมรับใน ทฤษฎีอสุจิสากล (Panspermia Theory) ที่ว่า มีสารอินทรีย์แห่งชีวิต เช่น กรดอะมิโน หรือกระทั่งโมเลกุลของไวรัส ตกลงมาจากฟากฟ้า ด้วยการอาศัยมากับอุกกาบาต นั่นทำให้เรานึกถึงเรื่องของ อาภัสราพรหมซึ่งมีแสงในตัวเอง ที่จุติลงมากินง้วนดินบนโลก ในอัคคัญสูตรของพุทธศาสนาเรา

และหากเป็นเช่นนั้นจริง มันก็จะไม่มีเรื่องของความบังเอิญอีก แต่น่าจะเป็นไปได้ว่า การสรรค์สร้างวิวัฒนาการทั้งหมดของโลกและจักรวาลเป็นไปตามรูปแบบของพิมพ์เขียว ดังที่ พอล เดวีส์ ไมเคิล โปแลงยี เซอร์ เฟรด ฮอยด์ และใครต่อใครคิด รวมทั้งผู้เขียนที่ไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์สายตรงด้วย

สําหรับบ้านเรานั้น ตอนนี้ใครๆ ก็รู้ว่าโลกร้อนขึ้นมาก และเกิดจากฝีมือของเราเอง เพราะความก้าวหน้าทางอุตสาหกรรม ที่เพียงสิบปีกว่าก่อน พวกนักวิทยาศาสตร์สายสังคมโดยเฉพาะนักเศรษฐศาสตร์และนักการเมืองส่วนมากพยายามปฏิเสธคอเป็นเอ็นว่า ไม่เกี่ยวกับการพัฒนาอุตสาหกรรมอย่างแน่นอน โลกมันร้อนหรือเย็นเป็นน้ำแข็งของมันเอง คนไม่เกี่ยว

แต่วันนี้คงไม่มีใครดันทุรังไม่เชื่ออีก เมื่อนักวิทยาศาสตร์กว่า 2,500 คนของไอพีซีซี (The Intergovernmental Panel on Climate Change : IPCC) ก็สรุปเช่นนั้นอย่างเป็นเอกภาพ เมื่อโลกร้อนขึ้นกว่าเก่ามาก แถมแดดก็ร้อนไปตามอายุของดวงอาทิตย์ที่แก่ตัวลงทุกๆ วัน ผิวของน้ำในทะเลในมหาสมุทรก็จะร้อนตามไปด้วย และจะระเหยเป็นเมฆที่ก่อฝนก่อพายุรุนแรงจนทำให้น้ำท่วมฉับพลันและดินโคลนถล่มที่โน่นที่นี่บ่อยๆ

ตอนนี้และวันนี้ ไม่ว่าใครในโลกไม่เฉพาะที่บ้านเราก็ประสบกับสภาวะโลกร้อนจากภาวะเรือนกระจก ที่มีสาเหตุมาจากการพัฒนาสู่ความเจริญก้าวหน้าบนพื้นฐานของเงินกับระบบเศรษฐกิจเสรี ใครก็ตามที่หน้าดำคร่ำเครียดอยู่กับความโลภและความโลภตลอดเวลา ไม่มีทางที่จะมองเห็น เพราะมัวแต่หวังลมๆ แล้งๆ ว่า ทุกอย่างจะกลับมาเหมือนเดิม

ก็ขอบอกที่นี่และวันนี้ว่า หากเราไม่เลิกแสวงหาเงินและระบบเศรษฐกิจการตลาดเสรีทั่วโลกอย่างค่อยเป็นค่อยไปให้หมดภายในสองหรือสามปีนี้

ระหว่างนี้ ไม่ว่าเราจะสามารถหาพลังงานทดแทนอย่างไร หรือปลูกป่าอีกปีละกี่ล้านไร่-ซึ่งเราควรและต้องทำมาตั้งแต่เมื่อ 20 ปีก่อน อย่างน้อยก็ควรพิจารณาสิ่งที่ผู้เขียนได้พูดได้เขียนแม้ที่คอลัมน์นี้มานานกว่า 15 ปี-มาถึงวันนี้ อะไรๆ ก็สายเกินไปจนสุดจะช่วย แม้แต่จะผ่อนหนักเป็นเบาอย่างไรได้

ดังที่ ปีเตอร์ รัสเซลล์ นักฟิสิกส์จากเคมบริดจ์ กล่าวว่า มันเป็นกรรมร่วมของโลกและเผ่าพันธุ์ ที่ต้องผ่านบทเรียนอันสุดเจ็บปวดในครั้งนี้ ที่เราส่วนน้อยนิดผู้สามารถอยู่รอดจากมหันตภัยธรรมชาติที่ต้องเกิดกับเราทั้งโลกในไม่ช้านี้ จะต้องนำไปสะท้อนอย่างล้ำลึกและต่อเนื่องที่ภายใน และหนทางนี้เท่านั้นที่จะช่วยได้

หากเราย้อนกลับไปมองเรื่องของฟิสิกส์ปฐพีวิทยาของโลกกายภาพในอดีต โลกเราเคยปรากฏมีสภาวะโลกร้อนที่คล้ายคลึงกับสภาพที่เราคาดว่าจะเกิดขึ้นอีกในวันนี้พรุ่งนี้มาแล้วหลายครั้ง และทุกครั้ง สำหรับผู้เขียน ล้วนมีความหมายที่อาจใช้อธิบายจักรวาลที่มีแผนการสร้างสรรค์ไว้ล่วงหน้า

สภาวะโลกร้อนครั้งหลังสุดที่เหมือนๆ กับคราวนี้ เกิดขึ้นเมื่อช่วงรอยต่อระหว่างปลายยุคพาลีโอซีน (Paleocene) กับอีโอซีน (Eocene)-เมื่อราวๆ 55 ล้านปีมาแล้ว ช่วงเวลาที่ต้นตระกูลสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเริ่มปรากฏขึ้นมาในโลกเป็นครั้งแรก จากการที่อยู่ๆ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จำนวนถึง 0.3-3.0 ล้านล้านตัน (terraton) ถูกปล่อยออกมาสู่บรรยากาศโลก

ส่วนสาเหตุที่ทำให้ก๊าซเรือนกระจกอยู่ๆ ก็พรวดพราดถูกปล่อยออกมาจากไหนและอย่างไรนั้น แม้กระทั่งบัดนี้ก็ยังเป็นที่ถกเถียงกันระหว่างนักวิทยาศาสตร์

บ้างก็ว่ามาจากการปล่อยของก๊าซมีเทนที่ฝังตัวอยู่ในผลึกน้ำแข็งใต้ท้องมหาสมุทรใกล้ๆ ขั้วโลกเหนือ

บ้างก็ว่าเกิดจากการระเบิดของภูเขาไฟใต้มหาสมุทรแอตแลนติกเหนืออีกเหมือนกัน การระเบิดทำให้ก๊าซคาร์บอนใต้ดินถูกปล่อยออกมา (Nature, Jun. 2004)

อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนไม่เคยเชื่อหรือยอมรับเรื่องความบังเอิญหรืออุบัติเหตุ

เพราะเชื่อมั่นว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับโลกกับจักรวาลรวมทั้งกับมนุษย์แต่ละคนหรือสังคมแต่ละสังคม ล้วนมีแผนหรือพิมพ์เขียวเขียนไว้ล่วงหน้าทั้งนั้น นั่นประกอบด้วยสองกลไกที่แยกกันทำ คือ กรรมร่วมของเผ่าพันธุ์หนึ่ง กับทฤษฎีการจัดองค์กรให้กับตัวเองดังที่เคยอธิบายไปแล้วหลายครั้ง

เพื่อเป็นการเปรียบเทียบระหว่างกัน ตอนนี้เราได้ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เข้าสู่ชั้นบรรยากาศโลกไปเรียบร้อยแล้ว อย่างน้อยก็ราวๆ ครึ่งล้านล้านตัน หรือราวๆ 0.5 terraton ซึ่งอยู่ในขอบเขตสูงกว่าระดับต่ำที่สุดของสภาวะโลกร้อนเมื่อ 55 ล้านปีก่อน

งานวิจัยเมื่อเร็วๆ นี้จากหลายมหาวิทยาลัยชี้บ่งว่า เมื่อ 55 ล้านปีก่อน

อุณหภูมิเฉลี่ยในแถบอบอุ่นของโลก เช่นที่ยุโรปสูงขึ้นไปกว่าปกติถึง 8 องศาเซลเซียส

ในขณะที่บริเวณแถบร้อนเช่นบ้านเรา สูงขึ้นไปกว่าปกติเพียง 5 องศาเซลเซียส แต่ก็สูงพอที่จะทำให้ป่าฝนเขตร้อนกลายเป็นพุ่มไม้เตี้ยๆ สลับกับทะเลทรายไปทั้งหมด (Hadley Center 2004) และโลกอาจจะต้องใช้เวลาราวๆ 1-2 แสนปี ในการรักษาความป่วยเจ็บเป็นไข้สูงให้กับตัวเอง

ที่ต้องใช้เวลานานขนาดนั้นก็เพราะก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ต้องใช้เวลานานกว่าจะสูญสลาย แม้เมื่อ 55 ล้านปีก่อนอาจเริ่มด้วยก๊าซมีเทน แต่มีเทนก็ย่อมถูกออกซิไดซ์เป็นก๊าซคาร์บอนกับละอองน้ำวันยังค่ำ

ส่วนเรื่องของน้ำท่วมโลกที่พูดๆ กันนั้น เป็นเพียงการเปรียบเปรย เพราะน้ำคงจะไม่มีทางท่วมโลก ท่วมแผ่นดิน รวมทั้งภูเขา เหมือนหนังเรื่อง Waterworld จริงๆ แล้วการที่น้ำทะเลจะสูงมากกว่า 80-90 เมตร คงเป็นได้ยาก เพราะนั่นหมายถึงน้ำแข็งที่กรีนแลนด์และทวีปแอนตาร์กติกาต้องละลายกลายเป็นน้ำไปแทบทั้งหมด แต่เป็นไปได้มากที่ระดับน้ำทะเลจะสูงกว่าระดับปัจจุบันขึ้นไปถึง 20-40 เมตร ภายใน 30 ปีข้างหน้า ตามที่ เจมส์ ลัฟล็อค ยืนยันว่าน่าจะเกิดมากกว่าไม่เกิด

แล้วเราคนไทยโดยเฉพาะคนภาคกลางจะไปอยู่กันที่ไหนในเวลานั้น?

ก็เห็นมีแต่นักวิทยาศาสตร์ไม่กี่คนที่ยังคงดันทุรังคิดในเชิงอนุรักษนิยม โดยคาดหวังว่ามนุษย์และสังคมประเทศชาติอาจสามารถรู้ตัวได้ทันและเลิกคิดที่จะแข่งขันกัน

ดังนั้น จึงคิดว่ามีความเป็นไปได้ที่มนุษยชาติโดยรวมจะหวนกลับมาร่วมมือกันลดการเผาผลาญฟอสซิลคาร์บอนลงอย่างฉับพลันทันที (drastic world-wide reduction) ทำให้อุณหภูมิโลกที่คาดว่าจะสูงมากในปลายศตวรรษนี้อาจจะลดลงมาสูงเพียง 2 องศาเซลเซียสเท่านั้น ทำให้เรื่องของน้ำท่วมโลกเป็นไปได้ยาก เพราะอย่างดีระดับน้ำทะเลที่อาจสูงขึ้นบ้าง ก็คงแค่ไม่เกิน 30 เซน ติเมตร (Tom Wigley and G.A. Meehl, Science, Mar. 2005)

แต่ก็เห็นได้ชัดว่า นักอุตุนิยมทั้งสองคนนั้น ไม่ได้นำเรื่องของสภาวะโลกในปัจจุบันที่กำลังอยู่ในช่วงของการย้อนกลับไปมาของความร้อนที่เกิดจากสาเหตุต่างๆ (positive feedbacks) ไม่ว่าจะเป็นความร้อนจากสภาวะเรือนกระจกที่ทำให้น้ำแข็งในที่ต่างๆ เช่น จากขั้วโลกเหนือหรือยอดเขาสูงละลาย หรือป่าไม้ที่ช่วยดูดกลับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ หรือความร้อนจากการพัฒนาที่อยู่อาศัย เช่น เครื่องทำความเย็น และจากซีเอฟซีที่ยังคงมีใช้อยู่บ้าง

และที่สำคัญที่สุดที่รายงานดังกล่าวไม่ได้นำมาคิดเลยคือ ระบบนิเวศของป่าฝนเขตร้อนกับระบบนิเวศของสาหร่ายโฟโตแพลงตอนสีเขียวที่ลดน้อยลงมากเมื่อโลกร้อนขึ้นเรื่อยๆ

พืชพันธุ์ไม้สีเขียวพวกนี้ทำหน้าที่ดูดซับ หรือปั๊ม (pump) ก๊าซคาร์บอนจากชั้นบรรยากาศอันเป็นกลไกธรรมชาติที่สุดสำคัญอย่างหนึ่งที่ต้องสูญเสียไป ทำให้เกิดฟีดแบ๊คกลับไปกลับมาจนอุณหภูมิสูงขึ้นไปเรื่อยๆ

ผู้เขียนเชื่ออย่างมีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์กายภาพในเรื่องของแรงที่กระทำไปย่อมจะก่อแรงสะท้อนที่เท่ากันตามกฎการเคลื่อนที่ข้อที่สามของนิวตัน

ยิ่งกว่านั้น ผู้เขียนยังรู้ว่า โดยอภิปรัชญาที่ต่อยอดบนแควน ตัมเมคานิกส์ซึ่งไม่มีตรรกะเลย แต่ได้รับการยอมรับกันโดยนักฟิสิกส์ระดับนำจำนวนมากของโลก ทำให้พวกเขาเหล่านั้นรวมทั้งผู้เขียนเชื่อมั่นว่า ไม่มีอะไรในโลก ในจักรวาล ที่ปรากฏขึ้นมาด้วยความบังเอิญ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีคุณค่าและความหมาย หรือมีเป้าหมายอย่างหนึ่งอย่างใดทั้งสิ้น เพียงแต่ว่าเรามองไม่เห็น ชี้วัดหรือคาดคิดด้วยสติปัญญาหรือสุตมยปัญญาไม่ได้

เราจึงเชื่อว่า เมื่อมองไม่เห็นและคิดไม่ถึงด้วยตรรกะและเหตุผลของตนแล้ว สิ่งนั้นปรากฏการณ์นั้นก็จะต้องไม่มี หรือ "บังเอิญ" มีขึ้นมาอย่างไร้สิ้นซึ่งความหมาย

เพราะฉะนั้น ในความรู้ความเห็นของผู้เขียน อุกกาบาตขนาดยักษ์ที่ตกลงมาชนโลกเมื่อ 65 ล้านปีก่อนจนทำให้ไดโนเสาร์ต้องตายไปทั้งหมด จะต้องมีความหมายหรือมีความสัมพันธ์กับวิวัฒนาการของชีวิตที่ไล่สูงขึ้นไปกว่านั้น

สภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นในทันทีทันใดเมื่อ ๕๕ ล้านปีในยุคอีโอซีน ที่ทำให้โลกร้อนอยู่นานร่วมๆ 2 แสนปี จนชีวิตอยู่แทบไม่ได้ นอกจากพื้นดินบริเวณใกล้ๆ ขั้วโลก ดังที่ปรากฏร่องรอยวิวัฒนาการของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหรือแมมมอลชี้บ่งว่า เป็นแผนแม่แบบพิมพ์เขียวของจักรวาลที่แผ้วถางเพื่อให้ชีวิตที่อยู่สูงกว่าสามารถมีวิวัฒนาการขึ้นมาได้

ในความเห็นส่วนตัวเช่นเดียวกัน สภาพโลกร้อนเกิน 5 องศา จะทำให้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ไม่ได้ในไม่กี่สิบปีข้างหน้า นอกจากแผ่นดินใกล้ๆ ขั้วโลก เช่น กรีนแลนด์-ที่อาจใช้เวลา 1 แสนปีกว่าที่ก๊าซคาร์บอนจะสูญสลายไปหมด-และช่วงเวลาต่อไปจากนั้นจะเป็นช่วงเวลาที่มนุษยชาติสามารถวิวัฒนาการต่อไปได้

และคราวนี้ไม่ว่าเราจะเหลือน้อยสักปานใด จะไม่ใช่เรื่องของรูปกายที่วิวัฒนาการจบไปแล้ว แต่จะเป็นวิวัฒนาการทางจิตวิญญาณ ที่สำหรับผู้เขียน เส้นทางดังกล่าวเป็นไปตามเป้าหมายของจักรวาล

จาก : มติชน วันที่ 6 ตุลาคม 2550 คอลัมน์ จิตวิวัฒน์ โดย ประสาน ต่างใจ แผนงานพัฒนาจิตเพื่อสุขภาพ มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์ สนับสนุนโดย สำนักงานกองทุนสนับสนุน การสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ ตุลาคม 06, 2007, 07:40:33 AM

ตาม ทฤษฎีอสุจิสากล (Panspermia Theory) คือมีสารอินทรีย์แห่งชีวิต เช่น กรดอะมิโน หรือกระทั่งโมเลกุลของไวรัส ตกลงมาจากฟากฟ้า ด้วยการอาศัยมากับอุกกาบาต เผอิญที่สิ่งแวดล้อมบนผิวโลกมีความเหมาะสมที่เอื้ออำนวยให้สิ่งมีชีวิตสามารถมีวิวัฒนาการขึ้นมาได้ จึงเจริญเติบโตจนกลายเป็นสิ่งมีชีวิต....

อืมมมมม.....จึงเป็นความบังเอิญ.....ที่มนุษย์เกิดมาในโลกเช่นเดียวกับสรรพชีวิตอื่นๆ......แต่ มนุษย์กำลัง ตั้งใจ ทำลายชีวิตมนุษย์และสรรพชีวิตทั้งหลายด้วยการทำลายสภาพแวดล้อมของโลกที่เคยเหมาะสมอำนวยต่อการคงอยู่ของชีวิตทั้งปวงให้พินาศลงไปทุกวันๆ.......

จิตสำนึกที่ดีๆในจิตวิญญาณของมนุษย์หายไปไหนกันหมดหนอ..... :'(

ชอบข้อเขียนของคุณหมอท่านนี้จริงๆเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ....... :-*

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 10, 2007, 11:38:38 PM

เตือนโลกร้อนจากมนุษย์ เพิ่มความรุนแรงหนักขึ้น

ภาวะโลกร้อนทำให้ความชื้นสูงขึ้น คาดจะยิ่งส่งผลกระทบมากขึ้น รวมทั้งเพิ่มความรุนแรงของปริมาณฝนและความรุนแรงของพายุมากขึ้น

ปารีส- ผลการศึกษาของนักวิทยาศาสตร์อังกฤษพบว่า ภาวะโลกร้อนที่เกิดจากฝีมือมนุษย์กำลังทำให้ระดับความชื้นในอากาศสูงขึ้น เสี่ยงทำให้ฤดูฝนเคลื่อนหรือรุนแรงขึ้น พายุโซนร้อนรุนแรงขึ้นและผู้คนไม่สบายเพราะสภาพอากาศร้อน

ผลการศึกษาของหน่วยวิจัยสภาพอากาศ มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลียที่ลงพิมพ์ในวารสารเนเจอร์ฉบับวัน พฤหัสบดีที่11 ตุลาคมนี้ระบุว่า ระหว่างปี 2519-2547 ผิวโลกมีอุณหภูมิเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 0.49 องศาเซลเซียส ระดับไอน้ำในชั้นบรรยากาศโลกเพิ่มขึ้นร้อยละ 2.2 ผลการศึกษาคาดว่า ระดับความชื้นของโลกอาจเพิ่มขึ้นอีกร้อยละ 10 ภายในปี 2643

ระดับไอน้ำในชั้นบรรยากาศเป็นวงจรที่เกิดขึ้นไม่รู้จบในปรากฏการณ์ภาวะโลกร้อน เพราะไอน้ำถือเป็นก๊าซเรือนกระจกประเภทหนึ่ง มีคุณสมบัติคล้ายกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล ก๊าซเรือนกระจกเป็นตัวกักความร้อนจากแสงอาทิตย์ไว้ในชั้นบรรยากาศ ทำให้โลกร้อนยิ่งขึ้น เป็นเหตุให้ระดับความชื้นเพิ่มขึ้น นักวิจัยระบุว่า การที่โลกมีความชื้นสูงขึ้นจะส่งผลกระทบอย่างกว้างขวาง ทั้งการกระจายตัว ความรุนแรงของปริมาณน้ำฝน และความรุนแรงของพายุไซโคลน

จาก : แนวหน้า วันที่ 11 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 12, 2007, 12:37:42 AM

น้ำ-น้ำ-น้ำ ขาดน้ำได้หรือ : โดย พล.ท.นพ.อำนาจ บาลี ผู้อำนวยการสำนักงานบรรเทาทุกข์ และประชานามัยพิทักษ์ สภากาชาดไทย

น้ำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิต : ขาดน้ำจะหาชีวิตได้หรือไม่ ดาวนพเคราะห์คือโลกเรานี้ จะกลายเป็นทะเลทรายทั้งโลก น้ำมีบทบาทที่เด่นชัดสำหรับภูมิอากาศของโลกเช่นกัน ไอน้ำในบรรยากาศโลกเป็นสิ่งสำคัญ ระบบก๊าซของสภาวะเรือนกระจกมากกว่า 60% ของสภาวะเรือนกระจก (Greenhouse effect) ในบรรยากาศโลกเกิดจากไอน้ำ

ถ้าปราศจากก๊าซของสภาวะเรือนกระจกจะทำให้อุณหภูมิของโลก ดาวนพเคราะห์ดวงนี้อยู่ราวๆ -18 ํC (ลบ 18 องศาเซลเซียส) น้ำเป็นพื้นฐานสำคัญที่ทำให้เกิดความหลากหลายทางชีวภาพบนลูกโลกใบนี้

พืช สัตว์ มนุษย์ มีสารประกอบเป็นน้ำถึง 50-80% พืช สัตว์ มนุษย์ จะเครียด เจ็บป่วย หรือตายจากการขาดแคลนน้ำหรือน้ำสกปรก ดังนั้น อนาคตร่วมกันของเราอยู่ในภาวะวิกฤต หากน้ำไม่พอเพียงทั้งปริมาณและคุณภาพ

น้ำไหลผ่านข้ามเป็นวงจรน้ำไม่รู้จบ (วงจรชีวิตน้ำ) สามารถกรองตนเองได้ (กระทั่งดื่มได้) โดยผ่านระยะทางยาวไกล ผ่านชั้นหิน ดิน ทราย

น้ำเป็นมรดกโลก มรดกธรรมชาติ และเป็นสมบัติของสิ่งมีชีวิต สิทธิที่จะได้รับน้ำสะอาดและพอเพียงเป็นหลักสากล หรือกฎหมายโลก และมันต้องเป็นรากฐานของกฎข้อบังคับหรือกฎบัตรสำคัญระหว่างประเทศ

การกระจายของฝนที่ตกอย่างไม่สมดุลบนโลกนำไปสู่ความขาดแคลนน้ำในเขตภูมิภาคต่างๆ ของโลก ปัจจุบันนี้ 1.2 พันล้านคน (20% ของพลโลก) ขาดวิถีทางที่จะได้น้ำดื่มสะอาดและอีก 2.4 พันล้านคน ไม่ได้เข้าถึงระบบสุขาภิบาลที่ทำขึ้น

เด็กๆ เป็นล้านคนที่ตายทุกปีจากน้ำสกปรก ปนเปื้อน ในขณะที่ชาวยุโรปใช้น้ำ 130-150 ลิตรต่อคนต่อวัน สหรัฐอเมริกาใช้น้ำถึง 300 ลิตรต่อคนต่อวัน ประชาชนทางตอนใต้ของเขตทะเลทรายซาฮารา ใช้น้ำน้อยกว่า 20 ลิตรต่อวัน

การเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศของโลกยิ่งเพิ่มภาวะวิกฤตของน้ำยิ่งขึ้น สาเหตุใหม่มาจากการปล่อยก๊าซที่ทำให้เกิดสภาวะเรือนกระจกโดยน้ำมือมนุษย์ ส่วนใหญ่มาจากประเทศอุตสาหกรรม

ภูเขาน้ำแข็งมีความไวต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ ภูเขาน้ำแข็งส่วนใหญ่หดตัวเล็กลง น้ำแข็งละลายมากขึ้น สภาวะโลกร้อนขึ้น เพิ่มความเร็วของวงจรน้ำเพิ่มขึ้น (Water cycle) และเพิ่มปัญหาของน้ำในโลกยิ่งขึ้น

ในภูมิภาคที่ชื้น เช่นแถบสแกนดิเนเวีย ทำให้มีฝนตกมากยิ่งขึ้น ในขณะที่ภูมิอากาศในพื้นที่แห้งแล้งหรือเกือบแล้ง เป็นแถบเมดิเตอร์เรเนียน ฝนตกน้อยลงยิ่งเพิ่มพื้นที่แห้งแล้งหรือเกือบแล้งเพิ่มขึ้น ขยายวงกว้างขึ้น

ในฐานะพลเมืองหรือพลโลกคนหนึ่ง ท่านจะทำอย่างไรในภาวะวิกฤตของประเทศ ของโลก หรือของสิ่งมีชีวิต พืช สัตว์ และมนุษย์ในขณะนี้ ช่วยกันคิด ช่วยกันทำ ช่วยกันพูด ช่วยกันเขียนบ่อยๆ ว่าจะทำอย่างไร น้ำจึงจะมีพอเพียงทั้งปริมาณและคุณภาพ สำหรับมนุษยชาติรุ่นต่อๆ มา

เอาง่ายๆ สัก 2-3 วิธีการ ที่ทุกคนทำได้

ลด

-เผาฟางข้าว เศษไม้ กิ่งไม้ ขยะ

-เผาน้ำมันรถยนต์ ใช้น้ำมันรถยนต์ให้น้อยลง

-สูบน้ำบาดาลขึ้นมาใช้

-ทิ้งขยะสิ่งปฏิกูลลงในลำน้ำ

เพิ่ม

-ปลูกต้นไม้ครอบครัวละ 1 ต้น/ต่อปี

-การดูแลแม่น้ำลำคลอง

-เพิ่มอนุรักษ์ต้นน้ำ

และหยุด ความโลภโมโทสัน มีมาก รวยมาก ก็ใช้ไม่ได้ หลบๆ ซ่อนๆ ตายก็เอาไปไม่ได้

ช่วยลูกหลานประเทศชาติ และโลกให้มีอนาคตจะดีกว่า?

จาก : มติชน วันที่ 12 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 12, 2007, 12:42:01 AM

ตำนานกล่องแพนโดรา (Pandora"s Box) กับแนวทางแก้วิกฤตโลกร้อน

โดย ศิวัช พงษ์เพียจันทร์ หน่วยวิจัยชีวธรณีเคมีและการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม คณะการจัดการสิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ E-Mail: pongpiajun@gmail.com

(http://www.matichon.co.th/news-photo/matichon/2007/10/act02121050p1.jpg)

ตํานานกล่องแพนโดรา (Pandora"s Box) นั้นเป็นเทพนิยายกรีกที่มีความเกี่ยวเนื่องกับปฐมเหตุแห่งอุบัติของโลกตามบทกวีของฮีเสียด (Hesiod ศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสต์ศักราช)

โดยมีเรื่องเล่าว่า ในสมัยที่โลกเพิ่งถือกำเนิดมาใหม่ๆ เทพซีอุส (Zeus) ผู้เป็นประธานใหญ่ของเหล่าทวยเทพทรงกริ้วที่เทพโพรมิเทียส (Prometheus) ได้ฝ่าฝืนกฎสวรรค์นำเอา "ไฟ" ซึ่งเป็นสมบัติที่สงวนไว้สำหรับเทพลงมาจากยอดเขาโอลิมปัส (Olympus) เพื่อมอบให้กับมนุษย์

ด้วยอำนาจแห่งไฟทำให้สัตว์ป่าที่ดุร้ายไม่กล้าทำร้ายมนุษย์ และทำให้มนุษย์รู้สึกเหิมเกริมต่ออำนาจที่ตนมีอยู่เหนือสัตว์ทั้งปวง

เทพซีอุสจึงออกอุบายที่จะกำราบความหยิ่งยโสของมนุษย์ โดยรับสั่งให้บรรดาเทพสร้างเทพีสาวที่มีความงดงามและเสน่ห์เย้ายวนนามว่า แพนโดรา (Pandora) พร้อมกับกล่องที่มีความวิจิตรงดงามขึ้นมาใบหนึ่ง

โดยก่อนที่แพนโดราจะจุติลงสู่โลกมนุษย์ เทพเฮรา (Hera) มเหสีเอกแห่งเทพซีอุส ได้ทรงกำชับว่าห้ามเปิดกล่องใบนี้โดยเด็ดขาด

แต่ในที่สุดความเคลือบแคลงสงสัยของแพนโดราก็เป็นฝ่ายชนะ ทันทีที่สลักชิ้นสุดท้ายถูกปลดออกจากฝากล่อง กลุ่มควันสีดำก็พวยพุ่งออกมาพร้อมกับนำพา ความโทมนัส ความทุกข์ทรมาน ความหวาดกลัว และโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ มาสู่โลกมนุษย์ที่ครั้งหนึ่งมีแต่ความสงบสุข

ภาวะโลกร้อนที่มนุษยชาติกำลังเผชิญอยู่แท้ที่จริงแล้วก็มีสาเหตุจากการที่มนุษย์ได้นำเอาเชื้อเพลิงฟอสซิลใต้พื้นพิภพมาแปรเปลี่ยนเป็นพลังงานผ่านกระบวนการสันดาปซึ่งมีธาตุไฟอันเป็นสิ่งต้องห้ามของเทพซีอุสเป็นตัวจุดชนวน

หากเราจะเปรียบกลุ่มควันสีดำที่แพร่กระจายออกจากกล่องของแพนโดราคือ กลุ่มของก๊าซเรือนกระจกที่เกิดจากกิจกรรมของมนุษย์ ความเศร้าโศกเสียใจคือผลพวงจากภัยพิบัติทางธรรมชาติต่างๆ อันเกิดจากปรากฏการณ์โลกร้อน

ผลงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์หลายชิ้นบ่งชี้ถึงความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างอุณหภูมิเฉลี่ยของอากาศกับความถี่ของเฮอร์ริเคนที่เกิดขึ้นบริเวณชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกและจำนวนของไต้ฝุ่นที่ถาโถมเข้าใส่หมู่เกาะญี่ปุ่น

นอกจากนี้ การระบาดของโรคต่างๆ รวมทั้งความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศล้วนนำพาความทุกข์ระทมมาสู่มวลมนุษย์ เสมือนเป็นการลงโทษจากเทพซีอุสต่อความอหังการของมนุษย์

หรือภาวะโลกร้อนคือกลไกธรรมชาติที่เร่งให้วันพิพากษา (Judgment Day) ตามความเชื่อของชาวคริสต์มาเยือนเร็วขึ้น

ผู้เขียนมีความเชื่อว่ามนุษยชาติจะรอดพ้นจากวิกฤตโลกร้อนได้ต้องมี "ความหวัง" (Hope) เป็นสิ่งหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณ เพราะความหวังเป็นสิ่งเดียวที่ตกค้างอยู่ในกล่องแพนโดราและตะโกนเรียกร้องให้ช่วยปลดปล่อยมันออกมาต่อสู้กับความชั่วร้ายที่ฟุ้งกระจายอยู่ในชั้นบรรยากาศ

และเจ้าความหวังนี้ก็คือความเวทนาที่เหล่าเทพมีต่อมนุษย์ โดยได้วางทิ้งไว้ในก้นกล่องเพื่อรอวันที่มันจะหลุดพ้นจากพันธนาการ

ตำนานปรัมปรากรีกเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นสัจธรรมข้อหนึ่งคือ ทุกปัญหาย่อมมีหนทางแก้ไขเสมอ

และนี้คือที่มาของการนำเอาองค์ความรู้ทางด้านภูมิวิศวกรรมศาสตร์ (Geoengineering) มาแก้ไขปัญหาโลกร้อน เช่น การสร้างกระจกขนาดยักษ์เพื่อสะท้อนแสงอาทิตย์กลับสู่ชั้นบรรยากาศ หรือการโปรยผงเหล็กลงในทะเลเพื่อช่วยกระตุ้นแพลงตอนพืชให้ดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ผ่านขบวนการสังเคราะห์แสงมากขึ้น

โดยแนวทางแรกถึงแม้ว่าจะเป็นวิธีที่ช่วยลดการสะสมความร้อนในชั้นบรรยากาศได้เร็วที่สุดแต่ยากต่อการปฏิบัติเพราะต้องใช้งบประมาณและพื้นที่มหาศาลในการสร้างแผ่นกระจกขนาดยักษ์

ในขณะที่แนวทางที่สองโดยหลักการแล้วมีความเป็นไปได้สูงเนื่องจากแพลงตอนพืชสามารถดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ในปริมาณที่มากเท่ากับพืชบนบก

ด้วยเหตุผลดังกล่าว J. Martin (1989) จึงได้นำเสนอแนวความคิดที่จะใช้การสังเคราะห์แสงของแพลงตอนพืชบรรเทาวิกฤตโลกร้อน โดยการโปรยผงเหล็กลงในทะเลแถบขั้วโลกใต้เพราะบริเวณนี้มีปริมาณธาตุอาหารและแสงแดดมาก เพียงแต่ขาดธาตุเหล็กซึ่งเป็นกุญแจสำคัญในการกระตุ้นการสังเคราะห์แสงเท่านั้น

เป็นที่น่าเสียดายที่พืชแพลงตอนสามารถดูดซับธาตุเหล็กได้ในรูปของสารละลาย แต่ผงเหล็กที่ละลายอยู่ในน้ำทะเลจะทำปฏิกิริยาทันทีกับออกซิเจนที่ละลายในน้ำและเปลี่ยนรูปเป็นเฟอร์ริกออกไซด์ (Ferric Oxide) ซึ่งอยู่ในรูปที่ทำให้แพลงตอนพืชไม่สามารถนำไปใช้ในการสังเคราะห์แสง

Damon Matthews (2006) จาก Concordia University และ Ken Caldeira (2006) จาก Carnegie Institution of Washington จึงได้นำเสนอแนวความคิดที่จะลดอุณหภูมิโลกโดยเลียนแบบปรากฏการณ์ธรรมชาติที่เกิดจากการระเบิดของภูเขาไฟ โดยได้อ้างอิงเหตุการณ์ภูเขาไฟระเบิดที่ Mount Pinatubo ประเทศฟิลิปปินส์ในปี 2534 ซึ่งพลังงานจากการระเบิดได้ขับดันก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (Sulfer dioxide: SO2) มากถึง 20 ล้านตัน เข้าสู่ชั้นบรรยากาศสตาร์โทสเฟียร์ (Stratosphere)

ส่งผลให้เกิดการก่อตัวของแอโรซอล (Aerosol) หรืออนุภาคแขวนลอยในบรรยากาศที่มีคุณสมบัติในการสะท้อนแสงอาทิตย์กลับสู่อวกาศทำให้อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งโลกตลอดปี 2534 ลดลงถึง 0.5 องศาเซลเซียส

Damon Matthews ได้กล่าวไว้ว่า ภายในระยะเวลา 50 ปีต่อจากนี้หากอุณหภูมิของโลกยังสูงขึ้นต่อไปเรื่อยๆ อาจมีความจำเป็นที่ต้องหาแนวทางในการลดอุณหภูมิโลกลงโดยใช้องค์ความรู้ทางวิศวกรรมศาสตร์เข้ามาสนับสนุน ซึ่งการปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (Sulfer dioxide: SO2) เข้าสู่ชั้นบรรยากาศน่าจะเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยที่สุดเนื่องจากเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่แล้วในธรรมชาติ

เพียงแต่ต้องระวังผลกระทบข้างเคียง เนื่องจากก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์สามารถลดจำนวนโอโซนในชั้นบรรยากาศสตาร์โทสเฟียร์อันเป็นสาเหตุของรูรั่วโอโซน (Ozone hole) ที่ก่อให้เกิดโรคมะเร็งผิวหนัง

แม้ว่าฝากล่องแพนโดราจะถูกเปิดออก แต่ใช่ว่าการแก้ปัญหาโลกร้อนจะไร้ซึ่งหนทาง มนุษย์ต้องรีบปลดพันธนาการ "ความหวัง" ให้ออกมาจากกล่องโดยเร็วที่สุด และใช้สติปัญญาไตร่ตรองอย่างรอบคอบก่อนที่จะกระทำการใดๆ ลงไป

เพราะผลลัพธ์ที่ได้อาจทำให้การแก้ไขวิกฤตโลกร้อนกลับนำมาซึ่งปัญหาสิ่งแวดล้อมใหม่ที่ทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงยิ่งกว่าเดิม

จาก : มติชน วันที่ 12 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 13, 2007, 12:41:54 AM

ทะเลทรายขยายเขต

ป่านนี้คงทราบกันแล้วใครคว้ารางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2550 จากผลงานเกี่ยวข้องรณรงค์ลดภาวะโลกร้อนหรือไม่ เพราะปัญหาโลกร้อนได้ถูกจัดอยู่แถวหน้าความสำคัญที่ชาวโลกทุกคนต้องรับรู้รับชะตากรรม และร่วมมือแก้ไขจริงจัง มิเช่นนั้น ความรุนแรงของปัญหาต้องคุกคามสันติภาพของชาวโลกเลี่ยงไม่พ้น

ผลจากโลกร้อน นอกจากทำให้อากาศแปรปรวน ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นแล้ว ยังทำให้พื้นผิวดินบนโลกที่มีอยู่แค่ 1 ใน 3 ส่วน ยิ่งลดลงและกลายสภาพเป็นทะเลทรายมากขึ้น

ภาวะกลายสภาพจากผิวดินเป็นทะเลทราย เดิมทีถือเป็นเรื่องธรรมชาติ เพราะผิวดินแห้งแล้งขาดน้ำ ขาดความชุ่มชื้น แต่หลังปี 2511 ชาวโลกเริ่มตระหนักมากขึ้นถึงภัยรุกรานขยายอาณาเขตของทะเลทราย เพราะผู้คนและปศุสัตว์แถบแอฟริกาตะวันตก ล้มตายจากสภาพความแห้งแล้งอดอยากภายในช่วงเวลาแค่ 6 ปี มากหลายล้านชีวิต...

อัตราการขยายตัวของทะเลทรายเพิ่มพื้นที่อย่างรวดเร็ว ทวีปแอฟริกาเลวร้ายที่สุด พื้นที่ 2 ใน 3 ส่วน แห้งแล้งสภาพเรียกทะเลทราย ส่วนสหรัฐฯพื้นที่เกือบ 1 ใน 3 อยู่ในสภาพแห้งแล้งใกล้ภาวะทะเลทราย แถบละตินอเมริกาและแคริบเบียนเป็นทะเลทรายแล้ว 1 ใน 4 ส่วน สเปนมีทะเลทรายแล้ว 1 ใน 5 ส่วน ทะเลทรายในจีนก็ขยายอาณาเขตมากขึ้นเช่นกัน

แม้โทษธรรมชาติก่อพัฒนาเกิดทะเลทราย แต่มนุษย์ช่วยผลักดันสภาพทะเลทรายให้แผ่กว้างและเกิดเร็วยิ่งขึ้น ทั้งจากการแผ้วถางป่าปลูกพืช และเลี้ยงสัตว์ หรือไม่ก็เพราะการขยายตัวอย่างรวดเร็วของชุมชนเมือง

ตัวอย่างเช่น อียิปต์ ประชากรราว 77 ล้านคน พื้นที่ประเทศราว 1 ล้านตาราง กม. มากกว่าไทย 1 เท่าตัว แต่แผ่นดินแดนไอยคุปต์ประชากรอาศัยอยู่ได้แค่ 5 เปอร์เซ็นต์ ตามริมฝั่งแม่น้ำไนล์และแถบริมทะเลเมดิเตอร์เรเนียน พื้นที่ที่เหลือเกือบทั้งหมดคือทะเลทรายแห้งแล้งผู้คนอาศัยอยู่ไม่ได้ เพราะอียิปต์แทบไม่มีฝนตกตลอดปี

รัฐบาลกำหนดโครงการ “ทอชก้า--Toshka” ทุ่มงบ 70,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ สร้างพื้นที่เกษตรกรรมใหม่เจาะเข้าไปในเขตทะเลทรายภายใน 10 ปี ให้ได้ 8.5 ล้านไร่ หวังกระจายชาวบ้านตามชุมชน เมืองย้ายเข้าไปอยู่มากขึ้น โดยขายที่ดินให้ราคาถูก...

แต่ปัญหาอยู่ที่รัฐบาลจำเป็นต้องต่อท่อดึงน้ำจืด จากแม่น้ำไนล์เข้าไปใช้พลิกฟื้นสภาพทะเลทรายมาก เฉลี่ยปีละกว่า 5,000 ล้านลูกบาศก์เมตร

นั่นคุ้มค่าหรือไม่กับการแลกพลิกฟื้นสภาพทะเลทราย แต่ต้องทะเลาะแย่งน้ำกับชาติเพื่อนบ้านอย่างซูดานและเอธิโอเปีย ซึ่งต่างมีปัญหาผู้คนอดอยากล้มตายมากมายเพราะความแห้งแล้งและสงครามกลางเมือง....

จาก : ไทยรัฐ หน้าต่างโลก วันที่ 13 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 13, 2007, 01:08:57 AM

เปิดโลกกว้าง-"ผ่าตัดโลก" แก้โลกร้อน

(http://www.komchadluek.net/2007/10/13/images/timemagazine.jpg)

หลังจากเฝ้าดูรัฐบาลประเทศต่างๆเจรจาลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์แบบไร้ผลสำเร็จจริงจังมานานนับสิบปี นักวิศวกร และนักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่ง จึงเชื่อว่า ถึงเวลาแล้วที่จะต้องทำ "การผ่าตัดโลกครั้งใหญ่" เสียที เพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน

คำว่า"ผ่าตัด" ณ ที่นี้ ย่อมไม่ได้หมายถึงการเอามีดเล่มใหญ่มาผ่า หรือเฉือนส่วนที่มีปัญหาออกไป หากแต่หมายถึงการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างหลักๆ บางประการของโลก

"แต่ก่อน ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเกี่ยวกับโครงการเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของโลก แต่ตอนนี้ผมหนุนให้เราเริ่มทำโครงการเหล่านี้กันได้แล้ว เพราะเราก็เห็นๆ กันอยู่ว่า ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยใส่โลกอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้ลดลงเลย" นายไบรอัน ลอนเดอร์ อาจารย์ด้านวิศวกรรมเครื่องกล มหาวิทยาลัยแมนเชสเตอร์ ในอังกฤษ กล่าว

ตลอดช่วงทศวรรษที่ผ่านมา การเจรจา และสนธิสัญญาระหว่างประเทศต่างๆ มิได้ทำให้ระดับการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ลดลงร้อยละ 60-80 อย่างที่ตั้งเป้าหมายไว้กันแต่อย่างใด ซ้ำร้าย ระดับการปล่อยก๊าซยังคงสูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง

นายลอนเดอร์จึงเชื่อว่า โครงการเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของโลกครั้งใหญ่ อาทิ การสร้างฉากกันแดดคลุมโลก หรือการเทสารเหล็กลงสู่มหาสมุทร น่าจะถือว่าเป็น "คำตอบสุดท้าย" ของการแก้ปัญหาโลกร้อนแล้ว

"เราควรจะศึกษาโครงการเหล่านี้อย่างจริงจัง ถ้ามีคนเสนอความคิดทำนองนี้มาสัก 100 ความคิด แล้วมีสัก 3 ความคิดที่ใช้ได้จริง การศึกษาของเราก็น่าจะให้ผลคุ้มค่าแล้ว" นายเคน คาลไดรา ผู้เชี่ยวชาญจากสถาบันคาร์เนกี วอชิงตัน กล่าวหนุน

(http://www.komchadluek.net/2007/10/13/images/421274.jpg)

ผู้สนับสนุนแนวคิดการผ่าตัดโลกล้วนเมินเสียงค้านจากนักอนุรักษ์ธรรมชาติที่ว่า แนวคิดการเปลี่ยนแปลงโลกในลักษณะดังกล่าว จะส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศอย่างใหญ่หลวง และการใช้เทคโนโลยีแบบสุดขั้วอย่างนี้ ก็ไม่น่าจะช่วยแก้ปัญหาได้ เพราะเทคโนโลยีนี่แหละเป็นตัวก่อปัญหามาตั้งแต่ต้น

นายเจมส์เลิฟล็อค ชี้ว่า ปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์บนโลกนี้เยอะ จนระบบนิเวศเกิดการเปลี่ยนแปลงใหญ่หลวงไปแล้ว

"แน่นอนครับ โครงการใหญ่ระดับนี้ต้องมีผลกระทบต่อระบบนิเวศวิทยาแน่นอน แต่ความจริงก็คือ ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย เดิมพันที่อาจจะต้องเสียไปก็มีค่าสูงมากๆ" นายเลิฟล็อค นักนิเวศชื่อดัง แสดงความคิดเห็น

เมื่อช่วงต้นปีแม้แต่คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ก็เริ่มพิจารณาโครงการสุดขั้วไปบ้างแล้ว อาทิ การส่งกระจกออกไปโคจรนอกโลก เพื่อกันแสงแดดบางส่วนไม่ให้เดินทางเข้าสู่โลก หรือการสร้างเมฆเพื่อคลุมโลกเอาไว้ไม่ให้ร้อนณปัจจุบัน การสำรวจแนวคิดผ่าตัดโลกสารพัดวิธีล่าสุด พบว่าแนวคิดบางอย่างอาจจะมีโอกาสนำมาปฏิบัติได้จริง และสามารถช่วยแก้ปัญหาโลกร้อนได้ ซึ่งจะหยิบยกมาเป็นตัวอย่างพอสังเขป ดังนี้

1.การสูบน้ำลึกใต้มหาสมุทร

นายคริสแร็พเลย์ หัวหน้าพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ของอังกฤษ และนายเจมส์ เลิฟล็อค นักนิเวศชื่อดัง เสนอให้ติดตั้งท่อแนวดิ่งลงสู่ใต้มหาสมุทร เพื่อสูบเอาน้ำลึกขึ้นมาอยู่บนพื้นผิว เนื่องจากน้ำมหาสมุทรที่มีอุณหภูมิเย็น จะ "ให้ผล" ดีกว่าในแง่ที่มีสิ่งมีชีวิตมากกว่า

เมื่อลอยขึ้นสู่พื้นผิวมหาสมุทรสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะดูดซึมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ตาย และจมลงสู่ใต้พื้นมหาสมุทรพร้อมกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่จะจมหายไปนานนับล้านๆ ปี

อย่างไรก็ตามนักชีววิทยาทางทะเล ชี้ว่า หากใช้แนวคิดนี้จริง สิ่งมีชีวิตในท้องทะเลจะได้รับผลกระทบกันถ้วนหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วาฬ และโลมา

โอกาสประสบความสำเร็จ 3/5 ผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตในทะเลอาจยับยั้งการดำเนินการตามแนวคิดนี้

2.ต้นไม้สังเคราะห์

นายเคลาส์แล็กเนอร์ อาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย เสนอแนวคิดการติดตั้งต้นไม้สังเคราะห์บนโลก เพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน เพราะเขาประเมินว่าต้นไม้สังเคราะห์แต่ละต้นของเขาจะสามารถดูดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ราว 9 หมื่นตันต่อปี หรือเทียบเท่ากับปริมาณก๊าซที่ออกมาจากรถกว่า 1.5 หมื่นคัน

เพราะศักยภาพในการดูดซึมก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของต้นไม้สังเคราะห์สูงกว่าต้นไม้จริงถึง1,000 เท่า ทีเดียว

อย่างไรก็ตามต้นไม้สังเคราะห์ดังกล่าวทำหน้าที่ได้เพียงเป็นตัวกรองดักจับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เท่านั้น แต่ยังต้องหาเทคโนโลยีมาทำการฝังกลบก๊าซเหล่านี้แยกต่างหาก ซึ่งนักวิทยาศาสตร์บางคนเตือนว่า พลังงานที่ใช้ไปกับกระบวนการดังกล่าวอาจจะก่อปัญหามลพิษเพิ่มมากกว่าปัญหาที่แก้ไปได้เสียอีก

โอกาสประสบความสำเร็จ ต้นไม้สังเคราะห์นี้ถือเป็นรูปแบบหนึ่งของเทคโนโลยีดักจับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์แล้วนำไปฝังไว้ใต้ดิน ซึ่งน่าจะมีบทบาทสำคัญในการแก้ไขปัญหาสภาพภูมิอากาศโลกเปลี่ยน แม้ว่าอาจจะอยู่ในรูปแบบอื่นที่ไม่ใช่ต้นไม้สังเคราะห์ก็ตาม

จาก : คม ชัด ลึก เรื่องเด่นวันเสาร์ เรียบเรียงโดย อุริสราโกวิทย์ดำรงค์ (แหล่งข้อมูล เดอะการ์เดียน) วันที่ 13 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ ตุลาคม 13, 2007, 09:21:51 AM

'อัล กอร์'-ไอพีซีซี โนเบลสันติภาพ
[13 ต.ค. 50 - 04:03]

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานเมื่อวันที่ 12 ต.ค. ถึงการประกาศผลรางวัลโนเบล สาขาสันติภาพ ประจำปี 2550 ซึ่งคณะกรรมการโนเบลของนอร์เวย์ ได้ประกาศรายชื่อผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาดังกล่าว เมื่อเวลา 11.00 น.ตามเวลาในท้องถิ่น ที่กรุงออสโล นอร์เวย์ หรือเวลาประมาณ 16.00 น. ตามเวลาในไทย ให้นายอัลเบิร์ต อาร์โนลด์ (อัล) กอร์ จูเนียร์ หรืออัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐฯ สมัยประธานาธิบดีบิลล์ คลินตัน และคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของสหประชาชาติ หรือไอพีซีซี ซึ่งมีนายราเชนดรา ปาเชารี ประธานคณะกรรมการไอพีซีซี ชาวอินเดีย วัย 67 ปี ซึ่งเป็นไปตามคาด

คำประกาศของคณะกรรมการโนเบลของนอร์เวย์ระบุว่า ปีนี้คณะกรรมการตัดสินให้นายอัล กอร์ และคณะกรรมการไอพีซีซีรับรางวัลร่วมกัน เนื่องจากมีบทบาทร่วมกันรณรงค์ให้ความรู้ความเข้าใจเรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์ และวางรากฐานมาตรการต่างๆ เพื่อต่อสู้และรับมือกับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นายอัล กอร์ คณะกรรมการโนเบล ถึงกับระบุว่าเป็นบุคคลที่โดดเด่น ผู้อุทิศตนทุ่มเท เพื่อสร้างความเข้าใจไปทั่วโลกเกี่ยวกับมาตรการต่างๆ ที่จำเป็นเพื่อนำมาปรับใช้ต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ

หลังทราบผล นายอัล กอร์ เปิดเผยว่า รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับรางวัลร่วมกับคณะกรรมการไอพีซีซี องค์กรที่ส่งเสริมความเข้าใจเรื่องวิกฤติสภาพอากาศ และมีสมาชิกที่ทำงานอย่างไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย และไม่เห็นแก่ตัวมาหลายปี และว่าวิกฤติสภาพอากาศไม่ใช่ เรื่องการเมือง มันเป็นความท้าทายด้านศีลธรรมและจิตวิญญาณของมวลมนุษยชาติ ขณะเดียวกัน ก็เป็นโอกาสดีที่จะยกระดับความสำนึกทั่วโลกให้สูงขึ้น

สำหรับนายอัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐฯ นั้น เป็นผู้เขียนหนังสือติดอันดับขายดีในปี 2535 ชื่อ เอิร์ธ อิน เดอะ บาลานซ์ : อีโคโลจี แอนด์ เดอะ ฮิวแมน สปิริต (Earth in the Balance : Ecology and the Human Spirit) แต่หลังพ่ายแพ้การเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ ต่อนายจอร์จ ดับเบิลยู. บุช เมื่อปี 2543 ก็ผันตัวเองมาเป็นนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม รณรงค์ให้ ผู้คนหันมาใส่ใจกับหายนภัยอันเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศโลก แต่มาได้รับชื่อเสียงโด่งดังสุดขีดหลังร่วมสร้างหนังสารคดีสั้นเรื่อง “ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟัง” หรือ An Inconvenient Truth จนได้รับรางวัลออสการ์ ประเภทหนังสารคดีสั้นเมื่อปี 2549 ส่งผลให้ผู้คนทั่วโลกเริ่มตื่นตัวเรื่องภัยจากภาวะโลกร้อนอย่างกว้างขวาง

ส่วนคณะกรรมการไอพีซีซี ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2531 ประกอบด้วยสมาชิกที่เป็นนักวิทยาศาสตร์สาขาต่างๆจากทั่วโลกราว 3,000 คน เป็นองค์กรด้านวิทยาศาสตร์ระดับ สูงสุดของโลก ที่เฝ้าศึกษาเกี่ยวกับภาวะการเปลี่ยนแปลงอากาศและผลกระทบที่เกิดตามมา ก่อนหน้านี้ ไอพีซีซี เผยแพร่รายงานการศึกษาเรื่องปัญหาโลกร้อนออกมา 4 ฉบับ โดยฉบับล่าสุดเผยแพร่ในปีนี้ เตือนว่าอุณหภูมิโลกอาจเพิ่มขึ้นระหว่าง 1.1-6.4 องศาเซลเซียส ภายในปี ค.ศ.2100 (พ.ศ.2643) ด้านนายปาเชารี ประธานไอพีซีซี เปิดเผยว่า นายอัล กอร์ ได้โทรศัพท์หาตนเพื่อแสดงความยินดี โดยนายกอร์ระบุด้วยว่า เขาและไอพีซีซีควรทำงานร่วมกันเพื่อต่อสู้กับภาวะโลกร้อน

ทั้งนี้ นายอัล กอร์ กับไอพีซีซี จะได้รับเหรียญทอง ใบประกาศเกียรติคุณและเงินรางวัลมูลค่า 10 ล้าน โครเนอร์สวีเดน หรือราว 50,490,000 บาท ส่วนพิธีมอบรางวัลจะมีขึ้นในวันที่ 10 ธ.ค. ในกรุงออสโล ประเทศนอร์เวย์ ซึ่งเป็นวันคล้ายวันเสียชีวิตของนายอัลเฟรด โนเบล ผู้ก่อตั้งรางวัลในปี 2439

การประกาศรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพปีนี้ แสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่คณะกรรมการโนเบลขยายขอบข่ายมอบรางวัลจากเดิม ที่มักมอบให้กับผู้อุทิศตนเพื่อป้องกันและแก้ปัญหาความขัดแย้ง รวมทั้งการปลดอาวุธ อีกทั้งแสดงให้เห็นว่าผลกระทบจากภาวะโลกร้อน ถูกระบุเป็นภัยคุกคามต่อสันติภาพของโลกอย่างยิ่ง เพราะกระทบโดยตรงถึงความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรม ซึ่งหากโลกร้อนจะทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น น้ำท่วมประเทศพื้นที่ต่ำ ส่งผลถึงการอพยพของผู้คนอย่างมากมายและเกิดปัญหาตามมาไม่สิ้นสุด

จากไทยรัฐ......http://www.thairath.co.th/offline.php?section=hotnews&content=64404

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 15, 2007, 12:35:03 AM

โลกร้อนเกิดทุกข์ (จบ) โดย ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

(http://pics.manager.co.th/Images/550000013543101.JPEG)

“ฟังไม่ได้ศัพท์จับไปกระเดียด จะขึ้งเคียดผิดพลาดเกิดบาดหมาง คนไทยทั้งเหนือใต้ตกออกกลาง ไม่จืดจางภาษาเดียวกลมเกลียวกัน”

ผมลงท้ายบทความในสัปดาห์ก่อนไว้เช่นนี้ โดยโยงประเด็นเกี่ยวกับโลกร้อน นักวิชาการออกมาพูด เกิดการนำเสนอข่าว แต่ถูกตัดให้เหมาะสมกับการนำเสนอ อีกทั้งยังมีการพูดต่อไปในวงกว้าง แทนที่เรื่องโลกร้อนจะทำให้คน “ตระหนักและช่วยกัน” กลายเป็น “ตระหนกและเบื่อหน่าย”

เราลองมาคิดถึงเหตุที่มาของปัญหาดังกล่าว สำคัญคือการสื่อสารกันระหว่างนักวิชาการกับคนทั่วไป นักวิชาการชื่อก็บอกแล้วว่า ต้องเป็นวิชาการ มีหน้าที่ศึกษาเรื่องยาก ก่อนนำมาบอกต่อ แต่การบอกต่อของนักวิชาการ คือการทำเอกสารทางวิชาการหรือรายงานส่งต่อผู้บริหาร เพื่อนำไปตัดสินใจ ก่อนวางแผนในด้านต่าง ๆ ทั้งการประชาสัมพันธ์ การขอความร่วมมือ การเปลี่ยนแปลงในเรื่องโน้นเรื่องนี้ โดยใช้กลไกของสังคม

ปัญหาคือกลไกดังกล่าวใช้แทบไม่ได้ในสังคมไทย ผมยืนยันข้อความนี้จากประสบการณ์ที่ผ่านมา คงเป็นเพราะผู้บริหารทางการเมืองของเรามัวแต่เป็นขิง (ไม่ได้ว่ารัฐบาลนี้นะครับ รัฐบาลอื่น ๆ ก็เหมือนกัน) หรือเน้นสังคมเป็นหลัก อะไรที่เป็นกระแสค่อยทำ อะไรที่คนยังไม่รู้ ก็คงยังไม่ต้องรู้ต่อไป ไม่มีความจำเป็นใดที่เราต้องทำ

แต่นักวิชาการคิดอย่างนั้นไม่ได้ เพราะถ้าเราคิดว่า เรื่องที่เราทำมา เป็นเรื่องที่มีความหมายกับสังคม มีผลกับคนส่วนใหญ่ แต่ไม่มีใครสนใจ แล้วตูข้าจะทำไปทำไมวุ้ย ด้วยเหตุนี้ นักวิชาการจึงต้องออกมาพูดเรื่องโลกร้อนเอง เพื่อสร้างกระแสสังคม ให้วกกลับไปหาผู้บริหาร เพื่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างที่เราอยากเห็น

อย่างไรก็ตาม ต้องยอมรับว่า กระแสข่าวในเมืองไทยที่ผ่านมา หากไม่ใช่คนฆ่าหรือขืนใจกัน ก็เป็นเรื่องการเมือง ข่าวอื่นขึ้นหน้าหนึ่งยาก ยิ่งเป็นข่าวสิ่งแวดล้อม เอาไว้ในมุมกระดาษที่ลึกลับสุด ยิ่งถ้าเป็นเรื่องสิ่งแวดล้อมเฉย ๆ ไม่มีเหตุเบื้องหน้าเบื้องหลังเบื้องลึกโกงกัน จะเปิดหาข่าวสิ่งแวดล้อมทั้งที ยากเย็นกว่าเปิดหาข่าวดาราน.ไปทำหน้าเด้งอกดึ๋ง

ดูแล้วสื่อมวลชนอาจผิด แต่ไม่ใช่หรอก เพราะสังคมเราชอบข่าวแบบนี้ต่างหาก นักข่าวสายสิ่งแวดล้อมในหนังสือพิมพ์จึงมีน้อยแบบนับนิ้วมือได้ ส่วนใหญ่ยังเป็นนักข่าวมือใหม่ ถูกส่งมาเริ่มต้นจากข่าวสายนี้ พออยู่ไปได้หน่อยก็ย้ายไปอยู่หน้าอื่น หรือไม่ก็เลิกรากันไป นักข่าวสิ่งแวดล้อมที่ทำกันนานนับสิบปี นับนิ้วมือเดียวยังได้เลยครับ (เฉพาะหนังสือพิมพ์นะ ไม่รวมสื่ออื่นจ้ะ)

คราวนี้ เมื่อข่าวโลกร้อน อันเป็นข่าวที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมเต็ม ๆ ถูกกระแสโลกดันให้ขึ้นหน้าหนึ่ง ข่าวประเภทนี้จึงต้องถูกทำให้น่าสนใจ สมเป็นข่าวหน้าหนึ่ง จะเป็นแบบนิ่มนวลไม่ได้ดอก

เมื่อสื่อมวลชนต้องขายข่าว อันเป็นเรื่องปรกติของเขา ข่าวโลกร้อนจึงถูกจับประเด็นที่สะใจคนอ่าน แถมสมัยนี้ยังมีสื่อสายอื่น นำข่าวไปบอกต่ออีกทอดและอีกทอด จึงกลายเป็นเกมส์ที่ผมเคยเล่นตอนเด็ก ๆ พวกเราสิบห้าคนนั่งเรียงกัน คนหนึ่งกระซิบบอกคำใบ้ยาว ๆ ให้อีกคน บอกต่อไปเรื่อย จนถึงคนสุดท้าย ต้องทายให้ได้ว่าคืออะไร ? สมัยหนึ่งนานมาแล้วก็มีเกมส์โชว์ประเภทนี้ออกทีวี คำตอบออกมาทีไรเป็นฮา

ผมขอยกตัวอย่าง ข่าวของ ดร.จิรพล สินธุนาวา ผมกำลังขับรถ เปิดฟังเพลงตึ่มตึมตึ๊มอยู่ดี ๆ ก็เป็นช่วงคุณผู้ดำเนินรายการ แกบอกด้วยเสียงตระหนกตกใจ คุณผู้ฟังขา รู้มั้ยคะ วันนี้มีข่าวอะไร นักวิชาการออกมาบอกว่า คนไทยต้องหยุดมีลูกค่ะ เพราะปัญหาโลกร้อน อีกห้าปีเจ็ดปีข้างหน้า จะเกิดโรคระบาดใหญ่ เด็ก ๆ ที่เกิดตอนนี้ เมื่อโตไปถึงตอนนั้น จะติดโรคแน่เชียว...

ผมสะดุ้งเฮือก ยิ่งเมื่อได้ยินชื่อนักวิชาการ พี่คร้าบ...ดุไปหรือเปล่าครับ จนเมื่อตกเย็น ไปออกรายการ เจอพี่เค้าพอดี เลยมีโอกาสถามไถ่ สรุปความได้ว่า พี่เค้าพูดประเด็นเรื่องโรคระบาด ต่อเนื่องไปถึงเด็ก สิ่งที่พยายามเน้นคืออยากให้คนไทยหันมาช่วยลดภาวะโลกร้อนกันมาก ๆ แต่เท่าที่แกเห็น มีแต่คนฟังข่าว ผู้คนรู้เรื่องโลกร้อน แต่ไม่ค่อยมีคนทำ จึงกลายเป็นประเด็นนั้นขึ้นมา จนข้อปฏิบัติเพื่อลดภาวะโลกร้อนหายสาบสูญไป ทั้งที่หลายข้อน่าสนใจ เช่น เราควรอาบน้ำอุ่นเฉพาะในวันที่หนาวจริงจัง เพราะเครื่องทำน้ำอุ่นกินไฟมหาศาล

ผมไม่ได้บอกว่าพี่เค้าพูดผิด เพราะหากดูความเป็นจริงในด้านวิชาการ ประเด็นนั้นเป็นไปได้แน่ จะไปบอกว่า พี่เค้าพูดแรงไป ผมก็คงต้องบอกตัวเองก่อน เพราะหลายครั้งก็เกิดการหลุดเป็นประจำ จะไปว่าสื่อมวลชนเค้าเร่งเร้าเพียงบางจุด นั่นก็เป็นอาชีพของเค้า สรุปแล้วผมควรบอกใคร ?

บอกกับคุณ ๆ นั่นเป็นของแน่ อย่างน้อยอยากให้คุณเข้าใจที่มาที่ไป และไม่เบื่อเรื่องโลกร้อนไปเสียก่อน แต่บอกแค่นั้นพอเหรอ ผมกำลังคิดเพลิน ๆ เผอิญเปิดทีวี มีโฆษณากรมสรรพากร ประกวด “อยากเป็นคนเสียภาษี” หรืออะไรทำนองนี้แหละครับ ให้นักศึกษาเขียนบทความเข้ามาชิงรางวัลตั้งหลายแสน ผมนึกขึ้นมาได้ เราก็เป็นคนดีเสียภาษีนี่นะ เพราะฉะนั้น เราบอกรัฐบาลดีกว่า เค้าเอาตังค์ของเราไปนี่

ในแนวความคิดของผม รัฐบาลหรือผู้บริหารหรือนักการเมืองใด ๆ ก็ตามเถิด คงจะต้องเข้ามาทำเรื่องนี้อย่างจริงจัง เพราะประเด็นโลกร้อนมิใช่เรื่องสิ่งแวดล้อมแบบจิ๊บ ๆ เกิดมาหายไปรอให้เกิดมาใหม่ค่อยแก้กัน แต่เป็นเรื่องส่งผลกระทบในวงกว้าง คนชายทะเลก็เดือดร้อน คนภูเขาก็เดือดร้อน ชาวนาหรือคนทำงานออฟฟิศก็เดือดร้อน ผลส่งตรงไปทั้งเศรษฐกิจ สังคม หรือแม้กระทั่งด้านการเมือง

ประเด็นดังกล่าวยังต่อเนื่อง และรุนแรงขึ้นเรื่อย หากเราใช้วิธีเดิม แก้ปัญหาไปทีละครั้ง เราจะได้แก้ปัญหากันทุกวันแน่เชียว เงินทองก็ถมกันเข้าไป น้ำท่วมก็ช่วย ฝนแล้งก็ช่วย กัดเซาะชายฝั่งก็ช่วย แล้วจะเหลือเงินมาให้ลูกข้าพเจ้าเรียนฟรีจนจบมัธยมล่ะจ๊ะ

เรื่องโลกร้อนเป็นปัญหาใหญ่ระดับวาระแห่งชาติแน่นอน เพราะตอนนี้เป็นวาระแห่งโลกด้วยซ้ำไป แต่วาระแห่งชาติไม่มีความหมาย หากไม่เกิดการปฏิบัติที่แท้จริง และการแก้ไขหรือรับมือ จะไปมุ่งเฉพาะทำให้โลกหายร้อน ย่อมเป็นไปไม่ได้ เพราะคนไม่ได้ตายเพราะความร้อน คนจะย่ำแย่เพราะทรัพยากรหมดไป เพราะปะการังหายเหี้ยน เพราะป่าหมดแล้ว เพราะโรคระบาด เพราะโน่นนี่นั่น ซึ่งต่อเนื่องกันเป็นพวง

การรณรงค์ให้คนประหยัดพลังงาน ดับไฟบ้างเป็นบางหน ใช้รถจักรยาน นั่นเป็นเรื่องดีครับ แต่ยังไม่จบ การจัดกิจกรรมปลูกป่า นั่นก็เป็นเรื่องดี แต่ยังไม่จบอีกเช่นกัน เพราะหากคิดถึงปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่คนกรุงเทพปล่อยออกมา เอาแบบค่าเฉลี่ยน้อย ๆ ก็แล้วกัน เราต้องการป่าอย่างน้อยคนละ 5 ไร่เพื่อดูดซับก๊าซที่เราปล่อยออกมาให้หมด สรุปแล้วคือเฉพาะคนกรุงเทพต้องมีป่ามากกว่า 50 ล้านไร่ ป่านะครับไม่ใช่สวนสาธารณะมีแต่หญ้า ป่าที่ต้องมีไม้ยืนต้นอย่างน้อยพันต้น แล้วเราจะปลูกแค่ไหนถึงจะพอ

รัฐบาลในวันนี้หรือในวันหน้า จึงควรเน้นวาระโลกร้อน รวมแผนยุทธศาสตร์สิ่งแวดล้อมเข้าด้วยกัน เช่น ยุทธศาสตร์แนวปะการัง เป็นมติครม.มาตั้งแต่ปี 35 ปัจจุบันยังไม่ได้ลงมือปฏิบัติสักนิด ยุทธศาสตร์แหล่งหญ้าทะเลที่กำลังจะนำเสนอครม.ก็เช่นกัน หรือยุทธศาสตร์อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง นำมาเป็นฐานรากเพื่อรับมือกับภาวะโลกร้อน บวกเข้ากับการรณรงค์ในทุกด้าน นั่นอาจเป็นทางออก

อยากเห็นพรรคการเมืองสักพรรค หรือหลายพรรคก็ได้ ออกมาบอกนโยบายในเรื่องโลกร้อนและสิ่งแวดล้อมให้ชัดเจน หนึ่งสองสามสี่ เราจะทำอะไรบ้าง จะเป็นแบบไหนก็เอาเถิด ขอแค่ความชัดเจน คนอื่นจะได้วิพากษ์วิจารณ์หรือเข้าใจได้จ้ะ

ทั้งหมดนั้น คือแนวทางที่อาจแก้ปัญหาโลกร้อนเป็นทุกข์ได้ แต่ระหว่างนี้ เรายังไม่เห็นอะไรเลย สงสัยต้องหันหน้าเข้าหาธรรมะ ผมหันมาแล้ว ได้รู้เพิ่มขึ้นอีกเยอะเลย จึงอยากนำมาเล่าให้ฟังในครั้งหน้า แล้วคุณอาจได้ทราบว่า ใครคือ “ผู้รู้เรื่องโลกร้อน”

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 15 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 15, 2007, 12:54:21 AM

อเมริกันกับเทรนด์โลกร้อน 2 ความแตกต่างในหนึ่งเดียว

(http://www.matichon.co.th/news-photo/prachachat/2007/10/for02151050p1.jpg)

หากไม่อยากตกเทรนด์ ตอนนี้ใครๆ ก็ต้องคุยกัน โลกร้อนและการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และชื่อที่ถูกกล่าวขวัญถึงเสมอก็คือ อเมริกานั่นเอง เพราะถือเป็นนักรณรงค์ตัวเอ้ พร้อมโดยประณามว่าเป็นผู้ทำลายสิ่งแวดล้อมตัวยงไปในคราวเดียวกัน จากดัชนีวัดความมุ่งมั่นเพื่อการพัฒนา

โดยศูนย์การพัฒนาโลก องค์กรอิสระด้านนโยบายและการวิจัยของอเมริกา พบว่าพญาอินทรียืนอยู่ในอันดับโหล่สุดในด้านสิ่งแวดล้อม จากบรรดาประเทศร่ำรวย 21 ประเทศ ทั้งนี้ปัจจัยที่ใช้ในการพิจารณา คือ การสนับสนุนการหาปลา การนำเข้าไม้เมืองร้อน การนำเข้าพันธุ์สัตว์และพันธุ์ไม้หายาก การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูง การเก็บภาษีน้ำมันต่ำ ซึ่งกระตุ้นให้มีการบริโภคน้ำมันสูง และทำให้ปล่อยก๊าซเสียเพิ่มขึ้น และทำให้โลกร้อนขึ้นด้วย

นายเดวิด รูดแมน ผู้ออกแบบดัชนีดังกล่าวระบุว่า อเมริกาควรทำอะไรได้มากกว่านี้ เพราะมีทั้งเงินเทคโนโลยีที่จะก้าวขึ้นเป็นผู้นำด้านสิ่งแวดล้อมของโลกในบรรดากลุ่ม 21 ประเทศอุตสาหกรรมร่ำรวย นอร์เวย์ครองอันดับหนึ่งด้านสิ่งแวดล้อม ตามด้วยไอร์แลนด์ ฟินแลนด์ และสหราชอาณาจักร ซึ่งก็ถือเป็นหน้าเดิมๆ ที่มีการขึ้นชื่อเรื่องคุณภาพชีวิตที่ดีของคนนั่นเอง

เมื่ออเมริกาเป็นเหมือนทั้งนักบุญและคนบาปในร่างเดียวกัน ขณะที่ภาพรวมประเทศ ติดอันดับยอดแย่เรื่องสิ่งแวดล้อม แต่คนดัง ของอเมริกาอย่าง นายอัล กอร์ อดีตผู้เข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐ ก็ยืนอยู่ในแถวหน้าที่ดัน ให้เรื่องโลกร้อนกลายมาเป็นเรื่องฮิตของคนทั่วโลกในช่วงที่ผ่านมาโดยการนำเสนอภาพยนตร์สารคดีชื่อดัง "An Inconvenient Truth" ที่การันตีความเด็ดของเนื้อหาด้วยรางวัลออสการ์ครั้งล่าสุดมาแล้ว

แม้ว่าเนื้อหาและสาระของภาพยนตร์เรื่องนี้จะปลุกกระแสเรื่องภาวะโลกร้อนได้ชั่วข้ามคืน แต่รายละเอียดบางประการของหนังก็เป็นที่กังขาว่าไม่ถูกต้องจนถึงขั้นต้องให้ศาลสูง ตีความ หลังจากมีการเสนอให้มีการแจกจ่ายหนังเรื่องนี้ให้ทุกโรงเรียนทั่วแดนมะกัน เพื่อปลูกฝังจิตสำนึกด้านสิ่งแวดล้อมแก่เด็กๆ ซึ่งเป็นอนาคตของชาติและของโลก

สุดท้ายศาลสูงก็ตัดสินว่าเห็นควรให้เผยแพร่หนังเรื่องนี้ได้ แต่ต้องมีหมายเหตุแนบไปด้วยเพื่อลดทอนอิทธิพลจากการมองมุมเดียวของอดีตรองประธานาธิบดี โดยศาลระบุว่ามีข้อผิดพลาดบางประการปรากฏในหนังที่มุ่งส่งสัญญาณเตือนและเป็นการกล่าวเกินจริง เพื่อสมมติฐานเรื่องโลกร้อนของนายอัล กอร์ แต่สิ่งเหล่านั้นกลับขัดแย้งกับข้อมูลทางวิทยาศาสตร์

คราวนี้มาลองดูกันว่า "ความไม่จริง" ที่ทำให้ลำบากคราวนี้มีอะไรบ้าง

ข้อแรก ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นอีก 20 นิ้ว เหตุจากผืนน้ำแข็งของกรีนแลนด์ หรือของแอนตาร์กติกา ตะวันตกละลาย ถูกแย้งว่าเกิดขึ้นได้แต่ต้องอาศัยเวลานับพันปี

ข้อที่ 2 อัล กอร์ บอกว่า เกาะที่เกิดจากปะการังแถบแปซิฟิกกำลังเผชิญกับน้ำท่วมเนื่องจากภาวะโลกร้อนเชิงมนุษยวิทยา แต่ศาลบอกว่าไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับการอพยพใดๆ เลย

ข้อที่ 3 สารคดีอธิบายว่าโลกร้อนมีศักยภาพหยุดกระบวนการ "โอเชี่ยน คอนเวเยอร์" ที่กระแสน้ำจากอ่าวจะผ่านจากแอนตาร์กติกาเหนือไปยังยุโรปตะวันตก แต่ศาลบอกว่าไม่มีทางเป็นไปได้แน่ แต่อาจทำให้ช้าลงได้

ข้อที่ 4 นายกอร์โชว์กราฟ 2 ภาพที่ แสดงความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเพิ่มของคาร์บอนไดออกไซด์และอุณหภูมิในช่วง 650,000 ปีว่าเหมาะเจาะกันอย่างยิ่ง แต่ศาลแย้งว่า 2 สิ่งมีความสัมพันธ์กัน แต่ก็ไม่ถึงกับแสดงสิ่งที่นายกอร์พยายามจะบอก

ข้อที่ 5 สารคดีเสนอภาพหิมะที่หายไปจากเทือกเขาคิลิมานจาโร ว่าเกิดจากภาวะโลกร้อน แต่อีกฝ่ายหนึ่งแย้งว่า เป็นภาพที่น่าจะประทับใจเป็นพิเศษ แต่ก็สรุปไม่ได้ว่าเกิดจากน้ำมือของมนุษย์ที่ทำให้สภาพอากาศเปลี่ยน

ข้อที่ 6 ทะเลสาบชาดที่กำลังเหือดแห้ง ในหนังเป็นตัวอย่างชั้นดีของปัญหาโลกร้อน แต่ศาลระบุว่าอาจเกิดจากปัจจัยอื่นๆ ประกอบด้วย เช่น ประชากรเพิ่ม ความผันผวนของอากาศท้องถิ่น และปริมาณหญ้าที่มากขึ้น

ข้อที่ 7 โลกร้อนทำให้เกิดเฮอร์ริเคน คาทริน่าและมหันตภัยในนิวออร์ลีนส์ ด้านศาลบอกว่าไม่มีหลักฐานเพียงพอ

ข้อที่ 8 นายกอร์บอกว่า รายงานทางวิทยาศาสตร์ระบุว่าเป็นครั้งแรกที่หมีขั้วโลกจมน้ำตายเพราะต้องว่ายน้ำ 60 ไมล์เพื่อหาผืนน้ำแข็ง แต่ศาลยกรายงานวิทยาศาสตร์มายันว่า พบแค่หมีขั้วโลกจมน้ำตาย 4 ตัวเพราะโดนพายุ

ข้อสุดท้าย คือ สารคดีบอกว่าโลกร้อนและปัจจัยอื่นๆ ทำให้แนวปะการังทั่วโลกมีสีซีดลงทุกวัน แต่รายงานของคณะกรรมการร่วมระหว่างรัฐบาลเรื่องการเปลี่ยนแปลงของ สภาพอากาศระบุชัดเจนว่าอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น 1-3 องศาเซลเซียส จะทำให้ปะการังสีซีดหรือตายหากปะการังไม่สามารถปรับตัวได้แต่ก็ไม่สามารถแยกชัดเจนได้ว่าเกิดจากอากาศเปลี่ยน หรือหาปลามากเกินไปหรือมลพิษอื่นๆ

จาก : ประชาชาติธุรกิจ วันที่ 15 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 16, 2007, 12:40:57 AM

โลกร้อนข้อมูลอัล กอร์ ผิด 9 จุด

ก็เป็นที่ฮือฮาครับ เมื่อคณะกรรมการตัดสินรางวัลโนเบล ประจำปี 2550 ตัดสินให้อัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐฯ ได้รับ “รางวัลโนเบล สาขาสันติภาพ ประจำปี 2550” ร่วมกับคณะกรรมการระหว่างประเทศว่าด้วยสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง (IPCC) ขององค์การสหประชาชาติ ในฐานะ “นักรณรงค์ต่อต้านภาวะโลกร้อน” จนเกิดการ “ตื่นตัว” และ “ตื่นกลัว” ไปทั่วโลก

ภาพยนตร์สารคดีของอัล กอร์ เรื่อง An Inconvenient Truth ที่นำแสดงโดยอัล กอร์ นอกจากจะสร้างความตื่นตัวและตื่นกลัวเรื่องโลกร้อนและน้ำจะท่วมโลก เพราะน้ำแข็งในขั้วโลกเหนือหลอมละลายแล้ว หนังเรื่องนี้ยังได้รับรางวัลออสการ์อีกด้วย

แต่ก่อนหน้าที่คณะกรรมการตัดสินรางวัลโนเบล จะประกาศผลให้อัล กอร์ ได้รับรางวัลโนเบล สาขาสันติภาพเพียงสองวัน ศาลสูงอังกฤษที่เมืองเค้นท์ก็มีคำพิพากษาอนุญาต ให้หนังสารคดีเรื่องนี้ฉายในห้องเรียนระดับมัธยมได้ หลังจากที่มีผู้คัดค้าน และศาลก็ได้ชี้ให้เห็น “ข้อมูลที่ผิดพลาด” ในหนังเรื่องนี้ถึง 9 จุด ถ้าทางโรงเรียน จะฉายให้นักเรียนดู จะต้องมีไกด์โน้ตบอกข้อมูลที่ผิดพลาดในแต่ละจุดด้วย

ศาลสูงอังกฤษบอกด้วยว่า สิ่งที่อัล กอร์ นำเสนอในหนังสารคดีเรื่องนี้เป็นเพียง “ความคิดเห็นด้านเดียว” ของอัล กอร์ ซึ่งไม่ใช่ผลจากการวิเคราะห์ของนักวิทยาศาสตร์ด้านการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ

ประเด็นนี้หลายคนก็เห็นด้วย เพราะหนังสือและหนังสารคดีของอัล กอร์ เน้นในเรื่องก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ทำให้โลกร้อนจากภาวะเรือนกระจกด้านเดียว

แต่ในข้อเท็จจริงแล้ว ภาวะเรือนกระจกที่ทำให้โลกร้อน ยังมีอีกหลายอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง “ก๊าซมีเทน” ซึ่งมีศักยภาพในการดักจับ ความร้อนได้มากกว่า co2 หรือก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ถึง 60 เท่า และที่สำคัญก็คือ ก๊าซมีเทนนี้เกิดจากการทำเกษตรกรรม เลี้ยงสัตว์ และการฝังกลบขยะที่ไม่มีทางเลี่ยง

เวลานี้ในประเทศที่เจริญเต็มที่อย่าง สหรัฐฯ ยุโรป และ ญี่ปุ่น กำลังคลั่งไคล้ Organic Food หรืออาหารออร์กานิคที่ผลิตตามธรรมชาติ เช่น พืชผักที่ใช้ปุ๋ย อินทรีย์ ไม่มีการใช้ปุ๋ยเคมี และการเลี้ยงสัตว์ด้วยอาหารธรรมชาติที่เรียกว่า Organic Farm ไม่มีการใช้สารเคมีมาช่วยเร่งการเติบโตหรือให้วิตามินบำรุง เป็นต้น ส่งผลให้การเกษตรแบบอินทรีย์ขยายตัวอย่างรวดเร็ว เพราะขายได้ราคาแพง

สิ่งที่ตามมากับการเกษตรกรรมแบบนี้ก็คือ “ก๊าซมีเทน” ที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ยิ่งพื้นที่เกษตรกรรมแบบนี้ขยายตัวมากเท่าไร ก๊าซมีเทนก็จะมีมากขึ้นเท่านั้น และส่งผลให้เกิด “ภาวะโลกร้อน” ที่รุนแรงกว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ที่เกิดจากรถยนต์ โรงไฟฟ้าที่ใช้น้ำมัน ก๊าซ และถ่านหินหลายสิบเท่า

แต่ในส่วนนี้หนังสือและหนังสารคดีของอัล กอร์ กลับไม่ได้เน้นถึง

ข้อผิดพลาดในหนังสารคดีของอัล กอร์ 9 จุด ที่ท่านผู้พิพากษาบาร์ตันแห่งเมืองเค้นท์สรุปออกมา มีอยู่ 2 เรื่องที่ผมรู้สึกว่า ค่อนข้างอ่อนไหวต่อความรู้สึกของผู้ชมก็คือ เรื่อง “หมีขั้วโลกเหนือ” ที่ต้องจมน้ำตายเพราะก้อนน้ำแข็งละลาย ทำให้หมีต้องว่ายน้ำเป็นระยะทางไกล กว่าจะถึงก้อนน้ำแข็งอีกก้อนเพื่อหาอาหาร และเหนื่อยจมน้ำตายระหว่างทางเสียก่อน กับเรื่อง “น้ำท่วมโลก”

ในเรื่องหมีขั้วโลกจมน้ำตายนั้น ท่านผู้พิพากษาบาร์ตันบอกว่า จากข้อมูลการศึกษาของนักวิทยาศาสตร์เท่าที่มีบอกว่า เมื่อเร็วๆนี้ได้พบหมีขั้วโลกเหนือจมน้ำตาย 4 ตัว อันเนื่องมาจากพายุเท่านั้น ไม่พบข้อมูลที่อัล กอร์ อ้างถึง

ส่วนเรื่องน้ำท่วมโลก ซึ่งข้อมูลในหนังสารคดีบอกว่า ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นถึง 20 ฟุต และจะส่งผลให้เกาะกรีนแลนด์ในแอนตาร์กติกาตะวันตกจมหายไปในอนาคตอันใกล้ ท่านผู้พิพากษาบอกว่าเป็นการสร้างที่ทำให้เกิดความตื่นตกใจมากกว่า

งานนี้เรียกว่า “สะเทือนไปถึงความศักดิ์สิทธิ์ของรางวัลโนเบล” เลยทีเดียว วันพรุ่งนี้ ผมมีข้อมูลค้านเรื่อง “น้ำท่วมโลก” ของ อัล กอร์ มาเล่าต่อครับ.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 16 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 17, 2007, 12:39:25 AM

อัล กอร์ มั่ว น้ำทะเลอ่าวไทยลดลงทุกปี

เมื่อวานนี้ผมได้ทิ้งท้ายว่า ผมมีข้อมูลค้านเรื่อง “น้ำท่วมโลก” ของ อัล กอร์ เจ้าของรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพหมาดๆ วันนี้ผมจะนำข้อมูลส่วนที่ชี้ให้เห็นว่า ข้อมูลเรื่องโลกร้อนและน้ำท่วมโลกของ อัล กอร์ ไม่เป็นจริงทั้งหมด

ข้อมูลนี้ ศ.ดร.สุภัทท์ วงศ์วิเศษสมใจ อนุกรรมการทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องน้ำและสิ่งแวดล้อม เจ้าของรางวัลนักวิจัยดีเด่นแห่งชาติประจำปี 2543 ส่งมาให้ผมหลายวันแล้ว ก่อนหน้าที่คณะกรรมการโนเบลจะประกาศให้ อัล กอร์ ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ

ศ.ดร.สุภัทท์บอกว่า ความจริงปัญหาโลกร้อนเกิดขึ้นในมหาสมุทร แอตแลนติก บริเวณยุโรป สหรัฐฯ และแคนาดา ซึ่งอยู่ในโซน 3 เป็นพื้นที่หนาวเย็น มีน้ำแข็งขั้วโลกมากมาย เป็นพื้นที่ที่สมาชิกส่วนใหญ่ ของ คณะกรรมการระหว่างประเทศว่าด้วยสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง (IPCC) ซึ่งได้รับรางวัลโนเบลร่วมกับ อัล กอร์ อาศัยอยู่

ไอพีซีซีได้ทำนายไว้เมื่อปี 1990 (พ.ศ.2533) ว่า ระดับน้ำทะเลจะเพิ่มขึ้นเป็น 31, 66, และ 110 เซนติเมตร คือ ต่ำ ปานกลาง และสูง ในหนึ่งศตวรรษ จากอิทธิพลโลกร้อน ทำให้น้ำแข็งขั้วโลกละลาย แต่ได้ลดค่าดังกล่าวลงมาครึ่งหนึ่งในการประชุมเรื่องโลกร้อนที่เมืองเกียวโตประเทศญี่ปุ่น

ส่วนประเทศไทยอยู่ในเขตร้อน อ่าวไทย อินโดจีน เกาหลี ญี่ปุ่น และจีนต่างก็อยู่ในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิก ซึ่งเป็นโซนที่น้ำทะเลไม่สูงขึ้นจากอิทธิพลโลกร้อน เพราะอยู่ไกลจากน้ำแข็งขั้วโลกมาก

ศ.ดร.สุภัทท์ ได้อ้างรายงานของ Warrick และคณะที่ทำไว้เมื่อปี 1993 สรุป 4 ปัจจัยที่ทำให้น้ำทะเลสูงขึ้น คือ

หนึ่ง-อิทธิพลโลกร้อน ทำให้น้ำแข็งขั้วโลกละลาย

สอง-การยกตัวขึ้นและการทรุดตัวลงของแผ่นดิน เมื่อแผ่นดินไหว

สาม-การกระทำของมนุษย์ เช่น การสูบน้ำบาดาล การกัดเซาะชายฝั่ง

สี่-อิทธิพลของสมุทรศาสตร์และภูมิอากาศ (เอล นิโญ) หรือลมมรสุมและกระแสน้ำในทะเล

นักวิจัยสหรัฐฯและแคนาดาได้ทดลองใช้แบบจำลองทางคณิตศาสตร์ เมื่อปี 1978 คำนวณการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล จากการละลายของน้ำแข็งในอัตราต่างๆกัน แล้วเลือกผลที่สอดคล้องกับข้อมูลที่มีอยู่ พบว่าการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเล สามารถแบ่งออกเป็น 6 โซน

หนึ่ง-ยุโรป สหรัฐฯ และแคนาดา ประเทศหนาวบริเวณมหาสมุทร แอตแลนติก ซึ่งอยู่เส้นรุ้งเดียวกับประเทศจีน เกาหลี และญี่ปุ่น มีภูเขาสูงปกคลุมด้วยน้ำแข็งมากมาย อยู่ในโซน 3 ซึ่งน้ำทะเลสูงขึ้นมาก จากการละลายของน้ำแข็ง

สอง-อ่าวไทย อินโดจีน เกาหลี จีน และญี่ปุ่น ทะเลจีน มหาสมุทร แปซิฟิก อยู่ในโซนที่ 6 ซึ่งน้ำทะเลไม่สูงขึ้น เพราะชายฝั่งบริเวณนี้ไม่มีภูเขาสูงที่มีน้ำแข็ง ยอดเขาหิมาลัยในทิเบตก็อยู่ไกลจากฝั่งหลายพันกิโลเมตร

จากการนำข้อมูลระดับน้ำทะเลในอ่าวไทยของ กรมอุทกศาสตร์ กองทัพเรือ ที่มีเครื่องวัดมากกว่า 22 สถานี จากสถานีสัตหีบและเกาะหลัก ตั้งแต่ปี 1940-1996 เป็นระยะเวลา 56 ปี มาคำนวณระดับน้ำทะเลเฉลี่ยพบว่า

ระดับน้ำทะเลในอ่าวไทยลดลง 0.36 มม. ใน 1 ปี หรือ 36 มม. ใน 100 ปี

ข้อมูลของไทยนี้ตรงกับข้อมูลของนักวิจัยญี่ปุ่น นายยานากิ และ นายอากากิ ที่คำนวณไว้เมื่อปี 1993 ระบุว่า ระดับน้ำทะเลในอ่าวไทย อินโดจีน เกาหลี และทะเลญี่ปุ่นลดลง เนื่องจากบริเวณนี้มีแผ่นดินไหวอยู่เสมอ และเจอปัญหาเอล นิโญ

เมื่อนำข้อมูลนี้ไปเทียบกับข้อมูลของ อัล กอร์ ก็ยิ่งเห็นชัดว่า อัล กอร์ ใช้ข้อมูลเพียงด้านเดียวจริงๆ แล้วเขียนหนังสือทำหนังสารคดีผสมกับบารมีตัวเอง ทำให้โลกตื่นกลัวหลงเชื่อในข้อมูลที่ไม่ครบถ้วน และไม่จริงทั้งหมด ส่งผลกระทบไปถึงความน่าเชื่อถือของรางวัลโนเบลด้วย.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 17 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 24, 2007, 12:27:15 AM

คาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศ ปริมาณเพิ่มขึ้นกว่าที่คาดการณ์ไว้

วารสารโพรซีดดิ้ง ออฟ เดอะ เนชันแนล อคาเดมี ออฟ ไซเอินซ์ ในสหรัฐฯ รายงานผลการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์ที่ระบุว่า ปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของโลก จากการเติบโตทางเศรษฐกิจมีมากกว่าที่คาดการณ์ไว้

รายงานของโครงการโกลบอล คาร์บอน โพรเจ็ค ที่มีบริทิช แอนทาร์คทิค เซอร์เวย์ ร่วมทำวิจัย ระบุว่า ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ปล่อยขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศโลกในรอบปี 2549 มีปริมาณสูงถึงเกือบ 10,000 ล้านตัน มากขึ้นกว่าปริมาณจากการสำรวจเมื่อปี 2533 ถึงร้อยละ 35 เนื่องจากการใช้เชื้อเพลิงเพิ่มมากขึ้นจากเศรษฐกิจโลกที่เติบโต ในขณะเดียวกัน การเผาผลาญของเครื่องจักรที่ไม่สมบูรณ์ก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่ง เช่นเดียวกับปัญหาการลดน้อยลงของทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งป่าไม้ และมหาสมุทรที่มีส่วนสำคัญในการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศ

ทั้งนี้ พิธีสารเกียวโตมีเป้าหมายในการลดอัตราการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ ซึ่งเป็นสาเหตุสำคัญในปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาวะอากาศโลกลงในอัตราร้อยละ 5 เมื่อเทียบกับอัตราการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เมื่อปี 2533 ภายในไม่เกินปี 2555

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 24 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 24, 2007, 12:40:32 AM

CO2 เพิ่มเกินคาด 35% ซ้ำน้ำทะเลดูดซับได้น้อยลง

(http://pics.manager.co.th/Images/550000013988801.JPEG)
น้ำทะเลในมหาสมุทรก็ดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้น้อยลง ก๊าซที่เหลือจึงลอยล่องอยู่ในชั้นบรรยากาศ ซึ่งนักวิทยาศาสตร์พบว่าเพิ่มสูงขึ้น 35%

ทีมนักวิจัยนานาชาติพบปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจกได้เพิ่มขึ้นด้วยอัตราเร็วสูงกว่าที่คาดเป็น 35% ด้านนักวิจัยอังกฤษยังพบมหาสมุทรดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ลดลงครึ่งหนึ่ง

จากการเติบโตของอุตสาหกรรมที่ใช้พลังงานฟอสซิลประจวบกับการลดลงของการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ทั้งบนพื้นดินและในมหาสมุทร นักวิจัยพบว่าปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (Co2) ในชั้นบรรยากาศที่วัดเมื่อปี 2549 สูงกว่าเมื่อปี 2533 ถึง 35% ซึ่งเป็นอัตราที่เพิ่มสูงเร็วกว่าที่คาด ทั้งนี้ได้มีการเผยแพร่รายงานดังกล่าวในวารสารสมาคมวิทยาศาสตร์สหรัฐ (Proceedings of the National Academy of Sciences)

"ในการเพิ่มขึ้นของประชากรและความมั่งคั่งของโลก เราทราบแล้วว่าเป็นปัจจัยสำคัญในการผลักดันให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศสูงขึ้นจากการชะลอตัวที่เกิดเกิดจากธรรมชาติซึ่งตรึงองค์ประกอบเคมีดังกล่าวในชั้นบรรยากาศไว้" โจเซฟ แคนาเดลล์ (Josep Canadell) ผู้อำนวยการโครงการคาร์บอนโลก (Global Carbon Project) จากองค์การวิจัยในเครือจักรภพอังกฤษด้านวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรมซึ่งนำการศึกษาครั้งนี้กล่าว

(http://pics.manager.co.th/Images/550000013988802.JPEG)
อุตสาหกรรมที่ใช้พลังงานฟอสซิลต่างเติบโตจนธรรมชาติอาจไม่สามารถดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ทัน

จากการศึกษาใหม่นี้คาร์บอนถูกปลดปล่อยออกจากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลและการผลิตปูนซีเมนต์ซึ่งเพิ่มขึ้นจาก 7 พันล้านตันในปี 2543 เป็น 8.4 พันล้านตันในปี 2549 และอัตราการเพิ่มของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้สูงขึ้นจาก 1.3% ต่อปีในช่วงปี 2533-2542 เป็น 3.3% ต่อปีในช่วง 2543-2549

"เมื่อ 50 ปีที่ผ่านมาในปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ทุกๆ ตันที่ถูกปล่อยออกมา ราวว 600 กิโลกรัมจะถูกกำจัดออกไปโดยธรรมชาติ แต่ในปี 2549 มีเพียง 550 กิโลกรัมเท่านั้นที่ถูกกำจัดออกไป ส่วนที่เหลือก็ตกลงมา สัดส่วนของคาร์บอนไดออกไซด์ที่เหลืออยู่ในชั้นบรรยากาศหลังจากการดูดซับของพืชและมหาสมุทรที่สูงขึ้นกว่าเมื่อหลายสิบปีก่อนนั้นแสดงให้เห็นความสามารถของโลกในการดูดซับการปลดปล่อยที่เป็นฝีมือมนุษย์นั้นลดลง" แคนาเดลล์กล่าว

ทั้งนี้การศึกษาดังกล่าวได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลออสเตรเลีย สหภาพยุโรปและองค์กรระหว่างเป็นประเทศอื่นๆ โดยนักวิจัยผู้ทำการศึกษาส่วนใหญ่เป็นสมาชิกของ คณะกรรมาธิการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศของสหประชาชาติ หรือ ไอพีซีซี (UN's Intergovernmental Panel on Climate Change) ซึ่งเพิ่งได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2550 นี้ ร่วมกับ อัล กอร์ (Al Gore) อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐฯ ผู้สร้างกระแสความสนใจในภาวะโลกร้อนด้วยภาพยนตร์ An Invenient Truth

(http://pics.manager.co.th/Images/550000013988803.JPEG)
ขณะเดียวกันการเดินทางที่เผาพลาญพลังงานฟอสซิลก็เร่งให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศเพิ่มขึ้น

ขณะเดียวกันก็มีรายงานจากฝั่งอังกฤษโดยยูท์ สชัสเตอร์ (Ute Schuster) ผู้นำการศึกษาร่วมกับ ศ.แอนดรูว์ วัตสัน (Prof. Andrew Watson) จากคณะวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม มหาวิทยาลัยอีสต์แองเกลีย (University of East Anglia) พบว่าการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศของมหาสมุทแอตแลนติกเหนือได้ลดลงครึ่งหนึ่งจากช่วงปี 2533 ถึงปี 2548 โดยพวกเขาได้รวบรวมข้อมูลจากเซนเซอร์ที่ติดในเรือบรรทุกกล้วยซึ่งเดินทางจากอินเดียตะวันตกไปยังอังกฤษทุกเดือน และได้ทำการวัดปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ในทะเลมากกว่า 90,000 ครั้ง ซึ่งผลการศึกษาดังกล่าวได้ตีพิมพ์ลงวารสารจีโอกราฟิกรีเสริช (Geophysical Research) ฉบับเดือน พ.ย.นี้

"การเปลี่ยนแปลงในปริมาณมากนี้เป็นความน่าแปลกใจที่ชวนสยดสยอง เราคาดหวังว่าการดูดซับจะเปลี่ยนแปลงอย่างช้าๆ เพราะมหาสมุทรนั้นมีมวลมหาศาล" สชัสเตอร์กล่าว อย่างไรก็ดีเธอก็เตือนว่าไม่ควรด่วนสรุปกับผลการศึกษาใหม่นี้เร็วเกินไป ซึ่งเป็นไปได้ว่าผลจากการศึกษานี้เป็นส่วนหนึ่งของความเชื่อมโยงตามธรรมชาติหรืออาจจะขานรับกับภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร้วนี้ ขณะเดียวกันเราก็ทราบว่าการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จึงจำเป็นที่จะต้องติดตามการดูดซับก๊าซเรือนกระจกของมหาสมุทรต่อไป

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 24 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 25, 2007, 12:55:53 AM

ฆ่าจิงโจ้-ลดโลกร้อน?

จิงโจ้ สัตว์พื้นเมืองออสเตรเลีย ขยายพันธุ์รวดเร็ว ทำลายพืชผลเกษตร และรุมกินหญ้าจนภูมิประเทศแห้งแล้ง กระทรวงกลาโหมเคยถึงขั้นระดมนายพรานไล่ล่า

ซึ่งกลายเป็นประเด็นถกเถียงในสังคมออสเตรเลีย และโดนกลุ่มพิทักษ์สิทธิสัตว์โจมตี

แต่ต่อไปนี้ทางการออสเตรเลียคงมีข้ออ้างที่หนักแน่นขึ้น เมื่อรายงานพิเศษของกลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมโลก "กรีนพีซ" แนะว่า ออสเตรเลียควรลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ สาเหตุหลักของโลกร้อน

โดยลดการกินเนื้อวัว แล้วหันไปกินเนื้อจิงโจ้แทน

เพราะทำให้ "ผายลม" น้อยกว่า

ฟังดูตลก แต่กรีนพีซให้เหตุผลด้านวิทยาศาสตร์ว่า เนื้อวัวกินแล้วทำให้เกิดก๊าซมีเทนจำนวนมากในกระเพาะ ทำให้ท้องอืดเฟ้อ เกิดอาการเรอ และผายลม ขณะที่เนื้อจิงโจ้ไม่ทำให้เกิดอะไรแบบนั้น

"แค่ลดการกินเนื้อวัวลงร้อยละ 20 และแทนที่ด้วยเนื้อจิงโจ้ ไม่ว่าจะเป็นสเต๊กจิงโจ้ จิงโจ้สับ เบอร์เกอร์จิงโจ้ ก็จะทำให้ออสเตรเลียลดก๊าซเรือนกระจกได้ราว 15 ล้านตัน ภายในปี 2020" ดร.มาร์ก ดีเซ็นดอร์ฟ เจ้าของงานวิจัยจากมหาวิทยาลัยนิวเซาธ์เวลส์กล่าว

และย้ำว่าโลกจะเผชิญหายนะแน่ ถ้าไม่เร่งลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้ได้อย่างน้อยร้อยละ 30 ในปี 2020

แต่ดีเซ็นดอร์ฟก็หวั่นว่าจะโดนโจมตีเหมือนกันที่ไปรณรงค์ให้คนกินสัตว์ซึ่งเป็นถึงสัญลักษณ์ของประเทศ

ปัจจุบันออสเตรเลียมีจิงโจ้ 25 ล้านตัว ลดลงจาก 5 ปีก่อนครึ่งหนึ่ง เพราะความแห้งแล้ง

ทุกปีจะมีการฆ่าจิงโจ้เพื่อเอาหนังและเนื้อราว 3 ล้านตัว โดยพรานนักล่าซึ่งต้องมีใบอนุญาตจะใช้ปืนส่องยิงจิงโจ้ที่ระหว่างดวงตาในยามกลางคืน

ทั้งประเทศผลิตเนื้อจิงโจ้ได้ปีละ 30 ล้านกิโลกรัม บริโภคเอง 1 ใน 3 นอกนั้นส่งออก โดยได้รับความนิยมสูงในเยอรมนี ฝรั่งเศส และเบลเยียม

รายงานชิ้นนี้คงปลุกกลุ่มคนรักสัตว์ลุกขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมคำถามว่า

การลดโลกร้อนจำเป็นต้องไปเบียดเบียนสัตว์จริงหรือ

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ รุ้งตัดแวง วันที่ 25 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 26, 2007, 01:16:25 AM

โลกจะสูญพันธ์แค่ไม่กี่ทศวรรษ !!!

ไม่ว่าระดับน้ำทะเลในเขตร้อนของโลกจะร้อนขึ้นสักเพียงใด ที่ผ่านมา โลกก็เคยเผชิญกับการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่มาแล้วหลายล้านปี แต่คราวนี้นักวิทยาศาสตร์วิตกว่า การสูญพันธุ์นั้นอาจเกิดขึ้นอีก แต่ภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่ทศวรรษ หาใช่หลายสิบล้านปีก่อน

จากการศึกษารอบใหม่ของวารสารโรแยล'โซไซตี้ บี'บอกว่า การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ 4 ใน 5 เหตุการณ์ เกี่ยวโยงกับอุณหภูมิทะเลร้อนขึ้น ซึ่งนั่นเป็นสัญญาณบ่งชี้ว่าโลกทั้งใบร้อนกันไปหมด โดยผู้เชี่ยวชาญบอกว่า จากการตรวจสอบสถิติของฟอลซิลในช่วงที่ผ่านมา ยิ่งอุหภูมิโลกเพิ่มขึ้นสูงเท่าไหร่ การสูญพันธ์บนโลกมนุษย์ก็จะเกิดมากขึ้นเท่านั้น

จากการอ้างของนักวิทยาศาสตร์ชั้นนำของโลกบอกว่า โลกอยู่ในห้วงต้องเผชิญกับการสูญพันธุ์ในระยะเดียวกับเมื่อปี 100 ปี ก่อน หากการปล่อยสารก่อปฎิกิริยาเรือนกระจกยังไม่บรรลุสัมฤทธิ์ผล นอกจากนี้ จากการศึกษาอีกด้านพบด้วยว่า มนุษย์ในยุคโบราณนี่แหละที่เป็นตัวการทำให้เกิดภาวะสูญพันธุ์ของโลก เพราะฝีมือการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ในระดับสูง

โดยรายงานดังกล่าวระบุว่า ทีมนักค้นคว้าได้พิจารณาว่า จากสถิติการตรวจสอบซากฟอสซิสในช่วง 10 ล้านปีผ่านมา พบว่า จริง ๆ อุณหภูมิที่วิเคราะห์กันไม่ใช่อุณหภูมิที่แท้จริง จากการเปรียบเทียบกับสัตว์พันธุ์ต่าง ๆ และสิ่งมีชีวิตที่มีความหลากหลายทางชีวภาพอื่น ๆ พวกเขาพบว่า สัตว์พันธุ์ต่าง ๆ บนโลกตายเพราะอุณหภูมิที่สูงขึ้น

โดยทีมงานได้เริ่มตรวจสอบอุณหภูมิในท้องทะเลเขตร้อน ซึ่งเป็นวิธีเดียวที่จะใช้พิสูจน์สถิติจากซากฟอสซิลได้ ซึ่งในหลายล้านปีก่อน พวกเขาพบว่า จะเกิดวัฎจักรด้านอุณหภูมิจากภาวะโลกร้อนเพราะสารก่อปฎิกิริยาเรือนกระจก เข้าสู่วัฎจักรแห่งยุคน้ำแข็ง
โดยทุกครั้งที่อุณหภูมิบนท้องทะเลเขตร้อนอยู่ที่ระดับ 7 องศาเซลเซียส หรือร้อนกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน และหากดำเนินเช่นนี้นอีกหลายล้านปี จะทำให้โลกเราเกิดภาวะสตว์โลกสูญพันธุ์เกลี้ยง เรียกว่าเป็นภาวะสูญเสียที่จะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงเวลาที่ว่า

แม้ว่าผลศึกษานี้จะได้โยงการสูญพันธุ์ครั้งมหาศาลของโลกกับภาวะโลกร้อนเพิ่มขึ้ น แต่ก็ยังไม่ได้มีการฟันธงชัดๆ ว่า สิ่งที่มีชีวิตบนโลกสูญพันธุ์เพราะอิทธิพลใดมากน้อยไปกว่ากัน

อย่างเช่น จากการสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ในช่วงครั้งล่าสุด ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อ 65 ล้านปีก่อน ซึ่งรวมที้งการสูญพันธุ์ของไดโนเสาร์ ไม่มีการอธิบายว่าเพราะเหตุใดสัตว์พันธุ์นี้เพราะเหตุจึงสูญพันธุ์อย่างรวดเร็ว ซึ่งตามทฤษฎีที่ผ่านมา ๆ ที่นักวิทยาศาสตร์พยายามอธิบายกันก็คือ บางทีโลกในขณะนี้อาจเจออุกกาบาตถล่มก็ได้!

ขณะที่อีกทฤษฎีที่ถูกเสนอด้วยก็เรื่อง จากภาวะโลกร้อนนี่แหละ เช่น ปรากฎการณ์ภูเขาไฟระเบิด ที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์จำนวนมหาศาล มากพอที่จะทำให้ไดโนเสาร์ทั้งโลกสูญพันธุ์

อย่างไรก็ตาม กลุ่มนักวิจัยอีกกลุ่มที่มุ่งศึกษาเรื่องก๊าซคาร์บอนไดอีอกไซด์ บอกว่า พวกเขาเชื่อว่าการสูญพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตบนโลก มีสาเหตุเกี่ยวเนื่องกับภาวะอุณหภูมิทะเลร้อนขึ้น

โดยปีเตอร์ วอรด์ ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยด้านชีวภาพบอกว่า การเพิ่มขึ้นของก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ตามธรรมชาติ ได้ทำให้อากาศและทะเลร้อนขึ้น และเมื่อท้องทะเลร้อนขึ้น ผลที่จะเกิดขึ้นก็คืออ๊อกซิเจนจะน้อยลง ก่อนจะคายสารไฮโดรเจนแพร่สู่อากาศและท้องทะเล ทำลายสิ่งมีชีวิตบนโลก

เรียกว่าเป็นนี่เป็นวัฎจักรที่ย้อนทำลายโลกอย่างเป็นลูกโซ่นั่นเอง!!!

'ปีเตอร์ วอร์ด'ยังบอกว่า เขาได้ตรวจสอบการสูญพันธุ์ทั้งใหญ่และเล็ก 13 ประเภทในอดีตที่ผ่านมา และได้พบ'โซ่เกี่ยวโยงพื้นฐาน'นั่นคือ พบก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ในอากาศเพิ่มขึ้น และระดับอ๊อกซิเจนที่ลดลง ที่เขาเชื่อว่าเป็นปัจจัยไปสู่การสูญพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตบนโลกในยุคก่อน

ขณะที่สมาชิกทีมวิจัยร่วมของเขายังเสริมว่า พบว่าการเพิ่มของก๊าซคาร์บอนไดอ๊อกไซด์ ในอากาศ เกิดขึ้นตรงกับช่วงที่สิ่งมีชีวิตบนโลกตายเกลี้ยง แต่มันได้สร้างสภาพอุณหภูมิที่ดีขึ้นสำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ

ว่าไปแล้ว ผลวิจัยดังกล่าวยังถือว่าสอดคล้องกับของคณะกรรมการรัฐบาลระหว่างชาติ ซึ่งเพิ่งคว้ารางวัลโนเบล ไพร้ซ์ ไปหมาด ๆ (ร่วมกับอัล กอร์)ที่ชี้ว่า อุณหภูมิโลกที่สูงขึ้นเกิดขึ้นในช่วงเดียวกับที่โลกเจอการสูญพันธุ์ของสิ่งมีชีวิตอย่างมโหฬาร จะเพิ่มขึ้นถึงระดับปัจจุบันได้เพียงอีกศตวรรษ หากโลกยังคงมีการปล่อยสารก่อปฎิกิริยาเรือนกระจก

โดยก่อนหน้านี้ คณะวิจัยนี้ฯ เชื่อว่า สิ่งมีชีวิตบนโลกบนโลก 20-30 เปอร์เซนต์ น่าจะเสี่ยงสูญพันธุ์ หากอุณหภูมิโลกเพิ่มขึ้นอีก 3-4 องศาเซลเซียส

ขณะที่นายโธมัส เลิฟจอย์ ประธานศูนย์วิจัยด้านวิทยาศาสตร์,เศรษฐศาสตร์ และสิ่งแวดล้อม ประจำกรุงวอชิงตัน บอกว่า เพราะว่าเราได้เคยเห็นการเปลี่ยนแปลงด้านระบบนิเวศวิทยาอย่างหลายเท่าตัวเพียงแค่อุณหภูมิเพิ่มขึ้นไม่มากนัก เราก้คาดได้แล้วว่า ต่อไปโลกจะต้องเจอการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงแน่

ส่วนคามิลล่า ปาร์มาซาน นักชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยเท็กซัส ซึ่งลงมือศึกษาเรื่องสิ่งมีชีวิตกำลังเปลี่ยนแปลงไปตามภาวะโลกร้อน บอกว่า เขารู้สึกอึ้งกับรายงานจากแม็ทธิว และมองว่ามันมีแนวโน้มที่เป็นไปได้อย่างยิ่ง

ด้านริชาร์ด อัลเลย์ ศาสตราจารย์ด้านภูมิศาสตร์วิทยาแห่งรัฐเพนซิลวาเนีย บอกว่า รายงานนี้จะทำให้บางคนที่บอกว่า โลกร้อนขึ้นกว่าในช่วงที่ผ่านมา พอจะโล่งอกได้ และเราก็ยังมีเวลาพอที่จะจัดการกับวิกฤตเรื่องนี้

ถอดความจากรายงานของเซธ โบเนสไตน์ ผู้สื่อข่าวสายวิทยาศาสตร์ สำนักข่าวเอพี

จาก : มติชนออนไลน์ วันที่ 26 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 26, 2007, 11:55:19 PM

โลกร้อนขึ้นยิ่งส่งผลคุกคาม ความหลากหลาย ชีวภาพลดลง

นักวิจัยพบว่าความหลากหลายทางชีวภาพบนโลกมีอยู่สูง ในช่วงที่อากาศเย็น และต่ำลงเมื่ออากาศอุ่น (เมื่อมีปรากฏการณ์ เรือนกระจก) คาดศตวรรษหน้ามีการสูญพันธุ์ ของสิ่งมีชีวิตครั้งใหญ่

ผู้เชี่ยวชาญตรวจสอบความเชื่อมโยงระหว่าง บรรยากาศกับความหลากหลายทางชีวภาพในช่วงกว่า 520 ล้านปี จากเกือบทั้งหมดของบันทึกฟอสซิลที่มีมา

“ผลการศึกษาของเราให้หลักฐานที่ชัดเจนเป็นครั้งแรกว่าบรรยากาศของโลก อาจจะอธิบายได้อย่างแท้จริงถึงบันทึกอยู่ในตัวอย่างฟอสซิล และมีความสม่ำเสมอ” ดร.ปีเตอร์ เมย์ฮิว หนึ่งในผู้ร่วมเขียนรายงานวิจัยครั้งนี้กล่าว

นักวิจัยของมหาวิทยาลัยยอร์คและลีดส์ ทำการศึกษาร่วมกันและตีพิมพ์การศึกษาในโพรซีดดิ้ง ออฟ เดอะ รอยัล โซไซตี บี เปรียบเทียบข้อมูลความหลากหลายของสัตว์ทะเลกับสัตว์บก ต่อการคาดประมาณอุณหภูมิพื้นผิวทะเล ในช่วงยุคเดียวกัน พวกเขาพบว่า การสูญพันธุ์ของสิ่งมีชีวิต 4 ใน 5 ครั้งใหญ่บนโลกนั้นมีความเชื่อมโยงกับระยะที่มีปรากฏการณ์เรือนกระจก นั่นคือมีอากาศอุ่นขึ้น และชื้นแฉะมากขึ้น มากกว่าช่วงระยะน้ำแข็งที่อากาศเย็นและแห้ง

เหตุการณ์ที่ว่านั้นรวมถึงปรากฏการณ์ สูญพันธุ์ครั้งเลวร้ายครั้งใหญ่ที่สุดในโลกเมื่อ 251 ล้านปีก่อน ที่สิ่งมีชีวิต 95 เปอร์เซ็นต์สูญพันธุ์ลง

ดร.เมย์ฮิว กล่าวกับบีบีซี นิวส์ว่า “พวกเราอาจจะได้พบกับความเลวร้ายอย่างนั้นในศตวรรษหน้า เหลือเพียงมนุษย์แค่ไม่กี่รุ่นเท่านั้น เรา จำเป็นต้องทราบด้วยว่าเหตุใดอุณหภูมิกับการสูญพันธุ์จึงมีความเชื่อมโยงกันอย่างนี้”.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 27 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 28, 2007, 01:13:05 AM

โลกร้อนกับทิศทางหลังพิธีสารเกียวโต

แม้ภัยจากโลกร้อนจะชัดเจนขึ้นทุกวัน ขณะที่นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่ยอมรับว่าก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เป็นตัวการหลักก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจก

แต่ดูเหมือนการหาทางออกลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจะเป็นปัญหาทางการเมือง เพราะมีความกังวลถึงผลกระทบที่อาจมีต่อสภาพเศรษฐกิจ

เมื่อเร็วๆ นี้ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย สกว. ได้จัดประชุมนำเสนอผลการศึกษาวิจัยเรื่อง "พิธีสารโตเกียว" ซึ่งนักวิจัยของโครงการนี้ประกอบด้วย รศ.ดร.นฤมล สุธรรมกิจ และ ดร.ชโลทร แก่นสันติสุข จากคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในรายงานการศึกษามีการนำเสนอประเด็นทิศทางของการแก้ไขปัญหาโลกร้อนในเวทีนานาชาติว่าจะเป็นอย่างไร โดยเฉพาะข้อตกลงภายหลังปี 2555 ที่พิธีสารเกียวโตสิ้นสุดลง

รศ.ดร.นฤมล ระบุว่า นักวิชาการหลายหน่วยงานพยายามที่จะคาดการณ์ว่าในอนาคต แนวทางแก้ปัญหาโลกร้อนมีความเป็นไปได้ถึง 3 แนวทาง คือ แนวทางแรกดำเนินกิจการไปตามปกติ เมื่อการแก้ไขปัญหาโลกร้อนยุติลงในปี 2555 เศรษฐกิจโลกจะหันมาใช้พลังงานเชื้อเพลิงจากปิโตรเลียมอีกครั้ง ปริมาณการสะสมก๊าซเรือนกระจกจะเพิ่มขึ้น จนปี 2563 อุณหภูมิโลกเพิ่มขึ้นอีก 2 องศาเซลเซียส นั่นหมายความว่าเวลานั้นความพยายามแก้ปัญหาก็จะไม่สำเร็จ และอุณหภูมิโลกจะขยับขึ้นสูงอีก 4.5 องศาฯ ในปี 2643 ซึ่งส่งผลให้สิ่งแวดล้อมและวิถีชีวิตของคนทั่วโลกเปลี่ยนแปลงไปอย่างที่ไม่คาดคิด

แนวทางที่สองเป็นแนวทางอนุรักษ์นิยม คือ ทั้งภาครัฐและเอกชนแก้ปัญหาโลกร้อนภายใต้เงื่อนไขที่ต้องการคงการเติบโตทางเศรษฐกิจให้เหมือนเดิม เทคโนโลยีที่ใช้อาจเหมือนเดิม มีปรับปรุงเทคนิคเล็กน้อยเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เช่น ใช้พลังงานชีวมวลมากขึ้น ใช้พลังน้ำผลิตไฟฟ้า ใช้ถ่านหินโดยคำนึงถึงสิ่งแวดล้อมมากขึ้น ติดตั้งอุปกรณ์ดักก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ระดับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเหมือนเดิมหรือไม่ลดลงจากเดิมนัก อุณหภูมิของโลกเพิ่มขึ้นช้ากว่าแนวทางแรก

แนวทางที่สามเป็นการแก้ปัญหาอย่างยุติธรรม ประเทศพัฒนาแล้วมุ่งมั่นที่จะช่วยโลกลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก โดยให้เงินทุนสนับสนุนกิจกรรมที่ลดการปล่อยก๊าซแก่ประเทศที่กำลังสร้างเนื้อสร้างตัวจากการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองและเศรษฐกิจ และให้เงินทุนประเทศกำลังพัฒนาในการปรับตัวต่อภาวะโลกร้อน ขณะที่ประเทศต่างๆ ใช้มาตรการภายในประเทศเพื่อรณรงค์การใช้พลังงานหมุนเวียน และปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงาน รวมทั้งยกเลิกการใช้ถ่านหิน จนอุณหภูมิโลกเพิ่มขึ้นต่ำกว่า 2 องศาฯ รัฐบาลต้องมีบทบาทมากในการกำกับดูแลหรือกำหนดมาตรการที่เข้มงวด

"ข้อเสนอในการเจรจาของพิธีสารเกียวโตน่าจะดำเนินต่อไป และขยายช่วงเวลาของพันธกรณีออกเป็นระยะสั้นและระยะยาว อาจยาวถึงปี 2573 หรือ 2593 ทีเดียว ประเด็นในการเจรจามีแนวโน้มจะผนวก 2 เรื่องเข้าด้วยกัน คือ มาตรการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และมาตรการปรับตัวตามสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ทั้งสองเรื่องประเทศพัฒนาแล้วต้องเป็นผู้นำสร้างความไว้วางใจให้ประเทศกำลังพัฒนาว่าจะไม่ทอดทิ้งและช่วยแก้ปัญหา"

เธอยังบอกอีกว่า ประเทศพัฒนาแล้วควรสัญญาว่าจะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลงให้มากกว่าที่ผ่านมา เช่น สหภาพยุโรปเสนอตัวจะลดการปล่อยก๊าซลงอีกร้อยละ 20 ในปี 2563 หรือสหรัฐอเมริกาควรจะเข้าร่วมในพิธีสารเกียวโต

ขณะที่ ดร.ชโลทร นักวิจัยอีกคนหนึ่งเผยผลการศึกษาที่ระบุว่า ความช่วยเหลือที่มาจากประเทศพัฒนาแล้ว จะเป็นจริงเพียงใดขึ้นกับการเจรจาในเวทีของ COP/MOP และการเข้าร่วมของสหรัฐและออสเตรเลีย รวมถึงการต่อรองระหว่างสหรัฐกับรัสเซีย ในฐานะประเทศกลุ่มภาคผนวก 1 ถ้าสหรัฐลงนามในพิธีสารเกียวโต และระหว่างสหรัฐกับจีน ในฐานะประเทศกลุ่มภาคผนวก 1 และนอกภาคผนวก 1 เพราะในอดีตประเทศพัฒนาแล้วมักจะขยับตัวช้ากว่าที่ควรจะเป็น อ้างว่าประเทศกำลังพัฒนาอย่างเช่นจีน ก็ควรจะแสดงท่าทีในการลดการปล่อยก๊าซด้วย

สำหรับเหตุที่การลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกในประเทศกำลังพัฒนาไม่ประสบความสำเร็จนัก ดร.ชโลทรวิเคราะห์ว่า ก๊าซเรือนกระจกที่เป็นผลพลอยได้จากการผลิตและการบริโภคสินค้าที่เกี่ยวข้องกับการใช้พลังงาน และปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของการผลิตและการบริโภคสินค้าแต่ละชนิดย่อมไม่เหมือนกัน นอกจากนี้ แต่ละประเทศมีโครงสร้างการผลิตและการบริโภคแตกต่างกัน การตั้งเป้าหมายให้แต่ละประเทศลดการปล่อยก๊าซแบบองค์รวมอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบันนี้อาจจะไม่เหมาะสมและยากแก่การตรวจสอบ อาจเป็นไปได้ว่า เป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจะเปลี่ยนเป็นการตั้งค่าในระดับภาคเศรษฐกิจมากกว่าระดับประเทศ ซึ่งแต่ละภาคเศรษฐกิจจะมีค่าเป้าหมายไม่เท่ากันข้อเสนอนี้อาจประยุกต์ใช้ได้ทั้งประเทศพัฒนาแล้ว และกำลังพัฒนา

ส่วนประเด็นการเจรจาของ COP/MOP ณ บาหลี ประเทศอินโดนีเซีย ผลการศึกษาวิจัยของทั้งสองเสนอว่าน่าจะเกี่ยวกับการหาเงินทุนและการสร้างสิ่งจูงใจสำหรับเทคโนโลยีที่เป็นมิตรกับสภาพภูมิอากาศ ให้ประเทศพัฒนาแล้วเป็นผู้นำ และให้ประเทศกำลังพัฒนาเข้ามามีบทบาทมากขึ้น โดยเฉพาะการจัดทำมาตรการในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกกับมาตรการแก้ปัญหายากจนควรจะอยู่ในแผนเดียวกัน เพื่อไม่ให้เกิดความขัดแย้งหรือเป็นอุปสรรค นอกจากนี้ คาดว่าจะมีการทบทวนเกณฑ์การกำหนดเป้าหมายก๊าซเรือนกระจกของแต่ละประเทศ เช่น มีการเสนอให้ใช้ปริมาณคาร์บอนต่อหัวต่อปีแทนปริมาณรวมคาร์บอนต่อปี รวมทั้งการทบทวนบทบาทของตลาดคาร์บอน และความยืดหยุ่นของกลไก โดยให้ประเทศกำลังพัฒนาเข้ามามีส่วนร่วมมากขึ้น

มีการเจรจาทบทวนพันธะร่วมกันในกลุ่มประเทศพัฒนาแล้วเพื่อให้เกิดความเท่าเทียมกัน รวมทั้งระหว่างประเทศพัฒนาแล้วกับประเทศกำลังพัฒนาด้วย โดยยึดหลักความรับผิดชอบต่างกันและความสามารถในการแข่งขันของทั้งสองกลุ่มในรายงานการศึกษาวิจัยเรื่องพิธีสารโตเกียว โครงการ MEAs สกว.ยังระบุประเด็นการเจรจาบนเวทีที่จะเกิดขึ้นอีกว่า มีความเป็นไปได้ที่ประเทศพัฒนาแล้วจะตั้งเป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลงอีกร้อยละ 50 ของปี 2533 โดยการนำของสหภาพยุโรป นอร์เวย์และญี่ปุ่น ขณะที่ความจำเป็นในการวิจัยทางวิทยาศาสตร์เพื่อหาข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโลก เป็นอีกประด็นที่ต้องหยิบยกเพื่อให้ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ให้แก่ทั่วโลกในการปรับตัว.

จาก : ไทยโพสต์ วันที่ 28 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 29, 2007, 01:22:56 AM

"กรุงเทพฯ" ติดโผ 21 เมืองเสี่ยงหายนะ

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/10/tec04291050p1.jpg)

สถาบัน Worldwatch Institute เปิดเผยรายชื่อเมืองที่มีความเสี่ยงสูงต่อหายนะต่างๆ ที่เกิดจากโลกร้อน อย่างระดับน้ำทะเลสูง โดยเมืองใหญ่ 21 แห่ง อาทิ กรุงธากา ประเทศบังกลาเทศ, กรุงโตเกียว นครโฮซากา และเมืองโกเบ ประเทศญี่ปุ่น, นครนิวยอร์ก และนครลอสแองเจลิส สหรัฐอเมริกา, กรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย, กรุงไคโรและเมืองอเล็กซานเดรีย ประเทศอียิปต์, นครเซี่ยงไฮ้และเมืองเทียนจิน ประเทศจีน, นครมุมไบและนครกัลกัตตา ประเทศอินเดีย รวมทั้งกรุงเทพมหานคร

ประชากรมากกว่า 1 ใน 10 ของโลก หรือประมาณ 643 ล้านคน อยู่ในพื้นที่ต่ำและเสี่ยงที่จะได้รับผลกระทบจากภาวะโลกร้อน โดย 10 ประเทศที่อยู่ในอันตรายมากที่สุดเรียงลำดับคือ จีน อินเดีย บังกลาเทศ เวียดนาม อินโดนีเซีย ญี่ปุ่น อียิปต์ สหรัฐ ไทยและฟิลิปปินส์

ดร.สมิทธ ธรรมสโรช ประธานอำนวยการศูนย์เตือนภัยพิบัติแห่งชาติ กล่าวว่า "ถ้ากรุงเทพฯ หัวใจของประเทศจมอยู่ใต้น้ำ เศรษฐกิจ การท่องเที่ยวและทุกๆ อย่างจะหยุดการเคลื่อนไหว ไทยไม่มีเวลาเหลือพอที่จะย้ายเมืองหลวงไปอีก 15-20 ปีข้างหน้า สิ่งที่ทำได้คือป้องกันกรุงเทพฯ แม้ว่าการเริ่มต้นเกือบจะช้าไปแล้ว"

ปัจจุบันพื้นที่ส่วนใหญ่ในกรุงเทพฯ สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 3 ฟุตถึง 5 ฟุต แต่ในบางพื้นที่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลในอ่าวไทย แต่ละปีน้ำทะเลในอ่าวไทยจะสูงขึ้นประมาณ 1 ใน 10 นิ้ว หรือเท่ากับระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นในพื้นที่ต่างๆ ของโลกโดยเฉลี่ย และการที่กรุงเทพฯ ตั้งอยู่บนดินอ่อน แทนที่จะเป็นพื้นหิน ทำให้ดินทรุดเร็วกว่าที่ควรจะเป็น คือประมาณ 4 นิ้วต่อไป ประชากรที่มาอยู่กันอย่างแออัดรวมทั้งโรงงานที่สูบน้ำบาดาลออกมาใช้ทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย ต่างช่วยเร่งให้ดินทรุดเร็ว

ด้าน ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้เชี่ยวชาญด้านสมุทรศาสตร์และปัจจุบันทำงานอยู่ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เชื่อว่า ถ้ากรุงเทพฯ อยู่ต่ำกว่าระดับน้ำทะเล ผลกระทบจะไม่ร้ายแรงนักและยังมีทางแก้ไข เช่น สำรวจช่องระบายน้ำ สร้างเขื่อนและแก้มลิงในต่างจังหวัด แต่การป้องกันต้องเริ่มทำตั้งแต่เดี๋ยวนี้

กรุงเทพฯ เคยได้ชื่อว่า "เวนิซตะวันออก" ตั้งขึ้นเมื่อ 225 ปีที่แล้ว บนชายฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา และเมื่อประมาณ 50 ปีที่แล้ว องค์การพัฒนาจากต่างประเทศแนะนำให้กรุงเทพฯ ถมคูคลองเพื่อทำถนนและป้องกันโรคมาลาเรีย ทำให้น้ำไม่สามารถระบายได้อย่างสะดวก จนกรุงเทพฯ เสียฉายา "เวนิซตะวันออก" ไป

จาก : ข่าวสด คอลัมน์หมุนก่อนโลก วันที่ 29 ตุลาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 05, 2007, 12:32:04 AM

ชี้โลกร้อนป่วนกว่าร้อยชาติทั่วโลก

สแตนด์เฟิร์สต์ - รายงานของกลุ่มเคลื่อนไหวเพื่อสันติภาพชี้ ภาวะโลกร้อนจะทำให้มากกว่า 100 ประเทศทั่วโลก เผชิญความวุ่นวายทางการเมือง และเกิดการอพยพย้ายถิ่นฐานครั้งใหญ่สุดของประชากรโลก

อินเตอร์เนชั่นแนล อเลิร์ท กลุ่มเคลื่อนไหวเพื่อสันติภาพ เผยรายงาน "อะ ไคลเมท ออฟ คอนฟลิคท์" หรือสภาพอากาศแห่งความขัดแย้งว่า ปัจจุบันมี 46 ประเทศ และประชากรโลกอีกราว 2,700 ล้านคน ที่ตกอยู่ในความเสี่ยงสูงสุด เพราะการทำสงคราม และความรุนแรงต่างๆ ที่มีอาวุธเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยมีสาเหตุมาจากสภาพอากาศโลกที่เปลี่ยนแปลงไป

นอกจากนี้ ภาวะโลกร้อน ยังทำให้อีก 56 ประเทศ ต้องเผชิญกับภาวะไร้เสถียรภาพทางการเมือง ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อประชากรอีกประมาณ 1,200 ราย

รายงานเตือนภัยภาวะโลกร้อนฉบับนี้ ระบุด้วยว่า พื้นที่ส่วนใหญ่ของแอฟริกา เอเชีย และอเมริกาใต้ จะต้องเผชิญกับการปะทุของสงคราม และความวุ่นวายในสังคม เพราะสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไปทำให้พื้นดินโดนกัดเซาะ ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น ภูเขาน้ำแข็งละลาย และพายุที่เพิ่มมากขึ้น ซึ่งแม้กระทั่งทวีปยุโรปก็ต้องเจอกับความเสี่ยงนี้เช่นกัน

"สภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป เป็นปัจจัยประกอบที่ทำให้เกิดความขัดแย้งอย่างรุนแรง ซึ่งจะทำให้ชุมชนต่างๆ มีความยากจนมากขึ้น และมีความสามารถในการรับมือกับผลลัพธ์ต่างๆ ที่เกิดจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไปได้น้อยลง" รายงานย้ำ

ขณะที่นายแดน สมิธ เลขาธิการอินเตอร์เนชั่นแนล อเลิร์ท เสริมว่า ประเทศที่ตกเป็นเป้าคุกคามร้ายแรงที่สุด คือ บรรดาประเทศที่ขาดแคลนทรัพยากร และเสถียรภาพในการรับมือกับภาวะโลกร้อน

นายสมิธย้ำว่า ความขัดแย้งต่างๆ ที่เกิดจากภาวะโลกร้อน ไม่ได้เป็นแค่ภัยคุกคามเล็กๆ น้อยๆ ของอนาคตที่ยังมาไม่ถึง แต่ได้เกิดขึ้นจริงแล้วในทุกวันนี้

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 5 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 07, 2007, 12:39:47 AM

ชาติร่ำรวยปล่อยก๊าซเรือนกระจกสูงขึ้น

พวก 40 ประเทศอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก ปล่อยก๊าซปฏิกิริยาเรือนกระจกเพิ่มสูงขึ้นเป็น 18,200 ล้านตันในปี 2005 จากระดับ 18,100 ล้านตันในปี 2004 อีกทั้งอยู่ต่ำกว่าเพียงแค่ 2.8% จากปี 1990 อันเป็นปีซึ่งมีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเป็นสถิติสูงสุดที่ 18,700 ล้านตัน ทั้งนี้ตามรายงานของสำนักงานเลขาธิการความเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ หน่วยงานสังกัดสหประชาชาติซึ่งตั้งออฟฟิศที่เมืองบอนน์, เยอรมนี

รายงานฉบับนี้ซึ่งเป็นการรวบรวมสถิติระดับชาติประจำปี 2005 ครั้งแรกของหน่วยงานยูเอ็น ยังระบุว่า สหรัฐฯยังคงรักษาแชมป์ปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่ครอบครองมานาน โดยปล่อยเพิ่มเป็น 7,240 ล้านตันในปี 2005 จากระดับ 7,190 ล้านตันในปี 2004 สำหรับอันดับ 2 ได้แก่รัสเซีย ซึ่งปล่อยสูงขึ้นเป็น 2,130 ล้านตัน จากระดับ 2,090 ล้านตันในปี 2004 ขณะที่สหภาพยุโรปและแคนาดา มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลดน้อยลงในปี 2005 ส่วนญี่ปุ่นนั้นเพิ่มขึ้นมานิดหน่อย

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 7 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 14, 2007, 01:25:52 AM

น้ำทะเลขึ้น-ทำน้ำจืดใต้ดินปนเปื้อน

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/11/tec02141150p1.jpg)

อุณหภูมิในโลกสูงขึ้น ทำให้ระดับน้ำทะเลสูงตามไปด้วย คนส่วนใหญ่เป็นห่วงว่า ชายหาดและพื้นที่บนดินจะหายไป ลืมเป็นห่วงพื้นที่ใช้ดินเสียสนิท เพราะการที่ระดับน้ำทะเลขึ้นมา จะทำให้น้ำทะเลเข้าไปปะปนกับแหล่งน้ำจืดใต้ดิน จนเราสูญเสียแหล่งน้ำจืดใต้ดินไป

Intergovernmental Panel on Climate Change หรือคณะกรรมาธิการที่ก่อตั้งโดยรัฐบาลต่างๆ เพื่อปัญหาการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ ทำการจำลองโดยให้ 100 ปีข้างหน้า มีระดับน้ำทะเลสูงขึ้นมา 23 นิ้ว และพบว่า น้ำทะเลจะเข้าไปผสมกับแหล่งน้ำใต้ดิน ทำให้น้ำนั้นไม่สามารถนำมาดื่มได้อีกต่อไป และเข้าไปปนกับแหล่งน้ำจืดมากกว่าที่คาดการไว้ก่อนหน้านี้ถึง 50%

นายโมโตมุ อิบารากิ ผู้เชี่ยวชาญจากโอไฮโอ สเตต ยูนิเวอร์ซิตี้ ผู้ทำการจำลอง เปิดเผยว่า น้ำทะเลจะเข้าไปในแผ่นดินได้ไกลเท่าไหร่นั้นขึ้นอยู่กับลักษณะของทรายบริเวณชายฝั่ง ถ้าทรายมีความละเอียดสูง น้ำทะเลก็จะแทรกซึมเข้ามาได้น้อย แต่ถ้าทรายมีความหยาบมาก น้ำทะเลก็จะแรกเข้ามาในแผ่นดินได้มาก

ตามปกติแล้ว ชายฝั่งจะมีชั้นทรายอยู่หลายชั้น และพบว่า ยิ่งชั้นทรายมากเท่าใด น้ำทะเลจะเข้าไปผสมกับแหล่งน้ำใต้ดินมากขึ้นเท่านั้น และทำให้น้ำจืดใต้ดินมีส่วนผสมของเกลือมากจนนำมาดื่มไม่ได้ โดยอาจจะมีจำนวนเกลือมากกว่า 250 มิลลิกรัมต่อลิตร การดื่มน้ำที่ผสมเกลือมากๆ เข้าไป เป็นอันตรายต่อร่างกาย เพราะทำให้ร่างกายขาดน้ำ และการขจัดเกลือออกจากน้ำนั้นยังมีราคาแพงด้วย

จาก : ข่าวสด วันที่ 14 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 11:32:07 PM

โลกร้อนทำอุณหภูมิทิเบตสูงเร็วกว่าที่อื่นในจีน

เอเจนซี - คุณตู้ รองผู้อำนวยการศูนย์สภาพอากาศ สำนักงานอุตุนิยมวิทยาแห่งทิเบตเปิดเผยว่า อุณหภูมิเฉลี่ยในทิเบตเพิ่มสูงขึ้นเร็วกว่าที่ใดๆ ในแผ่นดินจีน อันสืบเนื่องมาจากภาวะโลกร้อน ก่อให้เกิดความแห้งแล้งและไฟไหม้บ่อยครั้งขึ้นในแถบหิมาลัย และยังให้ข้อมูลว่า “อุณหภูมิในทิเบตนั้นในช่วง 40 ปีที่ผ่านมาได้เพิ่มขึ้นประมาณ 0.3 องศาเซลเซียสทุกๆ 10 ปี ขณะที่อุณหภูมิเฉลี่ยของจีนนั้นเพิ่มขึ้น 0.4 องศาเซลเซียสทุกๆ 100 ปี”

จากรายงานข่าวของสำนักข่าวซินหัวระบุว่า ผลจากภาวะโลกร้อนได้ส่งผลให้เกิดภัยธรรมชาติต่างๆ บ่อยครั้งขึ้นในทิเบต ทั้งภัยแล้ว แผ่นดินถล่ม พายุหิมะ และไฟไหม้

ที่ผ่านมานักวิทยาศาสตร์เตือนว่า อุณหภูมิที่สูงขึ้นเรื่อยๆ กำลังเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมของทิเบต ทั้งธารน้ำแข็งละลาย แนวหิมะก็ลดน้อยลง และส่วนที่เป็นทะเลทรายเพิ่มจำนวนขึ้น ดินแดนเทือกเขาอันห่างไกลอย่างทิเบต กำลังกลายเป็นเครื่องวัดถึงความเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมโลกว่ากำลังเผชิญภาวะเลวร้ายอันมีสาเหตุส่วนใหญ่มาจากภาวะโลกร้อนที่ทวีความรุนแรงมากขึ้น

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 22, 2007, 11:59:29 PM

ประวัติศาสตร์ชี้ชัดโลกร้อนก่อภัยพิบัติ-สงคราม

ฮ่องกง - นักวิทยาศาสตร์โชว์หลักฐานทางประวัติศาสตร์ โลกร้อนทำพิษสร้างทุพภิกขภัย การศึกสงครามและการลดจำนวนประชากรโลก

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานอ้างการเปิดเผยของวารสารการศึกษาวิทยาศาสตร์แห่งชาติในฮ่องกงว่า ปัญหาวิกฤติจากสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงหรือภาวะโลกร้อน เป็นหนึ่งในสัญญาณอันตรายอย่างร้ายแรงที่เป็นภัยคุกคามต่อมนุษยชาติ

โดยการเปิดเผยครั้งนี้ มีขึ้นภายหลังจากคณะนักวิทยาศาสตร์จากสหรัฐฯ อังกฤษ ฮ่องกง และจีนแผ่นดินใหญ่ ร่วมกันศึกษาวิจัยต่อพิษภัยของปัญหาสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ที่ส่งผลกระทบต่อโลก ตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา นับตั้งแต่ครั้งอดีต

พร้อมกันนี้ คณะนักวิทยาศาสตร์กลุ่มดังกล่าว ยังเปิดเผยด้วยว่า จากการศึกษาวิจัยในเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา พบว่า การเกิดทุพภิกขภัย การเกิดสงครามแย่งชิงดินแดน และการลดจำนวนประชากรตามแว่นแคว้นต่างๆ ล้วนเป็นผลกระทบที่ได้รับจากปัญหาสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงหรือภาวะโลกร้อนเป็นส่วนใหญ่ นอกเหนือจากเหตุปัจจัยในด้านอื่นๆ แล้ว

ทางด้านนายปีเตอร์ เบรค ผู้ช่วยศาสตราจารย์แห่งสถาบันเทคโนโลยีจอร์เจียในสหรัฐฯ ซึ่งเป็นหนึ่งในคณะผู้ศึกษาวิจัยครั้งนี้ เปิดเผยว่า การเพิ่มขึ้นอุณหภูมิโลก ถึงแม้จะมีส่วนดีอยู่บ้าง คือ ทำให้อากาศของโลกอบอุ่นขึ้น แต่ถ้าหากอุณหภูมิของโลกเพิ่มสูงขึ้น จนร้อนมากเกินไป ก็จะส่งผลเสียต่อโลกได้เช่นกัน

ขณะที่ นายเดวิด จาง ศาสตราจารย์ด้านภูมิศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยฮ่องกง กล่าวว่า ในการศึกษาประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติในช่วงคริสตศตวรรษที่ 13 ได้พบว่า ผลพวงจากปัญหาภาวะโลกร้อน ทำให้เกิดการโยกย้ายถิ่นฐานของประชากรจากดินแดนหนึ่งไปยังอีกดินแดนหนึ่ง ซึ่งมีสภาพภูมิอากาศเหมาะสมต่อการดำรงชีพมากกว่า จนทำให้เกิดความขัดแย้งระหว่างประชากรขึ้น และทำให้เกิดสงครามกันในที่สุด

พร้อมกันนี้ ศาสตราจารย์เดวิด จาง แห่งมหาวิทยาลัยฮ่องกง ยังได้ยกตัวอย่างกรณีของการอพยพของชนเผ่าแมนจู ที่ย้ายถิ่นฐานมายังภาคกลางของจีนแผ่นดินใหญ่ ในสมัยราชวงศ์หมิง ก่อนที่จะทำสงครามแย่งชิงดินแดนกัน โดยผลปรากฏว่า พวกแมนจูสามารถโค้นล้มราชวงศ์หมิง และก่อตั้งราชวงศ์ชิงในเวลาต่อมา

จาก : สยามรัฐ วันที่ 23 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 24, 2007, 12:35:56 AM

'โลกร้อน' บั่นทอนความก้าวหน้าเอเชีย คนครึ่งทวีปตกอยู่ในภาวะอันตราย

กลุ่มอนุรักษ์ธรรมชาติกล่าวเตือนว่า ปรากฏการณ์โลกร้อน อาจจะทำให้ความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจและสังคมทั่วทั้งทวีปเอเชีย ที่เป็นมาหลายสิบปีถอยหลังกลับได้ และผู้คนเกือบครึ่งทวีป จำนวน 2 พันล้านต้องตกอยู่ในอันตราย ของการอยู่อาศัยตามริมฝั่งทะเล

กลุ่มกรีนพีซและออกซ์แฟมไม่ต่ำกว่า 35 คณะ ได้ ร่วมกันจัดทำรายงานในหัวเรื่องว่า “เอเชีย กำลังตกอยู่ในอันตราย” โดยกล่าวรายงานว่า รายงานทางวิทยาศาสตร์ ส่วนใหญ่เห็นว่า อากาศทั่วทั้งทวีปจะอุ่นขึ้นในศตวรรษนี้ ยังผลให้ฝนฟ้าและอิทธิพลของฤดูมรสุม ที่เคยอำนวยกับการผลิตอาหารจะต้องถูกกระทบกระเทือนอย่างคาดได้ และพายุไซโคลน อย่างลูกซึ่งเพิ่งถล่มบังกลาเทศเมื่อไม่กี่วันมานี้ จะต้องเกิดถี่ขึ้น

“บังกลาเทศกลายเป็นตัวอย่างซึ่งปรากฏในรายงานของชาติซึ่งประชากรยากจนเรือนล้าน ต้องปากกัดตีนถีบเลี้ยงชีวิตอยู่ตามไร่นาและบริเวณที่ริมฝั่งทะเล กำลังรับกรรมจากความแปรปรวนของดินฟ้าอากาศ อันเกิดจากน้ำมือมนุษย์อย่างชัดแจ้ง”

รายงานชี้ให้เห็นว่า ทวีปเอเชียเป็นที่ทำมาหากิน ของกลุ่มชาวนาเจ้าของที่นาแปลงเล็กๆ จำนวน 400 ล้านคน มากถึง 87% คนเหล่านี้ต้องได้รับความเดือดร้อนจากความแปรปรวนของดินฟ้าอากาศอย่างยิ่ง เนื่องจากฝากชะตาชีวิตไว้กับปริมาณน้ำฝน

เพียงแค่อากาศในเวลากลางคืนในฤดูเพาะปลูกร้อนขึ้นอีกเพียง 1 องศาเซลเชียส จะทำให้นาในเอเชียได้ ข้าวน้อยลงถึง 10%.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 24 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 24, 2007, 12:52:58 AM

เปิดรายงานไอพีซีซี คำพิพากษา"โลกร้อน"

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/11/for30241150p1.jpg)

รายงานประเมินสถานการณ์สภาพอากาศโลก ฉบับที่ 4 โดยคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) มีความหนาถึง 3,000 หน้า เผยแพร่ที่เมืองบาเลนเซีย สำนักข่าวเอเอฟพีสรุปสาระสำคัญไว้ ดังนี้

มาตรการจับตา และการคาดคะเน

- ภาวะโลกร้อนปรากฏเด่นชัด จากการสังเกตอุณหภูมิอากาศและมหาสมุทรโดยเฉลี่ย รวมไปถึงการละลายของหิมะและน้ำแข็ง การเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล ในช่วง 11 จาก 12 ปีที่ผ่านมา ครองสถิติอุณหภูมิร้อนที่สุด

- อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจากการเก็บข้อมูลในช่วง 60 ปีที่ผ่านมา มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น เนื่องจากการปล่อยก๊าซก่อภาวะเรือนกระจก อิทธิพลจากมนุษย์ที่มีต่อการปล่อยก๊าซมีแนวโน้มเกี่ยวเนื่องกับระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้น การเปลี่ยนแปลงรูปแบบของพายุ คลื่นความร้อน และฝนตกรุนแรง

- ตั้งแต่ปีค.ศ.1900 อุณหภูมิในชั้นบรรยากาศเพิ่มขึ้น 0.8 องศาเซลเซียส ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น 10-20 เซนติเมตร ระดับคาร์บอนไดออกไซด์ ก๊าซหลักที่ก่อภาวะเรือนกระจกเพิ่มขึ้นถึง 1 ใน 3 นับจากยุคปฏิวัติอุตสาหกรรม และขณะนี้สูงสุดในรอบ 650,000 ปี

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2007/11/for30241150p2.jpg)

- ก๊าซก่อภาวะเรือนกระจกที่มนุษย์ก่อขึ้นช่วงปีค.ศ.1970-2004 สูงขึ้นถึงร้อยละ 70 จากเดิม 28,000 ล้านตัน เป็น 49,000 ล้านตันต่อปี หากคิดตามช่วงปี 1990-2004 แล้ว เป็นจังหวะที่เพิ่มพรวดพราดถึงร้อยละ 28

- ภายในปีค.ศ. 2100 อุณหภูมิเฉลี่ยที่พื้นผิวโลก เพิ่มขึ้นระหว่าง 1.1-6.4 องศาเซลเซียส จากปี 1980-99 อุณหภูมิจะเพิ่มขึ้นในระดับที่พุ่งขึ้นไปเรื่อยๆ ซึ่งการคาดคะเนที่ดีที่สุด อนุมานได้ตามการเพิ่มจำนวนประชากรโลกถึง 9,000 ล้านคนในปี 2050 และการกระจายของเทคโนโลยีใหม่ๆ หากเปลี่ยนการใช้พลังงานไปสู่พลังงานที่ไม่ใช่ถ่านหิน จะชะลออุณหภูมิไว้ได้ที่ 2.4 องศา แต่ถ้ายังฝืนใช้ ถ่านหินต่อไป อุณหภูมิจะสูง 4.0 องศา

- ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้น 18 เซนติเมตรเป็นอย่างน้อย เมื่อสิ้นสุดศตวรรษนี้ แม้รายงานของไอพีซีซี เมื่อเดือนมกราคม ประเมินระดับสูงสุดไว้ที่ 59 เซนติเมตร แต่เมื่อพิจารณาองค์ประกอบอื่นแล้ว ไม่น่าจะถึงขนาดนั้น ผลกระทบสำคัญจะอยู่ที่การละลายของชั้นน้ำแข็งในกรีนแลนด์และแอนตาร์กติก ที่จะทำให้ระดับน้ำทะเลพุ่งพรวดไปถึงขั้นเป็นเมตร แทนที่จะเป็นเซนติเมตร

- ภาวะโลกร้อนและระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นจะดำเนินต่อไปอีกหลายศตวรรษ แม้ว่าการปล่อยก๊าซที่ก่อภาวะเรือนกระจกจะเสถียร เป็นเพราะผลกระทบจากก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่สะสมมา กว่าจะสลายได้ต้องอาศัยเวลาอีกยาวนาน

ผลกระทบ

- ภาวะโลกร้อนที่เกิดจากฝีมือมนุษย์อาจนำไปสู่ผลกระทบที่ร้ายแรงจนฟื้นกลับคืนมาไม่ได้ ความเสี่ยงนี้เชื่อมโยงกับระดับและขนาดของความเปลี่ยนแปลงทางอากาศ

- ร้อยละ 20-30 ของชนิดพืชและสัตว์เสี่ยงจะสูญพันธุ์ หากอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกเพิ่มขึ้น 1.5-2.5 องศาเซลเซียส เทียบกับอุณหภูมิเฉลี่ยเมื่อช่วงปี 1980-99

- ที่แอฟริกา ภายในปี 2020 ประชากรกว่า 75-250 ล้านคนจะเผชิญวิกฤตตึงเครียดเรื่องน้ำ ผล ผลิตการเกษตรที่ต้องพึ่งพาฝนในหลายประเทศจะลดลงกว่าร้อยละ 50 พื้นที่ทะเลทรายจะขยายตัวจากร้อยละ 5-8 ภายในปี 2080

- ที่เอเชีย น้ำสะอาดจะลดลงภายในกลางศตวรรษนี้ พื้นที่ติดชายฝั่งจะเสี่ยงต่อภาวะน้ำท่วม เนื่องจากระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น ยอดผู้เสียชีวิตที่เกี่ยวเนื่องจากภาวะน้ำท่วมและภัยแล้งจะเพิ่มขึ้น

- ที่อาร์กติก การละลายของน้ำแข็งในทะเลเนื่องจากอุณหภูมิที่ร้อนขึ้น จะสูงขึ้นมากกว่าสองเท่าจากระดับเฉลี่ยในตอนนี้ และจะส่งผลต่อระบบนิเวศวิทยา รวมถึงที่อยู่อาศัยของมนุษย์ เมื่อถึงปลายศตวรรษ น้ำแข็งในอาร์กติกอาจสลายไปเลยก็ได้ในช่วงฤดูร้อน

- ที่ยุโรป ธารน้ำแข็งตามเทือกเขาจะลดลง ส่งผลกระทบร้ายแรงต่อการท่องเที่ยวในฤดูหนาวและการสูญพันธุ์ของพืชและสัตว์ บางพื้นที่จะเสียหายถึงร้อยละ 60 ส่วนยุโรปใต้ ต้องเผชิญกับคลื่นความร้อนที่ถี่ขึ้น และร้อนขึ้น ลดปริมาณน้ำไปโดยปริยาย

- ความเปลี่ยนแปลงทางอากาศจะนำไปสู่การแปรสภาพกรดในมหาสมุทร ซึ่งจะส่งผลต่อระบบนิเวศวิทยาที่ปะการังเป็นฐาน

จาก : ข่าวสด สกู๊ปพิเศษ วันที่ 24 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 30, 2007, 12:32:35 AM

แก้ปัญหาโลกร้อนระดับประเทศ

ช่วงวันที่ 3-14 ธันวาคม สหประชาชาติจะจัดการประชุมระดับโลกที่สำคัญมากงานหนึ่ง นั่นคือการประชุมภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงที่เกาะบาหลี อินโดนีเซีย ซึ่งจะมีประเทศต่างๆ ร่วม 190 ชาติ เข้าร่วมประชุมด้วย

กรุงเทพธุรกิจออนไลน์ : เป้าหมายของงานนี้ คือการกำหนดยุทธศาสตร์หรือวางกรอบสำหรับการเจรจาเพื่อเร่งรับมือปัญหาโลกร้อนหลังจากปี 2555 อันเป็นปีที่พิธีสารเกียวโตหมดอายุลง ก่อนถึงการประชุมนี้เพียงไม่กี่วัน สำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (ยูเอ็นดีพี) ได้เปิดเผยรายงานการพัฒนามนุษย์ประจำปี 2550/2551 ซึ่งปีนี้มุ่งเน้นเรื่องภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงที่เป็นปัญหาท้าทายต่อการพัฒนามนุษย์ในศตวรรษที่ 21 เพื่อแสดงให้เห็นผลกระทบจากภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้น และเรียกร้องให้ทั่วโลกเริ่มดำเนินการอย่างจริงจังเพื่อแก้ไขปัญหา

ยูเอ็นดีพีเผยว่า ปัจจุบันไทยครองสัดส่วนการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ซึ่งเป็นตัวการสำคัญของภาวะเรือนกระจก มากเป็นอันดับ 22 ของโลก และอันดับ 7 ของเอเชีย โดยมีอัตราเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา เฉลี่ยปีละ 12.8% ขณะที่สัดส่วนการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของประชากรต่อหัว อยู่ที่ 4.2 ตันต่อปี ซึ่งสูงกว่าจีน อินเดีย และอินโดนีเซีย อย่างไรก็ตาม รายงานระบุว่า ไทยมีโอกาสที่จะเป็นผู้นำในภูมิภาคในเรื่องของการต่อสู้ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ด้วยการเพิ่มการใช้พลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ ให้แรงจูงใจใหม่ๆ เกี่ยวกับพลังงานทางเลือก และร่วมมือกันในด้านเทคโนโลยีใหม่ ที่ช่วยลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์

เหตุที่ต้องใส่ใจในปัญหาโลกร้อน เพราะจากการบอกเล่าของที่ปรึกษาด้านภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงของยูเอ็นดีพี ระบุว่า โลกร้อนได้ก่อให้เกิดผลกระทบขึ้นแล้วในเอเชีย ในรูปของผลผลิตการเกษตรที่เริ่มลดลง หลายพื้นที่เริ่มขาดแคลนน้ำ และเสี่ยงต่อการเกิดภัยจากอากาศแปรปรวนมากขึ้น ขณะที่ระบบนิเวศเริ่มเข้าสู่ภาวะล่มสลาย และประชากรเสี่ยงมีปัญหาสุขภาพมากขึ้น ในส่วนของไทยนั้น การเพาะปลูกต่างๆ โดยเฉพาะข้าวและข้าวโพด มีความเสี่ยงสูงต่อภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ซึ่งอาจทำให้ผลผลิตลดลงอย่างมาก นอกจากนี้ ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงยังอาจทำให้เกิดภาวะขาดแคลนน้ำ โดยเฉพาะเมื่อปริมาณน้ำฝนลดลงในเขตที่ราบภาคกลาง

จริงๆ แล้ว ในระยะหลังชาวไทยและชาวโลกตื่นตัวกันมาก เกี่ยวกับการช่วยกันแก้ปัญหาโลกร้อน เพราะเห็นว่าประเด็นภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องใกล้ตัวอย่างมาก ประเทศที่ให้ความสำคัญกับภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง จนชูเป็นประเด็นหลักประเด็นหนึ่งในการเลือกตั้ง คือออสเตรเลีย ถึงขั้นที่นักวิเคราะห์บางคนเรียกการเลือกตั้งดังกล่าวว่า เป็นการเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกของโลก ที่ให้ความสำคัญกับเรื่องภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง

หลังจากประเทศนี้ต้องเผชิญภัยแล้งครั้งรุนแรงที่สุดครั้งหนึ่ง ดังนั้น จึงไม่น่าแปลกใจที่นายเควิน รัดด์ จากพรรคแรงงาน ซึ่งรณรงค์หาเสียงว่าจะให้สัตยาบันพิธีสารเกียวโต สามารถคว้าชัยจากการเลือกตั้งมาได้อย่างง่ายดาย และในการแต่งตั้งคณะรัฐมนตรี นายรัดด์ยังอุทิศตำแหน่งให้กับงานด้านสิ่งแวดล้อมถึง 2 ตำแหน่ง โดยแต่งตั้งนายปีเตอร์ การ์เรตต์ อดีตนักร้องเพลงร็อคชื่อดัง เป็นรัฐมนตรีสิ่งแวดล้อม ขณะที่นางเพนนีย์ หว่อง ซึ่งมีเชื้อสายมาเลเซีย เป็นรัฐมนตรีภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงและน้ำ มีหน้าที่ดูแลการเจรจากับต่างชาติเรื่องพิธีสารเกียวโต

นอกจากว่าที่นายกรัฐมนตรีออสเตรเลียจะแถลงอย่างชัดเจนว่า รัฐมนตรีใหม่ด้านสิ่งแวดล้อมทั้งสองคน จะร่วมคณะไปกับเขา เพื่อเข้าร่วมการประชุมที่เกาะบาหลีสัปดาห์หน้าแล้ว เขายังประกาศว่าเรื่องภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง น้ำ และสิ่งแวดล้อม จะเป็นหนึ่งในวาระหลักของพรรคแรงงานในอนาคต ซึ่งฟังเสียงจากน้ำเสียงและการกระทำที่จริงจังแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงคนไทย ที่แม้ปัญหาเศรษฐกิจ ปากท้องประชาชน รวมถึงเสถียรภาพทางการเมือง และความสงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ จะเป็นเรื่องหลักที่รอการแก้ไข แต่ปัญหาโลกร้อนก็ไม่ควรถูกมองข้ามเช่นกัน

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 30 พฤศจิกายน 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 02, 2007, 11:09:20 PM

เริ่มแล้วประชุมโลกร้อนที่บาหลีทั่วโลกรวมพลัง

เมื่อ 2 ธ.ค. ผู้นำรัฐบาลต่างๆราว 190 ประเทศทั่วโลก เดินทางถึงเกาะ บาหลี ประเทศอินโดนีเซีย เพื่อร่วมการประชุมโลกร้อน ระหว่างวันที่ 3-14 ธ.ค. ในความพยายามรับมือปัญหาโลกร้อน หาสนธิสัญญาฉบับใหม่มาใช้แทนพิธีสารเกียวโต ที่กำหนดหมดอายุในปี 2555 ตลอดจนพิจารณาว่าการลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนฯควรกระทำโดยถูกบังคับหรือโดยความสมัครใจ รวมทั้งหาวิธีลดการทำลายป่า ไปจนถึงช่วยเหลือประเทศยากจน ที่เผชิญภาวะแห้งแล้ง, น้ำท่วมและพายุรุนแรง ซึ่งล้วนทำให้อุณหภูมิโลกร้อน ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น ประชากรโลกหลายล้านคนยากจนและสัตว์หลายชนิดสูญพันธุ์

นายอีวอน เดอ โบ เลขาธิการการประชุมโครงสร้างของยูเอ็นว่าด้วยโลกร้อนกล่าวว่า มีสัญญาณที่ชัดเจนมากจากประชาคมทางวิทยาศาสตร์ว่า เราจำเป็นต้องดำเนินการเกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้ ต้องมีการเปลี่ยนทิศทางการปล่อยก๊าซเรือนกระจกต่างๆของทั่วโลกภายใน 10-15 ปีข้างหน้า

ทั้งนี้ ภายใต้สนธิสัญญาที่ได้ตกลงไว้เมื่อปี 2540 ได้มีการระบุข้อเรียกร้องให้ประเทศอุตสาห-กรรม 36 ชาติ ลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และก๊าซอื่นๆที่ก่อให้เกิดความร้อน อีกทั้งกำหนดเป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกตามโรงงานไฟฟ้า โรงงานอุตสาหกรรม ด้านการเกษตรและการขนส่ง ราว 5% ภายในปี 2555 อย่างไรก็ดี ในข้อตกลงใหม่ที่ประกอบด้วยหลากหลายวาระ โดยเฉพาะสหภาพยุโรป ต้องการให้มีการจำกัดการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกอยู่ที่ 2 องศาเซลเซียส จะต้องสรุปให้ได้ภายในสองปี เพื่อให้เวลาประเทศต่างๆในการให้สัตยาบันและให้มีการผ่องถ่ายสนธิสัญญาเป็นไปอย่างราบรื่นเมื่อพิธีสารเกียวโตหมดวาระ.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 3 ธันวาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 05, 2007, 01:07:30 AM

กรีนพีซย้ำการประชุมโลกร้อนที่บาหลีต้อง “หยุดปรุงโลกให้ร้อนขึ้น”

(http://pics.manager.co.th/Images/550000016049203.JPEG)

อินโดนีเซีย (กรีนพีซ) - วันนี้กรีนพีซติดเทอร์โมมิเตอร์ขนาด 6.7 เมตร พร้อมด้วยข้อความ “หยุดปรุงโลกให้ร้อนขึ้น” หน้าสถานที่จัดประชุมประเทศภาคีสมาชิกอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและพิธีสารเกียวโตซึ่งเริ่มขึ้นที่บาหลีเป็นวันแรก เพื่อเตือนให้ผู้นำประเทศลงมือทำอย่างจริงจังที่จะลดอุณหภูมิโลกไม่ให้เข้าสู่ภาวะอันตราย

“หลายต่อหลายปีแล้วที่รัฐบาลทั่วโลกสร้างความผิดหวังให้ประชากรของตนเนื่องจากล้มเหลวในการกู้วิกฤตภาวะโลกร้อน พวกเขาปล่อยให้พวกเราต้องเผชิญกับภัยคุกคามครั้งใหญ่ที่สุดตั้งแต่อารยธรรมมนุษย์ได้กำเนิดขึ้น”สเตฟานี่ ทันมอร์ กรีนพีซสากล กล่าว

“รัฐบาลไม่ควรยึดเรื่องธุรกิจเป็นหลัก แต่ควรร่วมกันลดอุณหภูมิของโลกให้ต่ำกว่า 2 องศาเซลเซียสหรือให้ได้มากที่สุด เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ อย่างเช่น พายุและน้ำท่วม อย่างที่ประเทศยากจนเคยประสบมาก่อนหน้านี้แล้ว”

เพื่อป้องกันไม่ให้อุณหภูมิโลกสูงขึ้นไปมากกว่านี้ เราควรลดการปล่อยคาร์บอนตั้งแต่ปี 2558 นั่นคือประเทศอุตสาหกรรมต้องลดการปล่อยคาร์บอนให้ได้ 30 เปอร์เซ็นต์ภายในปี 2563 และ 80 เปอร์เซ็นต์ภายในปี 2583 และทั่วโลกต้องร่วมกันลดการปล่อยคาร์บอนให้เหลือเพียงครึ่งหนึ่งก่อนปี 2583 ซึ่งหมายถึงการสนับสนุนให้ขยายพิธีสารเกียวโตออกไปในช่วงที่สองซึ่งจะมีผลบังคับใช้ในปี 2555

(http://pics.manager.co.th/Images/550000016049201.JPEG)

กรีนพีซต้องการให้รัฐบาลที่เข้าร่วมการประชุมในครั้งนี้มีข้อตกลงร่วมกันที่จะลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่อากาศ ลดการใช้เชื้อเพลงจากถ่านหิน หยุดการทำลายป่า ซึ่งควรเจรจาเพื่อให้ได้ข้อสรุปภายใน 2 ปีนี้

ประเทศที่พัฒนาแล้วปล่อยคาร์บอนที่มาจากกิจกรรมของมนุษย์สู่บรรยากาศถึง 80 เปอร์เซ็นต์ต่อปี ประเทศเหล่านี้จึงควรหาวิธีการช่วยเหลือประเทศกำลังพัฒนาให้รับมือกับผลกระทบจากภาวะโลกร้อนและเริ่มต้นใช้เทคโนโลยีที่สะอาด

“นอกจากนี้เราอยากเห็นประเทศที่กำลังพัฒนาร่วมกันลดการปล่อยคาร์บอนของประเทศตัวเองเช่นกัน” หยาง อ้ายหลุน กรีนพีซ ประเทศจีนกล่าว

ในข้อตกลงร่วมในปี 2552 นี้ควรมีการสนับสนุนเงินทุนเพื่อการปรับตัวกลไกในการแลกเปลี่ยนเทคโนโลยีที่สะอาด และกลไกที่แยกออกมาต่างหากในเรื่องป่าเขตร้อนซึ่งคิดเป็นหนึ่งในห้าของคาร์บอนที่ปล่อยสู่บรรยากาศ

กรีนพีซเชื่อว่าเรายังสามารถปกป้องประชาชนนับล้านให้พ้นจากผลกระทบจากภาวะโลกร้อนได้โดยเฉพาะจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอย่างรุนแรง ภัยพิบัติทางน้ำ หรือแม้แต่การขาดแคลนอาหาร ซึ่งสิ่งที่จำเป็นและสำคัญที่สุดที่ทั่วโลกต้องลงมือทำก็คือหยุดการทำลายป่าและให้คำมั่นที่จะลดการใช้พลังงาน

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 5 ธันวาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 06, 2007, 12:37:13 AM

อียูวอนลดก๊าซแก้โลกร้อน

สหภาพยุโรป หรืออียู เสนอให้มีการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้จริงจังมากขึ้นเมื่อวันอังคาร ซึ่งข้อเสนอดังกล่าว มีขึ้นในขณะที่ เกือบ 190 ประเทศ ซึ่งจัดการประชุมว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซีย ได้เริ่มร่างรายละเอียดเบื้องต้นในกระบวนการระยะยาวเพื่อเห็นชอบข้อตกลงที่จะนำมาใช้แทนพิธีสารเกียวโต ซึ่งเป็นข้อตกลงระหว่างประเทศฉบับสำคัญเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ก่อนจะหมดอายุลงในปี 2555

แต่ขณะที่ประเทศร่ำรวยถกเถียงกันเกี่ยวกับวิธีการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งทำให้โลกตกอยู่ในอันตราย กลุ่มประเทศยากจนกล่าวว่า พวกเขาจำเป็นต้องได้รับเงินสนับสนุนเพิ่มอีกหลายพันล้านดอลลาร์สหรัฐในการต่อสู้กับปัญหาโลกร้อน

ในความพยายามที่จะกระตุ้นหลายชาติ เช่นสหรัฐ ซึ่งยังลังเลที่จะให้คำมั่นผูกพันตัวเองในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก อียูก็เรียกร้องให้ชาติร่ำรวยร่วมมือกันลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้ได้ร้อยละ 30 ภายในปี 2563 ซึ่งชาติร่ำรวยให้คำมั่นว่าจะลดร้อยละ 20 แต่ก็ย้ำว่า จะเพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 30 หากประเทศพัฒนาแล้วอื่น ๆ ตกลงทำตามเงื่อนไขเดียวกันภายใต้ข้อตกลงฉบับใหม่

ส่วนบรรดาประเทศยากจน แถลงว่า ข้อตกลงฉบับใหม่ใด ๆ ก็ตามที่จะพึงเกิดขึ้น ต้องเพิ่มการสนับสนุนทางการเงินให้พวกเขา โดยพวกเขาระบุว่า ระดับความช่วยเหลือในปัจจุบันเป็นการหมิ่นประมาท เพราะประเทศร่ำรวยสนับสนุนเงินในกองทุนของสหประชาชาติเพียง 67 ล้านดอลลาร์สหรัฐเพื่อช่วยชาติยากจนต่อสู้กับภัยโลกร้อน นายที ซุม ผู้แทนจากสำนักงานการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของกัมพูชา กล่าวว่า เราไม่มีเงินเพียงพอที่จะมารับมือกับผลกระทบดังกล่าวได้ เราจำต้องเรียกร้องชาติร่ำรวยให้จัดสรรเงินเพื่อประโยชน์ในการนี้.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 6 ธันวาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 06, 2007, 12:44:19 AM

ภัยเงียบ'ทะเลกรด'จากคาร์บอน คุกคามโลก

นักวิชาการเตือนรับมือทะเลกรดภัยเงียบโลกร้อน ทำคาร์บอนละลายในน้ำส่งผลกระทบสิ่งมีชีวิตทั้งหอยเม่น สาหร่าย แพลงตอนพืช-สัตว์ ห่วงเปลือกหอย ปะการังละลาย ศูนย์สตาร์ทเผยคนเมืองกรุงสร้างคาร์บอนไดออกไซด์สูงถึงปีละ 20 ตัน

เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ รองคณบดีคณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (มก.) เปิดเผยว่า ในวันที่ 12 ธันวาคม คณะประมงร่วมกับโครงการ ธิงค์ เอิร์ธ โกลเบิล (Think Earth Think Global) เชิญ ดร.ไมค์ แคนดอล ผู้เชี่ยวชาญด้านทะเลจากพลีมัธ มารีน แลบอราทอรีส (Phy mouth MarineLaboratory Department of Environment) แห่งสหราชอาณาจักร มาเสวนาประเด็นพิเศษ เรื่อง ทะเลกรด ภัยเงียบจากโลกร้อน ณ ห้องประชุม ดร.ถาวร พรประภา บริษัทนิสสัน ตรงข้ามสนามกีฬาแห่งชาติ

ดร.ธรณ์กล่าวว่า ภาวะโลกร้อนเกิดขึ้นจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณก๊าซเรือนกระจก โดยเฉพาะอย่างยิ่งก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ที่เป็นตัวหลักในก๊าซเรือนกระจก ปริมาณก๊าซเรือนกระจกเพิ่มมากขึ้นมีส่วนเร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเร็วขึ้น ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นร้อยละ 48 ไม่ได้อยู่ในอากาศ แต่ละลายลงไปอยู่ในน้ำ และเกือบทั้งหมดอยู่ในน้ำทะเล เพราะน้ำในโลกร้อยละ 98 คือ น้ำทะเล ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ละลายลงไปในน้ำทำให้ค่าความเป็นกรดด่างเปลี่ยนไป

'จากเดิมที่น้ำทะเลจะมีค่าความเป็นกรดด่าง หรือค่าพีเอช (pH) ประมาณ 8-8.1 หรือมีสภาพค่อนไปทางด่างเล็กน้อย ช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา สัตว์ทะเลทั้งหมดจะมีวิวัฒนาการมาจากความเป็นกรดด่าง แต่เมื่อปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรรยากาศ ถึง 48% ตกลงไปในทะเล ทำให้ค่าความเป็นกรดด่างในทะเลเปลี่ยนไปด้วย คือ จากเดิมที่มีค่าค่อนไปทางด่างเล็กน้อย ก็จะเปลี่ยนสภาพเป็นกรดมากขึ้น ทำให้ทะเลมีปรากฏการณ์กลายเป็น 'ทะเลกรด' ในที่สุด'

ดร.ธรณ์กล่าวว่า เปรียบเทียบง่ายๆ เหมือนน้ำอัดลม ที่มีส่วนประกอบของน้ำหวานกับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่ช่วยทำให้น้ำอัดลมมีรสซ่า ซึ่งทางสาธารณสุขจะเตือนกันว่าอย่ากินน้ำอัดลมมากเกินไป หรืออย่ากินน้ำอัดลมก่อนนอนโดยที่ไม่ได้แปรงฟัน เพราะก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะเป็นตัวการในการกัดกร่อนฟัน ทำให้ฟันผุได้

ดร.ธรณ์กล่าวว่า ขณะนี้นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกกำลังเป็นห่วงเรื่องนี้กันมาก เพราะผลกระทบจากปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มมากขึ้น และทำให้นั้นจะส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตในทะเลด้วย เพราะค่าความเป็นกรดด่างที่เปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อยจะทำให้วิวัฒนาการสิ่งมีชีวิตในทะเลจะเปลี่ยนไปด้วย

'จากการตรวจสอบพบว่าขณะนี้ค่าความเป็นกรดด่างในทะเลขยับจาก 8-8.1 ไปอยู่ที่ 7.8-7.9 แล้ว และมีแนวโน้มว่าจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ หากว่าปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไม่ลดลง คาดว่าภายในระยะเวลา 50 ปี นับจากนี้ ค่าความเป็นกรดด่างจะกลายเป็น 7.6 หรือมีความเป็นกรดมากขึ้นอย่างชัดเจน' ดร.ธรณ์กล่าว

ด้าน ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (START) กล่าวว่า ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ จากก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศจะทำปฏิกิริยากับน้ำ กลายเป็นคาร์บอเนต หรือทำให้น้ำมีสภาพเป็นกรดไม่ใช่เรื่องใหม่ในแวดวงวิทยาศาสตร์ แต่เป็นเรื่องที่น่าห่วง เพราะอะไรที่เป็นการเปลี่ยนแปลงในธรรมชาติแล้วทำให้ความสมดุลหายไปย่อมน่าห่วงทั้งสิ้น

'จากข้อมูลตัวเลขที่ศึกษามาพบว่าปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นในชั้นบรรยากาศประมาณ 50-70% จะละลายในน้ำ ทำปฏิกิริยากลายเป็นคาร์บอเนต ก่อให้น้ำทะเลมีสภาพเป็นกรด หากวันใดที่ความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ไปถึง 500 ppm ก็จะยิ่งเพิ่มปริมาณการละลายของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำมากขึ้น'

ดร.อานนท์กล่าวว่า ปฏิกิริยานี้จะทำให้หินปูนละลายมากขึ้น ลำพังเปลือกหอยและปะการังยังไม่น่าห่วงนัก แต่หอยเม่น สาหร่ายสีแดงบางชนิด แพลงตอนพืช แพลงตอนสัตว์ที่มีส่วนประกอบของหินปูนเป็นหลักหลายชนิดจะได้รับผลกระทบอย่างสูง และจะเป็นผลพวงส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตอย่างอื่นที่ต้องอาศัยสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ด้วย แต่เมื่อใดความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศสูงถึง 1,000 ppm จึงจะทำให้เปลือกหอย ปะการังละลาย

ดร.อานนท์กล่าวว่า ตัวเลขล่าสุด ความเข้มข้นปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศโลกเฉลี่ยอยู่ที่ 380 ppm เฉลี่ยเพิ่มขึ้นปีละ 1-2 ppm สำหรับประเทศไทยนั้น ทางศูนย์สตาร์ทได้ทำรายงานวิเคราะห์ภาพรวมภาวะโลกร้อนนำเสนอกรุงเทพมหานคร (กทม.) จากการประเมินเก็บข้อมูลการใช้พลังงานของคนไทยโดยภาพรวม คิดจากค่าไฟฟ้า ตัวเลขการขายน้ำมันจากหัวจ่าย พบว่า โดยเฉลี่ยทั้งประเทศคนไทยผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ปีละ 320 ล้านตัน เฉลี่ยต่อหัวต่อคนปีละ 4-5 ตัน แต่เมื่อคิดเฉพาะคน กทม.แล้วพบว่าสร้างคาร์บอนไดออกไซด์ถึงปีละ 20 ตัน ถือว่าสูงมาก เมื่อเทียบกับคนญี่ปุ่น ซึ่งอยู่ในประเทศอุตสาหกรรม โดยคนญี่ปุ่นทั้งประเทศมีการผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงกว่าคน กทม.เล็กน้อยเท่านั้น

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 6 ธันวาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 18, 2007, 12:41:55 AM

โลกร้อน

ปัญหาโลกร้อนกำลังเป็นเรื่องใหญ่ของสังคมโลก ไม่ใช่ ของประเทศใดประเทศหนึ่ง เมื่อโลกร้อนเกินปกติ นั่นหมายความว่า ธรรมชาติได้เกิดการเปลี่ยนแปลง เพราะน้ำมือของมนุษย์

เมื่อโลกร้อนขึ้น ปรากฏการณ์ที่ชัดเจนคือ ภูเขาน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ-ใต้ละลายอย่างรวดเร็วและผิดปกติ ทำให้น้ำแข็งที่ละลายกลายเป็นน้ำ ทำให้ปริมาณน้ำทะเลในโลกนี้มากขึ้น ถึงกับพูดกันว่าน้ำจะท่วมโลก แผ่นดินจะหาย

เมืองไทยก็ด้วยครับ...ไม่ใช่แค่ประเทศอื่นๆเท่านั้น

นั่นคือสิ่งที่น่าวิตกห่วงใย แม้ว่าภาวะน้ำท่วมโลกที่ว่านั้นจะยังไม่เกิดในใกล้ๆนี้ แต่ในอนาคตต่อไปมีสิทธิที่จะเกิดขึ้น เวลานี้แม้ผืนดินติดชายทะเลของไทยหลายแห่ง แม้กระทั่งกรุงเทพฯก็เกิดภาวะนี้เช่นเดียวกัน

ภาวะโลกร้อนไม่ใช่ปัญหาของประเทศหนึ่งประเทศใด แต่ทุกประเทศจะต้องร่วมมือกันแก้ไข เพราะมันเป็นปัญหาของโลกที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์

นอกจากจะทำให้โลกร้อนผิดปกติ เกิดภาวะน้ำมากแล้ว ยังเกิดปรากฏการณ์ธรรมชาติอีกหลายๆอย่าง ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น เกิดอุทกภัยร้ายแรง ภาวะความแห้งแล้ง ความอดอยาก และการสูญพันธุ์ของสัตว์ป่า

เหนืออื่นใด ได้มีการรณรงค์แก้โลกร้อนในหลายระดับ ทั้งต่างประเทศและประเทศไทย เพื่อจี้ต่อมสำนึกให้ร่วมมือกันแก้ไข นายอัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐฯดูเหมือนจะเป็นหัวหอกในเรื่องนี้ จนได้รับรางวัลโนเบล สาขาสันติภาพมาแล้ว

ล่าสุดมีการประชุมที่บาหลีเพื่อหามาตรการแก้ปัญหาโลกร้อนที่จะต่อเนื่องกับข้อตกลง “เกียวโต” มีหลายประเทศร่วมลงนามที่จะลดการปล่อยก๊าซที่ทำให้เกิด ภาวะเรือนกระจกอันเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้โลกร้อน

ทั้งนี้ ตั้งเป้าเอาไว้ว่าตั้งแต่ปี 2551-2555 ประเทศที่ลงนามในข้อตกลงนี้จะลดการปล่อยก๊าซขึ้นสู่อากาศให้ลดลง 5% ในห้วงระยะนี้

และต้องการให้ทุกประเทศลงนามในข้อตกลงนี้ โดยเฉพาะประเทศที่มีการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศจำนวนมาก

เรียงลำดับแล้วปรากฏว่า สหรัฐฯมาอันดับ 1 ซาอุดีอาระเบีย มาที่ 2 และออสเตรเลียมาอันดับ 3

ปรากฏว่า ออสเตรเลียโดยนายกฯคนใหม่ที่เพิ่งได้รับการเลือกตั้งได้ลงนามในข้อตกลงนี้ แต่ซาอุฯกับสหรัฐฯยังไม่ยินยอม โดยเฉพาะสหรัฐฯนั้นมีปัญหามาก และคัดค้าน การกำหนดปริมาณก๊าซในอากาศ

สหรัฐฯนั้นเป็นประเทศอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ มีการปล่อยก๊าซจำนวนมาก ซาอุฯก็ผลิตน้ำมัน ก็ปล่อยก๊าซมาก หรือแม้กระทั่งออสเตรเลียที่ดูว่าประเทศนี้น่าจะมีสิ่งแวดล้อมที่ดี โรงงานอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ก็ไม่มากนัก

แต่การทำปศุสัตว์ก็เป็นตัวหนึ่งที่ทำให้เกิดก๊าซในบรรยากาศด้วย

เหนืออื่นใดประเทศในกลุ่มอียูหรือยุโรปดูเหมือนจะวิตกทุกข์ร้อนกับเรื่องนี้มาก แต่ส่วนใหญ่ประเทศเหล่านี้มีการป้องกันที่ดีอยู่แล้ว เพราะมองเห็นภัยที่จะเกิดขึ้น ไม่ใช่คิดแต่หวังร่ำรวยเพียงอย่างเดียว

แน่นอนว่าประเด็นนี้ทำให้สหรัฐฯต้องคิดหนัก เพราะหากกำหนดปริมาณก๊าซในอากาศก็คงต้องมีการปรับการผลิตในอุตสาหกรรมต่างๆ ซึ่งต้องใช้เวลาพอสมควร

และที่ชัดเจนก็คือ จะต้องเสียกำไรไปพอสมควร

แต่ก็ต้องช่วยกันผลักดันให้สหรัฐฯยอมรับความจริงและเห็นแก่ประชาคมโลก ศีลธรรมและมนุษยธรรมด้วย

และพิสูจน์ธาตุแท้ “ทุนใหญ่” ของโลกใบนี้ด้วย

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 18 ธันวาคม 2550

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 01, 2008, 12:21:55 AM

โลกร้อน...มหันตภัยถล่มมนุษยชาติปีหนูทดลอง

(http://www.thairath.co.th/2551/education/Jan/library/01/edu1.jpg)

โลกร้อน...

ปรากฏการณ์ที่สร้างความหวาดผวาต่อมนุษยชาติ

ทั้งๆที่หลายปีที่ผ่านมา ธรรมชาติได้ส่งสัญญาณเตือนถึงมหันตภัยภัยที่จะเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า จากปรากฏการณ์เรือนกระจก ก๊าซเรือนกระจก ที่ส่งผลให้สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง หรือ Climate Change แต่คนส่วนใหญ่กลับไม่สำเหนียกถึงหายนภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ตัว และพร้อมจะคุกคามโลก

ขนาดเกิดกรณี น้ำแข็งที่ขั้วโลกละลายและจะทำให้น้ำทะเลสูงขึ้น รวมถึงปรากฏการณ์อื่นๆที่ส่งผลกระทบต่อความสมดุลทางธรรมชาติ หลายคนยังฟังเพียงผ่านๆ และคิดว่าเป็นเรื่องไกลตัว

แต่ยิ่งนานวันผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศจากสภาวะโลกร้อน ก็ยิ่งพ่นพิษรุนแรง และลุกลามเพิ่มขึ้น แม้จะแตกต่างกันไปในแต่ละพื้นที่ เช่น เกิดสภาวะ เย็นจัดผิดปกติ น้ำท่วมมากอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน เกิดไฟป่าบ่อยขึ้น ความแห้งแล้งยาวนานขึ้น ฤดูหนาวไม่หนาวจัด ฤดูใบไม้ผลิมาถึงเร็วขึ้น ฤดูใบไม้ร่วงมาถึงช้าลง ต้นไม้ออกดอกเร็วขึ้น โรคภัยไข้เจ็บลุกลาม ปะการังฟอกขาว การทับถมของหิมะลดลง สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกหายไป พืชและสัตว์ต่างถิ่นรุกราน แนวชายฝั่งสึกกร่อน ป่าในเขตภูเขาสูงแห้งแล้ง ฯลฯ

ความสูญเสียทั้งชีวิตและทรัพย์สิน จากภัยทางธรรมชาติเหล่านี้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า และทุกครั้งก็เหมือนจะยิ่งเพิ่มความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ คือ การยืนยัน และตอกย้ำชัดเจนจนไม่อาจปฏิเสธได้แล้วว่า

วิกฤตการณ์โลกร้อน....เปิดฉากคุกคามมนุษยชาติอย่างหฤโหด!

และวันนี้ภัยธรรมชาติ กลายเป็นภัยใกล้ตัวของสังคมโลกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้เสียแล้ว

ผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเกิดขึ้นอย่างมากมาย และเกือบจะทั่วทุกมุมโลก ทั้งเพิ่มความซับซ้อนยากต่อการทำนาย

แต่ที่แน่นอนที่สุด คือ ปัญหาโลกร้อนที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะหาต้นเหตุหรือต้นตอของปัญหาจากทฤษฎีใดก็ตาม คำตอบสุดท้าย คือ มนุษย์เป็นตัวการสำคัญของปัญหาโลกร้อน!

พวกเราต่างพากันปล่อยปละละเลย ไม่ดูแลปกป้องรักษาธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซ้ำร้ายกลับช่วยกันคนละไม้คนละมือสร้างมลพิษ จากการใช้น้ำมัน การปล่อยสารพิษ สารเคมี การตัดไม้ทำลายป่า เป็นต้น ทำให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ หรือก๊าซเรือนกระจกเพิ่มขึ้นในชั้นบรรยากาศอย่างรวดเร็ว และก่อให้เกิดภาวะเรือนกระจกที่ผิดปกติขึ้น รวมทั้งก๊าซชนิดอื่นๆ ที่มีคุณสมบัติดักจับความร้อนออกไปยังบรรยากาศของโลก ก๊าซเหล่านี้จะรวมตัวกันจนกลายเป็นผ้าห่มหนาๆ ดักจับความร้อนของดวงอาทิตย์ และทำให้โลกมีอุณหภูมิร้อนขึ้น ยิ่งก๊าซเหล่านี้เพิ่มมากขึ้น ความร้อนก็จะเพิ่มขึ้นตามไปด้วย จนกระทั่งกลายเป็นปัญหาโลกร้อน หรือการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่ผิดปกติ หรือมีความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศเกิดขึ้นทั่วโลก

ประเทศไทยเองก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงจากภาวการณ์นี้ไปได้ จากความผิดปกติของปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เกิดขึ้นในระยะ 2-3 ปีที่ผ่านมา นั่นก็คือ ภาวะฝนตกน้ำท่วมขนาดหนักในหลายพื้นที่ การไม่มีฤดูหนาวและฤดูร้อนที่ร้อนมาก หรือกระทั่งแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง

(http://www.thairath.co.th/2551/education/Jan/library/01/edu2.jpg)

ขณะที่แนวโน้มของสภาพภูมิอากาศในระยะเวลาประมาณ 40 ปี และ 70 ปีข้างหน้า นักวิชาการจากหลายสำนัก ระบุไปในทิศทางใกล้เคียงกันว่า ประเทศไทยจะมีฝนมากขึ้นในเกือบทุกภาค ส่วนอุณหภูมิสูงสุดและต่ำสุดในประเทศไทยจะไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมากนัก อาจเพิ่มสูงขึ้นหรือลดลงประมาณ 1-2 องศาเซลเซียส แต่จำนวนวันที่อากาศเย็นจะลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในทางกลับกันจำนวนวันที่อากาศร้อนก็จะเพิ่มขึ้นขณะที่ในช่วงเวลาปีต่อปี จะยังคงมีความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศอยู่ เช่น บางปีฝนชุก บางปีแล้งจัด หรือบางปีร้อนมาก เป็นต้น แต่ที่น่าห่วง คือ ความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศเหล่านี้อาจจะเพิ่มสูงขึ้นในอนาคต

ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผอ.ศูนย์ เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลก แห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (START) จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย กล่าวถึงผลกระทบจากปัญหาโลกร้อนว่า สภาพภูมิอากาศของประเทศไทยจะมีการเปลี่ยนแปลงมากขึ้นเรื่อยๆ จากการศึกษาแบบจำลองสภาพภูมิอากาศของประเทศไทยในอีก 30-80 ปี พบว่า จำนวนวันร้อนที่สูงกว่า 33 องศาเซลเซียส จะมีมากขึ้นประมาณ 30-60 วันต่อปี จากปกติ 20 วันต่อปี จังหวัดที่มีวันร้อนมากที่สุด คือ อุทัยธานี เนื่องจากมีพื้นที่อยู่ในหุบเขา รองลงมาคือ นครสวรรค์ สำหรับจำนวนวันเย็นที่มีอุณหภูมิต่ำกว่า 15 องศาเซลเซียส จะมีประมาณ 20-30 วันต่อปี จากเดิมประมาณ 30-40 วันต่อปี โดยจังหวัดที่อยู่บริเวณชายฝั่งทะเลตะวันตกจะมีจำนวนวันเย็นมากที่สุด

“ภาวะโลกร้อนยังส่งผลกระทบต่อแม่น้ำเจ้าพระยา ทำให้ฤดูน้ำหลากเปลี่ยนแปลงไป โดยในเดือน พ.ย.-ธ.ค. จะมีปริมาณน้ำมากกว่าที่ผ่านมาถึงร้อยละ 40 เนื่องจากทั้งปริมาณน้ำฝน น้ำเหนือ และน้ำทะเลหนุน ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นกว่าที่ผ่านมา จะส่งผลทำให้กรุงเทพฯ และปริมณฑลเกิดน้ำท่วมง่ายและถี่ขึ้น” ดร. อานนท์กล่าวย้ำ

วิกฤติโลกร้อน ไม่เพียงแต่ ส่งผลกระทบต่อมนุษย์โดยตรง แต่ยังส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศต่างๆ รวมถึงผลผลิตทาง การเกษตร การแพร่ระบาดของแมลงศัตรูพืชหลายชนิด

และที่หลายคนอาจจะลืมนึกถึง นั่นคือผลกระทบที่สำคัญอันเกี่ยวข้องกับชีวิตของมนุษย์ในเชิงสุขภาพอนามัย จากภาวะโลกร้อนที่จะนำมาซึ่งโรคอุบัติใหม่

(http://www.thairath.co.th/2551/education/Jan/library/01/edu3.jpg)

ศ.ดร.นพ.สมชัย บวรกิตติ สำนักวิทยาศาสตร์ ราชบัณฑิตยสถาน กล่าวถึงสถานการณ์โรคที่มากับภาวะโลกร้อนว่า ภาวะโลกร้อนจะทำให้อัตราการเป็นโรคมะเร็งปอดเพิ่มสูงขึ้น อันเนื่องมาจากการสูดก๊าซเรดอน (Radon) ซึ่งเป็นภาวะก๊าซที่เกิดขึ้นในพื้นดินแทรกซึมผ่านรอยแตกของตึก อาคาร บ้านเรือนที่ก่อสร้างพื้นบ้านติดดิน เป็นที่นิยมกันทั่วไป หากเทียบอัตรา ส่วนกับบ้านเรือนสมัยก่อนที่นิยมสร้างบ้านลักษณะยกพื้นสูง คนสมัยก่อนจึงมีความเสี่ยงต่ำในการเป็นมะเร็งปอด น่าตกใจว่าปัจจุบันมีคนเป็นโรคนี้เพิ่มขึ้นถึงวันละ 5 ราย

ศ.ดร.นพ.สมชัยอธิบายด้วยว่า ภาวะพิษทางอากาศจะส่งผลกระทบต่อมนุษย์ผ่านทางระบบทางเดินหายใจ โดยเฉพาะผู้ที่ไวต่อสารเหล่านั้นจะมีผลให้มีอาการของโรคทางเดินหายใจ และที่เป็นอยู่แล้วจะมีอาการรุนแรงมากขึ้น ในผู้ที่มีโรคปอดหรือโรคหัวใจจะมีความอึดต่อการออกกำลังลดลง สำหรับผู้ป่วยหรือผู้สูงอายุอาจถึงขั้นเสียชีวิตได้ มลพิษทางอากาศที่เกิดจากโลกร้อน จะเป็นปัญหาสำคัญของชุมชนเมืองใหญ่และเมืองอุตสาหกรรม

ภาวะโลกร้อนยังเป็นสาเหตุให้เกิดการแพร่ระบาดของโรคเขตร้อน ทำให้เกิดความชุกเพิ่มขึ้นในประเทศ และแพร่ขยายออกไปสู่ประเทศที่อยู่เหนือขึ้นไปที่ไม่เคยมีการระบาดมาก่อน ทั้งนี้ เนื่องจากผลของการเปลี่ยนแปลงทางนิเวศวิทยาของพาหะนำโรค เช่น โรคมาลาเรีย โรคไข้เลือดออกเดงกี โรคสมองอักเสบติดเชื้ออาร์บอไวรัส ที่มียุงเป็นพาหะนำโรค เพราะยิ่งอุณหภูมิโลกสูงขึ้นก็ยิ่งเหมาะแก่การนำพาโรคและออกหากินบ่อยขึ้น

ขณะที่ นพ.ธวัช สุนทราจารย์ อธิบดีกรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข ระบุว่า จากการประชุมประเมินสถานการณ์การระบาดของโรคติดต่อ จากภาวะโลกร้อนในระดับนานาชาติ มีความกังวลถึงผลกระทบด้านสุขภาพ เนื่องจากอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้น โดยเฉพาะโรคที่เกิดจากยุงเป็นพาหะ เช่น ไข้เลือดออก มาลาเรีย รวมทั้งโรคจากอาหารและน้ำ เช่น อหิวาห์ตกโรค ไทฟอยด์ บิด อาหารเป็นพิษ เป็นต้น นอกจากนี้สภาพอากาศที่ร้อนชื้นยังทำให้แบคทีเรียในอากาศมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้นกว่าปกติ มีโอกาสในการแพร่ระบาดสูง ในอนาคตมีความเป็นไป ได้ว่าโรคเหล่านี้หากไม่รีบรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ อาจมีโอกาสเสียชีวิตสูงถึง 60%

“โรคไข้เลือดออกเป็นโรคที่ต้องจับตามองมากที่สุด เพราะนอกจากยังไม่มียาหรือวัคซีนในการรักษาแล้ว ปัจจุบันยังพบว่ายุงลายซึ่งเป็นพาหะสำคัญของโรค ซึ่งเคยออกหากินเฉพาะแต่ในเวลากลางวัน ได้เปลี่ยนมาออกหากินในเวลาพลบค่ำจนถึง 5 ทุ่ม ทำให้ยากต่อการป้องกันหรือวินิจฉัยโรค ปัญหาโลกร้อนจึงเป็น 'มหันตภัยแห่งอนาคตของมนุษยชาติ' อย่างแท้จริง และสังคมไทยกำลังเผชิญหน้ากับความท้าทายของสภาพอากาศ” นพ.ธวัชแสดงความห่วงใย

(http://www.thairath.co.th/2551/education/Jan/library/01/edu4.jpg)

จากวิกฤติมหันตภัยทางธรรมชาติที่เพิ่มความรุนแรงและขยายวงมากขึ้นทุกที ทีมข่าวสิ่งแวดล้อม มองว่า การยุติปัญหาโลกร้อนเป็นหน้าที่ของมนุษยชาติทุกคน โดยไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ ศาสนา อายุ อาชีพ หรือฐานะความร่ำรวย หรือยากจน แต่ทุกคนต้องมีจิตสำนึกและเริ่มต้นปรับตัว ปรับใจ และปรับวิธีการใช้ชีวิตเพื่อร่วมกันป้องกัน และแก้ไขมหันตภัยที่คืบคลานเข้าคุกคามมนุษยชาติ

โดยเฉพาะเรามองว่า หัวใจในการแก้วิกฤติครั้งนี้ คือ การดำเนินชีวิตตามแนวพระราชดำริ “เศรษฐกิจพอเพียง” ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ด้วยการรู้จักใช้ชีวิตอย่างพอเพียง

ที่เริ่มได้ตั้งแต่ส่วนเล็กที่สุด คือ ตัวเอง ครอบครัว ชุมชน ประเทศ และสังคมโลก ด้วยการร่วมแรงร่วมใจลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ปรับเปลี่ยนวิธีการใช้พลังงานน้ำมัน หาพลังงานทดแทน สกัดกั้นการตัดไม้ทำลายป่า ทั้งต้องปลูกป่าเพิ่มมากขึ้น ที่สำคัญคือ มนุษย์ต้องเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมและรักธรรมชาติ

เพราะการรักษาความสมดุลของธรรมชาติไม่ให้ถูกย่ำยี หรือทำร้ายเกินกว่าความจำเป็นในการดำรงชีวิตของมนุษย์ น่าจะเป็นหัวใจในการช่วยปกป้องโลกใบนี้ให้เกิดความเสียหายน้อยที่สุด

หรือต้องรอให้เกิดโศกนาฏกรรม ที่ต้องสังเวยด้วยชีวิตอีกกี่สิบกี่ร้อยล้านคน

อย่าสร้างตราบาปให้คนรุ่นลูกหลานจดจำว่า มหันตภัย...โลกร้อน เกิดจากน้ำมือและน้ำใจของคนรุ่นปัจจุบันเลย!!!

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 1 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 01, 2008, 12:34:57 AM

2007 ปีแห่งสารพัดการเปลี่ยนแปลง เพื่อแก้ "โลกร้อน"

(http://pics.manager.co.th/Images/550000017226501.JPEG)
น้ำแข็งขั้วโลกละลายมากขึ้นอันเป็นผลจากสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงไป

ตั้งแต่หัวปียันท้ายปีไม่มีใครไม่พูดถึงภาวะโลกร้อนและเหตุเภทภัยต่างๆ ที่เกิดขึ้นในรอบปี ทั้งการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพที่สังเกตเห็นชัดเจน หรือการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและการเมืองที่สามารถสัมผัสได้ เรียกได้ว่าขณะที่ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง สรรพสิ่งก็เปลี่ยนตาม

หิมะตก น้ำแข็งขั้วโลกละลาย น้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น พายุไต้ฝุ่นรุนแรง ภัยแล้งที่เพิ่มทวีคูณ หรือแม้แต่เส้นทางเดินเรือผ่านขั้วโลกเหนือที่หลับใหลใต้ทานน้ำแข็งมายาวนานก็ปรากฏให้ชาวโลกเห็น เหล่านี้เป็นผลอันเกิดจากสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงไปไม่เหมือนที่ควรจะเป็น ก่อให้สิ่งอื่นๆ ต้องเปลี่ยนไปตามสภาพการณ์ จำนวนประชากรที่อดอยาก ไร้แหล่งพักพิงเพิ่มมากขึ้น และโรคภัยไข้เจ็บที่แพร่กระจายไปทุกหย่อมหญ้า แถมยังจุดประกายให้เกิดแฟชั่นใหม่ระบาดไปทั่วบ้านทั่วเมืองกับแฟชั่น "กระเป๋าผ้า" ลดโลกร้อน

(http://pics.manager.co.th/Images/550000017226503.JPEG)
น้ำแข็งขั้วโลกละลาย เผยให้เห็นเส้นทางเดินเรือตะวันตก บริเวณวงกลมกลางภาพคือนอร์ธโพล เส้นสีส้มคือเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันตกที่ผ่านอาณาเขตของแคนาดา และเส้นสีฟ้าคือเส้นทางเดินเรือฝั่งตะวันออกที่ผ่านบริเวณชายฝั่งรัสเซีย

คณะกรรมาธิการระหว่างประเทศว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ หรือไอพีซีซี (Intergovernmental Panel on Climate Change: IPCC) ผู้มีบทบาทสำคัญต่อการให้ข้อมูลและสร้างความตระหนักให้แก่สาธารณชนเกี่ยวกับสภาพการของภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลง อันก่อให้เกิดความปั่นป่วนไปทั่วโลก จนได้รางวัลโนเบลสาขาสันติภาพประจำปี 2550 เป็นสิ่งตอบแทน ร่วมกับอดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา อัล กอร์ (Al Gore)

ย้อนกลับไปช่วงกลางปี ระหว่างการประชุมสุดยอดผู้นำของกลุ่มจี 8 (G8) เมื่อเดือน มิ.ย. ที่ผ่านมา จอร์จ ดับเบิลยู บุช (George W. Bush) ประธานาธิบดีสหรัฐฯ และร่วมกับประเทศร่ำรวยอีกหลายประเทศในยุโรปให้คำปฏิญาณว่าจะลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้เหลือเพียงครึ่งหนึ่งในปี 2593

พอเข้าสู่เดือน ก.ค. นักร้องนักแสดงชั้นนำในประเทศต่างๆ ทั่วโลกต่างร่วมทำกิจกรรมไลฟ์เอิร์ธคอนเสิร์ต (Live Earth concert) เพื่อโลกสีเขียวของเรา ถัดมาเดือน ก.ย. บัน คี-มุน (Ban Ki-moon) เลขาธิการสหประชาชาติ ก็ประกาศว่าตอนนี้หมดเวลาสงสัยเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนแล้ว สิ่งที่ต้องเร่งมือทำคือการรักษาสิ่งแวดล้อมให้คงเดิมไว้เป็นมรดกให้ลูกหลานสืบไป

และที่เพิ่งผ่านไปสดๆ ร้อนๆ กับการประชุมสหประชาชาติภายใต้กรอบอนุสัญญาแม่บทว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ (UN Framework Convention on Climate Change : UNFCCC) ที่เกาะบาหลี ประเทศอินโดนีเซียเมื่อช่วงต้นเดือน ธ.ค. ที่มีผู้เข้าร่วมประชุมจากกว่า 190 ประเทศทั่วโลก เพื่อเตรียมการบรรเทาภาวะโลกร้อนภายหลังพีธีสารเกียวโต (Kyoto Protocol) หมดอายุลงในปี 2555

(http://pics.manager.co.th/Images/550000017226502.JPEG)
ความแห้งแล้งกำลังคืบคลานประชากรโลก

ประชาชนต่างเข้าใจดีว่าปัญหาภาวะโลกร้อนก่อให้เกิดผลอย่างไรบ้าง แต่ผู้เชี่ยวชาญต่างเป็นห่วงกันว่าการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จะก่อให้เกิดผลกระทบรุนแรงและมาเร็วกว่าที่คาดการณ์ไว้ในไม่ช้า

การเผาผลาญเชื้อเพลิงฟอสซิลในประเทศอุตสาหกรรมยักษ์ใหญ่ของโลกเป็นมูลเหตุหนึ่งที่ทำให้ภูมิอากาศผิดเพี้ยน นอกจากจะเป็นการจุดประกายให้หลายประเทศทั่วโลก โดยเฉพาะประเทศกำลังพัฒนาหันหน้าหาแหล่งพลังงานสะอาดมากขึ้น ขณะเดียวกันก็มีข้อตกลงให้ประเทศร่ำรวยที่ปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจำนวนมหาศาลเป็นผู้รับผิดชอบต่อผลเสียที่เกิดขึ้นด้วย

หลังจากนี้อีก 2 ปี ขณะที่เวลาของการเจรจาเรื่องภูมิอากาศโลกถึงคราวหยุดชะงักเพื่อที่จะเดินหน้าต่อ เจ้าหน้าที่ของประเทศต่างๆ จะต้องออกมาเจรจาต่อรองผลประโยชน์และหลักปฏิบัติในการลดภาวะโลกร้อนกันอย่างจริงจังอีกครั้ง และอาจมองไม่เห็นทางสว่างในการแก้ปัญหาได้เลยหากบุชคัดค้านข้อตกลงลักษณะเดียวกับพิธีสารเกียวโตของนานาประเทศ

(http://pics.manager.co.th/Images/550000017226504.JPEG)
กระเป๋าผ้าลดโลกร้อนหลากสไตล์

ประชากรโลกต่างสงสัยและตั้งคำถามขึ้นมาว่า หากเกิดเหตุลอบวางเพลิงในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง เจ้าหน้าที่ปกครองส่วนท้องถิ่นจะใช้เวลาถึง 2 ปี เพื่อหาวิธีควบคุมเพลิงเชียวหรือ

"เราคงต้องพยายามดิ้นรนเพื่อรักษาชีวิตรอดจากเหตุการณ์ลักษณะดังกล่าวอยู่แล้ว ทว่าช่องว่างระหว่างความจำเป็นของสิ่งที่ต้องกระทำกับผลประโยชน์ทางการเมืองกำลังขยายวงกว้างขึ้นทุกขณะ" บิล แฮร์ (Bill Hare) นักวิชาการของสถาบันวิจัยภูมิอากาศพอตสดัม (Potsdam Institute for Climate Research) เยอรมนี เป็นผู้ให้คำตอบ

เขายังแสดงความเห็นเพิ่มเติมด้วยว่า หากสหประชาชาติเคลื่อนไหวช้าราวกับเต่าคลานเพียงเพราะต้องรอให้นานาประเทศเห็นเป็นเสียงเดียวกัน อาจไม่สามารถแก้ปัญหาเร่งด่วนอย่างภาวะโลกร้อนที่คุกคามไปทั่วโลกขณะนี้ได้เลย และอาจไม่มีอนาคตสำหรับพวกเราทุกคนอีกต่อไปก็ได้

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 1 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 01, 2008, 12:50:37 AM

หิ้งน้ำแข็งทำระดับน้ำทะเลทั่วโลกสูงขึ้น 163 ซ.ม

(http://www.bangkokbiznews.com/2007/12/27/thumb/214822_7807674low_copythumb3.jpg)
ป้องกันการกัดเซาะชายฝั่ง

การก่อสร้างเขื่อนป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งทะเล ที่บ้านปึก หมู่ 10 ต.นาทับ อ.จะนะ จ.สงขลา ไปจนถึงหมู่ 8 บ้านบ่ออิฐ ต.เกาะแต้ว อ.เมือง จ.สงขลา ระยะทาง 5 กิโลเมตร งบประมาณ 225 ล้านบาท เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งในช่วงฤดูมรสุม
สถาบันการศึกษาผลกระทบภูมิอากาศแห่งประเทศเยอรมันเผยผลศึกษา ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น 163 ซ.ม. คาดปัญหากัดเซาะชายฝั่งในไทยรุนแรงขึ้น โดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยว ชายหาดมีโอกาสเสียหายหนัก

ดร.จิรพล สินธุนาวา อาจารย์คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัย มหิดล เปิดเผยว่า เมื่อวันที่ 18 ธันวาคมที่ผ่านมา วารสาร เจอนอล เนเจอร์ จีโอ ไซอัน ซึ่ง เป็นวารสารที่ตีพิมพ์การค้นพบเรื่องใหม่ทางวิทยาศาสตร์ ได้ตีพิมพ์ผลงานขอนักวิทยาศาสตร์ 3 คน นำทีมโดย ดร.สเตฟาน แรมสตอป จากสถาบันการศึกษาผลกระทบภูมิอากาศแห่งประเทศเยอรมัน ซึ่งเป็น หัวหน้าทีม ศ.แอลโก โรลลิง จากมหาวิทยาลัยเซาแทมตัน ประเทศอังกฤษ และนักวิจัยจากสหรัฐอเมริกา ได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มประชาคมยุโรป ศึกษาติดตามเรื่อง ระดับน้ำทะเลอุณหภูมิที่เปลี่ยน แปลงของโลกและกระแสน้ำในมหาสมุทร จากอดีต ถึงอนาคตมีประเด็นที่น่าสนใจมากคือ

จากเดิมล่าสุด ที่คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) ได้สรุปรายงานการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศฉบับที่ 4 เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา ว่า ภายในปี ค.ศ.2100 หรือ พ. ศ.2643 ระดับน้ำทะเลทั่วโลกจะเพิ่มสูงขึ้นอีก 32 นิ้ว หรือ ราว 88 เซนติเมตร จากปัจจัย 2 ประการ คือ การละลายของน้ำแข็งขั้วโลก และการขยายตัวของน้ำในมหาสมุทรต่างๆ

ดร.จิรพล กล่าวว่า แต่จากการศึกษาล่าสุดที่รายงานใน วารสาร เจอนอล เนเจอร์ จีโอ ไซ อัน นั้น ระบุว่า ตัวเลขการเพิ่มขึ้นของน้ำทะเลที่ ไอพีพีซี รายงานนั้น ยังไม่ได้คำนวณจากปัจจัยที่สำคัญ มากอีกตัวหนึ่งคือ น้ำแข็งที่ตกลงมาจากยอดเขาบริเวณขั้วโลกใต้ลงมาในทะเลรอบมหาสมุทรแอนตา ร์กติค ซึ่งอุณหภูมิฤดูหนาวบริเวณขั้วโลกประมาณ –30 องศาเซลเซียสนั้น จะทำให้น้ำแข็งที่ตกลงมาไม่ ละลายน้ำ แต่จะเกาะติดแน่นเป็นทางตามลาดไหล่เขาไปจนถึงบริเวณชายฝั่ง ที่เรียกว่าหิ้งน้ำแข็ง และ บางส่วนหักจมอยู่ในทะเล เมื่อถึงฤดูร้อนอุณหภูมิขั้วโลกจะลดเหลือประมาณ –10 องศาเซลเซียส เป็น เหตุให้หิ้งน้ำแข็งเหล่านั้นละลาย

“ปริมาณน้ำที่เคยเป็นหิ้งน้ำแข็ง และที่เคยหักเป็นก้อนอยู่ในทะเลในฤดูหนาวนั้นมีปริมาณหลายพัน ลูกบาศก์กิโลเมตร ซึ่งมากพอที่จะเพิ่มระดับน้ำทะเลให้สูงกว่าเดิมถึง 64 นิ้ว หรือ 163 เซนติเมตร ในปี ค.ศ.2100 หรือ พ.ศ.2643 นั้นแสดงว่า ไอพีพีซี คำนวณการเพิ่มของระดับน้ำทะเลพลาดไป 1 เท่าตัว เพราะไม่ได้เอาปัจจัยหิ้งน้ำแข็งมาคำนวณ จากผลการศึกษาชุดล่าสุดของนักวิทยาศาสตร์ชาวยุโรปทั้ง 3 คนนี้ คาดว่า เร็วๆนี้ ไอพีพีซี คงจะออกมาชี้แจงเพิ่มเติมเกี่ยวกับปัจจัยตัวใหม่ที่ส่งผลถึงการเพิ่มขึ้น ของระดับน้ำทะเลทั่วโลก”ดร.จิรพล กล่าว

ดร.จิรพล กล่าวว่า ระดับน้ำทะเลที่จะเพิ่มขึ้น 163 เซนติเมตรนั้น เป็นระดับน้ำพื้นฐานในภาวะปกติ ยังไม่ รวมถึงกับปริมาณน้ำฝน และน้ำเหนือไหลหลาก อย่างไรก็ตาม ภาวะดังกล่าวจะเกิดขึ้นแบบค่อยๆเป็น ค่อยๆไป ไม่ใช่เมื่อถึงเวลาดังกล่าวแล้วน้ำจะขึ้นพรวดเดียว 163 เซนติเมตรเลย ผลเสียที่เกิดขึ้นคือ จะ ทำให้ปัญหาเรื่องการกัดเซาะชายฝั่งรุนแรงมากขึ้น พื้นที่ทำการเกษตรที่อยู่ใกล้ชายทะเลก็จะได้รับ ความเสียหาย

“สำหรับประเทศไทยซึ่งมีปัญหาเรื่องน้ำทะเลกัดเซาะชายฝั่งหนักอยู่แล้ว ก็จะรุนแรงเพิ่มขึ้นมาอีก แหล่ง ท่องเที่ยวทางทะเลโดยเฉพาะชายหาดจะได้รับความเสียหายหนักขึ้น ประเทศที่จะต้องพึ่งพาสถานที่ดัง กล่าวต้องหาทางรับมือตั้งแต่ต้น”ดร.จิรพล กล่าว

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 1 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 03, 2008, 01:06:30 AM

หมอดินเตือนวิกฤติโลกร้อนทำอ่วม ระดับน้ำทะเลพุ่งปี๊ด-อุณภูมิสูง เตรียมพร้อมคลอดแผนบรรเทา

นายฉลอง เทพวิทักษ์กิจ รองอธิบดีกรมพัฒนาที่ดินด้านวิชาการ เปิดเผยว่า ภาวะโลกร้อนกำลังเป็นปัญหาสำคัญที่นานาประเทศให้ความสำคัญ และหาแนวทางแก้ไขเนื่องจากได้สร้างผลกระทบเป็นวงกว้างในระดับท้องถิ่นและในระดับสากล โดยนักวิทยาศาสตร์ของ IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) ระบุว่า หากยังคงมีการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมของมนุษย์ ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศในอัตราเพิ่มขึ้นจนเป็นสองเท่าของอัตราที่ปล่อยอยู่ในปัจจุบันภายในศตวรรษนี้แล้ว อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกจะสูงขึ้นประมาณ 3 องศาเซลเซียส ซึ่งในระยะ 100 ปีที่ผ่านมาอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกสูงขึ้น 0.74 องศาเซลเซียส โดยเพิ่มขึ้นมากในช่วง 50 ปีหลัง จึงคาดการณ์ว่าใน 20 ปีข้างหน้า อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกอาจจะเพิ่มสูงขึ้นถึง 0.2 องศาเซลเซียสต่อทศวรรษ

ทั้งนี้ สำหรับประเทศไทยมีรายงานถึงผลกระทบจากภาวะโลกร้อน โดยผลการสำรวจล่าสุดระดับน้ำทะเลในฝั่งอันดามันสูงขึ้น 8-12 มิลลิเมตรต่อปี จึงมีผลต่อการกัดเซาะชายฝั่งอย่างรุนแรง และมีแนวโน้มว่าสถานการณ์ภัยธรรมชาติจะทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นทุกขณะ

ดังนั้น กระทรวงเกษตรและสหกรณ์จึงจัดทำแผนบรรเทาสภาวะโลกร้อนทางการเกษตรขึ้น โดยจัดให้มีการวิจัย ศึกษาจากแบบจำลองสภาพภูมิอากาศ เพื่อเป็นประโยชน์ในการจัดทำระบบเตือนภัยและการทำนายการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เพื่อรองรับและบรรเทาปัญหาที่จะเกิดขึ้นกับเกษตรกรในอนาคต และเตรียมพร้อมในการจัดทำแผนรับมือกับปัญหาให้กับเกษตรกรและในการขอความร่วมมือกับ เกษตรกรในการสนับสนุนกิจกรรมการลดก๊าซเรือนกระจกด้วย โดยกรมพัฒนาที่ดิน มีหน้าที่เป็นผู้ประสานความร่วมมือ เพื่อรองรับผลกระทบในระยะสั้นและระยะยาว

จาก : แนวหน้า วันที่ 3 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 04, 2008, 12:12:21 AM

"โลกร้อน"ภัยที่ทั่วโลกต้องร่วมแก้ไข

(http://www.bangkokbiznews.com/2008/01/03/thumb/217021_8888309lowthumb3.jpg)

ผลการศึกษาของกลุ่มเยอรมนีวอทช์ ระบุว่า ในปี 2549 โลกเผชิญหายนภัยทางธรรมชาติ เช่น พายุและน้ำท่วม มากกว่าช่วง 2 ปีก่อน โดยเกิดภัยธรรมชาติถึง 953 ครั้ง เทียบกับ 716 ครั้ง ในปี 2548 และ 718 ครั้งในปี 2547

ในช่วงปี 2550 ที่ผ่านมา ทั่วโลกมีการเคลื่อนไหวสำคัญด้านภาวะโลกร้อนที่น่าจับตามอง เริ่มจากการเปิดเผยรายงานนำเสนอสถานการณ์ ผลกระทบ และแนวทางแก้ไขภาวะโลกร้อน รวม 4 ฉบับ ของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศแห่งสหประชาชาติ (ไอพีซีซี) ซึ่งบทบาทกระตุ้นให้ผู้คนทั่วโลกตระหนักถึงภัยภาวะโลกร้อนนี้ ทำให้ไอพีซีซีคว้ารางวัลโนเบลสาขาสันติภาพไปครองร่วมกับอดีตรองประธานาธิบดีอัล กอร์ แห่งสหรัฐ

เนื้อหาในรายงาน ซึ่งเป็นผลจากการรวบรวมงานวิจัยของนักวิทยาศาสตร์กว่า 400 คนทั่วโลก ระบุว่า อุณหภูมิของโลกได้เพิ่มขึ้นแล้ว 0.74 องศาเซลเซียสในรอบร้อยปีที่ผ่านมา และมนุษย์คือตัวการสำคัญที่ก่อภาวะโลกร้อน โดยหากปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไข ผู้คนหลายพันล้านคนจะต้องเผชิญกับภาวะขาดแคลนน้ำ และอีกหลายร้อยล้านคนจะประสบภาวะขาดแคลนอาหาร หรือเกิดการย้ายถิ่นครั้งใหญ่

รายงานชี้ด้วยว่า แม้ชาติพัฒนาแล้วจะมีบทบาทสำคัญในการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา แต่ชาติกลุ่มยากจนที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนน้อยสุดจะได้รับความเสียหายรุนแรงที่สุด ขณะแนวโน้มการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั่วโลกจะเพิ่ม 25-90% ภายในปี 2030 หากไม่มีการกำหนดนโยบายรับมือออกมา และหากโลกยังใช้เชื้อเพลิงฟอสซิลต่อไป อัตราการปล่อยก๊าซอาจเติบโตถึง 40-110% โดย 2 ใน 3 ของการปล่อยก๊าซมาจากประเทศกำลังพัฒนาที่กำลังเร่งขับเคลื่อนเศรษฐกิจตามรอยชาติร่ำรวย

รายงานยูเอ็นได้รับการตอกย้ำจากผลการศึกษาของกลุ่มเยอรมนีวอทช์ ที่ระบุว่า ในปี 2549 โลกเผชิญหายนภัยทางธรรมชาติ เช่น พายุและน้ำท่วม มากกว่าช่วง 2 ปีก่อน โดยเกิดภัยธรรมชาติถึง 953 ครั้ง เทียบกับ 716 ครั้ง ในปี 2548 และ 718 ครั้งในปี 2547 และหากศึกษาตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1950 พบว่าภัยธรรมชาติในรูปพายุเกิดเพิ่มขึ้นเท่าตัว ส่วนน้ำท่วมและภาวะอากาศสุดขั้ว เช่น คลื่นความร้อน และภัยแล้ง เกิดเพิ่ม 4 เท่า โดยชาติยากจนเป็นกลุ่มที่ได้รับผลกระทบหนักสุด เช่น ฮอนดูรัส และนิการากัว ที่เผชิญเฮอริเคนหลายลูก ส่วนบังกลาเทศเผชิญพายุโซนร้อนที่สร้างความเสียหายอย่างหนักกับเศรษฐกิจ

ภัยจากภาวะโลกร้อนที่ทวีความรุนแรง ทำให้ระหว่างวันที่ 3-14 ธ.ค. ที่ผ่านมา สหประชาชาติ (ยูเอ็น) ได้เป็นเจ้าภาพจัดการประชุมว่าด้วยสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงที่เกาะบาหลี ของอินโดนีเซีย มีผู้แทนจากภาครัฐและเอกชนนับหมื่นจากเกือบ 190 ชาติเข้าร่วม เพื่อกำหนดแนวทางทำข้อตกลงโลกร้อนฉบับใหม่แทนพิธีสารเกียวโตที่จะหมดอายุในปี 2555

ตามแผน การหารือเวทีนี้ต้องสิ้นสุดในวันที่ 14 ธ.ค. แต่เนื่องจากสหรัฐปฏิเสธที่จะผูกมัดตัวเองในการแก้ปัญหาโลกร้อน รวมถึงต่อข้อเสนอกำหนดเป้าหมายลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก 25-40% สำหรับชาติพัฒนาแล้ว ของสหภาพยุโรป (อียู) ทำให้การหารือต้องยืดเยื้อออกไปอีกหนึ่งวัน กว่าจะบรรลุข้อตกลง ซึ่งเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า "แผนโรดแมพ" ปูทางสู่การทำข้อตกลงโลกร้อนฉบับใหม่

ภายใต้แผนโรดแมพ ที่ประชุมกำหนดให้การจัดทำข้อตกลงโลกร้อนฉบับใหม่ได้ข้อสรุปภายในสิ้นปี 2552 เพื่อปูทางสู่การเริ่มปรับใช้ในปี 2555 เมื่อพิธีสารโลกร้อนเกียวโตหมดอายุ นอกจากนั้น ทั้งชาติพัฒนาแล้วและชาติกำลังพัฒนาจะต้องร่วมมือกันต่อสู้กับภาวะโลกร้อน หลังจากในพิธีสารเกียวโตกำหนดให้เฉพาะชาติอุตสาหกรรมลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกราว 5% ภายในปี 2555 อันเป็นไปตามแนวคิดที่ว่า ชาติที่ก่อปัญหาปล่อยก๊าซเรือนกระจกในอดีตจะต้องเป็นผู้นำในการแก้ปัญหา

อย่างไรก็ตาม แม้ข้อตกลงใหม่จะดึงชาติกำลังพัฒนาเข้ามาร่วมรับผิดชอบมากขึ้น แต่ระดับความรับผิดชอบจะยังแตกต่างกัน โดยชาติร่ำรวยจะต้องลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในอัตราสูงกว่าชาติยากจน ซึ่งประเด็นนี้สหรัฐพยายามกดดันให้จีนและอินเดีย ซึ่งเป็นหนึ่งในชาติปล่อยก๊าซเรือนกระจกมากที่สุดในโลก เข้ามาร่วมรับผิดชอบมากขึ้น ซึ่งหากทำได้จริง สหรัฐก็อาจยอมให้สัตยาบันข้อตกลงโลกร้อนฉบับใหม่ หลังจากเป็นชาติอุตสาหกรรมเพียงชาติเดียวที่ไม่ยอมให้สัตยาบันพิธีสารเกียวโต เนื่องจากวิตกว่าจะกระทบการเติบโตทางเศรษฐกิจ และไม่พอใจที่จีนในฐานะชาติกำลังพัฒนา อยู่ในข่ายไม่ต้องร่วมลดการปล่อยก๊าซ

ในช่วงต้นของการหารือที่บาหลี สหรัฐยังคัดค้านเนื้อหาบางส่วนของข้อตกลง ที่ระบุให้ชาติอุตสาหกรรมให้การช่วยเหลือการเงินและความช่วยเหลืออื่นๆ เพื่อให้ชาติกำลังพัฒนาเข้าถึงเทคโนโลยีลดการพึ่งพิงเชื้อเพลิงที่ก่อมลพิษ แต่หลังถูกกดดันอย่างหนัก จนถึงกับถูกโห่ไล่จากผู้แทนคนอื่นๆ ซึ่งเป็นบรรยากาศที่ไม่เคยเกิดมาก่อนในเวทียูเอ็น ผู้แทนเจรจาของสหรัฐจึงยอมปรับท่าที ตกลงตามข้อเรียกร้องของชาติกำลังพัฒนา

แม้ยูเอ็นและกลุ่มสิ่งแวดล้อมบางส่วนมองแง่ดีว่า ข้อตกลงหรือแผนโรดแมพที่ได้ มีความคืบหน้า เนื่องจากสหรัฐแสดงท่าทีต้องการร่วมดำเนินการรับมือภาวะโลกร้อนมากขึ้นในอนาคต อีกทั้งมีเนื้อหายืดหยุ่น ซึ่งเปิดทางให้มีความเป็นไปได้ที่สหรัฐจะยอมลดการปล่อยก๊าซโลกร้อนในการประชุมรอบสุดท้ายในปี 2552 โดยเฉพาะเมื่อสหรัฐมีรัฐบาลใหม่ ส่วนชาติกำลังพัฒนา รวมถึงจีนและอินเดียก็แสดงท่าทีพร้อมให้ความร่วมมือมากขึ้น

แต่ในมุมมองของสหภาพยุโรปและกลุ่มต่อสู้เพื่อสิ่งแวดล้อมอีกส่วน กลับแสดงความผิดหวังกับข้อตกลงที่บาหลี เนื่องจากไม่มีการกำหนดเป้าหมายชัดเจน เกี่ยวกับการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกทั้งกับชาติกำลังพัฒนาหรือชาติพัฒนาแล้ว

นักวิเคราะห์มองว่า ในช่วงหลายปีต่อไปนี้ ชาติกำลังพัฒนาจะมีบทบาทเพิ่มขึ้นด้านการรับมือภาวะโลกร้อน เนื่องจากเนื้อหาในข้อตกลงเรียกร้องให้ชาติกำลังพัฒนา "ดำเนินการบรรเทาภาวะโลกร้อน ผ่านมาตรการที่วัดได้ รายงานได้ และตรวจสอบได้" ซึ่งหมายความว่า ประเทศอย่างจีน ที่กำลังจะแซงหน้าสหรัฐขึ้นเป็นผู้ปล่อยก๊าซเรือนกระจกอันดับหนึ่งโลก จะต้องแสดงความรับผิดชอบมากขึ้น

หนึ่งในบทบาทที่ชาติกำลังพัฒนาได้รับการผลักดันในเวทีบาหลี คือ การปกป้องพื้นที่ป่าที่กำลังถูกโค่นทำลายมากขึ้นเรื่อยๆ โดยที่ประชุมได้หารือเกี่ยวกับแผนให้ผลตอบแทนกับชาติกำลังพัฒนาที่ดำเนินการอนุรักษ์พื้นที่ป่า ซึ่งแนวทางนี้น่าจะได้การขานรับพอสมควร หากมองจากกรณีที่โครงการสิ่งแวดล้อมยูเอ็นรายงานความสำเร็จเมื่อเดือนพ.ย.ว่า สามารถผลักดันแผนปลูกป่าทั่วโลกตลอดปี 2550 ได้ตามเป้า คือ ชาติต่างๆ ส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่มกำลังพัฒนา มีการปลูกต้นไม้เพิ่มรวมกันถึง 1.4 พันล้านต้น

อย่างไรก็ตาม ยังมีข้อกังขาว่า ความรับผิดชอบของชาติกำลังพัฒนาจะครอบคลุมถึงการผูกมัดให้ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกหรือไม่ เนื่องจากคำว่า "ดำเนินการ" เป็นคำที่มีความหมายกว้างๆ ขณะนักวิเคราะห์ส่วนหนึ่งแนะว่า น่าจะครอบคลุมการลดการปล่อยก๊าซในบางภาคอุตสาหกรรม เช่น อุตสาหกรรมผลิตเหล็ก หรืออุตสาหกรรมผลิตกระแสไฟฟ้า

ไม่ว่าข้อตกลงโลกร้อนฉบับใหม่จะออกมาเช่นไร ฝ่ายไหนชิงความได้เปรียบ ฝ่ายไหนเสียเปรียบ แต่ทุกฝ่ายต้องตระหนักว่า คงไม่สามารถหนีพ้นผลกระทบจากภาวะโลกร้อน หากปัญหายังไม่ได้รับการแก้ไข !

จาก : คม ชัด ลึก วันที่ 4 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 06, 2008, 12:43:08 AM

ระวัง "ทะเลกรด" ภัยเงียบจากโลกร้อน

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2008/01/hap04060151p2.jpg)

ปรากฏการณ์ภาวะโลกร้อน เกิดจากการที่โลกไม่สามารถระบายความร้อนที่ได้รับจากดวงอาทิตย์ เกิดเป็นภาวะเรือนกระจก และเหตุให้อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกพุ่งสูงขึ้น ส่งผลให้เกิดปรากฏการณ์น้ำแข็งละลาย น้ำท่วม และภัยธรรมชาติมากมาย

แต่ปัญหาที่เราไม่ค่อยได้พูดถึง หรือไม่เคยทราบมาก่อนคือ การที่ภูมิอากาศของโลกเปลี่ยนแปลง ส่งผลกระทบให้อุณหภูมิเฉลี่ยของน้ำทะเลสูงขึ้น ทำให้เกิดผลกระทบต่อระบบนิเวศวิทยาในทะเล จะมีผลต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์โดยตรง เป็นอีกหนึ่งภัยเงียบร้ายแรงที่นักวิทยาศาสตร์เรียกกันว่าปรากฏการณ์ "ทะเลกรด"

โครงการ Think Earth : Think Global ร่วมกับ คณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และ กรมประชาสัมพันธ์ จัดการบรรยายเรื่อง "ทะเลกรด ภัยเงียบจากโลกร้อน" โดย ดร.ไมเคิล เอ. เคนดัลล์ ผู้เชี่ยวชาญด้านทะเลจาก พลีมัธ มารีน แลบอราทอรีส สหราชอาณาจักรอังกฤษ (Phymouth Marine Laboratory, Department of Environment) ที่อาคารสยามกลการ ปทุมวัน กรุงเทพฯ

ปัจจุบัน ดร.ไมเคิล เข้ามาร่วมทำงานวิจัยเกี่ยวกับทรัพยากรทางทะเล อยู่ที่โครงการแหลมสน จ.ระนอง สถานีวิจัยของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ โดย ดร. ไมเคิล กล่าวถึงปัญหาจากภาวะโลกร้อนว่า เป็นที่ยอมรับแล้วว่าภาวะโลกร้อน เกิดขึ้นจากการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือนกระจก ยิ่งก๊าซมีเพิ่มขึ้นในชั้นบรรยากาศมาก ก็จะยิ่งมีส่วนเร่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสภาพภูมิอากาศ

ปัญหาส่วนใหญ่ ร้อยละ 48 ของคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นไม่ได้อยู่ในอากาศ แต่ละลายลงไปอยู่ในน้ำ ซึ่งน้ำในโลกร้อยละ 98 คือน้ำทะเล และคาร์บอนไดออกไซด์ที่ละลายลงไปในน้ำ จะทำให้ค่าความเป็นกรดมากขึ้น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ย่อมส่งผลกระทบต่อมนุษย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ทั้งในด้านอาหาร การท่องเที่ยว

ในปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์กำลังพยายามทำการศึกษาในเรื่องนี้ เพื่อหาทางระบุปัญหาที่เกิดขึ้นให้ชัดเจน ตลอดจนทำนายเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้ แต่ความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้คือเงินกว่าหมื่นล้าน หรือ ประมาณ 20 เปอร์เซ็นต์ ของรายได้ทั้งประเทศ จำเป็นต้องใช้ในการแก้ปัญหาภัยพิบัติต่างๆ ซึ่งเกิดขึ้นจากโลกร้อน

ดร.ไมเคิล อธิบายว่า สัตว์ทะเลมีวิวัฒนาการมากับน้ำทะเลที่มีค่าความเป็นกรดด่าง หรือค่าพีเอช ประมาณ 8-8.1 แต่ผลกระทบจากก๊าซเรือนกระจก ทำให้ค่าพีเอชลดลง 0.1-0.2 อยู่ที่ 7.8-7.9 หรือเป็น กรดมากขึ้น สัตว์ทะเลจะไม่เคยชินกับสภาพความเปลี่ยนแปลง

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2008/01/hap04060151p1.jpg)

นักวิทยาศาสตร์คาดการณ์ว่า หากยังเป็นเช่นนี้ภายใน 50 ปี เมื่อค่าความเป็นกรดด่างเป็น 7.6 จะเกิดผลกระทบกับระบบสรีรวิทยาของสรรพชีวิตในทะเลทั้งหมด เช่น ระบบการหายใจ การเจริญเติบโตที่ลดลง ผลกระทบต่อกระบวนการสร้างเปลือกของสิ่งมีชีวิตต่างๆ เช่น หอย ปะการัง เม่นทะเล รวมถึงตัวอ่อน ของสัตว์ทะเล และแพลงตอนของสิ่งมีชีวิตจำนวนมาก

"สัตว์ทะเลจำนวนกว่า 900,000 ชนิด มีปูนเป็นองค์ประกอบไม่ว่าจะเป็น กุ้ง ปู หอย ประการัง ดาวทะเลต่างๆ หินปูนเป็นหินที่ละลายได้ง่ายมากในกรด นอกจากนี้ แหล่งอาหารของสัตว์ทะเลที่สำคัญกับสัตว์ต่างๆ เช่น ไส้เดือนทะเล ก็จะมีปัญหาเรื่องการสืบพันธุ์ และจะกระทบต่อห่วงโซ่อาหาร" ดร.ไมเคิล อธิบาย

ในอนาคตฝนจะตกมีปริมาณเพิ่มขึ้น 2 มิลลิเมตรต่อปี การกัดเซาะของแผ่นดินก็จะมากขึ้น ตะกอนในแม่น้ำจะไหลลงทะเลและทำให้ชายฝั่งมีความขุ่น จะทำให้แนวปะการัง หญ้าทะเล ได้รับผลกระทบ ความหลากหลายทางชีวภาพในทะเล ก็จะเกิดการเปลี่ยน แปลง และมีความเป็นไปได้ที่สัตว์ทะเลจะปรับตัวไม่ทัน เช่น การที่แพลงตอนมากขึ้น หรือน้อยลงผิดปกติ ทำให้สัตว์น้ำตายหรืออพยพออกไป

ผู้เชี่ยวชาญทางทะเลจากสหราชอาณาจักรอังกฤษ ให้ข้อคิดเห็นถึงทะเลในประเทศไทยว่า จากการที่ได้ร่วมทำวิจัยที่โครงการแหลมสน บริเวณหาดประพาส พบว่ามีเม่นทะเลถึง 400 ตัว ต่อตารางเมตร และพบดาวเปราะจำนวนกว่า 1,000 ตัวต่อตารางเมตร สัตว์ที่มีมหาศาลขนาดนี้ในประเทศไทย ย่อมมีความสำคัญอย่างมากต่อระบบนิเวศทางทะเลในบริเวณดังกล่าว จึงอยากให้ติดตามและเฝ้าระวังอย่างใกล้ชิด

ขณะที่ประเทศไทยยังขาดฐานข้อมูลเกี่ยวกับทะเลไทย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอุณหภูมิของน้ำทะเล ค่า พีเอช ความเค็ม ข้อมูลลม มีข้อมูลค่อนข้างน้อยจนถึงไม่มีเลย และไม่มีความต่อเนื่อง ทำให้ไม่รู้ว่าน้ำทะเลมีความเปลี่ยนแปลงมากน้อยขนาดไหน และไม่สามารถคิดโมเดล หรือคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้

ดร.ไมเคิล เสนอแนะว่า ปัญหาทะเลกรดที่เกิดขึ้นจะส่งผลกระทบกับทุกภาคส่วน จึงควรมีหน่วย งานและผู้เชี่ยวชาญจากด้านต่างๆ มาทำงานเกี่ยวกับด้านนี้โดยเฉพาะ มีการทำวิจัยและการดำเนินแผนทั้งระยะสั้น และระยะยาวที่ชัดเจน

โดยเฉพาะการพูดคุยและให้ความเข้าใจกับคนทั้งระดับปกครอง และประชาชนให้ตระหนักถึงปัญหานี้

จาก : ข่าวสด วันที่ 6 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 16, 2008, 11:27:54 PM

10 สัญญาณโลกร้อน ฤๅน้ำจะท่วมโลกปลาจะกินดาว

น้ำจะท่วมโลก ปลาจะกินดาวคนโบราณเคยกล่าวทำนายสภาพแวดล้อมประเทศไว้อย่างนั้น ฟังดูแล้วเป็นเรื่องเหนือจริง คล้ายกัน กับว่า “เมืองไทย” คงไม่มีวันที่หิมะตก

ใครจะคาดคิดว่าเมื่อ สัปดาห์ที่ผ่านมาวันที่ 11 มกรา คม เกิดหิมะตกครั้งแรกในอิรัก ทำให้ต้องหันกลับมาคิดว่าวันหนึ่งเมืองไทยอาจพบเจอกับภาวะธรรมชาติแปรปรวน

โลกเล่นตลกให้ดูหรือ ค่อย ๆ เปิดเผยความจริงอันโหดร้ายให้เห็น ปรากฏการณ์ธรรม ชาติเกิดวิกฤติ ที่พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ

ทุกคนลงความเห็นว่าวิกฤติเหล่านี้คือผลกระทบของภาวะโลกร้อน

ในปีนี้เราจะเห็นปรากฏการณ์โลกร้อนอะไรเกิดขึ้นบ้าง....

ปีนี้เป็นปีที่เรียกว่า “ลานิน ญา” เป็นปีที่เรียกว่าปีฉ่ำแฉะ มีฝนตกในหลายพื้นที่น้ำจะเยอะ เมื่อปีที่แล้วเราเผชิญกับเอลนิโญ ร้อนแล้ง ถ้าพูดถึงเมืองไทยและเอเชีย เราอาจได้เจอกับลานินญา แต่ฝั่งประเทศตะวันตกอเมริกาจะเกิดภาวะแห้งแล้ง”

ดร.จิระพล สินธุนาวา อาจารย์คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ในฐานะผู้เกาะติดสถาน การณ์การละลายของน้ำแข็ง ขั้วโลก และผลกระทบสภาวะโลกร้อน ด้านต่าง ๆ บอกเล่า และว่าปีที่ผ่านมา เกิดหิมะถล่มในอเมริกา เกิดไฟป่า โคลนถล่ม ในปีหน้า จะเยอะกว่านี้ เนื่องจากก๊าซเรือนกระจกเพิ่มมากขึ้น

ภาวะโลกร้อนนอกจากฝนตก น้ำท่วม มีภัยพิบัติธรรม ชาติต่าง ๆ ตามมา ทั้ง ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น ไฟป่า ฤดูกาลแปรเปลี่ยน เชื้อโรคสายพันธุ์ใหม่เป็นต้น

ดร.จิระพล ฉายภาพของผลกระทบจากภาวะโลกร้อน ออกมาให้ฟัง 10 ภาคใหญ่ ๆ ดังนี้ ไม่ว่าปีนี้หรือปีไหนชาวโลกจะต้องประสบ เพราะปริมาณการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออก ไซด์ในหลาย ๆ ที่ยังมีอยู่ต่อเนื่อง

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/1/17/151751_66950.jpg)

ประการแรก “คลื่นความร้อน” แต่ละปี คลื่นความร้อนคร่าชีวิตผู้คนไปจำนวนมาก ปีที่ผ่านมาชาวญี่ปุ่นเสียชีวิตด้วยคลื่นความร้อน 14 คน อินเดีย 100 กว่าคน ปากีสถาน 50 คน ฮังการีตายไปสูงสุด 500 กว่าคน

สาเหตุของการตายเพราะร่างกายเสียน้ำเสียเหงื่อมากจากอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้น ที่ผ่านมาบ้านเรายังไม่มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่เกิด เพราะลักษณะการเกิดคลื่นความร้อน จะเกิดขึ้นเป็นหย่อม ๆ ในแต่ละพื้นที่

ดร.จิระพลได้ฝากวิธีปฏิ บัติตัวเพื่อให้รอดชีวิตจากคลื่นความร้อนว่า อันดับแรกให้ดื่มน้ำเยอะ ๆ ลดอาหารมัน ๆ หันมารับประทานอาหารที่ย่อยง่าย

สวมใส่เสื้อผ้าสบายตัว ไม่รัด ไม่หนา ถ้าอุณหภูมิสูงไม่ควรออกนอกบ้าน หรือถ้าจำเป็นต้องออกจากบ้าน ควรมีผ้าขนหนูชุบน้ำปิดศีรษะเพื่อมิให้สูญเสียน้ำ

ประการที่ 2 ของผลกระทบโลกร้อน ที่จะปรากฏคือ น้ำทะเลจะสูงขึ้น สืบเนื่องจากอุณหภูมิสูงขึ้นทำให้น้ำแข็งขั้วโลกละลาย ทำให้ระดับน้ำทะเลขยายตัว ความแรงของคลื่นก็สูงขึ้นด้วย

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/1/17/151751_66955.jpg)

ส่งผลต่อการกัดเซาะชายฝั่งกินอาณาเขตกว้างไกลออกไป บ้านเรือน ต้นไม้ชายหาด หรือแม้แต่ฟาร์มสัตว์น้ำริมทะเลจะได้รับความเสียหายจากการกัดเซาะนี้ สูงขึ้น

ประการที่ 3 “น้ำแข็งบนยอดเขาสูงละลาย” เหตุการณ์นี้จะเกิดการขาดแคลนน้ำจืดในฤดูร้อนของหลายประเทศด้วยกัน อย่าง บังกลาเทศ พม่า ทิเบต ภูฏาน ซึ่งต้องอาศัยน้ำแข็งที่อยู่บนยอดเขาหิมาลัย ละลายลงมาใช้ในการผลิตไฟฟ้า ใช้ในการเกษตรใช้ในการอุปโภค บริโภค

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/1/17/151751_66952.jpg)

ดังนั้นเมื่อน้ำแข็งละลายลงอย่างรวดเร็วจะเกิดน้ำท่วม และผลกระทบยังลามไปถึงผลเสียหายต่อการผลิตไฟฟ้าของประเทศ

ประการถัดมา เชื่อมโยงกับเรื่องการละลายของน้ำแข็ง ขั้วโลกเหนือกับขั้วโลกใต้ละลายเร็วขึ้น ส่งผลต่อฤดูกาลเปลี่ยน เพราะน้ำแข็งจากขั้วโลกเหนือคือตัวกำหนดฤดูกาล จะเป็นสิ่งกำหนดว่าฤดูฝน หรือฤดูหนาวสั้นยาวเท่าไร ตรงนี้มีผลด้วย

นอกจากนี้น้ำแข็งที่ละลายหายไปอย่างรวดเร็ว จะส่งผลให้กระแสน้ำอุ่นที่ไหลเวียนผ่านประเทศต่าง ๆ ชะลอลงด้วย ยามเมื่อถึงฤดูหนาว อากาศจะหนาวเย็นเพิ่มขึ้น

ผลกระทบประการที่ 5 เกิดการแพร่ระบาดของโรคร้ายหลายชนิด ดร.จิระพลย้ำว่า เป็นเรื่องที่น่าห่วงมากเมื่ออากาศร้อนมากขึ้น อาหารจะบูดเสียเร็วขึ้น อาหารกระป๋องที่ระบุวันหมด อายุไว้ อาจจะหมดอายุก่อนกำหนด

นอกจากนี้อาจพบเชื้อโรคหวัดสายพันธุ์ใหม่ เพราะเกิดการขยายพื้นที่ของเชื้อโรคไข้สมองอักเสบ โดยมี ค้างคาวแม่ไก่ เป็นพาหะ

สัตว์ชนิดนี้มีถิ่นที่อยู่อาศัยใน เกาะสุมาตรา ประเทศอินโดนีเซีย ผลจากไฟป่า อากาศร้อนขึ้น ค้างคาวแม่ไก่จะอพยพย้ายถิ่นมาอยู่ประเทศไทยพร้อมนำพาเชื้อไวรัสไข้สมองอักเสบติดตัวมาด้วย

ค้างคาวแม่ไก่ชอบกินผลไม้สุก ทั้งคนและสัตว์ ไปเก็บผลไม้ที่มีรอยกัดกินหรือร่วงหล่นบนพื้นไปบริโภค อาจได้รับเชื้อไปด้วย รวมทั้งสัตว์ต่าง ๆ เช่น หนู นก งู สัตว์เลื้อยคลานทุกชนิด ต่างมีสิทธิได้รับเชื้อโรคเป็นห่วงโซ่

คนไม่มีโอกาสรู้ ไปจับมาบริโภคเป็นอาหาร เชื้อโรคที่ฝังตัวอาจแพร่มาสู่คน

ดังนั้น อาหารที่ไม่ผ่าน กระบวนปศุสัตว์ผลิตจากฟาร์มที่ได้มาตรฐาน จะเป็นอาหารที่เสี่ยงอันตราย เป็นสิ่งที่มนุษย์ควรเลิกบริโภคต่อไปในอนาคต

ผลกระทบประการที่ 6 ฤดูใบไม้ผลิจะมาเร็วกว่ากำหนด นั่นหมายความว่าจำนวนวันที่หนาวลดลง แต่จำนวนวันร้อนกลับเยอะขึ้น ทำให้เกิดการแปรปรวนทางอากาศ ซึ่งสัตว์บางชนิด เช่น ยุง ต้องรอให้อุณหภูมิ 11-12 องศาเซลเซียส จึงตาย

หากอากาศร้อนคงอยู่ ยุงสามารถรอดตาย เชื้อโรคไวรัส แบคทีเรียอาศัยในยุงจะเจริญเติบโตแข็งแรง เมื่อไปกัดคนก็เพิ่มเชื้อแพร่ระบาด อีกทั้งอากาศร้อนยังทำให้แมลงศัตรูพืชแข็งแรง เกษตรกรต้องใช้ยาฆ่าแมลงเพิ่มขึ้นเป็นวงจรไปอย่างนี้

ผลกระทบประการที่ 7 สัตว์ป่าจะเกิดการอพยพหนีการรุกราน ยกตัวอย่างเช่นดอยสุเทพ เวลานี้สัตว์ป่าเริ่มถูกคุกคามจากยุงเพราะอากาศร้อนยุงเริ่ม คืบคลานไปอยู่ยังยอดเขาสูงได้

สัตว์เจ้าถิ่นเช่น นก กวาง เก้ง เริ่มอพยพไปยังถิ่นใหม่ ที่มีสัตว์เจ้าถิ่นอยู่แล้วจึงเกิดการต่อสู้กันเพื่อแย่งถิ่นที่อยู่อาศัย ทำให้สัตว์ล้มตาย เกิดผลเสียหายต่อความหลากหลายทางชีวภาพ

ผลกระทบประการที่ 8 เกิดปรากฏการณ์ปะการังฟอกขาว อุณหภูมิสูงขึ้นทำให้เซลล์ปะการังตาย น้ำทะเลมีความเป็นกรดมากขึ้นแหล่งปะการังอันเป็นเนอร์สเซอรี่ ของสัตว์น้ำวัยอ่อนก็ได้รับผลนี้ด้วย

นอกจากนี้อาจเกิดการแพร่กระจายของ “สาหร่ายบูม” สาหร่ายสีน้ำตาลแดง ลอยมาติดหน้าชายหาด ส่งกลิ่นเหม็น สาหร่ายชนิดนี้มีเชื้ออหิวาตกโรค ปลาหรือสัตว์น้ำจะมีการปนเปื้อนของเชื้ออหิวาตกโรค มากขึ้น

ผลกระทบประการที่ 9 เกิดฝนตกหนักเฉพาะที่ สาเหตุที่ฝนตกหนักเฉพาะที่ เพราะไม่มีลมที่ทำให้เม็ดฝนกระจายตัว ความชื้นในอากาศเยอะ ลอยตัวต่ำ จึงไม่สามารถไปตกที่อื่น ๆ ได้ เมื่อตกเฉพาะที่เกิดน้ำท่วม ดินถล่มตามมา

ผลกระทบประการที่ 10 เกิดภัยแล้ง ไฟป่า สัตว์ต้องอพยพจากถิ่น ทำให้เกิดความขาดแคลนน้ำที่อยู่ในใต้ดินถึง 15 เปอร์เซ็นต์ นอกจากนี้ผู้คนอาจเกิดโรคภัยตามมาจากปัญหาหมอกควันของไฟป่า

ทุกวันนี้ คนไทยรู้เรื่องภาวะโลกร้อนมากขึ้น แต่ไม่ทำอะไรเลย ยังใช้ชีวิตเหมือนเดิม หันมาเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อช่วยกันลดภาวะโลกร้อนน้อยมาก

ทุกคนยังใช้รถยนต์ส่วนตัวไปทุกหนทุกแห่ง บรรดาซูเปอร์มาร์เกต ยักษ์ใหญ่ที่มีบริษัทแม่อยู่ในต่างชาติ ยังใจดีให้ถุงพลาสติกมากมายเพราะเกรงลูกค้าจะหดหาย หากคิดสตางค์ค่าถุง

หากทุกคนคิดจะช่วยลดดีกรีความร้อนของโลก...คงต้องเริ่มนับหนึ่งที่ตัวเองก่อน.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 17 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 17, 2008, 11:53:36 PM

โลกร้อนทำทะเลผู้ดีวิกฤต

เมื่อวันที่ 16 มกราคม รัฐบาลอังกฤษได้เปิดเผยรายงาน "ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศเกี่ยวกับทะเล" ซึ่งจัดทำโดยความร่วมมือกันขององค์กรภาครัฐและนักวิจัย ที่ระบุว่าการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศทำให้แหล่งน้ำของอังกฤษอุ่นขึ้น กัดเซาะพื้นที่ชายฝั่ง สร้างอันตรายต่อสิ่งมีชีวิตในน้ำและเพิ่มความเป็นไปได้ที่จะเกิดพายุและน้ำท่วมรุนแรง

รายงานฉบับนี้ระบุว่าปี 2549 นับว่าเป็นปีที่อุณหภูมิในแหล่งน้ำของอังกฤษสูงที่สุดเป็นประวัติการณ์และ 7 ใน 10 ปีที่มีอุณหภูมิสูงที่สุดอยู่ในช่วงทศวรรษหลังสุด โดยอุณหภูมิของทะเลที่สูงขึ้นส่งผลกระทบต่อแพลงก์ตอนซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่เป็นรากฐานของระบบนิเวศในมหาสมุทร โดยในทะเลเหนือจำนวนแพลงก์ตอนน้ำเย็นลดลง 70 เปอร์เซ็นต์นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1960

จำนวนของปลาน้ำเย็นก็ลดลงเช่นกันรวมถึงปริมาณอาหารของนกทะเลบางชนิดซึ่งส่งผลกระทบไปสู่อุตสาหกรรมการประมงด้วย นอกจากนี้รายงานยังระบุว่า มหาสมุทรรอบๆ เกาะอังกฤษมีความเป็นกรดสูงขึ้นจากการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากขึ้น พื้นที่ชายฝั่งถูกกัดเซาะมากขึ้นจากระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น

รายงานฉบับนี้ยังเตือนว่ามีความเป็นไปได้สูงขึ้นที่จะเกิดน้ำท่วมจากทั้งแม่น้ำและทะเลเนื่องจากระดับน้ำทะเลโดยเฉลี่ยที่สูงขึ้น (เอพี)

จาก : มติชน วันที่ 17 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 23, 2008, 11:56:24 PM

ชี้ปัญหาโลกร้อนส่งผลทะเลเป็นกรดมากขึ้น

(http://www.bangkokbiznews.com/2008/01/23/thumb/222954_1thumb3.jpg)

นักวิชาการระบุปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออ๊กไซด์ในชั้นบรรยากาศเพิ่ม ส่งผลให้ทะเลมีค่าเป็นกรดมากขึ้น หวั่นระบบเนิวศน์ทะเลเสียหาย หากไม่ช่วยกันลดปริมาณปล่าอยก๊าซเรือนกระจกลง

ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ รองคณบดีคณะประมง มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (มก.) เปิดเผยว่า วันที่ 12 ธันวาคมนี้ ทางคณะประมง ร่วมกับ Think Earth Think Global ได้เชิญ ดร.ไมค์ แคนดอล ผู้เชี่ยวชาญด้านทะเลจาก Phy mouth Marine Laboratory Department of Environment แห่งสหราชอาณาจักร มาเสวนาประเด็นพิเศษ เรื่อง ทะเลกรด ภัยเงียบ จากโลกร้อน

ดร.ธรณ์ กล่าวว่า ภาวะโลกร้อน เกิดขึ้นจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณก๊าซเรือนกระจก โดย เฉพาะอย่างยิ่งก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ที่เป็นตัวหลักในก๊าซเรือนกระจก ยิ่งมีปริมาณก๊าซเรือนกระจก เพิ่มมากขึ้นเท่าไร ยิ่งมีส่วนเร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเร็วยิ่งขึ้น

ในปริมาณก๊าซ คาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นในชั้น นั้น ร้อยละ 48 ไม่ได้อยู่ในอากาศ แต่จะละลายลงไปอยู่ในน้ำ และเกือบทั้งหมด จะไปอยู่ในน้ำทะเล เพราะน้ำในโลกร้อยละ 98 คือน้ำทะเล ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ที่ละลายลงไปในน้ำ ทำให้ค่าความเป็นกรดด่างเปลี่ยนไป จากเดิมที่น้ำทะเลจะมีค่าความเป็นกรดด่าง หรือ ค่าพีเฮช ประมาณ 8-8.1 หรือมีสภาพค่อนไปทางด่างเล็กน้อย แต่ช่วง ที่ผ่านมา สัตว์ทะเลทั้งหมด จะมีวิวัฒนาการมาจากความเป็นกรดด่างเท่านี้ แต่เมื่อก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในชั้นบรรรยากาศถึง 48% ตกลงไปในทะเล ทำให้ค่าความเป็นกรดด่างในทะเลเปลี่ยนไปด้วย คือ จากเดิมที่มีค่าค่อนไปทางด่างเล็กน้อย ก็จะเปลี่ยนสภาพเป็นกรดมากขึ้น ทำให้ทะเลมีปรากฎการณ์กลายเป็น“ทะเลกรด”ในที่สุด

“เปรียบเทียบง่ายๆเหมือนน้ำอัดลม ที่มีส่วนประกอบของน้ำหวานกับก๊าซคาร์บอน ไดออกไซด์ที่ช่วยทำให้น้ำอัดลมมีรสซ่า ซึ่งทางสาธารณสุขจะเตือนกันว่า อย่ากินน้ำอัดลมมากเกินไป หรืออย่ากินน้ำอัดลมก่อนนอนโดยที่ไม่ได้แปลงฟัน เพราะก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จะเป็นตัวการใน การกัดกร่อนฟัน ทำให้ฟันผุได้ ”ดร.ธรณ์ กล่าว

ดร.ธรณ์ กล่าวว่า ขณะนี้นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกกำลังเป็นห่วงเรื่องนี้กันมาก เพราะผล กระทบจากปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เพิ่มมากขึ้น และทำให้นั้นจะส่งผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตใน ทะเลด้วย เพราะค่าความเป็นกรดด่างที่เปลี่ยนไปเพียงเล็กน้อยจะทำให้วิวัฒนาการสิ่งมีชีวิตในทะเลจะ เปลี่ยนไปด้วย จากการตรวจสอบพบว่าขณะนี้ค่าความเป็นกรดด่างในทะเลขยับจาก 8-8.1 ไปอยู่ที่ 7.8- 7.9 แล้ว และมีแนวโน้มว่าจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ หากว่าปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ไม่ลดลงคาดว่า ภายในระยะเวลา 50 ปี นับจากนี้ ค่าความเป็นกรดด่างจะกลายเป็น 7.6 หรือมีความเป็นกรดมากขึ้น อย่างชัดเจน

“ผลกระทบที่เกิดขึ้น จะเกิดขึ้นครอบคลุมทุกทะเลและมหาสมุทร กลายเป็นปัญหาสำคัญ สุดอย่างหนึ่งในอนาคต ทำให้ ระบบสรีระวิทยาที่สำคัญ เช่น การหายใจ และ การเจริญเติบโต ของสิ่งมี ชีวิตต่างๆลดลง จนสิ่งมีชนิดบางชนิดจะเกิดปัญหา การแตกตัวของคาร์บอเนต ทำให้เกิดผลกระทบต่อ กระบวนการสร้างเปลือกของสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ เช่น หอย ปะการัง เม่นทะเล ฯลฯ รวมถึงตัวอ่อนของสัตว์ ทะเลและแพลงก์ตอนของสิ่งมีชีวิตจำนวนมาก เกิดการเปลี่ยนแปลงด้านธาตุอาหารในมหาสมุทร อันจะ ส่งผลกระทบด้านต่าง ๆ ตามมาอีกมากมาย”ดร.ธรณ์ กล่าว

(http://www.bangkokbiznews.com/2008/01/23/thumb/222954_thumb3.jpg)

ด้านดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึก อบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (START) กล่าวว่า ปริมาณก๊าซ คาร์บอนไดออกไซด์ จากก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศ จะทำปฏิกิริยากับน้ำ กลายเป็นคาร์บอเนต หรือทำให้น้ำมีสภาพเป็นกรดไม่ใช่เรื่องใหม่ในแวดวงวิทยาศาสตร์ แต่เป็นเรื่องที่น่าห่วง เพราะอะไรที่ เป็นการเปลี่ยนแปลงในธรรมชาติแล้วทำให้ความสมดุลหายไปย่อมน่าห่วงทั้งสิ้น

“จากข้อมูลตัวเลขที่ศึกษามาพบว่า ปริมาณ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นในชั้น บรรยากาศประมาณ 50-70% จะละลายในน้ำ ทำปฏิกิริยากลายเป็นคาร์บอเนต ทำให้น้ำทะเลมีสภาพ เป็นกรด หากวันใดที่ความเข้มข้นของคาร์บอนไดออกไซด์ไปถึง 500 ppm ก็จะยิ่งเพิ่มปริมาณการ ละลายของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในน้ำมากขึ้น ปฏิกิริยานี้จะทำให้หินปูนละลายมากขึ้น ลำพัง เปลือกหอยและปะการังยังไม่น่าห่วงนัก แต่หอยเม่น สาหร่ายสีแดงบางชนิด แพลงตอนพืช แพลงตอน

สัตว์ที่มีส่วนประกอบของหินปูนเป็นหลักหลายชนิด จะได้รับผลกระทบอย่างสูง และจะเป็นผลพวงส่งผล กระทบต่อสิ่งมีชีวิตอย่างอื่นที่ต้องอาศัยสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ด้วย แต่เมื่อใดความเข้มข้นของคาร์บอน ไดออกไซด์ในชั้นบรรยากาศสูงถึง 1,000 ppm จึงจะทำให้เปลือกหอย ปะการังละลาย”ดร.อานนท์ กล่าว

ดร.อานนท์ กล่าวว่า สำหรับตัวเลขล่าสุด ความเข้มข้น ปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ในชั้นบรรยากาศโลกเฉลี่ยอยู่ที่ 380 ppm เฉลี่ยเพิ่มขึ้นปีละ 1-2 ppm สำหรับประเทศไทยนั้น ทาง START ได้ทำรายงานวิเคราะห์ภาพรวมภาวะโลกร้อนนำเสนอกรุงเทพมหานคร จากการประเมินเก็บ ข้อมูลการใช้พลังงานของคนไทยโดยภาพรวม คิดจากค่าไฟฟ้า ตัวเลขการขายน้ำมันจากหัวจ่าย พบว่า โดยเฉลี่ยทั้งประเทศคนไทยผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ปีละ 320 ล้านตัน เฉลี่ยต่อหัวต่อคนปีละ 4- 5 ตัน แต่เมื่อคิดเฉพาะคนกทม.แล้วพบว่า สร้างคาร์บอนไดออกไซด์ถึงปีละ 20 ตันถือว่าสูงมาก เมื่อเทียบกับคนญี่ปุ่น ซึ่งอยู่ในประเทศอุตสาหกรรม โดยคนญี่ปุ่นทั้งประเทศมีการผลิตก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สูงกว่าคนกทม.เล็กน้อยเท่านั้น

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 24 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 30, 2008, 12:43:50 AM

เชิดชูในหลวงทรงแก้โลกร้อน

เทิดพระเกียรติในหลวง ชี้ทรงหวงใยปัญหาโลกร้อนมาตั้งแต้ต้นรัชกาล จึงทรงมีพระราชกรณียกิจจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างเป็นรูปแบบระบบบูรณาการ ขณะเดียวกันก็ทรงมีพระราชดำรัสเตือนสติคนไทยตลอดมา

นายปราโมทย์ ไม้กลัด นายกสภามหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บรรยายพิเศษในหัวข้อ "พระราชกรณียกิจพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กับการจัดการสิ่งแวดล้อม เพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน" ในการประชุมวิชาการครั้งที่ 46 "เกษตรศาสตร์เทิดพระเกียรติ 80 พรรษา เพื่อประชาไทยอยู่เย็นเป็นสุข" เมื่อวันที่ 29 มกราคมนี้ ที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ว่าปัจจุบันชาวโลกมีการตื่นตัวกับคำว่าสภาวะโลกร้อน ซึ่งคนส่วนมากต่างวิตกเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของสภาพดินฟ้าอากาศที่มีความแปรปรวนเกิดขึ้นในหลายภูมิภาค พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงสนพระราชหฤทัยและห่วงใยเกี่ยวกับเรื่องนี้ พระองค์ได้มีพระราชกรณียกิจการจัดการสิ่งแวดล้อมและพัฒนาเพื่อการแก้ปัญหาโลกร้อน ทรัพยากรธรรมชาติ ดิน น้ำ ป่าไม้ และสิ่งแวดล้อมตั้งแต่ต้นรัชกาล

นายกสภา มก. กล่าวว่า พระราชกรณียกิจอันเป็นมาตรการหลักในการแก้ปัญหาสภาวะโลกร้อน มี 2 มาตรการ คือ

1.มาตรการบรรเทาหรือลดภาวะโลกร้อนโดยตรง เช่น ทรงอนุรักษ์พื้นที่ป่าและสิ่งแวดล้อม ทรงฟื้นฟูสภาพป่าและปลูกป่าทดแทน ทรงอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรดิน ทรงแก้ปัญหาน้ำเน่าเสีย การแก้ปัญหาจราจรในกรุงเทพมหานครและเมืองใหญ่ ทรงเน้นการพัฒนาพลังงานทดแทนเพื่อกู้วิกฤติ

2.มาตรการจัดการให้สามารถดำรงชีวิตได้ด้วยความพอเพียงที่พอดี เช่น ทรงแก้ปัญหาขาดแคลนน้ำ การทำเกษตรผสมผสานแบบพึ่งพาธรรมชาติ ปราศจากสารเคมี เป็นต้น

"พระองค์ทรงห่วงประชาชน ทรงจุดประกายการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเพื่อแก้ปัญหาโลกร้อนอย่างเป็นรูปแบบระบบบูรณาการ และพระราชดำรัสในแต่ละครั้งถือว่าพระองค์ทรงเริ่มต้นให้เห็นถึงความสำคัญของปัญหาโลกร้อนที่กระทบต่อประเทศไทย ต่อประชาชนทุกคน และทำให้วงการต่างๆ ทั้งฝ่ายราชการ เอกชน และประชาชน ตระหนักถึงภัยที่จะเกิดขึ้น แล้วตื่นตัวเพื่อร่วมกันแก้ปัญหาสภาวะโลกร้อน" นายปราโมทย์กล่าว

สำหรับการประชุมวิชาการ ครั้งที่ 46 "เกษตรศาสตร์เทิดพระเกียรติ 80 พรรษา เพื่อประชาไทยอยู่เย็นเป็นสุข" จัดขึ้นระหว่างวันที่ 29 ม.ค. ถึง 1 ก.พ.นี้ รศ.วุฒิชัย กปิลกาญจน์ อธิการบดีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กล่าวว่า การประชุมครั้งนี้มีข้าราชการ บุคลากร นิสิต นักศึกษา จากสถาบันการศึกษาและหน่วยงานต่างๆ ทั่วประเทศ ทั้งภาครัฐและเอกชน ส่งผลงานเข้าร่วมการประชุม จำนวน 624 เรื่อง ใน 12 สาขา ในจำนวนดังกล่าวมีผลงานผ่านการพิจารณากลั่นกรองจากคณะกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิของสาขาทั้งสิ้น 528 เรื่อง แบ่งเป็นภาคบรรยาย 273 เรื่อง และภาคโปสเตอร์ 255 เรื่อง ซึ่งผลงานเหล่านี้ต้องการกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้ แล้วนำมาพัฒนาต่อยอด นำมาใช้ได้ในชีวิตจริง

นอกจากจะมีการนำเสนอผลงานวิจัยแล้ว ยังจัดการบรรยาย อภิปราย และเสวนา อาทิ วันที่ 29 ม.ค. มีการบรรยายพิเศษ เรื่อง พระราชกรณียกิจพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว กับการจัดการสิ่งแวดล้อม เพื่อแก้ปัญญาโลกร้อน ส่วนวันที่ 31 ม.ค.51 มีการอภิปรายพิเศษเรื่อง นักล่าฝันกับวัยรุ่นไทย เป็นต้น.

จาก : X-cite ไทยโพสต์ วันที่ 30 มกราคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กุมภาพันธ์ 17, 2008, 12:51:24 AM

โลกร้อน : ทำดีแต่ไม่พอ โดย ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์

(http://www.matichon.co.th/news-photo/matichon/2008/02/way03170251p1.jpg)

ครั้งก่อนผมเขียนเรื่องว่าด้วยความสุข เห็นโอกาสที่อันดามันจะเป็นมรดกโลกแห่งใหม่ของประเทศไทย บอกอี-เมลออกไป โดย...มีผู้ส่งมาให้ความคิดเห็นเกือบยี่สิบราย แต่ละคนล้วนบอกว่าดีใจจังค่ะ (ส่วนใหญ่เป็นสาวเจ้า) ผมก็ดีใจด้วยครับ แต่ดีมากเกินไปเดี๋ยวจะสบายใจเกินเหตุ เรามาว่ากันเรื่องทุกข์ๆ บ้างดีกว่า

เรื่องใดใน พ.ศ.นี้ ล้วนสร้างทุกข์ได้มากกว่าสุข แต่ผมถนัดเรื่องสิ่งแวดล้อม จึงขอว่าต่อในประเด็นโลกร้อน นับตั้งแต่กรณีนี้กลายเป็นกระแสของเมืองไทย ข่าวโลกร้อนจะปรากฏมาไม่ห่างหาย แพร่กระจายไปทุกภาคส่วน เมื่อนำทุกอย่างมาสรุปรวมกัน คนไทยตระหนกและตระหนักเรื่องโลกร้อน คนไทยเรียนรู้เรื่องความพอเพียง คนไทยต้องช่วยกันประหยัดพลังงานเพราะน้ำมันแพง ฯลฯ ผมก็ดีใจ เพราะคำตอบจากสมการนี้ ควรเป็น "คนไทยปล่อยก๊าซเรือนกระจกน้อยลง"

แต่คำตอบกลับไม่ใช่! เมื่อสหประชาชาติจัดอันดับประเทศที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกล่าสุด ผลกลับเป็นตรงกันข้าม เมืองไทยเขยิบอันดับขึ้น มาอยู่ที่ 22 ของโลก และที่ 7 ของเอเชีย เราปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 4.2 ตันต่อคนต่อปี เมื่อเทียบกับจีน 3.8 ตันต่อคนต่อปี อินเดีย 1.2 ตันต่อคนต่อปี และเพื่อนบ้านของเรา อินโดนีเซีย 1.7 ตันต่อคนต่อปี เป็นการเขยิบอันดับขึ้น ที่ไม่น่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง และเป็นที่น่าสงสัยอย่างยิ่ง ทำไม?

ทำไมประเทศที่มีกระแสโลกร้อนกระหึ่มไปทั่ว มีกระแสพอเพียงแทบทุกหย่อมหญ้า จึงลงเอยเช่นนี้? ทำไมเราถึงสู้ชาติอื่นไม่ได้ ทำไมคนไทยถึงทำให้เกิดก๊าซมากกว่าคนอินโดนีเซียเกือบ 3 เท่า คำตอบมีหนึ่งเดียว เราพูดเราคุยเราสร้างกระแส เราทำดีแล้ว แต่ยังไม่พอ ยังอีกไกล

ทำไมเอ่ย?

คำตอบแรก รัฐบาลของเราถนัดการแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้า เรามีร้อยแปดพันหมื่นโครงการ แต่แทบไม่มีโครงการใดรับมือกับปัญหาที่เกิดแบบสะสม ค่อยๆ ทวีความรุนแรง

ตัวอย่าง นักวิทยาศาสตร์ทราบดี กรุงเทพฯกำลังจะจมน้ำ หลายท่านออกมาเตือน เราต้องตัดสินใจ สร้างเขื่อนหรือไม่ก็ย้ายเมืองหลวง หรือทำอะไรก็ได้ มิใช่ปล่อยให้เวลาผ่านไปวันๆ เรารับฟัง บ้างหัวเราะฮ่าๆ จะเป็นไปได้ยังไง ทั้งที่ตัวเลขแผ่นดินทรุดตัว น้ำเหนือไหลหลาก น้ำทะเลหนุน ล้วนแต่ชี้ตรงกัน เป็นไปได้เหมือน 1+1+1 กลายเป็น 3 เราอ้างว่า ไม่มีเงินเป็นแสนล้าน ทั้งที่เรามีเงินซื้ออาวุธมากกว่านี้ 3 เท่า เราใช้เงินสร้างสนามบินใหม่ แพงมากกว่านี้

นี่ไม่ใช่การสนับสนุนแบบฟันธงว่าเราควรทุ่มเงินแสนล้านสร้างเขื่อน แต่ต้องการชี้ให้เห็นว่ารัฐบาลของเราไม่ชำนาญกับสถานการณ์เช่นนี้ แต่ชำนาญการเบือนหน้าหนีปัญหาระยะยาว มุ่งแต่เอาดีกับโครงการระยะสั้นประชานิยมกันจริงหนอ เพราะเห็นผลเร็วทันตา

คำตอบสอง เราพยายามเข้าใจอะไรแบบง่ายๆ คิดว่าการแก้ปัญหาสบายเหลือเกิน

ตัวอย่าง เราคิดว่าปลูกต้นไม้ช่วยลดโลกร้อน แต่หากต้องการใช้เพียงต้นไม้ เพื่อดูดซับปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่พวกเราผลิตออกมา ทราบไหมว่า เราต้องทำให้พื้นที่อย่างน้อยครึ่งหนึ่งของประเทศไทย กลายเป็นป่าให้หมด ลำพังเพียงแค่รักษาป่าไว้ให้ได้ถึง 20 เปอร์เซ็นต์ เรายังมิสามารถ แล้วเราจะเรียกป่าคืนมาครึ่งประเทศได้อย่างไร

คำตอบสาม เราไม่พร้อมในการแก้ไขปัญหาครบวงจร

ตัวอย่าง เรารณรงค์ให้ผู้คนใช้น้ำมันแก๊สโซฮอล์ แต่ไม่มีระบบป้องกันการบุกรุกป่าที่มีประสิทธิภาพ เมื่อความต้องการอ้อยและข้าวโพดสูงขึ้น เกิดการทำลายป่ามากมาย มีหลักฐานชัดเจนในกรณีควันไฟที่เชียงใหม่ ไฟบางแห่งเกิดจากการเผาป่าของนายทุน เผากันทั้งภูเขา เพื่อนำมาทำไร่ข้าวโพด แก๊สโซฮอล์ที่ดูเหมือนเป็นตัวช่วยโลกให้หายร้อน กลับกลายเป็นการทำลาย เพราะระบบอื่นของเราไม่เข้มแข็ง

คำตอบสี่ เราทำอะไรแบบตูมตามเข้าว่า

ตัวอย่าง เรารณรงค์เรื่องโลกร้อนด้วยการจัดงาน ให้ผู้คนมารวมตัวกัน โดยใช้สีสันบันเทิงเป็นเรื่องสำคัญ จากนั้นก็พูดสักสามสี่นาที เรามาช่วยลดโลกร้อนกันนะ ก่อนเปิดเพลงหรือเดินแฟชั่นโชว์อีกสองชั่วโมง เราอ้างว่าหากไม่ทำเช่นนี้ คนก็ไม่มา แต่ที่น่าคิด ทำไมต้องให้คนมา แล้วคนที่มาจะรู้สึกอยากช่วยโลกเพิ่มขึ้นหรือไม่? ทำจริงหรือไม่? ในเมื่อเขามาเพราะอยากดูความบันเทิง

คำตอบห้า เราคิดว่านั่นคือความซวย

ตัวอย่าง ตลอดปี 2550 กรุงเทพฯไม่ถูกน้ำท่วม จนหลายคนคิด ไหนว่าโลกร้อน? เราอาจลืมไป เมืองไทยมิใช่มีแต่กรุงเทพฯ หากไปถามคนจีนที่เจอพายุหิมะ ถามคนแอฟริกาเจอภัยแล้ง ถามคนเวียดนามเจอพายุเข้าไปมากสุดในประวัติศาสตร์ ถามคนไทยแถวภาคเหนือ ถามคนอุตรดิตถ์ ถามคนในทุ่งกุลาร้องไห้ พวกเขาจะตอบว่า ที่ผ่านมาซวยจัง

โลกร้อนมิใช่เรื่องของความซวย เป็นอะไรที่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ยืนยัน ภัยวนเวียนอยู่รอบตัวเรา ปีนี้น้ำท่วมตรงนี้ ปีหน้าน้ำท่วมตรงโน้น ปีต่อไปและต่อไป ภัยเช่นนี้มีแต่มากขึ้นและมากขึ้น เมื่อไหร่เราคิดว่าคนโดนภัยโลกร้อนคือคนซวย เชื่อเถิดว่าทุกคนจะได้ซวยกันถ้วนหน้า ขึ้นกับว่าช้าหรือเร็ว

คำตอบหก เราไม่ชอบเรื่องจริง

ตัวอย่าง หลายคนออกอาการ เมื่อนักวิทยาศาสตร์บอก หากมีลูกตอนนี้ อีกห้าหกปีข้างหน้า ลูกจะเจอปัญหาหนักหน่วง เราได้แต่หัวเราะ ฝนจะตก แดดจะออก พระจะสึก คนจะคลอด ใครจะมาห้ามได้ แต่เราคงต้องนึกไว้ลึกๆ ในใจ ทั้งโรคระบาด ทั้งสภาพอากาศ ทั้งการแข่งขัน ทุกอย่างชี้ชัด ลูกของเรา จะลำบากกว่าเรา...เยอะ

คำตอบเจ็ด เราไม่ยอมบอกความจริง

ตัวอย่าง รัฐบาลไม่ให้ความสนใจกับปัญหา จนกล้าบอกว่า แต่ละปีเราใช้เงินไปเท่าไหร่ในการแก้ปัญหาที่มีส่วนเกี่ยวเนื่องกับภัยโลกร้อน ทั้งปัญหาพายุ อุทกภัย การกัดเซาะชายฝั่ง ฯลฯ เราไม่เคยมีตัวเลขว่าแต่ละปีเราสูญเสียรายได้ไปเท่าไหร่ จากปัญหาเหล่านี้ เช่น แนวปะการังที่ย่ำแย่ ป่าที่แล้งจนไฟไหม้ เราไม่เคยทราบว่า หากเราพยายามอีกหน่อย ปรับตัวเตรียมรับมืออีกนิด ให้ความสำคัญอีกเยอะ เราจะประหยัดเงินได้มากมาย ดีกว่าเอาเงินไปคอยแก้ไข ไปถมแล้วถมอีกถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม

คำตอบแปด เราไม่อาจเปลี่ยนความเคยชิน

ตัวอย่าง เราอ้างว่าเราชินกับการทำเช่นนั้นเช่นนี้ มิอาจเปลี่ยนความเคยชินได้ แต่เราอาจหลงลืมไป ก่อนมีลูก เราไม่ต้องขับรถตระเวนไปทั่วเมืองเพื่อส่งลูกเรียน ทั้งเรียนจริง ทั้งเรียนพิเศษ สิบสองปีติดต่อกัน หรืออาจนานกว่านั้น เหตุใดเราทำได้? เหตุใดเราจึงพยายามทำงานหนัก ทำโอเวอร์ไทม์ เพื่อนำเงินไปผ่อนบ้าน เป็นค่าการศึกษาให้ลูก?

เราทำได้เพราะเราคิดว่าจำเป็นต้องทำ ลองคิดต่อไป บ้านจะมีประโยชน์อะไร หากปีหนึ่งน้ำท่วมสองสามเดือน ลูกจะจบออกมาเก่ง มีประโยชน์อะไร เมื่อระบบเศรษฐกิจล่มสลาย ทุกอย่างจึงเริ่มต้นจาก...เลิกเคยชิน

ทั้งหมดนี้ คงสร้างความทุกข์ให้คนอ่านได้สมใจคนเขียน ครั้งหน้าพบกันใหม่ ผมจะมาเสนอแนะวิธีแก้ไขทุกข์ครับ

จาก : มติชน วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 09, 2008, 12:57:16 AM

เมื่อโลกร้อนขึ้น 1-6 องศาเซลเซียส 'Six Degrees Could Change the World'

เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 1 องศาเซลเซียส

-มหาสมุทรอาร์กติกจะปราศจากน้ำแข็งเป็นเวลา 6 เดือน

ซึ่งจะเปิดเส้นทางเดินเรือ "Northwest Passage" ซึ่งเป็นเส้นทางที่เชื่อมระหว่างยุโรปและเอเชีย ที่เคยสร้างตำนานแห่งการผจญภัยที่นำไปสู่หายนะและความสูญเสีย ให้กับนักบุกเบิกที่พยายามแล่นเรือฝ่าแผ่นน้ำแข็งที่มีความหนา และสภาพอากาศที่หนาวจัดเมื่อต้นศตวรรษที่ผ่านมา

-กระแสน้ำที่สูงขึ้นสามารถทำให้บ้านหลายพันครัวเรือนในบริเวณอ่าวเบงกอลจมหายอยู่ใต้น้ำ

-อาจทำให้เกิดพายุเฮอริเคนโจมตีในมหาสมุทรแอตแลนติกตอนใต้

-ความแห้งแล้งอย่างรุนแรงทางตะวันออกของสหรัฐอเมริกา ซึ่งจะส่งผลให้เกิดการขาดแคลนข่าวและเนื้อสัตว์ในตลาด

-สภาพแวดล้อมของพื้นที่ฝั่งตะวันออกของสหรัฐอเมริกาอาจแปรเปลี่ยนไปเป็นทะเลทราย

-ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงการทำเกษตรกรรมที่ประเทศอังกฤษ ซึ่งก่อนหน้านี้พืชสวนที่ต้องการสภาพอากาศร้อนนั้นไม่สามารถเจริญเติบโตได้ แต่ปัจจุบันที่สหราชอาณาจักรมีไร่องุ่นไวน์ถึงกว่า 400 แห่ง โดยเป็นพันธุ์ที่นิยมปลูกกันที่ประเทศฝรั่งเศส

เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 2 องศาเซลเซียส

-ธารน้ำแข็งในกรีนแลนด์ค่อยๆ ละลายหายไป ธารน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่สุดของกรีนแลนด์ชื่อ จาคอบชวาน (JAKOBSHAVN) ปัจจุบันได้กลายเป็นธารน้ำแข็งที่เคลื่อนตัวเร็วที่สุดในโลก โดยในระยะเวลาเพียง 2 วัน ระดับน้ำแข็งที่ละลายไปนั้น เทียบเท่ากับปริมาณน้ำที่ชาวนิวยอร์กใช้ทั้งเมืองเป็นเวลา 1 ปี

-เนื่องจากจำนวนน้ำแข็งในทะเลได้ลดน้อยลง ทำให้เผ่าพันธุ์หมีขั้วโลกเหนือตกอยู่ในภาวะอันตราย

-แมลงอาจอพยพไปพื้นที่ใหม่ๆ เช่น ด้วงสนอาจทำลายป่าไม้ทางตอนเหนือของสหรัฐอเมริกาได้

-จะเริ่มมีป่าเติบโตขึ้นในบริเวณพื้นที่ราบที่ไม่มีต้นไม้ขั้วโลกเหนือ ของแคนาดา

-ประเทศตูวาลูในหมู่เกาะแปซิฟิกอาจจมอยู่ใต้น้ำ เนื่องจากระดับน้ำทะเลสูงขึ้น

-จะเกิดผลกระทบอย่างรุนแรงกับระบบนิเวศน์ทางทะเล ซึ่งเป็นไปได้ว่าปะการังเขตร้อนส่วนใหญ่จะตายหมดสิ้น

เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 3 องศาเซลเซียส

-ป่าอะเมซอนอาจจะแห้งแล้งและเกิดไฟป่าซ้ำๆ ซึ่งถ้าพื้นที่ป่าอะเมซอนเสียหายในวงกว้าง จะก่อให้เกิดการปล่อยคาร์บอนหลายร้อยตันออกมา และอาจทำให้อุณหภูมิโลกสูงขึ้นอีก 1 องศาก็เป็นได้

-เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 3 องศาเซลเซียส จะเป็นเหตุให้น้ำแข็งบนภูเขาแอลป์หายไปจนหมด

-พื้นที่ในแถบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและหลายพื้นที่ในฝั่งทวีปยุโรปจะแห้งแล้ง เนื่องจากความร้อนระอุในฤดูร้อน

-เมื่อน้ำทะเลร้อนขึ้นเรื่อยๆ รูปแบบสภาวะอากาศแปรปรวน อาจทำให้เกิดปรากฏการณ์ El Nino ซึ่งทำให้เกิดความแห้งแล้งในบริเวณที่เคยมีฝนตก และเกิดฝนตกหนักบริเวณที่เคยแห้งแล้ง

-เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 3 องศาเซลเซียส โลกเราอาจจะเกิดพายุเฮอริเคนความแรงระดับ 6 ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

-นักวิทยาศาสตร์หลายคนลงความเห็นว่าการที่โลกเราร้อนขึ้น 3 องศาเซลเซียสนั้น นับเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่มีผลกระทบกับการใช้ชีวิตของมนุษย์

เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 4 องศาเซลเซียส

-มหาสมุทรมีปริมาณน้ำเพิ่มสูงขึ้นจนกระทั่งเกิดน้ำท่วมอย่างรุนแรงในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำที่มีประชาชนอาศัยอย่างหนาแน่น ทำให้ประเทศต่างๆ เช่น บังกลาเทศและอียิปต์ เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรง ส่วนเมืองเวนิซทั้งเมืองก็อาจจะจมอยู่ใต้น้ำได้

-แม่น้ำคงคานับเป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตของคนกว่าพันล้านคนในประเทศจีน เนปาล และอินเดียเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้นธารน้ำแข็งในเทือกเขาหิมาลัยจะเริ่มละลายและทำให้แม่น้ำคงคาเกิดน้ำท่วมครั้งรุนแรงอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ภาวะการขาดแคลนน้ำขั้นวิกฤติและการขาดแคลนอาหารจะเกิดขึ้นตามมา ถ้าภูเขาน้ำแข็งนั้นละลายหายไปอย่างถาวร

-ข้อมูลจากการศึกษาค้นคว้าพบว่า น้ำแข็งที่เต็มไปด้วยหิมะในเทือกเขาหิมาลัยจะละลายจนหมดภายในปี 2578 หากอัตราการละลายของภูเขาน้ำแข็งยังอยู่ในระดับเดียวกับปัจจุบัน

-ประเทศแคนาดาทางตอนเหนือจะกลายเป็นพื้นที่เกษตรกรรมที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก

-ส่วนแผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรแอนตาร์กติกตะวันตกอาจจะละลายและจมหายไปในทะเลและส่งผลให้ระดับน้ำสูงขึ้นอีก

-ระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นมากกว่า 1 เมตร และเมืองชายฝั่งทะเลทั่วโลกจะต้องเตรียมตัวรับกับภัยพิบัติครั้งนี้

เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 5 องศาเซลเซียส

-พื้นที่ที่มนุษย์ไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ขนาดใหญ่ 2 แห่งอาจจะกลายเป็นบริเวณเขตอบอุ่นระหว่างขั้วโลกที่มนุษย์สามารถอาศัยได้เพียงพื้นที่เดียวระหว่างตอนเหนือและใต้ของโลก

-มหานครของโลก เช่น ลอสแองเจลีส, กรุงไคโร, ลิมา และบอมเบย์ ที่เคยปกคลุมด้วยหิมะและน้ำแข็งในบางช่วงเวลา อาจจะกลายเป็นเมืองที่ไม่มีหิมะตกอีกต่อไป

-เมื่ออุณหภูมิของโลกสูงขึ้น 5 องศาเซลเซียส จะมีผู้ที่อพยพลี้ภัยเนื่องจากสภาพอากาศจำนวนหลายสิบล้านคน และยังมีความเป็นไปได้ว่าจะเกิดความขัดแย้งเพื่อแย่งชิงทรัพยากรธรรมชาติที่ขาดแคลนเพิ่มสูงขึ้น

เมื่อโลกเราร้อนขึ้น 6 องศาเซลเซียส

-เมื่ออุณหภูมิร้อนขึ้น 6 องศาเซลเซียส โลกจะมีสภาพคล้ายคลึงกับยุคครีเตเชียส เมื่อประมาณ 65-144 ล้านปีก่อน ซึ่งอุณหภูมิโลกสูงกว่าปัจจุบันมาก

-น้ำทะเลมีสีฟ้าใสเพราะไม่มีสารอาหารในทะเลหลงเหลือ

-เมื่อโลกร้อนขึ้นจะเกิดทะเลทรายเพิ่มขึ้นตามทวีปต่างๆ

-ภัยพิบัติทางธรรมชาติจะเกิดขึ้นทั่วไปจนเป็นเรื่องปกติ และเมืองใหญ่หลายเมืองทั่วโลกอาจจะเกิดภาวะอุทกภัยจนทำให้คนทิ้งถิ่นฐานได้

****************************************************************************************************************

' 6 องศา วันสิ้นโลก'

ถ้าถามว่าระหว่างราคาน้ำมันที่พุ่งกระฉูด กับปัญหาโลกร้อน อะไรเป็นภัยคุกคามที่รุนแรงกว่ากัน อย่างแรกเป็นภัยคุกคามเงินในกระเป๋า และสภาพชีวิตความเป็นอยู่ในปัจจุบัน

อย่างหลังเป็นภัยคุกคามต่อสิ่งมีชีวิต การดำรงอยู่ของโลกวันนี้ และวันหน้า...

โดยเฉพาะถ้าอุณหภูมิของโลกค่อยๆ ไต่ระดับความร้อนเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ปัจจุบันจาก 1 องศาเซลเซียส จนถึง 6 องศาเซลเซียส แล้วโลกวันนั้นจะเป็นอย่างไร?

เวลา 20.00 น. ในวันที่ 15 มีนาคม 2551 เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก แชนแนล จะพาผู้ชมไปเจาะลึกการเปลี่ยนแปลงของสภาวะโลกร้อน และวิธีการช่วยแก้ไขวิกฤติของโลก ในสารคดีชุด "SIX DEGREES COULD CHANGE THE WORLD" หรือ "6 องศาเซลเซียส เปลี่ยนโลกได้" จะออกอากาศเป็นตอนแรกทาง เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก แชนแนล (ทางช่องทรูวิชั่นส์ ยูบีซี 45)

สารคดีชุดนี้จะนำพาเราไปสู่จินตนาการในวันที่โลกร้อนสุดขีด 6 องศาเซลเซียส ว่า วันนั้นจะไม่มีป่าอะเมซอน น้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกในขั้วโลกเหนือละลายหายไป และถ้าโลกเราไม่มีพายุเฮอริเคนความแรงระดับ 6 สิ่งเหล่านี้อาจจะดูเหมือนยังห่างไกลตัว แต่ในความเป็นจริงแล้ว โลกเราอยู่ห่างจากการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่เพียง 6 องศาเซลเซียส ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงที่มนุษยชาติไม่เคยประสบมาก่อน

ที่มาของการทำสารคดีชุดนี้ ฤทธิชาติ ศิลารักษ์ ผู้จัดการอาวุโส ฝ่ายการตลาดและจัดจำหน่าย เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก แชนแนล เอเชีย กล่าวว่า สารคดีชุด Six Degrees Could Change the World ได้รับแรงบันดาลใจส่วนหนึ่งมาจาก มร.มาร์ก ไลนัส ผู้สื่อข่าวและนักอนุรักษนิยมชาวอังกฤษ เจ้าของหนังสือ Six Degrees ซึ่งได้ค้นคว้าจากบทความวิชาการทางวิทยาศาสตร์หลายหมื่นชิ้น เพื่อเผยให้เห็นภาพความน่ากลัวของอุณหภูมิแต่ละองศาที่สูงขึ้นในสภาวะโลกร้อนอีก 100 ปีข้างหน้า ซึ่งถ้าหากเรายังปล่อยให้เกิดภาวะเรือนกระจกต่อไปเรื่อยๆ ธารน้ำแข็งที่ภูเขาหิมาลัยที่เป็นแหล่งน้ำที่สำคัญมาหลายร้อยปีอาจจะแห้งเหือดไปในที่สุด และอีกภายใน 50 ปี แผ่นน้ำแข็งที่กรีนแลนด์อาจละลายจนหมดสิ้น และเมื่อสิ้นศตวรรษที่ 21 ป่าอะเมซอนที่อุดมสมบูรณ์และเป็นแหล่งพักพิงของสัตว์และพืชหลากหลายสายพันธุ์กว่าครึ่งหนึ่งของโลกอาจจะเหี่ยวเฉาและแห้งแล้งเหมือนดั่งทุ่งหญ้าสะวันนา

"สภาวะโลกร้อนนั้นไม่ได้หมายความถึงแค่การเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ของอุณหภูมิโลก แต่จริงๆ แล้วมันคือการเปลี่ยนแปลงของระบบต่างๆ ในโลก นั่นเป็นเหตุผลที่เราได้เห็น ทั้งความแห้งแล้ง และน้ำท่วมในสถานที่ต่างๆ หรือแม้แต่การเกิดน้ำท่วมและสภาวะแห้งแล้งที่เกิดขึ้นในพื้นที่เดียวกันอย่างต่อเนื่อง" ไลนัสกล่าวเสริม

ในการทำสารคดีชุดนี้ คณะผู้จัดทำได้ติดตามบันทึกสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิทั้ง 5 ทวีป โดยติดตามทั้งนักวิจัยอุณหภูมิชั้นนำระดับโลก เจ้าของฟาร์มปศุสัตว์ ช่างภาพ และประชาชนที่ใช้ชีวิตประจำวันทั่วไป เพื่อเผยให้เห็นถึงสัญญาณอันตรายและแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิผ่านทางภาพคอมพิวเตอร์กราฟฟิกความละเอียดสูงกว่า 40 ภาพ ที่จะทำให้ผู้ได้ชมต้องตกตะลึงเมื่อเห็นถึงผลกระทบอย่างรุนแรงที่โลกเราจะได้รับจากการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิแต่ละองศา เห็นภาพผลกระทบที่ครัวเรือนจะได้รับอย่างชัดเจน และการเปลี่ยนแปลงอย่างสิ้นเชิงของระบบนิเวศ และภูมิภาคต่างๆ

การเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติต่างๆ นั้นนับเป็นลางบอกเหตุสภาวะอันตรายที่โลกจะต้องเผชิญ ดังเช่นในทวีปออสเตรเลียที่ได้ประสบสภาวะการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิที่สูงขึ้น 1 องศา ในช่วง 100 ปีที่ผ่านมา ซึ่งส่งผลให้ต้องประสบภัยแล้งที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์ นอกจากนั้นในพื้นที่ย่านชานเมืองของนครซิดนีย์ การตรวจรายงานสภาพอากาศและการหาเส้นทางอพยพนั้น กลายเป็นเรื่องที่คนในพื้นที่ปฏิบัติเป็นประจำ โดยในปี 2001 พื้นที่นั้นได้ประสบไฟป่ามาถึงกว่า 800 ครั้ง

หรืออย่างในปี 2005 ที่พายุเฮอริเคนแคทรีนา ได้ทำลายล้างบ้านเมืองในรัฐนิวออร์ลีน ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งพายุเฮอริเคนแคทรีนาในครั้งนั้น เป็นเพียงพายุความแรงระดับ 3 เท่านั้น จะเกิดอะไรขึ้นและความเสียหายจะมากมายเพียงใด ถ้าเมืองอย่างนิวออร์ลีน ถูกคุกคามโดยพายุความแรงระดับ 6 ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในประวัติศาสตร์

นอกจากนั้น ช่วงแรกๆ ในการเปลี่ยนแปลงของสภาวะโลกร้อน ยังได้ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาดหลายอย่าง ดังเช่นที่สหราชอาณาจักรที่กำลังสนุกสนานกับการเปลี่ยนแปลงการทำเกษตรกรรม โดยพืชสวนที่ต้องการสภาพอากาศร้อนนั้น เจริญงอกงามเป็นอย่างดี ซึ่งปัจจุบันที่สหราชอาณาจักรมีไร่องุ่นไวน์และแชมเปญถึงกว่า 400 แห่ง ยิ่งไปกว่านั้นชาวสวนบางรายก็กำลังทดลองการเพาะปลูกต้นมะกอก

สารคดีชุดนี้ ให้ภาพการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิแต่ละองศา

ถ้าอุณหภูมิเพิ่มขึ้นพียง 1 องศาเซลเซียส อาจทำให้บ้านจำนวนหลายหลังคาเรือนในเขตอ่าวเบงกอลต้องจมอยู่ใต้น้ำ หรืออาจทำให้เกิดพายุเฮอริเคนโจมตีมหาสมุทรแอตแลนติกตอนใต้

การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ 2 องศาเซลเซียส ทำให้ธารน้ำแข็งในกรีนแลนด์ค่อยๆ ละลายหายไป และทำให้เผ่าพันธุ์หมีขั้วโลกเหนือตกอยู่ในภาวะอันตราย ซึ่งในส่วนธารน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่สุดของกรีนแลนด์ชื่อ จาคอบชวาน (JAKOBSHAVN) ที่มีอายุไม่ต่ำกว่า 1.5 แสนล้านปี ปัจจุบันได้กลายเป็นธารน้ำแข็งที่เคลื่อนตัวเร็วที่สุดในโลก โดยในระยะเวลาเพียง 2 วัน ระดับน้ำแข็งที่ละลายไปนั้น มีจำนวนเท่ากับน้ำที่สามารถให้ชาวนิวยอร์กใช้ทั้งเมืองเป็นเวลา 1 ปี

"ที่สำคัญการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ 2 องศาเซลเซียส จะเป็นจุดพลิกผันที่สำคัญ เพราะหากเราไม่หยุดยั้งอุณหภูมิโลกให้เพิ่มขึ้นไม่เกิน 2 องศา ก็จะนำไปสู่การไต่ระดับ 3 องศา ซึ่งภัยพิบัติจะปรากฏชัดเจน"

สารคดีชุดนี้ให้ภาพอีกว่า ถ้าอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 3 องศาเซลเซียส สามารถทำให้น้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกละลายหายไปหมดในช่วงหน้าร้อน และยังทำให้หิมะที่ปกคลุมเทือกเขาแอลป์ละลายหมดไป รวมทั้งธารน้ำแข็งในเทือกเขาหิมาลัยซึ่งเป็นแหล่งน้ำจืดใหญ่ที่สุดในโลก จะละลายหายไปในที่สุด ซึ่งพอถึงจุดนี้ประชาชนและชุมชนหลายพันล้านคน ที่อาศัยแหล่งน้ำจากแม่น้ำคงคา แม่น้ำโขง หรือคนในแถบประเทศอินเดีย และจีนนับพันล้านคนจะได้รับความเดือดร้อน ขาดน้ำกินน้ำใช้

"มีภาพถ่ายดาวเทียมยืนยันว่าขณะนี้ธารน้ำแข็งที่ปกคลุมเทือกเขาหิมาลัยกำลังละลายอย่างรวดเร็ว โดยคาดว่าถ้าโลกร้อนขึ้นเรื่อยๆ ในปี ค.ศ.2035 ก็จะเหลือธารน้ำแข็งเทือกเขาหิมาลัยอีกต่อไป"

ในอุณหภูมิโลกที่ร้อนขึ้นอีก 3 องศา ยังก่อเกิดผลกระทบที่สำคัญต่อป่าอะเมซอน ซึ่งเป็นแหล่งผลิตโอโซน 20% ของโลกจะได้รับผลกระทบรุนแรง โดยคาดว่าพื้นที่ป่าจะหายไปไม่ต่ำกว่า 50% ความแห้งแล้งจะบังเกิดปกคลุมไปทั่ว และเกิดไฟป่ารุนแรง เป็นวงจรหายนะที่จะเกิดซ้ำซากระหว่างความแห้งแล้งกับไฟป่า ส่งผลให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์หลายร้อยล้านตันจะเข้าสู่ชั้นบรรยากาศ อันมีผลทำให้อณหภูมิโลกสูงขึ้นไปถึงระดับ 4 องศาเซลเซียส

"นักวิทยาศาสตร์ทำโมเดลทำนายว่าถ้าสูญเสียป่าอะเมซอน ป่าแห่งนี้ก็จะกลายเป็นทุ่งหญ้าสะวันนา แม่น้ำสายใหญ่ที่สุดก็จะแห้งแล้ง คนหลายล้านคนจะอดอยาก ไฟป่าจะเผาผลาญป่าอะเมซอนที่เป็นแหล่งน้ำฝน 50% ในบราซิล และถ้าเรายังไม่สามารถหยุดการเพิ่มอุณหภูมิโลกได้ ในอีก 20 ปีข้างหน้าก็จะมีโอกาสเห็นความหายนะของป่าอะเมซอน"

ขณะที่ทางแถบยุโรปก็จะเกิดความแห้งแล้ง ไม่ต่างไปจากตะวันกลางหรือแอฟริกาเหนือ

มาร์ก ไลนัส ชี้ให้เห็นอีกว่า ถ้าโลกมีอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 4 องศา โลกก็จะเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง น้ำแข็งที่ปกคลุมขั้วโลกละลายหมด เมืองใหญ่ในหลายประเทศจะหายไป จมอยู่ใต้น้ำที่สูงขึ้นไม่ต่ำกว่า 7 เมตร ทั้งบังกลาเทศ อียิปต์ เวนิซ รวมทั้งนิวยอร์ก แมนฮัตตัน เมืองที่เป็นศูนย์กลางทางการเงิน โลกก็จะจมหายอยู่ใต้น้ำ เกิดพายุขนาดใหญ่ระดับ 3 ธารน้ำแข็งไม่หลงเหลือ พื้นที่ทางตอนเหนือของแคนาดาที่เคยหนาวเย็นจะกลายเป็นพื้นที่เกษตรแหล่งใหญ่ของโลก และพื้นที่ติดทะเลแถบสแกนดิเนเวีย ก็จะกลายเป็นชายหาดฤดูร้อนแซงโตรแปงของฝรั่งเศส

"ถ้าเราไม่ชะลอภาวะโลกร้อน เพียงแค่ 40 ปีข้างหน้านี้ก็จะมีประชากรโลกหลายพันล้านคนเดือดร้อนอย่างถึงที่สุด"

หรือถ้าโลกเราร้อนขึ้น 5 องศาเซลเซียส พื้นที่ที่มนุษย์ไม่สามารถอาศัยอยู่ได้ขนาดใหญ่ 2 แห่งอาจจะกลายเป็นบริเวณเขตอบอุ่นระหว่างขั้วโลกที่มนุษย์สามารถอาศัยได้เพียงพื้นที่เดียวระหว่างตอนเหนือและใต้ของโลก เมืองใหญ่ๆ ของโลกเช่น ลอสแองเจลีส, กรุงไคโร, ลิมา และบอมเบย์ ที่เคยปกคลุมด้วยหิมะและน้ำแข็งในบางช่วงเวลา อาจจะกลายเป็นเมืองที่ไม่มีหิมะตกอีกต่อไป ผู้คนจะอพยพลี้ภัยเนื่องจากสภาพอากาศจำนวนหลายสิบล้านคน และยังมีความเป็นไปได้ว่าจะเกิดความขัดแย้งเพื่อแย่งชิงทรัพยารธรรมชาติที่ขาดแคลนเพิ่มสูงขึ้น

"ถ้าโลกร้อนขึ้นอีก 5 องศาจริง ผมคิดว่ามนุษย์คงไม่สามารถทนทานได้อีกต่อไป" มาร์ก ไลนัสกล่าว

จุดขีดสุดเมื่อโลกเราร้อนขึ้น 6 องศาเซลเซียส มาร์ก ไลนัส กล่าวว่า วันนั้นก็คงเป็น "วันสิ้นโลก" เพราะเมื่ออุณหภูมิร้อนขึ้น 6 องศาเซลเซียส โลกจะมีสภาพคล้ายคลึงกับยุคครีเตเชียส เมื่อประมาณ 65-144 ล้านปีก่อน น้ำทะเลมีสีฟ้าใสเพราะไม่มีสารอาหารในทะเลหลงเหลือ เกิดทะเลทรายเพิ่มขึ้นตามทวีปต่างๆ ภัยพิบัติทางธรรมชาติจะเกิดขึ้นทั่วไปจนเป็นเรื่องปกติ และเมืองใหญ่หลายเมืองทั่วโลกอาจจะเกิดภาวะอุทกภัยจนทำให้คนทิ้งถิ่นฐานได้

"การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ 6 องศาเซลเซียส จะทำให้มหาสมุทรต่างๆ เป็นเพียงพื้นที่น้ำที่ว่างเปล่า และพื้นที่ทะเลทรายในทวีปต่างๆ จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนดังถูกข้าศึกบุกรุก" มาร์ก ไลนัสกล่าว

การจำลองภาพจินตนาการเมื่อโลกร้อนขึ้น 6 องศาเซลเซียส ไม่ได้หวังผลให้เกิดความหวาดผวากับผู้ชม แต่มาร์ก ไลนัส บอกว่า เป็นการกระตุ้นเตือนให้พวกเราร่วมมือเพื่อช่วยกันเปลี่ยนแปลงตัวเอง โดยเราสามารถมีส่วนช่วยหยุดภาวะโลกร้อนได้โดยการช่วยกันเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมหลายอย่าง เช่น ถ้าบ้านทุกหลังในสหรัฐปิดเครื่องใช้ไฟฟ้าที่อยู่ในโหมดสแตนบาย ซึ่งมันถูกเรียกว่า "แวมไพร์ โหลด" เพราะการเสียบปลั๊กทิ้งไว้ เครื่องใช้ไฟฟ้าพวกนั้นจะค่อยๆ กินพลังงาน เช่น ถ้าถอดปลั๊กคอมพิวเตอร์จะสามารถช่วยลดความต้องการไฟฟ้าจากโรงงานถึง 18 แห่ง

และถ้าหากเราลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนจากบ้านและรถยนต์นั้น สามารถช่วยลดวิกฤติภาวะโลกร้อนให้อุณหภูมิต่ำกว่า 2 องศา ซึ่งเป็นเป้าหมายที่จำเป็นต้องลดการปล่อยก๊าซสภาวะเรือนกระจกถึง 7 พันล้านตันต่อปี

ปัจจุบันนักวิจัยกำลังทดลองวิธีที่ทำให้พลังงานมีประสิทธิภาพมากขึ้น ทีมนักฟิสิกส์ในประเทศอังกฤษกำลังคิดค้นเครื่องปฏิกรณ์หลอมละลายนิวเคลียร์ ซึ่งจำลองแบบมาจากโรงงานไฟฟ้าระบบแสงอาทิตย์ที่ดีเยี่ยมที่สุด โดยพลังงานดังกล่าวจะไม่มีวันหมดสิ้น และเป็นแหล่งหลังงานยั่งยืนที่ไม่สร้างก๊าซเรือนกระจก นอกจากนั้นยังมีแผนที่จะใช้กระจกขนาด 1 เมตร กว่า 1 ล้านแผ่น ช่วยป้องกันความร้อนจากดวงอาทิตย์เพื่อลดอุณหภูมิให้ต่ำลง

จาก : ไทยโพสต์ คอลัมน์สิ่งแวดล้อม วันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 13, 2008, 01:05:28 AM

ร้อนอีกแค่ "6 องศา" โลกาก็จะวินาศ

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278901.JPEG)
หลายคนอาจจินตนาการไม่ออกว่าหากโลกของเรามีอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 1 องศาเรื่อยไปจนถึง 6 องศาเซลเซียสจะมีโฉมหน้าเป็นอย่างไร “Six Degrees Could Change the World” ได้แสดงให้เห็นบนแผ่นฟิล์มแล้ว (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

จินตนาการเอาเอง ก็คงคิดไม่ออกว่าอุณหภูมิแต่ละองศาที่เพิ่มขึ้นจากภาวะอากาศผันผวนจะเปลี่ยนโฉมหน้าโลกเราไปอย่างไร? และเมื่อนั้นเราจะได้รับผลกระทบอะไรบ้าง? สารคดีความยาว 2 ชั่วโมง เรื่อง "6 องศาเปลี่ยนแปลงโลกได้" จากเนชันแนลจีโอกราฟิก อาจช่วยให้เห็นภาพชัดขึ้น

"อุณหภูมิ 6 องศาเซลเซียสเปลี่ยนแปลงโลกได้" หรือ "Six Degrees Could Change the World" เป็นภาพยนตร์สารคดีที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก “มาร์ค ไลนัส” (Mark Lynas) ผู้สื่อข่าวและนักอนุรักษ์นิยมชาวอังกฤษ เจ้าของหนังสือ “ซิกซ์ ดีกรี” (Six Degrees) ซึ่งอ้างว่าได้ค้นคว้าบทความวิทยาศาสตร์หลายหมื่นชิ้นเพื่อเผยให้โลกเห็นความน่ากลัวของมหันตภัยที่คืบคลานมากับอุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นในอีก 100 ปีข้างหน้า

“สภาวะโลกร้อนนั้นไม่ได้หมายถึงแค่การเพิ่มขึ้นช้าๆ ของอุณหภูมิโลก แต่จริงๆ แล้วมันคือการเปลี่ยนแปลงของระบบต่างๆ ในโลก นั่นเป็นเหตุผลที่เราได้เห็นทั้งความแห้งแล้งและน้ำท่วมในสถานที่ต่างๆ หรือแม้แต่การเกิดน้ำท่วมและสภาวะแห้งแล้งที่เกิดขึ้นในพื้นที่เดียวกันอย่างต่อเนื่อง” ไลนัสกล่าวในตอนหนึ่งของสารคดี ซึ่งเปิดตัวรอบสื่อมวลชนไปเมื่อวันที่ 28 ก.พ.51 ณ ศูนย์การค้าสยามพารากอน

ภาพที่ปรากฏออกมาตลอด 2 ชั่วโมงของ "6 องศาเปลี่ยนแปลงโลกได้" จึงเริ่มตั้งแต่การกล่าวถึงสัญญาณเตือนภัยเบื้องต้นที่โลกประสบแล้ว เช่น ในทวีปออสเตรเลียที่มีอุณหภูมิสูงขึ้น 1 องศาเซลเซียสในรอบ 100 ปีที่ผ่านมา ส่งผลให้เกิดภัยแล้งที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์

หรือแม้แต่ภัยพิบัติจากเฮอริเคน “แคทรินา” เมื่อปี 2548 ที่ทำลายบ้านเมืองในมลรัฐนิวออร์ลีน ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งแม้จะดูร้ายแรงมาก ทว่าแคทรินาก็ยังเป็นแค่พายุที่มีความรุนแรงระดับ 3 เท่านั้น ขณะเดียวกันในฟากเมืองผู้ดี “อังกฤษ” ก็กำลังเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงทางการเกษตรครั้งใหญ่เนื่องจากสภาพอากาศที่ร้อนขึ้น พืชที่ไม่เคยปลูกได้ในอังกฤษอย่างองุ่นและมะกอกกลับชูช่องดงาม

สารคดีดังกล่าวบอกเราด้วยว่า ในช่วง 200 ปีที่ผ่านมาหลังการปฏิวัติอุตสาหกรรม อุณหภูมิโลกได้เพิ่มขึ้นแล้ว 0.6-0.8 องศาเซลเซียส

ขณะที่ความเปลี่ยนแปลงอันน่าสะพรึงกลัวกำลังคืบคลานติดตามมา "6 องศาเซลเซียสเปลี่ยนแปลงโลกได้" จำลองภาพให้เห็นว่า เมื่ออุณหภูมิยังเพิ่มขึ้นอีก 1 องศาเซลเซียสเมื่อใด บ้านเรือนผู้คนในเขตอ่าวเบงกอลอาจต้องจมอยู่ใต้น้ำ มหาสมุทรแอตแลนติกตอนใต้จะถูกพายุเฮอริเคนโจมตีอย่างหนัก หรือแม้แต่พื้นที่ฝั่งตะวันออกของสหรัฐฯ ที่อาจต้องแปรเปลี่ยนไปเป็นทะเลทราย

ส่วนอุณหภูมิที่เขยิบขึ้นเพียง 2 องศาเซลเซียสก็เลวร้ายเพียงพอทำให้มหานครหลายแห่งทั่วโลกจมอยู่ใต้น้ำ หนึ่งในนั้นคือ “กรุงเทพมหานคร” รวมทั้งหมีที่อาศัยอยู่ที่ขั้วโลกเหนือจะตกอยู่ในภาวะคับขันเพราะธารน้ำแข็งหดหายไป

นอกจากนั้น เมื่ออุณหภูมิเพิ่มถึงจุดนี้ แนวปะการังใหญ่ "เกรต แบริเออร์ รีฟ" ของออสเตรเลียอาจเหลือเพียงความทรงจำ และธารน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่สุดของกรีนแลนด์ที่ชื่อ “จาคอบชวาน” (Jacobshavn) ก็จะละลายเร็วขึ้นกว่าปัจจุบันที่มีอัตราการละลายตัวของน้ำแข็งอย่างน่าตกใจ เพราะเพียง 2 วันก็มีปริมาณน้ำที่เกิดขึ้นเพียงพอให้ชาวนิวยอร์กดื่มกินและใช้ในชีวิตประจำวันได้มากถึง 1 ปีทีเดียว

“ธารา บัวคำศรี” ผู้ประสานงานรณรงค์ด้านพลังงานและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ กรีนพีซ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แสดงความคิดเห็นหลังชมตัวอย่างสารคดีอย่างปลงๆ ว่า หลังจากดูสารคดีเรื่องนี้แล้วก็ทำให้เขารู้สึกหดหู่ใจไม่น้อย โดยเฉพาะการได้เห็นภาพผลกระทบที่เกิดขึ้นตามที่นักวิทยาศาสตร์คาดการณ์อย่างรวดเร็วผ่านเทคนิคการถ่ายทำแบบ “ฮอลลีวูด” ที่เร่งให้เห็นผลกระทบรวดเร็วขึ้น

อย่างไรก็ดี เขาบอกว่า เมื่อถึงเวลานั้น ตัวเขาเองคงไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ทว่าคงเป็นลูกหลานของเราที่จะรับผลกระทบจากมหันตภัยธรรมชาตินานัปการที่เกิดขึ้นแทน

ส่วนความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น 3 องศาเซลเซียส ตามที่สารคดีดังกล่าวระบุไว้คือ เมื่อนั้นน้ำแข็งบนภูเขาแอลป์จะสูญหายไปทั้งหมด โลกจะเผชิญหน้ากับพายุเฮอริเคนความแรงระดับ 6 ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน และการใช้ชีวิตของผู้คนบนโลกจะต้องพลิกโฉมหน้าไปสิ้นเชิง

เมื่อโลกร้อนขึ้น 4 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำในมหาสมุทรต่างๆ จะมีระดับเพิ่มสูงขึ้นจนระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นกว่า 1 เมตร ทำให้เกิดน้ำท่วมรุนแรงในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำที่มีประชากรหนาแน่น เมืองแห่งแม่น้ำลำคลองอย่าง “เวนิส” รวมไปถึงมหานครสัญลักษณ์ของ “อำนาจทุนนิยม” อย่าง “นิวยอร์ก” จะจมอยู่ใต้บาดาล

ไม่เพียงเท่านี้ แม่น้ำคงคาที่เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตของคนกว่าพันล้านคนในจีน อินเดีย และเนปาลจะเกิดน้ำท่วมอย่างหนักเนื่องจากธารน้ำแข็งบนเทือกเขาหิมาลัยละลายลงมาจนหมดอย่างถาวร กระทบถึงแหล่งน้ำสะอาดและแหล่งผลิตอาหารอย่างฉกาจฉกรรจ์

จากนั้นเมื่อโลกมีอุณหภูมิสูงขึ้น 5 องศาเซลเซียส มหานครของโลกอย่างลอสแองเจลลิส กรุงไคโร ลิมา และบอมเบย์ที่เคยปกคลุมด้วยหิมะและน้ำแข็งในบางช่วงเวลาอาจจะกลายเป็นเมืองที่ไม่มีหิมะอีกเลย อีกทั้งจะมีผู้ลี้ภัยเนื่องจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงหลายสิบล้านคนและยังมีความเป็นไปได้ว่าจะเกิดความขัดแย้งในการแย่งชิงทรัพยากรธรรมชาติที่ขาดแคลนเพิ่มสูงขึ้นด้วย

และในท้ายที่สุด หากอุณหภูมิโดยเฉลี่ยของโลกเพิ่มขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียส โลกของเราจะมีสภาพคล้ายคลึงกับยุคครีเตเซียสเมื่อประมาณ 65-144 ล้านปีก่อนซึ่งโลกมีอุณหภูมิสูงกว่าปัจจุบันมาก น้ำทะเลจะมีสีใสเพราะไม่มีสารอาหารในทะเลหลงเหลืออยู่เลย ทะเลทรายจะครอบครองพื้นโลกมากขึ้นตามทวีปต่างๆ และการเกิดภัยพิบัติจะเป็นเรื่องปกติในชีวิตประจำวัน

เมื่อเทียบเคียงกับรายงาน 2 ฉบับแรกของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) พบว่า หากเรายังคงปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่ชั้นบรรยากาศอย่างไม่มีขีดจำกัด อาจทำให้อุณหภูมิโลกเพิ่มขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียส ภายในปี 2643 หรืออีก 92 ปีข้างหน้านี้เท่านั้น

แต่ถึงจะดูเหมือนไร้ความหวังรอดพ้นจากวิกฤตินั้น ธารา มองว่าเราทุกคนยังช่วยกันหาทางออกของปัญหาดังกล่าวได้ดังที่ไลนัสฝากไว้ให้ขบคิดก่อนที่อุณหภูมิโลกจะสูงขึ้นแตะเส้น 2 องศาเซลเซียสที่เป็นจุดพลิกผัน

เริ่มจากการที่เราเริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ ด้วยการกระทำง่ายๆ ไม่ต้องถึงกับตั้งเป้าอะไรที่ดูเป็นนามธรรมเกินไปก็ได้ ต่างคนต่างเริ่มที่ตัวเองก่อน ซึ่งทุกคนมีรูปแบบการใช้ชีวิตต่างกัน การร่วมด้วยช่วยกันนี้จึงไม่จำเป็นต้องเหมือนกัน

หรือแม้แต่การประหยัดพลังงานง่ายๆ เพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ดังที่แนะนำไว้ในสารคดีเช่น การถอดปลั๊กเครื่องใช้ไฟฟ้าทุกครั้งหลังใช้งาน และการเลี่ยงใช้โหมดสแตนด์บายในเครื่องใช้ไฟฟ้า อย่างทีวีและคอมพิวเตอร์อันจะช่วยให้ลดการสูญเสียไฟฟ้าอย่างไร้ค่าหรือที่เรียกว่า "แวมไพร์โหลด" ได้อักโข ซึ่งจำนวนไฟฟ้าดังกล่าวเทียบได้กับกำลังการผลิตของโรงไฟฟ้าถึง 18 โรงทีเดียว

ขณะที่มุมมองจาก ดร.แสงจันทร์ ลิ้มจิรกาล ผอ.หลักการปรัชญาดุษฎีบัณฑิต ศิลปศาสตร์ มหาบัณฑิต สาขาสิ่งแวดล้อม การพัฒนาและความยั่งยืน บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เผยว่า แม้สารคดีนี้จะให้ข้อมูลได้ระดับหนึ่ง ซึ่งในสายตาของนักวิทยาศาสตร์แล้ว ดูจะพูดเกินจริงไปเล็กน้อยเพื่อหวังจะให้คนกลัวและหันมาสนใจ ทว่าก็ยังมีข้อมูลอีกมากที่ต้องทำให้สาธารณชนรับทราบด้วย

“ระยะหลังมานี้ สื่อมวลชนเองได้ติดตามให้ความรู้แก่ประชาชนมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ยังมองว่าไม่เพียงพอ และอาจต้องบรรจุลงในหลักสูตรการเรียนการสอนตั้งแต่ชั้นประถมศึกษา-มหาวิทยาลัยไปเลย อย่างน้อยๆ ก็ทำให้ผู้คนได้ตะหนักรู้ถึงที่มาที่ไปของปัญหาและผลกระทบที่จะได้รับ ขณะเดียวกันก็อยากกระตุ้นเตือนให้ภาครัฐทำงานประสานงานกันในเรื่องดังกล่าวมากขึ้นด้วย” ดร.แสงจันทร์ทิ้งท้าย

สำหรับสารคดี "อุณหภูมิ 6 องศาเซลเซียสเปลี่ยนแปลงโลกได้" จะลงจอให้ชมกันในเวลา 20.00 น.ของวันเสาร์ที่ 15 มี.ค.51 ทางช่องสารคดี "เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย" (ทรูวิชั่นส์ ยูบีซี 45)

***********************************************

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278902.JPEG)
เมื่อโลกร้อนขึ้น 1 องศาเซลเซียสยังจะทำให้มหาสมุทรอาร์กติกปราศจากน้ำแข็งเป็นเวลานานถึง 6 เดือนทีเดียว (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278903.JPEG)
หากอุณหภูมิสูงขึ้นแตะเส้น 2 องศาเซลเซียส ธารน้ำแข็งในกรีนแลนด์จะค่อยๆ ละลาย และหมีขาวขั้วโลกเหนือจะเป็นสิ่งมีชีวิตกลุ่มแรกๆ ที่ได้รับผลกระทบอย่างเลี่ยงไม่ได้ (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278904.JPEG)
ในสารคดียังบอกด้วยว่า เมื่อโลกร้อนขึ้น 3 องศาเซลเซียส ป่าอะเมซอนจะแห้งแล้งและเกิดไฟป่าซ้ำๆ ทำให้ปล่อยคาร์บอนหลายร้อนตันออกมาสู่ชั้นบรรยากาศ (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278905.JPEG)
เมื่ออุณหภูมิเพิ่มสูงถึง 3 องศาเซลเซียสยังจะทำให้เกิดปรากฏการณ์เอลนิโญ ทำให้เกิดความแห้งแล้งในที่ที่เคยมีฝนตก และเกิดฝนตกหนักในที่ที่ไม่เคยตกมาก่อน (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278906.JPEG)
หากโลกร้อนยังร้อนขึ้นถึง 4 องศาเซลเซียส น้ำแข็งที่เต็มไปด้วยหิมะในเทือกเขาหิมาลัยจะละลายจนหมดภายในปี 2578 หากอัตราการละลายยังอยู่ในระดับเดียวกับปัจจุบัน (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278908.JPEG)
เมื่อโลกร้อนขึ้น 4 องศาเซลเซียส แผ่นน้ำแข็งในมหาสมุทรอาร์กติกตะวันตกอาจจะละลายและจมหายไปในทะเล (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278909.JPEG)
เมื่อโลกร้อนขึ้น 5 องศาเซลเซียสจะเกิดการอพยพครั้งใหญ่ และเกิดสงครามแย่งชิงทรัพยากรเกิดขึ้น (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278910.JPEG)
เมื่ออุณหภูมิร้อนขึ้น 6 องศาเซลเซียส โลกจะมีสภาพเหมือนยุคครีเตเซียสเมื่อ 65-144 ล้านปีก่อนซึ่งมีอุณหภูมิสูงกว่าปัจจุบันมาก (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278911.JPEG)
เมื่อร้อนขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียส จะเกิดการขยายตัวของทะเลทรายในทวีปต่างๆ (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003278912.JPEG)
ในท้ายที่สุด เมื่อโลกร้อนขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียส น้ำทะเลจะมีสีฟ้าใสสวยงาม ทว่าไม่มีสารอาหารหลงเหลืออยู่เลย (ภาพจากเนชั่นแนล จีโอกราฟฟิก ชาแนล เอเชีย)

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 13 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: kungkings ที่ มีนาคม 13, 2008, 01:51:55 AM

เหมือนจะสวยขึ้น แต่น่ากลัวมาก ๆ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 17, 2008, 12:38:56 AM

โลกร้อนไล่คน

ภายในปี 2563 โลกจะร้อนจนคนหลายล้านคนอพยพหนีภัยธรรมชาติจากภูมิภาคอื่นเข้าไปหาความอุดมสมบูรณ์ในยุโรปซึ่งสหภาพยุโรป (อียู) จะต้องเตรียมรับมือไว้แต่เนิ่นๆ

การขาดเคลนน้ำและอาหาร รวมทั้งน้ำท่วมเป็นแรงผลักดันให้คนจากแอฟริกา ตะวันออกกลาง เอเชียใต้ เอเชียกลาง ละตินอเมริกาและคาริบเบียนหลั่งไหลเข้ายุโรป

ภัยธรรมชาติส่อเค้ารุนแรงมากขึ้นทุกขณะ ในทวีปแอฟริกาเหนือและแอฟริกาตอนใต้ประสบกับความแห้งแล้งและปริมาณฝนลดลง ประกอบกับอุณหภูมิสูงขึ้นทำให้สูญเสียพื้นที่เพาะปลูกไปถึงร้อยละ 75

ระดับน้ำทะเลจะหนุนขึ้นสูงบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์ทำให้ดินในพื้นที่ทำการเกษตรเค็มส่งผลให้เสียพื้นที่ที่เหมาะแก่การเพาะปลูกร้อยละ 12-15 ซึ่งจะกระทบต่อชีวิตประชากรถึง 5 ล้านคนภายใน 12 ปีข้างหน้านี้

ส่วนตะวันออกกลางและเอเชียใต้กำลังเผชิญหน้ากับปริมาณน้ำสำหรับการเกษตรลดลง ซึ่งส่งผลกระทบต่ออียูแล้วในขณะนี้ เพราะทั้ง 2 ภูมิภาคทำการค้าขายและเชื่อมโยงด้านการเงินกับอียู

ขณะที่เอเชียกลาง ละตินอเมริกาและคาริบเบียนก็ประสบภัยขาดแคลนน้ำและผลิตผลการเกษตรลดลง อาหารการกินก็น้อยลงไปด้วย

เมื่อคนย้ายถิ่นไปอยู่ในยุโรปมากขึ้นทำให้มีความต้องการน้ำมากขึ้นจนอาจนำมาสู่การขาดแคลนน้ำและอาหาร ในที่สุดผู้ที่หนีความหิวโหยกลับต้องทนทุกข์ต่อไปในถิ่นใหม่และยังทำให้เจ้าถิ่นพลอยเดือดร้อนไปด้วย กลายเป็นปัญหางูกินหางที่ไม่รู้จบ

คาดการณ์อีกว่าปัญหาความตึงเครียดระหว่างคนต่างเชื้อชาติและศาสนาจะรุนแรงขึ้นด้วย

ความรุนแรงของปัญหามากมายแค่ไหนนั้น อังกฤษคาดว่าต่อไปการแข่งขันแย่งชิงอาหาร น้ำและผืนดินจะเป็นตัวนำมาสู่ความขัดแย้งและสงครามเลยทีเดียว

จาก : ข่าวสด คอลัมน์รุ้งตัดแวง โดย สปาย-กลาส วันที่ 17 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 17, 2008, 12:54:34 AM

ยูเอ็นเตือนโลกป้องธารน้ำแข็งละลาย

(http://www.siamrath.co.th/ImagesUpload/glacier.jpg)

สวิตเซอร์แลนด์ - ยูเอ็นเตือนนานาชาติร่วมกันป้องภัยธารน้ำแข็งละลายตัวอย่าง มหาศาล หลังเจอวิกฤติโลกร้อน ด้านอัล กอร์ จี้อินเดียร่วมแก้ปัญหาสภาพอากาศเปลี่ยน

สำนักข่าวต่างประเทศรายงานว่า โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ หรือยูเอ็นอีพี เปิดเผยรายงานว่าด้วยสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงหรือภาวะโลกร้อน ระบุว่า บรรดาธารน้ำแข็งหลายแห่งบนโลกมนุษย์กำลังอยู่ในสภาวะน่าเป็นห่วง เนื่องจาก กำลังประสบกับการละลายครั้งใหญ่ ซึ่งเป็นผลมาจากภาวะโลกร้อน ภายหลังจากกลุ่มเฝ้า ระวังธารน้ำแข็งหรือดับเบิลยูจีเอ็มเอส ที่มีสำนักงานอยู่ในมหาวิทยาลัยซูริก ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ทำการศึกษาธารน้ำแข็งกว่า 30 แห่งทั่วโลก โดยนายอาชิม สไตเนอร์ ผู้อำนวยการของยูเอ็นอีพี กล่าวว่า จากเหตุธารน้ำแข็งละลายดังกล่าว ก็จะส่งผลกระทบต่อประชาชนทั่วโลกนับพันล้านคน ทั้งทางตรงและทางอ้อม

พร้อมกันนี้ ยังได้เรียกร้องให้นานาชาติร่วมปฏิบัติการทันทีเพื่อป้องกันการเกิดผลกระทบข้างต้น นอกจากนี้ ยังอ้างรายงานของดับเบิลยูจีเอ็มเอส โดยระบุว่า ขนาดธารน้ำแข็งทั่วโลกในปี 2549 มีขนาดเล็กลงเฉลี่ยแล้วมีประมาณมากถึง 1.4 เมตร ซึ่งมากกว่าในการศึกษาเมื่อช่วงปี 2548 ที่มีขนาดเฉลี่ยประมาณ 50 เซนติเมตรเท่านั้น

ขณะเดียวกัน ทางด้านนายอัล กอร์ เจ้าของรางวัลโนเบล สาขาสันติภาพ ปีล่าสุด ออกมาเรียกร้องให้อินเดียเป็นแกนนำในการแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อน ในฐานะที่ประเทศ แห่งนี้เจริญรุดหน้าในหลายๆ ด้าน รวมทั้งเทคโนโลยี และพลังงาน

จาก : สยามรัฐ วันที่ 17 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 18, 2008, 12:31:37 AM

ธารน้ำแข็งละลายเร็วขึ้น

สหประชาชาติออกรายงานระบุว่า ธารน้ำแข็งเกือบ 30 สายทั่วโลกได้ละลายจนถึงขีดต่ำสุดเมื่อปี 2549

โครงการสิ่งแวดล้อมของยูเอ็น หรือยูเนป บอกว่า ภาวะน้ำแข็งละลายจะส่งผลกระทบมากมาย โดยเฉพาะในอินเดีย ซึ่งแม่น้ำหลายสายต้องอาศัยน้ำจากธารน้ำแข็งในแถบเทือกเขาหิมาลัย

ชายฝั่งตะวันตกของอเมริกาเหนือ ซึ่งรับน้ำจากธารน้ำแข็งสายต่างๆ ในเขตเทือกเขาร็อกกี และเทือกเขาเซียร์ราเนวาดาก็จะได้รับผลกระทบเช่นกัน

อาชิม สไตเนอร์ ผอ.ยูเนป บอกว่า ภาวะน้ำแข็งละลายเร็วในอัตราที่น่าตกใจเช่นนี้จะส่งผลกระทบต่อผู้คนนับพันล้าน เพราะธารน้ำแข็งเป็นแหล่งกักเก็บน้ำตามธรรมชาติ ในแต่ละปีต้องมีการใช้น้ำเหล่านี้สำหรับดื่ม ทำการเกษตร ปั่นกระแสไฟฟ้า และหล่อเลี้ยงโรงงานอุตสาหกรรมเกือบตลอดเวลา

ศูนย์เฝ้าติดตามธารน้ำแข็งโลก หรือ World Glacier Monitoring Service ของมหาวิทยาลัยซูริก ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากยูเนป บอกว่า ตัวการที่ทำให้ธารน้ำแข็งละลายเร็วก็คือภาวะโลกร้อน

ศูนย์ดังกล่าวได้ศึกษาธารน้ำแข็งเกือบ 30 สายในเทือกเขา 9 แห่ง พบว่า ระหว่างปี 2547-2548 และปี 2548-2549 นั้น อัตราการละลายได้เพิ่มขึ้นกว่า 2 เท่าตัว

"แนวโน้มนี้กำลังเกิดขึ้นในอัตราเร่ง ยังไม่เห็นวี่แววว่าจะยุติ" วิลฟรีด เฮเบอร์ลี ผอ.ศูนย์ฯ กล่าว

แม้ว่าเดี๋ยวนี้จะเริ่มมีการปรับทิศทางการพัฒนาประเทศให้คำนึงถึงผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น แต่คำว่า "เศรษฐกิจสีเขียว" ในทิศทางใหม่นี้ก็ยังไม่ค่อยเป็นจริงเท่าไรนัก

สไตเนอร์บอกว่า การประชุมเกี่ยวกับภูมิอากาศโลกในปี 2552 ที่กรุงโคเปนเฮเกน จะเป็นบททดสอบว่า รัฐบาลต่างๆ จะเอาจริงกันแค่ไหนกับการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก โดยเฉพาะก๊าซคาร์บอนที่เกิดจากเชื้อเพลิงฟอสซิล

เขาบอกว่า ถ้าประเทศต่างๆ ไม่เอาจริง โอกาสที่จะแก้ไขภาวะโลกร้อนก็จะละลายหายสูญไปเช่นเดียวกับธารน้ำแข็ง

ผลการตรวจวัดพบว่า ธารน้ำแข็งได้บางลงอย่างรวดเร็ว ซึ่งสามารถแสดงปริมาณได้โดยเทียบกับน้ำ

เมื่อปี 2549 น้ำแข็งได้ลดระดับลงไป 1.4 เมตร ขณะที่เมื่อปี 2548 นั้นลดลงไปแค่ครึ่งเมตร

ธารน้ำแข็งบางสายได้บางลงอย่างมาก เช่น ธารน้ำแข็งเบรดาลบลิคเบรีย ซึ่งบางลงเกือบ 3.1 เมตรในปี 2549 เทียบกับ 0.3 เมตรเมื่อปี 2548

ธารน้ำแข็งอีกหลายสายในยุโรปก็บางลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน ไม่ว่าในออสเตรีย ฝรั่งเศส อิตาลี สเปน สวีเดน หรือเนเธอร์แลนด์

มีแค่ 4% ในจำนวนธารน้ำแข็ง 30 สายที่มีความหนายิ่งขึ้น.

จาก : X-cite ไทยโพสต์ คอลัมน์โลกน่ารู้ วันที่ 17 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 18, 2008, 12:37:12 AM

เตือนธารน้ำแข็งวิกฤติ เร่งคุมก๊าซเรือนกระจก

ผลการศึกษายูเอ็น ระบุ ธารน้ำแข็งทั่วโลกกำลังละลายเร็วอย่างน่าวิตก พร้อมเรียกร้องนานาชาติหามาตรการยับยั้งการละลายโดยด่วน

ซูริค-ผลการศึกษาโดยสำนักงานติดตามธารน้ำแข็งโลก (WGMS) ซึ่งสนับสนุนโดยโครงการสิ่งแวดล้อมแห่งสหประชาชาติ (UNEP) ระบุว่า จากการสำรวจธารน้ำแข็งกว่า 30 แห่งระหว่างปี 2547-48 และ2548-46 พบว่า อัตราการละลายของธารน้ำแข็งโดยเฉลี่ยสูงขึ้นมากกว่า 2 เท่าจากสถิติประวัติการณ์ในรอบหลายสิบปีเมื่อปี 2541

ผลสำรวจระบุว่า การละลายของธารน้ำแข็งหลายแห่งเริ่มน่าวิตก โดยเฉพาะธารน้ำแข็งที่นอร์เวย์ซึ่งละลายไปถึง 3.1 เมตรในปี 2549 เทียบกับที่วัดได้ 0.3 เมตรเมื่อปี 2548 ขณะเดียวกันก็พบธารน้ำแข็งในทวีปยุโรปหลายประเทศที่เริ่มละลายเร็วอย่างเห็นได้ชัด ทั้งในออสเตรีย ฝรั่งเศส อิตาลี สเปน สวีเดน และสวิตเซอร์แลนด์ อย่างไรก็ดี พบด้วยว่าธารน้ำแข็งร้อยละ 4 ก่อตัวหนาขึ้น

อีกด้านหนึ่ง นายอาชิม สไตเนอร์ ผู้อำนวยการยูเอ็นอีพีระบุว่า ธารน้ำแข็งเป็นแหล่งกักเก็บน้ำตามธรรมชาติที่มีความสำคัญต่อประชาชนหลายล้านคนทั่วโลก จึงเรียกร้องให้นานาประเทศหามาตรการลดกาซเรือนกระจกจากเชื้อเพลิงปิโตรเลียม ซึ่งกำลังส่งผลกระทบต่อสภาพอากาศโดยด่วนก่อนจะสายเกินไป

จาก : แนวหน้า วันที่ 18 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 20, 2008, 12:16:21 AM

ยูเอ็นเปิดข้อมูลธารน้ำแข็งหดเพิ่มขึ้น 5 เท่าในเวลาไม่ถึงสิบปี

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003574702.JPEG)
จากการศึกษาของยูเอ็นพบว่าธารน้ำแข็งในเทือกเขาหลายแห่งได้หดลงไปมาก

บีบีซีนิวส์-ยูเอ็นอีพีเผยข้อมูลธารน้ำแข็งหดตัวก้าวกระโดดจากปีละ 30 เซนติเมตร ขึ้นเป็นปีละ 1.5 เมตรในเวลาไม่ถึง 10 ปี

โครงการสิ่งแวดล้อมของสหประชาชาติ (ยูเอ็นอีพี) เผยข้อมูลธารนำแข็งทั่วโลกหดตัวเฉลี่ยเพิ่มขึ้น จากช่วงปี 2523-2542 ที่ธารน้ำแข็งหดตัวเฉลี่ยปีละ 30 เซนติเมตรเป็น 1.5 เมตรในปี 2549 โดยเฉพาะเทือกเขาแอลป์ส (Alps) และเทือกเขาไพรีนีส (Pyrenees) ในยุโรปที่พบการหายไปของน้ำแข็งจำนวนมาก ทั้งนี้เป็นการวิเคราะห์ธารน้ำแข็งในเทือกเขา 9 แห่ง

ผู้เชี่ยวชาญหลายคนได้เรียกร้องให้มี "ปฏิบัติการโดยฉับพลัน" เพื่อพลิกแนวโน้มการหดอย่างรวดเร้วของธารน้ำแข็งที่เกิดขึ้นนี้ซึ่งเป็นดัชนีชี้วัดที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ (climate change) ทั้งนี้ประมาณกันว่าในปี 2549 มีปริมาณน้ำแข็งหดตัวไป 1.4 เมตร ขณะที่ในปี 2548 หดไป 0.5 เมตร

อชิม สไตเนอร์ (Achim Steiner) ผู้อำนวยการใหญ่โครงการสิ่งแวดล้อมสหประชาชาติ กล่าวว่าผู้คนหลายล้านหรือไม่ก็หลายพันล้านขึ้นตรงต่อทรัพยากรน้ำที่กักเก็บไว้ในธรรมชาตินี้เพื่อดื่ม การเกษตร อุตสาหกรรมและการผลิตกระแสไฟฟ้าในช่วงสำคัญของปี โดยธารน้ำแข็งได้ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศอันเนื่องจากการเผาไหม้ถ่านหินและเราก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงนั้นได้ พร้อมเผยว่าได้ดำเนินการเบื้องต้นที่จะพัฒนา "ธุรกิจเขียว" โดยการลงทุนด้านพลังงานทดแทนมากขึ้น

ดร.วิลฟรีด ฮาเบอร์ลี (Dr.Wilfried Haeberli) ผู้อำนวยการหน่วยติดตามธารน้ำแข็งโลก (World Glacier Monitoring Service) ซึ่งได้รับการสนับสนุนโดยยูเอ็นดีพี กล่าวว่าการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนี้ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดและการสูญเสียน้ำแข็งก็ยังคงเพิ่มขึ้นในอัตราเร่งในช่วง 25 ปีที่ผ่านมานี้ โดยตั้งแต่ปี 2523 สูญธารน้ำแข็งไปแล้ว 10.5 เมตร โดยค่าเฉลี่ยธารน้ำแข็งที่หดไป 1 เมตรเทียบเท่ากับความหนาของน้ำแข็ง 1.1 เมตร นั่นหมายความว่ากว่า 20 ปีที่ผ่านมาความหนาของน้ำแข็งลดไปแล้ว 11.5 เมตร

ทั้งนี้ทีมวิจัยได้ศึกษาธารน้ำแข็งทำหมด 100 แห่งในประเทศแถบยุโรป ได้แก่ ออสเตรีย นอร์เวย์ สวีเดน อิตาลี สเปนและสวิตเซอร์แลนด์ โดยในช่วงแข็งมากที่สุดแห่งหนึ่ง.

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 20 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 26, 2008, 12:26:45 AM

"โลกร้อน"...เพราะเราเป็นเพียงกาฝากเกาะกินโลก ?

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003942101.JPEG)

ในแต่ละปี มีการมอบเงินอุดหนุนถึง 30,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เพื่อสนับสนุนอุตสาหกรรมประมง...ท้องทะเล กำลังจะว่างเปล่า

ถุงพลาสติก 1 ใบ ใช้เวลาผลิตแค่ 1 วินาที นำมาใช้งานเพียง 20 นาที แต่ต้องใช้เวลาถึง 100-400 ปี ในการย่อยสลายไปตามธรรมชาติ...ในแต่ละปี คนทั่วโลกใช้ถุงพลาสติก 500,000 ถึง 1,000,000 ล้านใบ

ปริมาณน้ำกำลังจะกลายเป็นประเด็นหลักในระดับโลก เมื่อผู้คน 1,000 ถึง 2,000 ล้านชีวิต ต้องดิ้นรนหาน้ำวันละ 20-50 ลิตรมาไว้ดื่มกิน หุงหาอาหาร และทำความสะอาด

ภายในปี 2015 คาดกันว่าความต้องการน้ำมันของโลกจะเพิ่มขึ้น
จนแตะระดับ 99 ล้านบาร์เรลต่อวัน

ถ่านหินเป็นเชื้อเพลิงราคาถูก หาง่าย และสกปรกที่สุด ในแต่ละปี เรานำเชื้อเพลิงฟอสซิลที่ก่อให้เกิดก๊าซเรือนกระจกมากที่สุดนี้มาใช้มากกว่า 6,000 ล้านตัน

ผู้คน 6,600 ล้านคนทั่วโลก กำลังอพยพเข้าสู่เขตเมืองและแถบชานเมือง

คนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก 2 คน มีเงินมากกว่าค่าจีดีพีของประเทศยากจนที่สุด 45 ประเทศรวมกัน

ประชากรโลก 3,000 ล้านคน มีเงินใช้ไม่ถึงวันละ 2 ดอลลาร์สหรัฐ

ช่องว่างระหว่างคนรวย-คนจน ถ่างกว้างมากขึ้น

...สถิติเหล่านี้เป็นเพียงเสี้ยวธุลีของปัจจัยสำคัญและผลกระทบมหาศาลอันเนื่องมาจากวิกฤติโลกร้อน รวมถึงภาวะภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงจากสภาวะเรือนกระจก

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003942102.JPEG)

จุดกำเนิดของภาวะวิกฤติอันน่าตระหนกดังกล่าว อาจมิได้มาจากปัจจัยภายนอกอื่นใดเลย หากเกิดจากจิตสำนึกอันบกพร่องของมนุษย์เรานี่เอง จิตสำนึกที่มุ่งแต่จะตักตวง กอบโกย เรียกร้องเอาจาก “โลก” โดยมิไยดีถึงการรักษา เยียวยาบาดแผลที่เราต่างร่วมสังฆกรรมขุดเจาะ ถอนรากถอนโคน ในทุกๆ ทรัพยากรอันมีค่าที่โลกมอบให้เพื่อนำมาเป็นของตนแต่เพียงผู้เดียว

ทั้งที่สิ่งเหล่านั้นดำรงอยู่เพื่อทุกสรรพชีวิต มิใช่ของใคร หรือของ “เผ่าพันธุ์ใด เผ่าพันธุ์หนึ่ง” แต่มนุษย์ก็เสนอหน้าขอรับสิทธิดังกล่าว โดยสิ่งมีชีวิตอื่นมิอาจคัดค้านต้านทาน

กระทั่งวันนี้ บทลงทัณฑ์เดินทางมาถึง ธรรมชาติกำลังเอ่ยปากเรียกร้องทวงสิทธิ์ให้ “มนุษย์” หันกลับมามองการกระทำอันเลวร้ายของตน ทำความเข้าใจ เพื่อหาหนทางรักษา เยียวยา

ปรากฏการณ์น้ำทะเลกัดเซาะชายฝั่ง, โรคระบาด, น้ำท่วมครั้งใหญ่, ภูเขาน้ำแข็งขั้วโลกละลาย, ระดับน้ำทะเลทั่วโลกเพิ่มสูง, ปะการังเกิดการฟอกขาว, สัตว์ป่าหลายชนิดสูญพันธุ์ รวมถึงปัญหาด้านระบบนิเวศน์อีกเกินจะนับที่กำลังเกิดขึ้นทั่วโลก ไม่เพียงกระทบต่อสิ่งมีชีวิตในอาณาบริเวณนั้นๆ หากทว่า มันคือ “ผีเสื้อขยับปีก” ที่ส่งผลสะเทือนถึงทุกๆ วิถีชีวิตที่กำลังดำเนินอยู่บนโลกใบนี้

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003942103.JPEG)

ดังเรื่องราวที่ปรากฏอยู่ใน "ชีพจรโลก ท่ามกลางวิกฤติโลกร้อน" จาก NATIONAL GEOGRAPHIC หนังสือซึ่งรวบรวมภาพและข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบจากโลกร้อนและการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศที่เกิดขึ้นทั่วโลกได้อย่างเจาะลึก นับแต่สภาพความเป็นอยู่ของมวลมนุษย์ เรื่อยไปถึงสายสัมพันธ์ระหว่างเรากับธรรมชาติ ก่อนจะนำไปสู่ยุคสมัยที่โลกทั้งใบเชื่อมโยงถึงกัน

ภาวะวิกฤติที่ถูกเอ่ยถึง คล้ายจะเป็นเรื่องไกลตัว แต่ความจริงที่ว่า เราทุกคนล้วนถูกโยงใยไว้ด้วยกัน ทุกๆ ปัญหาที่เกิดขึ้นทั่วโลกจึงย่อมได้รับผลจากการกระทำของเรา ไม่ว่าจะโดยตั้งใจหรือไม่

ภาพความเป็นจริงที่ปรากฏอยู่ในหนังสือเล่มนี้ นับแต่หน้าแรกจนหน้าสุดท้าย แม้จะบอกกล่าวถึงข้อมูลอันน่าหวาดหวั่น แต่โลกใบนี้ก็กำลังรอคอยการแต้มสีลงไปอีกครั้งด้วยความหวังและการร่วมมือกันเยียวยาอย่างจริงจังจากเราทุกคน

ดังคำนิยมในเล่ม ที่ ดร. อ้อย กาญจนะวนิชย์ เลขาธิการมูลนิธิโลกสีเขียว ฝากไว้ น่าจะกระตุกจิตสำนึกของคนในสังคมได้ไม่มากก็น้อย

“คนไทยโดย เฉพาะคนกรุงเทพฯ มีบทบาทสำคัญในการร่วมกำหนดอนาคตโลก เพราะคนกรุงเทพฯ เรา ปล่อยคาร์บอนเฉลี่ยต่อหัวต่อปีถึงคนละ 7.3 ตัน เท่าๆ กับชาวนิวยอร์ก (7.1 ตัน) และมากกว่าชาวลอนดอน ( 5.9 ตัน) กับชาวโตเกียว (5.7 ตัน) เมื่อพิจารณาดีๆ จะเห็นว่าไม่น่าแปลกใจเท่าไหร่ เพราะร้อยละ 50 มาจากการเผาน้ำมันไปกับการจราจรที่ขาดระบบขนส่งมวลชนที่ดีพอ อีกร้อยละ 33 มาจากการใช้ไฟฟ้า ซึ่งกว่าครึ่งหนึ่งหมดไปกับเครื่องปรับอากาศ ไฟฟ้าทั้งหลายที่เราใช้ส่วนใหญ่มาจากน้ำมัน ถ่านหิน และเขื่อน ทั้งหมดนี้ล้วนส่งผลกระทบรุนแรงต่อสุขภาพและชีวิตของคนชนบท

"พวกเขาต้องสูญเสียอาชีพ สูญเสียป่าริมน้ำซึ่งเป็นระบบนิเวศน์เฉพาะ สูญเสียพันธุ์ปลาที่ต้องเดินทางอพยพขึ้นลงลำน้ำเพื่อหากิน ผสมพันธุ์ และวางไข่ แลกกับการใช้ไฟฟ้าตามห้างสรรพสินค้าและตึกสำนักงานขนาดใหญ่ในกรุงเทพฯ ที่ใช้ไฟกันเฉลี่ยรายละกว่า 15,000 เมกะวัตต์ชั่วโมง เทียบกับบ้านเรือนที่ใช้กัน เฉลี่ย 6 เมกะวัตต์ชั่วโมง

"เมื่อ 50 ปีก่อน ประเทศไทยมีพื้นที่ป่ามากกว่าร้อยละ 50 และประชากรเพียง 20 ล้านคน ในวันนี้ เราเหลือป่าน้อยกว่าร้อยละ 20 ขณะที่ประชากรเพิ่มขึ้นเป็น 65 ล้านคน....

(http://pics.manager.co.th/Images/551000003942104.JPEG)

"แม้สถานการณ์สิ่งแวดล้อมโลกจะดูหดหู่ แต่มันเป็นโอกาสที่เราจะได้ใช้ศักยภาพพลังสร้างสรรค์ของมนุษย์อย่างเต็มที่ เพราะเราไม่ใช่กาฝากเกาะกินโลกไปวันๆ ชีวิตเรามีความหมายมากกว่าการเป็นเพียงผู้บริโภค เรารับสถานการณ์ท้าทายนี้ได้ แต่เราต้องทำกันทันที”

.................

สำคัญกว่านั้น ต้องเป็นการลงมือทำอย่างจริงจัง ที่ไม่ใช่เพียงป่าวประกาศผ่านงานอีเวนท์อลังการ, รณรงค์งดใช้ถุงพลาสติกแล้วผลิตถุงผ้าอย่างบ้าคลั่ง-ขณะที่ข้างในถุงผ้าก็ซ้อนถุงพลาสติกไว้อีกชั้นหนึ่ง,

จัดแคมเปญปิดไฟ 1 ชั่วโมง จากนั้น...ก็แล้วกันไป ปล่อยให้ห้างสรรพสินค้าใหญ่ยักษ์ใจกลางเมืองยังใช้ไฟฟ้ามหาศาลราวกับหลุมดำที่ดูดกลืนทุกสรรพสิ่ง

การกระทำเพียงเปลือกนอกเพื่อโหนกระแส ไม่ได้ช่วยให้โลกใบนี้ฟื้นขึ้นจากความป่วยไข้...

จิตสำนึกและการร่วมมือ-ลงมือทำอย่างจริงจังต่างหาก... ที่จะช่วยชะลอกาลอวสานของโลก...ให้มาถึงช้าลง

...............

หมายเหตุ : ข้อมูลสถิติที่ยกมาไว้ข้างต้น รวมถึงภาพประกอบบทความ คือข้อมูลจากหนังสือ "ชีพจรโลกท่ามกลางวิกฤติโลกร้อน" เขียนโดย ทอมัส เฮย์เดน แปลโดย ลลิตา ผลผลา

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 26 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 26, 2008, 12:29:32 AM

อุตุฯชี้โลกร้อนส่งผลอากาศแปรปรวนสุดในรอบ 3 ปี

กรมอุตุฯ เตือนสภาวะโลกร้อน ส่งผลสภาพอากาศแปรปรวนสุดในรอบ 3 ปี อุณหภูมิของประเทศไทยเฉลี่ยสูงสุดในปีนี้จะสูงถึง 41 องศา เตือนภัยธรรมชาติเหตุปรากฏการณ์ลานินญาทำให้มีปริมาณน้ำฝนมากกว่าปกติ

คนกรุงเทพฯ ระวังลมพายุ 60-70 กม./ชม. หวั่นป้ายโฆษณาโค่น

เมื่อวันที่ 25 มีนาคม นายต่อศักดิ์ วานิชขจร รองอธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา ให้สัมภาษณ์ว่า สภาพอากาศปีนี้ของประเทศไทยถือว่ามีความรุนแรงและแปรปรวนมากที่สุด เมื่อเทียบกับ 3 ปีที่ผ่านมา และอุณหภูมิของประเทศไทยเฉลี่ยสูงสุดปีนี้จะสูงถึง 41 องศาเซลเซียส ทั้งนี้ เนื่องจากสภาพอากาศที่แปรปรวนและภาวะโลกร้อนที่เกิดขึ้น ซึ่งสภาพอากาศที่มีพายุฤดูร้อนของประเทศไทยเกิดจากสภาพอากาศเย็นที่แผ่ปกคลุมลงมาจึงทำให้เกิดพายุฤดูร้อน นอกจากนี้เชื่อว่าจะทำให้มีพายุฤดูร้อนยาวนานถึงสิ้นเดือนพฤษภาคมนี้

อย่างไรก็ตาม เตือนประชาชนในพื้นที่ภาคเหนือ ภาคอีสาน และภาคกลาง ที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดพายุฤดูร้อนให้เตรียมรับมือกับภัยอันตรายที่จะเกิดขึ้น และรับฟังข่าวสารจากกรมอุตุนิยมวิทยา สำหรับพื้นที่กรุงเทพมหานครในช่วงเดือนเมษายนนี้จะมีลมกระโชกแรง และอาจทำให้ป้ายโฆษณาและต้นไม้ใหญ่หักโค่นลงมาใส่บ้านเรือนเสียหายได้ จึงขอให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องร่วมกันเตรียมป้องกันปัญหาที่จะเกิดขึ้น

นายต่อศักดิ์กล่าวว่า สภาพอากาศร้อนของประเทศไทยกลางเดือนเมษายนนี้จะสูงสุดอยู่ที่ไม่เกิน 41 องศาเซลเซียส และในปีนี้วันที่ 27 เมษายน จะเป็นวันที่ดวงอาทิตย์ตั้งฉากกับประเทศไทย แต่จะมีความร้อนอยู่ที่ 36-37 องศาเซลเซียสเท่านั้น

นายเกรียงไกร กอวัฒนา รองอธิบดีกรมอุตุนิยมวิทยา กล่าวว่า เดือนเมษายนจะเกิดพายุฤดูร้อน หลายจังหวัดมีอากาศเย็นเบียดตัวเข้ามาทำให้เกิดฝนตกและมีลูกเห็บขนาดใหญ่ ส่วนที่กรุงเทพฯ จะมีลมแรงเกินกว่า 60-70 กม./ชม. ขอเตือนให้ประชาชนระมัดระวังอันตราย สำหรับฝนตกในช่วงนี้จะไม่ส่งผลต่อผลิตผลทางการเกษตร จึงไม่จำเป็นต้องปลูกข้าวนาปรัง เพราะอาจประสบปัญหาขาดแคลนน้ำ และขอแนะนำให้รับจัดหาแหล่งกักเก็บน้ำให้เพียงพอในช่วงหน้าแล้ง

"เวลานี้ที่ประเทศในแถบอเมริกาใต้เกิดปรากฏการณ์ลานินญา ซึ่งเป็นภาวะภัยแล้ง ในขณะเดียวกันปรากฏการณ์ดังกล่าวเป็นตัวบ่งชี้ว่า ฤดูฝนปีนี้ประเทศไทยจะมีปริมาณน้ำฝนสูงกว่าค่าปกติ แต่ต้องติดตามตัวเลขอย่างใกล้ชิด เพราะอาจจะเกิดภัยธรรมชาติได้" นายเกรียงไกรระบุ

ขณะที่ ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์และฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า สภาพอากาศร้อนในขณะนี้ถือว่ายังอยู่ในระดับปกติ ส่วนพายุฤดูร้อนก็เกิดขึ้นเป็นประจำ จึงสรุปไม่ได้ว่าเป็นผลมาจากภาวะโลกร้อน เนื่องจากภาวะโลกร้อนจะไม่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิในฤดูร้อนมากนัก แต่จะส่งผลต่อฤดูหนาวมากกว่าคือ ช่วงกลางคืนจะมีอากาศร้อนอบอ้าว จำนวนวันที่มีอากาศเย็นน้อยลงหรือยาวนานขึ้นผิดปกติ

กรมอุตุนิยมวิทยาพยากรณ์ลักษณะอากาศทั่วไปเมื่อเวลา 04.00 น. วันที่ 25 มีนาคม ว่าบริเวณความกดอากาศสูงหรือมวลอากาศเย็นที่ปกคลุมภาคตะวันออกเฉียงเหนือและด้านตะวันออกของภาคเหนือเริ่มอ่อนกำลังลง ในขณะที่ประเทศไทยตอนบนมีอากาศร้อนอบอ้าว ลักษณะเช่นนี้ยังทำให้บริเวณดังกล่าวเกิดพายุฤดูร้อน โดยมีพายุฝนฟ้าคะนอง ลมกระโชกแรง และลูกเห็บตกได้ในบางพื้นที่ จึงขอให้ประชาชนโดยเฉพาะบริเวณจังหวัดเชียงราย พะเยา น่าน พิษณุโลก นครราชสีมา นครสวรรค์ กาญจนบุรี ชลบุรี จันทบุรี และตราด ระมัดระวังอันตรายจากภัยธรรมชาติดังกล่าวในระยะนี้ไว้ด้วย

ทั้งนี้ เมื่อกลางดึกของคืนวันที่ 24 มีนาคมที่ผ่านมา เกิดพายุฤดูร้อน ลมแรง ฝนตกและลูกเห็บตกอย่างหนักในพื้นที่บ้านวังโพ บ้านวังจันทร์ และบ้านดงลาน ต.วังจันทร์ อ.สามเงา จ.ตาก ทำให้บ้านเรือนราษฎรพังเสียหายกว่า 300 หลังคาเรือน บางหลังถูกลมพัดหลังคาเสียหายหมดทั้งหลัง หลังคากระเบื้องถูกลูกเห็บตกใส่ทะลุเสียหายอย่างมาก ประชาชนไร้ที่อยู่อาศัย ไฟฟ้าดับหมด

นอกจากนั้นยังมีต้นไม้ ไม้ผล รวมทั้งพืชผลทางการเกษตรเสียหายจำนวนมาก โดยเฉพาะกล้วยไข่กำลังให้ผลผลิตจำนวนหลายร้อยไร่ หลังเกิดเหตุหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกำลังเร่งสำรวจและเข้าช่วยเหลือประชาชนที่ได้รับความเดือดร้อนอย่างเร่งด่วนแล้ว.

จาก : X-cite ไทยโพสต์ วันที่ 26 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: WayfarinG ที่ มีนาคม 26, 2008, 01:14:53 AM

เมื่อเช้าดูข่าว.. เค้าเอารูปที่ถ่ายที่แอนต๊ากติก้า มาให้ดู เห็นเป็นทางน้ำแข็งแตกเป็นชิ้นๆ เนื่องจากภาวะ โลกร้อน.. :-[

น่ากลัวมากๆ เลยคะ.. :(

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 30, 2008, 12:04:10 AM

มหันตภัย! ที่มิอาจหลีกเลี่ยง

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/3/30/159085_71779.jpg)

นาทีนี้...มนุษย์ทุกคน ที่อาศัยอยู่บนผืน โลกคงต้องก้มหน้าก้มตายอมรับความจริง !!

ขณะเดียวกันก็ต้องเร่ง หาทางหยุดยั้ง “มหันตภัย” ทั้งหลายทั้งปวงอันเกิดขึ้นจาก “ภาวะโลกร้อน” เพราะแม้นักวิทยาศาสตร์จะยังไม่ฟันธงแน่ชัดว่า “หายนะ” ดังกล่าวจะเกิดขึ้นในขั้นวิกฤติเมื่อไหร่ แต่สัญญาณแห่งมหันตภัยร้ายนี้ก็เริ่มเป็นที่ประจักษ์ชัดแล้วในปัจจุบัน

ดังจะเห็นได้จากผลกระทบของการสูญเสียชีวิต การไร้ที่อยู่อาศัยของผู้ประสบเคราะห์กรรมจากอิทธิพลของพายุซึ่งเกิดขึ้นในระดับรุนแรงอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน การละลายของน้ำแข็งขั้วโลกที่เร็วขึ้นกว่าปกติ การแห้งแล้งกันดารของผืนดินบางแห่ง ในขณะที่บางแห่งเกิดน้ำท่วม บ้านเรือนเสียหาย กลไกธรรมชาติที่เคยสมดุลกลับปรวนแปร เหล่านี้ล้วนเป็นผลมาจากอุณหภูมิของโลกที่เพิ่มสูงขึ้น ซึ่งนั่นหมายถึง เกือบ 90% เป็นเพราะฝีมือมนุษย์ !

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/3/30/159085_71781.jpg)

ภาวะโลกร้อน คือ ภาวะที่โลกมีอุณหภูมิสูงขึ้น ทุกวันนี้อุณหภูมิเฉลี่ยของผิวโลกเพิ่ม ขึ้นประมาณ 1 องศาเซลเซียส เมื่อเทียบกับ 100 ปีที่แล้ว โดยเฉพาะช่วงหลัง ค.ศ. 1980 อุณหภูมิของโลกได้พุ่งสูงขึ้น อย่างรวดเร็ว คณะกรรมการ ระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (ไอพีซีซี) ของสหประชาชาติ รายงานว่า ภายในสิ้นศตวรรษที่ 21 หรืออีกราว 100 ปีข้างหน้า หากอัตราการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ยังเป็นเช่นนี้อยู่ อุณหภูมิเฉลี่ยของผิวโลกอาจเพิ่มขึ้นถึง 6 องศาเซลเซียส นั่นคือ เพิ่มในอัตราเร็วขึ้นจากปัจจุบันถึง 10 เท่า

สาเหตุสำคัญของการ เกิดภาวะโลกร้อน ไอพีซีซี ซึ่งประกอบด้วยนักวิทยาศาสตร์ กว่า 2,500 คน จากทั่วโลกที่ มารวมตัวกันเพื่อทำงานสืบหาสาเหตุ และคิดค้นวิธีแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อน กล่าวไว้ว่า มีความเป็นไปได้สูงกว่าร้อยละ 90 ว่า การกระทำของมนุษย์ คือ การปล่อยก๊าซเรือนกระจก ได้แก่ ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ก๊าซมีเทน ไนตรัสออกไซด์ สารซี เอฟซี เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้โลกร้อนขึ้น

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/3/30/159085_71780.jpg)

ปัจจุบัน บรรยากาศของ โลกมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ 3 ล้านล้านตัน และมนุษย์ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศปีละ 24,000 ล้านตัน ขณะที่เมื่อทศวรรษ 1970 มนุษย์ปล่อยก๊าซชนิดนี้เพียงปีละ 15,000 ล้านตัน โดยกิจกรรมของมนุษย์ที่ปลดปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออก ไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ ประกอบด้วย โรงงานอุตสาหกรรม 40% อาคารสำนักงาน ศูนย์การค้า บ้านพักอาศัย 31% การขนส่งทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ 22% และการเกษตรกรรม 4%

ประเทศที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศมากที่สุด คือ สหรัฐอเมริกา คนอเมริกันปล่อยก๊าซชนิดนี้ปีละ 5,762 ล้านตัน หรือคิดเป็นร้อยละ 24 ของปริมาณก๊าซทั่วโลก ตามมาด้วยจีน ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศปีละ 3,474 ล้านตัน หรือคิดเป็นร้อยละ 15 ขณะที่ คนไทย โดยเฉพาะ คนกรุงเทพฯ ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศปีละ 172 ล้านตัน ซึ่งถือว่าสูงกว่าประเทศในแถบเอเชียอาคเนย์

ทั้งนี้ผลกระทบสำคัญที่เกิดขึ้นจากภาวะโลกร้อนอันส่งผลโดยตรงต่อการดำรงชีวิตของมนุษย์ รวมถึงพืช และสัตว์ นอกจากปัญหา การละลายของน้ำแข็งขั้วโลก ที่ส่งผลให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นแล้ว ภาวะโลกร้อนยังเป็นสาเหตุให้บาง พื้นที่เกิดความแห้งแล้ง ฝนไม่ตกตามฤดูกาล ส่งผลให้ปริมาณน้ำในแม่น้ำและทะเลสาบหลายแห่งทั่วโลกลดลง สัตว์ป่าหลายชนิดอาจขาดแคลนแหล่งน้ำธรรมชาติ และอาจส่งผลให้สัตว์ป่าในแอฟริกาตั้งแต่ นกไปจนถึงสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมต้องสูญพันธุ์ เกิดความอดอยาก เนื่องจากผลิตผลทางการเกษตรตกต่ำ นอกจากนี้ความแห้งแล้งยังก่อให้ เกิดไฟไหม้ป่าอย่างรุนแรงทั่วโลก ตั้งแต่ป่าในสหรัฐอเมริกา ป่าอะเมซอนในบราซิล ไปจนถึงป่าในออสเตรเลีย

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/3/30/159085_71782.jpg)

หายนะสำคัญที่มีผลมาจากภาวะโลกร้อนอีกประการหนึ่งคือ ทำให้เกิดพายุหมุนในทะเล ถี่ขึ้น และรุนแรงขึ้น ไม่ว่าจะเป็นพายุเฮอริเคน ไซโคลน และพายุไต้ฝุ่น ตามภูมิภาคต่าง ๆ ทั่วโลก เมืองที่อยู่ตามชายฝั่งจะได้รับผลกระทบจากความรุนแรงของพายุบ่อยครั้ง ดังเช่นใน เดือนสิงหาคม ค.ศ. 2005 พายุเฮอริเคนแคทรีนาได้พัดถล่มเมืองนิวออร์ลีนส์ในประเทศสหรัฐอเมริกาอย่างย่อยยับ มีผู้เสียชีวิตนับพันคน ขณะเดียวกันภาวะโลกร้อนยังทำให้ เกิดฝนตกหนักในหลายพื้นที่ ส่งผลให้เกิดน้ำท่วมครั้งใหญ่ตั้งแต่ จีน ญี่ปุ่น เวียดนาม ไทย พม่า บังกลาเทศ จนถึงอินเดีย

การระบาดของเชื้อโรคชนิดต่าง ๆ ที่ก่อให้เกิดโรค อุบัติใหม่ โรคอุบัติซ้ำ ก็นับเป็นมหันตภัยที่ส่งผลต่อชีวิตมนุษย์อย่างมาก ทั้งนี้เนื่องจากสภาพอากาศที่ร้อนจะส่งผลให้แมลง หลายชนิดที่เป็นพาหะสำคัญของเชื้อโรคมีการกระจายพันธุ์ได้ดีขึ้น อาทิ อุณหภูมิที่สูงขึ้นทำให้วงจรชีวิตของยุงมีระยะสั้นลง และยุงยังสามารถอพยพไปอยู่ในที่ที่เคยมีอากาศเย็นได้ ภูเขาหลายแห่งและพื้นที่ที่ไม่เคยมียุงมาก่อนกลับพบว่ามียุงแพร่กระจายเข้าไป ส่งผลให้เกิดการระบาดของโรคมาลาเรียอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันมีอัตราการเกิดโรคไข้เลือดออกเพิ่มสูงขึ้น รวมถึงการระบาดของไข้อหิวาต์ ไข้สมองอักเสบ และการแพร่กระจายของแมลงศัตรูพืชที่เป็นต้นเหตุของการทำลายพืชผลทางการเกษตร ทั่วโลก

ก่อนหน้านี้ อัลกอร์ พยายามจะบอกว่า โลกร้อน เป็นเรื่องของผลกระทบระยะยาว ไม่ได้เกิดขึ้นฉับพลัน ต้องใช้เวลายาวนานกว่าจะเห็นผล แต่เมื่อปรากฏผลแล้วก็สายเกินแก้ คงถึงเวลาแล้วกระมังที่เราจะช่วยกันแก้ไขปัญหาภาวะโลกร้อนร่วมกัน…ก่อนที่ทุกอย่าง จะสายเกินไป.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 30 มีนาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 13, 2008, 12:40:45 AM

ประเทศไทยกับภัยโลกร้อน หยุด! ทำลายสิ่งแวดล้อมก่อนสาย

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/4/13/160553_72803.jpg)

ความผันแปรของภูมิอากาศที่มีผลต่อลักษณะอากาศทั่วโลก ท่ามกลางวิกฤติโลกร้อนที่กำลังเผชิญกล่าวขานกัน ทั่วโลก ที่ผ่านมา ประเทศไทยเอง ก็มีสัญญาณบ่งบอกถึงผลกระทบ ดังกล่าวให้ติดตามตระหนักถึงปัญหา ดังกล่าวหลากหลายด้าน

จากการติดตามความผันแปรของอุณหภูมิโลกตามที่มีข้อมูลเผยแพร่ให้ความรู้บอกเล่าถึงสถานการณ์โลกร้อนว่า ระยะ 10 กว่าปีที่ผ่านมาเป็นช่วงที่อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกเพิ่มสูงขึ้นซึ่งถ้าหากยังไม่มีมาตรการยับยั้งการปล่อยก๊าซเรือนกระจกคาดการณ์ ว่าอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกจะเพิ่มขึ้น อีกและในการเพิ่มขึ้นของก๊าซเรือน กระจกจะทำให้บรรยากาศโลกกักเก็บพลังงานความร้อนเพิ่มมากขึ้น

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/4/13/160553_72804.jpg)

ส่งผลให้ความสมดุลของพลังงานโลกเปลี่ยนแปลงไป อุณหภูมิเฉลี่ยของบรรยากาศบริเวณผิวโลกสูงขึ้น คลื่นความร้อนเกิดบ่อยครั้ง ส่งผลต่อเนื่องนานัปการ อย่างเช่น ฤดูกาลแปรปรวน ปริมาณและการกระจายของน้ำฝนเปลี่ยนแปลงไป ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น เนื่องจากน้ำแข็งขั้วโลกละลาย เกิดพายุและภัยพิบัติรุนแรงและถี่ขึ้น ฯลฯ

นอกจากนี้ในการศึกษาข้อมูลทางอุตุนิยมวิทยา ของกรมอุตุนิยมวิทยายังพบว่า สภาพอากาศทั่วไปของโลกที่มีการคาดการณ์ไว้อุณหภูมิจะ สูงขึ้นทำให้มีอากาศร้อนจัด สำหรับประเทศไทยจากปีที่ผ่านมามีการคาดการณ์พื้นที่ส่วนใหญ่ของประเทศจะมีปริมาณฝนสูงกว่าค่าปกติ โดยเฉพาะช่วงฤดูร้อนและต้นฤดูฝนและฤดูฝนจะมาเร็วกว่าปกติและช่วงฤดูร้อนจะมีอากาศร้อนจัดในหลายพื้นที่ ฯลฯ ซึ่งจากปัญหาโลกร้อนส่งผลกระทบ ต่ออนาคตทั้งทำให้ฤดูกาลของฝนเปลี่ยนแปลงไป กระบวนการระเหยและการกลั่นตัวจะเร็วขึ้น ฝนอาจ จะตกบ่อยแต่น้ำจะระเหยเร็วทำให้ ดินแห้งเร็วกว่าปกติโดยเฉพาะในช่วง ฤดูกาลเพาะปลูก ฯลฯ

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/4/13/160553_72805.jpg)

ไม่เพียงแต่ภาวะโลกร้อนจะก่อให้เกิดผลกระทบโดยตรงต่ออุณหภูมิ ฝน ช่วงระยะเวลาฤดูกาลเพาะปลูกเท่านั้น ยังก่อให้เกิดผลกระทบทางอ้อม ได้แก่ การระบาดของโรคพืช ศัตรูพืชและวัชพืช สัตว์น้ำจะอพยพไปตามการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิน้ำทะเล แหล่งประมงที่สำคัญ ๆ ของโลกจะเปลี่ยนแปลงไป เชื้อโรคในเขตร้อน ปัญหาภาวะมลพิษทางอากาศภายในเมืองจะเพิ่มขึ้นอีกด้วย

การพิทักษ์รักษ์โลก ลดภาวะโลกร้อนด้วยการร่วมใจกันรักษาสมดุลธรรมชาติ สิ่งแวดล้อมให้คง อยู่อย่างยั่งยืนจึงมีความสำคัญอย่างยิ่ง ดร.จิรพล สินธุนาวา คณะสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์ มหาวิทยา ลัยมหิดลให้ความรู้ว่า ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนที่ทั่วโลกกำลังเผชิญประการแรกคือ คลื่นความร้อน ซึ่งทำให้อุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้น ถ่ายเทความร้อนไม่ทันอาจทำให้เกิดการช็อกจากความร้อนได้

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/4/13/160553_72808.jpg)

ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนยังทำให้เกิด น้ำทะเลสูงขึ้นทำให้เกิดการกัดเซาะชายฝั่ง ซึ่งผลกระทบต่อมาน้ำแข็งบนภูเขาละลายทำให้เกิดน้ำท่วมในพื้นที่สูง และเมื่อน้ำแข็งขั้วโลกละลายก็เป็นต้นเหตุทำให้ประชากรสัตว์น้ำลดลง ทำลายระบบนิเวศ ต่อมาเกิดการแพร่ระบาดของโรคร้ายซึ่งมากับความร้อน น้ำท่วม ภัยแล้ง ฤดูกาลเปลี่ยนไป อย่างฤดูใบไม้ผลิจะมาเร็วซึ่งนั่นหมายถึงจำนวนวันที่ร้อนจะเพิ่มมากขึ้น แต่จำนวนวันที่หนาวจะสั้นลง น้อยลง เกิดการแปรปรวนของอากาศทำให้ร่างกายปรับไม่ทันเกิดการเจ็บป่วยได้ง่าย

นอกจากนี้ในภาวะอากาศที่แปรปรวนยังส่งผลกระทบให้เกิดการอพยพของสัตว์ป่า ปะการังเกิดการฟอกขาว ทำให้ความอุดมสมบูรณ์ ในทะเลเปลี่ยนแปลงไป นอกจากนี้ยังเกิดผลกระทบ ฝนตกหนักเฉพาะที่เกิดดินถล่มน้ำป่าไหลหลาก น้ำท่วมฉับพลัน ทำให้เกิดความเสียหายต่อชีวิตทรัพย์สิน

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/4/13/160553_72807.jpg)

ผลกระทบประการสุดท้าย ได้แก่ ภัยแล้ง ไฟป่า ทำให้พืชพันธุ์ที่เคยสังเคราะห์แสงดูดซับคาร์บอนได้ตายลง ซึ่งผลกระทบเหล่านี้เกิดขึ้นทั่วโลก เช่นเดียวกับประเทศไทย ซึ่งจะต่างไปในบางข้อที่ประเทศเรา ไม่มี อย่างเรื่องของการปกคลุมของภูเขาน้ำแข็ง

“ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนอย่างที่กล่าวมามีหลายเรื่องที่เห็นกันชัดเจนมีทั้งการกัดเซาะชายฝั่งในหลายพื้นที่ ผลิตผลทางการเกษตรได้รับความเสียหาย เนื่องจากอุณหภูมิสูงขึ้นทำให้พืชพันธุ์หลายชนิดได้รับผลกระทบ แต่สิ่ง ที่จะมีปัญหาซึ่งเป็นสิ่งที่น่าเป็นห่วงคือในเรื่องของคลื่นความร้อนซึ่ง จะทำให้อุณหภูมิสูงขึ้น ซึ่งในต่างประเทศที่ผ่านมามีผู้เสียชีวิตจากภาวะดังกล่าวแล้ว อีกทั้งมีการติด ตามสถานการณ์ เตรียมพร้อมในเรื่องนี้ด้วย”

การสะสมความร้อนมักเกิดในเขตเมืองอุตสาหกรรมทำให้อุณหภูมิ สูงขึ้นกว่า 40 องศาเซลเซียส ซึ่งประเทศไทยอย่างในกรุงเทพฯที่ผ่านมาก็แตะเข้าใกล้อุณหภูมิสูงเหล่านี้และ ปีนี้ให้เฝ้าระวัง อุณหภูมิสูงอาจจะเกิดขึ้นได้ในเดือนเมษายนหรือช่วงต่อพฤษภาคม

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/4/13/160553_72809.jpg)

จากสถานการณ์โลกร้อนการจะช่วยกันแก้วิกฤติภาวะโลกร้อนคงจะต้องรู้ก่อนว่าสิ่งเหล่านี้มีผลกระทบกับเรื่องใดบ้าง อย่างเช่น แหล่งน้ำอย่า ให้มียุงมาวางไข่ ในเรื่องคลื่นความร้อน โรคหน้าร้อนก็ควรปรับเปลี่ยนพฤติกรรมตนเอง ต้องระมัดระวัง การรับประทานอาหาร เลือกสวมใส่เสื้อผ้าที่เหมาะสม ฯลฯ

ภาวะโลกร้อนไม่ใช่เรื่องไกลตัว ทุกคนช่วยกันได้โดยพยายาม ลดการใช้พลังงานและใช้พลังงาน อย่างประหยัด ดังที่ผ่านมามีการ รณรงค์ใช้ถุงผ้าแทนถุงพลาสติก ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมกินใกล้บ้าน ซื้อใกล้บ้านแทนการขับรถไปไกล ๆ ปลูกพืชผักสวนครัวไว้บริโภคลด การซื้อการใช้จ่าย ลดการบริโภคที่ สิ้นเปลือง ซึ่งการช่วยกันคงจะต้อง ระมัดระวังในทุกกิจกรรม เช่น ในช่วงเวลานี้ที่มีการเดินทางใช้รถใช้ถนนช่วงเทศกาลสงกรานต์ควรมีความรู้ความเข้าใจในวิธีการขับรถปลอดภัย รักษาสิ่งแวดล้อมลดภาวะโลกร้อน ซึ่งควรขับรถด้วยความเร็วสม่ำเสมอ ไม่ขับเร็วเกินไปและไม่ขนสัมภาระเยอะเกินความจำเป็น ฯลฯ เพียงเท่านี้นอกจากจะช่วยประหยัด ลดการใช้เชื้อเพลิงแล้ว ยังช่วยรักษาสิ่งแวดล้อมร่วมด้วย

จากภาวะโลกร้อนที่นับวันจะเพิ่มมากขึ้นส่งผลกระทบให้การดำเนินชีวิตเปลี่ยนแปลงไป ในการแก้ไขวิกฤติโลกร้อนคงไม่มีสิ่งใด ดีไปกว่าการที่ทุกคนร่วมมือร่วมใจ รักษาสิ่งแวดล้อม หยุดทำลายธรรมชาติเพื่อช่วยกันแก้วิกฤติ ลดปัญหาโลกร้อนอย่างยั่งยืน.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 13 เมษายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 15, 2008, 12:17:48 AM

5 วิธีปกป้องโลก

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/4/14/160565_72831.jpg)

วันนี้ใครไม่เคยได้ยินหรือรับรู้เกี่ยวกับปัญหาโลกร้อนที่เกิดขึ้นทั่วโลก อาจจะถูกหาว่าเชยหรือเป็นคนที่ไม่เคยสนใจไยดีกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น เพราะใครต่อใครต่างลุกขึ้นมาหาวิธีการเพื่อปกป้องโลกใบนี้

พฤศจิกายน 2006 นาซารับบทเป็นเจ้าภาพต้อนรับคณะนักวิทยา ศาสตร์ระดับสุดยอดของโลก พวกเขาประชุมกันในแคลิฟอร์เนีย เพื่อเสนอทางออกแบบถอนรากถอนโคนสำหรับภาวะโลกร้อนที่กำลังเกิดขึ้น ซึ่งถือเป็นภัยคุกคาม ใหญ่หลวงที่สุดเท่าที่มนุษยชาติเคยเผชิญ

วิธีแรกในห้าวิธีที่จะช่วยโลกคือวิธีที่แพงและท้าทายที่สุด เป้าหมายของมันก็คือการลดปริมาณแสงแดดที่ส่องมายังโลก โรเจอร์ แองเจล นักดาราศาสตร์ หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญชั้นนำของโลกด้านเลนส์แก้ว คิดว่าเขาสามารถทำแบบนั้นได้

โรเจอร์ คำนวณว่า เขาน่าจะต้องหักเหรังสีของดวงอาทิตย์เพียงสองเปอร์เซ็นต์เท่านั้น เพื่อจะลดภาวะโลกร้อน ทว่าแม้กระทั่งปริมาณแค่นั้นมันก็จะต้องอาศัยอุปกรณ์บังแดดที่กว้างอย่างไม่น่าเชื่อถึง 100,000 กิโลเมตร มันจะถูกวางไว้ห่างจากโลกหนึ่งล้านหกแสนกิโลเมตร และโคจรรอบดวงอาทิตย์ตรงตำแหน่งซึ่งรู้จักกันในนามจุด L1 คือจุดที่แรงโน้มถ่วงระหว่างดวงอาทิตย์กับโลกเป็นศูนย์

แต่ความท้าทายในเรื่องนี้ คือ การทำให้อุปกรณ์บังแดดนี้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ และการส่งอุปกรณ์ทั้งหมดที่หนักกว่า 20 ล้านตัน และสิ่งที่พวกเขาคิดได้ก็คือ เรียลลอนเชอร์ ชุดขดลวดไฟฟ้าภายในอุโมงค์ยาว 2 กิโลเมตร ขณะที่จรวดพุ่งผ่านขดลวดแต่ละอัน มันจะได้รับแรงสั่นสะเทือนไฟฟ้าซึ่งทำให้เร่งความเร็วได้มากขึ้น และเพื่อการเดินทางสู่อวกาศมันจะต้องตั้งอยู่บนยอดเขาที่อากาศเบาบางที่สุด ขณะที่แรงต้านทานของชั้นบรรยากาศโลกมีน้อยลง โดยยานส่งแก้วแต่ละลำจะมีระบบจัดวางตำแหน่งและแผงโซลาร์นำทาง

เวลาเดียวกันนั้นทีมที่สองก็คิดค้นวิธีการที่ดูเหมือนจะง่ายกว่า อย่างการเลียนแบบสภาพบรรยากาศของเมืองซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย ที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองแห่งหมอก ซึ่งทำหน้าที่เหมือนระบบปรับอากาศตามธรรมชาติ

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/4/14/160565_72830.jpg)

สตีเวน ซอลเตอร์ วิศวกร และ จอห์น ลาแธม นักฟิสิกส์ด้านบรรยากาศ กำลังออกค้นหาเมฆที่มีลักษณะเฉพาะที่เป็นประกายและสะท้อนรังสีของดวงอาทิตย์กลับไปสู่อวกาศ ทั้งสองคิดว่าจะใช้เรือยอชท์พลังลม เพื่อพ่นละอองน้ำทะเลเข้าไปในเมฆเหมือนกับปืนสเปรย์ขนาดยักษ์

ละอองน้ำหยดเล็ก ๆ เหล่านี้จะระเหยไปเหลือแต่อนุภาคเกลือที่แวววาว มันจะขึ้นไปสู่เมฆและจะดูดไอน้ำในนั้นซึ่งจะมาควบแน่นอยู่ที่อนุภาคเกลือทำให้เมฆหนาขึ้นและสะท้อนแสงมากขึ้น

อีกแผนที่อยู่บนโต๊ะประชุมลับของนาซาก็คือ แผนซึ่งเกิดจากความหายนะทางธรรมชาติ โดยศึกษาจากเมื่อครั้งที่ภูเขาไฟโทบา บนเกาะสุมาตราระเบิดเมื่อ 71,000 ปีที่แล้ว ละอองเถ้าถ่านภูเขาไฟและกำมะถันที่ถูกพ่นขึ้นไปสูง 34 กิโลเมตร สู่บรรยากาศชั้นสตรา โตสเฟียร์บดบังแสงอาทิตย์จนโลกเข้าสู่ฤดูหนาวยาวถึง 6 ปี ก่อนจะตามมาด้วยยุคน้ำแข็งนานหนึ่งพันปี

วิธีการที่ พอล ครุทเซน เจ้าของรางวัลโนเบลที่มาของรูรั่วโอโซนที่ทวีปแอนตาร์กติกจนทำให้เกิดการรณรงค์เพื่อลดการใช้สารซีเอฟซีตามมาคิดขึ้นก็คือ การยิงจรวดบรรทุกกำมะถันนับร้อย ๆ ลูกขึ้นไปสู่ชั้นบรรยากาศที่ว่า โดยมีตัวอย่างที่เพิ่งผ่านไปอย่างการระเบิดของภูเขาไฟปีนาตูโบเมื่อปี 1991 จนทำให้อุณหภูมิโลกลดลง 0.6 องศาเซลเซียส

แต่การนำกำมะถันจำนวนมหาศาลขึ้นไปยังชั้นบรรยากาศนั้นก็ยังเป็นเรื่องเสี่ยงกับผลกระทบที่จะตามมา การพยายามลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศจึงเป็นอีกวิธีที่ เอียน โจนส์ วิศวกรด้านมหาสมุทรจากมหาวิทยาลัยซิดนีย์คิดขึ้น โดยมีแพลงก์ตอนพืชจำนวนมากในมหาสมุทรที่สามารถดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ได้เป็นตัน ๆ

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/4/14/160565_72832.jpg)

แพลงก์ตอนพืชที่เบ่งบานในอ่าวซิดนีย์หลังจากน้ำท่วมได้พัดพาธาตุอาหารลงทะเล สามารถดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ได้ราว 80,000 ตัน หรือเท่ากับปริมาณที่รถ 20,000 คันปล่อยออกมาในแต่ละปี ขณะที่นักวิจัยพบว่าหลังจากแพลงก์ตอนดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไป มันจะปล่อยก๊าซออกซิเจนออกมา ส่วนคาร์บอนยังอยู่ในตัวพวกมันและจะจมลงสู่ก้นมหาสมุทรเมื่อพวกมันตาย ทว่าการมีแพลงก์ตอนพืชมากไปก็ส่งผลต่อระบบนิเวศในทะเลด้วยเช่นกัน

วิธีการสุดท้ายก็คือ การเลียนแบบนักดักจับคาร์บอนที่เก่งที่สุดในโลกอย่างต้นไม้ เคลาส์ แล็คเนอร์ นักธรณีฟิสิกส์ พัฒนาขึ้นมาจากโครงงานวิทยาศาสตร์ของลูกสาว โดยมีโซเดียมไฮดรอกไซด์เป็นกุญแจสู่ความสำเร็จ เพราะมันสัมผัสกับคาร์บอนไดออกไซด์มันจะดูดซับและก่อให้เกิดสารละลายโซเดียมคาร์บอเนตในสภาพของเหลว จากนั้นมันจะถูกส่งไปตามท่อเพื่อผ่านกระบวนการเปลี่ยนเป็นก๊าซเข้มข้นและจัดเก็บขั้นสุดท้าย

วิสัยทัศน์ของเคลาส์ก็คือ การสร้างต้นไม้สังเคราะห์นับพัน ๆ ต้นเหมือนฟาร์มกังหันลม เพื่อกรองคาร์บอนไดออกไซด์ของโลกออกไป เขาประมาณว่าต้นไม้สังเคราะห์แบบนี้หนึ่งต้นจะขจัดคาร์บอนไดออกไซด์ได้ปีละ 90,000 ตัน ซึ่งเท่ากับปริมาณที่รถกว่า 20,000 คันปล่อยออกมา

แต่ก่อนที่จะต้องใช้วิธีการทั้ง 5 ที่นักวิทยาศาสตร์คิดค้น การช่วยกันลดภาวะโลกร้อนด้วยวิธีการง่าย ๆ น่าจะเป็นทางออกที่เหมาะสมและไม่สิ้นเปลืองสำหรับวันนี้ ติดตามวิธีการเหล่านี้ได้ในสารคดี Five Ways To Save The World ทางช่องดิสคัฟเวอรี่ แชนแนล วันพุธที่ 16 เม.ย. 2551 เวลา 21.00 น. ทางช่องทรูวิชั่นส์ 47.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 15 เมษายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 17, 2008, 12:43:52 AM

นักวิทยาศาสตร์เตือนโลกร้อน ทำระดับน้ำทะเลสูงขึ้นกว่า 1 เมตร

นักวิทยาศาสตร์เตือนสภาวะโลกร้อนจะทำให้ระดับน้ำทะเลหลังสิ้นศตวรรษนี้ เพิ่มสูงขึ้นอีกกว่า 1 เมตร อาจจะทำให้น้ำท่วม ประชาชนหลายสิบล้านคนไม่มีที่อยู่อาศัย

ลอนดอน-นักวิทยาศาสตร์ในอังกฤษเปิดเผยรายงานฉบับหนึ่งที่ระบุว่า เมื่อสิ้นศตวรรษนี้ไปแล้ว ระดับน้ำทะเลจะเพิ่มสูงขึ้นอีกกว่าหนึ่งเมตร อันเนื่องจากสภาวะโลกร้อน ทำให้แผ่นน้ำแข็งที่ขั้วโลกละลาย

ผลงานวิจัยชิ้นใหม่ที่จัดทำโดยคณะนักวิทยาศาสตร์จากห้องปฏิบัติการวิจัยสมุทรศาสตร์ในอังกฤษระบุว่า การละลายของธารน้ำแข็ง กับการแตกหักของแผ่นน้ำแข็งที่ขั้วโลก รวมทั้งภาวะโลกร้อนที่กำลังเผชิญกันอยู่ อาจทำให้ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นอีก 1.5 เมตร ในช่วงสิ้นศตวรรษนี้ ซึ่งปรากฎการณ์ดังกล่าว จะทำให้น้ำไหลบ่าเข้าท่วมแผ่นดิน เป็นเหตุให้ประชาชนหลายสิบล้านคนไม่มีที่อยู่อาศัย

รายงานผลการวิจัยชิ้นนี้ที่ถูกนำเสนอในที่ประชุมยูโรเปี้ยน จีโอไซน์ ยูเนี่ยนนั้น นักวิจัยทำนายว่า ระดับน้ำทะเลจะเพิ่มสูงขึ้นกว่าที่คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศหรือไอพีซีซี ทำนายเอาไว้เมื่อปีที่แล้วถึงสามเท่า ซึ่งไอพีซีซี เพิ่งคว้ารางวัลโนเบลสาขาสันติภาพร่วมกับนายอัล กอร์ อดีตรองประธานาธิบดีสหรัฐเมื่อปี 2550

หนึ่งในทีมวิจัยระบุว่า ผลการทำนายมาจากการประเมินแบบจำลองใหม่ ที่มีความแม่นยำเกี่ยวกับความเป็นไปของระดับน้ำทะเลในช่วง 2,000 ปีที่ผ่านมา โดยในศตวรรษที่ 18 ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น 2 เซนติเมตร และสูงขึ้นอีก 6 เซนติเมตรในศตวรรษที่ 19 จนกระทั่งศตวรรษที่แล้ว ระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้นอีก 19 เซนติเมตร ซึ่งดูเหมือนว่า ระดับน้ำทะเลพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็วในศตวรรษที่ 20 อันเนื่องจากการละลายของแผ่นน้ำแข็ง

ด้าน นายสตีฟ เนเร็ม นักวิจัยแห่งมหาวิทยาลัยโคโลราโด้ในสหรัฐกล่าวสนับสนุนรายงานชิ้นล่าสุดว่า มีหลักฐานมากมายที่บ่งชี้ว่า ในปีพุทธศักราช 2643 หรือปีคริสตศักราช 2100 หรือในอีก 92 ปีข้างหน้า ชาวโลกจะได้เห็นระดับน้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้นไม่ต่ำกว่า 1 เมตร ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้น ประชาชนชาวจีนจำนวน 72 ล้านคน และประชากรเวียดนามถึงร้อยละ 10 จะกลายเป็นคนไร้ที่อยู่อาศัย

จาก : แนวหน้า วันที่ 17 เมษายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 04, 2008, 02:03:01 AM

วิกฤติโลกร้อน วิกฤตมนุษยชาติ (ตอนที่ 6)

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/5/4/162706_74361.jpg)

ขึ้นแท่นปล่อยก๊าซพิษอันดับหนึ่ง จีนเผยยุทธศาสตร์หยุดโลกร้อน

แรงแซงหน้าสหรัฐอเมริกาพร้อมรับฉายาประเทศที่ปล่อยก๊าซพิษสู่บรรยากาศมากที่สุดในโลกไปแล้วเรียบร้อย สำหรับมหาอำนาจแห่งเอเชีย...พญามังกรจีน

แม้ก่อนหน้านี้ผู้เชี่ยวชาญด้านสิ่งแวดล้อมทั้งหลายต่างคาดการณ์ไว้ว่า กว่าจีนจะแซงหน้าสหรัฐอเมริกาในเรื่องของการปล่อยก๊าซพิษคงต้องใช้เวลาอีกหลายปี แต่จากการสำรวจสถิติขณะนี้ จีนได้กลายเป็นประเทศที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่าสหรัฐอเมริกาไปแล้ว 8% ขณะที่อัตราการปล่อยก๊าซพิษของสหรัฐลดลง 1.4% เมื่อปีที่แล้ว อันเนื่องมาจากสภาพเศรษฐกิจชะลอตัว

สำนักงานประเมินสภาพแวดล้อมเนเธอร์แลนด์ เปิดเผยว่า สาเหตุที่จีนแซงหน้าสหรัฐขึ้นเป็นประเทศที่ปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากที่สุด เร็วกว่าที่หลายฝ่ายคาดไว้ เป็นเพราะผลจากความต้องการถ่านหินเพื่อใช้ในการผลิตกระแสไฟฟ้าและการผลิตปูนซีเมนต์ที่พุ่งขึ้น บวกกับการขยายตัวของเศรษฐกิจที่เพิ่มขึ้นถึง 10 เท่านับตั้งแต่ปี 2521 ซึ่งได้ส่งผลให้จีนต้องเผชิญกับปัญหาท้าทายด้านสิ่งแวดล้อม มากมาย ทั้งในเรื่องน้ำ อันได้แก่ ปัญหาขาดแคลนน้ำสะอาดและปัญหาน้ำเสีย รวมถึงปัญหาการเพิ่มขึ้นของพื้นที่ทะเลทราย ซึ่งเป็นผลมาจากการย้ายถิ่นฐาน ทำให้พื้นที่ สีเขียวเสียหายปีละไม่ต่ำกว่า 5,500 ตารางไมล์

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/5/4/162706_74362.jpg)

จากสถิติตัวเลขปี 2549 รัฐบาลจีนได้รับเอกสารร้องเรียนเกี่ยวกับปัญหามลพิษเป็นจำนวนมากถึง 600,000 ฉบับ เพิ่มขึ้นปีละ 30% มาตั้งแต่ปี 2545 โดยทางการจีนเองก็ยอมรับว่า ปัญหามลพิษที่ก่อให้เกิดภาวะโลกร้อน กำลังส่งผลกระทบต่อประเทศจีน เห็นได้จากผลผลิตทางการเกษตรที่ตกต่ำลง อุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้น ภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งและรุนแรง ระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้น รวมถึงเมืองแถบชายฝั่งทะเลที่ถูกทำลาย และนี่เอง คือ สาเหตุสำคัญที่ทางการจีนเร่งจัดทำแผนลดภาวะโลกร้อน วางแนวทางลดมลพิษจากก๊าซเรือนกระจก โดยเฉพาะการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้พลังงาน และการพัฒนาเทคโนโลยีที่ไม่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมมาใช้

อย่างไรก็ตาม แม้จีนจะหันมาออกมาตรการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกสู่บรรยากาศ โดยเปิดตัว โครงการยุทธศาสตร์แห่งชาติเพื่อลดภาวะโลกร้อน โดยยืนยันจะเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงานราว 20% ภายในปี 2553 และจะใช้พลังงานที่นำกลับมาใช้ได้ใหม่ จาก 7% ในปัจจุบันเพิ่มขึ้นเป็น 10% รวมถึงการลดการใช้พลังงานต่อหน่วยผลผลิตมวลรวมภายในประเทศ (จีดีพี) ปีละ 4% และลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้ได้ ปีละ 2% ภายในปี 2553 พร้อมสนับสนุนการผลิตพลังงานสะอาด พัฒนาพรรณพืชใหม่ ๆ ที่ทนแล้งได้ดี ตลอดจนขยายพื้นที่ป่าเพื่อดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ แต่ถึงกระนั้นหลายฝ่ายก็ยังคงมองว่า เป็นเรื่องของแผนระยะยาวที่ต้องทำแบบค่อยเป็นค่อยไป

ทางการจีนได้ลงนามในสนธิสัญญาเกียวโตเกี่ยวกับการให้ความร่วมมือในการต้านโลกร้อนไปแล้ว แต่ทำในฐานะประเทศกำลังพัฒนาจึงไม่ต้องกำหนดอัตราการลดก๊าซก่อภาวะโลกร้อนที่ตายตัว โดยถึงแม้จีนจะประกาศจุดยืนอย่างชัดเจนในการยินดีให้ความร่วมมือกับทุกชาติเพื่อลดปัญหาโลกร้อน แต่ขณะเดียวกันก็พยายามเน้นย้ำให้ประเทศต่าง ๆ เข้าใจถึงศักยภาพที่มีอยู่อย่างจำกัดของจีนในการรับมือกับความเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศอันเป็นผลมาจากภาวะโลกร้อน ทั้งนี้เนื่องจาก จีนยังเป็นชาติกำลังพัฒนา ภารกิจแรกที่ต้องฟันฝ่าก็คือ การพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจ รวมถึงการแก้ไขปัญหาความยากจนของคนในประเทศ

ถึงตรงนี้ คิดไปคิดมาด้วยเหตุผล บางคนอาจแอบชื่นชมจีนที่แม้จะเป็นประเทศที่สร้างมลพิษให้กับโลกมากเป็นลำดับต้น แต่ก็ยังรู้จักหันมาคิดทบทวนเสนอวิธีแก้ไขปัญหา ขณะที่อีกฝ่ายอาจมองว่า คงเป็นไปได้ยากเพราะจีนเองก็ยังประกาศกร้าวว่า การพัฒนาประเทศต้องมาก่อน

แล้วอย่างนี้ผลจะปรากฏออกมาเช่นไร จะเข้าทำนอง...กว่าจะพัฒนาประเทศไปถึงเป้าหมาย ประชาชนไม่แย่เสียก่อนหรือ...คงต้องดูกันต่อไป.

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/variety/5/4/162706_74360.jpg)

ผลกระทบโลกร้อนกับความรุ่งเรืองของเอเชีย

ท่ามกลางความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศ อันเป็นผลมาจากภาวะโลกร้อน ได้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบอย่างชัดเจนต่อประเทศต่าง ๆ ในภูมิภาคเอเชีย โดยทุกประเทศจะมีระดับอุณหภูมิที่สูงขึ้น มีฝนตกน้อยลงและไม่แน่นอน ขณะเดียวกันกลับมีพายุที่รุนแรงมากขึ้นและบ่อยขึ้นในเขตพื้นที่เกษตรกรรม เป็นผลให้เกษตรกรที่ต้องพึ่งพาฝนฟ้าตามฤดูกาลได้รับผลกระทบอย่างหนัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศบังกลาเทศ ซึ่งมีประชากรประกอบอาชีพเกษตรกรรมถึง 70% ขณะที่ในอินเดียบางแห่งเกิดภาวะน้ำท่วมสูง และบางแห่งประสบกับความแห้งแล้ง

ด้วยอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้น 1 องศาเซลเซียสในช่วงเวลากลางคืนของฤดูเพาะปลูกได้ส่งผลให้ผลผลิตข้าวของภูมิภาคเอเชียลดลง 10% ส่วนบริเวณตอนเหนือของจีนที่ต้องผจญกับภาวะแห้งแล้งอย่างต่อเนื่อง หากยังไม่มีการแก้ปัญหาก็จะทำให้ปลายศตวรรษนี้ประเทศจีนจะสูญเสียผลผลิตหลักไป 37% โดยผลผลิตเหล่านั้นจะรวมถึงข้าว ข้าวสาลี และข้าวโพดด้วย

รายงานฉบับล่าสุดที่มีชื่อว่า “Up in Smoke : Asia and the Pacific” ซึ่งจัดทำโดยคณะทำงานด้านการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและการพัฒนาหลายองค์กรทั่วโลก ได้กล่าวถึงผลกระทบของภาวะโลกร้อนที่มีต่อภูมิภาคเอเชียว่า ถือเป็นการบั่นทอนต่อความเจริญก้าวหน้าทั้งทางเศรษฐกิจและสังคมอย่างยิ่ง โดยปัญหาใหญ่ขณะนี้อยู่ที่การรับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้น ผู้คนเอเชียต้องรับรู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับปัญหา ซึ่งไม่เพียงแต่จะต้องแก้ไขไปพร้อม ๆ กับการพัฒนาประเทศเท่านั้น ในด้านชีวิตความเป็นอยู่ที่คนเอเชียส่วนใหญ่ยังคงต้องพึ่งพาผืนดินและผืนน้ำในการดำรงชีวิตก็ต้องปรับตัวหรือคิดให้ได้ว่าจะอยู่อย่างไรท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศที่เลวร้ายขึ้นเช่นนี้ ซึ่งแน่นอนว่ามีผลกระทบต่อความเจริญรุ่งเรืองของประเทศไม่ทางตรงก็ทางอ้อม.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 4 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 06, 2008, 01:45:20 AM

โลกร้อน-ทะเลเป็นกรด "ปะการังแข็ง" ตายเกลื่อน

นายสมเกียรติ ขอเกียรติวงศ์ หัวหน้ากลุ่มงานสมุทรศาสตร์และสิ่งแวดล้อมทางทะเล สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง และป่าชายเลน จ.ภูเก็ต กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (ทช.) กล่าวว่า กำลังเตรียมศึกษาผลกระทบของภาวะโลกร้อนต่อปะการังชนิดแข็งในทะเลอันดามัน ถือเป็นโครงการแรกที่จะศึกษาผลกระทบโดยตรง และนับเป็น 1 ใน 12 โครงการที่สถาบันวิจัยภูเก็ต ได้รับคัดเลือกจากทางสหภาพยุโรปให้ดำเนินการวิจัย ขณะที่ยังมีสถาบันวิจัยอื่นๆ จากแถบเอเชีย อเมริกา และยุโรปที่จะศึกษาผลกระทบของภาวะโลกร้อนต่อ เต่า หอย ปลาในทะเลด้วย เพื่อสรุปเป็นงานวิจัยชิ้นเดียวกัน สหภาพยุโรปสนับสนุนงบฯทั้งโครงการจำนวน 12.5 ล้านยูโร

"สิ่งที่น่าสนใจคือพบว่าปะการังชนิดแข็งจำนวนมากเริ่มตายแล้ว เนื่องจากมีปริมาณก๊าซคาร์บอนได ออกไซด์ในท้องทะเลมากเกินไป เป็นผลมาจากคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศมีมาก ทำให้น้ำทะเลเป็นกรดมากขึ้น เราได้วิจัยค่าความเป็นกรด แ ละด่างของน้ำทะเลย้อนหลังไ ป 30-40 ปี พบว่าค่าความเป็นด่างลดลง 0.1 ทำให้เกิดการกัดกร่อนทำลายแคลเซียม ซึ่งเป็นธาตุที่เป็นองค์ประกอบหลักของปะการัง และเรื่องดังกล่าวนี้หลายประเทศทั่วโลกก็เป็นห่วงต่อปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ที่จะตกลงสู่ท้องทะเลมากขึ้น" นายสมเกียรติกล่าว

จาก : มติชน วันที่ 6 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 07, 2008, 12:55:27 AM

ปะการังฟอกขาวเหตุจากโลกร้อน นักวิชาการชี้น้ำทะเลดีฟื้นตัวได้

นักวิชาการฟันธงสาเหตุของปะการังฟอกขาวมาจากปรากฏการณ์โลกร้อน ทชช.เร่งสร้างเครือข่ายร่วมกับชาวบ้านเฝ้าระวังปะการัง ผลวิจัยชี้ชัด หากจัดการคุณภาพน้ำทะเลให้ดี ปะการังมีโอกาสฟื้นตัวสูง

นายนิพนธ์ พงศ์สุวรรณ นักวิชาการประมง สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเล ชายฝั่งทะเล และป่าชายเลน กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (ทช.) เปิดเผยว่า ภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบให้เกิดความแปรปรวนของอุณหภูมิน้ำทะเล ต่อเนื่องไปถึงระบบนิเวศวิทยาทางทะเล โดยเฉพาะอย่างยิ่งระบบนิเวศที่อยู่ตามชายฝั่ง เช่น แนวปะการัง การฟอกขาวของปะการังเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากสาหร่าย zooxanthellae ซึ่งอาศัยอยู่ร่วมกับปะการังถูกปล่อยออกไปจากเนื้อเยื่อปะการัง เพราะสภาพแวดล้อมบางอย่างเปลี่ยนแปลงไป เช่น อุณหภูมิน้ำทะเลสูงผิดปกติ น้ำจืดไหลลงสู่แนวปะการังมากเกินไป แสงแดดจัดเกินไป นักวิทยาศาสตร์ได้รายงานไว้ว่าอุณหภูมิของน้ำทะเลสูงผิดปกติ เป็นปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดปรากฏการณ์ปะการังฟอกขาวเป็นพื้นที่กว้าง และรุนแรง

นายนิพนธ์กล่าวว่า สถาบันได้ดำเนินงานวิจัยเกี่ยวกับปะการังฟอกขาว ซึ่งอยู่ภายใต้โครงการติดตามตรวจสอบสถานภาพแนวปะการังมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี พ.ศ.2534 เพื่อศึกษาดูความรุนแรงในแต่ละครั้ง การกระจาย สาเหตุ ปัจจัยสิ่งแวดล้อมใดที่เสริมให้เกิดปะการังฟอกขาว มีผลต่อปะการังชนิดใดบ้าง ปะการังแต่ละชนิดมีความทนทานต่อการฟอกขาวมากน้อยอย่างไร แนวปะการังมีการเปลี่ยนแปลงไปมากน้อยอย่างไร ปะการังมีแนวโน้มว่าจะปรับตัวหรือไม่ และยังร่วมงานวิจัยกับนักวิจัยต่างประเทศ เช่น ศึกษาอิทธิพลของคลื่นใต้น้ำที่นำมวลน้ำเย็นกระทบแนวปะการังซึ่งอาจทำให้ปะการังปรับตัวทนทานต่อการเกิดการฟอกขาว นอกจากนี้ ยังสร้างเครือข่ายผู้ประกอบการธุรกิจดำน้ำและนักดำน้ำที่สนใจด้านการอนุรักษ์ปะการัง ให้มีส่วนร่วมในการรายงานสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในแนวปะการัง

"ปัจจุบันสถาบันมีข้อมูลแน่ชัด ว่าแนวปะการังที่เกิดการฟอกขาวสามารถฟื้นตัวได้ หากพื้นที่นั้นมีคุณภาพน้ำดี แต่ถ้าหากพื้นที่นั้นมีตะกอนมากเกินไป หรือมีมลพิษจากน้ำเสีย การฟื้นตัวจะเกิดขึ้นได้ช้ามาก ดังนั้น การจัดการพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากการเกิดปะการังฟอกขาวอันดับแรกที่ต้องทำคือ การจัดการคุณภาพน้ำ เพิ่มความระมัดระวังในการใช้ประโยชน์จากแนวปะการัง" นายนิพนธ์กล่าว

จาก : มติชน วันที่ 6 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 07, 2008, 12:58:46 AM

โลกร้อนทำแมลงเขตร้อนสูญพันธุ์

ทีมนักวิทยาศาสตร์สหรัฐอเมริกา ระบุไว้ในวารสารทางวิทยาศาสตร์ "โปรซีดิ่ง ออฟ เดอะ เนชั่นแนล อะคาเดมี ออฟ ไซน์ซ" ฉบับวันที่ 6 พฤษภาคม ว่า แมลงหลายชนิดในพื้นที่เขตร้อนอาจสูญพันธุ์ไปภายในศตวรรษนี้ เพราะไม่สามารถปรับเข้ากับอุณหภูมิที่สูงขึ้นสืบเนื่องจากภาวะโลกร้อนได้ ทั้งนี้ เนื่องจากบรรดาแมลงในเขตร้อนมีความอ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิมากกว่า เมื่อเทียบกับแมลงในภูมิภาคอื่นๆ ทั้งนี้ ทีมนักวิทยาศาสตร์ดังกล่าวดำเนินการศึกษาวิจัยพบว่าระหว่างปี 2490 ถึง 2543 สิ่งมีชีวิตที่เป็นสัตว์เลือดเย็นไม่สามารถควบคุมอุณหภูมิของร่างกายได้เหมือนอย่างสัตว์จำพวกเดียวกันในเขตอบอุ่นหรือเขตหนาว ที่สามารถสลัดขนหรือเพิ่มความหนาของขนไปตามการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิมากๆ ได้

นายโจชัว ทิวก์สบิวรี หัวหน้าทีมนักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยวอชิงตัน ผู้ดำเนินการวิจัยดังกล่าว กล่าวว่า นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าแมลงจำพวกนี้สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ในระดับที่อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้น 5.4 องศาเซลเซียสจากระดับอุณหภูมิในปัจจุบันเท่านั้น ระดับดังกล่าวเป็นระดับอุณหภูมิที่คาดว่าภาวะโลกร้อนจะทำให้เกิดขึ้นในปี ค.ศ.2100 นี้ ผลวิจัยชิ้นนี้ระบุด้วยว่า เมื่ออุณหภูมิโลกร้อนขึ้น แมลงบางจำพวกในเขตร้อนอาจใช้วิธีการอพยพขึ้นไปอยู่ที่สูงขึ้นซึ่งอุณหภูมิต่ำกว่า, ย้ายถิ่นขึ้นไปทางเหนือมากขึ้น หรือค่อยวิวัฒนาการปรับร่างกายเข้ากับอากาศที่ร้อนขึ้น แต่จะมีแมลงอีกไม่น้อยที่ต้องตายไปเพราะสภาพร่างกายอ่อนแอลงอย่างรวดเร็วและไม่สามารถปรับร่างกายให้ทนทานได้อีกต่อไป (บีบีซี)

จาก : มติชน วันที่ 7 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 20, 2008, 12:55:53 AM

โลกร้อน : ทุนนิยมขุดหลุมฝังศพตนเอง

คาร์ล มาร์กซ เคยกล่าวไว้ นานมาแล้วในหนังสือชื่อ Capital ซึ่งคนส่วนใหญ่ลืมแล้ว หรือไม่เชื่อว่าสิ่งที่มาร์กซพูดไว้จะกลายเป็นความจริงในวันนี้

มาร์กซพูดไว้ว่า "ระบบทุนนิยมเป็นระบบที่พัฒนาไปสู่การขุดหลุมฝังศพให้กับตนเอง"

ภาวะโลกร้อนที่ก่อให้เกิดภัยพิบัติธรรมชาติ ราคาน้ำมันแพงและกำลังจะหมดโลกซึ่งกำลังสร้างความหายนะให้กับมนุษยชาติในวันนี้ เป็นผลพวงของการพัฒนาของระบบทุนนิยมที่เติบโตอย่าง ก้าวกระโดดในภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่เน้นการเติบโตของ GDP และผลกำไรสูงสุด โดยไม่คำนึงถึงปริมาณจำกัดของทรัพยากรธรรมชาติทุกชนิด และความ ไม่รู้จักบันยะบันยังในการบริโภค แค่พอเพียงอย่างสมดุล

เมื่อระบบทุนนิยมพัฒนาเทคโนโลยีและนำมาใช้เพื่อการผลิตแบบขนาดใหญ่ (mass production) จนกระทั่งมีการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างไม่มีการยับยั้งมาทำการผลิตจนสินค้าล้นโลก เช่น รถยนต์ ตู้เย็น ทีวี สินค้าอิเล็กทรอนิกส์ โทรศัพท์มือถือ และแม้แต่เสื้อผ้าซึ่งเปลี่ยนรุ่นเปลี่ยนแบบปีละหลายครั้ง เป็นต้น

รถยนต์ซึ่งแต่ละคันมีอายุใช้งาน ไม่ต่ำกว่า 15 ปี แต่ก็ตะบี้ตะบันเปลี่ยนแบบเปลี่ยนรุ่นผลิตออกมาทุกปี ปีละหลายรุ่น สินค้าอื่นๆ ก็เช่นเดียวกัน กว่าร้อยละ 60 ของสินค้าที่มีอยู่ในตลาดไม่มีความจำเป็นในชีวิตประจำวัน หรือมีมากรุ่น มากประเภท มากสไตล์เกินไป ทั้งๆ ที่รุ่นเก่าก็ยังใช้ได้ ก่อให้เกิดปัญหาขยะพิษ ขยะนิวเคลียร์ และขยะอุตสาหกรรมล้นโลก

หลุมฝังศพตนเองที่ระบบทุนนิยมขุดลงไปเพื่อฝังตนเองได้สร้างปรากฏการณ์ที่นำไปสู่ความหายนะของมนุษยชาติมีดังต่อไปนี้

ในด้านการผลิต

ภาคอุตสาหกรรมใช้พลังงานมากถึง ร้อยละ 37 ของพลังงานทั้งหมด ภาคครัวเรือนใช้เพียงร้อยละ 11 สหรัฐอเมริกามีประชากรคิดเป็นร้อยละ 4 ของโลก แต่เป็นผู้ใช้พลังงานถึงร้อยละ 25 ของโลก และบริโภคร้อยละ 22 ของผลผลิตในโลก รายงานของ UNDP ระบุว่า ร้อยละ 20 ของประชากรในประเทศที่พัฒนาแล้วบริโภคผลผลิตร้อยละ 86 ของโลก ส่วนร้อยละ 20 ของประชากรในประเทศยากจนที่สุดบริโภคเพียงร้อยละ 1.3 ของโลก

ประเทศที่รวยที่สุด 5 ประเทศบริโภคเนื้อและปลาร้อยละ 45 ของโลก ประเทศยากจนที่สุดบริโภคเพียงร้อยละ 5 (ป่าอเมซอนถูกถางเพื่อทำทุ่งเลี้ยงวัวส่งเนื้อให้ร้านแฮมเบอร์เกอร์)

ประเทศที่รวยที่สุด 5 ประเทศบริโภคร้อยละ 58 ของพลังงานในโลก ประเทศ ที่ยากจนที่สุดบริโภคเพียงร้อยละ 1.5

ประเทศที่รวยที่สุด 5 ประเทศใช้กระดาษร้อยละ 84 ในโลก ประเทศที่ยากจนที่สุดบริโภคเพียงร้อยละ 1.1

ประเทศที่รวยที่สุด 5 ประเทศ ใช้บริการเครื่องบิน เรือโดยสาร และรถยนต์คิดเป็นร้อยละ 87 ของโลก ประเทศที่ยากจนที่สุดใช้เพียงร้อยละ 1

เราจึงเห็นบางบ้านมีรถยนต์ บ้านละ 3-4 คัน โดยเฉพาะในอเมริกา มีทีวีทุกห้อง มีตู้เย็น 2-3 ตู้ ในแต่ละบ้าน มีการพิมพ์หนังสือ แมกาซีน แผ่นพับโฆษณาที่แจก ทิ้งขว้างกลายเป็นขยะ หนังสือและแมกาซีนและสิ่งพิมพ์ร้อยละ 90 ไร้สาระ ไม่เป็น ประโยชน์ ไม่เหมาะต่อการอ่าน และไม่สมควรจะพิมพ์ออกมา

สินค้าในห้างและในตลาดกว่าร้อยละ 70 ไม่จำเป็นสำหรับชีวิตประจำวัน ทรัพยากรธรรมชาติและน้ำมันจึงหมดไปเพราะถูกถลุงใช้ไปอย่างไม่จำเป็น แต่ผลิตออกมาเพื่อการค้ากำไรของคน บางกลุ่มและกระตุ้นสร้างความต้องการเทียมขึ้นมาให้ซื้อให้บริโภค

ทรัพยากรและอาหารในประเทศกำลังพัฒนาถูกแนวคิดพิษเรื่องการพัฒนาและเติบโตด้วยการส่งออกถลุงทรัพยากรและเอาเปรียบแรงงานเพื่อลดต้นทุน แล้วส่งไปให้ประเทศที่พัฒนาแล้วบริโภคตามสถิติ ข้างต้น ทำให้เกิดความขาดแคลนภายในประเทศ คุณภาพชีวิตประชาชนลดลง ช่องว่างทางเศรษฐกิจและสังคมกว้าง มากขึ้น และเกิดปัญหายาเสพย์ติดและ โจรผู้ร้ายเต็มบ้าน ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินไม่มี

ในด้านการเงิน

เงินหรือทุนซึ่งถูกสมมติขึ้นมาเพื่อเป็นสื่อในการแลกเปลี่ยนได้กลายพันธุ์เป็นสินค้าอีกตัวหนึ่ง แทนหน้าที่เดิมที่ใช้เป็นมาตรฐานสำหรับแลกเปลี่ยนสินค้า เงินตรากลายเป็นสินค้าซื้อขายเก็งกำไรในตลาดซื้อขายเงินที่มีการเปลี่ยนมือมากที่สุดในแต่ละวัน โนม ชอมสกี้ ได้ชี้ว่า ก่อนที่อเมริกาจะละทิ้งการเป็นนายธนาคารโลก การลงทุนในโลกร้อยละ 90 เป็นเรื่องการค้าและ การลงทุนทางตรงในกิจการหรือโรงงาน และร้อยละ 10 เป็นเงินลงทุนระยะสั้นในด้านการเก็งกำไร

แต่ในทศวรรษ 1990 ตัวเลขเป็นตรงกันข้าม คือร้อยละ 95 ของเงินที่ถ่ายเท โยกย้ายในทุกตลาดเงินและตลาดทุนเป็นเงินเก็งกำไรระยะสั้นที่ไหลเข้าออกจากแต่ละประเทศภายในเวลา 1 อาทิตย์ ทำให้เศรษฐกิจของแต่ละประเทศปั่นป่วนไม่มั่นคง และวางแผนเศรษฐกิจระยะยาวไม่ได้

ในปี 2005 คาดกันว่าตัวเลขการค้าเก็งกำไรในตลาดทุนสูงถึง 2 ล้านล้านเหรียญต่อวัน หรือ 700 ล้านล้านเหรียญต่อปี ในขณะที่ตัวเลขรวมของการค้าโลก มีตัวเลขประมาณ 27 ล้านล้านเหรียญ และจีดีพีโลกเท่ากับ 48.5 ล้านล้านเหรียญต่อปี

ตัวเลขล่าสุดในรายงานประจำปีของธนาคารโลก 2007 ตัวเลขการค้าระหว่างประเทศมียอดเงินคิดเป็นแค่เพียงร้อยละ 2 ของการเคลื่อนย้ายเงินตราระหว่างประเทศในแต่ละวันในโลกนี้ ดังนั้นจึงกล่าวได้ว่าการครอบโลกด้านการเงิน (globali zation of finance) ไม่ได้เสริมหรือช่วยอำนวยความสะดวกให้กับการค้าระหว่างประเทศอีกต่อไป แต่ดำรงอยู่ด้วยตนเอง

ในยุคนี้การเคลื่อนย้ายเงินตราระหว่างประเทศแทบจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการลงทุนด้านภาคการผลิตที่แท้จริงหรืออุตสาหกรรมเลย การเคลื่อนย้ายเงินเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นการเคลื่อนย้ายระยะสั้นในตลาดหลักทรัพย์ หรือการทำธุรกรรม ระยะสั้น (portfolio investment) เพื่อการ เก็งกำไรอย่างรวดเร็วทันควัน และสามารถเคลื่อนย้ายออกด้วยความเร็วเท่าๆ กับที่เคลื่อนย้ายเข้ามา

เงินตราไม่ได้ใช้สำหรับการเป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนสินค้าตามหน้าที่ดั้งเดิมของมันเสียแล้ว แต่ถูกใช้ในการสร้าง ความปั่นป่วนด้วยการเก็งกำไรในวัตถุดิบ พลังงาน และอาหารของโลก ทำให้เศรษฐกิจโลกขาดเสถียรภาพและความแน่นอน ราคาอาหาร ราคาน้ำมันขึ้นลงไม่ใช่เพราะกลไกตลาด แต่เกิดจากการ เก็งกำไรในตลาดซื้อขายตั๋วสัญญาซื้อขายของสินค้าเหล่านี้ (ตลาดอนุพันธ์ ตลาดหุ้น ตลาดเงิน) วิกฤติปัญหาซับไพรมในอเมริกาซึ่งลามไปทั่วโลกในขณะนี้คือตัวอย่างหรือปรากฏการณ์ที่มายืนยันข้อความข้างต้น

ในด้านการบริโภค

ประชาชนถูกสื่อโฆษณาให้บริโภค บริโภค และบริโภคอย่างไร้สติยั้งคิด ซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้าโดยการสร้างความต้องการเทียมขึ้นมา (fault demand) ในอเมริกาเด็กเกือบทุกบ้านมีของเล่น กองเป็นภูเขาท่วมห้อง มีของใช้ส่วนเกินที่เด็กในประเทศยากจนไม่เคยคิดเคยฝัน จะได้เห็นหรือได้ใช้

เสื้อผ้าที่มีอายุการใช้งานเป็นปี แต่ถูกใช้เพียงครั้งหรือสองครั้งก็เลิกใช้ แล้วกองเป็นขยะอยู่ในตู้

เด็กถูกกระตุ้นให้กินอาหาร อาหารเสริม และขนมขยะ (กรอบแกรบ เช่น มันทอด) แทนอาหารและขนมสดที่ผลิตตามกระบวนการธรรมชาติ เด็กโดยเฉพาะในบ้านเราแทนที่พ่อแม่จะทำอาหารที่มีคุณภาพใส่กล่องอาหารกลางวันให้ลูกไปกินที่โรงเรียน กลายเป็นเรื่องน่าอาย แต่ปล่อยให้เด็กไปซื้ออาหารขยะกิน เช่น พวก ไส้กรอกสีแจ๊ดที่เต็มไปสารดินประสิวและสารกันบูดที่ทำลายความเจริญเติบโตของมันสมอง

ในด้านกรอบคิดการบริหารจัดการ

นักบริหาร เจ้าของโรงงานและ นักเศรษฐศาสตร์ถูกล้างสมองด้วยทฤษฎีพิษที่มีส่วนทำลายโลกและเป็นการขุดหลุมฝังศพให้กับตนเอง คือการผลิตเพื่อการเติบโต จีดีพีต้องเพิ่มทุกปี เพื่อกำไรสูงสุด เพื่อกำไรมากที่สุด เพื่อส่งออกให้ได้มากที่สุด มิใช่การผลิตเพื่อสนองตอบความต้องการบริโภคของสังคมและชุมชน ทั้งนี้เพราะว่าทรัพยากรในโลกมีไม่เพียงพอจะมารองรับจีดีพีที่เพิ่มทุกปีในทุกประเทศ

ทฤษฎีบริหารล้วนสอนกลยุทธ์เพิ่มประสิทธิภาพการผลิต เพิ่มการขาย กระตุ้นการบริโภค กระตุ้นการแข่งขัน กระตุ้นการส่งออกซึ่งล้วนเป็นการถลุงทรัพยากรอย่างไร้ความจำเป็นและฟุ่มเฟือย จนทำให้เกิดภาวะขาดแคลนภายในประเทศ เร่งภาวะโลกร้อน มาตรการกีดกันการค้าในทุกรูปแบบ และการมีอำนาจเหนือตลาดถูกนำมาใช้เพื่อการเอาเปรียบทางการค้า ทำให้ผู้ผลิตในประเทศกำลังพัฒนายิ่ง ส่งออกยิ่งเป็นหนี้

ภัยพิบัติธรรมชาติ

พายุไซโคลน พายุทอร์นาโด สึนามิ น้ำท่วม ภัยแล้ง ป่าหมด อุณหภูมิน้ำทะเลสูงขึ้น ภูเขาน้ำแข็งขั้วโลกละลาย ระดับ น้ำทะเลสูงขึ้น น้ำมันราคาแพงและกำลังจะหมดโลก เป็นผลพวงจาก "หลุมฝังศพของระบบทุนนิยม" ข้างต้น

ทั้งหมดนี้คือ "หลุมฝังศพของระบบทุนนิยม" หรือทางตันของระบบทุนนิยม เพราะเหตุว่าบรรษัทแต่ละประเทศ ไม่สามารถลดการผลิตของตนลงเพื่อแก้ปัญหาโลกร้อน น้ำมันขาดแคลนและกำลังจะหมดโลก

ทั้งนี้เพราะว่าหากลดการผลิตลง ก็หมายความว่า จะต้องปลดคนงานขนานใหญ่ ซึ่งจะสร้างปัญหาสังคมตามมาอย่างขนานใหญ่ การปลดคนงานหมายถึงการ ลดลงของการบริโภค เมื่อการบริโภคลด การผลิตก็ต้องลด และการปลดคนงานก็ต้องมากขึ้น การบริโภคและการผลิตก็ต้องลดลงตาม ปัญหาโจรผู้ร้ายและยาเสพย์ติดที่เกิดจากความเครียดจะตามมา กลายเป็นวัฏจักรชั่วร้ายที่หมุนเวียนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

เรือโนอาร์

คำถามที่ท้าทายมนุษยชาติในวันนี้คือ จะร่วมกันสร้างเรือโนอาร์มากอบกู้มนุษยชาติ หรือจะรอสวรรค์ส่งเรือ โนอาร์มาช่วยชีวิตโดยไม่คิดทำอะไรเลย ในด้านการลดการบริโภค ลดการกระตุ้นการบริโภค ลดการผลิต ให้อยู่ในระดับพอดีและจำเป็น โดยการปันส่วนการบริโภคกันอย่างยุติธรรมระหว่างประเทศที่พัฒนาแล้วกับประเทศที่กำลังพัฒนา และในระหว่างคนมั่งมีกับคนไม่มีในแต่ละประเทศ

จาก : ประชาชาติธุรกิจ คอลัมน์ เดินคนละฟาก โดย กมล กมลตระกูล วันที่ 19 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 21, 2008, 11:29:41 PM

มรสุม! โลกร้อน 4 เดือน ไทยลุ้นพายุ

(http://www.thairath.co.th/2551/hotnews02/May/library/22/scoop4.jpg)

สภาวะโลกร้อน...ไม่ใช่ปัญหาของคนหนึ่งคนใด แต่เป็นปัญหาใหญ่ ของคนทั้งโลกที่ต้องร่วมกันรับผิดชอบ

มหันตภัยต่างๆก่อความเสียหายมากขึ้น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในหลายพื้นที่ แผ่นดินไหว น้ำท่วม พายุและอีกหลายๆปัจจัย...ทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกที

ดร.สมิทธ ธรรมสโรช ประธานอำนวยการศูนย์เตือนภัยพิบัติแห่งชาติ บอกว่า ขณะนี้โลกเรากำลังเผชิญกับธรรมชาติที่มีความผิดปกติจนเห็นได้ชัด ทั้งเรื่องความรุนแรงที่มีผลต่อทรัพย์สินผู้คนจำนวนมาก

เห็นได้จากภัยพิบัติที่เกิดขึ้นถี่...ในหลายประเทศ

นักวิชาการส่วนใหญ่ ระบุว่า สาเหตุการเกิดภัยธรรมชาติที่ผิดปกตินี้ มีผล มาจาก สภาวะโลกร้อน

ที่เห็นได้ชัด...พายุนาร์กีส ประเทศพม่า ก่อตัวในมหาสมุทรที่มีอุณหภูมิสูงพอ แต่กับการเกิดแผ่นดินไหวในทางวิชาการถือว่าเป็นเรื่องของธรรมชาติ

ท่ามกลางมรสุมสภาวะโลกร้อน...ประเทศไทยมีอัตราเสี่ยงเกิดพายุเกิดขึ้นได้ทุกปี ขึ้นอยู่กับว่า...ปีไหนจะมากจะน้อย แต่...สำหรับปีนี้อัตราเสี่ยงมีมาก โดยเฉพาะเดือนกรกฎาคม สิงหาคม กันยายน ตุลาคม

“สี่เดือนนี้...มรสุมจะก่อตัวจากมหาสมุทรแปซิฟิกเข้ามาทางอ่าวไทย มีร่อง มรสุมพัดผ่านภาคใต้ตอนบน ภาคกลางจนถึงภาคเหนือ มีผลกระทบกับชุมชนใหญ่ ...เมืองใหญ่”

(http://www.thairath.co.th/2551/hotnews02/May/library/22/scoop2.jpg)

ดร.สมิทธ บอกว่า ขณะนี้เรายังไม่สามารถคำนวณได้ว่าความรุนแรงจะมากน้อยแค่ไหน จะเท่าพายุนาร์กีสหรือไม่...อาจน้อยหรือมากกว่า เราต้องรอให้พายุที่จะเกิดขึ้นก่อตัวและเคลื่อนตัวก่อน ถึงจะคำนวณได้จากทิศทาง เส้นผ่าศูนย์กลาง และแรงลมได้

“การก่อตัวพายุกลางทะเล จะคะเนล่วงหน้าได้ 3-5 วัน หากจะให้คาดการณ์ ว่า พายุลูกต่อไปจะเกิดความรุนแรงมากเท่าไหร่ อันตรายแค่ไหน ไม่มีหลักวิทยาศาสตร์ตอบได้”

ประเด็นสำคัญ สภาวะโลกร้อนจะทำให้เกิดพายุที่มีความรุนแรงมากขึ้น และบ่อยครั้งขึ้น

การเลื่อนตัวของแนวร่องความกดอากาศต่ำ ทำให้ปริมาณฝนในบางพื้นที่ ตลอดจนตำแหน่งพายุเปลี่ยนแปลง คลื่นความร้อน ความแห้งแล้งจะทวีความรุนแรงและเกิดบ่อยขึ้น

อีกข้อที่น่ากังวล...ผลกระทบจากโลกร้อน จากที่มีการศึกษาและหาก เป็นจริง พบว่า อีก 50 ปีข้างหน้า โลกจะร้อนขึ้นอีก 2-6 องศา ผลที่ตามมาคือระดับน้ำทะเลสูงขึ้นหลายฟุต เนื่องจากน้ำแข็งขั้วโลกละลาย

กระทบไปถึงปัญหาการพังทลายของแนวชายฝั่ง เมื่อมีพายุรุนแรงการสูญเสียตามแนวชายฝั่ง แนวชายหาด ที่ลุ่มน้ำขัง อุตสาหกรรมตามแนวชายฝั่งก็กระทบไปหมด

“น้ำเค็มแพร่เข้าถึงพื้นดิน ซึมสู่แหล่งน้ำจืด...เกิดปัญหากับน้ำบริโภค ระบบนิเวศแนวชายฝั่งทะเลก็เสียหาย”

แหล่งการเกษตร การประมงจะเปลี่ยนแปลง เช่น ผลผลิตการเกษตร ประเทศแคนาดาและสหภาพโซเวียตอาจเพิ่มขึ้น ขณะที่ผลผลิตของสหรัฐอเมริกาลดลง

(http://www.thairath.co.th/2551/hotnews02/May/library/22/scoop3.jpg)

การลดลงของก๊าซโอโซนในบรรยากาศชั้นสตราโดสเฟียร์ มีผลต่อเนื่อง ถึงสุขภาพของมนุษย์ขาดโภชนาการต่อเนื่อง ทำให้เกิดโรคต่างๆ เกิดโรคพืช โรคสัตว์

จับตาโลกร้อน...อุณหภูมิสูงขึ้น 2-6 องศา ประเทศไทยได้รับผลกระทบ โดยตรงจากระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นทุกวัน...คำนวณแล้วไม่เกิน 10 ปี กรุงเทพฯจะกลายเป็นเมืองใต้บาดาลอย่างถาวร

“เรื่องนี้ผมพูดมานานแล้ว ทุกวันนี้รู้สึกท้อ เพราะหลายครั้งที่ผ่านมา ผมและนักวิชาการคนอื่นพูด วิเคราะห์สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต...ไม่เห็นจะมีผลอะไร”

ดร.สมิทธ ย้ำว่า แทนที่จะเอาสิ่งวิเคราะห์ไปตั้งคณะกรรมการศึกษา สิ่งที่เป็นไปได้และเป็นไปไม่ได้ หาแนวทางป้องกันได้ทันเวลา กลับนิ่งเฉย...ไม่ทำอะไร

ที่เกิดขึ้นแล้วที่...บ้านขุนสมุทรจีน ตำบลแหลมฟ้าผ่า อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ หมู่บ้านเก่าแก่อายุกว่า 500 ปี ตั้งอยู่บนแหลมขนาดเล็กยื่นออกไปในทะเล

ในอดีตบริเวณนี้ เป็นแหล่งขนถ่ายสินค้าจากเรือสำเภาจีนที่สำคัญ มีการขุดพบเงินพดด้วง ไห ถ้วย ชามกระเบื้องจำนวนมาก นักโบราณคดีสำรวจพบว่า มีอายุอยู่ในช่วงเดียวกับวัตถุโบราณที่ขุดพบได้ในชุมชนยี่สาร จังหวัดสมุทรสงคราม ...ราวต้นพุทธศตวรรษที่ 20

ปัจจุบันทะเลได้กลืนกินผืนแผ่นดินในอดีตไปแล้ว คนในหมู่บ้านต้องอพยพหนีไปอยู่ในพื้นที่ใกล้เคียง หรือย้ายไปอยู่ที่อื่น

พื้นที่หมู่ 8...9...10...11 บ้านขุนสมุทรจีน ประสบปัญหาการพังทลายของชายฝั่งทะเลบริเวณด้านอ่าวไทยมาเป็นเวลาร่วม 20 ปี

เฉพาะหมู่ 9 วันนี้...มีเนื้อที่เหลือไม่ถึง 10 ตารางกิโลเมตร

ข้อมูลจาก รศ.ดร.ธนวัฒน์ จารุพงษ์สกุล หน่วยศึกษาพิบัติภัยและข้อสนเทศเชิงพื้นที่ คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ประเทศไทยมีแนวชายฝั่งทะเล 2,667 กิโลเมตร การกัดเซาะชายฝั่งทะเล เกิดขึ้นในทุกจังหวัดชายฝั่งทะเลทั้งด้านอ่าวไทย...อันดามัน

ช่วง 30 ปีที่ผ่านมา...ชายฝั่งทะเลด้านอ่าวไทยที่พบการกัดเซาะขั้นรุนแรง 180.9 กิโลเมตร คิดเป็นพื้นที่ถูกน้ำทะเลกัดเซาะ 56,531 ไร่...การถูกกัดเซาะขั้นปานกลาง 304.1 กิโลเมตร คิดเป็นพื้นที่ 38,012 ไร่

ชายฝั่งทะเลด้านอันดามัน พบการกัดเซาะชายฝั่งทะเล ขั้นรุนแรง 23 กิโลเมตร คิดเป็นพื้นที่ 7,187 ไร่...การกัดเซาะขั้นปานกลาง 90.5 กิโลเมตร คิดเป็นพื้นที่ 11,312 ไร่

รวมกันแล้ว ชายฝั่งทั่วประเทศถูกกัดเซาะทั้งสิ้น 113,042 ไร่ ครอบคลุมชายฝั่งทะเลยาว 599 กิโลเมตร หรือคิดเป็นร้อยละ 21 ของชายฝั่งทะเลทั้งหมด

รศ.ดร.ธนวัฒน์ บอกว่า หากไม่มีมาตรการใดๆในการแก้ไขปัญหา...อีก 20 ปีข้างหน้า พื้นที่ชายฝั่งทะเลกรุงเทพมหานครและจังหวัดใกล้เคียงจะถูกกัดเซาะหายไปอีก 1.3 กิโลเมตร คิดเป็นพื้นที่ 47,875 ไร่

ถ้าเป็นอย่างนี้แล้ว...คนไทยควรจะทำอย่างไร?

“ก็ทำตัวปกติ...อย่าวิตกกังวลมากไป” ดร.สมิทธ ว่า “ติดตามข่าวสารที่มีการเตือน ศึกษาวิธีป้องกันไว้บ้าง”

สิ่งสำคัญมากกว่า คือเรารู้แล้วว่า...สภาวะโลกร้อน ทำให้อุณหภูมิโลกร้อนขึ้น สูงขึ้นเพียง 1 องศาเซลเซียส ก็จะทำให้เกิดภัยธรรมชาติที่รุนแรง บ่อยครั้งขึ้น

นี่คือบทเรียนที่มนุษย์จะต้องเรียนรู้ หยุดทำลายสิ่งแวดล้อม ด้วยการ ไม่ปล่อยมลพิษสู่ชั้นบรรยากาศ

สภาวะโลกร้อน...ไม่ใช่เรื่องไกลตัวคนไทย หากเห็นความสำคัญ บริษัท อินเตอร์ เนชั่นเนิลเอนจิเนียริง จำกัด (มหาชน) ร่วมกับบริษัทจงหัว เทเลคอม (CHT) ขอเชิญ ไปร่วมฟังบรรยายพิเศษ “Energy Efficiency and Green Environment Forum”

การประหยัดพลังงาน...ลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์...เพื่อสิ่งแวดล้อม ภายใต้หัวข้อเรื่อง “Global Warming and Energy Saving Innovation”

งานนี้จัดขึ้นวันที่ 23 พฤษภาคม 2551 เวลา 09.30-14.00 น. ณ โรงแรม โฟร์ซีซั่นส์ กรุงเทพฯ สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ 0-2736-3535 ต่อ 3209

(http://www.thairath.co.th/2551/hotnews02/May/library/22/scoop1.jpg)

ไฮไลต์สำคัญ...ที่พลาดไม่ได้ ดร.ไมเคิล โนเบล ทายาทรุ่นที่ 4 ผู้ก่อตั้งรางวัลโนเบล ร่วมบรรยายพิเศษ แลกเปลี่ยนประสบการณ์ในช่วงระยะเวลาหลายปี ที่ให้ความสนใจกับการประหยัดพลังงาน การรักษาสิ่งแวดล้อม

โดยเฉพาะการประยุกต์ใช้เทคโนโลยี เพื่อลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ และการสร้าง Greener Environment

ปัจจุบัน ดร.ไมเคิล โนเบล ดำรงตำแหน่งประธานมูลนิธิ Nobel Charitable Trust และได้รับรางวัลอันทรงเกียรติจากการบำเพ็ญสาธารณประโยชน์มากมาย อาทิ เหรียญประดับเกียรติยศจากมูลนิธิยูเนสโก, รางวัลเกียรติยศมูลนิธิอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์, รางวัลคานธี, เหรียญอิสริยาภรณ์แกรนด์ ครอส

ปรากฏการณ์โลกร้อนเกิดจากการที่ก๊าซเรือนกระจก ลอยขึ้นไปสะสมตัวในชั้นบรรยากาศ ทำให้พลังงานความร้อนจากแสงอาทิตย์ที่ส่องทะลุผ่านชั้นบรรยากาศเข้ามา สะท้อนกลับออกไปนอกชั้นบรรยากาศได้น้อยลง

พลังงานความร้อนจากแสงอาทิตย์ถูกเก็บไว้ใต้ชั้นบรรยากาศมากขึ้น จนเป็นเหตุให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้น

ปัญหาสิ่งแวดล้อม ผลกระทบจากโลกร้อน เป็นสิ่งที่คนไทยทุกคนต้อง ตระหนัก ร่วมกันหาวิธีป้องกัน แก้ไข...เพื่อให้โลกกลับมาสดใสดังเดิม.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 22 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 26, 2008, 12:20:40 AM

โลกคือก้อนหิน

(http://www.matichon.co.th/news-photo/prachachat/2008/05/dlf04260551p1.jpg)

หากคุณเอ่ยถาม "แทนไท ประเสริฐกุล" นักศึกษาหนุ่มผู้ติดตามข่าวสารทางวิทยาศาสตร์อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ว่าคิดอย่างไรกับที่พูดกันว่า ตอนนี้โลกกำลังเอาคืนมนุษย์ คุณจะได้คำตอบจากเขาแบบนี้

"โลกคือก้อนหินก้อนหนึ่ง ต่อให้เกิดโลกร้อน ต่อให้ดาวหางชนก็ตาม โลกก็ยังเป็นก้อนหิน ที่สำคัญคือมนุษย์เรามากกว่า ผมเข้าใจที่คนพูดแบบนั้น เป็นเรื่องภาษาที่จะพูดว่าคุณทำร้ายธรรมชาติมาก ธรรมชาติก็เอาคืน แต่ธรรมชาติไม่ได้สนใจอะไรเรา เราทำอย่างนี้ เลยเกิดผลกระทบอย่างนี้ เราจะรับผิดชอบกับผลกระทบนั้นอย่างไรมากกว่า ถ้าพูดว่าโลกทำ จะพูดเหมือนว่าไม่ใช่ความผิดเรา แล้วเราจะไปสู้โลกได้ไง ทั้งที่มันเป็นผลจากการกระทำของเรา"

แล้วเราจะรับมือกับภาวะการเปลี่ยนแปลงของโลกอย่างไร อย่างแรกที่แทนไทจะบอกคือ ให้เราเข้าใจกับสภาพการณ์ที่เกิดขึ้นจริงๆ

"เท่าที่ดูผลวิจัยมามันไม่ใช่ใครทำ เราทำเอง ต้องแยกแยะด้วยนะว่าสาเหตุที่เกิดภัยขึ้นไม่ใช่อะไรก็โลกร้อน อย่างแผ่นดินไหวที่จีนก็ไม่ใช่เพราะโลกร้อน แล้วก็ไม่ใช่ว่าเดาไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น โลกร้อนทำให้เกิดพายุรุนแรง ขาดน้ำ น้ำแข็งขั้วโลกละลาย ก็มีคนเตือนกันมาอยู่และค่อนข้างเห็นชัด เรามาถึงจุดที่เราคงคิดอะไรไม่ทันที่จะป้องกันไม่ให้อะไรแย่ๆ ไม่เกิด เราอยู่ในช่วงเปลี่ยนแปลง และทำอะไรให้แย่น้อยกว่านี้ ถ้าเรายังปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ เผาผลาญเชื้อเพลิงในอัตรานี้ อุณหภูมิจะขึ้นเร็วกว่านี้แน่นอน แต่ตอนนี้ถึงจะลดการใช้มาเหลือศูนย์เลยก็ไม่สามารถทำให้โลกหยุดร้อนได้ เพราะมันร้อนไปแล้ว แต่กว่าที่มันจะกลับมาบาลานซ์ได้ก็ต้องใช้เวลาอีก 50-100 ปี ผมว่าน้อยๆ ก็สำนึกได้ว่าที่ผ่านมาเราประมาทเกินไป และไม่คิดว่าจะมีผลกระทบได้ขนาดนี้ สอง ถึงแม้ผลกระทบจะเกิดขึ้นแล้ว ที่เราทำได้ก็คือไม่ให้เลยเถิด ถ้าเราคิดว่าปัญหามันจะค่อยๆ ลด ค่อยๆ แก้ ในรุ่นเรามันอาจจะไม่เห็นผลชัดเจน แต่รุ่นต่อไปจะดีขึ้น"

"ผมมีความหวังอยู่ 2 ด้าน คือ หนึ่ง ความหวังในเทคโนโลยี เช่น เราจะทำยังไงให้รถวิ่งได้โดยไม่ต้องเผาผลาญหรือปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ไปในอากาศ หรือพลังงานแสงอาทิตย์ หรือการใช้ไบโอดีเซลแทนการขุดน้ำมันจากใต้โลกมาใช้ ดังนั้นสิ่งหนึ่งที่จะทำได้ จะหาความรู้ว่าเราจะช่วยชะลอได้อย่างไร มีนโยบายต่างๆ ออกมาเราจะได้เลือกปฏิบัติตามได้ถูก เช่น ถุงผ้าลดโลกร้อน หรือมาม่าคัพรุ่นใหม่ลดโลกร้อน ในเรื่องเทคโนโลยี ผมว่าทั้งคนไทยหรือฝรั่งก็ตามคงมีคนพยายามคิดเทคโนโลยีมาช่วยสิ่งแวดล้อม อย่างมีแนวคิดที่ว่าจะนำเอาเครื่องบินไปปล่อยสารอะไรสักอย่างในชั้นบรรยากาศแล้วจะดูดรังสีจากดวงอาทิตย์ ซึ่งจะทำให้โลกเย็นลงในไม่กี่เดือน หรือเอาธาตุเหล็กไปโปรยในทะเล เร่งให้สาหร่ายโต เหมือนกับเป็นการปลูกต้นไม้ แล้วดึงเอาคาร์บอนไดออกไซด์ลงไปในนั้น ฟังดูเว่อร์ไปนิด แต่สุดท้ายก็ต้องมีความหวังในตัวเอง แต่ละคนต้องช่วยกันด้วย ในด้านนโยบาย ในระดับความเคลื่อนไหว ที่ทุกคนต้องร่วมมือร่วมใจ"

...แล้วต่อไปเราจะอยู่ต่อไปด้วยความกลัวหรือเปล่า ผมว่าถ้ามันมาทุกปีก็ดีนะ เราจะได้รู้ชัดเจนและป้องกันได้ ถ้าไม่รู้ว่าจะมาอีกเมื่อไหร่ ก็อยู่ในความกลัว เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นโศกนาฏกรรมแน่นอน แต่ขณะเดียวกันก็อย่าว่ามันเป็นยุควิกฤตโลกจะพินาศ ภัยพิบัติมหาศาล นั่นมันสำนวนของหมอดู จริงๆ ในประวัติศาสตร์มนุษยชาติก็เจอโศกนาฏกรรมมากมาย พายุ สึนามิ หรือ

อุกกาบาต หรือโรคระบาด หรือสงคราม หรืออะไรที่เกิดจากโลกร้อน เราก็ปรับวิถีชีวิตใหม่ในอีก 100 ปีเรื่องจะไม่เกิดขึ้น แต่เหตุการณ์ทางธรรมชาติบางเรื่องเราก็ต้องทำใจ ตราบใดที่เรายังอาศัยอยู่บนโลกนี้ มันก็เกิดขึ้นเรื่อยๆ แค่เวลาที่เรามองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เราอย่าคูณ 10 ยกกำลัง 3 ให้มัน...ก็เท่านั้นเอง" :D

จาก : ประชาชาติธุรกิจ D-Life โดย แทนไท ประเสริฐกุล วันที่ 26 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤษภาคม 29, 2008, 01:41:25 AM

โลกยิ่งร้อน โรคร้อนยิ่งกลับมา

(http://www.matichon.co.th/news-photo/matichon/2008/05/epe01290551p1.jpg)

วันที่ 28-30 พฤษภาคม เป็นการระดมพลผู้เชี่ยวชาญ นักวิชาการทั้งหลายมารวมกันอยู่ที่ ศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ เพื่อแสดงผลงานวิจัย และประสบการณ์ความเชี่ยวชาญในความก้าวหน้าด้านชีววิทยาศาสตร์ ซึ่งศูนย์ความเป็นเลิศด้านชีววิทยาศาสตร์ของประเทศไทย หรือทีเซลล์ (TCELS) เป็นเจ้าภาพ ในชื่อ TCELS Day ภายใต้แนวคิด "ชีววิทยาศาสตร์ ชีวิตคุณภาพ"

งานนี้มีประเด็นที่น่าสนใจ ซึ่งนักวิชาการไทยแถวหน้าจะนำเสนอ โดยเฉพาะเรื่องของ "โลกร้อน" ที่พูดถึงกันหนาหูช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา และยังต้องกล่าวขานกันอีกหลายปี

แค่ผลกระทบเรื่อง "โรค" ซึ่ง ศ.ดร.สุธี ยกส้าน ผู้อำนวยการศูนย์พัฒนาวัคซีน มหาวิทยาลัยมหิดล อธิบายว่า หากเกิดภาวะโลกร้อนจริงจะทำให้ไข้เลือดออกที่ประมาณการว่าจะมีผู้ป่วยประมาณ 1,200 ล้านคน เพิ่มเป็น 2,500 ล้านคน เพราะไข้เลือดออกจะระบาดไปในทวีปต่างๆ ทั่วโลก รวมทั้งยุโรปด้วย

(http://www.matichon.co.th/news-photo/matichon/2008/05/epe01290551p2.jpg)

ด้านความคืบหน้าในการวิจัยวัคซีนไข้เลือดออกนั้น ขณะนี้ได้พัฒนาวัคซีนต้นแบบ 1 เข็มป้องกันได้ 4 สายพันธุ์สำเร็จแล้ว อยู่ระหว่างการสร้างโรงงานผลิตวัคซีนมูลค่า 60 ล้านบาท คาดว่า 1 เดือนต่อจากนี้มหาวิทยาลัยมหิดลจะอนุมัติ จากนั้นจะใช้เวลาก่อสร้าง 1 ปี คาดว่าจะมีการผลิตวัคซีนออกมาจำหน่ายได้ประมาณปี 2555 วัคซีนดังกล่าวต้นทุนประมาณ 200-400 บาท ฉีดให้เด็กอายุตั้งแต่ 6 เดือนขึ้นไป โดยวัคซีน 1 เข็ม สามารถป้องกันได้ตลอดชีวิต ซึ่งหากมีวัคซีนป้องกันโรคไข้เลือดออกจะทำให้ลดจำนวนผู้ป่วยที่มีปีละประมาณ 50,000 คน เหลือประมาณ 5,000 คน และลดจำนวนผู้เสียชีวิตจากปีละ 200-400 คน เหลือเพียงปีละ 20 คนเท่านั้น

แม้แต่ ดร.วิเชียร กีรตินิจกาล กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิในคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ และอาจารย์คณะเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ยังเป็นห่วงว่า อุณหภูมิที่สูงขึ้นเกิดจากก๊าซเรือนกระจกที่อยู่รอบบรรยากาศโลก 90% เกิดจากการกระทำของมนุษย์ นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกพยายามหาหนทางป้องกันไม่ให้อุณภูมิเฉลี่ยของโลกสูงเกิน 2 องศาเซลเซียส หากเลยจุดนี้ไปแล้ว ความปลอดภัยของมนุษยจะไม่มีหลักประกันอีกต่อไป

หนทางการป้องกันภาวะโลกร้อนจะต้องไม่ให้คาร์บอนไดออกไซด์สะสมในชั้นบรรยากาศเกิน 450 พีพีเอ็ม นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกตั้งเป้าหมายให้หยุดอุณหภูมิที่สูงขึ้นไว้ที่ 2 องศาเซลเซียส ในปี พ.ศ.2558 ซึ่งเหลือเวลาเพียง 7 ปีเท่านั้นโอกาสที่จะหลีกเลี่ยงอุณหภูมิ 2 องศาเซลเซียส มีถึงร้อยละ93

หากมนุษย์สามารถลดการปลอดปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ ร้อยละ 60 ในช่วง 10 ปีข้างหน้า โดยมนุษย์ต้องลดใช้พลังงานอย่างเต็มที่ทั่วโลก หากเลยจุด 2 องศาเซลเซียส มนุษย์ต้องเตรียมรับมือมหันตภัยต่างๆ พายุจะเพิ่มความเร็วกลายเป็นความรุนแรงระดับต่างๆ มากขึ้น เช่น เฮอร์ริเคนระดับ 3 เป็น 4, 5 และ 6 เป“นผลจากโลกร้อนขึ้น

ปัจจุบันแม้เพียง 0.8 องศาเซลเซียส ก็ส่งผลกระทบต่อมวลมนุษย์ โดยมีสัญญาณเตือนให้เห็นทั่วโลก เช่น ในอดีตที่ผ่านมาความร้อนทำให้ชาวยุโรปเสียชีวิตกว่า 30,000 คน อินเดียกว่า 1,500 คน ปากีสถานมีอุณหภูมิสูงจนทำลายสถิติที่ 52 องศาเซลเซียส มีพายุเฮอร์ริเคน ไซโคลน ไต้ฝุ่นมากขึ้น ล่าสุดคือไซโคลนนาร์กีสที่พม่า นักวิทยาศาสตร์คาดการณ์ว่าประมาณ 25-35 ปีน้ำจะท่วมกรุงเทพฯ จากที่ผลวิจัยชี้ว่า 48 ปี กรุงเทพฯจะจมน้ำ ดังนั้น ไม่ควรซื้อบ้านริมชายหาดอย่างเด็ดขาด และคาดว่าในอีก 3-4 ปีข้างหน้าไทยอาจจะเจอพายุไต้ฝุ่นที่รุนแรงได้

จาก : มติชน วันที่ 29 พฤษภาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 10, 2008, 01:23:18 AM

โมเดล"กระบี่"โลกร้อน1องศา ชุมชนประมงเผชิญความเสี่ยง

เสี่ยง ... พื้นที่ชายฝั่งทะเล จ.กระบี่ เสี่ยงต่อภาวะน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้น และการกัดเซาะชายฝั่งจากภาวะโลกร้อน

(http://www.bangkokbiznews.com/2008/06/09/images/265225_10987738lowShow.jpg)

ลองมาคิดกันดูเล่นๆ ว่า หากอุณหภูมิเพิ่มขึ้น 1 องศา ไทยจะได้รับผลกระทบอะไรบ้าง... แม้จะมีคำตอบออกมาบ้างว่า น้ำทะเลสูงขึ้น ฤดูกาลที่แปรปรวน น้ำท่วมเพิ่มขึ้น แต่นั่นเป็นเพียงการคาดการณ์กว้างๆ ในระดับประเทศ

เพื่อหาคำตอบที่เจาะลึกลงเฉพาะพื้นที่ นักวิทยาศาสตร์ไทย จากศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลก แห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (START) ได้สร้างแบบจำลองการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศในระดับพื้นที่ เพื่อตอบโจทย์ ...ถ้าจังหวัดกระบี่ โดยรวมร้อนขึ้นอีก 1 องศาเซลเซียส แล้วจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ดร.อานนท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผู้อำนวยการศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์วิจัยและฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลก แห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (START) บอกว่า เพื่อตอบคำถามแบบละเอียดเฉพาะพื้นที่ จึงเกิดโครงการวิจัย "ผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อทรัพยากร ระบบเศรษฐกิจ และชุมชนชายฝั่งทะเลในประเทศไทย พื้นที่ศึกษาต้นแบบจังหวัดกระบี่

"กระบี่ถือเป็นแบบจำลองสภาพภูมิอากาศระดับจังหวัดในเชิงพื้นที่ชิ้นแรก ของศูนย์ START หลังจากก่อนหน้านี้ ได้เคยสร้างทำแบบจำลองการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ แบ่งเป็นรายภาคของไทยมาแล้ว"

หลังการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศรายภาคออกมา สอดคล้องกับแบบจำลองของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาล ว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) ที่พบว่าประเทศไทยมีแนวโน้มอุณหภูมิจะสูงขึ้น 1 องศาเซลเซียส และยังอยู่ในข่ายพื้นที่เสี่ยงจากการเผชิญกับผลกระทบจากปัญหาน้ำทะเลที่สูงขึ้น จนหลายเมืองอยู่ในข่ายที่ต้องตั้งรับ เพื่อลดผลกระทบ

กระบี่จึงเป็นพื้นที่ซึ่งถูกเลือก เนื่องจากเป็นพื้นที่ชายฝั่งทะเลที่มีโอกาสได้รับผลกระทบจากสภาพภูมิอากาศหลายรูปแบบ ทั้งในแง่ของความแรง ระยะเวลา และทิศทาง จากปัจจัยที่จะเกิดขึ้นจากความแปรปรวนของมรสุม พายุ ระดับน้ำทะเลที่เพิ่มสูงขึ้น ซึ่งปัจจัยเหล่านี้จะส่งผลต่อความหลากหลายทรัพยากรทางทะเลและ ชายฝั่ง ทั้งป่าชายเลน ปะการัง สัตว์น้ำ

กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการใช้ประโยชน์จากทรัพยากรชายฝั่งที่หลากหลายรูปแบบความเสี่ยง ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมการท่องเที่ยว ประมงชายฝั่งที่มีวิถีชีวิตผูกติดกับทะเล การเพาะปลูกพืชเศรษฐกิจ อาทิเช่น ปาล์มน้ำมัน ยางพารา การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ชายฝั่ง เป็นต้น

"แบบจำลองชิ้นนี้ใช้โปรแกรม PRECIS มาประมวลข้อมูลจากกรมอุตุนิยมวิทยา มีความละเอียดสูงในระดับที่สามารถแยกแยะความแตกต่างของสภาพอากาศภายในจังหวัดได้ รวมทั้งความเสี่ยงกิจกรรมทางเศรษฐกิจ สังคมที่สำคัญจากค่าเฉลี่ยและความแปรปรวนของสภาพภูมิอากาศ อาทิเช่น อุณหภูมิ ฝน ลม พายุ ระดับน้ำทะเล ในช่วง 10 และ 25 ปีในอนาคต"

นอกจากนี้ รวมถึงการวิเคราะห์ธรณีสัณฐานของชายฝั่งด้วย โดยพบสิ่งที่น่าสนใจคือ จ.กระบี่ มีแนวโน้มฝนจะลดลงเฉลี่ย 10-20% แทบทุกอำเภอ จากเดิมที่ในตกในทะเลมีมากกว่า 1,500-2,000 มิลลิเมตรต่อปี ส่วนฝนบนบก 2,000-3,000 มิลลิเมตรต่อปี นั่นเท่ากับว่าจำนวนวันที่ฝนเคยตกมากกว่า 50 มิลลิเมตรต่อวันหดเหลือ 10 วันต่อปี ทำให้แนวโน้มปัญหาการขาดแคลนน้ำในพื้นที่นี้จะรุนแรงขึ้น เนื่องจากยังไม่มีชลประทานขนาดใหญ่รองรับ

ประเด็นต่อมา จากแบบจำลองชี้ชัดว่า กระบี่มีแนวโน้มของพายุดีเปรสชัน ลดลงไปด้วยจากค่าเฉลี่ย 30 ปี 10-11 ลูก แต่ปัจจุบันปี 2550 เหลือ 3 ลูกต่อ 30 ปี เพราะเส้นทางพายุจากทะเลจีนใต้จะขยับเข้าไปทางพื้นที่ จ.ชุมพร มากกว่า แต่มีประเด็นที่น่าสนใจและสวนทางกับการคาดการณ์ ก็คือ โอกาสที่มรสุมตะวันตกเฉียงใต้ หรือลมที่ทำให้เกิดฝนจะลดน้อยลงไป ขณะที่ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือจะรุนแรงขึ้น และส่งผลให้ฤดูแล้งของภาคใต้แรงขึ้น

"ประเด็นสำคัญของน้ำที่น้อยลงในอนาคต คือ ภาคการท่องเที่ยวจะได้อานิสงส์ จากการลดความเสี่ยงต่อปัญหาดินถล่ม จากฝนที่ตกลดลง จนขยายฤดูท่องเที่ยวทางทะเลได้มากขึ้น"

ส่วนภาคการเกษตรก็เป็นโอกาสที่จะมีสวนปาล์ม สวนยางเพิ่มขึ้น แต่ในทางตรงกันข้าม ชุมชนชายฝั่ง เป็นภาคใหญ่ที่จะได้รับผลเสียมากกว่าผลดี ทั้งปัญหาน้ำที่ไม่พอใช้โดยตรง แล้วปริมาณน้ำจืดที่ไหลลงทะเลน้อยลง นั้นยังส่งผลต่อระบบนิเวศชายฝั่ง เนื่องจาจากความอุดมสมบูรณ์ของชายฝั่ง ขึ้นกับน้ำจืดที่ไหลลงมา เพราะจะมีแพลงตอนเกิดขึ้น ดังนั้น แถวศรีบอยา เกาะลันตา หาดยาว และพื้นที่ป่าชายเลนปากแม่น้ำ ต้องอาศัยฐานทรัพยากรตรงนี้

ดร.อานนท์ บอกด้วยว่า ขณะที่ปัญหาระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้น ซึ่งทั่วโลกกังวลกันนั้น พื้นที่กระบี่ อัตราเสี่ยงจากน้ำทะเลในอีก 10 ปี และ 25 ปี เฉลี่ยประมาณ 15-20 ซม.ซึ่งแม้จะยังไม่ไกลจากค่าเฉลี่ยของ IPCC แต่ในเชิงทฤษฎี

(http://www.bangkokbiznews.com/2008/06/09/images/265225_10974585lowShow.jpg)

การศึกษาในภาคสนาม พบว่าชายฝั่งตลอดแนว จ.กระบี่ อย่างน้อย 9 จุด ที่ไม่เสถียรกับระดับน้ำทะเลที่จะสูงขึ้นถึง 1 เมตร โดยที่ต้องจับตามองเป็นพิเศษ โดยเฉพาะแถวหาดยาว อ.เหนือคลอง อ่าวน้ำเมา เกาะลันตา เป็นต้น ซึ่งพื้นที่ที่ไม่เสถียรนั้น จะมีความเสี่ยงต่อการกัดเซาะของน้ำทะเลมากขึ้นเป็นทวีคูณ

อย่างไรก็ตาม ดร.อานนท์ บอกว่า สิ่งที่ประเมินผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่จะเกิดขึ้นของกระบี่ เป็นเพียงแบบคาดการณ์ที่ต้องการสื่อสารข้อมูลการเปลี่ยนแปลงสภาพในช่วง 10 และ 25 ปีในอนาคต เพื่อให้ภาคส่วนต่างๆ เตรียมพร้อมกับการปรับตัวล่วงหน้า ซึ่งแม้จะเป็นการสร้างแบบจำลองเบื้องต้น ที่ยังไม่ได้เกิดขึ้นใน 1 วัน 1 เดือนข้างหน้าก็ตาม

แต่ถ้าเรามีโจทย์และมีคำตอบอยู่แล้ว ก็ควรจะหยิบฉวยไปใช้เพื่อลดผลกระทบต่อความเสี่ยงจากภาวะโลกร้อน ที่หลายคนเคยมองว่าไกล แต่ขณะนี้ เริ่มขัยบมาใกล้แล้ว ถึงเวลาที่เราต้องหาแนวทางป้องกัน

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 10 มิถุนายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 19, 2008, 01:05:35 AM

ร้อนจัดปะการังตาย ต้นเหตุปลาไร้ที่อยู่

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2008/06/tec03190651p1.jpg)

อากาศของโลกที่เปลี่ยนแปลงไป ส่งผลกระทบต่อจำนวนปลาที่อาศัยอยู่ตามปะการัง

นายเจมส์ คุก จากศูนย์ศึกษาปะการัง ประเทศออสเตรเลีย กล่าวว่า "เมื่อปะการังตายเพราะน้ำทะเลร้อนขึ้น ปลาที่อยู่ตามปะการังก็ไม่มีที่อยู่อาศัย มีปลาประมาณ 4,000 สายพันธุ์ที่อยู่ตามปะการัง ทั้งยังเป็นแหล่งอาหารของประชาชนทั่วโลก"

ตามปกติแล้วเมื่อปลาวางไข่ ไข่ปลาจะลอยไปในทะเล เมื่อมันออกมาเป็นลูกปลา พวกลูกปลาก็จะว่ายน้ำกลับมายังปะการัง แต่เมื่อมันพบว่า ไม่มีปะการังอยู่แล้ว ลูกปลายังได้ผลกระทบจากน้ำทะเลที่ร้อนขึ้น มีสภาพเป็นกรดมากขึ้น วงจรการกำเนิดของปลาก็จะถูกทำลาย และมันอาจจะอพยพไปอยู่ยังปะการังที่เย็นกว่า

จาก : ข่าวสด วันที่ 19 มิถุนายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มิถุนายน 20, 2008, 12:27:14 AM

ทะเลน้ำแข็งขั้วโลกเหนือละลายเร็วขึ้น

ช่วงนี้จะมีรายงานข่าวเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนอยู่เรื่อยๆ เพราะมันเริ่มส่งผลกระทบให้เราได้รับรู้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน ทำให้มีการรณรงค์ต่อต้านโลกร้อนมากขึ้น

ล่าสุดศูนย์ข้อมูลน้ำแข็งและหิมะแห่งชาติของสหรัฐ เปิดเผยข้อมูลแสดงให้เห็นว่า ปริมาณน้ำแข็งในขั้วโลกเหนือต้นปีนี้ ยังมีมากกว่าในช่วงต้นปีที่แล้ว แต่พอเข้าสู่หน้าร้อน น้ำแข็งก็จะละลายอย่างรวดเร็ว จนขั้วโลกเหนือในขณะนี้มีปริมาณน้ำแข็งน้อยลงเมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน

นักวิทยาศาสตร์ในสหรัฐระบุว่า แผ่นน้ำแข็งบางมากจนอาจละลายได้อย่างง่ายดาย และไม่แน่ว่าในอีก 5 ถึง 10 ปีข้างหน้า ขั้วโลกเหนืออาจไม่มีแผ่นน้ำแข็งเหลืออยู่เลยก็ได้ในช่วงหน้าร้อน

ทั้งนี้เมื่อไม่กี่ปีก่อน นักวิทยาศาสตร์จากหลายหน่วยงาน เคยคาดว่าในอีก 72 ปีข้างหน้า ขั้วโลกเหนืออาจไม่มีแผ่นน้ำแข็งเหลืออยู่ในช่วงหน้าร้อน แต่จากการตรวจสอบรูปแบบจำลองด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์พบว่า เหตุการณ์ดังกล่าวน่าจะเกิดเร็วขึ้นประมาณ 22 ถึง 42 ปี นับจากนี้

แต่ถึงกระนั้น หลายประเทศที่อยู่รายล้อมขั้วโลกเหนือ ทั้งแคนาดาและรัสเซีย ต่างมองว่า ถ้าแผ่นน้ำแข็งในขั้วโลกเหนือละลายจนหมด ก็จะทำให้พวกเขาเข้าไปสำรวจหาทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่นั้นได้ง่ายขึ้น ส่วนสหรัฐนั้นถ้าสภาคองเกรสอนุญาตให้ขุดเจาะน้ำมันนอกชายฝั่งได้ ก็ไม่แน่ว่าในวันหนึ่ง สหรัฐอาจบุกเข้าไปขุดหาทรัพยากรธรรมชาติ นอกชายฝั่งของรัฐอะแลสกาด้วยก็เป็นได้

จาก : แนวหน้า วันที่ 20 มิถุนายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 01, 2008, 01:33:38 AM

ฟังเสียงคนชายฝั่งเผชิญมรสุม หน้าด่านรับภัยโลกร้อน

(http://pics.manager.co.th/Images/551000007376601.JPEG)
ในอนาคตอีก 10 และ 25 ปีข้างหน้า จังหวัดกระบี่มีแนวโน้มว่าฝนจะตกน้อยลง ประกอบกับปัญหาน้ำทะเลรุกล้ำชายฝั่งมากขึ้น อาจทำให้ปัญหาขาดแคลนน้ำจืดสำหรับชุมชนทวีความรุนแรงมากขึ้น

ผละจากวงสัมมนาในห้องแอร์ ที่พูดถึงพิษภัยของ "โลกร้อน" กันมากมายหลายวาระ เปลี่ยนบรรยากาศสู่ชายฝั่งทะเล อันเป็นแหล่งอ้างถึงผลกระทบที่เห็นได้ชัดเจน ทั้งแนวชายหาดที่กำลังหายไป ปริมาณน้ำฝนที่ลดน้อยลง รวมถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้น ชาวประมงท้องถิ่นรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติ ก่อนคำว่า "โลกร้อน" จะไปถึงหูพวกเขาเสียอีก

กองทุนสัตว์ป่าโลก ประเทศไทย (WWF Thailand) และศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์และฝึกอบรมการเปลี่ยนแปลงของโลกแห่งภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ร่วมกันศึกษาวิจัยผลกระทบการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อทรัพยากร ระบบเศรษฐกิจ และชุมชนชายฝั่งทะเลในประเทศไทย ซึ่งใช้จังหวัดกระบี่เป็นพื้นที่ศึกษาต้นแบบ ในช่วงเดือน มี.ค.-มิ.ย.51 และได้จัดการประชุมเชิงปฏิบัติการในหัวข้อ "ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนในอนาคตต่อทรัพยากร ระบบเศรษฐกิจ และชุมชนชายฝั่งทะเลจังหวัดกระบี่" เมื่อวันที่ 9 มิ.ย.ที่ผ่านมา ณ ศาลากลางจังหวัดกระบี่ โดยมีตัวแทนชาวบ้านและกลุ่มบุคคลต่างๆ ที่ได้รับผลกระทบมาร่วมประชุมกันมากมาย

คาดการณ์อนาคตกระบี่อีก 25 ปีข้างหน้าฝนตกน้อย-ขาดแคลนน้ำ

จากการศึกษาสภาพภูมิอากาศของจังหวัดกระบี่ในอดีตที่ผ่านมา ซึ่ง ดร.อานานท์ สนิทวงศ์ ณ อยุธยา ผอ.ศูนย์เครือข่ายงานวิเคราะห์ฯ เพื่อคำนวณสภาพการณ์ในอนาคตอีก 10 และ 25 ปีข้างหน้า โดยใช้แบบจำลองโปรแกรมพรีซิส (PRECIS) พบว่าจังหวัดกระบี่มีแนวโน้มว่าจะขาดแคลนน้ำจืด เนื่องจากจำนวนวันที่ฝนตกน้อยลงทั่วทั้งจังหวัด ปริมาณน้ำฝนก็ลดน้อยลง

ดร.อานนท์ เผยข้อมูลว่าปัจจุบันในจังหวัดกระบี่มีปริมาณน้ำฝนบริเวณชายฝั่งประมาณ 1,500-2,000 มิลลิเมตรต่อปี ส่วนพื้นที่ตอนในแผ่นดินมีปริมาณน้ำฝนมากกว่า 3,000 มิลลิเมตรต่อปี แต่ในอนาคตอีก 10 และ 25 ปี ข้างหน้า ปริมาณน้ำฝนรวมทุกพื้นที่ของจังหวัดกระบี่จะลดลง 10-20% ส่วนจำนวนวันฝนตกจะลดลงเล็กน้อยสำหรับพื้นที่ชายฝั่ง แต่สำหรับพื้นที่ตอนในแผ่นดินจะลดลง 20-30 วัน หรืออีกนัยหนึ่งคือฤดูฝนจะสิ้นสุดเร็วขึ้น 1-3 สัปดาห์

ส่วนจำนวนการเกิดพายุก็ลดลงเช่นกัน โดยช่วง 60 ปีที่ผ่านมาพายุดีเปรสชันลดลงจาก 11 ลูกต่อ 30 ปี เหลือ 3 ลูกต่อ 30 ปี พายุโซนร้อนและไต้ฝุ่น ลดลง 4 ลูก เหลือ 1 ลูกต่อ 30 ปี อีกทั้งคาดอีกว่าในอนาคต พายุดีเปรสชัน พายุโซนร้อนและไต้ฝุ่น จะลดน้อยลงเหลือเพียง 1 และน้อยกว่า 0.5 ลูกต่อ 30 ปี

ทั้งนี้ จากปัญหาภาวะโลกร้อนที่ทำให้น้ำแข็งขั้วโลกละลาย จะส่งผลให้ระดับน้ำทะเลบริเวณชายฝั่งจังหวัดกระบี่สูงขึ้นราว 10 เซนติเมตรในอีก 25 ปีข้างหน้า จึงทำให้น้ำเค็มรุกล้ำชายฝั่งมากขึ้น ประกอบกับปริมาณน้ำฝนที่ลดลง จะส่งผลให้ประชาชนในท้องถิ่นขาดแคลนน้ำจืด ซึ่งเป็นปัญหาที่ชาวบ้านกำลังประสบอยู่แล้วในปัจจุบัน แต่มีแนวโน้มว่าจะทวีความรุนแรงมากขึ้นในอนาคตหากไม่เร่งหาทางป้องกันและแก้ไข

นายคอลิน แมคควิสตัน ผอ.ส่วนงานอนุรักษ์ของดับเบิลยูดับเบิลยูเอฟ ประเทศไทย เผยว่าที่เลือกจังหวัดกระบี่เป็นตัวอย่างในการศึกษาวิจัยเพราะว่าเป็นเมืองที่กำลังพัฒนาไปอย่างรวดเร็วทั้งด้านเศรษฐกิจ สังคม การเกษตร และการท่องเที่ยว ซึ่งยังมีโอกาสพัฒนาไปได้อีกไกลโดยเฉพาะอย่างหลังสุด เพราะในอนาคตฤดูฝนจะสั้นลง ทำให้ฤดูท่องเที่ยวยาวนานขึ้น

แต่ข้อเสียของปัญหาดังกล่าวคือ ปริมาณน้ำจืดลดลง ดังนั้นจึงต้องแก้เรื่องนี้อย่างจริงจังและเป็นระบบ โดยความร่วมมือกันของทุกภาคส่วน ทว่าปัญหาของชาวบ้านส่วนมากในตอนนี้ ยังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับภาวะการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ และผลกระทบที่เกิดขึ้น จึงต้องใช้เวลาสำหรับให้ชุมชนทำความเข้าใจกับเรื่องดังกล่าวด้วย

หลังจากนั้นผู้จัดการวิทยาศาสตร์ได้มีโอกาสพูดคุยกับผู้เข้าประชุมส่วนหนึ่ง ทำให้ทราบว่าชาวบ้านจำนวนมากยังขาดความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับปัญหาภาวะโลกร้อน ขณะที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องก็ยังไม่ได้เข้าไปดำเนินการแก้ไขอย่างเต็มที่

นายสมศักดิ์ คงรอด ชาวสวนยางพาราจากบ้านท่าคลอง ต.เกาะกลาง อ.เกาะลันตา จ.กระบี่ บอกเล่าให้ผู้จัดการวิทยาศาสตร์ฟังว่า ตัวเขารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศและสิ่งแวดล้อมในท้องถิ่นมาหลายปีแล้ว แต่เพิ่งจะรู้จักภาวะโลกร้อนเมื่อไม่นานมานี้เองจากการติดตามข่าวสารทางโทรทัศน์และสื่อสิ่งพิมพ์

"ตอนเด็กๆ ตื่นเช้าขึ้นมาชาวบ้านมักนั่งผิงไฟให้อบอุ่น เพราะอากาศค่อนข้างเย็น แต่เมื่อโตขึ้น อายุมากขึ้น รู้สึกว่าเราห่างจากกองไฟมากขึ้น เพราะอากาศร้อนขึ้นมากในช่วงกลางวัน ส่วนกลางคืนจากเดิมที่เคยเย็นสบายตั้งแต่หัวค่ำ พอมาเดี๋ยวนี้กว่าจะเย็นก็ต้องรอจนถึงดึกมาก หรือเกือบถึงเช้า ป่าไม้ต้นน้ำที่เคยมีก็ลดน้อยลง" นายสมศักดิ์เล่าถึงความเปลี่ยนแปลงที่เขารู้สึกได้ ก่อนที่จะรู้จักคำว่า "โลกร้อน" เสียอีก

เร่งปลูกปาล์มทำป่าไม้หดหาย

"เมื่อป่าไม้ลดลง ความชุ่มชื้นก็หดหาย ฝนตกน้อย เมื่อน้ำน้อยลงก็ส่งผลต่อการเกษตร และการเพาะพันธุ์กล้าไม้ต่างๆ น้ำน้อย ต้นกล้าก็โตช้า ให้ผลผลิตช้าตามไปด้วย" นายสมศักดิ์เล่าให้ฟัง ในฐานะตัวแทนของกลุ่มเกษตรกรและพื้นที่ป่าเขา

เขายังบอกอีกว่าชาวบ้านส่วนใหญ่ ยังขาดความรู้ทั้งปัญหาและผลกระทบจากภาวะโลกร้อน ยิ่งในช่วงที่เศรษฐกิจย่ำแย่แบบนี้ เกษตรกรจะเลือกช่องทางที่ทำรายได้ มากกว่าที่จะคำนึงถึงผลระยะยาว เมื่อปาล์มน้ำมันกลายเป็นพืชพลังงานที่กำลังมาแรง เกษตรกรก็ระดมปลูกปาล์มน้ำมันกันมากขึ้น ทำให้พื้นที่ป่าหลายแห่งถูกเปลี่ยนสภาพให้เป็นสวนปาล์ม

สมศักดิ์บอกอีกว่า เมื่อป่าลดลง น้ำจืดที่ไหลลงทะเลก็ไหลแรงมากขึ้น โอกาสเกิดการชะล้างของหน้าดินก็เพิ่มมากขึ้น ประกอบกับการรุกล้ำของน้ำทะเลริมชายฝั่ง ส่งผลให้ป่าโกงกางเสียหายในหลายพื้นที่ ซึ่งจะกระทบต่อสิ่งมีชีวิตที่อาศัยป่าโกงกางเป็นที่อยู่หรือแหล่งเพาะพันธุ์

"ชาวบ้านยังไม่ค่อยเข้าใจ เพราะข้อมูลยังน้อย สื่อหรือนักวิชาการที่เข้าถึงชาวบ้านก็ยังมีไม่มาก อยากให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้าไปให้ความรู้แก่ชุมชน ทั้งเรื่องของภาวะโลกร้อน และการปลูกป่าเศรษฐกิจร่วมกับป่าไม้ยืนต้น ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้นักศึกษาหรือนักวิชาการ เข้ามาลงพื้นที่ทำวิจัยร่วมกับชาวบ้านในท้องถิ่น ชาวบ้านจะได้รับข้อมูลมากขึ้น ส่วนนักวิชาการก็จะได้รับรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นจริง" นายสมศักดิ์บ่งบอกสิ่งที่เขาคาดหวัง

"เพราะที่ผ่านมา แม้จะมีหน่วยงานราชการในจังหวัดจัดงานรณรงค์เกี่ยวกับการแก้ปัญหาภาวะโลกร้อนและให้ความรู้แก่ชาวบ้านอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่เห็นว่าจะมีหน่วยงานไหนดำเนินการอย่างจริงจัง หรือมีนโยบายแก้ปัญหาที่ชัดเจน เหมือนกับดูโฆษณาหวือหวาคั่นรายการละครน้ำเน่าเท่านั้นเอง" นายสมศักดิ์กล่าว

โลกร้อน น้ำเปลี่ยนสี อุณหภูมิไม่คงที่ สิ่งมีชีวิตในทะเลเสื่อมโทรม

ขณะที่ข้อมูลจากนายอาหลี ชาญน้ำ ประธานเครือข่ายชาวประมงพื้นบ้านจังหวัดกระบี่ ที่บอกเล่ากับผู้จัดการวิทยาศาสตร์ในฐานะตัวแทนของกลุ่มชุมชนชายฝั่งจ.กระบี่ก็ไม่ต่างจากนายสมศักดิ์เท่าใดนัก อาหลีเล่าว่า ชุมชนชายฝั่งของจังหวัดกระบี่ประสบกับปัญหาน้ำทะเลกัดเซาะชายฝั่งมาตั้งแต่รุ่นปู่รุ่นย่าแล้ว ทว่าไม่รู้ว่าเพราะอะไร และช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็มีปัญหาน้ำทะเลเปลี่ยนสี อุณหภูมิน้ำเปลี่ยนแปลงขึ้นๆ ลงๆ เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็น ซึ่งเหล่านี้มีผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิตในทะเลอย่างแน่นอน

"น้ำทะเลเปลี่ยนสี อุณหภูมิคงที่ แน่นอนว่าต้องส่งผลกระทบต่อสัตว์น้ำ ตั้งแต่ปะการังเสื่อมโทรม สัตว์น้ำขาดแหล่งอาหารและที่อยู่อาศัย ผลที่ตามมาคือมีจำนวนลดลง ชาวประมงก็จับปลาได้น้อยลง ทั้งยังต้องเจอกับปัญหาน้ำมันแพงอีก" นายอาหลีเล่าและบอกว่าตอนนี้ชาวบ้านเริ่มรู้กันแล้วว่าปัญหาดังกล่าวส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากภาวะโลกร้อน ซึ่งชาวบ้านก็เริ่มตื่นตัวที่จะแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมกันมากขึ้น

"ตอนนี้พวกชาวบ้านก็เริ่มตระหนักถึงปัญหาทรัพยากรธรรมชาติกันมากขึ้น โดยรวมกลุ่มกัน จัดตั้งเป็นเครือข่ายเฝ้าระวังทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ซึ่งพัฒนามาจากโครงการชาร์ม (CHARM Project) ที่เกิดจาการรวมตัวในระดับชุมชน ที่ได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมบริเวณชายฝั่งทะเล ซึ่งเครือข่ายเฝ้าระวังฯ ก็จะมีหน้าที่กระจายข้อมูลข่าวสารให้ชาวชุมชน และจัดประชุมร่วมกันวิเคราห์ปัญหาและวางแนวทางแก้ไขเป็นประจำทุกเดือนในชุมชนชายฝั่งบริเวณต่างๆ ของจังหวัดกระบี่" นายอาหลีกล่าวถึงความร่วมมือในการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมของชุมชนชายฝั่ง

ทัศนียภาพหดหาย นักท่องเที่ยวหมดความพึงใจ

ด้านนายอมฤต ศิริพรจุฑากุล นายกสมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดกระบี่ เผยว่าการเติบโตของชุมชนและธุรกิจท่องเที่ยวในจังหวัดกระบี่ ส่งผลกระทบต่อทั้งวิถีชีวิตชุมชนและทรัพยากรธรรมชาติ และเมื่อมีปัญหาภาวะโลกร้อนเข้ามาเกี่ยวข้องอีก ก็ยิ่งเกิดผลเสียต่อสิ่งแวดล้อมเพิ่มมากขึ้น

"ทรัพยากรใต้ทะเลถือเป็นจุดขายด้านท่องเที่ยวของจังหวัดกระบี่ เมื่อเกิดภาวะโลกร้อน สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง ทำให้อุณหภูมิน้ำทะเลสูงขึ้น กระทบกับปะการังใต้ทะเลแน่นอน เมื่อปะการังเสื่อมโทรมก็กระทบกับสัตว์น้ำและอาหารทะเล และจากการสำรวจความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่มาเยือนจังหวัดกระบี่ พบว่าความพึงพอใจลดลง จากในปี 2549 ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวอยู่ที่ 6.4% แต่ในปี 2550 ลดลงเหลือเพียง 4.7% เท่านั้น" นายอมฤต เล่าให้ผู้จัดการวิทยาศาสตร์ฟังถึงสิ่งที่กำลังเป็นปัญหาในด้านการท่องเที่ยว

นายอมฤตยังบอกต่อไปอีกว่า นักท่องเที่ยวต่างชาติเข้าใจปัญหาโลกร้อนและปฏิบัติมานานกว่าเรา ในขณะที่เรายังไม่รักษาสิ่งแวดล้อมในบ้านเมืองเรา เมื่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวลดลง ก็ต้องหาตลาดนักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่อยู่เสมอ เนื่องจากนักท่องเที่ยวกลุ่มเดิมไม่อยากกลับมาอีกแล้ว

แต่หากเรารักษานักท่องเที่ยวกลุ่มเดิมเอาไว้ได้ ก็จะมีนักท่องเที่ยวกลุ่มใหม่เข้ามาเองจากคำบอกเล่าของนักท่องเที่ยวกลุ่มเดิมโดยที่เราไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายในการทำแผนการตลาด ซึ่งขณะนี้กลุ่มหลักที่เข้ามาเที่ยวจังหวัดกระบี่ส่วนใหญ่มาจากสแกนดิเนเวีย กลุ่มนี้เป็นพวกที่รักษ์สิ่งแวดล้อมและเคารพสถานที่มาก

อย่างไรก็ดี นายกสมาคมธุรกิจการท่องเที่ยวจังหวัดกระบี่เผยว่า ขณะนี้ทางสมาคมเริ่มตระหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้นแล้ว ปีที่ผ่านมาจึงเริ่มศึกษาถึงเรื่องนี้อย่างจริงจัง พร้อมกับเชิญนักวิชาการมาให้ความรู้กับสมาชิกในสมาคม, ผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยวในจังหวัดกระบี่ ตลอดจนหน่วยงานการปกครองส่วนท้องถิ่น เพราะชาวบ้านก็เป็นส่วนหนึ่งของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ไม่ได้แยกส่วนกันอย่างที่เข้าใจกันมาแต่เดิม หากภาคการท่องเที่ยวได้รับผลกระทบ ก็ย่อมส่งผลถึงชาวบ้านด้วยเช่นกัน

"ขณะนี้ทางสมาคมได้ขอความร่วมมือผู้ประกอบธุรกิจท่องเที่ยวให้ช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อม เช่น การบำบัดน้ำเสีย ที่แต่ก่อนจะบำบัดน้ำเสียแล้วปล่อยน้ำเสียลงสู่ทะเล แต่เดี๋ยวนี้สมาคมก็มีนโยบายให้บำบัดแล้วนำกลับมาใช้ใหม่ โดยที่ไม่ต้องมีน้ำเสียส่วนใดถูกปล่อยลงสู่ทะเลเลย ซึ่งก็มีบางส่วนที่ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ขณะที่ส่วนใหญ่ก็ยังเพิกเฉยอยู่ แต่ทางสมาคมก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะเขาไม่ได้ทำผิดกฏหมาย จึงอยากให้ทางจังหวัดมียุทธศาสตร์ที่แน่นอนในการแก้ปัญหาเหล่านี้ ไม่อย่างนั้นอาจส่งผลเสียต่อการท่องเที่ยวในระยะยาว" นายอมฤตสรุป.

(http://pics.manager.co.th/Images/551000007376602.JPEG)
นักวิชาการและชาวชุมชนกลุ่มต่างๆ ในจังหวัดกระบี่มาร่วมประชุมกันเพื่อหาทางรับมือกับปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในจังหวัดกระบี่ที่จะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่ 10 ปีข้างหน้า

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 30 มิถุนายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 01, 2008, 01:39:54 AM

สิ้น ก.ย นี้อาจไม่เหลือน้ำแข็งขั้วโลกเหนือเป็นครั้งแรก

(http://pics.manager.co.th/Images/551000008319701.JPEG)
ภาพแผ่นน้ำแข็งที่ขั้วโลกในแถบนอร์เวย์เมื่อปี 2550 ทั้งนี้นักวิทยาศาสตร์คาดว่า ก.ย. น้ำแข็งขั้วโลกจะละลายหมด (ภาพเอเอฟพี)

เมื่อสิ้นฤดูร้อนของซีกโลกเหนือ ในเดือนกันยายนที่จะถึงนี้ อาจไม่เหลือแผ่นน้ำแข็งบนขั้วโลกอีกต่อไป อันเป็นผลพวงจากภาวะโลกร้อน หากเป็นเช่นนั้นจริง ก็นับเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่ขั้วโลกจะไร้น้ำแข็ง

"เราอาจไม่เหลือน้ำแข็งบนขั้วโลกเหนือเ มื่อสิ้นสุดฤดูร้อนนี้ (ประมาณปลาย ก.ย.) และเหตุผลก็เป็นเพราะ บริเวณขั้วโลกเหนือในขณะนี้ ปกคลุมด้วยแผ่นน้ำแข็งที่บางมากๆ และน้ำแข็งที่เราเรียกว่าเป็น "น้ำแข็งแรกของปี" ก็มีแนวโน้มว่าจะละลายหมดไปในฤดูร้อนนี้" เอเอฟพี รายงานคำให้สัมภาษณ์ของมาร์ก เซอร์เรซ (Mark Serreze) นักวิจัยอาวุโสของศูนย์ข้อมูลหิมะและน้ำแข็งแห่งสหรัฐอเมริกา (National Snow and Ice Data Center) ในเมืองโบลเดอร์ มลรัฐโคโรราโด สหรัฐฯ

ขณะที่เอพีรายงานด้วยว่า เพราะความบางของแผ่นน้ำแข็ง จะทำให้ละลายหมดไปในฤดูร้อน ทั้งนี้จะมีการประเมินเงื่อนไขทางสภาพอากาศ และมหาสมุทรในอีก 2-3 เดือนข้างหน้า ว่าจะทำให้น้ำแข็งในทะเลละลายไปเท่าใด

เบื้องต้นเซอร์เรซระบุว่า สัญญาณที่ออกมาไม่ค่อยดีนัก โอกาสที่น้ำแข็งบริเวณขั้วโลกจะละลายหมดไปเลยนั้น มีสูงมากกว่าที่ผ่านมา เนื่องจากแผ่นน้ำแข็งที่ปกคลุมอยู่นั้นบางกว่าในอดีตที่เคยเป็น

เจย์ ซวอลลี (Jay Zwally) นักวิทยาศาสตร์น้ำแข็งแห่งองค์การบริหารการบินอวกาศสหรัฐฯ (นาซา) กล่าวว่า ข้อมูลจากดาวเทียมของนาซาเมื่อต้น ก.พ.และ มี.ค.นี้แสดงให้เห็นว่า วัฏจักรรอบๆ ขั้วโลกเหนือ "บางอย่างเห็นได้ชัด" กว่าที่นักวิทยาศาสตร์เคยเห็นมาในช่วง 5 ปีนี้ ซึ่งเขาคิดว่าเป็นไปได้ 50-50 ที่ขั้วโลกเหนือจะไม่มีน้ำแข็งเลย

เช่นเดียวกับเซอร์เรซ ที่ให้ความเห็นกับเอเอฟพีว่ามีโอกาส 50% ที่จะไม่เหลือน้ำแข็งอยู่เลย ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นจริงในเดือน ก.ย. เรือเดินสมุทรอาจล่องจากอะลาสกา ไปยังขั้วโลกเหนือได้โดยตรง และสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ก็เป็นสัญลักษณ์บ่งชี้หนึ่งว่าสิ่งแวดล้อมได้เปลี่ยนแปลงไปเพราะภาวะโลกร้อน

อย่างไรก็ดี แม้ไม่เหลือน้ำแข็งที่ขั้วโลกเหนือ ก็ยังเหลือน้ำแข็งบริเวณอื่นๆ ของมหาสมุทรอาร์กติก และเซอร์เรซได้ชี้ว่า น้ำแข็งบริเวณขั้วโลกเหนือนั้นเป็นสัญลักษณ์ทางใจของคนทั่วไป ที่เชื่อว่าขั้วโลกเหนือคือบ้านของซานตาครอส

(http://pics.manager.co.th/Images/551000008319702.JPEG)
แผนที่แสดงปริมาณน้ำแข็งที่ขั้วโลก โดยในเส้นทึบสีแดงแสดงปริมาณน้ำแข็งฉลี่ยช่วง ก.ย ปี 2522-2543 ส่วนแถบปรุสีแดงคือปริมาณเฉลี่ยในเดือนเดียวกันของปี 2548 และสองปีต่อมาก็เหลือพื้นที่น้ำแข็งในบริเวณสีดาวดังที่เห็นในภาพ (ภาพเอเอฟพี)

เซอร์เรซย้อนว่า 2-3 ปีที่ผ่านมา การคาดการณ์เช่นนี้ไม่น่าเกิดขึ้น จนกว่าจะถึงปี 2593-2643 และโดยส่วนตัวแล้วเมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา เขาก็ไม่คิดว่าสถานการณ์ที่น้ำแข็งจะละลายหมดไปนั้น กำลังใกล้เข้ามาในเร็วๆ นี้ และเมื่อหน้าร้อนปีก่อน ภาพถ่ายดาวเทียม เผยให้เห็นว่าน้ำแข็งในทะเล ลดลงเหลือน้อยที่สุดที่เคยบันทึกมาและเป็นไปได้ว่าอาจเหลือน้อยที่สุดในรอบศตวรรษก็ได้ โดยน้ำแข็งหดตัวลง 23% จากปี 2548

ทั้งนี้ น้ำแข็งอาร์กติกจะเริ่มละลายช่วงกลางเดือน มิ.ย.และเข้าสู่ช่วงบางที่สุดประมาณกลางเดือน ก.ย. ก่อนที่น้ำแข็งจะเริ่มก่อตัวอีกครั้ง และถึงจุดหนาที่สุดช่วงกลางเดือน มี.ค.

ทางด้านเซอร์เรซระบุว่าถ้าลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพื่อลดอัตราเร่งของภาวะโลกร้อนก็จะช่วยชะลอการละลายของน้ำแข็งได้ แต่หากกลับแนวโน้มให้น้ำแข็งหนาตัวขึ้นจะต้องใช้เวลาอีกยาวนาน.

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 30 มิถุนายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 22, 2008, 01:32:57 AM

ผลกระทบจากภาวะโลกร้อนส่งผลให้เกิดปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่รุนแรง

รายงานพิเศษ : ผลกระทบจากภาวะโลกร้อน ส่งผลให้เกิดปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่รุนแรงในระยะเวลาสั้นๆ แต่ส่งผลกระทบที่รุนแรงต่อโลกและมวลมนุษย์

ภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบต่อมวลมนุษยชาติทั่วโลก ดังที่ทราบถึงภัยธรรมชาติที่รุนแรงขึ้นในปัจจุบัน และเกิดบ่อยครั้ง ครั้งหนึ่งจะกินระยะเวลาสั้นๆ แต่ส่งผลกระทบเป็นวงกว้าง ทำลายชีวิตและทรัพย์สินประชาชนจำนวนมาก ขณะที่ฤดูกาลได้แปรปรวน ไม่มีความชัดเจนในฤดูกาลอีกต่อไป ก่อนหน้านี้เคยมีนักวิชาการจากทั่วโลกออกมาแสดงความเห็นกรณีพายุไซโคลนนาร์กีส ว่าน่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับภาวะโลกร้อนไม่ทางตรงก็ทางอ้อม

นางประเสริฐสุข จามรมาน ผู้อำนวยการสำนักงานคณะกรรมการสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ กล่าวว่า ข้อมูลดังกล่าวยังไม่เป็นข้อสรุปว่าพายุใหญ่ ๆ เช่น นาร์กีสและพายุอื่น ๆ ที่มีกำลังแรงเกิดจากผลกระทบจากภาวะโลกร้อนโดยตรง อย่างไรก็ตามปัจจุบันจะเห็นว่าเกิดปรากฏการณ์ทางธรรมชาติครั้งใหญ่ที่เรียกว่า Extreme Event อุบัติบ่อยครั้งในโลก โดยปรากฏการณ์ดังกล่าวจะเกิดในระยะเวลาสั้น ๆ แต่ส่งผลกระทบรุนแรง เช่น แผ่นดินไหว คลื่นยักษ์ พายุใหญ่ และฝนที่ตกอย่างรุนแรง

"คุณ รู้หรือไม่ว่า การทำลายป่าทำให้โลกร้อนขึ้น การเผาป่าจะทำให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เพิ่มขึ้นในชั้นบรรยากาศ เพิ่มความหนาของก๊าซเรือนกระจก ผืนป่าถูกทำลายทำให้อากาศร้อน แห้งแล้ง การเผาไหม้ทุกชนิดทำให้เกิดก๊าซเรือนกระจก การเผาขยะก่อให้เกิดก๊าซมีเทนที่รุนแรงกว่าคาร์บอนไดออกไซด์ถึง 21 เท่า ขณะที่ประชากรโลกปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ประมาณ 4 ตันต่อปี ขณะที่คนทุกคนจะปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เท่าน้ำหนักของตนทุกสัปดาห์"

เราทุกคนสามารถช่วยลดภาวะโลกร้อนได้ด้วยการลดการเดินทางโดยพาหนะที่ใช้น้ำมันในการขนส่ง ลดการเดินทางโดยเครื่องบิน เพราะเครื่องบินหนึ่งลำใช้เชื้อเพลิงเท่ากับรถที่แล่นไปแล้ว 50,000 กิโลเมตร ใช้กระดาษสองหน้า ไม่ใช้โฟมหรือพลาสติก เปลี่ยนไปใช้อุปกรณ์ไฟฟ้าประหยัดพลังงาน ไม่เผาขยะ ใบไม้ ใช้ถุงผ้าแทนถุงกระดาษ เป็นต้น เพียงง่าย ๆ คนละไม้ละมือ ก็จะสามารถช่วยลดภาวะโลกร้อนได้ไม่มากก็น้อย

จาก : สำนักข่าวกรมประชาสัมพันธ์ วันที่ 20 กรกฎาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กรกฎาคม 23, 2008, 01:31:44 AM

อนาคต"นางเงือกสมิหลา" ผลกระทบภาวะโลกร้อน

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2008/07/you01230751p1.jpg)

"โลกร้อน" ปัญหาใกล้ตัวที่มองเห็นและสัมผัสได้ ความเปลี่ยนแปลงอย่างแรกที่ทุกคนรับรู้ได้คืออากาศที่ร้อนขึ้นจนแทบไม่อยากออกนอกร่มชายคา

เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว "นางเงือกริมหาดสมิหลา" ที่สงขลา จะนั่งรับลมชมทะเลต่อไปได้อีกนานแค่ไหน

น้องแป๊ก น.ส.มนัญญา ลิกมลสวัสดิ์ ชั้นม.6 โรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย จ.สงขลา นักเรียนทุนโครงการพัฒนาและส่งเสริมผู้มีความสามารถพิเศษทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (พสวท.) สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.) ตั้งคำถามนี้ขึ้นในใจ

น้อยคนนักจะคิดถึงปัญหานี้ อาจเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องไกลตัว หรือไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ แต่สำหรับ "แป๊ก" ในฐานะคนท้องถิ่น และเป็นนักเรียนสายวิทยาศาสตร์ที่เรียนรู้มาว่าทั้งโลกร้อนและระดับน้ำทะเลกับผืนดินที่หดหายไปนั้นมันเกี่ยวข้องกันอย่างไร ทำให้แป๊กคิดทำโครงงานวิทยาศาสตร์ชื่อว่า "การศึกษาการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ และการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเล กรณีศึกษาบริเวณพื้นที่ตำบลบ่อยาง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา"

ตำบลบ่อยางที่แป๊กใช้ศึกษาครั้งนี้ เป็นชุมชนเมือง เป็นศูนย์กลางของหน่วยงานต่างๆ ของจังหวัด เป็นที่ตั้งของหน่วยงานราชการต่างๆ ศาลากลางจังหวัด ศาลจังหวัด ที่ว่าการอำเภอ สถานีรถไฟ รวมถึงหาดสมิหลา-ชลาทัศน์ ซึ่งเป็นที่ตั้งของรูปปั้นนางเงือกอันมีชื่อเสียงด้วย และปัจจุบันเริ่มมีเค้าว่าชายฝั่งทะเลดังกล่าวดูไม่เหมือนเมื่อหลายปีก่อนอีกแล้ว

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2008/07/you01230751p2.jpg)

ก่อนจะศึกษาเรื่องนี้ แป๊กต้องค้นคว้าข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของสภาพดินฟ้าอากาศจากงานวิจัยวิชาการต่างๆ และพบว่า เพียงแค่ระดับน้ำสูงขึ้นอีก 1 เมตรก็จะท่วมหมู่เกาะที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ลุ่ม อย่างเช่น เกาะตูวาลูในมหาสมุทรแปซิฟิก และพื้นที่อันกว้างใหญ่ไพศาลของบังกลาเทศ หรือของรัฐฟลอริดา และอาจจะท่วมเมืองต่างๆ ตั้งแต่นิวยอร์กถึงกรุงบูเอโนสไอเรสด้วย

การคำนวณหาระดับน้ำที่เพิ่มขึ้นในมหาสมุทร ไม่ได้เป็นการหาหน ทางที่จะหยุดการเพิ่มปริมาณน้ำในมหาสมุทรได้ ยังต้องพิจารณาผลกระทบอื่นๆ ด้วย

ปัจจุบันเราใช้เครื่องมือหลายอย่างผสมผสานกันในการพิจารณาถึงสาเหตุการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำในมหาสมุทร เช่น การวัดระดับความสูงด้วยระบบดาวเทียม ตัวอย่างคือดาวเทียม TOPEX/Poseidon ซึ่งเป็นความร่วมมือระหว่างสหรัฐอเมริกาและฝรั่งเศส ดาวเทียมเหล่านี้มีความเที่ยงตรงในการวัดความสูงของระดับน้ำในมหาสมุทร ซึ่งเป็นวิธีการแรกเริ่มของการวัดระดับน้ำในมหาสมุทร รวมถึงการวัดความเปลี่ยนแปลงความสูงของระดับน้ำ

ระบบถัดมาเป็นระบบที่ใช้กันแพร่หลาย คือระบบ Array ใช้วัดอุณหภูมิใต้น้ำที่มีความลึก 2 กิโลเมตร วัดระดับความเค็มของน้ำ และวัดปริมาณน้ำแข็งที่มีในมหาสมุทรทั่วโลก ซึ่งจะทราบถึงการเปลี่ยนแปลงของน้ำในมหาสมุทร หากจะคำนวณว่าระดับน้ำจะสูงขึ้นในสถานที่หนึ่งๆ เช่น หมู่เกาะทะเลใต้มหาสมุทรแปซิฟิก เราจะต้องทราบว่าระดับความเค็มของน้ำที่หมู่เกาะดังกล่าวมีเท่าใด และจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไร รวมทั้งเป็นการคาดคะเนว่าองค์ประกอบที่ส่งผลกระทบต่อระดับน้ำในมหาสมุทรจะเป็นไปในทางใดด้วย

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2008/07/you01230751p3.jpg)

วิธีการศึกษาของแป๊ก ใช้วิธีรวบรวมข้อมูลด้านการศึกษาการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ และการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเล อุตุนิยมวิทยา ในปีพ.ศ.2494-2549 จากศูนย์อุตุนิยมวิทยาภาคใต้ฝั่งตะวันออก จังหวัดสงขลา และข้อมูลการวัดระดับน้ำทะเล บริเวณสถานีวัดระดับน้ำทะเลจังหวัดสงขลา ปีพ.ศ.2529-2547 จากกรมอุทก ศาสตร์ กองทัพเรือ กับข้อมูลภาพถ่าย ทางอากาศ บริเวณตำบลบ่อยาง อำเภอเมือง จังหวัดสงขลา ปี พ.ศ.2509, 2517, 2532, 2538, 2544 และ 2545 จากกรมแผนที่ทหาร กระทรวงกลาโหม

จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ทางสถิติ เพื่อหาแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิ และแนวโน้มการเปลี่ยนแปลงระดับน้ำทะเล ได้ผลการศึกษาคือ อุณหภูมิเฉลี่ยตั้งแต่ปีพ.ศ.2494-2549 ระยะเวลา 55 ปี อุณหภูมิเฉลี่ยสูงสุดมีการ เปลี่ยนแปลงเพิ่ม 0.9 องศาเซลเซียส และค่าความสูงของระดับน้ำทะเลเฉลี่ย ปีพ.ศ. 2529 และปีพ.ศ. 2547 ระยะเวลา 19 ปี ค่าความสูงของระดับน้ำทะเลเฉลี่ย มีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มสูงขึ้นถึง 8.3 เซนติเมตร ระดับนี้ถือว่าไม่น้อยเลย ทีเดียว

จากนั้นนำผลการศึกษาที่ได้มาวิเคราะห์โดยเทคนิคระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS) โปรแกรม ArcGIS 9.2 เพื่อจำลองภาพสามมิติการเปลี่ยนแปลงของพื้นที่ชายฝั่งทะเล บริเวณตำบลบ่อยาง ในปีพ.ศ.2529 และพ.ศ.2547 พบว่าพื้นที่ชายฝั่งในปัจจุบัน (พ.ศ.2551) ลดลงอย่างเห็นได้ชัด สาเหตุมาจากระดับน้ำที่เพิ่มขึ้น น้ำจึงเข้ามากินพื้นที่บริเวณชาย ฝั่ง เมื่อแนวโน้มของน้ำที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จึงมีโอกาสที่พื้นที่บริเวณชาย ฝั่งที่เหลือน้อยอยู่แล้วจะยิ่งลดน้อยลงไปด้วย

งานวิจัยชิ้นนี้ทำให้เห็นว่า การช่วยกันรักษาสิ่งแวดล้อมเพื่อไม่ให้เกิดเหตุการณ์กัดเซาะชายฝั่งของน้ำทะเล ด้วยความร่วมใจของทุกคนจะช่วยรักษาจุดๆ หนึ่งบนแผนที่โลก ซึ่งเป็นจุดที่เราอาศัยอยู่ ไม่ให้ถูกน้ำทะเลกลืนหายไปในเวลาอันรวดเร็วด้วยเช่นกัน

ปัจจุบัน แป๊กรับทุนพสวท. เข้าศึกษาต่อคณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ และมีความฝันอยากเป็นนักดาราศาสตร์ที่นำความรู้ความสามารถมาช่วยประเทศชาติได้เต็มที่

จาก : ข่าวสด คอลัมน์ ไอคิวทะลุฟ้า วันที่ 23 กรกฎาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายชล ที่ กรกฎาคม 24, 2008, 06:34:36 AM

X-cite ไทยโพสต์

7 อุปนิสัยช่วยหยุดโลกร้อน

ช่วงเทศกาลสงกรานต์อย่างนี้ จะบอกว่าโลกหายร้อนแน่นอนในบ้านเรา เพราะไปที่ไหนก็มีคนสาดน้ำเย็นฉ่ำทั่วหล้า ก็คงจะปฏิเสธได้ยาก

แต่ในอีกด้านหนึ่งการใช้พลังงานธรรมชาติเปลืองเท่าไร มันก็ส่งผลกระทบต่อโลกใบนี้มากเท่านั้น..จริงไหมคะ

วันนี้เมล์ส่งต่อ จึงไม่ผิดอะไรหรอกค่ะที่จะมีการแนะอุปนิสัยที่จะช่วยหยุดโลกร้อน เรามาดูกัน หรือว่างจากถือขันน้ำเล่นสงกรานต์ ก็ยังไม่สายเกินไปที่จะเริ่มต้นค่ะ

1.Rethink ความเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้น ก็ต่อเมื่อเรามีความคิดที่จะเปลี่ยนแปลงด้วยตนเอง กระแสการรณรงค์เรื่องโลกร้อนจะไม่เกิดผลสำเร็จใดๆ หากทุกคนที่ได้รับฟังข้อมูลไม่ตระหนักว่าตนเองต้องเปลี่ยนแปลง การรอคอยให้ผู้อื่นทำไปก่อนแล้วเราจึงค่อยคิดจะทำนั้น จะทำให้ท่านได้รับการดูแลจากธรรมชาติเป็นคนท้ายๆ โลกได้ส่งสัญญาณดังขึ้นเรื่อยๆ จากเหตุการณ์แผ่นดินไหว น้ำท่วม ลมพายุ และอุณหภูมิที่แปรปรวนอย่างชนิดที่ไม่เคยมีมาก่อน เราอาจเป็นหนึ่งในผู้เคราะห์ร้ายจากสึนามิเพราะแผ่นดินไหว เครื่องบินตกเพราะฝนกระหน่ำ ป้ายล้มทับเพราะลมพายุ หรือถูกไฟดูดเพราะน้ำท่วม

2.Reduce โลกร้อน เพราะเราเผาผลาญทรัพยากรเกินขีดจำกัดที่ธรรมชาติจะหมุนเวียนได้ทัน โลกบูด เพราะเราบริโภคเกินจนเกิดขยะและของเสียที่ไม่สามารถย่อยสลายตามธรรมชาติได้ทัน ไม่มีใครปฏิเสธว่า เราทุกคนต้องการอยู่ในโลกที่เย็นและโลกที่หอม ฉะนั้นจงช่วยกันลดการใช้ทรัพยากรให้เหลือแต่เท่าที่จำเป็น ช่วยกันลดการบริโภคเพื่อไม่ให้เกิดขยะและของเสียจำนวนมากอย่างที่เป็นอยู่ ลดการใช้บรรจุภัณฑ์ที่ต้องใช้เวลาชั่วอายุคนในการย่อยสลาย เช่น ขวดพลาสติก ถุงพลาสติก กล่องโฟม ฯลฯ

ลดการบริโภคเนื้อสัตว์โดยหันมาบริโภคพืชผักผลไม้ทดแทน เพื่อลดปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในห่วงโซ่อาหาร ลดการใช้กระดาษในสำนักงาน ลดการพิมพ์หนังสือพิมพ์ นิตยสาร จดหมายข่าว หรือสิ่งพิมพ์ที่เป็นรายงวดประจำให้พอเหมาะพอดีกับจำนวนผู้อ่าน โดยไม่ต้องอิงกับยอดของการทำให้แพร่หลาย (circulation) รวมทั้งลดการซื้อผลิตภัณฑ์ซึ่งใช้สารเคมีที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพและสิ่งแวดล้อม

3.Reuse สำรวจของที่ซื้อมาแล้วเพิ่งใช้เพียงหนเดียวว่า สามารถใช้ประโยชน์ซ้ำได้หรือไม่ ก่อนที่จะซื้อใหม่ เช่น เครื่องแต่งกาย รองเท้า กระเป๋า กระดาษ ภาชนะใส่ของ ฯลฯ การใช้บรรจุภัณฑ์ซ้ำ เช่น ถุงหิ้วพลาสติก กล่องใส่ของ ฯลฯ หรือหลีกเลี่ยงผลิตภัณฑ์หรือบรรจุภัณฑ์ชนิดใช้ครั้งเดียวทิ้ง (disposables) เช่น การใช้ถุงผ้าแทนถุงพลาสติก การใช้ผ้าเช็ดโต๊ะแทนกระดาษชำระ การใช้ขวดน้ำยาล้างสุขภัณฑ์ชนิดเติมซ้ำได้ (refillable)

4.Recycle เป็นการนำวัสดุที่หมดสภาพหรือที่ใช้แล้วมาปรับสภาพเพื่อนำมาใช้ใหม่ เริ่มจากการสนับสนุนผลิตภัณฑ์ที่ทำจากวัสดุรีไซเคิล เช่น กระดาษ พลาสติก แก้ว โลหะ ฯลฯ การลงมือปรับแต่งของใช้แล้วในบ้านให้เกิดประโยชน์ใหม่ เช่น การเก็บกรองน้ำชะล้างมารดน้ำต้นไม้ การนำของขวัญที่ได้รับในเทศกาลต่างๆ มาตกแต่งเพื่อใช้เป็นของขวัญแก่ผู้อื่นต่อ (recycled gift) โดยมีกิตติกรรมประกาศแก่ผู้ให้เดิมเป็นทอดๆ ฯลฯ

การคัดแยกขยะหรือวัสดุเหลือใช้ที่ไม่สามารถรีไซเคิลได้เองมอบให้แก่หน่วยงานที่เกี่ยวข้องเป็นกิจวัตร เช่น ขวดพลาสติก กระป๋องน้ำอัดลม กระดาษหนังสือพิมพ์ นิตยสารเก่า แผ่นซีดีชำรุด แบตเตอรี่มือถือ คอมพิวเตอร์ ฯลฯ และหากพบว่ามีสิ่งของหลายอย่างที่ซื้อมาแล้วไม่ได้ใช้งานอีกเลย ก็ควรนำไปบริจาคให้แก่ผู้ที่ใช้ประโยชน์ได้ผ่านหน่วยรับบริจาคต่างๆ เช่น วัดสวนแก้ว หรือประกาศผ่าน freecycle.org (bangkok) ดีกว่าทิ้งให้เสื่อมโทรมหรือเก็บไว้เฉยๆ โดยเปล่าประโยชน์

5.Repair ของหลายอย่างสามารถซ่อมแซมแล้วนำกลับมาใช้ใหม่ได้ดังเดิม แต่ผู้บริโภคกลับได้รับการปลูกฝังค่านิยมให้ต้องเปลี่ยนหรือซื้อของใหม่ใช้อยู่ตลอด ด้วยเหตุที่ผู้ผลิตต้องการรักษาตัวเลขยอดขายสินค้าและชิ้นส่วนให้ได้มากที่สุด จนทำให้ค่าบริการหรือค่าซ่อมแพงกว่าการซื้อของใหม่ใช้ ฉะนั้น วิธีการแรก คือ พยายามใช้ของให้ถูกวิธีเพื่อยืดอายุการใช้งานและหลีกเลี่ยงการชำรุดเสียหายก่อนเวลาอันควร หากสิ่งของใดมีกำหนดเวลาที่ต้องบำรุงรักษา หมั่นตรวจสอบและปฏิบัติตามตารางการบำรุงรักษานั้นๆ เช่น รถยนต์ เครื่องปรับอากาศ ฯลฯ

6.Refuse การปฏิเสธเป็นช่องทางหนึ่งที่ช่วยอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่อย่างจำกัดไม่ให้ถูกนำมาใช้หรือถูกทำลายเร็วขึ้น ทั้งนี้ เพื่อให้เวลาธรรมชาติในการฟื้นสภาพตัวเองตามระบบนิเวศ โดยเริ่มจากสิ่งเล็กน้อยนอกตัว เช่น ปฏิเสธการใช้สินค้าที่เป็นต้นเหตุในการฆ่าชีวิตสัตว์หรือทำลายสิ่งแวดล้อม บอกเลิกรับจดหมายนำเสนอขายสินค้าที่ในชีวิตนี้จะไม่ซื้อแน่ๆ เรื่อยมาถึงสิ่งที่เราต้องเติมใส่ร่างกาย เช่น ปฏิเสธการบริโภคอาหารที่ต้องเดินทางมาจากแดนไกล เพราะระหว่างกระบวนการเก็บรักษาและการขนส่งอาหารในแต่ละเที่ยวจะไปเพิ่มก๊าซเรือนกระจกที่เป็นต้นเหตุหลักของภาวะโลกร้อน

7.Return หน้าที่หนึ่งของมนุษย์ในฐานะผู้อาศัยโลกเป็นที่พักพิง คือการตอบแทนคืนแก่โลก ใครใช้ทรัพยากรจากธรรมชาติประเภทใดเยอะ ก็ต้องคืนทรัพยากรประเภทนั้นกลับให้มากๆ โดยเฉพาะนักธุรกิจ นักอุตสาหกรรม ที่มีเครื่องขยายพิสัยโดยใช้บริษัทเป็นเครื่องมือในการทำ "กำไร" จากการแปลงทรัพยากรและวัตถุดิบต่างๆ ให้เป็นสินค้าและบริการคราวละมากๆ โปรดอย่าลืมว่าท่านกำลังใช้บริษัทเป็นเครื่องมือในการทำ "กรรม" และได้ขยายพิสัยของกรรมในขณะเดียวกัน ยิ่งเป็นมหาเศรษฐีมีกำไรสะสมมากเท่าใด ก็ยิ่งต้องตอบแทนคืนแก่โลกแก่สังคมมากเท่านั้น.

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ สิงหาคม 01, 2008, 01:03:48 AM

โลกร้อนละลายน้ำแข็ง

พืดน้ำแข็งขนาด 20 ตารางกิโลเมตร ได้แตกตัวออกจากหิ้งน้ำแข็งในเขตอาร์กติกของแคนาดาเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว นักวิทยาศาสตร์บอกว่าปรากฏการณ์นี้กำลังจะเกิดขึ้นอีกหลายระลอก

อุณหภูมิในพื้นที่ส่วนใหญ่ของแถบอาร์กติกได้เพิ่มสูงขึ้นเร็วกว่าเกณฑ์เฉลี่ยของโลกตลอด 2-3 ทศวรรษที่ผ่านมา ซึ่งผู้เชี่ยวชาญบอกว่าเป็นสัญญาณของภาวะโลกร้อน

พืดน้ำแข็งที่ว่านี้ได้แตกตัวออกจากหิ้งน้ำแข็งที่เกาะวอร์ดฮันต์ ซึ่งเป็นเกาะขนาดเล็กใกล้กับเกาะแอลส์แมร์ซึ่งเป็นเกาะขนาดใหญ่ในบริเวณตอนเหนือสุดของแคนาดา

นับเป็นการแตกตัวของพืดน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่สุดถัดจากกรณีการแตกตัวของหิ้งน้ำแข็งอายล์ ซึ่งมีขนาด 40 ตร.กม.เมื่อปี 2548

ทรูดี วอลเลเบน ผู้เชี่ยวชาญเรื่องพืดน้ำแข็งของแคนาดา บอกว่า การแตกตัวล่าสุดนี้เกิดขึ้นระหว่างรอยแยกคู่ขนานขนาดใหญ่ ฉะนั้น คาดว่าจะมีพืดน้ำแข็งแตกตัวออกไปอีกในช่วงหน้าร้อนนี้

เกาะแอลส์แมร์เคยเป็นพืดน้ำแข็งขนาดมหึมาผืนใหญ่ผืนเดียว มีเนื้อที่ราว 5,600 ตร.กม. แต่ปัจจุบันได้แตกออกเป็น 5 เสี่ยง ซึ่งมีพื้นที่น้ำแข็งรวมกันแค่ 640 ตร.กม.

วอริก วินเซนต์ ผอ.ศูนย์วิจัยเขตเหนือ มหาวิทยาลัยลาวาล ในควิเบก บอกว่า พืดน้ำแข็งวอร์ดฮันต์กำลังอยู่ในภาวะล่อแหลม "เรากำลังก้าวข้ามเส้นอันตรายของการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมในแถบอาร์กติก ในระยะยาวมันจะส่งผลกระทบอย่างมาก".

จาก : X-cite ไทยโพสต์ คอลัมน์โลกน่ารู้ วันที่ 1 สิงหาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 03, 2008, 01:06:59 AM

น้ำแข็งขั้วโลกหดตัว

ศูนย์ข้อมูลหิมะและน้ำแข็งแห่งชาติของสหรัฐ ที่เมืองโบลเดอร์ ในรัฐโคโรลาโด ซึ่งสังเกตการณ์ทางดาวเทียมขององค์การบริหารการบินและอวกาศของสหรัฐหรือนาซ่า รายงานว่า ในปีนี้ บริเวณที่เป็นน้ำแข็งของโลกหดตัวลงถึงระดับต่ำสุดในเดือนกันยายน แต่น้อยกว่าระดับต่ำเป็นประวัติการณ์ของเมื่อปีที่แล้ว และในช่วงฤดูหนาวนี้ น้ำแข็งทางขั้วโลกเหนือ ได้เริ่มก่อตัวใหม่แล้ว

อย่างไรก็ตาม นักวิทยาศาสตร์เตือนว่า ในราว 10 ปีที่ผ่านมา น้ำแข็งในทะเลของโลกละลายเร็วกว่าที่คาดคิดกันไว้ โดยในปีที่แล้ว น้ำแข็งทางขั้วโลกเหนือละลายมากเป็นประวัติการณ์ คือต่ำกว่าระดับเฉลี่ย ราวร้อยละ 39 ทำให้สามารถเปิดเส้นทางเดินเรือขึ้นไปทางตะวันตกเฉียงเหนือผ่านมหาสมุทรอาร์คติคด้านแคนาดาได้เป็นครั้งแรก

มาในปีนี้ น้ำแข็งละลายหดตัวราวร้อยละ 33 ต่ำกว่าระดับเฉลี่ย เป็นรองระดับประวัติการณ์ของปีก่อน ศูนย์สังเกตการณ์สภาพน้ำแข็งแห่งชาติของสหรัฐ รายงานว่า มีการเปิดเส้นทางเดินเรืออีกทางหนึ่งทางด้านเหนือของมหาสมุทรอาร์คติคเป็นครั้งแรกในเวลา 50 ปี

นักวิทยาศาสตร์ไอซ์แซท กล่าวว่า ในระยะ 5 - 10 ปีที่ผ่านมา ผืนน้ำแข็งในทะเลละลายหดตัวเร็วกว่าอัตราในรูปแบบที่คาดคิดกัน โดยหิมะและน้ำแข็งสะท้อนแสงอาทิตย์กลับสู่อวกาศ ขณะที่มหาสมุทรซึ่งสีคล้ำกว่าจะดูดแสงอาทิตย์ พอน้ำแข็งละลาย จะมีความร้อนมากขึ้นในมหาสมุทรและในบรรยากาศชั้นล่าง และโลกเราก็อุ่นขึ้น ส่งผลให้การก่อตัวใหม่และขยายตัวของผืนน้ำแข็งประจำปีในฤดูหนาวลดลงด้วย

ตามรายงานของศูนย์สังเกตการณ์สภาพน้ำแข็งทางดาวเทียมนั้น ในระยะ 5 ปีที่ผ่านมา โลกเราสูญเสียพื้นที่น้ำแข็งไปราวร้อยละ 30 และความลึกหนาลดลงราวร้อยละ 25 - 30 หากยังเป็นอยู่เข่นนี้ต่อไป ในอีก 5 ปีข้างหน้าโลกเราจะสูญเสียพื้นที่น้ำแข็งส่วนใหญ่ไปอีกอย่างแน่นอน

จาก : แนวหน้า คอลัมน์โลก 365 วัน วันที่ 2 ตุลาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 05, 2008, 12:24:59 AM

เตือนภาวะโลกร้อนทำสิ่งมีชีวิตโลกเสี่ยงสูญพันธุ์

ออร์แลนโด - นักวิทยาศาสตร์เตือน สภาพอากาศโลกที่เปลี่ยนไป กลายเป็นภัยคุกคาม ที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ต่างๆ บนโลกมากถึง 1 ใน 3 สูญหายไปภายในปลายศตวรรษนี้ หากไม่มีการเร่งลงมือเพื่อฟื้นฟูระบบนิเวศวิทยาที่เสื่อมโทรม

(http://www.bangkokbiznews.com/2008/10/03/images/300077_11565709lowShow.jpg)

นางจีน เบรนแนน นักวิทยาศาสตร์อาวุโส จากกลุ่มผู้ปกป้องชีวิตสัตว์ป่า และเจ้าของรางวัลโนเบล ปี 2550 สำหรับงานที่เธอทำให้สภารัฐบาลระหว่างประเทศ ด้านสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไป เตือนเมื่อวันพุธ (1 ต.ค.) ว่า การประเมินถึงผลกระทบจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงต่อโลก แสดงให้เห็นว่า ภาวะโลกร้อนกลายเป็นภัยคุกคาม ที่อาจทำให้สายพันธุ์สิ่งมีชีวิตชนิดต่างๆ บนโลก ล้มหายตายจากไปมากถึง 1 ใน 3 ภายในสิ้นศตวรรษนี้

"อย่างไรก็ดี เรายังมีความหวังอยู่บ้าง เพราะเรายังไม่สูญเสียโอกาสทั้งหมด เรายังมีเวลาในเรื่องนี้อยู่ หากเราลงมือดำเนินการในเรื่องดังกล่าวตั้งแต่ตอนนี้" นางเบรนแนนระบุ ต่อที่ประชุมสุดยอดในเรื่องชีวิตสัตว์ป่า ที่รัฐฟลอริดา สหรัฐ ซึ่งมีเป้าหมายเพื่อให้นักวิจัย และผู้เชี่ยวชาญ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องการช่วยชีวิตสิ่งมีชีวิตต่างๆ ในช่วงเวลาที่โลกมีอุณหภูมิสูงขึ้น

บรรดาผู้เชี่ยวชาญที่เข้าร่วมในการประชุมครั้งนี้ ชี้ด้วยว่า พืช และสัตว์จำนวนมาก ต่างมีถิ่นที่อยู่อาศัยที่มีอุณหภูมิเฉพาะตัว ซึ่งอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงไปเพียงองศาเดียว ก็สามารถทำลายล้าง หรือทำให้เกิดการย้ายถิ่นไปหาที่อยู่ใหม่ได้

นางเบรนแนน ระบุว่า สิ่งมีชีวิตต่างๆ จะเคลื่อนย้ายไปหาสภาพภูมิอากาศที่เหมาะสมกับตัวมันเองมากที่สุด และมีอยู่จำนวนมากต้องที่ต้องล้มเหลวในความพยายามเรื่องนี้ เพราะเจออุปสรรคกีดขวางอยู่ ทั้งเขื่อน การพัฒนา และสิ่งก่อสร้างต่างๆ ที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ ที่อยู่รายล้อมเขตแดนธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้

ผู้เข้าร่วมประชุมครั้งนี้ ยังเรียกร้องให้มีการสร้างเส้นทางเดินสำหรับสัตว์ป่า เพื่อให้สัตว์เหล่านี้สามารถอพยพขึ้นไปทางตอนเหนือของโลกได้มากขึ้น เพราะอุณหภูมิโลกที่สูงขึ้นอาจชี้ชะตาการอยู่รอด หรือการสูญพันธุ์ของสัตว์ได้

"เราจำเป็นต้องสร้างให้สัตว์เหล่านี้มีความสามารถในการอพยพ และเมื่อพวกมันอพยพไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นที่ใดก็ตาม ก็จำเป็นต้องเป็นสถานที่ที่อุดมสมบูรณ์ และมีระบบนิเวศวิทยาที่แข็งแกร่ง" นางเบรนแนน กล่าว

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 5 ตุลาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงปอ ที่ ตุลาคม 05, 2008, 11:16:27 AM

มนุษย์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตเหมือนกัน อีกไม่นานคงสูญพันธ์เหมือนกัน ตามวัฐจักร... ???

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ตุลาคม 31, 2008, 12:47:12 AM

นักวิจัยเผยข้อมูล โลกร้อนขึ้น-วันฝนตกมาก ทำไข้เลือดออกระบาดน้อยลง

นพ.ยง ชี้ภาวะโลกร้อนไม่ทำให้โรคติดเชื้อระบาดมากขึ้นในเขตร้อน แต่มีโอกาสแพร่กระจายสู่เขตหนาวมากขึ้น เพราะอากาศอุ่นขึ้น พร้อมเตือนให้ระวังโรคเก่าอุบัติซ้ำ และต้องเฝ้าระวังโรคอุบัติใหม่ที่ติดต่อจากสัตว์สู่คน แนะให้มีสติ และอย่าตื่นตระหนกจนเกินไป

เมื่อวันที่ 29 ต.ค. ที่ผ่านมา คณะแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้จัดการอภิปรายพิเศษเรื่อง "การแพทย์ในอนาคต" (Medicine in the Future) ในการจัดงาน "ปิยมหาราชรำลึก" เนื่องในโอกาสวันปิยมหาราช ณ ห้องประชุมเฉลิม พรมมาส ตึก อปร โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ โดยมี ศ.นพ.ยง ภู่วรวรรณ ภาควิชากุมารเวชศาสตร์, ศ.นพ.ธีรวัฒน์ เหมะจุฑา ภาควิชาอายุรศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ จุฬาฯ และ นพ.พิชิต ศิริวรรณ หัวหน้าฝ่ายบรรเทาทุกข์ สำนักงานบรรเทาทุกข์ สภากาชาดไทย

ศ.นพ.ยง กล่าวถึงภาวะโลกร้อนกับโรคติดเชื้อในอนาคตว่า โลกร้อนขึ้นจริง และมีผลต่อแมลง เช่น ยุง ที่เป็นพาหะของหลายโรค ทั้งไข้เลือดออก มาลาเรีย และไข้เหลือง ทั้งนี้เพราะระบบนิเวศน์เกิดการเปลี่ยนแปลง ซึ่งบางคนสันนิษฐานว่าโลกร้อนขึ้น ทำให้ยุงเพิ่มขึ้น จริงเท็จอย่างไร ยังไม่มีใครรู้ แต่จากการศึกษาเบื้องต้น โดยร่วมกับ ดร.พันธุ์ปิติ เปี่ยมสง่า ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

พบว่าในช่วง 57 ปีที่ผ่านมา อุณภูมิสูงสุดในประเทศไทยเพิ่มขึ้นเฉลี่ย 0.79 องศาเซลเซียส ขณะที่อุณหภูมิต่ำสุดสูงขึ้นโดยเฉลี่ย 3.75 องศาเซลเซียส นั่นหมายความว่าประเทศไทยไม่ได้ร้อนขึ้นมากเท่าไหร่ แต่ในขณะเดียวกันกลับหนาวน้อยลง

นอกจากนี้ยังพบอีกว่า เมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น การระบาดของไข้เลือดออกจะลดลง และหากมีจำนวนวันที่ฝนตกมากขึ้น ไข้เลือดออกก็ลดลงเช่นกัน ซึ่งอธิบายได้ว่า ยุงไม่ออกหากินในวันฝนตก และยุงน่าจะมีอุณหภูมิที่เหมาะสมในการแพร่พันธุ์ ที่ไม่หนาวและไม่ร้อนจนเกินไป

ส่วนการระบาดของไข้หวัดใหญ่ก็พบว่า ประเทศเขตหนาวทั้งซีกโลกใต้และซีกโลกเหนือ ไข้หวัดใหญ่จะระบาดเฉพาะในช่วงฤดูหนาว ขณะที่ประเทศในเขตร้อนจะมีไข้หวัดใหญ่ระบาดตลอดทั้งปี

ฉะนั้น การแพร่ระบาดของเชื้อโรคที่เป็นผลมาจากภาวะโลกร้อน จะส่งผลกระทบกับประเทศเขตหนาวมากกว่า เพราะอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกสูงขึ้น ทำให้เชื้อโรคจากเขตร้อนมีโอกาสแพร่กระจายไปยังเขตหนาวที่อุณหภูมิสูงขึ้น ได้

"อย่างไรก็ตาม การที่ระบบนิเวศน์ถูกทำลายเนื่องจากภาวะโลกร้อน อาจทำให้โรคเก่าหวนกลับมาระบาดได้อีกครั้ง และที่น่าเป็นห่วงอีกคือโรคอุบัติใหม่ที่ติดต่อจากสัตว์สู่คนได้ เมื่อคนและสัตว์สัมผัสกันมากขึ้น ดังนั้นควรจะต้องมีเครือข่ายเฝ้าระวัง เมื่อไรก็ตามที่มีโรคอุบัติใหม่เกิดขึ้น จะต้องวินิจฉัยได้ทันท่วงที และควบคุมไม่ให้ระบาดได้" ศ.นพ.ยง กล่าวกับผู้จัดการวิทยาศาสตร์ และเตือนประชาชนด้วยว่าอย่าเพิ่งวิตกกังวลกับสิ่งที่ยังไม่เกิดมากจนเกินไป แต่จะต้องมีสติและพร้อมรับมือเมื่อเกิดขึ้น

ด้าน ศ.นพ.ธีรวัฒน์ กล่าวว่า การสร้างนวัตกรรมสำหรับการแพทย์ในอนาคตนั้นจะต้องพิจารณาปัจจัยในขณะนี้ด้วย ทั้งผลจากภาวะโลกร้อนที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างสุดขั้ว เกิดวิกฤตอาหาร พลังงาน โรคติดเชื้อ รวมถึงสถานการณ์ด้านเศรษฐกิจและการเมือง แต่คาดการณ์ได้ว่าการแพทย์ในอนาคต มี แนวโน้มไปสู่การแพทย์เฉพาะบุคคล โดยการตรวจจีโนมเพื่อวินิจฉัยโรคหรือการรักษาที่เหมาะสม และการวินิจฉัยโรคจากการตรวจหาโปรตีนหรือไบโอมาร์กเกอร์

รวมถึงนวัตกรรมการแพทย์ด้านประสาทวิทยาศาสตร์ ที่มีการศึกษาวิจัยการทำงานของสมอง โดยมีงานวิจัยหนึ่งพบว่า ลิงสามารถสั่งการให้มือกลเคลื่อนที่ไปหยิบกล้วยได้เพียงแค่นึกคิดว่าจะ เอื้อมแขนไปหยิบกล้วย ซึ่งอาจนำไปใช้กับผู้พิการได้ในอนาคต

อย่างไรก็ตาม ศ.นพ.ธีรวัฒน์ กล่าวเตือนด้วยว่า การ เลือกใช้เทคโนโลยีทางการแพทย์ในอนาคต ต้องพิจารณาด้วยว่าถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร เพื่อใคร และเราสามารถควบคุมไม่ให้เกิดผลเสียได้หรือไม่ เพราะปัจจุบันมีหลายเทคโนโลยีที่ยังไม่สมบูรณ์พอ ก็มีการนำไปใช้หาประโยชน์ทางการค้ากันแล้ว

ส่วน นพ.พิชิต กล่าวถึงมหันตภัยทางธรรมชาติกับการแพทย์ในอนาคตว่า ความรุนแรงของภัยพิบัติไม่ได้ขึ้นกับธรรมชาติเพียงอย่างเดียว แต่ขึ้นอยู่กับศักยภาพสังคมด้วย และการแพทย์ก็ถือเป็นส่วนหนึ่งในการป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย และเมื่อเกิดภัยพิบัต ก็จะเกิดปัญหาในด้านการแพทย์ฉุกเฉิน แลาตามมาด้วยปัญหาสาธารณสุขมูลฐานอีกมากมาย

ดังนั้นจึงต้องมีการเตรียมความพร้อมรับมือกับปัญหาที่จะเกิดขึ้น และจะควรมีการแก้ระบบเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง ที่ก่อให้เกิดปัญหาในการบริหารจัดการทางการแพทย์ในยามเกิดภัยพิบัติ

จาก : ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 30 ตุลาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 03, 2008, 12:52:03 AM

ปฏิบัติการลดอุณหภูมิโลกด้วยก้อนเมฆ

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/11/3/181312_87021.jpg)

ก้อนเมฆที่ลอยอยู่เหนือหัวของเราคือระบบทำความเย็นธรรมชาติที่เก่าแก่พอๆ กับอายุของโลก ก้อนเมฆเปรียบเสมือนร่มกันแดดให้โลก แต่ความจริงหยดน้ำเล็ก ๆ ที่เมฆอุ้มไว้ต่างหากที่สามารถสะท้อนแสงอาทิตย์ออกจากโลกได้อย่าง มหาศาล

ทว่าความร้อนจากก๊าซเรือนกระจกที่เริ่มรุนแรงกว่าความเย็นที่ได้รับจากก้อนเมฆ ทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้น นักฟิสิกส์ จอห์น ลาแธม กับวิศวกร สตีเฟน ซอล เตอร์ คิดว่าจะสามารถช่วยลดอุณหภูมิของโลกลงไปให้อยู่ในระดับปกติ ด้วยการปรับคุณสมบัติของก้อนเมฆผ่านวิธี การที่เรียกว่า ภูมิวิศวกรรม

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/11/3/181312_87022.jpg)

ความฝันของลาแธมกับซอลเตอร์คือการส่งอนุภาคน้ำเกลือ 3.8 ล้านตันเข้าไปในก้อนเมฆเหนือมหาสมุทรทุกวันโดยใช้เรือรีโมตคอนโทรล เมื่ออนุภาคน้ำเกลือลอยเข้าไปในก้อนเมฆ มันจะไปกระจายความชื้นใหม่และขยายพื้นผิวสะท้อนแสงให้ใหญ่ขึ้น ทำให้ก้อนเมฆสะท้อนแสงอาทิตย์กลับออกไปสู่อวกาศมากกว่าปกติ และดิสคัฟเวอรี่ แชนแนลก็จะลองพิสูจน์ทฤษฎีที่ว่านี้

นอกชายฝั่งของแอฟริกาใต้มีก้อนเมฆที่จะให้ทดลองอย่างเหลือเฟือ แต่พวกเขาต้องตามล่าก้อนเมฆชนิดพิเศษ มารีน สตราโตคิวมูลัส ก้อนเมฆที่ปกคลุม 25% ของพื้นผิวมหาสมุทรของโลก ซึ่งจะก่อตัวเป็นชั้นหนาสูงจากระดับน้ำทะเล 200-400 ฟุต เป็นก้อนเมฆที่สมบูรณ์แบบเพราะมันลอยอยู่เหนืออนุภาคน้ำเกลือที่มีปริมาณไร้ ขีดจำกัด และจะลอยตัวอยู่ในระดับต่ำ แบนและนิ่ง ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นตัวสะท้อนแสงอาทิตย์ได้อย่างสม่ำเสมอ

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/11/3/181312_87023.jpg)

หลังจากวัดขนาดและปริมาณของอนุภาคที่อยู่ในก้อนเมฆแล้ว ต่อไปคือการคำนวณว่าจะต้องเพิ่มอนุภาคเข้าไปอีกเท่าไรจึงจะได้การสะท้อนแสง เพิ่มขึ้น 10% แต่เนื่องจากอนุภาคที่ต้องการนั้นเล็กมากๆ จึงทำให้ต้องใช้ในปริมาณที่มากกว่าปกติถึง 4 เท่า และเพื่อที่จะให้อนุภาคมีน้ำหนักเบาพอที่จะลอยค้างอยู่ได้ มันจะต้องมีขนาดไม่เกินเศษหนึ่งส่วน1,600 ของเม็ดทรายหนึ่งเม็ดฝอยน้ำทะเลขนาดเล็กจนมองไม่เห็นนี่แหละที่วันหนึ่งอาจ จะช่วยทำให้โลกของเราไม่ร้อนจนสุดทน

สเปรย์จะต้องย่ออะตอมน้ำเกลือให้มีขนาดเล็กอย่างเหลือเชื่อ เทียบกับหยดน้ำฝนแล้วก็เท่ากับเศษหนึ่งส่วน 16 ของหนึ่งนิ้ว หยดน้ำเกลือเล็ก ๆ เหล่านี้จะต้องมีขนาดไม่เกิน 1/25 พันของหนึ่งนิ้ว

ในธรรมชาติมีเพียงมหาสมุทรเท่านั้นที่สามารถจะผลิตอนุภาคน้ำเกลือขนาดเล็ก นี้ได้ ซึ่งการใช้น้ำฉีดซากปรักหักพังของมหาสมุทรให้ลอยขึ้นจากลำตัวเรือเพื่อให้ เกิดการแตกฝอย น้ำจะระเบิดจากหัวฉีดที่ความเร็ว 2,500 ไมล์ต่อชั่วโมง แรงพอที่จะกัดท่อนไม้หนา 4 นิ้วได้ในเวลาไม่กี่วินาที เมื่อกระแสน้ำสองสายกระทบกัน จะทำให้เกิดหยดน้ำฝอย ๆ ลอยขึ้นเป็นแผ่น แต่หยดน้ำที่ได้นั้นจะมีขนาดตามที่พวกเขาต้องการหรือไม่ยังต้องพิสูจน์

(http://ads.dailynews.co.th/news/images/2008/environment/11/3/181312_87024.jpg)

ปัญหาต่อมาก็คือการหาเรือควบคุมด้วยรีโมตคอนโทรล ซึ่งเรือธรรมดาทั่วไปไม่สามารถจะใช้กับงานนี้ได้ เฉพาะปี 2007 ปีเดียวก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากเรือมีปริมาณเกือบ 5% ของมลพิษที่ปล่อยทั่วโลก นั่นคือปริมาณก๊าซเรือนกระจกจากเรือจะทำให้ประโยชน์ที่ได้จากการสะท้อนแสง อาทิตย์ที่ด้อยลง

เรือไฮบริดที่สร้างโดยแอนตัน เฟลตเนอร์ นักออกแบบชาวเยอรมันในปี 1926 ซึ่งประสบความสำเร็จในการแล่นข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก ด้วยใบพัดพิเศษที่ใช้มอเตอร์หมุนจึงเป็นทางออกที่น่าจะเป็นไปได้

เพื่อให้ใช้งานได้ใบพัดจะต้องอาศัยสองสิ่ง คือมอเตอร์ไฟฟ้าสำหรับหมุนใบพัด และกระแสลมทะเลที่จำเป็นสำหรับการขับเคลื่อนเรือ เมื่อลมกระทบกับลูกสูบที่หมุนอยู่ กระแสลมจากด้านหนึ่งจะถูกเร่งจากการหมุนของลูกสูบ ทำให้เกิดแรงดันต่ำๆ หรือแรงดูดที่ผลักเรือไปข้างหน้า แต่กระแสลมที่ปะทะอีกด้านหนึ่งของใบพัดจะถูกทำให้ช้าลง เพราะสวนทางกับการหมุนของลูกสูบ ทำให้เกิดแรงดันผลักเรือไปข้างหน้า การผสมผสานระหว่างการดึงและการผลักในเวลาเดียวกันทำให้ใบพัดเป็นระบบขับ เคลื่อนที่ทรงประสิทธิภาพอย่างเหลือเชื่อ

แต่การศึกษาการยิงอนุภาคขนาดเล็กขึ้นสู่ท้องฟ้าเพื่อเป็นเกราะสะท้อนความ ร้อนของแสงอาทิตย์ จะสำเร็จหรือไม่ ติดตามได้ในรายการ Discovery Project Earth ออกอากาศ 5 พ.ย. เวลา 17.00 ทางดิสคัฟเวอรี่ แชนแนล ทรูวิชั่นส์ 51.

จาก : เดลินิวส์ วันที่ 3 พฤศจิกายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ พฤศจิกายน 16, 2008, 01:30:18 AM

รัฐแคลิฟอร์เนียของสหรัฐเตรียมความพร้อมในกรณีที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นจากภาวะโลกร้อน

รัฐแคลิฟอร์เนียของสหรัฐเริ่มเตรียมความพร้อมในกรณีที่ระดับน้ำทะเลเพิ่มสูงขึ้นจากภาวะโลกร้อน เพราะคาดว่า ปรากฏการณ์ดังกล่าวมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นในรัฐแคลิฟอร์เนีย ซึ่งมีประชากรมากที่สุดและมีแนวชายฝั่งติดมหาสมุทรแปซิฟิคยาวกว่า 1,290 กิโลเมตร โดยนายอาร์โนลด์ ชวาร์เซเน็กเกอร์ ผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนียได้มีคำสั่งให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องศึกษาว่า ระดับน้ำทะเลจะเพิ่มสูงขึ้นมากน้อยเพียงใด รวมทั้งผลที่เกิดจากภาวะโลกร้อนและการเตรียมพร้อมแก้ปัญหา พร้อมกับเตือนว่า ความล่าช้าในการเตรียมและการปรับตัวให้เข้ากับระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นจะทำ ให้เกิดปัญหายุ่งยากและสิ้นเปลืองค่าใช้จ่ายมากขึ้นตามลำดับ โดยผู้ว่าการรัฐแคลิฟอร์เนียได้สั่งการให้เสนอผลการศึกษาดังกล่าวภายในปี 2553

จาก : สำนักข่าวกรมประชาสัมพันธ์ วันที่ 16 พฤศจิกายน 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 14, 2008, 01:42:51 AM

10 วิธีลดคาร์บอนฯ ใกล้ตัว-ทำได้ง่าย

ปัญหาการเพิ่มขึ้นของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ในปัจจุบัน เป็นที่หวั่นวิตกกันทั่วโลก เพราะเป็นปัญหาใกล้ตัวมนุษย์ แต่แนวทางแก้ไขปัญหานี้ง่ายนิดเดียว คือเริ่มจากตัวเราก่อนเป็นอันดับแรก

นายควินตัน เควลย์ เอกอัครราชทูตอังกฤษ ประจำ ประเทศไทย ร่วมกับบริษัท เซ็นทรัลรีเทล คอร์ปอเรชั่น จำกัด สายการบินบริติชแอร์เวย์ และบริติชเคาน์ซิล จัดโครงการประกวดออกแบบโปสเตอร์เรื่องการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (Climate Change Poster Competition)

ภายใต้หัวข้อ "10 วิธีการลดร่องรอยเท้าคาร์บอนในประเทศไทย" (10 Tips to Reduce Your Carbon Footprint in Thailand) พร้อมทั้งประกาศผลมอบรางวัลให้กับ น.ส.กุลปรียา ตันสิริ อายุ 19 ปี นิสิตชั้นปี 3 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

รางวัลชนะเลิศนอกจากได้เดินทางไปกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ในช่วงเดือนมี.ค.2552 แล้ว ยังจะมีโอกาสได้เข้าพบเจ้าหน้าที่ระดับสูง ด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของโลกที่ประเทศอังกฤษด้วย

แต่ก่อนหน้าจะเดินทางไป ทางสถานทูตอังกฤษนำผลงานของ น.ส.กุลปรียา มาจัดแสดงนิทรรศการ และร่วมอธิบายผลงานที่สามารถจับต้อง และสื่อเข้าใจง่ายแก่ผู้พบเห็น

น.ส.กุลปรียาเล่าถึงที่มาของโปรเจ็กต์นี้ว่า เข้าโครงการนี้จากอาจารย์มหา วิทยาลัย ที่จะให้นิสิตทำผลงานเกี่ยวกับเรื่องสิ่งแวดล้อม เป็นหนึ่งในวิชาที่เรียน โดยให้ออกแบบโปสเตอร์ขนาดเอ 3 ในหัวข้อ "10 วิธีการลดร่องรอยเท้าคาร์บอนในประเทศ" เป็นภาษาอังกฤษ หรือภาษาไทยก็ได้ตามแนวคิด โดยเลือกทำเป็นภาษาอังกฤษ เพราะผู้ที่รับการคัดเลือกจะต้องอธิบายเป็นภาษาอังกฤษ จึงมองว่าถ้าเราสื่อเป็นภาษาอังกฤษคงจะทำให้กรรมการเข้าใจง่าย

"ผลงานที่ส่งตอนแรกที่ได้โจทย์มา ก็คิดว่าจะทำเป็นแบบกราฟิกสวยๆ แต่พอมาทำมันยากไป เลยกลับมามองสิ่งที่ง่ายๆ ใกล้ตัว เช่น รอยเท้าของตัวเองซึ่งเป็นอะไรที่ง่ายที่สุด โดยเหยียบลงบนหมึกสีดำ และย่ำลงบนพื้นสีขาวจากหัวข้อที่ได้มา ตอนแรกคิดอยู่นานว่าจะทำอย่างไร พอเห็นว่า Tips ซึ่งแปลว่า เขย่ง และคำว่า Your Carbon Footprint หมายถึงเท้าของเราที่มีคาร์บอน เลยคิดว่าใช้ฝ่าเท้าของเราเหยียบไปบนหมึกสีดำที่แทนตัวคาร์บอน ลงไปบนพื้นสีขาว จะเห็นว่ารอยเท้าช่วงแรกที่เหยียบจะเป็นแบบเต็มเท้า ช่วงกลางๆ กับปลายจะเป็นแบบเขย่งเท้า"

น.ส.กุลปรียาเล่าต่อว่า ส่วน 10 วิธีที่เป็นหัวข้อย่อยในการลดร่องรอยคาร์บอนฯ ในประเทศไทย ก็คิดแบบง่ายๆ โดยเอาสิ่งของที่อยู่ใกล้ตัว และใช้ในชีวิตประจำวันมาเป็นองค์ประกอบในการนำเสนอ รวมทั้งค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่มเติมว่า แต่ละวิธีในการลดก๊าซคาร์บอนฯ มีอะไรบ้าง และมีสถิติ หรือตัวเลขเป็นอย่างไร เพื่อให้เกิดภาพชัดเจนยิ่งขึ้น จากหนังสือที่เรียนและการค้นหาทางอินเตอร์เน็ตจากเว็บไซต์ต่างประเทศ มีข้อมูลการคำนวณตัวเลขไว้มากมายหลายอย่าง และมาแปลเป็นภาษาไทยให้เข้าใจง่ายขึ้น

จากนั้นก็เรียงลำดับความสำคัญของตัวเลข หรือปริมาณก๊าซคาร์บอนฯ ในสิ่งของแต่ละอย่าง โดยนำเสนอสิ่งของให้ตั้งวางไว้บนแท่นสีขาว ข้างหน้าเขียนข้อความเป็นภาษาไทยและอังกฤษ จำนวน 10 แท่น โดยแต่ละแท่นจะมีความสูงแตกต่างกันแสดงถึงปริมาณก๊าซคาร์บอนในแต่ละชิ้น

เริ่มจาก

1.กระดาษรีไซเคิล นำกระดาษที่ใช้งานแล้วกลับมาใช้งานใหม่ โดยทำเป็นสมุดเซ็นชื่อ สามารถลดปริมาณก๊าซคาร์บอนฯได้ 2.5 กิโลกรัมต่อกระดาษ 1 รีม

2.แผ่นกรองอากาศของเครื่องปรับอากาศ ถ้าเราทำความสะอาดสม่ำเสมอ จะช่วยลดก๊าซคาร์บอนฯ ได้ถึง 80 กิโลกรัมต่อปี สื่อให้เห็นว่าการทำความสะอาดเครื่องใช้ไฟฟ้า จะทำให้เครื่องใช้ไฟฟ้านั้นมีประสิทธิภาพในการทำงานดีขึ้น และยังช่วยลดพลังงานอีกด้วย

3.การปิดเครื่องคอมพิวเตอร์แทนการตั้งสกรีนเซฟเวอร์ให้วิ่งไปวิ่งมา ตรงนี้จะช่วยลดปริมาณก๊าซคาร์บอนฯ ได้ถึง 90 กิโลกรัมต่อปี

4.อาบน้ำให้เร็วขึ้น สื่อถึงนาฬิกาบอกเวลาและฝัก บัวอาบน้ำ เพราะกระบวนการในการผลิตน้ำ ทุกอย่างต้องใช้พลังงานทั้งสิ้น และจะปล่อยก๊าซคาร์บอนฯ ออกมาสู่ชั้นบรรยากาศของโลกเช่นกัน แต่ถ้าเรามีเครื่องเตือนเวลาในการอาบน้ำจะช่วยลดปริมาณก๊าซคาร์บอนฯได้ 160 กิโลกรัมต่อปี เป็นการสื่ออะไรที่ง่ายมาก แต่ได้ผลสูง

5.ขวดน้ำพลาสติก เป็นการสื่อถึง "ขยะ" ว่าขยะเป็นปัญหาในทุกพื้นที่ของประเทศไทยในขณะนี้ ไม่ว่าจะหันไปทางใดก็เจอ แต่ถ้าเราหันมาใช้ขวดแก้วแทน จะเป็นการลดพลังงานได้ถึง 2 ต่อ คือการผลิตน้ำและการลดขยะ สามารถลดปริมาณก๊าซคาร์บอน ไดออกไซด์ได้ 450 กิโลกรัมต่อปี

6.ถอดปลั๊กเครื่องใช้ไฟฟ้า สิ่งที่นำมาจัดแสดงคือ โคมไฟที่มีสวิตช์ปิดเปิดและปลั๊กไฟ ถ้าถอดปลั๊กไฟออกเวลาที่ไม่ใช้สามารถลดปริมาณของก๊าซคาร์บอน ไดออกไซด์ได้ 450 กิโลกรัมต่อปี เท่ากับขวดน้ำพลาสติกเช่นกัน

7.การใช้ "ถุงผ้า" แทน "ถุงพลาสติก" ลดปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ 545 กิโลกรัมต่อปี

8.ทางเดียวกันไปด้วยกัน สื่อรถยนต์และคน คือคนเดินทางออกจากบ้านไปทำงาน หรือไปธุระ หากใช้รถคันเดียวกันไปด้วยกันช่วยประหยัดน้ำมัน และลดการปล่อยควันเสียหรือคาร์บอนฯได้ถึง 580 กิโลกรัมต่อปี

9.สร้างบ้านให้เย็น สื่อให้เห็นถึงตัวบ้าน หากวางแผนโดยใส่ฉนวนกันความร้อน หรือการออก แบบบ้านให้มีหน้าต่างมากๆ และมีทิศทางลมที่ผ่านสะดวก สามารถลดปริมาณก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้ 900 กิโลกรัมต่อปี

วิธีสุดท้าย 10.การปลูกต้นไม้เพียงต้นเดียว ช่วยดูด ซับก๊าซคาร์บอนฯ ในอากาศ และลดก๊าซคาร์บอนฯ ถึง 1,000 กิโลกรัมต่อปี

หากทุกคนเริ่มจากตัวเราเองก่อนโดยวิธีง่ายๆ แค่นี้จะช่วยลดก๊าซคาร์บอนฯของโลกใบนี้ไม่มากก็น้อย

จาก : ข่าวสด วันที่ 14 ธันวาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: ตุ๊กแกผา ที่ ธันวาคม 14, 2008, 02:10:18 AM

เป็นเช่นนี้เอง เราได้ประหยัดพลังงานแบบไม่รู้ตัวเลยน๊ะเนี่ย
1.กระดาษรีไซเคิล นำกระดาษที่ใช้งานแล้วกลับมาใช้งานใหม่.....ประจำเลยค่ะ ที่หน่วยงานนำกระดาษที่หน่วยอื่นใช้หน้าเดียว นำกลับมาใช้งานอีกหน้า

2.แผ่นกรองอากาศของเครื่องปรับอากาศ ถ้าเราทำความสะอาดสม่ำเสมอ จะช่วยลดก๊าซคาร์บอนฯ ได้...แหะ มีแอร์ แต่ไม่ได้เปิดใช้ แล้วจะเรียกประหยัดได้มั๊ยเนี่ย!!!!

3.การปิดเครื่องคอมพิวเตอร์แทนการตั้งสกรีนเซฟเวอร์ให้วิ่งไปวิ่งมา ตรงนี้จะช่วยลดปริมาณก๊าซคาร์บอนฯ ได้....ก็ทำอีก เพราะตั้งสกรีนเซฟเวอร์ให้วิ่งไปวิ่งมา ไม่เป็น

4.อาบน้ำให้เร็วขึ้น.....อันนี้ชัวร์ อาบน้ำปกติ 1 ครั้งไม่เกิน 10 นาที ประหยัดค่ะ ประหยัด

5.ขวดน้ำพลาสติก เป็นการสื่อถึง "ขยะ" ว่าขยะเป็นปัญหาในทุกพื้นที่ของประเทศไทยในขณะนี้ ไม่ว่าจะหันไปทางใดก็เจอ แต่ถ้าเราหันมาใช้ขวดแก้วแทน .....อันนี้ ใช้ขวดที่ใช้ประจำแทนน่าจะได้น๊ะค่ะ เพราะซุ่มซ่าม ใช้ขวดแก้ว เสี่ยงต่อการแตก บาดมือแน่ๆเลย หมายถึงตัวเองค่ะ ...

7.การใช้ "ถุงผ้า" แทน "ถุงพลาสติก" .......ปัจจุบันทำอยู่ค่ะ บางที ซื้อของ ที่ใส่กระเป๋าได้ ก็ไม่เอาถุงพลาสติก พนักงานขายบางคน ที่กล้าหน่อยเคยพูดว่า...ไม่เอาถุง ก็ไม่ได้ช่วยให้โลกหายร้อนหรอกคุณ แหม!ทำกันจัง เห่อแป๊บเดียว เดี๋ยวก็เหมือนเดิม...เราได้แต่นิ่ง พูดไปก็มีแต่จะกลายเป็นเถียงกันเปล่าๆได้แต่คิดว่า"ก็คิดกันซะแบบนี้ ถึงได้วิกฤติกันน๊ะสิ..." แต่เพื่อนที่ไปด้วย ทนไม่ไหวแต่ไม่พูดอะไรเหมือนกัน ได้แต่จ้องที่ป้ายชื่อ แล้ว.....ไปพบผู้จัดการร้านเลยค่ะ(ขอบอก เพื่อนติ๋ว มันโหดเหมือนติ๋วเลย)

8.ทางเดียวกันไปด้วยกัน สื่อรถยนต์และคน คือคนเดินทางออกจากบ้านไปทำงาน หรือไปธุระ หากใช้รถคันเดียวกันไปด้วยกันช่วยประหยัดน้ำมัน .....ปัจจุบันไปรถเมล์ฟรีเพื่อประชาชนทุกวันเลย...ตื่นเช้ากว่าเดิม1ชม.สามารถค่ะ

9.สร้างบ้านให้เย็น สื่อให้เห็นถึงตัวบ้าน หากวางแผนโดยใส่ฉนวนกันความร้อน หรือการออก แบบบ้านให้มีหน้าต่างมากๆ และมีทิศทางลมที่ผ่านสะดวก......ข้อนี้เป็นข้อเดียวที่ทำไม่ได้ เพราะพ่อสร้างบ้านไว้นานแล้ว แต่โชคดีที่บ้านมีหน้าต่างรอบๆเลย เป็นบ้านไม้ เย็นสบายอยู่แล้ว เยๆๆๆๆ....

วิธีสุดท้าย 10.การปลูกต้นไม้เพียงต้นเดียว ช่วยดูด ซับก๊าซคาร์บอนฯ ในอากาศ .....ไปปลูกป่ากับพี่ๆน้องๆSOS ดีกว่า เพราะที่บ้านมีคนปลูกประจำอยู่แล้ว ไชโยๆๆๆๆๆ ลดโลกร้อนๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 15, 2008, 01:17:55 AM

บทวิเคราะห์ : ถอดรหัสพลังงานทดแทน ตอนที่ 1 โลกร้อนขึ้น...มนุษย์อยู่ได้หรือไม่ ??

ปัจจุบันภัยพิบัติทางธรรมชาติ เริ่มพบเห็นได้บ่อยครั้ง มีความถี่มากขึ้น และส่งผลต่อความเป็นอยู่ของมนุษย์ทั่วโลก หากสังเกตอย่างถี่ถ้วนจะเห็นว่า ภัยพิบัติบางอย่างก็ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน หรือเป็นเวลานานหลายร้อยปีกว่าจะเกิดขึ้นสักครั้งหนึ่ง อย่างในประเทศไทยเองที่เกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ จากเหตุการณ์สึนามิเมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 2547 รวมถึง เมื่อกลางปีที่ผ่านมา พม่าต้องประสบกับ พายุไซโคลนนาร์กิส ทำให้มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อย 130,000 ถือเป็นภัยพิบัติอย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน รวมถึงแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในจีน พายุไซโคลน พายุเฮอริเคน ที่ถล่มในหลายพื้นที่ทั่วโลก

ล่าสุดเมื่อวันที่ 11 ธ.ค. ที่ผ่าน มาเกิดพายุหิมะ พัดถล่มพื้นที่ภาคใต้ของสหรัฐ ส่งผลให้พื้นที่บางส่วนของรัฐหลุยเซียนา และทางตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐเทกซัสมีหิมะปกคลุมหนาถึง 2 นิ้วไฟฟ้าดับเป็นบริเวณกว้าง สร้างความวุ่นวายให้การจราจรทางอากาศและพื้นถนนกลายเป็นน้ำแข็งทำให้เกิดอุบัติเหุตขึ้นหลายจุด เหตุการณ์หิมะที่ตกลงมานี้ นักวิทยาศาสตร์วิเคราะห์ว่าเป็นเรื่องไม่ปกติ เนื่องจากหิมะที่ตกในเมืองฮุสตันครั้งสุดท้ายเมื่อ 4 ปีที่แล้ว

ภัยพิบัติเหล่านี้ เมื่อมองดูแล้วเริ่มส่งผลกระทบต่อมนุษย์มากขึ้นทั่วทุกมุมโลก คำตอบของปรากฏการณ์ดังกล่าว อาจเกี่ยวพันกับสิ่งที่เราเรียกว่า ภาวะโลกร้อน “Global Warming” ซึ่งเป็นคำที่ทุกคนต่างคุ้นหู และตระหนักว่าในไม่ช้ามนุษย์ต้องเผชิญกับภาวะโลกร้อนที่จะเกิดขึ้น มีการพยายามอธิบายปรากฏการณ์ภาวะโลกร้อน ทั้งในเชิงวิทยาศาสตร์ และในทางการแพทย์ว่า หากมนุษย์ ยังคงไม่ร่วมกันรักษาสิ่งแวดล้อม มนุษย์ต้องเผชิญกับสิ่งใดในอนาคตบ้าง

ในเชิงวิทยาศาสตร์ ได้อธิบายปรากฏการณ์ภาวะโลกร้อนว่า เป็นปรากฏการณ์ที่อุณหภูมิเฉลี่ยของบรรยากาศโลกที่ระดับพื้นผิวโลกสูงขึ้นเป็นลำดับ ตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 จนถึงปัจจุบัน และมีแนวโน้มที่จะพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของโลก เป็นผลมาจากการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์และก๊าซเรือนกระจกอื่นๆ จากโรงงานอุตสาหกรรมและน้ำมือของมนุษย์ ทำให้เกิดความแปรปรวนทางธรรมชาติ ซึ่งยิ่งอุณหภูมิสูงขึ้น จะมีผลกระทบต่อมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นโรคภัยไข้เจ็บที่มากขึ้น อาหารการกินที่น้อยลง หรือพูดง่ายๆ ว่า มีผลต่อการดำรงชีพมนุษยชาติโดยตรง

ในทางการแพทย์ ได้อธิบายถึงผลกระทบจากภาวะโลกร้อนว่า จะส่งผลให้อัตราป่วยและตายเพิ่มสูงขึ้น ที่เห็นชัดเจนคือ คลื่นความร้อนทำให้เด็กทารก ผู้สูงอายุ ที่มีความผิดปกติของระบบทางเดินหายใจและหลอดเลือดหัวใจ เจ็บป่วยและเสียชีวิตสูงขึ้น และทำให้เกิดโรคติดต่อทางอาหารและน้ำเพิ่มมากขึ้น จากการขาดแคลนน้ำและอาหารสะอาด รวมทั้งการระบาดของโรคติดต่อนำโดยแมลง เช่น ไข้เลือดออกและไข้มาลาเรียก็มีแนวโน้มรุนแรงขึ้น ซึ่งประเทศกำลังพัฒนาหรือประเทศยากจนที่มีโครงสร้างพื้นฐานทางสาธารณสุขไม่เข้มแข็ง จะได้รับผลกระทบมากที่สุด

มีการรายงานจากกระทรวงสาธารณสุขว่า มีสัญญาณภัยสุขภาพจากภาวะโลกร้อนที่สำคัญหลายประการ อย่างข้อมูลของสำนักระบาดวิทยาพบว่า การระบาดของโรคไข้เลือดออกในรอบ 3 เดือนแรกปี 2551 พบผู้ป่วยสูงกว่าช่วงเดียวกันของปีที่ผ่านมาถึงร้อยละ 30 เนื่องจากแหล่งน้ำมีการสะสมของก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ทำให้วงจรการฟักตัวของไข่ยุงเร็วขึ้น ผนวกกับอุณหภูมิของโลกที่สูงขึ้น เหมาะกับการเจริญเติบโตของเชื้อโรคและพาหะนำโรคต่างๆ

แนวทางการแก้ไข ปัจจุบันองค์การอนามัยโลก จึงเร่งทุกประเทศทั่วโลกรณรงค์กระตุ้นประชาชนร่วมกันแก้ไขภาวะโลกร้อน เพราะเริ่มมีผลที่ชัดเจนต่อสุขภาพ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาสุขภาพจิต โรคระบบทางเดินอาหาร ไข้เลือดออก มาลาเรีย โรคทางเดินหายใจมากขึ้น รวมถึงภัยพิบัติต่างๆ ทำให้หวั่นเกรงว่าในระยะยาวจะส่งผลต่อการดำรงชีพของมนุษย์ที่ยากลำบากมากขึ้น

สำหรับประเทศไทย กระทรวงสาธารณสุข เน้นให้ทุกหน่วยงานเร่งศึกษาวิจัยผลกระทบโลกร้อนในคนไทย เพิ่มความเข้มแข็งระบบการเฝ้าระวังโรค และออก 9 มาตรการ ให้หน่วยงานในสังกัดทั่วไทยร่วมลดภาวะโลกร้อนด้วยการงดใช้พลังงาน เช่น ลดการใช้โฟมและพลาสติกที่ไม่ย่อยสลาย ใช้กระดาษทั้ง 2 หน้า ลดการใช้งานเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ไม่จำเป็น

ด้านกระทรวงพลังงาน มีแนวคิดในการจัดทำแผนพัฒนาพลังงานทดแทน 15 ปีหรือ Renewable Energy Development Plan (REDP) มุ่งเน้นพัฒนาทดแทนให้ครอบคลุมแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (แผนสภาพัฒน์ฯ 5 ปี) 3 ฉบับ และใช้เพื่อเป็นแผนประกอบคู่กับแผนพัฒนาการผลิตไฟฟ้าหรือ PDP ที่มีช่วงเวลา 15 ปีเช่นกัน ในส่วนของพลังงานทดแทนนั้น ประเทศไทยถือว่าเป็นผู้นำในการพัฒนาพลังงานทดแทนในอาเซียน จากสถิติในปี 2550 พบว่ามีการใช้พลังงานทดแทนในรูปแบบเชิงพาณิชย์มากถึง 5.1% โดยกระทรวงพลังงานมีเป้าหมายภายใต้แผนเดิมที่จะเพิ่มสัดส่วนให้ได้ 8% ในปี 2554 การใช้พลังงานทดแทนจึงถือเป็นแนวทางหนึ่งที่ปัจจุบันรัฐบาลมีการประกาศเป็นวาระแห่งชาติที่จะพลักดันการใช้เพื่อลดภาวะโลกร้อน (การใช้พลังงานทดแทนของไทยมีรูปแบบใดบ้าง และมีปัญหา อุปสรรคอย่างไร ติดตามได้ในตอนหน้า)

ทั้งหมดนี้ คือ ผลกระทบในภาพรวมของภาวะโลกร้อนที่มีผลต่อมนุษย์โดยตรง หากทุกคนไม่ช่วยกันแก้ไขแม้เป็นเพียงเรื่องง่ายๆ อย่าง ไม่ประหยัดการใช้พลังงาน ไม่ช่วยกันลดปริมาณขยะการใช้พลาสติก หรือโฟม ในอนาคตย่อมส่งผลร้ายต่อมนุษยชาติอย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นลมพายุที่รุนแรงถี่ขึ้น อุทกภัย โรคระบาดและความแห้งแล้วต่างๆ ที่กำลังเริ่มปรากฏในปัจจุบัน เสมือนเป็นสัญญาณเตือนว่า โลกกำลังอ่อนแอลงจากน้ำมือของมนุษย์ ดังนั้นหากมนุษย์ยังไม่รู้คุณค่าของการใช้ทรัพยากรพลังงานอย่างประหยัดเสียแต่วันนี้ อีกไม่กี่ปีข้างหน้าเราอาจต้องเผชิญกับภัยพิบัติต่างๆ ที่แท้จริงแล้วมาจากน้ำมือมนุษย์นั่นเอง

จาก : สำนักข่าวกรมประชาสัมพันธ์ วันที่ 14 ธันวาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ ธันวาคม 31, 2008, 12:42:19 AM

ส่งท้ายปี “หนูไฟ” รับ “ปีวัวดุ” สร้างแนวรบหนีโลกร้อน เลิกตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ !

โลกร้อน!

วิกฤตการณ์ทางธรรมชาติที่เกิดจากฝีมือของมนุษย์และนำมาซึ่งหายนภัย

(http://www.thairath.co.th/2551/education02/Dec/library/31/s_revi1.jpg)

ความจริงปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ก่อให้เกิดภาวะโลกร้อนมีมาอย่างต่อเนื่อง ซึ่งสังคมโลกและสังคมไทยเอง ก็ตระหนัก และมีการพูดถึง รวมทั้งตื่นตัวต่อปัญหาดังกล่าว ตลอดระยะเวลา 2-3 ปีที่ผ่านมา

ขณะที่กระทรวงและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ก็ได้พยายามหาหนทางแก้ปัญหาผลกระทบจากภาวะโลกร้อน และการ เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศผ่านมาตรการนานาชนิด รวมทั้งเทคโนโลยีนานัปการ เช่น การหาพลังงานทดแทนใหม่ๆ การผลิตรถยนต์ที่ ไม่ใช้น้ำมัน และเครื่องยนต์ที่ประหยัดพลังงาน การคิดค้น อุปกรณ์ประหยัดไฟฟ้า เป็นต้น

ทีมข่าวสิ่งแวดล้อม ได้ให้ความสำคัญกับปัญหานี้อย่างมาก โดยเฉพาะเราได้สะกิดเตือนคนไทยให้พึงสังวรถึงหาย นภัยที่จะเกิดขึ้น ถึงขนาดเปิดเป็นสกู๊ปต้อนรับปี 2551 ใน นสพ.ไทยรัฐ ฉบับประจำวันที่ 1 ม.ค. 2551 เรื่อง โลกร้อน.... มหันตภัยถล่มมนุษยชาติปีหนูทดลอง

แต่เอาเข้าจริง ช่วงเวลา 1 ปีที่กำลังจะผ่านพ้นไป กลับเหมือนกระทรวงต่างๆ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง มีการแก้ปัญหา เพียงผิวเผิน

ทำกันเหมือนไม่เข้าใจวิธีการแก้ปัญหาอย่างแท้จริงเสียมากกว่า

ที่สำคัญ คือ เกือบทุกหน่วยงานใช้เงินเป็นตัวตั้งในการแก้ปัญหา ด้วยการทุ่มเม็ดเงินเพื่อผุดโครงการต่างๆ กันอย่างมากมาย โดยอ้างว่าเพื่อแก้หรือลดโลกร้อน

เพราะฉะนั้น หลายครั้งคำว่า โลกร้อน จึงกลายเป็นแค่คำที่ฟังแล้วเท่หรือร่วมสมัยเท่านั้น

ที่ซ้ำร้ายกว่านั้น คือ หลายโครงการที่เกิดจากต่างหน่วยงานมีความซ้ำซ้อนกัน

(http://www.thairath.co.th/2551/education02/Dec/library/31/s_revi2.jpg)

แม้แต่กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งน่าจะเป็นกระทรวงหลักที่ทำหน้าที่ดูแลสิ่งแวด ล้อมของประเทศ ก็แก้ปัญหาโลกร้อนด้วยการทุ่มงบประมาณจำนวนมหาศาลลงไปเช่นกัน โดย

ในปี 2551 กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ใช้งบประมาณกว่า 60 ล้านบาท ในการทำพื้นที่สาธิตด้วย การทำกังหันลม การใช้แนวไม้ไผ่ดักตะกอนดิน ฯลฯ ที่สถานตากอากาศบางปู จ.สมุทรปราการ

ในปี 2551 องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ (ออป.) ใช้งบประมาณกว่า 40-50 ล้านบาท ปลูกป่าเพิ่ม ในพื้นที่ป่า

ในปี 2551-2552 กรมป่าไม้ใช้งบประมาณกว่า 200 ล้านบาท สร้างฝายแม้วและปลูกหญ้าแฝกในพื้นที่ ป่าทั่วประเทศ

ในปี 2551-2552 กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช ใช้งบประมาณกว่า 770 ล้านบาท สร้างฝาย แม้วและปลูกหญ้าแฝกในพื้นที่ป่าทั่วประเทศฯลฯ

หรือข้ามรั้วไปที่กระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ซึ่งได้ ชื่อว่าเป็นกระทรวงแห่งนวัตกรรม เทคโนโลยี การประดิษฐ์ คิดค้น ของประเทศ ก็มีการใช้งบประมาณถึง 75 ล้านบาท ในการแก้ปัญหาโลกร้อน

นี่ยังไม่นับรวมหน่วยงานย่อย ระดับ กรม กอง สำนักงาน ที่ดำเนินการและใช้งบประมาณลงไปในการแก้ปัญหาโลกร้อน เป็นจำนวนมาก

แต่น่าเสียดายที่การใช้งบประมาณจำนวนมหาศาลเหล่านี้ กลับไม่สามารถสร้างหลักประกันใดๆ เลยว่าจะ แก้ปัญหาโลกร้อนได้สำเร็จ

และที่ดูจะแย่ไปกว่านั้น คือ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่กระทรวงและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เลือกที่จะใช้วิธีการใช้งบประมาณ หรือเงินเป็นตัวตั้ง หรือเป็นหลักในการแก้ปัญหาโลกร้อน

จนเอาเข้าจริงๆ ถึงวันนี้ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมืองหลายคนอาจจะลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่า การแก้ปัญหาโลกร้อนที่ถูกต้อง คืออะไรกันแน่

เพราะที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าการแก้ปัญหาโลกร้อน จะกลายเป็นเพียง “วลี” หรือ “ ถ้อยคำสวยหรู” เสียมากกว่า

(http://www.thairath.co.th/2551/education02/Dec/library/31/s_revi3.jpg)

รวมถึงการรณรงค์ต่างๆที่ในที่สุดกลับกลายเป็นเรื่องของแฟชั่น เช่น การรณรงค์ให้ประชาชนหันมาใช้ถุงผ้าแทนถุง พลาสติก เพื่อแก้โลกร้อน แต่สุดท้ายก็กลายเป็นแฟชั่นการใช้ถุงผ้า ที่สร้างความร่ำรวยทางการตลาดให้กับบริษัทผู้ผลิต มากกว่าที่จะรู้ เหตุผลจริงๆว่า ถุงผ้าช่วยลดโลกร้อนได้อย่างไร

การแก้ปัญหาโลกร้อนด้วยวิธีการใช้งบประมาณจำนวนมหาศาลทุ่มลงไป จึงเป็นการ “ตำน้ำพริกละลายแม่ น้ำ” มากกว่าการเข้าถึงวิธีการแก้ปัญหาอย่างแท้จริง

ทีมข่าวสิ่งแวดล้อม อยากให้คนไทยใช้วาระในการส่งท้ายปี “หนูไฟ” ปีที่เกิดหายนภัยจากพิษโลกร้อน คร่า ชีวิตผู้คนและทำลายทรัพย์สินของชาติไปมหาศาล ด้วยการเริ่มตั้งสติก่อนจะเริ่มสตาร์ต ในปี “วัวดุ” มองปัญหาโลกร้อนที่เกิดขึ้นให้ทะลุ แล้วคิดหาทางแก้ปัญหากันให้ถูกจุดเสียที

เริ่มจากการยอมรับความจริงว่า “โลกร้อน” เป็นวิกฤตการณ์ ทางธรรมชาติ ที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ เช่นเดียว กับการเกิดมลภาวะ และการร่อยหรอสูญหายของทรัพยากรธรรมชาติ

แต่ วิกฤติโลกร้อน มีผลกระทบกว้างไกลเกินกว่าที่มนุษย์จะจินตนาการไปถึง เนื่องจากผลกระทบเกิดพร้อมกันทั่วทั้งโลก ไม่ได้เกิดเป็นจุดๆ เช่นเดียวกับภัยธรรมชาติที่เคยเกิดขึ้นในอดีต

แม้ปัจจุบันมีความพยายามที่จะแก้ปัญหาโลกร้อนด้วยเทคโนโลยีนานาชนิด แต่ไม่ว่าเทคโนโลยีเหล่านี้จะทำได้จริงหรือ มีประสิทธิภาพเพียงใด ก็ไม่สามารถแก้ปัญหาโลกร้อนได้อย่างแท้จริง

ตราบใดที่มนุษย์ยังไม่เปลี่ยนพฤติกรรมการบริโภค เทคโนโลยีเหล่านี้ก็เพียงแต่ชะลอปัญหา หรือในมุมกลับ กันอาจกลายเป็นส่งเสริมให้มนุษย์บริโภคมากขึ้น

เช่นเดียวกับรถประหยัดน้ำมัน ที่กลับกระตุ้นให้ผู้คนเดินทางมากขึ้น และนั่นหมายถึงการบริโภคน้ำมันไม่ได้ลดลงเลย กลับจะมากขึ้นด้วยซ้ำ

รากเหง้าของปัญหาโลกร้อน ตลอดจนปัญหาสิ่งแวดล้อมทั้งหลาย เกิดจากทัศนคติของมนุษย์ในปัจจุบัน ที่ มองเห็นธรรมชาติเป็นเพียงมวลวัตถุที่มีขึ้น เพื่อปรนเปรอความต้องการของมนุษย์เท่านั้น เราไม่เคยมองว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของ ธรรมชาติ มนุษย์มีชีวิตอยู่ได้เพราะธรรมชาติ

ดังนั้น จึงพึงสำนึกในบุญคุณของธรรมชาติ อย่าคิดในทางตรงกันข้ามหรือเข้าใจว่ามนุษย์คือนายของธรรมชาติ ดังนั้น มนุษย์ จึงสามารถทำอย่างไรกับธรรมชาติก็ได้ ซึ่งไม่ถูกต้อง

(http://www.thairath.co.th/2551/education02/Dec/library/31/s_revi4.jpg)

ทัศนคติอีกประการหนึ่งที่มาควบคู่กัน คือ การเข้าใจว่าความสุขเกิดจากการครอบครองและบริโภควัตถุ มีมากเสพมาก เท่าไรก็จะมีความสุข มากขึ้นเท่านั้น หรือชีวิตจะก้าวหน้าเพียงใดก็วัดจากจำนวนและชนิดของรถ บ้านและที่ดิน รวมทั้งยอดเงินในบัญชี เงินฝาก ทัศนคติเช่นนี้ทำให้มนุษย์แข่งกันเสพและครอบครองวัตถุ โดยมีลัทธิบริโภคนิยมเป็นตัวกระตุ้น และมีเศรษฐกิจแบบทุนนิยม เป็นตัวรองรับ

แต่ยิ่งเสพมากขึ้นเพียงใด กลับยิ่งรู้สึกว่าไม่เพียงพอเสียที และต้องการเพิ่มมากขึ้นอีกเรื่อยๆ ไม่หยุดหย่อน ธรรมชาติเลยยิ่งถูกทำลายขนานใหญ่ เพื่อตอบสนองวิถีชีวิตอันฟุ้งเฟ้อที่ไม่เคยมีจุดสิ้นสุด แต่ยิ่งนับวันที่ความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ทะยานสูงขึ้น อัตราการเป็นโรคจิต โรคประสาท ตลอดจนการฆ่าตัวตาย กลับเพิ่มสูงขึ้น

ชัดเจนว่าความสุขของผู้คนไม่ได้เพิ่มขึ้นตามความเจริญทางเศรษฐกิจ แต่กลับถดถอยลงอย่างน่า ตกใจ

อีกไม่ถึง 24 ชั่วโมง เราจะก้าวเข้าสู่ ปี “วัวดุ” แล้ว “ทีมข่าวสิ่งแวดล้อม” อยากเห็น คนไทย โดยเฉพาะกระทรวงและหน่วยงานต่างๆในภาครัฐ เลิกแก้ปัญหาโลกร้อนแบบคนหลงทาง ด้วยการทุ่มเม็ดเงินสร้างสิ่งที่เป็น วัตถุเพิ่มขึ้น แล้วหันกลับมาสร้างแนวรบในการแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ

โดยเฉพาะเน้นที่การปลูกฝังจิตสำนึกของคนในชาติให้ รู้ (จัก)-รัก สิ่งแวดล้อม รวมถึง รู้ (สำนึก)-(บุญ) คุณธรรมชาติ เป็นหัวใจหลัก

เลิกแก้ปัญหาโลกร้อนด้วยการสร้างวัตถุหรือการใช้เงินแก้ปัญหากันเสียที

เพราะนั่นคือตัวการที่ทำลายธรรมชาติเพิ่มขึ้น!!!

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 31 ธันวาคม 2551

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 06, 2009, 12:12:40 AM

มหันตภัย "โลกร้อน" คนไม่ตื่น...ฟื้นไม่มี...หนีไม่พ้น

(http://www.bangkokbiznews.com/2009/01/05/images/325313_12001109lowShow.jpg)

วิกฤติภัยธรรมชาติทั่วโลกในปี 2551 ที่ผ่านมา แม้จะเกิดจากปัจจัยหลายอย่าง แต่ "ภาวะโลกร้อน" ถือเป็นปรากฏการณ์หนึ่งที่นักวิทยาศาสตร์นำมาอธิบายเชื่อมโยงให้เห็นถึงเคราะห์กรรมที่มนุษย์ต้องเผชิญ

เริ่มจากต้นเดือนมกราคมหิมะเริ่มตกคลุมพื้นที่ทั่วภาคกลาง ภาคใต้ และภาคตะวันออกของจีน จากหิมะธรรมดาในที่สุดก็กลายเป็นพายุหิมะสำแดงเดชถล่มบ้านเรือน 2.2 แสนหลังพังพินาศยับเยิน และอีก 8.6 แสนหลังได้รับความเสียหาย ชาวจีนกว่า 105 ล้านคน ตกเป็นเหยื่อพายุหิมะระลอกแรกของต้นปี 2551 ประเมินความเสียหายเบื้องต้นอยู่ที่ 2.34 แสนล้านบาท "หวัง ฉีเว่ย" นักพยากรณ์อากาศของกรมอุตุนิยมวิทยาจีน วิเคราะห์ว่าภาวะโลกร้อนเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้อากาศแปรปรวนหนักขึ้น พื้นที่ในภาคใต้ของจีนที่ปกติอากาศจะอบอุ่นกว่าภาคอื่นๆ ก็ยังมีหิมะตกได้

โลกผ่านความบอบช้ำจากพายุหิมะได้ไม่นานก็เผชิญกับพายุไซโคลน "นาร์กีส" ที่มีความเร็วลมถึง 190 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ส่งผลให้ชาวย่างกุ้งที่หลับสนิทในเช้าตรู่ของวันที่ 3 พฤษภาคม สะดุ้งตื่นขึ้นมาเนื่องจากเสียงดังของหลังคาสังกะสีที่ปลิวว่อนจากแรงพายุ ซึ่งพัดถล่มบ้านเรือน ถนน ต้นไม้ ฯลฯ อย่างไม่ปรานี

เมื่อพายุเริ่มสงบ ประชากรพม่าที่อาศัยอยู่ปากแม่น้ำอิระวดีก็ต้องพบความเศร้าสลดใจที่สุดในชีวิต เมื่อญาติพี่น้องเพื่อนฝูงเสียชีวิตไปทันที 1.5 หมื่นคน และอีกหลายแสนคนกลายเป็นคนไร้บ้าน ถนนและเส้นทางคมนาคม รวมถึงระบบสื่อสารโดนทำลายลงอย่างสิ้นเชิง การเยียวยาผู้ประสบภัยยังคงทำต่อเนื่องจนถึงทุกวันนี้

ประเทศไทยเองก็ได้รับผลกระทบจากนาร์กีสเช่นกัน โดยฝนตกหนักอย่างต่อเนื่องในพื้นที่ภาคเหนือและภาคใต้ ส่งผลให้นักท่องเที่ยวชาวไทยและต่างชาติจากอุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์ ต.เกาะพระทอง อ.คุระบุรี จ.พังงา ต้องประสานขอความช่วยเหลือจากกองทัพเรือเพื่อกลับเข้าฝั่ง

ผ่านพ้นพายุร้ายนาร์กีสได้ไม่นานนัก เอเชียต้องเผชิญกับพายุโซนร้อน "กัมมูริ" ที่พัดใส่เวียดนามในเดือนสิงหาคม พร้อมกับพายุไต้ฝุ่น "ฮากุปิต" มีศูนย์กลางอยู่ที่ฟิลิปปินส์ ก่อนมุ่งเข้าสู่เกาะฮ่องกง ส่งผลให้พื้นที่ชายแดนของไทยประสบภัยฝนตกน้ำท่วม กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย (ปภ.) สรุปว่ามี 21 จังหวัด 102 อำเภอ 525 ตำบล ได้รับผลจากอุทกภัย ประชาชนเดือดร้อนกว่า 7 แสนคน ถนนเสียหาย 659 สาย พื้นที่การเกษตรถูกน้ำท่วมประมาณ 1.9 แสนไร่

"สมเกียรติ ขอเกียรติวงศ์" สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งและป่าชายเลน จ.ภูเก็ต ให้ข้อมูลว่า นักสมุทรศาสตร์ทั่วโลกกำลังสนใจว่าพายุร้ายที่เกิดขึ้นสัมพันธ์กับภาวะโลกร้อนหรือไม่ เนื่องจากพายุเริ่มก่อตัวจากน้ำทะเล ความรุนแรงของพายุขึ้นอยู่กับอุณหภูมิและความชื้นของน้ำในทะเล ยิ่งอุณหภูมิของผิวน้ำทะเลสูงก็อาจสะสมเป็นพลังงานทำให้พายุลูกใหญ่ขึ้นได้ เหมือนพายุไซโคลนที่ตามปกติจะมาในเดือนตุลาคม แต่ไซโคลนนาร์กีสกลับปรากฏตัวขึ้นตั้งแต่เดือนพฤษภาคม

ข้อมูลที่สร้างความตื่นเต้นที่สุดในปี 2551 คงไม่พ้นคำพยากรณ์ของ "ศูนย์ความเป็นเลิศด้านชีววิทยาศาสตร์ของประเทศไทย" (TCELS) ที่ระบุว่า ภาวะโลกร้อนจะทำให้กรุงเทพฯ ต้องจมลงบาดาลในอีก 35 ปีข้างหน้า โดยเดือนพฤษภาคม ศูนย์ความเป็นเลิศฯ ได้จัดสัมมนาหัวข้อประเทศไทยกับมหันตภัยโลกร้อน เพื่อชี้ว่าอุณหภูมิที่สูงขึ้นเกิดจากก๊าซเรือนกระจก ซึ่งร้อยละ 90 เกิดจากมนุษย์ เช่น การใช้พลังงาน การเดินทางขนส่ง ป่าไม้ และการทำลายป่า อุตสาหกรรม ขยะน้ำเสีย ฯลฯ

ปัจจุบันมีก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สะสมในชั้นบรรยากาศ 383 พีพีเอ็ม ส่วนในอากาศ 1 ล้านส่วน นักวิทยาศาสตร์ทั่วโลกจึงพยายามหาหนทางป้องกันอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกสูงเกิน 2 องศาเซลเซียสภายในปี 2558 โดยไม่ให้ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สะสมเกิน 450 พีพีเอ็ม หากเพิ่มเกิน 2 องศาเซลเซียสไปแล้ว มนุษย์ต้องเตรียมรับมือมหันตภัยต่างๆ เพราะเพียงโลกร้อนขึ้น 0.8 องศาเซลเซียส ก็ทำให้ทั่วโลกมีฝนตกมากขึ้น น้ำท่วมรุนแรง พายุ ไฟป่า ที่สำคัญคือเมืองที่อยู่ใกล้ทะเลมีโอกาสจมน้ำได้ รวมถึงกรุงเทพฯ

นอกจากความแปรปรวนของภูมิอากาศแล้ว "โลกร้อน" ยังทำให้เกิด "โรคร้อน" ด้วย องค์การอนามัยโลกเชื่อว่าอุณหภูมิโลกที่สูงขึ้นทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่เหมาะสมแก่การฟักตัวของเชื้อโรคและศัตรูพืช เช่น อหิวาตกโรค ไข้เลือดออก ไข้สมองอักเสบ ไข้มาลาเรีย ฯลฯ โดยเชื้ออหิวาต์ได้ระบาดหนักในประเทศซิมบับเวแถบแอฟริกาใต้เมื่อเดือนธันวาคม มีคนติดเชื้อแล้วกว่า 6 หมื่นคน และเกือบ 1,000 คนเสียชีวิตภายในไม่กี่เดือน รัฐบาลซิมบับเวต้องประกาศขอความช่วยเหลือจากทั่วโลกอย่างเร่งด่วน องค์การอนามัยโลกเชื่อว่าในแต่ละปีมีประชากรทั่วโลก 1.6 แสนคนเสียชีวิต เพราะได้รับผลกระทบจากภาวะโลกร้อนและตัวเลขจะเพิ่มมากขึ้นเป็น 2 เท่าในอีก 17 ปีข้างหน้า

แม้ภาวะโลกร้อนจะยังไม่ส่งผลเสียหายให้คนไทยอย่างชัดเจน แต่ผลกระทบอาจมาถึงในไม่ช้า เพราะข้อมูลปี 2551 ชี้ว่าคนไทยปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่าเดิม 2 เท่า โครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (ยูเอ็นดีพี) ระบุในดัชนีปริมาณการปล่อยก๊าซต่อจำนวนประชากรว่า คนไทยปล่อยก๊าซทำให้โลกร้อนปีละ 4.2 ตันต่อคน ขณะที่ อินเดีย 1.2 ตัน จีน 3.8 ตัน ยุโรป 8.6 ตัน รัสเซีย 11.8 อเมริกา 19.4 ตัน ทั้งที่เมื่อปี 2543 คนไทย 1 คนปล่อยก๊าซคาร์บอนฯ เพียง 2.2 ตันต่อคนเท่านั้น

องค์การสหประชาชาติ (ยูเอ็น) รายงานปิดท้ายว่า ปริมาณก๊าซเรือนกระจกที่วัดได้ในปี 2551 พุ่งระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์ ประเทศต่างๆ ทั่วโลกประสบความล้มเหลวในการลดภาวะโลกร้อน สนธิสัญญาเกียวโตที่ใช้อยู่ในปัจจุบันกำลังจะหมดอายุในปี 2555 ก็ไม่ช่วยทำให้การปล่อยก๊าซพิษลดลงได้

รัฐบาลเกือบทุกประเทศไม่เคยสนใจต้นทุนสิ่งแวดล้อม และไม่สนใจว่าค่าใช้จ่าย ค่าชดใช้ ค่าชดเชยความเสียหายจากภัยธรรมชาติ ที่เกิดจากภาวะโลกร้อนในแต่ละปีนั้น อาจเป็นตัวเลขที่มากกว่ากำไรจากการขยายอุตสาหกรรมแบบทำร้ายธรรมชาติก็ได้

สตอร์ม เซิร์จ : คลื่นพายุหมุน

ช่วงเดือนพฤษภาคม-กันยายนปีที่ผ่านมา ชาวกรุงเทพฯ และปริมณฑลนอนหลับไม่ค่อยสนิท หลังจากสื่อมวลชนเผยแพร่ข้อมูลของ ดร.สมิทธ ธรรมสโรช ประธานกรรมการอำนวยการศูนย์ภัยพิบัติแห่งชาติ ที่คาดการณ์ว่าปลายปี 2551 น้ำทะเลจะยกตัวสูงขึ้นจนท่วม จ.สมุทรปราการ กรุงเทพฯ และสมุทรสาคร ซึ่งเกิดจาก "สตอร์ม เซิร์จ" (Storm surge) หรือคลื่นซัดฝั่งอันเนื่องมาจากพายุไต้ฝุ่นเขตร้อนที่บริเวณอ่าวไทยรูปตัว "ก"

อย่างไรก็ตาม รศ.ดร.ปรุงจันทร์ วงศ์วิเศษ ทีมวิจัยด้านแบบจำลองสภาพภูมิอากาศจากบัณฑิตวิทยาลัยร่วมด้านพลังงานและสิ่งแวดล้อม (JGSEE) ออกมายืนยันว่า สตอร์ม เซิร์จ ในอ่าวไทยเกิดได้ยากมาก เนื่องจากลักษณะทางกายภาพที่ค่อนข้างแคบ พายุที่เข้ามาถึงอ่าวไทยจึงไม่รุนแรง เป็นเพียงพายุดีเปรสชั่นเท่านั้น เช่นเดียวกับ ดร.วัฒนา กันบัว ผู้อำนวยการศูนย์อุตุนิยมวิทยาทางทะเล ที่ออกมาบอกว่าโอกาสจะเกิดสตอร์ม เซิร์จ ในอ่าวไทยมีแค่ 2% เท่านั้น ทำให้ชาวกรุงเทพฯ หายใจโล่งอกขึ้น

สำรองเมล็ดพันธุ์ข้าวไทย...ป้องภัยโลกร้อน

"ประเสริฐ โกศัลวิตร" อธิบดีกรมการข้าว ยอมรับว่า การระบาดของแมลงในนาข้าวมีถี่ขึ้นในทุกภาค และภัยธรรมชาติร้ายแรงขึ้นทุกปี ทุกฝ่ายรู้สึกกังวล เพราะไม่รู้ว่าสาเหตุหลักเกิดจากอะไรกันแน่ หากภาวะโลกร้อนเป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องจริง ประเทศไทยต้องเริ่มสำรองเมล็ดพันธุ์ข้าว เพื่อความมั่นคงของชาติ เนื่องจากคนไทยมีอาชีพทำนามากกว่า 3.7 ล้านครัวเรือน มีพื้นที่ปลูกข้าวปีละกว่า 60 ล้านไร่

ขณะที่ ชาวนาบางกลุ่มนิยมปลูกข้าวเพียงไม่กี่สายพันธุ์ในพื้นที่เดียวกัน โดยเฉพาะภาคอีสานที่นิยมปลูกข้าวขาวดอกมะลิ 105 และข้าวเหนียว กข. 6 ซึ่งมีความเสี่ยงสูงที่จะเกิดการระบาดของโรคแมลงศัตรูข้าว โดยเฉพาะโรคไหม้และเพลี้ยกระโดด การระบาดที่เกิดขึ้นแต่ละครั้งแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว จนยากที่จะควบคุมได้ หากปล่อยให้ผลผลิตข้าวเสียหายสะสมไปเรื่อยๆ ไทยอาจเผชิญภาวะขาดแคลนเมล็ดพันธุ์ข้าวได้

โครงการสำรองเมล็ดพันธุ์ข้าวเพื่อความมั่นคงแห่งชาติถือเป็นหลักประกัน หากปีใดพื้นที่นาข้าวเกิดมหันตภัยธรรมชาติ เมล็ดพันธุ์ข้าวเหล่านี้จะถูกนำมาช่วยเหลือฟื้นฟูศักยภาพของชาวนาได้ทันท่วงที โดยปีงบประมาณ 2552 กรมการข้าวจะดำเนินการผลิตและสำรองเมล็ดพันธุ์ข้าวคุณภาพดีสายพันธุ์ต่างๆ ประมาณ 3,155 ตัน

นาซาวิจัย "เมฆ" ทำอากาศแปรปรวน

ดร.แมทท์ โรเจอร์ส นักวิจัยโครงการดาวเทียมคลาวด์แซต (CloudSat) ขององค์การบริหารการบินอวกาศสหรัฐ (นาซา) ให้ข้อมูลว่า คาร์บอนไดออกไซด์ที่ทุกคนมองว่าเป็นตัวการร้ายทำให้ภูมิอากาศโลกแปรปรวนนั้น ที่จริงแล้วมีตัวการที่ร้ายกว่าคือ "เมฆ" หรือละอองน้ำบนฟ้านั่นเอง

จากการที่นาซาส่งดาวเทียมคลาวด์แซตขึ้นไปในปี 2549 ทำให้นักวิทยาศาสตร์มีข้อมูลใหม่ จากเดิมที่เข้าใจกันว่าน้ำจากมหาสมุทรระเหยสู่ชั้นบรรยากาศ 8% แต่ข้อมูลดาวเทียมที่เก็บทุกเดือนระบุตัวเลขใหม่คือ 13% และยังพบว่าเมฆมีผลกระทบต่อโลกเยอะกว่าคาร์บอนไดออกไซด์มาก โดยเมฆชั้นต่ำช่วยทำให้โลกเย็น ส่วนเมฆชั้นสูงช่วยทำให้โลกอบอุ่น การเปลี่ยนแปลงของเมฆทั้งสองมีผลต่ออุณหภูมิโลก แต่การเปลี่ยนแปลงของคาร์บอนไดออกไซด์ก็มีผลต่อการเกิดเมฆด้วย

ดร.กฤษณะเดช เจริญสุธาสินี หัวหน้าโครงการและนักวิทยาศาสตร์ที่ปรึกษาโครงการคลาวด์แซต สสวท. บอกว่า ไอน้ำเป็นสาเหตุหนึ่งของภาวะโลกร้อน และเมฆยังเป็นที่มาของการเกิดพายุด้วย จากการศึกษาป่าเมฆต้นน้ำพบว่า น้ำจากป่าเมฆเกิดจากการจับละอองฝนของพืชจำพวกมอสและเฟิร์น ลักษณะฝนในป่าจึงไม่ใช่ฝนแนวดิ่งเหมือนฝนตกทั่วๆ ไป แต่เป็นฝนแนวราบที่เกิดจากเมฆถูกพัดเข้าป่า แล้วมอสและเฟิร์นจับละอองน้ำไว้ ถ้าเมฆหายมอสและเฟิร์นก็จะตายหมด และเมื่อเมฆไม่ถูกสิ่งมีชีวิตเหล่านี้จับไว้ก็จะไหลไปรวมกันที่อื่น แล้วก่อตัวเป็นพายุและตกหนักที่อื่น

สนธิสัญญาลดโลกร้อนเหลว

เมื่อวันที่ 1-12 ธันวาคม 2551 ตัวแทนจาก 192 ประเทศทั่วโลกเดินทางไปยังประเทศโปแลนด์ เพื่อเข้าร่วมการประชุมว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศประจำปีของสหประชาชาติ ครั้งที่ 14 ผลปรากฏว่าแต่ละประเทศไม่สามารถสรุปข้อตกลงร่วมกันในการลดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่เป็นสาเหตุสำคัญของโลกร้อนได้ ทำให้นักวิทยาศาสตร์หวั่นเกรงว่า หากยังไม่สามารถร่วมมือกันลดโลกร้อน ที่ดำเนินการอย่างจริงจัง ระบบภูมิอากาศโลกจะเกิดความแปรปรวนจนเกิดเป็นวิกฤติภัยธรรมชาติมากกว่าปัจจุบัน

อย่างไรก็ตาม นายบารัก โอบามา ที่จะเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐในวันที่ 20 มกราคม 2552 ประกาศว่าจะลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของสหรัฐให้ลดลง 80% โดยเน้นการใช้พลังงานหมุนเวียน ขณะที่ นายเควิน รัดด์ นายกรัฐมนตรีออสเตรเลีย หนึ่งในประเทศที่อยู่ในทวีปซึ่งร้อนและแห้งแล้งก็ยืนยันว่าอีก 12 ปีข้างหน้าออสเตรเลียต้องลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้ได้ร้อยละ 5-15

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 6 มกราคม 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 15, 2009, 02:05:33 AM

เตือนอันตรายแฝงเร้นโลกร้อน แนะเร่งลดปล่อยก๊าซเหลือศูนย์

รายงานของสถาบันเวิร์ลด์วอทช์ที่เปิดเผยเมื่อวันที่ 13 มกราคมระบุว่า ในการหลีกเลี่ยงหายนะที่เกิดจากภาวะโลกร้อน การปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ของโลกจะต้องลดลงมาอยู่ที่ระดับเกือบศูนย์ก่อนปี 2593 ซึ่งเป็นระดับที่เกินกว่าข้อเรียกร้องของผู้เชี่ยวชาญด้านสภาพอากาศและผู้กำหนดนโยบายหลายราย

การจำกัดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมีจุดประสงค์เพื่อรักษาระดับอุณหภูมิเฉลี่ยของโลกไม่ให้เพิ่มขึ้นมากกว่า 2 องศาเซลเซียส (3.6 องศาฟาห์เรนไฮท์) จากระดับเมื่อยุคก่อนปฏิวัติอุตสาหกรรม แต่วิลเลียม แฮร์ หนึ่งในผู้เขียนรายงาน "ภาวะของโลกในปี 2552" ของเวิร์ลด์วอทช์ระบุว่า แม้แต่ระดับดังกล่าวก็ยังอันตรายเกินไปโดยจะมีความเสี่ยงบางอย่างหลบซ่อนอยู่

แฮร์ระบุว่า อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกเพิ่มขึ้น 0.8 องศาเซลเซียส (1.4 องศาฟาเรนไฮต์) นับตั้งแต่ปี 2393 ดังนั้น การลดการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จำนวนมากเป็นเรื่องจำเป็น เขาระบุว่า การปล่อยก๊าซเรือนกระจกของโลกควรจะถึงระดับสูงสุดก่อนปี 2563 และจะต้องลดลงจากระดับที่ปล่อยเมื่อปี 2533 ให้ได้ 85 เปอร์เซ็นต์ก่อนหน้าปี 2593 และจะต้องลดลงเรื่อยๆ หลังจากนั้น และควรจะต้องมีระดับความสามารถในการดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์มากกว่าที่ปล่อยออกมาให้ได้หลังจากปี 2593 เป็นต้นไป (รอยเตอร์)

จาก : มติชน วันที่ 15 มกราคม 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 18, 2009, 02:27:10 AM

REDD! ถึงคราไทยเลิกตามก้นฝรั่ง "ชูป่าชุมชน-เกษตรยั่งยืน" ขึ้นเวทีโลกร้อน

การเจรจาตามแผนบาหลี โรดแมฟ เพื่อจัดทำกติกาโลกฉบับใหม่เพื่อการแก้ไขจัดการปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ซึ่งเป็นปัญหาวิกฤติด้านสิ่งแวดล้อมที่ทั่วทุกมุมโลกเผชิญอยู่ในขณะนี้ ได้ดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง และเรื่องการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการทำลายป่าและความเสื่อมโทรมของป่าในประเทศกำลังพัฒนา หรือที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า Reducing Emission from Deforestation and Degradation in Developing Countries (REDD) เป็นอีกประเด็นที่มีการเจรจาของประเทศต่างๆ อย่างเข้มข้น เพราะจากการศึกษาของ UNFCCC พบว่า การทำลายป่าปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก คิดเป็นร้อยละ 20 ของการปลดปล่อยทั้งโลก ซึ่งหัวใจสำคัญการแก้ปัญหาโลกร้อนต้องลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกเพื่อรักษาระดับของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศให้อยู่ในระดับที่ปลอดภัย

REDD ที่มีแนวคิดลดการทำลายป่า ฟื้นฟูความเสื่อมโทรมของผืนป่า และดูแลรักษาให้อุดมสมบูรณ์ เป็นอีกโครงการที่กำลังจะเกิดขึ้นเพื่อแก้ปัญหา สำหรับประเทศไทยที่อยู่ในกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาและมีท่าทีสนับสนุนต่อเรื่อง REDD หน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ป่าเริ่มลงมือเรื่อง REDD แล้ว โดยได้จัดทำข้อเสนอโครงการต่อธนาคารโลกเมื่อธันวาคมปี พ.ศ.2551 ที่ผ่านมา เพื่อขอเงินสนับสนุนเตรียมความพร้อมที่จะทำเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม จากการประชุมนำเสนอ (ร่าง) รายงานฉบับสมบูรณ์เรื่อง "การศึกษาติดตามการเจรจา เรื่องการลดก๊าซเรือนกระจกจากภาคป่าไม้ในประเทศกำลังพัฒนา (REDD) ในเวทีการเจรจาเรื่องโลกร้อนและนัยสำคัญต่อประเทศไทย" ที่จัดโดยชุดโครงการพัฒนาความรู้และยุทธศาสตร์ความตกลงพหุภาคีด้านสิ่งแวดล้อมและยุทธศาสตร์โลกร้อน สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) ฝ่ายสวัสดิภาพสาธารณะ นอกจากนำเสนอรายงานผลการศึกษาเรื่อง REDD ของ ผศ.ดร.ลดาวัลย์ พวงจิตร์ นักวิจัยชุดโครงการฯ แล้ว ได้มีนักวิชาการ นักพัฒนาเอกชน ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าว โดยที่ประชุมนี้มองเห็นร่วมกันว่า หากทำ REDD ต้องทำคำนิยามป่าของประเทศไทยให้มีความชัดเจน ป่าไม่ใช่แค่แหล่งดูดซับคาร์บอน แต่มีความเชื่อมโยงวิถีชีวิต ชุมชน ความหลากหลายทางชีวภาพ และการใช้ประโยชน์ไม่ได้จำกัดแค่ตัวเงินเท่านั้น

สมศักดิ์ สุขวงศ์ นักวิชาการศูนย์ฝึกอบรมวนศาสตร์ชุมชนแห่งภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก (RECOFTC) มองว่า คำนิยามป่าที่ใช้อยู่ในปัจจุบันของไทย ซึ่งทำโดยกรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพรรณพืช หรือกรมป่าไม้เดิม ไม่เหมาะสมกับการทำ REDD การที่ตั้งคำนิยามป่าไม้ว่า เป็นพื้นที่ที่มีเรือนยอดปกคลุมผิวดินถึง 30% จะทำให้ป่าในเขตอนุรักษ์ ซึ่งมีต้นไม้ขึ้นหนาทึบเท่านั้นที่สามารถทำ REDD ได้ ทั้งที่ภาคการเกษตรที่ยั่งยืน เช่น ป่าวนเกษตร ป่าชุมชน ป่าหัวไร่ปลายนา เกษตรผสมผสาน หรือเกษตรทฤษฎีใหม่ตามแนวพระราชดำริ หรือแม้กระทั่งไร่หมุนเวียน ถ้ามีการจัดการที่ดีก็เป็นแหล่งกักเก็บคาร์บอนได้เช่นกัน ถือเป็นป่าประเภทหนึ่ง ก็ควรจะอยู่ในคำนิยามป่าไม้ด้วย การนิยามป่าไม้ควรใช้การจัดเก็บคาร์บอนเป็นหลัก อย่างไร่หมุนเวียนมีการศึกษาแล้วสามารถเก็บคาร์บอนได้ 5 ตัน ต่อไร่ต่อปี สวนทางกับความเข้าใจของสังคมว่า การปลูกพืชแบบนี้ทำลายป่า แต่จริงๆ วิถีนี้รักษาระดับคาร์บอนได้

"รู้สึกผิดหวัง เราเป็นประเทศเกษตรกรรม แต่กลับตั้งคำนิยามป่าไม้ไว้สูง ใช้ Maxima เรือนยอดปกคลุมตามคำจำกัดความของ UNFCC ทั้งที่ควรจะตั้งให้ต่ำไว้ เพียงแค่ 10% ก็พอ เนื้อที่ประมาณ 1 ไร่ เพื่อให้เหมาะสมกับวัฒนธรรมของเรา แต่ถ้าเป็นคำนิยามที่ใช้อยู่ตอนนี้ จะเป็นการจำกัดผู้ขายผู้ซื้อ ก็คือ กรมอุทยานฯ ที่มีป่าผืนใหญ่ ทำ REDD ตามก้นฝรั่งแบบนี้ไม่ได้ประโยชน์ ปิดกั้นการมีส่วนร่วมชุมชน ในเวทีเจรจาโลกร้อน อินเดียเคลื่อนไหวขอแก้คำนิยามป่าไม้ ลดเปอร์เซ็นต์เรือนยอดปกคลุมและขนาดพื้นที่ให้เล็กลง เพื่อเปิดโอกาสให้เกษตรกรรายย่อยทำ REDD ได้"

อาจารย์สมศักดิ์ขยายความว่า ป่าชุมชนเป็นทางเลือกที่ดีในการลดโลกร้อนด้วยโครงการ REDD เพราะชาวบ้าน เกษตรกรได้รวมผืนป่าที่ถูกทำลาย พลิกฟื้นให้เกิดเป็นป่าไม้ที่สมบูรณ์อีกครั้ง ขณะเดียวกันก็มีความมั่นคงทางอาหาร ชาวบ้านสามารถยังชีพเก็บหาของป่ากินได้ตามฤดูกาล เช่นเดียวกับเกษตรกรรมยั่งยืนที่มีการทำเกษตรอินทรีย์ นอกจากต้นไม้ที่ช่วยกักเก็บคาร์บอน ในดินเองก็ดูดซับคาร์บอนเยอะ ในสหรัฐอเมริกามีการขายคาร์บอนเครดิตจากพื้นที่เกษตรกรรม ราคาประมาณ 12 เหรียญต่อตัน ประเทศซึ่งพัฒนาแล้วจะมุ่งขายคาร์บอนเครดิตจาก Organic Farming มากกว่าพื้นที่ป่าไม้ ตนมองว่าการเกษตรที่ยั่งยืนจะเป็นกุญแจสำคัญในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในวันข้างหน้า รวมทั้งลดโลกร้อน ลดการปล่อยคาร์บอน เกษตรกรได้เงินสนับสนุน และช่วยรักษาความยั่งยืนของวิถีชุมชน ระบบนิเวศ

ด้าน ศจินทร์ ประชาสันติ์ มูลนิธิเกษตรกรรมยั่งยืน (ประเทศไทย) และสมาชิกเครือข่ายลดโลกด้วยโลกที่เป็นธรรม มองว่า ถ้าโครงการ REDD ไม่ได้รับการออกแบบมาให้เข้ากับบริบทป่าเขตร้อนที่มีความเชื่อมโยงกับชุมชน ใช้ป่าตอบสนองกับการลดก๊าซ หวังได้รับผลตอบแทนเป็นเงินจากการขายโควตาการปล่อยก๊าซเรือนกระจกหรือเงินจากแหล่งทุน REED อาจจะทำให้ปัญหาป่าไม้ประเทศไทยมีความซับซ้อนมากกว่าที่เป็นอยู่

"เราต้องการ REDD ที่ดูเรื่องวิถีชีวิตชาวบ้าน ไม่ใช่ดูเฉพาะการอนุรักษ์ป่า ห่วงจะสูญเสียสิทธิชุมชนในการใช้ประโยชน์จากป่า จะทำให้ชาวบ้านหรือชุมชนที่พึ่งพิงป่า แต่ไม่มีเอกสารสิทธิถูกกันออกจากพื้นที่หรือเปล่า เพราะที่ผ่านมาแนวคิดการจัดการป่ามีแนวโน้มแยกคนกับป่าออกจากกัน ทั้งที่ชุมชนใช้ประโยชน์จากป่าอย่างจำกัด และนำมาสู่การอนุรักษ์ ทำให้ป่าอยู่ได้ด้วยซ้ำ ถ้ากระบวนการรับ REDD ขาดการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นจะซ้ำรอยปัญหาเดิม"

นักพัฒนาเอกชนหญิงเห็นว่า เราจำเป็นต้องมีความรู้เรื่องสาเหตุและผลกระทบในมุมมองของประเทศไทย ปัญหาป่าไม้บ้านเรายังแก้ไม่ตรงจุด ถ้าย้อนดูปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการทำลายป่าที่ผ่านมาจะพบว่า การทำลายป่ามาจากนโยบายการจัดการป่าไม้ที่หละหลวม และขาดประสิทธิภาพ การที่ไทยจะเข้าร่วมโครงการ REDD หรือไม่นั้น เห็นว่าจะเป็นโอกาสผลักดันให้ภาครัฐยกเครื่องนโยบายด้านป่าไม้ให้มีความเข้มแข็งควบคู่กับการจัดการที่ยั่งยืน

นอกจากนี้ ศจินทร์มองว่า การแก้ปัญหาโลกร้อนต้องอยู่บนพื้นฐานของความเป็นธรรม ประเทศพัฒนาแล้วเป็นตัวการหลักในการปล่อยก๊าซ แต่ประเทศกำลังพัฒนา ประเทศยากจน คนชนบท ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกน้อยกว่าถูกเอาเปรียบ แทนที่ประเทศพัฒนาจะลดการบริโภคพลังงาน ลดการผลิต กลับทำต่อไปได้ ไม่ต้องลดประเทศตนเอง แต่สามารถเอาเงินมาซื้อขายก๊าซคาร์บอน มองว่าเป็นการใช้เงินแลกเปลี่ยนกับฐานทรัพยากรที่มีอยู่ในชุมชน สิ่งที่ควรทำคือถามชุมชนว่าต้องการสิทธิในการจัดการฐานทรัพยากรหรือต้องการเงิน ซึ่งตรงนี้จะทำให้ทุกอย่างอยู่บนพื้นฐานการมีส่วนร่วม

สำหรับผลกระทบของ REDD ที่มีต่อประเทศไทยนั้น ผศ.ดร.ลดาวัลย์ พวงจิตร คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสาตร์ หนึ่งในนักวิจัยที่ติดตามการเจรจาเรื่อง REDD ในเวทีเรื่องโลกร้อน มองว่า ชุมชมอาจได้รับผลกระทบจากการใช้ประโยชน์จากป่า เพราะเมื่อเข้าโครงการแล้ว การดูแลรักษาป่าจะเข้มงวดยิ่งขึ้น ส่งผลต่อวิถีชีวิตดั้งเดิมของชาวบ้านที่อาศัยผลผลิตจากป่าในการดำรงชีวิต รวมทั้งเกิดความขัดแย้งระหว่างรัฐกับชุมชน และการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานอาจะได้รับผลกระทบไม่สามารถใช้พื้นที่ป่า อย่างไรก็ตาม ในแง่บวกไทยจะมีส่วนร่วมกับประชาคมโลกในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และมีงบประมาณในการดูแลรักษาป่าเพิ่มขึ้น และถ้าเข้ากลไกจะเกิดการบริหารจัดการป่าที่โปร่งใส

ในการประชุมนี้ อาจารย์ลดาวัลย์ยังอธิบายด้วยว่า มีข้อเสนอเกี่ยวกับขนาดของโครงการ REDD จากประเทศต่างๆ อยู่หลายแนวคิด คือ REDD ในระดับประเทศ จัดเป็นโครงการขนาดใหญ่ แต่ติดตามประเมินผลทำได้ยาก ถัดมาเป็นระดับเอกชนและชุมชน จะทำได้ง่ายกว่า แต่แนวคิดนี้ยังมีผู้คัดค้าน เพราะเกรงว่าอาจเกิดการรั่วไหลในระดับประเทศ เช่น ไทยเสนอโครงการดูแลรักษาป่าในพื้นที่ภาคอีสาน แต่มีการใช้ประโยชน์ใช้ที่ดินในภาคอื่น จริงๆ ประเด็นนี้ในระดับประเทศก็เช่นกัน ไทยอาจจะดูแลป่าของประเทศตัวเอง แล้วไปใช้ประโยชน์จากผืนป่าไม้ของลาวแทน เพราะลาวไม่ได้เข้าร่วมโครงการ แนวคิดสุดท้ายเป็นการผสมผสานระหว่างสองแนวคิดข้างต้น

ขณะที่ด้านการเงินก็มีแนวคิดการให้เงินสนับสนุน ซึ่งแหล่งเงินทุนใหญ่ คือ กองทุน Forest Carbon Partnership Facility (FCPF) ของธนาคารโลก มีหลายกลุ่มประเทศที่ได้รับการสนับสนุนการเตรียมความพร้อมทำ REDD จากธนาคารโลกไปแล้ว แหล่งทุนอื่นๆ ก็มีนอร์เวย์ ที่ประกาศให้เงิน 600 ล้านเหรียญสนับสนุนกิจกรรมเริ่มต้น REDD ออสเตรเลียให้ปาปัวนิวกินีและอินโดนีเซีย อังกฤษและนอร์เวยให้เงินสนับสนุนการรักษาป่าแถบที่ลุ่มคองโก อีกโครงการของนอร์เวย์ให้บราซิล 1 พันล้านเหรียญทำ REDD ถึงปี พ.ศ.2558

จะสังเกตได้ว่า ประเทศที่มีป่าไม้มาก และมีการทำลายป่าสูง จะได้รับความสนใจจากแหล่งทุนมากกว่า ประเทศขนาดเล็กที่มีพื้นที่ป่าน้อย ก็เรียกร้องกันให้มีความเสมอภาคในทุกประเทศ อีกวิธีด้านการเงินเป็นการซื้อขายคาร์บอนเครดิต ด้านวิธีการสำรวจก็ใช้เทคนิคการสำรวจระยะใกล้ควบคู่กับการสำรวจภาคพื้นดิน มีการประเมินการเปลี่ยนแปลงคาร์บอนในป่า การเพิ่มขึ้นหรือลดลง ซึ่งข้อมูลจะแม่นยำหรือไม่ขึ้นกับเทคโนโลยีที่ใช้และงบประมาณ ในประเทศกำลังพัฒนาต้องเร่งสร้างศักยภาพถ้าจะเข้าโครงการ

นอกจากนี้ ยังมีประเด็นที่ยังต้องมีการเจรจาอีกมากที่เกี่ยวข้องกับประเทศเจ้าบ้านที่สนใจร่วมโครงการ เวทีโลกเน้นให้มีนโยบายที่ส่งเสริมการอนุรักษ์ป่า ทั้งการควบคุมราคาและผลผลิตของสินค้าจากป่า เพราะถ้าสินค้าป่ามีราคาสูงจะจูงใจให้คนเอาของป่ามาขาย รวมทั้งการเพิ่มภาษี ลดการส่งออกสินค้าจากป่า ต้องควบคุมการพัฒนาที่ส่งผลต่อพื้นที่ป่า เช่น การสร้างถนน สร้างเขื่อน แม้แต่การประกาศเขตพื้นที่อนุรักษ์เพิ่มขึ้น หรือการให้เงินตอบแทนแต่ละชุมชนถ้ามีการรักษาป่า

"ความถาวรเป็นอีกประเด็นหนึ่งที่ถกเถียงกัน เพราะ REDD เป็นการดูแล ฟื้นฟูป่า ถ้าโครงการจบลง แล้วหลังจากนั้นการปล่อยก๊าซจะมีอยู่หรือเปล่า ถ้าลดก๊าซได้เพียงชั่วคราว แสดงว่าเป็นโครงการไม่ยั่งยืน" นักวิจัยผู้นี้กล่าว และให้ข้อมูลว่าสิ่งที่ REDD ให้ความสำคัญนอกจากความถาวรของโครงการแล้ว ยังเน้นความสมัครใจของประเทศที่เข้าร่วมโครงการ เอกราชของพื้นที่เจ้าของประเทศ ไม่กระทบชุมชนท้องถิ่น รวมถึงความเสมอภาคและยุติธรรม.

จาก : ไทยโพสต์ วันที่ 18 มกราคม 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 20, 2009, 01:21:55 AM

"โลกร้อน"เป่าลมหนาวจัด สัญญาณวิกฤตอาหาร-พันธุ์พืช

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2009/01/col01200152p1.jpg)
"น้ำค้างแข็ง"ที่เคยเกิดขึ้นบนดอยอินทนนท์ เชียงใหม่

รศ.ดร.ธนวัฒน์ จารุพงษ์สกุล หัวหน้าหน่วยศึกษาภัยพิบัติและข้อสนเทศเชิงพื้นที่ ภาควิชาธรณีวิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า

สภาพอากาศที่แปรปรวนทั้งของประเทศไทยและทั่วโลกขณะนี้ มีสาเหตุมาจากภาวะ "โลกร้อน"

โดยสภาพอากาศในประเทศไทยจะก่อให้เกิด "ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ" ที่ยาวนานขึ้น ซึ่งปกติระหว่างเดือนพ.ย.-ม.ค. เป็นช่วงที่ซีกโลกเหนือหันแกนออกจากดวงอาทิตย์ จากการที่โลกหมุนรอบตัวเองเป็นช่วงจังหวะที่เอียงออกห่างดวงอาทิตย์ แต่เนื่องจากประเทศไทยอยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตร ทำให้ประเทศไทยได้รับแสงแดดที่ตั้งฉากมากกว่าขั้วโลกเหนือ

ดังนั้นเมื่อ "มวลอากาศร้อน" ลอยตัวสูงขึ้น "มวลอากาศเย็น" ที่เกิดจากลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือเข้าแทนที่ ทำให้มวลอากาศร้อนดันตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

ส่งผลให้ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือมีความแรงมากกว่าที่ผ่านมา เช่น จ.นครราชสีมา วัดลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือเฉลี่ย 8 นอต แต่ปัจจุบันวัดได้ที่ 13 นอต ซึ่งลมมรสุมดังกล่าวมีผลทำให้เกิดคลื่นใหญ่ในทะเล โดยในอดีตคลื่นสูงเพียง 80 เซนติเมตร-1 เมตร แต่ปัจจุบันคลื่นในทะเลสูงถึง 2-4 เมตร

ภาวะโลกร้อนจะทำให้ "ลมหนาว" พัดแรงมาก จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ปีนี้ประเทศเวียดนาม หรือลาว มีหิมะตก

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2009/01/col01200152p2.jpg)
1.ทะเลสาปกรุงปักกิ่ง ประเทศจีน กลายเป็นน้ำแข็งตั้งแต่ช่วงปีใหม่
2.คนยากจนในรัสเซียทนหนาวไม่ไหว ต้องเอาขยะมาเผาให้ไออุ่น
3.บรรยากาศหนาวเย็น-หมอกลงจัดที่เชียงใหม่

เพราะถ้าหากพื้นที่ใดในประเทศไทยมีสภาพอุณหภูมิติดลบ และฝนตกลงมาขณะนั้น ก็จะเกิดหิมะตกในไทยเช่นกัน

ผลกระทบที่เห็นได้ชัดขณะนี้ กรุงเทพฯ จะหนาวนานขึ้น ส่วนภาคใต้มีพายุฝนตกชุก

รศ.ดร.ธนวัฒน์ระบุว่า ภาวะโลกร้อนส่งผลกระทบทั่วโลกไม่เฉพาะประเทศไทย

เหตุความสูญเสียจากภัยธรรมชาติในประเทศต่างๆ ล้วนแล้วแต่เป็นปรากฏการณ์สอดคล้องกันหมด และจะเกิดสภาพอากาศที่ปรวนแปรตลอดทั้งปีและต่อเนื่องไปทุกปี

ฤดูร้อนจะร้อนเร็วขึ้น ในปีนี้จะเริ่มร้อนตั้งแต่กลางก.พ.เป็นต้นไป ทั้งยังจะเกิด "พายุฤดูร้อน" ที่นำพา "พายุลูกเห็บ" มาด้วย

สำหรับ "อุณหภูมิในฤดูร้อน" ที่มีหลายกระแสประเมินว่าอาจสูงถึง 40-42 องศาเซลเซียสนั้น มีความเป็นไปได้สูง

เพราะฤดูร้อนในประเทศไทยหากเปรียบเทียบกับที่ผ่านมา ระหว่างเดือนมี.ค.-เม.ย. จะร้อนน้อยกว่าในอดีต เพราะมีพายุฤดูร้อนมาช่วย แต่จะร้อนมากที่สุดในฤดูฝนขณะที่ฝนทิ้งช่วง ต่อเมื่อฝนตกจะตกลงมาในปริมาณมาก และมีสภาพอากาศร้อนแบบหงุดหงิด เนื่องจากความชื้นในอากาศสูง ทำให้เหงื่อไม่ออก

ภาวะอันตรายที่สุดของสภาพอากาศแบบนี้ ก็คือ เกิดภัยพิบัติมากขึ้น

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2009/01/col01200152p3.jpg)
รศ.ดร.ธนวัฒน์ จารุพงษ์สกุล

การแปรปรวนจะทำให้ผลผลิตทางการเกษตรไม่สม่ำเสมอ

อนาคตจะเกิดภาวะขาดแคลนอาหาร

พืชพันธุ์ทางการเกษตรเสียหาย

ทั้งยังก่อให้เกิดโรคภัยไข้เจ็บแบบใหม่ตามมา

สำหรับการแก้ปัญหาในระยะสั้น-ระยะยาว วิธีที่ดีที่สุดคือ

สร้างความเข้าใจให้กับประชาชนถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต และหาวิธีผ่อนหนักให้เป็นเบา เพื่อให้ดำรงชีพอยู่ได้

เพราะไม่มีใครสามารถหยุดภาวะโลกร้อนได้

จากสถิติการวัด "คาร์บอนไดออกไซด์" ในอากาศพบว่า อดีตมีคาร์บอนไดออกไซด์ 288 พีพีเอ็ม แต่ปัจจุบันคาร์บอนไดออกไซด์มีความเข้มข้นสูงถึง 358 พีพีเอ็ม

และคาดว่าจะสูงขึ้นไปถึง 500-750 พีพีเอ็มในอีก 100 ปีข้างหน้า ซึ่งปริมาณคาร์บอนไดออกไซด์ในบรรยากาศที่สูงเพิ่มขึ้นเป็นตัวส่งให้อุณหภูมิสูงขึ้น 2-6 องศาเซลเซียส

"ภาวะโลกร้อนจะยังคงดำเนินอยู่ไปอีกเป็นร้อยปี เพราะวงจรชีวิตของคาร์บอนไดออกไซด์อยู่ในอากาศได้นานถึง 200 ปีเป็นอย่างต่ำ แม้จะหยุดเผาทุกสิ่งทุกอย่างก็ไม่สามารถหยุดภาวะโลกร้อนได้ ที่ผ่านมาประเทศไทยให้ความสำคัญกับภาวะโลกร้อนน้อย ไม่เอาจริงเอาจัง

"สิ่งที่ทำได้ง่ายที่สุดคือ "ปลูกต้นไม้" เพราะต้นไม้ช่วยดูดซับคาร์บอนไดออกไซด์ในอากาศให้น้อยลง" รศ.ดร.ธนวัฒน์กล่าว

****************************************************************************************************

"2552" หนาวทุบสถิติทั่วไทย

ศูนย์ภูมิอากาศแห่งชาติ กรมอุตุนิยมวิทยา แถลงว่า นับตั้งแต่ 9 ม.ค.เป็นต้นมา ความกดอากาศสูงกำลังแรงจากประเทศจีนได้ปกคลุมบริเวณประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง

ทำให้ทั่วทุกภาคมีอุณหภูมิลดต่ำลงจนมีอากาศหนาว โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีอากาศหนาวจัดและมีรายงาน "น้ำค้างแข็ง" บางพื้นที่

อากาศหนาวระลอกนี้ส่งผลให้อุณหภูมิของไทยช่วงวันที่ 11-12 ม.ค. ลดลงจนทำลายสถิติเดิมของเดือนม.ค.ในอดีต อาทิ

นครพนม 4.2 องศา, สุพรรณบุรี 8.5 องศา, ปทุมธานี 14.5 องศา, ฉะเชิงเทรา 11.3 องศา, สระแก้ว 11.4 องศา, แหลมฉบัง 14.9 องศา และกระบี่ 15.3 องศา

สำหรับชาวกรุงเทพฯ จะรู้สึกว่าสัมผัสได้ถึงอากาศหนาวจริงๆ

แต่ยังไม่ถึงขั้นทำลายสถิติหนาวจัดในอดีต

อุณหภูมิต่ำสุดของกรุงเทพฯ ช่วงนี้วัดได้ 14.7 องศา ที่ท่าอากาศยานดอนเมือง เมื่อ 11 ม.ค.ที่ผ่านมา

ส่วนอุณหภูมิต่ำสุดที่เคยตรวจวัดได้ คือ 9.9 องศา ที่กรมอุตุนิยมวิทยาเดิม (สวนเบญจสิริ) เมื่อ 12 ม.ค. ปี 2498

จาก : ข่าวสด วันที่ 20 มกราคม 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มกราคม 20, 2009, 01:25:57 AM

ปลูกสาหร่ายในทะเล

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2009/01/tec05200152p1.jpg)

เมื่อไม่นานมานี้ กลุ่มนักวิทยาศาสตร์ออกไปสำรวจชายฝั่งมหาสมุทรแอนตาร์กติกากับ "เรือเอชเอ็มเอสเอนดิวแรนซ์" ของราชนาวีอังกฤษ และพบว่าการละลายของภูเขาน้ำแข็ง หรือ "ไอซ์เบิร์ก" ได้ปล่อยอนุภาคไอออนออกมา

ไอออนเป็นอาหารของสาหร่าย ทำให้สาหร่ายเต็มท้องทะเล แต่สิ่งที่ดีคือ สาหร่ายเป็นตัวเก็บกักก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ ต้นเหตุภาวะโลกร้อน

ศ.ร็อบ ไรสเวลล์ จากมหาวิทยาลัยลีดส์ กล่าวว่า "เราจะนำ "ไอออนซัลเฟต" หลายตันไปใส่ไว้ในพื้นที่ทดลอง ซึ่งไม่ไกลจากเกาะเซาท์จอร์เจีย และอยู่ห่างจากหมู่เกาะฟอล์กแลนด์ไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ราว 800 ไมล์ หรือ 1,300 กิโลเมตร เพื่อดูว่าสาหร่ายในเขตทดลองจะเก็บกักก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ได้มากเท่าใด"

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2009/01/tec05200152p2.jpg)

สำหรับสาเหตุที่นักวิทยาศาสตร์เลือกทดลองในทะเลตอนใต้ เพราะทะเลแถบนี้มีไอออนน้อยกว่าทะเลแถบอื่นๆ จึงมีสาหร่ายที่เก็บกักก๊าซเรือนกระจกน้อยกว่า

พื้นที่ทดลองนี้ยังมีขนาดใหญ่มากถึง 20 ล้านตารางไมล์ จนสามารถมองเห็นได้จากอวกาศ คาดว่าสาหร่ายในพื้นที่จะเก็บก๊าซที่เป็นภัยกับโลกได้ 3.5 กิ๊กกะตัน หรือเท่ากับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากน้ำมัน ก๊าซ และถ่านหินที่เกิดขึ้นในแต่ละปี

ในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา อากาศบนโลกร้อนขึ้นอย่างมาก และตั้งแต่พ.ศ.2534 เป็นต้นมา มีปีที่ทำสถิติร้อนที่สุดเท่าที่เคยเกิดขึ้นบนโลกนับตั้งแต่บันทึกสถิติถึง 10 ปีด้วยกัน นักอุตุนิยมวิทยายังทำนายว่า พ.ศ.2552 จะเป็นปีที่ร้อนที่สุดด้วย

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ต้องตระหนักถึงคือ พื้นที่ทดลองไม่ได้ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว การทดลองอาจส่งผลกระทบต่อพื้นที่ใกล้เคียง ซึ่งหมายความว่าส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศที่เปราะบางนั่นเอง

จาก : ข่าวสด หมุนก่อนโลก วันที่ 20 มกราคม 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กุมภาพันธ์ 01, 2009, 01:34:22 AM

ลดปล่อยก๊าซเรือนกระจก "พันธกรณี"ที่"ไทย"ต้องเผชิญ

"ในสภาพการเจรจาปัจจุบัน โอกาสที่จีนจะรอดพ้นพันธกรณีลดการปล่อยก๊าซมีโอกาสน้อยมาก ไทยก็ไม่น่าจะพ้นเช่นกัน" นี่คือข้อความส่วนหนึ่งที่ระบุในผลงานวิจัยของโครงการจัดสรรพันธกรณี

ระหว่างประเทศในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกภายหลังพิธีสารเกียวโต โดย ดร.ชโลทร แก่นสันติสุข นักเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ นักวิจัยชุดโครงการพัฒนาความรู้และยุทธศาสตร์ความตกลงพหุภาคีด้านสิ่งแวดล้อมและยุทธศาสตร์โลกร้อน สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) ฝ่ายสวัสดิภาพสาธารณะ ซึ่งนักวิชาการผู้นี้ ได้คาดการณ์บนพื้นฐานข้อมูลทางวิชาการว่า มีความเป็นไปได้ที่ประเทศไทยจะต้องมีพันธกรณีลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งเดิมไทยไม่ได้จัดอยู่ในกลุ่มประเทศภาคผนวกที่ 1 ต้องลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกตามที่พิธีสารเกียวโตกำหนด

ดร.ชโลธรกล่าวว่า ปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นปัญหาที่มีความเร่งด่วนและรุนแรงสูงกว่าที่สาธารณชนรับรู้อย่างมาก เมื่อพิจารณาอันตรายที่เกี่ยวข้อง ไม่ว่าจะเป็นการเปลี่ยนแปลงในเชิงกายภาพ ระบบนิเวศ สังคม จะเห็นว่าการควบคุมอุณหภูมิโลกไม่ให้เพิ่มขึ้น 2 องศาเซลเซียส เป็นขีดจำกัดที่ไม่ได้เข้มงวดเกินไป โดยข้อมูลปัจจุบัน กำหนดให้ระดับก๊าซเรือนกระจกคงที่ที่ 450 ppm-eq จะให้โอกาสที่เราจะไม่เกิน 2 องศาเซลเซียส แค่ประมาณ 50 เปอร์เซ็นต์ แต่ปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่โลกจะต้องลดลงเพื่อรักษาระดับที่ 450 ppm-eq มีปริมาณที่สูงมากๆ

"ในสภาพการเจรจาปัจจุบัน ความเคลื่อนไหวของประเทศพัฒนาแล้วอย่างสหรัฐอเมริกา ไม่ยอมให้จีนหลุดพ้นจากพันธกรณีได้นานนัก และถ้าเปรียบเทียบกับเศรษฐกิจของประเทศไทยและอัตราการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของบ้านเรา คงไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ไทยปล่อยก๊าซเรือนกระจกอยู่ในระดับสูงทีเดียว มากเป็นอันดับ 3 ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และมากเป็นอันดับ 26 จาก 186 ประเทศที่เป็นภาคี UNFCCC ถ้าจีนต้องรับพันธกรณี ไทยหลุดได้ยาก อีกประการจากข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ ถ้าจะควบคุมการปล่อยก๊าซไม่ให้ถึงระดับ 450 ppm พันธกรณีต้องมีความเข้มงวด ประเทศพัฒนาแล้วลดฝ่ายเดียวไม่ได้ ประเทศนอกภาคผนวกที่ 1 ต้องทำด้วย" ดร.ชโลธรกล่าว

เป็นที่รู้กันว่า ที่ประชุมของประเทศภาคีอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงของภูมิอากาศ COP 13 ที่บาหลี รู้จักกันว่า "บาหลีโรดแมฟ" ได้กำหนดให้รัฐภาคีดำเนินการเจรจาเพื่อกำหนดข้อตกลงร่วมกันเกี่ยวกับแนวทางการจัดการสภาพภูมิอากาศในช่วงหลังปี 2555 ให้สำเร็จภายในการประชุม COP 15 ที่กรุงโคเปนเฮเกนในปลายปี 2552 นี้

ล่าสุดในการประชุม COP 14 ที่ประเทศโปแลนด์ เรื่องการจัดสรรพันธกรณีระหว่างประเทศในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก เป็นอีกประเด็นร้อนที่มีการการเจรจาต่อรองกัน เพื่อหาแนวทางการทำข้อตกลงในการลดภาวะโลกร้อนฉบับใหม่แทนที่ "พิธีสารเกียวโต" ที่กำลังจะหมดอายุลง ดร.ชโลทร ซึ่งอยู่ในทีมเจรจาของประเทศไทยบอกว่า ในการกำหนดเป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ฝ่ายสหภาพยุโรปที่ให้ความสำคัญกับเรื่องสิ่งแวดล้อมและสภาพภูมิอากาศของโลกก็เสนอพันธกรณีที่เข้มข้น เป้าหมายสูง ขั้วประเทศพัฒนาแล้วที่มีแนวโน้มเป็นผู้รับภาระมีท่าทีขัดขวางการสร้างพันธกรณีที่เข้มงวด เรียกร้องให้มีการสร้างพันธกรณีที่มีความยืดหยุ่นได้ในอนาคต ใช้สถานภาพหลักของแต่ละประเทศในการกำหนด ประเทศอุตสาหกรรมมีโรงงานอุตสาหกรรมจำนวนมาก จะให้การปล่อยก๊าซลดลงเร็วไม่ได้ เช่นเดียวกับประเทศขนาดใหญ่ มีการเดินทางระหว่างรัฐต้องใช้พลังงานในภาคขนส่งมาก

ขณะที่ประเทศกำลังพัฒนาส่วนหนึ่งก็โยนภาระดังกล่าวให้ประเทศร่ำรวย และมีแนวโน้มระวังตัว ไม่ให้ประเทศตนเองมีพันธกรณี ในการประชุมยังเสนอให้แยกการปลดปล่อยที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิตขั้นพื้นฐานกับการปลดปล่อยฟุ่มเฟือยออกจากกันด้วยเพื่อความยุติธรรม ข้อเสนออีกประการคือ ประเทศกำลังพัฒนาเรียกร้องให้ประเทศร่ำรวยช่วยเหลือทางด้านเทคโนโลยีที่ใช้ลดการปล่อยก๊าซ การสนับสนุนทางการเงิน ส่วนประเทศที่มีที่ตั้งบนเกาะแก่งต่างๆ ก็พยายามผลักดันให้มีการลดการปล่อยก๊าซให้ได้มากที่สุด เพราะกลัวผลกระทบจากการที่ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น และอาจทำให้น้ำท่วมเกาะ

นอกจากนี้ ที่ผ่านมาได้มีกลุ่มนักวิจัย นักวิชาการ องค์กรพัฒนาเอกชน รวมถึงประเทศภาคี UNFCCC บางส่วน ได้นำเสนอข้อเสนอโครงร่างในการจัดการสภาพภูมิอากาศในช่วงหลังปี 2555 ในลักษณะที่แตกต่างกันจำนวนมาก นักเศรษฐศาสตร์ธรรมศาสตร์ อธิบายว่า มีกระบวนการสร้างพันธกรณีหลายรูปแบบ

ตั้งแต่ "Top-down Approach" มีลักษณะเป็นการเจรจาหาข้อตกลงร่วมกันในระดับนานาชาติ แล้วนำข้อตกลงนั้นไปบังคับใช้กับประเทศสมาชิกต่างๆ ทั้งหมด เช่นในกรณีของพิธีสารเกียวโตในปัจจุบัน

อีกรูปแบบ "Menu approach" เป็นลักษณะ Top-down แต่เพิ่มความยืดหยุ่น เปิดโอกาสให้ประเทศสมาชิกเลือกรับพันธกรณีจากชุดข้อตกลงที่มีความเข้มงวดต่างกัน

สุดท้าย "Bottom-up Approach" แบบนี้เปิดกว้างให้ประเทศสมาชิกเลือกสร้างพันธกรณีของตนได้เองในแบบที่เหมาะสมกับประเทศของตน

"ในทัศนะส่วนตัว ผมเห็นว่าการสร้างพันธกรณี Top-down ที่พิจารณาการจัดสรรในเชิงหลักการน่าจะเหมาะสมกว่า" ดร.ชโลทรกล่าว

ด้านกรอบของเวลาระยะสั้น เน้นสร้างระบบพันธกรณีที่สามารถทำให้ประเทศกำลังพัฒนามีแรงจูงใจในการเข้าร่วม เพื่อให้เกิดพันธกรณีที่มีขนาดใหญ่และครอบคลุมในอนาคต ระยะกลาง เน้นกระบวนการขั้นตอนและเชื่อมโยงเป้าหมายระยะสั้นไปสู่เป้าหมายระยะยาว ที่ต้องการควบคุมระดับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้ลดลงสู่ระดับที่จะไม่ก่อให้เกิดผลกระทบที่เป็นอันตราย รวมถึงจัดสรรภาระหน้าที่ระหว่างประเทศสมาชิกอย่างเท่าเทียม

ส่วนเรื่องความเข้มงวดต่อเป้าหมายของพันธกรณีมีความขัดแย้งเห็นได้ชัด พันธกรณีที่เข้มงวด เป้าหมายสูง ถ้าทำสำเร็จ เป็นไปได้มากที่จะบรรลุเป้าหมายลดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เป็นอันตราย แต่ประเทศต่างๆ ไม่เกิดแรงจูงใจที่จะเข้าร่วม ส่วนพันธกรณีที่มีความเข้มงวดของเป้าหมายต่ำ ย่อมสร้างแรงจูงใจได้มากกว่า แต่บรรลุเป้าหมายทางสิ่งแวดล้อมได้ยากขึ้น ประเภทของพันธกรณีเห็นว่ามีแนวโน้มใช้แบบ Nationnal emission targets (Cap-and-Trade) คือ ประเทศใดสามารถลดการปล่อยได้ต่ำกว่าระดับที่กำหนดจะสามารถขายสิทธิการปล่อยที่เหลือได้ แต่ถ้าไม่สามารถลดได้ถึงระดับที่กำหนดไว้ ก็ไม่มีบทลงโทษ

ดร.ชโลทร ยังให้ข้อมูลแนวคิดที่ปรากฏในการประชุมเกี่ยวกับการจัดสรรพันธกรณีด้วยว่า มีทั้งจัดสรรตามปริมาณการปล่อยก๊าซเรือนกระจกในปัจจุบัน ที่แยกเป็นปริมาณการปล่อยรวม หรือปริมาณการปล่อยต่อหัวประชากร จัดสรรตามความสามารถที่จะจ่ายหรือความมั่งคั่ง อีกแนวคิดจัดสรรตามความรับผิดชอบโดยเปรียบเทียบ และจัดสรรโดยคำนึงถึงความต้องการพื้นฐานของมนุษย์

สำหรับประเทศไทย นักวิชาการผู้นี้ชี้ว่า วิธีการจัดสรรพันธกรณีที่เป็นประโยชน์และมีความเป็นธรรมต่อไทย เป็นการจัดสรรตามปริมาณการปล่อยต่อหัวประชากร หรือจะเป็นการปล่อยสะสมในอดีตจนถึงปัจจุบันก็ได้

หากการกำหนดเป้าหมายในการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกมีผลกับประเทศไทย นักวิชาการผู้นี้ชี้ว่า ภาครัฐและภาคธุรกิจที่มีการปล่อยก๊าซปริมาณมาก ต้องมีการเตรียมแผนการรองรับพันธกรณีที่อาจจะเกิดขึ้น เพราะเราจะไม่สามารถปล่อยก๊าซได้อย่างสบายใจเหมือนที่ผ่านมา ฉะนั้น ต้องมองทางเลือกในการปรับตัวและลดก๊าซเรือนกระจก เทคโนโลยีแบบใดแบบหนึ่งไม่สามาถตอบสนองการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้ รัฐบาลมีเครื่องมือมากมายที่จะใช้ ไม่ว่านโยบายการประหยัดพลังงาน การออกแบบผังเมืองที่เอื้อต่อการดำรงชีวิตของผู้คน ซึ่งจะช่วยลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก การส่งเสริมระบบขนส่งสาธารณะลดการใช้พลังงานในภาคขนส่ง การใช้พลังงานสะอาดและพลังงานหมุนเวียนอย่างมีประสิทธิภาพทดแทนการใช้น้ำมันเชื้อเพลิงฟอสซิล ที่สำคัญคือ ต้องไม่เพิกเฉย เร่งจัดทำแผนระยะสั้น ระยะกลาง และระยะยาวของประเทศให้เร็วที่สุด

"เราต้องยอมรับความเป็นจริงว่าประเทศพัฒนาแล้วลดการปล่อยก๊าซฝ่ายเดียวไม่ได้ ประเทศกำลังพัฒนาไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้อีกต่อไปแล้ว การแก้ปัญหาโลกร้อนอย่างจริงจังต้องอาศัยความรับผิดชอบร่วมกัน ในทางกลับกัน ประเทศกำลังพัฒนา รวมทั้งประเทศไทยที่มีการขยายตัวทางเศรษฐกิจในอัตราสูง ถ้าปรับเปลี่ยนวิถีการผลิตให้เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมและสภาพภูมิอากาศ ด้วยการใช้พลังงานสะอาดและมีประสิทธิภาพ การลดก๊าซเรือนกระจกนำมาสู่ประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ประชาชนคนไทยก็มีสุขภาพดี ต้นทุนในการลดของประเทศกำลังพัฒนาก็ต่ำกว่าประเทศอุตสาหกรรม ศักยภาพตรงนี้เองทำให้เป้าหมายในการลดก๊าซของประเทศกำลังพัฒนามีความเป็นไปได้มาก" ดร.ชโลธรกล่าว

จาก : ไทยโพสต์ วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กุมภาพันธ์ 07, 2009, 01:01:14 AM

บทวิเคราะห์ : ปัญหาโลกร้อน..ไทยพร้อมที่จะป้องกันหรือแก้ไขแล้วหรือไม่ ???

ปัญหาโลกร้อนและสภาพภูมิอากาศที่เปลี่ยนแปลงของโลกในปัจจุบัน จนทำให้เกิดปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่ผิดปกติอย่างมีการคาดการณ์ว่า ชายฝั่งภาคตะวันออกด้านอ่าวไทยจะเกิดสตอร์มเซิร์จขนาดกลางและเล็ก และอุณหภูมิในปีนี้จะสูงถึง 42 องศาเซลเซียส อันเกิดจากแกนของโลกเอียงเข้าใกล้ดวงอาทิตย์มากขึ้น ทำให้เกิดคลื่นความร้อนหรือฮีตเวฟ

ในทางกลับกัน คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้จัดงานเสวนา เรื่อง "โลกเปลี่ยน : ฤดูเปลี่ยน : ภูมิอากาศเปลี่ยน" เมื่อวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา เปิดเผยว่า ช่วงหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา มีนักวิชาการออกมาให้ข่าวว่าภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในหลายประเทศทั่วโลก เกิดจากแกนโลกเอียงมากกว่าปกติ และจะส่งผลให้ไทยมีอากาศร้อนสูงถึง 42 องศาในฤดูร้อนปีนี้ ซึ่งถือเป็นการให้ข้อมูลที่คลาดเคลื่อน และไม่ได้ใช้หลักฐานทางวิชาการมาอ้างอิง

ผศ.พงษ์ ทรงพงษ์ ภาควิชาฟิสิกส์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวถึงประเด็นที่มีการวิเคราะห์ว่าอีก 10 ปีข้างหน้า น้ำจะท่วมสูงถึง 7 เมตร ปากอ่าวอยู่ที่จังหวัดสระบุรีนั้นไม่เป็นความจริง เพราะหากน้ำทะเลจะสามารถสูงได้ถึง 7 เมตรนั้นหมายความว่าน้ำแข็งขั้วโลกเหนือที่กรีนแลนด์จะต้องละลายทั้งหมดภายใน 10 ปี แต่ในความเป็นจริงแล้วน้ำแข็งขั้วโลกอยู่มานานกว่า 6 แสนปีแล้ว ไม่มีทางที่น้ำแข็งจะละลายทั้งหมดได้ในระยะเวลาสั้นๆ ซึ่งจากรายงานยืนยันขององค์กรนานาชาติ (IPCC) ระบุว่าปัจจุบันน้ำทะเลสูงขึ้นเพียง 3.1 มิลลิเมตรต่อปีเท่านั้น

ด้าน ดร.สธน วิจารณ์วรรณลักษณ์ ภาควิชาฟิสิกส์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวถึงสตอร์มเซิร์จหรือคลื่นพายุซัดฝั่งว่า ทั่วไปจะมีความรุนแรงเมื่อพายุมีความเร็วลมสูงกว่า 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง หรืออยู่ในระดับพายุโซนร้อนถึงพายุไต้ฝุ่น แต่ในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา ประเทศไทยเจอปรากฏการณ์คลื่นพายุซัดฝั่งรุนแรง 3 ลูก ซึ่งโอกาสของคลื่นพายุซัดในพื้นที่ประเทศไทยเป็นไปได้น้อยมาก เพราะลักษณะภูมิศาสตร์ของไทยมีปราการทางธรรมชาติอยู่ 2 ด้าน คือ ทิศตะวันตกมีประเทศพม่า ทิศตะวันออกมีกัมพูชาและเวียดนาม ช่วยป้องกันลมพายุที่จะเข้าสู่ประเทศไทยโดยตรง อิทธิพลพายุจะเป็นลักษณะฝนตกหนักและน้ำท่วมมากกว่า

เหล่านี้เป็นบางตัวอย่างที่คณาจารย์ คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้หยิบยกขึ้นเพื่อเล่าถึงความเข้าใจที่คลาดเคลื่นของหลายๆ หน่วยงานที่เกี่ยวข้องของไทย ไม่ว่าจะเป็นนักวิชาการ หรือสื่อมวลชนเอง ปัญหานี้จึงถูกมองว่าเป็นปัญหาสำคัญของสังคมไทย ที่กำลังสะท้อนถึงการอ่อนด้อยของข้อมูลในเชิงวิทยาศาสตร์ และการขาดความเข้าใจที่ลึกซึ้งจนอาจนำไปสู่ปัญหาจากภาวะโลกร้อนอย่างแท้จริงต่อประเทศไทยในอนาคต

ปัญหาความเข้าใจผิดที่คลาดเคลื่อนเหล่านี้เกิดจากอะไร??? อาจวิเคราะห์ได้ว่า

1) งานวิจัยในประเทศไทยยังมีอยู่น้อยเกินไป และไม่สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการหาทางออกและทางแก้ปัญหาได้อย่างเต็มที่
ผศ.ดร.สมบัติ อยู่เมือง ภาควิชาธรณีวิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวถึงปัญหาของงานวิจัยด้านสิ่งแวดล้อมและการเปลี่ยนแปลงทางภูมิอากาศของประเทศไทยในขณะนี้ว่า งานวิจัยไทยยังไม่เป็นระบบและไม่สามารถนำข้อมูลไปเปรียบเทียบกับทางยุโรปหรืออเมริกาซึ่งมีเยอะมาก ได้ เมื่อมองถึงการศึกษาวิจัยของไทยในปัจจุบันจะพบว่า มักเป็นการศึกษาในประเด็นเล็กๆ ที่หยิบยกบางเรื่องขึ้นมาวิจัยเบื้องต้นเท่านั้น แต่ไม่ได้มีการมองในเชิงการจัดการว่า จะทำงานวิจัยเพื่อแก้ปัญหาอย่างไรเมื่อมีปัญหาเกิดขึ้น นอกจากนี้พบว่าบางครั้งประเทศไทยนำเอาข้อมูลงานวิจัยจากต่างประเทศมาใช้ในประเทศ ซึ่ง ผศ.ดร.สมบัติ มองว่าในความเป็นจริงไทยไม่ควรนำงานวิจัยจากต่างประเทศมาใช้เพราะสภาพพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ของแต่ละประเทศมีความต่างกัน “…เราต้องมีข้อมูลของเรามายืนยันเอง งานวิจัยต้องเป็นงานวิจัยที่ประเทศไทยทำขึ้นเองโดยกำหนดงานวิจัยให้สอดคล้องกับพื้นที่ เพราะพื้นที่ของแต่ละประเทศมีความแตกต่างกันได้รับผลกระทบต่างกัน เพราะเกิดมานาน มันสะสม และจะมีการเปลี่ยนแปลงตลอดตราบใดที่มีโลกอยู่...” นักธรณีวิทยากล่าว

หากมองถึงงานวิจัยในต่างประเทศจะพบว่า ต่างประเทศมีการศึกษาถึงภาวะโลกร้อน เพื่อประเมินถึงผลกระทบทั้งต่อคุณภาพชีวิต การเกษตร มาแล้วกว่า 20 ปี เช่น มีการศึกษาว่าพายุฤดูร้อนจะเกิดในพื้นที่ไหน และวิเคราะห์ไปถึงอนาคตว่าเมื่อเกิดปัญหาแล้วจะมีการเตรียมการรับมืออย่างไร การวิเคราะห์วิจัยจึงเป็นการหาทางป้องกัน ซึ่งจะเป็นประโยชน์มหาศาลในอนาคต แต่งานวิจัยของไทยมักเป็นเรื่องทางการเกษตร ที่ไม่ได้วิเคราะห์ว่าอีก 10 ปี ข้างหน้าหากไม่มีน้ำจะทำอย่างไร? พืชจะเป็นอย่างไร? ฉะนั้นต้องวางแผนให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงจริง ซึ่งถือได้ว่าประเทศไทยยังล้าหลังอยู่มาก หากไทยหยุดนิ่งไปเรื่อยๆ จะทำให้เกิดการเสียเปรียบทั้งทางเศรษฐกิจและสังคมในที่สุด “การได้หรือเสียผลประโยชน์...ขึ้นอยู่กับใครจะเข้าใจปัญหามากกว่ากันและปรับแก้ได้ทัน” ผศ.ดร.สมบัติ กล่าว

2) ประเทศไทยยังขาดการทำงานร่วมกัน ในการหารือระหว่างหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อหาข้อสรุปของปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้น ผศ.พงษ์ ทรงพงษ์ ภาควิชาฟิสิกส์ คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย กล่าวว่า สิ่งสำคัญที่สุดคือ ความเข้าใจ และการใส่ใจ เพราะปัจจุบันพบว่าภาครัฐฯ เองรวมถึงนักวิทยาศาสตร์ ยังมีความเข้าใจไม่ตรงกัน ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย แต่ทุกฝ่ายต้องเข้ามาคุยกัน ด้วยความเข้าใจ และหาทางออกร่วมอย่างแท้จริง ซึ่งในปัจจุบันเรากำลังถูกผลักประเด็นโลกร้อน ไปเป็นประเด็นทางการเมืองทำให้การแก้ไขไม่ถูกจุดดังเช่นในปัจจุบัน

ด้าน ผศ.ดร.สมบัติ มองว่าการทำงานวิจัยของไทยปัจจุบันเป็นแบบเหมาเข่ง (Fashion Policy) ที่หยิบเพียงบางเรื่องขึ้นมาพูดคุยแล้วจบไป แต่มองภาพใหญ่ไม่เป็น เช่นมักมองประเด็นเรื่องของโลกร้อน การเปลี่ยนแปลงภูมิศาสตร์ รายได้ สุขภาพ มองแยกเป็นอีกเรื่องหนึ่ง แต่ในความเป็นจริงเป็นเรื่องเดียวกันทั้งหมด ซึ่งการมองแบบองค์รวมด้วยการให้ทุกฝ่ายหารือร่วมกันจะสามารถช่วยในการหาทางออกของปัญหาที่เกิดขึ้นได้

ดังนั้นหากประเทศไทยยังไม่มีการทำงานวิจัยที่เป็นเฉพาะพื้นที่ของคนไทยเอง รวมถึงขาดการทำงานร่วมกัน ปัญหาที่ตามมาคือประเทศไทยจะเสียเปรียบประเทศอื่นๆ ที่มีงานวิจัยถึงปัญหาที่เกิดขึ้น รวมถึงหาทางออกเพื่อรองรับปัญหา “หากไทยไม่เริ่มงานวิจัย เราจะขาดองค์ความรู้..และไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นได้อย่างไรขณะที่คนอื่นเริ่มไปแล้ว.... ช้าไม่เป็นไร แต่เป็นระบบ และจริงจังที่จะทำ เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน” ผศ.ดร.สมบัติ กล่าว

ทั้งหมดนี้คือปัญหาที่สะท้อนถึงมุมมองต่อปัญหาโลกร้อนในปัจจุบันว่า เรายังคงห่างไกลจากความเข้าใจ และคงต้องยอมรับว่า องค์ความรู้ในการแก้ไขปัญหาของไทยยังมีอย่างจำกัด แม้ว่าในการเสวนา คณาจารย์จะยืนยันว่าภาวะโลกร้อนจะไม่ได้เกิดขึ้นฉับพลันทันทีดังที่เข้าใจ แต่หากไทยยังคงขาดแนวทางการวิจัย และประเมินถึงทางออกและทางแก้ไขเพื่อป้องกันภาวะโลกร้อนในอนาคต ประเทศไทยก็จะเสียเปรียบในหลายๆ ประเทศที่มีการเตรียมความพร้อมในเรื่องนี้อย่างแน่นยอน และภาวะโลกร้อนอาจทำให้ไทยต้องอยู่ในภาวะแล้งแค้นในที่สุดอย่างเลี่ยงไม่ได้

จาก : สำนักข่าวกรมประชาสัมพันธ์ วันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ กุมภาพันธ์ 16, 2009, 01:21:33 AM

เตือนโลกร้อนรุนแรงเกินคาด

(http://www.bangkokbiznews.com/home/media/2009/02/15/images/news_img_16493_1.jpg)

ชิคาโก - นักวิทยาศาสตร์เตือน สถานการณ์โลกร้อนรุนแรงกว่าที่คาดการณ์ไว้เมื่อปีที่แล้ว ชี้มีสิทธิอยู่เหนือการควบคุมได้ภายในปลายศตวรรษนี้

คณะนักวิทยาศาสตร์ด้านสภาพแวดล้อมชั้นนำของโลกหลายคน เตือนว่า ภาวะโลกร้อนในขณะนี้ มีความรุนแรงกว่าที่คณะทำงานระหว่างรัฐบาลว่าด้วยความเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ (ไอพีซีซี) เคยออกรายงานเตือนเอาไว้เมื่อหนึ่งปีก่อน ซึ่งหากไม่มีมาตรการแก้ปัญหาได้อย่างจริงจัง ภาวะโลกร้อนจะรุนแรงขึ้น และรับมือยากขึ้น

ข้อมูลล่าสุดที่รวบรวมมาได้แสดงให้เห็นว่า ช่วงระหว่างปี 2543-2550 มีการปล่อยก๊าซเรือนกระจกได้เพิ่มขึ้นโดยเฉลี่ย 3.5% ต่อปี เร็วกว่าที่ผู้เชี่ยวชาญคาดเอาไว้ก่อนหน้านี้มาก ทั้งยังสูงกว่าอัตราการเติบโตในช่วงทศวรรษ 2533 ซึ่งอยู่ที่ 0.9% ต่อปีถึงกว่า 3เท่า

ผู้เชี่ยวชาญ กล่าวด้วยว่า สิ่งที่ทำให้ปัญหาโลกร้อนซับซ้อนมากยิ่งขึ้นก็คือ อุณหภูมิที่สูงขึ้นอาจทำให้ทุ่งทุนดราในแถบขั้วโลกเหนือละลาย ทำให้ป่าฝนเขตร้อนปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ ที่เก็บสะสมเอาไว้นานหลายพันปีออกมาเป็นปริมาณมากถึงหลายพันล้านตัน ซึ่งจะยิ่งทำให้อุณหภูมิของโลกสูงขึ้นไปอีก และก่อให้เกิดวงจรเลวร้ายที่อาจอยู่นอกเหนือการควบคุมได้ในช่วงปลายศตวรรษนี้

จาก : กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 03, 2009, 01:00:11 AM

ชี้"โลกร้อน"แค่4องศา มนุษย์ตายอื้อ-ไทยอยู่ไม่ได้

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2009/03/col02030352p1.jpg)
ธารน้ำแข็งละลาย

ผู้เชี่ยวชาญสภาวะอุณหภูมิโลก ได้รับเชิญจากนิตยสารวิทยาศาสตร์ชั้นนำ "นิวไซเอินทิสต์" ฉบับล่าสุดให้ลองวิเคราะห์และวาดภาพแผนที่ออกมาว่า ในอีก 100 ปีข้างหน้า ถ้าอุณหภูมิสูงขึ้น 4 องศาเซลเซียส แล้วประเทศทั่วโลกจะมีลักษณะใด พบว่า ทะเลทราย ซาฮาร่าจะขยายพื้นที่ไปไกลถึงทวีปยุโรป มนุษย์อาจเหลือชีวิตรอดอยู่เพียง 10% และที่น่าหวั่นใจคือ เหตุการณ์ดังกล่าวอาจเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วที่สุดประมาณ พ.ศ.2593 หรืออีกแค่ 41 ปีข้างหน้า!

จากภาพกราฟิกที่นิวไซเอินทิสต์ทำนายไว้ชี้ว่า ในส่วนของ "ประเทศไทย" ถ้าโลกร้อนขึ้น 4 องศาจริงตามการพยากรณ์จะถูกจัดอยู่ในกลุ่ม "พื้นสีน้ำตาล" หมายถึง เป็นเขตที่ดำรงชีวิตอยู่ได้ยากหรือแทบไม่ได้เลย เพราะสภาพอากาศเลวร้ายมาก เกิดเหตุน้ำท่วมรุนแรงหรือแห้งแล้งจัด ส่วนบริเวณ "ปากอ่าวไทย" เป็น "พื้นที่สีแดง" หมายถึง ถูกน้ำท่วมจากการที่ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น ซึ่งระดับน้ำทะเลอาจสูงกว่า 2 เมตร

ส่วนภาพโดยรวมที่จะเกิดขึ้นกับโลก คือ มนุษย์จะย้ายถิ่นไปอยู่ขั้วโลกเหนือ ขั้วโลกใต้ ทะเลทรายขยายพื้นที่ ภูเขาน้ำแข็งละลาย

ต่อไปมนุษย์อาจต้องกินแต่ผัก เพราะสัตว์ส่วนใหญ่สูญพันธุ์

(http://www.matichon.co.th/news-photo/khaosod/2009/03/col02030352p2.jpg)
1 เมืองตุนหวง ประเทศจีน ถูกทะเลทรายบุก
2 ร้อนจนทะเลทรายขยายพื้นที่
3 กราฟิกแผนที่โลกเมื่ออุณหภูมิสูงขึ้น 4 องศา

ความแตกต่างทางชีวภาพบนโลกจะหายไป จำนวนปลาในทะเลจะลดจำนวนอย่างฮวบฮาบ เพราะระดับความเป็นกรดในน้ำสูงขึ้น เนื่อง จากแพลงตอนลดลง

และเมื่อพื้นที่อยู่อาศัยน้อยลง มนุษย์อาจอยู่รวมกันบนตึกสูง ไม่แบ่งแยกกันเป็นประเทศอีกต่อไป

ครั้งล่าสุดที่โลกมีอุณหภูมิสูงขึ้นอย่างมากคือเมื่อ 55 ล้านปีก่อน เหตุการณ์นี้เรียกว่า "พาเลโอซีน-อีโอซีน เธอร์มัล แม็กซิมั่ม" กล่าวคือ เมื่อทะเลคายก๊าซมีเทนออกมา ทำให้บรรยากาศเต็มไปด้วยก๊าซคาร์บอนถึง 5 กิกะตัน จนอุณหภูมิโลกสูงถึง 6 องศาเซลเซียส ระดับน้ำทะเลสูงกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน 100 เมตร เขตทะเลทรายกินพื้นที่ตั้งแต่ทางตอนใต้ของแอฟริกาไปจนถึงทวีปยุโรป ซึ่งมนุษย์ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ดังกล่าว เนื่องจากเพิ่งเริ่มวิวัฒนาการเมื่อ 250,000 ปีก่อน

ส่วนปัจจุบัน กว่าครึ่งหนึ่งของประเทศในโลกตั้งอยู่ในเขตร้อน เช่น อินเดีย ปากีสถาน บังกลา เทศ ถือเป็นพื้นที่เปราะบางต่ออากาศที่เปลี่ยนแปลง โดยเฉพาะบังกลาเทศกำลังเผชิญกับการสูญเสีย ดินแดนถึง 1 ใน 3 อากาศร้อนจัดยังทำให้พื้นที่แถบประเทศเอเชีย เกิดพายุมรสุมที่มีความรุนแรง เพราะเมื่อใดก็ตามที่พื้นดินร้อนขึ้น น้ำก็จะระเหยเร็วขึ้น ทำให้เกิดความแห้งแล้งไปทั่ว

อากาศร้อนจัดยังทำให้เกิดภาวะขาดแคลนน้ำ อย่างเช่นที่ประเทศจีน ภาคใต้-ตะวันตกของสหรัฐ อเมริกากลาง พื้นที่ส่วนใหญ่ในทวีปอเมริกาใต้ และออสเตรเลีย เนื่องจากพื้นดินขาดความชุ่มชื้น

เมื่อภูเขาน้ำแข็งละลาย น้ำในแม่น้ำของยุโรปตั้งแต่แม่น้ำดานูบจนถึงแม่น้ำไรน์แห้งผาก ทำให้ไม่มีน้ำไปหล่อเลี้ยงยังพื้นที่ไกลๆ อย่างที่เคยเลี้ยงในพื้นที่ของประเทศอัฟกานิสถาน ปากีสถาน จีน ภูฏาน อินเดีย และเวียดนาม

"เราต้องยอมรับว่าเรื่องอากาศเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ขณะเดียวกันเราต้องเริ่มปรับตัวให้เข้ากับความเปลี่ยนแปลงนี้" ปีเตอร์ ค็อกซ์ ผู้เชี่ยวชาญด้านอากาศเปลี่ยนแปลง จากมหาวิทยาลัยเอ็กซีเตอร์ ประเทศอังกฤษ กล่าว

ขณะที่นายเจมส์ เลิฟล็อก นักวิทยาศาสตร์จากสำนักงานอวกาศสหรัฐ (นาซ่า) ชี้ว่า มนุษยชาติจะยังคงรอดชีวิตอยู่ได้ แต่จำนวนผู้เสียชีวิตอาจมีมาก ถ้าอุณหภูมิสูงขึ้น 4 องศาจริง ในอีกร้อยปีข้างหน้า จะเหลือมนุษย์อยู่บนโลกประมาณ 1,000 ล้านคนหรือน้อยกว่านั้น ซึ่งปัจจุบันมีมนุษย์อยู่ราว 7,000 ล้านคน

นักวิทยาศาสตร์ส่วนใหญ่มีความเห็นว่า การฟื้นฟูป่าด้วยการปลูกป่านั้นไม่ได้ช่วยอะไรนักกับอุณหภูมิที่ร้อนขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่นักวิทยา ศาสตร์ของอังกฤษอย่างนายเดวิด วิลคินสัน จากมหาวิทยาลัยจอห์นมัวร์ส มีความเห็นไปในทางตรงข้ามว่า "การฟื้นฟูป่าในบริเวณที่ต้นไม้จำนวนน้อยสามารถส่งผลต่อภูมิอากาศในท้องถิ่น เพื่อเพิ่มจำนวนฝนและให้ผืนป่าโตนั้น เป็นแนวคิดที่เป็นไปได้ อย่างที่เกาะเอสเซนชั่น ที่มีมนุษย์ไปอยู่เป็นครั้งแรกเมื่อประมาณ ค.ศ.17 สมัยนั้นมีพืชเพียงแค่ 25 ชนิด แต่จากการปลูกป่าเพิ่มก็ทำให้เกิดฝนตก และป่าก็เติบโตขึ้นมาภายในเวลาเพียงร้อยปี"

ด้านนักวิทยาศาสตร์อย่างนายพอล เจ. ครุตเซ่น นักเคมีเจ้าของรางวัลโนเบลจากสถาบันแม็กซ์แพลงก์เพื่อเคมี ประเทศเยอรมนี เตือนว่า

"ถ้ามนุษย์โลกอยากจะอยู่อย่างปลอดภัย เราต้องลดการแพร่ก๊าซคาร์ บอนลงให้ได้ 70% ภายในพ.ศ.2558 เพราะตอนนี้เราแพร่ก๊าซคาร์บอนเพิ่มขึ้นปีละ 3 เปอร์เซ็นต์"

จาก : ข่าวสด วันที่ 3 มีนาคม 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ มีนาคม 13, 2009, 01:03:28 AM

นักวิทย์ประชุมอัพเดทข้อมูล ข่าวร้ายเรื่องโลกร้อน

นักวิทยาศาสตร์กว่า 2,000 คน จะประชุมกันที่โคเปนเฮเกน นำเอางานวิจัยครั้งล่าสุดเกี่ยวกับโลกร้อนไปผลักดันต่อรองทางการเมืองในปลายปีนี้ ประเด็นสำคัญเรื่องระดับน้ำทะเลสูงขึ้น

นักวิทยาศาสตร์รู้สึกเป็นห่วงว่าที่คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) ออกรายงานประจำปี 2551 มานั้น ข้อมูลล้าสมัยไปแล้ว แต่ข้อมูลของพวกเขาเองชี้แนะว่าระดับน้ำทะเลจะสูงขึ้นมากกว่านั้นในศตวรรษนี้

ในขณะที่รายงานของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศล่าสุดได้รับการยกย่องว่าตระหนักถึงสาเหตุของโลกร้อนแต่ก็มิได้รวมข้อมูลที่สำคัญล่าสุดเข้าไว้

สำหรับการประชุมครั้งนี้แม้จะเกิดขึ้นนอกเหนือคณะกรรมการฯ แต่มันมีความหมายว่าจะมีการคาดการณ์ล่าสุด และนักวิทยาศาสตร์ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับทุกถ้อยคำของผู้นำทางการเมืองในประเด็นที่มีข้อห่วงใยเรื่องระดับน้ำทะเลสูงขึ้นที่รายงานของคณะกรรมการฯแจ้งว่าในศตวรรษนี้จะสูงขึ้นประมาณ 59 เซนติเมตรนั้น ข้อมูลล่าสุดของนักวิทยาศาสตร์แจ้งว่าจะมีจำนวนที่สูงกว่านั้น และมีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อชาติที่เป็นพื้นที่เกาะจำนวนมากและพื้นที่ชายฝั่ง

การประชุมของนักวิทยาศาสตร์ครั้งนี้มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนเป็นเจ้าภาพ ลิคเค ฟรีส ผู้อำนวยการประชุมกล่าวว่า นักวิทยาศาสตร์ที่จะมาร่วมประชุมนี้จะเสนอข้อมูลล่าสุดและชัดเจนที่สุด ซึ่งนั้นหมายถึงว่าผู้นำการเมืองจะไม่ต้องแก้ตัวว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมอีกก่อนที่จะทำความตกลงใด.

จาก : ไทยรัฐ วันที่ 13 มีนาคม 2552

หัวข้อ: Re: วิกฤต : โลกร้อน (2)
เริ่มหัวข้อโดย: สายน้ำ ที่ เมษายน 28, 2009, 12:36:26 AM

พลาสติกกับภาวะโลกร้อน

ภาวะโลกร้อนนั้นกำลังส่งผลทำให้น้ำแข็งที่ขั้วโลกละลายลงอย่างเร็วมาก เมื่อน้ำแข็งละลายทำให้เกิดผลกระทบต่อธรรมชาติเป็นอย่างมาก และผลกระทบโดยตรงเลยก็คือทำให้ระดับน้ำทะเลนั้นสูงขึ้นจากปกติ ทั่วโลกก็จะได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์นี้อย่างแน่นอนโดยเฉพาะประเทศที่มีความสูงจากน้ำทะเลไม่มากนัก รวมทั้งประเทศไทยของเราก็จะถูกน้ำท่วมหายไปเป็นบางส่วนด้วย ในอนาคตกรุงเทพมหานครก็จะจมไปอยู่ใต้ทะเลอย่างแน่นอนทำให้หลายองค์กรในตอนนี้องค์กรต่างๆของบ้านเราก็เริ่มหันมาผลิตถุงผ้าของตัวเองออกมา และก็มีการรณรงค์เรื่องภาวะโลกร้อนกันอย่างกว้างขวางโดยเฉพาะการรณรงค์ให้ลดใช้ถุงพลาสติก ล่าสุดกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมได้ได้เปิดตัวโครงการ "45 วัน รวมพลัง ลดถุงพลาสติก ลดโลกร้อน" โดยเซ็นสัญญาร่วมกับ 14 ภาคี หวังสร้างจิตสำนึก และส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชน ตั้งเป้ามีผู้ร่วมโครงการเป็นจำนวนมาก

นายสุวิทย์ คุณกิตติ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.)กล่าวว่า สภาวะโลกร้อนเป็นปัญหาสำคัญที่ทั่วโลก ต่างตระหนักถึง และหาทางแก้ไข เพราะเมื่ออุณหภูมิโดยเฉลี่ยของโลกสูงขึ้น จะเป็นสาเหตุให้ภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล,ระดับน้ำทะเล , การผลิตพืชผลทางการเกษตร ซึ่งจะส่งผลอย่างหนักในวงกว้าง ทั้งต่อพืช และมนุษย์

กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ตระหนักในความสำคัญของปัญหาภาวะโลกร้อนดังกล่าว จึงมอบหมายให้ กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม ในฐานะหน่วยงานที่มีภารกิจหลักในการสร้างจิตสำนึกและส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชน ได้จัดให้มีโครงการ "45 วัน รวมพลัง ลดถุงพลาสติก ลดโลกร้อน" ขึ้น คือตั้งแต่วันที่ 22 เมษายน ซึ่งเป็นวันคุ้มครองโลก (Earth Day) จนถึง 5 มิถุนายน วันสิ่งแวดล้อมโลก (World Environment Day) รวมระยะเวลาของโครงการ 45 วัน โดยมีวัตถุประสงค์หลักคือ เพื่อเป็นการให้ความรู้ และความเข้าใจแก่ประชาชน ในเรื่องของการลดการใช้ถุงพลาสติก อันเป็นอีกหนึ่งของการลดภาวะโลกร้อน

สำหรับประเทศไทยยังพบว่า ปัจจุบันมีปริมาณขยะที่เกิดขึ้นทั่วประเทศกว่า 40,000 ตัน/วัน เฉพาะในกรุงเทพมหานคร มีปริมาณขยะที่เก็บขนได้ 8,500 ตัน/วัน เป็นขยะจากถุงพลาสติก 1,800 ตัน/วัน ซึ่งมีค่าใช้จ่ายในการเก็บขนถึง 1.78 ล้านบาท/วัน ซึ่งหากสามารถลดการใช้ถุงพลาสติกลงได้จะสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายในการเก็บขน 650 ล้านบาท/ปี และสามารถลด CO2 ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจกได้ 1 ล้านตัน/ปี ซึ่งในการจัดโครงการในครั้งนี้ได้รับความร่วมมือจาก 14 ภาคี ประกอบด้วย 22 ศูนย์การค้า ห้างสรรพสินค้า, ซูเปอร์มาร์เก็ต, ร้านสะดวกซื้อ และ 2 หน่วยงานภาครัฐ

ทั้งนี้ ประกอบด้วย ฟู้ดแลนด์ซุปเปอร์มาร์เก็ต, วิลล่ามาร์เก็ต, ห้างสรรพสินค้าเดอะมอลล์ (เดอะมอลล์กรุ๊ป), ห้างสรรพสินค้าจัสโก้, บริษัทสยามแม็คโคร จำกัด (มหาชน), , สยามพารากอน, สยามเซ็นเตอร์, สยามดิสฯ บ.สยามพิวรรธน์, คาร์ฟูร์ บริษัทเซ็นคาร์ จำกัด, สยามแฟมิลี่มาร์ท, ห้างสรรพสินค้า แฟชั่นไอส์แลนด์, เซเว่น บริษัท ซีพีออล์ล จำกัด, ร้านหนังสือ B2S, ห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัล, Home Work, Office Depot, เพาเวอร์บาย, โรบินสัน, ห้าง ZEN, ท็อปซุปเปอร์มาร์เก็ต, บิ๊กซี, กรุงเทพมหานคร และสมาคมสันนิบาตเทศบาล

สำหรับการดำเนินงานจะให้หน่วยงานที่เข้าร่วมโครงการนี้ จะทำการบันทึกปริมาณการใช้ถุงพลาสติกตลอดระยะเวลาของโครงการ เพื่อนำไปเปรียบเทียบกับปริมาณการใช้ถุงพลาสติกก่อนร่วมโครงการว่ามีปริมาณลดลงเท่าใด นอกเหนือจากนี้ ผู้เข้าร่วมโครงการจะมีการแจ้งปฏิทินกิจกรรมมายังกรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม เพื่อทำการประชาสัมพันธ์ในภาพรวม ทั้งนี้จะมีพันธมิตรสื่อมวลชน ทั้งสถานีโทรทัศน์ต่างๆ และค่ายเพลง ให้ความร่วมมือในการเผยแพร่ข่าวประชาสัมพันธ์ตลอดระยะเวลาการดำเนินงานด้วย

นอกจากนี้ ทางกรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อมผู้จัดโครงการคาดว่าจะมีผู้เข้าร่วมโครงการเป็นจำนวนมาก อีกทั้งยังสามารถที่จะลดปริมาณจากถุงพลาสติกได้อย่างน้อย 2 ตัน แต่ในส่วนที่นอกเหนือจากการคาดการณ์นี้ ทางกรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อมหวังว่าการจัดโครงการนี้ขึ้น จะช่วยให้ความรู้กับประชาชนผู้บริโภคในเรื่องของการลดการใช้ถุงพลาสติก อีกทั้งยังกระตุ้นให้ทุกฝ่ายไม่ว่าจะเป็นภาครัฐหรือเอกชน สื่อมวลชน องค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ตระหนักถึงการมีส่วนร่วมในการลดใช้ถุงพลาสติก หรือช่วยให้การใช้ถุงพลาสติกมีน้อยที่สุดเท่าที่จำเป็น และเมื่อสิ้นสุดโครงการคือ วันที่ 5 มิถุนายน ซึ่งเป็นวันสิ่งแวดล้อมโลก จะมีการแถลงผลการดำเนินกิจกรรมของโครงการต่อผู้แทนของโครงการสิ่งแวดล้อมของสหประชาชาติ (UNEP)

อย่างไรก็ตาม ในช่วงที่ผ่านมาได้มีการรณรงค์ให้ใช้ถุงผ้ากันอย่างกว้างขวางมากขึ้น ซึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่ทุกคนหันมาให้ความสนใจเกี่ยวกับภาวะโลกร้อนกันมากขึ้น แต่หลายคนอาจะมีคำถามในใจขึ้นว่า การแจกถุงผ้าของหลายหน่วยงานงานในช่วงที่ผ่านมานั้น การใช้ถุงพลาสติกลดลงหรือไม่ ทำให้ผู้คนตระหนักเรื่องภาวะโลกร้อนมากน้อยแค่ไหนนั้นตอนไหน หรือว่าเป็นเพียงแค่สินค้าแฟชั่น เมื่อเลือกซื้อหรือรับแจกมาไว้มากมายเกินความจำเป็น มันก็จะไม่ได้ช่วยทำให้อะไรดีขึ้น กลับจะทำให้เกิดขยะบนโลกมากขึ้น ซึ่งขัดกับจุดประสงค์ที่แท้จริงที่ทำให้ถุงผ้าเกิดขึ้นมา ฉะนั้นอย่าตามกระแสแฟชั่นมากเกินไป เพราะมันก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดภาวะโลกร้อนขึ้นนั่นเอง

จาก : แนวหน้า วันที่ 28 เมษายน 2552