หลังจากงานปล่อยสัตว์น้ำสำเร็จลุล่วงลงแล้ว พวกเราได้มีโอกาสไปทัศนศึกษาที่ถ้ำมรกตและได้ดำน้ำไดฟ์ที่สองที่เกาะมุกกัน ..

ไม่น่าเชื่อว่าทะเลตรัง ถึงแม้น้ำจะไม่ใสนัก แต่ปะการังอ่อนสีสันสวยงามสมบูรณ์ขึ้นเต็มกองหินตระการตาไปหมด

ผมไม่มีภาพทั้งที่ถ้ำมรกตและโลกใต้น้ำที่เกาะมุกมาฝาก แต่ความสวยงามของธรรมชาติของท้องทะเลตรังก็มีเสน่ห์ในแบบฉบับของตัวเองที่ไม่แพ้ทะเลแห่งอื่นๆ


..
..
..

ช่วงท้ายของวันแล้ว เหล่าสมาชิกขึ้นมานั่งพักผ่อนบนเรือมุ่งหน้ากลับเลตรังรีสอร์ทเพื่อพักผ่อนเอาแรงสำหรับกิจกรรมในวันต่อไป ..

เรือเลตรังพาพวกเรากลับสู่หาดปากเมง ท่ามกลางความอิ่มอกอิ่มใจที่งานในวันแรกสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ..

แสงแดดยามบ่ายแก่ๆพร้อมกับบรรยากาศท้องทะเลที่สวยงามต้อนรับการกลับมาของพวกเราเช่นเคย .. :)

สวยมากกกกกกกก.. สรุปโครงการได้เยี่ยม และเล่าบรรยากาศอบอุ่นได้เหมือนกับย้อนเวลากลับไปอยู่นะเวลานั้นอีกครั้ง... ขอบคุณดอกปีบและน้องเวลมากจ้ะ

ด้วยความยินดีครับเพื่อน Birdie กระทู้อาจมีการแก้ไขเพิ่มเติมภาพบ้างนะครับ เพราะได้ภาพเพิ่มเติมมาด้วย ..


หลังจากการทำกิจกรรมวันแรกผ่านไป ก็เริ่มต้นเช้าวันใหม่ด้วยแสงแดดยามเช้า ณ หาดปากเมงอีกครั้ง ..

วันนี้ .. เราจะไปปลูกป่าโกงกางและพายเรือคายักกัน :D

ทะเลตอนเช้านิ่งเรียบเป็นกระจก

พนักงานจากเลตรังรีสอร์ทออกมาเตรียมเรือให้แต่เช้า

พอสายๆ เหล่านักรบ sos ก็เริ่มเคลื่อนทัพเรือออกจากหน้าชายหาดเพื่อไปปลูกป่ากัน ..

..
..
..

และอีกครั้ง ..

สำหรับเหตุผล ว่าทำไม ดื้อถึงเป็นคนที่เข้าท่่าที่สุดในทริป

(ก็เพราะคนอื่นเขาเดินลงหาดไปขึ้นเรือกันหมด มีดื้อแอบเดินไปขึ้นเรือที่ท่าอยู่คนเดียว :D)

เรือพาพวกเราไปยังจุดปลูกป่าที่เหมือนเป็นท่าเรือแห่งใหม่ที่กำลังสร้างอยู่ ..

บรรยากาศที่นั่นดูเงียบสงบ
มีพื้นที่ป่าโกงกางตามธรรมชาติบางส่วนที่ดูเหมือนจะถูกแผ้วถางไปบ้างเพื่อการก่อสร้าง และระหว่างทางก็มีลานจอดรถขนาดใหญ่และต้นเสาไฟฟ้าขึ้นแซมต้นโกงกางที่อยู่ในบริเวณนั้นเป็นระยะๆ

นักรบ sos ผู้มีมือซ้ายเป็นสีฟ้า(น้ำทะเล) และมือขวาเป็นสีเขียว ต่างไม่รอช้า
เริ่มลงมือทำงานกันอย่างขะมักเขม้น :cool:..

มือต่อมือ ..

ใจต่อใจ ..

มันไม่ใช่แค่การลงมือปลูกต้นไม้ แต่เป็นการปลูกต้นจิตสำนึกของการอนุรักษ์เข้าไปในหัวใจด้วย :)..

วัฒนธรรมของพวกเรา ช่วยกันคนละไม้คนละมือ ไม่ว่ารุ่นใหญ่หรือรุ่นเยาว์ :)..

ผมโพสรายงานอยู่ตรงนี้ ยังขนลุกถึงพลังที่พวกเราร่วมด้วยช่วยกันในตอนนั้น ..



น่าชื่นใจจริงๆที่พลังของพวกเราจะมีส่วนช่วยกันดูแลธรรมชาติเท่าที่ความสามารถจะทำได้ :cool:

หันไปดูรอบๆผมพบว่าแปลงปลูกป่าที่เราทำงานกันอยู่นั้นธรรมชาติยังสมบูรณ์มีลูกปลาเล็กปลาน้อยและกุ้งหอยปูปลาที่พร้อมจะเติบโตออกสู่ทะเลกว้างต่อไป

พอทำงานปลูกโกงกางทั้ง 206 ต้นเสร็จก็ต้องมีการเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกซักหน่อย ..

หลังจากปลูกป่าโกงกางกันเสร็จ พวกเราได้ไปพักผ่อนพายคายักกันอย่างสนุกครึกครื้น เสียดายที่ไม่มีรูปใ้ห้ได้ชม



และยามเย็นวันนั้น
พระอาทิตย์ฝากแสงสุดท้ายไว้สวยกว่าทุกวัน :)

มาถึงเช้าวันสุดท้าย ..

สามวันผ่านไปอย่างไวเหลือเชื่อ ..
พวกเราอำลาหาดปากเมงและเลตรังรีสอร์ทเหลือไว้แค่ความทรงจำดีๆอีกครั้ง

ระหว่างทางที่ออกเดินทางจากหาดปากเมงเข้าสู่จุดทัศนศึกษาแห่งอื่นๆ พวกเราได้มีโอกาสแวะถ่ายรูปเป็นที่ระลึกและชื่นชมบรรยากาศและความสงบเรียบง่ายของจังหวัดตรังเป็นระยะๆ ..

พวกเราได้มีโอกาสแวะถ่ายรูปตรงจุดๆหนึ่งซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงแรมที่มีชื่อเสียงมากแห่งหนึ่งในจังหวัดตรัง ..

ส่วนตัว ผมไม่ได้สนใจที่จะถ่ายรูปโรงแรมนั้นเลย เพราะคิดในใจว่าดอกหญ้าและต้นไม้ข้างทางยังสวยกว่ามากมายนัก :rolleyes:

ถ้าถามว่าทะเลตรังสวยตรงไหน ผมคงตอบว่า สวยที่ความบริสุทธิ์และไม่มีสิ่งแปลกปลอมมาเจือปนมากนัก ทั้งเกาะแก่ง ทั้งป่าชายเลน ..


พวกเรามุ่งหน้าไปกันต่อยังหาดหยงหลิง ซึ่งเป็นถ้ำเล็กๆที่มีทางออกทะเล สวยงามมาก :)..

ก่อนจะถึงถ้ำหยงหลิงซึ่งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติหาดเจ้าไหม เราต้องเดินตามทางตัดป่าเล็กเพื่อเข้าไปในถ้ำ

เมื่อพ้นจากถ้ำ เราจะพบหาดเล็กๆที่เงียบสงบและเป็นส่วนตัว สวยงามมาก

การเดินทางของพวกเรายังไม่สิ้นสุด ..

พวกเราเดินทางต่อไปยังบ่อน้ำพุร้อนกันตังเพื่อรับประทานอาหารกลางวันและพักผ่อน มีเด็กๆชาวบ้านมาร่วมต้อนรับและอำนวยความสะดวกในการใช้บริการอาบน้ำที่บ่อน้ำร้อนด้วย

บรรยากาศที่บ่อน้ำร้อนนั้นสวยจริงๆ น้ำใสเหมือนเป็นกระจกธรรมชาติที่สะท้อนความงามของแผ่นฟ้าและผืนป่าข้างบน ..

Wow!!! มีนวดด้วยอะ

หลังจากแช่น้ำร้อนและนวดคลายกล้ามเนื้อจนสบายตัวแล้ว ..

พวกเราเดินทางต่อไปที่ตัวอำเภอกันตังโดยการข้ามแพขนานยนต์เพื่อไปเยี่ยมชมสถานีรถไฟเก่า

สถานีรถไฟเก่าทรุดโทรมพอสมควร แต่ก็ยังเป็นสิ่งที่คนแถบนั้นอนุรักษ์ให้รุ่นลูกรุ่นหลานอย่างพวกเราได้เข้าไปชมกัน

ออกจากสถานีรถไฟ พวกเราคงมีโอกาสได้แวะทัศนศึกษาสถานที่สุดท้ายของจังหวัดตรังแล้ว สถานที่นั้นคือสวนพฤกษศาสตร์ที่ทุ่งค่าย ที่ซึ่งพวกเราได้ไปเดินบนระเบียงยอดไม้กันเพื่อศึกษาถึงธรรมชาติของพืชและสัตว์ในที่ระดับความสูงที่แตกต่างกัน

เวลาแห่งความสุขมักผ่านไปเร็ว ผมเองก็รู้สึกไม่ต่างกัน ..

เราแวะทานอาหารเย็นที่ร้านเลตรัง 2 อีกครั้ง และเป็นอีกครั้งเช่นกันที่การต้อนรับของคุณพ่อและคุณแม่น้องพลอย พี่กำนันและพี่จิ๋มทำให้พวกเรารู้สึกอบอุ่นและประทับใจจนหลายๆคนบอกว่าจะต้องกลับไปอุดหนุนอีกแน่นอน

พวกเราอิ่มอร่อยกับอาหารจนเกือบไปสถาีนีรถไฟแทบไม่ทัน แต่บรรยากาศของความสุขก็ทำให้ทุกอย่างกลายเป็นเรื่องสนุก
..
..
..
รถไฟเคลื่อนตัีวออกจากชานชลาแล้ว และเหมือนกับทุกครั้ง ..
ถึงแม้จะไม่มีคำพูดออกมา แต่พวกเราก็สัญญากันในใจว่าจะกลับมาร่วมกันทำสิ่งดีๆด้วยกันอีก .. อย่างเช่นทุกครั้ง :)

หากจะตั้งคำถามสุดท้ายว่า ..พวกเรารวมตัวกันมาทำสิ่งเหล่านี้เพื่ออะไร การมาปลูกป่่าปล่อยปลาจำนวนแค่นี้จะช่วยอะไรได้

คำตอบของผมคงไม่ต่างจากคำตอบของทรงกลด บางยี่ขัน นักเขียนคนนึงที่ผมชื่นชอบ ที่บอกว่า
ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามันจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้หรือไม่

แต่อย่างน้อยที่สุด พวกเรา ..ก็แสดงให้เห็นแล้วว่า

พวกเราเห็นว่าปัญหาเรื่องทะเลและสิ่งแวดล้อมเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องได้รับการแก้ไขดูแล

เราอาจแค่มารวมกันทำสิ่งเหล่านี้กับการทำงานครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้ทุกคนได้เห็นว่า ปัญหานี้มีตัวตน และผู้อยากให้มีการดูแลหรือร่วมแก้ไขปัญหานี้ก็มีตัวตนด้วยเช่นกัน

ขอบคุณทุกๆคนอีกครั้ง .. และผมเชื่อว่าเราจะพบกันใหม่แน่นอน :rolleyes:

ขอบคุณค่าพี่ปีบ บรรยายได้ซึ้งกินใจเช่นเคย

และ "เราจะพบกันใหม่อีกครั้ง" แน่นอนค่ะ :d

อ่านแล้วอิ่มเอมใจจ๊ะ
ได้ความรู้ พร้อมๆกับอมยิ้ม

ขอบคุณหม่อง+ย้ง ที่เสียสละเวลา เล่าเรื่อง น่ารักๆ ให้ฟัง

อ่านแล้วเหมือนได้ไปด้วย


จนกว่าเราจะพบกันใหม่

'Til our paths cross again..

เล่าเรื่องได้อย่างได้ใจเหมียนเดิมนะน้อง ขอบคุงที่แบ่งปันจ้า

ขอบคุณ ที่เอารูปภาพสวยๆ มาให้ชมกัน คร๊าาาาาาบพี่หม่อง สุโค่ยยยยยยย http://image.ohozaa.com/i0/d5f02ecd.gif

ขอบคุณพี่สายน้ำและทุกๆคนที่เข้ามาชมมากๆเช่นกันครับ ..

ผมเองก็ค่อนข้างรีบสรุปเพราะงานหลายๆอย่างก็เริ่มเข้ามาพร้อมๆกัน ถ้าขาดตกบกพร่องในส่วนไหนก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ :o

รูปสวย เล่าเรื่องได้น่าติดตามค่ะ... ขอบคุณที่สรุปทริปให้นะคะ :)

ชื่นใจจัง..
ขอบคุณแทนทะเลและป่า
ซาบซึ้ง แล้วก็ขำก๊าก..
ชอบ "น้องหม่อง+น้องเหม่ง" มากเลย ชื่อน่ารักสมกันจริงๆ ;)

อ่านแล้วทำให้นึกถึงตอนที่ไปร่วมทริป บางมุมของรูปเป็นมุมที่ไม่ได้มองเลยจริง ๆ ดอกหญ้าริมข้างทางสวยมากค่ะ นึกถึงความสุขและความทรงจำตอนนั้น ซึ่งมันจะอยู่กับพวกเราตลอดไป และแน่นอน.. แล้วเราจะพบกันอีกเพื่อทำสิ่งที่เราทุกคนมีอุดมการณ์ร่วมกัน แม้มันจะเป็นสิ่งเล็ก ๆ ที่ไม่มีใครเห็น แต่เราก็จะทำต่อไป ขอบคุณพี่สองสายนะคะ ที่ทำให้มีวันดี ๆ แบบนี้ค่ะ

ขอชื่นชมและปรบมือให้ดังๆเลยค่ะ

อ่านเรื่องราวจบไปพร้อมๆกับได้ดูภาพสวยๆแล้ว รู้สึกว่า แผ่นดินและท้องทะเลกำลังยิ้มอยู่
ขอบคุณนะคะ

พวกเรารักทะเล
ทะเลก็คงรักพวกเราไม่น้อยเช่นกัน :)

ปรบมือให้ปี๊บกับย้งคร๊าบ สวยทั้งภาพ คมทั้งคำบรรยาย
ขอบคุณที่มีพื้นที่ดีดี...ที่ทำให้พวกเราได้มาร่วมกันทำความดี...และได้รับความสุขที่ได้ทำสิ่งดีดีคร๊าบ