ขอรวบรวมรูปถ่ายของคุณลุงไมโลเพื่อคัดลงหนังสือฌาปณก ิจ
 

สวัสดีครับ

ผมเป็นบุตรชายคนเดียวของ พล.อ.ต. สุพจน์ กำเนิดศิริ ครับ ผมเพิ่งเดินทางมาถึงเมืองไทยเช้านี้เพื่อจัดการงานศพคุณพ่อ ยินดีมากที่ทราบว่าคุณพ่อมีเพื่อนๆน้องๆที่ชื่นชมคุณพ่อมากมายเช่นนี้

ผมเป็นผู้ดำเนินการจัดทำหนังสือฌาปณกิจของคุณพ่อ หากท่านใดมีความประสงค์จะส่งรูปของคุณพ่อเพื่อคัดลงพิมพ์ในหนังสือของคุณพ่อได้ทัน กรุุณาโพสต์ได้ในกระทู้นี้หรือจะ e-mail มาให้ผมก็ได้เช่นกันครับ

ขอบคุณครับ

คุณลุงเป็นคนดี... ควรค่าแก่การชื่นชมคะ
พวกเราทุก ๆคน ล้วนแต่รักและเคารพคุณลุงเหมือนเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่และญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งในเวลาเดียวกันเลยคะ...

สวัสดีค่ะ......ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ

ขออนุญาตแนะนำเรื่องรูปค่ะ(ถ้าดูแล้วไม่เหมาะสมก็ขออภัยด้วย)...ติดต่อพี่สองสาย(พี่สายน้ำ กะ พี่สายชล) ได้ 2 ท่านเลยค่ะ (หรือจะฝากเบอร์กันทางP.M.)

ป.ล.แค่เห็น username ก็คาดเดาได้ไม่ยากว่าทำงานอะไร หรือเกี่ยวกับอะไร และถ้าแวะมาที่ SOS คงมี case study หลายcase อยู่ค่ะ ....

ยินดีค่ะคุณหมอ..

น้ำผึ้งส่งไปให้ทาง email แล้วกันนะคะ

และขอเป็นกำลังใจให้คุณหมอและครอบครัวค่ะ.. คุณลุงเป็นวีรบุรุษจริงๆค่ะ พวกเราจะเคารพรักลุงตลอดไป

ผมได้ write ภาพของพี่สุพจน์ทั้งหมดที่ผมมีลง CD และจะนำไปให้เย็นนี้ที่วัดครับ

ผมขอขอบคุณทุกท่านมาก แล้วพบกันเย็นนี้ที่วัดพระศรีมหาธาตุครับ

สวัสดีค่ะคุณหมอ psychiatrist......ยินดีต้อนรับสู่บ้าน SOS ค่ะ


ดีใจจริงๆค่ะ....ที่ลูกชายคนเดียวของพี่พจน์ มาเป็นสมาชิกบ้านของเรา


พี่พจน์พูดถึงคุณหมอด้วยความภูมิใจให้สองสายฟังบ่อยๆ....


สองสายฟังแล้วก็เป็นปลื้มไปกับพี่พจน์ทุกครั้ง....


แล้วพบกันเย็นนี้นะคะ....

Udomlert
 

สวัสดีครับคุณหมอ คุณลุงพูดถึงบ่อยๆ ไปงานลุงวันแรก เห็นญาติคนหนึ่ง ขาวๆ ท้วมๆ หุ่นน่าจะเป็นหมอ เลยตีขลุมเข้าไปเสวนา ... แป่ว หน้าแหกเล็กน้อย
คงเจอคุณหมอพรุ่งนี้ครับ...วันนี้กลับจากระยองไม่ทันครับ

ได้พบคุณหมอแล้ว.....


อืมมมม.....สำเนาถูกต้อง


คุณหมอเหมือนพี่พจน์มาก....ทั้งหน้าตา....การพูดจา....ข้อสำคัญ คือ Hyper เหมือนกันไม่ผิดเพื้ยน


คุณหมอได้ขอให้พวกเราเขียนความรู้สึกของตัวเองเกี่ยวกับพี่พจน์หรือลุงไมโลของพวกเรา เพื่อนำไปลงในหนังสือที่ระลึกในงานพระราชทานเพลิงพี่พจน์



เมื่อเขียนเสร็จแล้ว....ให้ส่งด่วนมากๆ ไปที่คุณหมอทาง E-mail: kamnerdsiri@gmail.com นะคะพี่น้องทั้งหลาย....

ผมขอขอบคุณเพื่อนๆและพี่ๆทุกๆท่านที่ได้กรุณาให้เกียรติมาในงานสวดศพของคุณพ่อผมในเย็นวันนี้ครับ

หนังสือที่ระลึกในงานวันพระราชทานเพลิงศพของคุณพ่อจะมีการจัดทำเป็น ๒ เล่มคู่กัน กล่าวคือ แบบปกติทางการ และแบบของผม ซึ่งมี concept คือ ความทรงจำดีๆจากคุณพ่อที่เหลือไว้ให้กับทุกคน

เนื่องจากหนังสือจะทำแบบการตีสันกาว จึงจำเป็นที่จะต้อง Final ต้นฉบับก่อนเที่ยงวันพรุ่งนี้ ผมขอรบกวนเพื่อนๆพี่ๆที่สนใจ ให้ส่งมาที่ e-mail ของผมได้ตามที่พี่สายชลได้เรียนไว้ หรือที่ psychiatrist@free.fr ครับ

ขอแสดงความขอบคุณอีกครั้งหนึ่งและยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนๆพี่ๆทุกท่านครับ

จะพยายามเขียนส่งให้ทันนะคะ...คุณหมอ....


อืมมมม....แต่เขียนไม่ค่อยจะออกเลยค่ะ...รู้สึกยากจัง....


แต่อยากจะร้องไห้มากกว่า....:(

ยินดีที่ได้รู้จักคุณหมอ ซึ่งเป็นทายาทของลุง .. สุดที่รักของพวกเราครับ
เสียดายที่ผมไม่มีโอกาสได้ไปพบคุณหมอ ได้แต่นึกภาพตามที่พี่น้อยเล่าให้ฟัง ..

สำหรับสิ่งที่เขียนให้ลุงนั้น ผมขออนุญาตนำเสนอคุณหมออาจพิจารณาจากกระทู้
http://www.saveoursea.net/forums/sho...p?t=904&page=7
ซึ่งพวกเราหลายๆคนเขียนกันไว้ได้เช่นเดียวกันนะครับ ..
ผมอ่านทีไร น้ำตาพาลจะไหลทุกที เพราะทุกคนเขียนด้ัวยความรักและความคิดถึงที่มีต่อลุงทั้งนั้นเลย ..

ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทายพวกเราครับผม

@Super_Srinuanray
ซึ้งจังเลยค่ะพี่ติ่ง ลุงคงดีใจมากนะคะถ้าเป็นอย่างนั้นได้ :o
(อย่างไรรอฟังคำตอบจากพี่สองสายอีกแรงค่ะ :) )

ปล..คุณหมอคะ ส่ง "ความทรงจำที่เหลืออยู่" ให้ทางเมลล์แล้วนะคะ
แม้จะเจอลุงแค่ทริปเดียว แต่สัมผัสได้ถึงพลังแห่งความดีของลุงมากมาย..❤

ขอบคุณมากครับ ผมจะนำลงให้ คุณพ่อคงดีใจมากหากท่านได้รับรู้ ผมดีใจแทนคุณพ่อจริงๆครับ

สนับสนุนข้อเสนอของพี่ติ่งครับ

เมื่อคืนพยายามนั่งเขียนเรื่องถึงพี่พจน์...........เขียนไม่ออกจริงๆค่ะ...งานนี้เลยต้องตกเป็นหน้าที่ของคุณสายน้ำ....:(


ส่วนเรื่องอัฐิพี่พจน์....อยากทำอย่างที่น้องติ่งบอก แต่ก็คงต้องแล้วแต่ทางญาติของพี่พจน์จะตัดสินใจค่ะ

ดูคลิปวีดีโอนี้แล้ว ยิ่งคิดถึงลุงครับ
ตอนที่กลุ่มเราซึ่งประกอบไปด้วยป้ากบ พี่กอล์ฟ หมอเมธ พี่เจ ลุงและผมเจอฉลามวาฬสองตัวและแมนต้าพร้อมๆกันที่โลซินเมื่อกันยา 52 ลุงตื่นเต้นและมีความสุขมากๆ สังเกตตอนนาทีที่ 3.20 ที่ลุงอยู่ระหว่างฉลามวาฬและแมนต้า และยิ่งเห็นชัดตอนนาทีที่ 4.15 ที่ลุงไต่ขึ้นไปดักรอฉลามวาฬที่กำลังโงหัวขึ้นไปด้านบน

คลิปนี้ถ่ายโดยหมอเมธ
http://www.youtube.com/watch?v=TE3VWlAo7Ks

สายชลได้นำเรื่องของพี่พจน์ไปแจ้งให้นักดำน้ำที่รู้จักพี่พจน์ได้ทราบในห้อง Blue Planet ของ Pantip ที่กระทู้

http://www.pantip.com/cafe/blueplane.../E9203497.html


มีผู้เข้ามาแสดงความเสียใจหลายคน.....คุณหมอกรุณาเข้าไปตอบในกระทู้ดังกล่าวด้วยนะคะ

นำมาลงให้ชมที่นี่อีกครั้งค่ะ...

ไปตอบแล้วความเห็นโดนลบตลอดเลบครับ ไม่ทราบสาเหตุ

ไม่เข้าใจจริงๆครับ

ส่งไปเดี๋ยวนี้เองครับ

คุณสายน้ำเขียนเรื่อง (และสายชลช่วยอ่าน)ให้พี่พจน์สำเร็จเรียบร้อย พร้อมส่งให้คุณหมอแล้วนะคะ....

คุณหมอสมัครสมาชิก Pantip หรือยังคะ....


ถ้ายัง.....ก็ขอบัตรผ่านก่อนก็ได้ค่ะ....

สวัสดีคร้าบคุณหมอ...
รู้จักคุณหมอก่อนเจอตัวก็จากเรื่องเล่าถึงลูกชายจากปากลุงไมโล
ลุงเล่าว่า.....ลูกชายลุงนะmun(ขอทับศัพท์คร้าบพิมพ์ภาษาไทยกลัวไม่สุภาพ)อย่างนั้นนะ..อย่างนี้นะ..
เบิ๊ดก็..ห๊าาาา...จริงเหรอลุง...ไม่จริงอ่ะ...โอ๊ยยยลุงเม้าท์อ่ะ...ฮั่นแน่ลุงเม้าท์ลูกซะงั้น
แล้วก็หัวเราะกัน..เฮฮา ทริปอันดามันใต้เป็นทริปที่เบิ๊ดได้คุยกับลุงเยอะมาก
ส่วนลูกสาวลุงนะ ... โอ๊ยยยยยยยยดุน่าดู...แล้วลุงก็หัวเราะเสียงดัง

เบิ๊ดก็ฟังไป...ฮู๊ว...ห๊า...
..
แต่สังเกตุได้อย่างชัดเจนว่า..ทุกครั้งที่ลุงเล่าเรื่องลูก...ตาลุงปี๊งปั๊งมีความสุขมาก
พลอยทำให้คนที่นั่งฟังมีความสุขไปด้วยทุกครั้ง
...
ลุงเป็นนักเรียนได้ตลอดเวลา บางครั้งเห็นลุงหายแว๊บลงไปในห้องเครื่องใต้ท้องเรือ
ซึ่งเหม็นกลิ่นน้ำมันเอาเรื่องอยู่...เบิ๊ดถามลุงว่าลุงลงไปทำไรคร้าบ...ลุงตอบว่า...
ลุงลงไปดูเค้าซ่อมเครื่องเรือเผื่อวันหน้าจะได้ช่วยเค้าได้บ้าง
ทริปล่าสุด...ลุงหายไปในห้องกัปตันเรือ..ไม่ต้องทายก็รู้กันว่า...เรือที่วิ่งอย่างนุ่มนวลเป็นฝีมือลุงนี่เอง..
พอใกล้เวลาบรี๊ฟ..ก็ได้ยินเสียงหัวเราะลุงดังมาก่อนตัว
และบอกว่า
ขับเรือยากกว่าเครื่องบินอีก...((แต่ลุงคะ...ลุงขับได้นุ่มนวลมากค่ะ))
...
ลุงเป็นครูสอนการใช้ชีวิต...คืนนึงบนเรือเรานั่งดูหนังกันแล้วลุงก็ถามว่า
ลุง......เบิ๊ดแต่งงานมานานรึยังลูก
เบิ๊ด....อู๊ยยยยยยนานมากแล้วค่ะลุง
ลุง......คนเราใช้ชีวิตคู่ต้องดูแลกันนะลูก
เบิ๊ด....คร้าบลุง...ลุงไม่รู้รัยเบิ๊ดนะดูแลพี่ต้นแบบยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม
(((ฮาาาาาาาากันไปลุงกับหลาน)))
ลุง......ต้องช่วยกันแบ่งเบาภาระหน้าที่นะลูก อย่างลุงเนี่ยอะไรที่ลุงช่วยป้าเค้าได้
ลุงก็ช่วยนะ ซ่อมบ้าน ดูแลข้าวของเครื่องใช้ เราต้องช่วยเค้านะลูก
เบิ๊ด....ห๊าาาาาลุง..เบิ๊ดต้องซ่อมบ้านเป็นด้วยเหรอคร๊าาาบ
(((ฮาาาาาาาาากันอีกรอบ)))
...
ต่อไปเบิ๊ดก็ไม่ได้ยินเสียงหัวเราะดังดังของลุงแล้ว
ไม่ได้ยินเสียงลุงคุย((เม้าท์))ถึงลูกให้ฟังแล้ว
ไม่ได้น่ังเรือที่ลุงขับแล้ว
ไม่มีลุงไมโลที่จับต้องได้อีกแล้ว
ลุงคร้าาาาาาาบเบิ๊ดคิดถึงลุงจริงจริงนะ

ทริปหน้า reef watch ที่ชุมพร ลุงพร้อมยังคร้าบ!!!
เราจะเรียนไปพร้อมๆ กันนะคร้าบ
รักลุงคร้าบ :)

คิดถึงลุงไมโลค่ะ ป่านนี้ลุงคงเฝ้ารอไปโลซินกับ sos.