บทความนั้นใช่ครับ แต่ค่อนข้างจะยาวมาก แต่ขอแนะให้คุณโป๋ เลือกอ่านเฉพาะของ อ.lucifer เพราะท่านเป็นนายแพทย์ ครับ บทความของท่านเขียนไว้มากมาย ครอบคลุมศาสตร์ของการออกกำลังด้ายการปั่นจักรยานทุกๆแบบครับ
ส่วนเรื่องนักปั่นฯล้มหัวน๊อคพื้น แล้วไม่ฟื้นมาจนบัดนี้นั้น เกิดจากการปั่นจักรยานเป็นหมู่ด้วยความเร็วสูงมาก ประมาณ 40 - 50 ก.ม.ต่อชม. แล้วเกิดการเกี่ยวกันของแฮนด์ทำให้ล้มกันหลายคน แต่คนนี้โชคร้าย หัวกระแทกพื้นถนนทั้งที่สมหมวกกันน๊อคอยู่ เพื่อนๆก็ช่วยกันนำส่งโรงพยาบาล ที่โชคร้ายซ้ำซ้อนก็คือ เขาไม่มีประกันอะไรเลย ทำให้ทางบ้านต้องลำบากมาก
กล่าวคือตัวเองต้องออกจากงาน เพราะขาดงานเกินกำหนด ภรรยาก็ต้องออกจากงานมาดูแลครอบครัว พวกเพื่อนๆก็ช่วยด้านงานเงินมาโดยตลอด เขาเคยย้ายมาอยู่ รพ.ภูมิพล ทอ. พักหนึ่ง ผมเคยขึ้นไปดูเขาโดยไม่แสดงตัวกับภรรยาเขา เห็นเขานอนนิ่ง ลืมตา ภรรยาดูแลอย่างดีจริงๆ (ผมยังคิดเลย ถ้าเป็นเราอยู่ในสภาพอย่างนี้ ป้าจะดูแลได้สักครึ่งเขาหรือเปล่านี่ ดีไม่ดีจะโดนอัดซ้ำแถมด้วย...)
ที่ผมสงสารเขามากที่สุด แทบน้ำตาร่วงคือ ตอนพยาบาลช่วยกันล้วงเสลดน่ะครับ เขาทั้งไอทั้งดิ้น จนตัวโยนเลย ผมจำจนติดตา คอยเตือนตัวเอง และเพื่อนๆที่ปั่นด้วยกัน ให้ระวังตัวให้มากทั้งเรื่องล้ม หรืออุบัติเหตุอื่นๆ เช่น ชนคน ชนหมา ฯลฯ ล้วนแต่ต้องเจ็บตัวทั้งสิ้นไม่มากก็น้อยครับ
อาการเจ็บ ชา คงจะค่อยๆหายไปทีละน้อยครับ ใช้เวลาหน่อย ขอเพียงให้มีกำลังใจพยายามออกกำลังให้สม่ำเสมอ และถูกวิธี อย่าท้อถอย สู้ สู้ และสู้ครับ แล้วชัยชนะจะเป็นของคุณโป๋แน่นอนครับ.......
|