02 พ.ค. 10 เวลา 0826 ผมไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ยินเสียง ลุงสุพจน์....ขณะที่ผมกำลังทำงาน อยู่ที่ ร.11 ลุงสุพจน์ ได้โทรมาหาและพูดว่า "นาย..ทำอะไร อยู่ ลุงกำลังเดินทางไปที่บ้าน จ.พะเยา เพราะคนงานที่ พะเยา โทรมาบอกว่า ลูกเห็บตกใส่หลังคาบ้านเสียหายหนัก เลยต้องรีบเดินทางไปดูและฝากดูข่าวสาร ทาง SOS ด้วย ไม่ได้นำ notebook มาด้วย"
ผมตอบว่า "ตอนนี้เข้าเวรอยู่ ที่ ร.11 ลุงไม่ต้องห่วงจะช่วยดูข่าวสารให้ครับ"
ลุงสุพจน์ พูดว่า " เมื่อไร เรื่องประท้วง มันจะจบกัน สักที...นายเลยไม่ได้ไปดำน้ำกับเราเลยช่วงนี้..จุ๋มสบายดีหรือเปล่า"
ผมตอบว่า " จุ๋ม..สบายดีครับ...ขอให้ลุงเดินทางด้วยความปลอดภัยนะครับ"
...ผมไม่คิดว่าจะเป็นการพูดคุยกันกับลุงสุพจน์..เป็นครั้งสุดท้าย.....
....เมื่อประมาณ 2 ทุ่ม..ขณะที่ผมและจุ๋มกำลังนั่งทานอาหารเย็นกันอยู่...ได้ข่าว จากครูโอ๊ด..ซึ่งเป็นครูสอนดำน้ำ พวกเรา..ว่าลุงสุพจน์ เสียชีวิตแล้ว..รถตกเขาที่ จ.แพร่...เราตกใจมาก..ทำอะไรไม่ถูก..ไม่คิดว่าท่านจะจากเราไปรวดเร็วอย่างนี้..
และ..เราได้หวดคิดถึงเรื่องเก่าๆ ที่เราได้รู้จักกันซึ่งได้คุยกับจุ๋มว่า.....
.....ท่านเป็นแบบอย่างที่ดีหลายๆอย่างที่เราต้องศึกษาและนำมาปฏิบัติ...ท่านเรียน OW รุ่นเดียวกันกับเรา(เป็นรุ่นที่อายุมากที่สุด 5 คนรวมกัน 250 ปี)ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เราได้รู้จักกับท่าน.....ท่านเป็นแบบอย่างที่ดีในระบบความปลอดภัยในการดำน้ำ เนื่องจากท่านเคยเป็นครูการบิน F-FIGHT ซึ่งท่านได้นำกฎนิรภัยการบินมาประยุกต์และมาสอนแนะนำเป็นประจำเมื่อไปดำน้ำด้วยกัน...ท่านสอนให้เรารู้จักประหยัดการใช้จ่ายเปรียบเสมือนพี่ชายหรือญาติผู้ใหญ่ของเราและสิ่งที่ดีๆอีกมากมายหลายๆสิ่ง..ที่ไม่สามารถจะกล่าวไว้ในที่นี้...และที่สำคัญคือ เป็นผู้ที่นำเราเขามารู้จักกับ..SOS..
....นับว่าเราโชดดีมากที่ได้รู้จักกับ..ลุง MILO 15
..นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
.......สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา.....
.....ขออำนาจบุญกุศลที่ลุงสุพจน์ได้ทำมาเป็นภารวะปัจจัยเป็นนิสัยตามส่งให้เกิดปัญญาญาณในชาติหน้าตลอดชาติอย่างยิ่ง จนถึงพระนิพพานเทอญ...นาย&จุ๋ม
|