สวัสดีคร้าบคุณหมอ...
รู้จักคุณหมอก่อนเจอตัวก็จากเรื่องเล่าถึงลูกชายจากปากลุงไมโล
ลุงเล่าว่า.....ลูกชายลุงนะmun(ขอทับศัพท์คร้าบพิมพ์ภาษาไทยกลัวไม่สุภาพ)อย่างนั้นนะ..อย่างนี้นะ..
เบิ๊ดก็..ห๊าาาา...จริงเหรอลุง...ไม่จริงอ่ะ...โอ๊ยยยลุงเม้าท์อ่ะ...ฮั่นแน่ลุงเม้าท์ลูกซะงั้น
แล้วก็หัวเราะกัน..เฮฮา ทริปอันดามันใต้เป็นทริปที่เบิ๊ดได้คุยกับลุงเยอะมาก
ส่วนลูกสาวลุงนะ ... โอ๊ยยยยยยยยดุน่าดู...แล้วลุงก็หัวเราะเสียงดัง
เบิ๊ดก็ฟังไป...ฮู๊ว...ห๊า...
..
แต่สังเกตุได้อย่างชัดเจนว่า..ทุกครั้งที่ลุงเล่าเรื่องลูก...ตาลุงปี๊งปั๊งมีความสุขมาก
พลอยทำให้คนที่นั่งฟังมีความสุขไปด้วยทุกครั้ง
...
ลุงเป็นนักเรียนได้ตลอดเวลา บางครั้งเห็นลุงหายแว๊บลงไปในห้องเครื่องใต้ท้องเรือ
ซึ่งเหม็นกลิ่นน้ำมันเอาเรื่องอยู่...เบิ๊ดถามลุงว่าลุงลงไปทำไรคร้าบ...ลุงตอบว่า...
ลุงลงไปดูเค้าซ่อมเครื่องเรือเผื่อวันหน้าจะได้ช่วยเค้าได้บ้าง
ทริปล่าสุด...ลุงหายไปในห้องกัปตันเรือ..ไม่ต้องทายก็รู้กันว่า...เรือที่วิ่งอย่างนุ่มนวลเป็นฝีมือลุงนี่เอง..
พอใกล้เวลาบรี๊ฟ..ก็ได้ยินเสียงหัวเราะลุงดังมาก่อนตัว
และบอกว่า
ขับเรือยากกว่าเครื่องบินอีก...((แต่ลุงคะ...ลุงขับได้นุ่มนวลมากค่ะ))
...
ลุงเป็นครูสอนการใช้ชีวิต...คืนนึงบนเรือเรานั่งดูหนังกันแล้วลุงก็ถามว่า
ลุง......เบิ๊ดแต่งงานมานานรึยังลูก
เบิ๊ด....อู๊ยยยยยยนานมากแล้วค่ะลุง
ลุง......คนเราใช้ชีวิตคู่ต้องดูแลกันนะลูก
เบิ๊ด....คร้าบลุง...ลุงไม่รู้รัยเบิ๊ดนะดูแลพี่ต้นแบบยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม
(((ฮาาาาาาาากันไปลุงกับหลาน)))
ลุง......ต้องช่วยกันแบ่งเบาภาระหน้าที่นะลูก อย่างลุงเนี่ยอะไรที่ลุงช่วยป้าเค้าได้
ลุงก็ช่วยนะ ซ่อมบ้าน ดูแลข้าวของเครื่องใช้ เราต้องช่วยเค้านะลูก
เบิ๊ด....ห๊าาาาาลุง..เบิ๊ดต้องซ่อมบ้านเป็นด้วยเหรอคร๊าาาบ
(((ฮาาาาาาาาากันอีกรอบ)))
...
ต่อไปเบิ๊ดก็ไม่ได้ยินเสียงหัวเราะดังดังของลุงแล้ว
ไม่ได้ยินเสียงลุงคุย((เม้าท์))ถึงลูกให้ฟังแล้ว
ไม่ได้น่ังเรือที่ลุงขับแล้ว
ไม่มีลุงไมโลที่จับต้องได้อีกแล้ว
ลุงคร้าาาาาาาบเบิ๊ดคิดถึงลุงจริงจริงนะ
ทริปหน้า reef watch ที่ชุมพร ลุงพร้อมยังคร้าบ!!!
เราจะเรียนไปพร้อมๆ กันนะคร้าบ
รักลุงคร้าบ