[Super_Srinuanray]

ในค่ำคืนหนึ่งของการสนทนาอย่างออกรส กับใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มตลอดเวลาของลุง และในความรู้สึกเบื้องลึกที่มีร่วมกันบางอย่าง การได้พบกับผู้รู้ใจในโลกอันสับสนวุ่นวายนี้ เป็นเริ่องที่สามารถทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นในใจลึกๆได้ ผมรู้สึกอยู่เสมอว่า เรื่องอันไม่สมหวัง ไม่นารื่นรมนย์ในชีวิตของคนนั้นมีมากพอแล้ว มากจนไม่ต้องการให้เราเพิ่มมันขึ้นมาอีก แต่เมื่อ"เสพรับความสุขของการอยู่ร่วมแล้ว ไฉนไม่อาจกล้ำกลืนรับความปวดร้าวของการจำพราก" ขอคารวะผู้อาวุโส วีรบุรุษสำราญผู้เดินจากไปอย่างโดดเดี่ยว และ ว้าเหว่

นอนหลับให้สบายนะครับลุงMilo ผมจะคิดถึงลุงMilo เสมอครับ...