[ดอกหญ้า]

เช้าวันต่อมา...


หาดทรายทะเล จ. ตรัง...

หน้าที่พักต้อนรับด้วยฝนตกตอนเช้าตรู่... เมฆหมอกสีเทา ๆ ... ลมพัดพา.... พอให้เห็นและให้ความหวังว่าคงจะพัดเอาเมฆฝนไปด้วยนะคะ...


9.00 น. คงเป็นเวลาสำหรับการตัดสินใจเดินหน้าลงเรือล่องทะเลหรือจะเลี้ยวซ้ายแลขวาทำกิจกรรมอื่นใดแทนดี... พี่น้อยและพี่จ๋อม บัญชาการทันใดเมื่อถึงเวลา 9 โมง... ท้องฟ้าเปิด... แสงแดดส่อง... ทะเลรอที่จะต้อนรับแล้วนะคะน้อง ๆ ... ช่วยกันขนสัมภาระ (สัมภารก+เสบียง) ขึ้นเรือ (แฮะ... แฮะ...)

จุดแรกพาน้อง ๆ ไปซ้อมใช้ Mask & Snokel กับน้ำทะเล (เค็ม) คือหน้าหาดเกาะไหงรีสอร์ท น้อง ๆ หลายคนเอ่ยปากเมื่อได้ชิมน้ำทะเลอย่างไม่ตั้งใจจะชิมว่า “เค็มจริง ๆ “

พอคล่องตัวได้พร้อมจะลุยดูของจริง... ก็ต้องอิ่มท้องกันก่อนนะคะ...

ช่วงบ่าย เรือลำใหญ่ก็พาพวกเราไปดำน้ำ... ดูปลา... ดูปะการัง... ฝนฟ้าเริ่มไม่เป็นใจให้เราซะแล้วน้อง ๆ เอย...มืดมาเชียว...

ก่อนลงดำน้ำ... พี่สามารถพร้อมครอบครัวที่มาถึงที่พักตั้งแต่เช้า... แสนใจดีขนปลามาให้พวกเราได้ทำปล่อยกัน 284 ตัว เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่ในหลวง.... อิ่มใจ... หัวใจพองโต... (สุขใจ)... กันทั่วหน้า...

แม้น้ำจะขุ่น (มาก ๆ) แต่ก็ยังพอให้น้อง ๆ ได้มองเห็นปลาเล็ก ปลาน้อย ในทะเล (จริง ๆ ) ตัวเป็น ๆ ไม่ใช่ในอ่างบัว... ในตู้ปลา... หรือในทีวี...

กายสัมผัสน้ำ... ใจสัมผัสธรรมชาติ... เวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว.... 1 ชั่วโมงผ่านไป... ความมืดของเมฆฝน... และน้ำทะเลที่ขึ้นเอา ขึ้นเอา...

ความหนาวเย็นเข้ามาเยือนผิวกายน้องและพี่ ๆ ขึ้นกันเถอะน้อง ๆ ... เหมือนต้อนปูใส่กระดงกันอีกแล้ว...

และแล้วถ้ำมรกตที่คาดว่าอาจจะไม่สามารถเข้าไปได้... ก็เข้าไปไม่ได้จริง ๆ.. แม้พี่ ๆ จะผิดหวังกับความงามที่อยากให้น้อง ๆ ได้เห็น

แต่...ท้องทะเลก็ไม่ใจร้ายใจดำจนเกินไป... ขณะนั่งเรือกลับฝั่ง... เหล่าแมงกะพรุน (นับร้อยตัว) นำตัวผ่านขอบเรือแบบประชิดให้น้อง ๆ ได้เห็นกันเต็ม ๆ จากทีละตัว... สองตัว... นับสิบ... หลายสิบตัว... จนเกือบร้อยตัว.... เหมือนมาปลอบใจ...

แม้เจ้าจะไม่เห็นในสิ่งที่พี่อยากให้เห็น... แต่น้อง ๆ ได้ก็เห็นสิ่งที่พี่ไม่คิดว่าจะได้เห็นนะคะ... ธรรมชาติจัดสรร... มิใช่มนุษย์จัดหา...

ขึ้นฝั่งอาบน้ำอาบท่าแปะแป้งสวยงามมานั่งระบายสีเสื้อค่ายฯ กันดีกว่า...

ถึงเวลาแสดงฝีไม้ลายมือ... ของทั้งน้อง ๆ ครูพี่เลี้ยง และเหล่าพี่เลี้ยง SOS และทีมพี่เลี้ยงสนับสนุนกันแล้ว...

งานนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครจะเสร็จใคร... แต่ที่แน่ ๆ มีพี่เลี้ยงบ้างคนกลับมานั่งทำต่อในห้องนอนเพราะทำการบ้าน (ระบายสีเสื้อ) เสร็จไม่ทันส่งค่ะ...

ก่อนส่งน้องนอนคืนนี้... พี่โป้ได้สรุปให้ความรู้... เหตุและผล และสร้างความตระหนัก... ในการที่เยาวชน และพวกเรา (ทุกคน) ควรจะรักษ์ทะเล...