[สายชล]

8.00 น. เราพร้อมจะกระโดดลงน้ำแล้วที่บริเวณเหนือกองหินจาบัง แต่เจ้าหน้าที่อุทยานฯ ก็ยังไม่มา


เราทนคอยต่อไปไม่ไหว...จึงขอให้น้องสมชายติดต่อวิทยุไปที่ทำการอุทยานฯ ได้ความตอบมาว่า เราต้องแล่นเรือไปที่หน้าทำการอุทยานฯ แล้วเจ้าหน้าที่ฯจะนั่งเรือออกมาพบเอง


เรือต้องเลิกจับทุ่น แล้วก็แล่นฝาคลื่นออกไปที่หน้าทำการอุทยานฯ ที่อยู่ด้านเหนือของเกาะอาดัง


เมื่อไปถึงก็ต้องทิ้งสมอรอเจ้าหน้าที่อุทยานฯอีกกว่า 15 นาที ถึงเวลานี้...เราทนคอยไม่ไหวแล้ว จึงให้เอาเรือดิ้งกี้ลง สองสาย น้องภาณุ และน้องกุ้ง ก็กระโดดลงเรือดิ้งกี้เข้าฝั่งไปที่หน้าที่ทำการอุทยานฯ


เกือบจะถึงฝั่งอยู่แล้ว เราก็เห็นเรือหางยาวบรรทุกคนมา 3-4 คน เมื่อสวนกันจึงทราบว่าเป็นเรือของทางอุทยานฯ จึงมีการนำเรือดิ้งกี้และเรือหางยาวเข้าฝั่ง เพื่อสนทนากัน





ดีใจค่ะ ที่ในกลุ่มของเจ้าหน้าที่อุทยานฯ นั้น นอกจากมีหัวหน้าอุทยานฯ แล้ว ยังมีน้องอาลาดิน ปากบารา เจ้าหน้าที่จากอุทยานฯ เภตรา ที่สองสายสนิทสนมคุ้นเคย


และยังมีน้องแป๊ะ หัวหน้าศูนย์อนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเล ตรัง ที่เคยพบกับสองสายในการสัมมนาของทางราชการหลายครั้ง มาร่วมสนทนาด้วย





เราได้ยี่นสำเนาหนังสือจากกรมอุทยานฯ ที่อนุญาตให้เราเข้ามาทำงานในเขตอุทยานฯ ให้กับหัวหน้าอุทยานฯ (ซึ่งจนถึงขณะนั้น ยังไม่ได้รับแจ้งเรื่องมาให้ทราบ) และได้ขอลงดำน้ำปล่อยปลาที่ร่องน้ำจาบัง


ตอนแรกหัวหน้าอุทยานฯ จะให้ไปปล่อยที่จุดอื่น โดยอ้างว่าที่จุดนั้นมีม้าน้ำอยู่แล้ว แต่เรายืนยันว่าร่องน้ำจาบังเหมาะสมที่สุด และเราอยากจะปล่อยในที่ไม่เคยมีม้าน้ำมาก่อน นอกจากนี้ เราจะถือโอกาสดำน้ำเก็บขยะและตัดอวนให้ด้วย


ในการนี้น้องแป๊ะได้สนับสนุนความเห็นของเรา ซึ่งในที่สุด หัวหน้าอุทยานฯ ได้อนุญาตให้เราลงดำน้ำทำงานที่ร่องน้ำจาบังได้


ต้องขอบคุณหัวหน้าอุทยานฯ และน้องแป๊ะไว้ ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ