ปฐมบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จากคุสโก ถึง มาชูปิกชู"

[สายชล]

ปฐมบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จากคุสโก ถึง มาชูปิกชู"

[สายชล]

มนุษย์เราล้วนมีดินแดนในฝัน ที่อยากจะดั้นด้นไปให้ถึงสักครั้งหนึ่งในชีวิต....ฉันเองก็เช่นกัน ฉันมีดินแดนในฝันที่อยากจะไปให้ถึง แม้ออกจะโลภมาก เพราะมีมากมายหลายแห่งไปหน่อย แต่หนึ่งในดินแดนนั้น ที่ฉันอยากจะไปในระดับต้นๆ ต้องยกให้ "มาชูปิกชู" เมืองโบราณที่สร้างขึ้นโดยชาวอินคาแห่งเปรู ที่อยู่ไกลแสนไกลคนละฟากฟ้ากับกรุงเทพฯ...


และแล้ววันหนึ่ง...ความฝันที่จะไปให้ถึงมาชูปิกชู ก็เกิดเป็นจริงขึ้นมา คงไม่ต้องบอกหรอกนะคะ ว่าฉันดีใจเพียงใดที่ฝันเกิดเป็นจริง แม้เมื่อถึงวันนั้น อายุของฉันกำลังก้าวย่างเข้าสู่วัยชรา แต่อย่างไรก็ยังดีกว่าที่วันนั้นจะไม่มาถึงเสียเลย....

[สายชล]

ในช่วงกลางปี 2554...ฉันและบัดดี้คู่ชีวิตร่วมกับเพื่อนๆอีก 5 คน คือ น้องก้อย น้องอ้อย น้องติ๋ว น้องหมอฮวง และน้องไพโรจน์ ได้เริ่มต้นวางแผนที่จะไปดำน้ำเที่ยวที่ กาลาปากอส (Galapagos) มรดกแห่งมนุษยชาติ ในเขตประเทศอิเควดอร์ (Ecuador) ทวีปอเมริกาใต้ แต่ไหนๆจะไปทั้งที เราก็คิดจะไปเที่ยว มาชูปิกชู (Machu Picchu) เมืองอินคาโบราณ ซึ่งถือเป็นมรดกโลกที่ขึ้นชื่อลือชาในความมหัศจรรย์ชวนพิศวง แห่งประเทศเปรู ที่อยู่ติดๆกับประเทศอิเควดอร์ด้วย


น้องอ้อย เป็นผู้จัดการเรื่องการเดินทางท่องเที่ยวของพวกเรา ในครั้งนี้อย่างแข็งขัน แต่กว่าทุกอย่างจะลงตัว ก็ล่วงเข้ากลางเดือนมีนาคม ปี 2555 โดยสรุปแผนการเดินทางได้ว่า เรา 5 คน คือ น้องก้อย น้องอ้อย น้องติ๋ว ฉันและบัดดี้ จะใช้เส้นทางบิน จากกรุงเทพฯ ข้ามมหาสมุทรอินเดีย มุ่งไปที่เมืองมาดริด (Madrid) ประเทศสเปญ ก่อนจะต่อเครื่องบิน ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก ไปที่เมือง กิโต (Quito) เมืองหลวงของประเทศอิเควดอร์ เพื่อพักค้างคืน และทิ้งกระเป๋าเสื้อผ้ารวมทั้งอุปกรณ์ดำน้ำ ที่ยังไม่ได้ใช้ไว้ที่กิโต ก่อนที่วันรุ่งขึ้น เราจะบินเข้าเปรู เพื่อมุ่งสู่มาชูปิกชู ซึ่งเป็นจุดหมายปลายทางหลัก ในขณะที่น้องหมอฮวง และน้องไพโรจน์ จะบินไปกรุงอัมสเตอร์ดัม เนเธอร์แลนด์ ก่อนจะบินไปพบเราที่กรุงลิมา (Lima) ประเทศเปรู

เราห้าคน เดินทางออกจากกรุงเทพฯตอนเที่ยงคืนของวันที่ 12 มีนาคม และไปถึงสนามบินมาดริดเมื่อราว 7 โมงเช้า (เวลาท้องถิ่น) รวมใช้เวลาเดินทางกว่า 11 ชั่วโมง แต่เราทั้งห้าคน ก็ยังสดชื่่นดีค่ะ ไม่ได้รู้สึกอ่อนเพลียอะไรนัก ทั้งที่ไม่ค่อยได้นอนเท่าไรเลย...

[สายชล]

สนามบินของมาดริด ใหญ่โตมโหฬารมาก...เราต้องใช้รถไฟใต้ดิน ที่บางครั้งก็โผล่มาบนดิน แล่นจากเทอร์มิเนิลหนึ่งไปยังอีกเทอร์มิเนิลหนึ่ง ซึ่งห่างไกลกันหลายกิโล ซึ่งเราไม่เดือดร้อนใจนัก แต่กลับสนุกสนานครื้นเครงกันมาก...

ลงจากรถไฟ...ก็ต้องเดินหาเคาเตอร์เพื่อเช็คอิน..

กว่าจะหาเคาเตอร์เช็คอินได้ก็เล่นเอาเหนื่อย...แต่ก็ดีใจมาก ที่เราไม่ต้องเสียค่าน้ำหนักกระเป๋าที่เกินไปหลายกิโลกรัม เหตุเพราะทางสายการบินไทย ที่เราใช้บริการบินมาจากกรุงเทพฯ ได้ทำการเช็คกระเป่าเราตรงไปให้ถึงกิโตเลย มิฉะนั้นแล้ว เราคงจะถูกค่าปรับกันคนละหลายพันบาททีเดียว...รักคุณเท่าฟ้าจริงๆค่ะ

[สายชล]

ชอบโคมไฟของสนามบินมาดริดมาก...เก๋ไก๋ดีค่ะ





หลังคาห้องพักผู้โดยสาร เปิดรับแสงจากภายนอก ประหยัดไฟฟ้าไปได้มากเชียวค่ะ...

[สายชล]

เมื่อออกจากมาดริดยามใกล้เที่ยง ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก ไปกรุงกิโต ประเทศอิเคว์ดอร์ ซึ่งเป็นการวิ่งย้อนจากตะวันออกไปตะวันตก เราเจอพระอาทิตย์สว่างจ้าไปตลอดทาง (ซึ่งผิดกับช่วงที่ออกจากกรุงเทพฯ ไปมาดริด ที่มืดไปตลอดทาง) ฉันเพลิดเพลินกับการชมวิวเบื้องล่าง ที่เห็นแต่ทะเล...ทะเล...และ ทะเล


แต่เมื่อเครื่องบินเริ่มบินเข้าเขตทวีปอเมริกาใต้ ท้องฟ้าที่แจ่มใส ทำให้เห็นภูมิประเทศที่เปลี่ยนไป จากทะเลกลายเป็นป่าไม้เขียวขจีที่หนาทึบ และแม่น้ำกว้างใหญ่ที่คดเคี้ยวไปมา ประเทศที่เราเห็นเบื้องล่างคือเวเนซูเอลา และอีกไม่นานก็ถึงโคลัมเบีย


เมื่อเข้าเขตอิเควดอร์ ภูมิประเทศก็เริ่มเปลี่ยนไป ฉันเริ่มเห็นยอดเขาสูงๆต่ำ

มีสายน้ำที่คดเคี้ยวเลี้ยวลดไปตามหุบผา...

บนยอดเขาสูงๆ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาแอนดิส (Andes or Sierra) มีหิมะจับขาวโพลน พอใกล้กรุงกิโต เมืองหลวงของอิเควดอร์ ที่อยู่สูง 2,800 เมตร จากระดับน้ำทะเล ซึ่งนับเมืองหลวงที่สูงเป็นที่สองรองจากกรุงลาปาซ ประเทศโบลิเวีย เราเห็นบ้านเมืองที่ปลูกอยู่หนาแน่น เรียงรายกันอยู่ตามเนินเขาและในหุบผา ไม่ไกลกันนัก เห็นยอดภูเขาไฟ Pichincha ที่มีหิมะปกคลุมดูสวยงามยิ่งนัก

[Super_Srinuanray]

มาเกาะขอบจอ รอไปดูด้วยคนค่ะ...

[lazyoctopussy]

สุดยอดสมกับที่รอคอยจริงๆค่ะพี่น้อย พี่จ๋อม ทั้งรูปภาพและคำบรรยาย

[lazyoctopussy]

พี่เก็บรายละเอียดได้เยี่ยมไปเลยค่ะ อ่านไปอมยิ้มไป ขนาดแค่ปฐมบทยังไม่ถึงยอดมาชูปิคชูเลยนะฮับ พี่จ๋อมรีบทำรูปนะค๊า...แควนๆรอยู้ ^_____^

[gengzilla]

สุดยอดครับภาพได้อารมณ์มาก เนื้อหาน่าติดตามได้ความรู้ไปด้วยเพลินเลยครับ