ไปดูวาฬ...แต่ได้ "ละมุดสีดา" จากอัมพวากลับบ้าน

[สายชล]

เมื่อวานนี้ ตั้งใจจะไปดูวาฬบรูด้าที่บางตะบูน กับทีมงานศูนย์วิจัยทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง อ่าวไทยตอนบน นำโดย ดร.กาญจนา อดุลยานุโกศล (น้องตึก) นั่งเรือออกไปไกลจนเกือบถึงสมุทรสาคร และวนกลับมาถึงบางตะบูน แต่ก็ไม่พบเห็นแม้เงาของวาฬบรูด้า ได้แต่กลิ่นเหม็นๆของน้ำเน่า เหมือนกลิ่นผายลมของวาฬบรูด้า...


แต่ดีใจที่ได้ "ละมุดสีดา" ที่ตามตำราบอกว่า สถานภาพ เป็นพืชหายากหรือใกล้สูญพันธุ์ในสภาพธรรมชาติ ปัจจุบันพบเฉพาะที่นำมาปลูกเป็นไม้ผลหรือไม้ประดับ


มีการกระจายพันธุ์ทั้งในประเทศ (ป่าดิบและป่าผลัดใบที่ค่อนข้างชื้น ทางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ สูงจากระดับน้ำทะเล 50-300 เมตร) และ ในต่างประเทศ (ศรีลังกา พม่า ภูมิภาคอินโดจีน ภูมิภาคมาเลเซีย ตอนเหนือของออสเตรเลีย)