กลัวจะตกสมัยเลยต้องใช้ twitter กับ facebook กับเขาบ้าง

[สายชล]

เพื่อไม่ให้ตกรถไฟ....สายชลก็เลยไปสมัครเป็นสมาชิก ทั้งในนามส่วนตัวและของ SOS ไว้ทั้งที่ Facebook และ Twitter แต่พอเข้าไปเล่นได้สักพัก ก็เกิดอาการเบื่อและไม่มีความสุขกับสังคมแบบนั้น ตอนนี้ก็เลยไม่ค่อยได้เข้าไปดู


เมื่อวาน...สองสายได้พบน้องรักที่ไปเปิด Website ของตัวเองและเพื่อนๆคอเดียวกัน จน Website มีสมาชิกมากมายเข้าไปช่วยกันสร้างสีสรรค์จนโด่งดัง แต่ปรากฎต่อมาว่า สมาชิกใน Website ค่อยๆหายไปอยู่ใน Facebook ที่ละคนสองคน จนหายไปเกือบหมด เพราะพากันไปติดเกมส์และสังคมของ Facebook ทำให้ Website ที่เคยรุ่งเรืองกลับเงียบเหงาและเฉาไปมาก เท่านั้นยังไม่พอ ยังมีคนเข้าไปอาศัย Website แห่งนั้นเป็นที่โฆษณาหากินส่วนตัว โดยไม่ได้คิดที่จะสร้างประโยชน์ให้กับ Website เลยแม้แต่น้อย จนในที่สุด...เจ้าของ Website ที่ต้องเสียเงินไปเป็นเรือนหมื่นต่อปี จำใจปิด Website นั้นเป็นการถาวร เพื่อความสบายใจของตัวเอง


สายชลได้ยินเรื่องราวของน้องรักแล้วก็เศร้าใจ และเสียดาย Website ดีๆที่จะต้องมาหายไปจากโลกไซเบอร์ และก็ได้แต่หวังว่า บ้าน SOS ของเรา คงจะไม่ต้องเผชิญกับปัญหาเดียวกับ Website แห่งนั้น จนถึงกับต้องปิดตัวเองไปด้วยชะตากรรมแบบเดียวกัน....