![]() |
|
|
|
#1
|
|||
|
|||
|
พี่เบิ๊ดๆ นายทหารอากาศของเราคนนี้ มิได้ขาดรักเลยเนอะ....คิดถึงลุงจริงๆครับ
|
|
#2
|
||||
|
||||
|
เมื่อเช้ามืดวันวานซึ่งเป็นวันเก็บอัฐิและเถ้าอังคารของพี่พจน์.... ที่บ้านสองสายมีฟ้าแลบแปร๊บๆและร้องครืนๆ แต่ไม่มีฝนสักหยดให้เห็น.... มองไปที่ท้องฟ้ารอบๆตัว... โอ้โฮ!....ท้องฟ้าเป็นสีเทา มองไม่เห็นแสงอาทิตย์ที่ควรจะสาดแสงสีทองให้ได้เห็น เรานั่งรถขึ้นไปบนทางด่วน ค่อยใจชื้นหน่อย ที่ท้องฟ้าด้านเหนือเริ่มมีแสงอาทิตย์ให้ได้เห็น ไปถึงวัดพระศรีฯ........ดีใจที่ท้องฟ้าแจ่มใส อัฐิของพี่พจน์แต่ละส่วนถูกนำมาเรียงอยู่ในถาดมองเห็นได้ว่าเป็นรูปคน.... กระดูกแต่ละชิ้นใหญ่กว่าที่ได้เคยเห็นมา เจ้าหน้าที่วัดบอกว่าเป็นเพราะพี่พจน์แข็งแรงมาก โดยเฉพาะท่อนขาที่แม้จะเผาแล้ว กระดูกก็ไม่ยอมแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเหมือนคนอื่นเขา พิธีรดน้ำอบและโปรยดอกไม้บนเถ้าอัฐิผ่านไป เจ้าหน้าที่แบ่งอัฐิเป็นสามส่วน ส่วนแรก....เก็บใส่โถใบเล็กๆให้พี่แดงเล็กนำไปบรรจุในเจดีย์ที่วัด ส่วนที่สอง....ใส่ผ้าขาวและห่อใส่โถให้พวกเราชาว sos นำไปเก็บไว้ก่อนเพื่อรอเวลาที่เราจะนำพี่พจน์ไปดำน้ำกับเราที่โลซิน ส่วนที่สาม....ซึ่งเป็นอัฐิส่วนใหญ่ถูกนำไปรวมกับกระดูกชิ้นเล็กๆและเถ้าอังคาร ห่อด้วยผ้าขาวและนำไปใส่ในโถใบใหญ่ เพื่อให้พี่ต่องและญาติพี่น้องนำไปลอยที่สัตหีบ ระหว่างที่เดินทางไปสัตหีบ.... ฟ้ากลับมืดมัวสลัวเลือนลาง....เราภาวนาว่าขอให้ฝนตกมาหนักๆ แต่เมื่อเราไปถึงสัตหีบที่จะต้องทำพิธีลอยอังคารพี่พจน์ ขอให้อย่ามีฝนและคลื่นลม พอถึงชลบุรี ฝนก็ตกลงมาอย่างหนัก แต่พอเข้าเขตสัตหีบ ไม่มีฝนให้เราเห็น มีแต่น้ำที่เจิ่งนองสองข้างทาง และไหลเอ่อมาบนพื้นถนนในบางช่วง เมื่อถึงท่าเรือ....ฟ้าเปิด แดดเปรี้ยง ทะเลเรียบเป็นกระจก จนอนุศาสนาจารย์ที่มาทำพิธีให้เรายังเอ่ยปากว่า....น่าอัศจรรย์ เรือเริ่มออกจากท่าเรือลอยออกไปกลางน้ำ เมฆสีเทาหม่นเริ่มเคลื่อนมาจากทางทิศใต้ สายลมเริ่มพัดมารวยริน จนเรารู้สึกเย็นสบาย.... การทำพิธีลอยอังคารเริ่มแล้ว.....โถใส่อัฐิพี่พจน์ถูกหย่อนลงไปในน้ำ พี่พจน์ได้เดินทางกลับคืนสู่ธรรมชาติ..... ....เราควรจะยินดี.....แต่ทำไมน้ำตาของเราต้องไหลริน....
__________________
Saaychol แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สายชล : 13-05-2010 เมื่อ 10:47 |
![]() |
| คำสั่งเพิ่มเติม | |
| เรียบเรียงคำตอบ | |
|
|