|
|
|||||||
 |
|
|
Share | คำสั่งเพิ่มเติม | เรียบเรียงคำตอบ |
|
|
|
#1
22-06-2009
|
|||
|
|||
พูดถึงเฉพาะแง่มาร์เ็ก็ตติ้งของเกลือบริโภคน่ะครับ
เรื่อง Nutrition fact ไอโอดีนมีเพียงพอหรือไม่นั่น ผมรู้ไม่จริงครับ ขอผ่าน แฮ่ จะว่าไปมันเป็นเรื่องของ image และ perception คือการรับรู้ของผู้บริโภคครับ เหมือนที่ความเห็นบนๆบอกว่า พอพูดถึงเกลือทะเลจะนึกถึงเกลือถุงข้างทาง มีการปนเปื้อน ราคาถูก พอพูดถึงเกลือไอโอดีน จะถึงถึงความสะอาด มีอนามัย จะว่าหลงรูปอย่างที่คุณ Nudie พูด ก็คงไม่ผิดหรอกครับ เป็นธรรมดาของคน การปรับ perception ถ้าไม่ทุ่มงบ PR เพื่อร่นระยะเวลา ก็ต้องใช้เวลาครับ เกลือสมุทรเป็นสินค้าที่ราคามีความอ่อนไหวสูง และยังมีสินค้าอื่นทดแทนได้ อย่างเกลือสินเธาว์ เป็นต้น ตลาดส่วนใหญ่จะใช้เกลือเพื่อการบริโภค นอกเหนือจากนี้ เช่น เกลือสปา มีมูลค่าตลาดเล็กมาก แทบจะเป็น นีซมาร์เ็ก็ตได้เลย แนวทางการแก้ไขนี่ไม่ต้องนักการตลาดมืออาชีพหรอกครับ ถ้ารู้กลไกตลาดนิดหน่อย ใครก็แนะนำได้ ขยายตลาดใหม่ที่มีำความต้องการและกำลังซื้อ ส่งตลาดต่างประเทศสิ ใ้ห้รัฐเข้ามาช่วยทำตลาดนอก ไม่ต้องมาพยุงราคารับซื้อภายในประเทศแบบที่ทำอยู่กับพืชผลอื่นๆ แต่สิ่งที่ทำใ้ห้แนวทางการแก้ไขไม่สัมฤทธิ์ผล ก็เหมือนกับอีกหลายปัญหาในบ้านเรา ไม่ว่าจะเรื่องเกลือ เรื่องโมเดิร์นเทรด เรื่องประมงผิดกฎหมาย และเรื่องอื่นๆอีกมากมาย คือ การที่รัฐ ขาดความจริงจัง จริงใจและต่อเนื่องในการแก้ปัญหา แต่เชื่อเถอะครับ กลไกตลาดจะปรับตัวได้เอง นับวัน นาเกลือจะยิ่งน้อยลง เพราะเกษตรกรหันไปทำอย่างอื่น หรือไม่ก็ขายที่ขายทางไปเลย จนถึงจุดที่มีผู้ผลิตน้อยราย วันนั้นเกษตรกรจะสามารถกำหนดราคาได้เองด้วยซ้ำครับ เพราะมีความต้องการมากกว่าผลผลิต แต่กว่าจะถึงวันนั้น จะมีเกษตรกรที่สู้ฟันฝ่าไปไม่ถึง เลิกทำไปอีกกี่ร้อยกี่พันรายนี่สิ น่าคิด แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย zoopod : 22-06-2009 เมื่อ 06:43 
|
|
#2
22-06-2009
|
|||
|
|||
|
อย่าไปว่าผู้ขายเลยครับ มันอยู่ที่ผู้บริโภคมากกว่าละมั๊ง
เพราะคนเรามันมีจุดอ่อนที่อยากหรู อยากเด่น แบบเพลงดาวมหาลัย ผู้ขายก็ต้องหาจุดเด่นที่ต้องโฆษณาเพื่อให้ขายได้ในราคาที่แพง และกำไรที่มากขึ้น มีให้เห็นเยอะแยะที่รู้ว่ามันแพงแต่ก็ยังอยากกิน เพราะ..... อย่างไก่ทอดป้าแฉ่ง ชิ้นละ20 ก็กินไม่ได้ ต้องเป็นเคเอฟซี ชิ้นละ 60 มันต้มมันทอดถุงละ 10 บาทก็กินไม่ได้ แต่ต้องกิน เฟร้นซ์ไฟรด์ ถุง 50 แกงจืดหม้อละไม่กี่บาทกับน้ำสุกี้ขวดไม่ถึงร้อยก็กินไม่ได้ ต้องไปกิน สุกี้ยากี้ โต๊ะละเป็นพัน จากผักกุ้งมัดละ 10 บาทก็มาขาย 5 ต้น 40 บาท แต่ก็อยากซื้อ ไอติมก้อน 10 บาทกินแล้วติดคอ ต้องกิน สเวนเซ่น ก้อนละ 40 ข้าวแกงไทยจาน 30 บ่นแล้วบ่นอีก แต่อาหารข้าวห่อสาหร่ายของญี่ป่น คำละ 20 ไม่บ่นสักคำยังชมว่า ร้านนี้ถูกจังเลย แล้วยังงี้ คุณว่าจะโทษใครระหว่าง ผู้ผลิต กับผู้บริโภค หมายเหตุ อย่าให้ต้องลงไม้ลงมือแบบพณฯท่านผู้ดีในสภาเลยนะครับ แค่คิดนอกกรอบ (ล้อเล่นน่า)
|
|
#3
22-06-2009
|
||||
|
||||
|
คือ ชาวนาเกลือ ที่เห็นในปัจจุบัน ส่วนมากเป็นลูกจ้าง ครับ ส่วนเจ้าของก็มีทั้งที่ลงทำเองแบบบ้านๆ และที่ก้าวสู่ระดับอุตสาหกรรมขนาดเล็กถึงกลาง ที่เป็นที่ต้องการของตลาดและส่งออกจนผลิตไม่ทันคือจำพวกเกลือสปา เจ้าของนาเกลือ รวย ครับ รวย ยิ่งทำเป็นเกลือสปาแพ็คเกจงามๆ แล้ว ผลิตไม่ทันครับ เพราะทุกสิ่งอย่างในชีวิตของเราใช้เกลือ สบู่-แชมพูก็ใช้เกลือ อาหารก็เกลือ ขนมก็เกลือ เครื่องปรุงก็เกลือ งานทอย้อมสีต่างๆ ก็ใช้เกลือ ยารักษาโรคก็ใช้เกลือ หมักดองก็ใช้เกลือ ฯลฯ
__________________
พึงสังวรใน มรณานุสติ เสมอเพื่อตั้งอยู่บนความไม่ประมาท แล้วชีวิตจะปลอดภัย
|
|
#6
22-06-2009
|
|||
|
|||
|
คุณปลื้มค่ะ ข้อมูลทางวิชาการ น้องไก่บอกไปแล้ว
ว่าแต่ถ้าคุณปลื้มอยากรู้จากคนที่ทำโดนตรง ว่างอาทิตย์ไหนจะพาไปหา พี่ชาย คนหนึ่งที่ โคกขามค่ะ ได้ไปดูวิธีการทำเกลือมาแล้วว่าจะต้องพักน้ำเกลือกี่บ่อ กี่วัน กว่าจะได้มาเป็น กองๆอย่างที่เห็น ที่บ้านก็ใช้เกลือจากที่นี่อยู่ค่ะ นำมาบดให้ละเอียดเอง พี่สันต์ไม่ชอบใช้ เกลือ จากซุปเปอร์มาร์เก๊ตค่ะ ว่าแต่ใครสนใจไปบ้าง ก็ลงชื่อไว้นะค่ะ จะได้ ประสานไปทางโน้นว่าว่างพาชมได้วันไหน ไปเช้ากลับเย็นก็ได้ค่ะ เอ ไม่รู้ช่วงนี้ เป็นช่วงนกต่างถิ่นบินมาหรือเปล่า เพราะที่นี่ เป็นแหล่งดู นกชั้นเยี่ยมด้วยค่ะ แถมมีซาก น้องวาฬให้ดูด้วยอยู่ที่ โรงเรียนในบริเวณนั้นค่ะ
|
|
#7
23-06-2009
|
|||
|
|||
|
ขอบคุณครับคุณสายรุ้ง สนใจจะไปครับ ได้ทุกวันยกเวนวันอาทิตย์นี้ครับ
ที่มาของความสนใจเรื่องเกลือและนำตาลปึกคือ ที่อัมพวาจะมีสินค้าจากกรุงเทพฯ และภาคเหนือจำหน่ายเป็นจำนวนมาก บางทีก็มีของเล่นจากประเทศจีนจำหน่าย แต่หากจะได้ของพื้นบ้านเช่นเกลือดี หรือนำตาลดีๆ กลับไม่มีจำหน่าย หรือมีก็ดูไม่ชวนซื้อ ไม่น่ามอง ในประเทศญี่ปุ่น สินค้าโอทอปหรือของที่ระลึกแต่ละเมืองจะสวยงาม หลากหลายไม่ซ้ำกัน ขนมบางอย่างหน้าตาดีชวนซื้อ แม้ว่ารสชาติไม่ถูกปากนัก ผมจึงอยากให้อัมพวา หรือบางน้อย มีสินค้าที่เป็นของพื้นบ้าน หน้าตาน่าซื้อ ไม่เฉพาะแต่ขนมหวาน แต่น่าจะมี เกสรเกลือ น้ำตาลปึกใส่ห่อน่ารัก ฯลฯ หน้าตาดีๆ จำหน่ายเป็นของฝากที่ทุกคนต้องคิดถึง มากกว่าขายของเล่นจากเมืองจีน เท่านั้นเองครับ
|
|
#8
29-06-2009
|
||||
|
||||
|
"อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ" พิมเสนในที่นี้น่าจะหมายถึงมะม่วงหรือเปล่าครับ เพราะถ้าเอาไปแลกเกลือ ก็คงไม่คุ้ม เพราะ แพงกว่าเยอะ ไม่แน่ใจนะครับ
__________________
พึงสังวรใน มรณานุสติ เสมอเพื่อตั้งอยู่บนความไม่ประมาท แล้วชีวิตจะปลอดภัย
|
|
| คำสั่งเพิ่มเติม | |
| เรียบเรียงคำตอบ | |
|
|
Hybrid Mode
