รายงานผลการปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำ เก็บขยะและตัดอวน อันดามันเหนือ เดือนกุมภาพันธ์ 2554

[สายชล]

ปลาการ์ตูนสารพัดชนิดที่น้องสามารถเพาะพันธุ์ได้ เป็นอีกความภาคภูมิใจหนึ่งที่น้องสามารถและทีมงานยิ้มรับแก้มปริ

[สายชล]

เชื่อไหมคะว่า....ปลาการ์ตูนตัวผู้ (ตัวเล็ก) ที่เห็นนี้ ตัวละเป็นหมื่น


เชื่อเถอะค่ะ....เพราะนั่นคือความจริง....


ถ้าน้องสามารถเพาะพันธุ์ปลาการ์ตูนลวดลายและสีสันประหลาดๆอย่างนี้ออกมาได้เยอะๆ ศูนย์ฯ ก็จะมีเงินมาขยายงานวิจัยและเพาะพันธุ์ได้อีกมากมาย

ขณะนี้ยอดซื้อและยอดจองปลาการ์ตูนที่ศูนย์ฯ เพาะพันธุ์ไว้สูงมาก....แต่ไม่เข้าใจ หาซื้อได้ง่ายๆอย่างนี้ ราคาก็ไม่แพง ทำไมยังมีคนไปขโมยปลาการ์ตูน ที่อยู่ในทะเลตามธรรมชาติอยู่เรื่อยๆ

[สายชล]

น้องสามารถสั่งน้อๆงทีมงาน จัด ม้าน้ำหางลายเสือ (Tigertail Seahorse) อายุ 4 เดือน (ซึ่งในวัยนี้จะมีสีออกแดงๆดำๆ ไม่สวยเลย แต่พอโตขึ้น จะมีสีเหลืองอร่าม หางมีลายคล้ายหางเสือ) และมีขนาดใหญ่เท่านิ้วก้อย (ซึ่งใหญ่กว่าทุกครั้งที่น้องสามารถเตรียมไว้ให้) จำนวนรวม 200 ตัว และ ปลาการ์ตูนส้มขาว (False Clown Anemonfish) ซึ่งเราขอนำไปทดลองปล่อยในที่ใหม่ เพียง 20 ตัว


ม้าน้ำและปลาการ์ตูน ถูกแบ่งบรรจุลงในถุงพลาสติกใส่น้ำทะเล และ อัดด้วยก๊าซอ๊อกซิเจน ปิดมัดปากถุง และใส่ลงในกล่องโฟมกันสะเทือนอีกชั้นหนึ่ง และแล้วกล่องใส่ปลาและม้าน้ำทั้งหมด ก็ถูกลำเลียงขึ้นรถตู้เย็นซิ่งของสองสาย


เราขอบคุณและอำลาน้องสามารถและทีมงาม เพื่อขับรถมุ่งหน้าสู่ท่าเรือทับละมุ จังหวัดพังงา....


ก่อนจะจากกัน....เราขอให้น้องสามารถและทีมงาม เอร็ดอร่อยกับปิซ่าที่เรานำไปฝาก แต่น่าตลกที่มาทราบในภายหลังว่า คราวหน้าน้องๆทีมงานขอเปลี่ยนเป็นข้าวเหนียว ส้มตำ ไก่ย่าง ลาบ และ น้ำตกรสแซ่บๆ น่าจะหรอยกว่านี้มาก....

[สายชล]

สองสายและอาสมัคร SOS อีก 21 คน ไปลงเรือครบเมื่อเกือบสี่ทุ่ม....


เรือเริ่มเคลื่อนออกจากท่าเรือทับละมุ มุ่งหน้าออกปากอ่าว เสียงจุดประทัดดังปุ้งปั้งแสบแก้วหู นัยว่าเป็นการคารวะและบอกกล่าวแม่ย่านางเรือและเจ้าที่เจ้าทางในบริเวณนั้น ให้ช่วยปกป้องคุ้มครองให้การเดินเรือเป็นไปด้วยความราบรื่น ปลอดภัย


ทะเลเรียบเป็นกระจก.....คืนนั้นเรือจึงวิ่งราบเรียบ ก่อนนอน เรามีการแนะนำตัว และ ประชุมร่วมกันเกี่ยวกับกำหนดการปฏิบัติงานในวันรุ่งขึ้น และระเบียบการใช้ชีวิตบนเรือ และการแบ่งกลุ่มดำน้ำ เสร้จแล้ว...ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปนอนอย่างสบายในห้องนอนของตัวเอง


ตอนตีสี่กว่าๆ เรือก็จอดสนิท ไม่ไกลจากกองหินริเชลิวนัก....


ฟ้ายังมืดอยู่เลยค่ะ แต่พวกเราสมาชิก SOS ก็ตื่นขึ้นมานั่งรอรับแสงอรุณกันตั้งแต่ 6 โมงเช้า เวลาผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง เราก็ขึ้นมานั่งกันครบ หัวหน้า Dive Leader นำโดยน้องกบ Angel Frog น้องติ๊ก และน้องติ่ง ก็เริ่มสรุปถึงเรื่องแผนการดำน้ำทำงานอย่างปลอดภัยตามวิธีของพวกเราชาว SOS โดยมีน้องชาย ตัวแทนที่คุณเสรีส่งมาช่วยดูแลเราอย่างดียิ่ง เป็นผู้ช่วยอธิบายเรื่องจุดดำน้ำ

[สายชล]

สายชลสรุปปิดท้าย ด้วยเรื่องกฎระเบียบ ที่ต้องบอกกล่าวให้รับทราบและปฏิบัติตาม....

ระหว่างประชุมกันไป....หูทุกคนเปิดฟัง ส่วนมือก็นั่งเตรียมถุงก๊อบแก๊บ ที่จะนำไปใช้แทนถุงยกขยะและเศษอวน

[สายชล]

อุทยานแห่งชาติทางทะเล หมู่เกาะสุริทร์

ริเชลิว



เช้าวันนี้...เราจะลงดำน้ำปล่อยม้าน้ำจำนวน 100 ตัวกันค่ะ ส่วนที่เหลืออีก 100 ตัว เราจะเตรียมไปปล่อยอีกจุดดำน้ำหนึ่งค่ะ....


วัตถุประสงค์ของการปล่อยม้าน้ำในครั้งนี้ก็คือ ให้ม้าน้ำที่เกิดจากการเพาะพันธุ์ของศูนย์ประมงฯ กระบี่ ได้กลับคืนสู่ทะเล เพื่อแพร่พันธุ์ออกลูกออกหลานตามธรรมชาติ และยังเป็นการเพิ่มจุดเด่นของจุดดำน้ำให้แก่นักดำน้ำ ที่ให้ความสนใจกับสัตว์ทะเล โดยเฉพาะสัตว์เล็กๆและสวยงามอย่างม้าน้ำ ซึ่งที่ริเชลิวมีม้าน้ำพันธุ์ Tigertail นี้อยู่เพียงสองตัว ซึ่งไม่แน่ใจว่าตาของม้าน้ำบอดไป เพราะแสงแฟลชของนักดำน้ำไปแล้วหรือยัง


ส่วนที่เกาะตาชัยนั้น....สองสายไม่เห็นม้าน้ำเลย การนำม้าน้ำไปปล่อยจะทำให้จุดดำน้ำที่ตาชัยน่าดำน้ำเพิ่มมากขึ้นด้วย


พอใกล้จะถึงเวลาดำน้ำ.....เราวางแผนการปล่อยม้าน้ำ เตรียมตัวแบ่งม้าน้ำลงใส่แก้วพลาสติกใส แก้วละ 5 ตัว วางเรียงแก้วพลาสติกลงในตะกร้าพลาสติกโปร่ง แล้วห่อหุ้มด้วยถุงตาข่ายอีกครั้งหนึ่ง เพื่อให้น้องติ๊กและน้องชาย หิ้วลงไปแจกจ่ายให้พวกเรา เมื่อสายชลได้ชี้ทำเลที่เหมาะสมให้ปล่อยม้าน้ำได้แล้ว


มีการทดลองทำตามแผนที่วางไว้....ใช้ได้เลยค่ะ

[สายชล]

เมื่อกลุ่มหนึ่งไปแต่งตัว....กลุ่มสองและสามช่วยกันแบ่งม้าน้ำลงถ้วยพลาสติก....

ลูกม้าน้ำไม่สวย....แต่น่ารักน่าสงสารมากค่ะ


ลูกม้าน้ำจะรู้ไหมหนอ...ว่าตัวเองจะได้กลับคืนสู่ท้องทะเล บ้านที่บรรพบรุษของเขาและเธอเคยอยู่อาศัยแล้ว...