Bryde's Whale Watching @ Bangtaboon

[สายชล]

น้องตึกหรือน้องแม่หมูน้ำของเรา บอกสายชลว่า วิธีที่่จะสังเกตว่าวาฬบรูด้าหากินอยู่ตรงไหน ให้สังเกตนกนางนวลสีขาว ที่เมื่อไรรวมฝูงวนเวียนอยู่ตรงบริเวณใด เราก็จะเห็นวาฬหากินอยู่บริเวณนั้น ทั้งนี้เพราะนกนางนวลขี้โกง ชอบพุ่งลงไปจิกปลากระตักจากปากของวาฬมากิน ขณะที่วาฬใช้ปากแทงหรือช้อนปลาหากินตามวิสัย....


ที่นี้ก็สนุกค่ะ...เพราะสายชลนั่งมองฟ้าหานก สลับกับมองน้ำหาวาฬ คุณสายน้ำก็คงจะทำอย่างนี้เหมือนกัน ในไม่ช้าก็ควักยาดมออกมาจ่อจมูก เพราะมึนทั้งเรือโยกและมองขึ้นๆลงๆจนเมา....

เวลา 11 โมงเศษ....เรือแล่นผ่านดอนหอยหลอด ไปได้เล็กน้อย ก็มีเสียงจากน้องๆทีมสำรวจว่า "นู่นนน....วาฬขึ้นแล้ว...."


สายชลกระโดดผลึงไปยืนอยู่หัวเรือ พยายามจ้องมองไปยังจุดที่น้องชี้มือให้ดู


อู้ฮู้ววว...ไกลออกไปจนเกือบถึง วัดกระซ้าขาว ที่ตั้งอยู่เมืองสมุทรสาครนู่นนนน....เห็นฝูงนกบินโฉบไปมา แต่ไม่เห็นวาฬเลยค่ะ...

[สายชล]

และแล้ว...เราก็เห็นเหมือนกรวยสีดำ โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำอยู่ไกลๆ...สักพักก็ผลุบหายไป


มาแล้วค่ะ....มาแล้ว....วาฬบรูด้ามาแล้ว....

หัวเรือร้อนฉ่า...บนหลังคาเรือก็คงร้อนอย่างกับไฟ แต่พวกเราที่ถือกล้องกันอยู่ ต่างก็พรูเข้าประจำที่มั่น รั่วกล้องแบบไม่ต้องยั้ง ทั้งๆที่วาฬยังอยู่ไกลมากๆ...


น้องตึกรีบนำแฟ้มจดรายละเอียดการพบเห็นวาฬ ขึ้นมาจดเวลา...จุดที่พบ...ลักษณะเด่นของวาฬที่เห็น ผ่านกล้องส่องทางไกล ที่อยู่ในมือของน้องทีมงานที่อยู่บนหลังคาเรือ


พอเรือเข้าใกล้วาฬบรูด้าเข้าไปเท่าไร ใจเราก็เต็นระทึกมากขึ้น พยายามลุ้นให้น้องวาฬยกหัวฮุบปลาโชว์หน่อย


ผลปรากฏว่าน้ำตรงบริเวณที่น้องวาฬอยู่ลึกเพียง 5 เมตรเศษ ในขณะที่น้องวาฬตัวยาวกว่า 5 เมตร น้องวาฬก็เลยตั้งหัวไม่ได้ เพราะไม่สามารถใช้หางตีน้ำยกตัวขึ้นได้

น้องวาฬจึงต้องเอียงข้างกินปลาอย่างนี้...

อย่างนี้ปลากระตักก็คงเข้าปากไม่ได้มาก ในการฮุบเหยื่อแต่ละครั้ง....นกนางนวลเอง ก็เข้าไปกินปลาจากปากวาฬได้ยาก ต้องคอยเก็บเศษปลา ที่เหลือรอดจากปากวาฬกิน


นกก็คงไม่ค่อยสนุกเท่าไรนะคะ เพราะบินออกมาจากฝั่งตั้งไกล แต่ได้กินปลานิดเดียว

[สายชล]

หลังจากฮุบเหยื่อเข้าปากจนพอใจแล้ว...วาฬบรูด้าก็จะผลุบหายไป ไม่นานก็โผล่หัวขึ้นมาหายใจพ่นน้ำเป็นฝอยขึ้นฟ้า






ลักษณะของครีบหลังของวาฬ เปรียบเหมือนลายนิ้วมือ ที่ใช้บอกเอกลักษณ์ที่ใช้ประกอบในการติดตามวาฬฝูงนี้ต่อไปค่ะ หากมีตำหนิหรือไม่มีตำหนิ..น้องตึกก็จะจดบันทึกไว้

[สายชล]

จากวาฬตัวแรก...เราได้เห็นวาฬอีก 6 ตัว โดยคู่หนึ่งเป็นแม่ลูกกัน เราถ่ายภาพคู่ของแม่ลูกคู่นี้ไม่ได้เลย และภาพวาฬตัวอื่นๆก็ถ่ายชัดบ้างไม่ชัดบ้าง เหตุเพราะไม่ชำนาญการถ่ายภาพในเรือที่โยกเยกไปมา กะจังหวะไม่ถูก มืออ่อนแรงจากเลนส์ที่หนัก และฝีมือก็ไม่ค่อยจะมี...


อย่างนี้ต้องมีรายการแก้มือ....สองสายเลยขอน้องตึก กลับมาดูวาฬอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น และเมื่อน้องตึกเปิดโอกาสให้พาชาว SOS มาเพิ่มได้ สายชลเลยขอชวนน้องๆที่พอจะลางานได้ตามไปสมทบด้วยอีก 3-4 คน ซึ่งน้องตึกก็ใจดียอมให้ไปได้

[สายชล]

ในวันรุ่งขึ้น...สองสาย น้องกุ้ง น้องก้อย น้องย้ง และน้องน้ำผึ้ง ก็นั่งรถตู้ไปลงเรือไต๋จำรูญ พร้อมกับทีมงานของน้องตึก


เช่นเคยค่ะ...น้องใหม่ถูกรับน้องด้วยการรับฟังคำบรรยายจาก น้องสุรชัย ตากล้องมือหนึ่งของทีมงาน





น้องตึกกลัวน้องๆจะภูมิไม่แน่น เลยมาช่วยอธิบายเพิ่มเติมให้อีกรอบ

[สายชล]

เราออกจากท่าเรือตอนเกือบสิบโมงเช้า เมื่อถึงปากอ่าวก็หวังจะได้เห็นน้องวาฬรออยู่ แต่ก็หามีวี่แววไม่ เรือผ่านดอนหอยหลอดที่เมื่อวานน้องวาฬมาหากินอยู่หลายตัว แต่ก็ไม่เห็นวี่แววอีก


จนเที่ยง...เราเลยตัดสินใจทานข้าวกัน ก่อนที่วาฬจะมาทำให้เราตื่นเต้นจนทานข้าวไม่ลงเหมือนเมื่อวานที่สายชลมีอาการทานข้าวไม่ลง


ข้าวยังไม่ทันเรียงเม็ดดี...เสียงน้องสุรชัยก็ตะโกนบอกมาจากหลังคาเรือว่า "วาฬโผล่ที่หน้าวัดโน่น"


เท่านั้นเอง...วงก็แตก เราต่างหามุมถ่ายภาพกันตามถนัด


สายชลอยู่ที่หัวเรือ...

คุณสายน้ำอยู่ที่โคนหัวเสาหลังคาเรือ....





น้องๆทีมงานอยู่บนหลังคาและหัวเรือ สลับกับสายชล




ส่วนน้องตึก และหนุ่มสาวชาว SOS หลบอยู่ในร่ม ใต้หลังคาผ้าสแลน

[สายน้ำ]

มาจริงๆ ...... กำลังอ้าปากรองรับอาหาร แต่ดูเหมือนน้ำจะไม่ลึกมากนัก วาฬจึงไม่สามารถดีดตัวขึ้นมาสูงได้