ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 3

[สายชล]

วัดมหาธาตุ


จากวัดท่าคก...เราย้อนไปทางใต้ มุ่งหน้าไป "วัดมหาธาตุ" ที่ได้กล่าวถึงในประวัติเมืองท่าคก ที่ได้กล่าวว่า ที่ทำการเมืองเชียงคาน เคยตั้งอยู่บริเวณวัดพระธาตุ ที่ปัจจุบันตั้งอยู่ถนนศรีเชียงคาน ระหว่างซอย 14 และ 15 หาตัววัดไม่ยากเลยค่ะ เพราะประตูทางเข้าวัดตั้งอยู่ริมถนนใหญ่...

เข้าไปก็งงๆ...สงสัยเราจะเข้าประตูด้านข้างมากกว่า เพราะตัวโบสถ์ และอาคารในวัด ล้วนหันหน้าไปทางทิศใต้ และยังมีประตูอยู่ในซอย 14 แต่ปิดไว้ด้วยประตูซี่ลูกกรงเหล็กดัด รถจึงเข้าไม่ได้ แต่ก็มีประตูเล็กให้เดินเข้าออกได้เท่านั้น ที่แปลกอีกอย่างหนึ่งคือ มีรูปปั้นยักษ์สองตน ยืนถือกระบองอยู่หลังประตู แทนที่จะเป็นหน้าประตู อย่างที่เคยเห็นอยู่ทั่วไป...

ทราบมาว่า...วัดนี้เป็นวัดเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองเชียงคาน ก่อตั้งขึ้น เมื่อปี พ.ศ.๒๑๙๗ พร้อมกับการสร้างเมืองเชียงคาน เคยเป็นที่ว่าการงานเมืองของเจ้าเมืองเชียงคานมาหลายสมัย

[/IMG]



ป้ายไม้ที่เขียนไว้หน้าบันไดทางขึ้นอุโบสถเก่า ทำให้รู้ว่า เชียงคาน เดิมเป็นที่ตั้งของ "บ้านท่านาจันทร์"

[สายชล]

พระอุโบสถ หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า "สิม" หลังเก่าทำด้วยไม้ สร้างมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2202 ปัจจุบันทรุดโทรมมาก คงจะมีการบูรณะซ่อมแซมมาแล้วหลายครั้ง ปัจจุบัน แทบไม่ค่อยจะมีไม้ให้เห็นแล้ว (นอกจากที่กองทิ้งไว้อยู่ข้างๆโบสถ์)

สภาพแวดล้อมโดยรอบอุโปสถหลังเก่า ไม่ค่อยจะเจริญหูเจริญตานัก โดยเฉพาะถังปูนใส่น้ำฝน ที่ตั้งอยู่หน้าโบสถ์ทั้งสองข้าง และศาลาการเปรียญที่ต่อออกไปจากอุโบสถ


นอกจากนี้ ยังมีรถยนต์ทั้งตุ๊กๆและรถกระบะ มาจอดประชิดติดอยู่ข้างตัวอุโบสถอีกด้วย






หลังคาโบสถ์ที่คงผุพังไปหมด ถูกสร้างครอบไว้ด้วยหลังคาสังกะสี ที่บัดนี้เก่าคร่ำคร่าแล้ว ไม่แน่ใจว่าน้ำฝนจะรั่ว หรือสาดเข้ามาจนถึงประตูหน้าโบสถ์ด้วยหรือไม่






หน้าบรรณของโบสถ์ มีภาพเขียนบอกเล่าเรื่องราวประวัติเมืองเชียงคาน ซึ่งบัดนี้เลอะเลือนจางหายไปอย่างน่าเสียดาย

[สายชล]

ภาพวาดสวยๆ ที่กำลังลบเลือนหายไป....เห็นแล้วเสียดาย...เสียใจ...อยากร้องไห้ค่ะ...

[สายชล]

ประตูทางเข้าที่ทรุดโทรม แต่มองผ่านเข้าไปเห็นพระพุทธรูปประดิษฐานอยู่บนแท่น ช่างงามจับตาจับใจ






พระประธานองค์นี้ มีชื่อว่า "หลวงพ่อใหญ่" ชาวบ้านจึงเรียกวัดมหาธาตุนี้ติดปากว่า "วัดหลวงพ่อใหญ่"







พระพุทธรูปองค์นี้ศักดิ์สิทธิมาก เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของชาวเชียงคานตลอดมา...







ในอุโบสถหลังเก่านี้ มีตู้พระธรรมไม้ลงรักปิดทอง หีบพระธรรมไม้ลงรักปิดทอง และแท่นที่นั่งของเจ้าเมืองเชียงคาน ตั้งแสดงไว้ด้วย

น่าเสียดาย...ที่พระอุโบสถเก่าแก่หลังนี้ มีหยากไย่ใยแมงมุม คราบสกปรก และริ้วรอยต่างๆ ปรากฎให้เห็นทั่วไป แสดงให้เห็นว่าถูกปล่อยประละเลย ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่ ให้สมกับเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมืองมาแต่โบราณการณ์...

[สายชล]

เยื้องๆด้านหน้าพระอุโบสถหลังเก่า และศาลาการเปรียญ...เป็นที่ตั้งของอุโบสถหลังใหม่ ที่สร้างขึ้นในรูปแบบสถาปัตยกรรมล้านช้าง

พระอุโบสถหลังใหม่ดูสวยดีค่ะ...แต่อาคารสูง ที่ปลูกอยู่ด้านหลัง ซึ่งทราบมาว่าเป็นโรงเรียนพระปริยัติธรรม และศูนย์เด็กเล็กก่อนวัยเรียน รวมทั้งด้านข้างที่เป็นกุฏิเจ้าอาวาสวัด ซึ่งด้านหน้า ประดับประดาด้วยระฆังเหล็กใบใหญ่ๆหลายสิบใบ รูปปั้นพญานาค รูปหล่อเทพเจ้าต่างๆ ได้ทำให้ความสวยสง่างาม ของพระอุโบสถหลังใหม่นี้ ดูด้อยค่าลงไปได้อย่างมากมายทีเดียว ความสวยสง่างามที่ลดลงไปนั้น...ยังนับรวมไปถึงคราบสกปรก และฝุ่นละออง ที่ปรากฎให้เห็นได้ทั่วไป รอบๆตัวอุโบสถด้วย...


มองข้ามลานกว้าง ไปทางด้านขวามือของอุโบสถหลังใหม่ จะเห็นอาคารเล็กๆรูปทรงสี่เหลี่ยมสีขาวขลิบฟ้า ตั้งอยู่ระหว่างโรงจอดรถ อ่านในหนังสือพบว่า นั่นคือ "ส้วมโบราณ" ที่สร้างมานานหลายสิบปี เราไม่ได้ถ่ายเจาะภาพส้วมโบราณมาให้ดูกัน เหตุผลเพราะว่า หลังจากนั้น มีสาวๆไปยืนรอเข้าห้องน้ำอยู่หลายคน เราเองก็ไม่มีเวลาพอจะไปนั่งรอคุณเธอค่ะ....

ที่สำคัญคือ พระอุโบสถแห่งนี้ ปิดประตูลั่นดานไว้สนิท ผู้ที่จะเข้าไปกราบไหว้ และชื่นชมความงามภายในนั้น ไม่สามารถจะเข้าไปได้ ต้องใช้วิธีมองผ่านหน้าต่าง ที่มีลูกกรงไม้กลึงกั้นไว้...

[Kungkings]

ครบถ้วนสวยงามทั้งภาพและเรื่องราวคะ ขอบคุณกับการเดินทางดีๆที่มีมาแบ่งปันให้น้องๆ เสมอคะ

[สายชล]

ขอบคุณจ้ะ น้องกุ้ง...

ขนาดว่าภาพถ่ายที่ได้มาก็มากมายแล้ว แต่พอจะเขียนเรื่อง ก็ให้รู้สึกว่า ภาพที่ถ่ายมานั้น มีไม่ครบถ้วนอย่างที่ควรจะเป็นอ่ะค่ะ...