ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 3

[สายชล]

ถัดจากหอกลองลงไปด้านขวา เป็นที่ตั้งของศาลาการเปรียญหลังใหญ่ ด้านหน้าเป็นมีสถูปบรรจุอัฐิของพระยาศรีอรรคฮาด ซึ่งเข้าใจว่าจะย้ายจากด้านหลังโบสถ์ มาสร้างใหม่ให้สง่างาม เพื่อให้ชาวเชียงคานและผู้มาเยือน ได้มากราบไหว้แสดงความคารวะได้สะดวก..

ประตูทางเข้า-ออก ของวัดโพนชัย อยู่ติดกับถนนศรีเชียงคาน ช่วงระหว่างซอย 1 และ 2 ซึ่งสะดวกในการไปเยี่ยมชมมาก

ขอบคุณข้อมูลจาก...

http://chiangkhan.wordpress.com/2009...8%AD%E0%B8%87/

http://www.chiangkhan.com/page/2066709:Page:115345

[สายชล]

วัดมัชฌิมาราม

เมืองเชียงคานในอดีตนั้น มีวัดสองแห่งที่แยกกันอยู่ วัดหนึ่งชื่อ "วัดกลาง" อยู่บนริมฝั่งแม่น้ำโขง อีกวัดหนึ่งอยู่ห่างจากวัดกลางไปร้อยกว่าเมตร เรียกกันว่า "วัดป่า" ในปี พ.ศ. 2466 ได้มีการสร้างถนนชายโขง ขึ้นริมแม่น้ำโขง ซึ่งถนนลากผ่าเข้าไปตรงที่วัดกลางตั้งอยู่ อีกทั้งแม่น้ำโขงกัดเซาะตลิ่งจนถึงตัวโบสถ์ ทำให้ต้องย้ายวัดกลางไปรวมกับวัดป่า แล้วเปลี่ยนชื่อเป็น "วัดป่ากลาง" และ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา ในชื่อ วัดป่ากลาง เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2493

ต่อมาในสมัยพระมหาเกียรติ วุฑฒิสาโร เป็นเจ้าอาวาส ได้เปลี่ยนชื่อจากวัดป่ากลางเป็น "วัดมัฌชิมาราม"






อุโบสถของวัดวัดมัฌชิมาราม ที่เห็นในปัจจุบัน ได้สร้างขึ้นแทนของเก่าที่ผุพังไป จึงเป็นโบสถ์ในยุครัตนโกสินทร์ที่ทันสมัย และ สวยงาม





หน้าบันของโบสถ์ทางด้านหน้า มีพระพุทธรูปปางลีลา พุทธลักษณะงดงาม ประดิษฐานอยู่

[สายชล]

บันไดนาคหน้าประตูโบสถ์




หน้าบันด้านหลังอุโบสถ ก็สวยงามไม่แพ้ด้านหน้า




มีรูปปั้นพระพรหมทรงหงส์ สวยงามมากประดับอยู่ ที่หน้าบันด้านหลังของโบสถ์





บันไดขึ้นอุโบสถด้านหลัง มีสิงห์คู่หน้าตาประหลาดประดับอยู่หัวบันได

[สายชล]

ทางเข้าประตูโบสถ์มีพระพุทธรูปปางมารวิชัยประดิษฐานอยู่ พุทธลักษณะงดงาม อิ่มเอิบมาก ด้านขวามีเทียนพรรษาเล่มใหญ่ตั้งอยู่

ภายในพระอุโบสถ เป็นที่ประดิษฐานพระประธาน ซึ่งตามตำแหน่งที่ตั้งนั้น น่าจะเป็นพระพุทชินราชจำลอง แต่พระที่ชาวบ้านให้ความเคารพนับถือ กลับเป็น พระผ้าขาวปากแดง (อยู่ทางด้านขวาของพระพุทธชินราช) ซึ่งเชื่อกันว่าศักดิ์สิทธ์มาก คนไปอธิษฐานขออะไรก็จะได้ดังประสงค์

[สายชล]

วัดมัชฌิมาราม" หรือ "วัดป่ากลาง" เป็นวัดที่อยู่กลางเมืองเชียงคานอีกวัดหนึ่งที่สวยงาม เดินทางไปไหว้พระได้สะดวกสบาย เพราะอยู่ใกล้ๆปากซอยศรีเชียงคาน 10 ซึ่งถือเป็นย่านธุรกิจ แหล่งร้านค้าและร้านอาหาร แวะไปซื้อของหรือทานอาหารเสร็จ ก็แวะเข้าไปไหว้พระได้สะดวกสบายค่ะ

ภาพโบสถ์ที่มองจากหอกลอง ที่คุณสายน้ำคลานกระย่องกระแย่งขึ้นไปถ่ายภาพ ในขณะที่สายชลยืนคอยอยู่ใต้ต้นไม้ หน้ากุฏิพระ





กุฏิไม้พระเก่าค่ำคร่า เข้าใจว่าคงสร้างมาตั้งแต่สมัยเริ้มสร้างวัด






ถนนศรีเชียงคาน ที่สร้างผ่านหน้าโบสถ์...

ขอบคุณข้อมูลจาก...http://www.annaontour.com/province/ley/wadpaklang.php

[สายชล]

วัดศรีพนมมาศ


วัดศรีพนมมาศ หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า "วัดโท่ง" ดูจะเป็นวัดเดียวที่อยู่ลึกเข้าไปจากถนนใหญ่ ไม่เหมือนวัดอื่นๆที่เราไปมาแล้วซึ่งหาง่ายไป่ง่าย เมื่ออ่านประวัติดูจึงทราบว่า เดิมนั้นที่ตั้งวัดเคยเป็นป่าช้ามาก่อน

เมื่อแรกสร้าง ในปี 2497 นั้น พระมหาบุญหนัก สิริปุณโญ ผู้เป็นประธานฝ่ายสงฆ์ ก็ได้สร้างกำแพงล้อมรอบที่วัดทั้งหมดซึ่งมีอยู่ 75 ไร่ (เป็นที่ป่าช้าเสีย 20 ไร่)

เมื่อเราไปถึงวัดนั้น เป็นช่วงเย็น ภายในบริเวณวัด สงบเงียบไร้ผู้คน ไม้ใหญ่ขึ้นร่มครึ้มทั่วบริเวณ ทำให้เกิดความวิเวกวังเวงดีแท้...






ประตูกำแพงแก้วและประตูโบสถ์ปิดสนิท เราจึงได้แต่ไหว้พระ แล้วก็ด้อมๆมองๆอยู่นอกเขตโบสถ์ แหงนขึ้นไปมองหน้าบันของโบสถ์ เป็นภาพเทพพนมสีทองอร่าม

[สายชล]

กำแพงแก้วของโบสถ์ มีปูนปั้นเป็นรูปเศียรพรหมสี่หน้า..พระโอษฐ์ยิ้มละไม










ผนังกำแพง เป็นภาพยักษ์แบกราวกำแพง ดูท่าจะไม่หนักมากนัก..ยักษ์ตนซ้ายนั้น กล้ามอกใหญ่ หรือจะเป็นยักษ์เพศเมีย ก็ไม่แน่ใจค่ะ