ไปสำรวจปะการังเทียม....นราธิวาส

[สายชล]

ช่างสวยงามและน่าประทับใจมากๆค่ะ...

[สายชล]

ตามขอบประตู้และหน้าต่างของตู้รถไฟ ประดับประดาด้วยไฮดรอยด์ หอย และเพรียงอย่างสวยงาม...

[สายชล]

ที่นี่มีฝูงปลามาอาศัยอยู่มากเช่นเดียวกับที่รถขยะ...ทั้งด้านนอก

[สายชล]

และ ด้านในตู้รถไฟ ก็มีฝูงปลาเข้ามาอาศัยหลบภัยเช่นกัน....

[สายชล]

บริเวณที่ทิ้งตู้รถไฟนี้ ไม่ได้เป็นพื้นราบ เหมือนกับบริเวณที่ตั้งของรถถังและรถขยะ แต่เป็นแนวปะการังธรรมชาติ ที่เป็นเนินสูงขึ้นไป ความลึกจากผิวน้ำที่ยอดเนินน้อยที่สุดประมาณ 18 เมตร ในขณะที่ส่วนที่ลึกที่สุด จะเท่ากับความลึกที่รถถังและตู้รถไฟตั้งอยู่ คือราว 22 เมตร


ที่บริเวณเนินปะการังธรรมชาติ มีปะการังแส้แดง และดอกไม้ทะเลขึ้นอยู่เป็นหย่อมๆ ดอกไม้ทะเลบางกอ ก็มี ปลาการ์ตูนลายปล้อง (Clark's anemonefish, Amphiprion clarkii) อาศัยอยู่

[สายชล]

ใต้ตู้รถไฟ มีฉลามกบอาศัยหลบภัยอยู่ พวกเราหลายคนได้เห็นฉลามกบสามตัว นอนเรียงกันเป็นแถว แต่สองสายได้พบที่ละตัวๆ ส่วนมากเห็นแต่หางโผล่ออกมา มีที่ให้เห็นหน้าตา มีอยู่ตัวเดียวเองค่ะ...






บนหลังคาตู้รถไฟ เห็นมีหอยมุกตัวโตเกาะอยู่...






มีแส้ทะเลสีแดงเกาะอยู่บนหลังตู้รถไฟ ให้เห็นเด่นสะดุดตา ถ้าต่อไปมีแส้ทะเลมาเกาะติดบนหลังคาเพิ่มขึ้น ก็น่าจะทำให้ที่นี่สวยยิ่งขึ้นนะคะ....

[สายชล]

เราเสร็จสิ้นการดำน้ำสำรวจแนวปะการังเทียมจากรถถัง รถขยะ และตู้รถไฟ ด้วยความสุขสนุกสนาน และประสบความสำเร็จตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้


เราต่างหวังกันว่า แนวปะการังเทียมที่นราธิวาส จะสามารถทำหน้าที่ แทนปะการังธรรมชาติเป็นอย่างดีได้ต่อไปอีกหลายปี ซึ่งจะทำให้สัตว์น้ำ ได้มีที่อยู่อาศัยหากิน หลบภัย และแพร่พันธุ์เพิ่มปริมาณมากขึ้น เป็นแหล่งพึ่งพาของชาวประมงพื้นบ้าน ที่จะสามารถหาสัตว์น้ำมาใช้บริโภคเอง และมีเหลือพอจะเก็บไว้ขาย อันจะเป็นทางเพิ่มรายได้ให้กับตัวเองและท้องถิ่นได้มากขึ้น โดยไม่จำต้องเดินทางไกลออกไปจากชายฝั่งมากนัก....


อีกทั้งนักดำน้ำท่องเที่ยว จะมีแหล่งดำน้ำเพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำแนวปะการังธรรมชาติถูกรบกวนลดน้อยลง และจะเป็นหนทางหนึ่ง ในการเพิ่มพูนรายได้จากกิจกรรมดำน้ำท่องเที่ยว ให้กับท้องถิ่นได้อีกทางหนึ่งด้วย....