รายงานผลการปฏิบัติงานโครงการเก็บขยะและตัดอวน ที่หินเพลิง ระยอง เดือน กุมภาพันธ์ 2556

[สายชล]

เมื่อทุกอย่างลงตัว เราจึงได้จัดโครงการเก็บขยะและตัดอวนที่หินเพลิง ขึ้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง เป้าหมายสำคัญตือ การใช้นักดำน้ำอาชีพลงไปใช้ไฟใต้น้ำ ตัดเชือกปากอวนไส้สลิงเหล็ก และนำขึ้นสู่ผิวน้ำ เพื่อที่จะคืนความสวยงามให้กับกองหินเพลิงอีกครั้งหนึ่ง หลังจากอยู่ในสภาพที่ไม่น่าดู หรือจะเรียกว่า "อุจาดทัศน์" อยู่หลายปี


เนื่องจากการทำงานใต้น้ำครั้งนี้เป็นเรื่องใหม่สำหรับพวกเรา และค่อนข้างจะอันตราย การวางแผนทำงานใต้น้ำอย่างปลอดภัยและมีประสิทธภาพ จึงต้องกระทำกันอย่างละเอียดและรอบคอบ ทั้งจากปากของคุณ คุณมาโนช และ จากทีมลีดเดอร์ของ SOS นำโดย น้องติ๊ก น้องใต้ และน้องก้อย รวมทั้งมีการแบ่งกลุ่มดำน้ำ และกำหนดหน้าที่ความรับผิดชอบของนักดำน้ำในแต่ละกลุ่ม กันอย่างชัดเจน


เราต้องใช้เวลานานเกือบชั่วโมง การประชุมวางแผนการดำน้ำทำงานในครั้งนี้ จึงสำเร็จเรียบร้อย..

[สายชล]

หินเพลิงกองใหญ่ (ไดฟ์ที่ 1)


จากท่าเรืออ่าวมะขามป้อม..เรือคิงโอลาฟใช้เวลาเกือบชั่วโมงครึ่ง จึงเดินทางถึงบริเวณเหนือหินเพลิงกองใหญ่


เมื่อเรือทิ้งสมอลงบริเวณพื้นทรายใกล้กองหินแล้ว นักดำน้ำกลุ่มแรกที่แต่งตัวและกระโดดลงดำน้ำ คือกลุ่มของสายชล ซึ่งจะพาคุณมาโนชลงไปดำน้ำสำรวจสภาพของเชือกปากอวน และทำหมายบริเวณที่มีเชือกปากอวนไว้ เพื่อจะได้ขึ้นไปทบทวนแผนปฏิบัติงานอย่างละเอียดบนเรือกันอีกครั้ง โดยมีคุณสายน้ำเป็นผู้ลงไปช่วยบันทึกภาพ

กลุ่มของน้องติ๊กและน้องใต้ จะนำเชือกที่โยงจากท้ายเรือไปผูกกับก้อนหินใต้น้ำ ใกล้ๆกับหมายที่สายชลจะยิงขึ้นมาให้เห็น ส่วนกลุ่มของน้องก้อย จะลงไปดำน้ำเก็บขยะ/ตัดอวน ที่มีอยู่ทั่วไปในบริเวณนั้น


สภาพใต้น้ำในวันนั้น น้ำทะเลค่อนข้างใสและไร้กระแสน้ำ...เราจึงได้เห็นสภาพใต้ท้องทะเล และเชือกปากอวนที่กระจายอยู่ตรงนู้นตรงนี้ได้อย่างชัดเจน

เห็นน้องมาโนชลงดำน้ำ โดยใช้ถังอากาศประกอบเข้ากับ Backpack และไม่ใช้ Bouyancy Compensator Device แล้ว สายชลก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ เพราะนึกไปถึง "ฉลามขาว" นายทหารจากหน่วย Seal ของกองทัพเรือไทย ที่เคยร่วมกันดำน้ำทำงานสำรวจเรือคราม ที่เพิ่งถูกจับไปตั้งแท่นใต้ทะเลที่เกาะไผ่ เมื่อสิบปีก่อน ที่อยู่ในสภาพเดียวกับน้องมาโนชในยามนี้...

[สายชล]

สายชลเริ่มผูกถุงลม Safety Sausage เข้ากับสายเชือกปากอวนบริเวณจุดแรกที่พบ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหินใต้น้ำก้อนเขื่อง..

จากกนั้นก็ยิงถุงลมขึ้นสู่ผิวน้ำ เพื่อจะใช้เป็นหมายให้น้องติ๊กและน้องใต้ นำเชือกที่จะโยงจากท้ายเรือ ลงมาผูกกับหินก้อนที่หมายตาไว้ เพื่อยึดให้ท้ายเรืออยู่กับที่ ไม่ปัดไปปัดมา อันจะช่วยให้การทำงานสะดวก และไม่ก่อให้เกิดอันตรายกับกลุ่มนักดำน้ำ

[สายชล]

ทำหมายเสร็จแล้ว...สายชลเริ่มพาน้องมาโนชไปสำรวจเชือกปากอวนทั้งหมดที่มี โดยเริ่มจากที่อยู่ลึกที่สุด และค่อยๆไล่ระดับขึ้นมาในที่ตื้นๆ บริเวณยอดหินเพลิง สำหรับจุดที่จะต้องใช้ไฟใต้น้ำตัด เราจะใช้ถุงก๊อบแก๊บ ผูกไว้เป็นหมายทุกจุด

[สายชล]

สำหรับเชือกปากอวนที่เราจะให้ทีมงานของน้องมาโนช ลงมาใช้ไฟใตัน้ำตัดเป็นจุดแรกนั้น เราได้ผูก Safety Sausage อีกอันหนึ่งไว้เป็นหมาย โดยก่อนจะขึ้นสู่ผิวน้ำ เราไม่ลืมที่จะเก็บ Safety Sausage อันแรก ที่เป็นหมายให้น้องติ๊กลงมาผูกเชือกกับหิน เพื่อกันท้ายเรือปัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว

[สายชล]

หินเพลิงกองใหญ่ (ไดฟ์ที่ 2)


เมื่อขึ้นมาบนเรือ...น้องมาโนชได้ให้ข้อมูลกับทีมงานของ Deepsea และเริ่มวางแผนการทำงาน และจัดเตรียมเครื่องมือและอุปกรณ์การใช้ไฟใต้น้ำให้พร้อมไว้ สำหรับการทำงานในไดฟ์ต่อไปทันที


หลังอาหารเที่ยงและพักผ่อนกันพอสมควรแล้ว เราก็เตรียมตัวลงดำน้ำทำงานกันทันที กลุ่มของน้องติ๊กและน้องใต้ลงไปจัดการผูกถุงก๊อบแก๊บที่สายเชือกปากอวนยัดไส้สลิงเหล็ก เริ่มจากจุดปลายเชือกอวน จนมาถึงจุดที่อยู่ใกล้ๆกับส่วนที่ถูกปะการังคลุมเชือกปากอวน ระยะห่างกันราว 3 เมตร แล้วใส่ลมขึ้นไปพอให้สายเชือกยกขึ้น เพื่อความสะดวกในการทำงาน และเมื่อตัดเชือกปากอวนแล้ว ตัวเชือกจะลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ ให้คนบนเรือเก็บขึ้นเรือได้ทันที

[สายชล]

สายเชือกปากอวนเริ่มลอยขึ้นสู่เบื้องบน โดยพวกเราพยายามควบคุมลมในถุงก๊อบแก๊บไม่ให้พองมาก ซึ่งจะทำให้เชือกเกิดการยกตัวจนตึงเกินไป อันอาจจะกระชากส่วนที่ติดอยู่กับปะการัง (ที่เราจะต้องใช้ไฟตัด) จนทำให้ปะการังเกิดความเสียหายได้