มิงกะลาบา...จากมัณฑะเลย์สู่เมืองเอกแห่งรัฐฉาน

[สายชล]

มหาเจดีย์ อันทูกันธา ได้รับการบูรณพัฒนามาเรื่อยๆ จนสวยงามอย่างที่เห็นอยู่ทุกวันนี้ค่ะ

วันนั้น....กว่าเราจะเดินทางผ่าน พิน อูล วิน กลับไปถึงมัณฑะเลย์ ทานข้าวหมกเนื้อ และเข้านอนที่โรงแรม Gold Star ได้ เวลาก็ผ่านไปเกือบเที่ยงคืน วันรุ่งขึ้น เราจะต้องตื่นแต่เช้ามืด เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปเมืองตองยีค่ะ

[สายชล]

วันที่ 3...มัณฑะเล - เจาท์เซ - อองปาน - ตองยี


เราตื่นกันตั้งแต่ตีสอง.... อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ แล้วลงไปเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม เพื่อมุ่งหน้าไปเมืองตองยี (Taunggyi) เมืองหลวงของรัฐฉาน โดยเริ่มจากการใช้ทางหลวงหมายเลข 1 ล่องไปทางตะวันตกเฉียงใต้ของมัณฑะเลย์ ทานข้าวเช้าที่ เมืองเจาท์เซ (Kyaukse) ซึ่งขึ้นชื่อในเรื่อง "ระบำช้าง" ที่ใช้คนสองคนแต่งตัวเป็นช้างแล้วมาเต้นระบำให้คนชม ในช่วงเทศการในเดือนตุลาคมของทุกปี


จากนั้น รถจะวิ่งแยกจากทางหลวงหมายเลข 1 เข้าสู่ทางหลวงหมายเลข 411 ซึ่งเป็นทางเล็กๆขึ้นไปบนเขาสูงๆต่ำ แต่วิวทิวทัศน์สวยงามมาก และไม่ค่อยมีรถวิ่งเลย จนเรารู้สึกเสียวๆว่า ถ้ารถเสียหรือเกิดอุบัติเหตุ จะมีใครผ่านมาช่วยเราไหม

[สายชล]

ช่วงแรกของเส้นทาง 411....เราได้เห็นมีการปลูกไม้ทานาคา ที่ยืนต้นตรงและสวยงาม กระจัดกระจายอยู่ตามหุบเขาข้างถนน





ที่นี่คงมีน้ำอุดมสมบูรณ์ดี เห็นได้จากมีธารน้ำไหลรินไปตลอดทาง ช่วงที่เป็นที่ราบลุ่ม ถนนบางช่วงที่มีทางน้ำไหลผ่าน ก็ถึงกับขาด หรือไม่ก็สะพานพัง

[สายชล]

พอถึงที่ราบกลางหุบเขา เราก็ได้เห็นท้องไร่ ท้องนา ทุ่งดอกมัสตาด สีสันสลับกันสวยงาม

[สายชล]

เพลิดเพลินเจริญใจกับความงามสองฟากถนนมากค่ะ...

[สายชล]

ที่นี่ ยังมีการลงแขกเก็บเกี่ยวพืชผล มีการเลี้ยงวัวเพื่อใช้ในการเทียมเกวียน เพื่อขนผลิตภัณฑ์การเกษตร ประเภทหัวกระหล่ำ และข้าว ออกมาส่งให้รถบรรทุก

[สายชล]

รถบรรทุกประเภทรถอีแต๋น เป็นพาหนะที่ใช้ทั้งขนคนและพืชไร่ที่นิยมกันอย่างกว้างขวาง บ้านเรือนของชาวไร่ชาวนามักตั้งอยู่ใกล้ๆเทือกสวนไร่นา เพื่อสะดวกในการดูแลพืชผล