|
|
|||||||
 |
|
|
Share | คำสั่งเพิ่มเติม | เรียบเรียงคำตอบ |
|
|
|
#5
04-12-2016
|
||||
|
||||
ช่วยกันคนละไม้ละมือ...  เป็นบรรยากาศการทำงานที่ไม่น่ารื่นรมย์เลยค่ะ มีทั้งน้ำขุ่น น้ำโยก หอยเม่นเกลื่อนกลาด ปลาหินและปลากะรังหัวโขนซ่อนอยู่ตรงนู้นตรงนี้ แถมด้วยระเบิดและจรวดที่อยู่ในสภาพพร้อมจะระเบิดอีก... การทำงานจึงต้องระแวดระวังกันอย่างเต็มที่  มือเยินด้วยแผลและแสบๆ คันๆ... 
__________________
Saaychol 
|
|
#6
04-12-2016
|
||||
|
||||
|
อวนถูกเลาะ...ตัด...แล้วนำมาพันกับเชือกด้านบนของอวนที่ผูกทุ่นลอยอยู่ แล้วตัดเชือกให้ลอยขึ้นเหนือผิวน้ำ จากนั้น ช่วยกันลากกลับเรือ ทั้งหนัก...ทั้งต้านน้ำและคลื่น...กว่าจะดึงขึ้นเรือได้ ใช้เวลาอยู่นาน...งานนี้เหนื่อยหนัก  อวนที่หัวแหลมด้านใต้ที่ติดอยู่บริเวณหน้าผาและเขตน้ำตื้น ที่เราตั้งใจจะลงไปตัดในไดฟ์ที่สาม แต่คลื่นลมที่แรงขึ้น ทำให้ลงดำน้ำทำงานไม่ได้ ต้องกลับเข้าฝั่งก่อน แล้ววางแผนจะไปทำงานกันใหม่อีกครั้ง  ทั้งอวนทั้งคน เหมือนถูกผูกติดมาด้วยกันเป็นพรวน... จะดึงมาหาเรือได้ก็ลำบาก และเหนื่อยกันหนัก ทั้งคนในน้ำและคนบนเรือ 
__________________
Saaychol
|
|
#7
04-12-2016
|
||||
|
||||
|
อวนและคนขึ้นบนเรือได้แล้ว คนยังต้องมาทนนั่งเลาะปะการัง ปู หอย จากซากอวน เพื่อส่งกลับคืนสู่ทะเล งานนี้ทั้งร้อนทั้งแสบจากแดดเผา และคันคะเยอจากฤทธิ์ไฮดรอยด์และแพลงก์ตอน  คนเรือวราสินธ์ มานั่งช่วยเราทำงานด้วย...น่ารักและมีน้ำใจมากค่ะ  ทรหดอดทนกันจริงๆค่ะ 
__________________
Saaychol
|
|
| คำสั่งเพิ่มเติม | |
| เรียบเรียงคำตอบ | |
|
|
Hybrid Mode
