มีข้อสงกะสัยในเรื่องการตกฉลามค่ะพี่น้อย พี่จ๋อม

[หอยกะทิ]

คิดมากปวดหัวครับพี่ติ่งชาย ตราบใดที่ผู้กุมอำนาจสูงสุดเป็น รัฐมน...มั่ว ไม่ใช่ประชาชน ในทุกกระทรวงเลย และตราบใดที่อำนาจยังไม่กลับมาอยู่ในมือคนตัวเล็กจริงๆ

อย่างกระทรวงท...ที่มีปัญหาอยู่แทบในทุกหน้ากระดานของเวบนี้นั่น เขาเคยเข้าใจคำว่าทรัพยากรธรรมชาติ และการยอมรับฟังความรู้จากลูกน้องของเขาบ้างไหม เขามีลูกน้องที่เก่งระดับเทพอยู่เต็มกรม เต็มกระทรวง แต่พอถามความเห็นมา ลูกน้องเสียงมันเบากว่าฝรั่ง เบากว่าผู้ใหญ่กว่า และเบากว่าเสียงกระเป๋าตังค์ตกหรือปล่าว ไม่รู้ดิ แต่ที่เคยได้รับฟังความคิดจากปากเจ้าตัว


ผมกลุ้มครับ

ปล. พวกเขาจะตัดสินใจอะไร พวกเขาไม่เคยถามข้ามกระทรวงที่นั่งในสภาข้างๆกัน ห่างไม่กี่ก้าว ไม่เคยช่วยกันคิดเพื่อประเทศบ้างเหรอ หรือแค่คิดว่า วันนี้เราอิ่มยังวะ? เศร้าแทน

[ดอกปีบ]

การต่อสู้กับความเข้าใจที่ผิดๆและความเชื่อที่ฝังลึกเป็นเรื่องยากและใช้เวลาแน่นอนครับ ..

ปัญหาการล่าฉลามเป็นปัญหาระดับโลกและการรณรงค์เรื่องนี้ก็เป็นการรณรงค์ระดับโลกเช่นกันครับ แต่ถึงแม้จะมีความพยายามมากแค่ไหน เสียงเล็กๆก็อาจจะ "เบาเกินไป" หรือ "ไม่ดังพอที่จะได้ยิน" ..

ผมมองไม่เห็นสูตรสำเร็จที่จะจัดการเรื่องตรงนี้ได้ นอกจากช่วยกันบอกต่อ ช่วยกันสู้กันต่อไป วันนึง ความคิดของคนอาจจะเปลี่ยน หันมาต่อต้านและประณามการกระทำเหล่านี้

และเสียงเล็กๆแต่ละเสียงที่ช่วยตะเบ็งร่วมกันอาจไม่หยุด อาจจะดังพอที่จะได้ยินก็เป็นได้นะครับ

[หอยกะทิ]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ดอกปีบ

และเสียงเล็กๆแต่ละเสียงที่ช่วยตะเบ็งร่วมกันอาจไม่หยุด อาจจะดังพอที่จะได้ยินก็เป็นได้นะครับ

เศร้าครับ เหมือนๆกับเสียงของกลุ่มอนุรักษ์ทุกๆกลุ่มจะอยู่ในโทนเสียงเบา เพราะเสียงท้องร้องและเสียงเงินจะดังเกินไป

เคยได้ยินไหมว่ามีคนต่อต้านกลุ่มต่อต้านการกินหูฉลาม เคยได้ยินไหมว่ามีกลุ่มคนต่อต้านกลุ่มต่อต้านการล่าวาฬและโลมา และอีกหลายๆกลุ่มต่อต้านคนที่เห็นคุณค่าของสิ่งอื่นที่นอกจากตัวเอง

กลุ่มคนเหล่านี้เกิดขึ้นมาได้ยังไง แม้เราจะร้องดังขนาดไหน เราพยายามปลูกจิต ให้ความรู้ขนาดไหน ตั้งแต่เยาวชนเลย เยาวชนพันคนเห็นด้วยกับเรา แต่เมื่อเขาโตขึ้น เสียงท้องเขาเริ่มร้อง แทบจะไม่เหลือใครเลยที่ยังสนใจสิ่งที่เขาปกป้องมาตั้งแต่เด็ก เพราะเสียงเราเบาเกินไป หรือไม่ก็ไม่เสนาะหูเขาเลยไม่สนใจ

[angel frog]

ทุกวันนี้ "ภาพ" มันออกมา เป็น อย่างนั้นจริงๆนะ เสียงของการอนุรักษ์ มักจะมาทีหลัง กว่า "ความต้องการ" ของมนุษย์
เราต่างก็เหนื่อยใจ ที่คิดว่า อนาคต จะเป็นอย่างไร

.....แต่
.....อย่าลืมว่า

....ทุกสิ่ง ทุกอย่าง จะไม่อยู่อย่างนี้ มันจะมีการเปลี่ยนแปลง ไป....

คิดว่า สิ่งที่เราน่าจะต้อง คำนึงถึง คือ การเปลี่ยนแปลง นั้นๆ จะเปลี่ยนไปในทาง ไหน ..จะเลวลง หรือ ดีขึ้น

ซึ่งทั้งนี้ ก็ ขึ้นอยู่กับ "เสียงของการอนุรักษ์" ต้องอย่าดับไป และ เราต่าง ก็ไม่ทิ้งความหวัง ว่า พรุ่งนี้ จะ ต้อง ดีขึ้น

[หอยกะทิ]

กด like ให้ครับ