ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 3

[สายชล]

เราออกจากเชียงคาน โดยใช้ทางหลวงฯหมายเลข 201 มุ่งหน้าผ่านจังหวัดเลย เข้าสู่อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น และเลี้ยวซ้ายเข้าทางหลวงฯหมายเลข 12 ซึ่งจะไปเชื่อมต่อถนนมิตรภาพ หรือทางหลวงฯหมายเลข 2


พอเข้าแขตอำเภอภูกระดึง...เราพยายามมองหาภูกระดึง ที่สายชลเคยปีนเขาขึ้นไปเที่ยวมาแล้วสองครั้ง และคุณสายน้ำเคยปีนขึ้นมาแล้วหนึ่งครั้ง แต่เมฆหมอกที่ลงหนาทึบ คลุมยอดภูกระดึงไว้จนมิด เราจึงได้แต่ภาพผานกเค้าที่อยู่ปากทางเข้าภูกระดึง มาเป็นที่ระลึกแทน...

ถนนที่เป็นไฮเวย์ชั้นดี ทำให้เราเดินทางถึงเมืองขอนแก่นภายในเวลาที่รวดเร็วมาก ครั้งแรกตั้งใจจะแวะทานข้าวเที่ยงในเมืองขอนแก่น แต่ความวุ่นวายในเมืองขอนแก่น ทำให้เราเปลี่ยนใจ เลยไปหาของทานและของฝากที่เมืองบ้านไผ่แทน


ได้ของฝากประเภท ไส้กรอก กุนเชียง หมูแผ่น หมหยอง ฯลฯ มาครบถ้วนแล้ว จากร้านดังของบ้านไผ่ (ที่เมื่อยี่สิบปีก่อนเล็กนิดเดียว ตอนนี้ใหญ่โตโอ่โถงมาก) ที่นี้ก็ถึงเวลาหาของอร่อยรับประทานแล้วค่ะ


ขับรถไปเรื่อยๆ สะดุดตากับร้านขายก๋วยเตี๋ยวเนื้อ ชื่อร้าน "เชียงใหม่โอชา" ซึ่งคนทานกันแน่น เลยสันนิษฐานว่า ต้องอร่อยแน่ๆ ต้องขอลงไปชิมสักหน่อยแล้วล่ะค่ะ..

ไม่ผิดหวังเลยค่ะ...ก๋วยเตี๋ยวเนื้อร้านนี้ รสโอชาสมชื่อ ไม่ว่าจะเป็นเนื้อตุ่น เนื้อสด หรือ ลูกชิ้น รสชาติกลมกล่อม ปรุงนิดหน่อยก็อร่อยได้ที่แล้ว...





หมี่น้ำทุกอย่างไปคนละสองชาแล้ว ยังไม่หนำใจ ต้องสั่งเกาเหลาแห้งมาทานกันอีกสองจาน และสั่งเกาเหลาน้ำกลับบ้านอีก 10 ชุด ลูกชิ้นอีก 200 ลูก...

[สายชล]

อิ่มแล้ว...สบายใจ ขับรถไปเรื่อยๆ จนถึงเมืองโคราช ราวๆบ่ายสามโมง แทนที่เราจะใช้ถนนมิตรภาพตรงไปออกสระบุรี แล้วใช้ถนนพหลโยธินวิ่งกลับกรุงเทพฯ เรากลับเลี้ยวซ้ายไปเข้าทางหลวงฯ หมายเลข 304 เพื่อจะไปวังน้ำเขียว เพื่อไปแอบชม "บ้านภูโอบ" ของน้องโป๋..น้องชายสุดที่รักและ Webmaster สุดหล่อ ของ SOS...

ฝ่าถนนสองเลนส์ที่รถติดมากๆ มาจนถึงทางยูเทริน เพื่อเข้าไปบ้านภูโอบ เวลาก็ใกล้จะห้าโมงเย็นเต็มที่ เราก็ใจตุ๋มๆต่อมๆว่าทางเข้าจะลึกแค่ไหน เพราะเพิ่งเคยมาที่นี่เป็นครั้งแรก




แต่โชคดี...เข้าไปจากถนนใหญ่นิดเดียว ก็ถึงบ้านภูโอบแล้วค่ะ...





โอ้โฮ !!!...สวย น่ารัก และน่าพักจริงๆค่ะ...

[สายชล]

เราไปครั้งนี้...ไม่ได้บอกน้องโป๋ล่วงหน้า เพราะจะแอบไปชม และไม่อยากรบกวนน้องโป๋ให้ลำบากใจ และก็ไม่ได้หวังว่าจะได้พบน้องโป๋ ซึ่งทราบว่างานที่ทำอยู่ที่อรัญประเทศยุ่งมาก...


แต่พอเราผ่านไปทางห้องอาหารที่อยู่ด้านหน้าของบ้านภูโอบ ก็เห็นน้องโป๋นั่งก้มหน้าก้มตาอ่านอะไรอยู่ที่โต๊ะตัวหนึ่งของห้องอาหาร เราขับรถเข้าไปด้านหลังบ้าน น้องโป๋ได้ยินเสียงรถจึงเงยหน้าขึ้นมอง แต่ก็ไม่ทราบว่าใครมากันแน่...

จนเราเดินไปหาจนใกล้ น้องโป๋ก็ยังจำไม่ได้ว่า เราเป็นใคร...จนเราต้องแสดงตัว น้องโป๋ ซึ่งคงคิดไม่ถึงว่าเราจะมาเยือนถึงถิ่น จึงร้องอ๋อ...จำเราได้...





จากนั้น...น้องโป๋ก็พาเราเดินชมบ้านภูโอบ ซึ่งร่มรื่นด้วยแมกไม้ สนามเขียวขจี...และ มีบ้านพักที่มีหลายหลังหลายแบบ ให้เลือกพักได้ตามใจ..

[สายชล]

บ้านพักมีทั้งแบบนอนจู๋จี๋กันสองคน หรือ จะใช้เรือนนอนรวม ซึ่งนอนกันได้ 20-30 คน ก็มีให้เลือก...





หากอยากจะนอนกลางดินกินกลางทราย...น้องโป๋ก็มีที่ให้กางเต๊นท์ หรือเช่าเต๊นท์ของบ้านภูโอบพักได้ค่ะ..

เราเห็นบ้านภูโอบแล้ว ก็อยากจะมาสูดอากาศบริสุทธิ์เย็นสบาย ชมทิวทัศน์ที่สวยงาม ห้อมล้อมด้วยภูเขาใหญ่น้อย และนอนชมดาวชมเดือน ให้เพลิดเพลินเจริญใจ สักสองสามวัน


แต่คงไม่ใช่วันนี้แน่นอนค่ะ เพราะเราจากบ้านมานานร่วมสองอาทิตย์ และคิดถึงบ้านตัวเองเต็มแก่แล้ว แม้น้องโป๋จะคะยั้นคะยอให้นอนพักสักคืน เราจำใจต้องปฏิเสธไป แต่สัญญากับน้องโป๋ว่า สักวันหนึ่ง เราจะต้องมาพักหลับนอนที่บ้านภูโอบอย่างแน่นอน..

[สายชล]

คืนนั้น...ด้วยเส้นทางวังน้ำเขียว-บ้านบึง- กรุงเทพฯ เรากลับถึงบ้านในกรุงเทพฯเอาเกือบสามทุ่ม แต่กลับไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย หรือเมื่อยล้าแต่อย่างใด เรามีแต่ความสุขสนุกสนาน กระปรี้กระเปร่า เหมือนได้ไปเติมพลังมา ทั้งที่ เราได้เดินทางจากบ้านไปนานถึง 13 วัน และด้วยระยะทางที่นั่งอยู่บนรถยนต์นามเจ้า "กระต่ายขาว" เดินทางท่องเที่ยวไปไกลถึง 3,500 กิโลเมตร


การขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ของเรา ในครั้งนี้ ช่างประทับใจเรามากมาย...จนเราบอกกับตัวเองว่า การขับรถเที่ยวทางไกลครั้งนี้ จะไม่ใช่ครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเราแน่นอน เราจะวางแผน ที่จะขับรถเที่ยวทางไกลกันอีกหลายที่ ในหลายช่วงเวลา ข้างหน้านี้ เพื่อไปเติมพลังให้กับชีวิตในวัยเกษียณของเรา ให้กลับมาชุ่มช่ำใจ เสมือนได้ดื่มน้ำอมฤตอย่างไงอย่างงั้น...


เชิญติดตามการขับรถท่องเที่ยวของเราในครั้งต่อไป ได้อีกที่นี่นะคะ...

[Super_Srinuanray]

ขอบพระคุณมากค่ะพี่น้อย พี่จ๋อม และกระต่ายขาว ถึงไม่ได้ไปด้วย แต่ก็รู้สึกว่า ได้มาแที่ยวด้วยทุกครั้งเลยค่ะ

อยากไปภูโอบ ๆๆๆๆๆๆๆๆ เมื่อไรดีหนา

[สายน้ำ]

ขอบคุณด่าร์ลิ้งค์สายชลมากๆที่ขยันหาข้อมูลมาบรรยายประกอบภาพ มีความทรหดอดทน วิริยะ อุตสาหะ มาก ... ยังมี เปรู - เอกวาดอร์ และยูนนาน คาราวาน Fortuner Club อีกนะจ๊ะ

ทริปยาว หนองคาย - ลาวเหนือ - เชียงคาน - ภูเรือ - ภูหลวง เที่ยวนี้ เป็นการเดินทางที่สนุกและมีรสชาติมาก มีรถดีมีชัยไปกว่าครึ่ง พอดีได้รถใหม่ ทั้งอึด ทั้งถึก ทั้งซิ่ง เลยไม่รู้สึกเหนื่อยกับการขับรถ ... จริงๆอยากใช้เวลาตะลอนอยู่แถวๆนั้นนานกว่านี้ แต่จากบ้านมาตั้งครึ่งเดือน กลัวลูกจะตัดออกจากกองมรดกเสียก่อน จึงต้องกลับ กทม.อย่างเสียไม่ได้

แต่รอหนาวนี้ คงจะกลับไปเก็บรายละเอียดแถวๆนั้นอีกรอบครับ ... ใครสนใจจะร่วมวงคาราวาน ก็เตรียมลางานไว้ได้เลยนะครับ โดยเฉพาะที่หนองคาย น้อง Blue Day พร้อมที่จะลางานมาต้อนรับขับสู้กันเต็มที่

ถ้าชอบอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับการผจญภัยของสองสาย และชอบสำนวนการบรรยายที่ได้อรรถรสของคุณสายชล ก็ขอให้คอยติดตามผลงานกันต่อไปในห้อง "ท่องเที่ยวทั่วแผ่นดิน" นี้นะครับ

[สายชล]

เอิ้กกกก...จะเป็นลม...


กว่าจะเขียนเรื่องนี้เสร็จก็แทบจะเป็นจะตายแล้ว....เรื่องที่เหลือน่ะ ทั้งทริปเปรู-อิเกวดอร์-กาลาปากอส-สเปญ ต่อด้วยทริปเมืองจีน ที่ไปหลายที่ หลายเมือง และหลายวันกว่านี้อีก ดิฉันคงจะอ่อนเปลี้ย เพลียแรงกว่านี้แน่ๆ


ที่สรรเสริญเยินยอไว้นั้น เห็นทีจะไม่ได้ช่วยอะไรมากนัก...มาช่วยกันเขียนเรื่องหน่อยดีกว่ามั๊งจ๊ะ คุณสายน้ำ...

[สายน้ำ]

แค่นั่งจ้อง Monitor ทำรูปทั้งหมด ตาก็จะพังแล้ว ต้องทำไปพักไปทุกชั่วโมง จนบัดนี้ ยังเดินทางไปไม่ถึงกาลาปากอสเลย แล้วจะไปถึงยูนนานเมื่อไรกันนี่ ... ยิ่งตอนนี้ มีทริปปล่อยกุ้งตัวตลกมาแทรกคิวอีก โอ้! พระเจ้าช่วยกล้วยไข่เน่า ... ไม่อยากคิดเลย

ก็ช่วยๆกันไปนะจ๊ะ ด่าร์หลิง ... เอาแค่ ทริป เปรู-เอกวาดอร์-สเปน กว่าจะโพสต์จบก็คงหลายเดือน คงจะถึงยูนนานเอาปีหน้า แล้วคนอย่างสองสาย โพสต์รูปเฉยๆไม่เป็นด้วย ต้องนำเสนอข้อมูลเพียบพร้อมประกอบ ... คงต้องช่วยๆกันไปนะจ๊ะ สามัคคีคือพลัง ...

[สายชล]

สามัคคีคือพลัง...มีกันอยู่สองคน ไม่ช่วยกันแล้ว ใครจะมาช่วยวยลเล่าจ๊ะ..อิๆ


ไม่มีใครมาอ่านก็ไม่เป็นไรเนาะ...เก็บไว้อ่านกันสองคนก็ได้นะจ๊ะ ที่รัก...