เหลียวหลังกลับไปเดือนธันวา ... เมื่อครั้งที่มาลุย "ตรัง"

[สายน้ำ]

ป่าชายเลนด้านนี้ของตรัง ถูกเก็บรักษาไว้ได้เป็นอย่างดีทีเดียว

[สายน้ำ]

พอใกล้เที่ยง เราแวะเข้าไปที่วนอุทยานน้ำพุร้อนควนแคง เพื่อทานอาหารกลางวันแบบบ้านๆที่กำนันสั่งจองให้

[สายน้ำ]

บ่อน้ำพุร้อนถูกก่อขึ้นมาได้อย่างสวยงามเป็นระเบียบ ...


สีเขียวๆที่เห็นในบ่อคือ ตะไคร่น้ำที่ลอยยืดขึ้นมาตามแรงของน้ำพุ

[สายน้ำ]

อิ่มหนำสำราญแล้ว น้ำร้อนก็ไม่อยากอาบ .... นอนให้เค้านวดดีกว่า

[สายน้ำ]

อากาศคงยังร้อนไม่พอ จึงมีคนสมัครใจไปอาบน้ำร้อนในบ่อกันหลายคน


ห้องนี้ ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นน้องก้อยกับน้องโหย๋ แต่ไม่ได้โผล่เข้าไปดู

[สายน้ำ]

ที่ต้องเข้าไปดูคือห้องนี้ครับ ...


ขณะที่เดินผ่าน ได้ยินเสียงผู้ชายร้อง "ว๊ายๆ ซื๊ด"


ด้วยความอยากรู้ จึงเข้าไปดู ก็พบภาพนี้ครับ

[สายน้ำ]

สบายตัวกันแล้ว ทั้งนวดทั้งอาบน้ำร้อน ....


ออกเดินทางกันต่อไปกันตัง โดยข้ามแพขนานยนต์ ...

[สายน้ำ]

สถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่ออีกแห่งหนึ่งในอำเภอกันตังคือ สถานีรถไฟกันตัง ที่อนุรักษ์รูปลักษณ์ตั้งเดิมเอาไว้ได้


วิกิพิเดีย บรรยายเอาไว้ว่า .....

สถานีรถไฟกันตัง ตั้งอยู่บนถนนหน้าค่าย ตำบลกันตัง อำเภอกันตัง จังหวัดตรัง เป็นสถานีรถไฟสุดทางของทางรถไฟสายใต้ ฝั่งทะเลอันดามัน

สถานีรถไฟกันตัง เปิดใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2456 ในอดีตใช้เป็นที่รับส่งสินค้ากับต่างประเทศ ทั้งสิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย มีรางรถไฟต่อไปเป็นระยะทางประมาณ 500 เมตร ถึงท่าเทียบเรือกันตัง ซึ่งเป็นท่าเรือเก่าแก่ตั้งแต่โบราณ ปัจจุบันทางรถไฟส่วนนี้ถูกชาวบ้านรุกล้ำที่ และไม่มีรางรถไฟส่วนนี้แล้ว

ตัวสถานีรถไฟกันตัง เป็นอาคารไม้ชั้นเดียวทรงปั้นหยาทาสี เหลืองมัสตาร์ดสลับน้ำตาล ตัวอาคารแบ่งออกเป็น 2 ส่วน ด้านหน้ามีมุขยื่นประดับมุมเสาด้วยลวดลายไม้ฉลุ ประตูบานเฟี้ยมแบบเก่า คงเอกลักษณ์เดิมตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 ปัจจุบันได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานโดยกรมศิลปากรแล้ว

[สายน้ำ]

ด้านหน้าอาคารทางเข้าชานชาลา

[สายน้ำ]

หน้าห้องขายตั๋วเดิม ...