ทุติยบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จาก โอยันไทตัมโบ ถึง คุสโก"

[สายชล]

มีป้ายโฆษณาเหมือนขายหมูย่าง แต่ฉันไม่เห็นหมูย่างสักเจ้า ใต้ป้ายกลายเป็นร้านขายเสื้อผ้าไปซะนี่





เราเดินตุปัดตุเป๋ วนจนทั่วตลาด...






แล้วก็เดินออกมาข้างนอก เห็นหนุ่มแต่งตัวซะหล่อ กำลังนั่งรับจ้างขัดรองเท้าอย่างอารมณ์ดี







เราเดินผ่านโบสถ์และที่พักอาศัยของนักบวชคริสต์ใหญ่ ชื่อว่า Santa Clara ที่อยู่ไม่ไกลจากตลาด San Pedro นัก แต่เราหิวข้าวเที่ยงที่เลยเวลามานาน เลยไม่ได้แวะชมที่นี่

[สายชล]

ไกด์พาเราไปส่งที่ร้านอาหารจีน ที่อยู่ไม่ไกลจาก Santa Clara และก็บอกทางกลับไปโรงแรมให้เรา พร้อมทั้งแนะนำให้เราไปเข้าชมพิพิธภัณฑ์อินคา ที่อยู่แถวๆ พลาซา เด อามาส และแล้ว ไกด์ก็ขอตัวกลับไป...


เราทานอาหารจีนมื้อแรกตั้งแต่จากเมืองไทยมา 7 วัน....เป็นอาหารจีนที่อร่อยมากๆ (ขออภัยค่ะที่ไม่มีภาพให้ชม...เพราะเราหิวกันจนตาลาย พออาหารแต่ละจานวางลงบนโต๊ะ เราก็เวียนตักกันจนเกลี้ยง ในเวลาอันรวดเร็ว) ทานเสร็จก็เดินทางกลับโรงแรม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารจีนนัก

เก็บของเข้าห้องพัก เข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นแล้ว ฉันและบัดดี้ก็เดินลงมาพบกับน้องๆตามเวลาที่นัดเพื่อไปชมพิพิธภัณฑ์อินคา เมื่อพร้อมแล้วเราก็ออกเดินทาง โดยผ่านทางพลาซา เด อามาส ที่นั่นเราเห็นผู้คนมากมาย กำลังยืนชมขบวนแห่อยู๋

จากนั้น...วงก็แตก พวกเราต่างคนต่างวิ่งไปถ่ายภาพขบวนแห่กันชุลมุน






รูปปั้นนักบุญต้องหนักมากๆ เพราะฉันเห็นคนที่แบก ที่มีอยู่มากมายหลายคน เดินเซไปก็เซมา ต้องมีคนมาช่วยเสริม ช่วยผลัก ช่วยดัน ไม่ให้ล้ม...

[สายชล]

ขบวนแห่จะต้องเดินรอบพลาซา...น้องๆของเราก็วิ่งตามขบวนแห่หายไปหมด เหลือแต่ตากับยายยืนรออยู่หน้าโบสถ์ Cathedral กันสองคน





ยืนคอยอยู่กว่า 15 นาที น้องๆก็ยังไม่กลับมา ฉันและบัดดี้เลยตัดสินใจเดินไปพิพฺธภัณฑ์อินคา (Inca Museum) กันเองสองคน เพราะเกรงว่าพิฑิธภัณฑ์จะปิดเสียก่อน

[สายชล]

เราเดินออกไปตามทางที่ไกด์บอก....แต่เลี้ยวก่อนที่จะถึงพิพิธภัณฑ์ และหลงไปไกล แต่ในที่สุดก็วกไปถึงพิพิธภัณฑ์ ก่อนที่จะปิดทำการไม่ถึงชั่วโมง เสียเงินแล้ว ก็เดินเข้าไปชมอย่างรีบๆเร่งๆ พิพิธภัณฑ์ที่นี่ได้รับการสนับสนุนจากยูเนสโก โดยแบ่งการแสดงออกเป็นห้องๆเป็นเรื่องๆไป เขาห้ามถ่ายภาพ แต่ยามก็ใจดี ให้เราถ่ายภาพได้ในบางห้อง


ฉันดูภาพจำลองมาชูปิกชู ประกอบคำอธิบาย ซึ่งอะไรๆก็ดูดีไปหมด ยกเว้น...ยอดเขาไวนาปิกชู ที่ถูกจำลองมาดูจะมีความสูงพอๆกับฮัวนาปิคชู และไม่สูงและชันอย่างที่ฉันได้ไปปีนมาแล้ว

เครื่องประดับและเครื่องใช้ของอินคาที่มีการขุดค้นได้ สวยงามและใช้เทคนิคที่ไม่นาเชื่อว่า จะผลิตขึ้นเมื่อหลายร้อยปีก่อน






หม้อที่ถูกค้นพบ...อยู่ในสภาพที่ยังดีอยู่ รูปทรงและลวดลายก็ดูแปลกตา

[สายชล]

ชุดถ้วยโถโอชามสองชุดนี้...ฉันชอบมาก เพราะดูสวยงาม รูปร่างและสีสันลวดลาย น่าทึ่งมาก

เวลาหมดไปอย่างรวดเร็ว เราเดินออกจากพิพิธภัณฑ์ อย่างกระปลกกระเปลี้ยเพลียแรง ที่นี่ทำให้ฉันได้เข้าใจเกี่ยวกับคนอินคา และมาชูปิกชูมากขึ้นอีกนิด....แต่ก็ยิ่งทำให้ฉันมหัศจรรย์ใจ กับปัญญาอันล้ำเลิศของชาวอินคามากขึ้น


น่าเสียดายนะคะ ที่โรคฝีดาษได้ทำให้ชาวอินคาล้มหายตายจากไปจนหมด จนเหมือนกับสูญหายไปจากโลกนี้เหมือนไร้ร่องรอย มิฉะนั้นแล้ว โลกน่าจะได้อะไรอีกมากมายจากชาวอินคา...

[สายชล]

เราเดินออกมาก็เดินระเรื่อยไป จนถึงหน้า Santa Catalina ซึ่งเป็นโรงเรียนและที่พักอาศัยของแม่ชี ที่มีรูปปั้นเสือพูมา เล่นน้ำพุอยู่ด้านหน้า





ที่นี่ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1601 บนซากที่พักอาศัยของหญิงผู้ถูกเลือก (Chosen Women) ที่ได้ถูกทำลายโดยชาวสเปนผู้รุกราน เสียดายที่ที่นี่ปิดไม่ให้เข้าไปชม

[สายชล]

บัดดี้และฉันเดินอย่างหมดแรง กลับไปที่พลาซา เด อามาส อีกครั้งหนึ่ง เราไม่เห็นวี่แววของน้องๆ จึงคิดจะขึ้นไปนั่งดื่มกาแฟ ที่ร้านกาแฟชื่อดัง ซึ่งตั้งอยู่บนชั้นสองของอาคารริมถนนหลักของพลาซาด้านโบสถ์กอมปาเนีย (Compañía) และตรงข้ามกับแคเทอร์เดล (Catedral)

เราจะต้องเดินเข้าถนนโบราณสายสวย โลเรโต (Loreto) ข้างโบสถ์กอมปาเนีย (Compañía) แล้วเข้าประตูเล็กๆ ปีนบันไดขึ้นไปยังร้านกาแฟ





แม้อากาศจะเย็น แต่ฉันก็เลือกสั่งกาแฟปั่นมาดื่ม...แล้วก็ไปนั่งที่ระเบียงด้านหน้า ซึ่งมองเห็นภาพของพลาซา เด อาร์มาส ได้อย่างชัดเจน





ฮ่าๆ....เพิ่งสังเกตว่าตัวเองหน้าไหม้เกรียม และเริ่มจะมีอาการลอกเป็นแผ่นๆแล้ว โดยเฉพาะที่ปลายจมูกนั่น เห็นเป็นรอยไหม้ชัดเจน....

[สายชล]

จากระเบียงร้านกาแฟ...บัดดี้และฉันได้เห็นชีวิตในพลาซา เด อาร์ มาส อีกมุมมองหนึ่ง ที่แตกต่างไปจากที่เคยเห็น...

[สายชล]

ที่นี่ มีรถนำเที่ยวรอบเมืองทั้งที่ทำเป็นรูปร่างแบบรถราง และรถบัสสองชั้น แต่ดูแล้วนักท่องเที่ยวกลับไม่นิยมนั่ง แต่ใช้วิธีเดินเที่ยวไปทั่วเมืองมากกว่า...

[สายชล]

รถยนต์ที่คนคุสโกนิยมใช้ ทั้งรถส่วนตัว และรถแท๊กซี่ เป็นรถเล็กๆ ประหยัดน้ำมัน และเหมาะสมกับถนนเล็กๆ ในเมืองคุสโก