รวบรวม...ความในใจของพวกเราสู่ลุงไมโล15 ด้วยความเคารพ

[Super_Srinuanray]

ลุงไมโลครับ ..

ในความทรงจำ
ลุงเป็นผู้ชายที่แข็งแรงมากคนนึงที่ผมได้เคยรู้จัก ..
เวลาไปทำงานด้วยกัน ผมจะเห็นลุงตื่นก่อนทุกๆคนและมาคอยนั่งยิ้มรอต้อนรับ สมาชิกบนเรือทุกๆเช้า ..
ลุงทำงานเต็มที่ทุกครั้งจนคนหนุ่มๆยังอาย และคอยเป็นสัญลักษณ์ที่พิสูจน์ว่าอายุเป็นเพียงตัวเล ขเสมอ ..
เรื่องราวทุกอย่างที่ลุงเล่า เป็นสิ่งที่เด็กๆอย่างพวกเรามักจะคอยฟังอย่างสนุกและ ตื่นตาตื่นใจ ..
ผมยังจำตอนที่ลุงเจอฉลามวาฬพร้อมๆกับพวกเราได้ดี เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของลุงดังก้องอยู่ในหูพวก เราเสมอ เหมือนเพิ่งได้ยินเมื่อวาน ..

วันนี้ ..
ผมได้ข่าวว่าลุงจากไปแล้ว ผมไม่รู้หรอกว่าระหว่างผืนฟ้าและผืนน้ำ ลุงชอบท่องเที่ยวไปที่ไหนมากกว่ากัน แต่ผมแค่รู้ว่า วันนี้ลุงได้พักแล้ว และลุงก็จะได้ไปทุกที่ที่อยากไป ..
หลับให้สบายนะครับลุงไมโล ..
ผมเชื่อว่า เวลาที่พวกเราทำงาน เราจะคอยนึกเสมอว่า เราจะทำงานเผื่อลุงด้วยทุกครั้ง ..

เป็นอีกคนนึงที่รักลุงครับ ลุงไมโล ..
__________________

[Super_Srinuanray]

ลุงไมโลคะ

หนูจำได้ว่า คุณลุงชอบให้หนูยิ้ม ชอบให้หนูทำตัวร่าเริงสดใส
แต่ .. ในตอนนี้ คุณลุงกำลังทำให้หนูร้องไห้ :'(

หนูไม่อยากจะเชื่อเลยว่า คุณลุงได้จากพวกเราไปแล้ว
หนูอยากให้สิ่งที่เกิดขึ้น มันเพียงแค่ฝันไป ..

แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ ..

..

หลับให้สบายนะคะลุง
เรื่องราวของคุณลุงไมโลคนนี้ จะอยู่ในความทรงจำของหนูตลอดไปค่ะ

และอีกคำที่หนูไม่เคยได้บอกลุงเลย .. หนูรักลุงนะคะ :')

[Super_Srinuanray]

หมียังจำภาพที่ลุงสอนให้ใช้ไดว์คอมได้ (ถึงแม้ว่าตอนนี้หมียังใช้ไม่ค่อยคล่องก็ตาม)
หมียังจำกางเกงใส่อุปกรณ์แสนเท่ของลุงได้เป็นอย่างดี และคิดอยู่เสมอว่าอยากมีบ้าง
คิดว่าเมื่อเจอลุงในทริปต่อไป จะให้ลุงสอนใช้ไดว์คอมใหม่ และถามร้านตัดกางเกงของลุงอีกครั้งว่าอยู่ที่ไหน.... ................

แต่ตอนนี้ลุงคงตอบหมีไม่ได้แล้ว

ขอให้ลุงหลับให้สบายนะคะ

[Super_Srinuanray]

ได้ทราบข่าวจาก Facebook และน้องเบิ๊ดเมื่อคืนนี้..
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของคุณลุง หรือแม่หอยน่าจะต้องเรียกว่าคุณพี่ตามพี่สองสาย
แม้จะไม่เคยรู้จักตัวจริง ไม่เคยพบตัวจริงกันเลย แต่เราได้พูดคุยกันทาง SOS โดยพี่ให้ความเป็นกันเองและโอบอ้อมอารีมีน้ำใจให้ทุก คนรวมทั้งแม่หอยเสมอ..
เช้านี้คิดอยู่ว่าไม่อยากเข้ามา SOS เลยเพราะต้องร้องไห้แน่ๆ
และก็เป็นความจริงค่ะ ..
ได้เห็นรูปที่พี่น้อยนำมาโพสต์ประกอบไว้ในกระทู้นี้ แม่หอยน้ำตาไหลอยู่เดี๋ยวนี้..
เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้พบพูดคุยกับพี่ที่น่ารักจริง ๆ ทั้งๆ ที่เรามีอะไรที่สนใจเหมือนๆ กัน ทั้งเรื่องรักทะเล การแค้มปิ้ง เดินป่า ต้นไม้ไทยๆ ฯลฯ..

..ขอวิญญาณพี่ไปสู่สุคติภพ พักให้สบายนะคะ..

[Super_Srinuanray]

ในค่ำคืนหนึ่งของการสนทนาอย่างออกรส กับใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มตลอดเวลาของลุง และในความรู้สึกเบื้องลึกที่มีร่วมกันบางอย่าง การได้พบกับผู้รู้ใจในโลกอันสับสนวุ่นวายนี้ เป็นเริ่องที่สามารถทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นในใจลึกๆได้ ผมรู้สึกอยู่เสมอว่า เรื่องอันไม่สมหวัง ไม่นารื่นรมนย์ในชีวิตของคนนั้นมีมากพอแล้ว มากจนไม่ต้องการให้เราเพิ่มมันขึ้นมาอีก แต่เมื่อ"เสพรับความสุขของการอยู่ร่วมแล้ว ไฉนไม่อาจกล้ำกลืนรับความปวดร้าวของการจำพราก" ขอคารวะผู้อาวุโส วีรบุรุษสำราญผู้เดินจากไปอย่างโดดเดี่ยว และ ว้าเหว่

นอนหลับให้สบายนะครับลุงMilo ผมจะคิดถึงลุงMilo เสมอครับ...

[Super_Srinuanray]

วันนี้เพิ่งได้ทราบข่าวร้าย ก็เลยอยู่ใน mode เศร้าเกือบทั้งวัน

ผมเคยพูดกับลุงไมโลและเพื่อนๆ ว่า ลุงเป็น IDOL ของผม
เป็นผู้ที่ผมอยากจะยึดเป็นแบบอย่าง
ผมเคยคิดว่าชีวิตผมกับลุงก็มีส่วนคล้ายๆ กัน...
เป็นทหารเหมือนกัน...
เป็นครูเหมือนกัน ครูนักบิน กับครูแพทย์...
เป็นคนที่ห่ามๆ รักอิสระ รักธรรมชาติ รักเพื่อน จริงใจ ไม่ถือตัว และตรงไปตรงมา...
เป็นนักดำน้ำที่มีแนวทางอนุรักษ์...
เป็นสมาชิก SOS...

ลุงสอนผมให้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า กล้าทำในสิ่งที่อยากทำ ถ้ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

ผมยังจำได้ เราเจอกันครั้งแรกในทริป ผมเห็นรายชื่อสมาชิกท่านหนึ่งมียศ พล.อ.ต. ผมก็อยากทราบว่าเป็นใคร เมื่อทราบแล้วก็ทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจและประทับใจมา ก เพราะลุงมีความเป็นกันเองกับทุกคน ไม่ถือตัวว่ามียศถาบรรดาศักดิ์ ไม่ถือตัวแม้กระทั่งความอาวุโส ลุงพูดคุยให้ความเป็นกันเองกับทุกคนเหมือนเป็นเพื่อน ร่วมทริป...

เราเคยได้คุยกันหลายเรื่อง ผมถามลุงว่าทำไมเพิ่งมาดำน้ำ ถามชีวิตและประสบการณ์ที่ผ่านมา ลุงชวนให้ผมเรียนเป็นนักบิน เราเคยนัดกันว่าลุงจะพาผมไปดูครูสอนนักเรียนฝึกบินใน สนาม.. ผมก็ยังรอวันนั้น...วันที่จะไม่มีอีกแล้ว...

ผมเป็นแพทย์ที่ทำงานกับผู้ป่วยและร่างกายของผู้ที่ผ่ านความตายไปแล้ว ได้เห็นสัจจธรรมมาก็มากว่าคนที่เสียชีวิตจากการเจ็บไ ข้ได้ป่วย อาจเป็นได้ตั้งแต่เด็กที่เพิ่งลืมตาดูโลก คนในวัยศึกษา คนที่กำลังทำงานสร้างตัว คนที่ผ่านการเวลามามากมาย คนที่ร่างกายครบอายุขัย ผมเข้าใจว่าทุกคนก็ต้องมีวันนั้นของชีวิต แต่เหตุการณ์ของลุง ผมก็ยังปรับใจได้ไม่ทัน...

ขอให้ลุงไมโลจงสู่สุขคติในสัมปรายภพ สุขสงบ และรับรู้ถึงความรู้สึกรักและอาลัยจากน้อง ๆ ชาว SOS ด้วยเทอญ...

[Super_Srinuanray]

ถ้านึกถึงลุงสุพจน์หรือว่าลุง Milo สิ่งแรกที่นึกถึงคือ คุณลุงใจดีที่คอยเป็นห่วงน้อง ๆ เสมอ
ลุงยิ้มแย้มแจ่มใส นอบน้อมเป็นกันเอง และไม่ถือตัวเลย

วันแรกที่รู้จักลุง ก็ตอนลุง ไปออกทะเลเรียน Open Water
และผมกับเจ้าจิ ก็ไปดำน้ำเล่น ๆ กับพี่ ๆ ที่ชมรมหรือที่เรียกกันว่า fun dive
แต่ว่าผมไม่รู้หรอกว่าลุงเป็นใคร และทำอาชีพอะไร แต่ที่สะดุดตาคือระหว่างพักน้ำ
ลุงไปเอามีดมาปอกแตงโม และสัปปะรดในระดับที่เรียกว่าชำนาณมาก ๆ
ก็เลยแซวลุงเล่น ๆ ว่าปกติลุงขายผลไม้หรือเปล่าครับ

ลุงตอบแบบยิ้ม ๆ ว่า ป่าวหรอก ก็หัดไว้ ฝึกทำให้ป้าเค้า
เค้าเหนื่อยมามากแล้ว อะไรที่ทำได้ลุงก็ทำ ให้เค้าสบาย แปบเดียวก็ชำนาญ
เค้าลำบากเพื่อเรามาเยอะแล้ว ... แล้วลุงก็หัวเราะ

ผมรู้สึกประทับใจลุงตั้งแต่วันนั้น
พักว่าง ๆ ช่วงนั้นเจ้าจิสนใจเรื่องการบิน ลุงก็เล่าให้ฟังอย่างสนุกสนานและไม่รู้เบื่อ

ระหว่างที่เรียนผมก็สังเกตุว่าลุงเรียก อาจารย์ทุกคน แล้วก็คอยสอบถามเสมอว่า
ดีหรือยัง หรือว่าครูทำได้ยังไง ผมทำผิดตรงไหน

แล้วยังบอกว่า ว่างๆ เอ็กซ์ นายสอนเราบ้างนะผมก็ยังหัวเราะอยู่เลย
ห่างกันไปเป็นปี มารู้อีกทีว่า ลุงเปลี่ยนมาดำน้ำกับ SoS แล้ว
มาคุยกับลุงตอนหลังถึงรู้ว่า ลุงไม่อยากดำน้ำเล่นแล้ว อยากทำอะไรเพื่อทะเล
ลุงชวนไปดำ nitrox ไปดำน้ำจืด อะไรอีกหลายอย่าง
และที่สำคัญลุงยังบ่นว่า อ้วนแล้วนะเอ็กซ์ ลดน้ำหนักได้แล้ว ลุงเป็นห่วง
แม้แต่ตอนวันเกิดที่ผ่านมา ลุงก็ยังบอกอยู่

ความมีน้ำใจและใส่ใจต่อคนรอบ ๆ ข้างลุงเผื่อแผ่ไปถึงทุกคนเสมอ ....

จำได้ว่าสัญญากับลุงไว้ที่สนามบินภูเก็ตว่า จะไปดำน้ำกับลุงบ่อย ๆ ก่อนแยกย้ายกันไป
ไม่นึกว่าครั้งนั้นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ดำน้ำกับ ลุง

บางคนโลกนี้ก็โหดร้าย ... แต่มันก็แอบเตือนเราทุกคนที่ยังอยู่ว่า
เรายังไม่ได้ทำอะไรให้คนที่เรารักหรือยัง เพราะว่าวันพรุ่งนี้ก็อาจสายเกินไป

หลับให้สบายนะครับลุง

[Super_Srinuanray]

ไม่ได้เข้าบ้าน SOS เสียนานเนื่องจากภารกิจการทำงาน วันนี้เลิกงานดึกเลยเข้ามาเยี่ยมบ้านซะหน่อยก่อนจะเข ้าบ้านอาบน้ำนอน เลยเข้ามาเจอข่าวที่เศร้าที่สุดในรอบปีนี้เลย

ผมจำได้ ลุงเป็นคนที่แข็งแรงโคตรๆ ปลูกป่่าชายเลนที่กระบี่ ผมปลูกข้างๆลุง ดินก็แข็งมาก ปลูกไปได้ไม่กี่ต้นยืนหอบแฮ่กๆ แต่ลุงขุดเอาๆ จนถึงท้ายคันดินเลย ตอนปลูกหมด ไม่ได้เดินกลับตรงทางที่เราเข้าแต่ ผม ลุง ป้า และพี่ birdie ชวนกันข้ามคลองที่เป็นโคลนกลับขึ้นไปบนถนน ผมยังตลกตัวเองเลย เพราะลุงโดดข้ามไปก่อนเลยแทนที่จะเป็นคนหนุ่มอย่างผม แถมตอนผมโดดลงไปผมดันจมลงไปในโคลน กลับต้องเป็นลุงที่ยื่นมือมาดึงผมขึ้นไป และผมชอบตอนลุงเล่าเรื่องเสืออากาศให้ฟังครับเพราะมั นก็เคยเป็นความฝันนึงของผมเมื่อสมัยเด็กๆ เสียดายที่ชีวิตนี้ผมยังไม่ได้มีโอกาสดำน้ำกลุ่มเดีย วกับลุง ซึ่งผมก็คงไม่มีโอกาสแล้ว แต่ผมก็ยังคงดีใจที่ยังเคยได้รู้จักลุง เคยได้ร่วมทริปทำประโยชน์ให้กับทะเลกับลุง และเคยได้นั่งฟังลุงเล่าประสบการณ์ต่างๆมากมายให้ฟัง ทั้งการบิน เข้าป่า ท่องเที่ยว ผจญภัย ซึ่งทั้งหลายเหล่านี้เป็นความฝันของผมสมัยเด็กทั้งนั ้น............ผมจะคิดถึงลุงครับ

... ZmaXz

[Super_Srinuanray]

เมื่อแรกเจอลุงไมโล ไม่คิดว่าผู้ชายสูงวัยท่านนี้จะทำงานใต้ทะเลอย่างเอา จริงเอาจัง ภาพที่เราเห็นขณะลอยตัวอยู่ เหนือชายสูงวัยท่านนี้ ไม่ได้บ่งบอกว่าท่านเป็นผู้ใหญ่ที่ผ่านวัยทำงานมาแล้ วเลย เพราะลุงไมโลโถมแรงทั้งหมดที่มีในการใช้ใบเลื่อยๆเชื อกขนาดใหญ่ใต้น้ำเพียงแค่หวังจะเอามันขึ้นมาจากใต้ทะ เล แม้จะมีชายหนุ่มมากมายอยู่ใกล้ๆกัน ลุงไมโลไม่เคยเอาเปรียบแรงใครเลย ไม่ว่าจะป็นเด็ก หรือ หนุ่มๆ

นับจากนี้ไปทุกๆงานของ sos คงไม่มีลุงไมโลมาลงชื่อไปอย่างทุกครั้ง แต่ความทรงจำเกี่ยวกับลุงไมโล15 จะอยู่ในความประทับใจและความทรงจำของพวกเราตลอดกาลค่ ะ

ด้วยความเคารพอย่างสูงในสุภาพบุรุษนักสู้ท่านนี้

[Super_Srinuanray]

เห็นข่าวลุงไมโลแล้วใจหายครับ ลุงเป็นคนร่าเริง ไม่ยอมแก่ แอคทีฟตัวเองอยู่ตลอดเวลา เป็นตัวอย่างที่ดีแก่เรารุ่นน้องๆทุกคน เราทุกคนคงคิดถึงลุงตลอดไป ไปเถอะครับลุง เราชาว sos จะช่วยกันดูแลทะเลสืบต่อไปด้วยใจที่รักยิ่ง แทนลุงครับ ไม่ต้องเป็นห่วง ขอให้ลุงมีความสุขในสรวงสวรรค์เถอะครับ