#11
|
||||
|
||||
ดูภายนอกแล้วเรือดูกว้างใหญ่แต่พอเข้ามานั่งภายในตัวเรือจริงๆแล้ว คับแคบมาก กว้างแค่ให้ 2
คนพอนั่งได้เท่านั้นเอง แล้วเรือก็ออกจากฝั่งมุ่งหน้าไปสู่ใจกลางทะเลสาบที่เป็นที่ตั้งของภูเขาไฟ ตาอัลกัน |
#12
|
||||
|
||||
เรือค่อยๆถอยออกมาจากท่า น้ำในทะเลนี่ใสเหมือนกันนะ ใต้น้ำก็มีต้นไม้ขึ้นเขียวเต็มไปหมดดู
แปลกตาดี |
#13
|
||||
|
||||
มองออกไปยังผืนน้ำใสสีเขียว ทะเลสาบแห่งนี้ช่างกว้างใหญ่มากเหลือเกิน น่าเสียดายที่อากาศ
วันนี้เป็นฝ้าๆ เหมือนมีหมอกจางๆคลุมอยู่ ทำให้มองเห็นภูเขาไฟไม่ชัดนัก ในระหว่างที่ชมวิวไป เรื่อยก็หันไปสังเกตพี่ติ่งว่าทำไมเงียบผิดปรกติ แถมทำหน้ามุ่ยๆ อีก งุงิ ลองส่งขนมที่ซื้อมาให้กินดูซิว่าจะเป็นยังไง อืม ... ก็รับไปกินแต่โดยดี สงสัยง่วงนอน เดี๋ยวก็หาย |
#14
|
||||
|
||||
นั่งเรือชมวิวมาได้ซักพัก เรือก็มาเข้าเทียบชายฝั่งของภูเขาไฟตาอัล แต่ยังไม่ทันที่เรือจะจอดเข้าฝั่งดีก็ได้ยินเสียงตะโกนเอะอะโหวกเหวกโวยวายมาจากบนฝั่งพร้อมทั้งเห็นคนวิ่งกันวุ่นวาย .....
เอ้อ มันอะไรกันเนี่ย แล้วก็ได้ยินเสียงใครซักคนถามขึ้นมาว่า " นี่เค้าตะโกนอะไรกันนี่ " แล้วเสียงคำตอบที่ ตามมาจากพี่จ๋อมก็คือ "หมูมาแล้ว หมูมาแล้ว" เอิ๊ก ในรูปจะเห็นยอดภูเขาไฟอยู่ทางขวามือ |
#15
|
||||
|
||||
เนื่องด้วยทัวร์ภูเขาไฟนี่ เป็นทัวร์ที่หน้าวิตกกังวลที่สุดเลย เพราะหลังจากที่หาข้อมูลและอ่าน กิตติศัพท์อันลือลั่นของที่นี่ ประกอบกับคำเตือนของพี่จ๋อมแล้วว่า จะซื้อทัวร์จองทัวร์ที่นี่จะมีลูก
เล่นตุกติกมากมายให้ระวังให้ดี มีถึงขนาดตกลงจ้างม้าขึ้นภูเขาแล้ว แต่ถ้าลงจากม้าก็ต้องจ่ายเงินเพิ่มไม่งั้นไม่ให้ลง พอมาถึงได้ยินเสียงโวยวายประกอบกับได้ยินเสียงพี่จ๋อมว่างั้น ก็ใจแป้วหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เอาไงดีเนี่ย .... พี่จ๋อมก็พูดต่อว่า ไม่เป็นไร ถ้ามีอะไรเราค่อยไปเฉ่งกันที่โรงแรม พลางคิดในใจว่า เราจะได้กลับมั้ยอ่ะโรงแรมเนี่ย .... ไม่ดี ไม่ดี คิดในทางที่ดีไว้สิหวานเอ๋ย ว่าแล้วก็ก้าวลงจากเรือขึ้นไปเหยียบผืนดินด้วยใจตุ้มๆต่อมๆ ก้าวลงจากเรือมาทีละคน ทีละคน |
#16
|
|||
|
|||
ลุ้นด้วย ระทึก ระทึก จะได้ลงจากหลังม้ากันโดนสวัสดิภาพมั้ย @^__^@
|
#17
|
||||
|
||||
ขอบคุณค่ะพี่ Frappe'
รีสอร์ท น่ารักมากๆ เลยค่ะ Chickykai ติดตามกันต่อนะ |
#18
|
||||
|
||||
ก็ไม่รู้เหมือนกันเนอะว่าแต่ละคนนี่คิดยังไง แต่สำหรับหวานนี่คิดว่า เป็นไงเป็นกัน มาถึงถิ่นเค้า
แล้วนี่ แต่ที่แน่ๆ ท่าทางลงเรือแต่ละคน ดูเกร็งมากๆ ฮา เพราะเก้าอี้และสะพานไม้ไผ่ผุๆนั่นดูมั่นคงซะเหลือเกิน |
#19
|
||||
|
||||
เมื่อลงจากเรือมาครบกันแล้วด้วยความเงียบกริบของผู้ช่างกล้าอยากจะเป็นอัศวิน เดินมายืน
รวมกันแบบ เก้ๆ กัง จะเอาไงต่อกันดีคะ หันหลังกลับหรือจะเดินหน้าลุยต่อ มองเลยเข้าไปทางด้านหน้าเพิงบ้านพัก ก็ถึงจะเห็นไกด์ท้องถิ่นเดินจูงม้ามาพร้อมส่งเสียงโหวก เหวกโวยวายที่ฟังไม่รู้เรื่องอย่างไม่หยุดยั้ง ..... ที่แน่ๆ ไม่ใช่เสียงแห่งความยินดีแน่ๆ น่าจะเป็น เสียงสั่งการที่ตีความไปได้ว่า เดี๋ยวเอ็งแยกผู้ชายสองคนนั้นไว้เดี่ยวๆนะ แล้วข้าจะพาพวกผู้หญิง ขึ้นไปบนยอดเขาเอง ที่นั่นเตรียมหม้อต้มไว้รอท่าแล้ว.... อึ๋ยยย เผ่ามนุษย์กินคน... คิดไปได้ |
#20
|
||||
|
||||
แล้วความคิดเตลิดเปิดเปิงก็ถูกขจัดออกไป เมื่อพี่น้อย จอมทัพของเราเหมือนจะตั้งสติได้และไม่
เกรงกลัวอันตรายใดๆ เดินนำเข้าไปก่อน |
|
|