มิงกะลาบา...จากมัณฑะเลย์สู่เมืองเอกแห่งรัฐฉาน

[สายชล]

สองสายเลี่ยงออกไปด้านข้างและด้านหลังของวิหาร และได้ภาพในมุมที่แตกต่างกันออกไปมา...

[สายชล]

มีกลุ่มเจดีย์สีขาวยอดสีทองที่อยู่ด้านหลังวิหาร...ด้านบนมีรอยพระพุทธบาทประทับอยู่

[สายชล]

สิ่งที่ประทับใจมาก...คือ การได้เห็นแม่น้ำอิรวดีที่กว้างใหญ่ทอดตัวอยู่เบื้องหน้าในสายหมอก มีสะพานเหล็กอังวะ ที่ทอดยาวไปยังรัฐสกาย เป็นเหมือนตัวผูกโยงเขตมัณฑะเลย์ สกาย และอังวะ ให้เชื่อมต่อกัน

[สายชล]

มีกลุ่มแม่ชีโกนหัว ไม่โกนคิ้ว หนุ่งผ้าสีฝาด ใส่เสื้อคลุมสีขาวและสีชมพูอ่อน มีผ้าขนหนูสีเหลืองและขาวพันคอหรือคลุมหัว พากันมาเดินชมวิหารและเจดีย์

[สายชล]

ขอภาพเป็นที่ระลึกหน่อยนะคะ...

[สายชล]

เมื่อออกมาจากวัด...สายชลต้องมานั่งจ่ายเงินค่ากระตึงกระดิ่ง ที่บอกไว้ว่าจะซื้อก่อนเข้าวัด ให้กับเด็กสาวคนหนึ่งที่ไม่เดินตื๊อขายของเหมือนเด็กสาวคนอื่นๆ...

[สายชล]

หอเอนเมืองอังวะ (Namnmyin Tower)


ที่เมืองอังวะ มีหอสูงกลางเมือง อยู่ไม่ไกลจากวิหารแมนุ รถม้าวิ่งไม่นานก็ถึง หอแห่งนี้สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2365 ซึ่งตกอยู่ในรัชสมัยของพระเจ้าบ๊ะจีต่อ เดิมสร้างไว้เป็นหอระวังภัย หอคอยมีความสูง 90 ฟุต หรือราว 27 เมตร สร้างขึ้นเพื่อใช้ส่องดูความเคลื่อนไหวรอบๆเมืองอังวะ ทั้งในยามปกติและในยามมีข้าศึกมาโจมตี ในปี พ.ศ. 2381 ได้เกิดแผ่นดินไหว ทำให้หอคอยแห่งนี้ได้พังลายลง ต่อมาได้มีการบูรณะหอคอยแห่งนี้ขึ้นมาอีก แต่ปัจจุบันชำรุดทรุดโทรม และเกิดการเอนเอียง จึงเรียกกันในปัจจุบันว่า "หอเอนแห่งอังวะ"

[สายชล]

ปัจจุบันนี้ หอเอนแห่งอังวะ ไม่อนุญาตให้ขึ้นไปชมด้านบน เราจึงได้แต่เดินวนเวียนชมอยู่เบื้องล่าง

[สายชล]

เด็กสาวที่ขายของยังคงตามตื้อพวกเราไม่เลิก เธอต่างคว้าจักรยานถึบตามเรามาจากวัดแมนุจนถึงหอคอย ปฏิเสธอย่างไรก็ไม่เลิกตื้อ เราจึงพากันหนีขึ้นรถม้ากันหมด

[สายชล]

สองสายเองก็รีบวิ่งไปขึ้นรถม้าของเรา ที่แม่สาวคนขับรถม้า นั่งยิ้มหวานคอยเราอยู่แล้ว






รถม้าเริ่มเคลื่อนขบวนเดินกันต่อไป...ช่วงนี้ ต้นไม้สองข้างทางแผ่กิ่งก้านประสานกัน จนเหมือนอุโมงค์ต้นไม้ที่ร่มรื่นและสวยงาม






มีการปลูกสวนผักและผลไม้อยู่สองข้างทาง ทำให้เขียวขจีไปทั่ว