รายงานผลการปฏิบัติงานตามโครงการเก็บขยะ/ตัดอวน ที่โลซิน กันยายน 2565

[สายชล]

อวนไม่ค่อยจะมีให้ทำมากนัก เราเลยดำน้ำสำรวจรถถังกันเพลิน

[สายชล]

ถุงปุ๋ยใส่ทรายยังมีให้เก็บ

[สายชล]

ลอบก็ยังมีให้เห็น

[สายชล]

ขี้นมาบนเรือแล้ว พวกเราก็จัดการแยกขยะ เก็บสิ่งมีชีวิตรวมทั้งเศษซากปะการังคืนกลับทะเล และชั่งน้ำหนักขยะ ระหว่างนั้นก็คุยกันเรื่องรถไฟกลายเป็นรถถังกันอย่างเฮฮาประสาชาว sos เป็นการคลายเหนื่อยและคลายเครียดได้ดีเชียวค่ะ

[สายชล]

น้องบุ้งกี๋ เป็นหลานคนที่สองของชาว sos ที่พ่อปี๊บและแม่ย้งพาเข้าร่วมกิจกรรมกับ sos มาตั้งแต่เพิ่งเดินได้ ครั้งนี้พ่อกับแม่พามาร่วมกิจกรรมและหวังเต็มที่ที่จะได้เห็นฉลามวาฬที่โลซิน แต่คลื่นลมที่แรงทำให้ต้องผิดหวังทั้งไม่ได้เห็นฉลามวาฬและไม่ได้ลงเล่นน้ำที่โลซิน

ระหว่างพักพักรอเวลาลงดำน้ำที่ปะการังเทียมโบกี้รถไฟ จึงเป็นโอกาสดีที่น้องบุ้งกี๋จะลงเล่นน้ำกับพ่อปี๊บ เพียงแค่นี้ก็ทำให้หลานสาวของเราหัวเราะได้อย่างมีความสุขสนุกสนานแล้ว

[สายชล]

หลังจากลงดำน้ำทำงานที่ปะการังเทียมรถถังไปสองไดฟ์ซ้อน เราตั้งใจจะลงดำน้ำทำงทำงานที่ปะการังเทียมตู้รถไฟ เพราะห่วงว่าซากอวนที่มักจะมีมากมายจะเป็นอันตรายกับปลาและสัตว์ทะเลอื่นๆได้

แต่ต้องผิดหวัง เพราะเรือหาหมายไม่เจอทั้งที่ได้พิกัดมาแล้ว เราจึงตัดสินใจให้ย้ายเรือไปที่เกาะลอปีแทน แต่เมื่อไปถึงเกาะลอปีก็เย็นมากแล้ว และทุกคนหมดอารมณ์จะดำน้ำยามโพล้เพล้

สโลแกน ดำน้ำวันละ 2 ไดฟ์ กินวันละ 5 ไดฟ์ ที่น้องหมอศักดิ์ใช้ จึงบังเกิดขึ้นจากทริปนี้

[สายชล]

วันอาทิตย์ที่ 4 กันยายน 2565?วันสุดท้ายของการทำงาน

เราตื่นมารับแสงแดดยามเช้าที่สดใส อากาศเย็นสบาย สดชื่น มองไปที่ฝั่ง ที่เป็นรอยต่อระหว่างอำเภอสายบุรี และ อำเภอไม้แก่น เขตจังหวัดปัตตานี เราเห็นทะเลหมอกขาวเหมือนปุยฝ้าย ตัดกับสีเขียวของขุนเขาที่อยู่เบื้องหลัง และทะเลสีครามที่อยู่เบื้องหน้า

ก่อนแปดโมงเช้า เรือเริ่มหาหมายกองหินใต้น้ำที่อยู่ห่างจากเกาะลอปี จือลาปี หรือเกาะเญอลาปี (Pulau Jelapi) มาทางด้านใต้ราวครึ่งกิโลเมตร ระหว่างนั้น น้องติ๊กก็บรี๊ฟจุดดำน้ำนี้ให้เราทราบ และเตรียมตัวลงดำน้ำ

[สายชล]

กองจมเลาปี

กัปตันเรือสั่งโยนทุ่นลงทะเล พวกเราเริ่มทยอยกระโดดลงน้ำ โดยมีสองสายลงน้ำเป็นคู่สุดท้าย

น้ำใสดีค่ะ แต่ก้มหน้าลงไปดูใต้น้ำก็ชักจะหวั่นใจ เพราะไม่เห็นยอดหินเหมือนที่เคยเห็นทุกครั้งที่ลงดำที่นี่ แต่ก็ยังปลอบใจตัวเองว่าอาจจะมาลงแถวพื้นทรายชายกองหินก็ได้ แต่ลงไปจนถึงพื้นทรายความลึก 25 เมตร ก็ยังมองไม่เห็นกองหิน

ตีฟินตามหากองหินอยู่ ยี่สิบนาที มองไปทางไหนก็เห็นแต่พื้นทราย หาหินไม่เจอสักก้อน สายชลอดหัวเราะใต้น้ำไม่ได้ เห็นทีจะได้ดำทรายเล่นกันอีกแล้วเรา

สิ่งที่เราเจอมีเพียงลอบเก่าๆ พังๆ ที่มีไข่หมึกเป็นพวงติดอยู่ เลยไม่ได้เก็บขึ้นมา จากนั้นก็เห็นแต่ปลาบู่ (Gobies) อยู่ในรูกับกุ้ง และมีเห็ดหลุบตัวโตบ้านของปลาการ์ตูนอานม้า มีกุ้งดอกไม้ทะเลตรอบครัวใหญ่ขออาศัยอยู่ด้วย

เสียดายที่ไม่ได้ใช้กล้องติดเลนส์มาโคร เลยไม่ได้ภาพน่ารักๆ ของปลาและกุ้งมาให้ชมค่ะ

[สายชล]

เมื่อขึ้นมาบนเรือ เราพบว่า ไม่มีใครเห็นกองหินใหญ่ใต้น้ำเลยสักคน มีเพียงกองหินเล็กๆ ที่มีเศษอวนให้เก็บนิดหน่อยเท่านั้น

เราพักทานอาหารเช้าแล้ว ก็ให้เรือวนหาหมายกองหินใต้น้ำใหม่อีกครั้ง จนกัปตันแจ้งว่าพบแล้ว คราวนี้ไม่พลาดแน่

จริงอย่างที่กัปตันว่า กองหินใต้น้ำเป้าหมายของเรา อยู่ไม่ไกลจากจุดที่เราลงดำครั้งแรกนัก พอพักกันจนหายเหนื่อยแล้ว เราก็กระโดดลงดำน้ำกันทันที

มองลงไปใต้น้ำ เราก็เห็นยอดหินที่อยู่ลึกไปเพียง 12 เมตร ได้อย่างชัดเจน ที่นี่ยังคงสวยงามด้วยปะการังแข็งและฟองน้ำครก เสียดายที่ปะการังอ่อนสีม่วงที่เคยคลุมยอดหินหายไปหมดแล้ว

เราไม่พบอวนผืนใหญ่อย่างที่มีผู้แจ้งมา แต่พบเชือกมากมายทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่และซากอวนเก่าๆ ให้เก็บกันแบบมือเป็นระวิง

[สายชล]

ลงไปแป๊บเดียว ถุงตาข่ายใส่ขยะก็เต็มไปหลายถุง ต้องใช้ถุงก๊อบแก๊บมาช่วยยิงเศษอวนหนักๆ ขึ้นสู่ผิวน้ำ