ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 3

[สายชล]

สิ่งที่น่าสนใจอีกสิ่งหนึ่ง ในวัดมหาธาตุ คือ พระเจดีย์ก่ออิฐที่เชื่อกันว่าสร้างทับรูพญานาค ซึ่งตั้งอยู่ทางด้านขวาของพระอุโบสหลังเก่า






ด้านหน้าองค์พระเจดีย์ มีเจดีย์องค์เล็กๆ และที่จุดธูปเทียนบูชา บดบังความงามขององค์เจดีย์ และภาพปูนปั้นพญานาคที่เลื้อยอยู่บนกำแพงล้อมพระเจดีย์ไว้

แถมด้วยรถยนต์หลายสายพันธุ์ ที่จอดเรียงรายอยู่ใต้ลานมุ่งหลังคาอย่างดีแบบถาวร ด้านข้างองค์พระเจดีย์นั้นอีกเล่า ช่างส่งเสริมให้เกิดภาพที่ไม่ค่อยจะน่าดูเลยนะคะ...







การจะถ่ายภาพเจดีย์ ให้ติดรูปปั้นพญานาคสองตัว จึงไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลยค่ะ







ถ้าเป็นพญานาคตัวเดียว ยังพอจะถ่ายภาพได้ง่ายหน่อยค่ะ...

[สายชล]

วัดป่าใต้


มีวัดสำคัญอยู่กลางเมืองเชียงคานอีกวัดหนึ่ง ชื่อว่า "วัดป่าใต้" ซึ่งเดิมเคยเป็นวัดป่า ที่มีพระสงฆ์ธุดงค์มาจำพรรษา ต่อมาพระครูศรสิริสุโข พร้อมด้วยชาว บ้านร่วมกันสร้างถาวรวัตถุขึ้นในวัด จนมีฐานะเป็นวัด ที่ชาวบ้านนิยมเลื่อมใสและศรัทธา

จนถึงบัดนี้ บริเวณวัดยังร่มรื่นด้วยแมกไม้ สมกับที่เคยเป็นวัดป่ามาก่อน..






อุโบสถเก่าแก่ รูปทรงสวยงาม






สีสันและลวดลายหน้าบันของอุโบสถ สวยงามและแปลกไปจากวัดอื่นๆ

[สายชล]

บันไดนาค นำไปสู่ประตูหน้าพระอุโบสถ ที่ดูเก่าค่ำคร่า คราบสกปรกและยักไย่ใยแมงมุม เห็นได้ทั่วไป





เหนือประตูทางเข้าพระอุโบสถ มีภาพวาดเกี่ยวกับพุทธประวัติ ประดับอยู่



ชื่อผู้บริจาคและจำนวนเงิน ปรากฎอยู่บนหน้าบัน เหมือนที่เราเห็นที่วัดท่าคก





เสียดายค่ะ...ประตูอุโบสถปิดสนิททั้งด้านหน้าและด้านหลัง เราจึงได้แต่ยกมือไหว้พระกันนอกพระอุโบสถ

[สายชล]

บนหลังคา..มีช่อฟ้า เหมือนที่เคยเห็นที่วัดเชียงทอง เมืองหลวงพระบาง แต่มีช่อฟ้าเพียงช่อเดียว ซึ่งแสดงว่าเป็นวัดของชาวบ้าน





พญานาคที่ปรากฎให้เห็น ทั้งบนมุมหลังคา และ หน้าบันได





ดูดีๆสิคะ...พญานาคคาบอะไรอยู่...

[สายชล]

เจดีย์องค์ใหญ่ ชื่อ "พระพุทธเจดีย์ศรีเชียงคาน" ที่สร้างอยู่บนตึกสูงสามชั้น





หอกลองที่ทำด้วยไม้ ดูเก่าแก่แต่อยู่ในสภาพที่ดี







ชอบคติธรรมที่ติดอยู่ที่ต้นไม้แผ่นนี้มากค่ะ... "คบคนเช่นใด ย่อมเป็นเช่นนั้น"

[สายชล]

วัดศรีคุณเมือง

วัดสำคัญ และถือเป็นจุดศูนย์รวมจิตใจ ของชาวบ้านเมืองเชียงคาน อีกวัดหนึ่ง คือ "วัดศรีคุณเมือง" หรือ "วัดใหญ่" ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ สร้างมาตั้งแต่เมื่อปี พ.ศ. 2199 (หลังวัดมหาธาตุซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ที่สุดเพียง 2 ปี) และได้รับวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ.2220

ประตูหน้าวัด ที่เห็นอยู่ในภาพข้างล่างนี้ อาจทำให้คนเข้าใจผิดได้ว่า วัดแห่งนี้สร้างเมื่อปี พ.ศ. 2485 หรือเมื่อ 70 ปีที่ผ่านมา ไม่ใช่สร้างเมื่อพ.ศ. 2199 หรือ 346 ปีที่แล้ว เข้าใจว่าปีที่บอกบนประตูวัดนั้น เป็นปีที่สร้างประตูวัดมากกว่า

วัดแห่งนี้ จึงถือเป็นวัดเก่าแก่ที่อยู่คู่บ้านคู่เมืองเชียงคานมาอย่างยาวนาน ทุกวันพระรวมถึงวันสำคัญทางพุทธศาสนา วัดแห่งนี้จะคลาคล่ำไปด้วยผู้คน ซึ่งมีทั้งชาวเชียงคานเอง รวมถึงนักท่องเที่ยวผู้มาเยี่ยมเยือนเชียงคาน ที่ต่างก็พร้อมใจกันมาร่วมทำบุญตักบาตร ฟังเทศน์ ฟังธรรมกันอย่างถ้วนหน้า

วัดศรีคุณเมือง เป็นแหล่งรวมงานศิลปะ ทั้งแบบล้านนาและล้านช้าง ตามป้ายที่เขียนบอกประวัติ บอกว่าตัวอุโบสถของวัด ซึ่งสร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2390 สร้างขึ้นตามแบบศิลปล้านนา แต่จากรูปทรงของตัวอาคารและหลังคาที่สร้างลดหลั่นเป็นสามชั้นอย่างงดงาม และยังมีช่อฟ้าตั้งเป็นสง่าอยู่บนหลังคาด้วยนั้น ได้มีผุ้แย้งว่าน่าจะเป็นศิลปแบบล้านช้าง หรือหลวงพระบาง มากกว่าจะเป็นแบบล้านนา

[สายชล]

ตัวพระอุโบสถก่อด้วยอิฐถือปูน เชิงบันไดด้านหน้า มีรูปปั้นสิงห์คู่หนึ่งนั่งเฝ้าอยู่ หน้าบันตกแต่งประดับประดา เป็นสีทองอร่ามงดงาม






หน้าประตูทางเข้าประดับตกแต่งเป็นรูปวิมานอย่างงดงาม มีภาพเขียนสีผนังเป็นภาพนิทานชาดกชุดพระเจ้าสิบชาติ ซึ่งวาดขึ้นใหม่แทนของเดิม





ภาพงามๆเหล่านี้ เป็นฝีมือช่างเขียนของกรมศิลปากร ที่เข้ามาบูรณะซ่อมแซมอุโบสถ

[สายชล]

พระประธานของวัดศรีคุณเมือง สร้างขึ่นเมื่อปี พ.ศ. 2380 พร้อมกับการสร้างพระอุโบสถ มีพุทธลักษณะเป็น พระพุทธปฏิมาประทับขัดสมาธิราบ นาคปรก ก่อด้วยอิฐถือปูน ขนาดหน้าตักกว้าง 60 นิ้ว กว้าง 120 นิ้ว เหนือพระเศียรเป็นหัวพระยานาค 9 เศียร


บางข้อมูลบอกว่าพุทธลักษณะเป็นศิลปะล้านช้าง ผสมอยุธยา แต่บางข้อมูลก็บอกว่า พุทธลักษณะเป็นการผสมผสานระหว่าง รูปแบบของพระพุทธปฏิมาสมัยรัตนโกสินทร์ กับค่านิยมของท้องถิ่น เช่น ปลายนิ้วพระหัตถ์ยกขึ้น เช่นเดียวกับการสร้างพระพุทธปฏิมานาคปรก ที่นำเอาความเชื่อเรื่องพญานาคในลุ่มแม่น้ำโขงเข้ามาเป็นองค์ประกอบสำคัญของพระพุทธปฏิมา

พระประธานองค์นี้ เป็นพระพุทธรูปที่มีความศักดิ์สิทธิ์ บรรดาชาวบ้านไม่ว่าจะเป็นคนไทยและประชาชนลาวจะมากราบไหว้อธิฐานขอพร ในการเดินทางไปทำมาค้าขาย ให้ปลอดภัยจากภยันตรายทั้งหลายทั้งปวงเสมอๆมิได้ขาด

มีข้อมูลว่า ในอุโบสถ มีโบราณวัตถุที่ขึ้นทะเบียนไว้เป็นโบราณวัตถุของชาติ อยู่ 4 ชิ้น คือ ธรรมาสน์ไม้สัก แกะสลักลายประดับกระจกสี...พระพุทธรูปยืน ชนิดไม้ทาน้ำทอง...พระพุทธรูปปางประทานอภัย ชนิดไม้ทาน้ำทอง... และ ศิลาจารึกชนิดหิน ทั้งหมดมีอายุระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๒๓ ? ๒๔ ซึ่งในวันที่เราไป ได้เห็นเพียงพระพุทธรูปยืน และ พระพุทธรูปปางประทานอภัย ส่วนธรรมาสน์ และ ศิลาจารึก ไม่ได้เห็น..

[สายชล]

ที่เราได้เห็นและชอบมากคือ “ฮางฮด” หรือ “รางรด” ที่มีลักษณะคล้ายรางน้ำตั้งอยู่ โดยตัวรางจะเป็นรูปของเรือสุพรรณหงส์ ส่วนด้านหน้าจะเป็นเศียรของพญานาค และส่วนท้องค่อนมาทางหัวของพญานาคจะมีรูให้น้ำไหลลงมาได้ ฮางฮดนี้จะใช้ในการประกอบพิธีสรงน้ำพระผู้ใหญ่หรือเจ้าเมืองเท่านั้น ซึ่งในปัจจุบันหาดูได้ยากแล้ว (สองสายได้เห็นที่วัดเชียงทอง หลวงพระบาง เมื่อยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ไปครั้งหลังไม่ได้เห็น ไม่แน่ใจว่าเขาเก็บไว้ หรือเราไม่เห็นเอง)

ที่ลานวัด มีเจดีย์สร้างไว้ ดูงามสง่ามาก







วัดศรีคุณเมือง ตั้งอยู่ระหว่างซอยศรีเชียงคาน 6 และซอยศรีเชียงคาน 7 แต่จะอยู่ติดกับถนนชายโขง ช่วงต้นๆของถนนคนเดิน





วัดนี้จึงเป็นจุดที่คนชอบนำรถมาฝาก ทั้งคนที่มาเดินเที่ยวซื้อของหรือหาอาหารทานกันในช่วงเย็นๆ จนถึงช่วงดึกๆ...รถของชาวบ้านที่ไม่มีที่จอดรถในบริเวณบ้านของตัวเอง และ คนที่มาพักในโฮมสเตย์แถวๆใกล้วัด

ขอบคุณข้อมูลจาก...

http://www.linkloei.com/web/index.ph...ies&Itemid=484

http://1081009.tourismthailand.org/trip/dcp?id=19479

http://www.oknation.net/blog/Tip2/2010/10/06/entry-1

[สายชล]

วัดสันติวนาราม




"วันป่าช้า" หรือ “วัดโนนป่าช้า” ที่ชาวเชียงคานเรียกขานกัน เป็นวัดที่สร้างขึ้นโดย พระครูพิทักษ์สังฆการ และชาวบ้าน เมื่อปี 2482 ในชื่อ “วัดป่าศิริพิทักษ์อรัญญวาส” ต่อมาพระพิมลธรรมได้เปลี่ยนชื่อเป็น "วัดสันติวนาราม" ด้วยเห็นว่าเป็นวัดป่า ที่สงบเงียบเหมาะแก่การนั่งวิปัสสนากรรมฐาน

เมื่อเราขับรถเข้าไปในวัด ก็เห็นว่ามีต้นไม้ถูกปลูกขึ้นหนาแน่นตั้งแต่หน้าวัดไปจนถึงตัวอุโบสถ และด้านหลังวัด ทำให้บริเวณวัดร่มรื่นและเขียวขจี






อุโบสถวัดสวยมากค่ะ มีรูปปั้นยักษ์สองตน เฝ้าอยู่หน้าโบสถ์






แต่ถ่ายภาพยากอีกเช่นเคย เพราะตัวยักษ์อยู่ประชิดติดกับหลังกำแพงคต