ปฐมบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จากคุสโก ถึง มาชูปิกชู"

[สายชล]

สิ่งที่เหลืออยู่ของวิหารสุริยเทพ...แท่นบูชาสุริยเทพ (ไม่แน่ใจว่าสร้างขึ้นใหม่ หรือ เป็นของเดิม)





การโบกปูนทับกำแพงวิหารสุริยเทพ เพื่อแปลงเป็นโบสถ์ซานโต โดมิงโก







มีทั้งรื้อเอาหินมาใช้ก่อสร้างโบสถ์

[สายชล]

ภายในโบสถ์ซานโต โดมิงโก...ที่ไม่เหลือเค้าโครงของวิหารสุริยเทพเลย

[สายชล]

ประตูด้านตะวันออกของโบสถ์ซานโต โดมิงโก ที่มองออกไปเห็นบ้านเรือนของชาวคุสโก






สนามหญ้าด้านตะวันออกของโบสถ์ซานโต โดมิงโก ที่อยู่ต่ำลงไปจากตัวที่ตั้งโบสถ์





เมืองคุสโกด้านตะวันออก มองจากโบสถ์ซานโต โดมิงโก





ด้านข้างของโบสถ์ซานโต โดมิงโก มองจากแท่นบูชาสุริยเทพ

[สายชล]

สวนสวยด้านตะวันออกของโบสถ์ซานโต โดมิงโก






คนสวยกับวิวสวยๆของคุสโก (เสียดายที่เจ้าเสาอากาศสูงโด่เด่ อยู่ผิดที่ไปหน่อยนะคะ)

[สายชล]

จิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง....และมนุษย์ คือผู้ทำลายที่แท้จริง เข้าที่ไหนก็บรรลัยที่นั่นค่ะ...น้องเก่ง

[สายชล]

อินคาไม่มีภาษาเขียน....ประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิ์อินคาที่เราได้ทราบกันนั้นจึงมิได้ถูกบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร แต่เป็นการเล่าต่อๆกันมา แบบปากต่อปาก แล้วนำมาประกอบกับหลักฐาน ที่ได้มีการค้นพบเพิ่มเติมของนักโบราณคดี และนักประวัติศาสตร์....


เราเดินออกจากวิหารสุริยเทพ คอริกันชา หรือที่ปัจจุบันกลายเป็นโบสถ์ซานโต โดมิงโก ไปแล้ว ด้วยความรู้สึกที่ประสมปนเป ทั้งเศร้า...ทึ่ง...และประทับใจ


ไกด์พาเราเดินไปตามทางที่มุ่งหน้ากลับไปทางจตุรัสเดอาร์มาส ซึ่งพอออกมาถึงถนนใหญ่ เราพบนักท่องเที่ยวและชาวเมืองคุสโกเดินกันขวั่กไขว่ ดูวุ่นวาย...

ตามถนนเล็กๆ ผู้คนและรถราก็ยังมีให้เห็น..

ไกด์ที่น่ารักของเรา จึงพาเราซอกแชกไปตามถนนหนทางแคบๆที่อ้อมไปทางด้านตะวันตก ขนานไปกับเส้นทางหลักที่เราเคยใช้ตอนขาไป ผู้คนบนถนนลดน้อยลง จนทำให้เรารู้สึกปลอดโปร่ง เดินไปถ่ายภาพไปได้อย่างสบายใจ...


เจ้าหมาน้อยตัวนี้ นอนหัวยื่นออกมาจากรอยแตกของประตูผุๆ ไม่แน่ใจว่ามันติดแล้วออกไม่ได้ หรือตั้งใจจะนอนโชว์หัวอยู่อย่างนั้น...

ส่วนประตูบานนี้ ท่าทางแข็งแรง มีหัวสิงห์ทองเหลืองสง่างามติดอยู่

[สายชล]

ถึงจะเป็นถนนเล็กๆ ร้านค้าขายของที่ระลึก และร้านอาหารก็ยังไปตั้งดักนักท่องเที่ยว ฉันไม่ค่อยสนใจสินค้าหรืออาหาร แต่สนใจระเบียงไม้ของอาคารมากกว่า เพราะสวยถูกใจมาก...






ระเบียงของบ้างตึก ยื่นออกมาเป็นมุข ทำให้ดูเก๋และใช้ประโยชน์ได้ดีกว่า






ระเบียงนี้ถ่ายผิดมุมไปหน่อย

[สายชล]

กำแพงบ้านและอาคารต่างๆของคุสโกก็น่าสนใจดีค่ะ ....ถ้าเป็นกำแพงของอาคารใหญ่ๆรุ่นใหม่หน่อย ก็จะนำหินมาเรียงกันโดยใช้ปูนยึดติดไว้






อีกแบบหนึ่งของกำแพงหิน ที่สร้างขึ้นใหม่






กำแพงอิฐฉาบปูน หรือดินเหนียว ที่เป็นของคนยากคนจน หรือร้านค้าของพื้นเมือง





ไกด์กับกำแพงหินแบบอินคา

[สายชล]

แต่กำแพงที่ไหนๆ ก็ไม่ดังเท่ากำแพงของ Museum of Religious Art....ซึ่งที่นี่เคยเป็นพระราชวัง Inca Roca ที่ตั้งอยู่บนหัวมุมถนน Palacio ตัดกับถนน Hatunrumiyoc


เมื่อเราเดินเข้าไปบนถนนแคบๆของ Hatunrumiyoc เราจะเห็นกำแพงที่ทำขึ้นใหม่ นำเอาหินมาเรียงๆต่อกัน ยึดติดด้วยปูน ซึ่งไม่น่าดูเลยค่ะ ส่วนอีกด้านหนึ่งของถนน ก็เป็นกำแพงอิฐฉาบปูน เก่าๆโทรมๆ เราสงสัยว่าไกด์จะพาเราไปดูอะไรกันนะ....

แต่พอถึงหัวมุมที่จะเลี้ยวไปด้านหลังพิพิธภัณฑ์ เราเริ่มเห็นแนวกำแพงโบราณ ที่มีหินก้อนใหญ่ๆวางเรียงกันอยู่ด้านล่าง ด้วยเทคนิคแบบอินคาโบราณ ส่วนด้านบนเป็นหินรุ่นใหม่ ที่ถูกนำมาเรียงไว้แบบไร้ฝีมือ ...

พอเลี้ยวซ้ายไปตามถนนด้านหลังพิพิธภัณฑ์ กำแพงที่มีหินก้อนใหญ่หลากหลายรูปทรง ก็ปรากฎขึ้นทางด้านซ้ายมือ ส่วนด้านขวามือ เป็นร้านค้าของพื้นเมือง ที่กำแพงอาคารเป็นเพียงอิฐฉาบดินเหนียวหรือปูน สภาพโทรมๆ มีร่องรอยการถูกพ่นด้วยสีเต็มกำแพง

[สายชล]

กำแพงโบราณของอินคาที่จุดนี้ หน้าตาไม่เหมือนที่อื่น....กล่าวคือหินแต่ละก่อนที่นำมาวางเรียงกันนั้น มีรูปทรงและขนาดไม่เหมือนกัน หรือเท่ากันเลยสักก้อนเดียว และถ้ามองให้ดีๆ หินกลุ่มหนึ่ง เรียงตัวกันเป็นเสือพูมา สัตว์ศักดิ์สิทธิ์ของชาวอินคา

มีหินก่อนหนึ่ง ที่มีมุมถึง 12 มุม จนถูกเรียกว่า “Stone of Twelve Angles” ถูกนำมาเรียงให้เห็นถึงความมหัศจรรย์ในความสามารถของชาวอินคาได้เป็นอย่างดี






ลองดูก้อนหิน 12 มุม ให้ชัดๆอีกครั้งนะคะ