ผ่านลันตา...ไปหาปิดะ

[สายชล]

ลูกปลาสร้อยนกเขาวัยรุ่น (Harlequin sweetlips) ก็ว่ายผ่านไปไม่สนใจเรื่องปลากัดกันเหมือนกัน....

[สายชล]

เช่นเดียวกับปลาผีเสื้อเทวรูป (Moorish idol) ก็สนใจกับการทำมาหากินมากกว่า....

[สายชล]

แต่เจ้าปลาตัวใสๆไม่ทราบชื่อตัวนี้....ยังทำท่าสนใจเรื่องของชาวบ้านอยู่ จึงแอบซุ่มคอยดูผลการกัดกันของปลาแมงป่องอย่างใจจดใจจ่อ....

[สายชล]

ส่วนสองสายก็อยากจะดูผลปลาแมงป่องกัดกัน ว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นเช่นไร แต่ด้วยเวลาในการดำน้ำที่มีอยู่อย่างจำกัด เลยต้องจำใจไต่ระดับขึ้นไปพักน้ำอยู่แถวๆยอดหินข้างหน้าผาของเกาะปิดะนอก...

[สายชล]

เมื่อขึ้นมาบนผิวน้ำ....คลื่นสูงขึ้นเป็นสองเมตร


คุณสายน้ำยังไม่ทันได้ขึ้นเรือก็ทำการเลี้ยงปลาเป็นการใหญ่ พอขึ้นมาบนเรือก็ยังเลี้ยงปลาอีกหลายรอบ เล่นเอาหมดแรง ขึ้นไปนอนแผ่หราบนชั้นสองของเรือและไม่ยอมลงดำน้ำอีก ไม่ว่าจะเคี่ยวเข็ญอย่างไร


โชคดีเป็นของคุณสายน้ำ เมื่อต่อมาทุกคนบนเรือเห็นพ้องต้องกันว่า วันนี้ดินฟ้าอากาศไม่เป็นใจซะแล้ว กลับเข้าฝั่งกันดีกว่า


เป็นอันว่าคุณสายน้ำได้นอนยาว ไปตลอดทางที่เรือกลับเข้าฝั่ง


สายชลเห็นสภาพของคุณสายน้ำแล้ว เลยเก็บข้าวของอุปกรณ์ดำน้ำลงกระเป๋า พอเรือกลับถึงฝั่ง เราก็ขนของขึ้นรถตู้ แล้วบอกกับน้อง Coffee และน้อง Sugary ว่า พรุ่งนี้เราจะเที่ยวบกแทนการไปดำน้ำที่เกาะห้าใหญ่ตามที่ได้วางแผนไว้เดิม...

[สายชล]

เช้าวันใหม่.....อากาศแจ่มใสกว่าวันที่ผ่านมามาก


สองสายตื่นสายอย่างสบายอารมณ์ พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เราก็มุ่งหน้าไปหาอาหารเช้าผสมอาหารเที่ยงแบบพื้นเมืองรับประทานกัน


โชคดีจริงๆที่ไปเจอร้านอาหารมุสลิมที่ขายข้าวหมกไก่ ต้มโครงเนื้อ ไก่ทอด และอาหารรสจัดอีกหลายชนิด เราสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ และทานกันอย่างเอร็ดอร่อยจนอิ่มหนำสำราญ


จากนั้นก็ถึงเวลาเที่ยวรอบเกาะลันตากันแล้วค่ะ


เราขับรถเลียบชายฝั่งเกาะลันตาไปเรื่อยๆ ท่ามกลางแสงแดดที่แผดกล้า....นอกรถคงร้อนระอุสิ้นดี


บ้านเรือน....โรงแรม...และรีสอร์ตสองข้างทางขึ้นอยู่หนาแน่นกว่าเมื่อสามปีที่แล้วมาก การก่อสร้างที่สะเปะสะปะไร้แบบแผนที่ดีทำให้ห่วงว่า อีกไม่ช้าไม่นาน เกาะลันตาที่เคยสงบและสวยงามจะรกรุงรังไม่น่าดูเหมือนที่เกาะเต่า...เกาะสมุย...อ่าวนาง กระบี่ และหาดทรายชายทะเลที่ความเจริญรุกล้ำเข้าไปอย่างรวดเร็ว


เมื่อเราผ่านรีสอร์ตหรูระดับ 5-6 ดาว ที่ตั้งอยู่ทั้งบนฝั่งทะเลและหน้าผาสูงทางด้านเหนือของเกาะลันตาไปได้ไม่ทันไร รถเราก็กระเด้งกระดอนจากถนนคอนกรีตชั้นดี ไปบนถนนลูกรังที่ขรุขระ เป็นหลุมเป็นบ่อ ทำให้เราเกิดอาการหัวสั่นหัวคลอนอย่างไม่ทันตั้งตัว

ทางขึ้นเนินเขาสูงๆต่ำๆ และเละเทะทอดไปยาว จนเข้าเขตอุทยานแห่งชาติเกาะลันตา ถนนก็กลับมาลาดคอนกรีต และสองข้างทางร่มครึ้มไปด้วยต้นไม้ที่สูงใหญ่

เราเสียเงินค่าผ่านประตูเข้าอุทยานไปคนละ 20 บาท และแล้วเราก็ได้เห็นภาพที่สวยงามของทะเลด้านใต้สุดของเกาะลันตา....

[สายชล]

เดินออกไปที่ชายหาดที่มีแต่หินลาดไปจรดน้ำทะเล....เรามองเห็นหมู่เกาะห้าใหญ่อยู่ลิบๆ

น้อง Coffee และ น้อง Sugary คงกำลังดำน้ำกันอย่างมีความสุขอยู่ที่นั่น...

[สายชล]

เดินไปทางด้านซ้ายมีหาดที่ไม่เห็นทราย มีแต่ก้อนหินกลมๆเกลี้ยงๆ เล็กบ้างใหญ่บ้างอัดกันอยู่แน่น ทำให้คิดถึงหาดหินงามที่อุทยานแห่งชาติ หมู่เกาะตะรุเตา


ที่นี่ก็มีคำแช่งสำหรับผู้ที่เก็บหินไปเช่นกัน....


แต่สิ่งขาวๆ...กลมๆ ที่วางอยู่บนหินนั่น ถ้าใครเก็บไปก็คงจะมีแต่ความสุขความเจริญนะคะ...

[สายชล]

อุทยานแห่ง ชาติเกาะลันตาตั้งอยู่บนหาดโตนด ซึ่งอยู่ทางใต้สุดของเกาะและเป็นจุดสุดทางของเกาะลันตาใหญ่

ที่ปลายแหลมเป็นที่ตั้งของประภาคารสีขาวสัญลักษณ์แห่งเกาะลันตา และเป็นจุดชมวิว ที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่งบนเกาะลันตาใหญ่

[สายชล]

เราข้ามสะพานไม้ที่เริ่มผุพัง ไปยังตัวเกาะที่ตั้งประภาคาร....แล้วก็พบป้ายบอกว่า ที่ตั้งประภาคารเป็นเขตที่ดินกองทัพเรือ (ไม่ใช่ของอุทยานฯ สักหน่อย...)