ไปสำรวจปะการังเทียม....นราธิวาส

[สายชล]

ใต้ตู้รถไฟ มีฉลามกบอาศัยหลบภัยอยู่ พวกเราหลายคนได้เห็นฉลามกบสามตัว นอนเรียงกันเป็นแถว แต่สองสายได้พบที่ละตัวๆ ส่วนมากเห็นแต่หางโผล่ออกมา มีที่ให้เห็นหน้าตา มีอยู่ตัวเดียวเองค่ะ...






บนหลังคาตู้รถไฟ เห็นมีหอยมุกตัวโตเกาะอยู่...






มีแส้ทะเลสีแดงเกาะอยู่บนหลังตู้รถไฟ ให้เห็นเด่นสะดุดตา ถ้าต่อไปมีแส้ทะเลมาเกาะติดบนหลังคาเพิ่มขึ้น ก็น่าจะทำให้ที่นี่สวยยิ่งขึ้นนะคะ....

[สายชล]

เราเสร็จสิ้นการดำน้ำสำรวจแนวปะการังเทียมจากรถถัง รถขยะ และตู้รถไฟ ด้วยความสุขสนุกสนาน และประสบความสำเร็จตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้


เราต่างหวังกันว่า แนวปะการังเทียมที่นราธิวาส จะสามารถทำหน้าที่ แทนปะการังธรรมชาติเป็นอย่างดีได้ต่อไปอีกหลายปี ซึ่งจะทำให้สัตว์น้ำ ได้มีที่อยู่อาศัยหากิน หลบภัย และแพร่พันธุ์เพิ่มปริมาณมากขึ้น เป็นแหล่งพึ่งพาของชาวประมงพื้นบ้าน ที่จะสามารถหาสัตว์น้ำมาใช้บริโภคเอง และมีเหลือพอจะเก็บไว้ขาย อันจะเป็นทางเพิ่มรายได้ให้กับตัวเองและท้องถิ่นได้มากขึ้น โดยไม่จำต้องเดินทางไกลออกไปจากชายฝั่งมากนัก....


อีกทั้งนักดำน้ำท่องเที่ยว จะมีแหล่งดำน้ำเพิ่มขึ้น ซึ่งจะทำแนวปะการังธรรมชาติถูกรบกวนลดน้อยลง และจะเป็นหนทางหนึ่ง ในการเพิ่มพูนรายได้จากกิจกรรมดำน้ำท่องเที่ยว ให้กับท้องถิ่นได้อีกทางหนึ่งด้วย....

[mmb]

ขอบคุณพี่น้อยพี่จ๋อม ครับ ทำให้ได้รับทราบกิจกรรมดี ๆ เพื่อท้องทะเลไทย แม้ไม่ได้ไปร่วมกิจกรรมด้วย แต่จากการดูรูป และการบรรยาย เหมือนอยุ่ในกิจกรรมด้วยเลยครับ

[สายชล]

ภาคผนวก

หลังจากการดำน้ำแล้วทุกๆวัน..เราจะนั่งเรือกลับเข้าฝั่ง ผ่านทางปากแม่น้ำบางนารา ก่อนจะถึงท่าเรือ เราสะดุดตากับภาพพระบรมสาทิศลักษณ์ ที่ด้านล่าง มีตัวหนังสือเขียนไว้ชัดเจน อ่านแล้ว ช่างเสียดแทงความรู้สึกของเราอย่างรุนแรง...

ถ้าสันติสุขไม่มี....เศรษฐกิจจะก้าวหน้า และนราฯจะน่าอยู่ได้เช่นไรหนอ...???

[สายชล]

เมื่อกลับถึงที่พัก ในเขตพระราชฐานชั้นกลาง ของพระตำหนักทักษิณราชนิเวศ..ถ้าวันไหนเข้าฝั่งเร็ว พวกที่มีแรงเหลือเฟือ ก็จะไปเล่นฟุตบอลกันที่ชายหาดอย่างสนุกสนาน...





ส่วนพวกแรงน้อย(แก่มาก)อย่างสองสาย...จะรีบไปอาบน้ำ แต่งตัว แล้วออกมาเดินเล่น ชมสวน ชมทะเล คอยเวลาอาหารเย็น...





หรือไม่ก็พูดคุยกับน้องๆทหาร ที่มายืนเข้าเวรอยู่แถวชายหาด





ทะเลยามเย็นที่นี่สวยมากค่ะ แม้จะไม่เห็นพระอาทิตย์ตกน้ำ แต่จะมีแสงอาทิตย์ยามอัสดง ให้เราได้ชื่นชมเสมอ...

[สายชล]

ส่วนยามเช้า...เราจะออกมาชมพระอาทิตย์ขึ้นจากทะเล...





เมฆบนท้องฟ้า ทำให้เกิดแสงประหลาด เหมือนสายฟ้าฟาด...แปลกดีค่ะ

[สายชล]

ชมพระอาทิตย์ขึ้นแล้ว...เราก็จะไปเดินชมสวนกันต่อ ต้นไม้ที่เราชอบที่สุด คือ ต้นไม้สีทอง หรือ ย่านดาโอ๊ะ ต้นเดียวกับที่พี่สุพจน์ หรือ ลุงไมโล ที่รักและเคารพของพวกเราชาว SOS เคยเล่าให้ฟังว่า ตอนมาเข้าเวรที่พระตำหนักทักษิณ จะชอบมายืนชื่นชมในความงามของต้นไม้ใบสีทองต้นนี้เป็นประจำ ในที่สุด ก็ขอต้นพันธุ์ นำไปปลูกที่บ้าน จนสูงใหญ่สวยงาม

น่าเสียดาย...ที่พี่สุพจน์ ไม่มีโอกาสจะชื่นชมความงามของต้นใบไม้สีทองของตัวเอง และต้นที่พระตำหนักแห่งนี้อีกแล้ว...

ต้นใบไม้สีทอง เป็นไม้เถาเนื้อแข็งขนาดใหญ่ มีมือเกาะม้วนงอ เลื้อยขึ้นไปคลุมตามเรือนยอดของต้นไม้ใหญ่ ใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ รูปเกือบกลม ปลายใบหยักเว้าเป็นแฉกลึก 2 แฉก โคนใบเว้าหยักคล้ายรูปหัวใจ รูปร่างคล้ายกับใบกาหลงหรือชงโค แต่ขนาดใหญ่กว่ามาก

ใบอ่อนมีขนสีน้ำตาลแดง หรือขนสีทองแดงเป็นมันคล้ายเส้นไหมปกคลุมหนาแน่น ลักษณะเหมือนกำมะหยี่ เริ่มแรกใบจะเป็นสีนาค คล้ายสีชมพู เมื่อผ่านไปสัก 2 สัปดาห์ จะกลายเป็นสีน้ำตาล และเข้มขึ้นเรื่อยๆ จนประมาณ 3 เดือน จะกลายเป็นสีทอง และอีก 6 - 7 เดือนต่อจากนั้น จากสีทองจะกลายเป็นสีเงิน

ใบที่สมบูรณ์เต็มที่มีขนาด 10x18 ซม. แต่เคยพบใหญ่ที่สุดกว่า 25 ซม. นอกจากนี้ ใบไม้สีทอง ถือเป็นพันธุ์ไม้เถาเลื้อยขนาดใหญ่ เส้นรอบวงของเถาวัลย์ประมาณ 100 ซ.ม. เลื้อยพันธุ์ต้นไม้ใหญ่ขึ้นสูงถึง 30 เมตร

ขอบคุณข้อมูลจาก...http://www.the-than.com/FLower/Fl-1/262/262.html

[สายชล]

ดอกของต้นไม้สีทอง จะมีสีขาวแล้วเปลี่ยนเป็นสีครีม มีกลิ่นหอม ออกเป็นช่อแบบช่อกระจะที่ปลายกิ่ง ช่อละ 2-3 ดอก มีกลีบประดับขนาดเล็ก รูปไข่ โคนกลีบเลี้ยงเชื่อมติดกันเป็นหลอดปลายแยก 5 แฉก มี 3-5 กลีบ ด้านนอก มีขนมาก กลีบดอกมี 5 กลีบ ขนาดเท่าๆกันทุกกลีบ ขอบกลีบหยิกย่น

ส่วนผลนั้น จะแห้งแตก เป็นฝักแบนยาวคล้ายฝักดาบ กว้าง 5-6 เซนติเมตร ยาว 20-25 เซนติเมตร มี 4-6 เมล็ด (เสียดายที่ไม่เห็นผลของดอกไม้สีทองค่ะ)

ขอบคุณข้อมูลจาก...http://www.the-than.com/FLower/Fl-1/262/262.html

[สายชล]

เช้าวันที่เราจะเดินทางกลับ...น้องบอย ทหารหาญที่น่ารัก ได้เด็ดใบไม้สีทอง มาให้สายชล 5 ใบ ที่มีครบทั้งสามสี เพื่อเป็นที่ระลึก สองสายดีใจมาก คุณสายน้ำไปหาถุงพลาสติกมาใส่ใบไม้ แล้วเป่าลมให้พอง เพื่อใบไม้จะได้ไม่ยับ...

[สายชล]

เมื่อถึงเวลาต้องเดินทางกลับ...สายชลหิ้วถุงใบไม้สีทอง ขึ้นรถตู้ไปอย่างทนุถนอม แต่พอถึงสนามบิน เห็นเครื่องบินทหาร เขียนหัวเป็นฉลาม สายชลก็ว่างถุงใบไม้ไว้บนกระเป๋า แล้วก็วิ่งไปถ่ายภาพเครื่องบิน...

พอเครื่องบินลำนั้นจะบินขึ้น ใบพัดเครื่องบินส่งแรงลมตรงมา ยังบริเวณที่เรากองกระเป๋าอยู่ เมื่อสายชลวิ่งกลับมาเอาถุงใส่ใบไม้สีทอง ก็ไม่เห็นเสียแล้ว...เข้าใจว่า จะบินข้ามรั้วออกไปนอกสนามบิน เพราะแรงลมจากใบพัดเครื่องบินนั่นเอง...


เสียดายจนน้ำตาจะไหลเลยค่ะ...