ทุติยบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จาก โอยันไทตัมโบ ถึง คุสโก"

[สายชล]

มันฝรั่งสารพัดชนิดที่นำมาวางขาย ให้เลือกซื้อได้ตามใจชอบ...







คนขายกับคนซื้อต่อรองราคากันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่หน้ายังมีรอยเปื้อนยิ้ม...





หอมแดงหัวโตๆก็มีขาย






กระเหรี่ยงเดินถ่ายภาพผู้คนในตลาด

[สายชล]

ร้านขายอาหารและเครื่องดื่ม มีคนอุดหนุนแน่น...ต้องแอบถ่ายภาพ ไม่อย่างนั้นคนขายจะไล่ไม่ให้ถ่ายภาพค่ะ






ร้านขายเครื่องดื่ม ซึ่งเข้าใจว่าจะเป็นเครื่องดื่มของชาวอินคา คือน้ำข้าวโพด หรือ Chicha






คนแน่นเลย ถ้าจะอร่อยนะคะ

[สายชล]

คุณยายคนนี้ขายอะไรไม่ทราบค่ะ...แต่คุณยายจับผ้า แล้วชูขึ้นอย่างนั้น น่าจะขายผ้านะคะ





ส่วนคุณป้าคนนี้ ขายสีย้อมผ้า...ไม่แน่ใจว่า เป็นสีจากผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ หรือสีวิทยาศาสตร์ แต่สีสันสวยมาก

ตรงพื้นที่คุณยายนั่งขายผ้านั้น เป็นกรวดแบนๆก้อนโตๆ ที่นำมาเรียงในแนวตั้งต่อๆกัน ดูสวยดีค่ะ แต่เวลาฉันเดินอยู่บนทางแบบนี้ จะรู้สึกเจ็บเท้ามาก...ไม่เหมือนพื้นเรียบ ที่คุณป้าขายสีย้อมผ้านั่งอยู่ ซึ่งเรียบดีเดินสบาย ฉันจึงไม่แน่ใจว่า คุณยายนั่งอยู่อย่างนั้น จะสบายดีอยู่หรือไม่...


[/CENTER]

[/CENTER]

[สายชล]

เดินในตลาดสดกันพอแล้ว...เราเร่ไปหาซื้อของฝากกันต่อ





เดินดูหนึ่งรอบ...ดูของที่ชอบ...ถามราคา...แล้วก็ลองเดินไปดูของร้านอื่น ก่อนจะแวะมาต่อลองราคาของที่ถูกใจและอยากซื้อ





ถูกใจเสื้อกันหนาวและผ้าคลุมไหลาอัลปาคาแล้วค่ะ...






ได้ของฝากและของตัวเองมาพอสมควร กระเป๋าเบาไปเยอะ ขอถ่ายภาพกับหญิงพื้นเมืองกับลูกๆ และตัวอัลปากาหน่อยนะคะ (ไม่ฟรี...ต้องจ่ายเงินไป 2 ดอลลาร์ค่ะ)

[สายชล]

หมดเวลาเดินดูและซื้อของแล้วค่ะ...ฉันและบัดดี้เดินไปรอที่จุดนัดหมาย "ศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยว" ประจำเมืองนี้






มองออกไปจากศูนย์ฯ แห่งนี้ ก็เห็นความเคลื่อนไหวในตลาดได้สบายๆ...

[สายชล]

บ่ายโมงกว่า...เลยเวลาอาหารกลางวันของเราแล้วค่ะ...ไกด์พาเรานั่งรถย้อนกลับไปทางโอยันไทตัมโบ ใช้เวลาราวครึ่งชั่วโมง ก็ถึงร้านอาหารสุดน่ารัก นามว่า "Tunupa" ซึ่งเป็นร้านในสวนสวยเชิงเขา ด้านหน้าเป็นสวนกุหลาบ ไม้ดอกไม้ประดับต่างๆ

หลังอาคารร้านอาหารที่เป็นรูปตัว L นั้น เป็นลานน้ำพุ และสวนดอกไม้





บรรยากาศสดชื่นรื่นรมย์มากค่ะ





ลงเนินหญ้าไปด้านล่าง เป็นริมฝั่งแม่น้ำอูรูบัมบา ที่ปลูกต้นหลิวที่พริ้วเล่นลมอยู่ชายน้ำ

[สายชล]

มีคอกเลี้ยงลามา อัลปากา และ พิกุนยา ให้แขกที่มาทานอาหารได้ชมกันด้วย





อาหารที่นี่เป็นอาหารพื้นเมืองแบบบุฟเฟต์ ที่รสชาติอร่อย โดยเฉพาะยำปลารสชาติเผ็ดร้อนเหมือนพล่าของไทย ที่ต้องสั่งทำเป็นจานๆ ระหว่างทานอาหาร ก็มีดนตรีพื้นเมืองขับกล่อม...





หน้าตาพ่อนักร้องนักดนตรีคนนี้ คมคายเชียวค่ะ





ข้างหลังพ่อหนุ่มนักร้องนักดนตรี มีกองขายของพื้นเมือง ซึ่งพ่อหนุ่มคงเป็นเจ้าของร้านเอง เพราะเห็นคนขาย ต้องไปถามราคาขายจากเขา เมื่อเวลามีการต่อรองราคากันกันไม่ลงตัว

[สายชล]

ทานอาหารอิ่มแล้ว ก็ถึงเวลาซื้อของกัน...ต่อรองราคากันสนุกสนานมากค่ะ





พวกเราแต่ละคน ได้ตุ๊กตาและผ้าพื้นเมือง ไปจากที่นี่หลายชิ้นเลยค่ะ

[สายชล]

โอยันไทตัมโบ (Ollantaytambo)

[สายชล]

โอยันไทตัมโบ เป็นเมืองเหนือสุดในหุบเขาศักดิ์สิทธิ์ ที่เราใช้เป็นฐานที่พัก เมื่อต้องเดินทางท่องเที่ยวในเขตหุบเขาศักดิ์สิทธิ์ จะไปที่ไหนก็ตาม เราต้องกลับมานอนที่นี่ เหตุผลก็คือ ที่นี่มีที่พักที่ดี สะอาด ปลอดภัย และการคมนาคมสะดวกสบาย


ที่ตั้งของโอยันไทตัมโบ อยู่ในหุบเขาที่สูงจากระดับน้ำทะเล 2,792 เมตร อากาศเย็นสบายตลอดทั้งปี ตัวเมืองอยู่ห่างจากคุสโก...เมืองหลวงของอินคา ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 75 กิโลเมตร (โดยใช้ถนนหลวง) และ 68 กิโลเมตร (โดยใช้ทางรถไฟ) และ 60 กิโลเมตร (โดยใช้เส้นทางเดินของอินคา... Inca Trail) ที่นี่เป็นเพียงเมืองหนึ่งในเขตจังหวัดอูรูบัมบา ซึ่งการปกครองขึ้นตรงกับคุสโก ซึ่งเป็นเมืองเอกในภูมภาคนี้ของเปรู

ตัวถนนในเมืองปูด้วยก้อนหินที่สร้างตั้งแต่สมัยอินคา และใช้มานานจนถึงทุกวันนี้





ถนนในตัวเมือง เป็นถนนแคบๆ รถพอสวนกันได้เท่านั้น





อาคารบ้านเรือนมีการดัดแปลงเป็นบ้านปูนไปแล้วเป็นส่วนมาก