ปฐมบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จากคุสโก ถึง มาชูปิกชู"

[สายชล]

รถไฟเริ่มเคลื่อนขบวนขึ้นเหนือ เลาะเลียบแม่น้ำอูรูบัมบาที่เชี่ยวกราก...





เกาะแก่งน้ำเชี่ยวกรากไหลโครมคราม...ในช่วงหน้าร้อน ที่น้ำไม่ไหลเชี่ยวกรากอย่างช่วงนี้ จะมีการล่องเรือคะยักในแม่น้ำนี้ด้วย





ระหว่างทาง...ทั้งสองฟากแม่น้ำ มีชากโบราณสถานของอินคาให้เห็นเป็นระยะๆ ทั้งตามเชิงเขา และบนภูผา






ไม่มีใครง่วงเหงาหาวนอน เพราะตื่นเต้นกับภาพสวยงามที่ได้เห็น

[สายชล]

ระหว่างทาง...แม้ไม่มีสถานี รถไฟก็จอดให้นักท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่ ลงจากรถไฟ เพื่อใช้เส้นทางเดินเท้าตามทางเดินของอินคา (Inca Trail) เพื่อเดินจากจุดนี้ไปยังมาชูปิคชู

เส้นทางเดินเท้าของอินคานั้น มีหลายเส้นทาง ใช้เวลาแตกต่างกันไป เส้นทางที่ไกลที่สุด คือ จากคุสโกจนถึงมาชูปิคชู ใช้เวลา 4-7 วัน หรือ เส้นทางที่สั้นที่สุด ก็คือ เส้นทางที่เราเห็นนักท่องเที่ยวเดินลงจากรถไฟ (กม. 104) ไปถึงมาชูปิกชู ซึ่งจะใช้เวลาราว 3-4 ชั่วโมง

ถ้าสนใจเข้าไปอ่านได้ที่นี่ค่ะ...

http://www.incatrailperu.com/

http://www.andeantravelweb.com/peru/...ncatrail4.html

[koy]

อยากกลับไปอีกกกกกก

[สายชล]

อยากกลับไปด้วย...

[สายชล]

ระหว่างทาง...เราเห็นร่องรอยพังทลายของทางรถไฟ และตลิ่งริมน้ำ ที่ถูกน้ำท่วมหนักในปี 2553 ซึ่งครั้งนั้น ทางการต้องสั่งปิดมาชูปิกชู เนื่องจาก การเดินทางเข้ามาท่องเที่ยวในเขตมาชูปิกชูไม่สะดวก ในครั้งนั้น มีนักท่องเทียวติดอยู่ที่มาชูปิกชูเป็นพันคน ต้องมีการอพยพออกไปโดยใช้เฮลิคอปเตอร์

เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมงกับ 45 นาที และแล้ว...เราก็เดินทางมาถึงสถานีรถไฟของหมู่บ้าน Agaus Calientes ที่อยู่ใกล้ๆเชิงเขาอันเป็นที่ตั้งของมาชูปิกชู ที่นั่น มีเด็กจากโรงแรมมารอรับเรา พร้อมกับรถเข็นกระเป๋าอีกหนึ่งคัน แล้วเขาก็บอกให้เราเดินตามเขาไปโรงแรม El Santuario Inca ซึ่งตั้งอยู่ริมแม่น้ำอูรูบัมบา ไม่ไกลจากสถานีรถไฟนัก

แม่น้ำอูรูรัมบาที่ไหลผ่านหมู่บ้านแห่งนี้ ยิ่งไหลแรงกว่าที่เราเห็นมาแล้วมากมายนัก เสียงดังโครมครามๆ จนเราต้องตะโกนคุยกัน

[สายชล]

ถึงแล้วค่ะ โรงแรม El Santuario Inca...เป็นโรงแรมที่อยู่ใกล้เชิงเขาที่ตั้งของมาชูปิกชูเกือบที่สุด ถึงจะเป็นตึกแถว แต่สภาพดีและสะอาดมากค่ะ





เราลงทะเบียนเสร็จ ก็นำสัมภาระขึ้นไปเก็บบนห้องพัก ที่ใหญ่ใช้ได้ทีเดียวค่ะ





ฉันชอบผ้าเช็ดตัว ที่ถูกพับเป็นรูปสัตว์ต่างๆ น่ารักมากๆค่ะ...

[สายชล]

จากห้องพัก...ฉันได้ยินเสียงแม่น้ำอูรูบัมบาส่งเเสียงครืนครัน จนอดจะเปิดประตูระเบียงออกไปดูไม่ได้...โอ้ แม่เจ้า !!! แก่งน้ำเกรี้ยวกราดจริงๆค่ะ...






จากมุมนี้...มองเห็นเขาที่ตั้งของมาชูปิกชู ที่อยู่ระหว่างช่องเขา ได้ชัดเจนทีเดียวค่ะ เสียดายวันนี้หมอกจัด เลยไม่เห็นมาชูปิกชูที่อยู่บนยอดเขา...





มีรถบัสที่เป็นพาหนะใช้ขึ้นลงมาชูปิกชู วิ่งผ่านโรงแรมไปๆมาๆ...






เรารีบเก็บของเข้าห้องน้ำ แล้วเตรียมไปขึ้นรถบัสที่จอดรออยู่ใกล้สะพานรถไฟ เพื่อขึ้นสู่ยอดเขา ไปเยี่ยมเยือนมาชูปิกชูกัน...

[สายชล]

ไกด์มารับเราไปขึ้นรถบัส ที่จอดคอยอยู่ พอผู้โดยสารนั่งเต็มรถ คนขับก็เริ่มเคลื่อนรถออกไปตามถนน ผ่านหน้าโรงแรมเรา ข้ามสะพานไปยังอีกฝั่งหนึ่ง แล้วก็เริ่มไต่ขึ้นเขาไปตามถนนเล็กๆ ซึ่งเหมือนผ้าพับไปพับมา พอมีรถสวนมา รถคันใดคันหนึ่ง ต้องหาที่หลบในเวิ้งที่ทำไว้...

กว่าจะถึงบริเวณที่จอดรถเชิงมาชูปิกชูได้ ก็เล่นเอาลุ้นแทบตาย เพราะถนนไต่เขาขึ้นไปแบบเสียวไส้ แม้คนขับจะเก่งมากๆก็ตามค่ะ...

มีโรงแรมและร้านอาหาร ตั้งอยู่ที่เชิงเขาก่อนจะขึ้นมาชูปิกชู ซึ่งเป็นของทางเขตอนุรักษ์มาชูปิกชูเอง เราผ่านป้ายที่ยูเนสโกประกาศว่า มาชูปิกชูได้เป็นมรดกโลกของมนุษยชาติ มาพร้อมกับเมืองคุสโก มาตั้งแต่ปี 2526

เราผ่านประตูเก็บตั๋วเข้าไป...ทราบว่าทางการได้จำกัดคนเข้าเยี่ยมชมมาชูปิกชู ไม่เกินวันละ 500 คน เพื่อให้การจัดการควบคุมดูแลผุ้เข้าชมได้ง่าย ไม่ให้แออัดยัดเยียด และไม่ให้มาชูปิกชูบอบช้ำจนเกินไป


เข้าไปแล้ว เรายังต้องเข้าคิวเพื่อรอเข้าไปเยี่ยมชม ซึ่ง ณ.จุดนี้ เราไม่สามารถเห็นมาชูปิกชู เราจึงใช้เวลาว่าง ถ่ายภาพวิวทิวทัศน์ที่เห็นอยู่เบื้องหน้าและเบื้องล่างฆ่าเวลาไป....

[สายชล]

เราซูมลงไป จึงเห็นว่าข้างล่างนั่น เป็นสะพานข้ามแม่น้ำอูรูบัมบา ที่เราเพิ่งข้ามผ่านมา และหน่วยบำรุงรถไฟและที่พักรถไฟ ที่ให้บริการเดินทางกับนักท่องเที่ยว...





ถึงคิวเราเดินเข้ามาชูปิกชูแล้วค่ะ...ไกด์พาเราเดินขึ้นไปตามทางเล็กๆ จนถึงด้านบน ซึ่งเป็นสิ่งก่อสร้างของป้อมปราการ ที่ยังอยู่ในสภาพที่ดีและสวยงามมาก





ณ.จุดนี้ เราก็ยังมองไม่เห็นภาพมาชูปิกชูอยู่ดี...

[สายชล]

แต่พอไกด์นำเราไปยืนตรงชะง่อนผาที่ยื่นออกไป...เราก็ตะลึงกับภาพ ที่เห็นอยู่เบื้องหน้า ช่างสวยมหัศจรรย์เสียจริงๆค่ะ







มาชูปิกชู ซึ่งภาษาพื้นเมือง แปลว่า "ยอดเขาผู้ชรา หรือ ยอดเขาเก่า (Old Peak)" ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าฉัน