มิงกะลาบา...จากมัณฑะเลย์สู่เมืองเอกแห่งรัฐฉาน - หน้า 9

สายชล · #81 22-11-2014

ที่นี่ ยังมีการลงแขกเก็บเกี่ยวพืชผล มีการเลี้ยงวัวเพื่อใช้ในการเทียมเกวียน เพื่อขนผลิตภัณฑ์การเกษตร ประเภทหัวกระหล่ำ และข้าว ออกมาส่งให้รถบรรทุก

สายชล · #82 22-11-2014

รถบรรทุกประเภทรถอีแต๋น เป็นพาหนะที่ใช้ทั้งขนคนและพืชไร่ที่นิยมกันอย่างกว้างขวาง บ้านเรือนของชาวไร่ชาวนามักตั้งอยู่ใกล้ๆเทือกสวนไร่นา เพื่อสะดวกในการดูแลพืชผล

สายชล · #83 22-11-2014

เรายังคงเห็นการลงแขกเก็บเกี่ยวพืชไร่ไปตลอดทาง...ชีวิตช่างสุขสงบ เอื้ออาทร และเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กันจนน่าอิจฉา

สายชล · #84 22-11-2014

เส้นทางเล็กๆที่รถของเราแล่นไป ทำให้เราเห็นโลกที่กว้าง และท้องฟ้าที่สดใส

สายชล · #85 22-11-2014

เมื่อเข้าเขตตัวเมือง โดยเฉพาะแถวตลาด....ความวุ่นวายก็บังเกิด...

สายชล · #86 22-11-2014

เราเข้าเขครัฐฉานแล้ว....หน้าตาของรถม้าโดยสารก็แตกต่างออกไปจากที่ได้เห็นใน พิน อูล วิน นอกจากนี้ยังมีการใช้รถม้าบรรทุกของด้วย

สายชล · #87 22-11-2014

Main Ma Ye' Tha Khin Ma Mountain

ก่อนจะแวะทานอาหารกลางวันที่เมืองอองปาน (Aungpan)....เราแวะไปไหว้พระและชมความงามของวัด Main Ma Ye' Tha Khin Ma Mountain (ชื่อยาวจริง) วัดแห่งนี้อยู่บนเขา มีการสร้างพระพุทธรูปทั้งองค์น้อยองค์ใหญ่ และเจดีย์ จำนวนมากมายอยู่ในที่สูงชัน แสดงให้เห็นถึงศรัทธาของผู้คนที่มีต่อพุทธศาสนาอย่างแก่กล้า...

สายชล · #88 22-11-2014

บนยอดเขาใกล้ๆกัน มีเจดีย์ หรือสถูปทรงกลม สีทองอร่ามตั้งอยู๋อย่างสง่างาม...

สายชล · #89 22-11-2014

พวกเราไม่มีเวลาจะปีนขึ้นไปไหว้พระ จึงใช้วิธีไหว้พระระยะไกล และถ่ายภาพหมู่ร่วมกัน เป็นการช่วยกันทำมาหากิน (อย่างที่น้องอาร์ตและน้องอุ๋ยว่าไว้)...

สายชล · #90 22-11-2014

ตองยี (Taunggyi)

เราใช้ทางหลวงหมายเลข 411 มาเรื่อยๆ จนมาตัดกับทางหลวงหมายเลข 41 ถ้ารถเลี้ยวซ้าย เราก็จะไปถึงเมือง พินดายะ (Pindaya) ที่เรามีโปรแกรมจะไปเที่ยว แต่รถวิ่งเลี้ยวขวาเข้าถนนสาย 41 เพื่อตรงไปยังเมืองอองปาน (Aungpan) ที่อยู่ตรงทางแยกที่ทางหลวง 41 ตัดกับทางหลวงหมายเลข 4 ที่ทอดยาวไปถึงเมืองแม่สายของไทย ที่อยู่ห่างออกไปราว 480 กม.

หลังทานข้าวเที่ยงที่เมืองอองปานแล้ว....เราใช้เส้นทางหมายเลข 4 ตรงไปยังเมืองตองยี (Taunggyi) เมืองหลวงของรัฐฉานทันที เพียงบ่ายสองโมง เราก็เดินทางถึงเมืองตองยี ซึ่งเร็วกว่่ากำหนดถึง 2 ชั่วโมง เราจึงมีเวลาเช็คอินเข้าพักในโรงแรม และพักผ่อนได้สองชั่วโมงครึ่ง ก่อนจะถึงเวลาออกไปเที่ยวงานเทศกาลโคมลอย (ฺBallon Festival) ที่ยิ่งใหญ่ของพม่า

สี่โมงครึ่ง...เราใช้รถแท๊กซี่จากโรงแรม ตรงไปยังงานเทศกาลโคมลอย ที่ต้องรีบไปเร็วก็เพื่อไปจำจองที่นั่งในงาน และหลีกเลี่ยงการจราจรที่วุ่นวายในช่วงค่ำที่วุ่นวาย พระอาทิตย์ยังไม่ตก เราจึงเห็นสภาพที่ตั้งของบริเวณที่จัดงาน ซึ่งช่างเหมือนงานวัดบ้านเราจริงๆ