ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 1

[สายชล]

ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล
หนองคาย...ลาว...เลย

[สายชล]

รถขับเคลื่อนสี่ล้อฟอร์จูนเนอร์ นาม "เจ้ากระต่ายขาว" วิ่งราบเรียบออกจากบ้านของสองสายในเมืองกรุง มุ่งหน้าสู่ถนนหลวงสายมิตรภาพ...

จุดหมายปลายทางสำหรับวันนี้คือ "หนองคาย"...จังหวัดชายแดนริมฝั่งแม่น้ำโขง ประตูสู่ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ที่เรามีเป้าหมายจะร่วมกับกองคาราวานของ “ฟอร์จูนเนอร์คลับ” ขับรถลุยเข้าไปท่องเที่ยวกัน...

เราออกเดินทางจากกรุงเทพฯราวแปดโมงเช้า..มุ่งหน้าขึ้นเหนือ โดยใช้ถนนพหลโยธิน (ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1) เมือถึงสระบุรี เราเลี้ยวขวาเข้าเส้นทางมิตรภาพ (ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2) ผ่านเมืองนครราชสีมา ขอนแก่น อุดรธานี และหนองคาย เมืองชายแดนไทยที่ติดกับประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ที่มีแม่น้ำโขงเป็นพรมแดนธรรมชาติ


เราจะแวะพักผ่อนท่องเที่ยวอยู่ที่หนองคายสักสองวันสามคืน จากนั้น จะลุยเข้าลาว โดยขับรถข้ามสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ผ่านเวียงจันทน์ มุ่งหน้าไปเมืองเชียงขวาง หลวงพระบาง วังเวียน และกลับเข้าไทยที่หนองคายโดยผ่านทางเวียงจันทน์......

[สายชล]

ภาคที่ 1....หนองคาย

ถนนมิตรภาพยุคใหม่ แบ่งเป็นช่องทางไปกลับ ข้างละสองเลนบ้าง สามเลนบ้าง การเดินทางจึงค่อนข้างจะคล่องตัว เมื่อผ่านเขื่อนลำตะคอง เขตเมืองโคราช เราถูกตำรวจเรียกปรับไป 200 บาท ข้อหาใช้ความเร็ว 123 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เมื่อถามว่าจะต้องวิ่งด้วยความเร็วเท่าไร จึงจะไม่ถูกจับ ตำรวจบอกว่าอะลุ่มอล่วยความเร็วไม่เกิน 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง....!!!


อืมมมม...ขับเกินไป 3 กิโลเมตรต่อชั่วโมง อย่างที่บอก เท่านั้นเองนะคะ คุณตำรวจ...ที่ขับ 140-150 กลับไม่จับ

[สายชล]

ใช้ความเร็วไม่เกินที่ตำรวจบอกไว้...ใช้เวลาเพียง 5 ชั่วโมงเศษๆ รถก็เริ่มแล่นเข้าเขตเมืองหนองคาย เราโทรศัพท์หา น้องดื้อ Blue Day...เจ้าถิ่นเมืองหนองคาย เพื่อให้พาไปที่พัก ที่น้องดื้อกรุณาจองไว้ให้ล่วงหน้า โชคดี ที่เราจอดรถคอยอยู่ไม่ไกล จากที่ทำงานของน้องดื้อนัก คอยอยู่ครู่เดียว น้องดื้อก็ขับรถออกมาพบ

น้องดื้อพาเราเข้าที่พัก “หนองคายโฮเต็ลแอนด์ รีสอร์ท” ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากสะพานมิตรภาพไทย-ลาว นัก





ที่นี่มีห้องพักแบบบังกาโลว์เล็กๆ ปลูกเรียงรายอยู่ข้างอาคารใหญ่ ที่เคยเป็นที่ทำการของเอเยนต์ขายรถยนต์ยี่ห้อหนึ่ง ที่ขายกิจการให้นายทุน นำมาดัดแปลงเป็นรีสอร์ตเล็กๆ ซึ่งเงียบสงบ สะอาดสะอ้าน และสะดวกสบาย






เราจะพักอยู่ที่นี่สามคืน เพื่อท่องเที่ยวไปกับน้องดื้อแบบสบายๆ ก่อนที่จะต้องขับรถลุยเข้าลาว ซึ่งคงจะเหนื่อยไม่น้อยเลย....

[สายชล]

วันรุ่งขึ้น...น้องดื้อมาพบเราช่วงใกล้เที่ยง เพื่อพาเราไปทานอาหารเวียตนามเจ้าดัง ของเเมืองหนองคาย.... "ร้านแดงแหนมเนือง"




บรรยกากาศสบายๆริมน้ำโขง และอร่อยสมคำร่ำลือ...โดยเฉพาะ แหนมเนือง กระดูกหมูทอด ยำหมูยอ หูหมูตั้ง....

.

[สายชล]

น้องดื้อ Blue Day...เจ้าถิ่น ยืนยันหนักแน่นว่า ของเขาอร่อยจริงๆนะ...จะบอกห้ายยยย...


เสียดายที่ไม่ได้ตบท้ายด้วย "เต้าส่วนใส่ปาท่องโป๋" ของหวานดังของร้านนี้ แต่น้องดื้อบอกว่าจะพาไปทานคืนนี้ อร่อยไม่แพ้กันค่ะ...





ไปไม่ถูก...ดูที่แผนทีนี้ได้ค่ะ...

[Super_Srinuanray]

ว้าวววววววววววววววววว


หิววววววววววววววววววววว

[สายชล]

ไหนๆร้านแดงก็อยู่ใกล้ "ท่าเสด็จ" ท่าเรือที่ข้ามไปฝั่งแม่น้ำโขง และแหล่งช๊อปปิ้ง "ตลาดอินโดจีน" นิดเดียว แวะไปเที่ยวกันก่อนนะคะ


ถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกันสักหน่อย...




มีมุมน่ารักให้ถ่ายภาพด้วยค่ะ..

[สายชล]

ขอถ่ายภาพกับน้องรักของสองสายหน่อยนะคะ...

[สายชล]

ตึกที่ทำการศุลกากร ที่ตั้งอยู่ที่ท่าเสด็จ ดูเก่าแก่และคลาสสิคมาก หน้าตึกมีป้ายเขียนชื่อตัวอาคารไว้ แบบที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนค่ะ..





ตลาดท่าเสด็จ ที่นิยมเรียกกันว่า "ตลาดอินโดจีน" เพราะเป็นแหล่งรวมสินค้า ที่ได้มาจากประเทศแถบอินโดจีนเป็นส่วนมาก แถมมีสินค้าจากยุโรปตะวันออกมาเสริม ให้ดูน่าซื้อมากขึ้น





ที่นี่...มีทั้งผลิตภัณฑ์อาหารแห้ง อาหารแปรรูป และข้าวของเครื่องใช้ เช่น เครื่องใช้ไฟฟ้า เสื้อผ้า นาฬิกา เครื่องครัว ฯลฯ ให้เลือกหาซื้อ

ถ้าเป็นวันหยุดราชการที่นี่คงจะคึกคัก แต่ในวันที่เราไปเป็นวันธรรมดา จึงดูเงียบเหงามาก




สามล้อเครื่องที่จอดรอผู้โดยสารมาใช้บริการ...