สรุปข่าวทะเลและสิ่งแวดล้อม : วันอังคารที่ 23 มกราคม 2567

[สายน้ำ]

ขอบคุณข้อมูลพยากรณ์จาก กรมอุตุนิยมวิทยา


สภาวะอากาศทั่วไป

บริเวณความกดอากาศสูงกำลังค่อนข้างแรงอีกระลอกหนึ่งแผ่ปกคลุมภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบนแล้วคาดว่าจะแผ่คลุมภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่างและภาคตะวันออกในคืน 22 ม.ค. 67 ลักษณะเช่นนี้ทำให้ภาคตะวันออกเฉียงเหนือมีอากาศเย็นถึงหนาวในตอนเช้ากับมีลมแรง และอุณหภูมิจะลดลง 4-6 องศาเซลเซียส ส่วนภาคตะวันออกมีอากาศเย็นในตอนเช้ากับมีลมแรง และอุณหภูมิจะลดลง 2-4 องศาเซลเซียส ในขณะที่ลมใต้และลมตะวันออกเฉียงใต้พัดปกคลุมบริเวณอ่าวไทยตอนบน ภาคกลางตอนล่างและภาคตะวันออก ทำให้บริเวณดังกล่าวมีฝนฟ้าคะนองเกิดขึ้น ขอให้ประชาชนบริเวณประเทศไทยดูแลรักษาสุขภาพเนื่องจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงในระยะนี้

สำหรับมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือที่พัดปกคลุมอ่าวไทยและภาคใต้มีกำลังแรงขึ้น ทำให้ภาคใต้มีฝนเพิ่มขึ้นและมีฝนตกหนักบางแห่งบริเวณภาคใต้ตอนล่างส่วนบริเวณอ่าวไทยตอนล่างมีคลื่นสูงประมาณ 2 เมตร บริเวณที่มีฝนฟ้าคะนองคลื่นสูงมากกว่า 2 เมตร ขอให้ชาวเรือบริเวณอ่าวไทยตอนล่างหลีกเลี่ยงการเดินเรือในบริเวณที่มีฝนฟ้าคะนองไว้ด้วย

ฝุ่นละอองในระยะนี้: ภาคเหนือตอนล่าง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง ภาคกลางรวมทั้งกรุงเทพมหานครและปริมณฑล และภาคตะวันออกมีการสะสมของฝุ่นละออง/หมอกควันปานกลางถึงมาก เนื่องจากลมที่พัดปกคลุมมีกำลังอ่อน และการระบายของอากาศอยู่ในเกณฑ์ที่ไม่ดี


กรุงเทพมหานครและปริมณฑล

เมฆบางส่วน กับมีฝนฟ้าคะนองร้อยละ 30 ของพื้นที่
อุณหภูมิต่ำสุด 23-25 องศาเซลเซียส
อุณหภูมิสูงสุด 32-33 องศาเซลเซียส
ลมใต้ ความเร็ว 10-20 กม./ชม.


คาดหมาย

ในช่วงวันที่ 23 - 25 ม.ค. 67 บริเวณความกดอากาศสูงหรือมวลอากาศเย็นกำลังค่อนข้างแรงระลอกใหม่จากประเทศจีนจะแผ่ลงมาปกคลุมประเทศไทยตอนบน
และทะเลจีนใต้ ลักษณะเช่นนี้ทำให้ประเทศไทยตอนบนมีฝนฟ้าคะนองเกิดขึ้นบางแห่งในระยะแรก มีลมแรง และอุณหภูมิลดลง โดยภาคตะวันออกเฉียงเหนืออุณหภูมิจะลดลง 4 - 6 องศาเซลเซียส ภาคตะวันออก อุณหภูมิจะลดลง 2 - 4 องศาเซลเซียส ส่วนภาคกลางรวมทั้งกรุงเทพมหานครและปริมณฑล อุณหภูมิจะลดลง 1 - 3 องศาเซลเซียส

หลังจากนั้นในช่วงวันที่ 26 - 28 ม.ค. 67 บริเวณความกดอากาศสูงหรือมวลอากาศเย็นที่ปกคลุมประเทศไทยตอนบนและทะเลจีนใต้จะมีกำลังอ่อนลง ลักษณะเช่นนี้จะทำให้ประเทศไทยตอนบนมีอุณหภูมิสูงขึ้น 1 - 3 องศาเซลเซียส แต่ยังคงมีอากาศเย็นถึงหนาวกับมีหมอกในตอน ประกอบกับในช่วงวันที่ 25 ? 28 ม.ค. 67 จะมีคลื่นกระแสลมฝ่ายตะวันตกเคลื่อนเข้าปกคลุมภาคเหนือ ทำให้ภาคเหนือมีฝนฟ้าคะนองเกิดขึ้นบางพื้นที่

สำหรับช่วงวันที่ 22 ? 23 ม.ค. 67 ในขณะที่มรสุมตะวันออกเฉียงเหนือที่พัดปกคลุมอ่าวไทยตอนล่างและภาคใต้มีกำลังปานกลาง ทำให้ภาคใต้ตอนล่างมีฝนตกหนักบางแห่ง คลื่นลมบริเวณอ่าวไทยตอนล่างมีคลื่นสูง 1 - 2 เมตร บริเวณที่มีฝนฟ้าคะนองคลื่นสูงมากกว่า 2 เมตร ส่วนในช่วงวันที่ 24 ? 28 ม.ค. 67 มรสุมตะวันออกเฉียงเหนือที่พัดปกคลุมอ่าวไทยและภาคใต้จะมีกำลังค่อนข้างแรง ทำให้ภาคใต้ตอนล่างยังคงมีฝนตกหนักบางแห่งบริเวณตอนล่าง ส่วนคลื่นลมบริเวณอ่าวไทยจะมีกำลังแรงขึ้น โดยอ่าวไทยตอนล่างมีคลื่นสูง 2 - 3 เมตร บริเวณที่มีฝนฟ้าคะนองคลื่นสูงมากกว่า 3 เมตร


ข้อควรระวัง

ในช่วงวันที่ 23 - 28 ม.ค. 67 ขอให้ประชาชนบริเวณประเทศไทยดูแลรักษาสุขภาพเนื่องจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง สำหรับชาวเรือบริเวณอ่าวไทยและทะเลอันดามันควรเดินเรือด้วยความระมัดระวังและหลีกเลี่ยงการเดินเรือในบริเวณที่มีฝนฟ้าคะนองไว้ด้วย ตลอดช่วง เรือเล็กบริเวณอ่าวไทยตอนล่างควรงดออกจากฝั่งในช่วงวันที่ 24 - 28 ม.ค. 67



******************************************************************************************************



ประกาศกรมอุตุนิยมวิทยา เรื่อง คลื่นลมแรงบริเวณอ่าวไทยตอนล่างและทะเลอันดามัน ฉบับที่ 2 (13/2567) (มีผลกระทบในช่วงวันที่ 24 - 27 มกราคม 2567)

ในช่วงวันที่ 24 - 27 มกราคม 2567 มรสุมตะวันออกเฉียงเหนือกำลังปานกลางที่พัดปกคลุมอ่าวไทยและภาคใต้จะมีกำลังแรงขึ้น ลักษณะเช่นนี้ทำให้ภาคใต้ตอนล่างมีฝนตกหนักบางแห่ง สำหรับคลื่นลมบริเวณอ่าวไทยและอันดามันมีกำลังแรงขึ้น โดยบริเวณอ่าวไทยตอนบนตั้งแต่จังหวัดสุราษฎร์ธานีขึ้นมา ทะเลมีคลื่นสูงประมาณ 2 เมตร อ่าวไทยตอนตอนล่างตั้งแต่จังหวัดนครศรีธรรมราชลงไป ทะเลมีคลื่นสูง 2 - 3 เมตร บริเวณที่มีฝนฟ้าคะนองมีคลื่นสูงมากกว่า 3 เมตร ส่วนบริเวณทะเลอันดามัน คลื่นสูง 1 ? 2 เมตร ห่างฝั่งคลื่นสูงมากกว่า 2 เมตร ขอให้ประชาชนที่อาศัยอยู่บริเวณชายฝั่งภาคใต้ฝั่งตะวันออกระวังอันตรายจากคลื่นที่ซัดเข้าหาฝั่งไว้ด้วย ชาวเรือบริเวณอ่าวไทยและบริเวณทะเลอันดามันเดินเรือด้วยความระมัดระวังและหลีกเลี่ยงบริเวณที่มีฝนฟ้าคะนอง ส่วนเรือเล็กบริเวณอ่าวไทยตอนล่างควรงดออกจากฝั่งจนถึงวันที่ 27 มกราคม 2567

[สายน้ำ]

ขอบคุณข่าวจาก ไทยรัฐ


ฝุ่น PM2.5 ปัญหาโลกแตกที่ต้องมองอย่าง "รู้กว้าง" และ "รู้ลึก"



ปัญหาฝุ่น PM2.5 เป็นปัญหาที่ประเทศไทยต้องเผชิญทุกปีเมื่อเข้าสู่ช่วงปลายหนาวถึงต้นฤดูแล้ง กลายเป็นสิ่งที่สร้างความกังวลต่อการใช้ชีวิตและเป็นบ่อเกิดของปัญหาสุขภาพในอันดับต้นๆ ของผู้คนยุคปัจจุบันไปแล้ว

หากเรามองถึงสาเหตุของการเกิดปัญหาฝุ่น PM2.5 นั้น จะเห็นได้ว่าเกิดขึ้นจากหลายปัจจัยประกอบกัน ทั้งปัจจัยตามธรรมชาติและสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น และทั้งหมดเป็นสิ่งที่สะสมต่อเนื่องมาเป็นเวลายาวนาน ประการแรกคือสภาพภูมิอากาศ ด้วยความกดอากาศสูงที่แผ่ลงมาปกคลุมภาคเหนือมีกำลังอ่อนลง ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือมีกำลังอ่อนลง หรือมีลมสงบ ประกอบกับการผกผันกลับของอุณหภูมิในอากาศ ทำให้เกิดสภาพอากาศร้อนด้านบนกดทับอากาศเย็นเหมือนมีฝาครอบ การไหลเวียนและถ่ายเทอากาศไม่ดี ฝุ่นควันจึงสะสมในอากาศ และสภาพอากาศแห้งยังเอื้อต่อการเกิดไฟป่าง่ายอีกด้วย กลายเป็นต้นตอของฝุ่นควันจากไฟไหม้ป่าเพิ่มเข้ามาอีก ยิ่งไปกว่านั้น เขตภาคเหนือของประเทศไทยยังได้รับผลกระทบจากปัจจัยด้านภูมิประเทศที่เป็นที่ราบล้อมรอบไปด้วยภูเขา ลักษณะเหมือนแอ่งกระทะ การสะสมหมอกควันในอากาศจึงรุนแรงกว่าพื้นที่อื่น

สำหรับปัจจัยที่เกิดจากสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น รายงานการศึกษาระบุว่า สาเหตุของการเกิดฝุ่นมีทั้งการเผาในที่โล่งในพื้นที่เกษตร อุตสาหกรรม การขนส่ง การผลิตไฟฟ้า ส่วนแหล่งกำเนิดทางอ้อมของ PM2.5 ที่สำคัญที่สุด คือซัลเฟอร์ไดออกไซด์ ซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากการผลิตไฟฟ้าจากถ่านหินและน้ำมัน จากโรงงานอุตสาหกรรม ส่วนต้นตอสำคัญของไนโตรเจนออกไซด์ คือการขนส่ง การผลิตไฟฟ้าและโรงงานอุตสาหกรรม

เมื่อปัจจัยมีมากมายประกอบกัน ปัญหาฝุ่นพิษที่เกิดขึ้นในพื้นที่และภูมิภาคต่างๆ ย่อมมาจากสาเหตุที่แตกต่างกันไป ในเขตเมืองใหญ่ที่มีประชากรจำนวนมาก โดยเฉพาะกรุงเทพมหานคร ต้นตอที่ทำให้เกิด PM2.5 มากที่สุด คือไอเสียจากรถยนต์ผนวกกับการจราจรที่ติดขัด โดยเฉพาะจากรถยนต์ดีเซลที่มีกระบวนการเผาไหม้ไม่สมบูรณ์ เกิดเขม่าและฝุ่นควันมาก ยิ่งกว่านั้น ประเทศไทยยังคงใช้มาตรการควบคุมมลพิษจากเครื่องยนต์ด้วยมาตรฐานยูโร 4 ซึ่งต่ำกว่าประเทศแถบยุโรปที่ใช้มาตรฐานยูโร 5-6 (รถยนต์ดีเซลในไทยตามมาตรฐานยูโร 4 ปล่อยอนุภาคฝุ่นระดับ 10 ไมครอน 0.025 กรัมต่อกม. เทียบกับยูโร 5-6 ที่ปล่อยอนุภาคฝุ่นไม่เกิน 0.005 กรัมต่อกม.)

ขณะที่ในพื้นที่ชนบท ปัญหาฝุ่น PM2.5 มาจากการเผาในพื้นที่โล่งแจ้ง คือ การเผาป่า 69.8% การเผาในพื้นที่ภาคเกษตร 26% และพื้นที่อื่นๆ 4.2% เช่น ในบางพื้นที่มีการเผาเพื่อหาของป่า การเผาเพื่อบุกรุกพื้นที่ป่าและจับจองพื้นที่เพื่อทำมาหากิน และไฟป่า โดยเฉพาะในปีถัดจากปีที่มีฝนตกชุก ส่งผลให้มีความชื้นสะสมในป่า การเผาตอซังในไร่ข้าวโพด และนาข้าว การเผาอ้อยก่อนตัด เพราะเป็นวิธีที่ง่ายและประหยัดแรงงานและค่าใช้จ่ายสำหรับเกษตรกรผู้มีรายได้น้อย

ฝุ่นควันจากการเผาพื้นที่เกษตร ยังมีบางส่วนที่พัดมาจากประเทศเพื่อนบ้าน ซึ่งพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบโดยตรงคือจังหวัดในภาคเหนือที่อยู่ติดชายแดนเมียนมา อย่าง ตาก แม่ฮ่องสอน เชียงราย และจังหวัดทางภาคตะวันออกที่มีพรมแดนติดประเทศกัมพูชา เป็นต้น

และเมื่อพิจารณาการเผาจากประเภทของพื้นที่เกษตรโดยใช้ข้อมูลจุดความร้อนที่รายงานโดย GISTDA ช่วง 1 ม.ค.-30 เม.ย. 2566 พบว่า อันดับแรกคือนาข้าว 38.02% รองลงมาคือ ไร่ข้าวโพดและไร่หมุนเวียน 24.08% อันดับที่สามคือไร่อ้อย 9.9% และเกษตรอื่นๆ 28% ตามลำดับ

นอกจากนั้นแล้ว กิจกรรมในครัวเรือนบางอย่าง เช่น การสูบบุหรี่ ที่เมื่อเผาไหม้จะเกิดสารเคมีกว่า 4,000 ชนิด การจุดธูป ซึ่งมีสารหลายๆ ตัวที่ปล่อยออกมาคล้ายกับที่พบในควันบุหรี่ และการจุดเทียน ที่จะทำให้เกิดการปล่อยสารตะกั่ว รวมถึงเขม่าเทียนเองที่เกิดจากการเผาไหม้ไม่สมบูรณ์ หรือแม้แต่การใช้เครื่องถ่ายเอกสาร ซึ่งก่อให้เกิดก๊าซโอโซนจากการอัดและปล่อยปะจุไฟฟ้าที่ลูกกลิ้งและกระดาษ และจากแสงอัลตราไวโอเล็ตจากหลอดไฟในเครื่องถ่ายเอกสาร ซึ่งก๊าซโอโซนนี้มีความเป็นพิษทำลายสุขภาพ อีกทั้งยังมีสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOCs) อีกด้วย

*ที่มา: บทความเรียนรู้อยู่กับฝุ่น PM2.5 โดย กลุ่มเฝ้าระวังฝุ่น PM2.5 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

การทำความเข้าใจกับต้นตอของปัญหาฝุ่น PM2.5 อย่างรอบด้านไปพร้อมกับการพิจารณาในเชิงลึก จึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับทั้งภาคหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้อง ภาคธุรกิจอุตสาหกรรม ภาคการเกษตร และภาคประชาชน เพื่อร่วมกันหาแนวทางการแก้ไขปัญหาที่ตรงจุด ตรงสาเหตุ ในแต่ละท้องถิ่น พื้นที่ และภูมิภาค ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวที่นำมาใช้ร่วมกันได้ทั้งหมด

รองศาสตราจารย์ ดร.วิษณุ อรรถวานิช คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ เกษตร พลังงาน และสิ่งแวดล้อม ให้ความเห็นในเรื่องนี้ว่า "ปัญหาฝุ่น PM2.5 นอกจากประเด็นสุขภาพแล้ว ก็ยังสร้างความเสียหายในเชิงเศรษฐกิจและสังคม ผ่านมูลค่าเชิงเศรษฐศาสตร์ เช่น กรณีของครัวเรือน การไปหาหมอเพื่อรักษาต้องเสียค่าใช้จ่าย หรือการที่ฝุ่น PM2.5 สะสมในร่างกายแม้ยังไม่แสดงการเจ็บป่วยแต่ก็ทำให้สุขภาพเสื่อมโทรม หรือการที่ครัวเรือนต้องจ่ายเงินเพื่อซื้อเครื่องฟอกอากาศและหน้ากากอนามัยที่ป้องกันฝุ่น หรือไม่สามารถออกไปทำกิจกรรมกลางแจ้งในช่วงที่ค่าฝุ่นสูง นอกจากความเสียหายต่อครัวเรือนแล้ว ฝุ่น PM2.5 ยังส่งผลกระทบเชิงเศรษฐกิจ เช่น การท่องเที่ยวซึ่งเห็นได้ชัดเจนในจังหวัดทางภาคเหนือ ซึ่งมีอากาศดีมากแต่กลับไม่มีใครไปเที่ยวในช่วงเดือนมีนาคมเพราะมีการเผาเยอะ อย่างตัวเลขที่ประเมินมูลค่าความเสียหายของฝุ่น PM2.5 ที่สร้างให้กับครัวเรือนไทยทั้งประเทศในปี 62 อยู่ที่ 2.17 ล้านล้านบาท โดยกรุงเทพมหานครเยอะสุดประมาณ 4 แสนกว่าล้านบาท"

การแก้ปัญหาจะต้องเกิดขึ้นจากความร่วมมือของทุกภาคส่วนพร้อมๆ กัน ในส่วนภาครัฐ สิ่งที่ต้องทำคือ การเร่งออกกฎหมายอากาศสะอาดที่ครอบคลุมประเด็นการจัดตั้งหน่วยงานที่มีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาดในการแก้ปัญหา การเร่งศึกษาวิจัยเพื่อกำหนดขอบเขต airshed ของฝุ่น PM2.5 ที่เป็นปัญหาข้ามจังหวัดและข้ามประเทศ การกำหนดนโยบายลดการเผาในภาคการเกษตร เช่น การอุดหนุนเกษตรกรที่ต้องการปรับระดับแปลงไร่นาเพื่อใช้เครื่องจักรแทนการเผา โดยให้ครอบคลุมพืชทุกชนิดเพิ่มเติมจากปัจจุบันที่มีเพียงอ้อยเท่านั้น นอกจากนี้ยังควรส่งเสริมและสนับสนุนให้มีตลาดสำหรับเศษวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรเพื่อทำให้เศษวัสดุเหลือใช้ทางการเกษตรมีราคาและสร้างรายได้ให้กับเกษตรกร

หรือการสร้างตลาดคาร์บอนภาคบังคับ โดยเก็บภาษีคาร์บอน และการซื้อขายเครดิตคาร์บอน สำหรับในภาคการขนส่ง การแก้ปัญหาไม่ใช่เพียงการเปลี่ยนมาตรฐานการปล่อยมลพิษจากรถยนต์ไปเป็น Euro 6 เท่านั้น แต่ต้องยกเลิกการใช้เครื่องยนต์ดีเซลในระยะยาว มาตรการผลักดันและส่งเสริมให้ใช้เครื่องยนต์ไฟฟ้า หรือเครื่องยนต์ไฮโดรเจน ซึ่งต้องอาศัยเงินอุดหนุนจากภาครัฐเป็นแรงจูงใจในการปรับเปลี่ยน ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นเพียงตัวอย่างของการแก้ปัญหาบางส่วนเท่านั้น

"ในภาคยานยนต์ มาตรการยกระดับน้ำมันกับไอเสียจากยูโร 4 เป็นยูโร 5 ซึ่งก็มีการเลื่อนมาหลายครั้ง ล่าสุดบังคับใช้ 1 มกราคมปี 67 ซึ่งถ้าทำได้ 100% ก็น่าจะช่วยแก้ปัญหาภาคยานยนต์ได้ระดับนึง หรือการตรวจจับควันดำซึ่งยังไม่ได้เห็นอะไรที่เป็นรูปธรรมเท่าไร อีกอย่างคือ จำนวนรถเก่าเยอะมากที่ยังใช้งานกันอยู่ในระบบ ทั้งรถบรรทุก รถสิบล้อ รถกระบะ ซึ่งก็ไม่ได้มีมาตรการอะไรเพิ่มเติม ส่วนใหญ่ก็จะวนเวียนอยู่แค่การตรวจจับควันดำ"

"ภาครัฐควรเพิ่มนโบายที่เป็นเรื่องของแรงจูงใจเชิงเศรษฐศาสตร์ให้มากขึ้น อย่างในภาคเกษตร เราเห็นแต่มาตรการลดการเผาอ้อยจากภาครัฐ การสนับสนุนส่งเสริมจากทั้งรัฐและเอกชนเพื่อเปลี่ยนผ่านการทำไร่อ้อยแบบดั้งเดิมให้เป็นการทำไร่อ้อยสมัยใหม่ แต่นาข้าวกับไร่ข้าวโพดยังไม่มีใครพูดถึงเลย เพราะฉะนั้นเราก็ต้องตั้งเป้าแก้ปัญหากับพืชเกษตรต่างๆ ให้เท่าเทียมกัน หรือในภาคป่าไม้ก็เหมือนกัน คือการสั่งห้ามเผาแต่เราไม่ได้มีทางออกให้เขา ถ้าชาวบ้านไม่เผาเราจะให้เขาทำอะไร มีทางเลือกอะไรให้เขาหรือไม่ มีเงินช่วยเหลือให้เขารึเปล่า เราควรมีเงินค่าตอบแทนจูงใจเพื่อเป็นค่าเสียโอกาส มันก็ทำให้คนมีแรงจูงใจที่จะดูแลป่าเยอะขึ้น" ดร.วิษณุ กล่าว

ส่วนในภาคอุตสาหกรรม ปัญหาคือโรงงานในประเทศมีนับแสนทั้งขนาดเล็ก กลาง และใหญ่ แต่ส่วนที่ภาครัฐพยายามติดตามตรวจสอบมีแค่โรงงานใหญ่ราวเกือบหนึ่งพันโรงงานเท่านั้น แต่ไม่สามารถลงไปติดตามกับโรงงานขนาดกลางและเล็กได้ อีกเรื่องคือการแก้ปัญหาผังเมือง ที่ปัจจุบันมีการสร้างตึกสูงขึ้นมากกว่าเดิมในพื้นที่แออัด ซึ่งส่งผลให้การจราจรติดขัด เกิดควันพิษบนท้องถนน และในตึกสูงเวลามีฝุ่น ลมพัดเข้ามาก็หาทางออกไม่ได้ อากาศไม่ไหลเวียน เพราะฉะนั้น เมืองที่หนาแน่นมากมันทำให้มลพิษจะตกค้างอยู่เยอะ

ล่าสุด การที่นายกรัฐมนตรีได้กล่าวให้คำมั่นสัญญาว่าอากาศสะอาดต้องเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของเราทุกคน และพร้อมที่จะผลักดัน พ.ร.บ.อากาศสะอาดอย่างเต็มที่ น่าจะเป็นนิมิตหมายที่ดีสำหรับการเดินหน้าสู่การแก้ไขปัญหาฝุ่น PM2.5 อย่างจริงจังในอนาคตอันใกล้

"จุดหลักของ พ.ร.บ.อากาศอากาศสะอาดที่ผมว่ามันขาดไปและจำเป็นจะต้องมีก็คือ หน่วยงานที่มีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด จะเห็นว่าแต่ละปี เราก็จะมีการตั้งกรรมการหลายชุด แต่สุดท้ายก็ยังแก้ปัญหาไม่ได้ก็ยังเกิด กรมควบคุมมลพิษสามารถทำได้แค่เป็นผู้ประสานงาน ขอความร่วมมือ ซึ่งมันต่างจากการทำงานของสำนักงานปกป้องสิ่งแวดล้อม หรือ EPA ของต่างประเทศที่มีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด อันนี้ก็เป็นสิ่งที่ภาคหน่วยงานอาสาหรือภาคประชาชนเสนอให้ตั้งหน่วยงานใหม่ขึ้นมาดูแลจัดการเรื่องนี้โดยตรง พร้อมตั้งงบประมาณและบุคลากรให้พอเหมาะ หรือในมิติของกองทุนอากาศสะอาดซึ่งเป็นหนึ่งในเครื่องมือทางเศรษฐศาสตร์ นอกเหนือจากพึ่งพางบประมาณแผ่นดิน ซึ่งกองทุนนี้เก็บเงินมาจากผู้ประกอบการธุรกิจอุตสาหกรรมที่ก่อมลพิษเพื่อนำเงินไปใช้แก้ปัญหาในฝุ่นหรือมลพิษทางอากาศ"

"แน่นอนว่าในการแก้ปัญหา ทุกภาคส่วนสำคัญทั้งหมด โดยภาคเอกชนควรเป็นผู้นำ เพราะว่าเอกชนคือผู้ผลิตผู้ขาย การซื้อสินค้าหรือวัตถุดิบที่ไม่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมจะส่งผลกระทบไปถึงภาคอุตสาหกรรมด้วย ขณะเดียวกัน ภาครัฐมีหน้าที่ทำให้เกิดระบบฐานข้อมูลที่แน่ชัด พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่เอื้อต่อเอกชนหรือแม้แต่การให้ความช่วยเหลือเอกชนด้วยแต้มต่อที่ต่างกัน กลุ่มใหญ่อาจจะช่วยน้อยกว่า ในขณะเดียวกันกลุ่มเล็กอาจจะช่วยมากกว่า เพื่อลดปัญหาเรื่องความเหลื่อมล้ำออกไปให้ได้ ภาคประชาชนก็สำคัญ ทุกคนต้องมีองค์ความรู้ ความพร้อม ตระหนักรู้ถึงอันตรายของฝุ่นจริงๆ สร้างกลไกการปลูกฝังในเรื่องของสิ่งแวดล้อมในหลักสูตรการศึกษาตั้งแต่เยาวชน ซึ่งเป็นมาตรการระยะยาวที่เพิ่มเข้าไปได้ แต่ระยะสั้น สื่อมวลชนควรเป็นกระบอกเสียงหลัก ในการเผยแพร่ข้อมูลข่าวสารให้เกิดความตระหนักรู้ถึงความสำคัญในการช่วยกันในการแก้ปัญหา" ดร.วิษณุ กล่าวสรุป


https://www.thairath.co.th/news/local/2757093

[สายน้ำ]

ขอบคุณข่าวจาก สำนักข่าวไทย


กองทัพเรือจับเรือขนน้ำมันเถื่อนกว่าแสนลิตรกลางทะเล



พัทยา 22 ม.ค. ? กองทัพเรือ โดยทัพเรือภาคที่ 1 บูรณาการร่วมกับหน่วยงานเกี่ยวข้อง แถลงจับกุมเรือบรรทุกน้ำมันผิดกฎหมาย ยึดของกลางได้กว่าแสนลิตร

ตามที่ทัพเรือภาคที่ 1 บูรณาการร่วมกับศูนย์อำนวยการรักษาผลประโยชน์ของชาติทางทะเลภาค 1 และประสานการข่าวกับกรมข่าวทหารเรือ ร่วมกันปฏิบัติการด้านการข่าวเชิงรุก จนนำไปสู่การมอบหมายภารกิจสั่งการให้กองเรือปฏิบัติการ ทัพเรือภาคที่ 1 ดำเนินการตรวจสอบและจับกุมเรือบรรทุกสินค้าทั่วไปดัดแปลงเป็นเรือบรรทุกน้ำมัน ที่มีพฤติกรรมลักลอบขนน้ำมันผิดกฎหมายบริเวณใต้ เกาะทะลุ จังหวัดระยอง

จนเมื่อวันที่ 20 มกราคมที่ผ่านมา ได้จับกุมเรือที่มีไต๋รวมลูกเรือ จำนวน 3 คน และจากการตรวจสอบพบของกลางเป็นน้ำมันดีเซลหลบเลี่ยงภาษี จำนวน 104,000 ลิตร โดยได้ควบคุมเรือดังกล่าวไปยังท่าเรือกลางอ่าว กองบัญชาการกองเรือยุทธการ อ.สัตหีบ จ.ชลบุรี

หลังจากนี้จะตรวจสอบเรือดังกล่าวและที่มาของน้ำมันเพื่อขยายผลต่อไป ทั้งนี้ การปฏิบัติการดังกล่าวเป็นไปตามนโยบายของผู้บัญชาการทหารเรือที่ให้ดำเนินการปราบปรามการกระทำผิดกฎหมายในทะเลอย่างจริงจัง เพื่อปกป้องและรักษาผลประโยชน์ของชาติทางทะเลในเขตพื้นที่รับผิดชอบ.-สำนักข่าวไทย


https://tna.mcot.net/region-1307715

[สายน้ำ]

ขอบคุณข่าวจาก ThaiPBS


เศร้า! "แม่เต่ามะเฟือง" ถูกอวนหมึกรัดคอตายคาหาดท้ายเหมือง

เศร้า! "แม่เต่ามะเฟือง" ขนาดยาว 1.8 เมตรถูกเชือกอวนหมึกรัดคอ-พายตายคาหาดท้ายเหมือง อุทยานแห่งชาติเขาลำปี-หาดท้ายเมือง ประสานทช.ช่วยตรวจสอบ คาดอาจเป็นแม่เต่าท้ายเหมือง 1 ใน 3 ตัวที่ขึ้นมาวางไข่ปีนี้



วันนี้ (22 ม.ค.2567) นายอรรถพล เจริญชันษา อธิบดีกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช เปิดเผยว่า ได้รับแจ้งข่าวจากนายปรารพ แปลงงาน หัวหน้าอุทยานแห่งชาติเขาลำปี-หาดท้ายเหมือง พบซากเต่ามะเฟือง ถูกเชือกลอบหมึกรัด เกยตายหาดในพื้นที่อุทยานแห่งชาติเขาลำปี-หาดท้ายเหมือง

เจ้าหน้าที่เข้าตรวจสอบเก็บข้อมูลเบื้องต้น พบเป็นเต่ามะเฟืองตัวเมีย วัดขนาดกระดองความกว้าง 105 ซม.ยาว 181 ซม. และมีสภาพเน่าเปื่อย และยังพบเชือกพันรัดบริเวณลำคอและพายหน้าทั้ง 2 ข้าง คาดว่าเป็นสาเหตุการตาย

"น่าเศร้าคือพบเชือกจากลอบหมึกรัดบริเวณคอ และพายหน้าทั้ง 2 ข้าง โดยจะเทียบว่าเป็นแม่เต่ามะเฟืองที่ขึ้นมาวางไข่บริเวณนี้หรือไม่ โดยประสานกับกรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (ทช.)"

ทั้งนี้ เจ้าหน้าที่บันทึกแจ้งความต่อพนักสอบสวนและประสานไปยังสัตวแพทย์ของศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ทะเลหายากสิรีธาร เพื่อผ่าพิสูจน์ซากและเก็บข้อมูลทางวิชาการต่อไป


"บิ๊กป๊อด" สั่งคุมเข้มเครื่องมือประมง

ด้าน พล.ต.อ.พัชรวาท วงษ์สุวรรณ รองนายกรัฐมนตรี และรมว.ทรัพยากรธรรม ชาติและสิ่งแวดล้อม (ทส.) ทราบเรื่องดังกล่าวแล้ว และได้สั่งการให้กรมอุทยานแห่งชาติ และ ทช.จัดระเบียบการใช้ลอบจับปลาและหมึก จึงขอความร่วมมือชาวประมงท้องถิ่นในการใช้เครื่องมือทำประมงด้วย


รอตรวจดีเอ็นเอใช่ "แม่ท้ายเหมือง" หรือไม่

ดร.ก้องเกียรติ กิตติวัฒนาวงศ์ ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านวิจัยทรัพยากรและสิ่งแวด ล้อมในระบบนิเวศทางทะเลและชายฝั่ง สถาบันวิจัยและพัฒนาทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ทช.โพสต์เฟซบุ๊ก Kongkiat Kittiwatanawong ระบุว่า สถานการณ์การวางไข่เต่ามะเฟืองในฤดูกาลนี้ ถ้าดูจากวงรอบการวางไข่ที่จะขึ้นมาทุกๆ 10 +(-)1 วัน น่าจะยังมีแม่เต่าเพียง 3 ตัว

เสียดายมีรูปแม่เต่าในปีนี้ เพียงตัวเดียวคือแม่ลำปี ที่ทางอุทยานท้ายเหมืองบันทึกไว้ ถ้าเป็นตามนี้แม่เต่า ที่เริ่มหายไปคือแม่ท้ายเหมือง อย่างไรก็ตามข้อมูลดีเอ็นเอจะช่วยระบุความชัดเจนอีกที


สำหรับเต่ามะเฟือง (Leatherback turtle) มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Dermochelys coriacea เป็นเต่าทะเลที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกมีความยาว 1.5 ถึง 2.5 เมตร น้ำหนัก 800-900 กิโลกรัม วางไข่ครั้งนึงประมาณ 80 ? 120 ฟอง โดยทั่วไปจะใช้ระยะเวลาในการฟักตัวประมาณ 55?65 วัน

เต่ามะเฟืองดำรงชีวิตใต้ทะเลเกือบชั่วชีวิต โดยมีอาหารหลักจำพวกแมงกะพรุน และสามารถดำน้ำได้ลึกถึง 1,280 เมตร จะขึ้นมาผสมพันธุ์และวางไข่บนบกบริเวณชายหาดเท่านั้น

ในประเทศไทยพบว่าวางไข่ เฉพาะบริเวณชายหาดฝั่งตะวันตกของ จ.พังงาและภูเก็ต ซึ่งในปีนี้พบการวางไข่ของเต่ามะเฟือง 9 ครั้ง ที่หาดท้ายเหมือง 8 ครั้ง และเกาะคอเขา อีก 1 ครั้ง.

ปัจจุบันเต่ามะเฟืองจัดอยู่ในสถานภาพการอนุรักษ์ในระดับโลก คือ มีแนวโน้มใกล้สูญพันธุ์ (Vulnerable : VU) โดย IUCN และสถานภาพการอนุรักษ์ในประเทศไทยเป็น "สัตว์ป่าสงวน" ตาม พ.ร.บ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2562


https://www.thaipbs.or.th/news/content/336226