Bryde's Whale Watching Near Bangkok...!!!

[สายชล]

Bryde's Whale Watching Near Bangkok...!!!

[สายชล]

ศูนย์วิจัยทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งอ่าวไทยตอนบน กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งฯ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้ดำเนินการศึกษาวาฬบรูด้าในอ่าวไทยตอนบน อยู่เป็นประจำ


เมื่อปีที่แล้ว สองสายเองก็เคยได้รับการเชิญชวน ให้ไปร่วมสังเกตการณ์และถ่ายภาพวาฬบรูด้า ที่วังตะบูน เขตจังหวัดเพชรบุรี มาแล้วหลายครั้ง...

อ่านเรื่องได้ที่ http://www.saveoursea.net/forums/showthread.php?t=1567

[สายชล]

เมื่อวันศุกร์ที่ 13 กรกฎาคม ที่ผ่านมา...เป็นอีกครั้งหนึ่ง ที่สองสายได้รับการเชิญชวนจาก น้องตึก (ดร.กาญจนา อดุลยานุโกศล) หรือ น้องแม่หมูน้ำ ของพวกเราชาว SOS และ น้องหนึ่ง (สุรศักดิ์ ทองสุกดี) ผู้เชี่ยวชาญด้านวาฬบรูด้าและโลมาอิรวดี แห่ง ศูนย์วิจัยทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งอ่าวไทยตอนบน ให้ออกไปร่วมสังเกตการณ์การสำรวจ และร่วมถ่ายภาพวาฬบรูด้า ที่กำลังหากินอยู่แถวๆปากแม่น้ำเจ้าพระยา


คราวนี้..เราจะใช้เรือเร็วของ ศูนย์อนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง ที่ 2 ซึ่งตั้งอยู่ที่ ตำบลโคกขาม อ.เมือง จ.สมุทรสาคร ซึ่งสองสายคุ้นเคยดี เพราะชาว SOS ได้เคยไปปลูกป่าชายเลนและทัศนศึกษาที่นี่มาแล้วเมื่อสองสามปีก่อน...


เมื่อไปถึงจุดที่จอดเรือ...น้องตึก น้องหนึ่ง และทีมงาน เตรียมพร้อมอยู่ที่ท่าเรือแล้ว

เรือแล่นออกไปตามคลอง ที่มีไม้ชายเลนขึ้นหนาแน่นกว่าที่เคยได้เห็น จนเรือทะลุออกไปที่ชายทะเล ซึ่งบัดนี้ มีไม้ไผ่ปักเรียงรายอยู่เป็นแถวเป็นแนว เพื่อป้องกันการกัดเซาะชายฝั่งจากคลื่นลมทะเล และช่วยกักเก็บตะกอน เพื่อเพิ่มพื้นแผ่นดิน ซึ่งดูจะได้ผลดีเกินคาด

[สายชล]

เช้าวันนั้น....ท้องฟ้าแจ่มใสและไร้ฝน ช่างผิดกับการสำรวจในหลายๆวันที่ผ่านมา ที่เจอทั้งฝนทั้งลมอย่างหนัก... จึงนับเป็นโชคดีของทีมงาน และสองสายจริงๆค่ะ


อย่างไรก็ตาม...แม้ลมจะอ่อน แต่ในยามน้ำลงต่ำมากเช่นขณะนั้น คลื่นหรือเดิ่งก็สูงเอาเรื่อง น้องแป๊ะ (ที่เคยทำงานอยู่ที่ศูนย์วิจัยฯ สมุทรสาคร และสองสายเคยพบมาแล้วหลายครั้ง เมื่อครั้งได้มาปลูกป่าชายเลนในเขตมหาชัย) บังคับเรือเร็วของศูนย์อนุรักษ์ฯ ฟันคลื่นปังๆ ผ่านออกไปทางบริเวณหน้าที่ทำการศูนย์อนุรักษ์ฯ ที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากปากคลองนัก


พลันก็เห็นเรืออวนรุนเล็กๆ กำลังลงรุนอวนอยู่ โดยไม่รู้ว่า บริเวณนี้ห้ามทำประมงอวนรุน สิ่งที่เราได้เห็น จึงเป็นการทำประมงผิดกฎหมาย ต่อหน้าต่อตาเจ้าหน้าที่แบบเต็มเปา...

เรือเร็วโฉบเข้าไปหาเรืออวนรุน น้องแป๊ะ และ เจ้าหน้าที่ศูนย์อนุรักษ์ฯ ได้แจ้งให้ชาววประมงเรืออวนรุนที่มีอยู่ในเรือเพียงคนเดียว หยุดปฏิบัติการอันผ่าฝืนกฎหมาย และให้เคลื่อนย้ายเรือออกไปจากพื้นที่นี้โดยเร็ว เราเห็นชาวประมงพลัดถิ่นคนนั้น หน้าเหลือสองนิ้ว และเริ่มยกอวนรุนขึ้นมาอย่างเร็วรี่...ไม่ถูกจับปรับและขังคุกนี่ก็ถือเป็นบุญแล้วนะคะ

[สายชล]

เรือเร็วเริ่มแล่นไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของโคกขาม เป้าหมายคือ แท่นสกุณา หรือ บางทีก็เรียกว่า Pilot ซึ่งเป็นแท่นที่ตั้งอยู่กลางทะเล ห่างจากปากแม่น้ำเจ้าพระยาไปทางใต้ราว 18 กม.

แต่เรือแล่นฟันคลื่นตูมๆออกไป ไม่ทันจะถึงเขตบางขุนเทียนดี ก็มีเสียงตะโกนบอกมาจากหัวเรือว่า "วาฬกำลังแทงปลา...ที่ 12 นาฬิกา"...พวกเราเริ่มขยับตัว เตรียมกล้องที่เก็บไว้ในกล่องกันน้ำ บางกล้องก็ติดเสนส์กระบอกยาวๆ บางกล้องก็เป็นกล้องเล็กๆ ชนิดพกพาได้ พอเตรียมกล้องพร้อมแล้ว ต่างคนต่างก็แยกย้ายไปยืนตามมุมต่างๆของเรือ แล้วแต่ถนัดและมีที่ว่างพอ


เมื่อแล่นไปใกล้จุดที่เห็นวาฬโผล่ขึ้นมา เรือก็เริ่มลดความเร็ว เสียงเรือที่ดังแสบแก้วหูพลันเเบาลง จนพอจะพูดคุยกันได้โดยไม่ต้องระโกน ไม่นานนัก วาฬตัวเขี่องก็โผล่ขึ้นมาหายใจเหนือผิวน้ำ เรือที่โคลงเคลงไปมา ตามแรงคลื่นที่สูงราวครึ่งเมตร ทำให้ยากจะถ่ายภาพด้วยกล้องที่ติดเลนส์กระบอกยาวๆได้

วาฬไม่ได้มีตัวเดียว แต่มีถึงสองสามตัว ว่ายวนเเวียนไปมา เหมือนกำลังว่ายไล่เล่น หรือออกกำลังกายยามเข้า เสียงกล้องรั่วลั่น อย่างกับปืนกล แข่งกับเสียงของน้องตึก น้องหนึ่ง น้องขาว และน้องตอง ต่างเริ่มต้นพูดคุยกันว่าวาฬที่เห็นนั่น เป็นตัวไหน ชื่ออะไรกันแน่ โดยใช้ลักษณะของครีบหลังเป็นตัวบอก

น้องตึกบอกว่า หนึ่งในวาฬสองสามตัวที่เห็นนั้น เป็น "เจ้าบันเทิง"...วาฬขี้เล่น ที่สองสายเคยพบมาแล้วแถวๆบางตะบูน

[สายชล]

วาฬที่เราได้เห็น เป็นวาฬพันธุ์บรูด้าล้วนๆ วาฬมารวมตัวกันไกลจากบางตะบูนที่เราเคยได้เห็น เป็นเพราะแถวนี้มีปลากะตัก ซึ่งเป็นอาหารโปรดของวาฬ มารวมตัวกันมากมาย บางวันที่คณะทำงานได้ออกสำรวจ สามารถพบวาฬสูงสุด 16-17 ตัวในวันเดียว


ว่านพ่นน้ำฟู่ๆ ได้ยินเสียงดังถนัดหู ตัวหนึ่งเฉียดเข้ามาใกล้หัวเรือ และพ่นน้ำกระเด็นเป็นฝอย เล่นเอาพวกเราที่ยืนอยู่หัวเรือเร็วหลบกันไม่ทัน พากันเปียกปอนไปทั้งคนและกล้อง


ตามปกติถ้าวาฬกินอาหารเต็มท้อง เวลาพ่นน้ำใกล้ๆเราอย่างนี้ จะมีกลิ่นเหมือนปลาเน่าโชยออกมาฉุยๆ แต่นี่ไม่มีกลิ่น แสดงว่าวันนี้ วาฬยังไม่ได้กลิ่นอาหารเช้า....

วาฬอีกคู่หนึ่ง ว่ายวนเวียนไปมารอบๆเรือ เหมือนไล่จีบกัน....







เรือแล่นเข้าไปอยู่ใกล้ๆเขตบางขุนเทียน เราเห็นกนางนวลสองสามตัว บินวนเวียนอยู่บนท้องฟ้า นั่นแสดงว่ามีวาฬกำลังหากินอยู่แถวๆนั้น


และแล้ว...วาฬตัวหนึ่งก็โผล่หัวสูงขึ้นมางับปลากะตัก ซึ่งเราเรียกอาการนี้ของวาฬอีกอย่างหนึ่งว่า "แทงปลา"







แต่ความที่น้ำตื้นเพียง 5 เมคร...วาฬตั้งตัวกินอาหารอยู่ได้เพียงแปร๊บเดียว ก็ลงไปนอนตะแคงงับปลากะตักกิน...

[Super_Srinuanray]

น่าตื่นเต้น อยากเห็นจริงๆ สักครั้ง

[สายชล]

...น้องติ่ง บอกตัวเองไว้จ้ะว่า...สักวัน ต้องได้เห็นน้องวาฬตัวจริงของจริง แล้วความฝันของน้องจะเป็นจริง

[สายชล]

กัปตันแป๊ะดับเครื่องเรือ ให้เราได้ถ่ายภาพน้องวาฬ ที่เริ่มโผล่ที่นั่นที่นี่ เราต้องแพนกล้องถ่ายภาพตามไปเรื่อยๆ....ผ่านไปพักเดียว เราก็ปวดเมื่อยแขนกันน่าดูเลยล่ะค่ะ





เรือที่เอียงซ้ายเอียงขวา กระดกหน้าหระดกหลัง ด้วยเหตุเพราะคลื่นสูง...เป็นอุปสรรรคในการถ่ายภาพมากค่ะ


การยืนบนเรือ และถือกล้องหนักๆให้อยู่นิ่งๆ เป็นเรื่องที่ทำได้ยากยิ่ง ฉะนั้น การจะให้กล้องจับโฟกัสให้ได้นั้น จึงเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยจังหวะ และโชคต้องช่วยจริงๆ

คลื่นเริ่มสูงขึ้นเป็นเมตรกว่าๆ และใกล้จะเที่ยงแล้ว...ทีมงานตัดสินใจนำเรือ เข้าไปหลบคลื่นลมอยู่ข้างเรือลำใหญ่ ที่จอดนิ่งอยู่กลางทะเลที่มีความลึกเพียง 4-5 เมตร และอยู่ห่างจากปากแม่น้ำเจ้าพระยาราว 5 กิโลเมตร เพื่อพักรับประทานอาหารเที่ยงกัน


อาหารคาวหวานที่เตรียมติดตัวมาลงเรือ ถูกนำมาจัดวาง ทุกคนลงมือรับประทานอาหารกันอย่างอเร็จอร่อย ยกเว้น คุณสายน้ำ ที่งัดยาดมมาจ่อจมูก รับประทานอะไรไม่ลง เพราะเกิดอาการเมาเรือ ที่จอดบังคลื่นลมอยู่ข้างเรือใหญ่แท้ๆ แต่เรือก็ยังโคลงเคลงซ้ายขวา ก่อให้เกิดอาการวิ่งเวียน ผะอืดผะอม...เวรกรรมแท้ๆ

[สายชล]

รับประทานอาหารกันเสร็จสรรพ...เราตั้งใจจะไปมองหาวาฬกันแถวๆแท่นสกุณา แต่คลื่นที่สูงมากกว่าเมตร ทำให้เสี่ยงเกินไปที่จะแล่นเรือตัดคลื่นไปยังแท่นสกุณาซึ่งอยู่ไกลออกไปกว่าสิบกิโลเมตร น้องแปีะ กัปตันเรือจึงตัดสินใจหันหัวเรือ กลับมาทางปากแม่น้ำเจ้าพระยา ช่วงนี้เอง ที่เรามองเห็นภาพพาโนรามาของกรุงเทพเมืองฟ้าอมร ได้ถนัดตา...

เรือย้อนกลับไปทางบ้านขุนสมุทรจีน ที่อยู่ทางทิศตะวันตำ แต่แล้วจู่ๆ เราก็เห็นวาฬตัวหนึ่งขึ้นมาแทงปลาเหนือผิวน้ำ ไม่ห่างจากชายฝั่งเมืองพระประแดง ปากแม่น้ำเจ้าพระยาเลยค่ะ...






น้องวาฬขึ้นมาแทงปลาอยู่ครั้งละนานๆ แสดงว่าบริเวณนั้น น่าจะมีน้ำลึกกว่าบริเวณที่เรือลำใหญ่จอดอยู่ เมื่อเรือแล่นเข้าไปใกล้ เครื่องวัดความลึกบอกว่า แถวๆนั้นมีความลึกของน้ำราว 7-8 เมตร






น้องตึกบอกว่าวาฬตัวนี้ชื่อว่า "เจ้าสุขใจ"...ท่าทางจะสุขใจสบายกายเต็มที่ เพราะเจ้าสุขใจแทงปลาหาอาหารเพลิดเพลินเจริญใจมากๆ ไม่สนใจเลยว่าตัวเองอยู่ใกล้ฝั่งเพียงใด น้ำทะเลแถวนั้นเป็นอย่างไร อันตรายหรือไม่ และมีใครมาแอบดูตัวเองอยู่บ้าง...