ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 3

[สายชล]

สิ่งเล็กๆ...แต่ราคาไม่ค่อยเล็ก เลยรักไม่ค่อยจะลง






แต่ถ้าอยากได้จริงๆ แต่เงินหมดกระเป๋า แวะเบิกเงินที่ธนาคารได้นะคะ






ร้านขายผ้าน่วม ผ้าห่ม ซึ่งทำมือทั้งพี้น ถ้ารถมีที่ว่างมาก ก็น่าจะขนกลับบ้านเหมือนกัน

[สายชล]

บนถนนคนเดิน มีคนเล่นดนตรีเปิดหมวกบรรเลงขับกล่อม ทั้งแบบดนตรีสากล และดนตรีไทยเดิม







คุณครูคงพาเด็กๆ ออกมาฝึกฝนฝีมือ และหารำไพ่พิเศษ...น่ารักดีค่ะ






วงดนตรีไทยเดิม เด็กๆมานั่งบรรเลงเพลงได้ไพเราะเพราะพริ้ง เก่งใช้ได้ทีเดียวค่ะ...

[สายชล]

เดินจากซอย 3 จนไปถึงซอย 20 แล้วก็เดินย้อนกลับมาจนถึงซอย 13 ชักจะหิวตะหงิดๆ ได้ยินว่ามีก๋วยเตี๋ยวผัดไทยเจ้าอร่อยขึ้นชื่อลือชา เลยเดินทะลุจากถนนชายโขง ไปออกถนนศรีเชียงคาน


เจอแล้วค่ะ...ร้านขายก๋วยเตี๋ยวผัดไทยกุ้งสด ซึ่งมีชื่อเก๋ไก๋ว่า "เหลียวแล" ตั้งอยู่หัวมุมซอย 13 ถ้าล่องใต้ไปตามถนนศรีเชียงคาน จะอยู่ทางด้านซ้ายมือ ร้านสองคูหา สะอาดสะอ้านดีค่ะ...

ของเขาอร่อยจริงๆค่ะ....รสชาติกลมกล่อม หอม เส้นเหนียวหนุบ กุ้งตัวโต โรยด้วยถั่วงอกกรอบกรุบ แนมด้วยผักกาดหอมใบโตๆ ทานคนละจาน และหิ้วไปฝากคุณไสว ลูกเขยตาหน่วมอีกสองห่อ


ไม่แน่ใจว่าคุณไสวจะเคยทานหรือไม่ แต่หวังว่าคุณไสวจะชอบเหมือนเรา

ก่อนจะกลับเข้าบ้านตาหน่วม เจอขนมบัวลอยไข่หวาน เลยซื้อทานคนละถ้วย และหิ้วไปฝากคุณไสวอีกสองถุง กว่าจะเดินกลับถึงบ้านพักได้ พอดีอาหารย่อยไปมากแล้ว


คืนนั้นเลยหลับสบายไปเลย เพราะทั้งเหนื่อย และอิ่มเอมทั้งกระเพาะและใจ...

[สายชล]

เช้าวันใหม่...สองสายตื่นนอนเตรีมตัวจะไปใส่บาตร ตั้งแต่ตีสี่กว่าๆ พออาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว ก็ลงไปนั่งดื่มกาแฟที่ระเบียงด้านล่าง เพื่อคอยคุณไสวที่กำลังเตรียมของใส่บาตร และรอแขกคนอื่นๆของบ้านตาหน่วม ที่จะไปใส่บาตรกับเราด้วย

ลมเย็นๆพัดโชยผ่านมา ให้รู้ว่าช่วงเวลานี้เป็นฤดูหนาวของเมืองเชียงคาน...เรานั่งคุยกับคุณไสวและแขกคนอื่นๆที่เริ่มทะยอยมารอเวลาใส่บาตร





เมื่อใกล้เวลาพระมา...เราเดินออกจากบ้านตาหน่วม ที่อยู่ริมน้ำโขง ออกมานั่งบนเสื่อที่คุณไสวนำไปปูไว้ให้นั่งใส่บาตร ที่ริมถนนชายโขง ขณะนั้นยังมืดอยู่เลยค่ะ..

ของที่คุณไสวเตรียมไว้ให้เราใส่บาตรนั้น มีข้าวเหนียวหนึ่งกระติบเล็กๆ ส้ม 2 ลูก ดอกไม้ 2 ช่อ น้ำ 2 ถ้วย และน้ำเปล่าสำหรับกรวดน้ำ 1 ขันเล็กๆ เมื่อถามว่าทำไมเตรียมของไว้น้อยจัง เพราะเราเคยเห็นภาพพระที่เชียงคาน ออกมาบิณฑบาตกันยาวเหยียด ของแค่นี้คงน้อยไป คุณไสวยิ้มและบอกว่า ที่ซอย 3 นี้ มีพระจากวัดใกล้ๆ ออกบิณฑบาตเพียงสองรูปเท่านั้น ถ้าจะตักบาตรมากๆ ต้องไปแถวซอย 6 จนถึงซอย 20 โน่น...

[สายชล]

แห่ะๆ...ถ้าจะให้เดินหอบของหนักๆไปตักบาตรไกลๆ ก็ขอรอตักบาตรพระสองรูปอยู่ตรงนี้ดีกว่าค่ะ คิดแล้วก็นั่งรอพระต่อไป พอแสงเงินแสงทองเริ่มจับขอบฟ้า ผู้คนมากมายก็ออกมาเดินกันอยู่แถวถนน จะมีสักกี่คนที่รอใส่บาตรนะ หรือแค่เพียงมารอถ่ายภาพเท่านั้น..

พระเดินมาจากซอย 1 แล้วค่ะ...คุณสายน้ำที่ยืนถ่ายภาพอยู่ กระโดดแผล่วมานั่งพับเพียบเตรียมตัวใส่บาตร ที่นี้เราก็เลยไม่มีภาพตอนใส่บาตรให้ดูกัน พระอวยชัยให้พรแล้วนั่นแหล่ะ คุณสายน้ำจึงลุกขึ้นมาถ่ายภาพใหม่

หลังจากใส่บาตรแล้ว เราก็นำข้าวเหนียวที่เหลือจากการใส่บาตรไว้เล็กน้อย มาปั้นๆแล้วโรยไปแถวริมถนน ตามแบบที่ได้ทำที่หลวงพระบาง เพื่อแบ่งอาหารให้สัมพเวสี แล้วตามด้วยการกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล ให้กับญาติสนิทมิตรสหายและเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย...


อ้าววววว...คุณไสวแปลงกายเป็นเด็กวัด คอยถือเข่งใส่อาหารจากการรับบิณฑบาตของพระไปเสียแล้ว

[สายชล]

ตักบาตรเสร็จ รู้สึกจะอิ่มบุญ แต่ไม่ยักจะอิ่มท้อง เราเลยต้องไปหาที่รับประทานอาหารเช้ากัน วันนี้ตั้งใจจะไปทาน "ไข่กระทะ" ที่ "สุวรรณรามา"...โรงภาพยนตร์เก่าแก่ของเมืองเชียงคาน ที่ถูกดัดแปลงมาทำเป็นร้านอาหาร และร้านกาแฟ

ร้านสุวรรณรามา ตั้งอยู่ที่ถนนศรีเชียงคาน ซอย 10 ด้านเดียวกับตลาดสด หาไม่ยากเพราะตั้งอยู่เกือบปากซอย ป้ายหน้าร้านบอกว่าร้านนี้มีของดัง คือไข่กระทะ..กาแฟ...ไอศครีม...

ทั้งหน้าร้านและในร้าน...พยายามรักษาความเป็น "โรงหนังต่างจังหวัด" ไว้ได้อย่างดี จึงเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง นอกเหนือจากความอร่อยของไข่กระทะ จนเป็นร้านดังของเมืองเชียงคาน เช้าขึ้นมา จึงมีผู้คนเข้าแถวไปทานไข่กระทะ และถ่ายภาพกันแน่น จนถึงกับล้นออกมานอกร้าน

โชคดีที่เราไปถึงเช้า จึงมีที่ให้นั่ง และสั่งไข่กระทะและกาแฟได้ก่อนที่คนจะแห่กันมา ระหว่างนั่งคอยอาหารและกาแฟ เราก็เลยกวาดสายตาและกล้องชมการตกแต่งในร้านและนอกร้านแก้เซ็ง

[สายชล]

แถวม้านั่งไม้แบบพับได้...ม้วนฟิล์ม...หนังแผ่นหน้าโรง...โปสเตอร์...ทำให้คิดถึงโรงหนังสมัยก่อนได้ดี







จะดูชั้นบนหรือชั้นล่างดีนะ...






ป้ายชื่อร้าน แขวนอยู่คู่กับภาพของ "มิตร ชัยบัญชา" พระเอกดังสมัยสองสายยังเด็ก







ป้ายบอกเวลาเปิดปิด และ รายการอาหาร จะสั่งอะไรก็ต้องมาดูที่ป้ายนี้ แล้วจดใส่กระดาษที่มีให้บนโต๊ะ เดินเอาไปส่งที่คนชงกาแฟเอง


จักรยานมีเครื่องที่เห็น เขามีป้ายบอกว่าเหลืออยู่คันเดียวในเชียงคาน