ทุติยบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จาก โอยันไทตัมโบ ถึง คุสโก"

[สายชล]

ระหว่างนั่งคอยอยู่นั้น...ฉันก็นั่งถ่ายภาพตัวเมืองโอยันไทตัมโป ที่มองเห็นจากมุมสูง เห็นได้ชัดว่า เมืองนี้เป็นเมืองในหุบเขา ที่มีเขาล้อมอยู่ถึงสามด้าน....






บ้านเรือนอยู่กันค่อนข้างหนาแน่น แต่ความสูงของอาคารนั้น ไล่เลี่ยกัน และไม่สูงเกินสองชั้น






ที่พื้นมุมซ้ายด้านตะวันออก มีกลุ่มอาคารหมู่ใหญ่ ซึ่งฉันเล็งไว้ว่าจะลงไปชมตอนขาลง

[สายชล]

ฉันมองไปทางหน้าผาด้านตะวันออก...ได้เห็นเป็นภาพหน้าเหมือนสิงโต มีหู ตา และ ปาก ชัดเจน แต่ได้อ่านพบว่า นั่นเป็นหน้าเทพเจ้าของอินคา ที่เรียกว่า Viracocha ซึ่งเป็นเทพเจ้าผู้สร้างจักรวาล พระอาทิตย์ โลก ดวงจันทร์ และดวงดาว เชื่อว่าเทพเจ้าองค์นี้ได้ผุดขึ้นมาจากทะเลสาบ ติติคาคา (Titicaca) เป็นที่เคารพของชาวอินคาโบราณ และคนที่อยู่ในทวีปอเมริกาใต้มาก

ด้านบนของภาพเทพเจ้า ที่เหมือนแกะสลักลงบนหน้าผากว้างถึง 140 เมตร นี้ ด้านบนมีการก่อสร้างอาคาร จนเหมือนมงกุฎ ด้านขวาที่เหมือนบริเวณไหล่ มีรอยขีดบนหินเหมือนอาร์มบนบ่า ต่อด้วยสิ่งก่อสร้างเป็นเรือนแถว ซึ่งใช้เป็นยุ้งสำหรับเก็บพืชไร่

ภาพเทพเจ้าบนหน้าผานี้ ดูเหมือนก้มลงมาดูแลปกป้องคนในเมืองโอยันไทตัมโบ ให้มีความสุขสงบร่มเย็น ฉันเห็นแล้วก็รู้สึกดีใจและสุขใจ จนอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้

[สายชล]

ตามที่ว่างบนเขาและเชิงเขา มีต้นป่านศรนารยณ์และต้นหนวดฤๅษีขึ้นอยู่เต็ม เหมือนที่เราได้เห็นตามริมทางรถไฟ ระหว่างที่ไปมาชูปิกชู

มองไปด้านบนเห็นแดดอ่อนลงแล้ว ผู้คนยังเดินกันขวักไขว่ แต่ไม่เห็นพวกเราสักคน คงไปดูอะไรกันอยู่หลังหินก้อนใหญ่ๆ ที่ใช้สร้างอาคาร ซึ่งไม่รู้ว่าชาวอินคาขนขึ้นเขาไปได้อย่างไรจากที่ไกลๆ ทั้งที่ไม่มีเครื่องทุ่นแรงอะไรเหลือไว้ให้เห็น

สักพักเดียว...ฉันเห็นไกด์วิ่งลงบันไดผ่านไปอย่างรวดเร็ว คงจะต้องนั่งรถกลับไปคุสโกอีกเหมือนเดิม...อีกไม่นานนัก บัดดี้ฉันก็เดินลงมา ได้ความว่า เดินขึ้นไปได้ไม่ไกล เตร็ดเตร่อยู่แถวนั้น เราเลยลงไปสำรวจหมู่อาคารที่อยู่ด้านล่างกัน


ที่เห็นอยู่ด้านหน้านั้น เป็นประตูทางเข้า และหมู่อาคารที่ดูเหมือนจะสร้างขึ้นใหม่ เป็นที่ทำการของเจ้าหน้าที่ที่ดูแลสถานที่นี้อยู่

หมู่อาคารด้านตะวันตก เป็นอาคารที่เป็นเหมือนกองบัญชาการของหน่วยทหาร

[สายชล]

ที่พื้นราบทางด้านตะวันออกของนาขั้นบรรได ยังมีกองหินที่ยังทำค้างไว้ กองระเกะระกะอยู่






บางก้อนได้ถูกตัดไว้ราบเรียบแล้ว ในขณะด้านที่เหลือยังขรุขระตะปุ่มตะป่ำ ถ้าไม่มีเลื่อยไฟฟ้าตัดหินอย่างที่ใช้อยู่ ชาวอินคาใช้อะไรตัดหินได้เรียบเนียนมุ่มมืออย่างที่เห็น






แล้วการต่อหินให้เรียบเนียน ไม่มีช่องว่างให้เห็นอีก ชาวอินคาทำได้อย่างไร ลองเทียบกับของที่ทำขึ้นใหม่ ที่ฉันไปยืนอิงอยู่ดูสิคะ...ดูไม่ได้เลย

[สายชล]

เดินต่อไปอีกนิด เป็นที่อาบน้ำ ที่ทำใหญ่โต มีน้ำส่งตามท่อมาให้ใช้ได้ตลอดเวลา

[สายชล]

ฉันเก็บความประทับใจ ที่ได้เห็นได้รับรู้ไว้ในความทรงจำ...ก่อนที่จะเดินไปทางประตูทางออก...

[สายชล]

ด้านนอกโบราณสถานของอินคา...เป็นลานขายสินค้าพื้นเมือง ที่ราคาสูงกว่าที่ปิแซค และไม่มีของให้เลือกมากนัก






เราเดินออกไปจากลานขายของ เดินไปตามถนน มีร้านขายตุ๊กตาอยู่ริมถนน คนขายนั่งปักและเย็บตุ๊กตาด้วยมืออยู่อย่างตั้งใจ....ต้องขออุดหนุนหน่อยแล้วค่ะ





เราเดินไปจนถึงลานหน้าที่ทำการเมือง ซึ่งเป็นวงเวียนกว้าง ที่ทำเป็นสวนสาะารณะ...จากมุมนี้ เราสามารถมองเห็นยอดเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของโบราณสถานของอินคาได้อย่างชัดเจน





ถึงโรงแรมที่พักเสียทีค่ะ....ฉันนั่งนิ่งสงบ และหายใจเอาอากาศที่สะอาดและบริสุทธิ์เข้าปอด เพียงเท่านี้ ก็ทำให้มีความสุขแล้วค่ะ....