รายงานผลการปฏบัติงานตามโครงการเก็บขยะ/ตัดอวน โลซิน พฤษภาคม 2560

[สายชล]

ที่น่าห่วงอีกอย่างหนึ่งก็คือ...ทางด้านตะวันออกเฉียงใต้ ความลึกราว 15 เมตร เริ่มมีสาหร่ายปกคลุมปะการังเขากวาง เป็นบริเวณกว้างราว 100 ตารางเมตร ปะการังบางส่วนเริ่มตาย และใกล้ตาย

ปะการังเห็ดหูหนู กระจายเป็นวงกว้าง...

สาหร่ายสีเขียวที่พบในแนวปะการังที่เกาะโลซินอีกชนิด คือ สาหร่าย Caulerpa sp. เป็นกลุ่มสาหร่ายเม็ดพริก กระจายอยู่ตามยอดหิน แต่ยังมีไม่มากนัก

[สายชล]

ด้านตะวันตกของประภาคาร ที่ความลึกเพียง 8 เมตรอยู่ซากปะภาคารเก่าตกลงมานอนกับพื้นหลายปีแล้ว จนปะการังดอกกะหล่ำขึ้นอยู่บนคานเหล็กหนาแน่นขึ้นมาก มีปลาหลายชนิดอาศัยหากินและหลบภัยอยู่ในบริเวณปะการังเทียมนี้...

[สายชล]

ในวันที่สองของการทำงาน....เราลงดำน้ำกันที่หินกองเล็ก ที่จมอยู่ใต้น้ำ

ที่นี่มีความสวยงามและอุดมสมบูรณ์มาก แต่ที่น่าแปลกใจคือ ปะการังหนัง (Leather Coral; Sarcophyton elegans) และปะการังนิ้วมือ (Finger Leather Coral; Sinularia notanda) ที่เคยเป็นจุดเด่นของที่นี่ หายไปมาก เหลือให้เห็นเป็นหย่อมๆ จนรู้สึกใจหาย เมื่อเห็นแต่หินที่ปะการังหนังและปะการังนิ้วมือเคยเกาะอยู่หนาแน่น

[สายชล]

ปะการังแข็งรอบๆหินกองเล็ก ยังคงมีห้เห็นหนาแน่นและสวยงาม

[สายชล]

แนวปะการังเขากวางที่อยู่ระหว่างรอยเชื่อมต่อของหินกองเล็กและกองใหญ่ ยังสวยงามและสมบูรณ์ดี มีปลาเล็กปลาน้อย และปลาหูช้าง ว่ายอยู่ไปมา

เราเก็บเศษอวนและสายเบ็ดที่โลลซินได้ราว 30 กก. ทุ่นและขวดเตรื่องดื่มชูกำลังอีกเล็กน้อย

หลังการดำน้ำทำงานที่เกาะโลซินจนถึงเย็นวันที่สองแล้ว...เรือวีนัสก็พาเรามุ่งหน้าสู่ทะเลหน้าเมืองนราธิวาส เพื่อดำน้ำเก็ยขยะที่ปะการังเทียมรถถัง รถไฟ และถังขยะ

[สายน้ำ]

เช้าวันสุดท้าย เรามาลงดำกันที่รถถังปะการังเทียม ใกล้ชายฝั่งนราธิวาส

เป็นเรื่องแปลกที่กลุ่มรถถัง มีฝูงปลามาอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก ทั้งๆที่โครงสร้างไม่เหมือนปะการังเทียมชนิดอื่นที่ปลาจะเข้าไปหลบภัยได้
แต่ฝูงปลาคงจะมั่นใจว่า ถ้ามาลงอวนจับพวกเขา ชาวประมงก็จะต้องเสียอวน เพราะมาติดตามส่วนต่างๆของตัวรถถังจนต้องตัดอวนทิ้ง

จึงเป็นที่มาของงานของพวกเรา SOS

[สายน้ำ]

อวนที่เก็บได้ส่วนมากเป็นพวกเศษอวนเก่าที่มีคนอื่นมาตัดไว้ก่อนแล้ว
แต่ไม่ได้นำขึ้นไป กลับนำมาม้วนเป็นกองซุกไว้ใต้รถถัง

นอกจากนั้นก็จะเป็นเศษลอบเก่า และสายเอ็นเบ็ด